Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Stiven Edvin King (engl. Stephen Edwin King, 21. septembar 1947) američki je pisac, scenarista, muzičar, kolumnista, glumac, filmski producent i reditelj. Njegove knjige su do sada prodate u preko 350 miliona primjeraka,[2] mnoge od kojih su adaptirane u igrane filmove, mini-serije, televizijske serije i stripove. King je objavio 61 roman (uključujući sedam pod pseudonimom Ričard Bakman) i šest nefiktivnih knjiga.[3] Napisao je oko 200 kratkih prila,[4][5] od kojih su mnoge objavljene u kolekcijama knjiga. King je osvojio Nagradu Brema Stokera, Svjetsku nagradu za fantastiku i nagradu Britanskog društva za fantastiku. Nacionalna fondacija za knjigu mu je 2003. godine dodijelila Nacionalnu nagradu za književnost.[6] Takođe je dobio nagrade za svoj doprinos književnosti, na osnovu svog cjelokupnog opusa, kao što su Svjetska nagrada za fantastiku za životno djelo (2004) i Nagradu velemajstora, koju dodjeljuju Pisci misterije u Americi (2007).[7] King je 2015. godine najgrađen Nacionalnom medaljom za umjetnost, koju dodjeljuje Nacionalna zadužbina za umjetnost SAD za svoj doprinos književnosti.[8] King se smatra „kraljem horora” Stiven King je rođen 21. septembra 1947. godine u Portlandu, u američkoj saveznoj državi Mejn. Njegov otac, Donald Edvin King, bio je pomorski trgovac. Donald je rođen kao Donald Polok, ali je kasnije koristio prezime King.[10][11][12] Stivenova majka bila je Neli Rut (rođena Pilsberi).[12] Njegovi roditelji su se vjenčali 23. jula 1939. godinne u Skarborou u Mejnu.[13] Živjeli su sa Donaldovom porodicom u Čikagu, a zatim su se preselili u Kroton na Hadsonu u Njujorku.[14] Porodica King vratila se u Mejn pred kraj Drugog svjetskog rata, gdje su živjeli u skromnoj kući u Skarborou. Kada je Stiven imao dvije godine, njegov otac je napustio porodicu. Stivenova majka je sama odgojila Stivena i njegovog starijeg brata Dejvida, a povremeno su imali velike finansijske probleme. Kada je Stiven imao jedanaest godina, njegova porodica se preselila u Daram, gdje se njegova majka brinula o svojim roditeljima do njihove smrti. Zatim se zaposlila kao njegovateljica u lokalnoj instituciji za mentalno zaostale osobe.[1] King je vaspitan kao metodista,[15] ali je tokom srednje škole izgubio vjeru u organizovanu religiju. Iako više nije religiozan, King ipak vjeruje u postojanje Boga.[16] Kao dijete, King je prisustvovao tragediji kada je njegovog prijatelja udario i ubio voz, iako se više ne sjeća ovog događaja. Porodica mu je rekla da je, kada je napustio kuću kako bi se igrao sa tim dječakom, ubrzo došao nazad bez riječi i u šoku. Tek kasnije je porodica saznala za dječakovu smrt. Neki kritičari pretpostavljaju da je ovaj događaj psihološki inspirisao Kinga za neka njegova mračnija djela,[17] ali to King ne spominje u svom memoaru O pisanju (2000).

Moguc dogovor za kupovinu svih 7 knjiga iz kompleta Stiven King New English Library 2003 Mek povez, 238 str. + 28 str. Dark Tower I: The Gunslinger: (Volume 1) by Stephen King In THE GUNSLINGER, Stephen King introduces readers to one of his most enigmatic heroes, Roland of Gilead, the Last Gunslinger. He is a haunting figure, a loner, on a spellbinding journey into good and evil, in a desolate world which frighteningly echoes our own. In his first step towards the powerful and mysterious Dark Tower, Roland encounters an alluring woman named Alice, begins a friendship with Jake, a kid from New York, and faces an agonising choice between damnation and salvation as he pursues the Man in Black. Both grippingly realistic and eerily dreamlike, THE GUNSLINGER leaves readers eagerly awaiting the next chapter. And the Tower is closer... e3

Jednoga dana je Eni nestala bez traga i glasa. Svi su krenuli u potragu za njom, ali nisu mogli da je pronađu. Eni se iznenada sama vratila posle dva dana. Svi su bili srećni. Međutim, Eni nije mogla da objasni šta joj se desilo. Od tog dana Eni se potpuno promenila... Iz recenzija: „Baš svaka stranica će vas ispuniti jezom.“ Daily Mail „Strahovito, u svakom smislu.“ Li Čajld „Tjudorova je britanski Stiven King.“ Daily Mail „Oduševio vas je Čiča Gliša? Ova knjiga je još bolja!“ Washington Post

NOVA KNJIGA Autor: Brem Stoker Edicija: Poetika strave, knjiga XX Prevod sa engleskog: Luka Račić Ilustracije: Ivica Stevanović Godina izdanja: 2020 Format: 210 x 145mm Broj strana: 246 Povez: tvrd Pismo: latinica Drakulin gost je zbirka priča Brema Stokera, autora kultnog romana Drakula, koju je 1914, dve godine posle Stokerove smrti, priredila i izdala njegova udovica Florens. „Brem Stoker je napisao neke apsolutno vrhunske kratke priče. Oni koji uživaju u mračnoj kratkoj prozi ne bi mogli uraditi ništa bolje nego da potraže njegovu zbirku Drakulin gost.“ Stiven King

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! UPOZNAJTE ČARLI MAKGI – I SAZNAJTE ŠTA DESI KADA NEVINOST I LEPOTA RASPLAMSAJU ZLO I UŽAS.Prvo su jedan mladić i jedna devojka bili subjekti najtajnijeg vladinog eksperimenta, osmišljenog da kod učesnika stvori izvanredne psihičke moći.Onda su se taj mladić i ta devojka zaljubili, venčali i dobili dete. Ćerku.Ona je najslađa, najneodoljivija devojčica koju ste ikada videli i zove se Čarli. Ona je sve što bi ponosni tata Endi i mama Viki mogli da požele – i sve čega bi trebalo da se plaše.Kada je imala samo godinu dana, spalila je pogledom svog plišanog medu. Kada je napunila osam godina, naučila je da preuzme kontrolu nad svojim osećanjima. Sada može da zapali vatru kad god poželi. I ima moć koja može da uništi svet.Ali Radionica ima drugačije planove. Ona želi svoj projekat nazad. Stiven Edvin King (engl. Stephen Edwin King, 21. septembar 1947) američki je pisac, scenarista, muzičar, kolumnista, glumac, filmski producent i reditelj. Njegove knjige su do sada prodate u preko 350 miliona primjeraka,[2] mnoge od kojih su adaptirane u igrane filmove, mini-serije, televizijske serije i stripove. King je objavio 61 roman (uključujući sedam pod pseudonimom Ričard Bakman) i šest nefiktivnih knjiga.[3] Napisao je oko 200 kratkih prila,[4][5] od kojih su mnoge objavljene u kolekcijama knjiga. King je osvojio Nagradu Brema Stokera, Svjetsku nagradu za fantastiku i nagradu Britanskog društva za fantastiku. Nacionalna fondacija za knjigu mu je 2003. godine dodijelila Nacionalnu nagradu za književnost.[6] Takođe je dobio nagrade za svoj doprinos književnosti, na osnovu svog cjelokupnog opusa, kao što su Svjetska nagrada za fantastiku za životno djelo (2004) i Nagradu velemajstora, koju dodjeljuju Pisci misterije u Americi (2007).[7] King je 2015. godine najgrađen Nacionalnom medaljom za umjetnost, koju dodjeljuje Nacionalna zadužbina za umjetnost SAD za svoj doprinos književnosti.[8] King se smatra „kraljem horora” Stiven King je rođen 21. septembra 1947. godine u Portlandu, u američkoj saveznoj državi Mejn. Njegov otac, Donald Edvin King, bio je pomorski trgovac. Donald je rođen kao Donald Polok, ali je kasnije koristio prezime King.[10][11][12] Stivenova majka bila je Neli Rut (rođena Pilsberi).[12] Njegovi roditelji su se vjenčali 23. jula 1939. godinne u Skarborou u Mejnu.[13] Živjeli su sa Donaldovom porodicom u Čikagu, a zatim su se preselili u Kroton na Hadsonu u Njujorku.[14] Porodica King vratila se u Mejn pred kraj Drugog svjetskog rata, gdje su živjeli u skromnoj kući u Skarborou. Kada je Stiven imao dvije godine, njegov otac je napustio porodicu. Stivenova majka je sama odgojila Stivena i njegovog starijeg brata Dejvida, a povremeno su imali velike finansijske probleme. Kada je Stiven imao jedanaest godina, njegova porodica se preselila u Daram, gdje se njegova majka brinula o svojim roditeljima do njihove smrti. Zatim se zaposlila kao njegovateljica u lokalnoj instituciji za mentalno zaostale osobe.[1] King je vaspitan kao metodista,[15] ali je tokom srednje škole izgubio vjeru u organizovanu religiju. Iako više nije religiozan, King ipak vjeruje u postojanje Boga.[16] Kao dijete, King je prisustvovao tragediji kada je njegovog prijatelja udario i ubio voz, iako se više ne sjeća ovog događaja. Porodica mu je rekla da je, kada je napustio kuću kako bi se igrao sa tim dječakom, ubrzo došao nazad bez riječi i u šoku. Tek kasnije je porodica saznala za dječakovu smrt. Neki kritičari pretpostavljaju da je ovaj događaj psihološki inspirisao Kinga za neka njegova mračnija djela,[17] ali to King ne spominje u svom memoaru O pisanju (2000).

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Probuđena samo jednom kapljicom krvi, Rouzi Danijels se budi jezivom spoznajom da će je njen muž ubiti. I ona leti - sa njegovom kreditnom karticom. Sama u stranom gradu, Rouzi počinje da gradi novi život: upoznaje Bila Štajnera i pronalazi staru sliku u prodavnici smeća, `Rose Madder`, koja je čudno izgleda da je želi onoliko koliko ona želi. Ali Rosie je teško da ne gleda preko ramena. Izbezumljen i divljajući, Norman je korumpirani policajac sa psećim instinktom za praćenjem ljudi. I on se približava. Rosie može da oseti koliko se približava... Sjajna bajka tamnih nijansi o rodnim ratovima, opsjednuta ljubavna priča i trijumf neizvjesnosti sa zadržavanjem daha, `Rose Madder` je Stephen King u svom najboljem izdanju. Stiven Edvin King (engl. Stephen Edwin King, 21. septembar 1947) američki je pisac, scenarista, muzičar, kolumnista, glumac, filmski producent i reditelj. Njegove knjige su do sada prodate u preko 350 miliona primjeraka,[2] mnoge od kojih su adaptirane u igrane filmove, mini-serije, televizijske serije i stripove. King je objavio 61 roman (uključujući sedam pod pseudonimom Ričard Bakman) i šest nefiktivnih knjiga.[3] Napisao je oko 200 kratkih prila,[4][5] od kojih su mnoge objavljene u kolekcijama knjiga. King je osvojio Nagradu Brema Stokera, Svjetsku nagradu za fantastiku i nagradu Britanskog društva za fantastiku. Nacionalna fondacija za knjigu mu je 2003. godine dodijelila Nacionalnu nagradu za književnost.[6] Takođe je dobio nagrade za svoj doprinos književnosti, na osnovu svog cjelokupnog opusa, kao što su Svjetska nagrada za fantastiku za životno djelo (2004) i Nagradu velemajstora, koju dodjeljuju Pisci misterije u Americi (2007).[7] King je 2015. godine najgrađen Nacionalnom medaljom za umjetnost, koju dodjeljuje Nacionalna zadužbina za umjetnost SAD za svoj doprinos književnosti.[8] King se smatra „kraljem horora” Stiven King je rođen 21. septembra 1947. godine u Portlandu, u američkoj saveznoj državi Mejn. Njegov otac, Donald Edvin King, bio je pomorski trgovac. Donald je rođen kao Donald Polok, ali je kasnije koristio prezime King.[10][11][12] Stivenova majka bila je Neli Rut (rođena Pilsberi).[12] Njegovi roditelji su se vjenčali 23. jula 1939. godinne u Skarborou u Mejnu.[13] Živjeli su sa Donaldovom porodicom u Čikagu, a zatim su se preselili u Kroton na Hadsonu u Njujorku.[14] Porodica King vratila se u Mejn pred kraj Drugog svjetskog rata, gdje su živjeli u skromnoj kući u Skarborou. Kada je Stiven imao dvije godine, njegov otac je napustio porodicu. Stivenova majka je sama odgojila Stivena i njegovog starijeg brata Dejvida, a povremeno su imali velike finansijske probleme. Kada je Stiven imao jedanaest godina, njegova porodica se preselila u Daram, gdje se njegova majka brinula o svojim roditeljima do njihove smrti. Zatim se zaposlila kao njegovateljica u lokalnoj instituciji za mentalno zaostale osobe.[1] King je vaspitan kao metodista,[15] ali je tokom srednje škole izgubio vjeru u organizovanu religiju. Iako više nije religiozan, King ipak vjeruje u postojanje Boga.[16] Kao dijete, King je prisustvovao tragediji kada je njegovog prijatelja udario i ubio voz, iako se više ne sjeća ovog događaja. Porodica mu je rekla da je, kada je napustio kuću kako bi se igrao sa tim dječakom, ubrzo došao nazad bez riječi i u šoku. Tek kasnije je porodica saznala za dječakovu smrt. Neki kritičari pretpostavljaju da je ovaj događaj psihološki inspirisao Kinga za neka njegova mračnija djela,[17] ali to King ne spominje u svom memoaru O pisanju (2000).

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Bili Samers je čovek u sobi sa pištoljem. On je ubica za iznajmljivanje i najbolji u poslu. Ali on će obaviti posao samo ako je meta zaista loš momak. A sada Bili želi da izađe. Ali prvo postoji poslednji pogodak. Bili je među najboljim snajperistima na svetu, odlikovani irački ratni veterinar, Hudini kada je u pitanju nestanak nakon obavljenog posla. Dakle, šta bi moglo poći po zlu? Šta kažete na sve... Stiven Edvin King (engl. Stephen Edwin King, 21. septembar 1947) američki je pisac, scenarista, muzičar, kolumnista, glumac, filmski producent i reditelj. Njegove knjige su do sada prodate u preko 350 miliona primjeraka,[2] mnoge od kojih su adaptirane u igrane filmove, mini-serije, televizijske serije i stripove. King je objavio 61 roman (uključujući sedam pod pseudonimom Ričard Bakman) i šest nefiktivnih knjiga.[3] Napisao je oko 200 kratkih prila,[4][5] od kojih su mnoge objavljene u kolekcijama knjiga. King je osvojio Nagradu Brema Stokera, Svjetsku nagradu za fantastiku i nagradu Britanskog društva za fantastiku. Nacionalna fondacija za knjigu mu je 2003. godine dodijelila Nacionalnu nagradu za književnost.[6] Takođe je dobio nagrade za svoj doprinos književnosti, na osnovu svog cjelokupnog opusa, kao što su Svjetska nagrada za fantastiku za životno djelo (2004) i Nagradu velemajstora, koju dodjeljuju Pisci misterije u Americi (2007).[7] King je 2015. godine najgrađen Nacionalnom medaljom za umjetnost, koju dodjeljuje Nacionalna zadužbina za umjetnost SAD za svoj doprinos književnosti.[8] King se smatra „kraljem horora” Stiven King je rođen 21. septembra 1947. godine u Portlandu, u američkoj saveznoj državi Mejn. Njegov otac, Donald Edvin King, bio je pomorski trgovac. Donald je rođen kao Donald Polok, ali je kasnije koristio prezime King.[10][11][12] Stivenova majka bila je Neli Rut (rođena Pilsberi).[12] Njegovi roditelji su se vjenčali 23. jula 1939. godinne u Skarborou u Mejnu.[13] Živjeli su sa Donaldovom porodicom u Čikagu, a zatim su se preselili u Kroton na Hadsonu u Njujorku.[14] Porodica King vratila se u Mejn pred kraj Drugog svjetskog rata, gdje su živjeli u skromnoj kući u Skarborou. Kada je Stiven imao dvije godine, njegov otac je napustio porodicu. Stivenova majka je sama odgojila Stivena i njegovog starijeg brata Dejvida, a povremeno su imali velike finansijske probleme. Kada je Stiven imao jedanaest godina, njegova porodica se preselila u Daram, gdje se njegova majka brinula o svojim roditeljima do njihove smrti. Zatim se zaposlila kao njegovateljica u lokalnoj instituciji za mentalno zaostale osobe.[1] King je vaspitan kao metodista,[15] ali je tokom srednje škole izgubio vjeru u organizovanu religiju. Iako više nije religiozan, King ipak vjeruje u postojanje Boga.[16] Kao dijete, King je prisustvovao tragediji kada je njegovog prijatelja udario i ubio voz, iako se više ne sjeća ovog događaja. Porodica mu je rekla da je, kada je napustio kuću kako bi se igrao sa tim dječakom, ubrzo došao nazad bez riječi i u šoku. Tek kasnije je porodica saznala za dječakovu smrt. Neki kritičari pretpostavljaju da je ovaj događaj psihološki inspirisao Kinga za neka njegova mračnija djela,[17] ali to King ne spominje u svom memoaru O pisanju (2000).

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! U velikoj kolekciji zaista jezivih priča, upoznajemo baku – koja je samo želela da zagrli malog Džordža, čak i nakon što je umrla; Splav - iskonsko morsko stvorenje sa nezasitnim apetitom; Majmun - igračka nevinog izgleda sa zlokobnim moćima; neizrecivi užas Magle. A tu je i jezivo mnoštvo drugih priča, od kojih svaka ima karakterističan spoj nezamislivog terora i realizma koji je tipičan za Kingovo pisanje. Stiven Edvin King (engl. Stephen Edwin King, 21. septembar 1947) američki je pisac, scenarista, muzičar, kolumnista, glumac, filmski producent i reditelj. Njegove knjige su do sada prodate u preko 350 miliona primjeraka,[2] mnoge od kojih su adaptirane u igrane filmove, mini-serije, televizijske serije i stripove. King je objavio 61 roman (uključujući sedam pod pseudonimom Ričard Bakman) i šest nefiktivnih knjiga.[3] Napisao je oko 200 kratkih prila,[4][5] od kojih su mnoge objavljene u kolekcijama knjiga. King je osvojio Nagradu Brema Stokera, Svjetsku nagradu za fantastiku i nagradu Britanskog društva za fantastiku. Nacionalna fondacija za knjigu mu je 2003. godine dodijelila Nacionalnu nagradu za književnost.[6] Takođe je dobio nagrade za svoj doprinos književnosti, na osnovu svog cjelokupnog opusa, kao što su Svjetska nagrada za fantastiku za životno djelo (2004) i Nagradu velemajstora, koju dodjeljuju Pisci misterije u Americi (2007).[7] King je 2015. godine najgrađen Nacionalnom medaljom za umjetnost, koju dodjeljuje Nacionalna zadužbina za umjetnost SAD za svoj doprinos književnosti.[8] King se smatra „kraljem horora” Stiven King je rođen 21. septembra 1947. godine u Portlandu, u američkoj saveznoj državi Mejn. Njegov otac, Donald Edvin King, bio je pomorski trgovac. Donald je rođen kao Donald Polok, ali je kasnije koristio prezime King.[10][11][12] Stivenova majka bila je Neli Rut (rođena Pilsberi).[12] Njegovi roditelji su se vjenčali 23. jula 1939. godinne u Skarborou u Mejnu.[13] Živjeli su sa Donaldovom porodicom u Čikagu, a zatim su se preselili u Kroton na Hadsonu u Njujorku.[14] Porodica King vratila se u Mejn pred kraj Drugog svjetskog rata, gdje su živjeli u skromnoj kući u Skarborou. Kada je Stiven imao dvije godine, njegov otac je napustio porodicu. Stivenova majka je sama odgojila Stivena i njegovog starijeg brata Dejvida, a povremeno su imali velike finansijske probleme. Kada je Stiven imao jedanaest godina, njegova porodica se preselila u Daram, gdje se njegova majka brinula o svojim roditeljima do njihove smrti. Zatim se zaposlila kao njegovateljica u lokalnoj instituciji za mentalno zaostale osobe.[1] King je vaspitan kao metodista,[15] ali je tokom srednje škole izgubio vjeru u organizovanu religiju. Iako više nije religiozan, King ipak vjeruje u postojanje Boga.[16] Kao dijete, King je prisustvovao tragediji kada je njegovog prijatelja udario i ubio voz, iako se više ne sjeća ovog događaja. Porodica mu je rekla da je, kada je napustio kuću kako bi se igrao sa tim dječakom, ubrzo došao nazad bez riječi i u šoku. Tek kasnije je porodica saznala za dječakovu smrt. Neki kritičari pretpostavljaju da je ovaj događaj psihološki inspirisao Kinga za neka njegova mračnija djela,[17] ali to King ne spominje u svom memoaru O pisanju (2000).

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Nakon što staru Ciganku ubije njegov automobil, odvjetnik Billy Halleck pogođen je bolešću od koje se troši meso i mora krenuti na košmarno putovanje kako bi se suočio sa silama smrti. Filmska veza. Knjiga dostupna. Stiven Edvin King (engl. Stephen Edwin King, 21. septembar 1947) američki je pisac, scenarista, muzičar, kolumnista, glumac, filmski producent i reditelj. Njegove knjige su do sada prodate u preko 350 miliona primjeraka,[2] mnoge od kojih su adaptirane u igrane filmove, mini-serije, televizijske serije i stripove. King je objavio 61 roman (uključujući sedam pod pseudonimom Ričard Bakman) i šest nefiktivnih knjiga.[3] Napisao je oko 200 kratkih prila,[4][5] od kojih su mnoge objavljene u kolekcijama knjiga. King je osvojio Nagradu Brema Stokera, Svjetsku nagradu za fantastiku i nagradu Britanskog društva za fantastiku. Nacionalna fondacija za knjigu mu je 2003. godine dodijelila Nacionalnu nagradu za književnost.[6] Takođe je dobio nagrade za svoj doprinos književnosti, na osnovu svog cjelokupnog opusa, kao što su Svjetska nagrada za fantastiku za životno djelo (2004) i Nagradu velemajstora, koju dodjeljuju Pisci misterije u Americi (2007).[7] King je 2015. godine najgrađen Nacionalnom medaljom za umjetnost, koju dodjeljuje Nacionalna zadužbina za umjetnost SAD za svoj doprinos književnosti.[8] King se smatra „kraljem horora” Stiven King je rođen 21. septembra 1947. godine u Portlandu, u američkoj saveznoj državi Mejn. Njegov otac, Donald Edvin King, bio je pomorski trgovac. Donald je rođen kao Donald Polok, ali je kasnije koristio prezime King.[10][11][12] Stivenova majka bila je Neli Rut (rođena Pilsberi).[12] Njegovi roditelji su se vjenčali 23. jula 1939. godinne u Skarborou u Mejnu.[13] Živjeli su sa Donaldovom porodicom u Čikagu, a zatim su se preselili u Kroton na Hadsonu u Njujorku.[14] Porodica King vratila se u Mejn pred kraj Drugog svjetskog rata, gdje su živjeli u skromnoj kući u Skarborou. Kada je Stiven imao dvije godine, njegov otac je napustio porodicu. Stivenova majka je sama odgojila Stivena i njegovog starijeg brata Dejvida, a povremeno su imali velike finansijske probleme. Kada je Stiven imao jedanaest godina, njegova porodica se preselila u Daram, gdje se njegova majka brinula o svojim roditeljima do njihove smrti. Zatim se zaposlila kao njegovateljica u lokalnoj instituciji za mentalno zaostale osobe.[1] King je vaspitan kao metodista,[15] ali je tokom srednje škole izgubio vjeru u organizovanu religiju. Iako više nije religiozan, King ipak vjeruje u postojanje Boga.[16] Kao dijete, King je prisustvovao tragediji kada je njegovog prijatelja udario i ubio voz, iako se više ne sjeća ovog događaja. Porodica mu je rekla da je, kada je napustio kuću kako bi se igrao sa tim dječakom, ubrzo došao nazad bez riječi i u šoku. Tek kasnije je porodica saznala za dječakovu smrt. Neki kritičari pretpostavljaju da je ovaj događaj psihološki inspirisao Kinga za neka njegova mračnija djela,[17] ali to King ne spominje u svom memoaru O pisanju (2000).

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Sad ga vidiš, sad ga ne vidiš. Nakon ubistva dečaka u gradskom parku, pouzdani očevici jednodušno su ukazali na omiljenog trenera Lige petlića Terija Mejtlanda kao krivca. DNK dokazi i otisci prstiju samo su potvrdili da je ovaj ugledni porodični čovek počinio strašan zločin. Užasnut brutalnim ubistvom i potresen činjenicom da je Mejtland trenirao i njegovog sina, detektiv Ralf Anderson naređuje da hapšenje osumnjičenog bude javni spektakl. Ali Mejtland ima alibi i drugi svedoci potvrđuju da tog dana nije ni bio u gradu. Anderson i okružni tužilac pretresaju dokaze, a istraga se širi od Ohaja do Teksasa. Pojavljuju se užasavajući odgovori, koji dodatno komplikuju i ubrzavaju Kingovu ionako nepodnošljivo uzbudljivu priču. Teri Mejtland je po opštem mišljenju dobar momak, ali postoji činjenica neporeciva poput gravitacije: čovek ne može istovremeno da bude na dva mesta. Ili možda može? Stiven Edvin King (engl. Stephen Edwin King, 21. septembar 1947) američki je pisac, scenarista, muzičar, kolumnista, glumac, filmski producent i reditelj. Njegove knjige su do sada prodate u preko 350 miliona primjeraka,[2] mnoge od kojih su adaptirane u igrane filmove, mini-serije, televizijske serije i stripove. King je objavio 61 roman (uključujući sedam pod pseudonimom Ričard Bakman) i šest nefiktivnih knjiga.[3] Napisao je oko 200 kratkih prila,[4][5] od kojih su mnoge objavljene u kolekcijama knjiga. King je osvojio Nagradu Brema Stokera, Svjetsku nagradu za fantastiku i nagradu Britanskog društva za fantastiku. Nacionalna fondacija za knjigu mu je 2003. godine dodijelila Nacionalnu nagradu za književnost.[6] Takođe je dobio nagrade za svoj doprinos književnosti, na osnovu svog cjelokupnog opusa, kao što su Svjetska nagrada za fantastiku za životno djelo (2004) i Nagradu velemajstora, koju dodjeljuju Pisci misterije u Americi (2007).[7] King je 2015. godine najgrađen Nacionalnom medaljom za umjetnost, koju dodjeljuje Nacionalna zadužbina za umjetnost SAD za svoj doprinos književnosti.[8] King se smatra „kraljem horora” Stiven King je rođen 21. septembra 1947. godine u Portlandu, u američkoj saveznoj državi Mejn. Njegov otac, Donald Edvin King, bio je pomorski trgovac. Donald je rođen kao Donald Polok, ali je kasnije koristio prezime King.[10][11][12] Stivenova majka bila je Neli Rut (rođena Pilsberi).[12] Njegovi roditelji su se vjenčali 23. jula 1939. godinne u Skarborou u Mejnu.[13] Živjeli su sa Donaldovom porodicom u Čikagu, a zatim su se preselili u Kroton na Hadsonu u Njujorku.[14] Porodica King vratila se u Mejn pred kraj Drugog svjetskog rata, gdje su živjeli u skromnoj kući u Skarborou. Kada je Stiven imao dvije godine, njegov otac je napustio porodicu. Stivenova majka je sama odgojila Stivena i njegovog starijeg brata Dejvida, a povremeno su imali velike finansijske probleme. Kada je Stiven imao jedanaest godina, njegova porodica se preselila u Daram, gdje se njegova majka brinula o svojim roditeljima do njihove smrti. Zatim se zaposlila kao njegovateljica u lokalnoj instituciji za mentalno zaostale osobe.[1] King je vaspitan kao metodista,[15] ali je tokom srednje škole izgubio vjeru u organizovanu religiju. Iako više nije religiozan, King ipak vjeruje u postojanje Boga.[16] Kao dijete, King je prisustvovao tragediji kada je njegovog prijatelja udario i ubio voz, iako se više ne sjeća ovog događaja. Porodica mu je rekla da je, kada je napustio kuću kako bi se igrao sa tim dječakom, ubrzo došao nazad bez riječi i u šoku. Tek kasnije je porodica saznala za dječakovu smrt. Neki kritičari pretpostavljaju da je ovaj događaj psihološki inspirisao Kinga za neka njegova mračnija djela,[17] ali to King ne spominje u svom memoaru O pisanju (2000).

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Nešto neljudsko došlo je u Tarker Mils, neprimetno kao pun Mesec koji pohodi noćno nebo daleko gore. To je Vukodlak, i razlog njegovog dolaska je razlog dolaska raka, ili psihopate-ubice, ili rušilačkog tornada. Njegovo vreme je sada, njegovo mesto je ovde, u ovom malom Mejnskom gradiću gde su crkvene večere od pasulja nedeljni događaj, gde mali dečaci i devojčice još uvek nose jabuke sovjim nastavnicima, gde se izlasci u prirodu Kluba starijih građana religiozno saopštavaju u nedeljnim novinama. Iduće nedelje, vesti će biti mračnije vrste. Stiven Edvin King (engl. Stephen Edwin King, 21. septembar 1947) američki je pisac, scenarista, muzičar, kolumnista, glumac, filmski producent i reditelj. Njegove knjige su do sada prodate u preko 350 miliona primjeraka,[2] mnoge od kojih su adaptirane u igrane filmove, mini-serije, televizijske serije i stripove. King je objavio 61 roman (uključujući sedam pod pseudonimom Ričard Bakman) i šest nefiktivnih knjiga.[3] Napisao je oko 200 kratkih prila,[4][5] od kojih su mnoge objavljene u kolekcijama knjiga. King je osvojio Nagradu Brema Stokera, Svjetsku nagradu za fantastiku i nagradu Britanskog društva za fantastiku. Nacionalna fondacija za knjigu mu je 2003. godine dodijelila Nacionalnu nagradu za književnost.[6] Takođe je dobio nagrade za svoj doprinos književnosti, na osnovu svog cjelokupnog opusa, kao što su Svjetska nagrada za fantastiku za životno djelo (2004) i Nagradu velemajstora, koju dodjeljuju Pisci misterije u Americi (2007).[7] King je 2015. godine najgrađen Nacionalnom medaljom za umjetnost, koju dodjeljuje Nacionalna zadužbina za umjetnost SAD za svoj doprinos književnosti.[8] King se smatra „kraljem horora” Stiven King je rođen 21. septembra 1947. godine u Portlandu, u američkoj saveznoj državi Mejn. Njegov otac, Donald Edvin King, bio je pomorski trgovac. Donald je rođen kao Donald Polok, ali je kasnije koristio prezime King.[10][11][12] Stivenova majka bila je Neli Rut (rođena Pilsberi).[12] Njegovi roditelji su se vjenčali 23. jula 1939. godinne u Skarborou u Mejnu.[13] Živjeli su sa Donaldovom porodicom u Čikagu, a zatim su se preselili u Kroton na Hadsonu u Njujorku.[14] Porodica King vratila se u Mejn pred kraj Drugog svjetskog rata, gdje su živjeli u skromnoj kući u Skarborou. Kada je Stiven imao dvije godine, njegov otac je napustio porodicu. Stivenova majka je sama odgojila Stivena i njegovog starijeg brata Dejvida, a povremeno su imali velike finansijske probleme. Kada je Stiven imao jedanaest godina, njegova porodica se preselila u Daram, gdje se njegova majka brinula o svojim roditeljima do njihove smrti. Zatim se zaposlila kao njegovateljica u lokalnoj instituciji za mentalno zaostale osobe.[1] King je vaspitan kao metodista,[15] ali je tokom srednje škole izgubio vjeru u organizovanu religiju. Iako više nije religiozan, King ipak vjeruje u postojanje Boga.[16] Kao dijete, King je prisustvovao tragediji kada je njegovog prijatelja udario i ubio voz, iako se više ne sjeća ovog događaja. Porodica mu je rekla da je, kada je napustio kuću kako bi se igrao sa tim dječakom, ubrzo došao nazad bez riječi i u šoku. Tek kasnije je porodica saznala za dječakovu smrt. Neki kritičari pretpostavljaju da je ovaj događaj psihološki inspirisao Kinga za neka njegova mračnija djela,[17] ali to King ne spominje u svom memoaru O pisanju (2000).

Od autorke bestseler trilera Čiča Gliša. „Baš svaka stranica će vas ispuniti jezom.“ Daily Mail Jedne noći Eni je nestala. Usledile su potrage, apeli. Svi su pomišljali na najgore. A onda se nekim čudom posle četrdeset osam sati vratila. Ali nije mogla ili nije htela da kaže šta joj se dogodilo. Nešto se dogodilo mojoj sestri. Ne umem da objasnim šta. Samo znam da, kad se vratila, nije više bila ista. To nije bila moja Eni. Nisam hteo da priznam, čak ni sebi, da sam se ponekad nasmrt plašio svoje sestrice. „Strahovito, u svakom smislu.“ Li Čajld „Tjudorova je britanski Stiven King.“ Daily Mail „Oduševio vas je Čiča Gliša? Ova knjiga je još bolja!“ Washington Post

Prošlo je pet godina otkad je Kip Hauard video kako mu majka umire u užasnim mukama usred kovitlaca „malih smeđih stvorenja.“ Pet godina košmara i straha od mraka. Pet godina borbe da se izbori s onim što je sigurno bio samo plod njegove mašte... Ali untsigahank – „mala braća“ na jeziku Mikmak Indijanaca – nisu proizvod mašte. Grozna šumska bića koja se svakih pet godina hrane ljudskim mesom, mala braća se spremaju da ponovo izađu iz podzemlja na površinu. I ovaj put, dečak koji je prisustvovao njihovoj prethodnoj gozbi neće imati kuda da pobegne. Odavno nisam pročitao bolji horor roman! – Stiven King Proza Rika Hautale blista zahvaljujući predanosti i nenadmašnom spisateljskom umeću. – Piter Straub

Kejs i sanjar Teodor Stergenon Džejms Bliš ga je nazvao „najboljim svesnim umetnikom naučne fantastike ikada proizvedenom“. Kurt Vonegat je na njemu bazirao čuveni lik Kilgor Traut. I svetila kao što su Harlan Elison, Stiven King i Oktavija Batler su ga pozdravili kao mentora. Teodor Sterdžon je bio i omiljeni favorit i pisac pisca, koji je zauzeo jedinstveno mesto u književnom pejzažu na osnovu svoje majstorske igre reči, konceptualne smelosti i narativnog nagona. Sturgeonov sardoničan senzibilitet i njegova veština u preplitanju važnih društvenih pitanja kao što su seks – uključujući gej teme – i rat u njegove priče su očigledni u svim njegovim radovima, bez obzira na žanr. PAN BOOKS 1972. 155 str. oštećena zadnja korica exlibris

Moćni nastavak bestselera Kad jaganjci utihnu Sedam godina je prošlo od bekstva Hanibala Lektera iz zatočeništva. Sedam godina živeo je slobodno i upijao najfinije mirise i ukuse sveta punim plućima. Ali to ne znači da je bio zaboravljen: uljezi su našli njegovo utočište i razotkrili njegov novi identitet, osetivši zlo koje ga okružuje. Bogataš koji je zbog Lektera osakaćen. Korumpirani italijanski policajac željan slave i novca. Klarisa Starling, koja nikad nije zaboravila susret sa doktorom. Lov može da počne. Sve troje, svako na svoj način, žele da pronađu Hanibala Lektera. I svima će se želja ostvariti. Ali samo će jedno od njih poživeti dovoljno dugo da uživa u nagradi. „Da li je Hanibal dobar kao Crveni zmaj i Kad jaganjci utihnu ? Ne, još je bolji.“ – Stiven King

U dobrom stanju! Billy Halleck, good husband and loving father, is both beneficiary and victim of the American good life: He has an expensive home, a nice family, and a rewarding career as a lawyer...but he is also fifty pounds overweight and edging into heart attack country. Thinner is a horror novel by American author Stephen King, published in 1984 by NAL under King`s pseudonym Richard Bachman.[1] The story centers on lawyer Billy Halleck, who kills a crossing Gypsy in a road accident and escapes legal punishment because of his connections. However, the Gypsy`s father places a curse on Halleck, which causes him to lose weight uncontrollably. King, who was overweight at the time of the novel`s writing, created the novel`s outline following an annual medical examination. Following the book`s release, media outlets discussed the similarities between the works of Bachman and King. Eventually, bookstore clerk Stephen Brown, a fan of King`s work, located evidence from copyright data held in the Library of Congress that Bachman and King were the same person. After the secret of King`s pseudonym was revealed, sales of Thinner increased tenfold. In total, over three million copies of Thinner have been sold. Critical reception to Thinner was polarized; some reviewers disliked the authorship deception and pessimistic ending, while others held these same points as merits of the book. The literary style, however, was generally praised. A film adaptation was released in 1996. Stiven Edvin King (engl. Stephen Edwin King, 21. septembar 1947) američki je pisac, scenarista, muzičar, kolumnista, glumac, filmski producent i reditelj. Njegove knjige su do sada prodate u preko 350 miliona primjeraka,[2] mnoge od kojih su adaptirane u igrane filmove, mini-serije, televizijske serije i stripove. King je objavio 61 roman (uključujući sedam pod pseudonimom Ričard Bakman) i šest nefiktivnih knjiga.[3] Napisao je oko 200 kratkih prila,[4][5] od kojih su mnoge objavljene u kolekcijama knjiga. King je osvojio Nagradu Brema Stokera, Svjetsku nagradu za fantastiku i nagradu Britanskog društva za fantastiku. Nacionalna fondacija za knjigu mu je 2003. godine dodijelila Nacionalnu nagradu za književnost.[6] Takođe je dobio nagrade za svoj doprinos književnosti, na osnovu svog cjelokupnog opusa, kao što su Svjetska nagrada za fantastiku za životno djelo (2004) i Nagradu velemajstora, koju dodjeljuju Pisci misterije u Americi (2007).[7] King je 2015. godine najgrađen Nacionalnom medaljom za umjetnost, koju dodjeljuje Nacionalna zadužbina za umjetnost SAD za svoj doprinos književnosti.[8] King se smatra „kraljem horora” Stiven King je rođen 21. septembra 1947. godine u Portlandu, u američkoj saveznoj državi Mejn. Njegov otac, Donald Edvin King, bio je pomorski trgovac. Donald je rođen kao Donald Polok, ali je kasnije koristio prezime King.[10][11][12] Stivenova majka bila je Neli Rut (rođena Pilsberi).[12] Njegovi roditelji su se vjenčali 23. jula 1939. godinne u Skarborou u Mejnu.[13] Živjeli su sa Donaldovom porodicom u Čikagu, a zatim su se preselili u Kroton na Hadsonu u Njujorku.[14] Porodica King vratila se u Mejn pred kraj Drugog svjetskog rata, gdje su živjeli u skromnoj kući u Skarborou. Kada je Stiven imao dvije godine, njegov otac je napustio porodicu. Stivenova majka je sama odgojila Stivena i njegovog starijeg brata Dejvida, a povremeno su imali velike finansijske probleme. Kada je Stiven imao jedanaest godina, njegova porodica se preselila u Daram, gdje se njegova majka brinula o svojim roditeljima do njihove smrti. Zatim se zaposlila kao njegovateljica u lokalnoj instituciji za mentalno zaostale osobe.[1] King je vaspitan kao metodista,[15] ali je tokom srednje škole izgubio vjeru u organizovanu religiju. Iako više nije religiozan, King ipak vjeruje u postojanje Boga.[16] Kao dijete, King je prisustvovao tragediji kada je njegovog prijatelja udario i ubio voz, iako se više ne sjeća ovog događaja. Porodica mu je rekla da je, kada je napustio kuću kako bi se igrao sa tim dječakom, ubrzo došao nazad bez riječi i u šoku. Tek kasnije je porodica saznala za dječakovu smrt. Neki kritičari pretpostavljaju da je ovaj događaj psihološki inspirisao Kinga za neka njegova mračnija djela,[17] ali to King ne spominje u svom memoaru O pisanju (2000).

Dva glavna lika su Oven Mini i Džon Vilrajt; kao jedanaestogodišnjaci njih dvojica igraju utakmicu Male bejzbolske lige.. Oven udari aut loptu koja u publici pogađa i ubija Džonovu majku! Ono što se dogodilo u idućih petnaest godina je neizrecivo zastrašujuće… Iz recenzija: „U trenutku kada nam se učinilo da je književnost XX veka potpuno iscrpljena iznenadilo nas je ovo hrabro, neobično, originalno, plemenito delo.“ Stiven King „Odmah će vam biti jasno da je Irvingu omiljeni pisac Ginter Gras, da nije slučajno što junak Limenog doboša i Oven Mini imaju iste inicijale i da je učenik, bez sumnje, dorastao učitelju.“ Tim Apelo „Čudesno duhovito. Ima li bolje provedenog vremena od onog uz ozbiljnu knjigu koja vas nasmeje?“ Spectator „Delo koje se mora uvrstiti na listu američkih klasika.“ Observer „ Genijalno delo.“ Independent

Prošlo je pet godina otkad je Kip Hauard video kako mu majka umire u užasnim mukama usred kovitlaca „malih smeđih stvorenja.“ Pet godina košmara i straha od mraka. Pet godina borbe da se izbori s onim što je sigurno bio samo plod njegove mašte... Ali untsigahank – „mala braća“ na jeziku Mikmak Indijanaca – nisu proizvod mašte. Grozna šumska bića koja se svakih pet godina hrane ljudskim mesom, mala braća se spremaju da ponovo izađu iz podzemlja na površinu. I ovaj put, dečak koji je prisustvovao njihovoj prethodnoj gozbi neće imati kuda da pobegne. Odavno nisam pročitao bolji horor roman! – Stiven King Proza Rika Hautale blista zahvaljujući predanosti i nenadmašnom spisateljskom umeću. – Piter Straub Žanrovi: Horor Izdavač: Paladin Broj strana: 392 Pismo: Latinica Povez: Mek Format: 13x20 cm Godina izdanja: 2013.

Priča o životu posle smrti, o savršenoj osveti, ali i o svetlosti koja uvek uspe da se probije kroz tamu. Kina, kišovita letnja noć, jun 1995. Šen Ming, mladi i briljantni profesor srednje škole, kog svi poštuju, a mnogi mu i zavide, osumnjičen je za ubistvo učenice. Nekoliko dana kasnije, izboden je u napuštenoj fabrici nedaleko od škole. Ova ubistva prolaze nekažnjeno, sve dok devet godina kasnije misterija ne postane još zamršenija, kada i navodne ubice završe u kraljevstvu mrtvih. Glasine se šire: šta ako je Šen Ming prešao Reku zaborava i vratio se da se sveti? Kineski Stiven King, majstor napetosti Caj Đuen iznenadiće vas šokantnim raspletom u trileru koji se igra granicama stvarnosti i slika upečatljiv portret savremene Kine. Povez knjige : broširani Strana : 336 Format knjige : 145x205x20 mm Pismo : latinica

Knjiga Stivena Kinga O pisanju predstavlja svestrani i praktični prikaz spisateljskog zanata. Kingovi saveti utemeljeni su na živopisnim uspomenama iz detinjstva, prvim koracima, mukotrpnom početku karijere, zamalo kobnoj saobraćajnoj nesreći iz 1999. godine i neraskidivoj vezi između pisanja i života. Pisanje nema veze s pravljenjem para, sticanjem slave, gomilanjem seksualnih uspeha ili širenjem kruga prijatelja. Na kraju se svodi na obogaćivanje života onih koji će čitati vaše delo, i sopstvenog. Tiče se ustajanja, oporavljanja i prevazilaženja teškoća. Tiče se dostizanja sreće. Jedan deo ove knjige – možda i preveliki – opisuje kako sam naučio to da radim. Veliki deo nje govori vam kako da to radite bolje. Ostatak – verovatno najbolji deo – jeste dozvola da se bavite spisateljskom delatnošću. Možete da pišete, trebalo bi da pišete i pisaćete ako ste dovoljno hrabri. Pisanje je magija. Ono je, kao i svaka stvaralačka umetnost, voda života. Voda je besplatna. Zato pijte. Pijte dok se ne napijete. Format: 145x205 br. str.: 280 povez: mek Pismo: latinica K121

Silvervju je očaravajuća priča o susretu nevinosti i iskustva i o sukobu između javne dužnosti i privatnog morala. U svom poslednjem remek-delu, Džon le Kare postavlja da li nešto dugujete svojoj državi kad više ne možete da je prepoznate. Poslednji, posthumno objavljen roman najvećeg majstora špijunskog trilera. Džulijan Londsli odrekao se unosnog posla na londonskoj berzi i opredelio se za jednostavniji život, kao vlasnik knjižare u jednom malom primorskom gradu u Engleskoj. Nekoliko meseci kasnije, u knjižaru uđe Edvard, poljski emigrant, veoma zainteresovan za Džulijanovu novu karijeru, koji tvrdi da je bio dobar prijatelj njegovog oca. A kad šef obaveštajaca dobije pismo u kojem se pominje moguće curenje podataka, istraga ga odvede do tog mirnog primorskog grada. Počinje napeta igra mačke i miša. Najveći, najmudriji pripovedač. Ričard Osman Pisac koji nadvisuje sve ostale. Margaret Atvud Književni div. Stiven King

61389) 22 ANTOLOGIJA AMERIČKE HOROR PRIČE , Tradicija koju je I. K. Tanesi uspostavila sa antologijama savremenih japanskih priča (13, 14, 15, 25 i 26), nastavlja se knjigom koja je pred vama – Antologija američke horor priče 22. Nakon dve antologije američkih priča XX veka 27 i 28, okrećemo se žanru horora i izboru dvadeset dve priče od istog broja pisaca, poređanih po godinama rođenja. Od Vašingtona Irvinga, autora čuvene Legende o Uspavanoj dolini, nezaobilaznog Edgara Alana Poa, preko nekih od najpopularnijih pisaca XX veka kao što su H. F. Lavkraft i Stiven King, pa sve do novih mladih nada ovog veoma popularnog žanra, poput Brajana Evensona i Džoa Hila, ova zbirka predstavlja i pregled istorije i razvoja tematike strave i užasa kroz više od dva veka američkog stvaralaštva. mek povez, format 13 x 20 cm , latinica, 456 strana

Autor:: Širli Džekson Žanrovi:: Horor Izdavač:: Orfelin Godina izdanja:: Oktobar 2016. Broj strana: 235 Pismo: Latinica Povez: Tvrd Format: 21 cm „Mislim da su Ukleta Kuća na brdu Širli Džekson i Okretaj zavrtnja Henrija Džejmsa jedina dva istinski velika romana o natprirodnom u poslednjih sto godina.“ Stiven King „Nijedan živi organizam ne može zadugo da nastavi postojati razuman pod uslovima apsolutne stvarnosti čak i ševe i zrikavci, po nekima, sanjaju. Kuća na brdu, bez razuma, stajala je sama naspram tih brda, držeći tminu u sebi stajala je tako osamdeset godina i mogla bi da stoji još osamdeset. Unutra, zidovi su se uzdizali, cigle se glatko susretale, podovi su bili čvrsti, a vrata smisleno zatvorena tišina je postojano ležala naspram drveta i kamena Kuće na brdu, i šta god da je hodalo tamo, hodalo je samo.“ c8

Lepo očuvano Kao na slikama Retko izdanje Izdavač: Narodna knjiga - Beograd, 2002. god. Broširan povez, 20 cm. 401 str. Moćni nastavak bestselera „Kad jaganjci utihnu`. Sedam godina je prošlo od bekstva Hanibala Lektera iz zatočeništva. Sedam godina živeo je slobodno i upijao najfinije mirise i ukuse sveta punim plućima. Ali to ne znači da je bio zaboravljen: uljezi su našli njegovo utočište i razotkrili njegov novi identitet, osetivši zlo koje ga okružuje. Bogataš koji je zbog Lektera osakaćen. Korumpirani italijanski policajac željan slave i novca. Klarisa Starling, koja nikad nije zaboravila susret sa doktorom. Lov može da počne. Sve troje, svako na svoj način, žele da pronađu Hanibala Lektera. I svima će se želja ostvariti. Ali samo će jedno od njih poživeti dovoljno dugo da uživa u nagradi. „Da li je Hanibal dobar kao „Crveni zmaj` i „Kad jaganjci utihnu`? Ne, još je bolji.“ - Stiven King Kad jaganjci utihnu

Autor: Ričard Metison Preveo Draško Roganović Izdavač: Kojot Beograd Godina izdanja: 2003 Broj strana: 176 Format: 20 x 12 Povez: Meki povez Opis i stanje: Veoma dobro - odlično očuvano, nekorišćeno Kultno delo horor književnosti. Robert Nevil je verovatno jedini preživeli čovek na zemlji. Svi ostali ljudi preobrazili su se u krvožedna bića koja se pojavljuju isključivo noću. Oni žude za Nevilovom krvlju. Dan za danom, on pribavlja namirnice i ostale stvari neophodne za život, u nadi da napolju postoji još neko ljudsko biće koje je opstalo. Ali sve vreme stvorenja vrebaju u tami, prateći svaki njegov pokret, čekajući da napravi grešku... Koliko dugo može jedan čovek opstati u svetu vampira? „Mislim da je pisac koji je izvršio najveći književni uticaj na mene Ričard Metison. Knjige kao što je Ja sam legenda za mene su bile inspiracija.“ - Stiven King „Ovo je jedan od deset najboljih romana svih vremena o vampirima.“ - Fangoria „Najinteligentnija i najuzbudljivija vampirska priča još od Drakule.“ - Din Kunc 01.02.2024.