Rucni radio TRANZISTOR na dve baterije marke WATSON

Vjekoslav Majer - Slušamo radio , izdanje Mladost Zagreb iz 1971-ve . Knjiga - 4

Jako star radio, ima ovaj dodatak za klasicne baterije. Kontakti su korodirali.

Slobodan Stanišić - Ljubav zvana radio , izdanje RTS / Interpres . Potpis na predlistu osim toga kao nova..

Stari ruski radio prijemnik Sokol 310 U ispravnom stanju Radi na dve standardne baterije od 1,5v Pogledajte slike

Nasta Blabber Power Tronic 1985. Made in Hong Kong AM/FM 4xAA baterije Neispravno, unutra je sva elektronika i mehanizam za pomeranje donje usne.

STRATEGIJE PROGRAMIRANJA KOMERCIJALNOG RADIJA Kako se pravi dobar radio Institut za pozorište, film, radio i televiziju - Fakultet dramskih umetnosti, Beograd Izdaje - Samizdat B92 - Beograd Knjiga se bavi pitanjima kako i zašto je od omiljenog, angažovanog i provokativnog medija komercijalni radio u Srbiji postao samo jukebox? Gde su nestale prave radio zvezde? Da li su Internet i digitalne platforme utočište i inkubator autentične radio kreativnosti? Da li će radio budućnost osigurati konsultanti i `samo hitovi` ili eksperiment, inovativnost i hrabrost `malih ljudi koji žive u radiju`? I, uopšte - da li slušate radio... Stanje knjige kao na priloženim slikama - ocena 9 od 10 Mek povez 345.strana

Baterije su jos u fabrickoj foliji, naravno posto su proizvedene 1969-e godine one su procurele. Ovo je bas tesko naci.

Prodajem portabl radio aparat Super Knips 64 iz šezdesetih godina. Kupljen u Švedskoj, ispravan, u stanju sa slike.

EI vintage radio HSR ga zovu. Neispravan, neispitan detaljno, za delove ili restauraciju. Hvata par stanica. Mogu da vam ga dodatno ispitam pre kupovine 3K - 0843 - KH-MO-P001

RADIO BEOGRAD hronika Radio Beograda 1924 *1929 * 1945 * 1989 Rađanje i stasavanje, Svetle boje usred mračne zbilje, Bokorenje i razgranavanje, Od radija za sve ka radiju za svakog, Otvoreni radio... odlično očuvana, kao nova sa posvetom namenjena direktoru Radio Beograda Vladimiru N.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Antonio Lupateli (1930 – 18. maj 2018) je bio italijanski ilustrator, strip crtač i pisac koji je radio pod pseudonimom Toni Volf. Lupateli je najpoznatiji po svojim ilustracijama knjiga za decu. Lupateli je radio sa Fratelli Fabbri Editori, Paiot Film, Fleetvai Publications i Dami Editore. Kao strip crtač, bio je jedan od nekoliko umetnika koji su crtali za Fleetvai-jeve dečije časopise Plaihour i Jack and Jill. Među serijama na kojima je radio bile su Freddie Frog, Fun in Toiland, Little Sooti i Mooni of the Moon. U italijanskom časopisu Il Corriere dei Piccoli stvorio je Ciccio Sprai i Robi e Robo. Preminuo je u Italiji 18. maja 2018.

Opis proizvoda Izdržljivost: 4h Težina: 9 g Mikro USB kabl Bluetooth Micro SD FM radio Mikrofon Trajanje baterije: 8 sati

➡️ http://www.kupindo.com/Clan/Chuma/SpisakPredmeta Stari fasong sa lopovom proizvodnje Radio Elektronika Kragujevac, od bakelita potpun ispravan. Trenutno stanje vidite na slikama.

Odlično stanje Ilustrovano Retko u ponudi Ima posvetu Vlada Stojiljković (1938 – 2002), pesnik, prozni pisac, prevodilac i likovni umetnik. Osnovnu školu i gimnaziju završio je u Nišu. Diplomirao je engleski jezik na Filološkom fakultetu u Beogradu. Član Udruženja književnika Srbije i Udruženja likovnih umetnika primenjene umetnosti Srbije. Radni vek je proveo u redakciji Dečjeg programa Radio Beograda. Autor je brojnih dečjih i drugih radio-drama izvođenih na gotovo svim jugoslovenskim radio-stanicama. Izlagao je na izložbama ULUPUS-a „Zlatno pero“ i preveo sa engleskog više knjiga od kojih romane „Vrli novi svet“ Oldusa Hakslija i „1984“ Džordža Orvela, „Lesi se vraća kući“ Erika Najta, „Guliverova putovanja“ Džonatana Svifta i „Ibi ponovo jaše“ Alfreda Žarija. Bio je član redakcije Internacionalne revije SIGNAL, a sedamdesetih godina aktivno je učestvovao u signalističkom pokretu. Knjige: „Kišobran je rasprodan“, 1972; „Zamislite jedan datum“, 1974; „Sijalica od sto konjskih snaga“, 1976; „Da li da se ponašam“, 1978; „Odavde dovde“, 1978; „Blok 39“, 1979 (nagrade Neven i Mlado pokolenje); „Pegava i debeli“, 1982; „Pismopisac“, 1995 Signalizam Casopis signal miroljub todorovic

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Rikna malkice ostecena u dnu, nije nista strasno! Sve ostalo uredno! Antonio Lupatelli (1930. – 18. svibnja 2018.) bio je talijanski ilustrator, crtač stripova i pisac koji je radio pod pseudonimom Tony Wolf. Lupatelli je najpoznatiji po svojim ilustracijama dječjih knjiga, uključujući njegov rad u: Pinocchio, Dami Editore Firenze, 2002 Le Storie del Bosco, (serija Šumski narod, koju je također napisao) Na farmi, Running Press Kids, 2005 U gradu, Running Press Kids, izdanje Brdbk, 2005 Jack i Jill Također je dao grafičke priloge adaptacijama knjiga švicarske TV serije Pingu o glini. Lupatelli je radio s Fratelli Fabbri Editori, Payot Film, Fleetway Publications i Dami Editore. Kao crtač stripova bio je jedan od nekoliko umjetnika koji su crtali za Fleetwayeve dječje časopise Playhour i Jack and Jill.[7][8] Među serijama na kojima je radio su Freddie Frog, Fun in Toyland, Little Sooty i Moony of the Moon.[9][10] U talijanskom časopisu Il Corriere dei Piccoli stvorio je Ciccio Sprai i Robi e Robo. Preminuo je u Italiji 18. svibnja 2018.

Knjiga je u veoma dobrom stanju. Ima posvetu Knjiga za decu i odrasle Vladimir Andrić (Obrenovac, 25. oktobar 1944 — Beograd, 16. februar 2021[1]) bio je srpski pisac, dramaturg, reditelj i dugogodišnji urednik Dečjeg i školskog programa Radio-televizije Beograd. Autor je televizijskih serijala za decu Laku noć, deco i Pustolov, šest pozorišnih drama, dvadesetak radio-drama i više filmskih scenarija. Režirao je prvu verziju filma Šešir profesora Koste Vujića. Dobitnik je brojnih nagrada za svoja književna dela (nagrada Politikinog zabavnika, Zmajevih dečjih igara, Neven, Zlatni ključić, i drugih.) tvrd povez ilustrovana 108 str format 22 cm

Endrju Bojd NOVINARSATVO U ELEKTRONSKIM MEDIJIMA Metodi pripreme radio i televizijsdkih vesti Clio, 2002. 607 strana. Očuvana, malo požutela ili zaprljana na bočnim stranama (pogledajte sve slike).

U odličnom estetskom stanju legendarni Hewlet Packard pda uredjaj Prodaje se sa kredl punjačem Nažalost prilikom zadnje selidbe izgubio sam napojni deo kabla Prodajem ga kao ispravnog jer je radio Pogledajte slike

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Redje u ponudi! Anto Staničić (Tivat, 18. prosinca 1909. - 1991.), crnogorski[1]dječji pisac i novinar, hrvatske nacionalnosti.[2] Jedan je od najpoznatijih pisaca dječjih knjiga, romana i pripovijetki. Među malobrojnim je Bokeljima koji je uspio ući u školsku lektiru za osnovne škole. Poznato mu je djelo roman Mali pirat, koji je bio rado čitan u drugoj polovini 20. stoljeća u Hrvatskoj, Crnoj Gori, Srbiji i Slovačkoj, te je doživio nekoliko izdanja. Poznati su mu i romani Galebovo gnijezdo i Bambusov štap.[2] 26. studenoga 2019. postavljena mu je spomen ploča na zidu kuće u Tivtu gdje je pisac rođen.[3] Živio je u Beogradu te je stvarao na srpskom jeziku. Rođen u Tivtu 1909. godine. U Dubrovniku je završio osnovnu i srednju školu. U Zagrebu je počeo studirati ekonomiju. Godine 1937. zaposlio se u Agrarnoj banci u Beogradu. Godine 1948. u Radio-Beogradu se zaposlio kao novinar. Na Radio-Beogradu radio je u uredništvu emisija za djecu, potom u Radio-školi, te drugim uredništvima u kojima je stalno radio do 1978. godine. Većinom je živio u Beogradu, ali je nadahnuće za djela nalazio na obali Jadranskog mora i tamošnjim ljudima, koje je smatrao vrlo hrabrima. Ugledao se na djeda Peru, mornara, pa je pisao uglavnom o svom zavičaju plemenitih i jednostavnih ljudi i njihovom mornarskom životu. Prvu knjigu objavio je 1951. godine, Priče na granici istine. Slijedi mu uspješnica Mali pirat, čiji motiv je prošlost stare Boke i kroz nju je prikazao svoje uspomene iz djetinjstva. Doživjela je prijevode na slovenski, makedonski, mađarski i češki. Roman Bambusov štap preveden je na slovački. Nastavio je stvarati i novo veliko priznanje dobio je 1981. za Galebovo gnijezdo te 1991. godine. Umro je 1991. godine.[1] Djela Djela:[1] Priče na granici istine, Zagreb: Mladost, 1951. Mali pirat, Zagreb: Mladost, 1956. Bambusov štap, Zagreb: Mladost, 1959. Ratni brod Velika sultanija, Zagreb: Mladost, 1964. Tamo gdje se talasi razbijaju, Zagreb: Mladost, 1964. Afrikanac i druge pripovijesti, Zagreb: Mladost, 1971. Nojeva barka, Gornji Milanovac: Dječje novine, 1974. Binga, Minuš Đerdan priča za djecu Galebovo gnezdo, Beograd: Nolit, 1980. Kojim putem, Afrikanče, Beograd: Nolit, 1984. Priča o Sunici, Beograd: Nolit, 1985. Beskućne kuće, Beograd: Nolit, 1987. Tajne Veriga, Beograd: Nolit, 1988.

➡️ http://www.kupindo.com/Clan/Chuma/SpisakPredmeta Čitaj opis i gledaj slike. Pelikan 450 tehnička olovka, oštećena. Najveća oštećenja se nalaze napred kod dela za mine. Neko je nešto tu radio ali ne najbolje. Pogledajte slike. Trenutno stanje vidite na slikama.

Malo nagnječena (tako je stajala u kutiji), ali inače nekorišćena. Tin Ujević je u tri navrata boravio u Beogradu – 1912. kao izgnanik iz Hrvatske, odnosno Austro- -Ugarske, zatim od početka 1920. do sredine novembra 1925, i na kraju od jula 1926. do sredine novembra 1929 – ukupno nepunih deset godina. Uzbudljiva priča o jednom od najvećih hrvatskih i jugoslovenskih književnika – zašto ne reći i srpskih (u krugu modernista s kojima je stvarao književnu i intelektualnu klimu Beograda) jer je u kontekstu ove literature stvorio veoma zamašan i izuzetan opus (Lelek sebra, Kolajna), ogroman broj raznolikih književnih radova rasutih po mnogobrojnim beogradskim listovima i časopisima. Beogradske godine Tina Ujevića sadrže dve različite priče: prva je veoma plodna i izrazito podsticajna modernistička stvaralačka magija, druga je obeležena ekstremnim boemstvom. Ovo je otkrivalačka, inspirativna, dobro sklopljena priča o jednom velikanu a i kralju beogradske boemije. Čita se kao uzbudljiv avanturistički roman... Nedeljko Ješić (Gorobilje kod Požege, 1. septembar 1930 – Beograd, 8. april 2019) bio je srpski i jugoslovenski profesor, novinar, književnik, publicista i urednik emisija. Nedeljko Ješić Lični podaci Puno ime Nedeljko Ješić Datum rođenja 1. septembar 1930. Mesto rođenja Gorobilje, Požega,, Kraljevina Jugoslavija Datum smrti 8. april 2019. (88 god.) Mesto smrti Beograd,, Srbija Novinarski rad Novine Večernje novosti Televizija Radio-televizija Srbije Biografija Rodio se kao sin Ješić M. Ljubomira Ljube i Milice.[1][2][3][4] Dobio je ime po svom stricu, Ješić M. Nedeljku (1890–1914), koji je kao mladić poginuo u Prvom vetskom ratu.[5][2] Osnovnu školu, završio je u svom zavičaju, [6] gimnaziju u Požegi, Užicu i Čačku,[6] a filološki fakultet – odsek za jugoslovensku književnost, u Beogradu,[7][6] gde je i magistrirao 1961. godine, na temu „Kritika o delu Miloša Crnjanskog“[6] Radio je jedno vreme kao profesor gimnazije u Čačku,[6][4] a nakon toga odselio se u Beograd i radio je u „Večernjim novostima“[7][6] i u Republičkom zavodu za izdavanje udžbenika.[7][6] Od 1963. godine, radio je kao novinar u Radio Beogradu, a 1973. prelazi u obrazovni program Televiziju Beograd, gde ostaje do kraja radnog veka, do 1995. godine.[7][6] Ostaće upamćen kao urednik emisija: „Zlatne ruke”, „Azbuka zanimanja” (1975/76)[8][9], „Očevi i deca”[10][11], a njegova emisija „Ljudi govore”, koju je radio od 1979. do 1995. godine, ostavila je trajne zapise o ljudima našeg podneblja, u rasponu od čitavog 20. veka.[7][6] Nedeljko Ješić bavio se i publicističkim i književnim radom.[6] Objavio je veći broj knjiga, proze i književne kritike, od kojih su najpoznatije „Mladi Crnjanski“ (2004.), „Cirkus Drainac“[12] i „Tin Ujević i Beograd“ (2008.),[12] ali i monografije o selu Gorobilju, o istoriji šaha u Čačku i dr.[6] U dnevnim listovima i časopisima objavljivao je priče, eseje i feljtone, a u časopisima i veći broj članaka iz istorije požeškog kraja.[6] Autor je i nekoliko radio-drama, kao i monodrame „Crnjanski 1918“ (izvođena 1981. u Ateljeu 212).[6] Od 2012. godine u Narodnoj biblioteci Požega čuva se njegov legat, koji sadrži zbirku od preko 1.200 knjiga iz oblasti književnosti i društvenih nauka, kao i zbirku neknjižne građe i njegovih vrednih rukopisa koji čekaju svoje izdavače.[6] Dobitnik je Grand priks nagrade Festivala etnološkog filma za 1992., a 1995. godine uručena mu je i nagrada za životno delo „Svetozar Marković“, koju dodeljuje Udruženje novinara Srbije.[6] Bio je oženjen, nije imao dece. [3] Umro je 8. aprila 2019. godine u Beogradu.[6] Kremacija je izvršena u četvrtak 11. aprila 2019. godine, u 13 časova na Novom groblju u Beogradu.[7][6] Dela „Hronika Gorobilje“ (2002.). „Gorobiljsko zvono” (2003.). „Mladi Crnjanski“ (2004.). „Tin Ujević i Beograd“ (2008.).

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Jednog dana mama mačka je ostavila svog sinčića Čarlija u luci, jer je želela da on proputuje svet i ne doživi njenu sudbinu običnog lovca na miševe. Tu ga nalazi devojčica Violeta čiji je tata bio kapetan broda. Zajedno sa Violetom Čarli obilazi svet. Čitajte kako je mačak Čarli osvajao srca napuljskih mačaka, prodavao šešire, radio u cirkusu i doživeo niz drugih neverovatnih avantura. Aleksandar Popović (20. novembar 1929, Ub — 9. oktobar, 1996, Beograd) jedan je od najznačajnijih srpskih dramskih pisaca. Najviše je pisao komedije i satire a uspešno se bavio i drugim žanrovima, pa je iza sebe ostavio bogat opus drama za decu, scenarija za televizijske drame i serije. Njegova vrlo uspešna knjiga za decu je Sudbina jednog Čarlija. Za dramska dela osvojio je mnogobrojne nagrade, a pozorišne predstave rađene po njegovim tekstovima postale su zaštitni znak mnogih pozorišta. Napisao preko 50 pozorišnih komada. Biografija Rođen na Ubu 20. XI 1929. godine. Po završetku gimnazije, odličan matematičar, predaje se pisanju poezije i postaje kandidat za člana Udruženja književnika. Krajem hiljadudevetstočetrdesetih uhapšen je i provodi pet godina na Golom Otoku. Nakon robije bio je prisiljen da se okuša u raznim zanatima. Početkom hiljadudevetstopedesetih prihvatio je poziv Duška Radovića iz Radio Beograda i počeo da piše radio-drame za decu. Sa prvim literarnim tekstovima pojavio se 1959. godine. Njegov raznovrstan opus sadrži drame i komedije, drame za decu, TV drame i televizijske serije.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Ilustracije: Nives Kavuric - Kurtovic Iris Supek Tagliaferro (Zagreb, 4. kolovoza 1946.), hrvatska književnica i povjesničarka umjetnosti. Živjela je i radila u Zagrebu, ali se pri kraju svojeg radnog perioda preselila u Rijeku.[1] Život i djelo Diplomirala je na Filozofskom fakultetu. Po zanimanju je povjesničarka umjetnosti. Potječe iz zagrebačke obitelji znamenitog fizičara, filozofa i akademika Ivana Supeka i njegove supruge Zdenke Tagliaferro.[2] Radila je kao urednica i dramaturginja Dramskog programa Hrvatskog radija. Piše poeziju, romane te kazališne i radio-drame. U produkciji Hrvatskog radija je izvedeno dvadesetak njenih radio-drama i igara, kao i mnogi prijevodi i adaptacije dramskih tekstova i priča. Za `Kraj svijeta počinje kihanjem` osvojila je drugu nagradu Ksaver Šandor Gjalski 1983.[3] Njen zapaženi roman `Hope Bleu` je ostvarenje vrlo složene kompozicije, neobičnih likova i tema, u kojem se miješaju žanrovi, geografske lokacije i povijesne epohe, a djelo odaje `osebujni senzibilitet, imaginaciju i popriličnu autoričinu čitateljsku kulturu` (V. Visković, 2000). Biblioteka Vjeverica