Psaltir , izdanje manastir Ostrog . Knjiga je nova !

Blagoslovio - S blagoslovom Njegove Svetosti Arhiepiskopa pećkog Mitropolita beogradsko-karlovačkog i Patrijarha Srpskog Gospodina Pavla

Опис Преводи: НОВИ ЗАВЈЕТ Комисија Светог Архијерејског Синода СПЦ ПСАЛТИР Епископ умировљени захумско-херцеговачки АТАНАСИЈЕ (Јевтић)

Vatikanski hrvatski molitvenik i Dubrovački psaltir Priredio Frano Pancev Izdavač: Tisak nadbiskupske tiskare JUGOSLAVENSKA AKADEMIJA ZNANOSTI I UMJETNOSTI Zagreb Godina izdanja: 1934 Broj strana: 288 Format: 24×16 cm Povez: Meki povez Opis i stanje: Sadržaj na slici, ilustrovano, stranice nerasečene, poneka blaga fleka, dobro očuvano Vatikanski hrvatski molitvenik je najstariji poznati hrvatski molitvenik na narodnom jeziku. Čuva se u Vatikanskoj biblioteci i u znanosti je poznat pod nazivom Vatikanski hrvatski molitvenik. Nastao je oko 1400. godine u Dubrovniku ili njegovoj okolici, a namijenjen je nekom ženskom samostanu. Prijepis je starijega latiničkog predloška (bez jedinstvene redakcije), ali s jasnim tragovima crkvenoslavenske pramatice u prijevodu i jeziku. Po pisarskim pogrješkama koje obuhvaćaju zamjenu sličnih glagoljičkih slova (i — o, t — d — 1) i neke tragove ćirilice (npr. f, c umj. latiničkog s) nesumnjivo je i postojanje glagoljičkoga i ćiriličkoga predteksta. Matica mu je čakavsko-ikavska, pa uz dubrovačke jezične crte koegzistiraju i čakavske ikavske: npr. pored ijekavizma ikavizam (čak unutar jedne riječi, npr. ijekavska osnova/ikavski nastavak ili obratno), uz imenički genitivni množinski nastavak -a čakavski kratki genitivi množine ili oni s nastavcima -ov, -i i dr. Spomenik je poznat od 1859. godine, kada ga je Franjo Rački prikazao u “Zagrebačkom katoličkom listu”, a objavio ga je 1934. u transliteraciji Franjo Fancev. Pisan je romanskom goticom na pergameni i ukrašen inicijalima s minijaturama, a na prvome listu ima i neidentificiran plemićki grb. Sadržaj mu obuhvaća: Ofičje Blažene Djeve Marije po zakonu svete Rimske crkve priza sve godište, Sedam psalam pokornih, Ofičje od mrtvijeh, Ofičje Svetoga Krsta, Ofičje Svetoga Duha, molitve za razne prigode te nedovršene Psalme graduale. Evo jednog primjera iz tog molitvenika: “Uzveliča duša moja Gospoda i uzradova se duh moj o Bogu, spasitelju momu. Jere prizri na smirenje rabe svoje. Ovo, odsele blaženu me govore svi narodi jere učini meni velika koji uzmožan jest i sveto ime njegovo. I milost njegova od roda do roda bojeći se njega (riječi su to glasovitog “Magnificat -Veliča” same Bogorodice pri susretu s rođakinjom Elizabetom) … Podaj nam, rabom tvojim, molimo te, Gospodi Bože, vječnom pametju i tijelom zdravijem radovati se i prislavnim Blažene Marije, vazda djeve, moljenjem od sadanjih izbaviti se tuoga, vječnjega uživati veselja” … U tom je molitveniku zabilježen i prvi poznati zapis prepjeva latinske crkvene himne Ave maris stella — Zdravo, morska zvijezdo. Sljedeći primjeri ilustriraju jezik “Vatikanskoga hrvatskog molitvenika”: Tags: Vatikan 08.07.2023.

Novo, nečitano, nema posvete. Psaltir proroka i cara Davida - Više Autora Godina izdanja: 2014 Broj strana: 480 Povez: Tvrd Uporedno na srpskom (prevod Daničića) i crkvenoslovenskom jeziku. Uvodna reč Sveti vladika Nikolaj Žički i Ohridski. Molitve posle svake katizme i celog Psaltira u prevodu Mirka Nanića.

Dodatne informacije Pisac FRANO FANCEV Izdavač JUGOSLAVENSKA AKADEMIJA ZNANOSTI I UMJETNOSTI – ZAGREB Izdanje 1934 Povez MEKI Strana 288 Stanje Dobro

Опис Превод црквеног грчког и словенског Псалтира Епископ АТАНАСИЈЕ умир. Херцеговачки (2. дорађивано издање) Издају: Манаситр ХИЛАНДАР, Манастир ГРАЧАНИЦА, Манастир ЦЕТИЊСКИ, Манаситр ТВРДОШ, Братство СВ: СИМЕОНА МИРОТОЧИВОГ

Опис Превод црквеног грчког и словенског Псалтира Епископ АТАНАСИЈЕ умир. Херцеговачки (2. дорађивано издање) Издају: Манаситр ХИЛАНДАР, Манастир ГРАЧАНИЦА, Манастир ЦЕТИЊСКИ, Манаситр ТВРДОШ, Братство СВ: СИМЕОНА МИРОТОЧИВОГ

ANDRE GRABARVIZANTIJA - vizantijska umetnost srednjega veka: (od VIII do XV veka)Prevod - Olivera ĐurićIzdavač - Bratstvo jedinstvo, Novi Sad Godina - 1969200 strana24 cmEdicija - Umetnost u svetu: istorijske, društvene i religiozne osnovePovez - TvrdStanje - Kao na slici, tekst bez podvlačenjaSADRŽAJ:I DEO: OPŠTE KARAKTERISTIKE VIZANTIJSKE UMETNOSTII. GEOGRAFSKI I ISTORIJSKI OKVIRII. POLJA UMETNIČKE DELATNOSTIIII. TEHNIKEIV. UTICAJ IDEJAII DEO: ISTORIJSKI PREGLED VIZANTIJSKE SREDNJOVEKOVNE UMETNOSTII. UMETNOST ZA VREME VLADAVINE IKONOKLASTA (726-843)II. POLET POSLE IKONOKLASTIČKE KRIZE I VELIKE ETAPE ISTORIJE OVE UMETNOSTI DO PADA VIZANTIJEIII. ARHITEKTURA OD IX DO XV VEKAOpšti podaci (85). Spomenici (93)IV. SLIKARSTVO, VAJARSTVO I ORNAMENTALNE UMETNOSTI OD KRAJA IKONOKLAZMA DO KRSTAŠKOG PLJAČKANJA CARIGRADA 1204Mozaik (105). Zidno slikarstvo (116). Minijature (128). Skulptura (148). Emalj (152). Zlatarstvo (154). Ukrašena svila (156)V. FIGURATIVNE UMETNOSTI OD XIII DO XV VEKADODATAKIstorijski okvir, datumi (178). Bibliografija (179). Karta Vizantijskog Carstva u srednjem veku (180-181). Table u boji (182). Spisak mesta gde se čuvaju rukopisi i predmeti reprodukovani u boji (183). Planovi (183). Spisak autora fotografija u boji (183). Fotografije arhitekture (184-192). Registar (193-200)Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku.Byzantine Anđeli Antika Arabljani Arta Atina Atos Sveta Gora Balkan Bazilika Biblija Bogorodica Mistra Pantanasa Bugari Carigrad Dafni Emalj Epir Evropa Freska Zidno Slikarstvo Gotika Grci Grčka Grigorije Nazijanski Teolog Hios Hosios Luka Sveti Luka Fokida Hristos Isus Ikona Ikonoklazam Iran Iranska Italija Jermenija Jovan Zlatousti Justinijan Kahrije Kapadokija Kapela Palatina Karolinzi Kipar Klasicizam Komnini Kostur Krstaši Kubus Kupola Latini Makedonci Makedonija Mala Azija Makedonska Renesansa Mije Gabrijel Mistra Mozaik Muslimani Nerezi Ohrid Palata Portreti Profana Psaltir Rim Rimski Rusija Sicilija Sinaj Sirija Solun Srbija Srpski Starohrišćanski Svetac Marko Venecija Kliment Ohridski Svod Turci Vaznesenje Zapad

ANDRE GRABAR VIZANTIJA - vizantijska umetnost srednjega veka: (od VIII do XV veka) Prevod - Olivera Đurić Izdavač - Bratstvo jedinstvo, Novi Sad Godina - 1969 200 strana 24 cm Edicija - Umetnost u svetu: istorijske, društvene i religiozne osnove Povez - Tvrd Stanje - Kao na slici, tekst bez podvlačenja SADRŽAJ: I DEO: OPŠTE KARAKTERISTIKE VIZANTIJSKE UMETNOSTI I. GEOGRAFSKI I ISTORIJSKI OKVIR II. POLJA UMETNIČKE DELATNOSTI III. TEHNIKE IV. UTICAJ IDEJA II DEO: ISTORIJSKI PREGLED VIZANTIJSKE SREDNJOVEKOVNE UMETNOSTI I. UMETNOST ZA VREME VLADAVINE IKONOKLASTA (726-843) II. POLET POSLE IKONOKLASTIČKE KRIZE I VELIKE ETAPE ISTORIJE OVE UMETNOSTI DO PADA VIZANTIJE III. ARHITEKTURA OD IX DO XV VEKA Opšti podaci (85). Spomenici (93) IV. SLIKARSTVO, VAJARSTVO I ORNAMENTALNE UMETNOSTI OD KRAJA IKONOKLAZMA DO KRSTAŠKOG PLJAČKANJA CARIGRADA 1204 Mozaik (105). Zidno slikarstvo (116). Minijature (128). Skulptura (148). Emalj (152). Zlatarstvo (154). Ukrašena svila (156) V. FIGURATIVNE UMETNOSTI OD XIII DO XV VEKA DODATAK Istorijski okvir, datumi (178). Bibliografija (179). Karta Vizantijskog Carstva u srednjem veku (180-181). Table u boji (182). Spisak mesta gde se čuvaju rukopisi i predmeti reprodukovani u boji (183). Planovi (183). Spisak autora fotografija u boji (183). Fotografije arhitekture (184-192). Registar (193-200) Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku. Byzantine Anđeli Antika Arabljani Arta Atina Atos Sveta Gora Balkan Bazilika Biblija Bogorodica Mistra Pantanasa Bugari Carigrad Dafni Emalj Epir Evropa Freska Zidno Slikarstvo Gotika Grci Grčka Grigorije Nazijanski Teolog Hios Hosios Luka Sveti Luka Fokida Hristos Isus Ikona Ikonoklazam Iran Iranska Italija Jermenija Jovan Zlatousti Justinijan Kahrije Kapadokija Kapela Palatina Karolinzi Kipar Klasicizam Komnini Kostur Krstaši Kubus Kupola Latini Makedonci Makedonija Mala Azija Makedonska Renesansa Mije Gabrijel Mistra Mozaik Muslimani Nerezi Ohrid Palata Portreti Profana Psaltir Rim Rimski Rusija Sicilija Sinaj Sirija Solun Srbija Srpski Starohrišćanski Svetac Marko Venecija Kliment Ohridski Svod Turci Vaznesenje Zapad

Manastir Kovilj Dunja predstavlja vrhunsku rakiju nastalu po drevnoj recepturi u poljoprivrednom gazdinstvu manastira Kovilj od pažljivo odabranih plodova dunje sa sopstvenih zasada. Proizvodi se na tradicionalan način, dvostrukom destilacijom i odležava najmanje tri godine u novim hrastovim buradima u manastirskom podrumu. Zlatno žute boje, sa intenzivnim voćnim mirisom i ukusom dunje. Ukus je pun, kompleksan, uravnotežen i osvežavajuć, sa dugom i toplom završnicom. Temperatura serviranja 18°C. Additional Information Zemlja porekla Srbija Sorta Dunja Zapremina 0.70l % alkohola 43% decorateTable('product-attribute-specs-table') Be the first to review this product Manastir Kovilj nalazi se u blizini mesta Kovilj, nedaleko od Novog Sada, na istočnim padinama Fruške gore. Među brojnim fruškogorskim manastirima i Manastir Kovilj spada u red onih za koje se pouzdano ne zna kada su podignuti i ko ih je podigao. Prema predanju Manastir Kovilj podignut je u XIII veku, na mestu na kom su se srpski kralj Stefan Prvovenčani i austrougarski kralj Andrija pomirili, zahvaljujući Stefanovom bratu Rastku, u narodu poznatijem kao Sveti Sava. Manastir Kovilj posvećen je Svetim Arhangelima Mihailu i Gavrilu i pod zaštitom je države kao spomenik kulture od 1949. godine. U sklopu manastira, pored crkve, nalaze se i kapelica posvećena Svetoj Petki i velika kapela posvećena Atonskim Svetiteljima na Svetoj Gori. Najraniji pisani podaci o samom manastiru nalaze se u Minhenskom psaltiru iz XIV veka, prema kojem je Manastir Kovilj bio metoh srpskog srednjovekovnog manastira Privina Glava. Glavna manastirska crkva koju danas poznajemo izgrađena je tokom XVIII veka, na mestu starije koja je izgorela u požaru 1848. godine. Za vreme Marije Terezije Manastir Kovilj dobio je pisanu potvrdu kojom su tačno utvrđeni njegovi posedi. Današnji izgled crkve Manastira Kovilj svojom arhitekturom podseća na srpske srednjovekovne manastire, a najviše na manastir Manasiju koji joj je arhitektonski uzor. Zadužbina je Petra Andrejevića iz Sremskih Karlovaca.Ikonostas je oslikao Aksentije Marodić, a rezbario Jovan Kistner. U kompleksu se nalazi i Memorijalni muzej posvećen arhimandritu Jovanu Rajiću (1726-1801), jednom od utemeljitelja kritičke istoriografije kod Srba. Manastir Kovilj jedan je od najbrojnijih muških manastira u Srbiji. Više od polovine monaha je visokoobrazovano, a među njima ima i stranaca. Restitucijom im je vraćen dobar deo manastirskog poseda koji im je nakon II svetskog rata oduzet. U destileriji Manastira Kovilj proizvode rakije, vino, liker, med ... Na tržištu su prepoznatljvi po rakiji od šljive, dunje, kruške, kajsije, likeru od oraha i rakiji od jabukovog vina tipa Kalvados, koja odležava tri godine u hrastovom buretu i predstavlja ekskluzivni proizvod.

Manastir Kovilj Dunja predstavlja vrhunsku rakiju nastalu po drevnoj recepturi u poljoprivrednom gazdinstvu manastira Kovilj od pažljivo odabranih plodova dunje sa sopstvenih zasada. Proizvodi se na tradicionalan način, dvostrukom destilacijom i odležava najmanje tri godine u novim hrastovim buradima u manastirskom podrumu. Zlatno žute boje, sa intenzivnim voćnim mirisom i ukusom dunje. Ukus je pun, kompleksan, uravnotežen i osvežavajuć, sa dugom i toplom završnicom. Temperatura serviranja 18°C. Additional Information Zemlja porekla Srbija Sorta Dunja Zapremina 0.70l % alkohola 43% decorateTable('product-attribute-specs-table') Be the first to review this product Manastir Kovilj nalazi se u blizini mesta Kovilj, nedaleko od Novog Sada, na istočnim padinama Fruške gore. Među brojnim fruškogorskim manastirima i Manastir Kovilj spada u red onih za koje se pouzdano ne zna kada su podignuti i ko ih je podigao. Prema predanju Manastir Kovilj podignut je u XIII veku, na mestu na kom su se srpski kralj Stefan Prvovenčani i austrougarski kralj Andrija pomirili, zahvaljujući Stefanovom bratu Rastku, u narodu poznatijem kao Sveti Sava. Manastir Kovilj posvećen je Svetim Arhangelima Mihailu i Gavrilu i pod zaštitom je države kao spomenik kulture od 1949. godine. U sklopu manastira, pored crkve, nalaze se i kapelica posvećena Svetoj Petki i velika kapela posvećena Atonskim Svetiteljima na Svetoj Gori. Najraniji pisani podaci o samom manastiru nalaze se u Minhenskom psaltiru iz XIV veka, prema kojem je Manastir Kovilj bio metoh srpskog srednjovekovnog manastira Privina Glava. Glavna manastirska crkva koju danas poznajemo izgrađena je tokom XVIII veka, na mestu starije koja je izgorela u požaru 1848. godine. Za vreme Marije Terezije Manastir Kovilj dobio je pisanu potvrdu kojom su tačno utvrđeni njegovi posedi. Današnji izgled crkve Manastira Kovilj svojom arhitekturom podseća na srpske srednjovekovne manastire, a najviše na manastir Manasiju koji joj je arhitektonski uzor. Zadužbina je Petra Andrejevića iz Sremskih Karlovaca.Ikonostas je oslikao Aksentije Marodić, a rezbario Jovan Kistner. U kompleksu se nalazi i Memorijalni muzej posvećen arhimandritu Jovanu Rajiću (1726-1801), jednom od utemeljitelja kritičke istoriografije kod Srba. Manastir Kovilj jedan je od najbrojnijih muških manastira u Srbiji. Više od polovine monaha je visokoobrazovano, a među njima ima i stranaca. Restitucijom im je vraćen dobar deo manastirskog poseda koji im je nakon II svetskog rata oduzet. U destileriji Manastira Kovilj proizvode rakije, vino, liker, med ... Na tržištu su prepoznatljvi po rakiji od šljive, dunje, kruške, kajsije, likeru od oraha i rakiji od jabukovog vina tipa Kalvados, koja odležava tri godine u hrastovom buretu i predstavlja ekskluzivni proizvod.

Knjiga Studije iz istorijske semantike bavi se pitanjima semantičke promene na bogatoj građi srpskog, slovenskih i indoevropskih jezika i uz to, u zavisnosti od istraživanog problema, i jezika drugih porodica, u širokom komparativnom kontekstu i istorijskom luku. Odlikuje je holistički i interdisciplinarni uvid u problematiku, kao i ukrštanje filološkog umeća i opštelingvističkog, pre svega kognitivno-tipološkog pristupa. Značenje se rađa i menja u sadejstvu, s jedne strane, opštih čovekovih konceptualnih sposobnosti, urođenih i oblikovanih zajedničkim iskustvom ljudske rase, a otelotvorenih u poligenetskim dijahronijskim procesima, i, s druge, kulturnih modela i semiotičkih sistema posebnih jezičkih zajednica. Stoga istorija reči, ponajviše u domenu apstraktnog pojmovnika, otkriva ne samo univerzalne puteve u konceptualizaciji i kategorizaciji pojava u opaženoj stvarnosti, već i specifične kulturne obrasce i slike sveta, kao i njihove različitim faktorima uslovljene mene, svedočeći o istoriji kulture. Rečeno se ilustruje odabranim semantičkim studijama u kojima se predstavljaju opšta pitanja istorijske semantike i rekonstrukcije značenja, procesi semantičkog pozajmljivanja prilikom oblikovanja slovenske bogoslovske terminologije u susretu prethrišćanske i hrišćanske kulture i formulaični jezik slovenskog običajnog prava, utemeljen u mitskoj slici sveta. Jаsminа Grković-Mejdžor rođenа je 1959. Osnovnu školu i gimnаziju zаvršilа u Novom Sаdu. Diplomirаlа južnoslovenske jezike nа Filozofskom fаkultetu u Novom Sаdu 1981, mаgistrirаlа 1984, doktorirаlа 1990. Redovni profesor nа Odseku zа srpski jezik i lingvistiku Filozofskog fаkultetа u Novom Sаdu. Nа osnovnim studijаmа predаje Stаroslovenski jezik, Srpskoslovenski jezik i Uporednu grаmаtiku slovenskih jezikа, nа postdiplomskim Istorijsku sintаksu i Istorijsku leksikologiju. Gostujući profesor nа Filozofskom fаkultetu Univerzitetа u Bаnjаluci. Dobitnik nаgrаde Fondа Aleksаndar Belić pri SANU zа nаjbolju objаvljenu knjigu iz oblаsti nаuke o jeziku u 1994. godini (zа mlаde nаučne stvаrаoce), kаo i Povelje odborа zа obilježаvаnje petstote godišnjice prve ćiriličke štаmpаrije nа slovenskom jugu SANU, iste godine. Člаn Stаroslovenskog odborа SANU i Odborа odeljenjа zа književnost i jezik Mаtice srpske. Člаn redаkcije čаsopisа Zbornik Mаtice srpske zа filologiju i lingvistiku i čаsopisа Prilozi proučаvаnju jezikа. Rukovodilаc projektа “Istorijа srpskog jezikа” (2002-) koji finаnsirа Ministаrstvo nаuke i zаštite životne sredine Republike Srbije. Borаvilа nа studijskim usаvršаvаnjimа nа Držаvnom univerzitetu Ohаjа, SAD, i u Institutu zа slаvistiku Бečkog univerzitetа. Učestvovаlа nа brojnim nаučnim skupovimа u zemlji i inostrаnstvu (Kolumbus, Krаkov, Moskvа, Ohrid, Sofijа itd.). Knjige: Jezik Psаltirа iz štаmpаrije Crnojevićа (1993), Spisi Dimitrijа Kаntаkuzinа i Blаdislаvа Grаmаtikа (1993), Đurаđ Crnojević, jeromonаh Mаkаrije, Oktoih prvoglаsnik, I-II (1996), Pitаnjа iz stаroslovenske sintаkse i leksike (2001).

Manastir Kovilj Dunja u kutiji predstavlja vrhunsku rakiju nastalu po drevnoj recepturi u poljoprivrednom gazdinstvu manastira Kovilj od pažljivo odabranih plodova dunje sa sopstvenih zasada. Proizvodi se na tradicionalan način, dvostrukom destilacijom i odležava najmanje tri godine u novim hrastovim buradima u manastirskom podrumu. Zlatno žute boje, sa intenzivnim voćnim mirisom i ukusom dunje. Ukus je pun, kompleksan, uravnotežen i osvežavajuć, lepo zaokružen sa dugom i toplom završnicom. Temperatura serviranja 18°C. Additional Information Zemlja porekla Srbija Sorta Dunja Zapremina 0.70l % alkohola 40% decorateTable('product-attribute-specs-table') Be the first to review this product Manastir Kovilj nalazi se u blizini mesta Kovilj, nedaleko od Novog Sada, na istočnim padinama Fruške gore. Među brojnim fruškogorskim manastirima i Manastir Kovilj spada u red onih za koje se pouzdano ne zna kada su podignuti i ko ih je podigao. Prema predanju Manastir Kovilj podignut je u XIII veku, na mestu na kom su se srpski kralj Stefan Prvovenčani i austrougarski kralj Andrija pomirili, zahvaljujući Stefanovom bratu Rastku, u narodu poznatijem kao Sveti Sava. Manastir Kovilj posvećen je Svetim Arhangelima Mihailu i Gavrilu i pod zaštitom je države kao spomenik kulture od 1949. godine. U sklopu manastira, pored crkve, nalaze se i kapelica posvećena Svetoj Petki i velika kapela posvećena Atonskim Svetiteljima na Svetoj Gori. Najraniji pisani podaci o samom manastiru nalaze se u Minhenskom psaltiru iz XIV veka, prema kojem je Manastir Kovilj bio metoh srpskog srednjovekovnog manastira Privina Glava. Glavna manastirska crkva koju danas poznajemo izgrađena je tokom XVIII veka, na mestu starije koja je izgorela u požaru 1848. godine. Za vreme Marije Terezije Manastir Kovilj dobio je pisanu potvrdu kojom su tačno utvrđeni njegovi posedi. Današnji izgled crkve Manastira Kovilj svojom arhitekturom podseća na srpske srednjovekovne manastire, a najviše na manastir Manasiju koji joj je arhitektonski uzor. Zadužbina je Petra Andrejevića iz Sremskih Karlovaca.Ikonostas je oslikao Aksentije Marodić, a rezbario Jovan Kistner. U kompleksu se nalazi i Memorijalni muzej posvećen arhimandritu Jovanu Rajiću (1726-1801), jednom od utemeljitelja kritičke istoriografije kod Srba. Manastir Kovilj jedan je od najbrojnijih muških manastira u Srbiji. Više od polovine monaha je visokoobrazovano, a među njima ima i stranaca. Restitucijom im je vraćen dobar deo manastirskog poseda koji im je nakon II svetskog rata oduzet. U destileriji Manastira Kovilj proizvode rakije, vino, liker, med ... Na tržištu su prepoznatljvi po rakiji od šljive, dunje, kruške, kajsije, likeru od oraha i rakiji od jabukovog vina tipa Kalvados, koja odležava tri godine u hrastovom buretu i predstavlja ekskluzivni proizvod.

Manastir Kovilj Kajsija u kutiji predstavlja vrhunsku voćnu rakiju nastalu po drevnoj recepturi u poljoprivrednom gazdinstvu manastira Kovilj od pažljivo odabranih plodova kajsije sa sopstvenih zasada. Zreli plodovi kajsije se čiste i melju i tako ostavljaju da fermentiraju 3 nedelje. Proizvodi se na tradicionalan način, dvostrukom destilacijom i odležava najmanje tri godine u manastirskom podrumu. Kristalno bistre, prozirne boje, sa intenzivnim voćnim mirisom i ukusom kajsije. Ukus je pun, kompleksan, uravnotežen i lepo zaokružen sa dugom i toplom završnicom. Temperatura serviranja 18°C. Additional Information Zemlja porekla Srbija Sorta Kajsija Zapremina 0.70l decorateTable('product-attribute-specs-table') Be the first to review this product Manastir Kovilj nalazi se u blizini mesta Kovilj, nedaleko od Novog Sada, na istočnim padinama Fruške gore. Među brojnim fruškogorskim manastirima i Manastir Kovilj spada u red onih za koje se pouzdano ne zna kada su podignuti i ko ih je podigao. Prema predanju Manastir Kovilj podignut je u XIII veku, na mestu na kom su se srpski kralj Stefan Prvovenčani i austrougarski kralj Andrija pomirili, zahvaljujući Stefanovom bratu Rastku, u narodu poznatijem kao Sveti Sava. Manastir Kovilj posvećen je Svetim Arhangelima Mihailu i Gavrilu i pod zaštitom je države kao spomenik kulture od 1949. godine. U sklopu manastira, pored crkve, nalaze se i kapelica posvećena Svetoj Petki i velika kapela posvećena Atonskim Svetiteljima na Svetoj Gori. Najraniji pisani podaci o samom manastiru nalaze se u Minhenskom psaltiru iz XIV veka, prema kojem je Manastir Kovilj bio metoh srpskog srednjovekovnog manastira Privina Glava. Glavna manastirska crkva koju danas poznajemo izgrađena je tokom XVIII veka, na mestu starije koja je izgorela u požaru 1848. godine. Za vreme Marije Terezije Manastir Kovilj dobio je pisanu potvrdu kojom su tačno utvrđeni njegovi posedi. Današnji izgled crkve Manastira Kovilj svojom arhitekturom podseća na srpske srednjovekovne manastire, a najviše na manastir Manasiju koji joj je arhitektonski uzor. Zadužbina je Petra Andrejevića iz Sremskih Karlovaca. Ikonostas je oslikao Aksentije Marodić, a rezbario Jovan Kistner. U kompleksu se nalazi i Memorijalni muzej posvećen arhimandritu Jovanu Rajiću (1726-1801), jednom od utemeljitelja kritičke istoriografije kod Srba. Manastir Kovilj jedan je od najbrojnijih muških manastira u Srbiji. Više od polovine monaha je visokoobrazovano, a među njima ima i stranaca. Restitucijom im je vraćen dobar deo manastirskog poseda koji im je nakon II svetskog rata oduzet. U destileriji Manastira Kovilj proizvode rakije, vino, liker, med ... Na tržištu su prepoznatljvi po rakiji od šljive, dunje, kruške, kajsije, likeru od oraha i rakiji od jabukovog soka tipa kalvados, koja odležava tri godine u hrastovom buretu i predstavlja ekskluzivni proizvod.

Manastir Kovilj Šljiva predstavlja vrhunsku rakiju nastalu po drevnoj recepturi u poljoprivrednom gazdinstvu manastira Kovilj od pažljivo odabranih plodova šljive sa sopstvenih zasada. Proizvodi se na tradicionalan način, dvostrukom destilacijom i odležava najmanje tri godine u novim hrastovim buradima u manastirskom podrumu. Tamno žute boje, sa intenzivnim mirisom hrasta u kom je sazrevala. Srednjeg tela i prirodne arome, sa notama višnje i crne čokolade u pozadini. Ukus je pun, kompleksan i jak, sa aromom crne čokolade, crvenog bibera, suve šljive i hrasta u pozadini. Duge i tople završnice. Temperatura serviranja 18°C. Additional Information Zemlja porekla Srbija Sorta Šljiva Zapremina 0.70l % alkohola 40% decorateTable('product-attribute-specs-table') Be the first to review this product Manastir Kovilj nalazi se u blizini mesta Kovilj, nedaleko od Novog Sada, na istočnim padinama Fruške gore. Među brojnim fruškogorskim manastirima i Manastir Kovilj spada u red onih za koje se pouzdano ne zna kada su podignuti i ko ih je podigao. Prema predanju Manastir Kovilj podignut je u XIII veku, na mestu na kom su se srpski kralj Stefan Prvovenčani i austrougarski kralj Andrija pomirili, zahvaljujući Stefanovom bratu Rastku, u narodu poznatijem kao Sveti Sava. Manastir Kovilj posvećen je Svetim Arhangelima Mihailu i Gavrilu i pod zaštitom je države kao spomenik kulture od 1949. godine. U sklopu manastira, pored crkve, nalaze se i kapelica posvećena Svetoj Petki i velika kapela posvećena Atonskim Svetiteljima na Svetoj Gori. Najraniji pisani podaci o samom manastiru nalaze se u Minhenskom psaltiru iz XIV veka, prema kojem je Manastir Kovilj bio metoh srpskog srednjovekovnog manastira Privina Glava. Glavna manastirska crkva koju danas poznajemo izgrađena je tokom XVIII veka, na mestu starije koja je izgorela u požaru 1848. godine. Za vreme Marije Terezije Manastir Kovilj dobio je pisanu potvrdu kojom su tačno utvrđeni njegovi posedi. Današnji izgled crkve Manastira Kovilj svojom arhitekturom podseća na srpske srednjovekovne manastire, a najviše na manastir Manasiju koji joj je arhitektonski uzor. Zadužbina je Petra Andrejevića iz Sremskih Karlovaca.Ikonostas je oslikao Aksentije Marodić, a rezbario Jovan Kistner. U kompleksu se nalazi i Memorijalni muzej posvećen arhimandritu Jovanu Rajiću (1726-1801), jednom od utemeljitelja kritičke istoriografije kod Srba. Manastir Kovilj jedan je od najbrojnijih muških manastira u Srbiji. Više od polovine monaha je visokoobrazovano, a među njima ima i stranaca. Restitucijom im je vraćen dobar deo manastirskog poseda koji im je nakon II svetskog rata oduzet. U destileriji Manastira Kovilj proizvode rakije, vino, liker, med ... Na tržištu su prepoznatljvi po rakiji od šljive, dunje, kruške, kajsije, likeru od oraha i rakiji od jabukovog vina tipa Kalvados, koja odležava tri godine u hrastovom buretu i predstavlja ekskluzivni proizvod.

Manastir Kovilj Šljiva u kutiji predstavlja vrhunsku rakiju nastalu po drevnoj recepturi u poljoprivrednom gazdinstvu manastira Kovilj od pažljivo odabranih plodova šljive sa sopstvenih zasada. Proizvodi se na tradicionalan način, dvostrukom destilacijom i odležava najmanje tri godine u novim hrastovim buradima u manastirskom podrumu. Tamno žute boje, sa intenzivnim mirisom hrasta u kom je sazrevala. Optimalne gustine i prirodne arome, sa notama višnje i crne čokolade u pozadini. Ukus je pun, kompleksan i jak, sa aromom crne čokolade, crvenog bibera, suve šljive i hrasta u pozadini. Lepo zaokružen sa dugom i toplom završnicom. Temperatura serviranja 18°C. Additional Information Zemlja porekla Srbija Sorta Šljiva Zapremina 0.70l % alkohola 40% decorateTable('product-attribute-specs-table') Be the first to review this product Manastir Kovilj nalazi se u blizini mesta Kovilj, nedaleko od Novog Sada, na istočnim padinama Fruške gore. Među brojnim fruškogorskim manastirima i Manastir Kovilj spada u red onih za koje se pouzdano ne zna kada su podignuti i ko ih je podigao. Prema predanju Manastir Kovilj podignut je u XIII veku, na mestu na kom su se srpski kralj Stefan Prvovenčani i austrougarski kralj Andrija pomirili, zahvaljujući Stefanovom bratu Rastku, u narodu poznatijem kao Sveti Sava. Manastir Kovilj posvećen je Svetim Arhangelima Mihailu i Gavrilu i pod zaštitom je države kao spomenik kulture od 1949. godine. U sklopu manastira, pored crkve, nalaze se i kapelica posvećena Svetoj Petki i velika kapela posvećena Atonskim Svetiteljima na Svetoj Gori. Najraniji pisani podaci o samom manastiru nalaze se u Minhenskom psaltiru iz XIV veka, prema kojem je Manastir Kovilj bio metoh srpskog srednjovekovnog manastira Privina Glava. Glavna manastirska crkva koju danas poznajemo izgrađena je tokom XVIII veka, na mestu starije koja je izgorela u požaru 1848. godine. Za vreme Marije Terezije Manastir Kovilj dobio je pisanu potvrdu kojom su tačno utvrđeni njegovi posedi. Današnji izgled crkve Manastira Kovilj svojom arhitekturom podseća na srpske srednjovekovne manastire, a najviše na manastir Manasiju koji joj je arhitektonski uzor. Zadužbina je Petra Andrejevića iz Sremskih Karlovaca.Ikonostas je oslikao Aksentije Marodić, a rezbario Jovan Kistner. U kompleksu se nalazi i Memorijalni muzej posvećen arhimandritu Jovanu Rajiću (1726-1801), jednom od utemeljitelja kritičke istoriografije kod Srba. Manastir Kovilj jedan je od najbrojnijih muških manastira u Srbiji. Više od polovine monaha je visokoobrazovano, a među njima ima i stranaca. Restitucijom im je vraćen dobar deo manastirskog poseda koji im je nakon II svetskog rata oduzet. U destileriji Manastira Kovilj proizvode rakije, vino, liker, med ... Na tržištu su prepoznatljvi po rakiji od šljive, dunje, kruške, kajsije, likeru od oraha i rakiji od jabukovog vina tipa Kalvados, koja odležava tri godine u hrastovom buretu i predstavlja ekskluzivni proizvod.

Manastir Kovilj Dunja u kutiji predstavlja vrhunsku rakiju nastalu po drevnoj recepturi u poljoprivrednom gazdinstvu manastira Kovilj od pažljivo odabranih plodova dunje sa sopstvenih zasada. Proizvodi se na tradicionalan način, dvostrukom destilacijom i odležava najmanje tri godine u novim hrastovim buradima u manastirskom podrumu. Zlatno žute boje, sa intenzivnim voćnim mirisom i ukusom dunje. Ukus je pun, kompleksan, uravnotežen i osvežavajuć, lepo zaokružen sa dugom i toplom završnicom. Temperatura serviranja 18°C. Additional Information Zemlja porekla Srbija Sorta Dunja Zapremina 0.70l % alkohola 40% decorateTable('product-attribute-specs-table') Be the first to review this product Manastir Kovilj nalazi se u blizini mesta Kovilj, nedaleko od Novog Sada, na istočnim padinama Fruške gore. Među brojnim fruškogorskim manastirima i Manastir Kovilj spada u red onih za koje se pouzdano ne zna kada su podignuti i ko ih je podigao. Prema predanju Manastir Kovilj podignut je u XIII veku, na mestu na kom su se srpski kralj Stefan Prvovenčani i austrougarski kralj Andrija pomirili, zahvaljujući Stefanovom bratu Rastku, u narodu poznatijem kao Sveti Sava. Manastir Kovilj posvećen je Svetim Arhangelima Mihailu i Gavrilu i pod zaštitom je države kao spomenik kulture od 1949. godine. U sklopu manastira, pored crkve, nalaze se i kapelica posvećena Svetoj Petki i velika kapela posvećena Atonskim Svetiteljima na Svetoj Gori. Najraniji pisani podaci o samom manastiru nalaze se u Minhenskom psaltiru iz XIV veka, prema kojem je Manastir Kovilj bio metoh srpskog srednjovekovnog manastira Privina Glava. Glavna manastirska crkva koju danas poznajemo izgrađena je tokom XVIII veka, na mestu starije koja je izgorela u požaru 1848. godine. Za vreme Marije Terezije Manastir Kovilj dobio je pisanu potvrdu kojom su tačno utvrđeni njegovi posedi. Današnji izgled crkve Manastira Kovilj svojom arhitekturom podseća na srpske srednjovekovne manastire, a najviše na manastir Manasiju koji joj je arhitektonski uzor. Zadužbina je Petra Andrejevića iz Sremskih Karlovaca.Ikonostas je oslikao Aksentije Marodić, a rezbario Jovan Kistner. U kompleksu se nalazi i Memorijalni muzej posvećen arhimandritu Jovanu Rajiću (1726-1801), jednom od utemeljitelja kritičke istoriografije kod Srba. Manastir Kovilj jedan je od najbrojnijih muških manastira u Srbiji. Više od polovine monaha je visokoobrazovano, a među njima ima i stranaca. Restitucijom im je vraćen dobar deo manastirskog poseda koji im je nakon II svetskog rata oduzet. U destileriji Manastira Kovilj proizvode rakije, vino, liker, med ... Na tržištu su prepoznatljvi po rakiji od šljive, dunje, kruške, kajsije, likeru od oraha i rakiji od jabukovog vina tipa Kalvados, koja odležava tri godine u hrastovom buretu i predstavlja ekskluzivni proizvod.

Manastir Kovilj Šljiva u kutiji predstavlja vrhunsku rakiju nastalu po drevnoj recepturi u poljoprivrednom gazdinstvu manastira Kovilj od pažljivo odabranih plodova šljive sa sopstvenih zasada. Proizvodi se na tradicionalan način, dvostrukom destilacijom i odležava najmanje tri godine u novim hrastovim buradima u manastirskom podrumu. Tamno žute boje, sa intenzivnim mirisom hrasta u kom je sazrevala. Optimalne gustine i prirodne arome, sa notama višnje i crne čokolade u pozadini. Ukus je pun, kompleksan i jak, sa aromom crne čokolade, crvenog bibera, suve šljive i hrasta u pozadini. Lepo zaokružen sa dugom i toplom završnicom. Temperatura serviranja 18°C. Additional Information Zemlja porekla Srbija Sorta Šljiva Zapremina 0.70l % alkohola 40% decorateTable('product-attribute-specs-table') Be the first to review this product Manastir Kovilj nalazi se u blizini mesta Kovilj, nedaleko od Novog Sada, na istočnim padinama Fruške gore. Među brojnim fruškogorskim manastirima i Manastir Kovilj spada u red onih za koje se pouzdano ne zna kada su podignuti i ko ih je podigao. Prema predanju Manastir Kovilj podignut je u XIII veku, na mestu na kom su se srpski kralj Stefan Prvovenčani i austrougarski kralj Andrija pomirili, zahvaljujući Stefanovom bratu Rastku, u narodu poznatijem kao Sveti Sava. Manastir Kovilj posvećen je Svetim Arhangelima Mihailu i Gavrilu i pod zaštitom je države kao spomenik kulture od 1949. godine. U sklopu manastira, pored crkve, nalaze se i kapelica posvećena Svetoj Petki i velika kapela posvećena Atonskim Svetiteljima na Svetoj Gori. Najraniji pisani podaci o samom manastiru nalaze se u Minhenskom psaltiru iz XIV veka, prema kojem je Manastir Kovilj bio metoh srpskog srednjovekovnog manastira Privina Glava. Glavna manastirska crkva koju danas poznajemo izgrađena je tokom XVIII veka, na mestu starije koja je izgorela u požaru 1848. godine. Za vreme Marije Terezije Manastir Kovilj dobio je pisanu potvrdu kojom su tačno utvrđeni njegovi posedi. Današnji izgled crkve Manastira Kovilj svojom arhitekturom podseća na srpske srednjovekovne manastire, a najviše na manastir Manasiju koji joj je arhitektonski uzor. Zadužbina je Petra Andrejevića iz Sremskih Karlovaca.Ikonostas je oslikao Aksentije Marodić, a rezbario Jovan Kistner. U kompleksu se nalazi i Memorijalni muzej posvećen arhimandritu Jovanu Rajiću (1726-1801), jednom od utemeljitelja kritičke istoriografije kod Srba. Manastir Kovilj jedan je od najbrojnijih muških manastira u Srbiji. Više od polovine monaha je visokoobrazovano, a među njima ima i stranaca. Restitucijom im je vraćen dobar deo manastirskog poseda koji im je nakon II svetskog rata oduzet. U destileriji Manastira Kovilj proizvode rakije, vino, liker, med ... Na tržištu su prepoznatljvi po rakiji od šljive, dunje, kruške, kajsije, likeru od oraha i rakiji od jabukovog vina tipa Kalvados, koja odležava tri godine u hrastovom buretu i predstavlja ekskluzivni proizvod.

Manastir Kovilj Viljamovka predstavlja vrhunsku rakiju nastalu po drevnoj recepturi u poljoprivrednom gazdinstvu manastira Kovilj od pažljivo odabranih plodova kruške viljamovke sa sopstvenih zasada. Zreli plodovi kruške viljamovke peru se, čiste i gnječe i tako ostavljaju da fermentiraju 3 nedelje. Proizvodi se na tradicionalan način, dvostrukom destilacijom i odležava najmanje dve godine u manastirskom podrumu. Kristalno bistre, prozirne boje, sa intenzivnim voćnim mirisom i ukusom kruške viljamovke. Ukus je pun, pitak i voćan sa karakterističnim aromama Viljamovke. Temperatura serviranja 18°C. Additional Information Zemlja porekla Srbija Sorta Kruška Zapremina 0.70l % alkohola 40% decorateTable('product-attribute-specs-table') Be the first to review this product Manastir Kovilj nalazi se u blizini mesta Kovilj, nedaleko od Novog Sada, na istočnim padinama Fruške gore. Među brojnim fruškogorskim manastirima i Manastir Kovilj spada u red onih za koje se pouzdano ne zna kada su podignuti i ko ih je podigao. Prema predanju Manastir Kovilj podignut je u XIII veku, na mestu na kom su se srpski kralj Stefan Prvovenčani i austrougarski kralj Andrija pomirili, zahvaljujući Stefanovom bratu Rastku, u narodu poznatijem kao Sveti Sava. Manastir Kovilj posvećen je Svetim Arhangelima Mihailu i Gavrilu i pod zaštitom je države kao spomenik kulture od 1949. godine. U sklopu manastira, pored crkve, nalaze se i kapelica posvećena Svetoj Petki i velika kapela posvećena Atonskim Svetiteljima na Svetoj Gori. Najraniji pisani podaci o samom manastiru nalaze se u Minhenskom psaltiru iz XIV veka, prema kojem je Manastir Kovilj bio metoh srpskog srednjovekovnog manastira Privina Glava. Glavna manastirska crkva koju danas poznajemo izgrađena je tokom XVIII veka, na mestu starije koja je izgorela u požaru 1848. godine. Za vreme Marije Terezije Manastir Kovilj dobio je pisanu potvrdu kojom su tačno utvrđeni njegovi posedi. Današnji izgled crkve Manastira Kovilj svojom arhitekturom podseća na srpske srednjovekovne manastire, a najviše na manastir Manasiju koji joj je arhitektonski uzor. Zadužbina je Petra Andrejevića iz Sremskih Karlovaca.Ikonostas je oslikao Aksentije Marodić, a rezbario Jovan Kistner. U kompleksu se nalazi i Memorijalni muzej posvećen arhimandritu Jovanu Rajiću (1726-1801), jednom od utemeljitelja kritičke istoriografije kod Srba. Manastir Kovilj jedan je od najbrojnijih muških manastira u Srbiji. Više od polovine monaha je visokoobrazovano, a među njima ima i stranaca. Restitucijom im je vraćen dobar deo manastirskog poseda koji im je nakon II svetskog rata oduzet. U destileriji Manastira Kovilj proizvode rakije, vino, liker, med ... Na tržištu su prepoznatljvi po rakiji od šljive, dunje, kruške, kajsije, likeru od oraha i rakiji od jabukovog vina tipa Kalvados, koja odležava tri godine u hrastovom buretu i predstavlja ekskluzivni proizvod.

Manastir Kovilj Viljamovka predstavlja vrhunsku rakiju nastalu po drevnoj recepturi u poljoprivrednom gazdinstvu manastira Kovilj od pažljivo odabranih plodova kruške viljamovke sa sopstvenih zasada. Zreli plodovi kruške viljamovke peru se, čiste i gnječe i tako ostavljaju da fermentiraju 3 nedelje. Proizvodi se na tradicionalan način, dvostrukom destilacijom i odležava najmanje dve godine u manastirskom podrumu. Kristalno bistre, prozirne boje, sa intenzivnim voćnim mirisom i ukusom kruške viljamovke. Ukus je pun, pitak i voćan sa karakterističnim aromama Viljamovke. Temperatura serviranja 18°C. Additional Information Zemlja porekla Srbija Sorta Kruška Zapremina 0.70l % alkohola 40% decorateTable('product-attribute-specs-table') Be the first to review this product Manastir Kovilj nalazi se u blizini mesta Kovilj, nedaleko od Novog Sada, na istočnim padinama Fruške gore. Među brojnim fruškogorskim manastirima i Manastir Kovilj spada u red onih za koje se pouzdano ne zna kada su podignuti i ko ih je podigao. Prema predanju Manastir Kovilj podignut je u XIII veku, na mestu na kom su se srpski kralj Stefan Prvovenčani i austrougarski kralj Andrija pomirili, zahvaljujući Stefanovom bratu Rastku, u narodu poznatijem kao Sveti Sava. Manastir Kovilj posvećen je Svetim Arhangelima Mihailu i Gavrilu i pod zaštitom je države kao spomenik kulture od 1949. godine. U sklopu manastira, pored crkve, nalaze se i kapelica posvećena Svetoj Petki i velika kapela posvećena Atonskim Svetiteljima na Svetoj Gori. Najraniji pisani podaci o samom manastiru nalaze se u Minhenskom psaltiru iz XIV veka, prema kojem je Manastir Kovilj bio metoh srpskog srednjovekovnog manastira Privina Glava. Glavna manastirska crkva koju danas poznajemo izgrađena je tokom XVIII veka, na mestu starije koja je izgorela u požaru 1848. godine. Za vreme Marije Terezije Manastir Kovilj dobio je pisanu potvrdu kojom su tačno utvrđeni njegovi posedi. Današnji izgled crkve Manastira Kovilj svojom arhitekturom podseća na srpske srednjovekovne manastire, a najviše na manastir Manasiju koji joj je arhitektonski uzor. Zadužbina je Petra Andrejevića iz Sremskih Karlovaca.Ikonostas je oslikao Aksentije Marodić, a rezbario Jovan Kistner. U kompleksu se nalazi i Memorijalni muzej posvećen arhimandritu Jovanu Rajiću (1726-1801), jednom od utemeljitelja kritičke istoriografije kod Srba. Manastir Kovilj jedan je od najbrojnijih muških manastira u Srbiji. Više od polovine monaha je visokoobrazovano, a među njima ima i stranaca. Restitucijom im je vraćen dobar deo manastirskog poseda koji im je nakon II svetskog rata oduzet. U destileriji Manastira Kovilj proizvode rakije, vino, liker, med ... Na tržištu su prepoznatljvi po rakiji od šljive, dunje, kruške, kajsije, likeru od oraha i rakiji od jabukovog vina tipa Kalvados, koja odležava tri godine u hrastovom buretu i predstavlja ekskluzivni proizvod.

Manastir Kovilj Šljiva predstavlja vrhunsku rakiju nastalu po drevnoj recepturi u poljoprivrednom gazdinstvu manastira Kovilj od pažljivo odabranih plodova šljive sa sopstvenih zasada. Proizvodi se na tradicionalan način, dvostrukom destilacijom i odležava najmanje tri godine u novim hrastovim buradima u manastirskom podrumu. Tamno žute boje, sa intenzivnim mirisom hrasta u kom je sazrevala. Srednjeg tela i prirodne arome, sa notama višnje i crne čokolade u pozadini. Ukus je pun, kompleksan i jak, sa aromom crne čokolade, crvenog bibera, suve šljive i hrasta u pozadini. Duge i tople završnice. Temperatura serviranja 18°C. Additional Information Zemlja porekla Srbija Sorta Šljiva Zapremina 0.70l % alkohola 40% decorateTable('product-attribute-specs-table') Be the first to review this product Manastir Kovilj nalazi se u blizini mesta Kovilj, nedaleko od Novog Sada, na istočnim padinama Fruške gore. Među brojnim fruškogorskim manastirima i Manastir Kovilj spada u red onih za koje se pouzdano ne zna kada su podignuti i ko ih je podigao. Prema predanju Manastir Kovilj podignut je u XIII veku, na mestu na kom su se srpski kralj Stefan Prvovenčani i austrougarski kralj Andrija pomirili, zahvaljujući Stefanovom bratu Rastku, u narodu poznatijem kao Sveti Sava. Manastir Kovilj posvećen je Svetim Arhangelima Mihailu i Gavrilu i pod zaštitom je države kao spomenik kulture od 1949. godine. U sklopu manastira, pored crkve, nalaze se i kapelica posvećena Svetoj Petki i velika kapela posvećena Atonskim Svetiteljima na Svetoj Gori. Najraniji pisani podaci o samom manastiru nalaze se u Minhenskom psaltiru iz XIV veka, prema kojem je Manastir Kovilj bio metoh srpskog srednjovekovnog manastira Privina Glava. Glavna manastirska crkva koju danas poznajemo izgrađena je tokom XVIII veka, na mestu starije koja je izgorela u požaru 1848. godine. Za vreme Marije Terezije Manastir Kovilj dobio je pisanu potvrdu kojom su tačno utvrđeni njegovi posedi. Današnji izgled crkve Manastira Kovilj svojom arhitekturom podseća na srpske srednjovekovne manastire, a najviše na manastir Manasiju koji joj je arhitektonski uzor. Zadužbina je Petra Andrejevića iz Sremskih Karlovaca.Ikonostas je oslikao Aksentije Marodić, a rezbario Jovan Kistner. U kompleksu se nalazi i Memorijalni muzej posvećen arhimandritu Jovanu Rajiću (1726-1801), jednom od utemeljitelja kritičke istoriografije kod Srba. Manastir Kovilj jedan je od najbrojnijih muških manastira u Srbiji. Više od polovine monaha je visokoobrazovano, a među njima ima i stranaca. Restitucijom im je vraćen dobar deo manastirskog poseda koji im je nakon II svetskog rata oduzet. U destileriji Manastira Kovilj proizvode rakije, vino, liker, med ... Na tržištu su prepoznatljvi po rakiji od šljive, dunje, kruške, kajsije, likeru od oraha i rakiji od jabukovog vina tipa Kalvados, koja odležava tri godine u hrastovom buretu i predstavlja ekskluzivni proizvod.

Manastir Kovilj Kajsija u kutiji predstavlja vrhunsku voćnu rakiju nastalu po drevnoj recepturi u poljoprivrednom gazdinstvu manastira Kovilj od pažljivo odabranih plodova kajsije sa sopstvenih zasada. Zreli plodovi kajsije se čiste i melju i tako ostavljaju da fermentiraju 3 nedelje. Proizvodi se na tradicionalan način, dvostrukom destilacijom i odležava najmanje tri godine u manastirskom podrumu. Kristalno bistre, prozirne boje, sa intenzivnim voćnim mirisom i ukusom kajsije. Ukus je pun, kompleksan, uravnotežen i lepo zaokružen sa dugom i toplom završnicom. Temperatura serviranja 18°C. Additional Information Zemlja porekla Srbija Sorta Kajsija Zapremina 0.70l decorateTable('product-attribute-specs-table') Be the first to review this product Manastir Kovilj nalazi se u blizini mesta Kovilj, nedaleko od Novog Sada, na istočnim padinama Fruške gore. Među brojnim fruškogorskim manastirima i Manastir Kovilj spada u red onih za koje se pouzdano ne zna kada su podignuti i ko ih je podigao. Prema predanju Manastir Kovilj podignut je u XIII veku, na mestu na kom su se srpski kralj Stefan Prvovenčani i austrougarski kralj Andrija pomirili, zahvaljujući Stefanovom bratu Rastku, u narodu poznatijem kao Sveti Sava. Manastir Kovilj posvećen je Svetim Arhangelima Mihailu i Gavrilu i pod zaštitom je države kao spomenik kulture od 1949. godine. U sklopu manastira, pored crkve, nalaze se i kapelica posvećena Svetoj Petki i velika kapela posvećena Atonskim Svetiteljima na Svetoj Gori. Najraniji pisani podaci o samom manastiru nalaze se u Minhenskom psaltiru iz XIV veka, prema kojem je Manastir Kovilj bio metoh srpskog srednjovekovnog manastira Privina Glava. Glavna manastirska crkva koju danas poznajemo izgrađena je tokom XVIII veka, na mestu starije koja je izgorela u požaru 1848. godine. Za vreme Marije Terezije Manastir Kovilj dobio je pisanu potvrdu kojom su tačno utvrđeni njegovi posedi. Današnji izgled crkve Manastira Kovilj svojom arhitekturom podseća na srpske srednjovekovne manastire, a najviše na manastir Manasiju koji joj je arhitektonski uzor. Zadužbina je Petra Andrejevića iz Sremskih Karlovaca. Ikonostas je oslikao Aksentije Marodić, a rezbario Jovan Kistner. U kompleksu se nalazi i Memorijalni muzej posvećen arhimandritu Jovanu Rajiću (1726-1801), jednom od utemeljitelja kritičke istoriografije kod Srba. Manastir Kovilj jedan je od najbrojnijih muških manastira u Srbiji. Više od polovine monaha je visokoobrazovano, a među njima ima i stranaca. Restitucijom im je vraćen dobar deo manastirskog poseda koji im je nakon II svetskog rata oduzet. U destileriji Manastira Kovilj proizvode rakije, vino, liker, med ... Na tržištu su prepoznatljvi po rakiji od šljive, dunje, kruške, kajsije, likeru od oraha i rakiji od jabukovog soka tipa kalvados, koja odležava tri godine u hrastovom buretu i predstavlja ekskluzivni proizvod.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Mihovil Bolonić (Vrbnik, 3. siječnja 1911. – Krk, 16. veljače 1984.) je bio hrvatski povjesničar te aktivni društveni radnik. Životopis Rodio se u Vrbniku 1911. Studirao je u Ljubljani gdje je diplomirao na Bogoslovnom fakultetu. Radio je kao tajnik Krčke biskupije. Obnašao je dužnost Stolnog kaptola na Krku i tajnog komornika (noseći naslov monsinjora). Iako je bio crkvenom osobom, Izvršno vijeće Sabora SRH dodijelilo mu je `izuzetno priznatu mirovinu` zbog zasluga na kulturnom polju. Znanstvenim se radom bavi u kasnijoj dobi. Uglavnom se je bavio arhivskim materijalima na Krku. Najviše ga je znanstveno zanimala srednjovjekovna i novija povijest Krka, glagoljaška prošlost Krka i okolice, a osobita mu je zasluga otkrivanje ekonomskog i socijalnog položaja malog primorskog puka u prošlosti. Kao društveni radnik djelovao je u okviru akcija Katoličke Crkve i SSRNH. BOLONIĆ, Mihovil, povijesni pisac (Vrbnik na Krku, 3. I 1911 — Krk, 16. II 1984). Osnovnu školu završio je u Vrbniku, gimnaziju polazio u Krku (1921–27) i Splitu (1927–29), teologiju studirao u Splitu (1930–32) i Ljubljani (1932–36). Za svećenika je zaređen 1934. Obavljao je službe kapelana (1934–36), biskupijskog arhivara (1936–54) i tajnika biskupske kancelarije (1954–79) u Krku. Istodobno je bio dijecezanski konzultor i prosinodalni ispitivač. — B. istražuje kulturnu, socijalnu i crkvenu prošlost otoka Krka, kvarnerskih otoka i Hrvatskog primorja, napose djelovanje i život glagoljašâ. Objavio je više priloga i povijesnih rasprava u časopisima i godišnjacima: Krčki kalendar (1953–55), Bogoslovska smotra (1965–68, 1970, 1972, 1973, 1975–77), Krčki zbornik (1970–72, 1975), Vjesnik Historijskog arhiva u Rijeci i Pazinu (1972, 1974), Senjski zbornik (1973–75, 1977), Istarska danica (1974), Croatica Christiana periodica (1980) i dr. U brojnim studijama i djelima B. obrađuje dosad nedovoljno rasvijetljena pitanja iz krčke povijesti, temeljeći ih na bogatoj faktografskoj građi i obilju izvornih podataka. DJELA: Parčićeva tiskara u Glavotoku. Rijeka 1965. — Krčki seoski kaptoli pioniri i nosioci liturgijskog života. Bogoslovska smotra, 38(1968) 2, str. 263–284. — O životu i radu Ivana Feretića (1769–1839). Krčki zbornik, 1970, 1, str. 285–349. — O životu i radu Dragutina A. Parčića. Bogoslovska smotra, 42(1972) 4, str. 413–433. — Crkveni patronat na području senjsko-modruške biskupije. Senjski zbornik, 5(1973) str. 219–318. — Kapari vrbnički. Zagreb 1973. — Bratovština sv. Ivana Krstitelja – Kapari u Vrbniku (1323–1973) i druge bratovštine na Krku. Zagreb 1975. — Stoljetne veze krčkih i senjskih glagoljaša. Senjski zbornik 6(1975) str. 81–139. — Ekonomsko-socijalno stanje krčkih glagoljaša. Bogoslovska smotra, 45(1975) 1, str. 97–116; 46(1976) 4, str. 475–500; 47(1977) 1, str. 101–123. — Otok Krk kroz vjekove (suautor I. Žic Rokov). Zagreb 1977. — Otok Krk kolijevka glagoljice. Zagreb 1980. LIT.: N. Marulić: O prvoj štampariji na otoku Krku. Krčki zbornik, 1972, 5, str. 408–409. — M. Bogović: Bratovštine na otoku Krku. Zvona, 15(1976) 5, str. 5. — V. Dorčić: Mihovil Bolonić i Ivan Žic-Rokov, Otok Krk kroz vjekove. Marulić, 11(1978) 2, str. 206–207. — S. Kovačić: Mihovil Bolonić i Ivan Žic Rokov; Otok Krk kroz vjekove. Crkva u svijetu, 13(1978) str. 183–184. — Isti: Mihovil Bolonić, Bratovština sv. Ivana Krstitelja Kapari u Vrbniku (1323–1973) i druge bratovštine na Krku. Ibid., str. 184–185. — D. Horvatić (D. H.): Mihovil Bolonić »Otok Krk, kolijevka glagoljice«. Marulić, 14(1981) 4, str. 420–421. — F. E. Hoško: Mihovil Bolonić – Ivan Žic-Rokov: Otok Krk kroz vjekove. Croatica Christiana periodica, 5(1981) 7, str. 79–81. — Isti: Mihovil Bolonić: Otok Krk kolijevka glagoljice. Ibid., str. 81–83. — P. Strčić: Radovi Mihovila Bolonića o Krku i glagoljaštvu. Jadranski zbornik, 12(1982–85) str. 555–563. — Isti: In memoriam mons. Mihovilu Boloniću. Vjesnik, 45(1984) 13 097, str. 5. — M. Valković: In memoriam – Mihovil Bolonić 1911–1984 (s bibliografijom radova). Croatica Christiana periodica, 8(1984) 14, str. 225–229. — A. Benvin: In memoriam Mihovil Bolonić. Slovo, 35(1985) str. 155–156. Glagoljica (staroslovenski – sloven – `sloviti` – `govoriti`) je pismo koje su slovenski narodi koristili u drugoj polovini 9. veka. U današnjoj nauci prevladava mišljenje da ju je sastavio jedan od slovenskih misionara Ćiril u drugoj polovini 9. veka (oko 863. godine), uz pomoc svog brata Metoda. On je tim pismom preveo Bibliju i to na staroslovenski jezik. Glagoljica je sastavljena, po jednoj hipotezi, prema grčkom tajnopisu. Prvobitno je imala 40 slova, a posle 38 slova (svako slovo je imalo dvojaku vrednost – glasnovnu i brojnu). Od spomenika pisanih glagoljicom poznati su: Zografsko jevandjelje, Asemanovo jevandjelje, Sinajski psaltir, Marijinsko jevandjelje, Baščanska ploča i Kocev glagoljaš, Bečki listići, Hrvojev misal. Originalni tekstovi Kirila i Metoda nisu sačuvani, vec samo prepisi tih tekstova s kraja 10. i početka 11. veka. Prvobitna glagoljica je predstavljala tip oble glagoljice sa okruglim slovima. Ovom su glagoljicom pisane knjige koje koje su doneli ucenici slovenske brace iz Moravske u Bugarsku, Makedoniju, Rasku, i u primorsku Hrvatsku i Dalmaciju. U zapadnim predelima glagoljica je ostala vrlo dugo u upotrebi u crkvi, ali se promenila pod uticajem beneventane i gotice, postala ostrija, uglasta, sa izlomljenim linijama i zato se naziva uglasta glagoljica. U nekim mestima Dalmacije rimokatolicki svestenici i danas odrzavaju glagoljicu kao slovensko pismo za koje se u 10. veku borio Grgur Ninski. Glagoljicu su negovali i uporno cuvali narodni svestenici nazvani `glagoljasi`, iz otpora prema tudjinskom uticaju preko latinskog pisma u crkvi. Stare hrvatske glagoljske knjige liturgijskog karaktera pisane su svecanom glagoljicom, lepim, uspravnim slovima. Od kraja 14. veka, kada je usla u administraciju, glagoljica je brzopisna, sa mnogo ligatura i abrevijacija (vezanih slova i skracenica).

Autor - osoba Orfelin, Zaharija, 1726-1785 = Orfelin, Zaharija, 1726-1785 Naslov Iskusni podrumar / Zaharija Orfelin Vrsta građe knjiga Jezik srpski Godina 1986 Izdanje [(Fototipsko izd.)] Izdavanje i proizvodnja Beograd : Narodna biblioteka Srbije ; Gornji Milanovac : Dečje novine, 1986 (Beograd : `Radiša Timotić`) Fizički opis 256, XLII str. ; 21 cm Drugi autori - osoba Čurčić, Lazar, 1926- = Čurčić, Lazar, 1926- Zbirka ǂBiblioteka ǂŽiva prošlost ISBN 86-367-0043-4 (karton) Napomene Tiraž 2.000 Str. III-XXVII: Orfelinov Iskusni podrumar / Lazar Čurčić Str. XXIX-XXX: O ovom izdanju / L. Č. Str. XXXI-XLII: Komentari / L. Č. Fototip. izd.: Pančevo: Knjižara Braće Jovanovića, 1885. Predmetne odrednice Orfelin, Zaharija, 1726-1785 -- `Iskusni podrumar` Vinarstvo „Orfelinov Iskusni podrumar (kraj XVIII veka) prva je srpska knjiga namenjena vinogradarima, ali ona je, kako je napred rečeno, bila namenjena i vaspitanju ukusa. Takve knjige oduvek su izlazile samo iz ruku pisaca prefinjenih osećanja, i onih pisaca koji su bili spremni da učine mnogo u širenju lepog u svim okvirima čovekovog života. U našoj kulturnoj istoriji niko nije proučavao trajanje, mene i uticaj vaspitanja ukusa, a i to je nezaobilazna kategorija za shvatanje duhovnih vrednosti.” U ovoj je knjizi sve rečeno, štа i kаko trebа običаn gаzdа oko i sа vinom dа rаdi, pа аko je budeš iole sа pаžnjom pročitаo i proučio, imаćeš od nje veomа velike koristi. Onа ti, istinа, ne pružа priliku, dа od vode bez ikаkvа troškа nаprаviš dobro vino, аli te uči dа tvoje drаgo i skupoceno vino, аko ti se po nesreći sа vremenа, rđаvа podrumа, buretа ili mа čegа tome slično, pokvаri, dа gа možeš opet poprаviti i postаviti u ono stаnje u koje trebа, dа ti je vino... Zaharije Stefanović Orfelin (Vukovar, 1726 – Novi Sad, 19. januar 1785) bio je srpski pesnik, istoričar, bakrorezac, barokni prosvetitelj, graver, kaligraf, enolog, pisac udžbenika i pravoslavni teolog. Rođen je u srpskoj porodici u Vukovaru 1726. godine, u periodu posle Bečkog rata 1683–1699. Otac mu se zvao Jovan. Prvo Orfelinovo objavljeno delo je Kratkoje o bogopodobajuštem telu i krovi Hristovoj pokloneniji i vremenitoga nastavljenija, nastalo tokom njegovog službovanja (pisar) kod mitropolita Nenadovića 1758. godine. Pretpostavlja se da se obučavao u Budimu i Beču kao i da se nakandno sam učio u Novom Sadu. Sveti Đorđe sa izgledom manastira Senđurđa iz 1767. godine Захарія Орфелинъ Цесаро-Кралевской Рѣзнаго Художества Академіи Членъ грыдоровалъje Orfelinov rad iz 1760. za koji istoričar umetnosti Dinko Davidov smatra da je taj bakrorez bio ”neka vrsta specijalističke vežbe” na osnovu kojeg ga je Jakob Šmucer primio za počasnog člana bečke bakrorezačke akademije 1767. godine. Orfelin je službovao kod vladike Vićentija Jovanovića Vidaka u Temišvaru do 1764. Potom odlazi u Veneciju gde radi kao korektor srpskih knjiga u štampariji Dimitrija Teodosija. Smatra se da je iz Venecije povremeno putovao u Beč. Delo „Plač Serbiji“ Kao pesnik, Orfelin je najznačajnija pojava u srpskoj poeziji 18. veka. Napisao je desetak dužih pesama, od kojih je najznačajnija Plač Serbiji (Plač Srbije, 1761) u dve verzije, narodnoj i crkvenoslovenskoj. To je antiaustrijska, buntovnička pesma. U toj pesmi Srbija žali za nekadašnjim sjajem srednjovekovne države i kritikuje sunarodnike koji zaboravljaju svoj nacionalni identitet. Odlomak: Kako stade Serbija, slavna i ugodna, sa množestvom naroda bivša prođe plodna, presilnima careva i hrabri soldati. Slavni moji carevi i voždi veliki, s mojih hrabri vitezi i sini toliki. Vostok, zapad, polunoć bojali se mene, slavne, hrabre Serbije, bivše togda jedne. Slavenoserbski magazin, bukvar i udžbenici Među najznačajnija Orfelinova dela ubraja se „Slavenoserbski magazin“ štampan u Veneciji 1768.[10] Zamišljen je kao časopis, odnosno to je prvi časopis na čitavom slovenskom jugu. Izašao je samo jedan broj. U predgovoru u vidu manifesta Orfelin iznosi osnovnu ideju građanske prosvećenosti, ideju demokratizacije kulture, da nauka treba da služi potrebama običnog čoveka, a književnost i filozofija da izađu iz uskog kruga učenih ljudi i da postanu dostupni svima. To je prva srpska svetovna i građansko-prosvetiteljska knjiga. Godine 1768. Zaharije Orfelin je proklamativno u srpski književni jezik uveo mešavinu crkvenoslovenskog i narodnog jezika, u kojoj je uvek bilo mesta i za specifične ruske reči i time praktično osnovao slavenosrpski jezik. Jovan Deretić ga smatra, uz Jovana Rajića, najznačajnijim piscem ruskoslovenske epohe u srpskoj književnosti. Zaharije Orfelin je autor prvog srpskog bukvara iz 1767. po kojem su učile brojne generacije dece. Drugo izdanje bilo je 1797. Autor je i prvih udžbenika latinskog jezika. Njegovo najopsežnije delo je „Žitije Petra Velikog“ (Venecija, 1772) u kome je video prosvećenog monarha, filozofski ideal 18. veka. Napisao je i prvi srpski „Večiti kalendar“ 1780, štampan u Beču 1783, gde uz standardne kalendarske podatke daje i obimno poglavlje o astronomiji. „Veliki srpski travnik“, „Iskusni podrumar“ Zapazio je veliki značaj lekovitog bilja i napisao (nedovršenu) knjigu „Veliki srpski travnik“ u kojoj je obradio oko 500 biljaka, stavljajući uz svaku latinski i narodni naziv. Osim toga za svaku biljku je naveo „polza i upotreblenije“ sa podacima o lekovitim dejstvima i terapijama, tj. kako se ta biljka može korisno upotrebiti, što je bilo uobičajeno za to vreme u Evropi, a prvi put kod Srba. Njegova knjiga Iskusni podrumar (Beč, 1783) ima nekoliko stotina recepata za spravljanje travnih vina i mnogih drugih alkoholnih i bezalkoholnih napitaka i lekova. U knjizi se govori i o načinu i vremenu berbe i sušenja lekovitog bilja i o korisnosti i lekovitoj vrednosti složenih preparata izrađenih od više od 200 domaćih i egzotičnih lekovitih i mirisnih biljaka. Pišući o receptima za proizvodnju vina, Zaharije Orfelin navodi i recepturu za izradu bermeta koja se razlikovala od kuće do kuće. Bermet je desertno vino, slatkog ukusa, sa različitim dodacima lekovitog i začinskog bilja. Zaharije je dao recept koji se odomaćio sa raznim modifikacija po Fruškoj gori. Ona je prva knjiga ovakve vrste na srpskom jeziku. Tek sto godina kasnije (1883) Srpski arhiv za celokupno lekarstvo štampao je kao posebno izdanje Lekovito bilje u Srbiji od dr Save Petrovića. Slikar i bakrorezac Na srpskoj kulturnoj sceni pojavljuje se 1758. godine. Bio je uspešan kao slikar, kaligraf i bakrorezac, uradio je više dela u bakrorezu. Jedno od njih predstavlja Svetog Savu. 70-ih godina 18. veka izabran je za počasnog člana Umetničke akademije u Beču. Umro je 19. januara 1785. godine u Novom Sadu, na Sajlovu. Sahranjen je pri crkvi Sv. Jovana Preteče. Dela Pesan novosadelanuje za građanku gospodicnu Femku, između 1748 i 1757 Pozdrav Mojseju Putniku, Novi Sad, 1757. Omologija, 1758. Hulitelj, Sremski Karlovci, 1759. Kratkoje o sedmih tajinstvah nastavlenije, 1760. Gorestni plač slavnija inogda Serbiji, Venecija, 1761 Trenodija, Venecija, 1762 Plač Serbii, jejaže sini v različnija gosudarstva rasjejali sja, Venecija, 1762 Oda na vospominanije vtorago Hristova prišestvija, 1763. Apostolskoje mleko, Temišvar, 1763. Istina o Boze, Novi Sad, 1764. Hristoljubivih dus stihoslovije, Novi Sad, 1764. Sjetovanije naučenogo mladago čelovjeka, 1764. Strasno jevandljelje, Venecija, 1764. Pjesn istoriceskaja, Venecija, 1765. Melodija k proleću, Novi Sad, 1765. Slavenosrpski kalendar za godionu 1766., Novi Sad, 1765. Latinski bukvar, Venecija, 1766. Pervija načatki latinskogo jazika, 1767. Pervoje ucenije hotjastim ucitisja knig pismeni slavenskimi nazivaemo Bukvar, Venecija, 1767. Latinska gramatika, Venecija, 1768. Slaveno-serbski magazin, Venecija, 1768. Istorija o žitija i slavnih đelah velikago gosudarja i imperatora Petra Pervago, Venecija, 1772 Generalnaja karta vserosijkoj Imperiji, 1774. Položenije provuncij: Liflandije, Finlandije, Karelije, Ingrije, i Kurlandije, 1774. Karta georaf. Germanije, Holandije, Danije, Poljane, 1774. Karta Male Tatarije, 1774. Bukvar za srpsku decu slovenski, Venecija, 1776. Propisi srpski, Sremski Karlovci, 1776. Slavenska i vlaska Kaligrafija, Sremski Karlovci, 1778. Večni kalendar, Beč, 1783. Iskusni podrumar, Beč, 1783. Sedam stepenej premudrosti Urednik ili prevodilac Srpska gramatika, 1755. Kratkoje nastavlenije, Sremski Karlovci, 1757. Ortodoksosomologija ili pravoslavnoje ispovjedanije, Sremski Karlovci, uredio 1758. Kratko nastavljenije, Sremski Karlovci, 1758. Oda na vospominanije vtoraga Hristova prisestvija, Beč, 1759. Molitvoslav, Venecija, 1762. Psaltir, Venecija, 1762. Trebnik, Venecija, 1762. Propoved ili slovo o osuzdeniji, Venecija, 1764. Evangelija ctomaja vo sjatij i velikij cetveretok, Venecija, 1764. Catechisis – Peter Mohyla Catechisis – Jovan Rajić Srbljak (kompendijum starih srpskih zapisa) Kratke priče – Feofan Prokopovič Zanimljivosti Postoji kulturna grupa „Krug Orfelin“ Nagrada „Zaharija Orfelin“ dodeljuju se na Međunarodnom salonu knjiga u Novom Sadu za najbolju likovnu i tehničku opremu knjiga izdatih između dva Salona. Postoji izdavačka kuća „Orfelin“ u Novom Sadu Udruženje Srba i poštovalaca srpske kulture i nasleđa „Orfelianum“ iz Pariza dodeljuje istoimenu nagradu za najlepšu pesmu napisanu na srpskom jeziku Pesnik Đorđe Nešić je napisao pesmu Zdravica Zaharija Orfelina, inspirisanu njegovom mišlju o optimalnoj meri konzumacije alkohola u delu Iskusni podrumar. MG12