DESET DANA KOJI SU POTRESLI SVET - Džon Rid Autor: Džon Rid Izdavač: Mlado pokoljenje, Beograd Godina izdanja: 1967. Broj strana: 310 Povez: Tvrd Format: 20cm Stanje kao na slici. Dobro očuvana za ovu starst. Korice i listovi požuteli od starosti, na koricama ima fleka, izuev toga u dobrom stanju. Knjiga Deset dana koji su potresli svet je u svoje vreme (1920) potresla svekoliku čitalačku javnost na Zapadu. Američki novinar Džon Rid koji je izveštavao za socijalistički časopis The Masses, lično je iskusio Oktobarsku revoluciju i svoje svedočasnstvo preneo u ovoj knjizi. I nakon jednog veka ona je nezaobilazna lektira za svakog ko o ovom istorijskom događaju želi da sazna činjenice iz prve ruke i da razume njegov smisao. Opisujući krvave događaje na ulicama, dramatične pregovore u Kremlju između belogardejaca, menjševika i boljševika, opsade petrogradskih i moskovskih ulica, govore Lenjina, Trockog i drugih revolucionara, Džon Rid je ovom knjigom predstavio samu suštinu socijalističke revolucije, borbe za pravdu i novi poredak u kojem su se radnici i siromašni seljaci oslobodili eksploatacije vladajuće klase – plemstva i kapitalista. Džon Rid (engl. John Reed; 1887—1920), bio je američki novinar, pesnik i socijalistički aktivista, dopisnik iz Srbije i svedok stradanja srpskog stanovništva od strane austrougarske vojske. Kao ratni dopisnik s početka 20. veka bio je na svim frontovima reporterski opisujući ratne užase i stradanja. Obišao je Meksiko, Rusiju, Grčku, Srbiju, Bugarsku, Francusku, Italiju, Poljsku, kako bi upoznao američko javno mnjenje sa pravom i užasnom istinom. Dolaskom u Srbiju, njegovo putovanje je trajalo je 28 dana, od 20. aprila do 18. maja 1915. godine. Krećući se maršrutom Niš-Kragujevac-Beograd-Rakovica-Ada Ciganlija-Obrenovac-Šabac-Prnjavor-Loznica-Gučevo-Krupanj-Zavlaka-Valjevo-Niš, mogao je samo da potvrdi strašne zločine koje su na svakom koraku činili vojnici Austrougarske monarhije. Njegovo svedočanstvo je objavio u knjizi „Srbija – zemlja smrti”, gde je zabeležio:[2] U vreme prve invazije mnogi su ostali u Šapcu, nadajući se da će biti bezbedni. Ali vojnici su nasrnuli kao divlje zveri po gradu, paleći, pljačkajući, silujući. Videli smo opustošeni hotel ’Evropu’ i pocrnelu i unakaženu crkvu u koju je tri hiljade ljudi, žena i dece bilo sabijeno bez hrane i vode i držano unutra tri dana, a zatim podeljeno u grupe: jedni su bili poslati u Austriju kao ratni zarobljenici, a drugi terani pred vojskom dok je ona nastupala na jug protiv Srba. Ovo nije neosnovana priča ili histerična optužba, kao što je često bio slučaj u Francuskoj i Belgiji, to je činjenica dokazana mnoštvom svedočanstava koja su pod zakletvom dale stotine učesnika tog užasnog marša... Ostao je upamćen kao pisac antologijskih knjiga „Deset dana koji su potresli svet“, „Ustanički Meksiko“ i „Rat u istočnoj Evropi“, u kojoj je i deo o ratu u Srbiji. Umro je u Moskvi od tifusa i sa nepune trideset tri godine sahranjen je u zidine Kremlja, 17. oktobra 1920. godine. Njegovi tekstovi o Srbiji i Srbima s proleća 1915. godine stigli su u Srbiju tek 1975. godine.