Персонални досије Зафира В. Станковића,адвоката, једног од оснивача Радио Београда и члана УО Народне банке, начелника Министарства трговине и индустрије... `15. 12. 1925. Osnivači društva Radio A. D, inženjer Robert Vege, Đura Milutinović, Miloš D. Stanojević, Slavko Bokšan, dr. Emer Tartalja, Dušan Grubić, Đulijus Hanau, Stevan Karamata, Milutin Stevanović i advokat Zafir Stanković, obratili su se nadležnom Ministarstvu trgovine i industrije sa molbom da im se odobri osnivanje akcionarskog društva Radio. Sledeće godine dobili su podršku od strane Ministarstva pošta i telegrafa za svoju ideju o osnivanju Beogradskog radija.`

Knjiga je potpuno nova, necitana, kao iz knjizare. Na margini - Radomir Konstantinović Izdavač: University Press Godina izdanja: 2013 Broj strana: 261 Format: 23 cm Povez: Broširani U periodu od 1966. do 1979. godine Radomir Konstantinović je na Trećem programu Radio Beograda, u tada uticajnoj emisiji “Radomir Konstantinović prelistava časopise”, komentarisao jugoslovensku, pre svega književnu periodiku. U knjizi “Na Margini” sarajevski izdavač IKD Universsity press sakupio je Konstantinovićeve tekstove o sarajevskim časopisima, među kojima su bili “Izraz”, “Odjek” i “Život”. Tekstovi su dati prema vremenu njihovog prvobitnog emitovanja (1966-1979). Radomir Konstantinović (1928 – 2011.) je bio srpski filozof i književnik, veliki kritičar nacionalizma i rata. Sarađivao je kao član Literarne redakcije Radio Beograda. Više decenija bio je ugledni saradnik Trećeg programa Radio Beograda. Knjiga Na margini je prvo štampano izdanje iz piščeve zaostavštine

Cenovnik usluga radio televizije Skopje sa ilustracijama,iz 1985 godine,u dobrom je stanju.

Cenovnik EPP usluga `Radio Televizija Novi Sad` Jugoslavija,iz 1985 godine,u odličnom je stanju.

Cenovnik epp usluga `Radio Televizija Novi Sad` Jugoslavija,iz 1985 godine,prednja korica blago zaprljana,a zadnja presavijena.

Tvrd povez sa omotom, ima posvetu autora, odlicna 5, ima i CD koji je radio u trenutku unosenja, na makedonskom Makedonska akademija na naukite i umetnostite 2010

Izdavač: RADIO B92, Beograd 1. DNEVNIK APATRIDA 2. BAROKNO OKO 3. PRIVATNA PRAKSA 4. NOVI STANAR 5. STAROST U BERLINU 6. PROJEKT KASPAR 13,5 x 20 cm - Latinica / Mek povez

Izdavač: Službeni glasnik Broj strana: 1028 Pismo: Ćirilica Povez: Tvrd Format: 14.5x22 cm Godina izdanja: 2015. Raznovrsna i bogata knjiga, raznotona u žanrovskom smislu: čine je dnevničke beleške, sećanja iz Prvog svetskog rata i sećanja iz nemačkih logora u Drugom svetskom ratu; važno otkriće predstavljaju potpuno nepoznati radio-dramski tekstovi o nacionalnim temama emitovani na Radio Beogradu uoči Drugog svetskog rata. Pored toga, u ovu knjigu su uključeni i tekstovi koji pripadaju različitim žanrovima a nisu mogli biti uklopljeni u navedene celine (politička publicistika vezana za dešavanja u Kraljevini SHS, to jest u Kraljevini Jugoslaviji, koja je takođe ostala van domašaja istoričara političke misli, potom jedan broj novootkrivenih tekstova koji su se morali naći u nekim drugim celinama itd.).

Potpuno novo, nečitano, kao iz knjižare. Nemoj raditi ništa - Celeste Headlee Godina izdanja: 2022 Broj strana: 272 Povez: Mek Grozničavo radimo da bismo bili sretni. Pa zašto smo onda tako jadni? Unatoč našoj stalnoj potrazi za novim načinima za optimizaciju naših tijela i umova za vrhunsku izvedbu, ljudska bića rade više umjesto manje, žive teže, a ne pametnije, te postaju sve usamljenija i tjeskobnija. Težimo apsolutno najboljem u svakom aspektu našeg života, zanemarujući ono što prirodno dobro radimo i posežući za ljestvicom koja se podiže sve više i više. Zašto svoje vrijeme mjerimo u smislu učinkovitosti umjesto smisla? Zašto jednostavno ne možemo uzeti pauzu? U Nemoj raditi ništa, nagrađivana novinarka Celeste Headlee osvjetljava novi put pred nama, nastojeći pokrenuti globalnu promjenu u našem razmišljanju kako bismo prestali sabotirati svoje blagostanje, ostavili posao po strani i počeli živjeti umjesto raditi. Ispada da tražimo vanjska rješenja za unutarnji problem. Nećemo pronaći ono što tražimo u ubitačnim dijetama, aplikacijama za produktivnost ili najnovijim shemama za samopoboljšanje. Ipak, nije sve izgubljeno – samo trebamo naučiti kako odvojiti vrijeme za sebe bez agende ili profita, i redefinirati ono što je uistinu vrijedno. Spajajući niti iz povijesti, neuroznanosti, društvenih znanosti, pa čak i paleontologije, Headlee ispituje dugotrajne pretpostavke o korištenju vremena, besposličarenju, napornom radu i našim krajnjim ciljevima. Njezino istraživanje otkriva da nam navike kojih se držimo štete; razvile su se nedavno u ljudskoj povijesti, što znači da su to navike koje se mogu i moraju prekinuti. Vrijeme je da preokrenemo trend koji nas sve čini tužnijima, bolesnijima i manje produktivnima i vratimo se načinu života koji nam omogućuje da napredujemo.

Polovna knjiga, izuzetno očuvana. Izdavač: Matica srpska - Novi Sad, 1980. god. Tvrd povez, zlatotisk, 23,5 cm. oko 130 str. 15 eseja Vojislava Despotova izvučenih iz Letopisa Matice srpske i ukoričenih. Brojevi Letopisa iz kojih su izvučeni eseji su izlazili su osamdesetih godina prošlog veka. Vojislav Despotov rođen je 1950. u Zrenjaninu, umro je 2000. godine u Beogradu. Živeo je u Novom Sadu. Bio je vlasnik i urednik prvog jugoslovenskog privatnog časopisa za književnost HEY JOE. Prevodio je sa engleskog, nemačkog i slovenačkog jezika. Radio je kao urednik dramskog programa u Radio Novom Sadu. Objavio je knjige pesama: Prvo, tj. pesmina slika reči (1972), Dnjižepta bibil zizra uhunt (1976), Trening poezije (1978), Perač sapuna (1979), Pada dubok sneg (1986), Prljavi snovi (1988), Veseli pakao evropoezije (1990), Deset deka duše (1994) i Veseli pakao poezije (izabrane pesme, 1996), esejistički spev Neočekivan čovek (1992), romane: Mrtvo mišljenje (1989), Petrovgradska prašina (1990), Jesen svakog drveta (1997), Andraci, jepuri i ostala najvažnija čudovišta Petrovgrada i Srednjeg Banata (1998), Evropa broj 2 (1998) i Drvodelja iz Nabisala (1990), kao i knjigu eseja Vruć pas (1985). Pisao je i radio i TV drame. Prevodio je sa engleskog, nemačkog i slovenačkog jezika. Jedna književna nagrada nosi njegovo ime.

Novo, nečitano, nema posvete. Film i muzika - Borislav Stojkov Godina izdanja: 2016 Broj strana: 192 Povez: Mek Knjiga je rezultat zajedničke saradnje na pripremanju radio emisija emitovanih na programu Stereorama Radio Beograda tokom 2011-2012. godine. Emisije, sada pretočene u tekstove, imale su za cilj da važne segmente muzičke produkcije izvuku iz senke filmova i predstave ih na nov način. Tekstovi obiluju informativnim, stručnim, edukativnim i zanimljivim pojedinostima i temama vezanim ne samo za muziku već i za brojne filmove, njihove autore i protagoniste kao i za epohu i istorijski kontekst u kojima su nastali, uz bogat ilustrativni materijal. Ovaj radijski dijalog bio je prožet muzičkim numerama (koje su obeležene oznakom – od 1 do 92) čiji se spisak nalazi na kraju knjige.

Knjiga je kao nova. Film i muzika : iskušenja velikih kompozitora - Borislav Stojkov Izdavač: Orion Art Godina izdanja: 2016 Broj strana: 191 Format: 23 cm Povez: Broširani Knjiga je rezultat zajedničke saradnje na pripremanju radio emisija emitovanih na programu Stereorama Radio Beograda tokom 2011-2012. godine. Emisije, sada pretočene u tekstove, imale su za cilj da važne segmente muzičke produkcije izvuku iz senke filmova i predstave ih na nov način. Tekstovi obiluju informativnim, stručnim, edukativnim i zanimljivim pojedinostima i temama vezanim ne samo za muziku već i za brojne filmove, njihove autore i protagoniste kao i za epohu i istorijski kontekst u kojima su nastali, uz bogat ilustrativni materijal. Ovaj radijski dijalog bio je prožet muzičkim numerama (koje su obeležene oznakom – od 1 do 92) čiji se spisak nalazi na kraju knjige.

Potpuno novo, nečitano, kao iz knjižare. Marko Marković: rob i gospodar mikrofona - Miroslav Nešić Godina izdanja: 2022 Broj strana: 253 Povez: Tvrd „Marko Marković je svojim reporterskim umećem, izuzetno slušanim i gledanim emisijama, originalnim idejama... odavno zauzeo jedno od počasnih mesta u jugoslovenskom novinarstvu. To je i bio izazov Miroslavu Nešiću da što verodostojnije i detaljnije otkrije njegov način razmišljanja, rada, profesionalnih načela... koji su mu doneli takav ugled u struci, a mogu da budu od koristi svim generacijama novinara. Sećanjem na njegov doprinos razvoju sportske radio-reportaže, na nastanak kultnih emisija: Sportski pregled, Indirekt, Sportska subota, Radija 202, na saradnju sa novinarima, snimateljima, rediteljima... i na ovaj način sačuvan je deo istorije Radio-televizije Beograd kojoj je Marko Marković, kako je govorio; „dao sve, a i ona njemu`.`

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Tvrd povez Ludo smele putsolovinei isprobani recepti tajnog agenta protiv sopstvene volje Tomasa Livena Neobičan obaveštajac, Tomas Liven, vodi vas kroz svet zamršenih međunarodnih spletki naoružan, između ostalog, neiscrpnim kulinarskim talentom. Probajte! Johannes Mario Simmel (7. travnja 1924. - 1. siječnja 2009.), također poznat kao J. M. Simmel, bio je austrijski pisac. Rođen je u Beču, a odrastao je u Austriji i Engleskoj. Bio je kemijski inženjer, a od 1943. do kraja Drugoga svjetskog rata radio je u istraživanju. Nakon završetka rata radio je kao prevoditelj za američku vojnu vladu i objavljivao kritike i priče u bečkom Welt am Abendu. Počevši od 1950. radio je kao reporter za münchenski ilustrirani Quick u Europi i Americi. Napisao je niz scenarija i romana, koji su prodani u desecima milijuna primjeraka.[1] Mnogi njegovi romani uspješno su snimljeni 1960-ih i 1970-ih. Dobitnik je brojnih nagrada, uključujući nagradu za izvrsnost Društva pisaca UN-a. Važna pitanja u njegovim romanima su vatreni pacifizam, kao i relativnost dobra i zla. Za nekoliko romana se kaže da imaju pravu pozadinu, vjerojatno autobiografsku. Prema riječima njegovog švicarskog odvjetnika, Simmel je preminuo 1. siječnja 2009. u Luzernu, u dobi od 84 godine. Taj je datum bio 99. rođendan `Thomasa Lievena`, glavnog lika `Ne može uvijek biti kavijar`.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Ludo smele putsolovinei isprobani recepti tajnog agenta protiv sopstvene volje Tomasa Livena Neobičan obaveštajac, Tomas Liven, vodi vas kroz svet zamršenih međunarodnih spletki naoružan, između ostalog, neiscrpnim kulinarskim talentom. Probajte! Johannes Mario Simmel (7. travnja 1924. - 1. siječnja 2009.), također poznat kao J. M. Simmel, bio je austrijski pisac. Rođen je u Beču, a odrastao je u Austriji i Engleskoj. Bio je kemijski inženjer, a od 1943. do kraja Drugoga svjetskog rata radio je u istraživanju. Nakon završetka rata radio je kao prevoditelj za američku vojnu vladu i objavljivao kritike i priče u bečkom Welt am Abendu. Počevši od 1950. radio je kao reporter za münchenski ilustrirani Quick u Europi i Americi. Napisao je niz scenarija i romana, koji su prodani u desecima milijuna primjeraka.[1] Mnogi njegovi romani uspješno su snimljeni 1960-ih i 1970-ih. Dobitnik je brojnih nagrada, uključujući nagradu za izvrsnost Društva pisaca UN-a. Važna pitanja u njegovim romanima su vatreni pacifizam, kao i relativnost dobra i zla. Za nekoliko romana se kaže da imaju pravu pozadinu, vjerojatno autobiografsku. Prema riječima njegovog švicarskog odvjetnika, Simmel je preminuo 1. siječnja 2009. u Luzernu, u dobi od 84 godine. Taj je datum bio 99. rođendan `Thomasa Lievena`, glavnog lika `Ne može uvijek biti kavijar`.

Polovna knjiga, izuzetno očuvana. Izdavač: Ulaznica - Zrenjanin, 1972. god. Broširan povez, 20 cm. Recenzija Franci Zagoričnik Prema rečima pesnika Vujice Rešina Tucića, još od prve knjige, Prvo tj. pesmina slika reči (koju je objavila „Ulaznica“ 1972. godine) Vojislav Despotov bio je na putu da napusti poeziju, a potom se više od četvrt veka opraštao od pesništva, pružajući svojim čitaocima i poštovaocima veličanstvena svedočanstva o tome. Vojislav Despotov rođen je 1950. u Zrenjaninu, umro je 2000. godine u Beogradu. Živeo je u Novom Sadu. Bio je vlasnik i urednik prvog jugoslovenskog privatnog časopisa za književnost HEY JOE. Prevodio je sa engleskog, nemačkog i slovenačkog jezika. Radio je kao urednik dramskog programa u Radio Novom Sadu. Objavio je knjige pesama: Prvo, tj. pesmina slika reči (1972), Dnjižepta bibil zizra uhunt (1976), Trening poezije (1978), Perač sapuna (1979), Pada dubok sneg (1986), Prljavi snovi (1988), Veseli pakao evropoezije (1990), Deset deka duše (1994) i Veseli pakao poezije (izabrane pesme, 1996), esejistički spev Neočekivan čovek (1992), romane: Mrtvo mišljenje (1989), Petrovgradska prašina (1990), Jesen svakog drveta (1997), Andraci, jepuri i ostala najvažnija čudovišta Petrovgrada i Srednjeg Banata (1998), Evropa broj 2 (1998) i Drvodelja iz Nabisala (1990), kao i knjigu eseja Vruć pas (1985). Pisao je i radio i TV drame. Prevodio je sa engleskog, nemačkog i slovenačkog jezika. Jedna književna nagrada nosi njegovo ime.

Odlično očuvano! Retko u ponudi! Prvo izdanje iz 1979. Autor - osoba Despotov, Vojislav Naslov Perač sapuna / Vojislav Despotov Vrsta građe poezija Jezik srpski Godina 1979 Izdavanje i proizvodnja Novi Sad : Matica srpska, 1979 (Novi Sad : Budućnost) Fizički opis 61 str. ; 22 cm Napomene Tiraž 1000 Beleška o piscu: str. 59. Vojislav Despotov rođen je 1950. u Zrenjaninu, umro je 2000. godine u Beogradu. Živeo je u Novom Sadu. Bio je vlasnik i urednik prvog jugoslovenskog privatnog časopisa za književnost HEY JOE. Prevodio je sa engleskog, nemačkog i slovenačkog jezika. Radio je kao urednik dramskog programa u Radio Novom Sadu. Objavio je knjige pesama: Prvo, tj. pesmina slika reči (1972), Dnjižepta bibil zizra uhunt (1976), Trening poezije (1978), Perač sapuna (1979), Pada dubok sneg (1986), Prljavi snovi (1988), Veseli pakao evropoezije (1990), Deset deka duše (1994) i Veseli pakao poezije (izabrane pesme, 1996), esejistički spev Neočekivan čovek (1992), romane: Mrtvo mišljenje (1989), Petrovgradska prašina (1990), Jesen svakog drveta (1997), Andraci, jepuri i ostala najvažnija čudovišta Petrovgrada i Srednjeg Banata (1998), Evropa broj 2 (1998) i Drvodelja iz Nabisala (1990), kao i knjigu eseja Vruć pas (1985). Pisao je i radio i TV drame. Prevodio je sa engleskog, nemačkog i slovenačkog jezika. Jedna književna nagrada nosi njegovo ime. postmoderna književnost, neoavangarda, vojvođanska avangarda, čekić tautologije... avangarda neoavangarda vujica resin tucic signalizam miroljub todorovic kopicl konkretna vizuelna poezija serbian yugoslavian avant-garde concrete visual poetry judita salgo katalin ladik slavko matkovic KC (L)

Autor - osoba Despotov, Vojislav, 1950-2000 = Despotov, Vojislav, 1950-2000 Naslov Sabrane pesme / Vojislav Despotov ; priređivanje i pogovor Gojko Božović Vrsta građe poezija Jezik srpski Godina 2002 Izdavanje i proizvodnja Zrenjanin : Gradska narodna biblioteka `Žarko Zrenjanin, 2002 (Sopot : Prizma) Fizički opis 523 str. ; 21 cm Drugi autori - osoba Božović, Gojko, 1972- = Božović, Gojko, 1972- Zbirka ǂBiblioteka ǂIzabrana dela Vojislava Despotova ; ǂknj. ǂ1 (karton) Napomene Tiraž 500 O ovom izdanju: str. 479-483 Kosi jezik Vojislava Despotova: str. 485-510. Predmetne odrednice Despotov, Vojislav, 1950-2000 Vojislav Despotov rođen je 1950. u Zrenjaninu, umro je 2000. godine u Beogradu. Živeo je u Novom Sadu. Bio je vlasnik i urednik prvog jugoslovenskog privatnog časopisa za književnost HEY JOE. Prevodio je sa engleskog, nemačkog i slovenačkog jezika. Radio je kao urednik dramskog programa u Radio Novom Sadu. Objavio je knjige pesama: Prvo, tj. pesmina slika reči (1972), Dnjižepta bibil zizra uhunt (1976), Trening poezije (1978), Perač sapuna (1979), Pada dubok sneg (1986), Prljavi snovi (1988), Veseli pakao evropoezije (1990), Deset deka duše (1994) i Veseli pakao poezije (izabrane pesme, 1996), esejistički spev Neočekivan čovek (1992), romane: Mrtvo mišljenje (1989), Petrovgradska prašina (1990), Jesen svakog drveta (1997), Andraci, jepuri i ostala najvažnija čudovišta Petrovgrada i Srednjeg Banata (1998), Evropa broj 2 (1998) i Drvodelja iz Nabisala (1990), kao i knjigu eseja Vruć pas (1985). Pisao je i radio i TV drame. Prevodio je sa engleskog, nemačkog i slovenačkog jezika. Jedna književna nagrada nosi njegovo ime. postmoderna književnost, neoavangarda, vojvođanska avangarda, čekić tautologije... MG125

Prvo izdanje iz 1998. Bez pisanja, pečata, podvlačenja. Autor - osoba Despotov, Vojislav, 1950-2000 = Despotov, Vojislav, 1950-2000 Naslov Evropa broj dva / Vojislav Despotov Vrsta građe knjiga Jezik srpski Godina 1998 Izdavanje i proizvodnja Beograd : Stubovi kulture, 1998 (Beograd : Reporter) Fizički opis 155 str. : autorova slika ; 17 cm Zbirka ǂBiblioteka ǂ`Minut` ; ǂknj. ǂ41 (Broš.) Napomene Tiraž 1000 Beleška o autoru: str. 155. Roman o paralelnoj Evropi koja je nastajala u sibirskim logorima, proza koja preispituje šta je bilo posle arhipelaga Gulag. Vojislav Despotov rođen je 1950. u Zrenjaninu, umro je 2000. godine u Beogradu. Živeo je u Novom Sadu. Bio je vlasnik i urednik prvog jugoslovenskog privatnog časopisa za književnost HEY JOE. Prevodio je sa engleskog, nemačkog i slovenačkog jezika. Radio je kao urednik dramskog programa u Radio Novom Sadu. Objavio je knjige pesama: Prvo, tj. pesmina slika reči (1972), Dnjižepta bibil zizra uhunt (1976), Trening poezije (1978), Perač sapuna (1979), Pada dubok sneg (1986), Prljavi snovi (1988), Veseli pakao evropoezije (1990), Deset deka duše (1994) i Veseli pakao poezije (izabrane pesme, 1996), esejistički spev Neočekivan čovek (1992), romane: Mrtvo mišljenje (1989), Petrovgradska prašina (1990), Jesen svakog drveta (1997), Andraci, jepuri i ostala najvažnija čudovišta Petrovgrada i Srednjeg Banata (1998), Evropa broj 2 (1998) i Drvodelja iz Nabisala (1990), kao i knjigu eseja Vruć pas (1985). Pisao je i radio i TV drame. Prevodio je sa engleskog, nemačkog i slovenačkog jezika. Jedna književna nagrada nosi njegovo ime. postmoderna književnost, neoavangarda, vojvođanska avangarda, čekić tautologije... avangarda neoavangarda vujica resin tucic signalizam miroljub todorovic konkretna vizuelna poezija serbian yugoslavian avant-garde concrete visual poetry judita salgo katalin ladik slavko matkovic MG54

Prvo izdanje iz 1997. Bez pisanja, pečata, podvlačenja. Autor - osoba Despotov, Vojislav, 1950-2000 = Despotov, Vojislav, 1950-2000 Naslov Jesen svakog drveta : roman / Vojislav Despotov Vrsta građe roman Ciljna grupa odrasli, opšte (lepa književnost) Jezik srpski Godina 1997 Izdavanje i proizvodnja Beograd : Stubovi kulture, 1997 (Zemun : Piramida) Fizički opis 187 str. : autorova slika ; 21 cm Zbirka ǂBiblioteka ǂ`Peščanik` ; ǂknj. ǂ36 (Broš.) Napomene Tiraž 1.000 Beleška o autoru: str. [191]. Najlepša opšta mesta naših prljavih snova, roman Jesen svakog drveta je pravi kolekcionar ostataka komunizma. Vojislav Despotov rođen je 1950. u Zrenjaninu, umro je 2000. godine u Beogradu. Živeo je u Novom Sadu. Bio je vlasnik i urednik prvog jugoslovenskog privatnog časopisa za književnost HEY JOE. Prevodio je sa engleskog, nemačkog i slovenačkog jezika. Radio je kao urednik dramskog programa u Radio Novom Sadu. Objavio je knjige pesama: Prvo, tj. pesmina slika reči (1972), Dnjižepta bibil zizra uhunt (1976), Trening poezije (1978), Perač sapuna (1979), Pada dubok sneg (1986), Prljavi snovi (1988), Veseli pakao evropoezije (1990), Deset deka duše (1994) i Veseli pakao poezije (izabrane pesme, 1996), esejistički spev Neočekivan čovek (1992), romane: Mrtvo mišljenje (1989), Petrovgradska prašina (1990), Jesen svakog drveta (1997), Andraci, jepuri i ostala najvažnija čudovišta Petrovgrada i Srednjeg Banata (1998), Evropa broj 2 (1998) i Drvodelja iz Nabisala (1990), kao i knjigu eseja Vruć pas (1985). Pisao je i radio i TV drame. Prevodio je sa engleskog, nemačkog i slovenačkog jezika. Jedna književna nagrada nosi njegovo ime. postmoderna književnost, neoavangarda, vojvođanska avangarda, čekić tautologije... avangarda neoavangarda vujica resin tucic signalizam miroljub todorovic konkretna vizuelna poezija serbian yugoslavian avant-garde concrete visual poetry judita salgo katalin ladik slavko matkovic MG54

Knjiga je necitana, kupljena nova i stajala u vitrini. Nema posvete. Pisma Atiku II - Marko Tulije Ciceron Izdavač: Fedon Godina izdanja: 2013 Broj strana: 228 Format: 20 cm Povez: Broširani Uza sve što je radio, a radio je strahovito mnogo i kao političar i kao pisac, Ciceron je održavao prepisku sa svojim prijateojem Atikom i ta epistolarna aktivnost, pokazuje se, bila je je upravo od egzistancijalnog značaja za Cicerona. Posle bekstva iz Rima Ciceron upada u takvu krizu da će na jednom mestu napisati da ga je upravo Atikovo prijateljstvo održalo u životu. Ova prepiska, međutim, pokazuje ono što su stručnjaci za epistolarnu književnost davno primetili: pisanje pisama kao da zahteva povišen stepen iskrenosti. Istina se ni u jednoj drugoj pisanoj formi ne izriče s takvom ogoljenošću kao u pismima prijatelju. Utoliko i prepiska Cicerona i Atika, možda i najslavnija sačuvana prepiska staroga sveta, predstavlja prvoklasno svedočanstvo ne samo o intimi dvojice prijatelja, već pruža i širu sliku jednog prošlog vremena. Uz predgovor i appendix Dragane Dimitrijević knjiga je opremljena hronološkim pregledom, bibliografijom, indeksom i sadržajem pisama.

BIBLIOFILSKO IZDANJE IKRO PRVA KNJIŽEVNA KOMUNA 1982. Zulfikar Zuko Dzumhur, putopisac, slikar i karikaturista rodjen je u Konjicu 24. 09. 1920. godine. Potice iz stare ugledne ulemanske porodice. Otac mu je Abduselam i majka Vasvija rodjena Rufo. Osnovnu skolu i nizu gimnaziju je zavrsio u Beogradu, gdje mu je otac radio kao imam, a visu gimnaziju u Sarajevu 1939. Poceo je studirati pravo, ali je presao na likovnu akademiju i zavrsio je u klasi Petra Dobrovica. Prve crteze je objavio u Narodnoj armiji 1947. godine, a od tada saradjuje kao karikaturista i ilustrator u Jezu, Borbi, Vetrenjaci, Politici, Oslobodjenju, reviji Danas, NIN-u kao stalni saradnik i urednik. Objavio je vise od 10.000 karikatura. Napisao je scenarije za vise kratkih i tri za igrane filmove. Uradio je 35 scenografija za pozoriste, a posljednjih deset godina radio je na sarajevskoj televiziji kao pisac scenarija i voditelj serija emisije Hodoljublje. Zulfikar Zuko Dzumhur je umro 27. novembra 1989. godine u Herceg Novom, a ukopan, 29. novembra, u rodnom Konjicu. odlično očuvana MAJ.21/8

Autor - osoba Lalić, Ivan V., 1931-1996 = Lalić, Ivan V., 1931-1996 Naslov Četiri kanona / Ivan V. Lalić Vrsta građe poezija Jezik srpski Godina 1996 Izdavanje i proizvodnja Beograd : Srpska književna zadruga, 1996 (Bor : Bakar) Fizički opis 89 str. ; 18 cm Zbirka Mala biblioteka Srpske književne zadruge (karton) Napomene Tiraž 1000 Beleška o piscu: str. 87-88. Ivan V. Lalić (1931—1996) srpski pesnik, esejista i prevodilac, jedan od najistaknutijih pesnika neosimbolističke struje u savremenoj srpskoj poeziji. Rođen je u Beogradu 1931. godine, gde je radio neko vreme kao novinar i urednik Radio Zagreba; bio je urednik u „Prosveti“ i „Nolitu“. Svojom poezijom preko artizma, uravnoteženih slika i duhovne sabranosti obnovio je liniju simbolističkog pesništva. Tragajući za klasičnom merom pesme i nalazeći pesničko nadahnuće u literaturi, Lalić se u svojoj poeziji okretao Vizantiji i antičkom svetu. Takođe je bio izvrstan prevodilac, esejista i kritičar. Ivan V. Lalić je ušao u književnu kritiku kao hroničar časopisa, najpre „Letopisa Matice srpske“, a potom beogradske „Književnosti“. Njegovu kritiku odlikuje objektivnost, kao i iskustvo koje u nju unosi. Priredio je nekoliko antologija i zbornika. Bavio se prevodilaštvom, naročito prepevima; tako je između ostalog priredio „Antologiju novije francuske lirike“ (od Bodlera do naših dana) i izbore pesama Helderlina (Nolitova nagrada) i Pjer Žan Žuva. Autor je radio-drame „Majstor Hanuš“ (nagrada Jugoslovenske radiodifuzije). Dela Bivši dečak (1955) Melisa (poema) (1959) Argonauti i druge pesme (1961) Vreme, vatre, vrtovi (Zmajeva nagrada) (1961) Smetnje na vezama (1975) Strasna mera (1984) Vizantija (1987) Izabrane i nove pesme (1969) Vetrovito proleće (1956) Čini (1963) Krug (1968) Velika vrata mora (1958) Pesme (1987) Pismo (1992) Četiri kanona (1996) Pisao je eseje i kritike: Kritika i delo (1971) O poeziji i dvanaest pesnika KC

Deset knjiga drame iz edicije Srpska književnost: 7. Istorijska drama XIX veka, 1 9. Đura Jakšić 12. Komedije i narodni komadi 13. Drama na početku XX veka 15. Vojislav M. Jovanović 16. Milutin Bojić 19. Drama između dva rata 20. Savremena drama, 1 23. Aleksandar Popović 25. Radio i TV drama Izdavač Nolit, Beograd, 1987, tvrdi povez, ćirilica. Izuzetno očuvane knjige, mislim da nikad nisu ni otvarane.

Odlično stanje 3 knjige zajedno Poezija Konak Raška zemlja Rascija Ćamil Sijarić (Šipovice, 18. decembar 1913 — Sarajevo, 6. decembar 1989) bio je crnogorski i bosanskohercegovački književnik i romanopisac. Biografija[uredi | uredi izvor] Osnovnu školu je završio u Godijevu kod Bijelog Polja, a potom od 1927. do 1935. godine pohađao Veliku medresu kralja Aleksandra u Skoplju iz koje je istjeran zbog političkih aktivnosti. Školovanje je nastavio u Vranju i u tamošnjoj gimnaziji maturirao 1936. godine, nakon čega je prešao na studije prava u Beogradu. Diplomirao je 1940. godine, a za vrijeme Drugog svjetskog rata službovao je u Sarajevu, Mostaru, Bosanskoj Gradišci i Banjoj Luci. Za sekretara Suda narodne časti u Banjaluci izabran je 1945. godine, potom je bio novinar lista „Glas“ i dramaturg Narodnog pozorišta u Banjaluci. U Sarajevo je prešao 1947. godine, radio u redakciji lista „Pregled“. Nakon toga je bio u glavnom odboru Narodnog fronta i redakciji „Zadrugar“. U literarnu sekciju Radio Sarajeva je prešao 1951. godine i tu je ostao sve do odlaska u penziju 1983. godine. Umro je 6. decembra 1989. godine. Ćamil Sijarić je rođen 13. septembra 1913. godine u selu Šipovice. Osnovnu školu je završio u Godijevu kod Bijelog Polja, a potom od 1927. do 1935. godine pohađao Veliku medresu kralja Aleksandra u Skoplju iz koje je istjeran zbog političkih aktivnosti. Školovanje je nastavio u Vranju i u tamošnjoj gimnaziji maturirao 1936. godine, nakon čega je prešao na studije prava u Beogradu. Diplomirao je 1940. godine, a za vrijeme Drugog svjetskog rata službovao je u Sarajevu, Mostaru, Bosanskoj Gradišci i Banja Luci. Za sekretara Suda narodne časti u Banjaluci izabran je 1945. godine, potom je bio novinar lista «Glas» i dramaturg Narodnog pozorišta u Banjaluci. U Sarajevo je prešao 1947. godine, radio u redakciji lista «Pregled». Nakon toga je bio u glavnom odboru Narodnog fronta i redakciji «Zadrugara». U literarnu sekciju Radio Sarajeva je prešao 1951. godine i tu je ostao sve do odlaska u penziju 1983. godine. Umro je 6. decembra 1989. godine. Djela[uredi | uredi kod] «Ram bulja», 1953. pripovijetke, «Naša snaha i mi momci», pripovijetke, «Bihorci», roman, Sarajevo, 1956, «Kuću kućom čine lastavice», 1962, pripovijetke, «Sablja», 1969. pripovijetke, «Putnici na putu», 1969, pripovijetke, «Kad djevojka spava», 1972, pripovijetke, «Francuski pamuk», 1980, (dobitnik Andrićeve nagrade) «Priče kod vode», 1982, «Rimski prsten», 1985, Raška zemlja Rascija, roman, «Miris lišća orahova», 1991, «Konak», roman, «Mojkovačka bitka», roman, «Carska vojska», roman, «Zelen prsten na vodi», pripovijetke, «Zapis o gradovima»… Lirika, poezija, Beograd, BIGZ, 1988,