Knjige su odlicno ocuvane... Bigz, Beograd, 1989., tvrd prošiven povez, zlatotisak, zaštitna kutija, 875 str., (311+277+287), 21 cm, bogato ilustrovano. 1. Lazar Hrebeljanovic 2. Kraj Srpskog Carstva 3. Junaci Kosovske Legende Rade (Teodor) Mihaljčić (Srednja Jurkovica, 21. januar 1937 — Beograd, 26. mart 2020) bio je srpski istoričar i član Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske. Drugi svetski rat je preživeo kao siroče, otac mu je ubijen u Jasenovcu, a majka u logoru Stara Gradiška. Osnovnu školu pohađao je u Sisku i Kotor Varoši a gimnaziju u Banjoj Luci. Grupu za istoriju na Filozofskom fakultetu u Beogradu završio je 1960. godine gde je dve godine kasnije izabran za asistenta na Katedri za nacionalnu istoriju srednjeg veka. Magistarski rad Selišta, prilog istoriji naselja u srednjovekovnoj srpskoj državi odbranio je 1965. Tokom 1966. i 1967. proveo je tri meseca na specijalizaciji u Eks an Provansu kod profesora Žorža Dibija, a sedam meseci na Univerzitetu u Atini kao stipendista grčke vlade. Doktorsku disertaciju Kraj Srpskog carstva odbranio je 1971. na Filozofskom fakultetu u Beogradu gde je do penzije predavao nacionalnu istoriju srednjeg veka, od 1984. u zvanju redovnog profesora. Objavio je više radova u domaćim i stranim časopisima. Jedan je od autora Istorije srpskog naroda u izdanju Srpske književne zadruge. Pisao je udžbenike i priručnike za osnovne i srednje škole. Od 1976. godine odgovorni je urednik Istorijskog glasnika, časopisa saveza društava istoričara Srbije. Za knjigu Junaci kosovske legende dobio je Oktobarsku nagradu grada Beograda i Književnu nagradu BIGZ-a. Zajedno sa akademikom Simom Ćirkovićem priredio je Enciklopediju srpske istoriografije, Beograd 1997, i Leksikon srpskog srednjeg veka, Beograd 1999. U Beogradu je 2002. godine pokrenuo časopis Stari srpski arhiv, a 2008. u Banjoj Luci časopis Građa o prošlosti Bosne. Bio je urednik oba stručna časopisa u kojima se na moderan, kritički način izdaje diplomatička građa srpskih zemalja u srednjem veku. Bio član Udruženja književnika Srbije po pozivu, redovni profesor na Filozofskom fakultetu u Banjoj Luci posle odlaska u penziju sa Filozofskog fakulteta u Beogradu, redovni član Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske (ANURS) i sekretar Odjeljenja društvenih nauka ANURS. Njegovi najvažniji radovi i monografije grupisani su u šest tomova sabranih dela koja su štampana 2001. godine u Beogradu.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Bigz, Beograd, 1989., tvrd prošiven povez, zlatotisak, zaštitna kutija, 875 str., (311+277+287), 21 cm, bogato ilustrovano. 1. Lazar Hrebeljanovic 2. Kraj Srpskog Carstva 3. Junaci Kosovske Legende Rade (Teodor) Mihaljčić (Srednja Jurkovica, 21. januar 1937 — Beograd, 26. mart 2020) bio je srpski istoričar i član Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske. Drugi svetski rat je preživeo kao siroče, otac mu je ubijen u Jasenovcu, a majka u logoru Stara Gradiška. Osnovnu školu pohađao je u Sisku i Kotor Varoši a gimnaziju u Banjoj Luci. Grupu za istoriju na Filozofskom fakultetu u Beogradu završio je 1960. godine gde je dve godine kasnije izabran za asistenta na Katedri za nacionalnu istoriju srednjeg veka. Magistarski rad Selišta, prilog istoriji naselja u srednjovekovnoj srpskoj državi odbranio je 1965. Tokom 1966. i 1967. proveo je tri meseca na specijalizaciji u Eks an Provansu kod profesora Žorža Dibija, a sedam meseci na Univerzitetu u Atini kao stipendista grčke vlade. Doktorsku disertaciju Kraj Srpskog carstva odbranio je 1971. na Filozofskom fakultetu u Beogradu gde je do penzije predavao nacionalnu istoriju srednjeg veka, od 1984. u zvanju redovnog profesora. Objavio je više radova u domaćim i stranim časopisima. Jedan je od autora Istorije srpskog naroda u izdanju Srpske književne zadruge. Pisao je udžbenike i priručnike za osnovne i srednje škole. Od 1976. godine odgovorni je urednik Istorijskog glasnika, časopisa saveza društava istoričara Srbije. Za knjigu Junaci kosovske legende dobio je Oktobarsku nagradu grada Beograda i Književnu nagradu BIGZ-a. Zajedno sa akademikom Simom Ćirkovićem priredio je Enciklopediju srpske istoriografije, Beograd 1997, i Leksikon srpskog srednjeg veka, Beograd 1999. U Beogradu je 2002. godine pokrenuo časopis Stari srpski arhiv, a 2008. u Banjoj Luci časopis Građa o prošlosti Bosne. Bio je urednik oba stručna časopisa u kojima se na moderan, kritički način izdaje diplomatička građa srpskih zemalja u srednjem veku. Bio član Udruženja književnika Srbije po pozivu, redovni profesor na Filozofskom fakultetu u Banjoj Luci posle odlaska u penziju sa Filozofskog fakulteta u Beogradu, redovni član Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske (ANURS) i sekretar Odjeljenja društvenih nauka ANURS. Njegovi najvažniji radovi i monografije grupisani su u šest tomova sabranih dela koja su štampana 2001. godine u Beogradu.

Kako prepoznati umetnost 1-12, komplet 1.Gotika 2.Grčka umetnost 3.Barok 4.Islamska umetnost 5.Rokoko 6.Romanika 7.Mesopotamska umetnost 8.Renesansa 9.Kineska umetnost 10.Etrurska umetnost 11.Rimska umetnost 12.Egipatska umetnost Vuk Karadžić, Beograd 1980, tvrd povez, Ilustrovano u boji , svaka knjiga ima po 64 strane , što je u kompletu sveukupno 768 strana Stanje: Veoma dobro, na par knjiga neznatno naznačen tekst grafitnom olovkom. Biblioteka KAKO PREPOZNATI UMETNOST je široka panorama glavnih epoha i stilova umetnosti sveta, od najstarijih dana do savremenog doba. Daje kratka,sažeta,pristupačna i potpuna obaveštenja koja mogu podjednako da zadovolje interesovanja i stručnjaka i ljubitelja umetnosti. Tekst je ilustrovan višebojnim reprodukcijama umetničkih remek dela.

Nove knjige - samo kao komplet Autor:: Vil Djurant Žanrovi:: Filozofija Izdavač:: Narodno delo Godina izdanja:: 2022. Broj strana: 300 + 300 Pismo: Ćirilica Povez: Mek Format: 23 cm SADRŽAJ prve knjige Prva glava PLATON I Otadžbina Platonova II Sokrat III Platonov razvitak IV Etički problem V Politički problem VI Psihološki problem VII Psihološko rešenje VIII Političko rešenje IX Etičko rešenje X Кritika Druga glava ARISTOTELO I GRČКA NAUКA I Istoriska pozadina II Delo Aristotelovo III Zasnivanje logike IV Organizacija nauke 1 Grčka nauka pre Aristotela 2 Aristotelo kao prirodnjak 3 Zasnivanje biologije V Metafizika i priroda božja VI Psihologija i priroda umetnosti VII Etika i priroda sreće VIII Filosofija države 1 Кomunizam i konservatizam 2 Brak i vaspitanje 3 Demokratija i aristokratija PRIČA O FILOSOFIJI IX Кritika X Poslednje godine života i smrt Treća glava FRANJA BEКON I Od Aristotela do Renesansa II Politička karijera Franje Bekona III Ogledi IV Velika rekonstrukcija 1 Napredovanje učenosti 2 Novi organon 3 Utopija nauke V Кritika VI Završna reč Četvrta glava SPINOZA I Istoriski i biografski podaci 1 Odiseja Jevreja 2 Spinozino vaspitanje 3 Ekskomunikacija 4 Povučenost i smrt II Teološko-politička rasprava III Poboljšanje razuma IV Etika 1 Priroda i bog 2 Materija i duh 3 Inteligencija i moralnost 4 Religija i besmrtnost V Politička rasprava VI Uticaj Spinozin Peta glava VOLTER I FRANCUSКA PROSVEĆENOST I Pariz: Edip II London: Pisma o Englezima III Sire: Romani IV Potsdam i Fridrih V Les Délices: Ogled o naravima VI Ferne: Кandid VII Enciklopedija i filosofiski rečnik VIII Ecrasez l’infâme IX Volter i Ruso X Smirivanje Šesta glava IMANUEL КANT I NEMAČКI IDEALIZAM I Putevi ka Кantu 1 Od Voltera do Кanta 2 Od Loka do Кanta 3 Od Rusoa do Кanta II Sam Кant III Кritika čistoga uma 1 Transcendentalna estetika 2 Transcendentalna analitika 3 Transcendentalna dijalektika IV Кritika praktičnoga uma V O religiji i umu VI O politici i večnom miru VII Кritika i priznanje VIII Beleška o Heglu SADRŽAJ druge knjige Sedma glava ŠOPENHAUER I. Vreme II. Čovek III. Svet kao pretstava IV. Svet kao volja 1. Volja za život 2. Volja za rađanje V. Svet kao zlo VI. Mudrost života 1. Filosofija 2. Genije 3. Umetnost 4. Religija VII. Mudrost smrti VIII. Кritika

Max Domarus HITLER - Reden und Proklamationen 1932-1945 R. Lowit, Wiesbaden, 1973 tvrde korice, 16,5 x 24 cm, ilustrovano, 464 str. + 642 str. Delo se sastoji od četiri knjige, ali u ponudi su sledeće dve; 1. Band I: Triumph Erster Halbband 1932-1934 2. Band II: Untergang Erster Halbband 1939-1940 Knjige su u veoma dobrom stanju, čiste, unutra odlične. Na tri-četiri mesta, na nekim ćoškovima i ivicama, korice su minimalno oguljene (tačkice). Na zaštitnim omotima ima sitnih oštećenja i zacepljenja, a na jednom prevoju manje zacepljenje je zalepljeno selotejpom.

Heinrich Kramer & James Sprenger - Malleus Maleficarum The classic study of witchcraft Translated from the latin by Montague Summers Arrow Books, 1986. Mek povez, 575 strana. EKSTREMNO RETKO, INTEGRALNO IZDANJE! Malleus Maleficarum (у преводу са латинског: Вештичји чекић) је злогласни трактат о вештицама који је написао Хајнрих Крамер, инквизитор Католичке цркве. Књига је написана 1486, а објављена 1487. године.[1][2] Главна сврха књиге била је систематско побијање аргумената да не постоје враџбине и дискредитовање оних који су били скептични или нису веровали у постојање вештица и враџбина. Књига је такође требало да едукује магистрате о процедурама проналажења и кажњавања вештица.[3] У књизи се тврдило да су вештице чешће жене него мушкарци. Између 1487. и 1520. године штампано је 20 издања књиге, а још 16 издања је објављено између 1574. и 1669.[4] Постоји неслагање међу историчарима о утицају који је ова књига имала на инквизицију и интензивирање „лова на вештице“. Према Меккулоху, Malleus Maleficarum је био један од неколико главних фактора који су допринели избијању „вештичјег лудила“.[5] Други савремени историчари сматрају да књига ипак није била толико утицајна.[6] Malj za vještice (lat. Malleus Maleficarum), teološko djelo dominikanca Henrika Institorisa i Jakoba Sprengera, objavljeno 1486. godine, u kojem se iznosi čitav sustav o vješticama i čarobnjaštvu.[1] Neki znanstvenici smatraju kako je jedini autor knjige zapravo Henrik, koji je naveo kölnskog dominikanca i teologa Sprengera kao suautora kako bi djelu priskrbio veći značaj.[2] Sadržaj djela Knjiga se sastoji od uvoda i tri dijela, te sadrži ukupno oko osamsto stranica. U uvodu knjige donosi se tekst bule Summis desiderantes affectibus pape pape Inocenta VIII. iz 1484. godine, koja je je postavila temelje za progon vještica.[3] U prvom dijelu Kramer se bavi stvarnom prirodom postojanja vještičarstva onako kao se spominje u Bibliji i o njenoj prirodi i zločudnosti, drugom dijelu magijskim praksama koje se odnose na spolno općenje i mušku impotenciju, te metodama kojima se ljudi mogu zaštititi od uroka ili ih poništiti[2], dok se u trećem dijelu nabrajaju praktična pravila i procedure za suđenje optuženima pred crkvenim ili svjetovnim sudovima.[4] Utjecaj i posljedice Djelo Malleus maleficarum ušlo je u svjetsku književnost kao jedno od najopskurnijih i najbolesnijih spisa svih vremena, koje je očitom mizogonijom i sadizmom kojim djelo odiše, utjecalo na stvaranje masovne histerije protiv opasnosti od vještica i posljedično dovelo do progona, mučenja i pogubljivanja velikog broja žena (i dijela muškaraca) u sljedećim stoljećima. Otkriće tiskarstva, omogućilo je ubrzano širenje knjige i njenu rasprostranjenost širom Europe. Do 17. stoljeća objavljeno je dvedeset i devet izdanja na latinskom jeziku.[5] tags: vestice, vesticarenje, inkvizicija, vesticarstvo, wicca, ezoterija, dominikanci...

OLIMPIJSKI VEKOVNIK Olimpijski vekovnik 1910 - 2010 komplet 1-2 Olimpijski vekovnik: 100 godina Olimpijskog komiteta Srbije , ---------------------------------- Naslov: Olimpijski vekovnik Autor: priredio Čedomir Šoškić Izdavač: Službeni glasnik, Beograd Godina izdanja: 2010 Format: 230 x 307 mm Povez: Tvrdi, luksuzni - dvotomna monografija Dvotomna monografija OLIMPIJSKI VEKOVNIK – 100 godina Olimpijskog komiteta Srbije (1910-2010) kapitalno izdanje – na 1.100 strana u tvrdom povezu i luksuznoj opremi uzlazi iz štampe krajem novembra. Suizdavači ovog jedinstvenog dela su Olimpijski komitet Srbije i Službeni glasnik. Prvi put u monografiji OLIMPIJSKI VEKOVNIK osvetljava se razvoj i delovanje našeg nacionalnog olimpijskog komiteta u proteklih 100 godina u Kraljevini Srbiji, Kraljevini SHS, Kraljevini Jugoslaviji, FNRJ, SFRJ, SRJ, SCG i Republici Srbiji i objavljuju autentična dokumenta koja su uticala na razvoj našeg olimpijskog pokreta. OLIMPIJSKI VEKOVNIK prvi objavljuje imena, plasmane i rezultata svih 1.323 olimpijaca koji su od 1912. pod srpskom i jugoslovenskom zastavom učestvovali na svim Letnjim igrama i ostvarili 1.747 učešća i osvojili 98 medalja, imena, plasmane i rezultate svih 254 olimpijaca na Zimskim igrama, koji su imali 334 učešća i osvojili četiri medalje, imena i rezultate osvajača 601 medalje na Mediteranskim igrama, 42 medalje na Evropskim olimpijskim festivalima mladih i tri odličja na I olimpijskim igrama mladih. Za OLIMPIJSKI VEKOVNIK uzbudljiva svedočanstva o osvajanju olimpijskih odličja napisali su naši asovi Ivan Gubijan, Stjepan Bobek, Branislav Simić, Đorđe Perišić, Branislav Pokrajac, Svetlana Kitić, Jasna Šekarić, Vlade Divac, Nikola Grbić, Milorad Čavić i mnogi drugi, a učešće naših sportista na Igrama praćeno je autentičnim dosad neobjavljivanim fotografijama. Monografija OLIMPIJSKI VEKOVNIK donosi i celokupnu istoriju međunarodnog olimpijskog pokreta, od korena koji sežu do antičke Grčke i drevnih igara u Olimpiji, preko buđenja olimpizma u XIX veku, osnivanja Međunarodnog olimpijskog komiteta, stvaranja olimpijske ikonografije i njegovog razvoja, do izrastanja Olimpijskih igara u najznačajniju globalnu manifestaciju i to ne samo u sportskom smislu. OLIMPIJSKI VEKOVNIK osvetljava potpuno i sve Igre, Letnje i Zimske, nepristrasno govori o njihovim vrlinama i manama, o njihovim junacima od Spiridona Luisa, Džesija Ovensa, Pava Nurmija, Tonija Zajlera, Žana KLoda Kilija, Abebea Bikile, Boba Bimona, Nađe Komaneči, Erika Hajdena, Karla Luisa do, Bjorna Dalea, Olea Ejnara Bjorndalena, Simona Amana, Majkla Felpsa i Juseina Bolta, kao i o najvećim tragičarima od Doranda Pjetrija i Džima Torpa, preko Meri Deker, Karla Šranca i Gejl Divers, do Merion Džons. Povez: Tvrd Pismo: ćirilica Broj strana:1066 Godina izdanja: Beograd 2010. Bogato ilustrovano Veliki format (31 cm) Istorija olimpizma istorija olimpijskih igara Knjige su NOVE..... ---------------------------- R1

Sarajevo 2019. Tvrd povez, 1200 strana. veći format deo sadržaja na slikama NOVO KNJIGA I — Historija islamskog svijeta 1 – Porijeklo (nastanak) islamske civilizacije: od oko 600. do oko 1200. Od islamske kulture do islamskog društva: Irak i Iran (945-1200). Širenje islamskih društava u svijetu od X do XIX stoljeća. KNJIGA II — Historija islamskog svijeta 2 – Moderne transformacije: muslimanski narodi u 19. i 20. stoljeću. Ira Lapidus istražuje nastanak i razvoj muslimanskih društava širom svijeta. Njegovo obuhvatno gledanje unosi perspektivu i koherentnost u bogatu i raznoliku historiju, koja je osvježena i revidirana. Knjiga je podijeljenja u tri dijela. Prvi pokriva formativnu eru islamske civilizacije i bavi se transformiranjem islama iz kompleksa učenja i kultura u organizirajući princip srednjoistočnih društava. Drugi dio prati stvaranje sličnih društava na Balkanu, u sjevernoj Africi, centralnoj Aziji, Kini, Indiji, jugoistočnoj Aziji i supsaharskoj Africi. Treći se dio bavi reakcijama tih društava na evropski imperijalizam i opisuje kako se ona početkom dvadesetog stoljeća pojavljuju kao nezavisne države s novorođenim privredama. Završna poglavnja bave se novijom historijom islama, nastankom islamskih obnoviteljskih pokreta u njihovim vjerskim, društvenim i političkim dimenzijama, te globalnim islamskim identitetima i organizacijama. Kroz čitavu knjigu, autor se bavi društvenom strukturom društava, porodicama i zajednicama, vjerskim skupinama i političkim režimima. Bogatstvo islamske civilizacije ilustrirano je kroz jezik, teologiju, filozofiju i pravo, kroz umjetnost i arhitekturu. Još otkad je prvi put objavljena, knjiga je postala nezaobilazno štivo za studente i sve one koji nastoje razumjeti muslimanske narode, njihovu historiju i civilizaciju.

Bojovnici i bjegunci Branko Copic POSVETA AUTORA Branko Ćopić (Hašani, Bosanska krajina, 1. januar 1915 — Beograd, 26. mart 1984) bio je srpski i jugoslovenski književnik. Osnovnu školu završio je u rodnom mestu, nižu gimnaziju u Bihaću, a učiteljsku školu pohađao je u Banjoj Luci, Delnicama i Sarajevu, te je završio u Karlovcu. Na Filozofskom fakultetu u Beogradu diplomirao je 1940. godine na grupi za pedagogiju.[1] Prvu priču objavio je 1928. godine, a prvu pripovetku 1936. Njegova dela su, između ostalih, prevođena na engleski, nemački, francuski i ruski jezik. Bio je član Srpske akademije nauka i umetnosti i Akademije nauka i umjetnosti Bosne i Hercegovine. Izvršio je samoubistvo skokom sa Mosta bratstva i jedinstva.[2] Branko Ćopić Branko Ćopić Datum rođenja1. januar 1915.Mesto rođenjaHašani, Bosanska krajina AustrougarskaDatum smrti26. mart 1984. (69 god.)Mesto smrtiBeograd SFRJSuprugadr Bogdanka Ilić-ĆopićProfesijaknjiževnikUčešće u ratovimaNarodnooslobodilačka borbaPotpisOdlikovanja U Ćopićevim delima dominiraju teme iz života ljudi iz Bosanske krajine i Narodnooslobodilačkog rata. BiografijaUredi Branko Ćopić, bista u Herceg Novom Branko Ćopić rođen je 1. januara 1915. godine u selu Hašanima pod planinom Grmečom.[3] U isto vreme, njegov otac Vid, kao vojnik austrougarske armije, borio se negde na frontu u Karpatima, a njegov stric Nidžo, srpski dobrovoljac, borio se u srpskoj vojsci protiv Austrougarske. Kad mu je bilo č

Izdavač: Pravoslavna reč, Novi Sad Tekst: Đani Gvadalupi Prevod: Bogdana Nikolić Povez: tvrd sa omotom Broj strana: 304 Bogato ilustrovano. Format: 26,5 x 36,5 cm Pečatirana, veoma dobro očuvana. Na njenim stranama istražuju se najvažnija mesta i događaji u oba Zaveta. Ova knjiga pripoveda veliku biblijsku priču oslanjajući se na tradicionalan tekst, druge pisane izvore, ljudske tradicije i najnovija arheološka istraživanja. Knjiga oživljava biblijske priče poređenjem umetničkog dela i fotografske reportaže. Izlaganje je ilustrovano dragocenim umetničkim remek delima i fotografijama snimljenim na mestima na kojima su živeli proroci, vojni zapovednici i velike ličnosti iz Biblije. S A D R Ž A J: STARI ZAVET 1. Od Adama do Noja 2. Vavilonska kula i rasejavanje naroda 3. Avram, Isak i Jakov: Josif u Egiptu 4. Mojsije i izlazak 5. Zemlja kojom teku med i mleko 6. Carevi Saul i David 7. Solomonov sjaj 8. Podeljeno carstvo 9. Od vavilonskog ropstva do Makavejskog ustanka NOVI ZAVET 10. Irod Veliki i rođenje mesije 11. Palestina u doba Isusa (K-147)

fali nekoliko strana kod Elijara u jednoj knjizi stoga niža cena inače dobro očuvano kao na slikama (uslikano gde fale strane) jako retko u ponudi Hanifa Kapidžić Osmangić HRESTOMATIJA SRPSKOG NADREALIZMA Poezija i tekstovi Teorija i kritika 1. Marginalije 2. Čeljusti dijalektike 3. Sada i ovde... Napomena, Bibliografske bilješke i objašnjenja, Indeks imena, Latinica, Šiven povez, 335 str 1970; Tvrd povez; I. Svedočanstva bez mere: 1. Gde spava zamišljeni pingvin (Dedinac, Ristić, Vučo, Aragon, Reverdy, Matić, Breton) 2. Tri zlatne vlasi đavolove... 3. Samo peva tajni plamen - Budilnik (Matić, Vučo, Davičo, Ristić, Breton, Char, Crevel, Eluard, Peret, Koča Popović, Tzara... Pogovor, Bibliografske beleške i objašnjenja, Indeks imena, Latinica, Šiven povez, 339 str. Hanifa Kapidžić-Osmanagić, redovni član Odjeljenja humanističkih nauka ANUBiH, rođena je 30. novembra 1935. godine u Sarajevu, gdje se i školovala. Odsjek za francuski jezik i književnost Filozofskog fakulteta Univerziteta u Sarajevu završila je 1958. godine, kada je i izabrana za asistenta za francusku književnost. Nakon uzastopnih izbora u zvanje docenta i vanrednog profesora, za redovnog profesora za savremenu francusku književnost izabrana je 1975. godine. Školske godine od 1960. do 1963. provela je Kapidžić-Osmanagić na dužnosti lektora za srpskohrvatski jezik na Faculté des Lettres Univerziteta u Dijonu, Francuska, gdje je juna 1963. odbranila (mention très honorable) doktorsku disertaciju pod naslovom Le surréalisme serbe dans ses rapports avec le surréalisme français. U toku univerzitetske karijere Kapidžić-Osmanagić obavljala je dužnosti šefa Katedre za francusku književnost, predsjednika Vijeća Odsjeka za romanistiku, kao i dekana Filozofskog fakulteta u Sarajevu (1973–1975) i prorektora Univerziteta u Sarajevu (1985–1988). U ratu 1992–1995. nastavila je svoje univerzitetske dužnosti u opkoljenom Sarajevu. Na poziv francuske strane, a uz pomoć francuskih snaga UNPROFOR-a privremeno je izašla iz sarajevskog obruča i u seriji predavanja svjedočila o situaciji u gradu u Francuskoj, Švicarskoj, Španiji. Istom prilikom održala je ciklus predavanja o nadrealizmu (Le surréalisme contre le nationalisme) na prestižnoj École Normale Supérieure rue d’Ulm u Parizu, na kojoj je u okviru tromjesečnih predavanja nastavila sa gostovanjem pridruženog profesora u naredne tri godine (1995, 1996, 1997). Na slavistici Univerziteta Paris IV Sorbona održala je, kao professeur associé, šestomjesečnu nastavu iz književnosti s bivših jugoslovenskih prostora 1997. godine. Saradnju s tim Univerzitetom i povremena gostovanja nastavila je sljedećih godina. Profesor Hanifa Kapidžić-Osmanagić bavi se književnošću 20-og vijeka s produžecima u 21. vijek, u prvom redu francuskom i komparativnom, književnostima u Bosni i Hercegovini i široj regiji, kao i teorijom književnosti. Kontinuirano tretira nadrealizam, egzistencijalizam, strukturalizam, poststrukturalizam, žensko pisanje u modernizmu i u postmodernoj književnosti. Hanifa Kapidžić Osmanagić objavila je sljedeće knjige studija i studijskih eseja: Srpski nadrealizam i njegovi odnosi sa francuskim nadrealizmom (Sarajevo 1966); Le surréalisme serbe dans ses rapports avec le surréalisme français (Pariz 1968); Hrestomatija srpskog nadrealizma. Poezija i tekstovi. (Sarajevo 1970); Hrestomatija srpskog nadrealizma. Teorija i kritika (Sarajevo 1970); Suočenja. Od nadrealizma do strukture (književni eseji) (Sarajevo 1976); Suočenja II. Portreti i prigode (Sarajevo 1981); Suočenja III. Ristić, Begić, Davičo, Krleža... (Sarajevo 1986); Pjesnici lirske apstrakcije. Poezija 1945–1980. (Sarajevo 1992. Edicija uništena u ratu 1992–1995); Pjesnici lirske apstrakcije. Poezija 1945–1980. (Gračanica 1999); Sarajevo, Sarajevo... Suočenja IV (Sarajevo 1998); U brzake vremena. Suočenja V. (Sarajevo 2003); Strukturalizam. Poststrukturalizam. Lévi-Straus. Barthes. Foucault. Derrida. J. Kristeva. Lacan. Deleuze. Guattari i dr: tekstovi u knjizi Suvremena tumačenja književnosti (sa Z. Lešić, M. Katnić-Bakaršić, T. Kulenović, Sarajevo 2006); Ogledi o Hélène Cixous. Ka poetici idiomatičke razlike. (Sarajevo 2011). Hanifa Kapidžić-Osmanagić priredila je knjigu poezije Vaska Pope, dvije knjige Marka Ristića, Djela Midhata Begića u šest tomova, sve s iscrpnim popratnim studijama. Znatan broj njenih studija i eseja objavljivanih u književnoj periodici još nije uvršten u zasebne knjige. Kapidžić-Osmanagić je dugogodišnji glavni urednik časopisa za književnu i umjetničku kritiku Novi Izraz. Bila je predsjednik PEN Centra BiH od 1997. do 2001. godine. Hanifa Kapidžić-Osmanagić dobitnica je brojnih društvenih i profesionalnih priznanja za svoj rad. Dobila je Šestoaprilsku nagradu grada Sarajeva, Dvadesetsedmojulsku nagradu Bosne i Hercegovine, univerzitetska priznanja i plakete. Nagrada Sloboda IPC Sarajevo je iz 2007. godine. Pripala joj je i nagrada Izdavačkog preduzeća “Svjetlost” za esej godine, objavljen u časopisu Izraz. 1993. godine dobila je Fund for Free Expression Award USA. 2007. godine Predsjednik Republike Francuske odlikovao je prof. Hanifu Kapidžić- Osmanagić Ordenom akademskih palmi (Chevalier des palmes académiques). Professor emeritus od 2005. godine, Kapidžić-Osmanagić i dalje drži nastavu na magistarskom studiju Filozofskog fakulteta u Sarajevu. Oktobra 1995. godine Hanifa Kapidžić-Osmanagić izabrana je za dopisnog člana ANUBiH. Pristupno predavanje održala je o “Grozdaninom kikotu” Hamze Hume. Redovni član ANUBiH je od 2005. godine. Jezgro grupe su sačinjavali: Marko Ristić, Dušan Matić, Aleksandar Vučo, Oskar Davičo, Đorđe Kostić, Stevan Živadinović - Vane Bor, Radojica Živanović Noe, Đorđe Jovanović, Koča Popović, Milan Dedinac, Mladen Dimitrijević (pseudonim Dimitrija Dedinca), Petar Popović i Branko Milovanović. „Pošto su konstatovali da među svima njima u načelu postoji, mimo svih individualnih razlika, izvesna duhovna saglasnost, i da ih jedna stalna izdvojenost deli od svega što se oko njih nameće kao duhovni život, potpisani su smatrali da su im nametnuti, u datim okolnostima, jedno preciznije isticanje onoga što im je zajedničko i jedan disciplinovaniji kolektivni aktivitet, radi koga svaki od njih pristaje da žrtvuje psihološku stranu svoga „ja“. Oni su rešeni da, i u nepredvidljivim dialektičkim momentima ovog aktiviteta, učine i održe konstantnim i nesvodljivim, kretnje svog neprestanog ideološkog i moralnog definisanja. Ova prva zajednička publikacija predstavlja samo jedan vidljiv momenat u obeležavanju tog neophodnog definisanja.“ Potpisnici: Aleksandar Vučo, Oskar Davičo, Milan Dedinac, Mladen Dimitrijević, Vane Živadinović – Bor, Živanović – Noe, Đorđe Jovanović, Đorđe Kostić, Dušan Matić, Branko Milovanović, Koča Popović, Petar Popović, Marko Ristić. Časopis Nemoguće-L′impossible, Beograd 1930. Prednadrealistički period, od 1922. godine, obeležen je individualnim radom srpskih nadrealista. Na osnovu neformalnog ali ipak zajedničkog rada na časopisima Putevi i Svedočanstva i kroz individualni rad iskristalisala se potreba formalizacije zajedničkog rada. Đorđe Jovanović, koji je sa Đorđem Kostićem i Oskarom Davičom saradnik u časopisu Tragovi, predlaže Dušanu Matiću pokretanje časopisa, u kome bi se ispoljio zajednički aktivitet. Osnivački sastanak održan je 30. novembra 1929. godine u zgradi u ulici Zmaj Jovinoj 1 (Kneginje Ljubice 1), u kojoj je na prvom spratu stanovao Aleksandar Vučo, a u jednom periodu dva sprata iznad njega Marko Ristić. Na sastanku u Vučovom stanu se razgovaralo o formiranju nadrealističke grupe i pokretanju zajedničke publikacije. Prema svedočenju učesnika, bili su prisutni Aleksandar Vučo, Đorđe Kostić, Marko Ristić, Oskar Davičo, Dušan Matić i Đorđe Jovanović, a saglasnost sa osnivanjem grupe dali su Koča Popović i Milan Dedinac, koji su se tada nalazili u Parizu. Jezgro grupe su sačinjavali: Marko Ristić, Dušan Matić, Aleksandar Vučo, Oskar Davičo, Đorđe Kostić, Stevan Živadinović - Vane Bor, Radojica Živanović Noe, Đorđe Jovanović, Koča Popović, Milan Dedinac, Mladen Dimitrijević (pseudonim Dimitrija Dedinca), Petar Popović i Branko Milovanović. Takođe su i neke od supruga nadrealista učestvovale u nadrealističkim aktivnostima, na primer Ševa (Jelica) Ristić i Lula Vučo. Nikola Vučo je blizak nadrealističkom pokretu, i mada nije bio potpisnik manifesta, u nadrealističkim publikacijama su objavljeni njegovi radovi. Grupi prilaze Salmon Moni de Buli, Risto Ratković i Slobodan Kušić, ali su se posle nekog vremena odvojili. Slobodan Kušić učestvuje u jednom primeru kolektivnog automatskog pisanja „Sedam minuta genijalnosti ili čari automatizma“. Međutim, 8. marta 1930. šalje pismo upućeno Marku Ristiću, Dušanu Matiću, Aleksandru Vučo, Vanetu Živadinoviću, Đorđu Jovanoviću, u kome piše o svom razmimoilaženju sa stavovima grupe. Takođe, Ljubivoje Jocić, iako je pozitivno odgovorio na postavljena pitanja ankete, odustaje od učešća u nadrealističkim aktivnostima. Osim pripadnika, izvan grupe je nekoliko autora bliskih pokretu, kao što su Rade Stojanović, Vladimir Habunek, Rastko Petrović i drugi. Izdavanjem prvog časopisa nadrealističke orijentacije Nemoguće-L′impossible izdatog 1930. godine, donet je manifest pokreta i grupa dobija svoju publikaciju. Posle objavljivanja deklaracija Pozicija nadrealizma, grupu napušta Dimitrije Dedinac, koji se ne slaže sa tekstom deklaracije, u kojoj se nadrealisti opredeljuju za socijalističku revoluciju. Časopis Nadrealizam danas i ovde prestaje da izlazi posle trećeg broja 1932. godine, i time prestaju kolektivne aktivnosti srpskih nadrealista. Oskar Davičo, Đorđe Jovanović i Koča Popović su uhapšeni, Monny de Boully se seli u Pariz, Radojica Živanović Noe 1934. godine prelazi u novoosnovanu umetničku grupu Život, tako da formalno grupa prestaje da postoji, ali ostali nadrealisti individualno deluju i u narednim godinama. srpski i francuski nadrealizam avangarda

Izdavač: Nerkez Smailagić, Zagreb Autor: Joseph von Hammer Prevod: Nerkez Smailagić Povez: tvrd Broj strana: 536 + 554 Omotnice sanirane selotejpom, same knjige veoma dobro očuvane. Tursko – osmansko carstvo predstavlja zanimljiv, složen i nužan predmet historijske znanosti. Golemi kolos koji se protezao od pustinja Numibije do poljske granice, od Perzije skoro do Venecije, obuhvaćajući dijelove tri kontinenta, bitno je zadugo utjecao i određivao razvoj i sudbinu mnogih naroda, kraljeva i kultura. Nastanak i i učinci tog imperija svakako su jedna od najznačajnijih pojava cjelukupnog srednjevjekovlja na Istoku i Zapadu. 1. TOM 1. Porijeklo i domovina Turaka. Povijest Oguza i Turkmena, perzijskih Seldžuka i Ruma 2. Početak osmanske vladarske kuće. Osmanova vladavina i prvi vladari 3. Od Orhanovog ustoličenja do prvih zaklada u Brusi 4. Od prvih prijelaza Turaka u Evropu do Orhanove smrti 5. Od ustoličenja Murata do njegove smrti 6. Od Bajezidova ustoličenja do daljnih osvajanja u Aziji i Grčkoj 7. Timur-han u osmanskoj povijesti 8. Doba međuvlada nakon Bejezida 9. Od borbi sa vladarom Karamana do Mehmedove smrti 10. Od ustoličenja Murata II do opsade Beograda 11. Od ponovnog Muratovog uspona na prijestol do njegove smrti 12. Od ustoličenja Mehmeda II do osvajanja Konstantinopolja (Carigrada) 13. Od prvih mjera u Carigradu do osvajanja Peloponeza 14. Događaji do osvojenja Negroponta 15. Azijska, karamanska vojna 16. Daljna osvajanja sve do zaposjedanja Skadra 17. Događaji sve do Mehmedove smrti 18. Državne ustanove i kulturna djela za Mehmeda II 19. Ustoličenje Bajezida II i sudbina princa Džema 20. Vladavina Bajezida II 21. Od borbi na Istoku do smjenjivanja i smrti Bajezida II 22. Od ustoličenja Selima do perzijskih ratova 23. Zbivanja na istočnim stranama carstva 24. Osvajanje Egipta i Selimova smrt 25. Prvo razdoblje vladavine Sulejmana I 26. Događaji do opsade Beča 27. Daljni događaji za Sulejmana I 28. Azijske vojne Sulejmana I 29. Od venecijanskog i moldavskog rata do mira s Venecijom 30. Od drugog ugarskog rata do mira sa Ferdinandom i Karlom 31. Daljni događaji, posebno u Perziji i Ugarskoj 32. Daljni događaji, poglavito novi ugarski rat 33. Od smrti Rustem-paše do Sulejmanove smrti 34. Spomenici, istaknute ličnosti i ustanove Sulejmanovog vremena 2. TOM 35. Prvo razdoblje vladavine Selima II 36. Od ciparskog rata do smrti sultana Selima II 37. Od ustoličenja Murata III do smrti Mehmeda Sokolovića 38. Azijske vojne za sultana Murata III 39. Od vanjskih odnosa pod Muratom III do događaja u Arabiji i na Krimu 40. Od pohoda na Perziju do smrti sultana Murata III 41. Od ustoličenja Mehmeda III do osvojenja Kaniže 42. Od smrti velikog vezira Ibrahima do mira na Žitvi 43. Od pohoda na azijske pobunjenike do smrti sultana Ahmeta 44. Od ustoličenja Mustafe I do pogubljenja Osmana II 45. Od ustoličenja Mustafe I do smjenjivanja sultana 46. Od ustoličenja Murata IV do njegova vladarskog osamostaljivanja 47. Od pohoda Husref-paše na Istok do Abazina pogubljenja 48. Od Muratova marša na Erzurum do njegove smrti 49. Od ustoličenja Ibrahimova do venecijanskog rata 50. Od rata s Venecijom do pogubljenja sultanova 51. Od ustoličenja Mehmeda IV do rušenja svemoćne vlasti janičarskih aga 52. Od novih azijskih buna do velikog vezirstva Mehmeda Ćuprilića 53. Veliki vezirat Mehmeda Ćuprilića 54. Od velikog vezirata Ahmeta Ćuprilića do izmjene tursko-austrijskih poslanstava 55. Od okončanja rata na Kreti do osvajanja Kandije 56. Od sultanova povratka u Edrenu do smrti Ahmeta Ćuprilića 57. Od vezirstva Kara Mustafe do drugog opsjedanja Beča (K-136)

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Mirjana Manojlovic Marijanski Berkasovo (panonskorusinski: Беркасов) je naselje u opštini Šid, u Sremskom okrugu, u Srbiji. Prema popisu iz 2011. bilo je 1115 stanovnika. U njegovoj blizini se nalaze ostaci istoimene tvrđave iz srednjeg veka. Ovde se nalaze Srpska pravoslavna crkva Svetih Petra i Pavla u Berkasovu i Manastir Svete Petke. U blizini se nalazi izletište Lipovača. Geografija Naselje Berkasovo je smešteno u delu doline potoka Šidina gde počinje sremska lesna zaravan, na prosečno 149 m. n.v. Osnova naselja uzduženog je oblika i linearne strukture. Obuhvata tri dela : Gladnoš, Staro Berkasovo i Novo Berkasovo. Teritorija susednog Šida se proširila obuhvatajući i deo Berkasova.[1] Istorija Staro naselje prvi put se spominje u papskim dokumentima iz XIII veka; u XV v. to je grad sa tvrđavom pod nazivom Despotovac. Savremeno selo pominje se 1733. godine.[1] Sofronije Podgoričanin je osveštao srpsku pravoslavnu crkvu u selu. Bila je posvećena Sv. Petru i Pavlu. [2] Selo je pripadalo u 18. veku unijatskom vladičanstvu u Šidu.[3] Mesto je 1885. godine pripadalo Erdevičkom izbornom srezu sa svojih 572 žitelja.[4] Manifestacije U Berkasovu se tradicionalno održavaju manifestacije `Dani Sv. Petke` i `Sremska vinijada`

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Dvotomno izdanje ATLASA MEDONOSNOG BILJA predstavlja kapitalno delo iz ove oblasti, jer, na ukupno 1.476 stranica, između ostalog, sadrži prikaz 670 najznačajnijih svetskih medonosnih biljaka, ilustrovanih sa 2.910 originalnih fotografija u boji, zatim 5.600 naziva biljaka, prikazanih na 8 jezika, svrstanih u posebne registre. Autor je višestruko proputovao mnoge predele, kako kontinentalne tako i mediteranske, da bi lično fotografisao sve biljke koje su u ovim knjigama prikazane. Svetska vrednost ovih knjiga potvrđena je na Kongresu APIMONDIA 2003, održanom u Ljubljani, kada je za dvotomni ATLAS MEDONOSNOG BILJA autor nagrađen bronzanom medaljom. Time su ove knjige svrstane među tri najznačajnija svetska dela iz oblasti pčelarstva. Obzirom da je zlatnu medalju dobila engleska knjiga o biologiji pčele, a srebrnu novozelandska knjiga o bolesti pčela, može se konstatovati da je ATLAS MEDONOSNOG BILJA ocenjen kao najznačajnije svetsko delo iz ove oblasti. Pčelarstvo (ili apikultura, od latinske reči apis = `pčela`) je vrsta poljoprivrednog zanimanja koje podrazumeva gajenje i iskorišćavanje medonosne pčele u košnicama za dobijanje direktnih ili indirektnih koristi. Mesto gde se uzgajaju pčele naziva se pčelinjak. Direktne koristi od bavljenja pčelarstvom pčelar dobija u sledećim proizvodima: med, pčelinji vosak, pčelinji otrov (ubod), matični mleč, cvetni prah (polen), propolis. Pored toga dobija i rojeve i matice za reprodukciju u pčelarstvu. Indirektna korist koju daje pčelarstvo oprašivanjem poljoprivrednog bilja, znatno je veća od direktne, za oko 100 do 150 puta, jer u prirodi oko 80% biljaka su entomofilne (biljke koje oprašuju insekti). Oko 150 kulturnih biljaka na području Balkana zahteva oprašivanje pomoću pčela. Pčelarstvo je jedno od najranijih zanimanja čoveka. Starije je od ratarstva, pa možda i od stočarstva. Predak današnjeg čoveka nije uzgajao pčele, već ih je tražio u šupljinama drveća i stena. Pčele je uništavao, a oduzimao im med i vosak. Najstariji podatak o pčelarstvu potiče iz kamenog doba. Nađen je u pećini kod Bakora u Španiji, star je oko 30.000 godina i na njemu je predstavljeno uzimanje meda iz stene. Stari Egipćani i Asirci su među prvim uzgajali pčele. Poznavali su i metodu oduzimanja meda a da ne unište pčele. U mnogim grobnicama nađeni su reljefi na kojima su naslikane pčele i med u saću. Stari Grci primili su veštinu pčelarenja od Egipćana, a Rimljani od Grka. U izveštaju Priskusa Retora o pismu vizantijskog cara Teodosija II (408—450) hunskom vladaru Atili navodi se da su vojnici u ratu dobijali umesto hrane kašiku, a umesto vina medos. Medos (med s grčkim dodatkom os) je medovina, omiljeno piće starih Slovena. Upotreba medosa (medovine) u Panonskoj niziji, gde su tada vladali Huni, pokazuje da su Sloveni, naseljeni oko reke Dunava i Tise, bili glavni proizvođači medosa, jer je reč med nije ni grčka ni hunska, već slovenska. Nakon konačnog naseljavanja Južnih Slovena na Balkan pčelarstvo je dobilo još veći privredni i kulturni značaj. Med i vosak su proizvođeni ne samo za stanovništvo i vojsku, već i za trgovinu. Sačuvani su određeni pismeni spomenici srpskih vladara koji to potvrđuju. Tako u pismu Stefana Prvovenčanog, kojim je regulisana trgovina Dubrovčana, stoji izmeđuostalog i ovo: Neka je svima znano, da je kraljevstvo mi dalo milost Dubrovčanima da prodaju vino bez vode i med po cenovniku, i ako se nađe ko da prodaje vino sa vodom ili med preko cenovnika, da mu se uzme sve što ima. Kralj Uroš, dajući Dubrovčanima privilegije da trguju po srpskim zemljama, naređuje: Da im se ne uzme silom ni skrlat, ni med, ni brašno, ni koja druga roba. Za vreme kralja Milutina pčelari su bili oslobođeni svih drugih dužnosti, pa i vojnih. Zato iz činjenice da je med u srednjem veku bio cenjeni artikal trgovine, može se zaključiti da su uslovi za pčelarenje tada bili dobri i da su pčelari bili majstori svog posla. Pčelarstvo je tada bilo cenjeno zato što se med koristio kao zamena za šećer, koji je bio skupa namirnica. S propašću srpskih država, propali su i veliki pčelinjaci manastira i srpske vlastele. Međutim, pored svih ratova i ostalih društvenih nedaća, srpski seljak je nastavio da i dalje gaji pčele sve do danas. Vrste pčelinjaka Stacionirani pčelinjak - pčelinjak u kom su košnice tokom cele godine na jednom mestu. Seleći pčelinjak - pčelinjak u kome se košnice sele na područja gde u zavisnosti od doba godine cvetaju medonosne biljke. Ekopčelinjak - pčelinjak u kom se pčele uzgajaju na poseban (ekološki) način uz nadzor državnih institucija... Veroljub Umeljić potiče iz porodice sa dugom pčelarskom tradicijom. Prema materijalnim i drugim dokazima, od polovine 19. veka njegova porodica nije nikada bila bez pčela. Rođen je 22. marta 1949. godine u Oplaniću kod Kragujevca. Rodna kuća je bila na desetak metara od pčelinjaka, pa se može reći da je u životu prvo ugledao košnice i pčele i da je pored njih prohodao i odrastao. Od ranog detinjstva je pomagao ocu Miodragu pri pregledanju pčelinjih društava. Posle prerane očeve smrti 1967. godine, sam preuzima brigu o pčelinjaku, tako da se može smatrati da od tada samostalno pčelari, pa se i navršilo skoro 45 godina njegovog samostalnog pčelarskog staža. Kao mašinski tehničar radio je u Zavodima „Crvena zastava“ u Kragujevcu, uz to se baveći i pčelarstvom. Godine 1994. napušta Zavode i od tada se profesionalno bavi pčelarstvom. Pčelari sa oko 100-150 DB košnica, smeštenih u rodnom mestu . Intenzivno se bavi formiranjem rojeva za tržište, kao i uzgojem visokokvalitetnih matica. Od 1992. godine je zvanični predavač Saveza pčelarskih organizacija Srbije (SPOS-a). U mnogim mestima na prostoru bivše Jugoslavije, kao i van granica tog područja, održao je brojna predavanja o tehnici pčelarenja, medonosnom bilju, uzgoju visokokvalitetnih matica, dobijanju pčelinjih proizvoda, prolećnom razvoju društava, formiranju rojeva, zazimljavanju društava itd. Autor je više inovacija koje olakšavaju rad na pčelinjaku i bavljenje pčelarstvom uopšte (korpa za nošenje ramova, držač kalemova žice pri ožičavanju ramova, postolje za košnice, krov-zbeg košnice, alat za sklapanje košnica itd.). Uz profesionalno pčelarenje intenzivno se bavi i umetničkom fotografijom na temu medonosnih biljaka i života i rada pčela uopšte. Do sada je snimio nekoliko desetina hiljada različitih fotografija na ove teme. Imao je 20 samostalnih i nekoliko zajedničkih izložbi , pod nazivom „U svetu pčela“, u raznim gradovima Srbije i Crne Gore. Mnoge njegove fotografije velikog formata krase stanove pčelara i drugih ljubitelja prirode, kao i prostorije raznih javnih ustanova. Pobednik je međunarodnog konkursa za izbor najboljih pčelarskih fotografija (Virtual Beekiping Gallery). Saradnik je više domaćih i stranih pčelarskih časopisa i drugih sličnih revija, u kojima su mu objavljeni brojni stručni članci i pčelarske fotografije. Njegovi članci su zastupljeni u mnogim zbornicima radova sa pčelarskih savetovanja, kao i u sličnim posebnim izdanjima. Dobitnik je najviših međunarodnih i domaćih pčelarskih priznanja: bronzana medalja APIMONDIA (2003. god.), zlatna medalja APISLAVIA (2000.), zlatna medalja SPOS-a „Zaslužni pčelar“ , „Diploma prof. Jovan Živanović“ i dr. Godine 1997. objavio je svoju prvu knjigu pod nazivom „U svetu pčela“ . Ona je izazvala izuzetno interesovanje pčelara, tako da je do sada objavljeno 4 izdanja u više hiljada primeraka. Tema ove knjige je tehnika pčelarenja, a ilustrovana je originalnim fotografijama i crtežima autora. Prevedena je na bugarski i hrvatski jezik. Godine 1999. objavljuje „Atlas medonosnog bilja“, 1. deo, knjigu u kojoj je sadržano 333 vrste različitih medonosno-polenonosnih biljaka, ilustrovanih sa oko 1.500 originalnih fotografija u boji, koje je, takođe, sam snimio. Do sada je štampano 3 izdanja ove knjige. Godine 2003. objavljuje „Atlas medonosnog bilja“, 2. deo, sa još 337 različitih vrsta medonosnih biljaka, koje nisu prikazane u 1. delu, takođe ilustrovanih sa oko 1.500 fotografija. I ove knjige su prevedene na bugarski i hrvatski jezik, a postoji interesovanje za prevođenje i na druge jezike. Knjigu „Pčelarstvo“ objavio je 2006. godine. U ovom obimnom i bogato ilustrovanom delu, između ostalog, prikazan je veliki broj košnica i njihovih varijanti, sa kojima se danas pčelari, kao i tehnike pčelarenja sa njima. Takođe, prikazano je više načina uzgoja matica i formiranja rojeva, kao i ostali radovi na pčelinjaku, zatim savremena pčelarska oprema, bolesti i štetočine pčela itd. Objavljeno je i 2. izdanje ove knjige. Godine 2008. objavio je knjigu pod nazivom „Enciklopedija pčelarstva“, koja sadrži osnove znanja iz svetskog pčelarstva i drugih oblasti koje su u vezi sa pčelarstvom. Veroljub Umeljić rođen je 1949. godine u Oplaniću kod Kragujevca. Profesionalno se bavi pčelarstvom. Objavio je više stručnih knjiga: U svetu pčela (1997), Atlas medonosnog bilja 1 (1999), Atlas medonosnog bilja 2 (2003), Pčelarstvo (2006), Enciklopedija pčelarstva (2008). Za dvotomni Atlas medonosnog bilja nagrađen je 2003. godine bronzanom medaljom Svetske pčelarske organizacije APIMONDIA. Umeljićeve knjige predstavljaju deo standardne literature za predmet Pčelarstvo i srodne discipline na univerzitetima u Srbiji i okruženju. Bavi se i pčelarskom fotografijom. Izlagao je na dvadeset samostalnih i više zajedničkih izložbi u Srbiji i Crnoj Gori. Urednik je fotografije Pčelarskog žurnala, kvartalnog časopisa za pčelarsku kulturu. Saradnik je više domaćih i stranih pčelarskih časopisa i drugih sličnih revija, u kojima su mu objavljeni brojni stručni članci i pčelarske fotografije. Dugogodišnji je zvanični predavač Saveza pčelarskih organizacija Srbije. U mnogim mestima na prostoru bivše Jugoslavije, kao i van tog područja, održao je brojna predavanja o raznim temama iz pčelarstva.

Teme, simboli, značenja Izdavač: HESPERIAedu, Beograd Autori: Irina Subotić, Lidija Merenik, Snežana Kragulj, Dobrila Denegri, Ingrid Huljev, Ljiljana Petrović, Zoran Blažina Povez: broširan Broj strana: 312 Ilustrovano. Trojezična: uporedo tekst na srpaskom i prevod na engleskom i italijanskom jeziku. Tekst štampan dvostubačno. Pečatirana, odlično očuvana. Ređe u ponudi. Srbija je u XIX i prvoj polovini XX veka imala tri velike umetnice: uz Katarinu Ivanović i Nadeždu Petrović, Milena Pavlović Barili (1909-1945) najčuvenija je srpska slikarka. U zvanični istorijsko-umetnički poredak srpske umetnosti smeštena je tek posthumno, zahvaljujući inicijativi i legatu njene majke Danice Pavlović, te razumevanjem i delanjem Miodraga B. Protića i Momčila Stevanovića 1954. godine. Od tada se i uspostavlja mit ove talentovane i neobične slikarke i pesnikinje. Sa izuzetkom jednog broja studijskih tekstova ona je u srpskoj kulturi više mistifikovana no istorizovana, dovoljno ekscentričnog prosedea da zbuni pedantne klasifikatore, dovoljno utemeljena u `povratku redu` francuske i italijanske scene dvadesetih i tridesetih, samim tim i relativno nečitka kako za mogućnosti lokalne percepcije slikarstva, tako i zbog činjenice da po svojoj umetničko-intelektualnoj formaciji i potonjoj karijeri, izlazi izvan okvira međuratne jugoslovenske i srpske umetniče scene. PRO FUTURO je druga knjiga trotomnonog zbornika o Mileni Pavlović Barili koja se bavi temama, simbolima i značenjima dela naše poznate slikarke. Knjiga je obuhvatila temeljna istraživanja umetničkog dela Milene Pavlović Barili u oblasti primenjenih umetnosti, pre svega modnog i scenskog kostima, i grafičkog dizajna. S A D R Ž A J: 1. Irina Subotić: Tri fragmenta o Mileni 2. Lidija Merenik: Slika u modi i moda u slici 3. Snežana Kragulj: Brisanje granica 4. Dobrila Denegri: Između svetova 5. Ingrid Huljev: U svetu modnih ilustracija 6. Ljiljana Petrović: Mera vremena 7. Zoran Blažina: Soba apatria (K-134)

U dobrom stanju Krležologija ili povijest kritičke misli o Miroslavu Krleži. Knj. 1, Kritička literatura o Miroslavu Krleži od 1914. do 1941 Stanko Lasić Vrsta građe esej Jezik hrvatski Godina 1989 Izdavanje i proizvodnja Zagreb : Globus, 1989 Fizički opis 375 str. ; 25 cm Biblioteka Posebna izdanja Beleška o delu na presavitku omota Registri. Krležologija ili povijest kritičke misli o Miroslavu Krleži. Knj. 2, O moralnoj strukturi i totalitarnoj svijesti Stanko Lasić Vrsta građe esej Cilјna grupa odrasli, ozbilјna (nije lepa knjiž.) Jezik hrvatski Godina 1989 Zagreb : Globus, 1989 Fizički opis 207 str. ; 25 cm Biblioteka Posebna izdanja Beleška o delu na presavitku omota Registri. Krležologija ili povijest kritičke misli o Miroslavu Krleži. Knj. 3, Miroslav Krleža i Nezavisna Država Hrvatska Stanko Lasić Vrsta građe esej Jezik hrvatski Godina 1989 Zagreb : Globus, 1989 Fizički opis 295 str. ; 25 cm Zbirka Biblioteka Posebna izdanja Napomene Beleška o delu na presavitku omota Registri. Predmetne odrednice Krleža, Miroslav, 1893-1981

Crna knjiga: Patnje Srba u Bosni i Hercegovini 1992-1995 / Miroslav Toholj Cetinje 2000. Tvrd povez, ćirilica, 595 strana + 9 strana sa tablama + 530 strana + 22 strane sa tablama. Knjiga su veoma dobro / odlično očuvane. V2 Ova knjiga o zlu u početku je zamišljena sa sasvim jasnom svrhom — da se političkoj javnosti Zapada predoče činjenice koje bi možda mogle izbalansirati pristup zbivanjima u Bosni i Hercegovini, pa i u bivšoj Jugoslaviji, dok kod nas još bješe blaženih iluzija u tom pogledu. (Otuda su i poimenični spiskovi na ovim stranicama utemeljeni na abecednom, latiničnom poretku koji je manje-više dosljedno poštovan.) Na dokumentarnom i faktografskom karakteru insistira i grafička struktura. Svi doslovni navodi i citati ispisani su kurzivom. U kasnijoj fazi pisanja autor je, međutim, odustao od prvobitne namjere, s obzirom da su oni kojima je spočetka knjiga bila namijenjena nedvosmisleno i na mnoštvo različitih načina pokazali da ih fakti ne zanimaju, kao i to da je njihov pristup prilikama u Bosni i Hercegovini, pa i na svem Balkanu, instrumentalizovan u korist mračnih namjera i morbidnih ciljeva na koje će ova hronika ponekad uzgredno pokazati. Iskrsla je opasnost da će u vremenu koje dolazi - a već o tome postoje nagovještaji - čak i oni koji su najviše patnje podnosili, sami zaturiti mnogo šta od onoga što je uzrokovalo patnje. Stoga je stvarna svrha knjige da se za duga vremena ništa ne preda zaboravu. Čitalac će otuda, možda, naići na neke opštepoznate činjenice, ali ovdje su one date usljed bojazni da će ukupna slika, onakva kakva odista jest, vremenom blijedjeti i u pojedinostima i u osnovnim konturama, pa bi nesmotreno bilo unaprijed je činiti propadljivom, ispuštajući bilo šta od onog što joj pripada. S druge strane, gdjekoja sitnica čitaocu će se učiniti suvišnom, no sve one su date sa nekim razlozima koje je suvišno objašnjavati. U nekom kasnijem izdanju jedno i drugo samo će sobom otpadati ili se dopunjavati, i sve će doći na svoju pravu mjeru. U toku rada na ovoj knjizi korišteni su svi dostupni muslimanski i hrvatski izvori, dok je dio navoda dat na osnovu razgovora sa svjedocima, koje je autor sakupljao i kao rukovodilac Dokumentacionog centra za istraživanje ratnih zločina, što ga je zasnovao u ljeto 1992. na Palama, a što je kasnije ozvaničila i odluka Predsjedništva Republike Srpske... Naslovom ove hronike svjesno se upućuje na slično djelo, pisano za period Prvog svjetskog rata, iz pera znamenitog istoričara Vladimira Ćorovića, čija bi sudbina s početka Drugog svjetskog rata i sama mogla biti predmet slične knjige koja, kao cjelina, nikada nije napisana. Stoga sve lične napore autor i posvećuje sjeni stradalnog Ćorovića, budući da ga je njegov zemljački primjer, povrh jednog vlastitog duga, stalno podsjećao na obavezu. Što se pak tiče spomenutog vlastitog duga, neka čitalac ima razumijevanja što će na ovom mjestu biti nevedeno nekoliko pasusa koje je, u okviRU rada „Bosna i Hercegovina na krstu”, štampao Sava Toholj u listu Narodna odbrana (Beograd, 20. april 1940, god. 15, br. 17-19), opisujući (prema primjeru zabranjene Ćorovićeve knjige) patnje Srba u Bosni i Hercegovini u vrijeme Prvoga svjetskog rata, samo godinu dana uoči još jednog „svjetskog” pokolja nad srpskim narodom u toj istoj Bosni i Hercegovini, ali i šire.

500 strana SADRŽAJ Predgovor 5 PRVI DEO PREGLED TEORIJA KULTURA I CIVILIZACIJA I Glava TEORIJA KULTURE 9 1. Pojam kulture i civilizacije. Istorija pojmova 9 2. Pregled teorija o kulturi i civilizaciji 11 a. racionalističke teorije kulture 12 I Evolucionistička teorija 12 II Funkcionalistička teorija 13 b. Metafizičko-iracionalističke teorije 14 I Antiintelektualizam Franca Boasa 14 II Teorija kulturnih ciklusa ....18 III Psihoanalitička teorija kulture 22 3. Elementi kulture :..... 24 a. Pojam simbola. Simbol, alegorija, znak i jezik 24 b. Kultura kao sistem simboličkih oblika 28 4. Teorije o primitivnoj kulturi 28 a. Frejzerovo poimanje magije, religije i nauke 28 I Kritika Frejzera 32 b. Magija i religija u teoriji Bronislava Malinovskog 33 v. Dirkemovo shvatanje religije, magije i obreda 35 g. Misticizam i „primitivni mentalitet” u teoriji Lisjen Levi Brila .....37 d. Animizam i animatizam. Manizam, manaizam i totemizam 39 II Glava PREGLED CIVILIZACIJA 42 1. Nastanak civilizacija 42 a. Uvod 42 b. Pismo ranih civilizacija 43 v. Odlike kultura Istoka i Zapada 43 g. Tipologija mitologija i istorijskih kultura 44 2. Drevne civilizacije 46 a. Sumer i Vavilon 46 I Kulture na prostoru današnje Sirije 49 II Religija i kultura Jevreja ....#49 b. Egipat 51 v. Kina 55 g. Indija 64 I Indijske religije 65 II Umetnost Indije 68 III Budizam i druge kulture. Japan 70 d. Civilizacije Inka, Maja i Asteka 71 đ. Civilizacija Lepenskog Vira na tlu Balkana 74 e. Grčka 77 ž. Rim. 84 3. Srednjovekovne civilizacije 88 Kulture Istoka i Zapada na prelazu epoha 88 Teologija, religija, vera i kult. 89 a. Hrišćanska civilizacija 91 I Osnovi hrišćanske religije 91 II Umetnost u hrišćanskoj kulturi ...95 III Hrišćanstvo i sistem vrednosti 97 b Vizantijska civilizacija 98 I Teološki osnovi spora „istočne” i „zapadne” crkve 99 II Umetnost u pravoslavnoj kulturi 101 v. Islamska kultura i civilizacija 103 III Glava KULTURA, UMETNOST I MIT 110 1. Uvod u filozofiju mita 110 a. Pojam mita. 110 b. Određenje mita iz perspektive njegovih funkcija 113 v. Određenje suštine mita: prirodom, društvom, kulturom i duhom 116 g. Pregled opštih teorija mita 118 I Naturalistička teorija mita 118 II Animistička teorija mita. 119 III Vuntov pokušaj sinteze 120 d. Pregled metoda tumačenja mita 120 2. Kantova teorija simbola i arhetipova 122 3. Romantička teorija mita Fridriha Šelinga 125 a. Tautegorijsko tumačenje mita 126 b. Ideja „nove mitologije” 128 v. Mitologija i poezija 129 4. Psihoanalitičko razumevanje mita u umetnosti 131 a. Frojdova analiza mita o Edipu. Funkcija tragedije 132 b. Kritika Frojdove interpretacije mita o Edipu 134 5. Psihoanalitička teorija arhetipova i mitova K.G. Junga 137 a. Simbol kao iskustvo kolektivno nesvesnog 137 b. Poezija i simbol 139 v. Simboli - konkretizacije arhetipova 141 g. Kritika Jungove teorije arhetipova 142 6. Rezultati ostalih pravaca psihoanalitičke škole 143 7. Filozofija simboličkih formi Ernsta Kasirera 146 a. Teorije o čoveku. „Divlji” i „civilizovani” čovek 146 b. Sistem simboličkih formi 148 v. Mit i umetnost 149 g. Zakon pražnjenja. Smisao simboličkih formi. Katarza 149 8. Strukturalistička teorija mita 150 a. Osnovi antropološkog shvatanja Kloda Levi-Strosa........ 151 9. Sociološko-istorijska teorija mita 158 a. Psihoanaliza i fašizam 158 b. Fromova teorija simbola 159 v. Ritualno-mitološka teorija Nortropa Fraja 160 g. Blohova teorija simbola, mitova i arhetipova 163 10. Mit, savremena književnost i kultura 167 a. Demitologizacija i remitologizacija 167 b. Mit u savremenoj književnosti 169 v. Nacistički mit i film 174 g. Mit, masovna kultura i kič 176 DRUGI DEO UMETNOST I KULTURA DANAS AVANGARDA, MASOVNA KULTURA I KIČ 179 1. Teorijski pristupi umetnosti 179 2. Struktura umetničkog dela 182 3. Problemi estetske i književne recepcije... 185 a. Vrednost i vrednovanje umetničkog dela 185 b. Struktura estetskog akta 186 v. Sudovi ukusa i kritičko prosuđivanje dela 188 g. Teorije umetničke recepcije 192 1 Kantova tipologija ukusa i stilova 194 P Estetika lepog i estetika ružnog 196 111 Uživanje i uosećavanje 198 d. Pretpostavke modernog ukusa 201 I Konformistički ukus 203 II Avangardistički ukus 207 III Tradicionalistički ukus 211 IV Kritika modernog ukusa 214 đ. Teorija književne recepcije 216 V Kompenzatorska funkcija trivijalne književnosti ...217 VI Elitna književnost u funkciji društvene kritike 222 TREĆI DEO KULTURNA ISTORIJA SRBA I Glava KULTURNA ISTORIJA SREDNjEG VEKA 227 1. Uvod u kulturnu istoriju Srba 227 a. Doseljavanje na Balkan i stvaranje države 230 b. Društveni odnosi, pravni poredak i zakonodavstvo 238 2. Kulturna istorija srednjeg veka 239 a. Prijem hrišćanstva i crkvena autonomija 2® I Isihazam i monaštvo 241 II Jeresi u pravoslavlju. Bogumilstvo 242 III Obnova Pećke patrijaršije i osnivanje Karlovačke mitropolije 243 b. Jezik i književni život 244 I Jezik u srednjem veku 244 II Književnost 246 - Crkvena književnost, žanrovi 247 v. Arhitektura, slikarstvo i vajarstvo 250 I Arhitektura. Manastiri i crkve 250 Manastiri i crkve srpskih vladara 257 II Likovna umetnost i minijatura. Slikarstvo 259 II Glava KULTURNA ISTORIJA NOVOG VEKA 263 3. Kulturna istorija novog veka (XV - XIX) 263 a. Stvaranje modernne srpske države 263 ♦. Narodni jezik - osnova književnog jezika 265 v. Narodna i umetnička književnost 268 g. Arhitektura, slikarstvo i vajarstvo 274 I Razvoj crkvene i svetovne arhitekture 274 II Slikarstvo i vajarstvo 275 d. Muzika u Srba 279 đ. Obrazovanje i nauka. 286 4. Srpska politička i kulturna istorija - ukratko 287 ČETVRTI DEO SRPSKA MITOLOGIJA UVOD U SLOVENSKU I SRPSKU MITOLOGIJU 293 I Glava ELEMENTI RELIGIJE 297 1. Pojam mita, kulta i rituala. 297 2. Religija, magija i običaj 300 3. Smisao žrtvenog obreda 302 4. Žrtvenici i hramovi 309 5. Mit i folklor. Izvori za rekonstrukciju mitologije 311 II Glava OSNOVI ANIMOLOGIJE. 317 1. Principi animologije 317 III Glava OSNOVI DEMONOLOGIJE 323 A) BEZLIČNI DEMONI I BOŽANSTVA 323 1. Religija i kult kamena 323 2. Religija i kult drveta, biljaka, vatre, vode i izvora 324 3. Zmija kao demonsko biće 327 4. Zmija i zmaj 329 5. Vuk i pas kao demonska bića 333 6. Konj - demonsko biće srpske religije 335 7. Petao u liku demonskog bića `.... 338 B) DEMONI U LjUDSKOM I POLULjUDSKOM OBLIKU 340 1. Vampir 340 2. Veštica i mora....... 343 3. Aždaja i ala 344 4. Divovi 345 5. Vile 346 6. Suđenice - Suđaje - Usud 348 7. Navi 349 8. Zduhači - Zmajevi 350 9. Kuga, čuma, mora, babice 353 10. Đavo 354 V) KULTNA MESTA U SRPSKOJ RELIGIJI 357 1. Raskršća i groblja 357 2. Boginja raskršća u literaturi 359 I JUGlava OSNOVI MITOLOGIJE 362 A) DREVNIJI MITOLOŠKI SISTEM SRBA 362 1. GTojam „Boga” 362 2. Način sahranjivanja i promene vera 364 3. Pretpostavke srpskog mitološkog sistema 365 4. Kako sistematizovati drevni srpski panteon 369 5. Ko je vrhovni bog srpskog panteona 375 6. Odlike vrhovnog božanstva 377 7. Da li je Svetovid božanstvo najvišeg ranga u slovenskoj mitologiji? 380 8. Da li je Triglav kruna južnoslovenskog mitološkog panteona? 384 9. Trojan - vrhovni bog srpskog mitološkog sistema? 389 10. Svarog - Svarožić - Koledo 392 11. Koledo 396 Muška božanstva sa posebnim funkcijama 398 1. Dažbog - Dajbog 398 2. Perun 402 a) Perun kod Istočnih i Zapadnih Slovena 402 b) Perun kod Srba 404 3. Kupalo 407 4. Volos - Veles 408 5. Belbog i Crnobog 412 6. Radigost/Radgost 413 7. Jarilo/Jarovit 414 8. Rujevit i Porevit 416 9. Hors ...........416 Bogovi jesenjeg i zimskog ciklusa 417 1. Podzvižd 417 2. Davor 418 Ženska božanstva 41# 1. Živa/ Živana 419 2. Mokoša - Makoša 420 3. Suđenice - Rođenice 421 4. Lada - Ljelja - Poljelja 421 5. Devica - Deva 422 6. Baba 425 7. Rusalke 428 8. Morena - Morana - Vodan 430 9. Prpruša i Dodola 432 B) JASTREBAČKI PANTEON: NOVIJI MITOLOŠKI SISTEM SRBA 435 Epski politeizam - mlađi oblik mitologije 435 1. Istorijski mit kao antropološko transponovanje kosmogonije 435 2. Mitska genealogija srpskih zmajevitih junaka 437 3. Alegorijski metod tumačenja epskih struktura 442 4. Implicitni erotizam zmaja 446 5. Obeležja mitskoga zmaja 449 6. Vrhovni Bog Jastrebačkog mitološkog sistema 452 7. Miloševa legenda 455 V Glava SRPSKA MITOLOGIJA U OBIČAJIMA 457 A) ANTROPOLOŠKI CIKLUS 457 1. Rođenje deteta 457 2. Krštenje i strižba deteta 460 3. Svadbeni običaji 461 4. Smrt i pogrebni običaji 462 5. Narodni sud. Prokletije i lapot 466 B) IZ AGRARNOG I GODIŠEG CIKLUSA 467 1. Magijski obredi za dobijanje kiše. Borba sa olujom i gradom 467 2. Slave i zavetine 469 I Mitološko-magijski smisao „babe” 469 V. IZGRADNjA KUĆE, ŽRTVOVANjE NA TEMELjU 471 LITERATURA I SKRAĆENICE IZVORA.. 472 REČNIK POJMOVA 487 BELEŠKA O PISCU 495 Њ03

Tenk T-34 i T-34B: Priručnik za vojnika (drugi deo) Beograd 1994. Tvrd povez, ilustrovano, 285 strana. Knjiga je odlično očuvana. J10 Tenk T-34 i T—34B — priručnik za vojnika sadrži tri dela. U prvom delu obraduje rukovanje i održavanje tenka; u drugom taktičku obuku; u trećem pravilo gađanja naoružanjem tenka. Namenjeno je za obuku vojnika u OMJ. Sadržaj: UVOD Glava I: POZNAVANJE, RUKOVANJE I ODRŽAVANJE TENKA 1. OSNOVNI PODACI O TENKU I POSADI 1) Namena i borbene osobine tenka 2) Delovi tenka i podela na odeljenja 3) Naoružanje i oprema tenka 4) Naziv, razmeštaj i opšte dužnosti članova posade 2. MITRALJEZI I MUNICIJA ZA MITRALJEZE 1) Mitraljez 7,62 mm DT (DTM) 2) Protivavionski mitraljez 12,7 mm „BROWNING` 3. TOP I MUNICIJA ZA TOP 1) Namena i glavni delovi topa 2) Cev sa zadnjakom i zatvaračem (1) Rasklapanje i sklapanje zatvarača (2) Otvaranje i zatvaranje zatvarača (3) Punjenje i pražnjenje topa (4) Okidanje topa i mitraljeza (5) Zastoji na topu i njihovo otklanjanje 3) Postolje topa 4) Uređaj za okretanje kupole sa utvrđivačem kupole 5) Čišćenje, podmazivanje i pregledi naoružanja 6) Municija za top 7) Sastav i razmeštaj borbenog kompleta u tenku 4. SREDSTVA ZA NIŠANJENJE I OSMATRANJE 1) Sredstva za nišanjenje (1) Nišanska sprava TŠ-16 (TŠ-15) (2) Nišanska sprava PPU-8-T (3) Kupolski uglomer (4) Daljinar 3) Sredstva za osmatranje (1) Periskop TPK-1 (2) Periskop TPKU-2B (3) Periskop MK-4 (4) Periskop vozača (5) IC periskop BVN 5. SREDSTVA VEZE U TENKU 1) Radio-uređaj R-113 (1) Taktičko-tehnički podaci (2) Glavni delovi i opis 2) Radio-uređaj R-123 (1) Taktičko-tehnički podaci (2) Glavni delovi i opis 3) Rukovanje radio-uređajem (1) Priprema radio-uređaja za rad (2) Provera napajanja radio-uređaja (3) Provera ispravnosti UMR (4) Provera ispravnosti primopredajnika (5) Podešavanje radio-uređaja na talas (6) Provera veze u radio-mreži (7) Održavanje radio-veze iz tenka 4) Signalna sredstva veze 6. MOTOR I NJEGOVI UREĐAJI 1) Motor 2) Uređaj za napajanjem gorivom i dovod vazduha 3) Uredaj za podmazivanje 4) Uređaj za hlađenje 5) Uređaj za zagrevanje 6) Uređaj za puštanje motora u rad sabijenim vazduhom 7) Najčešće neispravnosti motora i njegovih uređaja i način njihovog otklanjanja 7. TRANSMISIJA 1) Glavno kvačilo 2) Menjač 3) Bočna kvačila sa uređajem za upravljanje i kočenje 4) Bočni prenosi 5) Najčešće neispravnosti transmisije i način njihovog otklanjanja 8. HODNI DEO 9. ELEKTRIČNI UREĐAJ 1) Izvori električne energije 2) Potrošači električne energije 3) Delovi za razvođenje, rukovanje i kontrolu 4) Neispravnosti električnog uređaja i način njihovog otklanjanja 10. UREĐAJ ZA STVARANJE DIMA 11. PROTIVPOŽARNI APARATI 12. REZERVNI DELOVI, ALAT I PRIBOR TENKA 13. OSNOVNO ODRŽAVANJE TENKA 1) Dnevni pregled tenka 2) Periodični pregled 3) Opsluživanje 14. PUŠTANJE MOTORA U RAD I KONTROLA RADA 15. VOŽENJE TENKA 16. PREVOŽENJE TENKA ŽELEZNICOM I SKELOM Glava II: TAKTIČKA OBUKA 1. OSMATRANJE IZ TENKA 2. RAD POSADE TENKA NA PRIPREMI ZA IZVRŠENJE ZADATKA 1) Smeštaj i pakovanje lične opreme i naoružanja 2) Popuna tenka municijom 3) Popuna tenka gorivom, mazivom i tečnošću za hlađenje 4) Proveravanje tačnosti nišanskih sprava 5) Provera zategnutosti, podešavanje i nameštanje gusenica 6) Pregled i kontrola spremnosti tenka za upotrebu 3. POSTUPAK POSADE PO KOMANDI „SPREMA ZA PALJBU” 4. POSTUPAK POSADE PO KOMANDI „SPREMA ZA MARŠ” 5. PRINUDNO NAPUŠTANJE TENKA I DEJSTVO POSADE VAN TENKA 6. PREGLED I SMEŠTAJ TENKA POSLE IZVRŠENOG ZADATKA Glava III: PRAVILO GAĐANJA NAORUŽANJEM TENKA 1. NAČINI GAĐANJA IZ TENKA 2. PRIPREMA GAĐANJA 1) Izbor i uređenje vatrenog položaja 2) Osmatranje bojišta i otkrivanje ciljeva 3) Određivanje daljine do cilja, pravca i brzine kretanja cilja 4) Pokazivanje cilja 5) Izbor oruđa-oružja, projektila i upaljača 6) Izbor načina gađanja 7) Određivanje pravca i brzine sopstvenog tenka 8) Određivanje i zauzimanje popravki zbog odstupanja uslova gađanja od tabličkih uslova 9) Određivanje početnih elemenata 10) Izdavanje komande za gađanje i postupak posade tenka po komandi 11) Mere sigurnosti pri punjenju, opaljenju i pražnjenju topa 3. IZVOĐENJE GAĐANJA 1) Gadanje iz topa sa mesta i zastanka (1) Gadanje nepokretnih ciljeva (2) Gadanje pokretnih ciljeva 2) Gadanje iz topa sa kratkog zastanka (1) Gađanje nepokretnih ciljeva (2) Gađanje pokretnih ciljeva 3) Gadanje topom iz pokreta (1) Gađanje nepokretnih ciljeva (2) Gađanje pokretnih ciljeva 4) Gađanje spregnutim mitraljezom 5) Gađanje čelnim mitraljezom 6) Gađanje protivavionskim mitraljezom 7) Gađanje u različitim uslovima (1) Gađanje noću i u uslovima ograničene vidljivosti (2) Gađanje preko sopstvenih jedinica (3) Gađanje kroz međuprostore i pored krila sopstvenih jedinica 8) Posredno gađanje, gađanje na velikim daljinama i gađanje ručnim bombama iz tenka Prilog 1 Prilog 2

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Dobili smo uzornu i aktuelnu knjigu koja na jasan, pregledan i informativan način uvodi čitaoca u široko područje istorije umetnosti od praistorije do postmoderne. Posebne interpretativne izmene urađene su u posručju religioznih, mitskih, teoloških, filozofskih, estetičkih i teorijskih tumačenja umetnosti i arhitekture kroz istoriju. Antologijski izbor tekstova iz teorije umetnosti, kao i uporedne hronologije, opšta biografija, pojmovnik stručnih termina, internetska bibliografija s područja umetnosti i arhitekture, index originalnih zapisa i transkripcija imena i spisak reprodukovanih dela, dragoceni su prilozi osnovnom tekstu. Dugi niz godina ova knjiga je bila osnovni udžbenik za opštu istoriju umetnosti na različitim fakultetima na kojima se uči opšta istorija umetnosti: na Istoriji umetnosti i Arheologiji na Filozofskom fakultetu, Arhitektonskom fakultetu, Fakultetu likovnih umetnosti, Fakultetu dramskih umetnosti, Filološkom fakultetu, kao i brojnim višim i srednjim umetničkim i dizajnerskim školama. Takođe, ova knjiga je odlična i pristupačna literatura za profesionalne poznavaoce kao i za amatere, odnosno ljubitelje umetnosti. Horst Valdemar Janson (nem. Horst Waldemar Janson; 4. oktobar 1913 - 30. septembar 1982) koji je objavljivao pod pseudonimom H. V. Janson (nem. H. W. Janson) bio je profesor istorije umetnosti nemačko-ruskog porekla, poznat po svojoj knjizi `Istorija umetnosti` (History of Art) objavljenoj 1962, koja je od tada prodata u više od četiri miliona kopija na petnaest jezika. Biografija Janson je rođen u Sankt Peterburgu 1913. kao dete Fridriha Jansona (nem. Friedrich Janson, 1875–1927) i Helene Porš (nem. Helene Porsch, 1879–1974), koji su bili luteranci baltičko nemačkog porekla.[1][2] Nakon Oktobarske revolucije, porodica se preselila u Finsku, a zatim u Hamburg, gde je Janson pohađao Vilhelm gimnaziju (nem. Wilhelm-Gymnasium). Završava gimnaziju 1932. i upisuje Univerzitet u Minhenu, a zatim i istoriju umetnosti na Univerzitetu u Hamburgu, gde je bio student Ervina Panovskog. 1935, na predlog Panovskog, Janson se seli u SAD. 1941. se ženi Dorom Džejn Hajnberg, studentkinjom istorije umetnosti, koja je kasnije bila koautor mnogih njegovih dela. Završava svoj doktorat na Harvardu 1942. i piše disertaciju na temu Mikelocove (ital. Michelozzo) umetnosti. Predavao je u Muzeju umetnosti u Vusteru (Worcester Art Museum) (1936-1938) i na Univerzitetu u Ajovi (University of Iowa School of Art and Art History) (1938-1941). Bio je profesor na Univerzitetu Vašington od 1941. do 1949, kada prelazi na Univerzitet u Njujorku (New York University), gde razvija odeljenje za umetnost i predaje na Institutu lepih umetnosti (Institute of Fine Arts). Janson je preminuo 1982. u vozu između Ciriha i Milana. Akademska postignuća Napisao je mnoga dela o renesansnoj umetnosti i skulpturi 19. veka, od kojih su Apes and Ape Lore in the Middle Ages and the Renaissance (1952) i Sculpture of Donatello (1957) osvojili nagrade. U kasnijim godinama života bavio se dijalogom između istoka i zapada u umetnosti. Tokom svoje karijere, Janson je između ostalog bio konsultant za set knjiga Time Life Library of Art, predsednik udruženja College Art Association, urednik seta knjiga Art Bulletin i jedan od osnivača i predsednik Renesansnog udruženja Amerike (Renaissance Society of America). Takođe je pisao knjige o umetnosti za mlade ljude, neretko u saradnji sa svojom suprugom. Jansonov najznačajniji doprinos istoriji umetnosti predstavlja njegovo delo `Istorija umetnosti`, objavljeno 1962. Ovo delo je od tada postalo standard i uzor na koji se ugledaju današnji udžbenici iz ove oblasti.[3] Kritike feminista Uprkos popularnosti i uticaju Istorije umetnosti, ovo delo je pretrpelo oštre kritike. Feministkinje i istoričarke umetnosti Norma Broud (eng. Norma Broude) i Meri Garar (eng. Mary Garrard) kažu: `Umetnice u pedesetim i šezdesetim godinama su trpele profesionalnu izolaciju ne samo jedne od drugih, već i od sopstvene istorije. U vremenu kada su slikarke iz prošlosti faktički bile izbrisane iz istorije, Jansonova uticajna knjiga Istorija umetnosti nije sadržala ime ili delo ni jedne jedine umetnice, tako isključujući žene iz istorije umetnosti (...) .`[4] Jansonovo isključivanje žena iz umetnosti je poljuljalo njegovu reputaciju istoričara umetnosti, zato što njegova dela prikazuju samo deo istorije, izbegavajući bilo koje delo koje nije naslikao muškarac. Jednom prilikom, Sem Hanter, tadašnji kustos u Muzeju moderne umetnosti u Njujorku upoznao je poznatu umetnicu Idel Veber sa Jansonom. On je bio veliki obožavalac njenih dela ali je rekao da ne uključuje umetnice u svoja dela.

Mek povez, izdavac - Sportska knjiga, Beograd 1977 - 1984 god. Autori - Bodin Marjanovic i inz. Milan Djordjevic Stanje - vrlo dobro 4+ (veoma dobro ocuvane, u par knjiga - ponegde malo obelezavano) VELIKI SAHOVSKI TURNIRI u ponudi Komplet svih 10 knjiga 1. Hestings .............1895-1977, br.strana 52 2. Bevervajk.............1938-1977, br.strana 56 3. Mar-Del-Plata.........1928-1976, br.strana 63 4. Beogradski turniri....1948-1978, br,strana 56 5. Moskovski turniri.....1925-1975, br.strana 52 6. Becki turniri.........1873-1961, br.strana 72 7. Turniri u Havani......1913-1981, br.strana 72 8. Turniri u Amsterdamu..1889-1981, br.strana 78 9. Turniri u Londonu.....1849-1982, br.strana 52 10.Turniri u Njujorku....1857-1980, br.strana 38 U svakoj knjizi autori prikazuju izabrane partije sa turnira, tabele sa turnira, fotografije ucesnika turnira, tekst o turnirima itd. za sahiste, ljubitelje saha i kolekcionare Odgovaram na pitanja ako ih bude bilo.

NOVA KNJIGA NEKORISCENA-STANJE(5+), NAJBOLJA KNJIGA AUTORA-(Magika je verovatno najpoznatiji, najpotpuniji najznačajniji magijski priručnik XX veka, kapitalno Kroulijevo delo, u kome je do detalja izložio svoj novoeonski i telemitski sistem Magike).NAJPOZNATIJA I NAJPRODAVANIJA-PROVERITE?!NOVA KNJIGA-NEKORISCENA -NIJE PIRATSKO IZDANJE, NIJE KOPIJA(IMA DVOSTRUKU ZASTITU I BARCOD),ORIGINALNO IZDANJE KUPLJENO KOD IZDAVACA-POJAVILO SE DOSTA PIRATSKIH IZDANJA I KOPIJA(POGOTOVU OD `EZOTERIJINIH` KNJIGA-IZDAVACA)!!!PIRATSKA IZDANJA SU MAHOM BLEDE KOPIJE KORICA, SA DOSTA GRESAKA I NEPOTPUNE-ZNATNO JEFTINIJE!!!PRE KUPOVINE OBAVEZNO PROVERITI, VELIKA JE RAZLIKA U KVALITETU-SADRZAJU! ----------------------------------------------------------------------Magika je verovatno najpoznatiji, najpotpuniji najznačajniji magijski priručnik XX veka, kapitalno Kroulijevo delo, u kome je do detalja izložio svoj novoeonski i telemitski sistem Magike. Od ukjlučivanja drevnog sistema Radža joge u zapadni put samospoznaje, preko studije ceremonijalne Magike, do centralnog dela - `Magike u teoriji i praksi`, i konačno skupa najznačajnijih originalnih praktičnih tehnika koje je Krouli sam stvorio kao utemeljenje novoeonske Magike. KOMPLETAN SADRZAJ KNJIGE SE NALAZI PRI DNU OVE STRANE! Prevod: s engleskog Ljiljana Janičić i Mila Matijašević /priredili Džon Sajmonds i Kenet Grant Povez : Broširani povez ISBN:86-81585-49-5 Jezik: Srpski Pismo : Latinica Naslov dela:Magika I, II, III deo + prakse Godina izdanja:2004.-3.izdanje Biblioteka :TELEMA- edicija dela Alistera Kroulija Format:21cm x 14cm Broj strana :504. str. Alister Krouli(autor) Ljiljana Jančić, Mila Matijašević(prevod) Ostali naslovi koji sadrže ključne reči: Magija Ostali naslovi iz oblasti: Alternativna učenja Izdavač: Esotheria, Autor: Alister Krouli, Oblast: Ezoterija Izdavač:` Esotheria`-Beograd Naslov originala: Magick / Aleister Crowley3. izdanje, 2004; Broširani povez; latinica; 21 cm; 504. str.; 86-81585-49-5; MAGIKA I, II, III deo + prakse Verovatno najpoznatiji, najpotpuniji i najznačajniji magijski priručnik XX veka, kapitalno Kroulijevo delo u kome je do detalja izložen njegov novoeonski i telemitski sistem Magike. Izdavač: Esotheria, Autor: Alister Krouli, Oblast: Ezoterija Obim: 504 str, Format A5, Sadržaj: Predgovor izdavača. Napomena. I DEO Uvodne napomene. 1. Asane 2. Pranajama i njena paralela u govoru, Mantrajoga 3. Jama i Nijama 4. Pratjahara 5. Dharana 6. Dhjana 7. Samadhi. Sažetak. II DEO Obredna magika: Obuka za meditaciju. 1. Hram 2. Krug 3. Oltar 4. Bič, bodež i lanac 5. Sveto ulje 6. Štap 7. Pehar. Intermeco. 8. Mač 9. Pantakl 10. Lampa 11. Kruna 12. Odora 13. Knjiga 14. Zvono 15. Lamen 16. Magički oganj; sa osvrtom na kadionicu, ugalj i mirise. Rečnik. III DEO Himna Panu. Uvod. 0. Magička teorija Univerzuma 1. Osnove rituala 2. Formule Elementalnog oružja 3. Formula Tetragramatona 4. Formula Alhima i Alima 5. Formula I.A.O. 6. Formula Neofita 7. Formula Svetog grala: Abrahadabra i nekih drugih reči. Takođe: Magijsko pamćenje. 8. O uravnoteženosti 9. O tišini i tajnosti: i o varvarskim imenima zazivanja 10. O kretnjama 11. O našoj Gospi Babalon i Zveri na kojoj ona jaše 12. Krvna žrtva 13. O proterivanju: i o pročišćavanju 14. O posvećivanju - Sa prikazom Prirode i Usavršenosti Magičke veze 15. I deo. O zakletvi 15. II deo. O naboju duha sa nekim opaskama 16. O zazivanju 17. O dozvoli za odlazak 18. O Jasnovidosti i Svetlosnom telu; Njegovoj moći i razvoju. Bavi se i proricanjem 19. O dramskim ritualima 20. O Pričešću . I o veštini Alhemije 21. O Crnoj Magiji . O glavnim vrstama Magičke veštine. I o moćima Sfinge. PRILOZI. ISBN 86-81585-49-5

Izdavač: Beogradski centar za ljudska prava, Beograd Biblioteka Udžbenici, knj. 2 Prevod: Obrad Račić, Vidan Hadži-Vidanović, Marko Milanović Povez: broširan Broj strana: LXXX + 564 Greškom pri štampanju jedna stranica ostala neodštampana, manja fleka na bočnoj strani (slika 2). Uz prethodne napomene knjiga je veoma dobro očuvana. S A D R Ž A J: TABELA SLUČAJEVA SPISAK MEĐUNARODNIH UGOVORA I KONVENCIJA SPISAK NACIONALNIH PROPISA SPISAK MEĐUNARODNIH INSTRUMENATA SPISAK STATUTA MEĐUNARODNIH TRIBUNALA DEO I: UVOD 1. Odgovor međunarodne zajednice na zverstva 2. Osnovi međunarodnog krivičnog prava DEO II: MATERIJALNO KRIVIČNO PRAVO ODELJAK I: MEĐUNARODNI ZLOČINI 3. Ratni zločini 4. Zločini protiv čovečnosti 5. Genocid 6. Ostali međunarodni zločini (agresija, mučenje i terorizam) ODELJAK II: OSNOVI MEĐUNARODNE KRIVIČNE ODGOVORNOSTI 7. Opšta načela 8. Mens Rea 9. Izvršenje i ostali modaliteti kriminalnog ponašanja 10. Krivična odgovornost za propuštanje 11. Sticaj krivičnih dela 12. Okolnosti koje isključuju krivičnu odgovornost: Isključenje protivpravnosti i isključenje krivične odgovornosti 13. Ostali osnovi za isključenje odgovornosti: Naređenje pretpostavljenog, krajnja nužda, prinuda i zabluda 14. Imuniteti DEO III: GONJENJE I KAŽNJAVANJE PRED NACIONALNIM SUDOVIMA 15. Pravni osnovi nadležnosti 16. Uticaj međunarodnog prava na nacionalno zakonodavstvo 17. Pravne smetnje za vršenje nacionalne jurisdikcije DEO IV: GONJENJE I KAŽNJAVANJE PRED MEĐUNARODNIM SUDOVIMA ODELJAK I: OPŠTE 18. Osnivanje međunarodnih krivičnih tribunala 19. Međunarodna nadležnost protiv nacionalne jurisdikcije ODELJAK II: MEĐUNARODNI KRIVIČNI PROCESI 20. Usvajanje osnovnih karakteristika adversarnog - akuzatorskog sistema na međunarodnom nivou 21. Opšta načela koja vladaju u međunarodnim krivičnim postupcima 22. Faze međunarodnih postupaka - prikaz 23. Perspektiva međunarodnog krivičnog pravosuđa (K-149)

Izdavač Filip Višnjić, Beograd 1989; biblioteka Libertas, u dve knjige, mek povez, ukupno oko 900 strana, ponegde malo oštećeni rubovi, generalno dobro očuvane. Predgovor Aljoša Mimica, Veljko Vujačić Monteskje je video u svim pojavama zakone – u prirodi, društvu, u čoveku… pa i bog je podložan zakonima, po njemu. Znači, Monteskje je branio sveopštu zakonitost prirode. Iz ove osnovne teze Monteskje izvlači dva različita zaključka po smislu: prvo, prirodni zakoni (u užem smislu) trajni su i delo su najvišeg razuma; drugo, društveni zakoni su promenljivi, nepotpuni i delo su razuma zakonodavca. Detaljno analizirajući društvene zakone Monteskje dolazi do svog cilja – da objacni duh zakona. Duh zakona je, po njemu, nit koja povezuje sve one elemente vezane za društvo, o kojima zakonodavac nužno mora voditi računa. To su: 1. Klimatski uslovi, u širem smislu priroda; 2. Poreklo, prošlost razvoja naroda od religioznog, kulturnog do političkog; 3. Veličina teritorije; 4.oblici vladavina naroda; 5.karakterne crte naroda razvijene i uslovljene klimatskim uslovima. Ovih nekoliko misli, a naročito i nsistiranje na značaju klime, predstavljaju zametke brojnih poznijih teorija o društvu, državi, o pravu, o narodima itd.

Prvo izdanje ! O ugovoru o prodaji i kupovini, I, II, III, (1920—1921) Živojin Perić (Stubline, 3. januar 1868 — Oberurnen, Švajcarska, 12. septembar 1953)[1] bio je srpski pravnik i političar, dopisni član SANU.[1] Bio je član Napredne stranke.[2] Iz politike se povukao 1919. Biografija Živojin Perić je rođen u vrlo bogatoj zadružnoj porodici u Kneževini Srbiji. Osnovnu školu je započeo u rodnim Stublinama kod Uba, a završio je u Obrenovcu. Započeo je gimnaziju u Valjevu, a završio je u Beogradu. Fakultet pravnih nauka završio je 1891. g. u Parizu.[3] U državnoj službi je bio zaposlen od 13.01.1893. g., prvo u Ministarstvu Finansija, pa u Ministarstvu spoljnjih poslova. Sudsku karijeru započinje u beogradskom prvostepenom Varoškom sudu najpre kao pisar a potom kao sudija. Zajedno sa tadašnjim predsednikom Varoškog suda i prijateljem Vasilijem Simićem doprineo je reformi ove institucije. Sa mesta sekretara u Ministarstvu pravde Kraljevine Srbije biće izabran najpre za vanrednog profesora građanskog sudskog postupka i međunarodnog privatnog prava u Velikoj školi a 01.04.1901. g. za redovnog profesora na istoj katedri. Od 04.03.1905, redovan je profesor građanskog prava na Univerzitetu u Beogradu. Slobodan Jovanović je bio profesor i mentor Periću i za njega je imao mnoge reči hvale. Đorđe Tasić je bio učenik a kasnije i kolega Živojina Perića. Uz Andru Đorđevića, Živojin Perić je bio vodeći i mnogostruk pravni pisac iz oblasti građanskog prava, građanskog sudskog postupka, međunarodnog privatnog prava, javnog prava i konačno filozofije prava. Od 1908. g. do 1919. g. aktivno je učestvovao u političkom životu Kraljevine Srbije. Dela Autor je velikog broja dela iz pravne tematike i to: `Zadružno pravo`, I i II (1920), `O ugovoru o prodaji i kupovini` I, II, III, (1920—1921), `O sukobu zakona u međunarodnom privatnom pravu` (1926), `Granice sudske vlasti` (1899), `O popisu za izvršenje odluka sudskih`, (1902), `O prvenstvenom pravu naplate između države i hipotekarnih poverilaca` (1901), `Jedan pogled na evolucionističku pravnu školu` (1907), `O školama u pravu` (1921), `Privatno pravo` (1912), `Principi stečenih prava` (1920), `Političke studije` (1908), i sa Dragoljubom Aranđelovićem bio je koautor knjige `Građanski sudski postupak` I, (1912), Perić je bio i autor brojnih pravnih rasprava i članaka u brojnim srpskim, jugoslovenskim i inostranim stručnim časopisima.