Knjiga Zanemarena i osvetljena filozofska baština: razgovor sa Slobodanom Žunjićem Đorđa Malavrazića nastala je nakon što je Slobodan Žunjić dobio Nagradu Nikola Milošević 2014. godine, koju je osnovao Malavrazić, glavni i odgovorni urednik Radio Beograda 2, programa kulture i umetnosti. On se, po prirodnom redu stvari, povukao u penziju u jesen 2015. godine, ali je nastavio intelektualnu aktivnost i marta sledeće godine izložio Slobodanu Žunjiću koncept jednog njihovog mogućeg studioznog razgovora, imajući u vidu, za ovu priliku, ne samo Prirok i suštastvo, nego i problematiku pokrenutu laureatovom narednom knjigom Istorija srpske filozofije, čija je pojava izazvala mnogobrojne prikaze i polemičke napade na autora. Mada suočen sa lošim prognozama lekara, o kojima je otvoreno govorio prijateljima i saradnicima, Žunjić je prihvatio ovu zamisao, a istovremeno radio na još nekoliko dela zahtevne i ambiciozne zamisli, odlučan da filosofiji, kao što je i rekao u jednom momentu ovog razgovora, da i svoj poslednji izdisaj. Tako nastali i veoma obimni intervju, proširen u odnosu na početni projekat, Đorđe Malavrazić je naslovio Zanemarena i osvetljena filozofska baština.

Ovo je on the road roman o snovima onih koji su osamdesetih godina prošlog veka napustili Srbiju i Balkan kako bi se domogli večito varljivog američkog sna. Napisana vizuelnim jezikom filmske montaže, kao i roman Fetiš Nulo (treći deo Severne trilogije), ova knjiga predstavlja svojevrsno jedinjenje dokumentarnog i fiktivnog, kroz koje avanture generacije osamdesetih odjekuju kao upozorenje o dolasku vremena beznađa kojima svedočimo danas. Probijajući se kroz slike kriminala, prostitucije i narkomanije, u svetu (bez) ljubavi, punom sirovog nasilja, zamki i iluzija, pratimo uspone i padove junaka, dok traže stazu ka umetnosti života sa drugim i za druge. Vezan za stalni pokret i promenu, ovaj roman vodi na put od Čikaga preko San Franciska do Njujorka, kroz bespuća i lutanja podzemljem nevidljivim običnom stanovniku Amerike, daleko od rodnog tla, a opet u neraskidivoj vezi sa njim. Tomislav Longinović profesor je slavistike i komparativne književnosti na Univerzitetu Viskonsin-Medison. Doktorirao je s temom „Ideologija, identitet i granične poetike u slovenskom romanu dvadesetog veka“. Teoretičar, pisac i prevodilac. Bibliografija: Sama Amerika (Radio B92, 1994), Minut ćutanja (Radio B92, 1997), Vampirska nacija (Duke University Press, 2011).

Na zlatnom rogu ili Avgusti (drama u pet činova - deset slika) Krvna zrnca ili Pacijenti (komedija u tuce kliničkih slika) Drugo stanje (monodrama s pantomimom) Hamlet u blu-džinsu (poetska drama) Milanković ili Lako je geniju (neorenesansni igrokaz) Razgovor na brdu Topčiderskom Flora i fauna ili Čekajući Sunčicu (krimi komedija u dve posete staroj dami) Pssst, deca spavaju (radio-igra)

Strahinja je sada u penziji. Radio je kao agent Državne bezbednosti. Sada živi mirno u staroj porodičnoj kući. Društvo mu pravi Ramona, devojka koju je usvojio nakon što su joj roditelji poginuli. Njegov miran život narušiće izvesni profesor Vladimir koji ima veze sa njegovom ćerkom Mašom. Maša je u opasnosti. Sve se dodatno komplikuje kada se desi petostruko ubistvo. Ramona će nastaviti istragu...

Džon Čiver smatra se američkim Čehovom XX veka. Opisujući prosečne američke porodice koje žive u predgrađima, ponajpre u njegov fiktivni Šejdi Hil, ovaj pisac dao je neprolaznu sliku Amerike u zlatno doba srednje klase, njihove malograđanske navike, isprazne snove i težnje kroz neskriveni cinizam, ali i razumevanje za ljudske slabosti svojih junaka. Knjiga sadrži dvadeset sedam antologijskih priča, među kojima ,,Plivač" i ,,Grozni radio" imaju kultni status.

Roman opisuje događaje iz Topličkog ustanka 1917. godine, koje je Ćurčić opisao kroz sećanje svog dede Milića Dragovića. Inače, Ćurčić je rodom iz Prolom Banje, a živi i radi u Hong Kongu Studirao je mašinstvo, moderne slovenke jezike i literaturu i pravo, a doktorirao je u Singapuru u oblasti edukativnih nauka. Radio je kao predavač i univerzitetski profesor u više zemalja, uključujući Australiju, Singapur i Hong Kong...

Javni RTV servis u službi građana predstavlja savremen pogled na specifičan medijski model o kome tokom poslednje decenije postoje različita mišljenja. Autor smatra da je ovakav model radija i televizije i potreban i moguć u savremenom društvu, i iznosi niz argumenata koji taj javni servis karakterišu kao nezamenjiv komunikacioni servis i važnu integrativnu snagu društva. Zamišljeni projekat javne radiodifuzije kao idealni tip teško je ostvariv i u realnosti možda i ne postoji, ali one radio-televizijske organizacije koje su mu najbliže (britanski BBC, japanski NHK ili bavarska RTV) daju dovoljno razloga za zaključak da je to često segment medijskog sistema čiji potencijali u najvećoj meri mogu da zadovolje komunikacione i kulturne potrebe savremenog čoveka. Autor govori o ulozi javnog servisa u demokratizaciji društva, uz poseban osvrt na specifične interese i potrebe civilnog društva, manjinskih društvenih grupa, građanskih udruženja i inicijativa. U tekstu je dat i pregled jednog broja medijskih organizacija koje funkcionišu kao javne službe u razvijenim zapadnim, kao i u bivšim socijalističkim zemljama. Činjenica da je transformisanje državnih radio-televizija u javne servise u zemljama u tranziciji, pa i u našoj zemlji, već godinama aktuelno pitanje, potvrđuje izraženu potrebu za ovakvom knjigom.

Izuzetna knjiga, objavljena u Parizu 1929. godine. Knjiga objedinjuje biografiju La Fontaene, njegovo kompletno delo, basne i pesme, veoma opširne gramatičke napomene i neku vrstu rečnika reči i izraza. Biografija pisca je dosta detaljno i opširno napisana na 33 stranice, sa osvrtom na uslove i vreme u kome je pisac živeo i radio. Obzirom da je La Fontaine rodjen 1621. godine, a da je ova knjiga sa njegovim delima objavljena 1929. godine, urednik knjige Dr. književnosti Renë Radouant, je opširno dao gramatičke i druge napomene, uporedjujući ih medjusobno sa njihovim značenjem u vreme kada je pisac živeo i radio i vremena kada je pisana ova knjiga. Takodje je dat prilično opširan rečnik reči i izraza sa njihovim značenjem u vreme kada je pisac stvarao svoja dela i sa njihovim značenjem u vreme izdavanja ove knjige. Knjige koje se ovako sveobuhvatno i temljno bave nekim piscem i njegovim delom, su veoma retke, i svakako će biti vredan izvor pravih informacija nekome ko se bavi Francuskom ili svetskom književnošću. Knjiga je obzirom na svoje godine u solidnom stanju, jedino bi neki knjigovezac mogao malo da popravi - zalepi prednju koricu knjige koja je malo odvojena ali ne potputo.

Javni RTV servis u službi građana predstavlja savremen pogled na specifičan medijski model o kome tokom poslednje decenije postoje različita mišljenja. Autor smatra da je ovakav model radija i televizije i potreban i moguć u savremenom društvu, i iznosi niz argumenata koji taj javni servis karakterišu kao nezamenjiv komunikacioni servis i važnu integrativnu snagu društva. Zamišljeni projekat javne radiodifuzije kao idealni tip teško je ostvariv i u realnosti možda i ne postoji, ali one radio-televizijske organizacije koje su mu najbliže (britanski BBC, japanski NHK ili bavarska RTV) daju dovoljno razloga za zaključak da je to često segment medijskog sistema čiji potencijali u najvećoj meri mogu da zadovolje komunikacione i kulturne potrebe savremenog čoveka. Autor govori o ulozi javnog servisa u demokratizaciji društva, uz poseban osvrt na specifične interese i potrebe civilnog društva, manjinskih društvenih grupa, građanskih udruženja i inicijativa. U tekstu je dat i pregled jednog broja medijskih organizacija koje funkcionišu kao javne službe u razvijenim zapadnim, kao i u bivšim socijalističkim zemljama. Činjenica da je transformisanje državnih radio-televizija u javne servise u zemljama u tranziciji, pa i u našoj zemlji, već godinama aktuelno pitanje, potvrđuje izraženu potrebu za ovakvom knjigom.

U ovom izdanju predstavljene su dve od pet opera najznačajnijeg srpskog operskog kompozitora Petra Konjovića. ,,Ženidba Miloševa" je njegova prva opera i na prvom CD-u se nalaze snimci ove opere koji se čuvaju u Arhivu Radio Beograda. Operu ,,Seljaci" Konjović je komponovao 1951. godine prema komadu ,,Đido" Janka Veselinovića. Na drugom CD-u se nalazi opera u celini, s tim što su posebno snimljeni uvertira i sama opera.

Pjer Brosar je tokom Drugog svetskog rata radio kao policajac višijevske Francuske, a istovremeno bio odgovoran za streljanje 14 Jevreja u Dombeju 1945. godine. Nakon rata mu je suđeno, ali je uspeo da se izvuče. Četrdeset godina kasnije ponovo je u bekstvu - juri ga tajanstvena organizacija koja hoće njegovu glavu i sudija odlučna da ga izvede pred lice pravde na osnovu novog zakona o zločinu protiv čovečnosti. Brosar uspeva da se krije, ali ne zadugo...

Šezdesete godine dvadesetog veka, Vukovar - taktovi novih, veselih pop pesama, narodni pevači, radio i TV emisije... Prisećajući se svog rodnog grada, Pavličić nas vraća u neka srećnija, bezbrižnija vremena, podstiče nostalgiju kod čitalaca starije generacije, priziva duh minulih vremena kada je ovaj grad Panonije bio i nešto drugo osim sinonima za rat i razaranje. lake, čitljive i nadasve prijemčive proze, Pavao pavličić nas vodi na jedno nezaboravno vreme u prošlost. Spremite se!

DETALJNIJE Saznajte kako su živeli Beograđani između dva svetska rata! I još nešto: kako se grad širio nicanjem novih naselja, ko su bili vodeći srpski industrijalci, kako su se Beograđanke ulepšavale, koji su slavni svetski umetnici gostovali u Beogradu, kada je emitovana prva radio emisija i kada su Beograđani saznali šta je to televizija. Autor: Radina Vučetić Ilustrator: Vladimir Bursać 23,5 x 16,5 cm 32 str. meki povez, pun kolor ćirilica Uzrast: 10-14 god.

Priče Isaka Babelja opisuju surovu, golu realnost rata, stvarajući tako slike nezamislive svim onima koji nisu proživeli rat.

Norman Vinsent Pil je godinama radio s ljudima pomažući im u rešavanju problema i poboljšanju života i razvio tehniku koja je pomagala ljudima da se osećaju bolje, snažnije i srećnije. U ovoj knjizi pokazuje na koji način možemo da oslobodimo unutrašnju snagu, osetimo sigurnost i zadovoljstvo, kako podići nivo samopouzdanja, unaprediti partnerske, poslovne i prijateljske odnose. Broj strana: 256 Cena: 1099 din + troškovi dostave Knjigu možete poručiti i telefonom : 066 060820 ISPORUKA NA ADRESU, PLAĆANJE POUZEĆEM

Bestseler pisac Džon Grišam prvi put je radio knjigu o stvarnim događajima, ali kad je video koliko mu je energije i vremena trebalo za delo “Nevin čovek” shvatio je da će mu to ujedno biti i poslednji takav poduhvat. Njegova knjiga govori o životnoj priča Rona Vilijamsona i njegovog prijatelja Denisa Frica koji su osuđeni za ubistvo konobarice 1982. godine. Obojica su na kraju oslobođeni pošto njihova DNK nije mogla da se poveže s mestom ubistva.

Elitisov veliki književni rad jedan je od najzačajnijih tekstova grčke književnosti XX veka. Na njemu je pesnik radio jedanaest godina. Elitis se bavi temom užasa Drugog svetskog rata u kome je učestvovao kao borac na albanskom frontu, nemačke okupacije i grčkog građanskog rata koji je usledio ubrzo zatim. Njegova poezija zasniva se na dobrom poznavanju francuske poezije, odnosno evropskog modernizma, ali u fazi zrelog preispitivanja Elitis se sve više okreće helenskoj prirodnoj filozofiji, platonizmu i metafizičkom romantizmu.

Džon Daglas je dugo godina radio kao specijalni agent američkog Federalnog istražnog biroa u Jedinici za podršku u istrazi pomoću profilisanja i analize mesta zločina. Daglas je postao živa legenda u profilisanju jer je uspeo u hvatanju nekih od najokrutnijih serijskih ubica. Daglas je prvi koji je zauzimao tačku gledišta ubice i žrtve, analizirajući njihove obrasce ponašanja i predviđajući njihove sledeće korake. On je začetnik bihevioralnog pristupa u profilisanju kriminalne ličnosti koja je danas neophodna u kriminologiji.

Izabrane pesme poznatog publiciste, radio-urednika i pesnika, Ota Tolnaia (1940). U okviru izdanja Zavoda za kulturu Vojvodine, koje će obuhvatati sve relevantne pesnike sa područija Vojvodine, izlazi ovo remek - delo moderne poezije. Oto Tolnai je rođen u Kanjiži a studirao je mađarsku književnost u Novom Sadu i filozofiju u Zagrebu. Pokretač i urednik mnogih književnih časopisa, zbog čega je jednom prilikom i bio osuđivan, jer su njegovi tekstovi ocenjeni kao neprijateljska propaganda. Poslednji predsednik Saveza književnika Jugoslavije.

Pesnik, prevodilac i univerzitetski profesor, Mihalis Pijeris je rođen na Kipru 1952. godine. Studirao je filologiju i teatrologiju u Solunu i Sidneju i radio na mnogim univerzitetima i istraživačkim centrima u Grčkoj, Evropi, Americi i Australiji. Objavljivao je pripovetke, prozne tekstove i drame, kao i veliki broj studija iz oblasti srednjovekovne, renesansne i moderne grčke književnosti. Objavio je devet zbirki poezije, a prevodio je i stranu poeziju na grčki, kao i starogrčke drame. Preminuo je 2021. godine.

Reč izdavača: ’’Roman koji razbija predrasude o našim precima, govori o njihovom junaštvu i vekovnom stradanju, pečalbi u dalekoj Americi i Beču, njihovom radnom elanu, glamuru i obrazovanju. Glavni lik doktor Petar Rundo je živeo i radio u Trebinju, sve do 1942. godine kada je pod tajanstvenim okolnostima obešen u ustaškom zatvoru. Pisanju ovog istorijskog romana je doprineo sin doktora Petra Runda, dr Mihailo Rundo, anesteziolog u penziji koji živi na relaciji Frankfurt – Risan i ovaj roman je ustvari njegova ispovest.’’

Knjiga Poslednji barokni Srbin Stojan D. Vujičić njim – samim autora Radovana Popovića posvećena je jednom od vodećih i najuglednijih srpskih književnika u Mađarskoj, koji je radio na uspostavljanju i izučavanju kulturno-istorijskih i književnih veza srpske i mađarske kulture. Stojan D. Vujačić (1933 – 2022), nosilac ordena Srpski vitez, bio je izuzetna ličnost svoga doba, a autor u knjizi ističe njegove dve glavne grane delatnosti: građenje i negovanje jugoslovensko-mađarskih književnih i kulturnih veza i čuvanje srpske umetničke i duhovne baštine u Mađarskoj.

Vodic kroz dio zbirke Ante Topica Mimare Guide through part of the Ante Topic Mimara collection udzbenicki format odlicno ocuvano bez nedostataka 188 str. plastificirane stranice Lib 10 Ante Topić Mimara (Korušce u Dalmatinskoj zagori, 7. travnja 1898. - Zagreb, 30. siječnja1987.) - hrvatski skupljač umjetnina i povjesničar umjetnosti Studirao je slikarstvo i restauriranje umjetnina u Rimu. Kolekcionarstvom se bavio od 1921. godine, a nakon Drugog svjetskog rata bio je savjetnik pri Jugoslavenskoj vojnoj misiji u Berlinu i Münchenu, gdje je radio na povratu opljačkanih hrvatskih i jugoslavenskih kulturno-umjetničkih dobara. Umjetničku zbirku od oko 3.000 različitih predmeta od prapovijesti do 20. stoljeća, darovao je 1972. godine hrvatskom narodu, a zbirka je smještena i izložena u zgradi nekadašnje gimnazije na Rooseveltovu trgu u Zagrebu, u današnjem Muzeju Mimara. Pored toga, veliki dio kolekcije darovan je Narodnom muzeju Srbije u Beogradu. Mimara = Mirko Maratović?Uredi Prema nekim teorijama [1], Ante Topić Mimara je zapravo, Mirko Maratović[1], rođen 16. ožujka 1897. u Splitu. Tijekom 20-ih godina, 20. stoljeća radio je pod imenom stanovitog grofa, kada je navodno,sa Josipom Brozom, organizirao krađu jedinstvenog diptiha od slonovače iz Zagrebačke katedrale. Diptih je 1928. godine prodan muzeju u Clevelandu i vraćen 1936. godine. Maratović je preuzeo identitet pravog Ante Topića, nakon što je pravi Topić umro u vojnoj bolnici u Rimu, otkupivši njegove dokumente. Ma

Za minulih sedam decenija, uzalud sam (opet i opet) pokušavao da dokučim ne zašto sam vodio dnevnik – činili su to i drugi (da ne zaborave ono što bi inače zaboravili; da zabeleže svoje misli i osećanja; da pročiste um, uspostave perspektivu, razlabave ligamente) – nego zašto sam to radio u grču, bez odlaganja, maltene fanatično. Kao da je u pitanju bio sam život. Što se ishoda tiče, i sad je isto: odgonetke nema. Sem ako dnevnik nisam tako predano i osobenjački vodio da ne bih poludeo. (Voja Čolanović)

Nova knjiga nobelovke Alis Manro, pripovetke pisane na tragu života njenih predaka u Škotskoj, o čemu sama autorka svedoči. Njena sposobnost da se otisne u misli i osećanja ljudi, davno preminulih, čiju smrt jedva da je neko i zabeležio, na ivici je neobjašnjivosti. Nebitno je da li se radio o doslovnoj istini, njen smisao pripovedanja jeste da se doslovne činjenice izbave iz kolotečine banalnosti, iz zaborava, i da se sačuva – ili da se stvori – izvestan osećaj neprekidnosti u grozničavim kovitlacima iskustva. Sjajna Alisa Manro!