The Chemical Brothers – Exit Planet Dust Made in Italy. Booklet na 8 strana. Booklet: 5 CD: 4+ Label: Freestyle Dust – XDUSTCD1, Virgin – 7243 8 40540 2 1, Junior Boy`s Own – 7243 8 40540 2 1 Format: CD, Album Country: Europe Released: Jun 26, 1995 Genre: Electronic Style: Breakbeat, Trip Hop, Big Beat Exit Planet Dust is the debut studio album by English electronic music duo The Chemical Brothers. It was first released on 26 June 1995 in the United Kingdom by Junior Boy`s Own, Freestyle Dust, and Virgin Records, and on 15 August 1995 in the United States by Astralwerks. The album was recorded between August and November 1994, with `Song to the Siren` performed live. Its title is a reference to their departure from their earlier name The Dust Brothers. The album received critical acclaim and was in the UK charts for many weeks, charting in each year from its release in 1995 until 2000; its highest peak was number 9 in 1995. NME described the album as `brash, raw, rule-bending gear made by open-minded music fans, for open-minded music fans.`[9] The album has received retrospective acclaim and continues to inspire. Muzik named it the second best dance album of all time in 2002[19] and Q TV named it the 41st best album of the 1990s. AllMusic`s top-marks review states `The Chemical Brothers` sound is big on bombast, replete with screeching guitar samples and lots of sirens and screaming divas. A breakthrough album of sorts, Exit Planet Dust was, upon its release, one of the few European post-techno albums to make any sort of headway into the stateside market.`

DJ Marky – Bingo Sessions Volume 2 Ocena 4+ Drum n Bass Tracklist 1 DJ Marky+XRS*– Misto Quente (VIP Mix) Written-By, Producer – DJ Marky & XRS 6:20 2 Chase And Status*– Love`s Theme Written-By, Producer, Engineer – Saul Milton, Will Kennard 2:42 3 Tactile (2)– The Mist 1:48 4 Logistics– Together Written-By, Producer – Matt Gresham 3:37 5 Random Movement– Stars In The Dark 4:41 6 Mood II Swing– I Got Love (Logistics Remix) Remix, Producer [Additional Production] – Matt Gresham Written-By – Lea-Lorien Alomar*, Lem Springsteen, Tammy Lucas 3:58 7 Marcus Intalex– Afrikka Written-By, Producer – M.Kaye* 3:57 8 Influx UK– 97 Moody Written-By, Producer – G. Price* 4:40 9 Calibre– It On U Written-By, Producer – D. Martin* 3:56 10 Twisted Individual– Bollock Yoghurt Written-By, Producer – L. Greenaway* 2:09 11 Zinc*– Creeper Producer, Engineer, Mixed By – Zinc* Written-By – Zinc* 1:25 12 Sub Focus– X Ray Written-By, Producer – N. Douwma* 3:13 13 Craggz And Parallel Forces*– Flatfoot Written-By, Producer, Engineer – Craggz And Parallel Forces*, C. James*, D. Mcavoy*, M. Sharp* 4:16 14 XRS– A Mosca Written-By, Producer – XRS 2:54 15 Spirit– Siren Written-By, Producer – D. Busto* 3:22 16 Zinc* Feat. Eksman*– Drive By Car VIP Featuring – Eksman* Producer, Engineer, Mixed By – Zinc* Written-By – Zinc*, Eksman* 3:43 17 Marky+XRS*– Butterfly (Craggz And Parallel Forces Remix) Guitar [Live Guitar] – M. Sharp* Remix, Producer [Additional Production] – Craggz & Parallel Forces, C. James*, D. McAvoy*, M. Sharp* Written-By, Producer – DJ Marky & XRS 5:23 18 AI*– Movin On Written-By, Producer – Artificial Intelligence 2:49 19 Jenna G*– Don`t Bury Me Producer, Engineer, Mixed By – Zinc* Written-By – Zinc*, Jenna G* 4:34 20 Shy FX– Plastic Soul Written-By, Producer – Shy FX 3:49

format: LP artist: LAČNI FRANZ (Slovenia, Yugoslavia) title: Tiha voda release date: 1989 label, Cat. No.: Helidon, 6.551454 style: alter alter-rock / rock PERFEKTAN PRIMERAK: ploča, omot, inner - sve je MINT (5). Predin i ekipa su bili itekako diskografski aktivni u doba SFRJ koja im je omogućavala veliko tržište. `Tiha voda` je njihov 7. studijski i čak ukupno osmi LP album, što ih stavlja u sam vrh slovenački muzičara po tom osnovu. Pored naslovne numere, povremeno se na radiju mogla čuti i `Srečno Kekec`. A1 Tiha Voda (Vzami Si Čas) 6:05 A2 Tam Bi Rad Bil Pokopan 4:06 A3 Varovalke Padajo 3:53 A4 Franja 4:00 B1 Gremo V Nebesa 7:03 B2 Srečno, Kekec 4:09 B3 Mirno Morje, Mikimaus! 4:16 B4 Vojna Tajna 5:06 ===================================================================== U svojoj prodajnoj kolekciji imam sledeća izdanja grupe LAČNI FRANZ: LAČNI FRANZ - kompletna vinilna diskografija: 1) LP LAČNI FRANZ - `Ikebana` (1981, Helidon) 2) LP LAČNI FRANZ - `Adijo pamet` (1982, Helidon) https://www.kupindo.com/Ploce/60787745_LP-LACNI-FRANZ-Adijo-pamet-1982-ex-YU-punk 3) LP LAČNI FRANZ - `Ne mi dihat za ovratnik` (1983, Helidon) https://www.kupindo.com/Ploce/69558953_LP-LACNI-FRANZ-Ne-mi-dihat-za-ovratnik-1983-VG 4) LP LAČNI FRANZ - `Slišiš, školjka poje ti` (1984, Helidon) - live https://www.kupindo.com/Ploce/74922653_LP-LACNI-FRANZ-Slisis-skoljka-poje-ti-1984-PERFEKT 5) LP LAČNI FRANZ - `Slon med porcelanom` (1984, Helidon) 6) LP LAČNI FRANZ - `Na svoji strani` (1986, Helidon) 7) LP LAČNI FRANZ - `Sirene tulijo` (1987, Helidon) 8) LP LAČNI FRANZ - `Tiha voda` (1989, Helidon) https://www.kupindo.com/Ploce/64328697_LP-LACNI-FRANZ-Tiha-voda-1989-PERFEKTAN- 9) LP LAČNI FRANZ - `Akustična pusa` (2018, Croatia Records) 10) 2LP LAČNI FRANZ - `Tu smo vaši smo` (2020, Celinka) - live

Kada se spomene ROBERT PLANT to asocira na LED ZEPPELIN - Upravo tako Robert Plant i njegovi samostalni veliki hitovi sa njegovih solo albuma od 1982-ge do 2011-te godsine!Remasterizovano original(Rhino-records)digipak izdanje (Ruska licenca)sa dva diska nekorišćeno u celofanu iz lične kolekcije! Tracklist 1-1 Burning Down One Side 4:00 1-2 Moonlight In Samosa 4:04 1-3 Slow Dancer 7:49 1-4 Like I`ve Never Been Gone 6:02 1-5 Other Arms 4:24 1-6 In The Mood 5:25 1-7 Horizontal Departure 4:23 1-8 Big Log 5:09 1-9 Sea Of Love 3:07 1-10 Pink And Black 3:51 1-11 Little By Little 4:48 1-12 Sixes And Sevens 6:11 1-13 Heaven Knows 4:07 1-14 Ship Of Fools 5:03 1-15 Tall Cool One 4:43 1-16 Hurting Kind (I`ve Got My Eyes On You) 4:13 1-17 Liars Dance 2:35 2-1 Calling To You 5:48 2-2 29 Psalms 4:51 2-3 If I Were A Carpenter 3:45 2-4 Promesed Land 4:57 2-5 I Believe 4:33 2-6 Colours Of A Shade 4:43 2-7 Wonderful One 4:05 2-8 Most High 5:35 2-9 Skip`s Song 4:43 2-10 Morning Dew 4:25 2-11 Darkness, Darkness 7:08 2-12 Song To The Siren 5:52 2-13 Shine It All Around 4:01 2-14 Tin Pan Valley 3:47 2-15 Dancing In Heaven 4:24 2-16 Gone Gone Gone (Done Moved On) 3:30 2-17 Angel Dance 3:48

format: LP artist: LAČNI FRANZ (Slovenia, Yugoslavia) title: Ne mi dihat za ovratnik release date: 1983 label, Cat. No.: Helidon, FLP 05-040 style: style: alter rock / new wave / punk / ska Ploča i omot: VG (4), insert: NM (5-). Vrlo dobar primerak. Na svom trećem albumu ljubljanski pankeri su znatno `umirili` svoj nekad nesputani zvuk, i polako iz punk voda prešli u nekakav alternativni rock. Naslovna pesma se čak mogla nazvati i ex-YU hitom, što je retko kojoj numeri na slovenačkom ikada pošlo za rukom. Na albumu se nalazi još par dobrih numera: Aleluja, Kamikaze, Prvi maj... A1 Ne Mi Dihat Za Ovratnik 3:19 A2 Prvi Maj 5:48 A3 Kamikaze 3:14 A4 Bela Simfonija 5:48 B1 Ker Sn Htel Bit Včasih Malo Sam 2:52 B2 Aluleja 4:32 B3 Lipa Zelenela Je 3:51 B4 Prosim, Pazi, Da Mi Ne Pohodiš Podočnjakov 5:56 ===================================================================== U svojoj prodajnoj kolekciji imam sledeća izdanja grupe LAČNI FRANZ: LAČNI FRANZ - kompletna vinilna diskografija: 1) LP LAČNI FRANZ - `Ikebana` (1981, Helidon) 2) LP LAČNI FRANZ - `Adijo pamet` (1982, Helidon) https://www.kupindo.com/Ploce/60787745_LP-LACNI-FRANZ-Adijo-pamet-1982-ex-YU-punk 3) LP LAČNI FRANZ - `Ne mi dihat za ovratnik` (1983, Helidon) https://www.kupindo.com/Ploce/69558953_LP-LACNI-FRANZ-Ne-mi-dihat-za-ovratnik-1983-VG 4) LP LAČNI FRANZ - `Slišiš, školjka poje ti` (1984, Helidon) - live https://www.kupindo.com/Ploce/74922653_LP-LACNI-FRANZ-Slisis-skoljka-poje-ti-1984-PERFEKT 5) LP LAČNI FRANZ - `Slon med porcelanom` (1984, Helidon) 6) LP LAČNI FRANZ - `Na svoji strani` (1986, Helidon) 7) LP LAČNI FRANZ - `Sirene tulijo` (1987, Helidon) 8) LP LAČNI FRANZ - `Tiha voda` (1989, Helidon) https://www.kupindo.com/Ploce/64328697_LP-LACNI-FRANZ-Tiha-voda-1989-PERFEKTAN- 9) LP LAČNI FRANZ - `Akustična pusa` (2018, Croatia Records) 10) 2LP LAČNI FRANZ - `Tu smo vaši smo` (2020, Celinka) - live

OMOT KAO NA SLIKAMA CD1 5-/5 CD2 5 BOOKLET IMA 24 STRANA Label: Camden Deluxe – 88697495182, Sony Music – 88697495182, Cleveland International Records – 88697495182 Format: 2 x CD, Compilation Country: Europe Released: 2009 Genre: Rock Style: Classic Rock 1-1 Bat Out Of Hell 9:48 1-2 You Took The Words Right Out Of My Mouth 4:14 1-3 Two Out Of Three Ain`t Bad 5:25 1-4 Paradise By The Dashboard Light - Featuring – Ellen Foley 8:28 1-5 Dead Ringer For Love - Featuring – Cher 4:23 1-6 Modern Girl 4:28 1-7 I`m Gonna Love Her For Both Of Us 7:08 1-8 Read `Em & Weep 5:25 1-9 Peel Out 6:30 1-10 Midnight At The Lost & Found 3:31 1-11 If You Really Want To 3:37 1-12 Razor`s Edge 4:07 1-13 Sailor To A Siren 4:42 1-14 Blind Before I Stop 3:32 2-1 Piece Of The Action 4:18 2-2 Rock `n` Roll Mercenaries 4:58 2-3 I`ll Kill You If You Don`t Come Back 6:24 2-4 Special Girl 3:57 2-5 Heaven Can Wait 4:48 2-6 All Revved Up With No Place To Go 4:20 2-7 More Than You Deserve 3:33 2-8 Everything Is Permitted 4:40 2-9 For Crying Out Loud 8:45 2-10 The Promised Land 2:46 2-11 Bad Attitude - Featuring – Roger Daltrey 4:55 2-12 Wolf At Your Door 4:07 2-13 You Can Never Be Too Sure About The Girl 4:30 2-14 Don`t Leave Your Mark On Me 4:08 2-15 One More Kiss (Night Of The Soft Parade) 5:41 2-16 I Love You So I Told You A Lie - Featuring – Ted Nugent 3:43

Lepo očuvano Kao na slikama Wien 1855 Xavier Henri Aymon Perrin, Count of Montépin (10 March 1823 in Apremont, Haute-Saône – 30 April 1902 in Paris) was a popular French novelist.[1] Xavier de Montépin The author of serialised novels (feuilletons) and popular plays, he is best known for the 19th-Century best-seller, La Porteuse de pain (The Bread Peddler), which was first published in Le Petit Journal, from 1884 to 1889, and underwent many adaptations for theatre, film and television. Le Médecin des pauvres (Physician to the Poor), appeared in 1861 and was the subject of a plagiarism suit by author Louis-Étienne Jousserandot. Although the evidence was strongly in favour of Jousserandot, neither party prevailed and both parties were ordered to pay the court costs. Les Filles de plâtre (The Daughters of the Plasterer), appearing in 1855, was condemned as obscene and Perrin was tried and sentenced to three months in prison and a fine of 500 Francs. Selected works Edit Caricature of Xavier de Montépin from Le Trombinoscope 1875 La Porteuse de pain Les Chevaliers du lansquenet (The Knights of the Lansquenet, 1847) (with the Marquis Théodore de Foudras (1800–1872)) Les Amours d`un fou (The Love-Affairs of a Fool, 1849) Les Confessions d`un bohême (The Confessions of a Bohemian, 1849) Les Filles du saltimbanque (1849) Brelan de dames (Three of a Kind, 1850) La Baladine (1851) Le Loup noir (The Black Wolf, 1851) Geneviève Galliot (1852) Les Viveurs de Paris (The Pleasure-Seekers of Paris, 1852) L`Épée du commandeur (The Sword of the Commander, 1852) L`Auberge du Soleil d`or (The Inn of the Golden Sun, 1853) Un gentilhomme de grand chemin (A Nobleman of the High Road, 1853) Les Valets de cœur (The Knaves of Hearts, 1853) Mademoiselle Lucifer (1853) Les Filles de plâtre (The Daughters of the Plasterer, 1855) La Perle du Palais-royal (The Pearl of the Royal Palace, 1855) Le Château des fantômes (The Haunted Château, 1855) Les Filles de plâtre. Les trois débuts (1856) La Syrène (The Siren, 1856) Les Deux Bretons (The Two Bretons, 1857) Le Masque rouge (The Red Mask, 1858) L`Officier de fortune (1858) Les Pécheresses – Pivoine et Mignonne (The Fishwives – Pivoine and Mignonne, 1858) Les Viveurs de province (The Pleasure-Seekers of the Province, 1859) La Comtesse Marie (The Countess Marie, 1859) Le Château de Piriac (1859) La Maison rose (The Pink House, 1859) Les Chevaliers du poignard (1860) La Fille du maître d`école (1860) Les Marionnettes du diable (1860) Un Mystère de famille (The Family Mystery, 1860) Le Compère Leroux (1860) Une Fleur aux enchères (1860) Le Médecin des pauvres (Physician to the Poor, 1861) Le Parc aux biches (1862) Les Compagnons de la torche (1862) Les Métamorphoses du crime (1863) L`Amour d`une pécheresse (1864) L`Héritage d`un millionnaire (1864) Le Drame de Maisons-Lafitte (1864) Les Pirates de la Seine (1864) Les Amours de Vénus (1864) Bob le pendu (1864) Les Mystères du Palais-royal (1865) La Fille du meurtrier (1866) Le Moulin rouge (1866) La Sirène (1866) La Maison maudite (1867) La Femme de Paillasse. La Voyante (1873) L`Amant d`Alice (1873) La Comtesse de Nancey (1873) Le Mari de Marguerite (1873) Les Confessions de Tullia (1873) La Voyante (1873) Le Bigame (1874) Le Pendu (1874) Les Enfers de Paris (1874) La Maîtresse du mari (1876) Les Tragédies de Paris (1876) La Sorcière rouge (1876) L`Agent de police (1877) La Traite des blanches (1877) La Bâtarde (1877) Deux Amies de Saint-Denis (1878) La Femme de Paillasse (1878) Le Médecin des folles (1879) La Dame de pique (1879) Le Médecin des folles (1879) Le Fiacre Nº 13 (1880) Les Filles de bronze (1880) Le Dernier des Courtenay (1880) La Fille de Marguerite (1881) Son Altesse l`Amour (1881) Mam`zelle Mélie (1881) Madame de Trèves (1882) Les Pantins de madame le Diable (1882) Le Dernier Duc d`Hallali (1883) La Porteuse de pain (The Bread Peddler, 1884–1887) Deux Amours : Hermine (1885) Deux Amours : Odille (1885) Le Testament rouge (1888) Le Marchand de diamants (1889) Marâtre : la fille du fou (1889) Le Marchand de diamants (1889) Le Mariage de Lascars (1889) Les Drames de l`épée (1890) La Dame aux émeraudes (The Lady in Emeralds, 1891) Les Conquêtes de Narcisse Mistral (1894) La Demoiselle de compagnie (1900) Chanteuse des rues (The Street Singer, 1900) Le Marquis d`Espinchal (?) Xaver von montepin Der Morgenstern

format: LP artist: LAČNI FRANZ (Slovenia, Yugoslavia) title: Adijo pamet release date: 1982 label, cat. No: Helidon, FLP 05-029 style: punk/new wave/alter Ploča je u vrlo dobrom stanju, vinil je VG (4), a omot VG (4), iako ga je prethodni vlasnik nepotrebno oblepio selotejpom po ivicama. Inner sleave je takođe u VG (4) stanju. PAŽNJA: u ponudi imam još jedan primerak, perfektan u MINT stanju, pa ga pogledajte preko donjih linkova. Predin, Rimele i ostatak ekipe koji je nastupao pod imenom `Gladni Franc` je (ne)zasluženo imao pijedestalni status među beogradskom rock kritikom 80-ih. No, nekomunikativne pesme, pevanje na slovenačkom, i introvertna muzika, uprkos svoj medijskoj pompi koja se graničila sa idolopoklonstvom – su kao rezultat imali male tiraže, posebno van matične im Slovenije. A kada neki albumi ne ostvare iole veće tiraže, po zakonima kolekcionarskog tržišta, nekih 10-20-30 godina kasnije postaju veoma skupi na sekundarnom tržištu. Na ovom albumu se, pored naslovne izdvajaju i polu-hit numere `Deklica` i Kurenti`. A1 Vaterpolisti 3:37 A2 Kurenti 2:42 A3 Miss Evrope 2:02 A4 Lent 1980 2:32 A5 Deklica 2:16 B1 Adijo Pamet 1:50 B2 Kaj Bi Mi Brez Nas 2:33 B3 Gledam Samo Tvoj Obraz 2:04 B4 Včasih Kak Pajac Kriči 4:00 B5 Za Shizofrenike 3:30 ===================================================================== U svojoj prodajnoj kolekciji imam sledeća izdanja grupe LAČNI FRANZ: LAČNI FRANZ - kompletna vinilna diskografija: 1) LP LAČNI FRANZ - `Ikebana` (1981, Helidon) 2) LP LAČNI FRANZ - `Adijo pamet` (1982, Helidon) https://www.kupindo.com/Ploce/60787745_LP-LACNI-FRANZ-Adijo-pamet-1982-ex-YU-punk 3) LP LAČNI FRANZ - `Ne mi dihat za ovratnik` (1983, Helidon) https://www.kupindo.com/Ploce/69558953_LP-LACNI-FRANZ-Ne-mi-dihat-za-ovratnik-1983-VG 4) LP LAČNI FRANZ - `Slišiš, školjka poje ti` (1984, Helidon) - live https://www.kupindo.com/Ploce/74922653_LP-LACNI-FRANZ-Slisis-skoljka-poje-ti-1984-PERFEKT 5) LP LAČNI FRANZ - `Slon med porcelanom` (1984, Helidon) 6) LP LAČNI FRANZ - `Na svoji strani` (1986, Helidon) 7) LP LAČNI FRANZ - `Sirene tulijo` (1987, Helidon) 8) LP LAČNI FRANZ - `Tiha voda` (1989, Helidon) https://www.kupindo.com/Ploce/64328697_LP-LACNI-FRANZ-Tiha-voda-1989-PERFEKTAN- 9) LP LAČNI FRANZ - `Akustična pusa` (2018, Croatia Records) 10) 2LP LAČNI FRANZ - `Tu smo vaši smo` (2020, Celinka) - live

vinil: 5-/4+ omot: 4- Das Waldemar Wunderbar Syndikat – I Make You Feel Good Label: Helidon – 6.22656 Format: Vinyl, LP, Album, Stereo Country: Yugoslavia Released: 1977 Genre: Rock, Stage & Screen Style: Krautrock, Fusion, Theme A1 Peter Gunn Music By – Mancini* 3:10 A2 White Cliffs Of California Music By [Miscredited] – Trad.* Music By [Uncredited] – Walter Kent 3:16 A3 King Kong And His Love Affairs Music By – King*, Kretschmer*, Lindenberg* 2:57 A4 Svenska Flicka Acoustic Guitar – Helmut Franke* Music By [Miscredited] – Trad.* Music By [Uncredited] – Bo-Göran Edling, Staffan Ehrling Piano – Jasper Van`t Hof 4:14 A5 All She Left Was The Old Procul-Harum-Record Music By – Lindenberg* Organ – Jean-Jacques Kravetz 4:21 B1 Kriminal Tango Music By – Trombetta* 3:47 B2 Exodus Music By – Gold* Piano – Jean-Jacques Kravetz 4:00 B3 Gretna Green Divorce Jive (Aufgerollter Schotten-Rock) Music By – Kretschmer*, Lindenberg* 3:17 B4 Scarborough Man, That Was Not Fair Music By – Trad.* 3:03 B5 See You At The Rum-Bar Congas – Bernie Prock Music By – Stephan*, Kretschmer*, Lindenberg* 4:00 Licensed From – Telefunken Licensed Through – TELDEC Recorded At – Union Studios, Munich Recorded At – TELDEC-Studio, Hamburg Recorded At – Studio 70, Munich Copyright © – TELDEC Lacquer Cut At – TELDEC-Studio, Hamburg Made By – TGP Helidon Printed By – Tiskarna Ljudske Pravice, Ljubljana Accordion [Parisienne] – Daby Lucas May Arranged By [Assistent] – John O`Brien Docker* Bagpipes [Ludel-Dudelsack] – Konrad Schittek Bass – Steffi Stephan Bass, Synthesizer – Dave King Drums – Bertram Engel, Curt Cress Electric Guitar, Acoustic Guitar – Paul Vincent Engineer [Studio 70] – Dave Siddle Engineer [Teldec Studios] – Manfred Lohse, Thomas Kukuck Engineer [Union Studio] – Mal Luker Guitar, Slide Guitar, Music Director – Toomas Kretschmer* Harmonica [Chromonica], Panpipes [Pan Flute] – Jonny Müller Illustration – E. Patrick von Spreckelsen* Marimba [Marimbaphone] – Wolfgang Schlüter Mixed By – Klaus Bohlmann, Mal Luker Performer [Cosmos-Import] – Waldemar Wunderbar Piano [Boogie-Woogie-Piano] – Gottfried Böttger Piano, Clavinet – Thor Baldursson Piano, Electric Piano, Synthesizer – Kristian Schultze Producer, Arranged By – Udo Lindenberg Saxophone – Olaf Kübler Synthesizer, Mellotron, Vocals [Dada-Dida] – Udo Lindenberg Vocals [Opera Vocal] – Marietta Palon Vocals [Sirene-Vocals] – Rale Oberpichler

3 OMOTA 5 KARTONSKI OMOT 4 3CD 4+ Label: Madacy ‎– MSB-2-8710-1, Madacy ‎– MSB-2-8710-2, Madacy ‎– MSB-2-8710-3 Format: 3 × CD, Album Box Set Country: Canada Released: 1994 Genre: Non-Music Style: Special Effects Tracklist 1-1 Gunfire Battle 1-2 Gunfire Battle With Car 1-3 Gunfire Battle With Traffic 1-4 Motorcycle Passing At 55mph 1-5 Motorcycle Passing At 100mph 1-6 Chopping With An Axe 1-7 Chopping With Fallen Tree 1-8 Newspaper Leafing Through 1-9 Newspaper Ripping 1-10 Children Giggling 1-11 Drinking Through A Straw With A Gulp 1-12 Saltwater Fishing Casting Reeling And Catching Fish 1-13 Slot Machine Pull And Pay-Off 1-14 Lion Roars 1-15 Lion Growls Close Perspective 1-16 Bacon Frying 1-17 Swiss Yodel Call 1-18 Helicopter Start Up And Take Off Int Perspective 1-19 Helicopter Flying By Vers. 2 1-20 Helicopter Coming In And Landing Vers. 2 1-21 Grating Carrots 1-22 Heavy Breathing 1-23 Pay Phone Sequence 1-24 Tearing Paper Short 1-25 Tearing Paper Long 1-26 Baby Crying 1-27 Crickets At Night 1-28 Jet Taking Off 1-29 Jet Passing Overhead And Landing 1-30 Cracking Eggs 1-31 Beating Eggs In A Bowl 1-32 Horse Whinny And Neigh 1-33 Horse Gallops By 1-34 Horse Walks Up And Snorts In Stable 1-35 Man Coughing 1-36 Water Splash 1-37 Loud Large Group Applauding 1-38 Witches Evil Laugh 1-39 Pigs Grunting In A Sly 1-40 Church Clock Strikes 1 O`Clock 1-41 Church Clock Strikes 12 O`Clock 1-42 Car Won`t Start 1-43 Car With Dead Battery 1-44 Car Start And Rev Engine 1-45 Car Start Rev Engine And Drive Away 1-46 Car Approach And Fast Stop 1-47 Car Approach Skid And Medium Crash 1-48 Eating Crisp Potato Chips 1-49 Shoveling Dirt On Concrete 1-50 Car Wash Interior Perspective 1-51 Referee Type Whistle 1-52 Thunder Clap Vers. 3 1-53 Wind Howling Lightly 1-54 Thunder Wind And Rain 1-55 Thunder And Heavy Down Pour 1-56 Man Screaming 1-57 Small Crowd Booing 1-58 Small Crowd Sighing Relieved 1-59 Small Crowd Gasp Astonished 1-60 Small Crowd `Yeah` Happy 1-61 Grandfather Clock Strikes 12 0`Clock 1-62 High Performance Car Start And Idle 1-63 High Performance Car 160mph Pass R To L 1-64 Champagne Cork Popping 1-65 Millitary Jet Fast Flyby 1-66 Stirring In A Cup 1-67 Truck Horn 1 Blast 1-68 Truck Horn 2 Blasts 1-69 Truck Passing With Horn 1-70 Boxing With Punching Bag 1-71 Woman Shrieking 1-72 Vacuuming 1-73 Hydraulic Lift In Operation 1-74 Chicken Coup Atmosphere 1-75 Diving And Swimming Past 1-76 Small Group Applause 1-77 Propeller Airplane Start And Idle 1-78 Machine Gun Burst 1-79 Machine Gun Burst With Returned Fire 1-80 Wooden Bat Hitting Ball 1-81 Aluminum Bat Hitting Ball 1-82 Weight Lifting 1-83 Rocket Launching With Countdown 1-84 Taking A Shower 1-85 Electric Shaver 1-86 Brushing Teeth 1-87 Flushing Toilet 1-88 Police Car Passing With Siren 1-89 Police Car Approach And Stop With Siren 1-90 Police Car Departs With Siren 1-91 Police Radio In Operation 1-92 Kiss 1-93 Cannon Blast 1-94 Patchinco Continuous Play 1-95 Paper Bag Put On Head And Removed 1-96 Tuning Radio AM 1-97 Tuning Radio FM 1-98 Electronic Radio Alarm Sounding 1-99 Crystal Glass Ping 1-100 Rock Concert Applause With Shouts 2-1 Explosion Bang With Falling Debris 2-2 Explosion Medium Bang 2-3 Explosion Small Bang With Falling Debris 2-4 Fire Alarm 2-5 Crack Of A Whip 2-6 Elephant Trunk Noise 2-7 Angry Elephants 2-8 High Performance Car Start Drive And Stop 2-9 High Performance Car Start Up And Burn Out 2-10 High Performance Car Burn Out Vers 2 2-11 Sneeze 2-12 Crowd At A Horse Track 2-13 Water Dripping 2-14 Water Dripping With Reverberation 2-15 Filling Sink With Water 2-16 Emptying Sink 2-17 Handsaw Sawing Wood 2-18 Jigsaw In Operation 2-19 Circular Saw In Operation 2-20 Chains Rattling 2-21 4 Boings 2-22 Scissors Cutting Hair 2-23 Hair Dryer In Operation 2-24 Carnival Atmosphere 2-25 Gavel Hammering In Court 2-26 Rotary Dialing Telephone 2-27 Telephone 1 Ring / Pick Up 2-28 Hanging Up 2-29 Ship Horn 2 Blasts 2-30 Evil Male Laugh 2-31 Evil Male Laugh With Echo 2-32 Male Laugh Hysterical 2-33 Tray Of Glasses Rattling 2-34 Carbonated Water Fizzing 2-35 Airplane Jet Take Off (Jumbo Jet) 2-36 Airplane Jet Landing Vers 2 2-37 Airplane Jet Landing With Tire Squeal 2-38 Burp 2-39 Small Group Applauding With Cheers 2-40 Applause Polite Medium Group 2-41 Cow Moo 2-42 Pool (Billards) Break 2-43 Pool (Billiards) Combination Shot 2-44 Town Clock In Distance Striking 1 0`Clock 2-45 Town Clock In Distance Striking 12 0`Clock 2-46 Party Horn 2-47 Party Noise Maker 2-48 Cave With Water Dripping 2-49 Ice Cubes In A Glass 2-50 Ice Cubes In A Bucket 2-51 Jogging Past Right To Left 2-52 Jogging Past Left To Right 2-53 Car Honk 2-54 Car Long Honks 2-55 Car Several Honks 2-56 Traffic Jam Honks 2-57 Car Passing With Horn 2-58 Angry Crowd 2-59 Panic Stricken Crowd 2-60 3 Gun Shots 45 Automatic 2-61 Shotgun 1 Shot 2-62 M14 Rifle Several Shots 2-63 Elevator Door Opening 2-64 Elevator Door Closing 2-65 Elevator Lift Rider`s Perspective 2-66 Bees Buzzing Around Hive 2-67 Alarm Clock Bell Sounding 2-68 Electric Fan In Operation 2-69 35mm Camera Shutter Sound 2-70 35mm Camera Auto Motor Drive 2-71 35mm Camera Automatic Sequence 2-72 Camera Flash Charge And Pop 2-73 Hammering Nails Into Wood 2-74 Door Bell Several Rings 2-75 Knocking On Door And Door Opens 2-76 Heartbeat 2-77 `Surprise` At Party 2-78 Car Fast Approach And Stop 2-79 Car Approach Skid And Crash 2-80 Car Approach Long Skid And Big Crash 2-81 Car Skid And Tire Squeal 2-82 Writing On Blackboard 2-83 Fingernails On Blackboard 2-84 Velcro Ripping 2-85 Propeller Airplane Taking Off Ext Perspective 2-86 Air Pump 2-87 Movie Camera Old Clockwork Type 2-88 Donkey Hee Haws 2-89 Newsroom General Atmosphere 2-90 Coins Dropped On Table 2-91 Coins Being Counted 2-92 Coins Jingling 2-93 Duck Quack 2-94 Scrubbing Floor With A Brush 2-95 Rain Continuous Downpour 2-96 Thunder Clap Vers 2 2-97 Thunder And Rain Storm 2-98 Wind Blowing Through Trees 2-99 Rocket 2-100 Wolf Howling Human Simulation 3-1 Bowling Alley General Atmosphere 3-2 Bowling Gutter Ball 3-3 Bowling Strike 3-4 Soda Can Opening 3-5 Soda Pouring In Glass 3-6 Telephone 3 Rings And Pick Up 3-7 Telephone Slammed Down 3-8 Rooster Crowing 3-9 Woman Screaming 3-10 Sipping Coffee 3-11 Cork Pulled With Reverberation 3-12 Crowd `Oh` Disappointed 3-13 Crowd `Ahh` Satisfied 3-14 Crowd Urgh Disgusted 3-15 Steam Train Passing By 3-16 Bugle Call Outdoors - Charge 3-17 Bugle Call - Post Time 3-18 Bugle Call - Fanfare 3-19 Bugle Call - Parade Dismiss 3-20 Bugle Call - Fall In 3-21 Bugle Call - Lights Out 3-22 Bugle Call - Military Taps 3-23 Bugle Call - Retreat 3-24 Bugle Call - Revue 3-25 Bugle Call - Reveille 3-26 Belch 3-27 Baby Laugh 3-28 Domestic Car Alarm 3-29 Domestic Car Door Opening 3-30 Domestic Car Door Clossing 3-31 Domestic Car Crash With Yell 3-32 Domestic Car Approach And Skid 3-33 Horse Trots Up And Snorts Outside 3-34 Horse Whinny And Neigh Outside 3-35 Horse Canters By Outside 3-36 Hellcopter Start Up And Take Off Vers 1 3-37 Helicopter Flying By Vers 1 3-38 Helicopter Coming In And Landing Vers 1 3-39 Applause Concert Crowd With Cheers 3-40 Drinking Fountain Turned On And Off 3-41 Drinking Fountain Taking A Drink 3-42 Roller Coaster In Operation 3-43 Fight Bell 2 Strikes 3-44 Cuckoo Clock Strikes 1 3-45 Cuckoo Clock Strikes 12 3-46 Record Needle Scratch 3-47 Ambulance Passing With Siren 3-48 HiFi Store With Radios And TV`s 3-49 Sizzle Light 3-50 Sizzle Heavy 3-51 High Performance Car Start, Idle, Rev, And Stop 3-52 High Performance Car Burn Out 3-53 High Performance Car High Speed Pass 150mph 3-54 Coffee Grinder 3-55 Coffee Perculator 3-56 Ball Bouncing 3-57 Ball Bouncing Away 3-58 Thunder Clap 3-59 Thunder Continuous Claps And Rumbles 3-60 Wind Howling Heavily 3-61 Thunder And Rain In The City 3-62 After Storm Atmosphere 3-63 Bicycle Bell 3-64 Shuffling Cards 3-65 Dealing Cards 3-66 Fireworks General Atmosphere 3-67 A Glass Clinking In A Toast 3-68 Many Glasses Clinking In A Toast 3-69 Game Show Buzzer 3-70 Sweeping The Floor 3-71 Broom Dropped 3-72 Submarine Sonar 3-73 Mantal Clock Clicking 3-74 Many Clocks Ticking 3-75 Cats Meow 3 Types 3-76 Cash Register Ring Up 3-77 Social Gathering Party Crowd 3-78 Tray Of Dishes Dropped 3-79 Zipper Zipped Up 3-80 Zipper Zipped Down 3-81 Dog Many Barks 3-82 Dog Growling And Barking 3-83 Dog Chasing Man And Barking 3-84 Ratchet Tightening Nut 3-85 Wind Chimes 3-86 Door Opening 3-87 Door Closed 3-88 Door Slammed 3-89 Many Party Horns 3-90 Balloon Being Inflated 3-91 Balloon Let Go Flying 3-92 Balloon Popped 3-93 Balloon Popped With Reverberation 3-94 Video Archade Atmosphere 3-95 Opening An Envelope 3-96 Crumpling A Letter And Throwing Away 3-97 Airplane Jet Taking Off 3-98 Airplane Jet Flyby Overhead Right To Left 3-99 Airplane Jet Interior With Cabin Announcements 3-100 Airplane Jet Landing Vers 1 Reviews

format: LP, Yugoslav licence artist: SAXON (UK) title: Destiny release date: 1988 label, Cat. No. Jugoton, LSEMI 73249 style: heavy metal / NWOBHM Ploča: VG+ (4+), omot: VG (4), inner: NM (5-). Veoma dobar primerak. Šta su ti dobri temelji!!! SAXON ih je u SFRJ postavio još negde 1981/1982 i mogao je mirno da računa na naklonost izdavačke kuće Jugoton i fanova, bez obzira na sve slabije albume koje je objavljivao. I ovaj album je licencno izdan kod nas i stari metalci su ga kupovali. Oni noviji su se tada već okrenuli tada modernom thrash i death zvuku. Za njih je zvuk koji se čuje na ploči `Destiny` bio staromodan i nedovoljno `metal`... A1 Ride Like The Wind 4:29 A2 Where The Lightnings Strikes 4:19 A3 I Can`t Wait Anymore 4:22 A4 Calm Before The Storm 3:46 A5 S.O.S. 5:54 B1 Song For Emmy 4:46 B2 For Whom The Bell Tolls 3:53 B3 We Are Strong 3:57 B4 Jericho Siren 3:36 B5 Red Alert 5:05 ===================================================================== U svojoj prodajnoj kolekciji imam sledeće ploče grupe SAXON: 1) LP SAXON - `Saxon` (1979) https://www.kupindo.com/Ploce/76127413_LP-SAXON-I-album-1979-1-nemacki-press-retko-VG- 2) LP SAXON - `Wheels Of Steel` (1980) https://www.kupindo.com/Ploce/76127321_LP-SAXON-Wheels-Of-Steel-1980-1-UK-press-VG- 3) LP SAXON - `Denim And Leather` (1981) https://www.kupindo.com/Ploce/76125769_LP-SAXON-Denim-And-Leather-1982-VG-vrlo-dobra https://www.kupindo.com/Ploce/64061077_LP-SAXON-Denim-And-Leather-1982-Jugotonac-G- 4) LP SAXON - `The Eagle Has Landed (Live)` (1982) https://www.kupindo.com/Ploce/76126941_LP-SAXON-The-Eagle-Has-Landed-1982-Sweden-PERFEKTNA https://www.kupindo.com/Ploce/76126825_LP-SAXON-The-Eagle-Has-Landed-1982-UK-ODLICNA 5) LP SAXON - `Innocence Is No Excuse` (1985) https://www.kupindo.com/Ploce/76126505_LP-SAXON-Innocence-Is-No-Excuse-1985-PERFEKTNA https://www.kupindo.com/Ploce/64061161_LP-SAXON-Innocence-Is-No-Excuse-1985-ODLICNA https://www.kupindo.com/Ploce/76126617_LP-SAXON-Innocence-Is-No-Excuse-85-VG-veoma-dobra https://www.kupindo.com/Ploce/64061173_LP-SAXON-Innocence-Is-No-Excuse-1985-VG- https://www.kupindo.com/Ploce/68907449_LP-SAXON-Innocence-Is-No-Excuse-1985-VG- https://www.kupindo.com/Ploce/64061189_LP-SAXON-Innocence-Is-No-Excuse-1985-VG-Jugotonac 6) LP SAXON - `Rock The Nation` (1986) https://www.kupindo.com/Ploce/64061201_LP-SAXON-Rock-The-Nations-1986-1-press-PERFEKTNA 7) LP SAXON - `Destiny` (1988) https://www.kupindo.com/Ploce/64061217_LP-SAXON-Destiny-1988-Jugotonac-PERFEKTAN https://www.kupindo.com/Ploce/76126005_LP-SAXON-Destiny-1988-VG-VG-NM-veoma-dobra 8) LP SAXON - `Solid Ball Of Rock` (1990)

ORIGINAL disk 1: 5 disk 2: 5 omot: 5 booklet: 5 odlicno stanje Eurovision Song Contest Oslo 2010 - Share The Moment Label: CMC – 5099964171722 Series: Eurovision Song Contest – 2010 Format: 2 x CD, Album, Compilation Country: Europe Released: May 14, 2010 Genre: Pop, Stage & Screen Style: Europop, Ballad, Vocal Tracklist 1-01 Juliana Pasha– It`s All About You 3:03 1-02 Eva Rivas– Apricot Stone 3:01 1-03 Safura– Drip Drop 3:00 1-04 Vukašin Brajić– Thunder And Lightning 2:57 1-05 Tom Dice (2)– Me & My Guitar 3:01 1-06 Miroslav `Miro` Kostadinov*– Angel Si Ti (You Are An Angel) 2:58 1-07 3+2 (2)– Butterflies 3:02 1-08 Michael Von Der Heide– Il Pleut De L`Or 2:59 1-09 Jon Lilygreen And The Islanders (15)– Life Looks Better In Spring 2:55 1-10 Lena Meyer-Landrut– Satellite 2:54 1-11 Chanée & N`evergreen*– In A Moment Like This 3:01 1-12 Malcolm Lincoln– Siren 2:54 1-13 Daniel Diges– Algo Pequeñito (Something Tiny) 2:59 1-14 Kuunkuiskaajat– Työlki Ellää 3:02 1-15 Jessy Matador– Allez Olla Olé 2:52 1-16 Josh Dubovie– That Sounds Good To Me 3:04 1-17 Sofia Nizharadze– Shine 2:58 1-18 Giorgos Alkaios* And Friends*– Opa 3:00 1-19 Feminnem– Lako Je Sve 3:00 2-01 Niamh Kavanagh– It`s For You 2:58 2-02 Harel Skaat– Milim 3:00 2-03 Hera Björk– Je Ne Sais Quoi 3:00 2-04 InCulto– East European Funk 2:38 2-05 Aisha (20)– What For? 2:57 2-06 Sunstroke Project & Olia Tira– Run Away 2:58 2-07 Gjoko Taneski– Jas Ja Imam Silata 3:00 2-08 Thea Garrett– My Dream 3:00 2-09 Sieneke– Ik Ben Verliefd (Sha-la-lie) 2:58 2-10 Didrik Solli-Tangen– My Heart Is Yours 3:05 2-11 Marcin Mroziński– Legenda 2:53 2-12 Filipa Azevedo– Há Dias Assim 2:56 2-13 Paula Seling & Ovi*– Playing With Fire 3:00 2-14 Milan Stanković– Ovo Je Balkan 3:03 2-15 Peter Nalitch And Friends– Lost And Forgotten 2:48 2-16 Anna Bergendahl– This Is My Life 2:59 2-17 Ansambel Žlindra* & Kalamari– Narodnozabavni Rock 2:55 2-18 Kristína Peláková*– Horehronie 3:00 2-19 MaNga (5)– We Could Be The Same 3:01 2-20 Alyosha– Sweet People 3:00 Companies, etc. Phonographic Copyright ℗ – CMC Entertainment A/S Copyright © – CMC Entertainment A/S Manufactured By – Optimal Media Production – AA02168

Niz Bisera Mita (Dimitrije)Nešković Pančevo 1885.g *3436*09-2021 Niz Bisera što ga je nanizao srpskoj mladeži Mita Nešković sa slikama Naklada knjižara Braća Jovanović Pančevo 1885.g autor: Dimitrije Mita Nešković Tvrd povez, ćirilica,154.strane..u orginalu 155.strana, ilustracije, format: 16+ x 11,5 cm, težina: 190.grama stanje: dobro očuvana, nema ispisivanja, !!! NAPOMENA : fgali na kraju u malom srpskom rečniku strana 155.- sa rečima c, dž, š,zacepljena stranica 115-116. u gornjem spoljnjem delu-neremeti tekst-sanirana papirnim sejlotepom 5,5 x 1,5 cm/ima pečat biblioteke iz sadržaja: - ,Vaš prijatelj `Čika-Jova`, - Pisma brace Božidara-7.pisama, , - Dvanest braće-(pesme-za svakog brata), -Naš dobri majstor Drenko , -Nečisti duh-ulovljen , -Saveti iz naroda , -Odisejevo buđenje: Priča iz starih vremena,-Odisej među Cikonima,-Odisej među Ciklopima,-Eolus,-Čarobnica Circe ,-Sirene,Scila i Harivda,-Apoloa goveda , -Nausika,kraljeva ćerka ,-Odisej među Feakima ,-Odisejkod kuće ,- Eumeos i Telemak , - Odisej u svome dvoru , -Penelopa i prosjak , -Odisejeva strela, -Borba i pobeda , -Odisej i Penelopa , -Lartes, -Odisejev otac, -mali srpski rečnik * * * Dimitrije Mita Nešković (Novi Sad, 7. novembar 1846 — Zagreb, 23. maj 1907) bio je srpski učitelj, pedagog i publicista. Porodica Otac Petar bio je advokat, majka Katarina (rođ. Jovanović). Kada je imao deset godina umire mu otac, a ubrzo i majka. Ujak mu je bio poznati pesnik Jovan Jovanović Zmaj. Obrazovanje Osnovnu školu i nižu gimnaziju završio je u Novom Sadu, a više razrede gimnazije u Segedinu i Sremskim Karlovcima. Na nagovor ujaka upisao je 1867. Učiteljsku školu u Somboru. Po završetku školovanja odlazi u Drezden na stručno usavršavanje kao pitomac Narodno-crkvenog sabora, gde je završio gimnastički kurs (1870-1871). Učitelj Radio je kao učitelj u Rumi (1867-1868), Zemunu (1868-1880), Pavlovcima (1880-1888) i Irigu (1888). Za školskog nadzornika bjelovarske županije postavljen je 1889. godine. Godine 1907. raspoređen je u Odsek za bogoštovlje i nastavu Zemaljske vlade u Zagrebu, i iste godine je naprasno preminuo. Političar Pod uticajem ideja Svetozara Markovića sedamdesetih godina 19. veka pridružio se grupi socijalistički orijentisanih učitelja. Oni su januara 1873. u Zemunu pokrenuli list Učitelj, čiji je Nešković bio prvi urednik. Zbog političkih pritisaka list je od drugog broja izlazio u Vršcu, sve do marta 1874, kada je zabranjen. Već sledeće godine Nešković pokreće u Zemunu Novu školu. U njoj je iznosio ideje da narodne škole treba da budu nezavisne, da srpski učitelji u Karlovačkoj mitropoliji moraju imati strukovno udruženje, kritikovao je crkvenu hijerarhiju i buržoaziju. Zbog prevedenog članka Ko da vaspitava? osuđen je na mesec dana zatvora. Publicista Prvu pesmu objavio je u Danici 1864. godine. Pisao je pripovetke, prikaze knjiga, rasprave iz književnosti, nacionalne istorije i pedagogije. Objavio je nekoliko pedagoških knjiga, od kojih je Matica srpska nagradila tri. Radove je objavljivao je u Danici, Prijatelju srpske mladeži, Učitelju, Novoj školi, Srbinu, Zastavi, Letopisu Matice srpske, Javoru, Novom vaspitaču, Zori, Brankovom kolu, Radu i imeniku Matice srpske. Bio je urednik Učitelja, izdavač, urednik i odgovorni urednik Nove škole, odgovorni urednik Dečjeg prijatelja, vlasnik, izdavač i urednik Novog vaspitača i Pčelice, vlasnik i urednik Književnog pregleda Novog vaspitača. Član Matice srpske postao je 1866, a član njenog Književnog odeljenja 1893. godine. Govorio je mađarski i nemački. Autor je više udžbenika i bukvara za osnovne škole, a pisao je i udžbenike za učitelje. Oženio se 1868. Marijom, ćerkom Steve Kritovca, sa kojom je imao tri ćerke i dva sina. Sahranjen je na groblju Mirogoj u Zagrebu.

Original, made in Holland Knjizica od 20 str. Odlicno ocuvano Omot 5 Cd 5- Potpis na bukletu (vidi sliku) Crash! Boom! Bang! is the fifth studio album by Swedish pop duo Roxette, released on 9 April 1994 by EMI. The album was an immediate commercial success, peaking within the top 10 in over 20 national charts throughout Europe, Australasia and South America. The full-length album was not originally released in the United States, where a shortened version titled Favorites from Crash! Boom! Bang! was sold for a limited time through McDonald`s outlets; this version sold over a million copies in the US but was deemed ineligible to chart on the Billboard 200 as, until 2007, Billboard had a policy of excluding albums sold by an exclusive retailer. Five singles were released from the album: lead single `Sleeping in My Car` became the duo`s second number one in their home country, and peaked at number seven on Billboard`s European Hot 100 Singles. It would become the duo`s final track to appear on the Billboard Hot 100, where it peaked at number 50, and was also their last hit single in Australia. This was followed by the release of `Crash! Boom! Bang!`, `Fireworks`, `Run to You` and `Vulnerable`. As of 2001, Crash! Boom! Bang! has sold in excess of 5 million copies worldwide. Japanese editions included `Almost Unreal` as a bonus track. All lyrics are written by Per Gessle; all music is composed by Gessle, except `Lies` by Gessle and Mats MP Persson and `Go to Sleep` and `See Me` by Marie Fredriksson. Crash! Boom! Bang! – Original release No. Title Length 1. `Harleys & Indians (Riders in the Sky)` 3:45 2. `Crash! Boom! Bang!` 5:02 3. `Fireworks` 3:58 4. `Run to You` 3:39 5. `Sleeping in My Car` 3:47 6. `Vulnerable` 5:03 7. `The First Girl on the Moon` 3:11 8. `Place Your Love` 3:09 9. `I Love the Sound of Crashing Guitars` 4:49 10. `What`s She Like?` 4:16 11. `Do You Wanna Go the Whole Way?` 4:11 12. `Lies` 3:41 13. `I`m Sorry` 3:10 14. `Love Is All (Shine Your Light on Me)` 6:41 15. `Go to Sleep` 3:58 Total length: 62:06 Personnel Credits adapted from the liner notes of Crash! Boom! Bang!.[17] Roxette are Per Gessle and Marie Fredriksson Recorded at Tits & Ass Studio in Halmstad and EMI Studios in Stockholm, Sweden; Mayfair Studios in London, England and Capri Digital Studios in Capri, Italy between February 1993 and January 1994. Mastered by George Marino at Sterling Sound Studios, New York City Remastered by Alar Suurna at Polar Studio, Stockholm (2009 reissue) All songs published by Jimmy Fun Music, except: `Go to Sleep` by Shock the Music/Jimmy Fun Music. Musicians Marie Fredriksson – lead and background vocals, piano and keyboards Per Gessle – lead and background vocals, acoustic, electric and resonator guitars, harmonica and mixing Per `Pelle` Alsing – drums and percussion Vicki Benckert – background vocals Anders Herrlin – bass guitar, engineering and programming Mats Holmquist – string arrangements and conducting Jonas Isacsson – acoustic and electric guitars and mandolin Christer Jansson – drums and percussion Jarl `Jalle` Lorensson – harmonica Clarence Öfwerman – keyboards, string arrangements, programming, production and mixing Staffan Öfwerman – background vocals Jan `Janne` Oldaeus – electric guitars Mats `MP` Persson – electric guitars, mandolin, drums and percussion Per `Pelle` Sirén – acoustic and electric guitars Stockholms Nya Kammarorkester (credited as SNYKO) – strings Alar Suurna – drums and percussion, engineering and mixing Sveriges Radios Symfoniorkester – woodwind quartet Nicolas `Nicki` Wallin – drums and percussion Technical Sleeve design by Roxette and Kjell Andersson Photography by Jonas Linell Set design by Mikael Varhelyi

Original, made in EU Original, novo nekoristeno ali nema celofan The Streets ‎– Everything Is Borrowed Label: 679 ‎– 825646938612, Locked On ‎– 825646938612 Format: CD, Album Country: Europe Released: 15 Sep 2008 Genre: Electronic, Hip Hop Style: UK Garage, Hip Hop TracklistHide Credits 1 Everything Is Borrowed Glockenspiel, Acoustic Guitar, Bass – Johnny `Drum Machine` Jenkins* Strings – Dirty Pretty Strings Vocals – Adam Love (2), Laura Vane 4:03 2 Heaven For The Weather Backing Vocals – Barnet PILLharmonic Choir Guitar – Nick Marshall (6) Guitar, Xylophone, Other [Dub Siren] – Mike Skinner Organ [Hammond], Keyboards – Chris Brown (17) Piano – Bob Dowell, Johnny `Drum Machine` Jenkins* Vocals – Richard Wayler 3:27 3 I Love You More (Than You Like Me) Backing Vocals – Laura Vane Backing Vocals, Whistling – Teddy Mitchell Clarinet – Maria Payne (2) Double Bass – Nick Marshall (6) Flute, Whistling – Chris Williams (13) Harp – Camilla Pay Keyboards – Chris Brown (17) Organ [Rhodes], Piano – Eddie Jenkins 3:44 4 The Way Of The Dodo Backing Vocals – Teddy Mitchell Guitar, Bass, Drums, Keyboards – Mike Skinner 3:33 5 On The Flip Of A Coin Acoustic Guitar – Johnny `Drum Machine` Jenkins* Backing Vocals – Laura Vane, Teddy Mitchell Concertina – Mike Skinner Guitar, Bass – Wayne Bennett (3) Harp – Camilla Pay Organ [Rhodes], Accordion – Chris Brown (17) Violin – Gita Harcourt 3:20 6 On The Edge Of A Cliff Acoustic Guitar – Johnny `Drum Machine` Jenkins* Clarinet – Maria Payne (2) Guitar, Bass – Wayne Bennett (3) Harp – Camilla Pay Organ [Hammond], Organ [Wurlitzer] – Chris Brown (17) Piano – Eddie Jenkins Trumpet – Jake Painter Violin – Gita Harcourt Vocals – David Gino Jenkins, Johnny Jenkins (2), Laura Vane 3:03 7 Never Give In Backing Vocals – Kevin Mark Trail Guitar, Keyboards – Mike Skinner 3:25 8 The Sherry End Backing Vocals – Adam Love (2) Guitar – Johnny `Drum Machine` Jenkins* Guitar, Bass – Wayne Bennett (3) Harp – Camilla Pay Keyboards – Chris Brown (17) Saxophone – Carl Sterling Trumpet – Jake Painter 2:46 9 Alleged Legends Banjo – Ed Harcourt Clarinet – Maria Payne (2) Flute – Chris Williams (13) Harmonica – Mike Skinner Organ [Church], Accordion – Chris Brown (17) Trumpet – Jake Painter Violin – Gita Harcourt Vocals – Nick Shirm Written-By – Tim Vigon 3:11 10 The Strongest Person I Know Acoustic Guitar – Nick Marshall (6) Clarinet – Maria Payne (2) Guitar, Triangle, Xylophone, Recorder – Johnny `Drum Machine` Jenkins* Harp – Camilla Pay Mandolin – Ed Harcourt Piano – Eddie Jenkins 3:02 11 The Escapist Bells [Sleigh] – Mike Skinner Cello – Amy Langley Guitar – Johnny `Drum Machine` Jenkins* Viola – Amy Stanford Vocals – Kevin Mark Trail, Wayne Hart Singers* 5:15 Companies, etc. Phonographic Copyright (p) – Pure Groove Ltd. Copyright (c) – Pure Groove Ltd. Licensed To – Sixsevenine Recorded At – CNSO Studios Recorded At – Air Studios Recorded At – Soho Recording Studios Recorded At – A Major Studios Recorded At – The Fat Control Room Mastered At – The Fat Control Room Credits Artwork By – Tourist Conductor [Filmharmonic Orchestra Prague] – Bob Dowell Contractor, Management [Score Manager] – Petr Pycha Drums, Percussion – Johnny `Drum Machine` Jenkins* (tracks: 1 to 3, 5, 6, 8, 9, 11) Engineer – Brendon `Octave` Harding*, Guy Katsav, Magic Mike*, Morgan Nicholls, Robin Axford Engineer [Assistant - Filmharmonic Orchestra Prague] – Petr Kovanda Engineer [Filmharmonic Orchestra Prague] – Jan Kotzmann Engineer [Musical Instruments & Drums] – Mike Skinner Mastered By, Mixed By – Magic Mike Millrain*, Mike Skinner Orchestra – FILMharmonic Orchestra Prague* (tracks: 2, 6, 8, 9) Other [Back Tray Photography] – Mark Caylor Producer – Mike Skinner Written-By – Mike Skinner, Tim Vigon (tracks: 9) Notes FILMharmonic Orchestra Prague recorded in CNCO Studio No.1 Gallery, Prague. Church organ on Alleged Legends recorded at St. Brides Church, Fleet Street, London. Strings for Everything Is Borrowed recorded at Air Studios. Various drums and percussion recorded at Soho Recording Studios. Various strings, keys etc. recorded at A Major Studios. All music not recorded elsewhere recorded at the Fat Control Room. Published by Warner Chappell Music. [Inlay]: ℗ & © 2008 Pure Groove Ltd. trading as Locked On exclusively licensed to sixsevenine. A Warner Music Group Company. Made in The E.U. [Back Tray Sleeve] & [CD rim]: ℗ 2008 Pure Groove Ltd. trading as Locked On exclusively licensed to sixsevenine © 2008 Pure Groove Ltd. trading as Locked On exclusively licensed to sixsevenine. The Copyright - in this sound recording & artwork is owner by Pure Groove Ltd. trading as Locked On and exclusively licensed to sixsevenine. A Warner Music Group Company. Made in The E.U. Barcode and Other Identifiers Barcode (EAN-13 [text]): 0 825646 938612 Barcode (GTIN-13 [scan]): 0825646938612 Label Code: LC14666 Rights Society: GEMA/MCPS Matrix / Runout (Variant 1+2): 256469386-1 V01 IFB Mastering SID Code (Variant 1+2): IFPI L016 Mould SID Code (Variant 1): IFPI 05M8 Mould SID Code (Variant 2): IFPI 05M9

DJELOVANjE POTRESA NA ZGRADE, predavanje prof. dr Andrije Mohorovičića u H.D.I. i A. dne 1. ožujka 1909., preštampano iz „Vijesti hrv. društva inžinira i arhitekta“, Tisak i litografija C. Albrechta, Zagreb, 1911. Originalni meki papirni povez. Odlična očuvanost, bez većih oštećenja. Jezik hrvatski, latinica, 79 str. ANDRIJA MOHOROVIČIĆ, hrvatski geofizičar (Volosko, 23. I. 1857 – Zagreb, 18. XII. 1936). Nakon studija matematike i fizike u Pragu, radio kao gimnazijski profesor u Zagrebu i Osijeku, a potom kao profesor na Nautičkoj školi u Bakru (od 1882), gdje je predavao meteorologiju i 1887. osnovao meteorološku postaju. Od 1892. bio je upravitelj meteorološkog opservatorija u Zagrebu, koji je preuzeo nadzor i upravu nad svim meteorološkim postajama u tadašnjoj banskoj Hrvatskoj. Mohorovičić je doktorirao 1893. u Zagrebu disertacijom O opažanju oblaka, te dnevnom i godišnjem periodu oblaka u Bakru. Godine 1898. postao je pravi (redoviti) član JAZU, a od 1910. izvanredni sveučilišni profesor s predavanjima iz geofizike i astronomije. Mohorovičićev rad na području meteorologije obuhvaća istraživanje bure na području krša i gibanja oblaka; konstruirao je nefoskop za određivanje smjera i brzine oblaka te vertikalnih gibanja zraka. Dva rada, Tornado kod Novske (31. V. 1892) i Vijor kod Čazme (20. VIII. 1898), u kojima je potanko istražio pojave jakog nevremena, pobudila su zanimanje i u znanstvenim krugovima Europe jer su bila prvi sinoptički prikaz razorna djelovanja vjetra, koji je kod Novske podignuo uvis željeznički vagon od 13 t i nosio ga 30-ak metara. Mohorovičić je procijenio da je na tom području ciklonalno kruženje vjetra dostiglo brzine između 46 m/s i 158 m/s. Istraživao je i klimu Zagreba na osnovi podataka o oborinama, a proučavao je i smanjenje temperature zraka s porastom visine. Godine 1892. Mohorovičić je prvi u nas uveo službu točnoga vremena, najprije na temelju opažanja prolaza zvijezda meridijanom, a od 1913. na temelju primanja radiosignala iz Pariza. Osnovni poticaj za proučavanje potresa Mohorovičić je našao u katastrofalnom potresu koji je zahvatio Zagreb 9. XI. 1880., a već 1901. postavio je u Zagrebu seizmološku postaju, koja je 1908. i 1909. nabavila dva nova, tada najmodernija seizmografa, koja su 28. XII. 1908. zabilježila i katastrofalan potres što je zahvatio talijanske gradove Messinu i Reggio. Mohorovičić je netom zatim objavio pionirski i vizionarski rad Djelovanje potresa na zgrade, u kojem upozorava na nužnost pridržavanja posebnih propisa pri gradnji zgrada u potresnom području. Na osnovi detaljnoga proučavanja podataka o više potresa, Mohorovičić je značajno pridonio određivanju epicentra potresa, pa se krivulje hiperbole koje se koriste u tom postupku nazivaju Mohorovičićeve epicentrale. Mnogo je radio i na usavršavanju seizmografa pa je već 1917. izradio prijedlog za konstrukciju novoga seizmografa za bilježenje horizontalnih gibanja tla, ali koji se zbog nedostatka novčanih sredstava nažalost nikada nije ostvario. Najveći doprinos znanosti Mohorovičić je ostvario otkrićem diskontinuiteta u Zemljinoj kori. Vrlo temeljitim proučavanjem pokupskoga potresa od 8. listopada 1909. god. 39 km jugoistočno od Zagreba, Mohorovičić je utvrdio da se na određenoj dubini Zemlje skokovito mijenja brzina širenja potresnoga vala, što je pripisao promjenama u sastavu Zemljine kore na dubini od 54 km, na mjestu mjerenja u Pokupskom. Prema Mohorovičiću, u najgornjem dijelu Zemljine kore brzina potresnoga vala c neprekidno raste s dubinom u skladu s tzv. zakonom potencije c = ch(rh/r)k gdje je ch ishodišna brzina u hipocentru potresa, rh udaljenost hipocentra od središta Zemlje, r udaljenost točke u kojoj se određuje brzina c od središta Zemlje i k eksponent koji odražava porast brzine s dubinom. Tom je pretpostavkom uspio riješiti sva pitanja u vezi sa širenjem potresnoga vala u najgornjem dijelu Zemljine kore, a gornji je izraz ušao u znanost kao Mohorovičićev zakon. Mnogobrojna kasnija istraživanja povrdila su opstojnost granične plohe (plohe diskontinuiteta brzine) najgornjega dijela Zemlje i u drugim područjima našeg planeta, pa je ta ploha u njegovu čast nazvana Mohorovičićev diskontinuitet, ili kraće Moho. Pokazalo se da debljina Zemljine kore, odnosno dubina Mohorovičićeva diskontinuiteta, nije svuda jednaka te da varira od mjesta do mjesta. Podno planinskih lanaca doseže dubinu i do 70 km, a podno dubokih oceana nalazi se na dubini od samo 5 km. U prosjeku se nalazi 33 km ispod površine Zemlje. Mohorovičić je proučavao i razlike plitkih i dubokih potresa, a tek je polovicom XX. st. važnost njegova otkrića potaknula američke istraživače na poseban znanstveni projekt istraživanja Mohorovičićeva diskontinuiteta nazvan Mohole, kojim se bušenjem Zemljine kore na njezinu razmjerno tankom dijelu, ispod oceana, željelo okriti njezin sastav. Poslije su takva bušenja provedena i u Sovjetskom Savezu. Mohorovičić se ubraja među najznamenitije hrvatske znanstvenike. Po njem je nazvan jedan krater na Mjesecu, i to na strani nevidljivoj sa Zemlje, a njegovo ime nosi i Geofizički zavod Prirodoslovno-matematičkoga fakulteta u Zagrebu. Glavna djela: Klima grada Zagreba (1897), Potres od 8. X. 1909 (1909), Hodografi longitudinalnih i transverzalnih valova potresa (1922), O pitanju prave osjetljivosti seizmografa (Zur Frage der wahren Empfindlichkeit eines Seismographen, 1926). Izuzetno retko.

Made in the UK. Booklet na 8 strana. Diskovi u odličnom stanju. Label: 100 Hits – DMG 100 046 Format: 5 x CD, Compilation Country: UK Released: 2009 Genre: Electronic Style: House, Downtempo, Ambient Tracklist: CD 1 1-01 X-Press 2 Feat. David Byrne – Lazy 1-02 Röyksopp – Eple 1-03 Fatboy Slim Feat. Macy Gray – Demons (Stanton Warriors Mix) 1-04 Moloko – Sing It Back (Album Version) 1-05 I Monster – Daydream In Blue 1-06 Groove Armada – Fireside Favourite 1-07 Leftfield – Fanfare Of Life 1-08 FC Kahuna – Hayling (Radio Edit) 1-09 Koop – Waltz For Koop 1-10 Sub Sub – Past 1-11 The Karminsky Experience – Exploration 1-12 Mono – Life In Mono 1-13 Nightmares On Wax – Les Nuits 1-14 Aim – Cold Water Music 1-15 Tim `Love` Lee – One Night Samba 1-16 Kruder & Dorfmeister – Original Bedroom Rockers 1-17 Pilote – Turtle (Bonobo Remix) 1-18 Space Raiders – Beautiful Crazy 1-19 Nouvelle Vague – This Is Not A Love Song (Thievery Corporation Remix) 1-20 José González – Crosses CD 2 2-01 iiO – Rapture (Soulside Made Edit) 2-02 ATB – 9 PM (Till I Come) (Afterlife Remix) 2-03 Chicane – Saltwater (Mothership Mix) 2-04 Jakatta – American Dream (Afterlife Remix) 2-05 Jean Jacques Smoothie – 2 People (Original Radio Mix) 2-06 Kings Of Tomorrow – Finally 2-07 Angel City – Sunrise (Sunset Remix) 2-08 DJ Sammy & Yanou Feat. Do – Heaven (Yanou`s Candlelight Mix) 2-09 Deepest Blue – Deepest Blue (Jon Hopkins Mix) 2-10 Brother Brown Feat. Frank`ee – Star Catching Girl (Soulside Remix) 2-11 Bent – Private Road (Album Version) 2-12 Afterlife – Show You Something 2-13 Kristine Blond – Love Shy (Sandgate Mix) 2-14 Static Revenger – Happy People (Christian J `Rhodes Island` Remix) 2-15 Full Intention Pres. Shena – I`ll Be Waiting (The Lux Sunset Edit) 2-16 Shawn Lee – Happiness 2-17 Freemasons Feat. Amanda Wilson – Love On My Mind (After Hours Mix) 2-18 DHT* Feat. Edmée – Listen To Your Heart (Edmée`s Unplugged Edit) 2-19 Akasha – Akasha`s Theme 2-20 Space Manoeuvres – Stage One (Blain Sandhag Mix) CD 3 3-01 Röyksopp – Poor Leno (Album Version) 3-02 Lemon Jelly – In The Bath 3-03 Roots Manuva – Witness (1 Hope) 3-04 Morcheeba – Wonders Never Cease 3-05 Fatboy Slim – Right Here, Right Now 3-06 X-Press 2 Feat. Kurt Wagner – Give It 3-07 UNKLE – Tired Of Sleeping 3-08 Mr. Scruff – Get A Move On! (Radio Edit) 3-09 The Sabres Of Paradise – Smokebelch II 3-10 Bonobo – Wayward Bob 3-11 Boards Of Canada – Dayvan Cowboy 3-12 Cicada Feat. Ben Onono – Can`t Be Doin` With Love 3-13 Herbert – The Audience 3-14 Zoot Woman – It`s Automatic 3-15 Tosca Feat. Stephan Graf Hadik Wildner – Rolf Royce 3-16 Eliot – All I`m Made Of 3-17 The Herbaliser – The Sensual Women 3-18 Mr. Natural – Country Lanes 3-19 Bliss – Wish U Were Here 3-20 Hybrid – Finished Symphony (Soundtrack Edit) CD 4 4-01 Chicane – No Ordinary Morning 4-02 Jakatta Feat Seal – My Vision (Album Version) 4-03 Stonebridge Feat. Therese – Put `Em High (Claes Rosen Lounge Mix) 4-04 Agnelli & Nelson – Holding On To Nothing (Ambient Mix) 4-05 W.O.S.P. – Gettin` Into U (Original Dub Mix) 4-06 Starchaser – Love Will Set You Free (Jambe Myth) (Sunset Mix) 4-07 Joey Negro – Make A Move On Me (Vocal Club Mix) 4-08 Silicone Soul – The All Nite Dub 4-09 Soul Central Feat. Kathy Brown – Strings Of Life (Stronger On My Own) (Funky Lowlives Remix) 4-10 Afro Medusa – Pasilda (Afterlife Mix) 4-11 Medway – Resurrection (Ambient Dub) 4-12 Lost Witness – Did I Dream (Song To The Siren) (Bomb Bombay Mix) 4-13 Lil` Devious – Come Home (Carpel Tunnel Vision Remix) 4-14 Bent – I Love My Man (Album Version) 4-15 Aim – Concentrate 4-16 Aora – Out Of The Rain (Ambient Mix) 4-17 Fish Go Deep & Tracey K – The Cure & The Cause (Acoustic Version) 4-18 Sofa Surfers – Sofa Rockers (Richard Dorfmeister Remix) 4-19 Badmarsh & Shri – Signs (Radio Edit) 4-20 Bliss – Kissing CD 5 5-01 Bonobo – Kota 5-02 Tim `Love` Lee – Mambo A Go Go 5-03 Diefenbach – Up For Ping Pong? 5-04 Chicane – Low Sun 5-05 Jakatta – Feelin` Blue (Album Version) 5-06 World Party – Is It Too Late? (Peter Lorimer Mix) 5-07 Kruder & Dorfmeister – High Noon 5-08 Underworld – Cups (Salt City Orchestra Remix) 5-09 Bent – Swollen (Album Version) 5-10 Orion – Eternity (Original Acoustic Mix) 5-11 Lustral – Everytime (A Man Called Adam`s Balearic Remix) 5-12 Three Drives – Greece 2000 (Moonwatchers Tranquility Mix) 5-13 Origin – Wide-Eyed Angel (Pinned Mix Ambient) 5-14 Pete Lazonby – Sacred Cycles (Ambient Mix) 5-15 Katcha – Touched By God (The Light Mix) 5-16 Solar Stone – Seven Cities (Ambient Dub) 5-17 Sidewinder – Stanway`s Revenge 5-18 Jazzanova Feat. Clara Hill – No Use 5-19 Joe Smooth – Promised Land 5-20 Frankie Knuckles – Your Love

Вентура Гарсија Калдерон Реј ( Париз , 23. фебруар 1886 — Париз , 27. октобар 1959 ) је био перуански писац , дипломата и критичар . Већи део живота провео је у Паризу и велики део његових дела је написан на француском . Био је, дакле, двојезични писац. Као такав, развио се под модернистичким утицајем и припадао је Генерацији 900 или ариелисти, која је укључивала и његовог брата Франсиска Гарсија Калдерона Реја , Хосеа Галвеза Баренечеа ,Виктор Андрес Белаунде и пре свега, Хозе де ла Рива Агуеро и Осма , ВИ маркиз Монталегре де Аулестија , између осталих. Истицао се у разним књижевним жанровима, а посебно у приповетци, а најрепрезентативније дело му је збирка Кондорова освета . Запажене су и његове песме и хронике. Али шири и плоднији био је његов рад критичара и антологичара књижевности своје земље и Латинске Америке. Биографија Био је син Франсиска Гарсије Калдерона Ланде , привременог председника Перуа током рата на Пацифику , и Кармен Реј Басадре. [ 1 ] Његов отац је био затворен од стране чилеанских окупационих власти и прогнан у Чиле 1881. због одбијања да склопи мир са територијалном цесијом; После потписивања Анконског уговора 1884. пуштен је под условом да се одмах не врати у Перу, па се са породицом преселио у Европу. Управо због ових околности Вентура је рођен у Паризу. [ 2 ] У јулу 1886. његова породица се вратила у Перу; Вентура је имала једва шест месеци. Започео је школске студије у Цолегио де ла Рецолета , у Лими (1891-1901), где је имао за сапутнике Хозеа де ла Рива-Агуера и Осму , који ће постати ВИ маркиз Монтеалегре де Аулестиа , међу осталим великим перуанским аристократама 900-их година. Године 1903. уписао је Универзитет Маиор де Сан Маркос , где је студирао књижевност, политичке и административне науке и право, али није завршио одговарајуће циклусе јер је након смрти његовог оца, 1905. године, његова породица одлучила да се настани у Француској .. Од тада је живео у Европи, са изузетком неколико кратких повратака у Перу и неколико година боравка у Бразилу. [ 3 ] Служио је као канцелар Перуанског конзулата у Паризу (1906-1910), а затим у Лондону (1911). У Француској је био повезан са Цхарлесом Мауррасом и монархистичким покретом Француске акције [ 4 ] . Вратио се у Лиму 1909. године, где је настао метеж изазван пресудама изреченим онима који су наводно умешани у покушај државног удара 1909. против прве владе Аугуста Б. Легије . Дао је оставку на своју функцију у знак протеста против затварања Хозеа де ла Риве Агуера и Осме ​​и предводио је студентске демонстрације против владе. [ 1 ]Искористио је свој боравак у Перуу до 1911. да путује у планине у потрази за рудницима сребра , искуство богато епизодама које су му касније послужиле да кривотвори своје перуанске приче. [ 5 ] Године 1912. вратио се у Европу, настављајући своју дипломатску каријеру као други секретар Перуанског посланства у Мадриду (1914-1916), а касније секретар, а потом отправник послова у Белгији (1916-1921), и као такав, перуански конзул у Ел Хавре . [ 1 ] Године 1921, убрзо након што је именован за шефа канцеларије за пропаганду Перуа у Паризу, поднео је оставку на своју функцију због неслагања са перуанском владом, коју је поново предводио Легуиа ( Онценио ). У Паризу се посветио књижевним пословима као уредник стране странице листа Цомоедиа , директор издавачке куће Екцелсиор и сарадник бројних публикација у Аргентини , Венецуели , Мексику и на Куби . Након свргавања Легије 1930. године, именован је за делегата Перуа у Лиги нација , на којој је функцији био до 1938. године са одређеним прекидима. Обављао је и функције опуномоћеног министра Перуа у Бразилу (1932-1933), Пољској (1935), Белгији (1935-1939), Француској (1940), Португалу (1941) и Швајцарској (1941-1945). [ 1 ] У фебруару 1949. последњи пут се вратио у Перу, али се у децембру исте године вратио у Париз, именован за сталног делегата Перуа при Унеску , обављајући ову мисију до своје смрти након што је претрпео напад хемиплегије . Карактеристике његових дела Његово дело, које је стилски уоквирено у модернизам , састоји се углавном од кратких прича . Неки (посебно почетни) имају космополитску атмосферу и декадентни карактер. Већина је, међутим, смештена у Перу , а посебно у андски регион, инспирисани његовим путовањима у регионе његове земље. Неки наслови су: Игла , Кондорова освета , Умро је у свом закону! , Цоца , Ел деспенадор и Лос цанавералес . Имају пажљив стил и психолошки увид и воле да се баве мрачним и насилним, фантастичним и интригантним темама. Такође се истичу по прецизности описа. Иако његове приче имају бујну машту и веома добру технику, критикују га због непознавања реалности унутрашњости Перуа и предрасуде о староседеоцима , које описује на сликовит начин, третирајући их, чини се, као инфериорна бића., док преузимајући улогу наратора експлицитно разоткрива супериорност западног света који представља. [ 6 ] Треба напоменути да ова негативна критика потиче, пре него из педантне анализе његовог дела, из анимозитета према њему, због његовог мезократског порекла и његове конзервативне идеологије. Значајно је, на пример, да Хосе Карлос Маријатеги(перуански марксистички писац и критичар) није му посветио простор у свом есеју о перуанској књижевности укљученом у његово ремек-дело Седам есеја... , објављеном 1928. године , када је Вентура већ био призната личност на књижевном пољу, не само у Перуу, али широм света. Грешка ових критичара је у томе што се код књижевних фикција не може захтевати да се описи или ликови „прилагоде стварности“, тим пре, када аутор теми приступа са естетског аспекта. а не социолошку, као што је за очекивати од модернистичког писца који негује егзотику . [ 7 ] Осим такве „социологизирајуће“ критике, Вентура је за живота стекао велико признање и вероватно је, ван Перуа, био најпознатији перуански писац свог времена. [ 8 ] [ 5 ]​ Група перуанских, француских, белгијских и шпанских писаца представила је своју кандидатуру за Нобелову награду за књижевност 1934. Француска академија је желела да га учлани у чланство, али писац није пристао да испуни предуслов да поднесе оставку на перуанско држављанство; међутим, каже да му је Академија доделила златну медаљу 1948. године . Са своје стране, Краљевска академија за француски језик и књижевност Белгије га је укључила као пуноправног члана, 10.од 1939 . Литерарни рад Вентура је био писац који је обухватао различите књижевне жанрове: приповетку , драму , поезију , роман , есеј , хронику и књижевну критику . [ 9 ] Био је и антолог књижевности Перуа и Латинске Америке. Многа његова дела написана су директно на француском језику. Био је, дакле, двојезични писац, који је савладао оба језика подједнако мајсторски и лако. Већина његових прича преведена је на бројне савремене језике: немачки, италијански, енглески, руски и француски. Његово изабрано књижевно делообјавила га је библиотека Ајакучо (Каракас, 1989), са предговором Луиса Алберта Санчеза . Исто тако, његов комплетан Наратив објављен је у два тома у колекцији Обрас Ессентиалс , коју је уредио Рикардо Силва-Сантистебан (Понтифициа Универсидад Цатолица дел Перу, 2011). Приче Приповедач са бујном маштом и елегантним стилом, објавио је следеће књиге прича: [ 1 ] Болна и гола стварност (1914). Освета кондора (1924. и 1948.), преведена на француски, немачки, италијански, енглески, руски, пољски, шведски и југословенски. Приче Освета кондора , Кока , Било је у Перуу , Бели пламен и Јацу-Мама , између осталих, део су ове збирке. Опасност од смрти или опасност од смрти (1926). Да је Лоти дошао (1926), преведен на француски (1927), где приповеда замишљено путовање у Перу које је направио француски романописац Пјер Лоти . Цоулеур де санг или Боја крви (1931). Хередиа награда Француске академије . Преокрети (1933). Перуанске приче (1952). Поезија Као песник развијао се под утицајем модернизма, иако је његова продукција била кратка и истицао се пре свега као добар стихотворац. Испробао је александријски метар и његово најбоље оружје био је хедекаслог. Његове прве композиције појавиле су се на перуанском Парнасу , под псеудонимом Хаиме Ланда; затим је објавио две збирке песама: [ 10 ] Неозбиљно (1908) Песме (1920). драме Холоферн (Париз, 1931), синкопирана драма. Она и ја (Лима 1955). Ла вие ест-елле ун сонге? (Париз, 1958). Ла Перихоли (Париз, 1959). Есеји и хронике Био је елегантан хроничар и вредан иследник. «Његова неуморна читања и промишљања природе претварају се, под пером страственог златара, у пријатне слике, у оштре рефлексије, у фине и сугестивне коментаре... У свакој његовој књизи не знамо да ли да се дивимо дуктилности и хармонична фраза или идеја блистава и оригинална» ( Антенор Саманиего ). [ 10 ] Помињемо неке од њих: [ 1 ] Уне енкуете литтераире: Дон Куицхотте а Парис ет данс лес транцхеес (1916). Под криком сирена (1919). Портрети Америке (1920). На фестивалу у Мадриду (1920.) Нови кастиљански језик (1924). Осмеси Париза (1926) Плимна игла (1936). Вреди Перу (1939). Тренуци Перуа (1941). Француска коју волимо (1945). Критички есеји о перуанској књижевности Његови критички есеји о еволуцији перуанске књижевности су оштри и сугестивни: Од романтизма до модернизма (1910). Перуанска књижевност 1535-1914 (1914). Ми (1946). Што се тиче латиноамеричке књижевности, вреди поменути његов нацрт уругвајске књижевности (1917). Био је критикован што није помињао неке важне личности у својим студијама перуанске књижевности; Ово је можда због његове претеране строгости или страсти. [ 8 ] као антологичар Кроз тачне антологије допринео је ширењу дела перуанских и латиноамеричких аутора, због чега је назван „амбасадором писма“. Перуански Парнас (1910. и 1915.). Најбоље америчке кратке приче (1924) Записи америчког живота (1925). Такође је антологизовао одабране странице Инка Гарсиласа де ла Вега , Рикарда Палме , Мануела Гонзалеса Праде , Рубена Дарија . Али посебно се истиче тринаест томова Библиотеке перуанске културе , уређиваних под покровитељством председника Оскара Р. Бенавидеса (1938) и у којима су сарађивали историчари као што су Раул Порас Баренечеа и Хорхе Басадре . [ 5 ] Референце Тауро дел Пино, Алберто (2001). ГАРЦИА КАЛДЕРОН, Вентура. Илустрована енциклопедија Перуа 7 (3. издање). Лима: ПЕИСА. стр. 1045-1046. ИСБН 9972-40-149-9 . Саманиего, 1964 , стр. 117-118. Санцхез, 1975 , стр. 1192. Ривера, 2017 , стр. 284-290. Саманиего, 1964 , стр. 118. Цорнејо, 1980 , стр. 77. Санцхез, 1975 , стр. 1192-1193. Тамаио, 1965 , стр. 144. Булл, 2012 , стр. 620. 1964 , стр. 119. Библиографија Догвоод Полар, Антонио (1980). Историја књижевности републиканског Перуа . Лима: Уредништво Хуан Мејиа Баца. Ривера, Виктор Семјуел (2017). Традиционисти и Маурасијанци . Лима: Издавачки фонд Конгреса Републике Перу. Саманиего, Антенор (1964). Књижевност. Текст и антологија (7. издање). Лима: Књижара Арица СА Санчез, Луис Алберто (1975). перуанска књижевност. Курс за културну историју Перуа 4 (4. издање). Лима: ПЛ Виллануева, уредник. Тамајо, Аугусто (1965). Приручник перуанске и латиноамеричке књижевности . Лима: књижара СТУДИО. Бул, Цезар (2012). Приручник перуанске књижевности 1 (3. издање). Лима: АФА Публисхерс. NARODNA KNJIŽICA BEOGRAD odlično očuvana knjiga je iz biblioteke lektorke/prevodioca Jugane Stojanović pa je na pojedinim mestima podvučen ili zaokružen tekst CiGa.3

tvrd povez - udžbenički format, 255 strana, izdavač: Geca Kon - Beograd, sitna oštećenja korica i knjiga je uredna i dobro očuvana Etiopija, zvanično Savezna Demokratska Republika Etiopija, država je u istočnoj Africi[3] u regionu poznatom kao Rog Afrike. Ova velika afrička zemlja ima populaciju od više od 100 miliona stanovnika i po tome je 12. zemlja na svetu i druga u Africi posle Nigerije . Nema izlaza na more, a graniči na severu sa Eritrejom, na zapadu sa Sudanom i Južnim Sudanom, na jugu sa Kenijom i na istoku sa Somalijom i Džibutijem.[4] Istorija Glavni članak: Istorija Etiopije Istorija Etiopije je po mnogo čemu jedinstvena među afričkim zemljama. Sa izuzetkom kratkog razdoblja uoči Drugog svetskog rata 1936—1941. kada je bila pod italijanskom okupacijom, zemlja nikada nije bila evropska kolonija. Praistorija Homo sapiens idaltu hominidna lobanja. Postoji široko zastupljeno mišljenje da je Etiopija mesto nastanka anatomski modernog čoveka, Homo sapiens, tokom Srednjeg paleolita pre oko 200.000 godina. Najranije poznate kosti modernog čoveka su nađene u jugozapadnoj Etiopiji i nazivaju se Omo ostaci.[5] Dodatno, ostaci kostura Homo sapiens idaltu su nađeni na lokaciji u Srednji Avaš u Etiopiji. Datirani na pre oko 160.000 godina, oni predstavljaju predstavnika jedne izumrle podvrste Homo sapiens, ili neposrednog prethodnika anatomski modernih ljudi.[6] Po tvrdnjama lingvista, prva populacija koja je koristila Afroazijski jezik je došla u ovaj region nakon Neolitske ere iz doline Nila,[7] ili Bliskog istoka.[8] Drugi naučnici smatraju da se Afroazijska familija razvila in situ u oblasti Afričkog roga, i da je naknadno došlo do migracije u Etiopski region.[9] Antika Prva zabeležena zemlja na području Etiopije bilo je kraljevstvo Aksum, koje se u prvom veku nove ere razvilo u pomorsku i trgovačku silu na Crvenom moru. Zemlja je primila monofizitsko hrišćanstvo u četvrtom veku, a vrhunac snage dosegnulo je u šestom veku kada je kontrolisalo i južni deo Arapskog poluostrva. Sa širenjem Islama od sedmog veka, važnost Aksuma se smanjila, a arapsko osvajanje crvenomorske obale je odseklo državu od trgovačkih puteva. Ipak, zemlja nije osvojena i uključena u arapsko-islamsku sferu uticaja kao Egipat i Sudan na severu.[10] Srednji vek U 14. i 15. veku etiopska država je uspela da održi premoć nad muslimanskim sultanatima koji su nastali uz njenu južnu granicu, ali nakon nekoliko poraza u početku 16. veka njen opstanak je doveden u pitanje.[11] Tada je Portugal uputio vojnu pomoć Etiopiji i nakon početnih neuspeha 1543. pobeđen je muslimanski vojskovođa Ahmad Gran. Sa portugalskim vojnicima stigli su i misionari pa je Etiopija u kratkom razdoblju na početku 17. veka bila katolička zemlja. Ipak, 1632. učvršćena je tradicionalna monofizitska doktrina, a svi kontakti sa Evropljanima su prekinuti. U području južne Etiopije opustošene ratovima sa muslimanima počeo je tokom 16. veka počeo je da se u sve većem broju doseljava stočarski narod Oromo čije su pripadnike etiopski starosedeoci smatrali varvarima, delom i zbog njihovih animističkih verovanja. U 18. i prvoj polovini 19. veka dolazi do slabljenja centralne države u korist regionalnih vladara među kojima se ističu i plemići naroda Oromo koji su se postupno uključili u amharski hrišćanski kulturni krug. Anton Emmerich Zischka von Trochnov bio je austrijski novinar i jedan od najuspješnijih pisaca publicistike u 20. stoljeću. Rođen 14. rujna 1904., a umro 31. svibnja 1997.) Pisao je i pod pseudonimima Rupert Donkan, Thomas Daring, Darius Plecha i Antal Sorba. Njegovih 40-ak knjiga koje su uglavnom pokrivale nefiktivne ekonomske i tehničke teme prevedene su na 18 jezika. Život Višejezična Zischka radila je za Neue Freien Presse od 1924. do 1929. i od 1930. u Parizu kao dopisnica za različite europske i američke novine. Njegov veliki uspjeh kao novinara omogućio mu je npr. kupiti i koristiti privatni zrakoplov, što mu je omogućilo međunarodno izvještavanje. Njegove tekstove o katastrofi poplave u Kini 1931. objavile su gotovo sve europske novine. Zischka je radio kao slobodni autor od uspjeha svoje prve knjige Le Monde en Folie 1933. i ostao je sa svojom suprugom Nizozemkom od 1935. do svoje smrti 1997. na vlastitoj kući u San Vicenteu, Mallorca. Dijelovi Zischkine privatne arhive sada se nalaze u Deutsches Museum Münchenu. [1] Opisivanje putovanja i iskustva u industriji Početkom 1930-ih, Zischka izvještava o stranim zemljama i globalnim industrijama (Zischka je radio pod krinkom u belgijskim rudnicima ugljena i rumunjskim naftnim poljima) promiče poznavanje i autentičnost. Našao je široku publiku u nacističkoj Njemačkoj, ali iu inozemstvu. Rast i uspjeh izdavačke kuće Goldmann iz Leipziga uglavnom se temeljio na uspjehu Zischkinih bestselera koji se razlikuju od, na primjer, de:Karl Aloys Schenzinger, fiktivnijeg bestselera o sirovinama napisanog za vrijeme Trećeg Reicha. Zischka je ostala u Španjolskoj (i nepokolebljivo se držala nefikcije) te je također naišla na međunarodne pohvale. Zischka je konačno pronašao (nakon uzaludnih pokušaja) sponzora unutar nacističke elite, Fritza Todta. Potonji je uveo Wissenschaft bricht Monopole (1936.) kao udžbenik u srednjim školama i učinio Zischku poznatim imenom unutar režima. Knjiga je prevedena na 18 jezika i prodana diljem svijeta.[2] Služeći propagandnim naporima Trećeg Reicha Slično kao u `Ölkriegu`, Zischka je pozadinu rata i oružanih sukoba objasnio kao jednostavne borbe za zemlju i sirovine. Zischka je predstavio njemačke tehničke razvoje kao što su fluidizacija ugljena ili Haberov proces koji mogu jamčiti mir. Suprotstavio je pohlepni kapitalizam britanskih ili američkih monopola njemačkom urednom radu, organskom `Volksgemeinschaftu` spremnom dijeliti svoju tehnologiju. Protiv anglosaksonske demokratske javnosti, društva kojim dominiraju masovni mediji i stranačka politika, Zischka je stavio svoj (vrlo njemački) ideal organske sinteze, zajedničkog Gemeinschafta temeljenog na širokom masovnom pokretu predvođenom tehnokratima koji odlučuju o kriterijima učinkovitosti. Zischka je služio široko rasprostranjenim njemačkim vjerodajnicama.[3] Zischka je izbjegavao otvoreni antisemitizam i otvoreni šovinizam, što mu je omogućilo da nacrta miroljubivu i `modernu` sliku Trećeg Reicha, služeći upravo predratnim propagandnim ciljevima potonjeg. To je također olakšalo Zischkin poslijeratni stav nepolitičkog, miroljubivog tehnokrata. Međutim, Zischka se pridružio NSDAP-u 1940. i bio je član Deutsche Arbeitsfronta. Također je obučavao i podučavao snage Legije Condor te dostavljao dosjee o španjolskoj političkoj situaciji vlastima nacističke vlade. Utjecaj na javnu raspravu u Trećem Reichu Zischkine publikacije pojačale su javnu raspravu o mjerenjima za povećanje energetske autarkije i dovele do izgradnje (protiv volje njemačke petrokemijske industrije) nekoliko postrojenja za fluidizaciju ugljena u Njemačkoj.[4] U stvarnom životu, te elektrane nisu služile za globalni mir, već su davale benzin za Wehrmacht Blitzkriegs. Ponovno pokretanje i daljnji uspjeh nakon 1945 Saveznička naredba za repatrijaciju dovela je do Zischkine internacije nakon 1945. Zischka se uspio vratiti pisanju s Bertelsmannom (prvo je koristio pseudonim) i ponovno je uspostavio legalno uporište u Španjolskoj 1948. Slijedili su daljnji bestseleri, Zischka je postao poznat iu javnosti predavanja u Njemačkoj. Glavne teme ostale su mu energija i industrija, ali je pisao i o ulozi dolara u globalnoj ekonomiji. Potonju temu Zischka je predstavio kao kontroverzu između komentiranog anglosaksonskog profiterstva i ratnog huškanja protiv mirovne sile (ne više njemačkog) nego europskog podrijetla.[5] Zischka kao izvor ideja za kritičare globalizacije Zischkin uspjeh nije bio samo zahvaljujući izvrsnom stilu pisanja, osobnoj predanosti i ambiciji te dobro istraženim činjenicama. Bio je izvrstan u odabiru tema od nadolazećeg širokog interesa (kao što je opskrba energijom) i opisivanju istih provokativnom i zanimljivom prozom. Njegove novinarske metode našle su različite nasljednike, od Güntera Wallraffa do Petera Scholl-Latoura. Njegove točke i argumenti još uvijek se mogu pronaći i aktivni su u različitim dijelovima njemačkog političkog spektra i debate.[6] Kao primjer, Zischkina paradigma odolarski imperijalizam i rat oko nafte mogu se naći kod današnjih njemačkih autora publicistike različitog podrijetla: [7] F. William Engdahl, novinar vezan uz Büso i autor knjige `Mit der Ölwaffe zur Weltmacht` (`Naftno oružje koje vodi do globalne moći`) Hans Kronberger, bivši član Europskog parlamenta za austrijsku desničarsku stranku FPÖparty, autor knjige `Blut für Öl` (Krv za naftu), predgovora knjige koju je napisao SPD-Solar Guru Hermann Scheer Franz Alt, bivši član CDU-a, predvodnik Mirovnog pokreta i autor knjige `Krieg um Öl oder Frieden durch die Sonne` (`Rat oko nafte ili solarni mir`) Sličnost sa Zischkom je postava navodne (židovske) američke plutokracije pohlepne za naftom i ratnohuškačke globalizacije protiv buduće miroljubive europske tehnokracije. Umjesto Zischkine strasti za fluidizacijom ugljena, današnji autori promiču prelazak na opskrbu solarnom energijom i vodikovu ekonomiju kao tehnokratski deus-ex-machina koji vodi globalnom miru.[8]

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Poslednji nerešeni problem Afrike Predratna etno historijska studija o danasnjoj Etiopiji Etiopija, zvanično Savezna Demokratska Republika Etiopija, država je u istočnoj Africi[3] u regionu poznatom kao Rog Afrike. Ova velika afrička zemlja ima populaciju od više od 100 miliona stanovnika i po tome je 12. zemlja na svetu i druga u Africi posle Nigerije . Nema izlaza na more, a graniči na severu sa Eritrejom, na zapadu sa Sudanom i Južnim Sudanom, na jugu sa Kenijom i na istoku sa Somalijom i Džibutijem.[4] Istorija Glavni članak: Istorija Etiopije Istorija Etiopije je po mnogo čemu jedinstvena među afričkim zemljama. Sa izuzetkom kratkog razdoblja uoči Drugog svetskog rata 1936—1941. kada je bila pod italijanskom okupacijom, zemlja nikada nije bila evropska kolonija. Praistorija Homo sapiens idaltu hominidna lobanja. Postoji široko zastupljeno mišljenje da je Etiopija mesto nastanka anatomski modernog čoveka, Homo sapiens, tokom Srednjeg paleolita pre oko 200.000 godina. Najranije poznate kosti modernog čoveka su nađene u jugozapadnoj Etiopiji i nazivaju se Omo ostaci.[5] Dodatno, ostaci kostura Homo sapiens idaltu su nađeni na lokaciji u Srednji Avaš u Etiopiji. Datirani na pre oko 160.000 godina, oni predstavljaju predstavnika jedne izumrle podvrste Homo sapiens, ili neposrednog prethodnika anatomski modernih ljudi.[6] Po tvrdnjama lingvista, prva populacija koja je koristila Afroazijski jezik je došla u ovaj region nakon Neolitske ere iz doline Nila,[7] ili Bliskog istoka.[8] Drugi naučnici smatraju da se Afroazijska familija razvila in situ u oblasti Afričkog roga, i da je naknadno došlo do migracije u Etiopski region.[9] Antika Prva zabeležena zemlja na području Etiopije bilo je kraljevstvo Aksum, koje se u prvom veku nove ere razvilo u pomorsku i trgovačku silu na Crvenom moru. Zemlja je primila monofizitsko hrišćanstvo u četvrtom veku, a vrhunac snage dosegnulo je u šestom veku kada je kontrolisalo i južni deo Arapskog poluostrva. Sa širenjem Islama od sedmog veka, važnost Aksuma se smanjila, a arapsko osvajanje crvenomorske obale je odseklo državu od trgovačkih puteva. Ipak, zemlja nije osvojena i uključena u arapsko-islamsku sferu uticaja kao Egipat i Sudan na severu.[10] Srednji vek U 14. i 15. veku etiopska država je uspela da održi premoć nad muslimanskim sultanatima koji su nastali uz njenu južnu granicu, ali nakon nekoliko poraza u početku 16. veka njen opstanak je doveden u pitanje.[11] Tada je Portugal uputio vojnu pomoć Etiopiji i nakon početnih neuspeha 1543. pobeđen je muslimanski vojskovođa Ahmad Gran. Sa portugalskim vojnicima stigli su i misionari pa je Etiopija u kratkom razdoblju na početku 17. veka bila katolička zemlja. Ipak, 1632. učvršćena je tradicionalna monofizitska doktrina, a svi kontakti sa Evropljanima su prekinuti. U području južne Etiopije opustošene ratovima sa muslimanima počeo je tokom 16. veka počeo je da se u sve većem broju doseljava stočarski narod Oromo čije su pripadnike etiopski starosedeoci smatrali varvarima, delom i zbog njihovih animističkih verovanja. U 18. i prvoj polovini 19. veka dolazi do slabljenja centralne države u korist regionalnih vladara među kojima se ističu i plemići naroda Oromo koji su se postupno uključili u amharski hrišćanski kulturni krug. Anton Emmerich Zischka von Trochnov bio je austrijski novinar i jedan od najuspješnijih pisaca publicistike u 20. stoljeću. Rođen 14. rujna 1904., a umro 31. svibnja 1997.) Pisao je i pod pseudonimima Rupert Donkan, Thomas Daring, Darius Plecha i Antal Sorba. Njegovih 40-ak knjiga koje su uglavnom pokrivale nefiktivne ekonomske i tehničke teme prevedene su na 18 jezika. Život Višejezična Zischka radila je za Neue Freien Presse od 1924. do 1929. i od 1930. u Parizu kao dopisnica za različite europske i američke novine. Njegov veliki uspjeh kao novinara omogućio mu je npr. kupiti i koristiti privatni zrakoplov, što mu je omogućilo međunarodno izvještavanje. Njegove tekstove o katastrofi poplave u Kini 1931. objavile su gotovo sve europske novine. Zischka je radio kao slobodni autor od uspjeha svoje prve knjige Le Monde en Folie 1933. i ostao je sa svojom suprugom Nizozemkom od 1935. do svoje smrti 1997. na vlastitoj kući u San Vicenteu, Mallorca. Dijelovi Zischkine privatne arhive sada se nalaze u Deutsches Museum Münchenu. [1] Opisivanje putovanja i iskustva u industriji Početkom 1930-ih, Zischka izvještava o stranim zemljama i globalnim industrijama (Zischka je radio pod krinkom u belgijskim rudnicima ugljena i rumunjskim naftnim poljima) promiče poznavanje i autentičnost. Našao je široku publiku u nacističkoj Njemačkoj, ali iu inozemstvu. Rast i uspjeh izdavačke kuće Goldmann iz Leipziga uglavnom se temeljio na uspjehu Zischkinih bestselera koji se razlikuju od, na primjer, de:Karl Aloys Schenzinger, fiktivnijeg bestselera o sirovinama napisanog za vrijeme Trećeg Reicha. Zischka je ostala u Španjolskoj (i nepokolebljivo se držala nefikcije) te je također naišla na međunarodne pohvale. Zischka je konačno pronašao (nakon uzaludnih pokušaja) sponzora unutar nacističke elite, Fritza Todta. Potonji je uveo Wissenschaft bricht Monopole (1936.) kao udžbenik u srednjim školama i učinio Zischku poznatim imenom unutar režima. Knjiga je prevedena na 18 jezika i prodana diljem svijeta.[2] Služeći propagandnim naporima Trećeg Reicha Slično kao u `Ölkriegu`, Zischka je pozadinu rata i oružanih sukoba objasnio kao jednostavne borbe za zemlju i sirovine. Zischka je predstavio njemačke tehničke razvoje kao što su fluidizacija ugljena ili Haberov proces koji mogu jamčiti mir. Suprotstavio je pohlepni kapitalizam britanskih ili američkih monopola njemačkom urednom radu, organskom `Volksgemeinschaftu` spremnom dijeliti svoju tehnologiju. Protiv anglosaksonske demokratske javnosti, društva kojim dominiraju masovni mediji i stranačka politika, Zischka je stavio svoj (vrlo njemački) ideal organske sinteze, zajedničkog Gemeinschafta temeljenog na širokom masovnom pokretu predvođenom tehnokratima koji odlučuju o kriterijima učinkovitosti. Zischka je služio široko rasprostranjenim njemačkim vjerodajnicama.[3] Zischka je izbjegavao otvoreni antisemitizam i otvoreni šovinizam, što mu je omogućilo da nacrta miroljubivu i `modernu` sliku Trećeg Reicha, služeći upravo predratnim propagandnim ciljevima potonjeg. To je također olakšalo Zischkin poslijeratni stav nepolitičkog, miroljubivog tehnokrata. Međutim, Zischka se pridružio NSDAP-u 1940. i bio je član Deutsche Arbeitsfronta. Također je obučavao i podučavao snage Legije Condor te dostavljao dosjee o španjolskoj političkoj situaciji vlastima nacističke vlade. Utjecaj na javnu raspravu u Trećem Reichu Zischkine publikacije pojačale su javnu raspravu o mjerenjima za povećanje energetske autarkije i dovele do izgradnje (protiv volje njemačke petrokemijske industrije) nekoliko postrojenja za fluidizaciju ugljena u Njemačkoj.[4] U stvarnom životu, te elektrane nisu služile za globalni mir, već su davale benzin za Wehrmacht Blitzkriegs. Ponovno pokretanje i daljnji uspjeh nakon 1945 Saveznička naredba za repatrijaciju dovela je do Zischkine internacije nakon 1945. Zischka se uspio vratiti pisanju s Bertelsmannom (prvo je koristio pseudonim) i ponovno je uspostavio legalno uporište u Španjolskoj 1948. Slijedili su daljnji bestseleri, Zischka je postao poznat iu javnosti predavanja u Njemačkoj. Glavne teme ostale su mu energija i industrija, ali je pisao i o ulozi dolara u globalnoj ekonomiji. Potonju temu Zischka je predstavio kao kontroverzu između komentiranog anglosaksonskog profiterstva i ratnog huškanja protiv mirovne sile (ne više njemačkog) nego europskog podrijetla.[5] Zischka kao izvor ideja za kritičare globalizacije Zischkin uspjeh nije bio samo zahvaljujući izvrsnom stilu pisanja, osobnoj predanosti i ambiciji te dobro istraženim činjenicama. Bio je izvrstan u odabiru tema od nadolazećeg širokog interesa (kao što je opskrba energijom) i opisivanju istih provokativnom i zanimljivom prozom. Njegove novinarske metode našle su različite nasljednike, od Güntera Wallraffa do Petera Scholl-Latoura. Njegove točke i argumenti još uvijek se mogu pronaći i aktivni su u različitim dijelovima njemačkog političkog spektra i debate.[6] Kao primjer, Zischkina paradigma odolarski imperijalizam i rat oko nafte mogu se naći kod današnjih njemačkih autora publicistike različitog podrijetla: [7] F. William Engdahl, novinar vezan uz Büso i autor knjige `Mit der Ölwaffe zur Weltmacht` (`Naftno oružje koje vodi do globalne moći`) Hans Kronberger, bivši član Europskog parlamenta za austrijsku desničarsku stranku FPÖparty, autor knjige `Blut für Öl` (Krv za naftu), predgovora knjige koju je napisao SPD-Solar Guru Hermann Scheer Franz Alt, bivši član CDU-a, predvodnik Mirovnog pokreta i autor knjige `Krieg um Öl oder Frieden durch die Sonne` (`Rat oko nafte ili solarni mir`) Sličnost sa Zischkom je postava navodne (židovske) američke plutokracije pohlepne za naftom i ratnohuškačke globalizacije protiv buduće miroljubive europske tehnokracije. Umjesto Zischkine strasti za fluidizacijom ugljena, današnji autori promiču prelazak na opskrbu solarnom energijom i vodikovu ekonomiju kao tehnokratski deus-ex-machina koji vodi globalnom miru.[8] Nešto sofisticiranije razmišljanje o dubljim uzrocima oružanih sukoba - kao npr. lokalne društvene borbe, kulturni i vjerski nemiri i razlike potpuno su zanemarene. Umjesto toga, Zischka i njegovi sljedbenici postavili su popularan i lako probavljiv amalgam paušalnosti i spojili antiamerikanizam, antiglobalizam sa zračećom tehnokratskom vizijom. Niti se uklapa u klasične lijevo-desne političke sheme niti pomaže u rješavanju bilo kakvog stvarno postojećeg sukoba (usporedi Kosovo).

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Poslednji nerešeni problem Afrike Predratna etno historijska studija o danasnjoj Etiopiji Etiopija, zvanično Savezna Demokratska Republika Etiopija, država je u istočnoj Africi[3] u regionu poznatom kao Rog Afrike. Ova velika afrička zemlja ima populaciju od više od 100 miliona stanovnika i po tome je 12. zemlja na svetu i druga u Africi posle Nigerije . Nema izlaza na more, a graniči na severu sa Eritrejom, na zapadu sa Sudanom i Južnim Sudanom, na jugu sa Kenijom i na istoku sa Somalijom i Džibutijem.[4] Istorija Glavni članak: Istorija Etiopije Istorija Etiopije je po mnogo čemu jedinstvena među afričkim zemljama. Sa izuzetkom kratkog razdoblja uoči Drugog svetskog rata 1936—1941. kada je bila pod italijanskom okupacijom, zemlja nikada nije bila evropska kolonija. Praistorija Homo sapiens idaltu hominidna lobanja. Postoji široko zastupljeno mišljenje da je Etiopija mesto nastanka anatomski modernog čoveka, Homo sapiens, tokom Srednjeg paleolita pre oko 200.000 godina. Najranije poznate kosti modernog čoveka su nađene u jugozapadnoj Etiopiji i nazivaju se Omo ostaci.[5] Dodatno, ostaci kostura Homo sapiens idaltu su nađeni na lokaciji u Srednji Avaš u Etiopiji. Datirani na pre oko 160.000 godina, oni predstavljaju predstavnika jedne izumrle podvrste Homo sapiens, ili neposrednog prethodnika anatomski modernih ljudi.[6] Po tvrdnjama lingvista, prva populacija koja je koristila Afroazijski jezik je došla u ovaj region nakon Neolitske ere iz doline Nila,[7] ili Bliskog istoka.[8] Drugi naučnici smatraju da se Afroazijska familija razvila in situ u oblasti Afričkog roga, i da je naknadno došlo do migracije u Etiopski region.[9] Antika Prva zabeležena zemlja na području Etiopije bilo je kraljevstvo Aksum, koje se u prvom veku nove ere razvilo u pomorsku i trgovačku silu na Crvenom moru. Zemlja je primila monofizitsko hrišćanstvo u četvrtom veku, a vrhunac snage dosegnulo je u šestom veku kada je kontrolisalo i južni deo Arapskog poluostrva. Sa širenjem Islama od sedmog veka, važnost Aksuma se smanjila, a arapsko osvajanje crvenomorske obale je odseklo državu od trgovačkih puteva. Ipak, zemlja nije osvojena i uključena u arapsko-islamsku sferu uticaja kao Egipat i Sudan na severu.[10] Srednji vek U 14. i 15. veku etiopska država je uspela da održi premoć nad muslimanskim sultanatima koji su nastali uz njenu južnu granicu, ali nakon nekoliko poraza u početku 16. veka njen opstanak je doveden u pitanje.[11] Tada je Portugal uputio vojnu pomoć Etiopiji i nakon početnih neuspeha 1543. pobeđen je muslimanski vojskovođa Ahmad Gran. Sa portugalskim vojnicima stigli su i misionari pa je Etiopija u kratkom razdoblju na početku 17. veka bila katolička zemlja. Ipak, 1632. učvršćena je tradicionalna monofizitska doktrina, a svi kontakti sa Evropljanima su prekinuti. U području južne Etiopije opustošene ratovima sa muslimanima počeo je tokom 16. veka počeo je da se u sve većem broju doseljava stočarski narod Oromo čije su pripadnike etiopski starosedeoci smatrali varvarima, delom i zbog njihovih animističkih verovanja. U 18. i prvoj polovini 19. veka dolazi do slabljenja centralne države u korist regionalnih vladara među kojima se ističu i plemići naroda Oromo koji su se postupno uključili u amharski hrišćanski kulturni krug. Anton Emmerich Zischka von Trochnov bio je austrijski novinar i jedan od najuspješnijih pisaca publicistike u 20. stoljeću. Rođen 14. rujna 1904., a umro 31. svibnja 1997.) Pisao je i pod pseudonimima Rupert Donkan, Thomas Daring, Darius Plecha i Antal Sorba. Njegovih 40-ak knjiga koje su uglavnom pokrivale nefiktivne ekonomske i tehničke teme prevedene su na 18 jezika. Život Višejezična Zischka radila je za Neue Freien Presse od 1924. do 1929. i od 1930. u Parizu kao dopisnica za različite europske i američke novine. Njegov veliki uspjeh kao novinara omogućio mu je npr. kupiti i koristiti privatni zrakoplov, što mu je omogućilo međunarodno izvještavanje. Njegove tekstove o katastrofi poplave u Kini 1931. objavile su gotovo sve europske novine. Zischka je radio kao slobodni autor od uspjeha svoje prve knjige Le Monde en Folie 1933. i ostao je sa svojom suprugom Nizozemkom od 1935. do svoje smrti 1997. na vlastitoj kući u San Vicenteu, Mallorca. Dijelovi Zischkine privatne arhive sada se nalaze u Deutsches Museum Münchenu. [1] Opisivanje putovanja i iskustva u industriji Početkom 1930-ih, Zischka izvještava o stranim zemljama i globalnim industrijama (Zischka je radio pod krinkom u belgijskim rudnicima ugljena i rumunjskim naftnim poljima) promiče poznavanje i autentičnost. Našao je široku publiku u nacističkoj Njemačkoj, ali iu inozemstvu. Rast i uspjeh izdavačke kuće Goldmann iz Leipziga uglavnom se temeljio na uspjehu Zischkinih bestselera koji se razlikuju od, na primjer, de:Karl Aloys Schenzinger, fiktivnijeg bestselera o sirovinama napisanog za vrijeme Trećeg Reicha. Zischka je ostala u Španjolskoj (i nepokolebljivo se držala nefikcije) te je također naišla na međunarodne pohvale. Zischka je konačno pronašao (nakon uzaludnih pokušaja) sponzora unutar nacističke elite, Fritza Todta. Potonji je uveo Wissenschaft bricht Monopole (1936.) kao udžbenik u srednjim školama i učinio Zischku poznatim imenom unutar režima. Knjiga je prevedena na 18 jezika i prodana diljem svijeta.[2] Služeći propagandnim naporima Trećeg Reicha Slično kao u `Ölkriegu`, Zischka je pozadinu rata i oružanih sukoba objasnio kao jednostavne borbe za zemlju i sirovine. Zischka je predstavio njemačke tehničke razvoje kao što su fluidizacija ugljena ili Haberov proces koji mogu jamčiti mir. Suprotstavio je pohlepni kapitalizam britanskih ili američkih monopola njemačkom urednom radu, organskom `Volksgemeinschaftu` spremnom dijeliti svoju tehnologiju. Protiv anglosaksonske demokratske javnosti, društva kojim dominiraju masovni mediji i stranačka politika, Zischka je stavio svoj (vrlo njemački) ideal organske sinteze, zajedničkog Gemeinschafta temeljenog na širokom masovnom pokretu predvođenom tehnokratima koji odlučuju o kriterijima učinkovitosti. Zischka je služio široko rasprostranjenim njemačkim vjerodajnicama.[3] Zischka je izbjegavao otvoreni antisemitizam i otvoreni šovinizam, što mu je omogućilo da nacrta miroljubivu i `modernu` sliku Trećeg Reicha, služeći upravo predratnim propagandnim ciljevima potonjeg. To je također olakšalo Zischkin poslijeratni stav nepolitičkog, miroljubivog tehnokrata. Međutim, Zischka se pridružio NSDAP-u 1940. i bio je član Deutsche Arbeitsfronta. Također je obučavao i podučavao snage Legije Condor te dostavljao dosjee o španjolskoj političkoj situaciji vlastima nacističke vlade. Utjecaj na javnu raspravu u Trećem Reichu Zischkine publikacije pojačale su javnu raspravu o mjerenjima za povećanje energetske autarkije i dovele do izgradnje (protiv volje njemačke petrokemijske industrije) nekoliko postrojenja za fluidizaciju ugljena u Njemačkoj.[4] U stvarnom životu, te elektrane nisu služile za globalni mir, već su davale benzin za Wehrmacht Blitzkriegs. Ponovno pokretanje i daljnji uspjeh nakon 1945 Saveznička naredba za repatrijaciju dovela je do Zischkine internacije nakon 1945. Zischka se uspio vratiti pisanju s Bertelsmannom (prvo je koristio pseudonim) i ponovno je uspostavio legalno uporište u Španjolskoj 1948. Slijedili su daljnji bestseleri, Zischka je postao poznat iu javnosti predavanja u Njemačkoj. Glavne teme ostale su mu energija i industrija, ali je pisao i o ulozi dolara u globalnoj ekonomiji. Potonju temu Zischka je predstavio kao kontroverzu između komentiranog anglosaksonskog profiterstva i ratnog huškanja protiv mirovne sile (ne više njemačkog) nego europskog podrijetla.[5] Zischka kao izvor ideja za kritičare globalizacije Zischkin uspjeh nije bio samo zahvaljujući izvrsnom stilu pisanja, osobnoj predanosti i ambiciji te dobro istraženim činjenicama. Bio je izvrstan u odabiru tema od nadolazećeg širokog interesa (kao što je opskrba energijom) i opisivanju istih provokativnom i zanimljivom prozom. Njegove novinarske metode našle su različite nasljednike, od Güntera Wallraffa do Petera Scholl-Latoura. Njegove točke i argumenti još uvijek se mogu pronaći i aktivni su u različitim dijelovima njemačkog političkog spektra i debate.[6] Kao primjer, Zischkina paradigma odolarski imperijalizam i rat oko nafte mogu se naći kod današnjih njemačkih autora publicistike različitog podrijetla: [7] F. William Engdahl, novinar vezan uz Büso i autor knjige `Mit der Ölwaffe zur Weltmacht` (`Naftno oružje koje vodi do globalne moći`) Hans Kronberger, bivši član Europskog parlamenta za austrijsku desničarsku stranku FPÖparty, autor knjige `Blut für Öl` (Krv za naftu), predgovora knjige koju je napisao SPD-Solar Guru Hermann Scheer Franz Alt, bivši član CDU-a, predvodnik Mirovnog pokreta i autor knjige `Krieg um Öl oder Frieden durch die Sonne` (`Rat oko nafte ili solarni mir`) Sličnost sa Zischkom je postava navodne (židovske) američke plutokracije pohlepne za naftom i ratnohuškačke globalizacije protiv buduće miroljubive europske tehnokracije. Umjesto Zischkine strasti za fluidizacijom ugljena, današnji autori promiču prelazak na opskrbu solarnom energijom i vodikovu ekonomiju kao tehnokratski deus-ex-machina koji vodi globalnom miru.[8] Nešto sofisticiranije razmišljanje o dubljim uzrocima oružanih sukoba - kao npr. lokalne društvene borbe, kulturni i vjerski nemiri i razlike potpuno su zanemarene. Umjesto toga, Zischka i njegovi sljedbenici postavili su popularan i lako probavljiv amalgam paušalnosti i spojili antiamerikanizam, antiglobalizam sa zračećom tehnokratskom vizijom. Niti se uklapa u klasične lijevo-desne političke sheme niti pomaže u rješavanju bilo kakvog stvarno postojećeg sukoba (usporedi Kosovo).

Odlično Kao na slikama The Chemical Brothers are an English electronic music duo[1] formed by Tom Rowlands and Ed Simons in Manchester in 1989.[2][3] Alongside fellow English acts The Prodigy and Fatboy Slim, as well as American duo The Crystal Method, they were pioneers in bringing the big beat genre to the forefront of pop culture. Originally known as The Dust Brothers, their first album Exit Planet Dust sold over 1 million copies and debuted at the No. 9 spot on the UK music charts. They then changed their name due to the existence of another band with the same name.[4] After attracting Virgin Records, the duo achieved further success with their second album Dig Your Own Hole (1997), which topped the UK charts. They have had six No. 1 albums and 13 top-20 singles in the UK, including two chart-toppers. They have won six Grammy Awards, including Best Rock Instrumental Performance, Best Dance Recording, and Best Dance/Electronic Album.[5] History[edit] 1984–1995: Formation and early incarnations[edit] Ed Simons (born 9 June 1970) was born the son of a barrister mother and a father he described as `absent`.[6] After finishing at an `expensive` public school with 11 O levels and three A levels, he continued on to study history, especially late medieval history, at the University of Manchester.[6][7] Tom Rowlands (born 11 January 1971) was raised in Henley-on-Thames. He met Simons at the University of Manchester in 1989; they shared an interest in raves and club-going.[8] Rowlands chose Manchester primarily to immerse himself in its music scene and the Fac 51 Hacienda in particular.[9] Rowlands was also in a band called Ariel prior to meeting up with Simons.[3] He formed Ariel in London with friends Brendan Melck and Mathew Berry. Their first single was `Sea of Beats`, which was essentially a white label. Before Philip Brown set up Echo Logik Records, their first promo was `Bokadilo`. Other songs, released on 12-inch, included `Mustn`t Grumble` and their best-known, `Rollercoaster`.[3] After a year on Echo Logik they signed to the record label deConstruction. They insisted on a female singer and they recruited former Xpansions frontwoman Sally Ann Marsh, and after some disappointing songs such as `Let It Slide` (Rowlands would later describe it as `a stinker`), the band fell apart. One of the last things Ariel did was the song `T Baby`, which was remixed by the pair. Rowlands and Simons started to DJ at a club called Naked Under Leather in the back of a pub in 1992,[3] under the alias, the 237 Turbo Nutters[8] (named after the number of their house on Dickenson Road in Manchester and a reference to their Blackburn raving days). The pair would play hip hop, techno, and house.[10] The two called themselves the Dust Brothers[3] after the US production duo, famous for their work with the Beastie Boys. After a while, Rowlands and Simons began to run out of suitable instrumental hip hop tracks to use, so they started to make their own. Using a Hitachi hi-fi system, an Atari ST, a sampler, and a keyboard, they recorded `Song to the Siren`, which sampled This Mortal Coil.[11] `Song to the Siren` was released on their own record label, which they called Diamond Records (after Ed`s nickname). At this point the Dust Brothers were the first-ever backroom DJs in the Sumptuous Locarno Lounge at The Job Club in Gossips night club in Dean Street, Soho from April 1992 till April 1993. In October 1992, they pressed 500 white-label copies and took them to dance-record shops around London, but all refused to play it, saying it was too slow (the track played at 111 BPM). They sent a copy to London DJ Andrew Weatherall, who made it a permanent fixture in his DJ sets. In May 1993, Junior Boy`s Own released `Song to the Siren`.[3] Around June 1993, the Dust Brothers recorded their first remixes. The first was `Packet of Peace` for Justin Robertson`s Lionrock group, followed by songs from Leftfield, Republica, and the Sandals. Later in 1993, Rowlands and Simons completed work on their Fourteenth Century Sky EP, released in January 1994.[3] It contained the groundbreaking `Chemical Beats`, which epitomised the duo`s genre-defining big beat sound.[3] The EP also contained `One Too Many Mornings`, which for the first time showed their less intense, more chilled-out side. Both `One Too Many Mornings` and `Chemical Beats` would later appear on their debut album. Fourteenth Century Sky was followed later in 1994 by the My Mercury Mouth EP.[3] `Chemical Beats` was also part of the soundtrack for the first edition of the Wipeout video game series, having been featured in Wipeout for the PlayStation in 1995. In October 1994, the Dust Brothers became resident DJs at the small but influential Heavenly Sunday Social Club at the Albany pub in London`s Great Portland Street.[8] Noel Gallagher, Paul Weller, James Dean Bradfield, and Tim Burgess were regular visitors. The Dust Brothers were subsequently asked to remix tracks by Manic Street Preachers and the Charlatans, plus Primal Scream`s `Jailbird` and the Prodigy`s `Voodoo People`. These two remixes received television exposure, being playlisted by MTV Europe`s `The Party Zone` in 1995. Early in 1994, the Dust Brothers were approached in the club one Sunday by Gallagher from Oasis, who were becoming one of the most prominent guitar bands in Britain. Gallagher told the duo that he had a Balearic-inspired track he had written that he would like them to remix. However, over time, Gallagher changed his mind, and in the end the Brothers did not remix it. In March 1995, the Dust Brothers began their first international tour, which included the United States – where they played with Orbital and Underworld – then a series of European festivals. Also around this time, objections were filed by the original Dust Brothers over the use of their name, and so Rowlands and Simons had to decide on a new name.[3] They decided to call themselves the Chemical Brothers after `Chemical Beats`. In June 1995, they released their fourth single, the first under their new identity. `Leave Home` was released on Junior Boy`s Own, as a preview of the imminent debut album and became the band`s first chart hit, peaking at No. 17.[3] 1995–1998: Exit Planet Dust and Dig Your Own Hole[edit] In July 1995, the Chemical Brothers released their debut album Exit Planet Dust (the title inspired by their name change) on Freestyle Dust/Junior Boy`s Own. It debuted on the UK charts at No. 9,[3] and featured guest vocalist Beth Orton on the song `Alive Alone`. It eventually went on to sell over a million copies worldwide, and was used on the soundtrack of the science fiction TV series pilot Virtuality. Shortly after its release, the Chemical Brothers signed to Virgin Records, to which they took their own offshoot label, Freestyle Dust. For their next single, `Life Is Sweet`, released in September 1995, they again used a guest vocalist, featuring their friend Tim Burgess, singer of the Charlatans. It reached No. 25 in the UK Singles Chart.[3] The single was also Select magazine`s `Single of the Month` for October.[12] The release included a Daft Punk remix of `Life Is Sweet`. In October 1995, the duo returned to the Heavenly Sunday Social for a second and final run of DJ dates. They then became residents of Heavenly Social on Saturdays at Turnmills and also in Liquid Rooms in Tokyo. In November, the Chemical Brothers played the Astoria Theatre in London. The duo also supported The Prodigy in December on dates at Brixton Academy and in Blackpool. In January 1996, Exit Planet Dust was certified gold. The Chemical Brothers released their first new material in six months on Virgin, the Loops of Fury EP. The four-track release was limited to 20,000 copies, but is now available for digital download. It entered the UK charts at No. 13. NME described the lead track as `splashing waves of synths across hard-hitting beats`. The EP also contained a Dave Clarke remix of `Chemical Beats`, and two other new tracks, `Get Up on It Like This` and `(The Best Part Of) Breaking Up`. In February 1996, Select magazine published a list of the 100 best albums of the 1990s thus far. Exit Planet Dust was listed at Number 39. In August 1996, the Chemical Brothers supported Oasis at Knebworth, where 125,000 people attended each of the two shows. During the 1995 Glastonbury Festival, Rowlands and Simons had another conversation with Noel Gallagher. Gallagher told them how much he liked Exit Planet Dust, and asked if he could sing on a future track, similar to the way Tim Burgess had worked on `Life Is Sweet`. They did not think much of the offer at the time, given how busy Gallagher would be with the release of Oasis` (What`s the Story) Morning Glory?, plus the complexities of dealing with each other`s record companies. However, the duo later worked on a track they thought would benefit from a vocal. They sent Gallagher a tape of what they had done so far. He worked on it overnight, and left a message early next morning that he was ready to record it. The track was called `Setting Sun` and was finally released in October 1996. It entered the UK charts at the top, giving the duo their first ever Number One single.[3] `Setting Sun` was backed by a longer instrumental version, and also a new track `Buzz Tracks`, which was not much more than a DJ tool. The three remaining members of the Beatles` lawyers later wrote to the Chemical Brothers, mistakenly claiming they had sampled `Tomorrow Never Knows`. Virgin Records hired a musicologist to prove they did not sample the song. In 1996, Live at the Social Volume 1 was released by Heavenly Records, which became the Chemical Brothers` first mix CD (excluding Xmas Dust Up, a free album that came in a 1994 issue of NME). It was also the duo`s first live album (excluding the EP Live 05). In March 1997, the Chemical Brothers released the second track from their forthcoming album. `Block Rockin` Beats` went straight to No. 1 in the UK, possibly thanks, this time, to its Schoolly D vocal sample and re-working of the bass-line from 23 Skidoo`s single `Coup`.[13] The NME named it `Single of the Week` and said: `It throbs like your head might if you had just done a length underwater in a swimming pool full of amyl.` It later won them a Grammy Award for Best Rock Instrumental Performance.[14] In the US at this time, `Setting Sun` was sitting at Number 80 in the Billboard Top 100, after selling around 80,000 copies, an uncommon achievement for a European `dance` act. Sales from Exit Planet Dust were also around 150,000. On 7 April 1997, the Chemical Brothers released their second album, Dig Your Own Hole. It was recorded at the band`s own south London studio, with the title taken from graffiti on the wall outside. The album was well received,[15] with Mixmag rating it 10/10 and calling it `mad enough to be thrilling, slick enough for not even remotely trendy coffee tables`. During the summer of 1997, the Chemical Brothers toured extensively, particularly in the United States. In August, the Chemical Brothers achieved a rapprochement with the US Dust Brothers, and asked them to remix the forthcoming single `Elektrobank`. They themselves also became highly sought-after for remixes for other artists. In September, the next single from Dig Your Own Hole, `Elektrobank` was released. In November, the pair played at Dublin`s Point Theatre, with support from Carl Cox. They also began a US tour in Detroit. At the end of the year, Dig Your Own Hole`s final track, the nine-minute-long `The Private Psychedelic Reel`, gave rise to a limited-edition mini-EP of the same name. The B-side consisted of a live version of `Setting Sun`, recorded at the Lowlands Festival, Netherlands on 24 August 1997. Also in December, following four sold-out US shows, the Chemical Brothers toured the UK, concluding in a sold-out show at Brixton Academy, London. In 1998, they concentrated more on DJing, although some remixes did see the light of day, including `I Think I`m in Love` from Spiritualized. Both a vocal remix and an instrumental remix were included in the single release. Each clocked in at over seven-and-a-half minutes. Another remix completed by the Chemical Brothers was `Delta Sun Bottleneck Stomp` by Mercury Rev. This was another extension in the association between the two bands, since Mercury Rev`s Jonathon Donahue contributed to `The Private Psychedelic Reel` on Dig Your Own Hole. In September 1998, a second mix album, Brothers Gonna Work It Out, was released. It contains some of their own tracks and remixes, as well as songs from artists who have influenced their sound, such as Renegade Soundwave, Meat Beat Manifesto, Carlos `After Dark` Berrios, and Kenny `Dope` Gonzales. 1999–2002: Surrender and Come with Us[edit] In May 1999, the Chemical Brothers played three UK dates, their first since December 1997. Also that month, they released their first new original material in two years, a track called `Hey Boy Hey Girl`. This was more house-influenced than big beat. In interviews at the time, Rowlands and Simons indicated that the track was inspired by nights out at Sheffield club Gatecrasher. The track was also one of their more commercially accessible tracks and went to number 3 in the UK charts. Their third album, Surrender, was released in June 1999. It featured vocals from Noel Gallagher, Mercury Rev`s Jonathan Donahue, and Mazzy Star`s Hope Sandoval. As `Hey Boy Hey Girl` had suggested, the album was more house-oriented than the previous two. On one of the album`s stand out tracks, `Out of Control`, New Order`s Bernard Sumner supported by Primal Scream`s Bobby Gillespie provided vocals. It reached No. 1 in the UK album charts. The Michel Gondry-directed music video for `Let Forever Be`, which utilised ground-breaking video and film effects in its depiction of a young woman`s nightmares, also received a lot of attention. Later that summer, the Chemical Brothers performed at the Woodstock `99 concert on 24 July, with positive reception. They later headlined the Glastonbury dance tent on the Friday night, followed by a UK tour which ended in December and included Homelands Scotland on 4 September. In November, `Out of Control`, featuring Sumner and Gillespie on vocals, was released as a single. The release also contained the Sasha remix. The final single from Surrender, in February 2000, was the five track `Music: Response` EP, containing the title track and two remixes, plus Electronic Battle Weapon 4, named `Freak of the Week`, and a track called `Enjoyed`, which was essentially a remix of `Out of Control` by the Chemical Brothers themselves. A CD copy of Surrender was placed in the third Blue Peter time capsule, buried in January 2000. That same month, they appeared on Primal Scream`s album Xtrmntr at track 11 with a remix. In June 2000, they played the Pyramid stage at the Glastonbury Festival. In August 2000 they played to a large crowd at the main stage at Creamfields festival, Ireland. In December 2000, the Chemical Brothers aired one of their new tracks, `It Began in Afrika` at their New York DJ gigs, supporting U2. In 2001, they were active with releases and live performances. Early in the year, they began working on a fourth album, provisionally titled Chemical Four. The first track which fans got a taste of was `It Began in Afrika`, as previously played in their DJ set in New York. The track would make its live debut in California in April 2001, at the Coachella Valley Music and Arts Festival. Another new track, `Galaxy Bounce`, also got its public debut at Coachella. As had become customary for their releases and experiments, `It Began in Afrika` was first pressed as a promo, as part of the `Electronic Battle Weapon` series. It received much airplay on dance music radio shows in the UK, and became more and more popular in clubs over the course of the summer. It also became one of the `anthems` in Ibiza as the summer progressed. It was given a full commercial single release in September, reaching No. 8 in the UK singles chart, even though no promotional video was made for the track. Rowlands and Simons also remixed a track from Fatboy Slim`s Halfway Between the Gutter and the Stars, entitled `Song for Shelter`. This remix was released as a single on 3 September 2001 (one week before `It Began in Afrika`) as the CD2 single for `Song for Shelter / Ya Mama`. It reached No. 30 in the UK Singles Charts (sales were combined with the CD1 single). The Chemical Brothers finished work on another album, Come with Us, in October 2001. It featured collaborations with Richard Ashcroft of the Verve (`The Test`), and long-time collaborator Beth Orton (`The State We`re In`). The album was released in January 2002, preceded by a single, `Star Guitar`, a melodic Balearic beat number, with a promotional video by Michel Gondry that featured passing scenery synchronised to the beat viewed through a train window. What would be the second track on the album, `It Began in Afrika`, was released 10 September 2001 to be circulated around the clubbing scene where it was a popular hit. `Star Guitar` was also released as a DVD single, the pair`s first. Come with Us, was less well received than their previous albums, but nonetheless went straight to No. 1 in the UK Albums Chart in the first week of its release, selling 100,000 copies. In April, the title track from the album was released as a single with remixes by Fatboy Slim as part of a double A-sided release with `The Test`. During the summer of 2002, the Chemical Brothers travelled the festival circuit to promote the album. Later in 2002, they released two EPs, one specifically aimed at Japan and the other the US (entitled AmericanEP). Both contained remixes, live versions and B-sides. Additionally, the band produced New Order`s `Here to Stay`, written for the film 24 Hour Party People and released as a single to promote the soundtrack, and remixed the song as well. One of their other major songs from this album was `Galaxy Bounce`, which was popular and featured as the main title music for the Xbox game Project Gotham Racing. It was also included on the soundtrack for the movie Lara Croft: Tomb Raider. `Star Guitar` was featured as a song on the PlayStation Portable`s Lumines II. Two other songs, `Come with Us (Introduction)` and `Star Guitar (Title Screen)`, were featured on a PlayStation 2 racing game titled WRC II: Extreme. Both songs are instrumental. The song `My Elastic Eye` from the album Come with Us was played in the 2004 film The Butterfly Effect[16] starring Ashton Kutcher and Amy Smart. 2003–2006: Push the Button[edit] Early 2003 saw Rowlands and Simons back in the studio working on new material, including `The Golden Path`, a collaboration with Wayne Coyne of the Flaming Lips. This was released in September 2003, at the same time as a `best of` album, entitled Singles 93–03, marking ten years of the Chemical Brothers` releases. Singles 93–03 included most, but not all, of their singles. A second new track, in addition to `The Golden Path`, was included on the album, called `Get Yourself High`. Singles 93–03 was also released on DVD, with extra features including selected live performances and interviews with Rowlands, Simons, and many of their collaborators from throughout the period. `Get Yourself High`, which featured Canadian rapper k-os on vocals, was released as a single in November 2003. In late 2003 and 2004, the Chemical Brothers continued to work in the studio on new material and a remix of `Slow` by Kylie Minogue. After being released on rare white label vinyl, it was subsequently given a commercial release in March on CD (on her next single `Red Blooded Woman`) and on 12-inch vinyl picture disc (containing two other Minogue remixes). In Summer 2004 they returned to the festival circuit, including appearances at the Glastonbury Festival, Tokyo, Scotland, and Ireland. They also visited South America for the second time (the first time being in 1999), arriving at Chile, Argentina, and Brazil. It was during these sets that they played new material, including `Acid Children`, which proved to be one of the most popular new tracks. In September 2004, the Chemical Brothers released the seventh `Electronic Battle Weapon`. `Electronic Battle Weapon 7` was being released as a one-sided promo-only 12-inch, containing `Acid Children`. A marked departure from the Chemical Brothers` previous musical endeavours, it featured a screeching 303 bassline and a distinctive vocal sample; a pitch-altered vocal sample proclaiming `You Are All My Children Now!`, which is lifted from the horror film A Nightmare on Elm Street 2: Freddy`s Revenge. It was coupled with the projection of a sinister clown mouthing these same words at their live gigs. The `Electronic Battle Weapon` series of promo releases have typically been newly recorded Chemical Brothers tracks, released on promo to allow DJs to test them in a club environment, and to gauge their popularity. In 2004, the Chemical Brothers began work on Push the Button, their fifth studio album, which features collaborations with Tim Burgess, Kele Okereke, and Anwar Superstar, amongst others. The album was released on 24 January 2005. `Galvanize`, which features rapper Q-Tip on vocals, was the first single to be taken from Push the Button, and premiered on iTunes. The single was released on 17 January 2005, and entered the UK chart at No. 3. The second single, `Believe` (featuring Kele Okereke from Bloc Party), failed to crack the top 10, but still made it into the top 20, peaking at No. 18. `The Boxer`, featuring Tim Burgess, became the duo`s first single to fail to crack the top 40. The album and single `Galvanize` won a Grammy at the Grammy Awards of 2006. The track `Surface to Air` features a pulsing chord progression and bassline reminiscent of the intro to the Strokes song `The Modern Age`.[17] An unofficial, remixed version of the album entitled Flip the Switch was released as a free download, along with the Believe EP, featuring six further remixes of `Believe`.[18] In September 2006, the Chemical Brothers were revealed as the first musicians to be involved in Tate Tracks.[19][20] Tate Modern invited various groups and songwriters to choose a work that inspired them from the gallery`s collection of modern art and then write a track about it. The Chemical Brothers` submission, Rock Drill, was inspired by the Jacob Epstein sculpture Torso in Metal from the Rock Drill, and could be heard on headphones in front of the work in the gallery.[19] From October 2006, it also became available to hear online at the Tate Tracks website.[19] 2007–2009: We Are the Night[edit] The Brothers announced in June 2006 on their official web forum that the duo had been working on new material, specifically an album, code-named `Chemical 6`.[21] Simons also wrote that the band would be playing select venues in the Summer 2007 season, specifying Rome, and also Fabric in London. Simons was also quoted as saying that the duo were `hoping to put a battle weapon out for the summer`,[22] possibly referring to the Electronic Battle Weapon series, the somewhat experimental tracks the band occasionally released on white label. `Electronic Battle Weapon 8` and `9` were debuted on Pete Tong`s BBC Radio 1 show on 8 December 2006. The double-sided vinyl was finally released just before the Chemical Brothers` much anticipated New Year`s Eve gig at the famous Turnmills in London. The vinyl had a limited edition release worldwide and was received well by fans, DJs, and critics alike. `Electronic Battle Weapon 8`, at about six and a half minutes, was very distinct from the `big acid` style that the earlier `Electronic Battle Weapons` adhered to. It was characterised by `thundering` drums with a rising synth line. A version of this track featured on the We Are the Night album and was entitled `Saturate`. `Electronic Battle Weapon 9` was a typical Chemicals dancefloor track with their trademark vocoder vocals coupled with sirens and a basic `tribal` melody. At the same Turnmills gig, the Brothers also played a previously unreleased song at midnight to welcome 2007, which went down well with the crowd. This track eventually emerged as `Burst Generator`, found on the forthcoming album We Are the Night. Many were left wondering if the latest in the Electronic Battle Weapon series were simply one-off experiments or signalled a new direction they could take with the new album, perhaps swaying from their genre defining big beat albums of the past. The song was also the band`s 100th released song. On 21 March 2007, the Chemical Brothers officially announced their forthcoming album on MySpace. The new album, entitled We Are the Night, was released on 2 July 2007 in the United Kingdom and 17 July 2007 in the United States. The Chemical Brothers cited a delay in the production of artwork for this delay.[23] EMI subsequently released an online Chemical Brothers computer game as an apology.[24] The track listing was released on the official mailing list on 10 April. Collaborations featured heavily on the album, including Klaxons (`All Rights Reversed`), Midlake (`The Pills Won`t Help You Now`), Ali Love (`Do It Again`), and Willy Mason (`Battle Scars`).[25] On 12 April 2007, `Do It Again` aired on Pete Tong`s `In New Music We Trust` show on BBC Radio 1. The official release of the single was 4 June (digital download) and 14 June (12-inch, 7-inch and CD). The album went on general release in the UK on 2 July 2007. The Chemical Brothers supplied a new track for the Heroes soundtrack, titled `Keep My Composure`. An alternate version of this track was released on Brotherhood, the duo`s second singles compilation, which also featured the new single `Midnight Madness` and a second disc of every Electronic Battle Weapon released to date. The Chemical Brothers continued to tour into 2008 to promote the collection, including a landmark date at Olympia London.[26] 2010–2012: Further, Hanna and Don`t Think[edit] On 30 March 2010, the band announced on their website that their seventh studio album, titled Further, would be released on 22 June and would be `the band`s first to be released with corresponding films made specifically to match each of the 8 audio tracks.` The films were made with long-time visuals collaborators Adam Smith and Marcus Lyall. Before the release of the album, the band played four shows in May at the London Roundhouse where they played the album and its accompanying films in their entirety. The films were released on a special edition DVD and on the iTunes LP edition.[27] Most reviews were positive, with BBC Music declaring that `... synths are brutally manhandled and pushed to their limits across the eight tracks`.[28] The Irish Times reported that `This is a very impressive collection that is carried along with a stirring sense of velocity and momentum`.[29] However, praise was not unanimous for the album, with the American rock magazine Spin giving it a rating of three out of five stars.[30] At the New York Comic Con, on 10 October 2010, film director Joe Wright announced that the Chemical Brothers would be scoring the soundtrack to his forthcoming film, Hanna.[31] Wright, who had worked with the Chemical Brothers in the past as a member of the visual company Vegetable Vision, stated that he was `very excited to finally ... work with a more modern beat. There`s a lot of bass, it`s very loud.`[32] The soundtrack was released on iTunes on 15 March 2011 and on CD on 4 July 2011. The duo also contributed a new version of the song `Don`t Think` titled `Nina Frequency`, as well as two new songs `Electric Hands` and `Danka Jane`, to the soundtrack of the 2010 film Black Swan directed by Darren Aronofsky.[33][34][35] All three songs have not been released. The Chemical Brothers released their first concert film, Don`t Think, in 2012, documenting their performance at Fuji Rock Festival in Japan in 2011. The film debuted in February in theaters around the world, including a premiere in London where attendees – including Matt Smith, Karen Gillan and Keira Knightley – were seen dancing in aisles and seats, leading one reviewer to remark `at times it was impossible to tell which `hands in the air` were on screen and which were in the room.`[36] The film was the first concert film to be mixed in 7.1 surround sound, and was released on Blu-ray, DVD, and CD on 26 March 2012. On 7 March 2012, it was announced that the Chemical Brothers would be scoring their second film soundtrack, for the bank heist film Now You See Me,[37] but the band had to pull out of the project in the early stages due to scheduling conflicts.[38] In July 2012, the duo composed an official piece of music to soundtrack the cycling events at the 2012 Summer Olympics, titled `Theme for Velodrome`.[39] 2012–2017: Rowlands` solo work and Born in the Echoes[edit] After Hanna and Don`t Think, Tom Rowlands worked on a number of solo projects. He remixed and produced music for Tinie Tempah, the Klaxons, I Break Horses, and New Order,[40][41][42] scored the film Trespass Against Us starring Michael Fassbender and Brendan Gleeson and directed by longtime visual collaborator and film and television director Adam Smith,[43] and the theatrical production of Life of Galileo directed by Joe Wright performed at the Young Vic,[44] and released 12-inch single Through Me / Nothing but Pleasure on Erol Alkan`s label Phantasy in May 2013.[45] On 21 October 2014, the Chemical Brothers released a single `This Is Not a Game`, which was created for The Hunger Games: Mockingjay – Part 1, featuring Miguel and Lorde.[46] In December 2014, they announced an appearance at the 2015 Sónar festival and a new album, scheduled for release in 2015.[47] In April 2015, videos containing animation and audio loops appeared on the official Chemical Brothers Facebook page and website, thechemicalbrothers.com, ahead of the imminent release of new music. On 23 April, their new song `Sometimes I Feel so Deserted` premiered on BBC Radio 1. On 17 July, the duo released Born in the Echoes, their eighth album. Singles from this album included `Go`; an up-beat reunion with guest vocalist Q-Tip and director Michel Gondry and `Wide Open` in collaboration with Beck. St. Vincent, Ali Love, and Cate Le Bon also feature on the album. Along with the new album announcement, it was revealed that Simons would `take a break` from touring to focus on unspecified academic work. Adam Smith filled in for him on stage during the 2015 tour.[48] During the tour, Simons attended a few shows as an audience member, and both he and Rowlands expressed concern in interviews that this could mark a permanent retirement.[49] The first concert without Simons was performed at Siemens Arena in Lithuania.[50] Smith continued to fill in through the end of 2015, most notably at Glastonbury and the Apple Music Festival, and uniquely controlled both lights and music from the stage.[51] Simons returned to live performances in 2016, performing at the Parklife Festival in Manchester, which included a new setlist and a cover of New Order`s `Temptation` with Sumner`s recorded vocals.[52] In November 2016, the duo released the non-album single `C-H-E-M-I-C-A-L`, which premiered on BBC Radio 1.[53] The song originally debuted as a demo in 2012, created to open the duo`s DJ sets from 2012 to 2015.[54] 2018–2021: No Geography[edit] On 10 January 2018, the Chemical Brothers confirmed production of their ninth album, No Geography, via Instagram and other social media platforms.[55] They released their first song in three years on 28 September 2018, titled `Free Yourself`,[56] from the forthcoming album. On 7 March 2019, Formula 1 announced a collaboration with the Chemical Brothers, which was released the next day in the form of the song `We`ve Got To Try`.[57] The Chemical Brothers` ninth studio album, No Geography, was released on 12 April 2019 to positive reviews. In 2020, the album won three Grammy Awards including Best Dance/Electronic Album, Best Dance Recording, and Best Music Video.[5] In 2019, `We`ve Got to Try` won the overall award and `Best Director` category at the Berlin Music Video Awards.[58] The video for `Eve of Destruction`, directed by Ollie Tong, took the 2nd place at the 2020 edition in the Best Art Director category.[59] 2021–present: biography and tenth album For That Beautiful Feeling[edit] In April 2021, the Chemical Brothers released a non-album single, `The Darkness That You Fear`.[60][61] A second new single, `Work Energy Principle`, was released as a B-side for the vinyl issue of `The Darkness That You Fear`.[62] On 17 March 2023, the Chemical Brothers released the new single `No Reason`.[63] On 13 April 2023, 2 days before their performance at Coachella 2023, the Chemical Brothers revealed a new album would be released autumn 2023 via a billboard announcement in the desert, which they shared an image of on their Instagram profile.[64][65] On 28 June, the Chemical Brothers released the new single `Live Again` (featuring Halo Maud); they also announced that a biography, Paused in Cosmic Reflection, would be coming out in late October.[66] On 19 July, the Chemical Brothers announced their tenth album would be titled For That Beautiful Feeling and would see worldwide release on September 8, 2023.[67] Live[edit] The Chemical Brothers have played at major festivals, including Glastonbury, Fuji Rock, Vive Latino, HFStival and the Reading and Leeds festivals.[68] In addition to performing their own music, they also hold regular DJ nights where they mix other artists` tracks (in the style of Brothers Gonna Work It Out).[69] Discography[edit] Main article: The Chemical Brothers discography See also: List of songs recorded by the Chemical Brothers Studio albums Exit Planet Dust (1995) Dig Your Own Hole (1997) Surrender (1999) Come with Us (2002) Push the Button (2005) We Are the Night (2007) Further (2010) Born in the Echoes (2015) No Geography (2019) For That Beautiful Feeling (2023)[70][71]

Knjižara Radomira Bugarskog, Beograd bez god. izd. U ovom radu prikazani su glavni segmenti stvaralaštva Aleksandre Kolontaj: teorijski i prozni tekstovi, kao i njeni tekstovi u periodici. U fokusu rada nalazi se njena teorija o „novoj ženi“ i slobodnoj ljubavi. Analiziraju se stavovi autorke o odnosima između polova i novom moralu, kao i reakcije koje su ti stavovi izazvali. Posebno se istražuje njen uticaj na stvaranje novog ženskog identiteta kroz žensku periodičku štampu. Dat je pregled članaka A. Kolontaj u sovjetskim časopisima Rabotnica, Kommunistka, Molodaя gvardiя i Pravda. Pored toga, ukazuje se na recepciju njenih ideja na našim prostorima, i to u časopisu Ženski pokret. Poslednji deo rada posvećen je književnom stvaralaštvu A. Kolontaj. „Nova žena“ i „slobodna ljubav“: osnovne ideje Početak dvadesetog veka u Rusiji obeležen je revolucijama koje su rezultirale dolaskom boljševika na vlast 1917. godine. Njihov cilj bio je da od ruralne, siromašne zemlje stvore prvu socijalističku državu. Takva promena zahtevala je stvaranje novog tipa osobe koja će svoj život posvetiti socijalističkim ciljevima. Kada je reč o ženama, članice partije radile su na oslobođenju žena-proleterki koje su do tada bile ugnjetavane i ekonomski zavisne. O položaju žene u društvu najviše je govorila i pisala revolucionarka Aleksandra Mihajlovna Kolontaj (Aleksandra Mihaйlovna Kollontaй). Njen rad je posvećen stvaranju „nove žene“ koja će se suprotstaviti starom buržoaskom moralu i kapitalističkim vrednostima. Kao polaznu tačku za razumevanje ideja Aleksandre Kolontaj treba pogledati njenu autobiografiju naslovljenu Autobiografija seksualno emancipovane komunistkinje. Ova autobiografija je pre objavljivanja 1926. godine prošla staljinističku cenzuru. Uprkos tome, može poslužiti kao vodič kroz osnovne stavove A. Kolontaj, koji se zasnivaju na postavkama dijalektičkog materijalizma.[1] Na početku autobiografije A. Kolontaj predstavlja ključne ciljeve borbe: Istovremeno sam svesna da na ovaj način mogu da pomognem svojim sestrama da ne oblikuju svoje živote u skladu sa tradicijama, već u skladu sa njihovom slobodom izbora, sve dok im to, naravno, dozvoljavaju socijalne i ekonomske okolnosti. Uvek sam verovala da će doći vreme kada će se ženama suditi prema istim moralnim aršinima koji važe za muškarce. Zato što nije njena specifična ženska vrlina ta koja je određuje kao časnu u društvu, već vrednost i korisnost njenih uspeha,[2] njena vrednost kao ljudskog bića, kao građanke, kao misliteljke, kao borkinje.[3] Podsvesno je ovaj motiv bio vodeći princip čitavog mog života i aktivizma.[4] Aleksandra Kolontaj polazi od stava da svaka osoba, bez obzira na pol, ima pravo na slobodan izbor i potpuni razvoj svoje ličnosti.[5] Prema njenom mišljenju, do osvajanja slobode dolazi se zajedničkom borbom. Sovjetski socijalizam je podrazumevao da će rezultat te borbe biti pobeda radničke klase, a samim tim i potpuno oslobođenje žena. Pošto su radnice dvostruko diskriminisane, one će biti oslobođene i kao radnice i kao žene. Zato je u radu A. Kolontaj socijalno pitanje bilo neodvojivo od ženskog pitanja. Takav odnos prema ženskom pitanju razlikovao ju je od feministkinja njenog vremena, koje u svojim radovima naziva buržoaskim feministkinjama.[6] Smatrala je da buržoaske feministkinje traže jednakost s muškarcima iz sopstvene klase, kako bi zajedno sa njima, iz udobne pozicije kapitalističkog društva, mogle da ugnjetavaju žene iz nižih klasa. To je bio dominantan govor o feministkinjama u socijalističkim krugovima. Zbog toga A. Kolontaj nikada nije sebe nazvala feministkinjom, već komunistkinjom, a to opredeljenje je isključivalo bilo kakvu vezu s buržoaskim feminizmom.[7] Pre revolucije 1917. godine, Ruska socijaldemokratska radnička partija nije pridavala značaj ženskom pitanju o kom su članice partije uporno govorile. Iz tog razloga, u godinama pre revolucije, Aleksandra Kolontaj objavljuje niz radova o ovoj temi da bi privukla pažnju partije. Međutim, tek posle revolucije dolazi do aktivnog rada u oblasti ženskih prava, i to u okviru delovanja Ženotdela (Ženskiй otdel po rabote sredi ženщin – Ženotdel).[8] „Nova žena“, novi moral i klasna borba Promena uobičajene slike o ženama počinje sa njihovim izlaskom na ulice. Uoči 1905. godine žene organizuju tzv. „pobune podsuknji“, zalažu se protiv rata sa Japanom. Iz pobuna su izlazile pobednički, s novom snagom koje do tada nisu bile svesne. Ubrzo postaju aktivne borkinje za prava radničke klase. Aleksandra Kolontaj je uvidela da upravo žene mogu odigrati bitnu ulogu u revoluciji. Tu ideju iznosi u proznom delu „Slobodna ljubav“: „Zašto bi ženska pitanja bila manje važna? Svi su navikli da tako gledaju na žene i otuda takozvana `ženska zaostalost`. Ali bez žena nema revolucije. Žena je sve. Šta ona pomisli, to muškarac učini. Ko osvoji žene, dobio je najvažniju bitku.“[9] Kroz političku i društvenu borbu dolazi do stvaranja identiteta nove žene, o čemu A. Kolontaj piše u delu Nova žena. Ova knjiga prvi put je objavljena 1913. godine. Nešto kasnije, 1919. godine, izlazi u okviru knjige Novi moral i radnička klasa, koju čine tri celine: Nova žena; Ljubav i novi moral; Polni odnosi i klasna borba. Ujedno, knjiga iz 1919. može se videti kao svojevrsni manifest ideja A. Kolontaj. U ovom delu, kao i u kasnije objavljenim proznim delima, ona nastoji da kritički opiše tradicionalnu ženu i, istovremeno, ponudi model „nove žene“. Za polaznu tačku uzima pojedine književne junakinje iz različitih dela svetske književnosti, za koje smatra da predstavljaju prototip nove žene. A. Kolontaj posebno naglašava činjenicu da su te junakinje nastale na osnovu konkretnih žena iz stvarnog života: „Život stvara nove žene, – literatura ih reflektuje.“[10] Za razliku od žena iz prošlosti, tzv. starih žena, čiji se život zasnivao na udaji i braku, nova žena je sama sebi dovoljna. Nju je delom oblikovao kapitalizam, zato nova žena nastaje uz larmu mašina i fabričkih sirena.[11] U trenutku u kom žena prestaje da bude samo potrošačica dobara, te postaje i proizvođačica, nastaje nova žena.[12] Aleksandra Kolontaj opisuje emancipaciju neophodnu za nastanak nove žene: „Pred nama stoji žena kao ličnost, čovek, sa svojim sopstvenim unutrašnjim svetom, pred nama stoji individualnost koja potvrđuje samu sebe, žena, koja rastrže zarđale lance svoga pola.“[13] Treba naglasiti da Aleksandra Kolontaj, iako razrađuje teoriju o novoj ženi, sebe ne naziva novom ženom. Ona ne piše o novim ženama koje su rođene u vreme osvojenih sloboda, već piše o prelaznom tipu žena, to jest, o ženama koje se još uvek bore s posledicama patrijarhata. U njenom radu nema osude takozvanih starih, tradicionalnih žena. Naprotiv, A. Kolontaj ima razumevanja za njih: Kako je teško za današnju ženu da sa sebe zbaci ovu sposobnost, koju je dobila vaspitavanjem kroz stotine i hiljade godina, sa kojom je u stanju da se asimilira sa čovekom, koga izgleda da joj je izabrala sudbina za gospodara. Kako je teško da se uveri, da i žena mora pripisati sebi kao greh odricanje na samu sebe, čak odricanje za dragana i za moć ljubavi.[14] Određena ideja ljubavi sputava žene prelaznog tipa, smatra A. Kolontaj. Najveći problem leži u činjenici da žene i dalje pronalaze svrhu svog života u ljubavi. U životu nove žene na prvom mestu treba da bude ljubav prema sopstvenoj samostalnosti, radu i ostvarenju društvenih ideja. Naravno, Kolontaj skreće pažnju na borbu između starog i novog u ženama. Tek onda kada budu uspele da utišaju glasove tradicije doći će do pravog preobražaja.[15] Dakle, nove žene o kojima piše još uvek su zamišljeni, idealni tipovi do kojih bi trebalo da se stigne napornim radom. Druga fraza koja se koristi da se opišu nove žene jeste – neudate žene. Aleksandra Kolontaj vidi monogamni brak kao odnos koja ograničava ličnost, kako žene tako i muškarca. Pored toga, takav brak pretvara odnos supružnika u odnos privatne svojine: obe strane gube pravo na sopstveno vreme, prostor i slobodnu volju. Ako odbaci monogamni brak, žena će prestati da bude robinja u sopstvenoj kući i započeće borbu za svoja prava. Ako tako učini, ona će se odreći modela sreće, koji je puki rezultat društvenog pritiska, te prihvatati samo pravu sreću. U toj novoj, slobodnoj vezi između dva bića vladaju pre svega osećanja uzajamnog poštovanja i prijateljstva. Tu temu A. Kolontaj posebno razrađuje u drugom delu knjige Novi moral i radnička klasa („Ljubav i novi moral“). Ona zahteva ravnopravnost muškaraca i žena kako u društvenim tako i u ličnim odnosima. Prema njoj, ljubav ne može biti „spakovana“ u formu jednoličnih odnosa. Ljubav mora biti slobodna i zasnovana na prijateljskom poverenju i međusobnom razumevanju. Čak i ukoliko jedno telo žudi za drugim telom, ljubav dve duše nije narušena: privlačnost prema drugim ljudima sasvim je uobičajena pojava. A. Kolontaj ne poziva na poligamiju, već pokušava da podrije ideal monogamne ljubavi koji je društveno konstruisan. Ona kritikuje monogamiju: ljubav mora biti oslobođena svih ograničenja, jer će ljudi samo na taj način biti zaista slobodni, a osećaj kolektiva dominantan. To će doprineti da nestane oblik porodice kakav je stvoren u kapitalizmu, te da nastane prava komunistička zajednica koja će, kako autorka objašnjava, opstati zahvaljujući drugarskoj solidarnosti: „Zadatak proleterske ideologije [...] – negovati osećaj ljubavi među polovima u duhu najjače sile – drugarske solidarnosti!“[16] Aleksandra Kolontaj se izričito protivila seksualnim odnosima radi novca, to jest, prostituciji. U takvim odnosima muškarac nije više drug ženi i nema solidarnosti na kojoj bi odnos trebalo da počiva. U mnogim delima ona kritički piše o prostituciji. Pritom, A. Kolontaj ne okrivljuje žene koje su prinuđene na prostituciju. Ona zahteva da se ženama ne sudi prema buržoaskim moralnim načelima koji podrazumevaju pokornost, čednost i pasivnost. Preciznije rečeno, autorka se bori protiv dvostrukog morala koji je u temelju prostitucije, ali i monogamnog braka. Međutim, teorija ljubavne igre, kako A. Kolontaj naziva slobodnu ljubav, izazvale je oštre kritike kako u partiji tako i u društvu. „Nova žena“ u periodici Pored teorijskih i kritičkih tekstova u zbornicima i knjigama, ideologema nove žene konstruisana je na stranicama najmoćnijeg sredstva propagande i agitacije Komunističke partije – u periodici. Časopisi dorevolucionarnog perioda znatno su se razlikovali od časopisa koji izlaze posle revolucije. Društvene promene s početka 20. veka uslovile su pojavu novih časopisa. Do kraja 20-ih godina osamnaest ženskih časopisa štampa se u milionskom tiražu.[17] Partija je uspela da ostvari svoju nameru i omasovi ženske časopise kako bi vršila uticaj preko njih.[18] U okviru ženske periodike izdvajaju se feministički časopisi i časopisi namenjeni radnicama. Feministički časopisi namenjeni su užem krugu čitateljki i obrađuju teme ravnopravnosti i emancipacije žena.[19] Sa uspostavljanjem komunističkog režima tržište osvajaju časopisi koji se bave problemima žena iz radničke klase. Ženska periodička štampa širi poruku o novostečenoj ženskoj slobodi i ekonomskoj nezavisnosti.[20] Po Lenjinovom savetu, Aleksandra Kolontaj piše velik broj članaka za novine Pravda i časopise Kommunistka (Komunistkinja) i Rabotnica (Radnica).[21] U člancima objavljenim u časopisu Komunistkinja, Kolontaj ženama nudi novi životni scenario, koji se odigrava i izvan kruga kuće i porodice. Komunizam je trebalo da omogući takav način života. U agitacionim člancima autorka poziva žene da izađu na ulice i zajedno se izbore za prava radničke klase. Pozvavši ih da se priključe borbi, Aleksandra Kolontaj dodeljuje ženama-radnicama novu društvenu ulogu koju su do tada imali samo muškarci. Na taj način, ona podstiče u radnicama osobine i ponašanje novih žena, čiji se portreti nalaze na naslovnim stranama časopisa Radnica. Zalaganje Aleksandre Kolontaj da formuliše ideologemu nove žene posebno se vidi u njenom angažovanju upravo u tom časopisu. U uvodnom tekstu „Naši zadaci“ ona piše: „Drugarice radnice, nemamo više snage za mirenje sa ratom, sa poskupljenjima! Moramo se boriti! Stupite u naše redove, redove socijaldemokratske radničke partije!“[22] A. Kolontaj najpre poziva žene da proglase rat ratu jer je to jedini način da se izbore sa glađu i bedom koje vladaju zemljom. Takođe, ona objašnjava da radnice mogu da dobiju bolje plate, bolje radno vreme, bolje uslove rada, samo ukoliko se organizuju: „Naš slogan mora biti: drugarice radnice! Nemojte stajati po strani. Izolovane smo kao slamke koje svaki gazda može saviti po svojoj volji, ali zajedno, organizovane, mi smo nesalomive!“[23] Sve do dvadesetih godina 20. veka tekstovi Aleksandre Kolontaj bili su dobro prihvaćeni. Na osnovu tekstova o njoj i njenom radu koji su izlazili u Pravdi, vidi se da ju je partija podržavala i da su je radnici rado prihvatali u svoje redove. Međutim, po objavljivanju nekoliko njenih tekstova tokom 1923. godine u omladinskom časopisu Molodaя Gvardiя (Mlada garda) javna slika o A. Kolontaj se donekle menja. U ovom časopisu objavljena su njena tri pisma u kojima se obraća radnoj omladini, a posebno se bavi odnosima između polova. Pažnju čitalaca i kritičara privuklo je treće pismo, koje se sastoji iz dva dela – „O `zmaju` i `beloj ptici`“ i „Napravite mesta za krilatog Erosa“. U tim pismima, Kolontaj sažeto predstavlja svoju teoriju o novoj ženi. Povod tome jeste analiza pesama Ane Ahmatove u kojima A. Kolontaj identifikuje lik nove žene. Za razliku od nove žene, koja neguje svoju belu pticu (svoju ličnost, unutrašnje „ja“), takozvane stare žene su okovane buržoaskim patrijarhalnim idejama. One dozvoljavaju da njihov izabranik ubije njihovu pticu. Po Aleksandri Kolontaj, iako muškarci žele da razumeju nove žene, oni to ne mogu jer ih sputava već usvojeni sistem tradicionalnih patrijarhalnih vrednosti. U muškarcima je uvek budan „zmaj“ koji se bori za dominaciju nad „belom pticom“ žene. Kolontaj smatra da se ta stalna borba može prevazići ako žene i muškarci počnu da zasnivaju ljubavne i prijateljske odnose pre svega na temelju ravnopravnosti, solidarnosti i drugarstva. Jednu kritiku trećeg pisma, naslovljenu „Graž. Ahmatova i tov. Kollontaй“ (Građanka Ahmatova i drugarica Kolontaj), piše Boris Arvatov (Boris Ignatьevič Arvatov). Arvatov pre svega kritikuje stav iz pisma da se pri izgradnji društva moraju uzeti u obzir i muški i ženski doživljaj sveta. On tu ideju opisuje kao buržoasku i individualističku. Dalje, Arvatov opisanu borbu između polova vidi kao „feministički subjektivizam“ Aleksandre Kolontaj. Drugim rečima, za njega je nedopustivo to što se žensko pitanje izdvaja izvan okvira opštijih pitanja. Naravno, to je posebno problematično kada znamo da je A. Kolontaj svoje angažovanje u vezi sa ženskim pitanjem uvek postavljala u širi kontekst klasne borbe. Arvatov oštro kritikuje pokušaj A. Kolontaj da omladini ponudi savete u polju ljubavnih odnosa i odnosa između polova tako što će analizirati pesme Ane Ahmatove: Umesto da predloži da se prekine s tradicijom učenja `gospođica` o ljubavi pomoću stihova i romana – predlaže se pseudomarksistička analiza `krilatih i beskrilnih Erosa` (termin drugarice Kolontaj), a primeri se uzimaju iz istih tih stihova i romana. I to nije slučajnost. Čitajući drugi članak drugarice Kolontaj pronašao sam i dirljive fraze o `velikoj ljubavi`, i argumentaciju baziranu na ponašanju likova iz književnih dela, i čitav niz grubih teorijskih grešaka u vezi sa pitanjima koja je savremena nauka davno izučila.[24] Na kraju kritike, iznad potpisa autora stoji praktično opomena: „Drugarice Kolontaj, ne klevetajte!“[25] Drugu kritiku piše Polina Vinogradska (Polina Vinogradskaя), takođe saradnica časopisa Komunistkinja. Njen članak „Voprosы morali, pola i bыta tov. A. Kollontaй“ (Pitanja morala, pola i načina života drugarice A. Kolontaj) iz 1923. godine može se videti kao jedna od najoštrijih, ali i neopravdanih kritika rada A. Kolontaj. Polina Vinogradska najpre zamera Aleksandri Kolontaj što „svuda i svakuda gura polni problem“ u vreme kada u zemlji ima prečih problema poput siromaštva, bede ili nepismenosti.[26] Po mišljenju P. Vinogradske, problem odnosa između polova i žensko pitanje su krajnje nemarksističke i nekomunističke teme, a bavljenje njima predstavlja ozbiljnu političku grešku. Ona krivi A. Kolontaj za popularizaciju tzv. „biološke seksualne teorije“ i smatra da nije potrebno baviti se polnim/seksualnim odnosima jer „preterana pažnja usmerena na pitanja pola može da umanji spremnost proleterskih masa za borbu“.[27] Polina Vinogradska navodi teoriju slobodne ljubavi kao još jedan sporan aspekt u pismima: „Mase uopšte ne dele to mišljenje prema kom seksualna ljubav postoji samo radi same ljubavi [...] to bi bilo poput nekakvog postojanja umetnosti radi umetnosti“.[28] Ovakva kritika sasvim je neosnovana i izrečena izvan šireg konteksta. Polina Vinogradska zanemaruje sav rad i trud koji je Aleksandra Kolontaj uložila u rešavanje, recimo, problema napuštene dece, kako u teoriji tako i u praksi. Takođe, čini se da Vinogradska zanemaruje tekstove A. Kolontaj o komunističkoj porodici u kojima se kolektiv (odnosno, država) vidi kao glavni staratelj sve dece. Kritike Borisa Arvatova i Poline Vinogradske obeležile su poslednje godine aktivnog publicističkog delovanja A. Kolontaj u Rusiji. Polemika na temu slobodne ljubavi i morala bila je prisutna u ruskom društvu još za vreme Lenjina. Sredinom dvadesetih godina teme koje se bave odnosom između polova i novim moralom sve su manje zastupljene u periodici. Prostor za diskusiju je znatno sužen, a rad partije više ne može da se preispituje i kritikuje. Staljinistička vlast tokom tridesetih godina napravila je apsolutni preokret u razumevanju datih pojmova. Staljinistički režim takođe kreira novu ženu, ali veoma različitu od one o kojoj je pisala A. Kolontaj. Promenu u razumevanju toga ko je nova žena najbolje opisuje citat iz jednog članka Zinaide Čalaje (Zinaida Čalaя).[29] U tekstu „Žena heroja“ govori se o trudnoj ženi ratnog heroja koji joj obećava auto ukoliko mu rodi sina: „`A ako je ćerka?` – upitala je Valja sa osmehom. `Pa, onda ćeš dobiti bicikl.`“[30] Recepcija ideja Aleksandre Kolontaj u časopisu Ženski pokret Ideje Aleksandre Kolontaj pronašle su put i do čitalačke publike na našim prostorima. Prevod knjige Novi moral i radnička klasa na srpski jezik objavljen je 1922. godine u Beogradu. Prevodilac Mihailo Todorović je tu knjigu objavio pod nazivom Nova Žena. Pre nego što će se ime Aleksandre Kolontaj pojaviti u časopisu Ženski pokret, i to u okviru prikaza njene knjige Nova Žena, na njeno ime nailazimo u istom časopisu, posredno, nekoliko godina ranije.[31] Naime, u devetom broju časopisa, 1920. godine, objavljen je članak D. J. Ilića „Sazrelo pitanje“. U tom tekstu se odgovara na pitanja uredništva o boljševičkoj Rusiji, a ponajviše na pitanje o položaju žena. Posebna pažnja posvećena je odgovoru na dilemu da li se „žene mobilizuju radi zadovoljavanja seksualnih potreba Kitajaca-crvenoarmejaca“ ili je u Rusiji uveliko došlo do stvaranja „socijalističkog raja koji jedini nosi potpuno oslobođenje žene“.[32] Autor teksta smatra da je slika Rusije u vestima uglavnom pogrešna (Rusija se vidi ili kao bauk ili kao svetinja), te on nastoji da pruži objektivniji prikaz Lenjinove Rusije. Zato Ilić redakciji prosleđuje članak jedne autorke, glavne boljševičke teoretičarke o ženi i porodici – Aleksandre Kolontaj. Taj njen tekst prethodno je objavljen u Pravdi, i to iste godine, i opisuje stanje u Rusiji tri godine posle revolucije. U njenom članku se kaže da je za istinsku revoluciju neophodno da se reši loš položaj žena u društvu, za šta je preduslov ekonomska nezavisnost žena. Dakle, članak A. Kolontaj opisuje Rusiju kao zemlju koja se zaista bori sa bitnim društvenim problemima. U isto vreme, ona prikazuje Rusiju u kojoj se već tada stvaraju nove, slobodnije forme bračnih odnosa i porodice. Dve godine posle objavljivanja tog članka izlazi prvi prikaz knjige Nova Žena. Autorka prikaza Desanka Cvetković na samom početku najavljuje sjajno delo na koje se dugo čekalo i poziva čitalačku publiku da se sama u to uveri.[33] Ona objašnjava pojam „nova žena“ i smatra da su čitateljke Ženskog pokreta nove žene ili će to postati. Zatim citira odlomak u kom se daje definicija novih to jest neudatih žena. Desanka Cvetković se zadržava upravo na sintagmi „neudata žena“ jer smatra da se njom skreće pažnja na odnose između polova, tj. na seksualni aspekt tih odnosa kao na jedan od gorućih problema tog vremena. Autorka prikaza je eksplicitno privržena stavovima A. Kolontaj, te njenu novu ženu naziva „smelim vesnikom nove budućnosti“.[34] D. Cvetković upozorava na moguće negativne kritike koje bi o knjizi mogli da iznesu ljudi dvostrukog morala, ali predviđa da će sâm život stvoriti nove žene. Kao što su u Rusiji nove žene nastale pod pritiskom bede i gladi, uz zvuke fabričkih mašina, tako će i kod nas nastati nova žena. Desanka Cvetković zaključuje: Bez obzira na sve to Nova Žena će se roditi i kod nas. I to ne u svili, u sjaju raskošno ukrašenih odaja, u atmosferi nerada i razvrata. Tamo gde točak mašine upreže ženu u jaram najamnog rada, gde se devojke zajedno sa muškarcima tiskaju kroz kontoare i kancelarije da zarade parče hleba, gde žena služi nauci i umetnosti isto kao i muškarac. Tamo će se roditi Nova Žena.[35] Desanka Cvetković objavljuje nastavak prikaza iste knjige 1923. godine, ali se tu fokusira na poglavlje „Ljubav i novi moral“. Najpre govori o stanju u Srbiji (Kraljevini SHS) u pogledu morala i zaključuje da je ono loše. Međutim, kao i u prvom prikazu, ona ima optimističan ton: kao što će uvek biti onih koji ruše zemlju, tako će biti i onih koji je iznova grade. U potonjem slučaju ona polaže nadu u radničku klasu. Cvetković iznosi ideje A. Kolontaj, koje je očigledno usvojila: nove žene postoje i nastaju, njih ljubavni odnosi neće sputavati, već će ih činiti jačim i slobodnijim. Poslednje poglavlje knjige Aleksandre Kolontaj, koje je posvećeno odnosima polova i klasnoj borbi, Desanka Cvetković obrađuje u trećem prikazu koji isto izlazi 1923. godine. Ona oštro kritikuje tadašnje društvo zato što naočigled svih žmuri na jedno oko kada se govori o seksualnoj krizi koja je sveprisutna u društvu. Ona pretpostavlja da će to poglavlje knjige izazvati najviše negativnih kritika i nerazumevanja pošto se u njemu govori o temi koja se otvoreno prećutkuje. Sasvim u skladu sa idejama A. Kolontaj, Desanka Cvetković zaključuje: Ne nalazimo ni ovde, ni u celoj knjizi, ničeg sablažnjivog ma za kog naprednog radnog čoveka pa ni za naš mlad svet i žene koje žive od svog rada predstavljaju zdrav, stvaralački elemenat našeg društva i umeju da se zagreju ne samo za svoje lične ideale, nego i za one iznad sebe.[36] Uvođenjem dela i ideja Aleksandre Kolontaj na stranice domaće feminističke štampe urednice Ženskog pokreta, zajedno sa autorkom prikaza Desankom Cvetković, otvorile su prostor kako za razgovor o novim ženama tako i za izgradnju novog ženskog identiteta. Naravno, kako i sama Desanka Cvetković kaže, takvih žena je bilo na našim prostorima i pre prikaza knjige A. Kolontaj. Međutim, posle tog prikaza one dobijaju ime i vidljivost. Otuda ne čudi što Milanka Todić vidi trenutak u kom izlazi prikaz knjigeNova Žena kao trenutak rođenja nove žene u srpskoj štampi.[37] Fikcionalizacija politike i teorije: „nova žena“ u prozi Teorijska i kritička dela Aleksandre Kolontaj prevedena su na brojne jezike, a potom analizirana i kritikovana. Međutim, manje poznat segment njenog opusa čine prozna dela napisana 1922. i 1923. godine. Ona nastaju u važnom trenutku u intelektualnoj i aktivističkoj biografiji A. Kolontaj, kada njenu agitacionu i revolucionarnu ulogu zamenjuje diplomatska funkcija. Zato njenu prozu možemo videti kao poslednju priliku za javno izražavanje jasnih, oštrih političkih i moralnih stavova protiv buržoaskog načina života, stavova kakve diplomatska karijera neće dopuštati.[38] Kratke priče i dve pripovetke A. Kolontaj objavljene su 1923. godine u dve zbirke priča: Lюbovь pčёl trudovыh (Ljubav pčela radilica) i Ženщina na perelome (Psihologičeskie эtюdы) (Preobražaj žene [psihološke studije]). Zbirka Ljubav pčela radilica sastoji se iz dve kratke priče „Sёstrы“ (Sestre) i „Lюbovь trёh pokoleniй“ (Ljubav tri generacije) i pripovetke „Vasilisa Malыgina“ (Slobodna ljubav).[39] Druga zbirka sadrži dve kratke priče „Tridcatь dve stranicы“ (Trideset dve stranice) i „Podslušannый razgovor“ (Razgvor na stanici), kao i pripovetku „Bolьšaя lюbovь“ (Velika ljubav).[40] Osnovne teme koje A. Kolontaj obrađuje u pripovetkama i kratkim pričama tesno su povezane sa njenim političkim idejama o odnosima između polova i moralu. Protagonistkinje su žene u procesu preobražaja, odnosno, one pripadaju prelaznom tipu žena budući da se još uvek bore sa bremenom patrijarhata i tradicije. Dugotrajni prelazak žene iz starog tipa u novi najbolje oslikava kratka priča „Ljubav tri generacije“. Priča počinje tako što se jedna žena obraća članici partije i traži od nje savet. Tokom njihovog sastanka, saznajemo pozadinu priče o junakinji koja traži pomoć, kao i o njenoj majci i ćerki i njihovim ljubavnim istorijama. Pripadnica najstarije generacije, Marija, jeste obrazovana aristokratkinja starog kova, koja je napustila muža zarad prave ljubavi koja se završila prevarom. Posle toga, Marija se drži strogog moralnog kodeksa. Pripovedačica Olga, Marijina je ćerka, marksistkinja i boljševistkinja. Pošto je živela u nelegalnom braku (to jest, vanbračnoj zajednici), nju i njenog partnera hapse i šalju u Sibir. Po povratku iz Sibira, Olga upoznaje jednog oženjenog muškarca. Pomoću Olgine priče, Aleksandra Kolontaj objašnjava svoju teoriju slobodne ljubavi, koja podrazumeva da ljubav može poprimiti brojne i različite oblike koje ne treba ograničavati rigidnim pravilima. Ovako Olga objašnjava sagovornici: Kada bi me pitali koga volim, ja bih bez razmišljanja odgovorila – njega, mog muža i druga. Ipak, kada bi mi postavili uslov da se tog trena rastanem sa inženjerom M, znam da bih pre odlučila da na mestu umrem... On mi je istovremeno i stran i strašno blizak, ja mrzim njegove stavove, navike, način života, ali ga ipak snažno volim, sa svim njegovim slabostima, nesavršenstvom, sa svim tim karakteristikama, koje tako protivreče svemu što cenim i volim u ljudima...[41] A. Kolontaj je smatrala da svaki ljubavni odnos u kom osoba preispituje neke svoje stavove dodatno bogati život te osobe. Olga ne prihvata stav proistekao iz buržoaskog morala da jedna osoba mora sasvim pripadati drugoj, bez mogućnosti da zavoli još nekog. Kao neko ko živi u vanbračnoj zajednici, a uz to voli dve osobe u isto vreme, ona predstavlja prelazni tip žene. Ona je između tzv. stare žene, poput njene majke, i nove žene, koju predstavlja njena kćerka. Lik Ženje, Olgine ćerke, predstavlja ideal mlade nove žene. Ženja živi sa majkom i njenim mlađim partnerom. Posle nekog vremena, Ženja ulazi u kratkotrajnu vezu s partnerom svoje majke, i to ne iz ljubavi, već da bi zadovoljila telesnu požudu. U vezi s tim, Olga ima moralnu dilemu koju ne uspeva da reši i zato kaže sagovornici: „Ponekad tešim sebe činjenicom da ja ne razumem Ženju baš kao što Marija Stepanovna, moja majka, nije razumela mene... Možda ja tu nešto ne shvatam, možda je to jednostavno neizbežna drama `očeva i dece`“.[42] Olga nije spremna da prihvati novi moral mlađe generacije. Kada Ženja odluči da abortira, a uz to i ne zna čije je dete, Olga je sasvim zbunjena. Tada Ženja izgovara monolog koji neposredno slika neke stavove nove žene: Ti mi govoriš, mama, da je to vulgarno, da ne treba ulaziti u odnose bez ljubavi, da si ti očajna zbog mog cinizma. Ali, reci mi otvoreno, mama, da sam ja muško, da sam tvoj dvadesetogodišnji sin, koji je bio na frontu i živi samostalno, da li bi i tada bila užasnuta što se on viđa sa ženama koje mu se dopadaju? Ne sa prostitutkama koje muškarci kupuju i ne sa devojkama koje obmanjuje (to je vulgarno, to ne sporim), već sa ženama koje mu se dopadaju i kojima se on dopada? Da li bi bila užasnuta u istoj meri? Ne? A zašto onda očajavaš zbog mog `nemorala`? Uveravam te da sam i ja takva osoba. Ja dobro znam svoje obaveze i svesna sam svoje odgovornosti prema partiji. Ali kakve veze imaju partija, belogvardijski front, rastrojstvo i sve to što ti navodiš, sa time što se ja ljubim sa Andrejem ili s kim god? Dete ne treba imati. Ne u vreme društvenog rastrojstva. Ja to znam i zato neću biti majka.[43] Ženja predstavlja prototip nove žene. Od svih novih žena koje A. Kolontaj opisuje, čini se da je baš Ženja dostigla najviši stepen emancipacije i da predstavlja otelotvorenje sovjetske slobodne, neudate žene.[44] Kada govori o slobodnoj ljubavi, Aleksandra Kolontaj naglašava da ljubav ne sme da sputava realizaciju sposobnosti žena. Nova žena ne želi da robuje braku i mužu, već želi da radi, da se ostvari. Borba žena za nezavisnost i slobodu najbolje je oslikana u kratkoj priči „Trideset dve stranice“. A. Kolontaj uvodi čitalačku publiku u svet jedne mlade devojke koja želi da se bavi naučnim radom. No, ona se nalazi u ljubavnoj vezi i zato nije dovoljno posvećena radu. Stalno razmišlja o tome da je za pet meseci napisala svega trideset dve stranice. Na putu do stana svog partnera mlada devojka se bori sa sobom i sa željom da okonča vezu koja je sputava u radu. Dok luta mračnim ulicama seća se njegovih reči i ismevanja njene želje da bude samostalna i slobodna: „Kukavica... Boji se mraka, a palo joj je na pamet da se sama bori sa životom. Samostalna žena...“[45] Po Aleksandri Kolontaj, prava ljubav podrazumeva ravnopravnost, iskreno prijateljstvo i potpunu slobodu. Iz izjave mladića u priči jasno je da on ne poštuje devojku niti je vidi kao sebi ravnu. Zato ona odlučuje da prekine tu vezu i kaže mu da je on ne voli kao druga i prijatelja već samo kao ženu, što ona ne može da podnese. Devojka mora da načini izbor: rad ili ljubav. U toku razgovora mladić insistira da se devojka useli kod njega, sa svim svojim knjigama. On zaključuje: „Očigledno je, vas žene ipak treba držati na kratkom lancu“.[46] Odnos prema radu predstavlja jednu od ključnih tema u svim pričama. Pošto su junakinje priča prave komunistkinje, onda za većinu njih rad predstavlja osnovnu strast i svrhu u životu. Zato im život domaćice izgleda kao dobrovoljno zatočeništvo koje vodi gašenju strasti i želje za radom. O tome govori pripovetka „Velika ljubav“. Glavna junakinja pripovetke Nataša (Natalья Aleksandrovna) zaljubljena je u profesora Semjona (Semen Semenovič). Nataša je fascinirana znanjem i ambicijama profesora Semjona. Ona je posvećena članica partije. Ali, kada provodi vreme s njim ona zapostavlja svoj rad, dok je za njega rad uvek prioritet. Kada se ljubav ugasi, Nataša ne može lako da se vrati radu. Njen osnovni zaključak postaje naravoučenije cele pripovetke: „Ona i posao i više joj ništa nije potrebno. Život je ispunjen. Živeti je dobro, izuzetno dobro.“[47] Za razliku od žena iz prošlosti za koje je najveći gubitak bio gubitak voljene osobe, za novu ženu je najveći gubitak sopstvene ličnosti.[48] Ona je odlučna, snažna, otporna i odbija da se prepusti osobinama starih žena poput popustljivosti i pokornosti. U životu nove žene nema mesta za ljubomoru, pošto su ljubomora, nepoverenje i želja za osvetom tipične karakteristike žena iz prošlosti.[49] Uzmimo za primer junakinju pripovetke „Slobodna ljubav“ – Vasilisu Dementjevnu (Vasilisa Dementьevna). Tokom čitave pripovetke, ona se trudi da suzbije u sebi „zmiju ljubomore“. Vasilisa krivi samu sebe za ljubomoru koju oseća. Upravo ova krivica predstavlja trag prošlih vremena u njoj. Ljubomora nestaje tek onda kada Vasilisa odluči da prihvati sebe i svoja osećanja. Ona prestaje da robuje osećanjima kojima su robovale stare žene, odnosno, kako to kaže A. Kolontaj: „U novoj ženi čovek pobeđuje ljubomornu ženku.“[50] Ono što junakinje iz priča A. Kolontaj razlikuje od ideala nove žene iz njene studije jeste upravo njihov stav prema ljubavi. Iako su emancipovane i svesne svojih prava i mogućnosti, junakinje A. Kolontaj se još uvek bore same sa sobom i sa nasleđenim tradicijama koje ih ometaju u procesu postajanja novom ženom, te zato tako dugo ostaju u sputavajućim ljubavnim odnosima. Odnosi žena i muškaraca: borba socijalizma protiv kapitalizma U središtu priča A. Kolontaj nalaze se lični, intimni odnosi. Prikazujući mikrokosmos dvoje ljudi, ona želi da predstavi odnose u jednom makrokosmosu kakvo je komunističko društvo. A. Kolontaj problematizuje baš ovu temu jer se drži marksističkog stava prema kom se stepen progresivnosti jednog društvenog sistema utvrđuje u zavisnosti od položaja žena u tom društvu. Jedan od načina da se ispita položaj žena u društvu jeste i analiza njenog odnosa s muškarcima. U buržoaskom, kapitalističkom društvu žene su predstavljale puki dodatak muškarcu, one nisu postojale kao nezavisne osobe izvan doma i porodice. Pored toga, često su im se pripisivale osobine i vrednosti njihovih partnera.[51] Moglo bi se reći da ta borba između polova sugeriše borbu između kapitalizma i socijalizma. U prozi A. Kolontaj borba je predstavljena pomoću binarne opozicije muških i ženskih likova. Muški likovi poput profesora Semjona („Velika ljubav“) ili Vladimira („Slobodna ljubav“) najčešće su sebični, detinjasti i egocentrični, dok su junakinje, njihove partnerke, dobronamerne, okrenute ka društvu, pune razumevanja. Ovaj uvid podupire pripovedač u priči „Velika ljubav“: „Ponekad, u retkim trenucima spokoja, činilo se kao da Semjon Semjonovič shvata da je Nataša ta koja uvek daje, a on taj koji samo uzima i uzima.“[52] Barbara Klements (Barbara Evans Clements) takva mesta u pričama tumači kao personifikaciju kapitalizma i socijalizma, a ne kao nameru Aleksandre Kolontaj da generalizuje muškarce, žene i njihove odnose.[53] Odlike kapitalizma koje ispoljavaju muški likovi obično se odnose na ideju vlasništva nad drugim bićem. Pitanje svojine, pripadanja, vlasništva u pogledu tuđe ličnosti prisutno je u svim pričama Aleksandre Kolontaj. Zato su tako česti trenuci u kojima partner, obično muškarac, traži potvrdu da mu druga osoba, žena, u potpunosti pripada. U pripoveci „Slobodna ljubav“, kada junakinja Vasilisa Dementjevna shvati da čovek u kog je zaljubljena želi vezu sa „čistom“ devojkom, ona odlučuje da mu prizna da je imala partnere i pre njega, odnosno, da nije nevina, na šta joj on odgovara:[54] „Ti si moja! ... Moja! ... I ničija više. Ne govori više o svojim ljubavnicima! Ne želim da znam! Ne želim! Ti si moja i kraj!“[55] Vladimir Vasilisu tim rečima „pretvara“ u svoje vlasništvo i taj status onda izjednačava sa ljubavlju. Potreba za vlasništvom, koja se javlja kod muških likova, ogleda se i u njihovom golom materijalizmu. Muški likovi se na početku priča uglavnom nalaze na sličnim pozicijama kao i njihove partnerke, što često predstavlja glavnu sponu među njima. Oni dele ideje i želju da se bore za prava naroda. Najpre postaju drugovi, saborci, a tek onda ljubavnici. A. Kolontaj insistira na tom procesu upoznavanja i zbližavanja pošto smatra da su drugarstvo, solidarnost i saosećanje načela na kojima treba da počiva jedno komunističko društvo. Međutim, kako priče odmiču tako se menja i pozicija na kojoj se nalaze muški likovi, a samim tim i njihov odnos prema junakinjama. Tako, na primer, Vladimir, mladi anarhista koji se zalaže za ideje partije, na početku priče upoznaje Vasilisu, mladu radnicu i govornicu. Kako vreme prolazi, tako se udaljava od anarhističkih ideja i postaje direktor. Hrana, odeća i predmeti u njegovoj kući postaju odraz njegove političke i klasne pripadnosti.[56] Junakinje priča Aleksandre Kolontaj su mlade žene, aktivne učesnice društvenog i političkog života. Njih srećemo u ulogama radnica, poput Vasilise iz „Slobodne ljubavi“ i Nataše iz „Velike ljubavi“, te u ulozi borkinja i političkih aktivistkinja, kao što su Olga i Ženja iz „Ljubav tri generacije“. One žive skromnim životom poput svih drugih saboraca iz radničke klase. Njihova odeća je jednostavna i praktična, hrana više hranljiva nego što je ukusna, soba mala ali udobna. Kada se penju na društvenoj lestvici, muški likovi pokušavaju da promene način života svojih partnerki. Vladimir, na primer, šalje Vasilisi skupocene materijale za haljine i donji veš koji su njoj i odbojni i strani. Pokloni koje dobijaju predstavljaju svojevrsnu kapitalističku zamku: one postaju dužnice svojih partnera. Motivi solidarnosti, saosećanja i razumevanja dominiraju u kratkoj priči „Sestre“, na šta upućuje već naslov priče. Bezimena junakinja obraća se za pomoć nekoj ženi, pošto je zbog često bolesnog deteta dobila otkaz na poslu. Ubrzo nakon toga, dete joj umire. Ona je finansijski sasvim zavisna od svog muža s kojim je nekada delila strast prema knjigama i komunizmu, a sada deli samo stan. Njihovi odnosi su zahladneli otkad je on dobio unapređenje i počeo da nosi skupa odela i parfeme. Situacija se dodatno pogoršala kada je počeo da pije i dovodi prostitutke u njihov stan. Kada supruga pokuša da razgovara s njim, on joj odgovara: „Šta si to naumila? Kakve ženske gluposti izvodiš? Kuda ideš? Šta hoćeš od mene? Nađi ako možeš ovakvog muža – hranim te, oblačim, ništa ti ne odbijam. Ne smeš da me osuđuješ!“[57] A. Kolontaj vidi prostituciju kao nasleđe kapitalizma i ozbiljnu pretnju solidarnosti i ravnopravnosti među polovima. Najsnažniju scenu u priči predstavlja susret žene i prostitutke u kuhinji. Kada sazna na koji način je devojka počela da se bavi prostitucijom, žena shvata svu težinu položaja u kom se obe nalaze. Taj položaj ih veže i čini sestrama. U tom trenutku u ženi se budi istinska mržnja prema mužu, i to ne kao prema bračnom partneru, već kao prema čoveku koji je sebi dao za pravo da iskoristi bezizlaznu situaciju mlade prostitutke. Ženu najviše vređa njegova odluka da ne pomogne drugarici u nevolji već da tu nevolju dodatno zloupotrebi kupovinom njenog tela. U razgovoru sa sagovornicom od koje traži pomoć glavna junakinja kaže: „Biće Vam čudno, ali bilo mi je teško da se sa njom rastanem. Postala mi je bliska, kao da smo rod. Tako je mlada, nesrećna i sama [...].“[58] Priča se završava tako što žena daje svoju poslednju platu prostitutki i oprašta se s njom kao da joj je sestra. Muža napušta. Aleksandru Kolontaj su često kritikovali zato što je u središte svojih dela postavila temu ljubavi. Ta kritika bila je izazvana i činjenicom da su njena teorijska i prozna dela o odnosu polova i novom moralu pisana u burnom istorijskom trenutku, kada je sva pažnja bila usmerena na razvoj ekonomije u osiromašenoj zemlji i normalizaciju svakodnevice. Međutim, Kolontaj je smatrala da je ljubav ključni psihosocijalni faktor koji bi mogao da povoljno utiče na razvoj komunističkog društva. Ljubav o kojoj ona piše može se opisati pre svega kao ljubavno prijateljstvo: kada nestane prijateljstvo, gasi se i ljubav. Ipak, ne može se reći da muški likovi takođe ne nastoje da sačuvaju odnose sa svojim partnerkama. Kao i one, i oni se bore i pokušavaju da prevaziđu naučene tradicionalne i patrijarhalne obrasce ponašanja. Svaki od njih pokazuje određeno razumevanje i pokušava da poštuje slobodu žena. Međutim, na kraju ipak ne uspevaju u tome. Zbog toga likove u pričama Aleksandre Kolontaj možda ne bi trebalo strogo deliti na muške i ženske, negativne i pozitivne. Naprotiv, treba razumeti da se u vremenima teške nemaštine i društvenih previranja u svim likovima vodi borba. U toj borbi, većina junaka odustane i izneveri svoju drugaricu. Nasuprot tome, većina junakinja na kraju priča dolazi do katarze, to jest, do osvajanja slobode. Pripovetka „Slobodna ljubav“ implicira da će nova žena savladati sve prepreke i izboriti se za svoje mesto u svetu. Na kraju te priče Vasilisa saznaje da je trudna, a da je Vladimir otac. Ona postaje personifikacija svetle budućnosti komunističke Rusije. Zaključak Tokom svoje političke i revolucionarne karijere Aleksandra Kolontaj se vodila marksističkim principima i verovala u nove ljude koji će izgraditi pravedno socijalističko društvo. U njenim radovima postoji ideološka doslednost: ona se zalaže za ravnopravno socijalističko društvo i priželjkuje idealni komunistički poredak. Posebno se zalagala za prava žena, njihovu emancipaciju i, konačno, stvaranje „nove žene“. Ideologema nove žene predstavlja ključni momenat u njenim člancima u periodici, teorijskim tekstovima i u prozi. U proznim delima prikazani su portreti junakinja koje se bore s tradicijom i patrijarhatom. Pozicija Aleksandre Kolontaj drastično se menja s dolaskom Staljina na vlast. Ona dobija diplomatsku ulogu i uglavnom se nalazi van zemlje. Treba naglasiti da je Aleksandra Kolontaj jedna od retkih revolucionarki koja nije nestala u Staljinovim čistkama. Zbog toga danas mnogi preispituju doslednost i istrajnost njenih stavova. Treba istaći da ona nikada nije javno kritikovala Staljina, ali jeste pisala da više nema komunističke humanosti. Posebno važan izvor za istraživanje predstavlja njen privatni dnevnik u kom piše o strahu koji oseća i za sebe i za sve svoje prijatelje, kao i strašnim vremenima kojima svedoči. Na osnovu pisma koje šalje prijateljici saznajemo da je tokom 1947. godine prepravljala zapise iz svojih dnevnika. Ovaj trenutak treba uzeti kao podstrek za dalja istraživanja o Aleksandri Kolontaj. Prema rečima Bertama Volfa (Bertram Wolfe), ona je možda bila ućutkana, ali nikada nije bila sasvim uverena u novi režim i preobražena.[59] Njen doprinos marksističkoj feminističkoj teoriji i borbi za žensku emancipaciju je izuzetan. Cilj ovog rada bio je da osvetli aspekte njenog stvaralaštva koji nisu previše istraživani u domaćoj literaturi i da ukaže na važno mesto Aleksandre Kolontaj u ženskoj istoriji. odlično očuvana knjiga je iz biblioteke lektorke/prevodioca Jugane Stojanović pa je na pojedinim mestima podvučen ili zaokružen tekst CiGa.3