Stari radio-aparat ``Ozren``, proizvodnja oko `50-tih godina. Kolekcionarski primerak, originalan i dosta dobro očuvan. Dugo je stajao i nisam probao da ga uključim radi provere ispravnosti. Sve na njemu je originalno, ima svoj strujni, kao i antenski kabal.

HORNYPHON - SIESTA, radio-gramofon iz pedesetih, pravi kolekcionarski primerak. Pedantni Nemci lupili su žig na poklopac odeljka za baterije, tako da se tačno zna kad je aparat proizveden - 13. februara 1959. U vreme kad mali tranzistori za na uvo još nisu bili osvojili tržište ovo je bila idealna varijanta za slušanje muzike u prirodi ili gdegod daleko od utičnice. Ovaj mastodont u drvenoj kutiji presvučenoj nekom vrstom veštačke kože i težak oko 4 i po kilograma ima opciju slušanja radio programa i gramofonski deo, isključivo za male ploče na 45 obrtaja. Izuzetno solidan mono zvučnik ima posebnu tipku za korekciju boje zvuka (dunkel). Ide kao neispravan iako je zadnji put uredno radio 2004 i verovatno bi radio i danas, ali se baterije tog tipa više ne proizvode (a za ovaj model SIESTA nije predviđen adapter za struju). Dimenzije: 32x24x14 cm.

Stanje: Ploče : četiri ploče 5-/4+, na dve ploce na samom pocetku kao sitno zamagljenje, ploce su preslusane i ispravne su to ne utiče na njihovu reprodukciju, Omot: 4+, prednja strana omota je za ocenu 4 vidi se na slikama, ceo box je lepo ocuvan, ali zainteresovanim kupcima bih poslao slike, detaljno sve strane ovog kompleta pre kupovine ----------------------------- Label: PGP RTB ‎– 4 ЛП 3330036 Format: 4 × Vinyl, LP, Album Country: Yugoslavia Released: 1982 Genre: Folk, World, & Country Style: Religious Tracklist A1 I Pуковет (`Из моје домовине`) A2 II Pуковет(`Из моје домовине`) A3 III Pуковет (`Из моје домовине`) B1 IV Pуковет (`Мирјана`) B2 V Pуковет (`Из моје домовине`) B3 VI Pуковет (`Хајдук Вељко`) C1 VII Pуковет (`Песме Из Старе Србије И Македоније`) C2 VIII Pуковет (`Песме Са Косова`) C3 IX Pуковет (`Песме Из Црне Горе`) C4 X Pуковет (`Песме Са Охрида`) D1 XI Pуковет (`Песме Из Старе Србије`) D2 XII Pуковет (`Песме Са Косова`) D3 XIII Pуковет (`Из моје домовине`) E1 XIV Pуковет (`Песме Из Босне`) E2 XV Pуковет (`Песме Из Македоније`) F1 Приморски Напјеви F2 Козар F3 Опелo G Литургиja H Литургиja - II Дeо

R E T K O ! ! ! Stari radio tranzistor Grundig Boy Junior 53. Radio dosta dobro očuvan i kompletan. Radio je lampaš, ima 4 lampe serije D. Nije testiran jer treba anodna baterija od 75 V za grejanje lampi. Unutrašnjost isto dobro očuvana.

LP PLOCA 5 MINT PROMO PLOCA OMOT GENERIC PGP RTB none Non-Music,Folk, Interview - Radio emisija sa intervjuom sa Miroslavom Ilićem povodom izlaska njegovog 10. albuma u izdanju PGP RTB i 10 godina saradnje.

format: LP artist: V/A (razni izvođači), (Yugoslavia) title: Ventilator 202 – Demo Top 10 release date: 1983 label, Cat. No: PGP RTB, 2121336 style: alternative rock PERFEKTAN PRIMERAK: ploča je M (5), a omot NM (5-), skoro mint. Ružne i mučne 2020. godine je Zoran Modli, inicijator i mastermind radio projekta `Ventilator` odleteo u neku bolju dimenziju. Njegovo muzičko delo je ogromno, i tek će se istraživati i obeležavati. Ovde predstavljam prvu (od 3) LP kompilacije `Ventilator 202`, koja je bila odskočna daska tadašnjim demo bendovima. Na prvoj ploči se nalazi 11 pesama, među kojima i prvo vinilno pojavljivanje PARTIBREJKERSA (`Radio utopija`); neostvareni, a kultni BERLINEN STRASSE (`Maska`), MIŠKO PLAVI (`Hemija`, kasnije u Pilotima, Peđa D`Boys band...), PETAR I ZLI VUCI (`Moroni`), VIA TALAS (`Ti`, sa Bojanom pečarom, kasnije u EKV) i najveći gradski hit te 1982/83, bez koga se nije mogla zamisliti nijedna beogradska žurka – LAKI PINGVINI i sirova demo verzija `Možda, možda` (mnogo bolja nego one kasnije studijski peglane i šminkane`. Ostali bendovi takođe nisu bili loši (posebno Suba – REX ILUSIVII, da pomenem i njega), pogotovo za ono vreme... A1: BORA ĐORĐEVIĆ i ZORAN MODLI - Špica Ventilatora: `Bugi-vugi za disk džokeja` A2: REX ILUSIVII - Zla kob (4:12) A3: ŠTA SE VIDI KROZ DURBIN - Želi da ga zaboravi (2:57) A4: PARTIBREJKERS - Radio utopija (4:18) A5: BERLINEN STRASSE - Maske (2:17) A6: MIŠKO PLAVI - Hemija (2:08) B1: PETAR I ZLI VUCI - Moroni (2:50) B2: 39 LEGIJA - Smisao (2:40) B3: ZAK - Kosmička balada (4:18) B4: LAKI PINGVINI - Možda, možda (2:50) B5: VIA TALAS - Ti (5:00) ====================================================================== U svojoj prodajnoj koelkkciji imam sledeće ploče Zorana Modlija: ZORAN MODLI - kompletna diskografija (ploče na kojima je učestvovao kao izvođač, ploče koje je kompilovao i intervju promo ploče): 1) SP HAJDUK STANKO I JATACI - `Na putu za Stambol / Andjelija, čuvaj se Turaka (PGP RTB, 1975) https://www.kupindo.com/Ploce/74831661_SP-HAJDUK-STANKO-I-JATACI-Na-putu-za-S-1975-ODLICNA https://www.kupindo.com/Ploce/74831681_SP-HAJDUK-STANKO-I-JATACI-Bora-Corba-1975-PERFEKTNA 2) SP SUNCOKRET & ZORAN MODLI – `Rock`n`roll Duku-duku / Gili, gili Blues` (PGP RTB, 1976) https://www.kupindo.com/Ploce/74831633_SP-SUNCIOKRET-Rock-n-roll-Duku-Duku-1976-VG-VG https://www.kupindo.com/Ploce/74831645_SP-SUNCIOKRET-Rock-n-roll-Duku-Duku-1976-VG-VG- https://www.kupindo.com/Ploce/74831649_SP-SUNCIOKRET-Rock-n-roll-Duku-Duku-1976-vrlo-dobra 3) LP ZORAN MODLi (V/A) - `Leteća diskoteka` (PGP RTB, 1977) https://www.kupindo.com/Ploce/74931085_LP-V-A-Leteca-diskoteka-Zorana-Modlija-1977-VG https://www.kupindo.com/Ploce/61059273_LP-V-A-Leteca-diskoteka-Zorana-Modlija-1977- https://www.kupindo.com/Ploce/74264457_LP-V-A-Leteca-diskoteka-Zorana-Modlija-1977-G- 4) LP ZORAN MODLI (V/A) - `Disco Bus 2` (PGP RTB, 1977) https://www.kupindo.com/Ploce/74831449_LP-V-A-Zoran-Modli-Disco-bus-2-1977-1-press-VG- https://www.kupindo.com/Ploce/74831417_LP-V-A-Zoran-Modli-Disco-bus-2-1977-1-pres-VG-G- https://www.kupindo.com/Ploce/74831445_LP-V-A-Zoran-Modli-Disco-bus-2-1977-1-press-G- https://www.kupindo.com/Ploce/74831461_LP-V-A-Zoran-Modli-Disco-bus-2-1977-G- https://www.kupindo.com/Ploce/74831469_LP-V-A-Zoran-Modli-Disco-bus-2-1977-2-pres-VG-VG- 5) intervju LP ZORAN MODLI / ZLATKO PEJAKOVIĆ – `Radio emisija Zlatko Pejaković LP - Trn` (PGP RTB, 1981) 6) intervju LP ZORAN MODLI / RIBLJA ČORBA – `Radio emisija Riblja Čorba LP Mrtva Priroda` (PGP RTB, 1981) 7) intervju LP ZORAN MODLI / GENERACIJA 5 – `Radio emisija Generacija 5 LP Dubler` (PGP RTB, 1982) https://www.kupindo.com/Ploce/69663465_intervju-LP-GENERACIJA-5-i-Zoran-Modli-Dubler-1982- 8) intervju LP ZORAN MODLI / LEPA LUKIĆ – `Radio emisija PGP RTB` (PGP RTB, 1983) 9) LP ZORAN MODLI (V/A) - `Ventilator 202 Demo Top 10` (PGP RTB, 1983) https://www.kupindo.com/Ploce/66483773_LP-V-A-Ventilator-202-Demo-Top-10-1983-PERFEKTNA https://www.kupindo.com/Ploce/74831601_LP-V-A-Ventilator-202-Demo-Top-10-1983-F-VG 10) LP ZORAN MODLI (V/A) - `Ventilator 202 Demo Top 10 - Vol. 2` (PGP RTB, 1984) 11) LP ZORAN MODLI (V/A) - `Ventilator 202 Demo Top 10 - Vol. 3` (PGP RTB, 1985)

Vintage Sanyo prenosni stereo sistem u aktovki iz 1972 godine. Kolekcionarski primerak,predmet nije testiran, nema kabla za napajanje struje. Dimenzije 430 x 320 x 100 mm (videti prilozene slike). Stereo sistem poseduje, gramafon, kasetofon i radio sa dva rasklopljiva zvucnika koji se mogu izvaditi iz aktovke. Preporucuje se istinskim kolekcionarima ili osobama koji se bave popravkom istih.

novo,u celofanu bar kod 0196588291418 Start It Up 3:18 Find A Way 3:23 Da Booty 3:20 Steppin` It Up 3:22 Like It Like That 2:46 Common Ground (Get It Goin` On) 2:49 4 Moms 1:49 His Name Is Mutty Ranks 1:56 Give Me 3:52 Pad & Pen 3:23 Busta`s Lament 2:39 Hot 4 U 3:15 Against The World 3:59 The Love 4:02 Rock Rock Y`all 4:17 Scenario (Remix) 5:17 Money Maker 4:22 Hot Sex 2:45 Oh My God (Remix) 4:02 Jazz (We`ve Got) (Re-recording Radio) 4:19 One Two Shit

Stanje : Ploča 5, Omot 5--, kao na slikama -------------------------- Godina izdanja: 1982 Žanr: Alternativni Rok, Rok Poreklo: Domaći izvođač Izdavač: HELIDON Tip: LP ROCK,PSYCHEDELIC ROCK, PROG ROCK,AVANTGARDE ------------------------------ Buldožer ‎– Zabranjeno Plakatirati Label: Helidon ‎– FLP 05-013 Format: Vinyl, LP, Album, Reissue Country: Yugoslavia Released: 1982 Genre: Rock Style: Avantgarde, Psychedelic Rock, Prog Rock Tracklist A1 Ne Brini Mama 6:50 A2 Dobro Jutro Madam Jovanović 9:15 B1 Helga 3:40 B2 Jeste Li Vidjeli Djevojčice 6:40 B3 Doktore Pomozite 3:45 Credits Bass – Vili Bertok Drums – Tone Dimnik Guitar – Uroš Lovšin Guitar, Vocals – Boris Bele Organ, Piano, Synthesizer [Moog] – Borut Činč Producer – Vitomir Simurdić Recorded By, Mixed By – Ištvan Tibai Vocals – Marko Brecelj Notes Recorded at studio Radio Novi Sad, 1976. Release date added according to Runout info Reissue from 1982 Barcode and Other Identifiers Matrix / Runout (Side A): FLP 05-013 A 30382 Matrix / Runout (Side B): FLP 05-013 B 30382 Rights Society: SOKOJ Veoma retko izdanje

Knjiga je dobro očuvana. Izdavač: Mate d.o.o.,Zagreb Godina izdavanja: 2006. Opštee informacije:, 688 str., 20,0 cm x 25,0 cm 3. izdanje POSTIZANJE KONKURENTSKE PREDNOSTI! Četvorica autora profesori su sa različitih i veoma istaknutih američkih fakulteta (Ohio State University, Michigan State University i dr.). Oni vjeruju da je pristup vođenja ljudskih potencijala od temeljne važnosti za stvaranje dugoročne `vrijednosti” poduzeća i njegovog opstanka te su to na jasan i zanimljiv način prikazali u knjizi. Knjiga je ujedno raskošno opremljena ilustracijama, a pruža i upoznavanje s izazovima koje je nužno za stvaranje vrijednosti i stjecanje konkurentske prednosti. Kvalitetno upravljanje ljudskim resursima predstavlja konkurentsku prednost modernog poslovanja. Kratki sadržaj: Okruženje ljudskih potencijala: Upravljanje ljudskim potencijalima Strategijski menadžment ljudskih potencijala Pravno okruženje: ravnopravna mogućnost zapošljavanja Pribavljanje i priprema ljudskih potencijala: Selekcija i raspoređivanje Obuka Procjena i razvoj ljudskih potencijala: Upravljanje radnom uspješnošću Razvoj zaposlenika Kompenzacije ljudskih potencijala: Odluke o platnoj strukturi Priznavanje doprinosa zaposlenika plaćanjem Beneficije zaposlenika Posebne teme ljudskih potencijala: Kolektivno pregovaranje i radni odnosi Globalni menadžment ljudskih potencijala Strategijski menadžment funkcije ljudskih potencijala R. A. Noe je profesor menadžmenta na Sveučilištu Ohio. Prije toga radio je na katedri menadžmenta na Sveučilištu Michigan i u Centru industrijskih odnosa na Carlson School of Management, Sveučilište Minnesota. Provodio je istraživanja i predavao studentima, postdiplomcima i doktorskim studentima o upravljanju ljudskim potencijalima, menadžerskim vještinama, kvantitativnim metodama, informacijskim sustavima ljudskih potencijala, edukaciji, razvoju zaposlenika i organizacijskom ponašanju. J. R. Hollenbeck profesor je menadžmenta na Eli Broad Graduate School of Business Administration na Sveučilištu Michigan. Stekao je doktorat iz menadžmenta i organizacijskog ponašanja na New York Sveučilištu. U svom radu najviše istražuje teoriju samokontrole i motivacije za rad, procese separacije i stjecanja zaposlenika te odlučivanje i radnu uspješnost u timovima. B. Gerhart je Frances Hampton Currey profesor studija organizacije na Owen School of Management pri Vanderbilt Sveučilištu. Stekao je magisterij iz psihologije na Bowling Green State University 1979. Godine i doktorat iz područja industrijskih odnosa na Sveučilište Wisconsin – Madison 1985. Njegovo istraživanje se usredotočuj na područje kompenzacija / nagrađivanja, popunjavanja radnih mjesta i stavova zaposlenika. P. M. Wright je pridruženi profesor škole industrijskih i radnih odnosa na Sveučilištu Cornell. Prethodno je bio pridruženi profesor menadžmenta i koordinator magisterija iz upravljanja ljudskim potencijalima na Graduate School of Business pri Sveučilištu Texas A & M.``

SAVA ŠUMANOVIĆ prepuštanje pasiji Ljubica Miljković Galerija slika Sava Šumanović, Šid/ Printmedia, Beograd, 2007. 416 strana, tvrd povez, zaštitni omot, veliki format. Galerija `Sava Šumanović` iz Šida i `Printmedia` iz Beograda objavili su monografiju `Sava Šumanović - Prepuštanje pasiji` o jednom od najznačajnijih srpskih slikara prve polovine 20. veka. Autor monografije je Ljubica Miljković, a knjiga sadrži hronologiju važnih dogadjaja iz života i stvaralaštva Save Šumanovića, popis monografija i kataloga i antologijski izbor od 128 slika s reprodukcijama preko cele strane, saopštili su izdavači. Izdanje je dopunjeno i popisom s manjim reprodukcijama u boji, 626 slika, četiri grafike, 237 akvarela, gvaševa, pastela, tempera i crteža. Sava Šumanavić (1896- 942) rodjen je u Vinkovcima, a u četvrtoj godini s porodicom se preselio u Šid. Godine 1914. godine upisao je Višu umetničku školu u Zagrebu, a od 1918. godine počeo je da izlaže svoja dela. Godine 1920. Šumanović je otišao u Pariz i iznajmio atelje na Monparnasu. Učitelj mu je bio Andre Lot, istaknuti likovni pedagog analitičkog kubizma. U Parizu se družio s Rastkom Petrovićem, Modiljanijem, Maksom Žakobom i drugim umetnicima. Narednih godina živeo je i slikao u Zagrebu. Godine 1924. napisao je studije `Slikar o slikarstvu` i `Zašto volim Pusenovo slikarstvo`. U Parizu je ponovo boravio 1925. godine, gde je prihvatio uticaje Matisovog slikarstva. Godine 1927. naslikao je `Doručak na travi` koji je naišao na odlične kritike u Francuskoj. Nešto kasnije na Salonu nezavisnih izložio je sliku `Pijana ladja`, inspirisanu istoimenom pesmom Artura Remboa. Druga inspiracija bila je čuvena Žerikoova slika `Splav Meduza`. Kritičari su delo dočekali s podeljenim stavovima. Godine 1928. vratio se u Šid, gde je slikao sremske pejzaže. Novac od prodaje slika omogućio mu je da ponovo ode u Pariz, gde su nastale slike: `Luksemburški park`, `Crveni ćilim`, `Most na Seni`, koje karakteriše poetski realizam i umereni koloristički ekspresionizam. Po povratku u Šid, 1930. godine slika lokalne pejzaže i aktove. Tri godine radio je na ciklusu velikih platana `Šidjanke`, a kasnije na ciklusu `Beračice`, posvećenom berbi groždja. Avgusta 1942. Savu Šumanovića su, zajedno s još 150 Srba iz Šida, uhapsile vlasti NDH i odvele u Sremsku Mitrovicu, gde su streljani i sahranjeni u zajedničku masovnu grobnicu. (Tanjug)

Stanje> Ploca 5, kada se stavi ploča na mat gramofona i kada se zavrti na početku A strane u na početku B strane ima talasanje ali to ne utiče na reprodukciju ove ploče. Omot> 5, ------------------------- Label: Diskoton ‎– LP-8423 Format: Vinyl, LP, Album Country: Yugoslavia Released: 1990 Genre: Folk, World, & Country Style: Folk Tracklist A1 Odnio Si Sunce, Vrati Se Po Tamu Lyrics By – M. Jakšić* 3:15 A2 Mislio Si Prevarićeš Lyrics By – I. Bublin* 3:39 A3 Zašto Mi Majko Učini To Lyrics By – I. Bublin* 3:49 A4 Uspio Si, Uspio Lyrics By – Z. Halilović - Zeko* 3:25 B1 Šta Mi To Radiš Mangupe Lyrics By – S. Okanović* 4:09 B2 Uzmite Me Sebi Lyrics By – J. Jovanović* 3:40 B3 Bez Tebe Sam Nesretna Lyrics By – J. Jovanović* 3:12 B4 Vjeruj, Nisam Kriva Lyrics By – M. Alić*

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Geografske osnove juzne Srbije (sa 33 slike u tekstu i jednom kartom u prilogu) Dr. Vojislav S. Radovanovic Vojislav S. Radovanović (Pavlica, 14. januar 1894 — Beograd, 26. april 1957) bio je srpski i jugoslovenski naučni radnik. Tokom svoje karijere radio je kao docent, vanredni i redovni profesor na Skopskom, Zagrebačkom i Beogradskom univerzitetu.[1] Bio je dopisni član Srpske kraljevske akademije (kasnije SANU), član Srpskog geografskog društva i osnivač i prvi upravnik Etnografskog instituta SANU.[2] Bio je učenik i asistent čuvenog srpskog geografa prof. dr Jovana Cvijića.[1] Iako je po struci bio geomorfolog, prof. Radovanović se u svom dugogodišnjem naučnoistraživačkom radu bavio i drugim, manje ili više srodnim disciplinama kao što su antropogeografija, etnologija, fizička i istorijska geografija i istorija. Objavio je veliki broj naučnih radova, a njegova doktorska disertacija „Tikveš i Rajec“ jedna je od najboljih i najiscrpnijih antropogeografskih monografija sa terena Makedonije. Biografija Detinjstvo i školovanje Vojislav S. Radovanović, rođen je 14. januara 1894. godine u selu Pavlici u Raškoj oblasti. Njegov otac Sofronije, po zanimanju učitelj, bio je poznati socijalista zbog čega je često po kazni premeštan zajedno sa porodicom iz sela u selo. Vojislav je osnovnu školu učio u selu Vrbovcu. Posle su prešli u Šabac gde je pohađao Šabačku gimnaziju; maturirao je u Nišu. 1912. godine upisao se na geografski odsek Beogradskog univerziteta.[1] Učestvovao je u Prvom svetskom ratu kao jedan od 1.300 kaplara.[3] Mobilisan je 1. decembra 1914. godine u činu đaka-narednika, ali se ubrzo razboleo od pegavog tifusa. Nakon uspešnog lečenja upućen je 1915. godine na front u blizini Smedereva. Prilikom artiljerijskog baraža koji je prethodio početku nemačke ofanzive 1915. godine teško je ranjen. Nemački geler pogodio ga je u koleno. Drugi geler pogodio ga je u predelu stomaka. Na sreću zaustavile su ga fišeklije sa municijom koje je nosio oko pojasa, ali je bio teško kontuzovan. Prebačen je u nemačku vojnu bolnicu gde mu je pružena medicinska nega. Glavni nemački hirurg sažalio se na mladog srpskog podoficira koji je odlično znao nemački jezik i odlučio je da mu spase nogu. Posle uspešne operacije proveo je neko vreme na rehabilitaciji. Kako mu je noga sporo zaceljivala Nemci su mu dozvolili da bude kod majke. U to vreme su bili smešteni kod rođaka u Kruševcu u kojem je Vojislav radio kao profesor nemačkog jezika u gimnaziji. Tokom boravka u Kruševcu upoznao je svoju buduću suprugu Milevu Šterić kojom se oženio posle rata. Između dva svetska rata Po završetku Prvog svetskog rata nastavio je sa studijama. 1921. godine diplomirao je geografiju. Sredinom 1921. godine postavljen je za privremenog predmetnog učitelja, a 10. novembra iste godine i za suplenta gimnazije u Skoplju gde je služio do 30. oktobra 1922. godine. Na poziv prof. Jovana Cvijića radio je kao njegov asistent u Geografskom insitutu Univerziteta u Beogradu od 1922. do 1924. god. Uverenje o vremenu provedenom u horu Beogradske opere. U ovom periodu se takođe aktivno bavio pevanjem. Bio je član Akademskog studentskog društva „Obilić“ kao i član hora Beogradske opere čiji je upravnik u to vreme bio Stevan Hristić. Međutim, morao je da se odrekne profesionalnog bavljenja muzikom kada je njegov profesor i mentor Jovan Cvijić saznao za njegov angažman u Beogradskoj operi. Do ovog saznanja Cvijić je došao na pomalo smešan način koji se dugo posle toga prepričavao kao anegdota. 1921. godine. Cvijić je ugostio uglednog gosta i kolegu iz Francuske. Želeći da mu pokaže znamenitosti Beograda odlučio je da ga odvede na predstavu u Beogradskoj operi. To veče je na repertoaru bila Verdijeva „Aida“. U loži u Narodnom pozorištu, pored Cvijića i gosta iz Francuske, nalazio se i jedan od prvih Cvijićevih učenika i njegov prijatelj prof. Borivoje Ž. Milojević. Ubrzo po početku predstave na sceni se pojavio Vojislav Radovanović u kostimu prvosveštenika i počeo da peva. Ne verujući svojim očima, iako loža nije bila daleko od bine, Cvijić se iznenađeno okrenuo prema svom učeniku i zapitao ga: „Gos`n Boro, je`l ono naš Voja skakuće po bini?` Gos`n Bori nije preostalo ništa drugo nego da odgovori potvrdno. Znajući da se ovo saznanje nije dopalo Cvijiću prof. Milojević je sutradan sačekao svog mlađeg kolegu Vojislava ispred prostorija Geografskog instituta u Kapetan Mišinom zdanju i upozorio ga na događaj od prethodne večeri. Odmah po dolasku Cvijić je pozvao Vojislava u svoju kancelariju. U kraćem i otvorenom razgovoru Cvijić mu je na krajnje korektan način skrenuo pažnju da, iako je i on sam ljubitelj lepih umetnosti, smatra da jedan mlad čovek ne može profesionalno da se bavi i naukom i umetnošću i da bude uspešan na oba polja. Vojislav Radovanović je već sutradan dao ostavku na mesto soliste u horu Beogradske opere. O njegovoj kratkoj profesionalnoj muzičkoj karijeri svedoči i uverenje koje je na njegov zahtev izdalo Kraljevsko Srpsko Narodno pozorište u kojem se potvrđuje da je Vojislav Radovanović bio član hora Beogradske opere u periodu od 1. septembra 1919. godine do 15. juna 1921. god. Obaveštenje o stavljanju u stanje pokoja prof. Vojislava Radovanovića. U periodu od 1922. do 1925. godine bio je sekretar Odseka Geografskog društva u Skoplju koje je bilo deo Srpskog geografskog društva.[4] Godine 1924. odbranio je doktorsku disertaciju. Iste godine izabran je za docenta filozofskog fakulteta u Skoplju. Ovu dužnost obavljao je sve do 3. oktobra 1925. godine kada je postavljen za vanrednog profesora Mudroslovnog fakulteta Sveučilišta Kraljevine SHS u Zagrebu. U tom trenutku bio je jedini profesor Srbijanac na Zagrebačkom univerzitetu što je u to vreme bio presedan. 14. januara 1926. godine penzionisan je po ukazu novog ministra prosvete g-dina Stjepana Radića. Bio je to prvi ukaz koji je Stjepan Radić doneo po stupanju na položaj Ministra prosvete. Penzionisanje prof. Vojislava Radovanovića bilo je povod za žučnu raspravu u Skupštini Kraljevine SHS. 1926. godine izabran je za vanrednog, a 1938. godine i za redovnog profesora fakulteta u Skoplju. 1936. godine izabran je za dopisnog člana Bugarskog geografskog društva u Sofiji. 1940. godine je nakon objavljivanja jedinstvenog dela o narodnoj nošnji u Marijovu izabran za dopisnog člana Srpske kraljevske akademije. U Skoplju je do početka rata bio upravnik Skopskog muzeja u čijem osnivanju je dao ključni doprinos. Drugi svetski rat Slom države 1941. godine doveo je porodicu Vojislava Radovanovića u izbeglištvo, koje je proveo u Beogradu. Za vreme rata bio je redovni profesor Beogradskog univerziteta na raspolaganju jer tada nije bilo nastave. Tokom okupacije novoformirana Srpska vlada čiji predsednik je bio general Milan Nedić pozvala je svu srpsku intelektualnu elitu da potpiše izjavu lojalnosti novoj vladi. Među nekolicinom uglednih srpskih intelektualaca koji su odbili da potpišu ovu izjavu bio je i prof. Vojislav Radovanović. Iako je bio poznat po antifašističkim predavanjima koje je držao na Beogradskom univerzitetu pre rata, kao i po tome da su mu dve ćerke bile komunistkinje koje su aktivno učestvovale u borbi protiv okupatora, prof. Radovanović je uprkos odbijanju da potpiše deklaraciju, izbegao odvođenje u Banjički logor zahvaljujući pripadniku Beogradske specijalne policije koji je bio predratni komunista i koji je pokušavao da zaštiti porodici prof. Radovanovića tokom Drugog svetskog rata. 1943. godine Vojislavov sin Radovan odveden je u nemački koncentracioni logor Mauthauzen gde mu se gubi svaki trag. Iste godine, najmlađa ćerka prof. Radovanovića, Biljana mobilisana je za prinudni rad u nemačku organizaciju „Tot“. Prebačena je u Jagodinu gde je učestvovala u javnim radovima. Njen otac ju je često obilazio sve dok se nije pridružila partizanima i nakon oslobođenja se vratila u Beograd. Posle oslobođenja Posle oslobođenja zemlje od nemačke okupacije godine 1945. Vojislav Radovanoović je bio preuzet od strane Beogradskog Univerziteta za redovnog profesora geografije (antropogeografije) na Prirodno-matematičkom fakultetu, i istovremeno, za profesora antropogeografije, koja se još jedino za njegova života održala na studijama, na katedri Etnologije Filozofskog fakulteta u Beogradu. Na tim dužnostima radio je sve do svoje smrti 1957. god. Tokom 1945—46. godine bio je angažovan kao član komisije Ministarstva prosvete NR Srbije za utvđivanje štete na kulturnim spomenicima i prirodnim znamenitostima. Srpsko geografsko društvo ponovo je počelo sa radom 1947. godine, a iste godine Vojislav Radovanović imenovan je za člana upravnog odobra društva.[4] Uporedo sa nastavnim aktivnostima i profesurom u Beogradu Vojislav Radovanović angažuje se i u radu Etnografskog instituta SANU u čijem osnivanju 1947. godine je aktivno učestvovao, uz veliku podršku tadašnjeg predsednika Akademije Aleksandra Belića. Aktom predsednika Komiteta za naučne ustanove, Univerziteta i Velike škole NR Srbije od 10. juna 1947. godine prof. dr Vojislav Radovanović postavljen je za prvog upravnika Etnografskog instituta SAN. Na mestu upravnika Etnografskog instituta ostao je sve do svoje smrti 1957. god. Prof. dr Vojislav Radovanović umro je 26. aprila 1957. godine od raka u svojoj 64. godini. Sin prof. dr. Vojislava Radovanovića, profesor Univerziteta u Beogradu Milovan Radovanović, bio je predsednik Srpskog geografskog društva od 1986. do 1988. godine, a 1992. godine odlikovan je medaljom Jovan Cvijić.[4] Naučno delo U Glasniku Etnografskog muzeja u Beogradu, knj. XX objavljenom 1957. godine profesor Petar Š. Vlahović je prisećajući se naučnog dela svog preminulog kolege i prijatelja prof. Vojislava S. Radovanovića, napisao sledeće: Koliko god je bio plodan Radovanovićev društveni rad, još je plodnije njegovo naučno delo koje se može podeliti na četiri glavne grupe radova: geografski, istorijsko-geografski, antropogeografski i etnološki. Njegovo prvo značajno delo, doktorska disertacija „Tikveš i Rajec ` (Srpski etnografski zbornik knjiga XXIX, Naselja i poreklo stanovništva 17, Beograd 1924), započeta pod rukovodstvom Jevta Dedijera i Cvijića 1914. godine, predstavlja jedinstvenu antropogeografsku studiju kako u našoj tako i u svetskoj nauci. Ovim i kasnijim radovima stvorio je Radovanović nove naučne vidike i podigao Cvijićevu antropogeogrfsku školu na najviši stepen (Borba, Beograd, od 28. IV 1957. godine). Za punih 45 godina naučnog rada on je najdoslednije među Cvijićevim učenicima nastavljao i razvijao metode svoga profesora. Radovanović je posvetio nekoliko članaka seni svoga profesora Cvijića, trudeći se da kroz njih prikaže značaj Cvijićeve škole u proučavanju naših naroda. U članku „Jovan Cvijić i njegov naučni rad u Južnoj Srbiji“ (Beograd, (1927). str. 13) izložio je Cvijićeve napore na proučavanju Makedonije i zapažanja o svim etnološkim problemima te geografske celine. Iste godine (1927) na Drugom kongresu slovenskih geografa i etnologa u Poljskoj održao je predavanje pod naslovom „Jovan Cvijić i srpska antropogeografska škola“ (Beograd (1927). str. 10) u kome izlaže istorijat ove škole i rezultate koje je ona postigla. U radu „Nacionalni zavet Jovana Cvijića“ (Biblioteka „Život i rad“, Beograd 1929, st. 27) pisac iznosi kakav je bio i koliki značaj ima moralni i intelektualni lik Jovana Cvijića i do kakvih je on konstatacija došao, kao: da je naše nacionalno samopouzdanje i snaga našeg duha neizmerna, da se različitim seobama i imigracijama, socijalnim prilagođavanjima i različitim etnobiološkim procesima došlo do stvaranja jedinstvenog južnoslovenskog narodnog duha, jer su s doseljenicima donete i stvorene nove navike i običaji, dubok i snažan folklor. Iz tih procesa se stvaraju osnovi južnoslovenskog narodnog, nacionalnog i državnog jedinstva. Nastaje južnoslovenska civilizacija. Radovanović je najzad dao monografsku sintezu „Jovan Cvijić“ (Glasnik Etnografskog instituta SAN, II-III za 1953-54 g., Beograd (1957). str. 1-66). Ova sveobuhvatna studija o velikom naučniku i Radovanovićevom idealu predstavlja sintezu svega dosad rečenoga i napisanoga. Radovanović nije samo opisivao rezltate Cvijićeve škole i ukazivao na njih, već ih je, idući stopama svoga učitelja i profesora, na delu unapređivao. Radom „Problemi antropogeografskih ispitivanja Južne Srbije“ (Zb. radovan na III kongresu slovenskih geografa i etnografa u Jugoslaviji 1930, Beograd (1932). str. 25-34) izloženo je sve dotada ispitano u Makedoniji. Značajna je i studija „Jugoslavija, geografski položaj, unutrašnje i spoljnje veze“ (Glasnik Etnografskog instituta SAN II-III, Beograd (1957). str. 115-146), u kojoj su između ostalog određene sve važnije antropogeografske karakteristike naše zemlje. Ovoj grupi pripadaju još neki Radovanovićevi radovi opštijeg značaja od kojih se posebno može izdvojiti rad pod naslovom „Stanovništvo zemlje danas i za poslednja tri stoleća“ (Gl. Etnografskog instituta SAN I, Beograd (1952). str. 355-371) koji sadrži statističke podatke o prirastu stanovništva na osnovu kojih pisac utvrđuje migracione pravce i strujanja međukontinentalnih razmera. Takođe se osvrće na prirast stanovništva zemlje u budućnosti, ako bi bili normalni uslovi priraštaja kao i u minuloj deceniji između dva svetska rata. U jednoj od prvih svojih čisto etnoloških rasprava „Kult prostonarodnih crkvenih ktitora u Južnoj Srbiji“ (Glasnik Skopskog naučnog društva III, Skoplje (1927). str. 99-104) ukazuje na značaj predstavljanja crkvenih ktitora sa čijih se slika, pošto su najčešće predstavljeni s porodicama, može proučavati naša plemenska i vlasteoska nošnja, koja još nije proučena u celini. Takođe je značajan prilog „O narodnoj hrani u Marijovu“ (Gl. Geograf. društva sv XIV, Beograd 1928, 131-137) u kojem raspravlja o ishrani stanovništva ove planinske oblasti pa se zadržava uglavnom na hrastovim zabranima i hlebu od žira koji se onde jeo u izuzetnim prilikama. Naučni rad prof. Radovanovića pod naslovom „Narodna predanja o ubijanju starih ljudi, geografsko-etnografska poređenja“ (Glasnik Skopskog naučnog društva knj. VII-VIII, Skoplje 1929-30. str. 309-346) predstavlja jedinstveno delo u našoj naučnoj literaturi. Ova uporedna geografsko-etnografska naučna studija utvrđuje geografsko rasprostranjenje, vrste i varijetete narodnih tradicija o ovoj nekadašnjoj, davno izumrloj pojavi u narodnom pravnom i religioznom običajnom životu kod Južnih Slovena. Najveći deo svojih ispitivanja Radovanović je posvetio Marijovu. Otuda je nastala i njegova poznata zbirka „Mariovci u pesmi, priči i šali“ (Zbornik za etnografiju i folklor Južne Srbije i susednih oblasti I, Skoplje (1931). str. 65-231) gde je pored obilate građe dat i solidan registar, beleške o kazivačima i zapažanja o nastajanju pojedinih vrsta narodnih umotvorina u ovome kraju. U ovoj grupi radova nalazi se i naučna studija „Narodna nošnja u Marijovu“ sa 52 slike u tekstu (iz Glasnika Skopskog naučnog društva sv. XIV i XV, Skoplje 1935, str 153) koja predstavlja dosad najbolju studiju te vrste u južnoslovenskoj etnološkoj literaturi uopšte. `Sveta Zlata Meglenska, južnosrbijanski kult devojke narodne mučenice“ (Spomenica srpsko-pravoslavnog sabornog hrama svete Bogorodice u Skoplju 1835- (1935). str. 329-336) objašnjava kako je u narodu nastao kult mučeništva iz kosovske tragedije, te da je on nadahnuo likovima svojih junaka najbrojnija dela našeg narodnog i umetničkog stvaralaštva. `Markov megdan s Musom - kult narodnog heroja zaštitnika sirotinje raje“ (Gl. Etnografskog instituta SAN I, Beograd 1952, str 213-256) jedinstvena je i originalna po koncepciji studija u našoj etnološkoj literaturi. Kult Marka Kraljevića izazvao je i umetničko predstavljanje njegova lika po seoskim crkvama. Jedan primer navodi pisac iz okoline Bitolja. Ta kompozicija prikazuje Markov megdan s Musom. Bilo bi možda jednostrano ako ne ukažemo na još jedan momenat koji karakteriše Radovanovićev etnološki rad. On je bio ne samo savestan istraživač i teoretičar pojava iz narodnog života, već je s istim žarom radio i na muzejskoj problematici. Ilustracije radi pomenućemo članak „Naše staro oružje“ (preštampano iz Južnog pregleda II, sv. 7, Skoplje (1928). str. 6) u kome raspravlja kako i kakve podatke treba prikupljati o našem narodnom oružju i kako bi trebalo klasirati kolekcije ove vrste po muzejima. Radovanović je pored saradnje na Enciklopediji St. Stanojevića, za koju je obradio niz geografskih termina i etnoloških naziva, uređivao razne etnološke publikacije, a posle Drugog svetskog rata i sva izdanja Etnografskog instituta Srpske akademije nauka. Taj posao nije bio ni mali ni lak. Ali ga je Radovanović prihvatao sa ljubavlju, unoseći se u finese, čak do pred samu smrt, pa i onda kad je ležao na bolesničkoj postelji s koje više nije ustao. On je i tim svojim radom vidno zadužio etnološku nauku. Pet knjiga „Naselja“, tri knjige „Narodnog života i običaja“, tri knjige „Rasprave i građa“, dva Zbornika radova, tri velika Glasnika instituta, dve posebne publikacije i 6 knjiga u ediciji „Posebna izdanja Etnografskog instituta“, najbolji su svedoci njegova neumornog zalaganja i na tom polju.

LEKCIJE IZ SVAKODNEVNICE ZA POSLOVNI SVET BUDUĆNOSTI! Komunikacija je jedan od najosnovnijih elemenata poslovanja, bilo da je reč o istraživačkom timu koji prikuplja dokaze o tržišnim trendovima ili se radi o inspirativnom vođi koji vodi kompaniju prema ispunjavanju zajedničkih ciljeva. Efikasna komunikacija je ključna za uspeh organizacija i pojedinaca, a neefikasna komunikacija često je uzrok manjih greški, velikih strateških zabluda i katastrofalnih neuspeha. Bez obzira na profesiju kojom se želite baviti, sposobnost komuniciranja će biti ključna veština – i veština koju će poslodavci od vas očekivati kada uđete na tržište radne snage. Suvremena poslovna komunikacija već je dve decenije vodeći udžbenik iz te oblasti, a ističe se najmodernijim analizama koje će studente uspešno pripremiti za poslovnu praksu. Dok drugi udžbenici izdaju nova izdanja koja nisu u skladu s godinom u kojoj izlaze, Bovée i Thill pružaju znanje iz realnog sveta današnjice i budućnosti. Autori kontinuirano nude praktične savete i obrađuju relevantne teme u modernom komuniciranju, kao što je upotreba društvenih mreža, blogova, Twitter-a i ostalih savremenih komunikacijskih alata u poslovnom okruženju. Svako poglavlje završava se vežbama i aktivnostima koje podržavaju pojedinu temu, pa se za razliku od stručnih izdanja, ova knjgia bavi savremenim komunikacijskim alatima koji pripremaju za stvarnu praksu poslovnog komuniciranja. Sadržaj pokriva širok spektar tema koje su važne za efikasnu poslovnu komunikaciju, kao i komuniciranje u kontekstu kulturalnih različitosti. Iako je zbog celovitosti i detaljnog uvida u različite teme poslovnog komuniciranja knjiga prvenstveno namenjena studentima ekonomskih nauka i menadžmenta, Business Communication Today takođe može biti korisna literatura naučnim i stručnim radnicima koji se bave ekonomijom, ali i svima koji žele izbrusiti svoje komunikacione veštine. Primenljivost ovog dela na širu javnost potvrđuju poglavlja koja govore o oblikovanju biografija, pisanju izveštaja ili vođenju intervjua, kao i sastavljanju rutinskih, negativnih, pozitivnih i podsticajnih poruka. Kad se tome dodaju didaktički elementi na kraju svakog poglavlja koji donose sažetke sadržaja i testiraju znanje i primenu novih znanja i veština, evidentno je da se delo bavi važnim temama za efikasno poslovno komuniciranje. Kratak sadržaj Razumijevanje osnova poslovne komunikacije Primjenjivanje procesa pisanja u tri koraka Sastavljanje kratkih poruka Popunjavanje poruka kvalitetnim informacijama Planiranje, pisanje i ispunjavanje izvještaja i prijedloga Izrada i provođenje usmenih i internetskih prezentacija Sastavljanje poruka za zaposlenje i intervjui za zapošljavanje COURTLAND L. BOVÉE i JOHN V. THILL već su dve decenije vodeći autori udžbenika i milionima studenata su pokazali put u ekonomiju i poslovno komuniciranje. Njihovi nagrađivani tekstovi ističu se proverenim pedagoškim pristupom, opsežnom upotrebom savremenih studija slučajeva, stotinama primera iz stvarnog života, privlačnim stilom pisanja, temeljnim istraživanjem i jedinstvenom integracijom štampanih i elektronskih izvora. Svako novo izdanje odražava predanost autora kontinuiranom dorađivanju i usavršavanju, posebno u pogledu oblikovanja najnovijih praksi u poslovanju i upotrebi tehnologije. Profesor Bovée ima 22 godine predavačkog iskustva na Grossmont College u San Diegu, gde je dobio titulu počasnog profesora, kao i zvanje počasnog rukovodioca C. Allen Paul. Thill je istaknuti komunikacijski konsultant koji je radio s organizacijama u rasponu od multinacionalnih kompanija iz Fortune 500 do preduzetničkih, tek pokrenutih firmi. Pre je bio zaposlen u Pacific Bell-u i u Texac-u. Uz to su i vlasnici najposećenije Internet stranice na svetu koja se bavi temama poslovne komunikacije: www.businesscommunicationblog.com.