Unutrašnjost odlična, spoljašnjost kao na slikama. Sifra adp18.3

Ocuvana 51

Novo. Soba1

Novo. Soba1

Tvrdi povezi sa omotima, bez pisanja po knjigama\n\nGolgota i vaskrs Srbije 1914-1915\nGolgota i vaskrs Srbije 1915-1918 Zrinski, IRO Beograd 1989 Besplatna dostava se vrši putem Pošte i to kao CC paket (dostava na kućnu adresu). Ukoliko želite neki drugi skuplji način dostave razlika u ceni se doplaćuje.

VLADAN ĐORĐEVIĆ GOLGOTA - silazak sa prestola: roman iz balkanskog života - sa 20 slika Izdavač - Savremena biblioteka, Beograd Godina - 19?? 514 strana 21 cm Edicija - Savremena biblioteka Povez - Tvrd Stanje - Kao na slici, tekst bez podvlačenja `Kroz roman Golgota, dr Vladan vešto upoznaje čitaoca sa svim manama i vrlinama kao i privatnim i javim naravima kralja Milana Obrenovića. Veoma nesrećan u privatnom životu, povređen razvodom, zastrašivan drugim pretendentima, a sa druge strane vrlo sposoban u opstanku na vlasti, vrlo vešt u manipulaciji političkim protivnicima, ipak vidi dalje od svih. Rane kralja Milana ostavile su ožiljke na Srbiju. Srbiju vidi kroz prizmu jedne moderne i savremene države, ali na tom putu ima prepreke srazmerne Heraklovim zadacima. Dr Vladan je uspeo da uđe u psihologiju kralja Milana, njegovih najbližih saradnika i političkih prvaka. Iako predator, političke pirane odnose prevagu. Sve mane ovog čoveka preovalade su nad krunom i dužnošću.` Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku.

Vladan Đorđević GolgotaMeki povezKroz roman Golgota, dr Vladan vešto upoznaje čitaoca sa svim manama i vrlinama kao i privatnim i javim naravima kralja Milana Obrenovića. Veoma nesrećan u privatnom životu, povređen razvodom, zastrašivan drugim pretendentima, a sa druge strane vrlo sposoban u opstanku na vlasti, vrlo vešt u manipulaciji političkim protivnicima, ipak vidi dalje od svih. Rane kralja Milana ostavile su ožiljke na Srbiju. Srbiju vidi kroz prizmu jedne moderne i savremene države, ali na tom putu ima prepreke srazmerne Heraklovim zadacima. Dr Vladan je uspeo da uđe u psihologiju kralja Milana, njegovih najbližih saradnika i političkih prvaka. Iako predator, političke pirane odnose prevagu. Sve mane ovog čoveka preovalade su nad krunom i dužnošću.6/16

GOLGOTA - Vladan Đorđević Roman iz balkanskog života Autor: Vladan Đorđević Izdavač: Književne Novine, Beograd Godina izdanja: 1987. Broj strana: 436 Pismo : latinica Povez: mek Format: 21x12 Stanje kao na slici. Kroice iskrzane, prvih par strana ispada, zadnji list iscepan, ima posvetu na predlistu, izuzev toga nema drugih oštećenja. Kroz roman Golgota, dr Vladan vešto upoznaje čitaoca sa svim manama i vrlinama kao i privatnim i javim naravima kralja Milana Obrenovića. Veoma nesrećan u privatnom životu, povređen razvodom, zastrašivan drugim pretendentima, a sa druge strane vrlo sposoban u opstanku na vlasti, vrlo vešt u manipulaciji političkim protivnicima, ipak vidi dalje od svih. Rane kralja Milana ostavile su ožiljke na Srbiju. Srbiju vidi kroz prizmu jedne moderne i savremene države, ali na tom putu ima prepreke srazmerne Heraklovim zadacima. Dr Vladan je uspeo da uđe u psihologiju kralja Milana, njegovih najbližih saradnika i političkih prvaka. Iako predator, političke pirane odnose prevagu. Sve mane ovog čoveka preovalade su nad krunom i dužnošću.

-Izdavač: `Talija izdavaštvo` -Povez: Tvrd -Pismo: Ćirilica -Broj strana: 479 -Format: 21 cm -Stanje: Kao nova Kroz roman Golgota, dr Vladan vešto upoznaje čitaoca sa svim manama i vrlinama kao i privatnim i javim naravima kralja Milana Obrenovića. Veoma nesrećan u privatnom životu, povređen razvodom, zastrašivan drugim pretendentima, a sa druge strane vrlo sposoban u opstanku na vlasti, vrlo vešt u manipulaciji političkim protivnicima, ipak vidi dalje od svih. Rane kralja Milana ostavile su ožiljke na Srbiju. Srbiju vidi kroz prizmu jedne moderne i savremene države, ali na tom putu ima prepreke srazmerne Heraklovim zadacima. Dr Vladan je uspeo da uđe u psihologiju kralja Milana, njegovih najbližih saradnika i političkih prvaka. Iako predator, političke pirane odnose prevagu. Sve mane ovog čoveka preovalade su nad krunom i dužnošću.

Vladimir Putin i vaskrs Rusije,sa tragovima pisanja i podvlačenja grafitnom i hemijskom olovkom. Autor:Vinko Đurić. Izdavač:Čigoja,Beograd 2001. Format:20,5cm x 14cm. Broj Strana:192 strana,mek povez,latinica. Prva knjiga u Srbiji i Evropi u kojoj se analizira dolazak Putina na vlast u Rusiji. Đurić daje niz argumenata koji ukazuju na pravce reformskih poteza Putina u cilju povratka Rusije među najznačajnije svetske sile.

Srpska Golgota-Pesme Cvejo Jeremić,urednik Arhimandrit Varnava *6201*10-2022 autor pesama:Cvejo Jeremić , priredio A.Radosavljević predgovor: Episkop Artemije,Glavni urednik Arhimandrit Varnava izdanje: Lelić , Štampa: Valjevo PRINT 2019.g tiraž-500. ISBN 978-86-900335-5-3 Povez broš-preklop,101. strana,ćirilica, format 20,5 x 13,5 cm,težina 150.grama stanje: nova-Nekorišćena ...pesme su pisane ui desetercu iz sadržaja predgovor: Episkop Artemije pesme Balkanski rat 1912.g, -Evropski rat 1914-1918.g, -Početak Evropskog rata i smrt princa austrijskog 1914.g, -Objava rata Srbiji 1914.g, -Vilina vizija, -Car Viljem i Bugarski kralj prave savez 1915.g , -Bojevi 1915.g, -Okupiranje Srbije 1915.godine ili Srpska Golgota, - Srbija na krstu, -Oslobođenje Srbije 1918.godine Dodatak -Krvavi glasnik, -LJubostinja , -Đakon Avakum(Radovan Bećirević-Trebješki), -Oda guslama ** ** ** Ona nije zbirka pesama, ona je zbirka naših bolova, naših patnji, ali ona je i zbirka naših podviga, naše snage i naših heroja. Kažu da emocije ne treba držati u sebi, to je prevelik teret za srce. Pogrešno je mišljenje da je to slabost. Istina nije slabost, kalvarija nije slabost. Golgota je istina, naša istina, naša emocija, emocija koju ne krijemo. Možda smo to gurnuli u podsvest, a možda, ne daj Bože, zaboravili. Ako smo zaboravili našu golgotu, doživjet ćemo novu golgotu, novu patnju, jer ako tako nešto zaboravimo na bolje, nismo. Zato je `Srpska golgota` važna, da podseća, da uči i ako Bog da, da obaveštava. To nije zbirka pjesama, to je zbirka naših bola, naših patnji, ali je i zbirka naših podviga, naše snage i naših heroja. Ona svega pamti, ali je obožena, prašta i ništa ne zaboravlja. Poziva na pravdu, pravdu koja će doći, pravdu za koju se nadam da zaslužujemo jer se sjećamo i nemamo čega da se stidimo. Hvala bratu Aleksandru, idemo u spasenje, idemo u nezaborav, gde za nas neće biti golgote i gde će naša deca sa ponosom nositi imena naših heroja na usnama i gde će ponosno nositi svoja Srpska imena.

Istorijski roman Nikole Moravčevića o Srbiji u Prvom svetskom ratu i o prvim godinama nove jugoslovenske države, sve do smrti Nikole Pašića 1924. godine. Uzbudljiv roman o ratnim frontovima u Srbiji, o povlačenju srpske vojske preko Albanije do Krfa, o srpskoj vojsci i političkoj eliti na Krfu, o Solunskom procesu Apisu i Crnoj ruci, o Solunskom frontu i oslobođenju Srbije, o nastanku Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, o političkim trvenjima i nesporazumima u novoj državi. Vrhunski istorijski roman koji obnavlja interesovanje srpske književnosti za jedan od najvažnijih perioda naše novije istorije. Pišući roman Vreme vaskrsa, Nikola Moravčević je obavio obimna istraživanja istorijske građe i istorijskih arhiva kako bi na tom temelju uspostavio celovitu i razgranatu, produbljenu i dinamičnu sliku jednog istorijskog perioda. Istorija kao priča, priča kao moćna rekonstrukcija istorije.

Istorijski roman Nikole Moravčevića o Srbiji u Prvom svetskom ratu i o prvim godinama nove jugoslovenske države, sve do smrti Nikole Pašića 1924. godine. Uzbudljiv roman o ratnim frontovima u Srbiji, o povlačenju srpske vojske preko Albanije do Krfa, o srpskoj vojsci i političkoj eliti na Krfu, o Solunskom procesu Apisu i Crnoj ruci, o Solunskom frontu i oslobođenju Srbije, o nastanku Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, o političkim trvenjima i nesporazumima u novoj državi. Vrhunski istorijski roman koji obnavlja interesovanje srpske književnosti za jedan od najvažnijih perioda naše novije istorije. Pišući roman Vreme vaskrsa, Nikola Moravčević je obavio obimna istraživanja istorijske građe i istorijskih arhiva kako bi na tom temelju uspostavio celovitu i razgranatu, produbljenu i dinamičnu sliku jednog istorijskog perioda. Istorija kao priča, priča kao moćna rekonstrukcija istorije.

Autor - osoba Krleža, Miroslav Naslov Tri drame. 2 : Galicija : Vučjak : Golgota / Miroslav Krleža Vrsta građe drama Jezik hrvatski, srpski Godina 1981 Izdavanje i proizvodnja Sarajevo : Oslobođenje ; Zagreb : Mladost : Globus, 1981 (Sarajevo : Oslobođenje) Fizički opis 352 str. ; 20 cm Drugi autori - osoba Malinar, Anđelko Zbirka Sabrana djela Miroslava Krleže / Oslobođenje ; 2 Sadržaj Sadržaj s nasl. str.: Galicija ; Vučjak ; Golgota (Tvrdi povez) Napomene Jubilarno izd. u povodu 65-te godišnjice autorova rada Tumač stranih riječi i pojmova: str.315-338 Str. 339-350: Napomena/ A[nđelko] Malinar Krleža, Miroslav, hrvatski književnik (Zagreb, 7. VII 1893 – Zagreb, 29. XII 1981). Autor najznačajnijih tekstova hrvatske književnosti XX. st. i pokretač mnogih kulturnih inicijativa zasnovanih na kritičkom osvješćivanju hrvatskog društva, što je njegov opus učinilo jednom od središnjih odrednica u izgradnji moderne Hrvatske. Djelujući u uvjetima izrazite društvene podijeljenosti s obzirom na temeljne probleme zajednice, uspio je, ne izbjegavajući prijepore, uobličiti svoju polaznu, estetsku poziciju kao nedvojbenu za pristaše i protivnike, pa je integralnost njegova djela i misli u bitnoj pretpostavci nacionalnoga kulturnoga standarda. Krleža je podrijetlom iz građanske obitelji s nekoliko sjevernohrvatskih nasljednih odvjetaka, što mu je pomoglo da unatoč skromnu statusu roditelja stekne solidnu obrazovnu i socijalnu osnovu. Nižu je gimnaziju završio u Zagrebu, 1908. otišao je u kadetsku školu u Pečuh, a 1911. u vojnu akademiju Ludoviceum u Budimpešti, ali ju je napustio već 1913. pokušavajući, zaokupljen balkanskom krizom, preko Pariza i Soluna stići do Beograda. Bez uporišta u Srbiji, vratio se u Zagreb, počeo raditi u novinskim redakcijama, objavljivati prve književne priloge te postao profesionalnim književnikom. Potkraj 1915. bio je unovačen i u ljeto 1916. poslan na bojište u Galiciji; zbog bolesti je bio oslobođen od vojne službe na ratištu pa se potkraj 1917. vratio u Zagreb. Pisao je komentare o stanju na bojištima I svjetskog rata, počeo objavljivati prve knjige te s krugom vršnjaka na valu općega nezadovoljstva i skromnih zasada socijaldemokratske tradicije sudjelovati u formiranju začetaka hrvatskoga komunističkoga pokreta. Nastojeći otpočetka zadržati gestu umjetnika kojemu je programatski i stvarno namjera fiksirati a ne uređivati svijet, 1919. s A. Cesarcem pokrenuo je i uređivao avangardistički časopis Plamen, poričući mitove hrvatske kulture, ali i tzv. vidovdanski kompleks, kroz koji su se očitovale prave težnje srpske politike. Časopis je bio zabranjen, a Krležu je policijski nadzor pratio sve do uspostave komunističkog poretka 1945. Kazališta i nakladnici počeli su 1920-ih prihvaćati Krležinu suradnju, pa su on i njegova supruga Bela, pošto je potkraj 1920-ih ona dobila stalni glumački angažman, postali istaknut umjetnički par, a njihov je dom sve do njihove smrti bio važnom točkom društvenog života. Premda je Krležino djelo izrazito određeno Zagrebom, više je puta dulje vrijeme izbivao: 1920–21. boravio je u ludbreškome kraju, početkom 1925. nekoliko je mjeseci boravio u Rusiji; od siječnja do rujna 1932. bio je u Češkoj, pa u Varšavi i Parizu; od jeseni 1933. pokušavao je djelovati u Beogradu, gdje je 1934. s M. Bogdanovićem pokrenuo časopis Danas. God. 1949–50. u Parizu je pripremao izložbu jugoslavenske srednjovjekovne umjetnosti. Za ustaškoga režima 1941–45. bio je prvo uhićen, a potom u prešutnoj kućnoj internaciji uz potporu kruga prijatelja u kojem se isticao Đ. Vranešić. Osim kao umjetničkom koncepcijom, Krleža je književnošću trajno bio zaokupljen i kao kulturnim modelom. Njegovi su časopisi Plamen, Književna republika (1923–27), Danas i Pečat (1939–40) orijentacijska polja hrvatskog modernizma; sudjelovao je pri pokretanju i određivanju smjera dvaju najznačajnijih književnih časopisa druge polovice XX st., Republike i Foruma; neprestano je u novinama i javnim forumima kritički raspravljao, sudjelovao u pripremi izvedbi svojih drama te osobito u redigiranju i objavljivanju svojih djela. Za svojega stvaralačkoga vijeka objavio je gotovo 200 autorskih knjiga. Prvu kolekciju pokrenuo je već 1923. kod koprivničkoga nakladnika Vošickoga, slijedili su reprezentativni nizovi zagrebačkih nakladnika Minerve i Biblioteke nezavisnih pisaca 1930-ih, pokušaj sa Suvremenom nakladom Jos. Čaklovića u ljeto 1945., potom izdanja Nakladnoga zavoda Hrvatske od 1946, sabrana djela Zore od 1952. te naposljetku sabrana djela u 45 knjiga s dodatnom petosveščanom Panoramom pogleda, pojava i pojmova sarajevskoga nakladnika Oslobođenje (1975–88). Premda je bio utjecajna figura društvene nomenklature i najprevođeniji hrvatski pisac svojega doba, utemeljitelj Leksikografskoga zavoda (koji danas nosi njegovo ime) te pokretač i glavni urednik niza enciklopedija, Krleži za života nisu bila objavljena cjelovita djela. S time je u vezi i njegova oporuka, kojom je na dvadesetak godina bilo odgođeno raspolaganje njegovom rukopisnom ostavštinom, što se većim poznatim dijelom danas čuva i obrađuje u Nacionalnoj i sveučilišnoj knjižnici u Zagrebu. Za kompleksnost tipološke raščlambe Krležina djela znakoviti su njegova velika žanrovska obuhvatnost i difuznost, vremenski planovi epoha i pripadnih stilskih formacija – one iz koje je proizišao i s kojom je bio u retrospektivnu i na svoj način nostalgičnu dijalogu te one koju je u razmjerno dugu ciklusu nastojao podvrgnuti ne samo misaonomu nego i stilskomu jedinstvu – razvijajući kompleksnu rečenicu u sintaktički ritam hrvatskog standarda bez presedana u uzorima i bez postupka za nasljedovanje. Krleža je u književnost ušao na uobičajen način: posve u duhu svojega doba i kulturnih prilika u svojoj sredini želio je privući pozornost lirikom i pokušati dospjeti na dramsku scenu. Čak i kada je u figurativnome rekvizitariju ili dramaturškim sredstvima ta početnička gesta bila provokativna ili prezahtjevna za prag očekivanja, ona se čvrsto držala kriterija ukorijenjenosti i razumljivosti, potencirajući svoj rast u odgovarajućem rastu konkretne kulture koju je modulirala. Krležino se djelo zato prije segmentira u problemskim ciklusima nego u žanrovskima, a problemi lirske impostacije i dramaturške konzistencije nerijetko su objašnjivi tek na razini obuhvatne ambicije. Razvijajući odnos prema svojemu predmetu od avangardističke negacije do enciklopedičke sinteze, Krleža je strukturirao cijeli kompleks divergentnih punktova, s prividno jasno postavljenom ideološkom podlogom, ali međusobno i kao cjelina dijaloški postavljenih prema tradiciji i velikim pitanjima povijesti kao općega vremena pred kojima se hrvatska kultura do njega uglavnom skanjivala. Već je u prvim objavljenim tekstovima, dramoletima Legendi i Maskerati (1914), narativnim lirskim fragmentima (Zaratustra i mladić, 1914) i Podnevnoj simfoniji (1916), pokušavao rastvoriti i pretopiti žanrovske okvire. Ukupno je objavio osamnaest dijaloških tekstova: Legendu, Maskeratu, Hrvatsku rapsodiju (1917), Kraljevo, Kristofora Kolumba (1918), Michelangela Buonarrotija, U predvečerje (1919), Galiciju, Adama i Evu, Golgotu (1922), Vučjaka (1923), U agoniji, Gospodu Glembajeve (1928), Ledu (1932), U logoru (1934), Areteja (1959), Salomu (1963), Put u raj (1970). Posredno se može pretpostaviti, a i izravnim uvidom u ostavštinu potvrditi da je Krleža radio i na drugim dramaturškim predlošcima, od kojih su neki zagubljeni, u nekim je primjerima sam provjeravao dramaturški, odn. narativni profil svojih tekstova, a neki su mu pripovjedni pa i esejistički tekstovi priređeni za scenu (npr. Banket u Blitvi, Zastave, Moj obračun s njima), ali to ne mijenja težišne, koncepcijske ni razvojne topose njegove dramaturgije. Krležino se kazalište uobličavalo u mnogobrojnim inačicama prvotnih tekstova, potaknutima zahtjevima izvedbe i promjenom receptivnoga okruženja. Svoje je prve artističke i simboličke vizije (legende), pa i socijalne kompozicije s verističkom i ekspresionističkom poetičkom podlogom, zasnovao znatno prije nego što su one bile scenski formirane; stabilnim, uvjerljivim i formativnim na razini cijeloga opusa pokazao se glembajevski ciklus (U agoniji, Gospoda Glembajevi, Leda), nastao u maniri analitičke drame „nordijske škole“, s nizom karakternih slomova kojima se (de)mistificira i kompenzira povijesna i socijalna freska zagrebačke građanske sredine. Kao pjesnik počeo je na zasadama hrvatske moderne, s estetiziranom dikcijom koja se brzo razvijala prema svjetonazornomu vitalizmu, što je upravo u pjesmama otišao aktivistički najdalje, pod općom figurom „ratne lirike“, ali i plakatiranja lenjinističke dinamike. U jedanaest zbirki – Pan, Tri simfonije (1917), Pjesme I, Pjesme II (1918), Pjesme III, Lirika (1919), Knjiga pjesama (1931), Knjiga lirike (1932), Simfonije (1933), Balade Petrice Kerempuha (1936), Pjesme u tmini (1937) – tematski i stilski krug te stihovni i ritmički osjećaj prostiru cijeli registar traženja, koje se smatra dorečenim u artificijelnim Baladama Petrice Kerempuha, pomaku od standarda u jezičnom i kulturnom pogledu, kako bi se otkrila pritajena postojanost subjekta na kojem Krležino djelo inzistira. Problemskomu polju Krležine dramaturgije i lirike uglavnom pripadaju i novelistički ciklusi; u prvome, „domobranskome ciklusu“, strukturiranom u zbirci Hrvatski bog Mars (1922, konačna redakcija 1946), obrađen je kompleks vojničkoga stradanja hrvatskog čovjeka, koje je u I. svjetskom ratu dosegnulo fatalističke, apsurdne razmjere, u drugome, „jakobinskome ciklusu“, zaokupljen je pojedincima koji ne uspijevaju prevladati ograničenja malograđanske sredine (zabranjena zbirka Hiljadu i jedna smrt, 1933), a u trećem, glembajevskom ciklusu, riječ je o jedanaest proznih fragmenata sa situacijskom i generičkom razradbom dramaturške cjeline. Krležin se pripovjedni tekst u 1920-ima, dosljedno tendenciji u europskoj prozi, od kraćih vrsta (Tri kavaljera frajle Melanije, 1922, Vražji otok, 1923) razvijao prema kanonizaciji romana, što u njegovu središnjem pripovjednom djelu, modernom romanu Povratak Filipa Latinovicza (1932) – priči o umjetniku koja zadire u organsku nemoć društva i kulturnog modela – hrvatsku prozu dovodi u simultanu poziciju (M. Proust, R. Musil, R. M. Rilke). Sljedećim će romanima, Na rubu pameti (1938), Banket u Blitvi (I–III, prva knjiga 1938) i Zastave (I–V, prva knjiga 1962), sigurnim narativnim i superiornim intelektualnim strategijama sročiti stotine stranica kronike o srednjoeuropskoj kulturnoj i političkoj panorami, ali će određujućim i uporišnim za razumijevanje i formativnost njegova djela ostati upravo rane 1930-e, s glembajevskom cjelinom, romanom Povratak Filipa Latinovicza i Baladama Petrice Kerempuha. Krležin je utjecaj u hrvatskom društvu upravo tada dosegnuo vrhunac, što se posebno odražavalo u većem, problemskom, nefikcionalnom, u širem smislu esejističkome dijelu njegova opusa. Premda se u Krležinim tekstovima teško mogu razdvajati strukturne razine, što je posebno izraženo u zbirci Izlet u Rusiju (1926), s putopisnom poveznicom, ali tematski, narativno i asocijativno suptilnu mozaiku o strogo osobnome doživljaju sovjetske Rusije, upravo su njegove studije društvenih i kulturnih kontroverzija (Moj obračun s njima, 1932; Deset krvavih godina, 1937; Dijalektički antibarbarus, 1939) dovele do odlučujućih rasprava o izgledima i održanju hrvatskog društva. Osim o književnosti i umjetnosti pisao je o povijesti, politici, filozofiji, medicini, posvetivši se u doba rada na enciklopediji, nakon 1950., gotovo univerzalnom opserviranju, djelomice objavljenom (pet knjiga) u opsežnim izvodima (fragmentima i zapisima) iz dnevnika, odn. opsežnoj građi enciklopedijskih bilježaka (marginalia lexicographica). Njegove osobne relacije zrcale se u vrlo opsežnoj i dugogodišnjoj korespondenciji. Za razliku od književnog djelovanja, u prosudbi kojega trajno prevladavaju izrazito pozitivne ocjene, Krležino je javno, odn. političko djelovanje izazivalo žestoke otpore i prijepore. Još od rane mladosti zastupao je protuimperijalističku koncepciju komunističkog pokreta, pri čemu je rješenje hrvatskoga nacionalnoga pitanja vidio u federalizmu kakav je proklamirala Treća internacionala. Raslojavanje hrvatskoga komunističkoga pokreta u jugoslavenskom okruženju dovelo ga je u svojevrsnu ekvidistanciju od političke prakse i ljevice i desnice pa se o njegovu neposrednom društvenom djelovanju može govoriti tek nakon uspostave komunističke vlasti u 1940-ima i pridobivanja Titova punoga povjerenja nakon 1948, odn. napuštanja staljinističke prakse. Krleža je i u razdoblju 1918–41. pokušavao organizirano djelovati u hrvatskim kulturnim institucijama i komunističkom pokretu, ali u njima nije dobivao ni približno onoliko utjecaja kao u javnosti. U društvenim uvjetima tzv. narodne demokracije sudjelovao je u postavljanju i stabiliziranju mnogih tradicionalnih i novih institucija i programa: Društva književnika, Akademije, Matice hrvatske, Leksikografskoga zavoda, zaštite kulturne baštine u Zadru, zaštite prava na dostojanstvo umjetnosti (Govor na Kongresu književnika u Ljubljani, 1952), zauzimanja za slobodan razvoj hrvatskog jezika (potpora Deklaraciji o nazivu i položaju hrvatskoga književnog jezika). Posebnu važnost za razumijevanje Krležina djela ima njegovo poznavanje drugih kultura iz okruženja i suradnja u njima, napose srpske, madžarske i bosanske. U hrvatskoj književnoj i kulturnoj povijesti uopće Krležino se djelo u cjelini smatra izvanrednim, neusporedivim pojedinačnim prinosom, a u vanjskoj stručnoj i općoj opservaciji hrvatskog nasljeđa najvažnijom modernom referencijom. Polemično i kooperativno, to je djelo promicalo nove poetičke usmjerenosti, ali i zasjenilo druge; ono u svoje doba i u svojoj sredini nije imalo ravnopravna oponenta, što pri prosudbi ne treba zanemariti i s čime je i samo to djelo u svojem unutrašnjem dijalogu računalo. God. 1993–98. objavljena je enciklopedija posvećena Krležinu životu i radu (Krležijana, I–III), a 2000. započeto je izdavanje njegovih sabranih djela. MG47 (N)

Potpuno novo, nečitano, kao iz knjižare. Jedini put: sile Antante i odbrana Srbije 1915. godine - Miloš Ković Broj strana: 262 Povez: Mek Odbrana Srbije od udruženog napada Nemačke, Austro-Ugarske i Bugarske 1915. godine, povlačenje preko Crne Gore i Albanije, obnova na Krfu i pobeda na Solunskom frontu sa puno prava su nazvani Golgotom i Vaskrsom. Poraz i egzodus iz 1915-1916, događaji koji se ubrajaju u najtragičnije trenutke srpske istorije, dobili su svoj naknadni, dubinski smisao pošto su u nacionalnoj tradiciji i sećanju spojeni sa potonjom obnovom i pobedom. Ipak, kada se proučava samo godina 1915, od napada na Srbiju prvih dana oktobra do napuštanja otadžbine i uspona srpske vojske i izbeglica ka crnogorskim i albanskim planinama početkom decembra, slika srpskog poraza postaje mnogo stvarnija i mračnija.Šta se i zašto dogodilo? Ova knjiga ne nudi jednostavne i uprošćene odgovore. Njena ključna teza je, ipak, da su sile Antante Srbima pomoć prvo obećale, potom su ih sprečile da preventivnim napadom na Bugarsku sami sebi pomognu, da bi ih na kraju prepustile milosti i nemilosti neprijatelja.Istorija odbrane Srbije 1915. ovde je sagledana kao celina, koja obuhvata i vojnu i diplomatsku istoriju, kao i svakodnevna iskustva „običnih ljudi“. Pripovedanje o srpskom Velikom ratu ne sme da izostavi ni epsko junaštvo ni mučenička stradanja. U ovoj knjizi zato su sa skoro podjednakom pažnjom saslušani glasovi kralja Petra, njegovih oficira i vojnika, srpskih i savezničkih ministara i diplomata, novinara, pripadnika medicinskih misija i zarobljenih neprijatelja, žena i dece iz izbegličkih kolona.

40630) VREME VASKRSA , Nikola Moravčević , Arhipelag Beograd 2009 , Istorijski roman Nikole Moravčevića o Srbiji u Prvom svetskom ratu i o prvim godinama nove jugoslovenske države, sve do smrti Nikole Pašića 1926. godine. Uzbudljiv roman o ratnim frontovima u Srbiji, o povlačenju srpske vojske preko Albanije do Krfa, o srpskoj vojsci i političkoj eliti na Krfu, o Solunskom procesu Apisu i “Crnoj ruci”, o Solunskom frontu i oslobođenju Srbije, o nastanku Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, o političkim trvenjima i nesporazumima u novoj državi. Vrhunski istorijski roman koji obnavlja interesovanje srpske književnosti za jedan od najvažnijih perioda naše novije istorije. Pišući roman Vreme vaskrsa, Nikola Moravčević je obavio obimna istraživanja istorijske građe i istorijskih arhiva kako bi na tom temelju uspostavio celovitu i razgranatu, produbljenu i dinamičnu sliku jednog istorijskog perioda. Istorija kao priča, priča kao moćna rekonstrukcija istorije. mek povez, format 14 x 20 cm , ćirilica, 351 strana , potpis na predlistu

NASLOV: Kroz buru AUTOR: Stanislav Krakov IZDAVAČ: Filip Višnjić GODINA: 1994 STRANA: 279 POVEZ: Tvrdi FORMAT (cm): 21 PISMO: ćirilica ISBN: 86-7363-137-8 TIRAŽ: 1500 TEŽINA (kg): 0,4 STANJE: NOVO OPIS: Stanislav Krakov – srpski novinar, književnik i filmski reditelј, jedan od najznačajnijih predstavnika modernog proznog izraza dvadesetih godina XX veka. Rođen je u Kragujevcu 1895, a umro u emigraciji, u Sen Žilijenu 1968. Uređivao je „Vreme”, „Telegram”, kao i niz drugih časopisa, poput glasila zalјublјenika u vazduhoplovstvo „Naša krila”. Bio je direktor Radio Beograda. Napisao je romane Kroz buru (1921) i Krila (1922), putopis Kroz Južnu Srbiju (1926), memoarsku prozu Naše poslednje pobede (1928) i knjigu novela Crveni Pjero (posthumno objavlјenu 1992), kao i autobiografsko delo Život čoveka na Balkanu. Godine 1932. snimio je dokumentarni film Kroz zemlјu naših careva i kralјeva. Reditelј je filmskog dela Za čast otadžbine koje je premijerno prikazano 25. marta 1930. Prva verzija tog filma bila je bez zvuka, zatim je dorađena i tek se 1938. pojavlјuje konačna verzija filma pod naslovom Golgota Srbije. Zbog političkog delovanja i povezanosti s Ljotićevim režimom, njegovo stvaralaštvo je kasnije često prećutkivano, pa i nepravedno osporavano.

Stevan Jakovljević Srpska trilogija Tvrdi povez Srpska trilogija, koju čine knjige Devetstočetrnaesta, Pod krstom i Kapija slobode, ovde objedinjene u jednom tomu, zapravo su jedno potresno svedočanstvo o neprevaziđenom junaštvu i tragediji srpskog naroda, koje nadilazi granice pojmljivog. Srpska trilogija je odiseja vojnika — seljaka u, kako su ga tada nazivali, Velikom ratu. Priča o njegovom herojstvu, stradanjima i mučeništvu. Ovo delo obuhvata sve važne momente ratnih zbivanja viđene očima samog autora i njegovih saboraca: počevši od mobilizacije, prvih bitki i velikih pobeda nad daleko brojnijom i bolje opremljenom neprijateljskom vojskom, zatim poraza i povlačenja preko Albanije, oporavka srpske vojske na Krfu, njeno vaskrsenje i konstituisanje, proboj Solunskog fronta. Sadržaj: DEVET STO ČETRNAESTA Uz brujanje zvona Sirote majke Otsada pripadamo otadžbini S desna, u topovsku kolonu Na dugom maršu Tamo se gine Na padinama Cera Na domaku pogleda i sluha neprijatelja Oko jedne pređice Preko Save Što ni u krvavom ratu nije tako obična stvar Pod okriljem krsta Rat je buktao Osmatračnica na crkvenom tornju Na karteč! Krvav tekući posao Na uzoranim i pustim njivama Mačve Alal ti vera, tobdžija! Po zakonu otpora Sela su gorela Strašna vest U iščekivanju smrti Pa dokle ćemo? Bilo je to dvadesetoga novembra Releі `Nazdar... Nazdar` Naša zemlja je slobodna POD KRSTOM Pozadina slavi naše uspehe Smrt, život... idu naizmenično U zatišju Otmica Zemlja je uzavrela Ne, boga radi! Rovovi su ostali prazni Novo Kosovo Polje Zarobljeni `Danas je teško pronaći redove` Jankova Klisura Lihvari sahranjuju državu Moja, peta baterija Na progu otadžbine Kod graničnog kamena Ko je vera, a ko nevera Golgota U planinama Usta miču, trbuh ne oseća Bespuće Aeroplani tuku Na domaku mora Usobši, rab božji Žive lešine ostaju Smejali smo se gladni Na ivici života Kraj muka San ili java Ostrvo smrti U front! Tamo daleko KAPIJA SLOBODE Solun Hili Sad smo opet vojska Pokret Moglenske planine Osveta Na dnu pakla Gorničevo Malarija Kajmakčalan Kapija slobode otvorena Siva stena Crna Reka Malarija nas sakupila, malerija nas razjurila `Hristos vaskrse` Oprošćavajte Na leđima Ježa Podnarednik Tanasije Ptičice nebesne Front i pozadina Arleta Preko talasa krvi EPILOG Godina hiljadu devet sto trideset

ovest o životu srpskog vožda, njegovom dobu i vaskrsu države srpske. Povest o srpskom voždu koji je pokazao Srbima da opet mogu da imaju otadžbinu. Sveobuhvatna biografija jedne od najznačajnijih ličnosti u srpskoj istoriji, smeštena u evropski kontekst revolucionarnog XIX veka. Do Karađorđa Srbija je bila u Evropi, ali nije bila evropska zemlja. Od Karađorđa ona počinje ponovo da dobija evropske obrise. Karađorđe je zauvek promenio i ram i sliku Srbije. Ako bi se kao merilo među ljudima uzimali intenzitet strasti, snaga volje i veličina cilja, onda se, u tom dobu, sa Karađorđem može meriti samo jedan čovek – Napoleon. „Karađorđe, njegovi borci i tadašnja Srbija odigrali su za stvar slobode tokom epohalne strukturne promene svetskog društva u Svetskoj revoluciji 18. i 19. veka svoju svetsku ulogu, nezaobilaznu, veliku i dalekosežno značajnu. Knjiga Luke Mičete priča je o tome. Veoma dobra, poučna, iznijansirana, 'ni po babu, ni po stričevima' ispričana priča o slobodi i revoluciji, iz pera jednog vrednog istraživača, pouzdanog znalca i veoma dobrog pisca.“ Iz pogovora Ljubomira Kljakića

ovest o životu srpskog vožda, njegovom dobu i vaskrsu države srpske. Povest o srpskom voždu koji je pokazao Srbima da opet mogu da imaju otadžbinu. Sveobuhvatna biografija jedne od najznačajnijih ličnosti u srpskoj istoriji, smeštena u evropski kontekst revolucionarnog XIX veka. Do Karađorđa Srbija je bila u Evropi, ali nije bila evropska zemlja. Od Karađorđa ona počinje ponovo da dobija evropske obrise. Karađorđe je zauvek promenio i ram i sliku Srbije. Ako bi se kao merilo među ljudima uzimali intenzitet strasti, snaga volje i veličina cilja, onda se, u tom dobu, sa Karađorđem može meriti samo jedan čovek – Napoleon. „Karađorđe, njegovi borci i tadašnja Srbija odigrali su za stvar slobode tokom epohalne strukturne promene svetskog društva u Svetskoj revoluciji 18. i 19. veka svoju svetsku ulogu, nezaobilaznu, veliku i dalekosežno značajnu. Knjiga Luke Mičete priča je o tome. Veoma dobra, poučna, iznijansirana, 'ni po babu, ni po stričevima' ispričana priča o slobodi i revoluciji, iz pera jednog vrednog istraživača, pouzdanog znalca i veoma dobrog pisca.“ Iz pogovora Ljubomira Kljakića

SRBOBRANKE iz Bosne i Hercegovine,period 1886-1940. *6362*11-2022 Srpske rodoljubive pesme period 1886-1940.g iz Bosne i Hercegovine-oko 300 pesama Dejan Tomić autor izdavač: Nekvoš Novi Sad 1997.g povez karton-naknadno, ćirilica, 305 stranica, format 24 x 17 cm, težina 570.grama stanje: vrlo dobro očuvano-.-nema ispisivanja sadržaj na slikama Bosanskavila,..Na grobu našeg guslara,..Kosovo1398-1889,..Srpska vila,...Zavet,...O Vaskrsu kod mojih milih,..Na Vidov dan1889.,...Pred zadužbinom,...Na grobu brata svoga,..Srpkinji,..Slavni rod,..Srpstvu,..Ponosna Bosno-podigni glavu,...,Kosovkinja,..Junakov grob,..Molitva ranjenika,...Srpsko ime,..Otadžbina,..Padajte braćo,...Ustani,Lazare,...Vaskrsavajte,...Noć na Kosovu,...Lazarica,..Vojnikov oproštaj,..Haj,drš se silni,....Srpskoj vojsci,..iz tuđine,..ispovjed,..Heroji,...i doći će doba,..Kosovska zvona,..Pomen,..Na obali Drača,..Zaboravljenoj braći,....Vidov dan, ..Oslobođenoj Bosni,..Jugovića majka,..Jefimija,..Plač Srbije,..Izdajnici,..Beli orao,..Pesma Uni,..Ostajte Ovđe,..Plač Serbije,..Mračni vidici,..Jadna Bosna,...Bosanski begunci,..Strepi tiranko

Izdavač: Filip Višnjić, 279 strana. Knjiga je nekorišćena. Stanislav Krakov – srpski novinar, književnik i filmski reditelј, jedan od najznačajnijih predstavnika modernog proznog izraza dvadesetih godina XX veka. Rođen je u Kragujevcu 1895, a umro u emigraciji, u Sen Žilijenu 1968. Uređivao je „Vreme”, „Telegram”, kao i niz drugih časopisa, poput glasila zalјublјenika u vazduhoplovstvo „Naša krila”. Bio je direktor Radio Beograda. Napisao je romane Kroz buru (1921) i Krila (1922), putopis Kroz Južnu Srbiju (1926), memoarsku prozu Naše poslednje pobede (1928) i knjigu novela Crveni Pjero (posthumno objavlјenu 1992), kao i autobiografsko delo Život čoveka na Balkanu. Godine 1932. snimio je dokumentarni film Kroz zemlјu naših careva i kralјeva. Reditelј je filmskog dela Za čast otadžbine koje je premijerno prikazano 25. marta 1930. Prva verzija tog filma bila je bez zvuka, zatim je dorađena i tek se 1938. pojavlјuje konačna verzija filma pod naslovom Golgota Srbije. Zbog političkog delovanja i povezanosti s Ljotićevim režimom, njegovo stvaralaštvo je kasnije često prećutkivano, pa i nepravedno osporavano. Романтичну и сентиментално-поучну сторију о смислу и сврси хероизма и ратничког карактера, о моралној поуци у време великог расула и посрнућа који рат и опасност изазивају, Краков је поставио између одбране отаџбине и чулног уживања. И једно и друго, и борба и наслада, подстичу чула, али и једно и друго траже неки простор остварења који превазилази хоризонт узбуђења. Кроз буру зато хоће да обнови лик аутентичне љубави уместо олаке потраге за еротским задовољењем. Роман истиче смисао ратничког става у односу на позадински иморализам. Одговорност према отаџбини у рату је постављена изнад сваког личног разлога. То даје историјску димензију разлици у карактеризацији плотског и љубавног, страсти и романсе. Да нема сенке смрти и пропасти државе, прича би била сентиментална, овако је ствар обрнута: на подлози једног сентименталног подухвата види се шта значи фриволност, а шта су одговорност и част. Александар Јерков

Tvrdokoriceno izdanje. Najbolja knjiga i najutenticnije potresno kazivanje o velikoj srpskoj propasti/Golgoti prelazu preko Albanije iz pera sjajnog pisca i jednog od 1300 djaka/kaplara, brata slikarke Nadezde Petrovic, cije je mlade zivote otadzbina kao maceha trosila za potpalu suludu i pogresnu politiku Pasica, zvanog `Baja zna sta radi`, sa njegovim mumlanjem u bradu, crnorukcima i tvrdolinijasima, nedoraslin kraljem Petrom, megalomanskim prestolonaslednikom Aleksandrom, udvorickom vojnom kamarilom, crkvenim vrhom i ostalom bulumentom propalih politicara sto je rezultiralo biblijskom propascu srpskog baroda od preko milion satrtih zivota od cega se Srbija nikada nije oporavila...Roman koji se cita i place.

Lagum Svetlana Velmar Janković Stubovi Kulture Beograd 2004g./279 str. Mek povez,odlicno ocuvana. -`Lagum je turska reč i označava mračan podzemni hodnik, tunel bez svetlosti. Beogradska tvrđava Kalemegdan bila je poznata po lagumima koji su, kaže legenda, vodili i ispod reke Save i spasli život mnogom beguncu mada je i mnogi zatvorenik izgubio svoj život u kalemegdanskim lagumima`. Lagum je mesto tame. -`Roman prati golgotu jedne beogradske porodice u dramatičnim danima tokom nemačke okupacije u Drugom svetskom ratu i neposredno posle oslobođenja zemlje i dolaska komunista na vlast. U Lagumu se snažno i umetnički ubedljivo tematizuje propadanje građanske Srbije, izvitopereni moral, pogled na svet, pa i jezik u vremenima ideološke zaslepljenosti, prividne jednakosti i pobedničke pravde. Prvi put u posleratnom periodu u srpskoj književnosti progovara se o tami i zlu koji prate lomove velikih društvenih preokreta i prevrata, kakav je usledio u Jugoslaviji posle 1945. godine`... vr182

Izdavač: Laguna, Beograd Povez: broširan Broj strana: 276 Odlično očuvana. Lagum je turska reč i označava mračan podzemni hodnik, tunel bez svetlosti. Beogradska tvrđava Kalemegdan bila je poznata po lagumima koji su, kaže legenda, vodili i ispod reke Save i spasli život mnogom beguncu mada je i mnogi zatvorenik izgubio svoj život u kalemegdanskim lagumima. Lagum je mesto tame. Roman prati golgotu jedne beogradske porodice u dramatičnim danima tokom nemačke okupacije u Drugom svetskom ratu i neposredno posle oslobođenja zemlje i dolaska komunista na vlast. U Lagumu se snažno i umetnički ubedljivo tematizuje propadanje građanske Srbije, izvitopereni moral, pogled na svet, pa i jezik u vremenima ideološke zaslepljenosti, prividne jednakosti i pobedničke pravde. Prvi put u posleratnom periodu u srpskoj književnosti progovara se o tami i zlu koji prate lomove velikih društvenih preokreta i prevrata, kakav je usledio u Jugoslaviji posle 1945. godine. (K-96)