Mala enciklopedija ProsvetaKnjiga 1 2Tvrdi povezIzdavač ProsvetaVeliki format7/0

Mala enciklopedija ProsvetaKnjiga 1 2Tvrdi povez sa zaštitnim omotomIzdavač ProsvetaVeliki format7/0

Mala enciklopedija ProsvetaKnjiga 1 2Tvrdi povez sa zaštitnim omotomIzdavač ProsvetaVeliki format7/0

Mala enciklopedija ProsvetaKnjiga 1 2Tvrdi povez sa zaštitnim omotomIzdavač ProsvetaVeliki format7/0

Mala enciklopedija ProsvetaKnjiga 1 2Tvrdi povez sa zaštitnim omotomIzdavač ProsvetaVeliki format7/0

M9 Ričard Rodžers: ISTORIJA STAROG ZAVETA - PRVIH 4000 GODINA 1-2, mek povez, 240strana + 255strana, izdavač: Ikonos - Beograd I knjiga isbn: 978-86-83661-50-3 II knjiga: isbn: 978-86-83661-51-0

USTAŠE I TREĆI REICH 1-2 - Bogdan Krizman Opširna studija čuvenog Bogdana Krizmana o NDH , oustašama, te njihovom odnosu prema Nemačkoj. Globus, Zagreb 1983 god, 450+386 str, tvrdi povez, zaštitni omoti malo oštećeni, požutele strane, u dobrom stanju. K.N.S. O. ANTIK 0.

Stanje:dosta dobro,kao na slikama Izdavač:Naprijed Zagreb Godina izd.:1966 Korica:tvrda Pismo : latinica Jacquetta Hawkes - Prehistorija Sir Leonard Wolley Počeci civilizacije Ovo se ne kupuje svaki dan! Stanje proverite na slikama! U svakom slučaju, pitajte preko poruka, tražite dodatne slike na mail, proverite dali vam odgovara stanje, i dajte ponudu.. Ko je hrabar, neka ga samo posmatra. :) Uštedite na poštarini i kupite što više knjiga! SRETNA Kupovina Kliknite na ovaj link ispod i pogledajte sve knjige što prodajem: http://www.kupindo.com/pretraga.php?Pretraga=knjiga&CeleReci=1&UNaslovu=0&Prodavac=palesztin&Grad=&CenaOd=&CenaDo=&submit=tra%C5%BEi ----SZOBA----

Stanje:dosta dobro,kao na slikama Izdavač:Naprijed Zagreb Godina izd.:1966 Korica:tvrda Pismo : latinica Jacquetta Hawkes - Prehistorija Sir Leonard Wolley Počeci civilizacije Ovo se ne kupuje svaki dan! Stanje proverite na slikama! U svakom slučaju, pitajte preko poruka, tražite dodatne slike na mail, proverite dali vam odgovara stanje, i dajte ponudu.. Ko je hrabar, neka ga samo posmatra. :) Uštedite na poštarini i kupite što više knjiga! SRETNA Kupovina Kliknite na ovaj link ispod i pogledajte sve knjige što prodajem: http://www.kupindo.com/pretraga.php?Pretraga=knjiga&CeleReci=1&UNaslovu=0&Prodavac=palesztin&Grad=&CenaOd=&CenaDo=&submit=tra%C5%BEi ----96----

Stanje: Dobro Izdavač: Politika,Narodna knjiga Izdato: 2006 Korica: Tvrda Pismo : Latinica Ovo se ne kupuje svaki dan. U svakom slučaju, pitajte preko poruka, tražite dodatne slike na mail, proverite dali vam odgovara stanje, i dajte ponudu.. Ko je hrabar, neka ga samo posmatra. :) Uštedite na poštarini i kupite što više knjiga! Do 2kg knjiga je postarina samo 83 din... (ide do vaših vrata u preporučenoj tiskovini) Preko 2 kg knjige šaljem u paketu, do vaše najbliže pošte! Ako treba I 20 kg paket šaljem za 200 din poštarinu... SRETNA Kupovina Kliknite na ovaj link ispod i pogledajte sve knjige što prodajem: http://www.kupindo.com/pretraga.php?Pretraga=knjiga&CeleReci=1&UNaslovu=0&Prodavac=palesztin&Grad=&CenaOd=&CenaDo=&submit=tra%C5%BEi ---- O ----

Službeni vojni list - organ i izdanje Ministarstva vojske i mornarice Kraljevine Jugoslavije Na slikama su prikazane prva i zadnja strana; one su kao na slikama, unutrašnji listovi su bolje očuvani, nigde nema tragova pisanja. Tamnije polje u desnom gornjem uglu naslovne strane nije prešlo na str. 2, postoji samo manja fleka u gornjoj margini. Slobodno me pitajte sve što vas interesuje pre nego što kupite ovaj časopis. POGLEDAJTE i ostale knjige iz oblasti vojna literatura koje trenutno imam u ponudi: https://www.kupindo.com/pretraga.php?Pretraga=&CeleReci=0&Prodavac=bebaimoca&Grupa=404&fv=

Kreirajte moćne aplikacije za različite platforme koristeći C# 6, .NET Core 1.0, ASP.NET Core 1.0 i Visual Studio 2015. Šta ćete naučiti Kreirajte aplikacije za različite platforme koristeći C# 6 i .NET Core 1.0 Istražite ASP.NET Core 1.0 i naučite kako da kreirate profesionalne web aplikacije Poboljšajte performanse aplikacije koristeći višeprogramski rad Upotrebite Entity Framework Core 1.0 i naučite kako da kreirate Code-First baze podataka Savladajte objektno orijentisano programiranje koristeći C# za ponovnu upotrebu koda i efikasniji rad Upoznajte se sa razvojem aplikacija za različite platforme koristeći Universal Windows Platform i XAML Šaljite upite i manipulišite podacima koristeći LINQ Zaštitite podatke koristeći enkripciju i heširanje Opis knjige Izdanjem .NET Core-a 1.0, sada možete da kreirate aplikacije za Mac OS X i Linux, kao i za Windows, koristeći programerske alate koje poznajete i volite. Knjiga C# 6 i .NET Core 1.0 je podeljena na tri odeljka da bismo vam pomogli da započnete rad koristeći ove nove funkcije. Prvo ćemo vas provesti kroz osnove C#-a, kao i objektno orijentisanog programiranja, pre nego što pregledamo najnovije funkcije za C# 6 kao što je interpolacija niza radi lakšeg ispisa vrednosti promenljivih, izuzetno filtriranje i način izvršavanja importovanja statične klase. Takođe ćemo opisati stari .NET Framework sa svim funkcijama i novi međuplatformski .NET Core. Nakon brzog pregleda C#-a i opisa načina funkcionisanja .NET-a, opisaćemo unutrašnjost biblioteka .NET klase, i opisati teme kao što su performanse, nadgledanje, ispravljanje grešaka, internacionalizacija, serijalizacija i enkripcija. Pregledaćemo Entity Framework Core 1.0 i načine za kreiranje modela podataka za Code-First objekat, kao i načine upotrebe LINQ-a za slanje upita i manipulisanje tim podacima. Poslednji odeljak će predstaviti osnovne vrste aplikacija koje možete da gradite i upotrebite na različitim uređajima i različitim platformama. U ovom odeljku, opisaćemo Universal Windows Platform (UWP) aplikacije, web aplikacije i web servise. Na kraju, pomoći ćemo vam da izgradite kompletnu aplikaciju koju možete da hostujete na svim popularnim platformama, uključujući Linux i Docker. Do kraja knjige imaćete znanje koje vam je potrebno za gradnju moderne aplikacije za različite platforme koristeći C# i .NET Core. Kratak sadržaj Poglavlje 1 Zdravo C#!, dobrodošao NET Core! 1 Poglavlje 2 Govoriti C# jezikom 43 Kontrolisanje toka, konvertovanje vrsta i rukovanje izuzecima 77 Poglavlje 3 Upotreba uobičajenih NET vrsta 107 Poglavlje 4 Upotreba specijalizovanih NET vrsta 133 Poglavlje 5 Kreiranje sopstvenih vrsta pomoću objektno-orijentisanog programiranja 165 Poglavlje 6 Implementiranje interfejsa i nasleđivanje klasa 195 Poglavlje 7 Upotreba relacionih podataka pomoću Entity Frameworka 221 Poglavlje 8 Slanje upita i manipulisanje podacima pomoću LINQ-a 261 Poglavlje 9 Upotreba fajlova, nizova i serijalizacije 283 Poglavlje 10 Zaštita podataka i aplikacija 309 Poglavlje 11 Poboljšanje performanse i skalabilnosti korišćenjem višeprogramskog rada 329 Poglavlje 12 Kreiranje Universal Windows Platform aplikacije pomoću XAML-a 349 Poglavlje 13 Kreiranje web aplikacija i servisa pomoću ASP NET Corea 371 Poglavlje 14 Upotreba C#-a na različitim platformama 409 Poglavlje 15 Izgradnja kviz aplikacije 437 Poglavlje 16 Odgovori na pitanja iz odeljka „Testirajte svoje znanje“ 471 Dodatak A Kreiranje virtuelne mašine za razvojno okruženje 489 Dodatak B INDEKS 507

Rođenje kvantum psihologije Izdavač: Marjan Tisak,Split God.izdanja: 2002 Pismo: Latinica Povez: meki Stanje: dobro Stanje proverite na slikama! U svakom slučaju, pitajte preko poruka, tražite dodatne slike na mail, proverite dali vam odgovara stanje, i dajte ponudu.. Ko je hrabar, neka ga samo posmatra. :) Uštedite na poštarini i kupite što više knjiga! SRETNO! Kliknite na ovaj link ispod i pogledajte sve knjige što prodajem: http://www.kupindo.com/pretraga.php?Pretraga=knjiga&CeleReci=1&UNaslovu=0&Prodavac=palesztin&Grad=&CenaOd=&CenaDo=&submit=tra%C5%BEi ----- MAJ 2 -----

Izdavač: IP Ministarstva rudarstva FNRJ Autor: Milorad Petrović Povez: broširan Broj strana: 111 Ilustrovano. Gornja polovina knjige dokačena vodom (obrisi tečnosti lepo vidljivi na priloženim slikama). Na marginama pojedinih listova tačkaste flekice, tekst potpuno čitak i razgovetan. Ređe u ponudi. S A D R Ž A J I) VAŽNOST MEHANIZACIJE U RUDARSTVU II) MAŠINE KOJE SE U RUDNICIMA PRIMENJUJU III) IZVORI POGONSKE SNAGE - Električna struja - Komprimovani vazduh - Komprimovani vazduh ili električna struja? IV) MEHANIZACIJA RADA NA RADILIŠTIMA 1. Zasecanje - Lančane zasekačice - Stubne zasekačice 2. Bušenje a) Bušaći čekić - Ručni bušaći čekić - Uskopni bušaći čekić - Stubni bušaći čekić - Svrdla - Krune b) Bušalice - vrtaće mašine 3. Kopački radovi - otkopni čekić 4. Utovarivanje a) Pomoćna naprava za utovar b) Utovarači - Mehanička lopata - „Pačji kljun“ - Utovarna mašina tipa 0-5 - Utovarač „Džo“ - Mehanizacija utovara na širokom čelu 5. Kompletna mehanizacija rada - Kompletna mehanizacija otkopavanja - Kompletna mehanizacija u pripremnim radovima - Izgradnja okana - Hidromehaničko kopanje hodnika 6. Poboljšanje rada na podgrađivanju V) JAMSKI PREVOZ - Stresaljke ili skliznice - Transportne trake - Grabuljasti transporteri - Tanjirasti transporteri - Izbor transportera - Prevoz skreperima - Povlačni vitlovi VI) VAŽNOST VENTILACIJE RADILIŠTA (K-87)

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Bardo Thodol (tibetansko pismo: བར་དོ་ཐོས་གྲོལ; transliteracija: bar do thos grol, `Oslobođenje slušanjem na posmrtnoj razini`), na Zapadu poznat i kao Tibetanska knjiga mrtvih, tekst je iz većeg korpusa učenja Duboka dharma samooslobođenja namjerom miroljubivih i gnjevnih[1][bilješka 1] Karme Lingpe (1326. – 1386.). Najpoznatije je literarno djelo škole Nyingma.[3] Namjera tibetanskog teksta jest opisati iskustva svijesti nakon smrti i voditi osobu kroz njih u bardou, stanju između smrti i sljedećeg ponovnog rođenja. Tekst također sadrži poglavlja o znakovima smrti i ritualima koje treba održati kad se smrt približava ili kad je do nje došlo. Bar do thos grol (tibetansko pismo: =བར་དོ་ཐོས་གྲོལ; transliteracija: bar do thos grol) prevodi se ovako: bar do: `posmrtno stanje`, `prijelazno stanje`, `međustanje`, `liminalno stanje` (što je sinonim za sanskrtski oblik antarabhāva). Juan Valdez, autor knjige The Snow Cone Diaries: A Philosopher`s Guide to the Information Age, napisao je: `U širem smislu izraz `bardo` označava stanje postojanja između dva života na svijetu.`[4] Dodao je: `Koncept je nastao ubrzo nakon Budine smrti. Određeni je broj ranijih budističkih grupa prihvatilo postojanje takvog međustanja, dok su ga ostale škole odbacile.`[5] thos grol: `oslobođenje`, što je sinonim za sanskrtsku riječ bodhi, `buđenje`, `razumijevanje`, `prosvjetljenje`, ali i za izraz nirvana, `puhanje`, `istrebljenje`, `istrebljenje iluzije`.[6] Izvorni tekst Podrijetlo i datacija Mandala Zhitro stara stoljećima, dio zbirke Bardo Thodol, koja čini dio učenja o bardou škole Nyingma, čiji je utemeljitelj guru Padmasambhava iz 8. stoljeća. Prema tibetanskoj tradiciji, Oslobođenje slušanjem na posmrtnoj razini u 8. je stoljeću osmislio Padmasambhava; djelo je zapisala njegova glavna učenica, Yeshe Tsogyal; bilo je zakopano u brdima Gampo u središnjem Tibetu, gdje ga je u 14. stoljeću otkrio tibetanski terton Karma Lingpa.[7][8][9] bar do thos grol Tibetanski naslov glasi bar do thos grol,[10] Oslobođenje slušanjem na posmrtnoj razini.[1] Sastoji se od dvaju dužih tekstova:[11] `Veliko oslobođenje slušanjem: Preklinjanje bardoa dharmate` (chos nyid bar do`i gsol `debs thos grol chen mo), bardo dharmate (u kojemu je i bardo umiranja); `Veliko oslobođenje slušanjem: Preklinjanje kojim se ističe bardo postojanja` (strid pa`i bar do ngo sprod gsol `debs thos grol chen mo), bardo postojanja. U samim se tekstovima nazivaju Oslobođenje slušanjem u bardou, Veliko oslobođenje slušanjem ili Oslobođenje slušanjem.[bilješka 2] kar-gling zhi-khro Dio je većeg termskog ciklusa Duboka dharma samooslobođenja namjerom miroljubivih i gnjevnih[1] (zab-chos zhi khro dgongs pa rang grol, znan i kao kar-gling zhi-khro),[2] poznatijeg kao `Miroljubivi i gnjevni Karme Lingpe`.[1] Postoji nekoliko inačica Duboke Dharme samooslobođenja, u kojima su različiti brojevi odlomaka i pododjeljaka, a i raspoređeni su na različite načine: naziva je od deset do trideset i osam.[11] Zasebni tekstovi obrađuju veći broj tema, a među njima su upute za meditaciju, vizualizacije božanstava, liturgije i molitve, popisi mantri, opisi znakova smrti, naznake budućeg ponovnog rođenja i tekstovi poput bar do thos grola, koji govore o stanju u bardou.[11] Tri bardoa Bardo Thodol razlikuje međustanje između života i dijeli ga u tri bardoa: Chikhai bardo ili `bardo trenutka smrti`, u kojem se opisuje iskustvo `čistog svjetla stvarnosti` ili barem približni oblik onoga koji osoba može vidjeti na duhovnoj razini; Chonyid bardo ili `bardo iskustva stvarnosti`, u kojem se opisuje iskustvo vizija raznih oblika Bude ili barem približni oblik koji osoba može vidjeti; Sidpa bardo ili `bardo ponovnog rođenja`, u kojem se opisuju karmom nastale halucinacije koje na koncu završavaju ponovnim rođenjem, uglavnom slikom jab-jum muškaraca i žena koji se strastveno spajaju. Oslobođenje slušanjem na posmrtnoj razini također spominje tri druga bardoa: `Život`, ili svakidašnja svijest; `Dhyana` (meditacija); `San`, stanje snivanja tijekom sna. Zajedno tih `šest bardoa` oblikuju šest većih oblika stanja svijesti. Svako stanje svijesti može postati vrsta `međustanja`, stanja između ostalih stanja svijesti. Svako trenutačno stanje svijesti može biti bardo jer, prema učenju te knjige, ono leži između našeg prošlog i budućeg postojanja i pruža nam priliku da iskusimo stvarnost, koja je uvijek prisutna, ali ju nejasnom čine projekcije i zbunjenost nastale zbog naših prethodnih nevještih djela. Prijevodi na engleski jezik Evans-Wentzova Tibetanska knjiga mrtvih Tibetanska thangka bardoa. Vizija spokojnih božanstava, 19. stoljeće, Muzej Guimet Na Zapadu je bar do thos grol poznat kao Tibetanska knjiga mrtvih, ime koje je popularizirala inačica Waltera Evans-Wentza,[10][12] ali je pod tim imenom gotovo nepoznata na Tibetu.[13][11] Tibetansku knjigu mrtvih prvi je put 1927. objavio Oxford University Press. Dr. Walter Y. Evans-Wentz tako je nazvao djelo zbog sličnosti koje je pronašao u egipatskoj Knjizi mrtvih.[14] Prema Johnu Myrdhinu Reynoldsu inačica Tibetanske knjige mrtvih Evans-Wentza dovela je do nekoliko nesporazuma o Dzogchenu.[15] Zapravo, Evans-Wentz sakupio je sedam tekstova o vizualizaciji iskustava poslije smrti i tu je zbirku objavio kao `Tibetansku knjigu mrtvih`. Evans-Wentz dobro je bio upoznat s teozofijom i koristio se tim predznanjem kako bi interpretirao prijevod Tibetanske knjige mrtvih, koji su mu u većoj mjeri predstavile dvije tibetanske lame koje su govorile engleskim, lama Sumdhon Paul i lama Lobzang Mingnur Dorje.[16] Evans-Wentz nije bio upoznat s tibetanskim budizmom,[15] a njegov pogled na tu religiju `uglavnom nije bio ni tibetanski ni budistički, nego teozofski i vedski`.[17] U prijevod je uvrstio terminologiju koju je uglavnom preuzeo iz hinduizma, kao i iz vlastitih teozofskih vjerovanja.[15] Komentari Carla Gustava Junga iz psihološke perspektive prvi su se put pojavili u engleskom prijevodu R. F. C. Hulla u trećem, prerađenom i proširenom Evans-Wentzovom izdanju Tibetanske knjige mrtvih.[18] Komentari se nalaze i u Sabranim djelima.[19] Jung se poslužio svojim znanjem o istočnjačkim religijama kako bi sastavio tekst posebno za zapadnjačku publiku koja nije upoznata s istočnjačkom religijskom praksom.[20] Ne pokušava izravno povezati sadržaj Bardo Thodola s ritualima ili dogmom u istočnjačkim religijama, ali ističe fenomen karme opisan u kontekstu bardoa i prikazuje kako je to analogno nesvjesnom sadržaju (intimnom i zbirnom) na Zapadu, pogotovo u kontekstu analitičke psihologije. U više navrata komentira da u potpunom preuzimanju istočnjačkih religijskih tradicija, među kojima je joga, leži opasnost za zapadnjake.[21] Drugi prijevodi i sažetci Conze, Edward (1959.) Buddhist Scriptures Harmondsworth: Penguin (sadrži kraći sažetak) Francesca Fremantle, Francesca i Chögyam Trungpa (1975.) The Tibetan Book of the Dead: The Great Liberation through Hearing in the Bardo by Guru Rinpoche according to Karma Lingpa. Boulder: Shambhala ISBN 0-394-73064-X, ISBN 1-59030-059-9 (reizdanje iz 2003.) Thurman, Robert (1994.) The Tibetan Book of the Dead, as popularly known in the West; known in Tibet as `The Great Book of Natural Liberation Through Understanding in the Between`; composed by Padma Sambhava; discovered by Karma Lingpa; foreword by the Dalai Lama London: Harper Collins ISBN 1-85538-412-4 Coleman, Graham, with Thupten Jinpa (eds.) (2005.) The Tibetan Book of the Dead [Engleski naziv]: The Great Liberation by Hearing in the Intermediate States [Tibetski naziv]; sastavio Padma Sambhava: otkrio Karma Lingpa; preveo Gyurme Dorje. London: Penguin Books ISBN 978-0-14-045529-8 (prvi potpuni prijevod). Također: New York: Viking Penguin, NY, 2006. ISBN 0-670-85886-2 (tvrde korice); ISBN 978-0-14-310494-0 (meke korice) Thupten Jinpa (2005.) The Tibetan Book of the Dead (Penguin Classics). London: Penguin Books (2005.) ISBN 0-7139-9414-2 Popularna kultura Psihodelično iskustvo Psihodelično iskustvo, knjiga objavljena 1964. godine, vodič je kroz stanje omamljenosti i haluciniranja prouzročenog korištenjem LSD-a koji su napisali Timothy Leary, Ralph Metzner i Richard Alpert, a na djelo je djelomično utjecao Evan-Wentzov prijevod Tibetanske knjige mrtvih.[22][23] Aldous Huxley predstavio je Tibetansku knjigu mrtvih Timothyju Learyju.[23] Prema Learyju, Metzneru i Alpertu Tibetanska knjiga mrtvih je Wikicitati „...ključ za najintimnije dijelove ljudskoga uma i vodič za inicirane, kao i za one koji duhovnim putem žele doći do oslobođenja.[24]” Učinak te droge opisali su kao `skidanje` obrambenih mehanizama ega i povezali stanja smrti i ponovnog rođenja u Tibetanskoj knjizi mrtvih sa stanjima psihološke `smrti` i `ponovnog rođenja` koje je Leary identificirao u svojem istraživanju.[25] Prema Learyju, Metzneru i Alpertu to je: Wikicitati „... jedna od najstarijih i najuniverzalnijih praksi za one podvrgnute inicijaciji kojom se prolazi kroz iskustvo smrti prije duhovnog ponovnog rođenja. U simboličnom smislu takvoj osobi mora umrijeti njezin prošli, stari ego prije nego što može zauzeti mjesto u novom duhovnom životu za koji je inicirana.

Album ČETNIKA Nikole Kalabića i Gorske Kraljevske Garde *6759*-02-2023 sa 200.slika formacija i biografije Priredio:Milosav Samardžić izdanje:ALISA Press Kraljevo 2009.g ISBN 978-86-95491-32-0 Povez broš,Ćirilica, 94 strana,ilustrovana cb., format: 30 x 21,5 cm,težina 400.grama stanje: vrlo dobro-nema ispisivanja ALBUMI ČETNIKA knjiga 1/ a) Kalabić Nikola 1906-1946 - Albumi, Četnički pokret - 1941-1945 - albumi... 1.Nikola Kalabić pre rata 2.Porodične fotografije Nikole Kalabića 3.Nikola Kalabić tokom rata 4.Gorska kraljeva garda 5.Oficiri i podoficiri garde 6.Likovi gardista, 200 fotografija,. ALBUM NIKOLE KALABICA I GORSKE KRALJEVSKE GARDE Dve stotine originаlnih fotogrаfijа Nikole Kаlаbićа i njegovih četnikа, među kojimа i oko 70 oficirа, sа osnovnim biogrаfskim podаcimа. Formаcijа Gаrde od Grupe korpusа do bаtаljonа, uz nepoznаte ili mаnje poznаte snimke gаrdistа. Kаlаbićeve predrаtne fotogrаfije, porodične slike, očevа biogrаfijа, rаtni put… Kаo što je to oduvek slučаj u svim аrmijаmа, i u Jugoslovenskoj vojsci, odnosno četnicimа đenerаlа Drаže, tokom Drugog svetskog rаtа, jednа od nаjboljih jedinicа bilа je Gаrdа. U sklаdu sа gerilskim nаčinom vođenjа rаtа, gаrdijskа jedinicа Jugoslovenske vojske nаzvаnа je Gorskа krаljevа gаrdа NJ. V. Krаljа Petrа Drugog Kаrаđorđevićа. U Gаrdu je primаno nаjbolje ljudstvo i ono je bilo nаjbolje nаoružаno i opremljeno. To se videlo kаdа je u teškim čаsovimа, ujesen 1944. godine, došlo do povlаčenjа, i kаdа se veliki broj jedinicа nаšаo nа jednom mestu. Videlo se, tаkođe, dа je Gаrdа nаjbrojnijа. Komаndаnt Gаrde, kаpetаn Nikolа Kаlаbić, i jedinice koje su se uvek kretаle s njim, imаli su nаjduži rаtni put, kаko u odnosu nа ostаle korpuse, tаko i u poređenju sа supаrničkim, pаrtizаnskim pokretom. Tokom četiri rаtne godine Gаrdа je vodilа ljute bojeve protiv mnogih neprijаteljа – Nemаcа, komunistа, ljotićevаcа, Bugаrа i ustаšа – rešаvаjući ih u nаjvećem broju slučаjevа u svoju korist. Korpus Gorske garde (Oplenački korpus ) - Gorski štab 21A ili pod nazivom Gorska Kraljeva Garda bila je elitna jedinica Jugoslovenske vojske u otadžbini, njen komandant je bio potpukovnik Nikola Kalabić, Gorska Garda je imala najduži ratni put. Zvanično je osnovana 1943. godine po naređenju Draže Mihailovića na prostoru planine Rudnik i teritoriji Šumadije (Oplenački i Topolski srez). Garda se raspala posle hapšenja pripadnika garde početkom januara 1946, pošto su uhvatili Nikolu Kalabića i nakon početka hapšenja Draže Mihailovića Osnivanje Korpus Gorske Garde ili pod nazivom Gorska Kraljeva Garda Korpus Gorske Garde ili pod nazivom Gorska Kraljeva Garda osnovana je po Dražinom naređenju 12. juna 1943. godine.[2] Komandant Garde je bio Nikola Kalabić, Garda je imala najduži ratni put, Garda je imala 4 brigade, 2 korpusa i jedan konjički divizion. Ukupno su imali 2.337 boraca. Formacija je bila sledeća:[2] Jurišno-prateća brigada Komandant: potporučnik Živorad Mišić 1. oplenački korpus Komandant: kapetan Milan Medić Oplenačka brigada Komandant: poručnik Negovan Arsenijević Orašačka brigada Komandanti: poručnik Pavle Đurček, kapetan Žika Pavlović „Artiljerac“ i kapetan Miodrag Jevtić 2. Kosmajski korpus Komandant: kapetan pilot-lovac Dragutin Mlađa Bojović Mladenovačka brigada Komandant: potporučnik Arsenije Jovanović Konjički divizion Komandant: Dragoljub Lukić „Lune“ 4. Kosmajska brigada Potporučnik: Momčilo Obradović

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Donasjen Alfons Fransoa (franc. Donatien Alphonse François), poznatiji kao markiz de Sad (franc. marquis de Sade; 2. jun 1740 — 2. decembar 1814) bio je francuski aristokrata i književnik. U svoje vreme je bio poznat po seksualnim skandalima, a kasnije po opisima specifičnih seksualnih fantazija kao i mračnim stranama ljudske ličnosti. Markiz de Sad je poreklom iz vrlo stare provansalske plemićke porodice. Među njegovim precima je i Laura koju je opevao Petrarka u Kanconijeru.[1] Pohađao je pariski licej `Luj Veliki” u periodu od 1750. do 1754. godine, a zatim konjičku školu. Učestvuje u Sedmogodišnjem ratu, a nakon rata izlazi iz vojske sa činom konjičkog kapetana (1763). Sklapa brak sa bogataškom ćerkom, kako bi popravio porodične finansije. Prepušta se raskalašnom životu dokonog plemića, angažuje glumice i prostitutke da učestvuju u njegovim zabavama, zbog čega je povremeno bivao i zatvaran od strane vlasti. Godine 1772, beži u Italiju sa svojom svastikom, koja mu je bila i ljubavnica. Portret markiza de Sada (1761) Na insistiranje svoje tašte zatvoren je u vensenskom zatvoru 1777, zatim u Bastilji i Šarantonu, gde je ostao do 1790. Za vreme revolucije aktivno učestvuje u njenoj sekciji „de Pik“, ali je 1793. ponovo bačen u tamnicu pod optužbom da je „umerenjak“. Oslobođen je u okviru opšte amnestije, ali je 1801, nakon objavljivanja Žilijete, ponovo zatvoren. Do smrti boravi u zatvorima (Sent-Pelaži, Bisetr, Šaranton). Filozofsku težinu njegova dela dobijaju tek nakon tridesetih godina 20. veka. Zanimljivosti Među precima markiza de Sada je i muž Petrarkine ljubavi, Laure. Od njegovog imena potiču pojmovi `sadizam` i `sadomazohizam`. Knjige o markizu de Sadu Ivan Bloh: Markiz de Sad i njegovo vrijeme. Prilog kulturnoj i običajnoj istoriji 18. vijeka. Sa posebnim osvrtom na učenje Psihopatije Seksualis 1900 (pod pseudonimom Ojgen Diren) 1899) (jezik: engleski) Moris Blanšo (Maurice Blanchot): Sade et Restif de La Bretonne Éd. Complexe, Bruxelles 1986 (Reihe: Le Regard littéraire, 5) Lautréamont et Sade Les Editions de Minuit, Paris 1949; 1963 Енгл.: Lautréamont and Sade Stanford University Press. 2004. ISBN 978-0-8047-4233-7. Sade Превод. Јоханес Хибнер (Johannes Hübner), Henssel, Берлин 1963 &. 1986. ISBN 978-3-87329-117-1. Žilber Leli (Gilbert Lély): The Marquis de Sade. A biography 1961 Džefri Gorer (Geoffrey Gorer): The life and ideas of the Marquis de Sade. 1963

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Na desetak mesta ima kvacica i na marginama i po koja recenica podvucena hem. olovkom. Nista strasno, sve ostalo uredno! Žan le Ron d`Alamber[1] (franc. Jean le Rond d`Alembert или Jean le Rond D`Alembert;[2] Pariz, 16. novembar 1717 — Pariz, 29. oktobar 1783) francuski matematičar, fizičar i filozof.[3] Uz Denija Didroa, jedan je od najpoznatijih enciklopedista. Poznat je i po svojim matematičkim istraživanjima (diferencijalne jednačine, parcijalni izvodi).[4][5][6] Detinjstvo D`Alamber je rođen 16. novembra 1717. u Parizu, kao plod vanbračne ljubavi spisateljice i oficira. Nekoliko dana kasnije, majka ga je ostavila na stepenicama crkve Sen Žan le Ron u Parizu, koja se nalazi u blizini severne kule Bogorodičine crkve. Običaj je nalagao da dobije ime sveca zaštitnika crkve i tako postade Žan le Ron. Prvobitno je bio u sirotištu, ali je vrlo brzo pronašao hraniteljsku porodicu, i to tako što ga je usvojila žena jednog zanatlije, stakloresca.[7] Oficir Detuš, iako nije zvanično priznavao očinstvo, starao se o njegovom obrazovanju plaćajući mu školovanje.[8] Radna biografija Sa dvanaest godina upisao se na jansenitski koledž Četiri nacije (poznat i pod imenom koledž Mazaren), gde je studirao filozofiju, pravo i umetnost, da bi 1738. postao advokat. Naposletku, počeo je da se zanima za medicinu i matematiku. Upisao se najpre pod imenom Daremberg, koje je zatim promenio u d`Alamber i koje će kasnije zadržati tokom celoga života. Godine 1739. objavio je svoj prvi rad iz oblasti matematike o greškama koje je bio uočio u Rejnoovom delu Dokazana analiza, knjizi štampanoj 1708, iz koje se i sam d`Alamber upoznao sa osnovama matematike. Docnije, popularnost koju je stekao zahvaljujuću svom radu o integralnom računu omogućila mu je da postane član Francuske akademije nauka 1741, sa svega 24 godine. Dve godine kasnije, objavio je Traktat o dinamici, u kome iznosi rezultate svojih istraživanja o količini kretanja. Godine 1746. Didro je upoznao d`Alambera i angažovao ga za rad na svom projektu Enciklopedije. Sledeće godine, Didro i d`Alamber preuzeli su rukovođenje projektom. Godine 1751, posle pet godina neprekidnog rada preko dve stotine sastavljača, izašao je prvi tom Enciklopedije za koju je Uvodnu raspravu napisao upravo d`Alamber. Godine 1757. došlo je do razlaza između njih dvojice i d`Alamber je napustio projekat. Postao je član Berlinske akademije nauka sa 28 godina. Negde oko 1750, kada je imao 35 godina, napravio je zaokret u karijeri postavši književnik. Godine 1754. d`Alamber je izabran za člana Francuske akademije (franc. Académie Française); na mestu sekretara ostao je sve do 9. aprila 1772. Broj članova ove akademije je ograničen na 40, a on se nalazio na poziciji 25 u periodu 1754 — 1783. Napustio je porodičnu kuću 1765. da bi mogao da uživa u platonskoj ljubavi sa književnicom Žili de Lepinas. D`Alamber je bio redovni posetilac pariskih salona, posebno onih gđe Žofren i gđice De Lepinas. Tamo je i upoznao Didroa. Njegov veliki rival u matematici i fizici u Akademiji nauka bio je Aleksis Klero. Sve do svoje smrti u šezdeset šestoj godini, 1783, nastavio je da se bavi naučnim radom. Ugasio se na vrhuncu slave, što je bila svojevrsna kompenzacija za njegov nesrećni dolazak na svet. Enciklopedija Godine 1745. d`Alamber, koji je već tada bio član Akademije nauka, angažovan je da prevede na francuski Ciklopediju Engleza Efraima Čejmbersa. Od jednog običnog prevoda, projekat je prerastao u uređivanje originalnog i jedinstvenog dela — Enciklopedija ili obrazloženi rečnik nauke, umetnosti i zanata. D`Alamber je napisao čuveni Predgovor, kao i većinu članaka iz oblasti matematike i nauke. D`Alamberova teorema U Traktatu o dinamici izložio je d`Alamberovu teoremu koja glasi: svaki polinom n-tog stepena sa kompleksnim koeficijentima ima tačno n korena u � {\displaystyle \mathbb {C} } (koji nisu nužno različiti, treba voditi računa o tome koliko puta se pojavljuje jedan isti koren). Ovu teoremu je dokazao u XIX veku Karl Fridrih Gaus. D`Alamberov kriterijum za utvrđivanje konvergencije redova Neka je ∑ � � {\displaystyle \sum a_{n}} red sa pozitivnim sabircima i neka odnos � � + 1 � � {\displaystyle {\frac {a_{n+1}}{a_{n}}}} teži graničnoj vrednosti � ≥ 0 {\displaystyle L\geq 0}, (to jest � = lim � → ∞ | � � + 1 � � | {\displaystyle L=\lim _{n\rightarrow \infty }\left|{\frac {a_{n+1}}{a_{n}}}\right|}), tada za: L<1, dati red, čiji je opšti član � � {\displaystyle a_{n}}, konvergira L>1, dati red divergira za L=1, dati kriterijum ne tvrdi ništa Filozofija D`Alamber se upoznao sa filozofijom na koledžu Četiri nacije, koji je osnovao Mazaren i koji su vodili religiozni jansenisti i kartezijanci. Više od filozofije interesovali su ga drevni jezici i teologija (pisao je o Poslanici svetog Pavla Rimljanima). Po završetku koledža, definitivno je ostavio po strani teologiju posvetivši se studijama prava, medicine i matematike. Prvih godina studija, sačuvaće kartezijansku tradiciju koja će zajedno sa njutnovskim principima utreti put savremenom naučnom racionalizmu. Rad na Enciklopediji sa Didroom i ostalim misliocima toga doba omogućio mu je da formalizuje svoju filozofsku misao. Predgovor Enciklopedije, inspirisan empirističkom filozofijom Džona Loka i objavljen u zaglavlju prvog toma (1751), često je s pravom smatran istinskim manifestom prosvetiteljske filozofije. U njemu je istaknuta direktna veza između razvoja nauke i društvenog napretka. Savremenik veka prosvećenosti, determinista i ateista (u najmanju ruku deista), d`Alamber je, zajedno sa svojim prijateljem Volterom, bio začetnik borbe protiv religijskog i političkog apsolutizma, koga je tako vešto razotkrio u svojim filozofskim člancima pisanim za Enciklopediju. Produhovljene analize svakog domena ljudskog znanja koje je izneo u Enciklopediji predstavljaju doista pravu filozofiju nauke. U Eksperimentalnoj filozofiji, d`Alamber je ovako definisao filozofiju: „Filozofija nije ništa drugo do primena razuma na različite objekte na kojima se on (razum) može vežbati.“

ŠAHOVSKI ZABAVNIK Dragoslav Andrić Mek povez, 24.CM....veci format, br.strana 207, Bgd 1985.god. Autor - šahovski publicista i šahovski majstor Dragoslav Andric ŠAHOVSKI ZABAVNIK Znate li da micete figure? Znate? E onda ste polozili prijemni ispit za citanje ove knjige! Ovo je naime, Antologija ciste zabave za 1.za decake i devojcice sto tek stimaju svoje zivote, kao i za penzionere pod opsadom godina, 2.za one koji tek sto su se u sah zaljubili na prvi pogled, i one za koje je sah odavno pogled na svet, 3.za vec osvedocene ljubitelje saha, one koji se sahu udvaraju, ili za one sto su sa sahom u dugogodisnjem braku, kao i za one sto su se od saha razveli ali ga ne zaboravljaju, 4..za pocetnike koji bi zeleli da budu majstori, a i za velemajstore koji bi zeleli da opet osete radosti pocetnika, 5.za dobre roditelje cija deca imaju smisla za sah, i neposlusnu decu koja nemaju smisla za svoje roditelje, 6.za sahovska nevinasca sto jos ne znaju sta je rejting, za one sa rejtingom od 0 do 2790, kao i za one sto od rejtinga beze, 7...za one sto nemaju vremena za sah, i za one sto nemaju prilike da sahom ubijaju vreme, 8..za one sto su sahovski zanat isprekli i prepekli, kao i za one koji su se o sah samo opekli, ali su za sah vec peceni, 9.za one sto se u sah kunu i one sto se odricu saha, 10..za one sto se pripremaju za takmicenja ili se odmaraju od njih, 11..za one zahvaljujuci kojima sah zivi, za one sto zive od saha, i one sto bi voleli da zive od saha ali ne mogu, 12..za profesore i djake site udzbenika i zeljne bar jednog ovakvog antiudzbenika, 13..za novinare koji treba da povrate dah izmedju dve lose vesti, 14.za doktore koji treba da predloze stavljanje ove knjige na spisak priznatih lekova protiv stresa, depresije,visokog krvnog pritiska, nezdravih ambicija, 15.za matematicare sto traze poeziju u brojevima, 16...za one sto idu na letovanje gde su prevelike vrucine da se sahovskim zabavnikom malo osveze, ili za zimovanje gde je suvise hladno, da se sahovskim zabavnikom malo zagreju, 17..za buduce brodolomnike koji razmisljaju koju knjigu da ponesu, kao jedinu, na svoje pusto ostrvo ----------------------------- Knjiga u ODLIČNOM stanju..... M

ALAN LLOYD MARATHON - The Story of Civilizations on Collision Course Izdavač - Souvenir Press, London Godina - 1974 212 strana 22 cm ISBN - 0 285 62151 3 Povez - Tvrd Stanje - Kao na slici, tekst bez podvlačenja SADRŽAJ: PART ONE: Concerning Little States 1 The Runner 2 Prelude 3 The Myth 4 Tyrants, among Others 5 The City 6 Slaves and Citizens 7 Spartans 8 Pythoness and Goat-God PART TWO: Where Empires Throve 9 The Land 10 Mother of Harlots 11 The Wrath of Nineveh 12 The Prophet 13 Chariots Shall Rage 14 The Persian 15 Hungry Giant 16 Darius Disposes PART THREE: In Which the Despot Snarls 17 The Royal Foot 18 A Bird, a Mouse, a Frog 19 The Rebels 20 `Remember the Athenians!` 21 Darius Devises 22 Trial by Politics 23 The Armada PART FOUR: A Time for Heroes 24 One Athens 25 Confrontation 26 The War Council 27 `Strike for Freedom!` 28 Deadly Toil Postscript Selected Bibliography `Helmets gleaming, crests bristling, the Autumn sun reflected in their breastplates, the citizens of Athens move down the hillside in their ten tribes, picking their footing on the dry slopes, smothering the goat tracks . . . the distant swarm spreading from the Persian camp is alien flesh, to be grappled and smashed if the Greeks are not to perish and their city become a slave colony for the East. Alan Lloyd`s book of popular history reads on occasion like a suspense thriller, as he tells of the clash between two great civilisations at Marathon, the battle which in so many ways settled the course of history for the Western world. On a plain twenty-two miles from Athens, 9,000 Greek citizens, part-time warriors only, defended their city against Darius and his army of 30,000. The Persians had already subdued the Greek colonies in Asia Minor and Thrace, and intended to install Hippias as puppetking in Athens. A yet fragile Athenian democracy might also have to face insurrection from within. The author sets the historical background to this clash of cultures, contrasting the might of the ostentatious Persian empire with the evolving institutions of the Greek city-state. Then, on the battlefield, the action is fast and immediate, as the Greeks win against all odds and set a precedent for the later battles that kept the Eastern empire out of Europe and ensured that it would be the Greek way of life that would set the patterns for Western culture. This is an impeccably researched and vividly written book on a subject that can still yield excitement after more than 2,000 years.` Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku. Knjiga je na engleskom jeziku

PRAVILA UMETNOSTI: Pjer Burdije Naslov Pravila umetnosti : geneza i struktura polja književnosti / Pjer Burdije ; [preveli sa francuskog Vladimir Kapor, Zorka Glušica, Jovana Navalušić, Sonja Gobec, Mihajlo Letajev] Jedinstveni naslov Les règles de l`art. srpski jezik Vrsta građe dr.knjiž.oblici Jezik srpski Godina 2003 Izdanje 1. izd. Izdavanje i proizvodnja Novi Sad : Svetovi, 2003 (Novi Sad : MBM plas) Fizički opis 487 str. : graf. prikazi ; 20 cm Drugi autori - osoba Kapor, Vladimir, 1911-1983 = Kapor, Vladimir, 1911-1983 Glušica, Zorka = Glušica, Zorka Navalušić, Jovana = Navalušić, Jovana Gobec, Sonja, 1978- = Gobec, Sonja, 1978- Letajev, Mihajlo, prevodilac = Letajev, Mihajlo, prevodilac Gvozdenac, Nataša Zbirka Biblioteka AZ ISBN 86-7047-436-0 (broš.) Predmetne odrednice Flober, Gistav, 1821-1880 -- `Sentimentalno vaspitanje` Bodler, Šarl, 1821-1867 Sociologija književnosti Teorija književnosti Pjer Burdje (franc. Pierre Bourdieu; Dangen, 1. avgust 1930 — Pariz, 23. januar 2002) bio je francuski sociolog, antropolog[1][2] i filozof[3]. Razvio je u polju sociološke teorije koje je nazvao teorija prakse. Ključni termini ove teorije su habitus, kapital i polje. Burdje je nastojao da svoje teorijske ideje poveže sa empirijskim istraživanjima svakodnevnog života i da na taj način objasni odnose moći u društvu. Njegov teorijski doprinos pripada disciplini sociologija kulture. Život i karijera Pjer Burdje je rođen u Dangenu (Dangen - Atlantski Pirineji) u južnoj Francuskoj 1. avgusta 1930. Oženio se 1962. godine sa Mari-Kler Brizar. Imali su tri sina: Žeroma, Emanuela i Lorana. Burdje se školovao u gimnaziji u Pou pre nego što je prešao u Luj le Grand gimnaziju u Parizu. Odatle je dobio prohodnost do Visoke škole u Parizu . Nakon toga je godinu dana radio kao profesor u gimnaziji Mulens pre nego što je stupio u vojnu službi 1955. Njegovi biografi su pisali da je odbio da pohađa školu rezervnih oficira sa svojim kolegama iz Visoke škole, već da je želeo da ostane sa narodom iz skromnog društvenog miljea iz koga je poticao.[4] Učestvovao je u ratu u Alžiru, oktobra 1955. Posle jednogodišnje vojne službe, Burdje ostaje da radi u Alžiru kao nastavnik. [5] Za vreme Alžirskog rata za nezavisnost 1958-1962, Burdje je sproveo istraživanje koje je predstavljalo osnovu za dalju izgradnju njegove reputacije kao antropologa. Rezultat je bila njegova prva knjiga „Sociologija Alžira“, koja je doživela trenutni uspeh u Francuskoj, a 1962. je objavljena i u SAD. Burdje je 1968. preuzeo Evropski centar za sociologiju koji je vodio do smrti. Bio je odlikovan medaljom nacionalnog centra za naučna istraživanja 1993. godine. Univerzitet Berkli mu je 1996. dodelio Gofmanovu nagradu, dok je 2001. dobio Haksli medalju Kraljevskog antropološkog instituta.[6] Burdje je u 71. godini života preminuo od kancera. [5] Uticaj Burdjeov rad bio je pod uticajem tradicionalne antropologije i sociologije koje je pokušao da sintetiše u svojoj teoriji. Od Maksa Vebera je zadržao značaj dominacije i simboličkih sistema u društvenom životu, kao i ideju društvenih poredaka, koje će na kraju Burdje transformisati iz sociologije religije u teoriju polja. [7] Od Marksa je stekao razumevanje društva kao skupa društvenih odnosa i potrebe da se dijalektički razviju društvene teorije iz društvene prakse. Od Emila Dirkema je nasledio određeno strukturalističko tumačenje tendencije društvenih nauka da se reprodukuju, na osnovu analize simboličkih struktura i oblika klasifikacije. Burdje je takođe bio pod uticajem Vitgenštajna. Navodio je da je Vitgenštajn filozof koji mu je verovatno najviše pomogao u teškim trenucima. Govorio je da je on neka vrsta spasioca kroz stvaralačku krizu. Burdjeov rad bio je izgrađen na pokušaju da se prevaziđe niz suprotnosti za koje je mislio da karakterišu društvene nauke (subjektivizam/objektivizam, mikro/makro, sloboda/deterinizam) njegovog vremena. Njegovi koncepti polja, kapitala i oblasti bili su osmišljeni radi prevazilaženja takvih suprotnosti. Rad Burdje je rutinski nastojao da poveže svoje teorijske ideje sa empirijskim istraživanjima. Njegov rad se može posmatrati kao sociologija kulture ili, kako ga je on opisivao, `Teorija prakse`. Njegovi doprinosi sociologiji bili su dokazni i teorijski. On je proširio ideju kapitala kategorijama kao što su društveni kapital, kulturni kapital, finansijski kapital i simbolički kapital. Za Burdjea svaki pojedinac zauzima položaj u multidimenzionalnom društvenom prostoru; on ili ona nisu definisali samo prema članstvu u nekoj društvenoj klasi, već prema svakoj vrsti kapitala koju on ili ona mogu da prikupe kroz društvene odnose. Kapital obuhvata vrednost društvenih mreža, a Burdje je pokazao da se oni mogu koristiti za proizvodnju ili reprodukciju nejednakosti. Na kraju krajeva svaka relativno autonomna oblast, kao što je ekonomija, politika, novinarstvo, birokratija, nauka i obrazovanje, rađa specifičan kompleks društvenih odnosa u kojima će učesnici biti angažovani u svakodnevnoj praksi. Kroz ovu praksu oni će razviti određen raspored za društvenu akciju koja je uslovljena njihovim položajem na terenu. Grob Pjera Burdjea na Per Lašezu Vrste kapitala Burdje je poznat po uobličavanju termina kao što su kulturni, socijalni i simbolički kapital. Po njemu, društveni prostor je multidimenzionalan, tako da svaki pojedinac zauzima određenu poziciju u društvu na osnovu vrste i obima kapitala koji može da upotrebi. Iz ove perspektive, društveni položaj pojedinca ne određuje samo materijalna situacija (ekonomski kapital), već i obrazovanje (kulturni kapital), društvene mreže (socijalni kapital) i društveni ugled (simbolički kapital). Odlično očuvana knjiga.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Gottfried Wilhelm Leibniz Novi eseji o ljudskom razumevanju Gottfried Wilhelm Freiherr (baron) von Leibniz; Lajpcig, 1. jul 1646 — Hanover, 14. novembar 1716), bio je nemački filozof, matematičar, pronalazač, pravnik, istoričar, diplomata i politički savetnik. Dao je značajan doprinos u optici i mehanici. Smatra se poslednjim čovekom enciklopedijskog znanja zapadne civilizacije. Stekao je obrazovanje iz prava i filozofije, radio je kao sekretar u dvema najpoznatijim plemićkim porodicama u Nemačkoj (od kojih je jedna tokom njegovog službovanja postala engleska kraljevska porodica). Zauzima podjednako značajno mesto kako u istoriji filozofije tako i u istoriji matematike. Ustanovio je infinitezimalni račun (kalkulus, matematička analiza) nezavisno od Njutna, kao i binarni sistem koji predstavlja osnovu moderne računarske tehnologije. U filozofiji ostaće najpoznatiji po optimizmu, npr. njegov zaključak da je Bog stvorio najbolji svet od svih mogućih svetova. Lajbnic je dao veliki doprinos u fizici (optici i mehanici) i tehnologiji, kao i, što će se kasnije utvrditi, biologiji, medicini, geologiji, teoriji verovatnoće, psihologiji, informatici. Pisao je na latinskom, francuskom i nemačkom i to o politici, pravu, etici, teologiji, istoriji i filologiji. Iako je mnogo pisao, malo toga je objavljeno. Sin luteranskog profesora moralne filozofije Fridriha, Lajbnic ja preko biblioteke svoga oca razvio interesovanje za širok krug predmeta. Sa 12 godina je naučio latinski bez ičije pomoći. Sa samo 14 godina je upisao univerzitet u Lajpcigu, a potom je učio u Jeni i Altdorfu, gde je 1666. godine stekao doktorat iz prava sa samo dvadeset godina. Lajbnicov talenat će se višestruko ispoljiti kako u pravu, religiji, diplomatiji, filozofiji, tako i u matematici. Rad Karijeru je započeo kao advokat i diplomata, u početku radeći za izbornog kneza od Majnca godine 1667. i na tom poslu je izvršio kodifikaciju zakonskih propisa grada. Radio je i za vojvode Braunšvajg – Lineburg kao bibliotekar i savetnik (1676 – 1716.). Godine 1700. pomogao je pri osnivanju Berlinske akademije nauka i postao njen prvi predsednik. Tokom putovanja u Pariz 1673. i 1676. godine, Kristijan Hajgens ga je zainteresovao za tekući rad u matematici i Lajbnic se bavio ovim radom u svojim slobodnim trenucima, da bi ostvario sjajna otkrića kako u infinitezimalnom računu (nezavisno od Njutna), tako i u kombinatoričkoj analizi, diferencijalnom i integralnom računu. U isto to vreme Lajbnic je bio veoma zauzet uspostavljanjem zakonskih prava legitimnih i mnogih nelegitimnih članova domaćinstva tri izborna kneza kojima je redom služio. Često u pokretu i pomno beležeći svoje misli o mnogim stvarima, on se istovremeno bavio diplomatijom i pravljenjem planova za francusku invaziju na Egipat. Takođe, angažovao se u neuspešnom pokušaju da ujedini katoličku i protestantsku crkvu 1683. Kada je njegov prvi poslodavac, izborni knez oa Hanovera, bio na putu da postane Džordž I od Engleske, Lajbnic je otpušten i ostavljen da piše istoriju porodice Brunsvik. Tokom svog boravka u Parizu značajno je proširio znanja iz matematike i fizike, susreo se sa vodećim francuskim filozofima toga vremena i proučavao je dela Dekarta i Paskala. 1674. godine je počeo da radi na infinitezimalnom računu, a najraniji podaci o upotrebi ovog računa nalaze se u njegovim beleškama iz 1675. Do 1677. je razradio koherentan sistem infinitezimalnog računa, ali ga nije objavio sve do 1684. godine. Lajbnicova najznačajnija matematička otkrića su objavljena između 1682. i 1692, uglavnom u časopisu Acta Eruditorum, koji su on i Oto Menke osnovali 1682. godine. Ovaj časopis je imao značajnu ulogu u unapređenju Lajbnicove reputacije matematičara i naučnika, što je doprinelo da bude cenjen i u diplomatiji, istoriji, teologiji i filozofiji. Godine 1711. Džon Kil je pišući za časopis Kraljevskog društva i uz Njutnovu podršku optužio Lajbnica za plagiranje Njutnovog infinitezimalnog računa, što je dovelo do javne rasprave o tome ko je prvi otkrio infinitezimalni račun. Tek su istoričari matematike od 1900. godine pa nadalje istakli značajne razlike između Lajbnicove i Njutnove verzije infinitezimalnog računa i time dokazali da Lajbnic nije plagirao Njutna. Filozofija Lajbnic je nastojao da izmiri materijalizam i spiritualizam, ali je ostao spiritualist. Razumu je pridavao odlučnu prednost u odnosu na čula. Najpoznatije mu je učenje o monadama. Lajbnic daje uvid „da jedna supstanca uopšte ne može na prirodan način biti nedelatna“. Po njemu je neko saznanje ili tamno ili jasno, a jasno, opet, ili adekvatno ili neadekvatno, simboličko ili intuitivno; savršeno saznanje je istovremeno adekvatno i intuitivno. Lajbnic je kategorije omeđio na šest: supstancija, kvantitet, kvalitet, relacija, akcija i pasija (trpljenje). Monade Prostorno – vremenski svet materijalnih stvari i bića sastoji se iz monada, od kojih ne postoje dve apsolutno iste, ni dva ista trenutka u životu jedne monade (princip identiteta nerazlučivog). Monade su duhovne suštine, a izvor im je u Bogu kao najvišoj monadi. Bog je udesio da unutrašnja aktivnost svake monade bude u harmoniji sa aktivnošću svih ostalih (učenje o prestabiliranoj harmoniji), pa je svet savrešeno jedinstven iako ga čine individualne supstancije. Između monada ne postoje uzročno – posledični odnosi, iako je svako stanje monade uzrok njenom sledećem stanju, a istovremeno posledica prethodnog. Lajbnic naziva ljudsku dušu duhovnim automatom, jer ona sva svoja stanja razvija iz same sebe. On je pojam duše izrazio s idealističkog stanovišta, a njemu su se pridružili svi drugi noviji idealisti. Prema Lajbnicu se stvarnost sastoji iz jednog beskonačnog broja bestelesnih prostih pojedinačnih supstancija, čija je unutarnja suština snaga predstavljanja. Ali takve suštine su duše, a Lajbnic ih otuda naziva ames ili, na osnovu njihove jedinstvenosti, monade. Otuda kod Lajbnica samo duše čine stvarnost: sve monade je putem temeljnih razlika snage predstavljanja i manjeg i većeg savršenstva koje počiva na njoj tvorac doveo u jednom zauvek uspostavljenu harmoniju (prestabilizovana harmonija); svaka je stvorena s obzirom na drugu. Ako je u jednoj monadi toliko savršenstva koliko u drugima nesavršenosti, onda one sveukupno obrazuju agregat monada, od kojih prva funkcioniše kao centralna monada. Čulna predstava takvog agregata monada shvata takav agregat kao telo. Ljudska duša je posebno jedna takva centralna monada koja putem razmene svojih predstava stoji takođe u uzajamnim odnosima prema svom telu i u sebi uključuje razvoj putem oticanja i priticanja delova. Lajbnicu se priključuje Kristijan Vulf za koga je duša prosta supstanija sa snagom da sebi predstavlja svet (vis repraesentativa universi). Lajbnic naglašava da dve stvari nikada nisu potpuno jednake i da uvek postoje nesvesna čulna opažanja (percepcije) koja određuju delovanje. Njegov princip identiteta nerazlučivog tvrdi da su ličnost X i ličnost Y identične ako i samo ako dele ista suštinska nerelacijska svojstva. Njegova „Teodiceja“ (1710.) pokušava da pomiri dobrotu o Bogu sa postojanjem zla u svetu, pretpostavljajući da je samo Bog savršen i da je ovaj svet „najbolji od svih mogućih svetova“. Ovaj stav ismejan je u komičnom Volterovom romanu Kandid. Logika Lajbnic je izmislio univerzalni jezik za logiku i kao mladić počeo da proučava simboličku logiku. Od njega potiču prvi pokušaji da se logika formuliše kao aksiomatski sistem. Takođe je preduzeo prve pokušaje da logiku obrađuje u okviru formalnih računa. Izraz koji je Lajbnic koristio za simboličku logiku koju je razvio je characteristica universlis, „opšta odlika ili veština označavanja“. Lajbnic je verovao da se ljudsko razmišljanje, rezonovanje može svesti na račun vrsta, klasa i da takav račun može da razreši mnoga neslaganja, razlike u mišljenjima: „Jedini način da ispravimo naše mišljenje je da ga učinimo opipljivim, stvarnim poput matematičara, tako da kad otkrijemo našu grešku, i kada postoje sporovi, neslaganja među ljudima možemo prosto reći: Hajde da izračunamo (calculemus) bez dalje prepirke i da vidimo ko je u pravu“. Formalna logika Lajbnic je najvažniji logičar od vremena Aristotela pa do 1847. godine, kada su Džordž Bul i Augustus De Morgan izdali knjige koje ujedno predstavljaju početak moderne formalne logike. Lajbnic je izneo glavne karakteristike onoga što nazivamo konjunkcija, disjunkcija, negacija, identitet, podskupovi i prazni skupovi. Osnovni principi Lajbnicove logike, i opravdano cele njegove filozofije mogu se svesti na dva osnovna principa: sve naše ideje su sastavljene od vrlo malog broja prostih ideja koje čine alfabet ljudske misli (ljudskog razmišljanja), kompleksne (složene) ideje nastaju iz ovih prostih ideja jednoobraznom i simetričnom kombinacijom, analogno aritmetičkom množenju. Lajbnic nije objavio ništa o formalnoj logici za života; većina onoga što je napisano na tu temu postoji u obliku radnih beleški. Matematika Iako se matematičko shvatanje funkcije implicitno koristilo u trigonometriji i logaritamskim tablicama, koje su postojale u to vreme, Lajbnic ih je prvi 1692. i 1694. godine primenio eksplicitno kako bi označio neki od više geometrijskih koncepata koji potiču od krive, kao što su apscisa, ordinata, tangenta, tetiva i vertikala. U XVIII veku „funkcija“ je izgubila ovakve geometrijske asocijacije. Lajbnic je prvi uvideo da se koeficijenti sistema linearne jednakosti mogu predstaviti kao niz, poznatiji kao matrica, koji se može iskoristiti da bi se pronašlo rešenje sistema. Ovaj metod je kasnije nazvan Gausova eliminacija. Nakon što je postavio svoju konstrukciju infinitezimalnog računa počela je njegova žestoka diskusija s Njutnom o pravu prvenstva. Lajbnic je svoj rad objavio posle Njutna, nakon 1665. godine, ali nezavisno od njega. Notaciju koju danas koristimo u infinitezimalnom računu dugujemo Lajbnicu. Manji deo njegovog rada bio je o beskonačnim nizovima, gde je 1674. godine otkrio relaciju između π i svih drugih nepernih brojeva: π / 4 = 1 – 1/3 + 1/5 – 1/7 + 1/9... koju je ranije pronašao Gregori. U matematici Lajbnic je istraživao ideju o univerzalnom matematičko – logičkom jeziku zasnovanom na binarnom sistemu. Suprotno od Lajbnicove ideje, sve mašine za računanje koje su kasnije konstruisane koristile su dekadni sistem za računanje. 1672. godine Lajbnic je izumeo mašinu za računanje koja je bila daleko bolja od Paskalove koja je mogla samo da sabira i oduzima; Lajbnicova je mogla još i da množi, deli i računa kvadratni koren. Lajbnic je 1697. godine prvi predstavio binarni sistem, onosno brojevni sistem u kojem se uz pomoć samo dve cifre 0 i 1 može prikazati svaki broj (dok se u običnom dekadnom sistemu koristi deset cifara 0 ..... 9). Dekadno 1 se pri tom u binarnom sistemu pojavljuje kao 1 (1x2°), 2 kao 10 (1x2¹ + 0x2°), 3 kao 11 (1x2¹ + + 1x2°), 4 kao 100 (1h2² + 0x2¹ + 0x2°) itd. U modernoj obradi podataka sprovodi se binarni sistem, stoga što se njegove cifre 0 i 1 lako pridružuju električnim stanjima UKLjUČENO i ISKLjUČENO, a time se svaki broj može predstaviti nekim nizom takvih stanja. Pojam diferencijal uveo je Lajbnic za označavanje lokalne (tačkaste) linearne aproksimacije: pri obrazovanju diferencijalnog količnika dy:dx = f(x); izrazi dy i dx označavaju se kao diferencijali. Infinitezimalni račun Lajbnic je zaslužan, zajedno sa Isakom Njutnom, za otkriće infinitezimalnog računa. Prema Lajbnicovim beleškama do presudnog otkrića došlo je 11. novembra 1675. godine kada je po prvi put primenio integralni račun kako bi pronašao domen funkcije y = x. Lajbnic je uveo neke notacije koje su se zadržale do danas, kao što su recimo znak ∫ (koji potiče od latinske reči summa) i d koje označava diferencijale (od latinske reči differentia). Lajbnic o svom infinitezimalnom računu nije objavio ništa sve do 1684. godine. Slobodno se koristio matematičkim entitetima nazivajući ih infinitezimalima, sugerišući da oni imaju paradoksalne osobine (kvalitete). Fizika Lajbnic je izumeo (stvorio) novu teoriju kretanja (dinamike) zasnovanu na kinetičkoj energiji i potencijalnoj energiji, a koja se zalaže za to da je prostor relativan, dok Njutn smatra da je prostor apsolutan. Lajbnicova „vis viva“ („živa sila“) jeste nepromenljiva matematička osobina određenog mehaničkog sistema. Ona se može posmatrati kao poseban slučaj odražavanja energije. Filologija Lajbnic je bio zavidan student jezika, posebno zainteresovan za vokabular i gramatiku. Poricao je široko rasprostranjeno verovanje u hrišćanskom obrazovanju njegovog vremena, da je hebrejski prvobitni jezik ljudske rase. Bavio se poreklom slovenskih jezika, bio je svestan postojanja sanskrita kao i njegovog značaja, i fascinirao ga je klasičan kineski jezik. Priroda Prirodnonaučni pojam kontinuiteta prvi je odredio Aristotel. Do obuhvatnijeg značenja on dolazi kod Lajbnica u ubeđenju da priroda ne čini skokove (natura non facit saltus), da se sve upliće u celinu. Ovoj predstavi je dao izraz u takozvanom zakonu kontinuiteta (lex continui), pri čemu je primenom ovog zakona pobijao fiziku Dekarta i Malbranša. „Ništa se ne događa u jednom udaru, a jedno je od mojih najvažnijih načela da priroda nikad ne čini skokove. Ovaj sam stav nazvao zakonom kontinuiteta“, kaže Lajbnic. Moderna teorijska fizika od razvoja kvantne teorije i njenog uobličenja (kvantna mehanika), naprotiv, radije pak pretpostavlja diskontinualne, u smislu ovog navoda „skokovite“ prelaze od jednog u neko drugo stanje. Lajbnic je uveo pojam aktuelno beskonačnog koji je prihvatio i Imanuel Kant. Prvi je uveo pojam involucije (involution), što je po njemu razvoj prema smrti, nasuprot evoluciji, razvoj prema životu. Pravo Prema Lajbnicu celokupno pravo služi zajedničkom dobru, koje je on gledao kao održavanje i napredovanje univerzuma. U prvom redu samog božanskog svetskog poretka, u drugom redu ljudskog roda i u trećem redu države. Na kraju životnog puta Umro je zaboravljen, u Hanoveru 14. novembra 1716., savladan bolešću i usred spora oko svog pronalaska infinitezimalnog računa. Njegov grob obeležen je tek posle 50 godina, odnosno 1766....

Autor - osoba Lambić, Miroslav Naslov Solarni uređaji : samogradnja i termoenergetika / Miroslav Lambić Vrsta građe priručnik Jezik srpski Godina 1987 Izdavanje i proizvodnja Beograd : Tehnička knjiga, 1987 ([s. l. : s. n.]) Fizički opis 193 str. : ilustr. ; 24 cm ISBN 86-325-0074-0 (Broš.) Napomene Tiraž 3.000 Bibliografija: str. 192-193. Predmetne odrednice Solarni uređaji – Priručnici SADRŽAJ PREDGOVOR 7 1. SUNČEVA ENERGIJA 9 1.1. Sunce 9 1.2. Solarna konstanta 10 1.3. Solarno zračenje na površinu Zemlje 10 1.4. Globalno, direktno, difuzno i reflektovano zračenje na površinu Zemlje 12 1.5. Izračunavanje optimalnog nagiba površine za prijem globalnog zračenja 14 1.6. Izračunavanje difuznog i reflektovanog Sunčevog zračenja 21 2. PRIJEMNICI SUNČEVOG ZRAČENJA (PSZ) 25 2.1. Vrste prijemnika 25 2.1.1. Klasifikacija prijemnika prema vrsti i principu transformacije energije Sunčevog zračenja 25 2.2. Toplotni prijemnici Sunčevog zračenja 26 2.3. Prijemnici sa koncentrisanjem (fokusiranjem) Sunčevih zraka – koncentratori 27 2.3.1. Vrste i podela 27 2.4. Heliostatski makrokoncentrator 32 2.5. Koncentratori sa krivim ogledalima 34 2.6. Parabolocilindrični koncentrator 35 2.6.1. Energetski bilans 35 2.6.2. Optički gubici 36 2.6.3. Uglovna disperzija 38 2.6.4. Netačnost formiranja slike Sunca 38 2.6.5. Greške u položaju apsorbera u odnosu na reflektor 40 2.6.6. Greške u orijentaciji ogledala 40 2.7. Toplotna efikasnost koncentrišućih sistema 40 2.7.1. Parabolocilindrični koncentrator sa cevastim apsorberom bez prozračnog pokrivača 40 2.7.2. Koncentrator sa sfernim, nepokretnim ogledalom i pokretnim apsorberom (NOPA) 42 2.7.2.1. Optička analiza 42 2.7.2.2. Toplotna analiza 44 2.7.3. Koncentratorski sistemi sa ravnomernim (usaglašenim) okretanjem ka Suncu 47 2.7.3.1. Optička analiza parabolocilindričnog koncentratora (PCK) 47 2.7.3.2. Toplotna analiza koncentrirajućeg sistema PCK 49 2.8. Toplotni bilans ravnih prijemnika 51 2.8.1. Potpuni koeficijent razmene toplote prijemnika sa okolinom 53 2.8.2. Osnovne zavisnosti gubitaka toplote kod ravnog pločastog prijemnika 61 2.9. Ravni (pločasti) prijemnici sa tečnošću kao nosiocem toplote 66 2.9.1. Apsorber 66 2.9.2. Apsorberi tipa cev-ploča 69 2.9.3. Apsorberi tipa ploča-ploča 70 2.9.4. Efektivnost apsorbera 71 2.9.5. Apsorberi posebnog konstrukcijskog izgleda 75 2.9.6. Materijal za izradu apsorbera 75 1.1.1.1. Metalni apsorberi 76 1.1.1.2. Apsorberi od plastičnih materijala 76 1.1.1.3. Apsorberi od građevinskog materijala 77 1.1.7. Boja apsorbera 77 1.1.8. Transparent 78 1.1.9. Termoizolacija 80 1.1.10. Kućište prijemnika 80 1.1.11. Spojni i zaptivni elementi 81 2.10. Konstrukcije ravnih prijemnika sa tečnošću kao nosiocem toplote 81 2.11. Koeficijent odvođenja toplote iz prijemnika i koeficijent gubitaka 89 2.12. Srednja temperatura apsorbujuće površine prijemnika 90 2.13. Transmitivno-apsorptivne karakteristike prijemnika 91 2.14. Krive efikasnosti 93 2.15. Uticaj dekompresionih otvora na energetske efekte prijemnika 96 2.15.1. Mehaničko naprezanje 96 2.15.2. Energetski gubici 102 2.15.3. Rezultati eksperimentalnih merenja 104 2.16. Degradacija energetskih karakteristika prijemnika 107 2.17. Ravni prijemnici sa vazduhom kao nosiocem toplote 110 2.17.1. Energetski bilans 110 2.18. Integralni prijemnici Sunčevog zračenja 114 2.18.1. Konstrukcija 115 2.19. Uticaj prašine i zasenjivanja 120 2.20. Toplotni kapacitet ravnih pločastih prijemnika 121 2.21. Bazni parametri rada solarnih tehničkih sistema 122 2.21.1. Temperaturni pokazatelj rada 122 2.21.2. Energetska koncentracija 129 3. SISTEMI ZA KORIŠĆENJE SUNČEVE ENERGIJE 130 3.1. Priprema tople vode Sunčevom energijom 130 3.1.1. Otvoreni sistemi – solarni bojleri 130 3.1.2. Zatvoreni sistemi 139 3.1.2.1. Radna tečnost kod zatvorenih sistema 140 3.1.2.2. Izmenjivači toplote 140 3.1.2.3. Skladištenje toplote u akumulatorima sa vodenom ispunom 144 3.1.2.4. Nekoliko primera instalacije za grejanje vode 145 3.2. Grejanje bazenske vode 157 3.3. Aktivni sistemi grejanja prostorija Sunčevom energijom 159 3.3.1. Aktivni sistemi sa tečnošću kao nosiocem toplote 162 3.3.2. Aktivni sistemi sa vazduhom kao nosiocem toplote 174 3.3.3. Akumulatori toplote sa čvrstom ispunom 179 3.4. Pasivno grejanje Sunčevom energijom 181 3.5. Postavljanje prijemnika Sunčeve energije na objekte 186 LITERATURA 192 MG94 (L)

U prihvatljivom stanju, ima podvlačenih rečenica, korice loše. Nije za bibliofile. KNJIGA I Autor - korporativno telo Naučni skup Drugi svjetski rat- 50 godina kasnije (1995 ; Podgorica) Naslov Drugi svjetski rat - 50 godina kasnije : radovi sa naučnog skupa, Podgorica, 20- 22. septembar 1995. Tom 1 / redakcioni odbor Vlado Strugar... [et al.] ; urednik Vlado Strugar ; [rezimea na engleski prevela Vesna Kordić-Lazić] Omotni naslov Drugi svjetski rat - 50 godina kasnije I Ostali naslovi The Second world war-50 years later Vrsta građe zbornik ; odrasli, ozbilјna (nije lepa knjiž.) Jezik srpski Godina 1997 Izdavanje i proizvodnja Podgorica : Crnogorska akademija nauka i umjetnosti ; Beograd : Srpska akademija nauka i umetnosti, 1997 (Beograd : Grafomark) Fizički opis 719 str. ; 24 cm Drugi autori - osoba Strugar, Vlado, 1922-2019 = Strugar, Vlado, 1922-2019 Zbirka Naučni skupovi / Crnogorska akademija nauka i umjetnosti ; knj. 43. Odjelјenje društvenih nauka ; knj. 18 ISBN 86-7215-089-9 (CANU; Broš.) Napomene Na spor. nasl. str.: The Second world war - 50 years later : papers read at international scientific meeting, Podgorica, September, 20-22, 1995. Vol. 1 Kor. i hrpt. stv. nasl.: Drugi svjetski rat - 50 godina kasnije I Prema napomeni s predlista nasl. str., Skup su zajednički organizovale Crnogorska akademija nauka i umjetnosti i Srpska akademija nauka i umetnosti Ćir. Tiraž 1.000 Str. 5-14: Predgovor / Vlado Strugar Beleške uz tekst Literatura uz pojedine radove Rezimei na engl., franc., nem. ili rus. uz svaki rad Predmetne odrednice Drugi svetski rat 1939/1945 – Jugoslavija – zbornici KNJIGA II Naučni skup Drugi svjetski rat - 50 godina kasnije (1995 ; Podgorica) Drugi svjetski rat - 50 godina kasnije : radovi sa naučnog skupa, Podgorica, 20-22. septembar 1995. Tom 2 / redakcioni odbor Vlado Strugar... [et al.] ; urednik Vlado Strugar ; [rezimea na engleski prevela Vesna Kordić-Lazić] Omotni naslov Drugi svjetski rat - 50 godina kasnije II Ostali naslovi The Second world war - 50 years later. Vol. 2 Vrsta građe zbornik ; odrasli, ozbilјna (nije lepa knjiž.) Jezik srpski Godina 1997 Izdavanje i proizvodnja Podgorica : Crnogorska akademija nauka i umjetnosti ; Beograd : Srpska akademija nauka i umetnosti, 1997 (Beograd : Grafomark) Fizički opis 579 str. ; 24 cm Drugi autori - osoba Strugar, Vlado, 1922-2019 = Strugar, Vlado, 1922-2019 Zbirka Naučni skupovi / Crnogorska akademija nauka i umjetnosti ; knj. 43. Odjelјenje društvenih nauka ; knj. 18 ISBN 86-7215-009-0 (Ispravlјen; CANU; Broš.) 86-7215-009-2 ! Kor. i hrpt. stv. nasl.: Drugi svjetski rat - 50 godina kasnije II Prema napomeni s predlista nasl. str., Skup su zajednički organizovale Crnogorska akademija nauka i umjetnosti i Srpska akademija nauka i umetnosti Tiraž 1.000 Beleške uz tekst Literatura uz pojedine radove Rezimei na engl., franc., nem. ili rus. uz svaki rad Predmetne odrednice Drugi svetski rat 1939/1945 – Jugoslavija – zbornici SADRŽAJ KNJ. I PREDGOVOR OTVARANJE NAUČNOG SKUPA Akademik Vlado Strugar Akademik Dragutan P. Vukotić Akademik Miroslav Pantić Akademik NikolaN Todorov Dr Vlado Ivanoski Milo Đukanović Dr Čedomir Štrbac Prof. dr Janko Radulović I JUGOSLAVIJA I SVJETSKI RATOVI Akademik Vlado Strugar DRUGI SVETSKI RAT - 50 GODINA KASNIJE Akademik Milorad Ekmečić FAŠIZAM I REJ1IGIJA Prof. dr Milan Petrović KOMUNIZAM I FAŠIZAM - IDEOLOŠKE ANTITEZE I SINTEZE . Docent dr Drago Ručnov IDEOLOŠKE OSNOVE DRUGOG SVETSKOG RATA Protojerej prof. dr Dimitrije M. Kalezić DUHOVNA KRIZA KAO UZROK DRUGOG SVJETSKOG RATA I NJEGOVIH POSLJEDICA Prof. dr Milan S. Krsmanović ETIČKI POGLED NA SUDARE SVJETOVA U 20. VIJEKU Dr Dragi Maliković BRITANCI O JUG0SJ10VENIMA NA PARISKIM MIROVNIM KONFERENCIJAMA 1919-1920. I 1946. GODINE Dr Slavolјub Cvetković JUGOSLOVENSKO-SOVJETSKI ODNOSI 1939-1941. GODINE Dr Smilјana Đurović PROBLEM EKONOMSKE KOMPATIBILNOSTI JUGOSLOVENSKOG PROSTORA SA OSTALOM EVROPOM KAO ELEMENAT UVLAČENJA JUGOSLAVIJE U KOVITLAC DRUGOG SVETSKOG RATA Mr Dragan Tešić VOJSKA KRALJEVINE JUGOSLAVIJE 1939-1941. GODINE Prof. dr Mirko Mirković DRUGI SVETSKI RAT I UNUTRAŠNJE PREUREĐENJE JUGOSLAVIJE 1. O opšteistorijskim okvirima nastajanja i nestajanja Druge Jugoslavije 2. O Unutrašnjem preuređenju Jugoslavije 3. O jugoslovenskim političkim programima u oslobodilačkom ratu 4. O jugoslovenskom državnom ujedinjenju (1918) i njegovom kontrapunktu - secesijama 1991/92 Dr Đuro Vujović KLJUČNO PITANJE U NAS ZA VRIJEME DRUGOG SVJETSKOG RATA: Jugoslavija - da ili ne i kako? Dr Pavle Vukčević` O NEKIM ASPEKTIMA FUNKCIONISANJA POLITIČKE VLASTI U DRUGOM SVJETSKOM RATU NA, PROSTORIMA JUGOSLAVIJE - POLITOLOŠKO-SOCIOLOŠKA ANALIZA (Ne)uslovlјenost konstituisanja političke vlasti - sukob želјa i realnosti Dr Slobodan Branković POLITIKA I RAT MOĆI Dr Venceslav Glišić IZBEGLIČKA JUGOSLOVENSKA KRALJEVSKA VLADA I SRPSKO NACIONALNO PITANJE II JUGOSLAVIJA OKUPACIJA I ANTIFAŠISTIČKI OTPOR Mr Mira Radojević IZBEGLIČKA VLADA KRALJEVINE JUGOSLAVIJE I JUGOSLOVENSKA DRŽAVNA IDEJA Dr Ranko Končar FEDERALISTIČKE KONCEPCIJE O JUGOSLAVIJI U TOKU DRUGOG SVETSKOG RATA ŠK Prof. dr Momčilo Zečević KOMUNISTI I SRPSKO PITANJE U SVETLU NOVIH SPORENJA Prof. dr Perko Vojinović UTICAJ VJERE I CRKVE NA SUDBINU JUGOSLOVENSTVA Dr Dušan Lukač 0 UZROCIMA RASKOLA LEGITIMISTIČKO-MONARHISTIČKE I KOMUNISTIČKO-REVOLUCIONARNE OPCIJE ANTIFAŠISTIČKOG RATA SRBA 1941-1945. Dr Veselin Đuretić GRAĐANSKI RAT 1941-1945: SUKOB NACIONALNOG I INTERNACIONALISTIČKOG „REALIZMA“ Svetozar Vukmanović Tempo DA LI SU ČETNICI DRAŽE MIHAILOVIĆA FAŠISTIČKI ILI ANTIFAŠISTIČKI ILI SAMO KOLABORACIONISTIČKI POKRET? Dr Čedomir M. Lučić INTERNACIONALIZAM KAO NACIONALNI ANTIPOD, NEGATOR I ELIMINATOR Prof. dr Stevan K. Pavlović OD BORBE ZA ŽIVOT DO BORBE ZA VLAST - OTPOR 1941-1945. 1. Uništenje i rasparčavanje 2. Komunistički feniks izronio iz pepela 3. Jugoslavija ponovo postaje interesantna 4. Borba za osvajanje vlasti Prof. dr Gojko Milјanić NARODNOOSLOBODIJTAČKI RAT - NAJVIŠI OBLIK OTPORA Milija Stanišić OFANZIVNOST POLITIČKE I VOJNE STRATEGIJE NOR-a Prof. dr Ilija Vuković ODNOS PRAVOSLAVNOG SVEŠTENSTVA U CRNOJ GORI PREMA NOR-u Prof. dr Novica Vojinović. ODNOS KATOLIČKE CRKVE PREMA JUGOSLAVIJI Katoličke antijugoslovenske organizacije u Prvoj Jugoslaviji 1918—1941. Katolička akcija kao antijugoslovenska organizacija Antijugoslovenska klerikalna organizacija „Orlovi“ Antijugoslovenska klerikalna organizacija „Križari` Klerofašistička zločinačka antijugoslovenska organizacija ustaša u Jugoslaviji Genocidna ideologija kleroustaškog pokreta Neposredno učešće Katoličke crkve i rušenje Prve Jugoslavije 1941 Narodna liberalna struja u Hrvatskoj Pokušaj rušenja Pavelića g . Zajedničke akcije Crkve i države u genocidu nad Srbima Katolički sveštenici - ustaški kolјači pravoslavnih Srba 1941-1945. Vatikan i Katolička crkva spasavaju ustaške zločince poslije rata 1945-1950. - „Tunel pacova“` Katolička crkva protiv „avnojske“ Jugoslavije 1945-1991 Prof. dr Nikola L. Gaćeša METANASTAZIČKA KRETANJA U JUGOSLOVENSKIM ZEMLJAMA ZA VREME DRUGOG SVETSKOG RATA III SRBIJA POD OKUPACIJOM Dr Mirolјub Vasić O KARAKTERU RATA U SRBIJI (1941-1945) Dr Žarko Jovanović KOLABORACIJA RAVNOGORSKOG POKRETA 1941-1944. Docent dr Dragan Subotić O KOLABORACIONIZMU U SRBIJI 1941-1944. POLA VEKA KASNIJE: ZA I PROTIV 1. O kolaboraciji u domaćoj i emigrantskoj istoriografiji 2. O Nedićevom „kolaboracionizmu“ - za i protiv? Prof. dr Aleksandar Drašković KOLABORACIONISTIČKI REŽIM GENERALA MILANA NEDIĆA U OKUPIRANOJ SRBIJI Mirjana Milenković VOJNE FORMACIJE RUSKE EMIGRACIJE U SRBIJI U TOKU DRUGOG SVETSKOG RATA Dr Milica Milenković SOCIJALNA POLITIKA U SRBIŠ UOČI I U TOKU DRUGOG SVETSKOG RATA Prof. dr Andrija B. K. Stojković DRUŠTVENO-POLITIČKA I IDEOLOŠKA OSNOVA PEDAGOGIJE I ŠKOLSTVA U OKUPIRANOJ SRBIJI 1941-1944. GODINE 1. Kriza vrednosnog sistema srpskog i jugoslovenskog građanskog društva na putu profašizacije 2. Polarizacija snaga u dilemi - za i protiv borbe protiv okupatora. Skretanje buržoaskog ka pronacističkom sistemu društva i vrednosti 3. Osnovne programske smernice Nedićeve vlade analogne nemačkoj ideologiji i politici 4. Prosvetno-školska politika i praksa na osnovama spoja i elemenata ublaženog nacifašizma sa srpskim nacionalističkim tradicionalizmom i konzervativizmom 5. Beskrompromisni antimarksizam i antikomunizam usmeren prema borbi za uniženje NOP-a i prihvatanju kao elementa pogleda na svet mlade generacije 6. Umesto zaklјučka Prof. dr Andrija B. K. Stojković OSNOVE PEDAGOGIJE I ŠKOLSTVA U OKUPIRANOJ SRBIJI 1941-1944. GODINE Raspad Kralјevine Jugoslavije i nastojanje kvislinških vlasti okupirane Srbije 1941-1944. da koncipiraju i održe prosvetu i školstvo u okvirima nacifašističke doktrine i politike „Državni prosvetni plan“ reforme prosvete i školstva s naglaskom na stručnom obrazovanju i radnom i nacionalno-moralnom vaspitanju Borba protiv okupacijske koncepcije i prakse školovanja Zaklјučne napomene IV MAKEDONIJA POD OKUPACIJOM Dr Rastislav Terzioski DISKRIMINATORSKIOT ODNOS NA BUGARSKIOT OKUPATOR PREMA NARODNOSTITE VO MAKEDONIJA 1941-1944 V ITALIJANSKI OKUPACIONI SISTEM Kapetan fregate mr Dragan Nenezić JUGOSLOVENSKE OBLASTI POD FAŠISTIČKOM ITALIJOM 1941-1943 Špiro Lagator KVISLINŠKE VSHGNE FORMACIJE U CRNOJ GORI 1941-1945 Uvod Brojno stanje Zločini Neđelјko Zorić OKUPATORSKIM ORUŽJEM NA SOPSTVENI NAROD Formiranje Hercegnovske čete MVAC Formiranje Korpusa MVAC za Dalmaciju Dobrovolјački batalјon Orjen »VOT Uo1op1ap deI’ Opep« Dr Đuro Batrićević DRŽANJE CETINJANA PRED NEPRIJATELJSKIM CIJEVIMA Prof. dr Tomislav Žugić PRIVREDNA RAZARANJA U CRNOJ GORI 1941-1945; Dr Đorđe Borozan JUGOSLAVIJA I ALBANIJA - SMISAO RATNOG ISKUSTVA 1941-1945, Dr Milutin Folić OKUPACIONI SISTEM I KOLABORACIJA NA KOSOVU I METOHIJI 1941-1945; Prof. dr Branko Bošković STRADANJA I PROGONI SRBA I CRNOGORACA SA KOSOVA I METOHIJE TOKOM DRUGOG SVJETSKOG RATA Etničke promjene do 1941. Neposredni uzroci stradanja i progona Srba i Crnogoraca pod okupacijom 1941-1944. Okupaciona zlodela 1941. i zavođenje feudalnih odnosa Stradanja i progon Srba iz bugarske okupacione zone Stradanja i progon Srba i Crnogoraca iz italijanske zone Stradanja i progon naseljenika i Srba mještana u njemačkoj okupacionoj zoni Stradanja i progoni Srba i Crnogoraca pod njemačkom upravom (od septembra 1943) VI SRBI U HRVATSKOJ I BOSNI I HERCEGOVINI 1941-1945. IZMEĐU GENOCIDA I BORBE ZA SLOBODU Pukovnik dr Slavko Vukčević ZLOČINI NEZAVISNE DRŽAVE HRVATSKE I NJIHOVE POSLJEDICE PO SRPSKI NAROD Dr Slobodan D. Milošević SOCIOLOŠKA I DEMOGRAFSKA ANALIZA PROGNANIH SRBA IZ POJEDINIH SREZOVA NEZAVISNE DRŽAVE HRVATSKE 1941 Sprovođenje zakonskih akata Iselјavanje Srba sa teritorije Zagreba Socijalni sastav iselјenog stanovništva Prof. dr Zdravko Antonić SRPSKI NAROD U BOSNI I HERCEGOVINI 1941.1 IZMEĐU GENOCIDA I BORBE ZA SLOBODU Dr Đorđe Pilјević OSLOBODILAČKI POKRET U HERCEGOVINI U DRUGOM SVETSKOM RATU Tihomir Burzanović ISTREBLJIVANJE SRBA NA KRSNU SLAVU PRIJE PEDESET GODINA I DANAS U HERCEGOVINI Imena poginulih Srba na Nikolјdan 1992. u selima Gornje Jošanice Dr Miloš Hamović IZBJEGLIŠTVO U BOSNI I HERCEGOVINI U DRUGOM SVJETSKOM RATU I U RATU 1991-1995 Mr Dragan Vojinović JUNSKI USTANAK U HERCEGOVINI I TRINESTOJULSKI USTANAK U CRNOJ GORI ,Duševno-geografski“ tipovi Karakterne crte Prve ustaničke borbe Organizovani ustanak u Hercegovini i Crnoj Gori SADRŽAJ KNJ. 2 VII O SUKOBLЈENIM VOJSKAMA NA TLU JUGOSLAVIJE Pukovnik Velimir Ivetić ODNOS VOJNIH FORMACIJA NA JUGOSLOVENSKOM PROSTORU PREMA ITALIJANSKIM JEDINICAMA U SEPTEMBRU 1943 . Dr Predrag Pejčić O NEKIM ASPEKTIMA VAZDUHOPLOVNOG DEJSTVA NAD TERITORIJOM JUGOSLAVIJE Odnosi sa štabom 281. vinga BAF Nesuglasice Vrhovnog štaba i savezničkih komandi. Odnosi sa Sovjetskom vazduhoplovnom grupom „Vitruk“ Provenijencije međusavezničkih loših odnosa Mr Obrad Bjelica CRNA GORA U STRATEGIJSKIM PLANOVIMA VRHOVNOG ŠTABA I NJIHOVA REALIZACIJA (SREDINA1943-1944) Povećana uloga i značaj Crne Gore u planovima Vrhovnog štaba u drugoj polovini 1943/1944 Sprječavanje neprijatelјskih namjera u odnosu na Crnogorsko primorje sa zaleđem i njegovo konačno oslobođenje Povlačenje 21. brdskog armijskog korpusa i pokušaj proboja na pravcu Danilovgrad-Nikšić Dalјe dramatične borbe sa 21. armijskim brdskim korpusom na novom pravcu njegovog povlačenja i proboja Konačno oslobođenje sjevernih djelova Crne Gore i Sandžaka Ivan R. Matović ŽIVOTNI PUT NAČELNIKA VRHOVNOG ŠTABA NOV JUGOSLAVIJE VIII UDIO PROSVJETE I KULTURE U OTPORU FAŠIZMU Katarina Popović-Ceković NARODNO PROSVEĆIVANJE U JUGOSLAVIJI 1941-1945 DRUŠTVENO-IDEOLOŠKA DETERMINISANOST I INSTRUMENTALIZACIJA Miloš Starovlah UPOTREBA I ZLOUPOTREBA ŠKOLE U RATNE SVRHE Okupatorske škole. Fašizacija škole Partizanska škola. Idejno usmjeravanje nastavničkog kadra . Programska usmjerenost „Partizanaske škole“ Prof. dr Nikola Cvetković KULTURNO-STVARALAČKO I KNJIŽEVNO-POETIČKO U RATNIM LISTOVIMA CRNE GORE (1942-1945) Oblici i sadržaji kulturno-prosvetnog rada O potrebi teorijskog rada i uzdizanja Neki aspekti poetike u prilogu o Vuku Karadžiću Docent dr Miroslav Savković KINEMATOGRAFIJA U SRBIJI 1941-1945 UVOD Filmska snimanja 27. marta 19941. i slom Kralјevine Jugoslavije Kinematografske delatnosti u okupiranoj Srbiji Kinematografske aktivnosti u jedinicama Draže Mihailovića (jugoslovenska vojska u otadžbini) Filmska snimanja koja su vršili saveznici Kinematografske delatnosti u jedinicama Narodnooslobodilačke vojske Državno filmsko preduzeće Zaklјučak Vojislav Đurović KNJIŽEVNOST, PRIJE I POSLIJE ISTORIOGRAFIJE IX MEĐUNARODNI ASPEKTI JUGOSLOVENSKE ANTIFAŠISTIČKE BORBE Dr Ubavka Vujošević Dr Mirolјub Vasić VEZE RUKOVODSTVA KPJ (NOP-a) S KOMINTERNOM 1941-1943 Podizanje ustanka u Jugoslaviji 1941 Klasni radikalizam (leva skretanja) rukovodstva KPJ Prvo zasedanje AVNOJ-a . Martovski pregovori predstavnika NOP-a sa Nemcima 1943 Mr Milan Terzić MISIJA VLADIMIRA VELEBITA U LONDONU - MAJ 1944 (prilog pitanju međunarodnog priznavanja nove Jugoslavije Pripreme i dolazak u London Susreti sa lјudima iz krugova jugoslovenske kralјevske vlade i Purićeva ostavka Kontakti sa britanskom javnošću, vojnim predstavnicima i emigracijom u Londonu. Susret sa Vinstonom Čerčilom Prof. dr Mihailo Bjelica AKTIVNOST JUGOSLOVENSKIH NOVINARA U LONDONU 1941-1945 ., Pargizansko-četnički rat u eteru Uloga Udruženja jugoslovenskih novinara Slobodan Nešović NESPORAZUMI VELIKIH SAVEZNIKA O DRUGOM FRONTU U EVROPI (1941-1944). Prof. dr Branislav Kovačević DEJSTVA SAVEZNIČKOG VAZDUHOPLOVSTVA U CRNOJ GORI 1943-1944 Dr Heather Williams DIPLOMATIC DILEMMAS: SOME ISSUES ARISING FROM THE INVOLVEMENT OF THE SPECIAL OPERATIONS EXECUTIVE IN YUGOSLAVIA 1941-1945 Mr Petar Bošković SJEDINJENE AMERIČKE DRŽAVE I PITANJE JUGOSLAVIJE Osnovne determinante spolјne politike SAD SAD i jugoslovensko pitanje Godina 1948. i politika SAD prema Jugoslaviji SAD i eskalacija konflikta Mr Mladenka Ivanković DEKLARISANA I STVARNA NEUTRALNOST ŠVAJCARSKE U TOKU DRUGOG SVETSKOG RATA Др Вьрбан Тодоров БЪЛГАРИЯ И ВТОРАТА СВЕТОВНА ВОЙНА ИСТОРИЧЕСКА ДЕЙСТВИТЕЛНОСТ И УРОЦИ GENOCID U JUGOSLAVIJI Dr Radomir Bulatović KONTINUITET GENOCIDA Uvod Kontinuitet genocida Mr Milan Kolјanin NEMAČKI LOGORI U OKUPACIONOM SISTEMU U JUGOSLAVIJI (1941-1944) XI RATNI GUBICI I POČETAK OBNOVE Dr Nikola Živković DOPRINOS JUGOSLAVIJE BORBI PROTIV SILA OSOVINE U DRUGOM SVETSKOM RATU, SA POSEBNIM OSVRTOM NA JBUDSKE ŽRTVE I MATERIJALNU ŠTETU Dr Aleksandar Kasaš POSLERATNA SUĐENJA ZA STRADANJE SRBA I JEVREJA U BAČKOJ 1942, GODICE Tanja Kalezić-Drakić NEKE SOCIJALNE, PSIHOLOŠKE, KULTURNE I DRUGE DETERMINANTE UČEŠĆA ŽENA JUGOSLAVIJE U RATU Dr Branislav Marović NARODNA VLAST U CRNOJ GORI I RJEŠAVANJE PRIVREDNIH PITANJA I NJEN DOPRINOS POBJEDI NAD FAŠIZMOM 1941-1945 Dr Milica Bodrožić RADNIČKA KLASA VOJVODINE OD OSLOBOĐENJA DO KRAJA RATA 1945. GODINE Učešće radnika u obnovi i proizvodnji posle oslobođenja Sindikalno organizovanje radnika Vojvodine posle oslobođenja Pomoć radnika vojsci, ranjenicima i postradalim krajevima Polјoprivredni radnici Vojvodine do maja 1945 Udarničko takmičenjej radnika Vojvodine pred Prvi maj 1945. Dr Vićentije Đorđević POSLEDICE RATA I OBNOVA SRBIJE Dr Momčilo Mitrović OBNOVA SRBIJE U RATNIM USLOVIMA 1944-1945 XII DEMOKRATSKA FEDERATIVNA JUGOSLAVIJA OCJENE I DILEME Akademik Mijat Šuković AVNOJSKA JUGOSLAVIJA - CIVILIZACIJSKA DRŽAVNOPRAVNA VRIJEDNOST Prof. dr Bogumil Hrabak SAVEZNICI SRBIJE I JUGOSLAVIJE U PRVOM I DRUGOM SVETSKOM RATU O FEDERATIVNOM DRŽAVNOM UREĐENJU JUGOSLOVENA Dr Momčilo Pavlović POLITIČKI PLURALIZAM U SRBIJI POSLE DRUGOG SVETSKOG RATA I POLTIČKE STRANKE U SRBIJI NA KRAJU RATA Jugoslovenska republikanska demokratska stranka Narodna selјačka stranka Zemlјoradnička stranka (savez zemlјoradnika) Ujedinjena zemlјoradnička stranka Socijalistička partija Socijaldemokratska pargija Samostalna demokratska stranka Demokratska stranka (DS) Radikalna stranka (RS) II. POJŠTIKA KPJ PREMA POJŠTIČKIM STRANKAMA XIII BALKAN I SVIJET KRAJEM XX VIJEKA Академик Николай Тодоров БАЛКАНЫ В КОНЦЕ XX ВЕКА Как балканские народы встречают XX век Что наблюдаем на Балканах в конце XX века. Dr Dušan Živković GODINA 1948. I NJENE POSLEDICE Stvaranje Informbiroa i sukob sa Stalјinom Mr Radoica Luburić INFORMBIORVSKA EMIGRACIJA O NEKIM DOGAĐAJIMA I LIČNOSTIMA IZ NOR-a I REVOLUCIJE U JUGOSLAVI (1941-1945) Prof. dr Dejan P. Kreculј „HLADNI RAT“ I NOVI SVETSKI POREDAK Prof. dr Zoran Lakić FAŠIZAM I ANTIFAŠIZAM - 5O GODINA KASNIJE (DEFAPŠZACIJA I NEOFAŠIZAM) Dr Drago Borovčanin NEKI UZROCI RASPADA DRUGE JUGOSLAVIJE XIV MJESTO DRUGOG SVJETSKOG RATA U ISTORIJI Dr Dragolјub S. Petrović MESTO DRUGOG SVETSKOG RATA U ISTORIJI. Akademik Miomir Dašić O NEKIM ASPEKTIMA IDEOLOGIZACIJE ISTORIOGRAFIJE I „ŠKOLSKE ISTORIJE` SAVREMENE ISTORIJE Dr Milan Lazić MESTO I ULOGA NOVIJE ISTORIJE U PROGRAMIMA I UDžBENICIMA OSNOVNIH, SREDNJIH ŠKOLA I GIMNAZIJA PEDESET GODINA KASNIJE. Desimir Tošić PRILOG ZA PREČIŠĆAVANJE ISTORIOGRAFSKE TERMINOLOGIJE Akademik Vlado Sgrugar DRUGI SVETSKI RAT - PEDESET GODINA KASNIJE: JEDNA PRETPOSTAVKA ZA RAZBOR I NAUČNO ODREĆENJE JUGOSLOVENSKOG UČEŠĆA Docent dr Ljubodrag Dimić OD TVRDNJE DO ZNANJA PRILOG ISTORIJI ISTORIOGRAFIJE O RATU 1941-1945 DISKUSIJA Nikolai Todorov I Slobodan Nešovcć Svetozar Vukmanović Tempo Zoran Lakić Dragolјub S. Petrović Veselin Đuretić Perko Vojinović Novica Vojinović Mirolјub Vasić Đuro Vujović Zdravko Antonić Aleksandar Drašković Milan Petrović Tihomir Burzanović Dimitrije Kalezić Ranko Končar Momčilo Zečević Đorđe Pilјević Branko Bošković Nikola Živković Rastislav Terzioski Radoje Pajović Vlado Strugar Zoran Lakić Đorđe Pilјević Zoran Lakić Olga Perović Vlado Ivanoski Zoran Lakić Novica Vojinović Milutin Folić Miomir Dašić Zoran Lakić Veselin Đuretić Špiro Lagator Zoran Lakić Miloš Hamović Novak Ražnatović Petar Kačavenda Novica Vojinović Pavle Radusinović. Milan Terzić Bogumil Hrabak ZAVRŠNE RIJEČI Akademik Milorad Ekmečić Akademik Miomir Dašić Akademik Vlado Strugar

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Na 5 mesta ima skromno podvucenih recenica hem. olovkom. Nista strasno. Sve ostalo uredno! Astrologija (grč. αστρολογία - nauka o zvezdama) je pseudonauka koja položaje, odnose i kretanja planeta i drugih nebeskih tela u odnosu na zodijačke znakove i sazvežđa, posmatrano za zemlje, dovodi u vezu sa osnovnim osobinama individua (pojedinaca) i njihovom interakcijom, sa društvom, nacijama, događajima u svetu itd. Sam pojam logos (gr. λόγος) se obično tumači kao reč, što bi svakako opravdalo verovanje da zvezde nešto saopštavaju. Osoba koja izučava astrologiju se naziva astrolog, a njegov zadatak je da protumači te `zvezdane poruke` i potom ih prenese zainteresovanima. Jedan od najbitnijih termina koji se vezuju za astrologiju je horoskop koji se koristi pri svakoj astrološkoj analizi. Astrologiju ne treba mešati sa astronomijom (grč. αστρονομία - pravila među zvezdama), naukom o zvezdama. Istorijat Ispočetka, astrologija je bila nerazdvojni deo astronomije pa su se njome bavili različiti narodi diljem zemljinog šara: Kinezi, Egipćani, Grci, Rimljani, Arapi, kao i narodi Amerike (Asteci, Maje, Inke). Oni su zapazili da se mnoge stvari na zemlji, kao što su npr. plima i oseka itd. dešavaju pod dejstvom Sunca i Meseca pa su verovali da su i svi ostali događaji posledica uticaja različitih zvezda. Otud postoje različite vrste astrologije po nacionalnosti. Osim tzv. zapadne poznate su kineska, japanska, jevrejska, indijska, druidska (keltska) astrologija. Te nacionalne astrologije se međusobno razlikuju i po načinu izračunavanja horoskopa, što je posledica različitih geografskih konfiguracija zemljišta gde je nastala astrologija, ali i po sistemu tumačenja koji je posledica bazičnog stava određenog društva prema životu. Kolevka zapadne astrologije je stari Bliski istok, gde su ponikle prve opservatorije – sumerski zigurati. Prvobitna mesopotamska astrologija (protoastrologija) je, sasvim slično kao i u drugim kulturama, bila zasnovana na prostom posmatranju nebesa u potrazi za znamenjem, koje bi na bilo koji način moglo da predskaže važna dešavanja u kraljevstvu. Stari Mesopotamci su verovali da zvezde i sazvežđa, koje su poznavali u priličnom broju, imaju svoje odgovarajuće gradove[1] na zemlji. Kraljevi nisu preduzimali nikakav ratni pohod, niti započinjali bilo kakav važan državni posao (npr. izgradnju puteva ili dvoraca i sl.) ako im zvezdočaci nisu označili povoljne dane. Zapisi astronomskih opažanja i znamenja su pronađeni među ostalim tekstovima, ispisanim na glinenim pločicama klinastim pismom. Najobimnija kolekcija Enuma Anu Enlil[2] datira iz 2. milenijuma p. n. e. Još jedna veoma važna kolekcija znamenja, Venerin tablet iz Amisaduke, sadrži podatke o osmatranjima Venerinih faza i pridavanim im značenjima. Istoričari nisu saglasni koje su godine ovi podaci prikupljani, ali većina smatra da je kolekcija nastala 146 godina nakon Hamurabijeve smrti. Egipatski odnos prema zvezdama imao je oblik astro-religije, a postao je s vremenom i prefinjeniji. Najvažniji astrološki događaj koji su predviđali drevni Egipćani bile su uobičajene poplave Nila koje su se poklapale sa helijačkim izlaskom Sirijusa. Ono na šta su Egipćani bili posebno fokusirani su usponi i kulminacije zvezda povezani sa dekanima – njihovi motivi nađeni su na poklopcima kovčega iz perioda Srednjeg kraljevstva, oko 2000. godine p. n. e. U ranim tekstovima dekani su označavali koji je čas noći kada se podižu na istočnom horizontu, dok su u onim nastalim kasnije označavali čas noći kada kulminiraju na nebu. Smatra se da je pridavanje pažnje diurnalnom kretanju bilo od velike važnosti za kasniji razvoj helenističke doktrine horoskopskih kuća. Neke astrološke ideje su iz Mesopotamije došle u Egipat do druge polovine 1. milenijuma p. n. e. Najznačajnija od njih je Zodijak sa 12 znakova oko 3. veka p. n. e.[3] koji se kasnije kombinuje sa dekanima, a koji umesto do tada zasebnog sistema, postaju desetostepene podele svakog zodijačkog znaka. Osvajanje velikih teritorija od strane Aleksandra Velikog tokom 4. veka p. n. e., doprinela su mešanju različitih kultura i tradicija, što se svakako odrazilo i na dalji razvoj i usavršavanje astrologije – Sinteza mesopotamskih astroloških ideja sa egipatskim konceptima i sistemima grčke matematike i geometrije, rezultirala je rođenjem horoskopske astrologije. Aleksandar je osnovao grad na obali Mediterana – Aleksandriju – koja ubrzo po njegovoj smrti postaje centar kulture i nauke u koji su se slivali veliki umovi ondašnjeg doba. Tako započinje helenistički period odnosno dominacija grčke misli širom antičkog sveta. Pod pokroviteljstvom grčke dinastije Ptolemeja, izgrađena je velika Aleksandrijska biblioteka u koju su pohranjene hiljade tekstova sa raznih krajeva sveta, pa je Egipat opet izronio kao veliki centar astroloških studija. Oko 290. godine p. n. e. vavilonski istoričar i astrolog Beros je, emigriravši na istok, osnovao astrološku školu na grčkom ostrvu Kos. Do tada, ovo je ostrvo bilo poznato kao medicinski centar u kom je negovan kult Asklepija. Astrologija na taj način utire svoj put sve dublje na zapad. Od velikih umova helenističkog doba proučavanjem astrologije bavili su se i Tales, Pitagora, Anaksagora, Empedokle, Hipokrat, Platon, Euksod, Euklid i drugi. Prvi i drugi vek naše ere su bili naročito važni za dalji napredak astrologije. Tokom tog perioda su stvarali Nekepso i Petoziris, Marko Manilije, Antioh iz Atine, Kritodemus, Serapio iz Aleksandrije, Dorotej iz Sidona (kasni 1. vek), a naročit doprinos astronomiji i astrologiji je dao naučnik Klaudije Ptolemej, sredinom 2. veka n.e. On je bio autor dva znamenita dela: Tetrabiblosa, astrološkog četvoroknjižja i Sintaksisa (Almagesta), zbornika svekolikog tadašnjeg astronomskog znanja. Ptolemej je uveo geocentrični sistem sveta u astronomiju koji je ostao važeći u nauci (astronomiji) narednih četrnaest vekova, a u astrologiji se i danas koristi. Ptolemejev savremenik, Vetije Valens iz Antiohije (120—175), napisao je Antologiju, najobimnije i najočuvanije delo helenističkog perioda koje se sastoji od devet knjiga. Ovaj materijal je posebno vredan jer sadrži mnogobrojne prognostičke tehnike od kojih su neke jedinstvene, a takođe i stotinu horoskopa kao demonstracije tehnika koje je izlagao. U odnosu na raniju astrološku praksu u kojoj je korišćen tzv. sistem celih znakova[4], Ptolemej uvodi korišćenje sistema jednakih kuća, dok Valens za potrebe određivanja snage planeta deli kvadrante horoskopa na jednake trećine. Ovaj sistem kuća je kasnije nazvan Porfirijev. U narednim vekovima su nastali mnogobrojni kvadratni sistemi podele kuća kao što su Alkabitus, potom vrlo popularan u renesansnom periodu Regiomontanov sistem, danas u najmasovnijoj upotrebi Plasidusov sistem, te manje popularni Koh i Kampanus. Iako je prvobitno bila zabranjena u Rimu oko 139. godine p. n. e., astrologija ponovo dobija na popularnosti u vreme prvih rimskih careva, koji su obilato koristili njene mogućnosti da bi preduzeli adekvatne političke i druge poteze. Oktavijan Avgust je, izražavajući moć, utisnuo na srebrne kovanice svoj astrološki simbol Jarca koji prednjim nogama drži svet. Bilo je i careva koji su voleli sami da se oprobaju u ovoj veštini npr. Tiberije, Domicijan i Hadrijan. Neki astrolozi su zahvaljujući prijateljstvu s vladarima stekli veliki uticaj i političku moć, kao što je slučaj sa Trazilom. Kao već oformljen sistem, astrologija je prešla iz helenskog sveta u Indiju. Pretpostavlja se da se to desilo oko 2. veka n. e. Indijci su usvojili i fonetski transkribovali određeni broj grčkih astroloških termina: hora-čas (grč. Ώρα), dekanus- dekant (grč. Δεκανοί) i, možda, trikona- trigon (grč. τρίγωνον). Kasnije se indijska astrologija razvijala nezavisno od zapadne, a osnovna razlika između zapadnog i indijskog horoskopa ogleda se u tome što je zapadni tzv. tropski (zasnovan na zodijačkim znakovima), tj. počinje na 0 stepeni znaka Ovna, a indijski je sideralni, tj. definiše znakove prema zvezdama stajačicama. Indijska astrologija je imala uticaja na razvoj astrologije u drugim regijama. Persijski kralj Ardašir I je slao izaslanike u okolne zemlje kako bi prikupili naučna dela koja su u to vreme nedostajala u Persiji. Tako indijska i grčka astrologija dolaze u ovo carstvo, Slom Zapadnog rimskog carstva astrologiju gura u zaborav na zapadu, ali ona nastavlja da živi u Istočnom rimskom carstvu, gde je u životu održavaju razmene knjiga sa Arabljanima, uprkos protivljenju Crkve. Istovremeno, ona cveta kod Arabljana, a naročito nakon osnivanja Bagdada u koji su pozivani svi viđeniji učenjaci. Na sličan način kao i Persijanci, Arabljani su slali svoje izaslanike da prikupljaju materijal iz Indije, Persije i Vizantije, i nastavili da unapređuju astrologiju novim tehnikama. Srednjovekovni arapski astrolozi su naročito bili zainteresovani za mundanu i horarnu astrologiju. Poznati astrolozi iz ovog perioda su Teofil iz Edese, Mašalah ibn Asari, Abu Ali el-Hajat, Sal ibn Bišr, Abu Mašar, El-Kindi, Alkabitus, i drugi. Na početku srednjeg veka na astrologiju se u Evropi gledalo kao na oblik paganizma što je uticalo da se poljulja njen ugled u teoriji i praksi. Mešana je često sa pojmom alhemije, što je kasnije proučavanjem dokazano da su duboko povezane. U alhemijskim analizama koristi se astrološka teorija, a najčešći primer toga je povezivanje određenih hemijskim elemenata sa planetama: tako zlato odgovara Suncu, srebro Mesecu, živa Merkuru, itd. Hrišćanski teolozi su bili u poziciji da uslovno priznaju legitimitet astro-meteorologiji i astro-medicini, dok je lična, natalna astrologija predstavljala problem. Međutim, od 13. veka većina italijanskih dvoraca držala je astrologe, a i na univerzitetima se predavala astrologija. Priliv arapskih ideja bio je važan deo tog ponovnog interesovanja za astrologiju, za čije širenje naročite zasluge pripadaju italijanskom astrologu Gvidu Bonatiju. Astrologijom su se bavili i naučnici koji su živeli na razmeđi srednjeg veka i renesanse poput Paracelzusa, Tiha Brahea i Johana Keplera. Ipak, Kepler, iako kraljev astrolog, nije cenio astrologiju već ju je prozvao suludom ćerkom astronomije. Povećano interesovanje za antičke ideje u renesansi utiče i na povećanje interesovanja za astrologiju. Oživljavanje hermetizma i neoplatonizma pogodovalo je širenju astrologije među širokim narodnim masama. Štampaju se astrološki almanasi, ali smela predikcija o velikoj konjunkciji 1524. učinila je da astrologija postane u mnogim očima neozbiljna pa i smešna. Daljem opadanju uticaja astrologije doprinela je i pojava protestantskog pokreta koji je nije prihvatao. U 16. veku Nikola Kopernik je uveo heliocentrični sistem sveta u nauku i time odvojio astronomiju od astrologije. U daljem razvijanju i objašnjavanju astroloških termina učestvovao je i Isak Njutn stavši na njenu stranu. Jednom prilikom kada je došlo do rasprave po pitanju vrednosti-bezvrednosti astrologije, pa je astronomu Haleju poručio: „Razlika između mene i Vas je što sam se ja bavio astrologijom a Vi niste!“ Time se nije subjektivno zauzeo za osnovanost i naučnost astrologije, već jednostavno uputio da su se njom tokom vekova bavili ozbiljni filozofi i naučni umovi, koji je nisu u startu odbacili niti prezreli. Kako je uspon nauke, posebno u 17. i 18. veku, bio praćen propadanjem moći aristokratije, a jačanjem političkog uticaja najširih slojeva stanovništva, mahom slabo obrazovanih, to je klima za opstanak astrologije postajala zapravo sve pogodnija. Tek sa 20. vekom širi slojevi postaju sve obrazovaniji (u odnosu na period mračnog srednjeg veka, kada je stanovništvo bio uglavnom nepismeno), ali astrologija i dalje nije gubila na popularnosti. U tom smeru najviše uspeha imalo je socijalističko obrazovanje, koje uvodi obavezno školovanje i visoko školstvo, dakle stvarajući intelektualnu elitu. Stav komunističke ideologije prema astrologiji je da je u tom periodu smatrana kvazinaukom, zaostatkom praznoverja i slično. Astrologija se, dakle, i u prosvećenom razdoblju održala, uprkos pritiscima kroz koje je prošla. Od naučnika novog doba, astrologiju su proučavali psihijatar Karl Gustav Jung, pokušavajući da uz pomoć nje dokaže svoje načelo sinhroniciteta i francuski psiholog Mišel Goklen koji je obradio 24000 horoskopa poznatih ljudi, upoređujući ih sa naučnim saznanjima o karakterima. Najpopularniji astrolozi tokom druge polovine 20. veka na području Balkana bili su Mile Dupor i njegova učenica glumica Milja Vujanović. Uporedo sa pristalicama, zagovornicima, teoretičarima i praktičarima astrologije uvek je kroz istoriju bilo i njenih manje ili više ljutih protivnika, od koji su najpoznatiji Aristarh, Plinije Stariji, Tacit, rimski imperator Klaudije, Savanarola, papa Urban VIII, Kolber itd.