Mek povez, br.strana 148, Moskva 2000 god. Autor - istaknuti sahovski trener Viktor Pozarski Stanje - odlicno 5- (veoma ocuvana) Knjiga broj 3 iz Autorove serije knjiga SAMOUCITELJ ZAVRSNICA MODERN CHESS SELF-INSTRUCTOR The END-GAME Autor prikazuje preko 330 poucnih primera/zadataka sahovskih zavrsnica prvenstveno namenjenih za samostalnu vezbu i analizu. U drugom delu se prikazuju komentari i resenja datih zadataka. Odlicna za studiranje i bolje razumevanje sahovskih zavrsnica! Sadrzaj prikazan na fotografiji za kvalifikovane sahiste, trenere i ljubitelje saha Ako ima pitanja - kontakt preko poruka

NOVAK ĐOKOVIĆ The sporting statesman Chris Bowers NOVAK ĐOKOVIĆ The sporting statesman Chris Bowers Knjiga je na ENGLESKOM JEZIKU. .. . ---------------------------- NOVAK ĐOKOVIĆ Knjiga je NOVA. .. .. ---------------------------- L3

Dr Milivoje Matić

Tvrd povez, br.strana 272, drugo ispravljeno i dopunjeno izdanje, Sovjetska Rusija, Moskva 1980.god. Knjigu sastavio - velemajstor Aleksandar Kotov. Stanje - odlicno 5- (veoma ocuvana) Uz knjigu ide i plastificirani zastitni omot, (malo zacepljen, ali dobro ocuvan) URALSKI SAMOCVET (knjiga o Anatoliju Karpovu, dvanaestom sampionu sveta u sahu) U knjizi se govori o detinjstvu i mladosti velemajstora Karpova, o formiranju i procvatu njegovog talenta. Na sredisnjim stranama knjige obilje fotografija mladog Karpova Vise u sadrzaju koji prilazem na fotografiji retko u ponudi za sahiste, ljubitelje saha i kolekcionare Odgovaram na pitanja ako ih bude bilo

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Ribolov je aktivnost lova riba. Reč ribolov se takođe koristi i za lov na druge životinje koje žive u vodi kao što su razne školjke, rakovi, lignje, sipe, hobotnice, kornjače i dr., jedino se za kitove koristi pojam kitolov. Ribolov je stara i široko rasprostranjena aktivnost sa raznim tehnikama i tradicijama, ali i primenom modernih tehnoloških pomagala. Prema FAO statistici, ukupan broj ribara i poljoprivrednika ribe je procenjen na 38 miliona. Ribarstvo pruža direktno i indirektno posao prema procenama za 200 miliona ljudi. Razlikuju se sportski i komercijalni ribolov. Ribolov se prema mestu ulova može podeliti na: rečni ribolov, morski ribolov, jezerski ribolov, i veštački ribolov (ribogojstvo). Prema statistikama FAO agencije Ujedinjenih nacija, procenjuje se da ukupan broj komercijalnih ribara i uzgajivača ribe iznosi 38 miliona. Ribnjaci i akvakultura pružaju direktno i indirektno zaposlenje za preko 500 miliona ljudi u zemljama u razvoju.[1] Godine 2005, svetska potrošnja ribe ulovljene ribolovom u divljini po glavi stanovnika iznosila je 14,4 kilograma, a dodatnih 7,4 kilograma ubrano je sa ribogojilišta.[2] Istorija Udica iz kamenog doba napravljena od kosti. Glavni članci: Istorija ribolova i Istorija plodova mora Ribolov je drevna praksa koja datira barem od početka perioda gornjeg paleolita pre oko 40 000 godina.[3] Izotopska analiza koštanih ostataka Tjenjuenskog čoveka, modernog čoveka od pre 40.000 godina iz istočne Azije, pokazala je da je redovno konzumirao slatkovodnu ribu.[4][5] Arheološke karakteristike poput školjki u otpadu,[6] odbačenih ribljih kostiju i pećinske slike pokazuju da je morska hrana bila važna za opstanak i da je konzumirana u značajnim količinama. Ribolov u Africi je evidentan vrlo rano u ljudskoj istoriji. Neandertalci su lovili ribu oko 200.000 pne.[7] Ljudi su mogli da razviju košare za zamke za ribu, i da pletenjem naprave rane oblike ribarskih mreža kako bi mogli da love više ribe i u većim količinama.[8] Vrše-vršve za lov riba glovica, Muzej Hercegovine, Trebinje Tokom ovog perioda, većina ljudi je živela životnim stilom lovaca-sakupljača i bilo je neophodno da budu stalno u pokretu. Međutim, tamo gde postoje rani primeri trajnih naselja (mada ne nužno i stalno naseljenih) poput onih na Lepenskom Viru, ona su gotovo uvek povezana sa ribolovom kao glavnim izvorom hrane.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Bora Mirosavljević je rođen 1937. u Futogu. Višu mešovitu gimnaziju Svetozar Marković je završio u Novom Sadu, a nakon mature posvetio se novinarstvu, uporedo sa studijama na novosadskom Filozofskom fakultetu. Dimlomirao je na Višoj školi za organizaciju rada i na Ekonomskom fakultetu u Subotici. Već kao mladić, imao je čast da 1961. prvi ponese trofej `Zlatno oko`, koji je stekao veliki ugled i višestruko prerastao lokalne okvire. Laskavu titulu majstora fotografije dodeljivanu od strane Foto saveza Jugoslavije stekao je 1987, a kao urednik i autor pripremio je više izvanredno ilustrovanih i sadržinski krcatih knjiga o Novom Sadu, F.K. Vojvodina i životu uopšte. U mladosti se oprobao i kao filmski stvaralac. Autor je prvog tonskog filma snimljenog u Novom Sadu, a za ostvarenje `Kad bi klupe pričale` 1957. dobija prvu nagradu Saveza filmskih radnika Jugoslavije. Tokom pola veka drugovanja sa foto-aparatom izlagao je svoje radove na oko hiljadu izložbi u zemlji i u više od 50 zemalja sveta. Dobitnik bezbroj nagrada otkrio nam je kako se zainteresovao za fotografiju, šta ga je najviše inspirisalo, kao i neke od nadrealnih, a malo poznatih gradskih situacija.

Beograd 1996 meke korice ilustrovana NOVA

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Sportski ribolov predstavlja lov na ribu dozvoljenim sportskim priborom, pri kojem se ribolovac pridržava ribolovnih pravila i sportske ribolovne etike. Blizak kontakt s prirodom, zanimljivost i masovnost svrstavaju ovu delatnost u istaknute rekreativne sportove. Za aktivno bavljenje sportsik ribolovom — osim podvodnim — prktično nema starone granice. Dok su otali sportovi vezani uz životnu dob najbolje fizičke kondicije, ribolovom se ljudi bave od rane mladosti do kasne strosti. Draž ovog sporta je u njegovoj velikoj raznolikosti, te unošenju individualnih sklonosti, prema vlastitim fizičkim i psihičkim sposobnostima. U praksi sportski ribolov se deli na slatkovodni, morski i podvodni. Postoji veliki broj ribolovnih tehnika koje su se razvijale na različitim terenima. „Slatkovodne“ tehnike su ribolov na plovak, varaličarenje, ribolov mušičarenjem, dubinski ribolov, ribolov iz ruke savremeni lov šarana i lov ribe hranilicom-fider tehnika.

Naslov: Standardi rasnih pasa po FCI grupama : VI grupa, VII grupa, XIII grupa, IX grupa, X grupa - Treće dopunjeno idanje - Izdavač: Kinološki savez Republike Srbije Pismo: latinica Br. strana: 293; ilustrovano Format: 24 cm Povez: meki Tiraž: 300 Knjiga je u celosti (listovi, korice, povez) odlično očuvana: listovi su potpuno čisti i ravni, nigde nema podvlačenja, obeležavanja, dopisivanja, `magarećih ušiju` i sl., kao novi su, i odlično su povezani međusobno i sa koricama. POGLEDAJTE: ovde imam u ponudi i knjigu Standardi rasnih pasa po FCI grupama : I grupa, II grupa, III grupa, IV grupa, V grupa: https://www.kupindo.com/Sport/42415289_STANDARDI-RASNIH-PASA-PO-FCI-GRUPAMA-I-II-III-IV-V Rasni psi - standardi - kinologija

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Košarka je vrsta timskog sporta, koji uglavnom čine dva tima od po pet igrača, koji se takmiče jedan protiv drugog na terenu pravougaonog oblika. Glavni cilj je postizanje što više poena, što se ostvaruje ubacivanjem lopte u koš, pritom pokušavajući da protivnički tim postigne što manje poena. Prečnik košarkaške lopte je 24 centimetra, a prečnik obruča skoro duplo više, 46 centimetara. Koš je vredan jedan poen prilikom šutiranja slobodnih bacanja, dva poena prilikom šutiranja unutar linije tri poena, i tri poena ukoliko se šutira izvan linije tri poena. Tim koji na kraju utakmice postigne najviše poena, ukoliko je na kraju regularnog dela rezultat izjednačen, igraju se produžeci. Tokom vremena košarka je razvila uobičajene tehnike šutiranja, dodavanja i vođenja lopte, kao i pozicije igrača i napadački i odbrambeni mehanizam. Dok se uobičajena takmičarska košarka odvija pod strogim i tačno određenim pravilima, razne varijacije košarke učinile su košarku bližu igračima i s manjim brojem pravila. Košarka je jedan od najgledanijih sportova na svetu. Dok je takmičarska košarka isključivo dvoranski sport koji se odvija na terenu za košarku, manje regulisane vrste košarke mogu se igrati i kao spoljni sport na podlogama različitim od parketa, koji je standard za takmičarsku košarku. Istorija Počeci Početkom decembra 1891, Džejms Nejsmit, kanadski lekar na Univerzitetu Makgil i profesor fizičkog vaspitanja na Koledžu Springfild, osmislio je novu igru na zatvorenom terenu koja bi služila za održavanje kondicije učenika tokom dugih zima. Odbacio je mnoge predložene igre s objašnjenjem da su pregrube ili nepotpune, i na kraju je modifikovao dečju igru Patka na kamenu, prilagodio je nekoliko sportova u jednu celinu i napisao je jednostavna pravila. Koš je stavio na visinu od 3,05 m. Taj koš se razlikovao od današnjeg po tome što je imao čvrsto dno, dok današnji koševi imaju mrežicu koja propušta loptu. Dok su koševi imali čvrsto dno, svaki put nakon postignutoga koša lopte su se morale izbijati iz koša. Nejsmitova nova igra bila je vrlo slična rukometu koji je nastao otprilike u isto vreme kao i košarka, krajem 19. veka. Ženska košarka počela je 1894. kada je Senda Berenson, profesorka fizičkog vaspitanja prilagodila Nejsmitova pravila ženama. Prva službena košarkaška utakmica održana je 20. januara 1892. u dvorani Gimnazije Udruženja mladih hrišćana. Igralo se s devet igrača na terenu upola kraćem nego današnji NBA teren. Originalni naziv košarke na engleskom je basketball, a složenica je od reči basket – koš i ball – lopta. Ime je Nejsmitu predložio jedan od njegovih učenika. Igra je bila popularna od samog početka. Prvi igrači košarke bili su studenti Gimnazije Udruženja mladih hrišćana. Kasnije igra se proširila na čitav SAD i Kanadu. Do 1896. godine postojale su i brojne ženske košarkaške ekipe, no poprilično gruba pravila i brojna publika odvratila su košarku od primarnog cilja Udruženja mladih hrišćana, igre koja pomaže studentima da ostanu u formi. No, uprkos tome, pre Prvog svetskog rata uspostavili su se brojni amaterski savezi s amaterskim klubovima, i to u SAD. Košarka se prvo igrala s fudbalskom loptom. Prve lopte izrađene isključivo za košarku bile su smeđe, što je bila uobičajena boja sve do pedesetih 20. veka kada je Pol Toni Hinkl, u potrazi za loptom koja bi bila uočljivija, u upotrebu uveo narandžastu loptu, koja je i danas standardna. Vođenje ili odbacivanje lopte od podloge (engleski: dribling), nije bilo predviđeno prvim pravilima. Predviđeno je bilo samo dodavanje lopte između saigrača odbacivanjem lopte od podloge. Dodavanje lopte bio je prvi primer kretanja lopte. Vođenje je postepeno našlo put do košarke i postao dozvoljen, međutim, nije se previše koristio zbog nepravilnog oblika tadašnjih lopti i njihovog nepravilnog odskoka. Tek je sredinom pedesetih vođenje postalo popularna metoda baratanja loptom, što je bilo uslovljeno poboljšanjem njenih svojstava za što je zaslužan Pol Toni Hinkl. Košarka, netbol, odbojka i lakros jedini su sportovi s loptom izmišljeni od strane država Severne Amerike. Druge igre poput bejzbola i kanadskog fudbala izmislili su Evropljani, Azijci ili Afrikanci.

Knjaževac Autorsko izdanje, 2008. Predgovor Zoran Ćirić (Magični Ćira) Jedinstveno štivo ove vrste kod nas: lična istorija fudbala. Sa posvetom autora, praktično nekorišćena. Nišlija prvi ujedinio Evropu Predsednik UEFA Mišel Platini `ukrao` ideju od Srbina Miroslava Vučetića, koji je još pre sedam godina predložio da se Evropsko prvenstvo u fudbalu održi u više država. Pre sedam godina predložio da se EURO održi u više zemalja - Miroslav Vučetić Prvenstvo Evrope u fudbalu 2020, koje se poklapa sa 60-godišnjicom ovog takmičenja, igraće se u više država, najverovatnije u 13. Izvršni komitet UEFA, na sastanku u Lozani stao je iza ove ideje, koja je primljena sa oduševljenjem, pogotovo u državama koje sebe vide kao jednog od mogućih domaćina. FSS i generalni sekretar Zoran Laković takođe su izrazili nadu da bi Srbija mogla da bude jedan od tih, 13 organizatora, pogotovo ako država stane iza ovog projekta i pomogne izgradnju modernog stadiona po standardima UEFA. Zanimljivo je da je ideju o organizaciji velikih šampionata, kao što su evropsko i svetsko prvenstvo, promovisao i Miroslav Vučetić iz Niša, autor knjige `Fudbalska biblija`, koji je to predložio još pre sedam godina. `Na 130. strani moje knjige dokumentovan je predlog da se završnice velikih kontinentalnih takmičenja igraju, ne u jednoj ili dve zemlje, već u više gradova i više zemalja, a da bi se, kako se takmičenje odvija i privodi kraju, sužavale ka odredištu finalnog meča. Kada sam 2005. godine poslao pismo u UEFA predložio sam da se isti model primeni i na sve ostale kontinente i njihova završna takmičenja, što bi sigurno doprinelo popularizaciji i razvoju fudbala u mnogim zemljama`, istakao je Miroslav Vučetić. Pismo, sa ovakvim predlogom, Vučetić je poslao na mnogo fudbalskih adresa u Evropi i svetu, ali mu je stigao odgovor samo sa nekoliko, i to ne iz UEFA, nego iz FIFA, više kurtoaznog karaktera. Nije Vučetić odgovor dobio ni iz Fudbalskog saveza Srbije, iako je pisao generalnom sekretaru Zoranu Lakoviću, još u januaru 2010. godine. Ovih dana Miroslav Vučetić ne krije zadovoljstvo zbog toga što je njegova ideja našla mesto u praksi i odlukama organa UEFA. Ima tu, naravno, i Vučetićevog razočaranja zbog neuspešnog dokazivanja da je on autor ove ideje, a ne njen današnji promoter, Mišel Platini. `To jeste najbolja vest za fudbal, kao i za mene lično. Tako će sve evropske zemlje, velike i male, koje učestvuju na tom takmičenju od početka, dobiti priliku da organizuju završni deo. Srećan sam, jer je moja ideja na neki način prihvaćena. Pisao sam UEFA i gospodinu Platiniju lično, dokazujući da imam pravo na tu ideju i nisam dobio nikakav odgovor. Tražio sam samo priznanje za moj trud i posvećenost fudbalskoj igri`, zaključio je Vučetić.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Karate ili karatedo (jap. 空手; u prevodu prazna ruka ili put prazne ruke) je borilačka veština, poreklom iz Japana, iz tadašnjeg Rukju kraljevstva. U bukvalnom prevodu, kara znači prazna (gola) ili kineska (po načinu izgovora), te ruka ili šaka, dakle prazna ruka, i misli se na način odbrane, odnosno borbe „bez oružja u rukama“. Moderni naziv karatedo (Karate-dō) treba da svrsta karate u liniju sa drugim budo stilovima (Budō); mada se još uvek uglavnom koristi uobičajni izraz karate. Karatista se naziva karateka (空手家). Nastanak karatea vezuje se za stare borilačke veštine ostrva Okinave, 19. veka, gde su se lokalne tradicije mešale sa kineskim i japanskim uticajima.[1][2] Početkom 20. veka karate stiže u Japan, a posle Drugog svetskog rata raširio se po svetu. Karate pripada tvrdim stilovima. Nasuprot mekim stilovima (aikido, ving cun itd.) koji gledaju da koriste snagu i energiju napadača, tvrdi stilovi ističu telesnu kondiciju, pre svega brzinu i snagu iz brzine. Tehnički, karate koristi udarce pesnicom, šakom, prstima, laktovima, kolenom i nogama, razne blokade, a ponekad se uče i poluge, bolni hvatovi, udarci u vitalne tačke (u oči, grlo, nos itd.), i tehnike rukovanjem oružja - kobudo. Istorisjki, i u nekim od modernih stilova, takođe se podučavaju rvanje, bacanja, zglobna zaključavanja, ograničavanja.[3] Moderni karate je često sportski orijentisan, te time takmičenja imaju veliki značaj. Ovo može da bude na štetu realnih tehnika samoodbrane, koje su isto deo karatea. Radomir Mudrić (Vršac, 1953) je univerzitetski profesor i doktor fizičke kulture. Učenik je Vladimira i Ilije Jorge, druga generacija karatista u SFR Jugoslavije i jedan od osnivača Karate saveza Beograda. Nosilac je crnog pojasa (Hanši 8. Dan u tradicionalnom Šotokan-Fudokan karateu). Izučava i usavršava se u Karate Đucu, koji i promoviše od 1995. godine. Obrazovanje i profesionalna karijera Rođen 22. jula 1953. godine u Vršcu. Diplomirao na Fakultetu fizičke kulture u Beogradu 1978. godine. Na istom Fakultetu magistrirao je 1994. godine a doktorirao 1999. godine, sa temom „Varijabilitet vremenskih parametara napada u karateu”.[1] Od 1978. godine radio je kao profesor fizičkog vaspitanja u Obrazovnom grafičkom centru u Novom Beogradu, nakon toga od 1979. radi u Sportskom centru 25. maj, u Beogradu. Od 1994. godine bio je zaposlen u Višoj školi unutrašnjih poslova u Zemunu MUP Republike Srbije kao nastavnik u zvanju profesora na predmetu Specijalno fizičko obrazovanje. Od 2006. god. profesor na Visokoj sportskoj i zdravstvenoj školi u Beogradu (trenerski smer).

Mek povez, br.strana 159, Dizeldorf 1992.god. Autor - Leisebein Schneider Stanje – odlicno 5 (izvanredno ocuvana!) 500 brandneue Gambitpartien (Band 2) - 500 GAMBITNIH PARTIJA - Autor prikazuje 500 sahovskih partija odigranih u gambitnim otvaranjima i sistemima. Daju se partije i sa komentarima ali i bez njih. Notacija je figurna (univerzalna) sve je lako za pregled. Neke od partija su ilustrovane sahovskim dijagramom. retko u ponudi za napredne sahiste i ljubitelje saha Ako ima pitanja - kontakt preko poruka

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Fudbal (engl. football, od engl. foot) — „stopalo“ i ball — „lopta“) ili (hrv. nogomet), kolektivni je sport koji se igra između dve ekipe, sastavljene od po jedanaest igrača. Fudbal je trenutno najpopularniji sport na svetu. Igra se u preko 200 zemalja. Mogu ga igrati ljudi svih godišta i muškarci i žene. Često se o fudbalu govori kao o „najvažnijoj sporednoj stvari na svetu“. Igra se fudbalskom loptom na pravougaonom igralištu s prirodnom ili veštačkom travom. Golovi su smešteni jedan nasuprot drugom na kraju uže strane igrališta. Cilj igre je ubaciti loptu u protivnički gol bilo kojim delom tela osim rukom. Jedino golman može u ograničenom prostoru, takozvanom kaznenom prostoru, igrati rukom. Pobednik utakmice je ekipa koja na kraju utakmice postigne više golova (pogodaka). Savremena fudbalska igra razvila se u Engleskoj posle stvaranja prvog fudbalskog saveza 1863. godine. Prva pravila datiraju iz iste godine, a sa manjim promenama održala su se i do danas. Najviše fudbalsko telo je FIFA. FIFA organizuje Svetsko prvenstvo u fudbalu. Igre koje su se temeljile na šutiranju lopte odigravale su se u mnogim zemljama tokom istorije. Najstarija igra o kojoj postoje dokumenti je cuju[2], koja se pominje tokom vojnih vežbi za vreme dinastije Čin u Kini (255.-206. pre nove ere). Ostale pradavne igre bile su kemari u Japanu i harpastum u Starom Rimu. Pravila fudbalske igre su doneta sredinom 19. veka da bi konačno ujedinila sve vrste fudbala koje su se igrale po raznim školama širom Velike Britanije. Prva su pravila izmišljena u Kembridžu 1848, ali nisu bila usvojena. Tokom 50-ih godina 19. veka brojni klubovi u državama s engleskim kao maternjim jezikom igrali su fudbal koji se razlikovao od jednog do drugog mesta. Neki su klubovi donosili sopstvena pravila, a najpoznatija su bila „Šefildska fudbalska pravila“ iz 1867. Takođe, 1862, Džon Čarls Tring izneo je svoju vrstu pravila koja su imala uticaja u stvaranju prvih „fiksnih“ pravila[3]. Sva ova pravila su imala pozitivnu posledicu; stvaranje prvog fudbalskog saveza, dana 26. oktobra 1863.. Prvo okupljanje saveza bilo je u Freemason`s Tavern u ulici Great Queen Street u Londonu[4]. U Freemason`s Tavern, tokom pet susreta između oktobra i decembra, doneta su službena pravila koja su, s manjim izmenama, na snazi i danas. Na završnom sastanku, klub Blackheath povukao se iz saveza zbog izbacivanja dva pravila; prvo, u kojem je pisalo da je dopušteno igrati rukom bilo gde na terenu i drugo, u kojem je dozvoljeno udaranje po nogama. Danas, pravila donosi IFAB (International Football Association Board). Ovo je telo osnovano 1886. posle sastanka u Mančesteru[5]. Na tom su sastanku učestvovali, osim engleskog, i škotski, velški i irski fudbalski savez. Najstarije fudbalsko takmičenje je engleski FA kup, prvi put održan 1872.[6] Engleska je takođe dom najstarije lige, osnovane 1888. od strane Aston Vile. Originalni sistem takmičenja okupljao je 12 ekipa iz srednje i severne Engleske. FIFA je osnovana 1904. u Parizu, obećavši da će poštovati i pokušati da unapredi fudbalska pravila. Povećana popularnost fudbala na međunarodnom nivou dovela je da IFAB primi FIFA-u pod svoje okrilje 1913. godine. U današnje vreme, IFAB se sastoji od četiri člana iz FIFA-e, kao i od jednog predstavnika iz svakog od četiri britanska saveza. Danas, fudbal svoj status najpopularnijeg sporta na svetu duguje jednostavnim pravilima i minimalnoj opremi. Fudbal se danas igra na profesionalnom nivou u više od dvesta zemalja sveta, a zanimljivo je napomenuti da je, prema FIFA-i, veći broj amatera nego profesionalaca. Također, FIFA je 2001. objavila da preko 250 miliona ljudi igra fudbal redovno za neki profesionalni ili amaterski klub. U velikom delu sveta, fudbal zbog činjenice da je ekipni sport, zbližava ljude i poboljšava odnose između mesta, gradova, pa čak i država. Američka TV-stanica „ESPN“ tvrdi da je plasman Obale Slonovače na Svetskom prvenstvu 2006. prekinuo građanski rat u toj afričkoj zemlji. No, nasuprot tome, dobro je poznat slučaj „fudbalskog rata“ između Hondurasa i Salvadora[7], kao i nemili događaj na Maksimiru 1990, na utakmici između Dinama i Crvene zvezde....

SV 1 59658) Učenje jahanja na englskom jeziku , Learning to Ride by Margaret Hickman, with illustrations John Berry ; Publishers : Ladybird Books 1973 , Knjige koja će pomoći svakome ko uči da jaše. Daje korisne savete ne samo o suštinskim stvarima kao što su kako da ubaci i stavi uzdu i sedlo, kako da se uzjaše i sjaša i koji su pravilni položaji tela, ruku i nogu, već i o kasanju, galopu i skakanju. Pored toga, nudi korisne informacije o razumevanju, negovanju i brizi za vašeg konja. engleski jezik, tvrd povez, format 11,5 x 17,5 cm , ilustrovano u boji, 52 strane

MONOGRAFIJA O FUDBALSKOM KLUBU POLET.OBJAVLJENJA POVODOM 80 GODINA . izdvač:gsp Beograd trvdi povez,kvalitetno štampan ilustracije u boji 68 str.20x20 cm tiraž 500 primeraka

Beograd 1989. Mek povez, ilustrovano, 167 strana. Napomena: tragovi presavijanja prednje korice; ako se to izuzme, knjiga je veoma dobro očuvana. Sadržaj: PREDGOVOR TRECEM IZMENJENOM I DOPUNJENOM IZDANJU UVODNA REČ AUTORA BORILAČKE VEŠTINE NA FILMSKOM PLATNU,BRUCE LEE I AKACIONI KARATE (KUNG-FU) FILM. KUNG-FU I BRUCE LEE KRATKA BIOGRAFIJA BRUSA LIJA JEET KUNE DO FILMOVI — Rašomon (In the Woods) — Sedam samuraja (Shichi-nin-No Samurai) — Krvavi presto (Kumonosu Jo) — Throne of Blood — Sogunovi samuraji (Yagyu Ichizoku-no-lnbo) — Jakuza (The Yakuza) — Kung-fu, zeleni obad (The green Hornet) — Osveta zelenog obada (Fury of the Dragon) — Na zmajevom putu (Way of the Dragon) — U zmajevom gnezdu (Enter the Dragon) — Veliki gazda (Big Boss) — Pesnica velikog zmaja (Fist of fury I) — Zmajeva igra smrti (Game of Death) — Pesnica srdžbe (Fist of fury II) — Čudesni karate (The strongest karate I) — Gospodari smrti (The strongest karate II) — Šogun i Ninđa (Shogun`s Ninja) — Dolazi Ninda (Enter the Ninja). — Ameriéki Ninja I i II (American Ninja I i II) — Ninja I, II i III (The domination I, II i III) — Ninja ratnici (Ninja Warriors). BRUS LI U TRIDESETOM VEKU . LITERATURA Vrlo dobro ocuvana knjiga. Sadržaj je na dodatnim slikama. Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku. Ovo je jedini primerak na sajtu na dan postavljanja! POGLEDAJTE I OSTALE predmete KOJE PRODAJEM POPUST NA VIŠE KUPLJENIH PREDMETA, PITAJTE! KLIKNITE NA LINK http://www.kupindo.com/Clan/zambezi/SpisakPredmeta ------------------------------ 28082019

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Džudo je borilačka veština i olimpijski sport nastao kao skup probranih tehnika iz Džiudžicua. Džiudžicu je u to vreme u Japanu bilo zajedničko ime za sve borilačke veštine (udaračke i rvačke). Tada je osnivač džudoa - Jigoro Kano, koji je savladao nekoliko stilova Džiudžicua, odlučio uzeti ono najbolje od svake i odbaciti nepotrebno.

Igrali se konji vrani - Stevan Veljkovic Konjicki sport i razvoj konjarstva u Zajecaru i okolini 1890-2001. k*+

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Jadransko more je ogranak Sredozemnog mora koji odvaja Apeninski poluotok od Balkanskog poluotoka, te Apeninskog gorja od Dinarskog gorja. Jadran je najsjeverniji rukavac Mediterana, koji je s njim spojen preko Otrantskih vrata (morski prolaz između Jadranskog i Jonskog mora). Države na obalama Jadranskog mora su Albanija, Bosna i Hercegovina, Crna Gora, Hrvatska, Italija i Slovenija. U Jadranu se nalazi preko 1300 otoka, većinom smještenih na istočnoj strani, tj. hrvatskoj obali. Dijeli se na tri bazena, sjeverni koji je najplići i južni koji je najdublji, s najvećom dubinom od 1233 metra. Morske struje putuju u smjeru obrnutom od kazaljke na satu, ulazeći kroz Otrantska vrata uz istočnu obalu mora i vraćajući se uz zapadnu (talijansku) obalu. Morske mijene nisu pretjerano izražene, iako se povremeno mogu dogoditi veće razlike u njihovim amplitudama. Slanost Jadrana je manja od Sredozemnog zato što tekućice u Jadranskom slivu čine trećinu pritoka Sredozemnog mora. Površinska temperatura mora varira od 24o ljeti do 7o zimi. More leži na Jadranskoj mikroploči, koja se u Mezozoiku odvojila od Afričke ploče. Kretanje ploče i sudar s Euroazijskom pločom je znatno utjecalo na uzdizanje okolnih planinskih lanaca. U Jadranu su nađeni svi tipovi sedimenata koje je najvećim dijelom donijela rijeka Po, najveća rijeka u Jadranskom slivu. Zapadna obala je aluvijalna ili terasasta, dok je istočna vrlo razvedena i kraška. Na Jadranu je mnogo zaštićenih područja, kako bi se zaštitila bioraznolikost u kršu. More je obilato florom i faunom i u njemu obitava više od 7000 vrsta, od kojih su mnoge rijetke, endemske i ugrožene. Jadransku obalu nastanjuje preko 3,5 milijuna ljudi. Najveći gradovi su Bari, Venecija, Trst, Rijeka i Split. Najstariji stanovnici jadranske obale su bili Etrušćani i ostala italska plemena, Iliri i Stari Grci. Do 2. vijeka pr.n.e. obala je bila pod kontrolom Rimske Republike. U Srednjem vijeku, Jadranska obala i more su kontrolirale razne države, od kojih su najznačajnije bile Bizantsko Carstvo, Mletačka Republika, Habsburška Monarhija i Osmansko Carstvo. Nakon ujedinjenja Italije, Kraljevina Italija je imala velike pretenzije na kontrolu istočne obale, a time ujedno i cijelog Jadrana koje je trajalo cijeli 20. vijek. Nakon Prvog svjetskog rata i raspada Austro-Ugarske i Osmanskog Carstva, na istočnoj obali su nastale dvije nove države: Slobodna Država Rijeka (1920-24.), Kraljevina Jugoslavija i Albanija. Nakon odvajanja jugoslavenskih saveznih republika, pomorske i teritorijalne granice su se prenijele na novoosnovane države. Glavne djelatnosti uz obalu su ribarstvo i turizam. Hrvatski i crnogorski turizam je ekonomski najbrže rastući u regiji. Pomorski transport je također vrlo bitna djelatnost, a na obali Jadranskog mora postoji 19 većih pomorskih luka kroz koje godišnje prođe preko milijun tona robe. Najveća Jadranska pomorske luke za teretni transport su Venecija, Trst, Kopar i Rijeka, dok se venecijanska i splitska luka najveće putničke luke.

Tvrd povez, br.strana 236, Baky (Azerbejdzan) 1986.god. Autor - Zulejha Zivazova Stanje - vrlo dobro 4+ (veoma dobro ocuvana) ZENE U SAHOVSKOJ KOMPOZICIJI Ova knjiga prikazuje zene-sahistkinje koje su komponovale sahovske probleme. Ukupno 350 sahovskih problema (ima i studija) sa ukupno toliko pozicija-dijagrama. Resenja su prikazana sa opsirnim i strucnim komentarima. Na kraju knjige su date i problemske teme po abecednom redu i brojem kompozicije u knjizi. Dobar sadrzaj retko u ponudi za ljubitelje problemskog saha i sahovske kompozicije, kao i kolekcionare Ako ima pitanja - kontakt preko poruka

Mek povez, br.strana 200, Fiskultura i Sport, Moskva 1972 god. Autor - velemajstor sahovske kompozicije Genrih Kasparjan Stanje - odlicno 5- (veoma ocuvana) S T U D I J E iz sadrzaja SAHOVSKE STUDIJE PO MATERIJALU 1.Studije sa lakim figurama 2.Lake figure protiv raznih figura 3.Topovske studije 4.Topovi protiv raznih figura 5. Dva topa protiv raznih figura 6.Top i lovac protiv raznih figura 7.Top i skakac protiv raznih figura 8. Top i 2 lake figure protiv raznih figura 9. Dama protiv raznih figura 10. Pesacke studije 11. Studije sa raznim materijalom SAHOVSKE STUDIJE PO IDEJAMA 1. Pozicioni remi 2. Pat 3. Mat 4. Sistematicki dobitak 5. Kontraigra crnog na pat ili pozicioni remi 6. Razne studije za dobitak (dobitak materijala, promocija pesaka itd.) 7. Razne remi studije retko u ponudi za kvalifikovane i napredne sahiste, ljubitelje saha i sahovske kompozicije odgovaram na pitanja ako ih bude bilo

Judo

Tvrd povez sa plastificiranim zastitnim omotom, br.strana 256, Fiskultura i Sport, Moskva 1979.god. Autor - Isak Linder. Stanje - odlicno 5 (knjiga nije koriscena!) Omot 5- Первые русские мастера - Prvi Ruski Majstori - Knjiga iz pera Isaka Lindera, autora mnogih radova o istoriji saha. Knjiga je rezultat njegovog istrazivanja zivota i stvaralastva istaknutih Ruskih sahista 19 veka. Medju izuzetnim sahistima iz proslosti, istaknuto mesto zauzimaju Ruski majstori - Aleksandar Petrov, Mihail Cigorin i njihovi savremenici Karl Janis, Sergej i Dmitrij Urusov, Ilja Sumov, Emanuel Sifers, Vladimir Solovcov i Andrej Hardin Na primerima njihovih partija prikazan je doprinos ovih majstora razvoju sahovske umetnosti. Sadrzajan tekst i poucni komentari partija Sadrzaj prikazan na fotografiji veoma retko u ovakvom stanju za sahiste, ljubitelje saha i kolekcionare Ako ima pitanja - kontakt preko poruka

Tvrd povez, br.strana 452, Hamburg 1965 god. Autor - Rolf Schwarz Stanje - odlicno 5 (veoma ocuvana) HANDBUCH DER SCHACH-EROFFNUNGEN Nimzo-Indische Verteidigung Ausfuhrliche Theorie mit 261 Partien Nimcoviceva Indijska odbrana - KOMPLET obradjene sve varijante ove odbrane na primerima Teorije i Prakse, ilustrovano sa ukupno 261 sahovskih partija rasporedjenih po prikazanim varijantama Tekst, komentari i objasnjenja su na nemackom jeziku, a notacija partija je ok, sve je lako za pregled i analizu. Dijagrami uredni i pregledni Autor daje najbolji izbor starih partija Nimcoviceve Indijke! za sahiste, ljubitelje saha i kolekcionare odgovaram na pitanja ako ih bude bilo