I živeli su srećno do kraja života Vendi Paris Odlično očuvana, pečati i potpis pret. vlasnika tvrd povez I živeli su srećno do kraja života: U bajkama kao što su Mala Sirena, Lepotica i Zver, Pepeljuga, Plavobradi, Uspavana Lepotica. Autorka nudi savremeni osvrt na deset klasičnih bajki. Razotkrivajući iza scene ove legendarne romantične heroine da bi pokazala šta su one učinile da bi živele srećno zauvek. Nasuprot popularnom verovanju, heroine bajki nisu slabe i pasivne. One su otmene, hrabre, optimistične žene. Koje znaju da je formula uspeha u haotičnom svetu da se drže čvrsto za svoja sopstvena uverenja. Uprkos sudbini koja ih baca na razne strane. Iznad svega, spašava ih njihov karakter, a ne princ na belom konju. Ova duhovita i osećajna knjiga pokazuje ženama kako da se usmere na sopstvenu snagu i ličnost. Umesto da pribegavaju manipulativnim strategijama za „prizemljivanje“ muškaraca. Savršena protivteža lošim savetima za muvanje koji jednostavno ne funkcionišu, ovaj priručnik današnjoj ženi nudi praktične, moćne savete koji su dokazano efikasni poslednjih 500 godina i do danas su ostali u potpunosti upotrebljivi. Treće poglavlje – Mala sirena (priča upozirenja) Podvodna princeza utapa se u moru neuzvraćene ljubavi Četvrto poglavlje – Vile Dobrodušna sirotica progovori i obogati se kroz ljubav Peto poglavlje – Palčica Slobodna majušna žena izlazi sa mnogo džukela i na kraju odlepi za cvetnim vilenjakom

Naslov: Peta generacija - ključ za blagostanje pomoću industrijskih robota i inteligentnih kompjutora Autor: Martin F. Wolters Obim strana: 148 Format: 13.5 x 20.5 cm Izdavač: Globus Godina izdanja: 1986. Povez: Tvrdi sa zlatotiskom i zaštitnim omotačem Ključ za blagostanje pomoću industrijskih robota i inteligentnih kompjutora Za autora ove knjige budućnost ne samo da je počela, nego je već zastarela. Fasciniran munjevitim razvojem novih tehnologija i širenjem polja njihove primene, on se suprotstavlja odredjivanju budućnosti na osnovu ekstrapolacija prošlih i sadapšnjih stanja i trendova. Kompjuteri i roboti iz temelja menjaju ljudski život. Jedna od središnjih tema u tom kontekstu je problem nezaposlenosti. Da li je na osnovu činjenice da uvodjenjem robota u proizvodnju nepovratno išćezavaju neka zanimanja i poslovi, legitimno zaključiti da za mnoge ljude nastupa pakao nezaposlenosi? Ne, tvrdi Wolters. Roboti i kompjuteri zamenjuju rutinske i zamorne dehumanizirajuće poslove, a otvaraju prostor za kreativni ljudski rad. Broj radnih mesta u materijalnoj proizvodnji smanjiće se, ali će zahtevi održavanja i programiranja nove opreme, kraći vek trajanja novih proizvoda i povećanje sektora usluga nalagati povećanje broja kvalitetno različitih novih zanimanja. Prema tome, misli Wolters, industrijski roboti i inteligentni kompjuterei vode društvu blagostanja. Knjiga je odlično očuvana POGLEDAJTE I OSTALE MNOGOBROJNE KNJIGE KOJE PRODAJEM KLIKNITE DA LINK http://www.kupindo.com/pretraga.php?Prodavac=mikce024&Grupa=1 LŠ

R. SpiridonovićTuberkoloza kostiju i zglobovaMeki povezMikobakterije mogu biti prouzrokovači infekcije zglobova i kostiju. Zahvatanje skeletne muskulature ima sporu kliničku evoluciju. Lokalne inflamatorne promene neopaženo, podmuklo dovode do destrukcije i mogu sponatno da prelaze kroz faze egzacerbacije i remisije. Sistemski simptomi su često dosutni.Uzrok nastankaTuberkuloza kostiju i zglobova nastaje kao posledica limfohematogenog širenja bacila iz ekstraartikularnog fokusa infekcije, ili u nekim slučajevima širenjem infekcije iz susednih žarišta.Klinička slikaTuberkuloza u kostima zgloba može da ostane "uspavana" nekoliko godina dok se ne aktivira. Osteoartikularna tuberkuloza može da zahvati bilo koju kost ili zglob, burzu ili tetivu, ali je najčešće lokalizovana na velikim nosećim zglobovima i pršljenovima. U toku tuberkuloznog procesa stvara se specifično granulaciono tkivo sa kazeifikacijom koja razara zglobnu hrskavicu i kosti odnosno telo pršljena i intervertebralni diskus.Tuberkuloza kičme (Pottova bolest) lokalizuje se u torakolumbalnoj kičmi od VI dorzalnog do III lumbalnog pršljena. Bolest počinje na prednjim ivicama pršljena i diska, progredira do suženja intervertebralnog prostora, destrukcije vertebralnih platoa i kolapsa pršljenskog tela, usled čega dolazi do akutne kifoze i karakterističnog deformiteta kičme u vidu gibusa (grba). Infekcija može da se lokalizuje na jednom ili na više pršljenova. Ove promene su praćene lokalnim spazmom i bolom koji se pojačava noću, dovodi do promena u stavu, hodu i raspoloženju bolesnika. Kasnije, mogu da nastanu hladni paravertebralni apscesi i različite neurološke komplikacije, zbog kompresije medule apscesima i granulacionim tkivom. Apscesi mogu prodirati uz i niz kičmu do prepona, duž rebra, vrata i sternuma.6/24

Odlicno ocuvana nova! Povijest dokazuje da je u čovjekovoj prirodi neprekidno traganje za sve većim znanjem. Bez našega stalnog posezanja za onim onkraj neposrednog znanja, našega neprekidnog poriva da krećemo prema horizontu i otkrivamo što leži tamo i još dalje - ne bi bilo napretka. Isaac Asimov, koji je pisao gotovo o svakom području čovjekova djelovanja, sad nam pruža izvanredno čitljiv prikaz čovjekovih istraživanja i ispitivanja fizičkog svijeta. U jednom svesku širokog raspona, priča nam o tome kako su ljudi učili i kako su nastavljali učiti o svome svijetu, od velikih migracija prethistorije do svemirskih sondi današnjice i putovanja sutrašnjice o kojima jedva snivasmo. Asimov obuhvaća velika otkrića u astronomiji, biologiji, zemljopisu, matematici, geologiji, fizici te praktički svim drugim područjima znanja. Pruža nam kronološki prikaz istraživanja, otkrića i izuma, razvitak znanstvene misli i znanstvene teorije i objašnjava jednostavno kako je čovjek stjecao, oplođivao i primjenjivao stečeno znanje kako bi naučio još više. On putuje od prošlosti do sadašnjosti i nastavlja dalje, da bi zamišljao smjerove kojima će nas znanje povesti u budućnosti. Unutar četiri područja fizičkog svemira - horizonta prostora, vremena, tvari i energije - Asimov otkriva kako je poriv za širenjem granica znanja odveo čovjeka dalje od obodnica poznatog svijeta, da bi razvio teorije i naprave koje će mu dopustiti prodiranje u tajne Zemlje i svemira. Tu su stotine fascinirajućih - i korisnih - činjenica, datuma, imena i brojaka koje su priča o čovjekovu prodoru u svijet i u svemir, s vječnim ciljem da širi horizonte znanja. G7

Radivoje Boričić Priče iz politikeMeki povezRadivoje Boričić (Polica, Berane, 10. novembar 1914 — Beograd, 15. jul 1969) bio je pesnik, pisac, učesnik NOB-e i nosilac Partizanske spomenice.BiografijaRadivoje je bio dete vasojevićkog plemena sa Beranske Police iz sela Dragosave nedaleko od današnjih Berana, Crna Gora. Rođen u mnogočlanoj i siromašnoj zemljoradničkoj porodici, od oca Filipa i majke Dmitre (rođene Ralević), svoje je najranije detinistvo proveo za vreme Prvog svetskog rata, za austrijske okupacije svog zavičaja. Završivši osnovnu školu u svom rodnom kraju, roditelji su ga uputili na dalje školovanje u Beransku gimnaziju. Ova se škola tada isticala naprednim stavom svojih nastavnika i bila smatrana jednom od tada najboljih srednjih škola u Crnoj Gori. Tu je već zarana svratio na sebe pažnju svojih nastavnika kao darovit crtač. Crtao je portrete, mrtvu prirodu ali i krajobraze. Najbolje od njih izlagali su njegovi nastavnici na školskim izložbama. Okušao se i u vajarstvu. Njegove biste Branka Radičevića i Njegoša stajale su u zbornici Beranske gimnazje niz godina, sve do Drugog svetskog rata. Kao omladinski pisac javljao se već zarana u podgoričkoj „Zeti“ i nikšićkim "Valjcima“, pa i u nekim zagrebačkim omladinskim listovima. Objavio je kao gimnazijalac i niz pesama uglavnom lirskog sadržaja. Svoju literarnu delatnost nije napustio ni u Zenici, gde je godine 1935/39. izdržavao kaznu zatvora na koju je osuđen kao član tada ilegalne Komunističke partije. Tamo je uređivao, sa nekoliko drugova, dva omladinska lista, koja su potajno širena među tadašnjom omladinom Crne Gore i mnogo čitana. U njima je objavljivao članke u kojima je opisivao tadašnji policijski teror nad naprednom omladinom i težak život u tamnici.Slom Kraljevine Jugoslavije zatekao ga je kao vojnika na mađarskoj granici, odakle se srećno probio nazad na svoju Policu. Tu je bio jedan od organizatora Trinaestojulskog ustanka i zapisničar istorijske sednice Prvog odbora Narodnog oslobodenja u Jugoslaviji, održane u oslobođenim Beranama 21. jula 1941. godine. Originalni zapisnik uspeo je sačuvati kroz sve ratne nevolje te je to danas jedan od veoma važnih originalnih dokumenata iz razvitka NOB-e u Jugoslaviji. Radivoje je i jedan od inicijatora i urednika tada nanovo pokrenutoga lista "Sloboda", koji je izlazio neko vreme 1941. godine u Beranama. Za vreme rata zapao je u četničku zasedu gde je bio uhvaćen i sproveden u Kolašinski zatvor, odakle je posle petnaest dana po ciči zimi, s još tri druga, uspeo pobeći na oslobođenu teritoriju. Posle rata talas informbiroa zahvatio je i njega, i bio je lišen slobode od 13. maja 1950. do 3. decembra 1953. godine. Kasnije je obavljao razne dužnosti kao službenik u opštini Ivangrad (danas Berane), gde je 1965. penzionisan.Posedovao je smisao za uočavanje bitnih istorijskih činjenica, neumorno je beležio sve što je odražavalo određeni istorijski trenutak, znajući da će to jednog dana predstavljati solidnu građu za istoriju Ivangrada i čitavog Polimlja. Bio je redak poznavalac svoga kraja, njegovih kulturnlh i istorijskih spomenika, njegove kulturne baštine i narodne tradicije. Kao prežveli aktivni učesnik revolucije nastojao je da sačuva uspomene na značajne ličnosti iz borbe, jer je to smatrao svojim dugom prema borcima za zajedničke ideale. Zato je neumorno sa posebnom ljubavlju i urođenim smislom za objektivnost čitavih dvadeset i više godina u raznim listovima i časopisima i drugim stručnim publikacijama pisao o značajnim ličnostima revolucije iz ovoga kraja, njihovom doprinosu organizaciji narodnooslobodilačke borbe i njihovim zanosima, ostvarenim i neostvarenim željama. Ti prilozi i sa naučnog gledišta predstavljaju značajan prilog istoriji NOB-e i revolucije u Polimlju.Narodnooslobodilačka borba nije ostala jedini predmet njegovog interesovanja. S uspehom je proučavao narodno predanje, običaje, arhitekturu i uopšte prošlost svog zavičaja i o tome napisao niz vrednih priloga. Zajedno sa još dvojicom autora objavio je knjigu: „Ivangradska komuna“ za potrebe školstva i šire kulturne javnosti. Jedan je od inicijatora osnivanja "Udruženja kulturnih, naučnih i javnih radnika Polimlja" čiji je bio i prvi sekretar. Rad tog društva daleko je prešao uske granice Polimlja i odigrao istaknutu ulogu u opštem kulturnom razvoju čitave republike Crne Gore.Za zasluge u antifašističkoj borbi odlikovan je ordenom Partizanske spomenice 1941. U braku sa Milevom Boričić imao je troje dece: Ljiljanu, udatu Dufrgan, Branislavu, udatu Grbić, i Branislava.6/8