Figure Žerar Ženet 1985 kultura mek povez stanje vrlo dobro

OPIS Povez: meki Izdavač: Vuk Karadžić, Beograd Godina izdavanja: 1985 Prevod: Mirjana Miočinović Obim: 193 Format: 20 x 12 Stanje: odlićno Kategorije: Esejistika, Istorija i teorija književnosti Strukturalizam Književna kritika Figure Žerar Ženet (franc. Gérard Genette; Pariz, 7. jun 1930 – Pariz, 11. maj 2018) bio je francuski esejista i kritičar, jedan od urednika časopisa: Poétique, istaknuti predstavnik strukturalističke kritike i zagovornik što egzaktnijeg pristupa književnoj činjenici. Predvodio je proučavanje književne semiotike na: École des hautes études en science sociale u Parizu. Najopsežnija Ženetova studija posvećena je analizi pričanja i vremena u Prustovom romanesknom ciklusu. Vrednost Ženetovih analiza je upravo u težnji da se ne ostavi po strani, kada se raščlanjuje bilo koje prozno svojstvo, ono što književni tekst čini autonomnim i nezamenljivom porukom. Bavi se ponovo Platonovim problemom – šta je mimezis. Dela: Figure (Figures, I–III, 1966–1972); Mimologije (Mimologiques, 1976); Uvod u arhitekst (L’Introduction à l’architexte, 1979); Palimpsesti (Palimpsestes, 1982); Pragovi (Seuils, 1987); Fikcija i dikcija (Fiction et Diction, 1991). Ženetova kritika se odlikuje, iako je disciplinovanog naučnog mišljenja, smesom erudicije i humora, nauke i skepticizma, te ozbiljnog i ironičnog.

Figure Žerar Ženet1985 kulturamek povezstanje vrlo dobro

Autor - osoba Ženet, Žerar, 1930-2018 = Genette, Gérard, 1930-2018 Naslov Umetničko delo : imanentnost i transcendentnost / Žerar Ženet ; preveo sa francuskog Miodrag Radović Jedinstveni naslov ǂL`ǂoeuvre de l`art Vrsta građe esej ; odrasli, ozbiljna (nije lepa knjiž.) Jezik srpski Godina 1996 Izdanje 1. izd. Izdavanje i proizvodnja Novi Sad : Svetovi, 1996 (Veternik : LDI) Fizički opis 352 str. ; 18 cm Drugi autori - osoba Radović, Miodrag Zbirka ǂBiblioteka ǂSvetovi ISBN (broš. sa omotom) Napomene Prevod dela: ǂL`ǂoeuvre de l`art / Gérard Genette Bibliografske napomene uz tekst Bibliografija: str. 334-339 Registar. Predmetne odrednice Umetničko delo – Estetika Filozofija umetnosti Autor - osoba Ženet, Žerar, 1930-2018 = Genette, Gérard, 1930-2018 Naslov Umetničko delo : estetska relacija / Žerar Ženet ; s francuskog preveo Miodrag Radović Jedinstveni naslov ǂL`oeuvre ǂde l`art Vrsta građe knjiga ; odrasli, ozbiljna (nije lepa knjiž.) Jezik srpski Godina 1998 Izdanje [1. izd.] Izdavanje i proizvodnja Novi Sad : Svetovi, 1998 (Novi Sad : MBM-plas) Fizički opis 284 str. ; 17 cm Drugi autori - osoba Radović, Miodrag, 1945-2018 = Radović, Miodrag, 1945-2018 Zbirka ǂBiblioteka ǂSvetovi ISBN 86-7047-284-8 (Broš. sa omotom) Napomene Prevod dela: L`oeuvre de l`art / Gérard Genette Na omotu beleška o delu. Beleške uz tekst Bibliografija: str. 277-284. Predmetne odrednice Umetničko delo – Estetika Filozofija umetnosti Žerar Ženet (1930), nesumnjivo je danas jedan od vodećih predstavnika fracuske poststrukturalističke i novoretoričke kritike. Svetsku slavu stekao je delima međunarodne reputacije: Figures I, Figures II, Figures III, Introduction à Garchitexte, Palimpsestes, objavljenih od polovine šezdesetih na do najnovijeg sintetičkog dela (1995) L’Oeuvre de l’art. Studija „Umetničko delo“, prvi je tom iz nameravane dvotomne sinteze dosadašnjih Ženetovih istraživanja iz oblasti poetike, književne retorike i estetike. Ova knjiga vraća u život ideju punine umetničkog dela, već dugo potiskivanu jednostranom vladavinom teksta. Žerar Ženet u ovoj knjizi, koja je usredsređena na niz vidova savremene umetnosti (od književnosti, drame, muzike, slikarstva, skulpture, arhitekture do mnogih graničnih momenata do kojih doseže avangarda i informatičko doba tehnologija) zastupa osnovno stanovište da dela umetnosti poprimaju dva načina postojanja: imanentnost i transcendentnost. Imanentnost se definiše tipom predmeta u kome se delo „sadrži` i raspodeljuje se prema tome u dva režima, nazvanih prema Nelsonu Gudmenu autografijski i alografijski... U prvom, predmet imanentnosti je (slika, skulptura, performans) materijalan i ispoljava se sam sobom. U drugom, taj predmet je (književni tekst, muzička kompozicija, plan zgrade) idealan i zamišljen redukcijom na osnovu fizičkih ispoljavanja: knjiga, partitura, izgradnje. Transcendentnost se definiše raznim načinima na koje delo prevazilazi svoju imanentnost: kada se sastoji od više neidentičnih predmeta (dela u više „verzija`), kada se ispoljava sa prazninama (u fragmentima), ili posredno (kopijama, reprodukcijama i opisima), ili kada deluje različito, zavisno od mesta, vremena, pojedinaca i prilika: nikada ne gledamo dvaput istu sliku niti čitamo dvaput istu knjigu. Delo se ne svodi dakle na svoj predmet imanentnosti zauo što je njegovo biće nerazdvojivo od njegovog delovanja. Delo umetnosti je uvek već i umetničko delo. Genette, Gérard, francuski esejist i kritičar (Pariz, 7. VI. 1930 – Pariz, 11. V. 2018). Predstavnik strukturalističke kritike. Bio je jedan od urednika časopisa Poétique te voditelj proučavanja književne semiotike na École des hautes études en science sociale u Parizu. U djelu Figure (Figures, I–III, 1966–72) utvrđuje načela naratologije na temelju čitanja klasika i modernih autora, napose Prousta. U Mimologijama (Mimologiques, 1976) nastoji ocrtati povijest rasprave o jeziku. Uvod u arhitekst (L’Introduction à l’architexte, 1979) ispituje tradicionalnu teoriju i proučava problem književnih rodova. U Palimpsestima (Palimpsestes, 1982) umjesto arhiteksta rabi riječ transtekstualnost (transtextualité), određenu kao „sve što neki tekst stavlja u odnos s drugim tekstovima“. U Pragovima (Seuils, 1987) predmetom analize postaju rubovi teksta (izdavačko predstavljanje, ime autora, naslovi, posvete, epigrafi, predgovori). U Fikciji i dikciji (Fiction et Diction, 1991) definira „ustrojstvo, kriterije i oblike književnosti“. Genetteova kritika, unatoč discipliniranu strukturalističkom mišljenju, odlikuje se smjesom erudicije i humora, znanosti i skepticizma te ozbiljnog i ironičnoga. MG27

TREĆI PROGRAM - TELEVIZIJA Broj 38 - 1978830 strana24 cmISSN - 0564-7010 Uređivački odbor - Slobodan Božić, Mira Daleore, Slobodan Divjak, Olivera Gavrić, Radmila Gligić, Vera Jarčov, Rade Kalik, Radoman Kordić, Ana Kotevska, Đorđe Malavrazić, Hristina Medić, Ivana Trišić, Vera Trenković, Miroslav Vujnović, Đorđe Zorkić Boris Iljenko SADRŽAJ: HRONIKAKongresJubilejiPozorišteLikovna umetnostIntervjuZapis TRIBINA TREĆEG PROGRAMA - POLITIČKE NAUKE: STANJE I PRAVCI RAZVITKAJovan ĐorđevićNajdan PašićDavor Rodin SoloMilan Šahović STUDIJEJINDŽIH ZELENI - Naučna logika i „ Kapital" POGLEDIDUŠAN PIREC - Traktat o pristupu teoriji istorije razvojaVINKA TOMIĆ - Interesi i politika ISTRAŽIVANJAANRI LEFEVR - Prilog marksističkoj teoriji državeAGNES HELER - Klasni i univerzalni ljudski moralTOMAS SAS - Etika bespomoćnosti, teologija, magija OSVETLJENJA - ELEMENTI ZA ISTRAŽIVANJE FAŠIZMANIKOS PULANCAS - Povodom udarnog dejstva fašizma na narodŽAN-PJER FAJ - Kritika jezika i klasna analiza REFLEKSIJETARAS KERMAUNER - Priče u boji o slikama BIĆE I JEZIKRADOMIR KONSTANTINOVIĆ - ŠEST PESNIKABobo i grešni dijak Božidar Kovačević)Bela stranica Pave StarčevićOdlazak Dušana JerkovićaJanko Đonović iz CrmniceNedovršeni pesnički zamah Đorđa LopičićaOd Breznanca do Filipovića PUTOPISIVUKAŠIN MIĆUNOVIĆ - Ljetnjim monsunima u susret FENOMENI: TELEVIZIJAŽAN KAZNEV - Televizija kao društveni i kulturni fenomen Prvi deo: Televizija, njene osobenosti, njena publikaABRAHAM MOL - Televizijske mreže i uticaj publikeJEŠAJAKI NIR - Medij i njegove osobenostiETJEN FIZELIJE - Film suočen sa televizijomFRENSIS BAL - Publika i njeni stavoviDENIS MEK KVEJL, DŽEJ BLUMER I J. R. BRAUN - Televizijska publika Drugi deo: Sredine, konteksti, društveni problemiNIKOL DELRIEL-FOSVINKL - Televizija i porodica u gradskoj srediniJADVIGA KOMOROVSKA - Televizija u životu dece BREDLI GLINDBERG - Zadovoljenja u gledanju televizije i njihovi korelati za britansku decuDŽEJMS HALORAN - Televizija i nasiljeALBERT BANDURA - Šta TV nasilje može da učini vašem detetu Treći deo: Kulturna uloga televizijeTEODOR ADORNO - Televizija i oblici masovne kultureROBER VANŽERME - Publika i kulturna misija televizijeABRAHAM MOL - Televizija i mozaična kulturaHILDA HIMELVAJT - Edukativna televizija, sistem obrazovanja i društvene nauke U odličnom stanju, tekst bez podvlačenja Časopis Jindrich Zeleny Henri Lefebvre Helle Thomas Saz Pulantzas Jean Pierre Faye Jean Cazeneuve Moles Jeshayaku Nir Etienne Fuzellier Francis Bal Denis McQuail Jay Blumler Brown Nicole Delruelle Vosswinkel Jadwiga Komorowska Bradley Greenberg James Halloran Theodore Adorno Robert Vangermet Hilde Himmelweit

Erotizam Žorž Bataj BIGZ 1980. Broširan povez, strana 347. Stanje vrlo dobro, cena na predlistu.

PORNOLOGIKE KNJIŽEVNA KRITIKA 1 `89 B e o g r a d 1 9 8 9 A u t o r i BORHES BODRIJAR D. H. LORENS H. MILER Ž. S. IŠE BATAJ BART ČOLOVIĆ KRDU .............................................................. Broš Latinica 1 8 O stranica Praktično nekorišćeno !!!!!!!!!!!!!!!!!

Ukupno 47 časopisa, iz raznih godina, od 1970ih do 1990ih, navedena cena je za sve.

EROTIZAM ŽORŽ BATAJ SLUŽBENI GLASNIK BEOGRAD 2009 PEŠČANA KNJIGA a) EROTIKA ............................................................ Preveo sa francuskog IVAN ČOLOVIĆ BROŠ LATINICA 22O STRANICA NEKORIŠĆENO GARANCIJA PERFEKT Ekstra za POKLON *******

EROTIZAM ŽORŽ BATAJ SLUŽBENI GLASNIK B e o g r a d 2 O O 9 PEŠČANA KNJIGA a) EROTIKA ......................................................... Ilustracije Beleška o piscu Broš Latinica 22O stranica NEKORIŠĆENO GARANCIJA PERFEKT EKSTRA *********

Muzička enciklopedija 1 - 2 Izdavač - Jugoslovenski leksikografski zavod, Zagreb, 1973.god. Tvrd povez, latinica, ilustrovano, zlatotisak, veliki format, 713. + 742 strane. Knjiga 1 - A - GOZ Knjiga 2 - GR - OP Fali treća knjiga Dodatak OR - Ž Dobro očuvane knjige.

Potpuno novo, nečitano, kao iz knjižare. Istorija erotizma - Žorž Bataj Godina izdanja: 2018 Broj strana: 259 Povez: Mek Videćemo zapravo da uobličavanje erotike uključuje smenu gnušanja i privlačnosti, odbijanja i potvrđivanja koje ga prati, i koje se razlikuje od prvobitne, neposredne, po tome što je ljudska (erotika), a ne samo seksualna i animalna. Tačno je da brak često izgleda kao suprotnost erotici. Ali mi o tome sudimo na taj način zbog jednog vida koji je možda, sekundaran. Da li je dozvoljeno pomisliti da su u trenutku kada su uspostavljena pravila koja su propisala te prepreke i njihovo ukidanje, ona zapravo odredila nove uslove seksualne aktivnosti? Izgleda da je brak ostatak vremena u kojima su seksualni odnosi njime bili suštinski uslovljeni. Da li bi ustanova zabrana i ukidanja zabrana koja suštinski pogađa seksualnost, bila stvorena u svojoj strogosti da njen prvobitni smisao nije bilo stvaranje porodičnog doma?„U ovoj knjizi sam hteo da misao organizujem u skladu sa tim trenucima – udaljenu od naučnih shvatanja (koja bi za svoj predmet vezala nekakav način postojanja nespojiv sa njim), ali ipak strogu, krajnje strogu, kao što to zahteva čvrstina jednog sistema misli, koji crpi totalitet mogućeg.Ljudska misao ne može ravnodušno da bude odvojena od predmeta koji je se tiče u najvećoj meri, potrebna nam je misao koja se neće povući pred užasom, i konačno, svest o sebi koja neće izbeći da moguće istraži do kraja.“– Žorž Bataj

odlično očuvana

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Edgar Moren Jesa Denegri Moris Godelije Umberto Meloti Lorens Krejder Rolan Bart Julija Kristeva Zak Marten Mirca Elijade Norman Perin Martin Fos Ervin Panofski Borhes Gadamer Karl Levit Karl Jaspers Mohanti Karnap Habermas Gabitova Treći program je časopis za teoriju i kritiku. Uređuje se na bazi emitovanih sadržaja na Trećem programu Radio-Beograda. Prvi broj časopisa pojavio se jula 1969. godine. Izlazi četiri puta godišnje (tromesečno). Izdavač je Radio-televizija Srbije.[1] Časopis ima rešenje Ministarstva nauke za bodovanje priloga radi sticanja naučnih zvanja. Brojevi objavljeni od 2008. godine mogu se čitati i u elektronskoj verziji, na sajtu Radio-Beograda.[2] Istorija Treći program Radio-Beograda počeo je sa emitovanjem 10. novembra 1965. godine. U početku je emitovan tri puta nedeljno po tri sata, a od 1. januara 1966. svake večeri. Četiri godine kasnije, 10. novembra 1969. program je produžen na četiri sata. Kada je osnovan, ovo je bio jedini program na teritoriji bivše Jugoslavije na kojem ostvarenja iz teorije umetnosti i nauke nisu popularizovana kako se to obično činilo na drugim kulturno-umetničkim programima, nego su predstavljana u svom izvornom obliku - onom u kojem ta ostvarenja i postoje. U tom trenutku elitni kulturni programi postojali su u većini evropskih zemalja (Francuskoj, Engleskoj, Nemačkoj), a vrlo brzo su u svim republikama bivše Jugoslavije nastali programi tog tipa (u Ljubljani, Zagrebu, Skoplju, Sarajevu).[3] Treći program Radio Beograda emituje se svake noći od 20.00 do 05.00 časova na frekvencijama Drugog programa Radio Beograda. U programu su zastupljene muzičke i govorne emisije.[4] Glavni članak: Treći program Radio Beograda Najzanimljiviji članci, tekstovi, prevodi i osvrti emitovani u mesečnim i nedeljnim ciklusima, pojedinačnim emisijama i hronici objavljuju se u časopisu Treći program. Prvi broj časopisa izašao je u julu 1969. Prvi glavni i odgovorni urednik, od 1965. do 1974. godine, bio je Aleksandar Acković.[5] Od samog početka časopis izlazi tromesečno, a u njemu se objavljuje izbor tekstova emitovanih u radio programu.[6] Časopis je, zbog materijalnih nemogućnosti, krajem devedesetih imao pauzu u izlaženju[3] od skoro četiri godine. Nastavio je da izlazi 2001. godine, kada je početkom avgusta izašao 111. broj. Ponovno pokretanje časopisa pomogao je Fond za otvoreno društvo.[7] Uredništvo Od osnivanja je glavni i odgovorni urednik časopisa bio Aleksandar Acković (1922-1974). Njega je na tom mestu zamenio Boris Iljenko 1975. godine, a zatim Radenko Kuzmanović 1978, Slobodan Divjak 1986, Karel Turza 2002, Ivana Trišić 2003 i Rade Kalik 2004. Od broja 131/132 iz 2004. glavni i odgovorni urednik Trećeg programa je Predrag Šarčević.

Časopis TREĆI PROGRAM Meki povez, latinica, 412 strana

Časopis Treći program Meki povez, latinica, 440 strana

Časopis Treći program Meki povez, latinica, 448 strana

Časopis Treći program Meki povez, latinica, 384 strane

Treći program, vrlo dobro stanje, korica je malo oštećena. Povez:tvrd Težina:830g k-5P

TREĆI PROGRAM BROJ 163 LETO 2014. Izdavač: Radio Beograd Godina izdanja: 2014. Povez: broš Broj strana: 220 Pismo: latinica Stanje: odlično, kao novo

MUZIČKA ENCIKLOPEDIJA  1. A-J  2. K-Ž  Izdanje i naklada: JUGOSLOVENSKOG LEKSIKOGRAFSKOG ZAVODA  ZAGREB MCMLXIII  Stanje: unutrašnjost knjige je vrlo dobra, s tim što je predlist ispisan hemijskom olovkom a prva stranica u obe knjige ima mali odsečen delić papira Informacije ** BESPLATNA ISPORUKA NA TERITORIJI CELE SRBIJE UZ PREDHODNU UPLATU NA TEKUĆI RAČUN ! !! (ne važi za postexpress /dexpress, slanje pošiljaka pouzećem , kao ni za slanje pošiljaka van teritorije Srbije) za sve knjige kupljene sa našeg naloga:

TREĆI PROGRAM BROJ 61 II - 1984 R e f e r e n c e AVANGARDNI FILM 1896-1939. ZORAN ĐINĐIĆ: O Zurkampovom `Belom programu` VLADAN RADOVANOVIĆ: Minarelijeca antologija zvučne poezije PROTOK IDEJA U JUGOSLOVENAKOM KULTURNPM PROSTORU DANAS REJMOND VILIJANS (Orvel - Pogovor: `1984.` u 1984. ANALITIČKA FILOZOFIJA NEOKONZERVATIVNE IDEOLOGIJE I LEVICA ............................................................ Broš Latinica 433 stranica Nekorišćeno

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Ogled iz opste ekonomije Georges Albert Maurice Victor Bataille (/bɑːˈtaɪ/; francuski: [ʒɔʁʒ batɑj]; 10. rujna 1897. - 9. srpnja 1962.) bio je francuski filozof i intelektualac koji se bavio filozofijom, književnošću, sociologijom, antropologijom i poviješću umjetnosti. Njegovo pisanje, koje je uključivalo eseje, romane i poeziju, istraživalo je teme poput erotike, misticizma, nadrealizma i transgresije. Njegov će se rad pokazati utjecajnim na kasnije škole filozofije i društvene teorije, uključujući poststrukturalizam.[5] Rani život Georges Bataille bio je sin Joseph-Aristidea Bataillea (r. 1851.), poreznika (kasnije je oslijepio i bio paraliziran od neurosifilisa), i Antoinette-Aglaë Tournarde (r. 1865.). Rođen je 10. rujna 1897. u Billomu u regiji Auvergne, a njegova se obitelj 1898. preselila u Reims, gdje je i kršten.[6] Školovao se u Reimsu, a zatim u Épernayu. Iako je odgojen bez vjerskih obreda, prešao je na katoličanstvo 1914. i postao pobožni katolik oko devet godina. Razmišljao je o ulasku u svećenike i kratko je pohađao katoličko sjemenište. Međutim, dao je otkaz, očito djelomično kako bi se posvetio zanimanju u kojem bi na kraju mogao uzdržavati svoju majku. Na kraju se odrekao kršćanstva početkom 1920-ih.[7] Bataille je pohađao École Nationale des Chartes u Parizu, gdje je diplomirao u veljači 1922. Diplomirao je s diplomskom tezom pod naslovom L`ordre de la chevalerie, conte en vers du xiiie siècle, s uvodom i bilješkama. Iako ga zbog zaposlenja u Bibliothèque Nationale često nazivaju arhivistom i knjižničarem, ondje se bavio zbirkama medaljona (objavljivao je i znanstvene članke o numizmatici). Njegov rad na École des Chartes bio je kritičko izdanje srednjovjekovne poeme L`Ordre de chevalerie koju je proizveo izravno klasificirajući osam rukopisa iz kojih je rekonstruirao pjesmu. Nakon što je diplomirao, preselio se na Školu naprednih španjolskih studija u Madridu. Kao mladić sprijateljio se s ruskim egzistencijalistom Lavom Šestovom i bio pod velikim utjecajem na njega, koji ga je poučio pisanju Nietzschea, Dostojevskog i Platona, kao i Šestovljevoj vlastitoj kritici razuma i filozofskoj sistematizaciji [potreban citat] Karijera Utemeljitelj nekoliko časopisa i književnih grupa, Bataille je autor velikog i raznolikog opusa: čitanja, pjesama, eseja o bezbrojnim temama (o misticizmu ekonomije, poeziji, filozofiji, umjetnosti i erotici). Ponekad je objavljivao pod pseudonimima, a neke od njegovih publikacija bile su zabranjene.[potreban citat] Za života su ga relativno ignorirali i prezirali su ga suvremenici poput Jean-Paula Sartrea kao zagovornika misticizma, no nakon njegove smrti imao je značajan utjecaj na autore kao što su Michel Foucault, Philippe Sollers i Jacques Derrida, koji su svi bili povezani s časopisom Tel Quel. Njegov se utjecaj najeksplicitnije osjeća u fenomenološkom djelu Jean-Luca Nancyja, ali je također značajan za rad Jeana Baudrillarda, psihoanalitičke teorije Jacquesa Lacana, Julije Kristeve i noviji antropološki rad poput Michaela Taussiga. U početku privučen nadrealizmom, Bataille se brzo posvađao s njegovim osnivačem Andréom Bretonom, iako su Bataille i nadrealisti obnovili oprezno srdačne odnose nakon Drugog svjetskog rata. Bataille je bio član iznimno utjecajnog kolegija za sociologiju koji je uključivao nekoliko drugih odmetnutih nadrealista. Bio je pod jakim utjecajem Hegela, Freuda, Marxa, Marcela Maussa, Markiza de Sadea, Alexandrea Kojèvea i Friedricha Nietzschea, [8] od kojih je posljednjeg branio u značajnom eseju protiv prisvajanja od strane nacista.[9] Fasciniran ljudskim žrtvama, osnovao je tajno društvo Acéphale, čiji je simbol bio bezglavi čovjek. Prema legendi, Bataille i ostali članovi Acéphalea pristali su svaki biti žrtva žrtve kao inauguracija; nitko od njih ne bi pristao biti krvnik. Ponuđena je odšteta za krvnika, ali nijedan nije pronađen prije raspuštanja Acéphalea neposredno prije rata. Grupa je također objavila istoimenu recenziju Nietzscheove filozofije koja je pokušala postulirati ono što je Derrida nazvao `antisuverenitetom`. Suradnici na ovim projektima bili su André Masson, Pierre Klossowski, Roger Caillois, Jules Monnerot, Jean Rollin i Jean Wahl. Bataille je crpio iz različitih utjecaja i koristio različite načine diskursa za stvaranje svog djela. Njegov roman Priča o oku (Histoire de l`oeil), objavljen pod pseudonimom Lord Auch (doslovno, Lord `u sranje` - `auch` je skraćenica za `aux chiottes`, sleng za odvraćanje nekoga slanjem u WC), u početku se čitalo kao čista pornografija, dok je interpretacija djela postupno sazrijevala kako bi otkrila istu značajnu filozofsku i emocionalnu dubinu koja je karakteristična za druge pisce koji su kategorizirani unutar `književnosti transgresije`. Slikovitost romana izgrađena je na nizu metafora koje pak upućuju na filozofske konstrukte razvijene u njegovom djelu: oko, jaje, sunce, zemlja, testis. Među ostalim poznatim romanima su posthumno objavljeni Moja majka (koji će postati osnova filma Ma Mère Christophea Honoréa), Nemoguće i Podnevno plavetnilo, koji je, sa svojim incestom, nekrofilijom[10], politikom i autobiografskim prizvukom, mnogo mračniji tretman suvremene povijesne zbilje. Tijekom Drugog svjetskog rata Bataille je proizveo Summa Atheologica (naslov je paralelan Summa Theologica Tome Akvinskog) koja se sastoji od njegovih djela Unutarnje iskustvo, Kriv i O Nietzscheu. Nakon rata skladao je Prokletu dionicu, za koju je rekao da predstavlja tridesetogodišnji rad. Jedinstvena koncepcija `suverenosti` koja je tamo izložena postat će važna tema za raspravu Derride, Giorgia Agambena, Jean-Luca Nancyja i drugih. Bataille je također utemeljio utjecajni časopis Critique. Osobni život Batailleov prvi brak bio je s glumicom Silvijom Maklès, 1928.; razveli su se 1934., a kasnije se udala za psihoanalitičara Jacquesa Lacana. Bataille je također imao aferu s Colette Peignot, koja je umrla 1938. Godine 1946. Bataille je oženio Diane de Beauharnais, s kojom je imao kćer. Godine 1955. Batailleu je dijagnosticirana cerebralna arterioskleroza, iako u to vrijeme nije bio obaviješten o terminalnoj prirodi svoje bolesti.[11] Umro je sedam godina kasnije, 9. srpnja 1962. godine. Bataille je bio ateist.[12] Teme Na raskrižju znanja i velikih ideoloških, filozofskih i antropoloških rasprava njegova vremena, njegovo djelo je i književno i filozofsko, višestruko, heterogeno, marginalno i izbjegava etiketiranje: `tradicionalne kategorije, razgraničenja koja uspostavljaju, pokazuju se neprikladnima ili glomaznima kada želi se polagati račun za sve njegove spise`. Tim više jer je dao sve od sebe da zamagli granice, kao što je sam izjavio u svom posljednjem intervjuu s Madeleine Chapsal u ožujku 1961.: `Rado bih rekao da je ono na što sam najviše ponosan to što sam zamaglio granice [. ..], odnosno povezavši najburniji i najšokantniji način smijanja, najskandalozniji, s najdubljim vjerskim duhom”. To je `švrljanje` tim očitije zbog višestrukih verzija, rukopisa i strojopisa njegovih tekstova, a i zbog toga što je često pseudonimima potpisivao pojedine spise (kao što su erotske priče): Troppmann, Lord Auch, Pierre Angélique, Louis Trente i Dianus.

Izdavač: TREĆI PROGRAM, Beograd 441 str. ; 16 x 23 cm - Latinica / Mek povez

Igračka muzička kocka oblici Igračke za bebe stvorene sa puno ljubavi i pažnje za najmlađe Jarke i vesele boje čine ove igračke privlačnim i podstiču bebinu vizuelnu percepciju Podstiču razvoj koordinacije oko-ruka i krupnih motoričkih sposobnosti Igra je važan deo odrastanja, zato Bebi program donosi edukaciju kroz zabavnu igru