Ivica Marušić Ratko Advan Hozic - Rade Basic - Vukasin Krneta Izdavac: Nacionalni park Kozara - Prijedor 1987. Tvrdi povez, format: 14,5x20,5, 256 strana, ilustrovano, latinica. Korice kao na slikama. Unutra odlicna. Nema tragova pisanja i koriscenja. Kompaktna. 280523 ktj-57povez 252 str.

Izdavač:Nacionalni park `Kozara` Prijedor Broj strana:209 Pismo:Latinica Povez:Tvrd Dimenzije knjige:21 x 15 cm Godina:1974 Očuvana knjiga,bez skrivenih mana i oštećenja,za očuvanost pogledajte slike u visokoj rezoluciji,na svako dodatno pitanje u vezi knjige rado ću vam odgovoriti ! Bitka na Kozari Mirko Pekić, Dragutin Ćurguz

ANCIENT HISTORY FROM BEYOND THE VEIL : AN AKASHIC RECORDS EXPERIMENT BY DR SAM OSMANAGICH, PH.D- BRIDGES THE GAP BETWEEN SCIENCE & SPIRITUALITY dr Sam Osmanagich, ph.D. writh Peggy Sue Skipper Semir Osmanagić - BOSANSKA PIRAMIDA Mek povez, 318strana, ilustrovano, izdavač: ARCHAEOLOGICAL PARK: BOSNIAN PYRAMID OF THE SUN FOUNDATION - Sarajevo Intervjui sa Semirom Osmanagićem na engleskom jeziku!!

07347) Mitološki zbornik 41 Sto godina od prisajedinjenja Vojvodine Srbiji , Centar za mitološke studije Srbije Rača 2019 , sadržaj : Tri pokušaja uspostavljanja jurisdikcije i šematizma Srpske pravoslavne crkve u Vojvodini - RADMILO D. PETROVIĆ Značaj istorijskog kontinuiteta postojanja Vojvodine u vremenskim prekidima u 19. i 20. veku - IVAN J. BALTA Josip Smodlaka o razgraničenju Vojvodine - MILORAD P. RADUSINOVIĆ Fedor Nikić o mađarskom revizionizmu- BRANKO I. NADOVEZA Banat, Bačka i Baranja u planovima mađarskih vlada 1918 - 1921. - KRISTIJAN M. JERIĆ Heraldička desrbizacija Vojvodine u funkciji vojvođanskog separatizma i stvaranja Republike Vojvodine - MARKO P. ATLAGIĆ, FILIP M. OBRADOVIĆ,MARIJANA M. PEŠIĆ Prisajedinjenje Vojvodine Kraljevini Srbiji, 1918. godine,i prisajedinjenje Šumadije Vojvodini stvaranjem Dunavske banovine, 1929. godine - ŽIVOJIN R. ANDREJIĆ Vojvođanski Nemci i stvaranje jugoslovenske države - ZORAN D. JANJETOVIĆ Konjička divizija u Banatu novembra 1918. godine - 1919. godine - JELICA M. ILIĆ Oslobođenje Pančeva novenbra 1918. godine - BRANKO I. NADOVEZA, NEBOJŠA D. ĐOKIĆ O poreklu i poznatim precima generala Petra V. Aračića (1885 - 1958), oslobodioca Pančeva - NINOSLAV S. STANOJLOVIĆ Operacije Dopunskog diiviziona Konjičke divizije u Banatu u Ratnom dnevniku Dušana Dodića (1918 - 1919) - DUŠKO B. GRBOVIĆ Plenidba neprijateljskog plovnog parka na Dunavu i Savi krajem Prvog svetskog rata - NEBOJŠA D. ĐOKIĆ, DEJAN RADISAVLjEVIĆ Moravac poeta Miladin K. Nikolić Rasinski preko Nežidera stiže u Novi Sad 1919. po svoju najvredniju knjigu - ĐORĐE S. PETKOVIĆ NOVO , mek povez, format 14,5 x 21 cm , ćirilica, ilustrovano, 342 strane ,

Izdavač: Narodna biblioteka Njegoš, Knjaževac Edicija: Vremeplov varoši Autor: Branislav Stojadinović 77 stranica Ilustrovano S A D R Ž A J: - Mnoštvo kafana - Uslovi za otvaranje kafana - Hotel Pariz - Kafane na Trgu kralja Petra - Piće je bilo domaće - Kavanje u Donjoj čaršiji - Kafane u Staroj čaršiji - Kafane u Gornjoj čaršiji - Park Sredorek torlački govor, četnici Draža Mihailović, ljotićevci - Kerace u starom Knjaževcu - Nestanak kafanskog života

Mirko Pekić, Dragutin Ćurguz : BITKA NA KOZARI ; 4. dopunjeno izd. Prijedor : Nacionalni park `Kozara`, 1977 , tvrdi povez, Fizički opis 215 str., [7] presavijenih listova s geogr. kartama : fotogr. ; 21 cm Str. 5-7: Predgovor / Žarko Zgonjanin Prvoborci koji su preživjeli bitku na Kozari: str. 201-215 Napomene i bibliografske reference uz tekst Bibliografija: str. 191-200. Народноослободилачка борба 1941-1945 -- Битка на Козари 1942 -- 1941-1942 -- У документима Očuvanost 4.

Autor - osoba Lazić, Dušan, 1921- Majski, Brana, 1923- Naslov Dudik / Dušan Lazić-Gojko, Brana Majski Vrsta građe prikaz Ciljna grupa odrasli, ozbiljna (nije lepa knjiž.) Jezik srpski Godina 1978 Izdanje [2. izd.] Izdavanje i proizvodnja Vukovar : Odbor za izgradnju i uređenje Memorijalnog parka Dudik Skupštine općine, 1978 (Šid : Grafosrem) Fizički opis 314 str. : ilustr. ; 21 cm Drugi autori - osoba Radišić, Đorđe, 1925-2008 = Radišić, Đorđe, 1925-2008 ISBN (Broš.) Napomene Str. 3: Predgovor / Đorđe Radišić Beleška o autorima: str. 291-293 Registar ličnih imena. Predmetne odrednice Drugi svetski rat (1939-1945) -- Zločini okupatora -- Vukovar Vukovar -- Drugi svetski rat (1939-1945) -- Ustaški zločini Spomen-park „Dudik“ je memorijal u Vukovaru posvećen žrtvama fašističkog terora. Park je izgrađen u znak sjećanja na 455 žrtava ustaškog režima, a u peridou 1990-ih bio je devastiran da bi obnova započela 2015. godine. Spomenički kompleks, rad beogradskog arhitekta Bogdana Bogdanovića za koju je dobio prvu ikada dodijeljenu Međunarodnu piransku nagradu, čine buktinje: pet stiliziranih vitkih stožaca okruženih sa više desetina kamenih cvjetova. Lokacija spomen parka svoj je naziv ponijela po ledini zasađenoj stablima dudova, a nalazi se na oko pet kilometara od samog centra Vukovara u naselju Mitnica. Tijekom Drugog svjetskog rata, od 1942. do 1943. godine, u Dudiku su pripadnici Župske redarstvene oblasti Nezavisne Države Hrvatske ubili pripadnike Narodnooslobodilačkog pokreta Jugoslavije, suradnike i civile uhićene u znak odmazde zbog akcija partizanskog pokreta na Fruškoj gori. Uhićenja su vršena na području Srijema (Zemun, Batajnica, Nova Pazova, Stara Pazova, Ruma, Irig, Petrovaradin, Srijemska Mitrovica, Srijemska Rača, Kuzmin, Laćarak, Erdevik, Ilok, Vukovar, Bobota i u druga mjesta). Specijalnim željezničkim kompozicijama transportirani su u Vukovar, gdje je u skladištu grofovije Eltz, blizu vukovarske željezničke stanice formiran logor. U logoru su zarobljenici podvrgavani mučenju. Nakon kratkog sudskog postupka, na kojem uhićenici nisu imali pravo na adekvatnu obranu, osuđivani su na smrt i u večernjim satima kamionima tvornice „Bata“ odvoženi na Dudik. Na Dudiku su bili primoravani da se oslobode odjeće i osobnih stvari, u skupinama su dovođeni do iskopanih raka, nakon čega su strijeljani. Na Dudiku je strijeljano ukupno 455 žrtava (većinom civili), od čega 384 iz Srbije, 71 iz Hrvatske i 2 iz Bosne i Hercegovine. Nakon Drugog svjetskog rata, Komisija za utvrđivanje ratnih zločina, od 25. travnja do 3. svibnja 1945. godine izvršila je ekshumacije i posmrtni ostaci 384 ubijenih sahranjeni su u Kosturnicu sa spomenikom žrtava Dudika, palih boraca Pete vojvođanske udarne brigade i boraca Crvene armije u neposrednoj blizini centra Vukovara. U Spomen-parku „Dudik“ izgrađen je memorijalni kompleks. Spomenički kompleks rad beogradskog arhitekta Bogdana Bogdanovića, čine buktinje: pet stiliziranih vitkih stožaca okruženih sa više desetina kamenih cvjetova. Na kamenim cvjetovima nalaze se epitafi: Putniče, koji si u budućnost krenuo, zastani i na ovom izvorištu napij se bistrinom vode, ljepotom slobode, ljubavlju onih koji za nju dadoše živote, Oj dudovi, vi dudovi stari, da li vaša duša krvari za onima koji su tu pali i slobodu krvlju zasijali, nisu oni samo tiha trava, već zvjezdani trag nezaborava... Tokom Domovinskog rata, memorijalni kompleks je u potpunosti devastiran. Stošci su probijeni, kameni cvjetovi polegli, a više od polovice dudova posječeno. SADRŽAJ Strana PREDGOVOR Političke prilike u Vukovaru u predvečerje drugog svetskog rata Vukovar u martovsko-aprilskim danima 1941. godine Vukovar – sedište velike Župe Vuka Inicijatori i izvršioci terora i zločin Inicijatori i izvršioci zločina i terora Velika Župa Vuka Župska redarstvena oblast Ustaški stožer velike Župe Vuka Ustaška pripremana bojna Oružništvo (žandarmerija) Ustaški logor Vukovar Folksdojčeri i njihove oružane snage Teror i zločini u prvim danima okupacije Prve akcije narodnooslobodilačkog pokreta Dudik stratište i ponos Prvo streljanje na Dudiku – streljanje Boboćana Drugo streljanje na Dudiku – streljanje Negoslavčana Treće streljanje na Dudiku – streljanje Pazovčana Streljanje Petrovaradinaca Teror besni – borba se nastavlja Dolazak Viktora Tomića i njegove zločinačke svite u Vukovar Nova streljanja na Dudiku Streljanje talaca na Dudiku Odlazak Viktora Tomića i njegove zločinačke svite iz Vukovara u Sremsku Mitrovicu Odvođenje uhapšenih lica iz Vukovara u logore Poslednje žrtve Dudika Da li je Fruška Gora očišćena a partizani uništeni? Sudbine istaknutih ratnih zločinaca Prilozi Spisak streljanih na Dudiku – 1941–1943. Zapisnik anketne komisije za utvrđivanje zločina okupatora i njihovih pomagača u Vojvodini Umesto pogovora Beleške o autorima Registar ličnih imena MG131 (N)

Autor: Bogoljub Prokić Izdavač: Spomen-park Šumarice Broj strana: 288 Pismo: Ćirilica Povez: Mek Format: 24 cm 21-og oktobra 1941-e godine fašisti su u Kragujevcu streljali preko 7000 ljudi, uključujući i đake kragujevačke gimnazije. Ova knjiga žanrovski pripada antiratnoj, antinasilnoj i antigenocidnoj literari, propagira humanije odnose među ljudima, svet slobode i prosperiteta. Zasnovana je na zapisima brojnih domaćih i stranih posetilaca memorijalnog prostora u Šumaricama. Knjiga je dobro očuvana. Knjiga je ilustrovana crno-belim fotografijama. Na drugoj i trećoj slici prikazana sadržaj.

Kragujevački oktobar. Kragujevac: Spomen park; Kultura, 1966. 1. Kragujevac, 21. oktobar 1941. Vol. 1. 2. Jakovlјević, Stevan J. Zemlja u plamenu, I. Vol. 2. 3. Jakovlјević, Stevan J. Zemlja u plamenu, II. Vol. 3. 4. Milojković, Mirko. Jedna mladost u Srbiji. Vol. 4. 5. Manojlović, Ljubiša. Na času istorije. Vol. 5. 6. Milutinović, Milutin. Do viđenja, svi moji grobovi. Vol. 6. 7. Božović, Branislav. Poruke streljanog grada. Vol. 7. 8. Dug rasutim otkosima. Vol. 8, 9. Krvava bajka : zbirka pesama. Vol. 9. 10. Petrović, Dragolјub M. Preživeli optužuju. Vol. 10. 21 cm, tvrd povez. Ukupno 2.470 str i 3,5kg.

The Lost Houses of Ireland - A Chronicle of the Great Houses and the Families who Lived There - Randall MacDonnell . Opis sa sajta izdavaca : Tour 25 great homes of Ireland, gone forever, razed or turned commercial. View over 350 photos of rare and historic interior rooms with period furnishings and exteriors with unique detail, through a gallery of both close-up and full-frame pictorials featuring Blarney Castle, French Park, Killeen Castle, Shelton Abbey, Stradbally Hall, and 20 more. Stories of those who lived in each site depict how life was lived in earlier times, with memorable family achievements and eccentricities.

Dragoje Lukić - Kozarsko detinjstvo Narodna knjiga, Beograd, 1973 70 str. meki povez stanje: vrlo dobro Učesnik NOR-a od 26. avgusta 1942, od dana kada su ga partizani oslobodili iz ustaškog logora za djecu u Jastrebarskom. Odrastao je u Petoj kozarskoj brigadi kao kurir, politički delegat voda, član Sreskog komiteta Skoja i Okružnog odbora Usaoja za Kozaru. U sedamnaestoj godini član KPJ; u sedamnaestoj godini ratni vojni invalid. Radio u Upravi državne bezbjednosti, odnosno Saveznom sekretarijatu za unutrašnje poslove, i Muzeju revolucije naroda i narodnosti Jugoslavije. U međuvremenu završio je školu Odeljenja zaštite naroda, maturirao u partizanskoj gimnaziji i diplomirao istoriju umjetnosti na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Pisanjem se bavi od 1959. godine. Oblast njegovog interesovanja je NOR i socijalistička revolucija, posebno stradanje djece u fašističkim logorima i učešće u ratu najmlađih iz Bosanske krajine. Pored knjiga „Ranjeno djetinjstvo“ (Rad, Beograd, 1961), „Sred Kozare tvrde ploče“ (Rad, Beograd, 1962), „Kozarsko djetinjstvo“ (Nacionalni park „Kozara“, Prijedor, 1976), „Kozara — istorijske fotografije“ (Nacionalni park „Kozara“, Prijedor, 1978) i „Rat i djeca Kozare“ (Narodna knjiga, Beograd, 1979) objavio je i znatan broj priloga, feljtona, sjećanja i dokumentarnih zapisa u raznim listovima i časopisima. Na temu NOB i socijalističke revolucije realizovao je stalne izložbene postavke „Putevi pobjede“ (Bosanska Gradiška, 1979), „Borbeni put Pete kozarske brigade“ (Kasarna „Kozara“, Banja Luka, 1972), „Revolucionarna prošlost Podgradaca“ (Podgradci, 1976), „Dječji logor Jastrebarsko“ (Pionirski centar Jastrebarsko, 1982) i velike pokretne izložbe „Epopeja Kozare“ (Beograd, 1982) i „Jasenovac 1941-1945“ (Jasenovac, 1986). Dobitnik je nagrade „4. jul“ Saveznog odbora SUBNOR-a Jugoslavije za publicistiku 1980. godine.

POGLED SA DORĆOLA : PRIČE SA DORĆOLA I O NJEMU - / [autor MullenLowe and Friends] ; [urednik Igor Miletić] Tvrd povez - format: 23x23cm 104strane, ilustrovano, izdavač: K DISTRIKT - Beograd sadržaj: - UMESTO PREDGOVORA: KAKO JE NASTAO DORĆOL? - NASTANAK PRVOG NASELJA - NAGLI RAZVOJ GRADSKE ČETVRTI - PARK NA BOJNOM POLJU - KULA KOJA SE NIKOGA NE BOJI - KO JE BIO NIKOLA DOKSAT - OSTACI POSLEDNJE TEKIJE - ČUKUR ČESMA - KAKO ŠARAN KUNE ALASA? - OD `CRNOG ORLA` DO `DVA PAPAGAJA` - APOSTOL SRPSKE KNJIŽEVNOSTI I POLITIKE - KONRAD TAJSEN I ŠONDA ČOKOLADE - UČENJAK, RIBAR I PRVA VIOLINA - JUNACI SA OBALE DUNAVA - BESMRTNI ČUVARI DORĆOLA - ULICE DORĆOLA - ČUDESNI SVET LABUDOVA - VRLO TIHI SVEDOK DORĆOLSKE ISTORIJE ZOO-VRT - POGOVOR - IZVORI I INSPIRACIJA

KRAGUJEVACKI OKTOBAR komplet u 10 knjiga, grupa autora , Spomen park - Kultura Kragujevac 1966 , istorijsko-memoarska i knjizevna secanja na streljanja u Kragujevcu u oktobru 1941 godine, tvrd povez, latinica, ukupno 2450 strana. Knjige nisu nove ali nisu ni koriscene. Komplet sadrzi sledece knjige : 1) KRAGUJEVAC 21. OKTOBAR 1941 2) ZEMLJA U PLAMENU I , Stevan Jakovljevic 3) ZEMLJA U PLAMENU II , Stevan Jakovljevic 4) JEDNA MLADOST U SRBIJI , Mirko Milojkovic 5) NA CASU ISTORIJE , Ljubisa Manojlovic 6) DO VIDJENJA SVI MOJI GROBOVI , Milutin Milutinovic 7) PORUKE STRELJANOG GRADA , Branislav Božovic 8) DUG RASUTIM OTKOSIMA 9) KRVAVA BAJKA antologija pesama 10) PREZIVELI OPTUZUJU , Dragoljub M. Petrovic

Miloš Hamović : DOBROVOLJAČKA VOJSKA JUGOSLAVIJE U SASTAVU ORUŽANIH SNAGA NOP-a , Foča : Muzej fočanskog perioda NOB-e ; Kragujevac : Svetlost ; Sarajevo : Muzej revolucije Bosne i Hercegovine, 1983, tvrdi povez, str. 200. Očuvanost 4. Народноослободилачка борба, 1941-1945 -- Босна и Херцеговина -- Добровољачка војска Miloš Hamović (Podgorica, 14. januar 1933 — Beograd, 21. april 1997) bio je srpski istoričar specijalizovan za pitanja Drugog svetskog rata, genocida, holokausta i izbeglištva.[1] Obrazovanje Posle gimnazije, diplomirao je 1960. godine na Filozofskom fakultetu (Odsek za istoriju) u Sarajevu. Magistarski rad „Dobrovoljačka vojska Jugoslavije u sastavu oružanih snaga NOP-a“ odbranio je 1976, a doktorsku disertaciju „Izbjeglištvo u Bosni i Hercegovini 1941–1945“ odbranio je 1992. na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Karijera Bio je zaposlen kao kustos u Nacionalnom parku „Sutjeska“ na Tjentištu, direktor Muzeja u Foči i direktor Regionalnog arhiva Foča. U Muzeju žrtava genocida u Beogradu radio je kao kustos od 1995. do 1997. godine.

VRŠAC forever Vršac, 2006. A4 format, tvrd povez sa omotom, 208 strana. Odlično očuvana, kao nova. In praise of the old town Zum ruhm der alten stadt The view of Vršac How Vršac was founded The name of Vršac Coat of arms The Vršac region The kingdom of the winds The natural world - Scent of the plants The world of animals Traces of the earliest dwellers The Idol of Vršac Turbulent Times Vršac in Roman times The Early Middle Ages Vršac Tower Vršac under turkish occupation Vršac in the 1 8th century Vršac in the 19th century Vršac in the 20th century Christianity in Vršac Mesić monastery Wine in Vršac Intellectual and artistic world The pantheon of Vršac Social life The City Park The town`s mirror The population of Vršac Dukes, mayors and presidents The results of hard work The sport spirit of Vršac k

У својим шетњама без пратње срео Чика-Пера, Краљ Петар I, једног сељака у топчидерском парку. Дуго су причали а сељак се жалио на неправду и новог Краља од којег је очекивао много више а добио ништа, или још горе. Када је исповест сељака била завршена, Краљ, који се није одао, желео је да сазна сељаково име и адресу. - А што ће ти то, господине, као да се мало тргао сељак, да нећеш да ме тужиш? - Зашто бих те тужио када си у праву, рекао је Краљ. Хтео бих да ти помогнем. Сељак је осмотрио краљеву униформу без чина и одличја, сељачку тољагу у његовој руци и просту дрвену муштиклу, какву је куповао сиромашан свет за цигло неколико пара. - Е, мој господине, рекао је затим љубазно, али са извесном дозом саосећања. Ти би хтео да мени помогнеш, а можда би и теби требало помоћи. Не бих рекао да ти баш најбоље иде.

Egipat: hramovi, ljudi i bogovi Alberto Silioti Zagreb 1999. Putujte kroz slike Zemljom faraona, posetite velike arheološke lokalitete i njihova blaga. Uz ovu knjigu, koju je priredio čuveni italijanski istraživač Alberto Siloti, naučićete mnogo toga o istoriji, geografiji, običajima i mitologiji drevnog Egipta, i još više - saznaćete zbog čega nas sve civilizacija drevnog Egipta i dan danas privlači svojim mističnim šarmom koji uporno odoleva vremenu. U razvoju čovječanstva neke civilizacije ipak zauzimaju posebnija mjesta od drugih, pa je središte naših interesa vezano uz njih. Egipatska kultura i povijest je jedna od takvih civilizacija. Dostignuća tisućljetne civilizacije prikazana su u ovoj knjizi jasnim jezikom, vjernim fotografijama i trodimenzionalnim crtežima slavnih svjetskih fotografa. Hramovi i bogovi, ljudi i mitovi, putovanja Nilom i odlazak u neko davno doba pri- avantura. Autor ove monografije vrsni je poznavatelj starih kultura i vjerodostojni autor već objavljenih knjiga o Egiptu. Ova knjiga svojim dojmljivim crtežima i fotografijama te preciznim i lako razumljivim jezikom pruža sadržajan i jasan prikaz egipatske civilizacije i njenih postignuća. Knjiga je podijeljena u nekoliko poglavlja: Kemet — država crne zemlje Tisućljetna povijest Putnici i putovanja Hramovi i grobnice u zemlji faraona Alberto Siliotti je znanstveni novinar, pisac i fotograf. Više od 20 godina proučavao je povijest, arheologiju i prirodni okoliš Egipta, gdje je počeo raditi 1988. kao direktor misije Horus, koju je vodilo talijansko ministarstvo vanjskih poslova koje je željelo povezati itinerare talijanskog putnici 19. stoljeća – posebno Giovanni Battista Belzoni koji je otkrio ulaz u piramidu Chepren i grobnicu Sethi I u Kraljevoj dolini. Napravio je za Britanski muzej, znanstveno izdanje Belzonijevih putovanja, među mnoštvom predmeta pronađenih u Egiptu dio je muzejskih zbirki. Vodio je nekoliko znanstvenih ekspedicija u egipatskoj Sahari radi istraživanja umjetnosti i pretpovijesnog života u zemlji faraona, te drugih misija u egipatske oaze. Član Egipatskog istraživačkog društva i Egipatskog geografskog društva, autor je oko 30 knjiga i vodiča prevedenih na nekoliko jezika i objavljenih u izdanjima AUC Press, WhiteStar, Grund i Geodia Editions. Izradio je prve topografske karte nacionalnog parka Gilf Kebir i Bijele pustinje. Od 2000. godine surađuje s Američkim sveučilištem u Kairu i stvara poznatu zbirku džepnih vodiča, 14 naslova na 4 jezika. Stručnjak Međunarodne unije za očuvanje prirode, izradio je vodič kroz Fayoum i wadi El Rayan te vodič kroz Nacionalni park Gilf Kebir[1] za razvojnu suradnju Veleposlanstva Italije. Strastveni prema Crvenom moru, Alberto Siliotti proučavao je faunu, koraljne grebene i očuvanje prirodnog okoliša. Autor je vodiča o ribama u crvenom moru, knjige o najpoznatijim olupinama u Crvenom moru i vodiča za ronjenje na Sinaju, koji je 2005. godine nagrađen na Festivalu podvodnog filma u Antibesu. Trenutno je direktor Geodia Editions. Luksuzno izdanje. Tvrdi povez sa ukrasnim omotom, format: 26,5x36,5cm, 292 strane, ilustrovano u boji na kvalitetnijem papiru, latinica. Korice kao na slikama. Unutra odlicna. Nema tragova pisanja i koriscenja. Kompaktna. ktj-69 140923

Prosveta, 1969. Broj strana: 495, 48 strana s tablama Format: 21x14 Povez: tvrd potpis ISTINA O MOME ŽIVOTU , Đorđe Karađorđević (1887-1972), Dobio je ime prema svome pradedi — Crnom Đorđu (Karađorđu), osnivaču dinastije i vođi Prvog srpskog ustanka. Na njega je imao neukrotivu i neobuzdanu narav. Često je išao na Adu u ribarenje sa svojim profesorom matematike i velikim prijateljem Mikom Alasom. Njegova preka narav dovodi ga u mnoge neprilike, bio je u neprijateljstvu sa Pašićem, Apisom i oficirom Petrom Živkovićem. Za razliku od njega, Petrov mlađi sin Aleksandar imao je mnogo više diplomatskog duha i taktike i bio je Pašićev miljenik. Jedan događaj bio je preloman za Đorđev život — smrt njegovog posilnog (tj. poslužitelja) Kolakovića. Jednom u besu prestolonaslednik Đorđe ga je udario jako nogom u stomak, od bolova i povreda sluga je posle nekoliko dana umro. Ovaj događaj izazvao je veliku buru u srpskoj, a naročito u Austrougarskoj štampi, pa je zbog svega toga i svoje griže savesti dobrovoljno ponudio abdikaciju 14/27. marta 1909. godine. Novi prestolonaslednik postao je Aleksandar koji tada dolazi iz Petrograda... format 13,5 x 20,5 cm , tvrd povez , zlatotisak, ćirilica, 495 strana, Porodica kralja Petra je živela na Cetinju kod kralja Nikole u periodu 1883—1894. Tada je u Srbiji na vlasti bila dinastija Obrenović i oni su na Cetinju, na neki način, bili u političkom izbeglištvu. Ovde su rođena sva Petrova i Zorkina deca, a porodičnu sreću prekinula je prerana smrt kneginje Zorke. Posle Zorkine smrti, Petar sa decom odlazi u Ženevu 1894. gde su u ulici Monetije 10 živeli sledeće 4 godine. Princ Đorđe je išao u vojnu školu u carskoj Rusiji, bio je to Kadetski korpus cara Aleksandra II. Često je tada od svojih drugova kadeta skrivao svoje vladarsko poreklo, tj. da mu je deda crnogorski knjaz Nikola čije su dve ćerke, Đorđeve tetke bile udate u Rusiji za članove carske porodice. Njegovo školovanje ovde prekinuo je Majski prevrat 1903. kada je u Srbiji ubijen kralj Aleksandar Obrenović i njegova žena kraljica Draga. Odlučeno je da novi kralj bude knez Petar Karađorđević, koji je tada živeo u Ženevi. Od 1903. Đorđe je imao titulu prestolonaslednika, kao najstariji kraljev sin. Roman počinje opisom autorovog hapšenja 2. maja 1925. godine, a onda se nastavlja hronološkim opisom njegovog života od djetinjstva na Cetinju, na dvoru njegovog djede kralja Nikole I, do aprila 1941. godine, kad su ga njemački okupatori Srbije oslobodili iz izolacije u lječilištu za duševno oboljele u Toponici kod Niša. Roman počinje rečenicom: `Bilo je jutro, drugog maja 1925. godine, kada sam se probudio u svom stanu u Beogradu, u Jevremovoj ulici`, a završava rečenicom: `- Zar je trebalo da ceo jedan narod ... narod čiji sam i ja sin, izgubi slobodu - da bih je ja stekao?` Jednogodišnje zatočeništvo princa Đorđa Karađorđevića u Lovačkom dvorcu u Tikvešu, koji je tada bio u sastavu kraljevskog dobra Belje, opisano je u poglavljima `Sve staro, samo - rešetke nove` (406-427) i `U predsoblju pakla` (428-442). Na tabli između stranica 448. i 449. objavljena je i fotografija s potpisom: `Stari lovački dvorac na Belju, u kojem je princ Đorđe bio u zatočenju godinu dana`. Belje Kad govori o prvom mjestu svog zatočeništva, princ Đorđe ne spominje ni Baranju, ni Tikveš, nego samo Belje, Lovački dom, Lovački dvorac, beljski park, beljske šume, beljski zatvor i beljsku stanicu (na kojoj je, ulazeći sporednim ulazom na malo udaljeni kolosek, ukrcan u vagon iz dvorskog željezničkog parka, kojim je prebačen u Toponicu). Uspoređujući svoje tamnovanje na Belju i u Toponici, princ piše: `Zatvor u Toponici teži je od beljskog zatvora. Istina, imam komfor, na koji nisu navikli ostali zatvorenici. Udobno sam smešten, hrana je dobra, posluga su mi bolničari i žandarmi. U drugom delu paviljona smeštena je straža: jedan oficir i šest žandarma. Stražari se smenjuju, uvek su po dvojica pred vratima moje sobe. Na svim prozorima su rešetke.` `Ovde mi je sloboda više uskraćena. Na Belju sam imao ogroman park i mogao sam da šetam u pratnji čuvara po velikom prostranstvu punom stoletnog drveća. Toponica ima manju šumu, pogdegde koje drvo, usamljeno i bez mnogo hlada. Dvorište je skučeno i osim sunca, koje za toplih dana prosto bije u prozore, mogu da vidim još jedino - nebo. Nema mnogo ni ptica, i one kao da beže iz ove atmosfere, u kojoj caruje mrtvilo.

ODBRANA MORAČE OD POTOPA Komnen Bećirović Комнен Бећировић: Одбрана Мораче од потопа Морача у очима европских аутора XIX и XX вијека Потапајући Морачу, садашња црногорска власт потапа Европу у Морачи. Умјесто под воде потопа, Морачу у свјетска добра под заштиту Унеска. * * * Док се полутуђе Проклетије, кршевити и безводни Орјен, Скадарско језеро, претворено у каљугу, итд, проглшавају националним парком, величанствена и благословена земља Морача се осуђује на потоп! Кањон реке Мораче и манастир Морача са црквом Успења Пресвете Богородице и црквом Св. Николе, 1252. година (фотографија: Митрополија Црногорско- приморска Српске Православне Цркве) . Такође се мора се признати да је уствари Морача, све до Подгорице, фамозна суза Европе, а никако Тара, пошто ову, већ у горњем дијелу њеног тока, загађују одпадне воде Матошева, Колашина и Мојковца, нарочито каљугом званом Јаловиште. На крају, кањон Таре могу да виде углавном само они коју умију да управљају кајаком, док кањон Мораче може да, захваљујући магистралном путу, види свако од дјетета до старе особе. ILUSTROVANBA...24.cm,posveta AUTORA...320.str.,2002.god,PODGORICA Knjiga je N O V A -------------------------- 1v

Polovna knjiga, zaštitna kutija blago pohabana, knjiga je izuzetno očuvana. Izdavač: Pravoslavna reč - Novi Sad, 2007. god. Tvrd povez sa zaštitnim omotom u zaštitnoj kutiji, 35 cm. 456 str. Kunstdruk, ilustracije pun kolor Na 466 strana velikog formata, na srpskom i engleskom jeziku, predstavljena su kulturna dobra koja su upisana na listu Uneska: Gamzigrad, Stari Ras i Sopoćani, Studenica, Viski Dečani, Gračanica, Pećka Patrijaršija i crkva Bogorodica Ljeviška, zatim Miroslavljevo jevanđelje i arhiv Nikole Tesle. Predstavljeno je kulturno-istorijsko nasleđe koje pripada Uneskovoj listi „Pamćenje sveta“ kao i park prirode Golija, proglašen rezervatom prirode Uneska. Srpske srednjovekovne manastire na Kosovu i Metohiji Unesko je svrstao u grupu kulturnih dobara izloženih opasnosti. U monografiji su predstavljena kulturna i prirodna dobra, specijalni rezervati i spomenici prirode: Šar planina, Đerdap, Tara, Deliblatska peščara, Đavolja varoš, Obrdska bara, gornje Podunavlje, Kučajske planine, Stara planina i Prokletije. Knjiga je obogaćena sa 1000 fotografija, izuzetno dizajnirana, svaka strana je pun kolor koji u svom vatrometu boja na najbolji način, zajedno sa tekstom omogućuje čitaocu upoznavanje svoje zemlje i bogatstva koje poseduje.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! John Chadwick, FBA (21. svibnja 1920. - 24. studenog 1998.) bio je engleski lingvist i klasični učenjak koji je bio najpoznatiji po dešifriranju, s Michaelom Ventrisom, Lineara B. Rani život, školovanje i ratna služba John Chadwick rođen je na adresi 18 Christ Church Road, Mortlake, Surrey, 21. svibnja 1920. kao mlađi sin Margaret Pamele (rođene Bray) i Freda Chadwicka, državnog službenika.[1] Školovao se u školi St Paul`s School i Corpus Christi Collegeu u Cambridgeu. Chadwick se dobrovoljno prijavio za Kraljevsku mornaricu 1940. nakon što je završio prvu godinu klasičnog tečaja na Cambridgeu. Isprva je služio u Sredozemlju kao obični mornar na lakoj krstarici HMS Coventry i vidio je akciju kada je njegov brod torpedirala talijanska podmornica i ronilačko bombardiranje. Godine 1942. poslan je na obalu u Aleksandriji na razgovor s načelnikom mornaričke obavještajne službe i odmah je dodijeljen obavještajnim dužnostima u Egiptu i promaknut u privremenog potporučnika u RNVR-u. Nakon toga je radio na talijanskim kodovima.[2][3][4] Chadwick je zaključio iz nekog R/T prometa koji je trebao biti obrađen u Bletchley Parku da je britanska podmornica potopljena u blizini Taranta. Godine 1944. prebačen je u Bletchley Park (`Postaja X`), naučio je japanski i radio na čitanju kodiranih poruka koje su slali predstavnici japanske mornarice u Stockholmu i Berlinu.[4] Nakon završetka rata 1945. vratio se studiju na Cambridgeu, diplomirao s odličnim uspjehom u Klasici, II. dijelu, s odličnim uspjehom u svom posebnom predmetu, lingvistici.[4] Dok je studirao na koledžu Corpus Christi, pokušao je, s nekim svojim kolegama studentima, upotrijebiti kriptografske metode za dešifriranje `minojskog linearnog pisma B`. Oni su već tada bili svjesni rada Michaela Ventrisa. Prestali su aktivno raditi na problemu zbog nedostatka objavljenih podataka s natpisa.[4] Karijera Godine 1950. objavio je svoj prvi znanstveni rad, izdanje Medicinskih djela Hipokrata, u koautorstvu sa svojim rođakom, Williamom Nevilleom Mannom, uglednim liječnikom.[4][6] Nakon što je završio diplomu, pridružio se osoblju Oxfordskog latinskog rječnika prije nego što je 1952. započeo predavač klasike na Cambridgeu.[4] U srpnju te godine čuo je radio emisiju Michaela Ventrisa o svom radu na Linearu B i ponudio svoju pomoć kao `običnog filologa`.[1] Ljudi su počeli surađivati na progresivnom dešifriranju lineara B, pišući dokumente na mikenskom grčkom 1956., nakon kontroverznog prvog rada tri godine ranije. Chadwickove filološke ideje primijenjene su na Ventrisovu početnu teoriju da je linear B rani oblik grčkog, a ne drugi mediteranski jezik.[7] Nakon Ventrisove smrti, Chadwick je postao figura u radu na Linearu B, napisavši pristupačnu i popularnu knjigu Dešifriranje Lineara B 1958. i revidirajući Dokumente na mikenskom grčkom 1978. [1]. Umirovljen je 1984., do kada je postao četvrti (i posljednji) Perceval Maitland Laurence Reader klasike na Cambridgeu. Nastavio je stipendirati sve do smrti, bio je aktivan član nekoliko međunarodnih društava i napisao brojne popularne i znanstvene članke. Također je bio član Britanske akademije[8] i koledža Downing u Cambridgeu.

The Historical Atlas of New York City: A Visual Celebration of 400 Years of New York City`s History veliki format, 192 strane, Istorijski atlas Nju Jorka The rich and eminently browsable visual guide to the history of New York, in an all-new second edition The Historical Atlas of New York City, takes us, neighborhood by neighborhood, through four hundred years of Gotham`s rich past, describing such crucial events as the city`s initial settlement of 270 people in thirty log houses; John Jacob Astor`s meteoric rise from humble fur trader to the richest, most powerful man in the city; and the fascinating ethnic mixture that is modern Queens. The full-color maps, charts, photographs, drawings, and mini-essays of this encyclopedic volume also trace the historical development and cultural relevance of such iconic New York thoroughfares as Fifth Avenue, Wall Street, Park Avenue, and Broadway. This thoroughly updated edition brings the Atlas up to the present, including three all-new two-page spreads on Rudolph Giuliani`s New York, the revival of Forty-second Street, and the rebuilding of Ground Zero. A fascinating chronicle of the life of a metropolis, the handsome second edition of The Historical Atlas of New York City provides a vivid and unique perspective on the nation`s cultural capital.

Službeni glasnik „Čovek je izgradnjom grada rekonstruisao samog sebe…“, kaže Robert Park u knjizi Grad (The City, 1925). I to je ključna misao, koja objašnjava „ekspresivnu želju“ (A. Lefevr) i put minucioznog istraživanja autora ove knjige. Njihov pogled ka činjen icama i vidljivom gradu otkriva njegovu nevidljivu sliku u slojevima istorijskog pamćenja i trudu čoveka da od reke otme obalu i svoje parče zemlje. U toj kompleksnoj slici, „heterotopiji“ (M. Fuko) grada u nastajanju na pustopoljini savske obale prepune bara i rukavaca, urbana vizija graditelja uobličila je ideju o Beogradu koji je prešao reku, tražeći svoj novi oblik i identitet u intenzivnom osvajanju prostora, ali i u „neprestanom individualnom otkriću pojedinca“, kako kaže Markes u autobiografskoj knjizi Living to Tell the Tale. Beograđanin s druge obale Save, zagledan u „stari“ Beograd gradio je svoj grad, urbano lice svakodnevnog života. To lice prikazano je i opisano u ovoj jedinstvenoj studiji, džojsovskoj odiseji ulicama novoga grada, dinamičnim pulsacijama urbane stvarnosti i psihografskim i topografskim tragovima prošlih vremena. Tajna Novog Beograda je povelja grada, palimpsest na koji su autori upisali i u kojem su opisali ideje i slike nastajanja, ali i sve mene i transformacije koje su pomogle da jedna urbana celina stekne i zasluži svoju tajnu, koju svaki istraživač, ali i običan građanin, otkriva u gradu oko sebe i u gradu u sebi...

Izdavač: Službeni glasnik „Čovek je izgradnjom grada rekonstruisao samog sebe…“, kaže Robert Park u knjizi Grad (The City, 1925). I to je ključna misao, koja objašnjava „ekspresivnu želju“ (A. Lefevr) i put minucioznog istraživanja autora ove knjige. Njihov pogled ka činjen icama i vidljivom gradu otkriva njegovu nevidljivu sliku u slojevima istorijskog pamćenja i trudu čoveka da od reke otme obalu i svoje parče zemlje. U toj kompleksnoj slici, „heterotopiji“ (M. Fuko) grada u nastajanju na pustopoljini savske obale prepune bara i rukavaca, urbana vizija graditelja uobličila je ideju o Beogradu koji je prešao reku, tražeći svoj novi oblik i identitet u intenzivnom osvajanju prostora, ali i u „neprestanom individualnom otkriću pojedinca“, kako kaže Markes u autobiografskoj knjizi Living to Tell the Tale. Beograđanin s druge obale Save, zagledan u „stari“ Beograd gradio je svoj grad, urbano lice svakodnevnog života. To lice prikazano je i opisano u ovoj jedinstvenoj studiji, džojsovskoj odiseji ulicama novoga grada, dinamičnim pulsacijama urbane stvarnosti i psihografskim i topografskim tragovima prošlih vremena. Tajna Novog Beograda je povelja grada, palimpsest na koji su autori upisali i u kojem su opisali ideje i slike nastajanja, ali i sve mene i transformacije koje su pomogle da jedna urbana celina stekne i zasluži svoju tajnu, koju svaki istraživač, ali i običan građanin, otkriva u gradu oko sebe i u gradu u sebi...

Autor: Ratko Deletić Izdavač: `Komovi`, Andrijevica Broj strana: 144 Pismo: Ćirilica Povez: Tvrd Format: 21 cm Od Andrijevice,uzvodno rijekom Zlorečicom, a potom njenom pritokom Kuckajom stiže se u Cecune. Priroda je ovaj kraj okružila planinama, izvorima, šumama i plodnom zemljom. A visoke šume , izvori, livade njihov su govor, njihov zapis, otvorena knjiga. Ovakve ljepote rijetko gdje ima, rećiće ti mjestani i uputiti:` Idi uz rijeku, gledaj, reći će ti sve ove gore i vode` Toplo će svakoga svakoga sresti i ugostiti. I zaista. Priroda u ovom kraju nije škrtarila- podarila mu je sunce, kojeg najviše ima u ljudskim osmjesima i u ženskim očima.(odlomak iz romana NA ZLOREČICI ANDRIJIN GRAD Ratko Deletić) Ko umire, vječno živi. Tako sam mislio kad god sam prilazio spomenicima na Knjaževcu. A to sam činio često, i to ne samo kao dijelu prošlosti, nego kao nadahnuću za dalje koračanje. Ulazio sam u prostor koji je ispisan životima ljudi, znamenjem vremena pod vedrim nebom. Ovdje je istorija andrijevičkog kraja, cijelih Vasojevića, vrijeme, kultura. Ovdje Andrija postavi prvi kamen naselju na rijeci. Zapisa prvo slovo. Prvi znak, ime i znamen, pisao je svojevremeno književnik iz Andrijevice Ratko Deletić u knjizi “Na Zlorečici Andrijin grad”. Za njega, kao i za sve stanovnike malenog grada, spomen-kompleks i spomen-park Knjaževac predstavljao je kapiju Andrijevice, ili ličnu kartu čitavog kraja. Deletić je konstatovao da se na toj zaravni ukrštaju putevi, ljudske sudbine i pomiješana vremena od spomenika, grobova, biljega, zbivanja i pamćenja “gdje je i istoriji postalo tijesno”. Tvrd povez. Knjiga je odlično očuvana. Na srednjoj slici prikazan deo sadržaja.