Priča o odnosu dece i roditelja u savremenom društvu. Reč je o priči ispripovedanoj iz perspektive dvanaestogodišnje devojčice Jarke, koja živi s mladom i nezrelom majkom Lucijom i hladnom bakom Irenom. Emocionalno zanemarena i prepuštena samoj sebi, Jarka provodi dane sanjareći o mestu na kojem će se osećati sigurno: o malenom vrtu s kućicom koju je izgradio njen deka u predgrađu okruženom zelenilom.

Brod u dvorištu neće samo potvrditi već odavno učvršćenu Pavičićevu poziciju na hrvatskoj književnoj sceni, nego je to autorski najambicioznija te jezično, stilski i tematski najhrabrija i najuzbudljivija njegova knjiga. Među suvremenim hrvatskim piscima ne postoji nitko tko tako točno i bez uljepšavanja, kritički i angažirano, naoko hladnim i objektivnim stilom, a zapravo s poznavanjem i iznimnom ljubavlju piše o Dalmaciji.

Skice se nalze u plastični tobolaca ,jedan tobolac oštećen i na jednom nema poklopac Dužina tobolca 80 cm Dimenzije jedne skice 120 cm x 77 cm Neznam da li skice kompletne i za koje brod skice Skice na Engleskom jeziku

Novi roman Roberta Perišića pripovijeda priču o egipatskoj mački Miu koja u 4. stoljeću prije naše ere sa grčkim kolonizatorima dolazi na Jadran i svjedoči osnutku grada Isse (današnjeg Visa). Miu je pri tome prva mačka na Jadranu, a roman, uz ostalo, osvjetljava postojanje životinjske povijesti, te neraskidive povezanosti brodskih migracija i povijesti mačaka. Horizont Broda za Issu je ekološko-historijski (pri čemu Perišić nema puno prethodnika, ne samo u hrvatskoj književnosti), u njemu se sreću povijest i priroda, kreće se kroz milenije i uspijeva održati vertikalu priče. Tražeći nove putove, roman pronalazi način da iz suvremenosti reinkarnira mit: o Issi, prvom gradu na Jadranu. Romani Roberta Perišića ne nastaju brzo, izlaze u ovećim razmacima, no utješno je da dugo traju. Roman Područje bez signala iz 2015. imao je prvo uspješan put od hrvatske do francuske i američke publike, a nedavno je po romanu snimljena i TV serija, višekratno međunarodno nagrađivana. Perišićev pak roman Naš čovjek na terenu, iz 2007., nakon što je prethodno objavljen u desetak zemalja, u Francuskoj je objavljen nedavno, uz pohvale u Le Mondeu i drugdje; očito, desetljeće i pol razmaka nije naškodilo ni toj priči, premda snažno uronjenoj u ondašnji trenutak, jer ovaj pripovjedač vrijeme ne samo opisuje nego ga skulptorski oblikuje. Pričamo ovdje o vremenu jer ono – zavinuto i šumno poput duboke školjke – jest i stvarno područje radnje Broda za Issu. Dosadašnje čitatelje ovog autora, kao i druge, treba ipak upozoriti – ovo je nešto posve drukčije. Kalija, rođen kao rob u Sirakuzi, i jedan neobični Vjetropir, vode nas u priču koja zaranja u ono zaboravljeno, početno. Ovo je priča o bazičnim stvarima, s jedne strane posve pri zemlji, s druge u vjetru, koji je obično metafora zaborava, ali vjetar ovdje ne zaboravlja. Ako će vas povesti u pogled djeteta, u pogled na osnovno, ako vas pritom može zanimati priča u kojoj junaci nisu samo ljudi nego i mačke i magarci i loze našeg Mediterana, onda je ovo knjiga za vas. Kako je to moglo izgledati onda kad je Jadran bio sjeverno more, na rubu svijeta? Kako je nastao svijet kojeg danas zovemo Mediteranom, je li postojao oduvijek? Tko su bili Liburni, čije je nebo bilo žensko? Je li čovjek pripitomio ovcu ili je to, u stvari, učinio pas? Kako je na Jadran u istom brodu, zajedno s pismenošću i urbanizmom, došla mačka? Je li magarac, vječno bez prava, prvi radnik? Koga su pozdravljali na Palagruži? Brod za Issu nadilazi realizam i portretiranja i vodi nas u predjele ekspresije i simbola. Nell Zink o američkom izdanju Lirski roman o antičkom Mediteranu… Graciozna meditacija o povijesti i prirodi. Iz prikaza u američkom Kirkusu O dosadašnjem radu autora: Robert Perišić piše pametno i sjajno upotrebljava ironiju, zapljuskujući nas slikama koje govore o poslijeratnoj Hrvatskoj, ne samo kao o lokaciji na kojoj se preživljava, već kao o mjestu koje nešto znači. Jonathan Franzen Polifonijsko pripovijedanje obogaćuje ovaj roman s obiljem likova, koji dobacuje puno dalje od granica Balkana. Ken Kalfus o Području bez signala, New York Times Kroz komična previranja Perišić nas je uveo u razotkrivanje i razočaranje likova koji prkose apsurdnome svijetu. Le Figaro o Našem čovjeku na terenu Robert Perišić pripovijeda upečatljivu priču o društvu usred mutacije, priču koja će vam se zavući pod kožu. Florence Bouchy o Našem čovjeku na terenu, Le Monde Područje bez signala hrvatskog književnika Roberta Perišića jedna je od onih knjiga koje se rijetko pojavljuju na horizontu jedne kulture i odmah postaju baština univerzalne biblioteke. Federica Manzon, La Stampa

3. izdanje Novi roman Roberta Perišića pripovijeda priču o egipatskoj mački Miu koja u 4. stoljeću prije naše ere sa grčkim kolonizatorima dolazi na Jadran i svjedoči osnutku grada Isse (današnjeg Visa). Miu je pri tome prva mačka na Jadranu, a roman, uz ostalo, osvjetljava postojanje životinjske povijesti, te neraskidive povezanosti brodskih migracija i povijesti mačaka. Horizont Broda za Issu je ekološko-historijski (pri čemu Perišić nema puno prethodnika, ne samo u hrvatskoj književnosti), u njemu se sreću povijest i priroda, kreće se kroz milenije i uspijeva održati vertikalu priče. Tražeći nove putove, roman pronalazi način da iz suvremenosti reinkarnira mit: o Issi, prvom gradu na Jadranu. Romani Roberta Perišića ne nastaju brzo, izlaze u ovećim razmacima, no utješno je da dugo traju. Roman Područje bez signala iz 2015. imao je prvo uspješan put od hrvatske do francuske i američke publike, a nedavno je po romanu snimljena i TV serija, višekratno međunarodno nagrađivana. Perišićev pak roman Naš čovjek na terenu, iz 2007., nakon što je prethodno objavljen u desetak zemalja, u Francuskoj je objavljen nedavno, uz pohvale u Le Mondeu i drugdje; očito, desetljeće i pol razmaka nije naškodilo ni toj priči, premda snažno uronjenoj u ondašnji trenutak, jer ovaj pripovjedač vrijeme ne samo opisuje nego ga skulptorski oblikuje. Pričamo ovdje o vremenu jer ono – zavinuto i šumno poput duboke školjke – jest i stvarno područje radnje Broda za Issu. Dosadašnje čitatelje ovog autora, kao i druge, treba ipak upozoriti – ovo je nešto posve drukčije. Kalija, rođen kao rob u Sirakuzi, i jedan neobični Vjetropir, vode nas u priču koja zaranja u ono zaboravljeno, početno. Ovo je priča o bazičnim stvarima, s jedne strane posve pri zemlji, s druge u vjetru, koji je obično metafora zaborava, ali vjetar ovdje ne zaboravlja. Ako će vas povesti u pogled djeteta, u pogled na osnovno, ako vas pritom može zanimati priča u kojoj junaci nisu samo ljudi nego i mačke i magarci i loze našeg Mediterana, onda je ovo knjiga za vas. Kako je to moglo izgledati onda kad je Jadran bio sjeverno more, na rubu svijeta? Kako je nastao svijet kojeg danas zovemo Mediteranom, je li postojao oduvijek? Tko su bili Liburni, čije je nebo bilo žensko? Je li čovjek pripitomio ovcu ili je to, u stvari, učinio pas? Kako je na Jadran u istom brodu, zajedno s pismenošću i urbanizmom, došla mačka? Je li magarac, vječno bez prava, prvi radnik? Koga su pozdravljali na Palagruži?

JUGOSLAVENSKI LEKSIKOGRAFSKI ZAVOD - 1969 - 584 STRANE, TVRD POVEZ.

Novo, nečitano, nema posvete. Brod. Konzarhija - Tomislav Osmanli Godina izdanja: 2022 Broj strana: 193 Povez: Tvrd PRIČE IZ SIMULAKRUMA BUDUĆNOSTI! Pred nama je neobičan roman iz bliske budućnosti. Postavljajući čoveka kao „biće neizvesnosti” u pripovedački fokus romana Brod. Konzarhija, Tomislav Osmanli sopstveni romaneskni svet pozicionira u distopijski diskurs, u 2039. godinu u kojoj se čitalac upoznaje sa nostalgičnim ljudskim bićima projektovanim u blisku, otuđenu i hipermerkantilnu budućnost. I upravo je ta budućnost polje u kojem pisac – aktuelizujući uzbudljivu igru fantastičke fikcionalnosti – iznova otvara pitanja vremena i postojanja, istine i smisla, stvarnosti i iluzija, holografa kao preplavljene stvarnosti, a sve u okrilju „pripovedačkog zamagljivanja” značenja – u priviđenju, avetima i utvarama jednog od najupečatljivijih simbola u ovoj knjizi – moćnog SIMULAKRUMA. Izvanrednim umećem oblikovanja i aktiviranja elemenata negativne utopije, dinamičnom dijalogičnošću i isceniranjem mnoštva pitanja u okviru jednog društva – kako u domenu politike, religije, kulture i (ne)duhovnosti, tako i u domenu novih tehnologija, (post)humanizma i (trans)humanizma – Osmanli u vreme sve veće „ponude” ideoloških utopija književno ubedljivo, donekle bajkovito, kritički usmereno u samu suštinu razvoja današnje civilizacije, čitaocima daruje sopstvenu viziju (kao jednu od mogućih alternativa) futurističkog sveta ne tako daleke budućnosti. Tomislav Osmanli (1956, Bitolj) je prozaista, dramski pisac i teoretičar medija. Autor je preko trideset knjiga različitih žanrova, a njegova dela prevedena su na više svetskih jezika. Brod. Konzarhija (2016) je treći piščev roman, nakon romana Dvadeset prvi (iz 2009. za koji je dobio najviše makedonsko priznanje – nagradu Roman godine „Utrinskog vesnika”) i Za uglom (2012).

Sa posvetom jako lepo očuvana. Sifra adp6.4

knjiga opisuje stradanje srba u brodu i slavonskom brodu 1992

Ilija Ljvovič Tolstoj, MOJE USPOMENE, preveo s ruskoga Vasilj Biga, Tiskara H. Schulman, Brod na Savi, 1919. Originalni meki kartonski povez. Vrlo dobra očuvanos, bez oštećenja. Jezik hrvatski, latinica, 20 str. Originalni naslov: „Мои воспоминания“. Veoma retko.

МИЛЕНА МАРКОВИЋ БРОД ЗА ЛУТКЕ СЕЗОНА 05/06 ЈДП БЕОГРАД 2006 ПРЕМИЈЕРА 5. ЈУНА НА ВЕЛИКОЈ СЦЕНИ ЈДП МИЛЕНА МАРКОВИЋ БЕОД ЗА ЛУТКЕ ЈАГЊИЋИ О ПЕСМИ: РАЗГОВОР СА МИЛЕНОМ МАРКОВИЋ СРЕБРНА ПРАШИНА ДРУГ МОЈБИОГРАФИЈЕ ............................................................ ФОТОГРАФИЈА МИЛЕНЕ МАРКОВИЋ БРОШ ЋИРИЛИЦА 36 СТРАНА НЕКОРИШЋЕНО ГАРАНЦИЈА ОДЛИЧНО Екстра **********

Ovo delo Bukovskog predstavlja njegov poetički dnevnik koji je vodio poslednjih godina svog života. U njima on povučen iskustvom piše životne mudrosti o smrti, novcu, konjskim trkama, alkoholu otkrivajući nam usput i neke detalje iz privatnog života. U ovom izdanju nalaze se i manje poznati nastavci dnevnika kako i predgovor njegove supruge Linde Lee.

B.TRAVEN izabrana dela 1-6 nolit beograd 1980 tvrd povez -mrtvački brod -berači pamuka -lov na ljude -troza -bela ruža -blago sijera madre odlično očuvane u knjizi mrtvački brod neznatan deo teksta podvučen običnom olovkom

U vreme kada je radnja smeštena u radnju, „juranje“ — lična teleportacija — toliko je poremetilo društvenu i ekonomsku ravnotežu da su unutrašnje planete u ratu sa spoljnim satelitima. Gulli Foile sa trgovačkog svemirskog broda Nomad u vlasništvu Presteign-a—neobrazovan, nevešt, neambiciozan čovek čiji je život u ćorsokaku—napušten je u svemiru kada je brod napadnut i on jedini preživi. Posle šest meseci njegovog čekanja na spas, svemirski brod u prolazu, Vorga, takođe u vlasništvu moćnog industrijskog klana Presteign, ignoriše njegov signal i napušta ga. Fojl je razbesneo i transformisan je u čoveka kojeg je iznela osveta, prva od mnogih transformacija. PENGUIN BOOKS 1974. 248 str. odlično očuvana

Andrija Maurović legenda hrvatskog stripa. Knjiga ukoričena sa sledećim stripovima: Biser zla, Ukleti brod. Kišova zagonetka, uglomi gospodar pećina. Svi stripovi u boji odličnog kvaliteta.

Zar sam to ja? U bunilu, sasvim kao da je san, posmatram brod kojim ću putovati. Neće to trajati dugo, ali ja se plašim putovanja. Sprema se nevreme nad Kanalom, užasni crni oblaci. Ogromni talasi, tamno sivi, udaraju o dokove. Na obali sam i ne znam gde da se sklonim. Veliku dizalicu kao da ruši nalet vetra, a veliki, veliki talas kao da potapa brod. Pomišljam da se sklonim sa obale, u crkvu (i već sam tamo), ali njeni zidovi podrhtavaju, kupola se nadima kao riblji mehur. I iznenada, nevreme prolazi a da nisam ni primetila, i meni je žao što je tako brzo prošlo. Na dokovima sluzava morska trava, uginula riba, komad daske, a oblaci se mirno spuštaju na uzburkano more, sad već svetlucavi kao magla.

Kao novo. Bez posvete. Drame 2 - Milena Marković Izdavač: LOM Godina izdanja: 2022 Broj strana: 340 Format: 21 cm Povez: Broširani Bibliografija: Pas koji je pojo sunce (2001); Istina ima teranje (2003); 3 drame (2006); Crna kašika (2007); Ptičje oko na tarabi (2009); Pre nego što sve počne da se vrti (2011); Pesme(2012); Drame (2012); Pesme za žive i mrtve (2014); Zmajeubice (2014); Pesme za žive i mrtve, sabrane pesme (2017) Izvedene drame: Paviljoni – kuda idem, odakle dolazim i šta ima za večeru (2001); Šine (2002); Nahod Simeon (2006); Brod za lutke (2006); Šuma blista (2008); Zmajeubice (2014); Deca radosti (2016); Pet života pretužnog Milutina (2018); Livada puna tame (2019) Realizovani scenariji za igrane filmove: Sutra ujutru (2007); Beli beli svet (2009); Otadžbina (2016); Živ čovek (2020); kao i za dokumentarni film Rudarska opera (2007) Nagrade: Specijalna nagrada u Beču za najbolje drame sa ex-Yu prostora; tri nagrade Sterijinog pozorja za najbolji dramski tekst (Nahod Simeon, Brod za lutke i Zmajeubice), kao i nagrade za dramsko stvaralaštvo „Borislav Mihajlović Mihiz“, 2007. i „Todor Manojlović“, 2009. povodom drame Brod za lutke. Za knjigu 3 drame dobila je nagradu „Miloš Crnjanski“, za knjigu Ptičje oko na tarabi nagrade „Biljana Jovanović“ i „Đura Jakšić“, kao i nagradu „Pero Despota Stefana“ za poeziju 2014. Za knjigu Deca dobila je NIN-ovu nagradu za roman 2021.godine. Milena Marković jr rođena 9. aprila 1974. u Zemunu. Diplomirala FDU dramaturgija, 1998. u Beogardu

Novo, nečitano, nema posvete. Drame 1 - Milena Marković Izdavač: LOM Godina izdanja: 2022 Broj strana: 334 Format: 21 cm Povez: Broširani Bibliografija: Pas koji je pojo sunce (2001); Istina ima teranje (2003); 3 drame (2006); Crna kašika (2007); Ptičje oko na tarabi (2009); Pre nego što sve počne da se vrti (2011); Pesme(2012); Drame (2012); Pesme za žive i mrtve (2014); Zmajeubice (2014); Pesme za žive i mrtve, sabrane pesme (2017) Izvedene drame: Paviljoni – kuda idem, odakle dolazim i šta ima za večeru (2001); Šine (2002); Nahod Simeon (2006); Brod za lutke (2006); Šuma blista (2008); Zmajeubice (2014); Deca radosti (2016); Pet života pretužnog Milutina (2018); Livada puna tame (2019) Realizovani scenariji za igrane filmove: Sutra ujutru (2007); Beli beli svet (2009); Otadžbina (2016); Živ čovek (2020); kao i za dokumentarni film Rudarska opera (2007) Nagrade: Specijalna nagrada u Beču za najbolje drame sa ex-Yu prostora; tri nagrade Sterijinog pozorja za najbolji dramski tekst (Nahod Simeon, Brod za lutke i Zmajeubice), kao i nagrade za dramsko stvaralaštvo „Borislav Mihajlović Mihiz“, 2007. i „Todor Manojlović“, 2009. povodom drame Brod za lutke. Za knjigu 3 drame dobila je nagradu „Miloš Crnjanski“, za knjigu Ptičje oko na tarabi nagrade „Biljana Jovanović“ i „Đura Jakšić“, kao i nagradu „Pero Despota Stefana“ za poeziju 2014. Za knjigu Deca dobila je NIN-ovu nagradu za roman 2021.godine. Milena Marković jr rođena 9. aprila 1974. u Zemunu. Diplomirala FDU dramaturgija, 1998. u Beogardu

kompletno

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Jedan br nema korice, sve ostalo uredno! Vazduhoplov je naprava koja se kreće u atmosferi (vazduhu) fizički odvojena od površine zemlje i to uključuje letilice sa fiksnim i rotacionim krilom; čvrste i mekane konstrukcije; teže i lakše od vazduha. Vazduhoplov koji se kreće kroz vazduh i ima sopstveni pogon se obično naziva letelica. On se suprotstavlja sili gravitacije koristeći statičko podizanje ili dinamičko podizanje aeroprofila,[1] ili u nekim slučajevima potisak nadole iz mlaznog motora. Uobičajeni primeri vazduhoplova obuhvataju avione, helikoptere, vazdušne brodove (uključujući blimpove), jedrilice, i balone na vrući vazduh.[2] Vazduhoplov je sprava koja je u stanju da se sa svojim sopstvenim sredstvima održava u vazduhu, lebdi ili leti. Mogu se podeliti u dve grupe: aerostati (baloni, vazdušni brod, dirižabl) i aerodini (avion, helikopter). Ljudska aktivnost koja je vezana za vazduhoplove se zove „avijacija“. Vazduhoplovom sa posadom upravlja pilot, dok bespilotne letelice mogu da budu daljinski kontrolisane ili samokontrolisane računarom. Vazduhoplovi se mogu klasifikovati po različitim kriterijumima, kao što su tip uzdizanja, pogon vazduhoplova, upotreba i drugo. Vrste vazduhoplova Prema osnovama na kojima se zasniva moć letenja tj. održavanja u vazduhu, vazduhoplovi se dele na dve vrste: vazduhoplovi lakši od vazduha (statičke leteće mašine) ili aerostati vazduhoplovi teži od vazduha (dinamičke leteće mašine) ili aerodini. Lakši od vazduha – aerostati Glavni članci: Balon (vazduhoplov), Cepelin, Vazduhoplovna jedrilica, Autožir, Zmaj (vazduhoplov), Padobran i Paraglajder Vazduhoplovi lakši od vazduha osiguravaju uzgon po Arhimedovom načelu, budući da im je gustina manja od gustine okolnog vazduha kojeg takav vazduhoplov istiskuje. Ovi vazduhoplovi su poznati i pod imenom baloni. Aerostati koriste uzgon da plutaju u vazduhu na isti način na koji brodovi plutaju po vodi. One se odlikuju jednom ili više velikih vreća ispunjenih gasom relativno niske gustine, kao što su helijum, vodonik ili vrući vazduh, koji je manje gust od okolnog vazduha. Kada se težina tog gasa doda težini konstrukcije vazduhoplova, letilica ima istu težinu kao i vazduh koji je njom istisnut. Mali baloni s toplim vazduhom zvani leteći fenjeri prvi put su izmišljeni u drevnoj Kini pre trećeg veka p. n. e. i uglavnom su korišteni pri kulturnim proslavama. Oni su bili drugi poznati tip letećeg objekta, pri čemu je prvi tip letećeg objekta bio zmaj, isto tako izmišljen u drevnoj Kini pre par hiljade godina (pogledajte dinastija Han). Prvi vazduhoplov lakši od vazduha bio je balon pun toplog vazduha koji su sagradila braća Mongolfje i koji je 15. oktobra 1783. uspešno leteo nešto više od 4 minute. Takvim balonom nije se moglo leteti u smeru po želji posade i putnika, nego se kretao nošen vetrom. Veliki preokret napravio je David Švarc, koji je napravio prvi upravljivi vazdušni balon s metalnom konstrukcijom. U njegovu čast izdana je i posebna medalja[3]. Međutim zasluge su pripale nemačkom grofu Cepelinu koji je projekt otkupio od Švarcove udovice, te konstruisao prototip 1897. godine. Za upravljive balone se stoga često koriste imena „cepelin“ ili „dirižabl“ (od francuskog dirigeable, upravljiv). Švarc je tokom projektovanja radio i na materijalima, čime je otvorio put otkriću lagane i čvrste legure aluminijuma, poznate pod imenima dural, duraluminijum, ili Švarcov aluminijum, koja je i danas vrlo popularan materijal za izradu vazduhoplova. Vazdušni brod USS Akron nad Menhetnom tokom 1930-ih Balon je originalno bio bilo koji aerostat, dok je termin vazdušni brod korišten za velike, pokretne avionske dizajne, obično s fiksnim krilima.[4][5][6][7][8][9] Godine 1919, Frederik Hendli Pejdž je koristio naziv „brod od vazduha”, kao i naziv „vazdušna jahta” za manje putničke tipove.[10] Tokom 1930-ih, veliki međunarodni leteći brodovi su isto tako ponekad bili nazivani „brodovima od vazduha” ili „letećim brodovima”[11][12] – mada ni jedan u to vreme još uvek nije bio izgrađen. Pojavom pogonskih balona, zvanih dirižabl balonima, i kasnije rigidnih brodskih trupova koji omogućavaju veliko povećanje veličine, počeo je da se menja način na koji su ove reči korišćene. Izrađeni su ogromni pogonski aerostati, koje karakteriše kruti spoljni okvir i odvojeni aerodinamički pokrivni plašt oko vreća za gas, među kojima su najveći i najpoznatiji Cepelini. Još uvek nije bilo vazduhoplova sa fiksnim krilom ili nerigidnih balona dovoljno velikih da bi se nazvali vazušnim brodovima, tako da je termin „vazdušni brod” postao sinonimom sa ovim avionom. Zatim je nekoliko nesreća, kao što je Hindenburška katastrofa iz 1937. godine, dovelo do izlaska vazdušnih brodova iz upotrebe. U današnje vreme je „balon” nepogonski aerostat, a „vazdušni brod” ima pogon. Pogonski aerostat s kojim se može kormilariti se naziva dirižabl. Ponekad se ovaj izraz primenjuje samo na nerigidne balone, a ponekad se i dirižabl balon smatra definicijom vazdušnog plovila (koje onda može biti kruto ili nekruto). Fleksibilne dirižable karakteriše umereno aerodinamična gasna vreća sa stabilizacionim plavim pločama na zadnjoj strani. Oni su uskoro postali poznati kao blimpovi. Tokom Drugog svetskog rata, ovaj oblik je bio široko prihvaćen za balone privezane za zemlju; u vetrovitom vremenu, ovo smanjuje naprezanje na privezni konopac i stabilizuje balon. Nadimak blimp je usvojen zajedno sa oblikom. U modernim vremenima, bilo koji mali dirižabl ili vazdušni brod se zove blimp, mada se blimp može da bude opremljen pogonskim mehanizmom.

Biblioteka Kentaur, 1989. Meki uvez 347 str. Roman `U okeanu noći` bavi se Benfordovim omiljenim motivom - PRVIM KONTAKTOM. Roman započinje krizom koju uzrokuje iznenadna promjena orbite planetoida `Ikarus`. SUDARNA PUTANJA SA ZEMLJOM, po kojoj se planetoid kreće, prijeti da na Zemlji izazove GLOBALNU KATASTROFU. Glavni junak romana je astronaut hitno upućen u misiju uništenja kamene gromade. On odbija izvršti naređenje, otkrivši tokom misije da je `Ikarus` u stvari NEZEMALJSKI SVEMIRSKI BROD. c5

Brojevi: 100, 90, 21, 49, 26, 36, 34, 73, 117, 31, 123, 108, 85, 45, 99. Tim redom su i ukoričeni. Ukoričeni. Požuteli na bočnim stranama i korice kao na slici. Možda po koji list zacepljen. Generalno, očuvani. KARSON NA TRAGU REKA SMRTI DIMNI SIGNAL ROJ RENK I PROVALNICI PANIKA U GRADU NEMIRNA PRERIJA IZVIDNIK I ČEJENI MIRAN GRAD FANTOM VISOKIH BRDA LOV NA STRANCE STRANAC NA RANČU STRANAC U SEDLU BROD ZA MEKSIKO CRNI JAHAČ MASKIRANI JAHAČ 15 BROJEVA

Bronzano doba, Severna Evropa. Ronkoteus je čovek koji ima san predaka – želju da leti. Da bi ovo postigao gradi veliki brod i u svoju avanturu uključuje najplemenitiju životinju, orla. Tako započinje svoje putovanje iz udaljenih šuma Finske u zemlje keltskih i germanskih plemena, do nepoznatih zemalja Mediterana. Povremeno podsećajući na avanture Odiseja, Pasilina temeljno istražuje svoje omiljene teme kao što su putovanja i neraskidive veze između čoveka i beskrajnih prirodnih lepota. Prelepi grafički roman sastavljen od više priča. Štampa crno-belo

uvijač je oštećen i ima potpis inače je knjiga u vrlo dobrom stanju , 25 x 19 , 280 strana