Jergovićev stvaralački rukopis na stranicama hrvatskog Jutarnjeg lista jeste svojevrsna strast čitanja različitih umetničkih rukopisa-tekstova svojstvena samo njemu na prostorima bivših jugoslovenskih kultura. I po tome je svojevrsni novi vinaverovski duh-projekat, jer Jergovićevo pisanje o različitim tipovima umetnosti podseća na Vinaverovo čudesno „Beogradsko ogledalo“. Dakle, Jergović je novi južnoslovenski vinaverovski duh, čiji esejistički rukopis ima onu živost i dinamiku koja se na ovim prostorima ne može, niti sme zanemariti... Autobus za Vavilon je zasigurno najuzbudljivija slika onog najvrednijeg stvaranog u proteklih nekoliko godina. Čitaj dalje

Birtija "Kod poslednjeg zalogaja“ literarna je gostionica u kojoj dvoje ješnih novinara Vesna Almog i Aleksandar Vasović pripovedaju jestive priče o tome kako su u davnim i skorašnjim, balkanskim, bliskoistočnim, avganistanskim, mirnodopskim, ratnim, predratnim i poratnim stanjima nabasavali na dobru hranu i još bolje ljude, kako su saznali da ništa ne otvara apetit kao teška artiljerija, a da zvuk krčkanja, cvrčanja i šaputanja hrane na šporetu nadglasava odjeke najžešćih sukoba. Jezike su odgonetali učeći ih iz nenapisanih menija, ručajući na Krimu i užinajući u Jerusalimu… Vesna Almog, rođena u Bosni 1961. godine, tokom svoje karijere novinara, istraživača, fotoreportera i TV producenta radila je za nekoliko francuskih televizija, japanski Asahi Shimbun, londonski Financial Times, švedsku TV4 i druge, a bavila se i procenama političkih rizika terorizma za američku Eurasia Group. Tokom ratova na Balkanu više vremena je provela po ivicama frontova nego u Beogradu. Aleksandar Vasović, nagrađivani novinar, radeći za Radio B92, The Associated Press, BIRN i Reuters, bio je svedokom raspada bivše Jugoslavije, ratova u Iraku, Avganistanu i Ukrajini, konflikata i mirovnih procesa na Bliskom istoku i u Severnoj Irskoj, te migrantske krize. Kroz svoje novinarske karijere upoznali su dugačku listu državnika, komandanata i ratnih gospodara, a najviše naučili od neznanih junaka malih kuhinja, velikih majstora preživljavanja, umetnika istrajavanja, sopstvenih baka, deda, strina i komšija… Ovo štivo nije za kukavice, cepidlake i početnike. Vesna i Aleksandar sastojke mere šakama, debljinom prsta, dužinom dlana, pregrštima i, uopšte, anatomski, a vreme pripremanja precizno je određeno na „sve dok“ i „dok ne“. Stoga kilograme, grame i decilitre treba uzeti isključivo kao orijentire. Početnicima su namenjene hiljade drugih kuvara, a jestive priče iz Birtije "Kod poslednjeg zalogaja” samo onima koji su pregrmeli bezbroj neravnopravnih kuhinjskih bitaka. Čitaj dalje

"Glas koji dolazi iz Srednje Evrope - iz kontinentalnog sveta, sa širokih hrvatsko-panonskih nizina - napisao je, evo, genijalnu knjigu o Mediteranu, nepredvidivu i blistavu, koja jednako obogaćuje kulturnu istoriografiju kao i književnost o moru s njenim hiljadugodišnjim bogatstvima, koja su ravna blagu potonulom u morske dubine. Predrag Matvejević je u isto vreme čovek s obale. Rođen u Mostaru, u Hercegovini, samo pedesetak kilometara daleko od Jadrana, očaran već u detinjstvu rekom i mediteranskim podnebljem, pitao se zašto je rub uz more ponegde tako uzak a razmak kratkotrajan ili pak zbog čega pojedini stanovnici, odmaknuvši se od morske strane, menjaju odjednom običaje i pevaju drugačije pesme." - Klaudio Magris Čitaj dalje

Ova knjiga u glavnim crtama daje opštu istoriju predstava o Satani i demonskim silama, koje su se kao plod kolektivne mašte utkale u istoriju i duhovnost čoveka, od jevrejskih izvora, preko jevanđelja do velikog doba "đavolovog prisustva" u svetu. Na stranicama ovog istraživanja pratimo istoriju zla, užasa, tajnih strahova, u brojnim ljudskim kulturama, od plemenskog nivoa, preko starog Irana, civilizacija Maja i Acteka, do tajanstvenih događaja u evropskim manastirima. Pomoću prikaza brojnih legendi uviđamo kako je Satana, gospodar ljudskog vremena, svuda izgradio opasno sredstvo kolektivnog oslobađanja od odgovornosti. Zlo koje se pripisuje prirodi i istoriji uvek ostaje van racionalnog objašnjenja. Zato je čovek mnogo puta odustajao od nastojanja da pobedi zlo, a izmišljanje Satane poslužilo je za umirivanje lažne savesti. No, đavo ne pripada samo sahranjenim mitološkim svetovima i legendama. On se i danas opasno doziva u pamćenje, te rizikujemo da ponovo odbacimo stečeno iskustvo iz istorije. "Ðavo se čita poput romana zbog živosti kojom pripoveda o oblicima, istoriji i doživljajima Satane." Corriere della Sera Čitaj dalje

Hemingvej, koji ostaje kao nepresušna autoritativna figura i inspiracija budućim generacijama pisaca koje slede njegov istančan stil prividno jednostavne proze…

Knjigu čine eseji koji su za temu imali umetnost, a bili su čitani na Trećem programu Radio-Beograda od 1966. do 1983. god. u emisiji “Radomir Konstantinović prelistava časopise”, kao i eseji objavljivani u Politici i NIN-u (dvonedeljno tokom šezdesetih i sedamdesetih). Odabir eseja učinila je Milica Konstantinović, a Mida Belančić je odredio redosled i grupisanje u tematske celine. Čitaj dalje

Ova studija je fokusirana na trojicu ključnih autora srpskog modernizma i postmodernizma. Reč je o piscima koji svojim delima povezuju srpski i jugoslovenski modernizam i postmodernizam: Ivi Andriću, Milošu Crnjanskom i Borislavu Pekiću. Autor dolazi do zaključka da su pripovedne strukture srpske proze prešle putanju od potpuno razvijenog pripovednog postupka do razgrađene figure pripovedača koji više nije zakonodavac svog teksta. Taj novi pripovedač je tumač teksta koje ugrađuje u svoju tekstualnu strukturu. Ovako obimno i zahtevno istraživanje figure pripovedača i pripoovednih struktura u srpskom modernizmu i postmodernizmu do sada nije objavljeno. Čitaj dalje

Putovanje Zorana Šaponjića kroz predele prostrane i nikad dokučive Rusije je putešestvije jednog veoma darovitog novinara. Ali, ovo nisu novinarske reportaže, nego autentični putopisi, nadahnuti, zreli, sa talasima literarnih opservacija i zapisa. Nisu razglednice iz Rusije, nego koloritne freske njenih gradova i predela, ljudi i zbivanja. Svuda gde stiže, a to su brojna mesta, hiljadama kilometara udaljena jedna od drugih, Šaponjić i perom i srcem otvara njihova vrata i uvodi nas u jedan delimično naslućivan svet, ali nikada dovoljno spoznat, upoznat, raskriljen. On to čini sa opipljivim činjenicama, ali i toplinom srca, zatrčanog zanosa, zbunjene ljubavi, istraživačke strasti. Kao što je u pogovoru ovoj knjizi rekao slavni režiser Emir Kusturica, Šaponjićevi putopisi su ranjivi kao što je i njegova priroda, riječi birane svaki put, kao što Andrić napisa „težinom vlastitog tijela”: - Drago mi je što pišem ove redove koje prilažem uz štampanje njegove knjige putopisa iz Rusije gdje se spomenuti talenat i jezik prepliću u ritmu putovanja i otkrivanja ruskog karaktera skrivenog u duhovnom pejsažu naše bratske zemlje. Čitaj dalje

Trideset godina nakon objavljivanja zbornika radova „Kosovo u usmenoj i srednjovekovnoj književnosti” ukazala se potreba za njegovim ponovnim publikovanjem. Šest vekova od Kosovskog boja akademska zajednica je 1989. godine obeležila naučnim skupom gde su izlagali najeminentniji jugoslovenski istraživači stare književnosti možda po poslednji put okupljeni u granicama jedne države. Čini se da je prošlo dovoljno vremena da se njihov doprinos nauci o književnosti objektivno može oceniti kao izuzetan. Interesovanje za narodnu i srednjovekovnu književnost ni danas ne jenjava, te su ovde predstavljeni naučni rezultati i te kako značajni za dalja istraživanja. Motiv Kosova tumačen je s različitih aspekata: u vezi s idejom oslobađanja od ropstva; u kontekstu junaka antipoda – Miloša Obilića i Vuka Brankovića; kroz analizu narodnih pesama „Smrt majke Jugovića” i „Verenica Toplice Milana”; povodom makedonske usmene poezije; te predanja s juga Srbije o Kosovskoj bici i njenim istaknutim učesnicima; zatim vidova transponovanja kosovske legende u stihovima Filipa Višnjića i starca Milije; interpretacijom naslova „Izgibio Jugovića”; oko vizije slobode, viteštva, časne smrti i etičke dimenzije opredeljenja za carstvo nebesko; posvećivanjem pažnje kosovskom mitu u književnosti Crne Gore; kao i motivu izdaje; te odjecima Kosovske bitke i legende o njoj u srpskoj poeziji; prezentovanjem istorijskih podataka iz hronike Idrisa Bitlisija, napisane na persijskom jeziku; pregledom slovenačkih zapisa o boju na Kosovu; i, najzad, izlaganjem o vidovdanskom kultu i kosovskom mitu. Nataša Drakulić Kozić Čitaj dalje

U nauci o književnosti je poznato da su verzije priče o Hamletu, pre nego što se ona pojavila u znamenitoj tragediji Vilijama Šekspira, napisali danski istoričar iz XII veka Sakso Gramatik (Gesta Danorum), Fransoa de Belfore, u drugoj polovini XVI stoleća (Tragične povesti, Tragiques histoires), i dramski pisac Tomas Kid, čija tragedija Hamlet iz 1584 godine nije sačuvana. Prvi deo ve knjige po prvi put na srpskom jeziku objavljuje književne izvore za delo Vilijama Šekspira. Njen drugi deo predstavlja mali – i u bukvalnom smislu – najsažetiji mogući izbor glasovitih umačenja Šekspirove tragedije, počev od kraja XVIII veka pa do kraja prethodnog. U tom izboru pojavljuju se tumačenja Johana Volfganga Getea, Semjuela Tejlora Kolridža, Endrjua Sesila Bredlija, Ernsta Džounsa, Tomasa Sternsa Eliota i Jana Kota. Iz neprestane diskusije koja o Šekspirovom remek-delu traje već skoro tri veka, izdvojeni su tekstovi koji pružaju, po našem mišljenju, najbolji uvod u ovo delo; izbor bi mogao da bude i mnogo obimniji ali se moralo misliti o obimu ove knjige. Njen središnji deo je sama Šekspirova tragedija, u prepevu Sime Pandurovića i Živojina Simića iz 1924 godine. Čini se da vreme nije naudilo ovom prevodu koji i dalje slovi kao najbolji rad u toj oblasti na našem jeziku. Ovo je u prvom redu prevodilačko delo. Rastko Kostić izvršio je izbor tekstova i preveo ih, sa danskog i engleskog jezika. (Tačnije bi bilo : izbor je napravila nauka o književnosti i istorija književnosti, jer u njemu nema nijednog jedinog imena čije bi mesto ovde trebalo obrazlagati i pravdati.) Neki od ogleda su u pravom smislu prekretnički u interpretaciji Hamleta (E. S. Bredli, E. Džouns, Jan Kot). Najveći broj priloga u knjizi, i u njenom prvom i u drugom delu, pojavljuje se ovde po prvi put na našem jeziku. Čitaj dalje

"Agape“ je proizvod posvećen zajednici i nije urađen ni zbog jedne osobe posebno već smo se trudili da nešto korisno uradimo za dobrobit svih. Jedna od najkorisnijih stvari je da osmislimo naš život na pravilan način, jer, kako kaže profesor Jerotić: "Prvo osmisli svoj život pa ćeš onda lakše da ga živiš.“, izjavio je autor knjige "Agape antologija 2“, Aleksandar Gajšek. Knjigu čini sledećih dvanaest razgovora: Vladeta Jerotić i Radovan Bigović: VERA I NACIJA Vladika porfirije i Rambo Amadeus: SPORIJIM ŽIVOTOM PRONAĆI SEBE Jovan Ćirilov i Vladeta Jerotić: UMETNOST PROSTOR SLOBODE Sanja Domazet: BOŽANSTVENI BEŽBOŽNICI Zoran Milivojević i Vladeta Jerotić: LJUBAV I EMOCIJE Raša Popov: KAD SAM BIO SREĆAN KONJ Timoti Džon Bajford: ŽIVOT JE IGRA Svetomir Bojanin: TAJNA ŠKOLE Lazar Trifunović:JEDNOSTAVAN ŽIVOT VISOKA RAZMIŠLJANJA Dina Čolić Anđelković: VLADICI SE OBRAĆAM KAO DA MI JE ROD Bojan Jovanović: VERODOSTOJNOST I ZLOUPOTREBA KREMANSKOG PROROČANSTVA Dejan Raković: KVANTNO-HOLOGRAFSKA SVEST Čitaj dalje

Ogledi iz savremene analitičke estetike!

Ako je književnost verbalna umjetnost – a jeste – onda analiza svakog književnog djela mora – prvenstveno na osnovu jezičkih kriterijuma – pokušati dati odgovor na pitanje koji to aspekti upotrebe jezika književnom djelu daju status umjetničkog. Drukčije rečeno, u analizi književnog djela uvijek je prisutno i pitanje šta je to differentia specifica jezika književnog djela koja omogućava da ga shvatimo i prihvatimo kao umjetničko. Ako je poetika nauka o književnoj umjetnosti, a jeste, onda se ona – kako to i Roman Jakobson naglašava – „prevashodno bavi pitanjem ’Šta čini jednu verbalnu poruku umetničkim delom?’” To nije, međutim, samo pitanje poetike nego podjednako, ako ne čak i više, pitanje stilistike. I to integralne stilistike, što se bavi načinima ostvarivanja i (među)odnosom stilematičnosti i stilogenosti jezičkih jedinica – od foneme kao najmanje do diskursa ili teksta kao najviše. Čitaj dalje

"Ova knjiga, posvećena Žitiju Gerasima Zelića, sastoji se od nekoliko samostalnih poglavlja ili celina, tako da se može nesmetano čitati i difuzno, ili na preskok, ne obazirući se na njihov redosled; neki se detalji tu i tamo ponavljaju zato što je to bilo potrebno. Namera je bila autorova da iz svega toga što je ovde napisano, da se iz svih prikupljenih i tumačenih činjenica, pojavi duboka i tamna prošlost koja će početi da diše i da iskri živim zrakom koji će nam ovo Zelićevo delo trajnije osvetliti." - napomena autora Čitaj dalje

Do pojave ove knjige, u srpskoj literaturi teško da se (izuzevši retke obrade biografija tek nekolicine rimskih papa, izvučene iz konteksta dvomilenijumske istorije i hronologije) mogao pronaći makar kompletniji spisak rimskih "naslednika apostolske stolice Svetog Petra". Enciklopedijski sistematično, istoriografski odgovorno, koristeći se isključivo zapadnim izvorima, autor ove knjige predočio je, na veoma popularan način, vertikalu dve hiljade godina duge istorijske težnje rimske kurije, od prvog hipotetičkog rimskog episkopa do Jovana Pavla Drugog (Vojtile) i aktuelnog pape Benedikta XVI (Racingera) ne samo da ostvari prvenstvo nad svim ostalim religijama sveta, već i da oblikuje istoriju civilizacije, rukovodeći se pravilom da "cilj opravdava sredstva". Posle tako dubokih doktrinarnih kriza u koje je zapadalo rimokatoličanstvo, posle tolikih odstupanja od Božjih zapovesti na koje je oslonjen duh vere hrišćanstva, posle svih političkih intriga, inkvizicija, razvrata i mračnjaštva, nameće se pitanje da li je ekumenski duh uopšte realan na osnovama koje se nude. Čitaj dalje

Blagoslovio - S blagoslovom Njegove Svetosti Arhiepiskopa pećkog Mitropolita beogradsko-karlovačkog i Patrijarha Srpskog Gospodina Pavla

I kolo sadrži šest knjiga u broširanom povezu: -Upoznajmo religiju -Istorija antičke filozofije -Krsna slava u Srba -Etika Gorskog vijenca -Sveti Vasilije Ostroški -Filozofija svejedinstva

Studije i ogledi o srpskim piscima druge polovine XX veka.

Španija odjednom počinje da izvozi kulturu, i Mada smrt generala Fransiska Franka 1975 godine nije doniela radikalni zaokret u književnosti i umetnosti, kako su predviđali mnogi analitičari španske kulture, ne treba sumnjati da se zaista promenila koncepcijska predstava Španije u njenim očima i očima sveta. Politička i istorijska stvarnost poznata kao „Tranzicija" udaljila je Španiju od slike zaostale, pomalo nespretne zemlje, i približila je novom imidžu jednog modernog, demokratskog, odvažnog i vitalnog kulturnog centra. Frankova turistička industrija je godinama prodavala Španiju kao „drugačiju", što je ona zaista i bila, ali ne onako kako su državni funkcioneri mislili da će je doživljavati. Španija, koja se polako vraćala u međunarodnu zajednicu nacija poslije razornog Građanskog rata (1936-1939) i represivnog razdoblja Frankove diktature (1939-1975) bila je drugačija jer politički nije držala korak sa brzim ulaskom preostatka Evrope u moderni svet a moderne nacije-države smatrale su je parijom. Čitaj dalje

Skice za portrete su proizašle iz autorovih razgovora, prikaza, eseja nastalih uglavnom tokom osamdesetih godina XX veka i predstavljaju zbirku portreta nekih ličnosti i pojava na američkoj književnoj sceni. Većina ovih verbalnih portreta rezultat je pre svega autorovih književnote orijskih interesovanja. Ona su se kretala od divljenja prema delima ovih autora kao čitaoca, preko proučavanja i pisanja o njima, ili njihovog prevođenja, koje je samo po sebi, na neki način, kao čin najveće moguće bliskosti sa tuđim književnim delom i njegovim tvorcem. I van kruga autorovih preokupacija, autori koji su ovde predstavljeni spadaju među najznačajnija imena ili najzanimljivije predstavnike savremene američke i svetske proze, poezije i teorije. Čitaj dalje

Agape je u ranom hrišćanstvu bila trpeza na koju je svako bio dobrodošao, ovaj davni običaj postao je vremenom simbol univerzalne hrišćanske ljubavi; i danas se zna ko veruje da nam je samo ljubav potrebna, njegova je trpeza Agape. SADRŽAJ: Predgovor akademika Vladete JerotićaVladeta Jerotić: SVETI ISAK SIRIN I NAŠE VREME Vladeta Jerotić: SAMOPOZNANjE Vladeta Jerotić: SOLOMONOVE PREMUDROSTI Vladeta Jerotić: BOŽANSKA I LjUDSKA MUDROST U DAVIDOVIM PSALMIMA Petar Jevremović i Vladeta Jerotić: HRIŠĆANSTVO I SEKSUALNOST Sonja Domazet i Vladeta Jerotić: LU SALOME Predrag Marković i Vladeta Jerotić: HRIŠĆANSTVO I ISTORIJA Vladeta Jerotić: NEDREMANO BOŽIJE OKO U ČUDIMA PRIRODE Isidora Žebeljan i Vladeta Jerotić: RELIGIJA I MUZIKA Vladeta Jerotić: SEĆANjA Vladeta Jerotić: O TAJNI Vladeta Jerotić: SAMO DELA LjUBAVI OSTAJU O Vladeti Jerotiću O autoru Čitaj dalje

"U pamet se Srbi i Srbkinje, svoj maternji jezik izučite srbskom glavom srbski razmišljajte sve na polzu i na srbsku diku. Tuđ' jezike ostav'te onima čiji bjehu, čiji i sada jesu, nek' se oni svagde njima diče, vi se dič'te onim što je vaše!" - autor Čitaj dalje

“Predmet ove knjige nije kultura kako se ona uobičajeno shvata! Posmatraću kulturu kao praksu, kao praksu proizvodnje i recepcije svih vrsta simboličkih objekata i struktura, dakle svega onoga što nosi određeno značenje i što podleže tumačenju, ‘čitanju’. Tako shvaćena, kultura obuhvata širok raspon pojava, od značenjskih gestova, slika i predstava, preko diskurzivnih kodova, manje ili više razvijenih narativa, pa do čitavih pogleda na svet, filozofskih stanovišta i elaboriranih ideologija, uključujući ideologije o tome šta je ‘prava’ kultura. U tom složenom spletu praksi, kategorije moći, borbe i strategije bar su jednako važne kao i one koje se sa kulturom uobičajeno povezuju, kao što su lepota, uzvišenost, mudrost, duhovnost, plemenitost, sklad ili pripadanje. Biće prilike da se ponešto kaže i o kulturi u tom užem, klasičnom, odnosno humanističkom smislu. Ali i tada ću joj pristupati kroz jedan kritički obrt, zanimajući se pre svega za samu njenu definiciju – šta se, i zašto, priznaje kao kultura u datom društvu i datom vremenu. Kada se odredi na taj široki i posvakodnevljeni, pragmatički način, kultura mora biti kontekstualizovana. Stoga se ja ovde ne bavim kulturom uopšte ili univerzalnom kulturom, već kulturom na delu u sasvim konkretnom društvu, u Srbiji danas.” Ivana Spasić Čitaj dalje

Luksuzno kožno izdanje "Psihoterapija i religija" je izbor ključnih članaka koje je akademik Jerotić napisao tokom poslednje decenije svog najplodnijeg rada u ovoj oblasti.

Sadržaj: I Silazak Svetog Duha na apostole i prva propovest Apostola Petra II Učenje crkve i njena borba sa jeresima i raskolima III Hrišćanska književnost i bogoslovska nauka