BESNILO - Borislav Pekić Izdavač: Novosti, Beograd Biblioteka XX vek Godina izdanja: 2004 Format: 21 X 12,5 cm. Povez: Tvrdi, zaštitni omot Pismo: Ćirilica Bro strana: 576 Virus u obliku metka pogađa u srce civilizacije... Niko nije bezbedan. Vizija kraja sveta koja odgovara onome što smo od sveta napravili. Biološka katastrofa, u razmerama nepoznatim savremenoj istoriji, pogada londonski aerodrom Hitrou u jeku letnje sezone. Usled mutacije virusa besnila u jednoj naucnoj laboratoriji, epidemija se širi zastrašujucom brzinom jer nijedna vakcina ne deluje. U karantinu, koji obuhvata ogroman kompleks, zateklo se na desetine hiljada putnika i nameštenika aerodroma... U ovoj univerzalnoj metafori, cije književne srodnike možemo prepoznati u Kamijevoj Kugi ili Saramagovom Slepilu, zaraženi ljudi vode rat ne samo sa zlokobnim psecim virusom, nego i sa besnilom u sebi i besnilom svoje okoline, razotkrivajuci tako zastrašujucu istinu o ljudskoj prirodi: nije nam potreban virus da bi ludilo koje s rodenjem nosimo iskazalo sve svoje vidove i probilo tanku opnu obzira i samopoštovanja. Apokalipticna vizija sveta koja se bavi ljudskom vrstom i prirodom naše civilizacije. Borislav Pekic, jedan od najznacajnijih pisaca srpske književnosti XX veka, romansijer, dramski pisac i filmski scenarista, roden je 4. februara 1930. godine u Podgorici. Detinjstvo je proveo u Podgorici, Novom Beceju, Mrkonjic-Gradu, Kninu, Cetinju i Bavaništu u Banatu. Od 1945. godine je u Beogradu, gde je pohadao Trecu mušku gimnaziju i maturirao 1948. godine. Te iste godine osuden je na petnaest godina strogog zatvora sa prinudnim radom i gubitkom gradanskih prava od deset godina kao pripadnik, tada ilegalnog, Saveza demokratske omladine Jugoslavije. Na izdržavanju kazne je bio u KPD Sremska Mitrovica i KPD Niš. Pomilovan je 1953. godine, pošto je proveo pet godina u zatvoru. Studirao je eksperimentalnu psihologiju na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Godine 1958. oženio se arhitektom Ljiljanom Glišic, sestricinom dr Milana Stojadinovica. Te godine je dobio prvu nagradu na anonimnom konkursu za originalni scenario, koji je raspisao „Lovcen film“. Godine 1959. pocinje da radi kao dramaturg i scenarista za ovu filmsku kucu, a iste godine sa Ljiljanom dobija cerku Aleksandru. Na pocetku svog književnog stvaralaštva pisao je scenarija za razlicita filmska preduzeca. Prema njegovom tekstu „Dan cetrnaesti” snimljen je film koji je 1961. godine predstavljao Jugoslaviju na filmskom festivalu u Kanu. Godine 1965. objavljuje svoj prvi roman „Vreme cuda”. Od tada se posvecuje iskljucivo pisanju. Piše prozu, pozorišne, radio i televizijske drame. Clan je uredništva „Književnih novina” od 1968. do 1969. godine i saradnik u casopisima „Stvaranje”, „Književnost”, „Savremenik” i „Književna rec”, kao i u brojnim novinama i dnevnim listovima. Za drugi roman, „Hodocašce Arsenija Njegovana” (1970), dobija prestižnu Ninovu nagradu za roman godine. Nakon odluke da se sa porodicom privremeno preseli u London 1970. vlasti mu bez obrazloženja oduzimaju pasoš. Posle godinu dana uspeo je da se pridruži porodici u Londonu, ali za jugoslovenske vlasti postaje persona non grata. Kratki roman „Uspenje i sunovrat Ikara Gubelkijana” objavljen je u izdanju „Slova ljubve“ iz Beograda tek 1975. godine (iako je napisan znatno ranije, ali Pekic nije uspeo da pronade izdavaca koji bi se usudio da objavljuje njegova književna dela). Rukopis sotije „Kako upokojiti vampira” izabran je na anonimnom književnom konkursu Udruženih izdavaca i štampan 1977. godine. Sledi kratak roman „Odbrana i poslednji dani” (1977). Njegovo kapitalno delo, saga-fantazmagorija „Zlatno runo”, objavljuje se u sedam tomova (1978–1986), za koje Pekic 1987. godine dobija „Njegoševu nagradu“. Prema mišljenju žirija Televizije Srbije, ovaj roman je ušao u izbor deset najboljih romana napisanih na srpskom jeziku od 1982. do 1992. godine. Žanr-romanom „Besnilo” (1983), svojevrsnom apokaliptickom vizijom sveta u kojem živimo, Pekic je odstupio iz istorijske tematike „Zlatnog runa” i napisao delo sa elementima trilera. Taj roman, zahvaljujuci svojoj tematskoj provokativnosti, postao je bestseler i doživeo veliki broj izdanja. Po mišljenu citalaca, „Besnilo” je, pored „Godina koje su pojeli skakavci”, ušlo u selekciju deset najboljih romana u srpskoj književnosti objavljenih od 1982. do 1992. godine. U sledecem, antropološkom romanu 1999, objavljenom 1984, za koji 1985. godine dobija nagradu za naucnu fantastiku, Pekic ostaje na tragu te uzbudljive fantasticne utopije. Krajem 1984. godine, u izdanju „Partizanske knjige“ iz Beograda, izašla su Pekiceva „Odabrana dela” u 12 knjiga, za koja je dobio „Nagradu Udruženja književnika Srbije“. Casopis „Književnost” dodeljuje mu 1986. godine, povodom cetrdesetogodišnjice izlaženja casopisa, specijalnu „Povelju“. „Nolit“ objavljuje zbirku gotskih prica „Novi Jerusalim” 1988. godine. Za roman-epos „Atlantida” (1988) dobija „Goranovu nagradu“. Autobiografsko- memoarska proza „Godine koje su pojeli skakavci” (prvi tom) proglašena je za najbolju knjigu u 1987. godini i za kratko vreme doživela tri izdanja. Drugi tom pod istim naslovom dobija 1989. godine nagradu „Miloš Crnjanski“ za memoarsku prozu. Iste godine „Srpska književna zadruga“ objavljuje njegovu fantazmagoriju „Argonautika”. Povelju „Majska rukovanja“ za izuzetne stvaralacke rezultate na polju književnosti i kulture dobija 1990. od Doma omladine „Budo Tomovic“ iz Podgorice. „Pisma iz tudine” (1987), „Nova pisma iz tudine” (1989, nagrada Sent-Andreje „Jakov Ignjatovic“ u Budimpešti 1990. godine) i „Poslednja pisma iz tudine” (1991, godišnja nagrada Grafickog ateljea „Dereta“ za najuspešnije izdanje te godine) spadaju u Pekicev publicisticki stvaralacki domen. Esejisticka proza „Sentimentalna povest britanskog carstva” objavljena je posthumno 1992. godine i za nju je 1993. dobio Pocasnu nagradu BIGZ-a. Borislav Pekic je autor i oko trideset dramskih dela za pozorište, radio i televiziju, emitovanih i igranih na našim i stranim radio i televizijskim stanicama i pozorišnim scenama. Pozorišni komad „Korešpodencija” beleži 300 izvodenja za 24 godine na repertoaru Ateljea 212. Izmedu ostalih dramskih dela izvodena su „Generali ili srodstvo po oružju” (1972, nagrada za komediju godine na Sterijinom pozorju u Novom Sadu), 189. stepenik (1982, Prva nagrada Radio Zagreba), a povodom „Dana Radio televizije Beograd“ godine 1987. dodeljena mu je diploma za osvojenu prvu nagradu na konkursu u kategoriji radiodramskih emisija. Drami „Kako zabavljati gospodina Martina” dodeljena je prva nagrada na festivalima u Ohridu i Varni (1990). Sledi godišnja nagrada pozorišta u Kruševcu „Kneginja Milica“ (1991) i iste godine plaketa „Pecat“ Narodnog pozorišta u Beogradu za specijalne zasluge. Dela su mu prevodena na engleski, nemacki, francuski, italijanski, španski, holandski, poljski, ceški, slovacki, madarski, rumunski, retoromanski, makedonski, slovenacki, albanski, grcki, švedski i ukrajinski. Godine 1990. postaje jedan od osnivaca Demokratske stranke, potpredsednik i clan Glavnog odbora. Ucestvuje u uredivanju prvih brojeva obnovljenog opozicionog lista „Demokratija”, glasila Demokratske stranke i prvog demokratskog glasa Srbije. Pekic je bio dopisni clan Srpske akademije nauka i umetnosti od 1985. godine, clan Krunskog saveta, potpredsednik Srpskog PEN-centra, clan Engleskog PEN-centra, honorarni komentator srpskohrvatske sekcije BBC-ja. Bio je clan Udruženja književnika Srbije, clan Udruženja filmskih umetnika i clan Udruženja dramskih umetnika Srbije. Prestolonaslednik Aleksandar Karadordevic posthumno ga je odlikovao Kraljevskim ordenom dvoglavog belog orla prvog stepena. Septembra 1997. dodeljena mu je Pocasna plaketa „Jugoslovenskog festivala Mojkovacke filmske jeseni“ povodom 50. godišnjice jugoslovenskog igranog filma. Borislav Pekic je preminuo 2. jula 1992. godine u Londonu. Sahranjen je u Aleji zaslužnih gradana u Beogradu. Posle njegove smrti u Beogradu je osnovan Fond „Borislav Pekic“, ciji su osnivaci Srpski PEN-centar, Srpska akademija nauka i umetnosti, Ministarstvo kulture, Branko Dragaš, Udruženje književnika Srbije i Ljiljana Pekic, koja je i direktor Fonda. Cilj Fonda je promocija i publikovanje Pekicevih dela, staranje o pišcevoj zaostavštini kao i projekti „Borislav Pekic našoj deci“ i godišnja dodela nagrade „Borislav Pekic“ za književna dela u nastajanju. Fond redovno objavljuje i publikaciju „Anali Borislava Pekica”. Pisci koji su dobili nagradu Fonda „Borislav Pekic“ za nova dela vremenom su postali afirmisani stvaraoci savremene srpske književnosti. U „Analima Borislava Pekica” svake godine se štampaju kritike i studije o raznim aspektima Pekicevog stvaranja, kao i odlomci iz romana nagradenih pisaca i iscrpna Pekiceva bibliografija, koja se svake godine ažurira. Nakon pišceve smrti brigu o publikovanju njegovih rukopisa, kako objavljenih tako i onih iz zaostavštine, kao i sajt http://www.borislavpekic.com, preuzele su njegova supruga Ljiljana Pekic i cerka Aleksandra Pekic. , jedan od najznacajnijih pisaca srpske književnosti XX veka, romansijer, dramski pisac i filmski scenarista, roden je 4. februara 1930. godine u Podgorici. Detinjstvo je proveo u Podgorici, Novom Beceju, Mrkonjic-Gradu, Kninu, Cetinju i Bavaništu u Banatu. Od 1945. godine je u Beogradu, gde je pohadao Trecu mušku gimnaziju i maturirao 1948. godine. Te iste godine osuden je na petnaest godina strogog zatvora sa prinudnim radom i gubitkom gradanskih prava od deset godina kao pripadnik, tada ilegalnog, Saveza demokratske omladine Jugoslavije. Na izdržavanju kazne je bio u KPD Sremska Mitrovica i KPD Niš. Pomilovan je 1953. godine, pošto je proveo pet godina u zatvoru. Studirao je eksperimentalnu psihologiju na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Godine 1958. oženio se arhitektom Ljiljanom Glišic, sestricinom dr Milana Stojadinovica. Te godine je dobio prvu nagradu na anonimnom konkursu za originalni scenario, koji je raspisao „Lovcen film“. Godine 1959. pocinje da radi kao dramaturg i scenarista za ovu filmsku kucu, a iste godine sa Ljiljanom dobija cerku Aleksandru. Na pocetku svog književnog stvaralaštva pisao je scenarija za razlicita filmska preduzeca. Prema njegovom tekstu „Dan cetrnaesti” snimljen je film koji je 1961. godine predstavljao Jugoslaviju na filmskom festivalu u Kanu. Godine 1965. objavljuje svoj prvi roman „Vreme cuda”. Od tada se posvecuje iskljucivo pisanju. Piše prozu, pozorišne, radio i televizijske drame. Clan je uredništva „Književnih novina” od 1968. do 1969. godine i saradnik u casopisima „Stvaranje”, „Književnost”, „Savremenik” i „Književna rec”, kao i u brojnim novinama i dnevnim listovima. Za drugi roman, „Hodocašce Arsenija Njegovana” (1970), dobija prestižnu Ninovu nagradu za roman godine. Nakon odluke da se sa porodicom privremeno preseli u London 1970. vlasti mu bez obrazloženja oduzimaju pasoš. Posle godinu dana uspeo je da se pridruži porodici u Londonu, ali za jugoslovenske vlasti postaje persona non grata. Kratki roman „Uspenje i sunovrat Ikara Gubelkijana” objavljen je u izdanju „Slova ljubve“ iz Beograda tek 1975. godine (iako je napisan znatno ranije, ali Pekic nije uspeo da pronade izdavaca koji bi se usudio da objavljuje njegova književna dela). Rukopis sotije „Kako upokojiti vampira” izabran je na anonimnom književnom konkursu Udruženih izdavaca i štampan 1977. godine. Sledi kratak roman „Odbrana i poslednji dani” (1977). Njegovo kapitalno delo, saga-fantazmagorija „Zlatno runo”, objavljuje se u sedam tomova (1978–1986), za koje Pekic 1987. godine dobija „Njegoševu nagradu“. Prema mišljenju žirija Televizije Srbije, ovaj roman je ušao u izbor deset najboljih romana napisanih na srpskom jeziku od 1982. do 1992. godine. Žanr-romanom „Besnilo” (1983), svojevrsnom apokaliptickom vizijom sveta u kojem živimo, Pekic je odstupio iz istorijske tematike „Zlatnog runa” i napisao delo sa elementima trilera. Taj roman, zahvaljujuci svojoj tematskoj provokativnosti, postao je bestseler i doživeo veliki broj izdanja. Po mišljenu citalaca, „Besnilo” je, pored „Godina koje su pojeli skakavci”, ušlo u selekciju deset najboljih romana u srpskoj književnosti objavljenih od 1982. do 1992. godine. U sledecem, antropološkom romanu 1999, objavljenom 1984, za koji 1985. godine dobija nagradu za naucnu fantastiku, Pekic ostaje na tragu te uzbudljive fantasticne utopije. Krajem 1984. godine, u izdanju „Partizanske knjige“ iz Beograda, izašla su Pekiceva „Odabrana dela” u 12 knjiga, za koja je dobio „Nagradu Udruženja književnika Srbije“. Casopis „Književnost” dodeljuje mu 1986. godine, povodom cetrdesetogodišnjice izlaženja casopisa, specijalnu „Povelju“. „Nolit“ objavljuje zbirku gotskih prica „Novi Jerusalim” 1988. godine. Za roman-epos „Atlantida” (1988) dobija „Goranovu nagradu“. Autobiografsko- memoarska proza „Godine koje su pojeli skakavci” (prvi tom) proglašena je za najbolju knjigu u 1987. godini i za kratko vreme doživela tri izdanja. Drugi tom pod istim naslovom dobija 1989. godine nagradu „Miloš Crnjanski“ za memoarsku prozu. Iste godine „Srpska književna zadruga“ objavljuje njegovu fantazmagoriju „Argonautika”. Povelju „Majska rukovanja“ za izuzetne stvaralacke rezultate na polju književnosti i kulture dobija 1990. od Doma omladine „Budo Tomovic“ iz Podgorice. „Pisma iz tudine” (1987), „Nova pisma iz tudine” (1989, nagrada Sent-Andreje „Jakov Ignjatovic“ u Budimpešti 1990. godine) i „Poslednja pisma iz tudine” (1991, godišnja nagrada Grafickog ateljea „Dereta“ za najuspešnije izdanje te godine) spadaju u Pekicev publicisticki stvaralacki domen. Esejisticka proza „Sentimentalna povest britanskog carstva” objavljena je posthumno 1992. godine i za nju je 1993. dobio Pocasnu nagradu BIGZ-a. Borislav Pekic je autor i oko trideset dramskih dela za pozorište, radio i televiziju, emitovanih i igranih na našim i stranim radio i televizijskim stanicama i pozorišnim scenama. Pozorišni komad „Korešpodencija” beleži 300 izvodenja za 24 godine na repertoaru Ateljea 212. Izmedu ostalih dramskih dela izvodena su „Generali ili srodstvo po oružju” (1972, nagrada za komediju godine na Sterijinom pozorju u Novom Sadu), 189. stepenik (1982, Prva nagrada Radio Zagreba), a povodom „Dana Radio televizije Beograd“ godine 1987. dodeljena mu je diploma za osvojenu prvu nagradu na konkursu u kategoriji radiodramskih emisija. Drami „Kako zabavljati gospodina Martina” dodeljena je prva nagrada na festivalima u Ohridu i Varni (1990). Sledi godišnja nagrada pozorišta u Kruševcu „Kneginja Milica“ (1991) i iste godine plaketa „Pecat“ Narodnog pozorišta u Beogradu za specijalne zasluge. Dela su mu prevodena na engleski, nemacki, francuski, italijanski, španski, holandski, poljski, ceški, slovacki, madarski, rumunski, retoromanski, makedonski, slovenacki, albanski, grcki, švedski i ukrajinski. Godine 1990. postaje jedan od osnivaca Demokratske stranke, potpredsednik i clan Glavnog odbora. Ucestvuje u uredivanju prvih brojeva obnovljenog opozicionog lista „Demokratija”, glasila Demokratske stranke i prvog demokratskog glasa Srbije. Pekic je bio dopisni clan Srpske akademije nauka i umetnosti od 1985. godine, clan Krunskog saveta, potpredsednik Srpskog PEN-centra, clan Engleskog PEN-centra, honorarni komentator srpskohrvatske sekcije BBC-ja. Bio je clan Udruženja književnika Srbije, clan Udruženja filmskih umetnika i clan Udruženja dramskih umetnika Srbije. Prestolonaslednik Aleksandar Karadordevic posthumno ga je odlikovao Kraljevskim ordenom dvoglavog belog orla prvog stepena. Septembra 1997. dodeljena mu je Pocasna plaketa „Jugoslovenskog festivala Mojkovacke filmske jeseni“ povodom 50. godišnjice jugoslovenskog igranog filma. Borislav Pekic je preminuo 2. jula 1992. godine u Londonu. Sahranjen je u Aleji zaslužnih gradana u Beogradu. Posle njegove smrti u Beogradu je osnovan Fond „Borislav Pekic“, ciji su osnivaci Srpski PEN-centar, Srpska akademija nauka i umetnosti, Ministarstvo kulture, Branko Dragaš, Udruženje književnika Srbije i Ljiljana Pekic, koja je i direktor Fonda. Cilj Fonda je promocija i publikovanje Pekicevih dela, staranje o pišcevoj zaostavštini kao i projekti „Borislav Pekic našoj deci“ i godišnja dodela nagrade „Borislav Pekic“ za književna dela u nastajanju. Fond redovno objavljuje i publikaciju „Anali Borislava Pekica”. Pisci koji su dobili nagradu Fonda „Borislav Pekic“ za nova dela vremenom su postali afirmisani stvaraoci savremene srpske književnosti. U „Analima Borislava Pekica” svake godine se štampaju kritike i studije o raznim aspektima Pekicevog stvaranja, kao i odlomci iz romana nagradenih pisaca i iscrpna Pekiceva bibliografija, koja se svake godine ažurira. Nakon pišceve smrti brigu o publikovanju njegovih rukopisa, kako objavljenih tako i onih iz zaostavštine, kao i sajt http://www.borislavpekic.com, preuzele su njegova supruga Ljiljana Pekic i cerka Aleksandra Pekic. ***Odlično očuvano***

Klesta papagajke sa slike Stari alat, bolji nego kineski danas. Radile su ali mogu jos dugo da rade. Izuzetno velika kolicina kvalitetnog alata koju mozete pogledati na sledecem linku http://www.kupindo.com/Clan/malimirko/SpisakPredmeta

stara cena: 1.488,00 din cena: 1.199,00 din (PDV uključen) popust: 19% ušteda: 289 din Akcija traje od: 03.05.2024. do: 01.06.2024. Vreme isporuke: 2 - 7 dana Cena isporuke: po cenovniku Težina za isporuku: 1,500 kg Deklaracija Kol: Opis i namena proizvoda Klešta za cevi podešavajuća prava 2.5" 355mm 90 FESTA Čeljusti pod uglom od 90 stepeni Klešta za cevi koje su podešavajuća i prava imaju mogućnost podešavanja otvora klešta kako bi se prilagodile različitim veličinama cevi. Ova vrsta klešta često se naziva i "podešavajuća klešta" ili "podešavajući ključ". Ova klešta su korisna u situacijama kada je potrebno raditi s cevima ili drugim objektima različitih veličina. Kada se kaže da su klešta "prava", to znači da su čeljusti klešta postavljene paralelno jedna s drugom, što omogućava ravnomerno prijanjanje uz objekte. Ove vrste klešta imaju nazubljene čeljusti, kako ne bi dolazilo do proklizavanja cev Kada koristite klešta za cevi podešavajuća prava, važno je pravilno podešavanje otvora kako bi se osiguralo čvrsto prijanjanje uz cev, ali bez oštećenja. Da biste pravilno koristili ova klešta, postavite otvor klešta prema veličini cevi s kojom radite, zatim ih čvrsto stegnite kako biste osigurali dobar hvat. Ove vrste klešta često se koriste u instalacijama vodovodnih i gasovodnih sistema, kao i u drugim situacijama gdje je potrebno raditi s cevima i sličnim objektima promjenjivih veličina. Karakteristike proizvoda Dužina: 355mm Težina: 1.4kg

Kada želite da radite sa kvalitetnim pištoljem za pur penu - onda je pravi izbor MAXWERK pištolj za pur pene. Od hobista do profesionalaca, svako ocenjuje ovaj pištolj kao odličnog asistenta u zahtevnim situacijama. Pištolj za pur penu napravljen od plastike

Pomoću SIMPLEKS 60 možete izbušiti precizne rupe bez klizanja. Zahvaljujući okruglom stubu podesivom po visini, radnu visinu možete prilagoditi svojim individualnim potrebama i uvek raditi udobno. Vodoravni i vertikalni V-utori omogućavaju čvrsto i sigurno stezanje okruglih komada u škripcu.

Izdržljiv i precizan mehanizam koji moze raditi u jednom smeru više od 100.000 ciklusa. -Glava izmenljiva osim na modelu 74PR-20 -Tačnost +-3% prevazilazeći ISO6789-1:2017 standard -Zvučno i tktilno upozorenje za zaustavljanje primene sile ***Podešavanje je moguće samo uz pomoć specijalne opreme***

Izdržljiv i precizan mehanizam koji moze raditi u jednom smeru više od 100.000 ciklusa. -Glava izmenljiva osim na modelu 74PR-20 -Tačnost +-3% prevazilazeći ISO6789-1:2017 standard -Zvučno i tktilno upozorenje za zaustavljanje primene sile ***Podešavanje je moguće samo uz pomoć specijalne opreme***

Izdržljiv i precizan mehanizam koji moze raditi u jednom smeru više od 100.000 ciklusa. -Glava izmenljiva osim na modelu 74PR-20 -Tačnost +-3% prevazilazeći ISO6789-1:2017 standard -Zvučno i tktilno upozorenje za zaustavljanje primene sile ***Podešavanje je moguće samo uz pomoć specijalne opreme***

Izdržljiv i precizan mehanizam koji moze raditi u jednom smeru više od 100.000 ciklusa. -Glava izmenljiva osim na modelu 74PR-20 -Tačnost +-3% prevazilazeći ISO6789-1:2017 standard -Zvučno i tktilno upozorenje za zaustavljanje primene sile ***Podešavanje je moguće samo uz pomoć specijalne opreme***

Izdržljiv i precizan mehanizam koji moze raditi u jednom smeru više od 100.000 ciklusa. -Glava izmenljiva osim na modelu 74PR-20 -Tačnost +-3% prevazilazeći ISO6789-1:2017 standard -Zvučno i tktilno upozorenje za zaustavljanje primene sile ***Podešavanje je moguće samo uz pomoć specijalne opreme***

Izdržljiv i precizan mehanizam koji moze raditi u jednom smeru više od 100.000 ciklusa. -Glava izmenljiva osim na modelu 74PR-20 -Tačnost +-3% prevazilazeći ISO6789-1:2017 standard -Zvučno i tktilno upozorenje za zaustavljanje primene sile ***Podešavanje je moguće samo uz pomoć specijalne opreme***

Izdržljiv i precizan mehanizam koji moze raditi u jednom smeru više od 100.000 ciklusa. -Glava izmenljiva osim na modelu 74PR-20 -Tačnost +-3% prevazilazeći ISO6789-1:2017 standard -Zvučno i tktilno upozorenje za zaustavljanje primene sile ***Podešavanje je moguće samo uz pomoć specijalne opreme***

Izdržljiv i precizan mehanizam koji moze raditi u jednom smeru više od 100.000 ciklusa. -Glava izmenljiva osim na modelu 74PR-20 -Tačnost +-3% prevazilazeći ISO6789-1:2017 standard -Zvučno i tktilno upozorenje za zaustavljanje primene sile ***Podešavanje je moguće samo uz pomoć specijalne opreme***

Pomoću ove univerzalne ravne stege možete izbušiti precizne rupe bez klizanja. Zahvaljujući okruglom stubu podesivom po visini, radnu visinu možete prilagoditi svojim individualnim potrebama i uvek raditi udobno i udobno. Vodoravni i vertikalni V-utori omogućavaju čvrsto i sigurno stezanje okruglih komada u škripcu.

Okretna kuka za 360 °, pogodna za pričvršćivanje mreža, ukrasa, lampi i kablova prečnika do 25 mm. Zahvaljujući ergonomskom obliku drške možete raditi bez umora uprkos čestoj promeni pričvršćivanja. Zglobne stezne čeljusti se savršeno prilagođavaju površini. Čeljusti sa V-utorom omogućavaju sigurno stezanje okruglih komada.

Tačnost +-3% prevazilazeći ISO6789-1:2017 standard -Izdržljiv i precizan mehanizam koji moze raditi u jednom smeru više od 100.000 ciklusa. -Glava izmenljiva osim na modelu 74WR-25 -Dugme za blokadu sa plavim prstenom za upozorenje korisnika da je ključ blokiran -ERGO tekstura za optimalno držanje

Tačnost +-3% prevazilazeći ISO6789-1:2017 standard -Izdržljiv i precizan mehanizam koji moze raditi u jednom smeru više od 100.000 ciklusa. -Glava izmenljiva osim na modelu 74WR-25 -Dugme za blokadu sa plavim prstenom za upozorenje korisnika da je ključ blokiran -ERGO tekstura za optimalno držanje

Tačnost +-3% prevazilazeći ISO6789-1:2017 standard -Izdržljiv i precizan mehanizam koji moze raditi u jednom smeru više od 100.000 ciklusa. -Glava izmenljiva osim na modelu 74WR-25 -Dugme za blokadu sa plavim prstenom za upozorenje korisnika da je ključ blokiran -ERGO tekstura za optimalno držanje

Tačnost +-3% prevazilazeći ISO6789-1:2017 standard -Izdržljiv i precizan mehanizam koji moze raditi u jednom smeru više od 100.000 ciklusa. -Glava izmenljiva osim na modelu 74WR-25 -Dugme za blokadu sa plavim prstenom za upozorenje korisnika da je ključ blokiran -ERGO tekstura za optimalno držanje

Imbus ključ 7 mm Šestougaoni ključ dizajniran je za rad sa unutrašnjim šestougaonim zatvaračima. Ključevi su napravljeni od ugljeničnog čelika. Presvlaka je oksidirana. Tvrdoća čelika je 49-53 HRC. Kada radite na nepristupačnim mestima, dugi kraj se koristi kao radni deo. Šifra proizvoda: 112149 Kategorija: IMBUSI

Imbus ključ 8 mm Šestougaoni ključ dizajniran je za rad sa unutrašnjim šestougaonim zatvaračima. Ključevi su napravljeni od ugljeničnog čelika. Presvlaka je oksidirana. Tvrdoća čelika je 49-53 HRC. Kada radite na nepristupačnim mestima, dugi kraj se koristi kao radni deo. Šifra proizvoda: 112169 Kategorija: IMBUSI

Imbus ključ 5 mm Šestougaoni ključ dizajniran je za rad sa unutrašnjim šestougaonim zatvaračima. Ključevi su napravljeni od ugljeničnog čelika. Presvlaka je oksidirana. Tvrdoća čelika je 49-53 HRC. Kada radite na nepristupačnim mestima, dugi kraj se koristi kao radni deo. Šifra proizvoda: 112259 Kategorija: IMBUSI

Imbus ključ 4 mm Šestougaoni ključ dizajniran je za rad sa unutrašnjim šestougaonim zatvaračima. Ključevi su napravljeni od ugljeničnog čelika. Prevlaka je oksidirana. Tvrdoća čelika je 49-53 HRC. Kada radite na nepristupačnim mestima, dugi kraj se koristi kao radni deo. Šifra proizvoda: 12328 Kategorija: IMBUSI

Tačnost +-3% prevazilazeći ISO6789-1:2017 standard -Izdržljiv i precizan mehanizam koji moze raditi u jednom smeru više od 100.000 ciklusa. -Glava izmenljiva osim na modelu 74WR-25 -Dugme za blokadu sa plavim prstenom za upozorenje korisnika da je ključ blokiran -ERGO tekstura za optimalno držanje

Tačnost +-3% prevazilazeći ISO6789-1:2017 standard -Izdržljiv i precizan mehanizam koji moze raditi u jednom smeru više od 100.000 ciklusa. -Glava izmenljiva osim na modelu 74WR-25 -Dugme za blokadu sa plavim prstenom za upozorenje korisnika da je ključ blokiran -ERGO tekstura za optimalno držanje