Spajajući dva naoko nespojiva medija, televizijski i pisani, onaj koji se tiče književno kritičkog tumačenja i vrednovanja, knjiga književnih prikaza i kritika Jasmine Vrbavac, Tri i po, pokazuje nam nezaobilaznu, mahom proznu, domaću i stranu, lektiru u poslednjih desetak godina, ali i razotkriva mogućnosti pisanja književne kritike za jedan veoma specifičan medij kakav je televizija. Ove kritike su kratke, pisane jasnim jezikom i prepoznatljivim stilom, teorijski precizno argumentovane, imaju jasan stav i vrednosni sud, kao i aktuelnost vremena u kojem su pisane. Uklapaju se u televizijsko vreme od tri i po minuta, ali i u ono dubinsko vreme razumevanja dela. ✰Agora, 2007., kartonski povez sa klapnama, tiraž 300, 201 strana, nepodvlačena, posveta pisca, malo povijene korice. *

51035) HRIŠĆANSKA ETIKA , Ivica Živković , Sveti arhijerejski sinod SPC Beograd 2011 , udžbenik za bogosloviju , Hrišćanska etika za peti razred bogoslovija jedan je od retkih bogoslovskih udžbenika na srpskom jeziku čiji je autor srednjoškolski profesor odgovarajućeg predmeta. Кnjiga je nastala kao plod desetogodišnjeg predavačkog iskustva dr Ivice Živkovića u Bogosloviji Svetih Кirila i Metodija u Nišu. Hrišćanska etika je publikovana zahvaljujući uzornoj saradnji i preporukama Njagovog Preosveštenstva Episkopa kruševačkog g. Davida, profesora ovog predmeta na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu u Beogradu. Ovo je prvi naslov većeg obima iz oblasti sistematskog bogoslovlja koji je objavio jedan autor iz Niša, kao i prvi udžbenik koji je posle dužeg vremena nastao iz pera jednog profesora Bogoslovije Svetih Кirila i Metodija. Udžbenik se sastoji iz tri celine: Uvod u pravoslavnu hrišćansku etiku, Uvod u pravoslavnu hrišćansku asketiku i Teme iz socijalne etike pravoslavnog hrišćanstva. U uvodnom delu autor, između ostalog, iznosi podrobno bogoslovsko obrazloženje moralne prirode čovekovog bića i pojma zakona. U nastavku daje pregledno tumačenje biblijskih osnova hrišćanske etike u nekoliko starozavetnih i novozavetnih tematskih motiva. U oblasti uvoda u asketiku ovaj udžbenik sadrži sistematsko izloženje pojmova greha, pomisli i strasti, delanja i sozercanja. Ovo je jedina prilika u kojoj se tokom školovanja u bogoslovijama učenici upoznaju sa temama duše. U poglavljima iz socijalne etike autor nastoji da pažljivo predoči stavove Crkve o najosetljivijim pitanjima privatnog i javnog života ljudi. Ovde se nalaze komentari savremenih teologa i pastira Crkve o porodici i braku, odnosu hrišćana prema državi, društvu i nepravoslavnima, ekološkoj etici, poslovnoj etici i bioetici. Na kraju udžbenika autor predlaže spisak relevantnih klasičnih naslova svetootačke književnosti, koji mogu poslužiti kao lektira učenicima završnog razreda srpskih bogoslovija. Nivo razumljivosti i komunikativnosti teksta u ovom udžbeniku proveren je i usavršen dugogodišnjom praksom samog autora u radu sa učenicima naznačenog uzrasta. Po preporuci recenzenta, sadržaj može biti od koristi kao sekundarna literatura na bogoslovskim studijama, kao i za upoznavanje sa tematikom hrišćanske etike na studijama filosofije. Prof. Goran Radenković mek povez, format 15,5 x 23 cm , ćiirlica, 201 strana , potpis na predlistu ,

Naracija u igranom filmu / Dejvid Bordvel Beograd : Filmski centar Srbije, 2013 (Beograd : Colorgrafx) Fizički opis 422 str. : ilustr. ; 24 h 24 cm VELIKI FORMAT Tiraž 500 NOVO Monumentalno delo Dejvida Bordvela, verovatno najvećeg živog teoretičara filma, pojavilo se sada na srpskom jeziku. Delo koje od svojeg objavljivanja 1985. godine u domenu filmske naratologije gotovo nikada nije prevaziđeno, postalo je neophodni udžbenik ne samo za studije filma, već, jednako tako, i književnosti. Vizuelno prebogata (nekoliko stotina frejmova i fotografija), ova knjiga pokazuje Dejvida Bordvela ne samo kao vrsnog erudite, već i interdisciplinarnog mislioca koji se s lakoćom kreće i drugim oblicima stvaralaštva, i inkrporira ih u svoju filmsku teoriju na uzbudljiv, gotovo virtuozan, a ipak čitak način. Objavljivanje knjige Dejvida Bordvela je pravi izdavački filmski dogadjaj, i mišljenja smo, neophodna lektira ne samo teoretičare, kritičare i publiciste, već i za sve one koji su u filmskoj praksi. UVOD Prvi deo Neke teorije naracije 1. Mimetičke teorije naracije Perspektiva kao naracija Perspektiva i tačka gledanja u književnosti Nevidljivi posmatrač Ejzenštejn: naracija kao scenografija 2. Dijegetičke teorije naracije Filmska naracija kao metajezik Filmska naracija kao iskazivanje Drugi deo Naracija i filmska forma 3. Aktivnost gledaoca Skica za jednu psihologiju filmske percepcije i kognicije Sposobnost razumevanja narativa Verovanje i viđenje 4. Principi naracije Fabula, siže i stil Taktike konstruisanja sižea Znanje, samosvest i komunikativnost Narator, autor 5. Greh, ubistvo i naracija Detektivski film Melodrama 6. Naracija i vreme Osobine vremenske konstrukcije Vremenske varke i neočekivane dobiti 7. Naracija i prostor Konstruisanje prostora Perspektiva i gledalac Idealna pozicionalnost: plan – kontraplan Naznake, svojstva i funkcije Prostor u Svežim vetrovima Treći deo Istorijski modusi naracije 8. Modusi i norme 9. Klasična naracija. Holivudski primer Kanonska naracija Klasični stil Klasični gledalac Sedam filmova, osam segmenata 10. Naracija umetničkog filma Objektivnost, subjektivnost, autorstvo Igra forme Umetnički film u istoriji 11. Istorijsko - materijalistička naracija. Sovjetski primer Naracija kao retorika . Predvidljiva fabula, nepredvidljiva naracija Novi Vavilon Ka upitnom filmu 12. Parametarska naracija Nova uloga stila Oblici i strategije Parametri Džeparoša Problem modernizma 13. Godar i naracija Sukobljene sheme Oprostorenje naracije Narator i palimpsest Godina 1968. i dalje

O dramskom stvaralaštvu dr Vojislava M. Jovanovića Maramboa / Spasoje Ž. Milovanović Novi Sad 2011. Mek povez sa klapnama, ćirilica, ilustrovano, 326 strana. Knjiga je odlično očuvana (kao nova). Ovaj rad, naime, nije monografija o Marambou koja bi se bavila njegovim sveukupnim više nego plodnim književnim, naučnim i javnim radom, pa samim tim ne daje sliku izvan specifičnosti njegovog dramaturškog postupka i njegovog interesovanja za pozorište. Takođe, usled institucionalne nesređenosti arhivske građe, ovde se nismo bavili istraživanjima na biografskom i komparativnom planu. Tako će i dalje ostati nepoznanice oni biografski momenti koji su uslovili buđenje njegovog interesovanja za pozorišnu umetnost, ali isto tako i momenti koji su prouzrokovali da od nje odustane. S druge strane, o preduslovima za stvaranje takvih momenata: lektira, politički, društveni, kulturni, umetnički preduslovi, te nalaženje kanala kojima su uticaji dolazili do Maramboa, saznavalo se posrednim putem, kao prepoznavanje „propisa perioda” i uglavnom se zasniva na dosadašnjim definisanjima poetike ovog perioda i tumačenjima dela nastalih u njemu kao ispoljavanju te i takve poetike. Otuda su pravac istraživanja i priroda metoda određeni namerom da se rekonstruisanjem istorijske perspektive, prepoznavanjem konvencija na osnovu kojih je nastalo (kao polaznom osnovom za raščlanjavanje tekstova na sastavne delove), kao i ispitivanjem međusobnih odnosa i pojedinačnih funkcija sastavnih delova unutar celine, te uspostavljanjem socio-kulturoloških znakova i odnosa koji oni proizvode, svaka Maramboova drama tumači kao predložak za predstavu. Na ovaj način ponudiće se mogući sistem prepoznavanja tekstualnih i vantekstualnih znakova, u nadi da će ovaj rad — kao bitno upućen na scensku praksu — pomoći rediteljima i glumcima da sagrade mogući sistem značenja sa kojim će publika današnjice uspešno da komunicira. Iz Uvoda Sadržaj: UVOD Polemički uvod Metod tumačenja DRAMSKO STVARALAŠTVO MARAMBOA U POZORIŠNOM KONTEKSTU I SOCIO-KULTUROLOŠKIM OKOLNOSTIMA Istorijsko-kulturni period Istorija recepcije Maramboovog dramskog stvaralaštva Maramboovo odustajanje od pozorišta O POETICI MARAMBOOVOG DRAMSKOG STVARALAŠTVA Okvir tumačenja Tako reče Zaratustra, drama u četiri čina Naš zet, komad u jednom činu Naši očevi, komedija u tri čina Naši sinovi, komad u četiri čina sa epilogom Karijera, komedija u tri čina ZAKLjUČAK REZIME SUMMARY IMENSKI REGISTAR BIBLIOGRAFIJA NAPOMENA AUTORA BELEŠKA O AUTORU

Beograd 1975. Tvrd povez, zaštitni omot, ćirilica, 521 strana Napomena: sitnija oštećenja zaštitnog omota; na predlistu pečat prethodnog vlasnika; u sadržaju tragovi olovke (obeležena tri poglavlja); ako se to izuzme, knjiga je odlično očuvana. V2 Ovu knjigu je pisao čovek koji je u srpskom srednjem veku kod kuće, i to se vidi skoro na svakoj njenoj strani. Dajući prednost tekstu, Kašanin otkriva pisca, čoveka koji iza teksta stoji. On daje istorije svojih pisaca kao ljudi i stvaralaca, čak i onda kad o njima ima malo, ili nimalo biografskih podataka. Kašanin vidi ljudi i stvaralaca, čak i onda kad daje posebnu vrednost ovoj knjizi. Pisac i delo su viđeni i dati kao celina. Čovek je protumačen delom, a delo je oživljeno piščevom ličnošću. U stvari, knjiga M. Kašanina je prepuna ljudi. Ne samo imena pisaca, prepisivača, glavnih i sporednih junaka. Ne samo to. Ona je prepuna vrlo živih ljudi, živog života od nekoliko stoleća. U jednoj veoma širokoj i šarolikoj panorami u ovoj knjizi, kao ni u jednoj koje su do sada pisane o našoj srednjovekovnoj književnosti, pojavljuju se sa svojim htenjima, porukama, istinama i zabludama mnogi slojevi, mnogi krajevi srednjovekovne Srbije i njenog susedstva, ljudi, žene, monasi, kraljevi, dijaci, kancelari, vojvode, sebri, Grci, Dubrovčani, Ugri, Bugari itd. Kroz svoje, ili iza svojih literarnih tekstova, i neliterarnih, oni su neprekidno na sceni, kao na nekoj velikoj istorijskoj pozornici. Upravo stoga što ovo nije samo školska knjiga, što nije samo istorija književnosti, ona je bogato donela vanliterarne tekstove, pisma, zapise, natpise, povelje, zakonske tekstove, koji su najzanimljivije ogledalo života. Sadržaj: Predgovor Deo prvi: IDEJE I VREME I Vidovi kulture II Čitaoci i pisci III Prevodna lektira IV Postanak V Književni oblici VI Ideologija VII Kazivanje Deo drugi: PISCI I DELA I Sveti Sava II Kralj Stefan Prvovenčani III Jeromonah Domentijan IV Monah Teodosije V Arhiepiskop Danilo II VI Danilov nastavljač VII Spisi u znaku Carstva VIII U senci Černomena i Kosova IX Monahinja Jefimija. Patrijarh Danilo III X Episkop Marko. Grigorije Camblak XI Despot Stefan Lazarević . XII Pisci despota Stefana XIII Konstantin filozof XIV Poslednje vreme XV Epilog Pogovor Registar

Autor: John Freeman Prevod: Danko Ješić Izdavač: Buybook Godina izdanja: 2018 Broj strana: 299 Povez: Broširani Format: 21 cm Oblast: Društvene i humanističke nauke, Lingvistika, teorija i istorija književnosti, književna kritika Kad god se objavi roman, John Freeman je tu da ga dočeka. Kao kritičar osvrnuo se na hiljade knjiga i intervjuisao mnoge pisce. U knjizi Kako čitati pisca, u kojoj su sabrani neki od njegovih najboljih profila najznačajnijih pisaca našeg vremena, Freeman dijeli s nama ono što je naučio. Freeman je razgovarao sa svima, od najvećih međunarodnih zvijezda – Doris Lessing, Haruki Murakami, Salman Rushdie i Mo Yan, preko američke stare garde – David Foster Wallace, Don DeLillo, Norman Mailer, Toni Morrison, Philip Roth, John Updike i David Foster Wallace, do novih snaga – Edwidge Danticat, Dave Eggers, Jonathan Franzen. Kako čitati pisca poučan je i prosvjetljujući, izričit a ipak neobičan vodič kroz raznovrsnu i živahnu književnu kulturu. Uz prikaze romana kao raznolike i vitalne forme, portrete pisaca kao jedinstvenih i temeljnih figura u našoj fragmentiranoj globalnoj kulturi, Freemanova knjiga osnovna je lektira za svakog predanog čitaoca i najbolji drug svakome ko se ikad sklupčao uz roman i poželio znati nešto više o onome ko je to omogućio. Odlomak : „Uvijek sam smatrao kako postoji nešto uzbudljivo u susretima s piscima. To nije kao kad naletite na nekog glumca, kad vam se oko prilagođava na prave fizičke obrise nekog koga ste uglavnom viđali na ekranu. To ima veze s doživljajem kako tvorac nekog izmišljenog svijeta, univerzuma koji živi u tebi kao čitaocu, dok istovremeno djeluje i čudnovato bestjelesno, nije samo duševan, kao taj svijet, nego živ: od krvi i mesa. (…) Knjige na polici mogu se nesumnjivo osjetiti, imaju težinu i masu; svaki pisac s kojim sam razgovarao, pomenuo je kako je svaka knjiga na početku djelovala neodređeno, i prisjećali su se kako su bili oprezni i preplašeni kad su je pisali, i kako je posebno užasavajuće bilo kada su rezultati njihovog usamljenog razmišljanja, pokušaja i neuspjeha ulazili u svijet i napuštali njihove ruke. Jedino što novinar može uraditi da prikaže pravi posao pisca jeste da ih navede da govore i pričaju priče, i razmišljaju naglas.` MG112

Erich Fromm - Autoritet i porodica Naprijed, Zagreb, 1980 143 str. tvrdi povez stanje: vrlo dobro Sadrži: - O metodi i zadatku analitičke socijalne psihologije: napomene o psihoanalizi i historijskom materijalizmu (Über Methode und Aufgabe einer Analytischen Sozialpsychologie: Bemerkungen über Psychoanalyse und historischen Materialismus) - Psihoanalitička karakterologija i njezino značenje za socijalnu psihologiju (Die psychoanalytische Charakterologie und ihre Bedeutung für die Sozialpsychologie) - Autoritet i porodica (Autorität und Familie, Sozialpsychologischer Teil in Studien über Autorität und Familie: Forschungsberichte aus dem Institut für Sozialforschung) Autoritet i porodica je prva knjiga iz sabranih djela u 12 knjiga. Iz sadržaja: O metodi i zadatku analitičke socijalne psihologije: napomene o psihoanalizi i historijskom materijalizmu Bilješke Psihoanalitička karakterologija i njezino značenje za socijalnu psihologiju Bilješke Autoritet i porodica Uvod Raznolikost pojava autoriteta Autoritet i Nad-Ja Uloga porodice u njihovu razvitku Autoritet i potiskivanje Autoritativno-mazohistički karakter Bilješke Naslov originala: Erich Fromm AUTORITAT UND FAMILIE Preveo: Ljubomir Tadić Erich Fromm rođen je 23.3.1900. u Frankfurtu, u obitelji ortodoksnih Jevreja. Tokom ranog školovanja upoznaje Stari Zavjet i Talmud a kao osamnaestogodišnjak dolazi do zaključka da u sve treba sumnjai. Taj ga zaključak dovodi do Marksa, a jedno tragično iskustvo- samoubojstvo drage prijateljice zbog smrti njenog oca - do Freuda. Studirao je psihologiju, filozofiju i sociologiju u Frankfurtu i Heidelbergu, doktorirao je 1922, a u psihoanalitičku praksu upućuje se od 1924-1930. u Heidelbergu, Minchenu, Frankfurtu i Berlinu. Na prijelazu dvadesetih u tridesete godine sve se više udaljava od frojdovske ortodoksije i sve više razvija vlastita psihoanalitička stajališta i metode. U njegovoj ranoj intelektualnoj biografiji bili su presudni upoznavanje sa zen-buddhizmom 1926. g. koji mu otvara nove perspektive i nova područja interesa; 1930. g. lektira Bachofenovog djela Das Muterrecht; 1930. g. izbor za doživotnog voditelja socijalnopsihološkog odjela frankfurtskog Instituta za socijalna istraživanja. Godine 1934. emigrira u SAD, a krajem 1938. raskida ugovor s Institutom. Od 1934-49. djeluje kao profesor na sjevernoameričkim sveučilištima a 1949. odlazi u Mexico i radi na tamošnjem univerzitetu. Svo to vrijeme, uz sveučilišnu nastavu i živu teorijsku djelatnost, aktivno obavlja i psihoanalitičku praksu. Od 1965. g. , kada je penzioniran, živi pretežno u Švicarskoj, gdje umire 18.3.1980. Erih From

Lepo očuvano 1967. ... Danijel Dragojević HRVATSKA POSLERATNA SKULPTURA U DRVU Fridrih Niče PESME Herbert Markuze ... Razlog. Časopis mladih za književnost, umjetnost i kulturu, izlazio u Zagrebu 1961–68/69., u početku kao dvomjesečnik, od 1962. kao mjesečnik. Podnaslov mu je od 1967. bio Književna revija za suvremene probleme. Uređivali su ga Marko Lehpamer, I. Zidić, V. Zuppa, V. Gotovac, Ž. Falout, B. Popović, A. Stamać i kao odgovorni urednik M. Mirić. Oko časopisa i istoimene biblioteke okupio se naraštaj pisaca rođenih uglavnom potkraj 1930-ih (D. Dragojević, Z. Mrkonjić, N. Petrak, Z. Majdak, A. Stamać, D. Horvatić, I. Zidić, V. Zuppa, T. Maroević, T. Petrasov Marović), poslije prozvan razlogovcima, s izrazitom sviješću o naraštajnoj i estetskoj distinktivnosti prema ostalim skupinama unutar hrvatske književnosti. Odlikovalo ih je oslanjanje na filozofsku lektiru, prevladavali su kritika i pjesništvo, uklanjane su čvrste granice između pjesništva i esejistike, omiljena je forma bila pjesma u prozi. Ukupno je objavljeno 57 brojeva.

Izdavač: Clio, Beograd Biblioteka Klepsidra Izbor tekstova: Erli Danijeri Prevod: Ksenija Šulović Povez: tvrd Broj strana: 116 Pečatirana, vrlo dobro očuvana. Knjiga Moja Španija, zapravo je zbirka Asorinovih tekstova u izboru Erli Danieri, koja obuhvata kritičko stvaralaštvo ovog znamenitog španskog autora, otkrivajući njegovu opčinjenost kastiljanskim duhom i pejzažom, posmatranih okom običnog Španca. U knjizi je predstavljeno i Asorinovo viđenje španskih klasika od Servantesa, preko Lope de Vege, Kalderona de la Barke, do Galdosa i Barohe. Oštrim rezom i snažnim osećanjima, Asorin je učinio nešto više od pukog pregleda vrednosti: udahnuo je život autorima iz prošlosti približivši ih na taj način savremenom španskom senzibilitetu. Moja Španija u izdanju Espasa-Calpe iz Madrida, prvi put je objavljena 1941. godine i od tada je doživela dvadesetak izdanja. Smatra se obaveznom lektirom za upoznavanje španskog duha, istorije i kulture. Trideset i tri kratke priče podeljene su u pet celina: O davnim vremenima, Španski pejzaž, Španski likovi, Španske odlike i Kritika. (K-152)

Izdavač: Finesa Format: B5 Broj strana: 97 Pismo: Latinica Povez: Meki Ovo je čarobna knjiga za svu decu od 7 do 107 godina. Ona ih na lak, zabavan i jednostavan način uvodi u svet izvanrednog pamćenja i kreativnog razmišljanja. U saradnji sa tada još devojčicom, Lanom Izrael, Toni Buzan je u ovoj knjizi prezentovao revolucionarni metod učenja i razvoja kreativnosti na bazi svojih, već svuda poznatim, mapama uma. Ova knjiga je vanvremenska, a uštedeće vam mnogo sati učenja: tako što ćete na nastavi moći da mnogo efikasnije i kreativnije hvatate beleške, kod kuće ćete, uz pomoć metoda iz ove knjige, mnogo lakše pripremiti usmeno odgovaranje, pisaćete bolje domaće i pismene zadatke, i fantastično ćete se pripremiti za prijemne/maturske ispite! Osim toga steći ćete alate za efektivnu analizu pesama, priča i romana koje obrađujete kroz lektiru. I poslednje, ali ne najmanje bitno – naučićete kako da pobedite tremu i da u svim školskim aktivnostima nastupate sigurno i spontano. Bolje ocene više ne zahtevaju mnogo učenja!

MOĆ DEČJEG UMA -Toni Buzan Ovo je čarobna knjiga za svu decu od 7 do 107 godina. Ona ih na lak, zabavan i jednostavan način uvodi u svet izvanrednog pamćenja i kreativnog razmišljanja. U saradnji sa tada još devojčicom, Lanom Izrael, Toni Buzan je u ovoj knjizi prezentovao revolucionarni metod učenja i razvoja kreativnosti na bazi svojih, već svuda poznatim, mapama uma. Ova knjiga je vanvremenska, a uštedeće vam mnogo sati učenja: tako što ćete na nastavi moći da mnogo efikasnije i kreativnije hvatate beleške, kod kuće ćete, uz pomoć metoda iz ove knjige, mnogo lakše pripremiti usmeno odgovaranje, pisaćete bolje domaće i pismene zadatke, i fantastično ćete se pripremiti za prijemne/maturske ispite! Osim toga steći ćete alate za efektivnu analizu pesama, priča i romana koje obrađujete kroz lektiru. I poslednje, ali ne najmanje bitno – naučićete kako da pobedite tremu i da u svim školskim aktivnostima nastupate sigurno i spontano. Bolje ocene više ne zahtevaju mnogo učenja! kol 2+

Istraživanje o ljudskom razumu / David Hume Prevod: Ivo Vidan Predgovor: Tomislav Jovanović Zagreb 2023. Mek povez, 157 strana. Knjiga je nekorišćena (nova). Kad bi se sve prirodne pojave neprestano toliko mijenjale, da nikakva dva događaja ne bi sličila jedan drugom, već bi svaki predmet bio potpuno nov. U takvom slučaju mogli bismo reći, da je jedan predmet ili događaj slijedio za drugim, a ne da ga je drugi proizveo. Odnos uzroka i učinka morao bi biti potpuno nepoznat čovječanstvu. Izvodi i zaključci o djelovanju prirode tog bi časa nestali, a pamćenje i osjetila ostali bi jedinim kanalima, pomoću kojih bi znanje o nekoj zbiljskoj opstojnosti moglo dolaziti do duha. Ako hoće biti dosljedan, filozof mora primijeniti isto zaključivanje na postupke i voljne čine razumnih bića. I zaista, razmotrimo li, kako se dobro povezuju prirodna i moralna očevidnost, i kako oni čine samo jedan lanac dokaza, bez predomišljanja ćemo priznati, da je njihova priroda ista i da su izvedeni iz istih principa. – David Hume Riječ je o jednom od ključnih tekstova ne samo britanskog empirizma, nego i povijesti zapadne filozofije u cjelini. Teme kojima se autor bavi jednako su aktualne danas kao što su to bile prije dva i pol stoljeća, pri čemu je Humeovo polazište uvijek ono radikalnog, empirističkim principima vođenog skeptika – posumnjati u održivost onoga što mislimo da znamo o tim temama, odnosno o izvjesnosti naše spoznaje pojedinih predmeta i vrsta predmeta. – dr. sc. Tomislav Janović Možda je dovoljno spomenuti već samo to da je upravo ovo Humeovo djelo probudilo Kanta iz njegovog poznatog „dogmatskog drijemeža“ i navelo ga da izvede svoju poznatu „kopernikansku revoluciju“ u filozofiji. A na taj način i Humeov i Kantov misaoni rad i dan-danas predstavlja razmeđu između dviju glavnih filozofskih tradicija na tom polju istraživanja. Utjecaj te diskusije vidljiv je i na drugim područjima a ne samo u filozofskim okvirima, kao npr. u pojedinim granama umjetnosti. Ova Humeova knjiga utoliko nije zanimljiva samo u stručnom smislu nego i u širem kulturnom pogledu. – dr. sc. Neven Petrović DAVID HUME (1711.–1776.) glavni je predstavnik škotskog prosvjetiteljstva i jedan od zanimljivijih pojava na europskoj intelektualnoj sceni 18. stoljeća. Kao i većina drugih Humeovih filozofskih djela (Rasprava o ljudskoj prirodi, Dijalozi o religiji, Istraživanje o principima morala, O mjerilima ukusa, O besmrtnosti duše, O samoubojstvu, da navedemo samo ona najvažnija), Istraživanje o ljudskom razumu postalo je filozofski klasik i preporučljiva lektira svakog ozbiljnijeg studija filozofije (kako formalnog tako i neformalnog).

Poetika prostora Gaston Bašlar Kultura, Beograd, 1969. Tvrd povez sa omotom, 296 strana. Gaston Bašlar, francuski matematičar, epistemolog i teoretičar poetske mašte – ne nalazim prikladnijeg izraza za ovo poslednje, za onaj deo njegovih radova koji nas ovde posebno interesuje – jeste, koliko znam, jedini mislilac koji je umeo i pristao da od raščerečenosti modernog čoveka između njegove iskonske prirode, nepromenljive ili gotovo nepromenljive, od neolitika naovamo, a možda i od paleolitika, i imperativa nove racionalnosti i naučne efikasnosti izgradi mudrost, uslov razumne sreće... Bio je fascinantan profesor; dok ga nisam čuo nisam ni zamišljao da su mogući takav šarm i spontanost predavačke inspiracije, naročito u ovo doba televizijske i druge automatizacije opštenja. Sa svojim polucilinderom, sa bradom à la Marx, sa sklonostima i navikama provincijskog osobenjaka, kakvih je nekad bilo sijaset u dokonoj slobodi ulica kojima su ljudi hodali pešice, Bašlar nije izgledao niti je bio imalo „moderan“... Dok literatura veći gotovo dva veka slika jad naše osamljenosti, Bašlar peva blagodati samoće, predlaže nam da pomoću čitanja, pomoću „poetikoanalize“, „rekonstruišemo u sebi biće oslobodilačkih samoća“. Naravno, i ovde ista reč pokriva različite stvari. Bašlarova samoća je punoća, mašta naše biće, a lektira je njeno društvo. „Gore, na nebu, raj je jedna velika biblioteka“, veli Bašlar... Bašlar je, u Francuskoj, konsekventnije no iko, izložio strukture savremenog naučnog duha i prakse, karakterisane sve strožom apstrakcijom i matematizacijom. Pokazao je da je taj duh negacija svega spontanog, svega neposrednog, „prirodnog“. Kasnije je uvideo da naučna kosmologija ne može ugušiti spontanu kosmologiju, da prvobitni čovek živi u nama sa nesmanjenom vitalnošću, da mu je izraz poezija, da su funkcija nauke i funkcija poezije nesvodljive, i obe neophodne. Mi živimo istovremeno u dva jedan drugom potpuno strana sveta. Bašlar je uspeo da od te rascepanosti napravi dve harmonije koje se uzajamno dopunjuju. Drugi je doživljuju kao tragediju našeg doba... Život je mnogo lepši posle čitanja jedne Bašlarove knjige, čitalac svesniji vlastitog bogatstva, pouzdaniji u se. Ako i ne menja svet, ostavljajući to inteligenciji i nauci, mašta krepi čoveka, „sanjarenju pripadaju vrednosti koje daju pečat čoveku u njegovim dubinama“. – Sreten Marić SRETEN MARIĆ - Među javom i med snom (Poetika Gastona Bašlara) I Kuća - Od podruma do tavana - Smisao kolibe II Kuća i svemir III Fioka, sanduci i ormari IV Gnezdo V Školjka VI Uglovi VII Minijatura VIII Intimna neizmernost IX Dijalektika spoljašnjeg i unutarnjeg X Fenomenologija okruglog

U dobrom stanju! Jedino na naslovnoj stranici neko flomasterom dodao + Hajdeger Sve ostalo u dobrom i urednom stanju! Poetika prostora Gaston Bašlar Kultura, Beograd, 1969. Tvrd povez, 296 strana. Gaston Bašlar, francuski matematičar, epistemolog i teoretičar poetske mašte – ne nalazim prikladnijeg izraza za ovo poslednje, za onaj deo njegovih radova koji nas ovde posebno interesuje – jeste, koliko znam, jedini mislilac koji je umeo i pristao da od raščerečenosti modernog čoveka između njegove iskonske prirode, nepromenljive ili gotovo nepromenljive, od neolitika naovamo, a možda i od paleolitika, i imperativa nove racionalnosti i naučne efikasnosti izgradi mudrost, uslov razumne sreće... Bio je fascinantan profesor; dok ga nisam čuo nisam ni zamišljao da su mogući takav šarm i spontanost predavačke inspiracije, naročito u ovo doba televizijske i druge automatizacije opštenja. Sa svojim polucilinderom, sa bradom à la Marx, sa sklonostima i navikama provincijskog osobenjaka, kakvih je nekad bilo sijaset u dokonoj slobodi ulica kojima su ljudi hodali pešice, Bašlar nije izgledao niti je bio imalo „moderan“... Dok literatura veći gotovo dva veka slika jad naše osamljenosti, Bašlar peva blagodati samoće, predlaže nam da pomoću čitanja, pomoću „poetikoanalize“, „rekonstruišemo u sebi biće oslobodilačkih samoća“. Naravno, i ovde ista reč pokriva različite stvari. Bašlarova samoća je punoća, mašta naše biće, a lektira je njeno društvo. „Gore, na nebu, raj je jedna velika biblioteka“, veli Bašlar... Bašlar je, u Francuskoj, konsekventnije no iko, izložio strukture savremenog naučnog duha i prakse, karakterisane sve strožom apstrakcijom i matematizacijom. Pokazao je da je taj duh negacija svega spontanog, svega neposrednog, „prirodnog“. Kasnije je uvideo da naučna kosmologija ne može ugušiti spontanu kosmologiju, da prvobitni čovek živi u nama sa nesmanjenom vitalnošću, da mu je izraz poezija, da su funkcija nauke i funkcija poezije nesvodljive, i obe neophodne. Mi živimo istovremeno u dva jedan drugom potpuno strana sveta. Bašlar je uspeo da od te rascepanosti napravi dve harmonije koje se uzajamno dopunjuju. Drugi je doživljuju kao tragediju našeg doba... Život je mnogo lepši posle čitanja jedne Bašlarove knjige, čitalac svesniji vlastitog bogatstva, pouzdaniji u se. Ako i ne menja svet, ostavljajući to inteligenciji i nauci, mašta krepi čoveka, „sanjarenju pripadaju vrednosti koje daju pečat čoveku u njegovim dubinama“. – Sreten Marić SRETEN MARIĆ - Među javom i med snom (Poetika Gastona Bašlara) I Kuća - Od podruma do tavana - Smisao kolibe II Kuća i svemir III Fioka, sanduci i ormari IV Gnezdo V Školjka VI Uglovi VII Minijatura VIII Intimna neizmernost IX Dijalektika spoljašnjeg i unutarnjeg X Fenomenologija okruglog

Odlično Poetika prostora Gaston Bašlar Kultura, Beograd, 1969. Tvrd povez sa omotom, 296 strana. Gaston Bašlar, francuski matematičar, epistemolog i teoretičar poetske mašte – ne nalazim prikladnijeg izraza za ovo poslednje, za onaj deo njegovih radova koji nas ovde posebno interesuje – jeste, koliko znam, jedini mislilac koji je umeo i pristao da od raščerečenosti modernog čoveka između njegove iskonske prirode, nepromenljive ili gotovo nepromenljive, od neolitika naovamo, a možda i od paleolitika, i imperativa nove racionalnosti i naučne efikasnosti izgradi mudrost, uslov razumne sreće... Bio je fascinantan profesor; dok ga nisam čuo nisam ni zamišljao da su mogući takav šarm i spontanost predavačke inspiracije, naročito u ovo doba televizijske i druge automatizacije opštenja. Sa svojim polucilinderom, sa bradom à la Marx, sa sklonostima i navikama provincijskog osobenjaka, kakvih je nekad bilo sijaset u dokonoj slobodi ulica kojima su ljudi hodali pešice, Bašlar nije izgledao niti je bio imalo „moderan“... Dok literatura veći gotovo dva veka slika jad naše osamljenosti, Bašlar peva blagodati samoće, predlaže nam da pomoću čitanja, pomoću „poetikoanalize“, „rekonstruišemo u sebi biće oslobodilačkih samoća“. Naravno, i ovde ista reč pokriva različite stvari. Bašlarova samoća je punoća, mašta naše biće, a lektira je njeno društvo. „Gore, na nebu, raj je jedna velika biblioteka“, veli Bašlar... Bašlar je, u Francuskoj, konsekventnije no iko, izložio strukture savremenog naučnog duha i prakse, karakterisane sve strožom apstrakcijom i matematizacijom. Pokazao je da je taj duh negacija svega spontanog, svega neposrednog, „prirodnog“. Kasnije je uvideo da naučna kosmologija ne može ugušiti spontanu kosmologiju, da prvobitni čovek živi u nama sa nesmanjenom vitalnošću, da mu je izraz poezija, da su funkcija nauke i funkcija poezije nesvodljive, i obe neophodne. Mi živimo istovremeno u dva jedan drugom potpuno strana sveta. Bašlar je uspeo da od te rascepanosti napravi dve harmonije koje se uzajamno dopunjuju. Drugi je doživljuju kao tragediju našeg doba... Život je mnogo lepši posle čitanja jedne Bašlarove knjige, čitalac svesniji vlastitog bogatstva, pouzdaniji u se. Ako i ne menja svet, ostavljajući to inteligenciji i nauci, mašta krepi čoveka, „sanjarenju pripadaju vrednosti koje daju pečat čoveku u njegovim dubinama“. – Sreten Marić SRETEN MARIĆ - Među javom i med snom (Poetika Gastona Bašlara) I Kuća - Od podruma do tavana - Smisao kolibe II Kuća i svemir III Fioka, sanduci i ormari IV Gnezdo V Školjka VI Uglovi VII Minijatura VIII Intimna neizmernost IX Dijalektika spoljašnjeg i unutarnjeg X Fenomenologija okruglog

Knjiga je veličine 41x 31 cm. Napisao ju je i oslikao akademski slikar Petar Meseldžija. Knjiga ima 47 strana, prelepo izgleda, izuzetno originalno jer ju je sam autor u potpunosti ilustrovao. Boje su mnogo jače, jarke su, knjiga je slikana mobilnim telefonom pa izgledaju bledunjavo. Bajku koja je srpska bajka je slušao od babe i dede i njihovih komšija u detinjstvu. Evo odlomka iz uvoda samog autora: ,,Od svoje sedme godine, provodio sam deo letnjeg raspusta kod dede i babe koji su živeli u jednom dalekom selu na ivici prostrane doline okružene planinama.Te veličanstvene planine bile su prekrivene neprohodnom šumom, starom gotovo koliko i staro kamenje pod njom. Selo tada nije imalo struju pa nije bilo ni televizije ni radija, te su se ljudi s večeri okupljali i uz treperavu svetlost petrolejske lampe razgovarali, pevali i pripovedali raznorazne priče, bajke i legende o davno minulim događajima. Priča koja se često prepričavala bila je Legenda o Baš - Čeliku, kako su je seljani zvali. Primetio sam da se njihova verzija te priče prilično razlikuje od opšte poznate verzije iz školske lektire.....`

Kipar konja i pomona čuda i ratnika: jedna od najvećih ličnosti suvremene umjetnosti u Italiji i svijetu Zagreb / Ljubljana 1971. Tvrd povez, bogato ilustrovano, veliki format (24,5×31 cm), 96 strana. Napomena: sitnija oštećenja zaštitnog omota; ako se to izuzme, knjiga je odlično očuvana. Tema vodilja ove monografije u kojoj autor rekonstruira djelatnost velikog toskanskog kipara od njegovih početaka do najnovijih uspjeha jeste prije svega u afirmaciji i traženju »prosuđivanja stvarnosti« koja je za Marinijevo djelo bitnija od svake formalne oznake. U tom je smislu od Naroda iz 1920. do Čuda iz 1943, od Pomone koja sjedi iz 1946. do Ratnika 1967. Marinijeva »povijest« determinantna epizoda, ne samo svjedočanstvo već zadiranje u povijest našega vremena. Pored ovog više esejističkog djela (u kojem kritička interpretacija nastoji dati nešto više od obične stilističke lektire), knjiga pruža čitaocu opširan pregled Marinijevih djela i veoma opsežnu, sistematsku bibliografiju koja registrira praktički sve što je o Mariniju napisano od 1926. do danas, tako da je to djelo i temeljit i do sada najpotpuniji studijski priručnik.

Autor - osoba Lévy-Bruhl, Lucien Naslov Primitivni mentalitet / Lucien Lévy-Bruhl ; [preveo Niko Berus] Jedinstveni naslov La Mentalité Primitive. srpski jezik Vrsta građe knjiga Jezik hrvatski Godina 1954 Izdavanje i proizvodnja Zagreb : Kultura, 1954 Fizički opis 386 str. ; 20 cm Drugi autori - osoba Berus, Niko Napomene Prevod dela: La Mentalité Primitive / par Lucien Lévy-Bruhl. Registar. Predmetne odrednice Primitivni narodi – Mentalitet Stanje: omot iskrzan, deo fali na rikni, repariran nevidljivim selotejpom, knjiga unutra odlično očuvana. L. Lévy-Bruhl PRIMITIVNI MENTALITET Lucien Lévy-Bruhl spada među najistaknutije predstavnike francuske sociološke škole (Espinas, Tard, Durkheim i t. d.) koja je neosporno postigla vrijedne naučne rezultate, ali koji su začudo ostali nepristupačni sve do danas našoj široj kulturnoj javnosti. S obzirom na to pojava „Primitivnog mentaliteta“, koji sada prvi puta izlazi na našem jeziku, ima posebno značenje. Ovo djelo je psihološko-sociološka rasprava, koja proučava onaj stupanj ljudske svijesti, koji po Lévy-Bruhlu prethodi svijesti današnjeg Evropljanina. To je duhoviti svijet primitivaca, koji žive na vanevropskim kontinentima i na otocima Tihog oceana. Njihov način mišljenja, opća usmjerenost njihova duha ili svijesti kod analize podataka iskustva vanjskog svijeta drugačija je nego naša. Primitivni mentalitet je predlogičan, tj. njegovi se sudovi, zaključci, pa prema tome i praktični postupci ne zasnivaju na onim logičkim zakonima od kojih polazi Evropljanin, kada tumači svoje iskustvo. Iako je piščevo objašnjenje tih zakona, na osnovu kojih se formira primitivčeva svijest, ne može u cjelini prihvatiti – jer pisac razmatra taj proces nezavisno od materijalne proizvodnje i materijalnih uvjeta ljudskog društva, a također i s razloga, što je nauka već odmakla i došla do novih rezultata – ipak „Primitivni mentalitet“ zadržava svoje značenje i u naučnom pogledu, i kao interesantna lektira za svakog obrazovanog čovjeka. Osim toga, djelo je interesantno i zato, što su se ostaci, ponekad i prilično krupni ostaci, primitivnog načina mišljenja zadržali i kod civiliziranog čovjeka (razni sretni i nesretni brojevi i dani, praznovjerje sve do vjerskog misticizma). S metodološke strane djelo je vrlo pristupačno čitaocu: u svakom poglavlju autor najprije iznosi bogat činjenični materijal iz života i mišljenja primitivnih plemena, koji je nadasve interesantan, a zatim daje tumačenje i izvodi opće zaključke, i to sve veoma dobrim i razumljivim jezikom. Stoga će svaki čitalac – pa i onaj koji se ne bavi posebno sociološkim problemima – naći u ovoj vrijednoj knjizi ponešto za sebe. S A D R Ž A J: - Ravnodušnost primitivnog načina mišljenja prema uzročnoj uvjetovanosti - Tajne i nevidljive sile - Sni - Znamenja - Gatanje - Ordalije - Mističko objašnjavanje nesretnih slučajeva i nesreća - Mističko objašnjavanje uzroka uspjeha - Mističko objašnjenje pojave bijelaca i onoga što oni donose - Mržnja prema novom u primitivnim društvenim zajednicama - Primitivci i evropski liječnici MG86 (L)

Alo 30-609...: Dnevnik šestorice sportskih novinara koji su prisustvovali takmičenjima za fudbalsko prvenstvo sveta u Švajcarskoj od 16. juna do 4. jula 1954. godine. Beograd 1954. Mek povez, ćirilica, ilustrovano, 64 strane. Knjiga je, za godine, veoma dobro / odlično očuvana. Peto futbalsko prvenstro sveta u Švajcarskoj ili — zvanično — takmičenje za Kup Žila Rimea bilo je po kvalitetu učesnika najveće i najjače takmičenje u istoriji ovoga sporta. Tome takmičenju prisustvovali su kao specijalni dopisnici četiri člana redakcije `Sporta` Milan Kovačević, Todor Bulja, Branko Bošković i Rajko Mitić (u isto vreme član državne reprezentacije) i dva člana sportske rubrike „Borbe“ Ljubomir Lovrić i Lazar Martinović. Pomenutih šest sportskih novinara odazvali su se pozivu redakcije „Sport” da uporedo, sa radom za svoje listove, napišu svoje utiske i za jednu posebnu brošuru. Evo te brošure napisane u formi dnevnika u kome su zabeleženi njihovi utisci i doživljaji. Čitaoci će u njoj naći ne samo prijatnu sportsku lektiru nego i dokumentarne podatke o događajima koji su u drugoj polovini juna i početkom jula 1954. godine zatalasali i držali u napregnutoj pažnji milione sportista i ljubitelja futbala u celom svetu. Iz predgovora

Dejvid Hjum Na engleskom Nekorišćena knjiga THE ESSENTIAL PHLOSOPICAL WORKS Retko u ponudi Dejvid Hjum (engl. David Hume; Edinburg, 7. maj 1711 — Edinburg, 25. avgust 1776) bio je škotski filozof, ekonomista i istoričar. Bio je skeptičar koji je počeo je da studira prava, koja nije do kraja završio. U toku studija dolazi u dodir sa Njutnovom fizikom, kao i sa delima engleskog filozofa Džona Loka koji mu daje pravac u filozofiji.[2] Hjumov uticaj[uredi | uredi izvor] Dejvid Hjum je bio jedna od značajnijih ličnosti njegovog stoleća. Na evropskom kontinentu, a naročito u Francuskoj, važio je za jednog od većih engleskih filozofa. U Nemačkoj je Kant tvrdio da ga je Hjumova lektira iz dogme i dremeža probudila.[3] Hjumove moralno filozofske ideje utiču takođe na utilitariste 19. veka, naročito na Džeremi Bentama i Džona Stjuarta Mila. Biografija[uredi | uredi izvor] Kada bi čovek pustio današnje profesore filozofije da odluče ko je bio najbolji prozni autor na engleskom jeziku, pobedio bi sigurno Hjum. Hjum je rano doneo odluku o filozofiranju, podstaknut marljivim čitanjem lektire, pisao je taj šesnaestogodišnjak, hteo je: „Kao jedan filozof da govori“. Godinu dana kasnije, da bi ispunio želju svojim roditeljima upisuje se da studira prava, za koje nije pokazao veliko interesovanje.Počinje ozbiljno da se upušta u filozofske probleme, njegov veliki prijatelj u mislima postao je Ciceron. Godine 1729. dobio je nervni slom i žali se na jake depresije koje češće dobija. Ta depresivna bolest trajala je četiri godine, pokušao je da se izleči čvrstom disciplinom, tako što bi se dnevno po par sati posvetio filozofskim posmatranjima. Ali baš tako lako, kao što je on zamislio, nije išlo. Da bi se što pre izlečio pokušao je sa normalnim poslom. Počeo je da radi kao trgovac u jednoj prodavnici šećera u Bristolu. Brzo je shvatio da taj zanat nije za njega i pokušava ponovo sa čistom filozofskom egzistencijom. Hjum putuje za Francusku i tamo boravi tri godine, gde je životni standart mnogo skuplji nego u Engleskoj, tu počinje svoje prvo delo a završava ga u Londonu „Traktat“ Rasprava o ljudskoj prirodi (1739—1740), koje važi za majstorsko delo koje je Hjum objavio. Više sreće imao je Hjum sa esejima o Moralu i Politici. U krug užih prijatelja pripada Adam Smit, koji se smatrao ocem ekonomije i poznati osnivač savremene geologije Džejms Haton.[4] Hjum skeptičar[uredi | uredi izvor] Njegova skeptičnost se odražavala pre svega protiv metafizike, njoj i sa tim svakoj spekulaciji o nedostupnim stvarima bile su njegova glavna borba. Metafizičke ideje bile su za njega produkt neplodnog naprezanja čovečije taštine, koja pokušava u predmete da uđe koje su razumu potpuno nepristupačni. Ta izmišljena filozofija (Pseudofilozofija) mora se nemilosrdno otkriti (tako misli Hjum). Takođe njegova molba za profesorsko mesto na univerzitetu u Edinburgu bila je odbijena, verovatno zato što je Hjum okarakterisan kao religiozni skeptičar. Delo koje je objavio 1748, Jedno istraživanje u pogledu ljudskog razuma, moguće ja da obuhvata njegov Traktat (Rasprava). Etika[uredi | uredi izvor] U etici Hjum zastupa mišljenje da „dobro i loše nisu zavisni od razuma, nego samo od njihovog značaja i u sreću izrasli“. Dela[uredi | uredi izvor] 1748. Istraživanje ljudskog razuma 1751. Istraživanje moralnih principa 1779. Dijalog o prirodnoj religiji

U vrlo dobrom stanju, nekorišćena Njegoševa biblioteka / Vesna Kilibarda, Jelena Knežević Vrsta građe stručna monografija Jezik srpski Godina 2021 Novi Sad : Akademska knjiga, 2021 ([Subotica : 1909. Minerva]) Fizički opis 203 str. ; 24 cm Zbirka Biblioteka Horizonti / [Akademska knjiga, Novi Sad] ISBN 978-86-6263-316-3 (karton sa omotom) Napomene Tiraž 1.000 Na presavijenom delu omot. lista beleška o autorkama Napomene i bibliografske reference uz tekst Registri. Predmetne odrednice Petrović Njegoš, Petar II, 1813-1851 -- Lična biblioteka -- Katalozi U cetinjskoj osami, daleko od centara evropske duhovnosti i kulture, Njegoš se najradije družio s knjigama: čitao, učio jezike, pisao stihove. Podaci o tome šta je čitao i kakvo je moglo biti njegovo obrazovanje, u prvom redu književno, uglavnom se traže u naslovima ili sadržajima knjiga iz njegove biblioteke. Pitanje Njegoševe lektire, s obzirom na to da je do znanja većinom dolazio posredstvom knjiga, za proučavaoce Njegoša od izuzetnog je značaja. Njegoševa biblioteka, koja je privlačila pažnju i nekih savremenih stranih posjetilaca Cetinja, nastala je 1838. godine tako što je Njegoš svjetovne knjige, koje su do tada njegov prethodnik, iskusni i obrazovani Petar I i on nabavili, odvojio od crkvenih i iz Cetinjskog manastira prenio ih u svoju novu rezidenciju u Biljardi.

Autor - osoba Bachelard, Gaston, 1884-1962 = Bašlar, Gaston, 1884-1962 Naslov Poetika sanjarije / Gaston Bachelard ; [s francuskog preveo Fahrudin Kreho ; predgovor Kasim Prohić] Jedinstveni naslov ǂLa ǂpoétique de la rêverie. srpski jezik Vrsta građe esej Ciljna grupa odrasli, ozbiljna (nije lepa knjiž.) Jezik hrvatski, srpski Godina 1982 Izdavanje i proizvodnja Sarajevo : `Veselin Masleša`, 1982 (Banja Luka : Glas) Fizički opis 241 str. ; 20 cm Drugi autori - osoba Kreho, Fahrudin = Kreho, Fahrudin Prohić, Kasim, 1937-1984 = Prohić, Kasim, 1937-1984 Zbirka ǂBiblioteka ǂŽarišta ; ǂknj. ǂ1 (Broš.) Napomene Prevod djela: La poétique de la rêverie / Gaston Bachelard Lijepi svjetovi Gastona Bachelarda: str. 5-22. Napomene i bibliografske reference uz tekst. Predmetne odrednice Bašlar, Gaston, 1884-1962 Književna estetika Gaston Bašlar (1884–1962) je bio francuski filozof. Njegovi najvažniji radovi su iz oblasti poetike i filozofije nauke. Bio je na najvažnijim mestima u francuskoj Akademiji i uticao na brojne francuske filozofe između ostalih i na Mišel Fukoa, Luj Altisera i Žaka Deridu. Gaston Bašlar, francuski matematičar, epistemolog i teoretičar poetske mašte – ne nalazim prikladnijeg izraza za ovo poslednje, za onaj deo njegovih radova koji nas ovde posebno interesuje – jeste, koliko znam, jedini mislilac koji je umeo i pristao da od raščerečenosti modernog čoveka između njegove iskonske prirode, nepromenljive ili gotovo nepromenljive, od neolitika naovamo, a možda i od paleolitika, i imperativa nove racionalnosti i naučne efikasnosti izgradi mudrost, uslov razumne sreće... Bio je fascinantan profesor; dok ga nisam čuo nisam ni zamišljao da su mogući takav šarm i spontanost predavačke inspiracije, naročito u ovo doba televizijske i druge automatizacije opštenja. Sa svojim polucilinderom, sa bradom à la Marx, sa sklonostima i navikama provincijskog osobenjaka, kakvih je nekad bilo sijaset u dokonoj slobodi ulica kojima su ljudi hodali pešice, Bašlar nije izgledao niti je bio imalo „moderan“... Dok literatura veći gotovo dva veka slika jad naše osamljenosti, Bašlar peva blagodati samoće, predlaže nam da pomoću čitanja, pomoću „poetikoanalize“, „rekonstruišemo u sebi biće oslobodilačkih samoća“. Naravno, i ovde ista reč pokriva različite stvari. Bašlarova samoća je punoća, mašta naše biće, a lektira je njeno društvo. „Gore, na nebu, raj je jedna velika biblioteka“, veli Bašlar... Bašlar je, u Francuskoj, konsekventnije no iko, izložio strukture savremenog naučnog duha i prakse, karakterisane sve strožom apstrakcijom i matematizacijom. Pokazao je da je taj duh negacija svega spontanog, svega neposrednog, „prirodnog“. Kasnije je uvideo da naučna kosmologija ne može ugušiti spontanu kosmologiju, da prvobitni čovek živi u nama sa nesmanjenom vitalnošću, da mu je izraz poezija, da su funkcija nauke i funkcija poezije nesvodljive, i obe neophodne. Mi živimo istovremeno u dva jedan drugom potpuno strana sveta. Bašlar je uspeo da od te rascepanosti napravi dve harmonije koje se uzajamno dopunjuju. Drugi je doživljuju kao tragediju našeg doba... Život je mnogo lepši posle čitanja jedne Bašlarove knjige, čitalac svesniji vlastitog bogatstva, pouzdaniji u se. Ako i ne menja svet, ostavljajući to inteligenciji i nauci, mašta krepi čoveka, „sanjarenju pripadaju vrednosti koje daju pečat čoveku u njegovim dubinama“ – Sreten Marić MG75 (L)

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Knjiga 5: Odvojila se jedna stranica na kojoj je mapa na rasklapanje, nista strasno, sve ostalo uredno! Knjiga 7: Korice se malo odvojile od tabaka, drze se na mrezicama, nista strasno, sve ostalo uredno! Pomorska enciklopedija prvo je enciklopedijsko izdanje (Jugoslavenskog) Leksikografskoga zavoda (Leksikografski zavod osnovan je 1950. godine). Prvi svezak te enciklopedije objavljen je 1954. godine, a objavljeno je 8 svezaka. Posljednji je svezak prvoga izdanja objavljen godine 1964., a drugoga 1989. godine. O izdanju Pomorska enciklopedija je stručna enciklopedija, koja obuhvaća znatan dio materijala opće enciklopedije, ostajući u granicama pomorstva u širem smislu riječi. Pokrenuta je sa zadatkom da nadoknadi propuste prošlosti te unaprijedi našu pomorsku praksu i teoriju. Redakcija Pomorske enciklopedije, shvaćajući pomorstvo kao širok skup znanstvenih disciplina i praktičnih djelatnosti usmjerenih na iskorištavanje mora, obuhvatila je: biologiju, brodogradnju, opremu broda, ekonomiku pomorstva, etnologiju, geografiju, higijenu, meteorologiju, oceanografiju, pravo, historiju, povijest pomorskih ratova, ratnu mornaricu, unutrašnju plovidbu, ribarstvo i pomorsku terminologiju u 7 jezika (hrvatski (pod imenom hrvatski ili srpski), engleski, francuski, njemački, ruski, španjolski i talijanski). Za razliku od sličnih djela u enciklopedijskoj literaturi, posebno stranih enciklopedijskih djela koja prikazuju pomorstvo isključivo kroz brodogradnju, opremu broda i porabu broda (čamca), Pomorska enciklopedija Leksikografskoga zavoda obuhvaća širi skup disciplina. To je rezultat potrebe hrvatskih pomoraca za stručnom literaturom i da enciklopedija bude pristupačna širem krugu ljudi. Do danas su objavljena dva izdanja: prvo, 1954. − 1964. i drugo, 1972. − 1989. Iz Predgovora Pomorske enciklopedije: » Leksikografski zavod, preuzimajući 1950 organizaciju i redakciju Pomorske enciklopedije od Jugoslavenske akademije, preuzeo je od Akademije osnovnu zamisao, koja je nastala nakon dugih i svestranih dogovora s velikim krugom interesenata. Nastavivši rad, s nešto suženim opsegom, s obzirom na struke, Redakcija Pomorske enciklopedije izostavila je prikaz kulturnog života na našem primorju; nakon odluke o pokretanju Enciklopedije Jugoslavije, prikaz kulturnog života primorja u Pomorskoj enciklopediji nema opravdanja. « Godine 1950. Miroslav Krleža, osnivač i direktor Leksikografskoga zavoda Federativne Narodne Republike Jugoslavije pozvao je Matu Ujevića, usprkos različitim svjetonazorima, da mu bude pomoćnik vjerujući njegovom znanju i stručnosti u enciklopedistici i leksikografiji. Prva je enciklopedija koja izlazi nakon osnivanja Leksikografskoga zavoda, Pomorska enciklopedija (1954.), kojoj je glavni urednik Mate Ujević. Pomorska enciklopedija koja je izašla u osam svezaka prema riječima Lawrence S. Thompson (University of Kentucky, Lexington) jedno je od najboljih izdanja svoje vrste u svijetu. Ta enciklopedija osim što je stručna enciklopedija za pomorce obuhvaća znatan dio i drugih struka kao što su pravo, povijest, geografija i drugo. Izlazak prvog sveska Pomorske enciklopedije tisak je proglasio velikim kulturnim događajem, a hrvatski publicist Miroslav Feller duhovito je napisao u Novom listu da Pomorska enciklopedija može biti štivo zanimljivije i napetije od romana, da pomorcima može biti neusporediva putna lektira, a onima što ostaju kod kuće, »brod kojim će preploviti sva mora svijeta, proći sve prostore i sva vremena, krcajući svuda korist i radost, iskrcavajuću usput mnoge zablude«. Grupa urednika / Grupa autora Izdavač: Jugoslovenski leksikografski zavod Miroslav Krleža Izdanje: 1972-1989. god. Povez:tvrd, zlatotisk, karte u prilogu, 5709 strana.

DESET DANA KOJI SU POTRESLI SVET - Džon Rid Autor: Džon Rid Izdavač: Mlado pokoljenje, Beograd Godina izdanja: 1967. Broj strana: 310 Povez: Tvrd Format: 20cm Stanje kao na slici. Dobro očuvana za ovu starst. Korice i listovi požuteli od starosti, na koricama ima fleka, izuev toga u dobrom stanju. Knjiga Deset dana koji su potresli svet je u svoje vreme (1920) potresla svekoliku čitalačku javnost na Zapadu. Američki novinar Džon Rid koji je izveštavao za socijalistički časopis The Masses, lično je iskusio Oktobarsku revoluciju i svoje svedočasnstvo preneo u ovoj knjizi. I nakon jednog veka ona je nezaobilazna lektira za svakog ko o ovom istorijskom događaju želi da sazna činjenice iz prve ruke i da razume njegov smisao. Opisujući krvave događaje na ulicama, dramatične pregovore u Kremlju između belogardejaca, menjševika i boljševika, opsade petrogradskih i moskovskih ulica, govore Lenjina, Trockog i drugih revolucionara, Džon Rid je ovom knjigom predstavio samu suštinu socijalističke revolucije, borbe za pravdu i novi poredak u kojem su se radnici i siromašni seljaci oslobodili eksploatacije vladajuće klase – plemstva i kapitalista. Džon Rid (engl. John Reed; 1887—1920), bio je američki novinar, pesnik i socijalistički aktivista, dopisnik iz Srbije i svedok stradanja srpskog stanovništva od strane austrougarske vojske. Kao ratni dopisnik s početka 20. veka bio je na svim frontovima reporterski opisujući ratne užase i stradanja. Obišao je Meksiko, Rusiju, Grčku, Srbiju, Bugarsku, Francusku, Italiju, Poljsku, kako bi upoznao američko javno mnjenje sa pravom i užasnom istinom. Dolaskom u Srbiju, njegovo putovanje je trajalo je 28 dana, od 20. aprila do 18. maja 1915. godine. Krećući se maršrutom Niš-Kragujevac-Beograd-Rakovica-Ada Ciganlija-Obrenovac-Šabac-Prnjavor-Loznica-Gučevo-Krupanj-Zavlaka-Valjevo-Niš, mogao je samo da potvrdi strašne zločine koje su na svakom koraku činili vojnici Austrougarske monarhije. Njegovo svedočanstvo je objavio u knjizi „Srbija – zemlja smrti”, gde je zabeležio:[2] U vreme prve invazije mnogi su ostali u Šapcu, nadajući se da će biti bezbedni. Ali vojnici su nasrnuli kao divlje zveri po gradu, paleći, pljačkajući, silujući. Videli smo opustošeni hotel ’Evropu’ i pocrnelu i unakaženu crkvu u koju je tri hiljade ljudi, žena i dece bilo sabijeno bez hrane i vode i držano unutra tri dana, a zatim podeljeno u grupe: jedni su bili poslati u Austriju kao ratni zarobljenici, a drugi terani pred vojskom dok je ona nastupala na jug protiv Srba. Ovo nije neosnovana priča ili histerična optužba, kao što je često bio slučaj u Francuskoj i Belgiji, to je činjenica dokazana mnoštvom svedočanstava koja su pod zakletvom dale stotine učesnika tog užasnog marša... Ostao je upamćen kao pisac antologijskih knjiga „Deset dana koji su potresli svet“, „Ustanički Meksiko“ i „Rat u istočnoj Evropi“, u kojoj je i deo o ratu u Srbiji. Umro je u Moskvi od tifusa i sa nepune trideset tri godine sahranjen je u zidine Kremlja, 17. oktobra 1920. godine. Njegovi tekstovi o Srbiji i Srbima s proleća 1915. godine stigli su u Srbiju tek 1975. godine.

Autor - osoba Hume, David Naslov Istraživanje o ljudskom razumu / David Hume ; preveo Ivo Vidan ; pogovor Gajo Petrović Jedinstveni naslov An enquiry concerning human understanding. scc Vrsta građe knjiga Ciljna grupa odrasli, ozbiljna (nije lepa knjiž.) Jezik hrvatski Godina 1956 Izdavanje i proizvodnja Zagreb : Kultura, 1956 (Zagreb : Tipografija) Fizički opis 259 str., [1] list : autorova slika ; 20 cm Drugi autori - osoba Vidan, Ivo Petrović, Gajo, 1927-1993 = Petrović, Gajo, 1927-1993 (Karton sa omotom.) Napomene Prevod dela : An enquiry concerning human understanding Problem spoznaje u filozofiji D. Huma : str. 211-256 Predmetne odrednice Hjum, Dejvid, 1711-1776 -- „Istraživanje o ljudskom razumu“ Filozofija Dejvid Hjum Dejvid Hjum (engl. David Hume; 1711–1776) je škotski filozof, ekonomista i istoričar. Rođen je 7. maja 1711. u Edinburgu, umro je 25. avgusta 1776. isto u Edinburgu bio je jedan skeptičar počeo je da studira prava, koja nije do kraja završio. U toku studija dolazi u dodir sa Njutnovom fizikom, kao i sa delima engleskog filozofa Džona Loka koji mu daje pravac u filozofiji. Hjumov Uticaj Dejvid Hjum je bio jedna od značajnijih ličnosti njegovog stoleća. Na evropskom kontinentu, a naročito u Francuskoj, važio je za jednog od većih engleskih filozofa. U Nemačkoj je Kant tvrdio, da ga je Hjumova lektira iz dogme i dremeža probudila. Hjumove moralno filozofske ideje utiču takođe na utilitariste 19. veka, naročito na Džeremi Bentama i Džona Stjuarta Mila. Život Kada bi čovek pustio današnje profesore filozofije, da odluče ko je bio najbolji prozni autor na engleskom jeziku, pobedio bi sigurno Hjum. Hjum je rano doneo odluku o filozofiranju, podstaknut marljivim čitanjem lektire, pisao je taj šesnaestogodišnjak, hteo je: „Kao jedan filozof da govori“. Godinu dana kasnije, da bi ispunio želju svojim roditeljima upisuje se da studira prava, za koje nije pokazao veliko interesovanje. Počinje ozbiljno da se upušta u filozofske probleme, njegov veliki prijatelj u mislima postao je Ciceron. 1729. dobio je nervni slom i žali se na jake depresije koje češće dobiva. Ta depresivna bolest trajala je četiri godine, pokušao je da se izleči čvrstom disciplinom, tako što bi se dnevno po par sati posvetio filozofskim posmatranjima. Ali baš tako lako, kao što je on zamislio, nije išlo. Da bi se što pre izlečio pokušao je sa normalnim poslom. Počeo je da radi kao trgovac u jednoj prodavnici šećera u Bristolu. Brzo je shvatio da taj zanat nije za njega i pokušava ponovo sa čistom filozofskom egzistencijom. Hjum putuje za Francusku i tamo boravi tri godine, gde je životni standart mnogo skuplji nego u Engleskoj, tu počinje svoje prvo delo a završava ga u Londonu „Traktat“ Rasprava o Ljudskoj Prirodi (1739–40), koje važi za majstorsko delo koje je Hjum objavio. Više sreće imao je Hjum sa esejima o Moralu i Politici. U krug užih prijatelja pripada Adam Smit, koji se smatrao ocem ekonomije i poznati osnivač savremene geologije Džejms Hjuton. Hjum skeptičar Njegova skeptičnost se odražavala pre svega protiv metafizike, njoj i sa tim svakoj spekulaciji o nedostupnim stvarima bile su njegova glavna borba. Metafizičke ideje bile su za njega produkt neplodnog naprezanja čovečije taštine, koja pokušava u predmete da uđe koje su razumu potpuno nepristupačni. Ta izmišljena filozofija (Pseudofilozofija) mora se nemilosrdno otkriti (tako misli Hjum). Takođe njegova molba za profesorsko mesto na univerzitetu u Edinburgu bila je odbijena, verovatno zato što je Hjum okarakterisan kao religiozni skeptičar. Delo koje je objavio 1748 „Jedno istraživanje u pogledu ljudskog razuma“ moguće ja da obuhvata njegov Traktat (Rasprava). Etika U etici zastupa Hjum mišljenje da „dobro i loše nisu zavisni od razuma, nego samo od njihovog značaja i u sreću izrasli“. Dela • 1751. Istraživanje moralnih principa • 1758. Ispitivanje čovečijeg razuma • 1779. Dijalog o prirodnoj religiji MG148 (N)