Kao na slikama čestitka iz godine umetnikove smrti Jovan Soldatović (Čerević, 26. novembar 1920 — Novi Sad, 7. oktobar 2005) bio je jugoslovenski i srpski vajar. Biografija[uredi | uredi izvor] Rođen je 26. novembra 1920. godine u Čereviću. Diplomirao je na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu 1948. godine, a zatim je neko vreme bio saradnik Majstorske radionice Tome Rosandića. Prvi put je izlagao 1949. godine. Imao je više samostalnih izložbi u Beogradu i Novom Sadu. Učestvovao je na brojnim skupnim izložbama Udruženja likovnih umetnika Srbije, Udruženja likovnih umetnika Vojvodine, Mediteranskom bijenalu u Aleksandriji, Međunarodnom bijenalu skulpture na otvorenom u Antverpenu, Oktobarskom salonu u Beogradu, Salonu u Rijeci, Trijenalu u Beogradu, te na više reprezentativnih izložbi savremene jugoslovenske umetnosti u Briselu, Parizu i drugde. Bio je pripadnik likovne grupe „Prostor 8“. Bavio se pedagoškim radom i delovao kao profesor na slikarskom odseku Više pedagoške škole u Novom Sadu. Autor je brojnih skulptura i spomenika. Odabrana dela[uredi | uredi izvor] Spomenik „Streljanim rodoljubima“, Žabalj 1962. Spomenik žrtvama racije „Porodica“, Novi Sad 1971. Spomenik žrtvama racije, Čurug Spomenik deci-žrtvama racije „Majka i dete“, Čurug Skulptura srne i laneta, Vila Mir, Beograd[1] Spomen-park Sremski front, Šid 1981 Spomenik „Suđaje”, Kragujevac 1979. Spomenik Konfučiju u Beogradu Spomenik borcima NOR-a i žrtvama fašizma 1941—1945, Đurđevo

MOSTAR STARI MOST Slika pre rušenja mosta !!! Srušile ga CILJANO, hrvatske Zenge, hrvatski general Praljak !!! 1 9 6 7 RAZGLEDNICE KOJOJ NEMA RAVNE !!! Putovala !!! 26. VI. 1967 Žig pošte - Rijeka 2 U žigu Rijeka - ćirilična i latinična slova !!!! Prijem u Beogradu! Poništena poštanska marka od 0,20 dinara Na slici hidrocentaral Jablanica ! Pravi raritet !!! Ova slika Mosta, /p r e/ rušenja, večni je dokument kakav je most Vinut nad Neretvom /b i o/ - prava /l e p o t a/, a lepota se ne ubija, ne ruši, ne tera u pogibiju !!! I kompozicija slike je iz 1OO1 noći !!! 1. Neretva 2. Luk Mosta 3. Kula 4. Minareta 5. Kuće 6. Crveni krovovi 7. Nebo 8. Planine iza 9. Leva - desna obala Slika večnosti !!! ........................................................ R e f e r e n c e M O S T /S i m b o l/ Mostara Srušen 8/9 11. 1993 - Zenge !!! Sagrađen 1557. godne Sagradi ga majstor Hajrudin Naredbodavac gradnje - Ali-paša Rizvanbegović Obnovljen 2 O O 4 Uvršćen u popis svetske kulturne baštine UNESKO Ovaj Most je esencija duha i lepote !!! Ko ne veruje nek` prošeta Mostom !!! Most stoji, ćuti i prkosi !!! Most i Evropa !!! Most u Evropi !!! Evropa u mostu !!! (Mihajlo Grušić) KOLEKCIONARSKI, 1967

RAZGLEDNICA DUBROVNIK SA TVRĐAVOM MINČETA Stara razglednica Dubrovnika Edicija: Dubrovnik Materijal izrade: karton Boja: Crno-bela Država nastanka: SFRJ Grad nastanka: Zagreb Godina nastanka: Verovatno pre II sv. rata Autorska radionica: RVJ FOTO, Zagreb Dimenzija: Visina: 9 cm, Širina: 14 cm 9,4 x 14,7 cm. Opis: Razglednica na kartonu, standardiziranog formata poštanske dopisnice. Fotografija reprodukovana štamparskom tehnikom. . • Razglednica je štampana po fotografiji RVJ FOTO, Zagreb. Tehnika izrade: print Detaljno stanje: Odlično Napomena:Razglednica je putovala sa datumom 26.VI 1950. Opis: Na poleđini štampano: RVJ FOTO, Zagreb Izdanje: RJV Foto Zagreb Istorija: Minčeta je najsevernija i najmonumentalnija tvrđava na dubrovačkom bedemu te najistaknutija tačka odbrambenog sistema Dubrovnika prema kopnu. Uz svetog Vlaha, simbol je grada Dubrovnika. Tvrđava Minčeta je dobila ime po dubrovačkoj plemićkoj porodici Menčetić koja je ustupila teren za njenu izgradnju. To je velika kružna kula, koja je utemeljena na širokom i čvrstom predziđu; svojom visinom i impresivnim volumenom dominira severozapadnim povišenim delom grada i bedema. Minčeta ima izbačeno krunište, poduprto profilisanim kamenim konzolama. Krunište ima očiglednu estetsku, a ne praktičnu funkciju, što znači da je sama kula za vreme Dubrovačke republike bila gotovo neuništivo uporište. Sa Minčete, kao najviše tačke nad Dubrovnikom, pruža se veličanstven pogled na grad i na njegov položaj između strmih padina brda Srđ, sa jedne, i otvorenog mora, sa druge strane.

Grob Branka Radičevića na Stražilovu je znamenito mesto velikog značaja, posvećeno znamenitom srpskom pesniku Branku Radičeviću, na istoimenom brdu na Fruškoj gori, a iznad Sremskih Karlovaca. Veliki pesnik srpskog romantizma, Branko Radičević, kao i drugi đaci znamenite Karlovačke gimnazije, pohodio je Stražilovo tokom slobodnog vremena u vreme svog školovanja u Sremskim Karlovcima (1837-40.). Stražilovu je posvetio svoju poznatu pesmu „Đački rastanak“, gde je, već ophrvan tuberkulozom, izrazio je želju da večno počiva na ovo mestu. Međutim, Radičević je umro u Beču 1853. godine u svojoj 29. godini, gde je prvobitno i sahranjen. Na tridesetogodišnjicu smrti velikog pesnika dat je podsticaj da se njegovi ostaci premeste u Sremske Karlovce, na Stražilovo. Brankovo telo svečano je preneto iz Beča na Stražilovo 22. juna 1883. godine. 1885. godine Karlovčani su podigli i spomenik dostojan pesnika. On je izveden po projektu Svetozara Ivačkovića, a izveo ga je Italijan Petar Kituzi iz Dubrovnika. Građevinski kamen za spomenik dopremljen iz različitih krajeva gde je živeo srpski narod. Po sredini piramide na vrhu iscrtan je krst, a ispod njega su uklesane reči: „Branku – srpski narod”. U podnožju spomenika postavljena je nadgrobna ploča, prenesena iz Beča, sa tekstom: „Mnogo hteo, mnogo započeo, Čas umrli, njega je omeo!“ Spomenik je svečano otkriven 27. septembra 1885. godine uz prisustvo velikog broja građana i poslanika Srpskog narodno-crkvenog sabora. Tokom Drugog svetskog rata ustaše su razrušile grob, a ponovo je obnovljen prilikom stogodišnjice Brankovog pesništva. Branko Radičević poezija