Hohner Big River C Usna harmonika Push it to the limit like Paul DeLay used to. This consistently reliable workhorse combines the highest German quality standards at a more affordable price. A plastic combed, MS version of theMarine Band style harp, it is a great everyday companion you can also take to the stage, where itholds its own in blues, rock and country playing. Available in all 12 keys plus a high G. Replacement reed plates are available separately.Features•Black plastic comb with recessed reed plates •Concave covers with side vents •20 MS reeds •0.9 mm brass reed plates •Available in all 12 major keys •Made in Germany

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Knjiga Sveta Gora – fruškogorska nastala je postepeno i posle dužeg vremena. Čine je moji radovi posvećeni manastirima koji su izgrađeni tokom vekova na ovom području, za koje je Zmaj Jova još 1860. u jednoj pripoveci rekao: „Frušku je Bog stvorio odmarajući se,“ misleći na njene prirodne lepote. U velikoj meri zaostaju slojevite duhovne vrednosti ovde sabrane, a negovane i čuvane u njenim brojnim manastirima. Ipak, ne može se reći da se u raznim vremenskim razdobljima o ovim svetinjama oglušila i naša mlada nauka, usmerena prvenstveno na istoriju i njihove riznice u kojima su sabrani kultni predmeti od velike vrednosti. U pionirske radove možemo spomenuti knjižicu arhimandrita Vikentija Rakića: Istorija manastira Feneka, štampanu u Budimu 1799. Postepeno, tokom 19. veka raste broj napisa o fruškogorskim manastirima, o čijim autorima sam pisao u knjizi Istraživači srpskih starina, štampane 1985. Svi ti tekstovi bez obzira na njihovu često ispoljenu nekritičnost, odigrali su važnu ulogu posebno u 19. veku, kada su sa raspoloživim istorijskim dokazima, uticali na nezadrživi uspon srpske nacionalne svesti u Kneževini Srbiji. Pada u oči da su fruškogorski manastiri u 18. veku i decenijama posle Velike seobe potvrdili i zbivanja u našem starom duhovnom nasleđu koje se obrelo u izmenjenim uslovima jedne zapadnoevropske monarhije na čelu članova Habsburške dinastije. Tako je na obroncima Fruške gore u manastirima koji su većinom poticali iz vremena turske vlasti, došlo do zanimljivih kulturnih simbioza između još živih poruka poslevizantijske umetnosti i duhovnosti, sa nastupajućim tekovinama pobedonosne barokne epohe. Bili su to razvojni procesi od izuzetne važnosti, koji svedoče o vitalnosti kojom je branjena naša privrženost vizantijskoj civilizaciji. Tako je, zahvaljujući zanimljivim simbiozama, u srpskoj sredini stvorena i jedna posebna varijanta evropskog baroka, čiju su tokovi osnaženi sličnim pojavama koje su u Podunavlje stizale iz pravoslavne Male Rosije (Ukrajina). Sav značaj fruškogorskih manastira u srpskoj sredini odražava i njihov naziv „Sveta Gora“ kao i žilava borba za njihov opstanak. Ovo stanje potvrđivali su i napori Karlovačke mitropolije i njene predvodničke uloge u odbrani privilegijalnog položaja srpskog naroda u 18. veku. U toj nejednakoj borbi sa bečkom carskom administracijom i ugarskim plemstvom srpski jerarsi imali su čvrst oslonac u crkveno narodnim saborima i delovanju fruškogorskih manastira koji su poput bedema opasali sedište Mitropolije u Sremskim Karlovcima. Otuda ne iznenađuje ni veliki broj i tekstova i priloga nastalih na osnovu naučnih proučavanja fruškogorskih manastira i njihove uloge u životu srpske crkve i naroda u 18, 19. i 20 veku. Na osnovu samo užeg izbora spomenuću autore Tihomira Ostojića, Ilariona i Dimitrija Ruvarca, Mitu Kostića, Veljka Petrovića i Milana Kašanina koji su svojom zajedničkom knjigom : Srpska umetnost u Vojvodini (Novi Sad 1927), obeležili stogodišnjicu Matice srpske. Zahvaljujući ovoj dragocenoj knjizi, označeni su i glavni umetnički tokovi koji su se razvili u fruškogorskim manastirima. U ovoj knjizi autori su pružili mnoga svedočanstva o velikim umetničkim promenama u kojima su stvorene osnove novog građanskog slikarstva kod Srba, kada je okončano vreme zastupnika tradicionalne umetnosti. I u ovoj pojavi fruškogorski manastiri potvrdili su svoju prilagodljivost, prihvatajući slikare potekle iz bečke akademije umetnosti čije vrhunce predstavljaju slikari Uroš Predić i Paja Jovanović. Nezaobilazna je i sjajna knjiga Lazara Mirkovića: Starine fruškogorskih manastira (1931), snažno upozorenje na staro umetničko nasleđe sabrano u manastirima Fruške gore. Tragično stradanje fruškogorskih manastira u I i II svetskom ratu, dalo je u posleratnom periodu, nove podsticaje za proučavanje fruškogorskih manastira. O umetnosti koja je u njima pohranjena pišu, primera radi: Pavle Vasić, Mirjana Lesek, Dinko Davidov, Leposava Šelmić, Slobodan Mileusnić, Janko Radovanović, Miodrag Kolarić i Vojislav Matić. Posebno spominjemo i pojavu velikih manastirskih biografija: Manastir Krušedol (1991) Stefana Čakića, Manastir Rakovac, Branke Kulić (1994), Manastir Privina glava, Dušana Škorića (2006). Od važnosti su i značajna proučavanja o arhitekturi fruškogorskih manastira arh. Vojislava Matića, sabrana u knjizi: Arhitektura fruškogorskih manastira (1984). Sva ta obimna istraživanja fruškogorskih manastira i područja istorijskog Srema, sazrela su da se konačno u sintezi obuhvati Srem kroz vekove, (2007) u izdanju Vukove zadužbine i njenog ogranka u Beočinu gde su temeljno obrađeni i umetnost celog Srema, a posebno ona koja je sačuvana u fruškogorskim manstirima. Veliki napredak u proučavanju važnih ekonomskih prilika koje su na području Srema ovladale posle Velike Seobe, a koje su imale za posledicu i ugrožavanje poseda fruškogorskih manastira od novih zapadnih aristokrata koji su ovde kupovali svoje posede od dvorske komore i tako izvršili novu refeudalizaciju ove teritorije. Iz te problematike važni su prilozi Slavka Gavrilovića u knjizi Studije iz privredne i društvene istorije Vojvodine i Slavonije (2006) i Dinka Davidova koji je objavio dragocenu i čuvenu Reambulaciju poseda fruškogorskih manastira obavljene 1744. godine izvršene po naređenju carice Marije Terezije. Radom ove komisije, utvrđeni su konačni manastirski posedi, a postavljeni kameni međaši, tzv. „humke“ (Davidov, Svetila Fruške gore, 2006). Pojava ovako velikog broja novih i mlađih autora koji su se oglasili pisanjem o fruškogorskim manastirima, sigurno je svedočanstvo u kojoj je meri njihova problematika živa i zanimljiva za nastanak duhovnog portreta ove značajne srpske regije na kojoj su ugašeni i poslednji ostaci srpske srednjovekovne države. Bila je moja želja da sa svoje strane doprinesem njenoj raskošnoj kulturnoj slici, uveren da će problematika Fruške gore i njenih manastira još dugo podsticati buduće naučne kadrove koji će pravedno suditi o našim delima. Na kraju, smatram svojom obavezom da zahvalim svim mojim prethodnicima čija su vredna dela za mene bila od trajne vrednosti. Toplo zahvaljujem mom dragocenom izdavaču gospodinu Zoranu Kolundžiji, vlasniku izdavačke kuće „Prometej“ u Novom Sadu koji je i ovoga puta potvrdio svoje veliko zanimanje za pitanja kulture srpskog naroda. Njegova bezrezervna podrška koju sam imao za celo vreme nastanka ove knjige, pružila mi je bitan podsticaj da je dovršim i predam za štampu. Meni ostaje nada da će njenim objavljivanjem ona, koliko god je to moguće, hrabro započeti svoj samostalni život. Dugujem posebnu hvalu mojim recenzentima: akademiku Slavku Gavriloviću, danas vodećem naučniku koji se bavi srpskom istorijom 18. veka i akademiku Dinku Davidovu koji je i sam autor dragocenih dela iz problematike srpske umetnosti ovoga razdoblja, Na kraju, zahvalan sam na pomoći koju sam dobio od mnogih kulturnih ustanova: Matice srpske, Biblioteke SANU, Galerije Matice srpske, Narodne biblioteke Srbije, Muzeja Srpske pravoslavne crkve, a posebno Arhivu SANU u Sremskim Karlovcima i njenom upravniku g. dr Žarku Dimiću, koji se mnogo trudio oko ilustrativnih priloga u ovoj knjizi. Ne mogu da prećutim moju zahvalnost koja pripada članovima moje porodice koja mi je omogućila potreban mir i uslove za nastajanje ove knjige. Beograd, 18. mart 2007. Pisac Bogato ilustrovana, sa 500-600 fotografija i sa kvalitetnim reprodukcijama grafika, slika i fresaka, koje na pravi način dočaravaju svu lepotu srpskog Atosa, ova reprezentativna monografija Dejana Medakovića objašnjava zašto se u srpskoj istoriji Fruška Gora kroz kontinuitet pokazuje jedanko sveta kao Sveta Gora. Ogromno znanje o fruškogorskim manastirima, njihovoj istoriji, priče o rušenjima i obnavljanjima s jedne strane i njihova lepota, viđena okom istoričara umetnosti s druge strane, čine ovu knjigu jedinstvenom i nezaobilaznom u očuvanju duhovnih, etičkih i etničkih vrednosti. `Jedan od znamenitih srpskih naučnika, neobično organizovane erudicije, istoričar umetnosti koji je atribuirao srpski barok, pesnik, pripovedač i verovatno najglasovitiji naš memorista (`Efemeris`, `Dani sećanja`), Dejan Medaković, u čitavom jednom svom naučnom sazvežđu suptilno i radoznalo istražuje fruškogorske teme. Srpski Atos, tako, upravo u njegovom rukopisu, doživljava svoju modernu interpretaciju. Njegove rasprave i članci, obuhvaćeni ovom knjigom, rezultat su višedecenijskog istraživanja. Šišatovac i Ravanica, Teodor Kračun i Dimitrije Bačević samo su neke od bitnih, uticajnih natuknica ovih plemenitih beseda o jedinstvenom našem Osamnaestom veku. Niko kao Dejan Medaković nije utvrdio znamenja i tajanstvene tačke srpskog severa. Ova knjiga je takođe jedan od njegovih odgovora na pitanje koje je najpre postavio Milan Ćurčin, a potom ga afirmisao Miloš Crnjanski: gde su granice srpskog naciona? U svom bogatom opusu, Medaković je monografski obradio niz srpskih uslovno rečeno, prestonica duha (Hilandar, Trst, Beč, Zgreb, Sent Andreja, Budim, Temišvar), da bi, u logici spirale, i skoro savršenog oblika školjke, stigao do Karlovaca, i do fruškogorskog sazvežđa Srpskog Atosa, i Novog Sada uostalom. Impresionira i ovde velika, neomeđena, skroz i skroz evropska misao Dejana Medakovića koji je i na fruškogorskom rtu kopna uspevao da prepozna istine i zablude, simbole i sumnje čitavih naših naraštaja predaka.` dr Draško Ređep Rođen je 7. jula 1922. u Zagrebu kao sin Đorđa Medakovića, ekonomiste, i Anastasije, domaćice. Deda po ocu mu je bio Bogdan Medaković, a pradeda Danilo Medaković. Osnovnu školu učio je u Zagrebu, nižu gimnaziju u Sen Galenu u Švajcarskoj i kod franjevaca u Badiji na ostrvu Korčuli, dok je višu, klasičnu gimnaziju završio u Sremskim Karlovcima (1937-41). Od 1942. do kraja rata živeo kao izbeglica u Beogradu gde je radio u Muzeju kneza Pavla, a nakon rata radio je u Muzeju grada Beograda, Ministarstvu za nauku i kulturu i Saveznom zavodu za zaštitu spomenika kulture. Studirao je istoriju umetnosti na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Kao asistent radio je na istorijskom institutu SAN od 1952. do 1954. Pred komisijom akademije doktorirao je disertacijom Grafika srpskih štampanih knjiga XV-XVII veka 1954. godine (štampana u izdanjima akdemije 1958). Na Grupi za istoriju umetnosti Filozofskog fakulteta prešao je od 1954. put od asistenta do redovnog profesora, za docenta je izabran 1957, za vanrednog profesora 1962. i za redovnog 1967; bio je dekan Filozofskog fakulteta (1971-73). Na sopstvenu molbu penzionisan je 1982. Godine 1958. Medaković je boravio na tromesečnoj specijalizaciji u Nemačkoj, a 1964/65. godine postao je stipendista fondacije Alexander von Humbolt i tu godinu proveo je mahom na radu u Zentral institut Kunstgeschichte u Minhenu. Dopisni član SANU postao je 1972. a redovni 1981. godine. Bio je, sekretar odeljenja istorijskih nauka SANU, generalni sekretar SANU (1985), kao i predsednik SANU (1999-2003). Godine 2001. izabran je za redovnog člana Lajbnicovog naučnog društva (Leibniz Association) u Berlinu. Dejan Medaković (2007) U Matici srpskoj u Novom Sadu rukovodio je programom istraživanja u oblasti istorije umetnosti. Odmah posle osnivanja Odeljenja za likovne umetnosti Medaković je 1964. godine postao sekretar ovog Odeljenja, a istovremeno i član Predsedništva i tu dužnost je vršio do 1986. godine. Bio je član Saveta Matice srpske. Uređivao je časopis Zbornik za likovne umetnosti Matice srpske. Od pokretanja Zbornika za likovne umetnosti Matice srpske, 1965. Medaković je glavni urednik ovog časopisa, od kojeg je izašlo 30 tomova. On predstavlja prvi časopis kod Srba posvećen isključivo istoriji umetnosti. U svom istraživanju interesovao se za široki raspon tema od srednjovekovne umetnosti do modernog slikarstva, ali je težište njegovog rada na srpskom baroknom slikarstvu, srpskim kulturnim prilikama u 18. veku i srpskom slikarstvu u 19. veku. Stvarao je i u oblasti književnosti. Pisao je sve vrste naučnih radova od eseja, prikaza i prigodnih reagovanja na politička i umetnička dešavanja do monografija i sintetičkih pregleda. Njegove studije su brižljivo inventarisane i sabrane u nekoiko knjiga. U knjizi Srpski slikari 18. veka. Likovi i dela (Novi Sad, 1968) sabrana je 21 studija o slikarima od Žefarovića do Jovanovića. U knjizi Putevi srpskog baroka objavljeno je 25 studija o baroknoj umetnosti. Veliki broj studija objavljen je u knjigama Svedočenja (1984), Istraživači srpskih starina (1985) i Barok kod Srba (1988). Pisao je i celovite preglede za Istoriju srpskog naroda (četvrta, peta i šesta knjiga) i u knjigama Srpska umetnost u 18. veku (1980) i Srpska umetnost u 19. veku (1981). Bavio se i pitanjima vezanim za pojedine crkvene spomenike: o Hilandaru (1978), Savinama (1978), Sent Andreji (1982) i dr. Objavio je i knjigu Letopis Srba u Trstu (1987). Beogradski izdavačko-grafički zavod (BIGZ) je izdao pet knjiga Medakovićeve proze pod nazivom Efemeris - hronika jedne porodice (I – 1990, II – 1991, III – 1992, IV – 1993, V – 1994) za koje je dobio Oktobarsku nagradu Beograda za Efemeris, nagradu za životno delo Zadužbine „Jakov Ignjatović” za Efemeris II i nagradu Beogradskog izdavačko-grafičkog zavoda za Efemeris III. Godine 1994. dobio je izvanredni Zlatni beočug Beograda i Narodne biblioteke za najčitaniju knjigu u Srbiji.

FRUŠKA GORA U ANTIČKO DOBA - Brukner Petrović Dušanić FRUŠKA GORA U ANTIČKO DOBA: Petar Petrović, Milena Dušanić, Olga Brukner, Velika Dautova-Ruševljan Izdavač: Matica srpska, Novi Sad, 1995. Meki povez, ćirilica, 170 stranica, ilustrovano VRLO DOBRO OCUVANO ,MALO SU IZLIZANE IVICE korica Fruška gora u antičko doba : prilozi za staru istoriju i arheologiju / Petar Petrović, Milena Dušanić, Olga Brukner, Velika Dautova-Ruševljan ; urednik Nikola Tasić Novi Sad : Matica srpska ; Beograd : Arheološki institut, 1995 (Sremska Kamenica : Grafo-ofset) 173 str., [1] presavijen list : ilustr. ; 27 cm Na spor. nasl. str.: Fruška gora in ancient times Str. 7-8: Uz knjigu Fruška gora u antičko doba / Nikola Tasić Bibliografija i rezime na engl. jeziku uz svako poglavlje. Arheološka nalazišta - Fruška gora - Antičko doba Fruška gora Dunav Археолошка налазишта - Фрушка гора - Античко доба Фрушка гора Дунав arheološka FRUSKA GORA ISTORIJA nalazišta dunav arheologija jugoslavije vojvodina vojvodina srem srema u sremu u vojvodini ... (veliki beli ormar)

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Fruška gora u antičko doba : prilozi za staru istoriju i arheologiju / Petar Petrović, Milena Dušanić, Olga Brukner, Velika Dautova-Ruševljan ; urednik Nikola Tasić Novi Sad : Matica srpska ; Beograd : Arheološki institut, 1995 (Sremska Kamenica : Grafo-ofset) 173 str., [1] presavijen list : ilustr. ; 27 cm Na spor. nasl. str.: Fruška gora in ancient times Str. 7-8: Uz knjigu Fruška gora u antičko doba / Nikola Tasić Bibliografija i rezime na engl. jeziku uz svako poglavlje. Arheološka nalazišta - Fruška gora - Antičko doba Fruška gora Dunav

Video škola je namenjena harmonikašima početnog i srednjeg nivoa i svima onima koji žele da nauče da sviraju narodnu muziku, poboljšaju svoju tehniku. Svi primeri su odsvirani u punoj brzini, zatim sporo, korak po korak, kako bi mogli jasno da vidite koji tonovi i trileri su odsvirani. Pored toga, tonovi su ispisani na ekranu tako da veoma brzo mozete naučiti da svirate poznata kola i foršpile. Pored svega, naučićete i da svirate harmoniju, pratnju, bas i terce. Ovo je prva video škola harmonike koja se bavi narodnom muzikom. Data cena je za jednu skolu(1 dvd disk) imamo 10skola za Dugmetaru i isto toliko za klavirnu harmoniku. 1. Osnova za pocetnike-1(tonovi leva i desna ruka, note, takt, pauze, linijski sistem, prstored, stepeni i polustepeni, povisilice, snizilice, akordi, razlaganje akorda Dur, mol, sedmica-leva ruka 2. Osnova za pocetnike 2(leva ruka, rumba, dur, mol 7,3/4, dvojka,9/8, skale leva ruka, figure, trileri) 3. Izvorni biseri-1(uzicko kolo, cacak) 4. Izvorni biseri-2(zikino kolo, gocino kolo) 5. Vlaska igranka(vlasko kolo-lj. bozinovic-28dela) 6. V. skola 6(cocek, gitarski cocek, sanjino kolo, a. kolo) 7. (planinski vihor, krainski dukat, trapava mecka, v. kolo. kodic) 8. Univerzalni forspili i improvizacije. 9. V. Skola 9. (zmija kolo, vlaski zaplet, cocek bozin, tinina igra, disko folk. ) 10. V. skola 10. (moravska setnja, moravski triler, kemisevo kolo, prstolomka) 11. V. Skola 11 forspili pesama (pukni zoro-Majko-Darko lazic, Kad sveca dogori-Jasar Ahmed

K027

Operativne intervencije u oblasi nosa,uha i vrata.Tvrd povez,271 str.Nemacki jezik.Dobro ocuvana.

Iz riznice manastira Hilandara Tekst i na engleskom Izdavac - Zavod za zastitu spomenika, Beograd Godina - 2016. Tiraz samo 800! Manastir Hilandar, Sveta Gora, Riznica Knjiga u odlicnom stanju,bez podvlacenja ili ostecenja,sa pecatom na prvoj strani,bez ispisane posvete,tvrd povez,sa omotnicom u dobrom stanju,ilustracije,format 30 cm,292 str. (60)

Izdavač: Demokratska federativna Jugoslavija (DFJ) - Državna komisija za utvrđivanje zločina okupatora i njihovih pomagača, Beograd 1945. Vidljivi su tragovi korišćenja i starosti, ali knjiga nigde nije fizički oštećena (iscepana, ispale stranice i sl). Veliki format, tvrd povez, 735 strana. ______________________________________________________________________________________________________________________________________ TAGS: Kraljevina, Srbija, Jugoslavija, Četnik, Četnici, komita, komite, Drugi svetski rat, Okupacija, Srpski ustanak, Ravna Gora, Vojvoda, Dragoljub - Draža Mihailović, Čiča, Kosta Pećanac, komunizam, staljinistički procesi, JVuO, Vojska, Žandarmerija, Armija, Army, militaria

Otisak iz Zbornika Filozofskog fakulteta 1-24 1. franjo barišić, o poveljama kneza lazara i patrijarha spiridona 2.rade mihaljčić, vojnički zakon 3.dušan glumac,o vremenu monašenja konstantina solunskog i rukopoloženju metodija za sveštenika 4.b.krekić-b.radojčić-i.đurić bibliografija radova akademika georgija ostrogorskog 5.jadran ferluga, počeci jedne vizantijske aristokrtske porodice-argiri 6.mihailo vojvodić, izvozna trgovina srbije sa austro-ugarskom 1895-1896.godine 7.dragan r.živojinović, sovjetska republika u mađarskoj i politika sjedinjenih američkih država u jugoistočnoj evropi 1919.godine 8.četiri priloga istoriji i istorijskoj geografiji srbije 9.mihailo j dinić, jugozapadna srbija u srednjem veku. 10.radovan samardžić, jorjo tadić kao istoričar 11.božidar ferjančič,sevastokratori i kesari u srpskom carstvu 12.georgije ostrogorski, sveta gora posle maričke bitke 13.ivan božić,dve beleške o filipu de diversisu 14.mihailo vojvodić, ugodba između srbije i bugarske 1897.godine 15.đorđe knežević, trgovinska razmena između kraljevine srba hrvata i slovenaca i republike austrije u toku 1920.godine 16.andrej mitrović, nacistička ideja velikog privrednog prostora i jugoistočna evropa 1940.godine 17.bariša krekić, o neprilikama dvojice mletačkih protestata hvara u prvoj polovini XIV veka. 18.gavro škrivanić,hvostno u srednjem veku 19.franjo barišić, jovan vatac, protokinig 20.jelena danilović,o ugovoru collegantia u dubrovačkom pravu u periodu mletačke

Kunićarstvo - Antun Gjurić Kunićarstvo Antun Gjurić gajenje zečeva gajenje kunića -Znanje 1985. GOD -505 strana, 10 strana tabli : ilustrovano vrlo dobro ocuvano ,ima samo pečat bivseg vlasnika na najavnoj stranici Urednik VLADIMIR JAKOLIC SVE O ZECEVIMA KUNICIMA , UZGOJ KUNICA ,PRERADA MESA KUNICA ,KAPITALNO ( hodniku ,na polici ,gore)

Radojica Lazic, Masa Tomic- Civilna sluzba bezbednosti u Srbiji Civil security service in Serbia Sluzbeni glasnik/BIA, 2019. Tvrd povez, zastitni omot cepnut gore desno, sanirano selotejpom, 191 strana, ilustrovano, 33cm. Dvojezicno, srpski/engleski. Monografija koju je nezvanicno izdala BIA, jedina istorija sluzbe bezbednosti. EKSTREMNO RETKO! Služba bezbednosti, tajna policija, državna zaštita, OZNA, Državna bezbednost, služba, BIA, UDBa, DB, konzulat u solunu...

Otisak iz Zbornika Filozofskog fakulteta 1-24 1. franjo barišić, o poveljama kneza lazara i patrijarha spiridona 2.rade mihaljčić, vojnički zakon 3.dušan glumac,o vremenu monašenja konstantina solunskog i rukopoloženju metodija za sveštenika 4.b.krekić-b.radojčić-i.đurić bibliografija radova akademika georgija ostrogorskog 5.jadran ferluga, počeci jedne vizantijske aristokrtske porodice-argiri 6.mihailo vojvodić, izvozna trgovina srbije sa austro-ugarskom 1895-1896.godine 7.dragan r.živojinović, sovjetska republika u mađarskoj i politika sjedinjenih američkih država u jugoistočnoj evropi 1919.godine 8.četiri priloga istoriji i istorijskoj geografiji srbije 9.mihailo j dinić, jugozapadna srbija u srednjem veku. 10.radovan samardžić, jorjo tadić kao istoričar 11.božidar ferjančič,sevastokratori i kesari u srpskom carstvu 12.georgije ostrogorski, sveta gora posle maričke bitke 13.ivan božić,dve beleške o filipu de diversisu 14.mihailo vojvodić, ugodba između srbije i bugarske 1897.godine 15.đorđe knežević, trgovinska razmena između kraljevine srba hrvata i slovenaca i republike austrije u toku 1920.godine 16.andrej mitrović, nacistička ideja velikog privrednog prostora i jugoistočna evropa 1940.godine 17.bariša krekić, o neprilikama dvojice mletačkih protestata hvara u prvoj polovini XIV veka. 18.gavro škrivanić,hvostno u srednjem veku 19.franjo barišić, jovan vatac, protokinig 20.jelena danilović,o ugovoru collegantia u dubrovačkom pravu u periodu mletačke vlasti 21.branislav m.nedeljković, dubrovačko-turski ugovor od 23.oktobra 1458.godine 22.dragan r.živojinović, vlastela kapetani i mornari, prilog proučavanju dubrovačkog pomorstva u XVIII veku. 23.radmila tričković,čitlučenje beogradskom pašaluku u XVIII veku. 24.vladimir stojančević, da li su bosanski franjevci održavali političke veze sa srbijom pre garašaninovog načertanija 1844. godine? Otisak iz Zbornika Filozofskog fakulteta, knjige X-1,XI-1,XII-1 Beograd 1970/1974. Mek povez, 24cm Stanje vrlo dobro.

Das grose Buch vom FISCHE rauchern Velika knjiga Sušenja RIBE....dimljenje RIBE. Sušenja RIBE....dimljenje RIBE... ////////////////////////// Das große Buch vom Fischräuchern: Räuchern,Grillen, Feuerküche Gebundene Ausgabe – 7. Januar 2008 von Jürgen Lorenz (Autor), Petra Lorenz (Autor) Velika knjiga o dimljenju ribe Sušenje, pečenje, ... tvrdi povez – 7. januar 2008. autori Jirgen Lorenz (autor), Petra Lorenz (autor) ILUSTROVANA u boji...172.strane....24.cm Od jednostavnog stonog sušača do velikog bureta za sušenje, ova knjiga predstavlja najbolje tehnike i metode za dimljenje ribe. Uz brojne fotografije i uputstva korak po korak, Jirgen i Petra Lorenc pokazuju kako se pravilno nositi sa vatrom i dimom. Metode pečenja i kuvanja posebno razvijene i testirane za ovu knjigu – ne samo za ribu – podstiču vas da ih isprobate sa slikama i tekstom. Bez obzira da li veliki ulov treba sačuvati u dimu ili mali ulov odmah pojesti. Sušenje: Pretvorite svoju sveže ulovljenu ili kupljenu ribu u mirisnu poslasticu koja svetluca zlatno. Bilo da se radi o jednostavnom stolnom uređaju, pećnici za Sušenje koju ste sami napravili ili improvizovanoj stanici za hladno pušenje napravljenoj od starog ribarskog kišobrana, Jirgen i Petra Lorenc pokazuju kako se to radi. Na brojnim fotografijama i crtežima predstavljate najčešće i mnoge nove, samorazvijene metode Sušenja. A vreme čekanja dok dimljeno zlato ne izađe iz rerne možete lako da premostite sa ... Roštilj: Bilo da se radi o običnom ribljem štapiću ili celom jelovniku sa roštilja sa ribom, mesom, živinom i kobasicama, pečenje na užarenom uglju je jedan od najlepših užitaka leta. Testirajte najbolje recepte autora, sami kreirajte nove! A kada vatra gori, šta kažete na poslasticu iz ... vatrogasne kuhinje: Kada se dan pecanja bliži kraju i logorska vatra gori, kuvanje postaje avantura, a jedenje jedinstveno iskustvo. Probajte prženu ribu iz štapića i uživajte u toplom napitku iz štapića. ------------------------------- Knjiga u PERFEKTNOM stanju....na NEMAČKOM jeZiku .. M

KAKO JE 50 USPJEŠNIH TVRTKI ISKORISTILO UMJETNU INTELIGENCIJU I STROJNO UČENJE ZA RJEŠAVANJE PROBLEMA! Umjetna inteligencija u praksi vrlo je praktična knjiga koja razotkriva i pojašnjava kako se Umjetna inteligencija (UI) i strojno učenje mogu koristiti za rješavanje uobičajenih poslovnih izazova te otvara vrata novim mogućnostima koje često znaju premašiti očekivanja. Knjiga je ispunjena uvidima u najvažnije gigante UI poput Googlea, Microsofta, Amazona, Alibabe, ali i druge industrijske lidere koji gledaju u budućnost. Također, prikazuje studije slučaja iz tradicionalnog poslovanja te startupova koje otkrivaju detalje kako se UI koristi u poslovnom svijetu. Autor bestselera i stručnjak za UI Bernard Marr donosi detaljna istraživanja o 50 kompanija koje su uspješno integrirale UI u svoju poslovnu praksu. Pruža pregled svake tvrtke, opisuje specifičan problem koji je riješen pomoću UI-a i objašnjava kako je UI ponudio izvedivo rješenje. Svaka od studija slučaja sadrži opsežni pregled, tehničke detalje kao i ključne podatke u sažetku. Umjetna inteligencija i strojno učenje najznačajniji su moderni poslovni trendovi koji pokreću današnje (i buduće ) uspjehe. Kao što mnoštvo slučajeva iz knjige prikazuje, UI se može koristiti u različitim industrijama, od bankarstva i financija do medija i marketinga. Usvajanjem UI tehnologije, svako poslovanje, bez obzira na veličinu, sektor ili industriju, može se unaprijediti inovativnim rješenjima koja su potrebna za najzahtjevnije izazove. BERNARD MARR je osnivač i CEO Bernard Marr & Co te je poznati autor bestselera, futurist, keynote speaker i strateški konzultant za kompanije i vladu. Jedan je od najrespektabilnijih autora te renomiranih stručnjaka kada se govori o temama poput umjetne inteligencije i velikih podataka. Marr savjetuje mnoge od najpoznatijih svjetskih organizacija o strategiji, digitalnoj transformaciji te poslovnim rezultatima. Autor je knjiga Big Data in Practice: How 45 Successful Companies Used Big Data Analytics to Deliver Extraordinary Results te Big Data: Using SMART Big Data, Analytics and Metrics To Make Better Decisions and Improve Performance. MATT WARD je glavni istraživač za Bernard Marr & Co. Matt ima se bavio istraživačkim novinarstvom i proveo je posljednjih nekoliko godina usko surađujući s Bernardom Marrom na najnovijim tehnološkim temama. Matt je stručnjak i iskusni pisac u području poslovne tehnologije i umjetne inteligencije te je radio u tvrtkama poput IBM; Intel, Citibank i NASA.

U VRLO DOBROM STANJU.POSEBNO UNUTRAŠNJOST Ptice Srbije : sa kartama distribucija = Birds of Serbia : with distribution maps / Javor Rašajski ; ilustracije = drawings Javor Rašajski ; [prevod na engleski jezik Angelina Čanković-Popović, Zoran Paunović, prevod na nemački jezik Zoran Velikić] Novi Sad : Prometej, 1997 (Užice : Rujno) 273 str. : ilustr. ; 35 cm Predgovor / Gaj Bazard ; Foreword / Gui Buzzard: str. 6-10 Registar srpskih imena ptica: str. 249-251 ; Registar - index latinskih imena ptica: str. 252-255 Bibliografija: str. 256-257 Summary: str. 258 ; Zusammenfassung: str. 259. knjige knjiga o pticama ptice sve ptice srbije ... All the birds of Serbia includes Gui Buzzard`s foreword in English as well as the names of every bird species in the English, German and Latin language. Knjiga koju držite u rukama jedinstvena je i dragocena za svakoga ko voli čudesni svet prirode. Ovaj sveobuhvatni vodič predstavlja kompletnu sliku o divnom svetu ptica Srbije. U njemu je preko 1200 crteža u boji, rezultat višedecenijskog rada akademskog slikara i vrhunskog poznavaoca ptica Javora Rašajskog. Date su i precizne UTM karte za svaku vrstu tako da lako možete videti njihovu rasprostranjenost, doba godine kada su prisutne, kao i njihovu učestalost. Posebni simboli označavaju da li je prikazana ptica stanarica, selica, zimski gost. Priručnik se lako pretražuje i može poslužiti kao ključ za prepoznavanje vrsta. Koncipiran je tako da ga mogu koristiti svi – od školaraca do profesionalaca. „Knjiga Javora Rašajskog zaslužuje aplauz kao izvanredno delo.“ Gaj Bazard Javor Rašajski - slikar rođen u Vršcu 1946. godine. Akademiju za likovne umetnosti završava u Beogradu 1975. godine u klasi profesora Zorana Petrovića. Crtanje uči kod profesora Aleksandra Lukovića, a crtež specijalizira na postiplomskim studijama kod prof. Z. Petrovića. Aktivno izlaže od 1982. godine. Uradio je ili ilustrovao preko osamdeset knjiga, od kojih su šest autorskih iz oblasti orintologije. Iz iste oblasti ima preko dvadeset naučnih radova. Radeći na knjigama, nagrađen je dva puta prvom nagradom na Međunarodnom sajmu knjiga u Beogradu 2002. i 2004. godine, a 2007. dobija visoku nagradu rumunske Akademije nauka i umetnosti za autorsku knjigu PTICE BANATA. 2012. godine izdao je knjigu pod nazivom ’’Ptice Svete Gore’’ u izdanju Matice srpske. Grad Vršac dodeljuje mu Oktobarsku nagradu 1988. i 2004. godine. Član je Matice srpske i ULUS-a. Kolektivno je izlagao na svojim izložbama ULUS-a kao i na brojnim samostalnim izložbama.

Prvo izdanje. Stanje knjige : 4, bez ispisivanja i cepanja. Povez : meki Str : 384 nikk2130 Korčula (staronjemački Kurzel, talijanski Curzola, grčki Κόρκυρα Μέλαινα, Korkyra Melaina, latinski Corcyra Nigra) je hrvatski otok na jadranskom moru pored dalmatinske obale. Razvijeno je poljodjelstvo, ribolov, brodogradnja i turizam. Otok pripada Dubrovačko-neretvanskoj županiji, ima površinu od 279,03 km2 (dužina 46,8 km, širina 5,3-7,8 km) i 16.000 stanovnika. Najviša brda su Klupca sa 568 m i Kom sa 508 m.[2] To je šesti najveći Jadranski otok. Klima je mediteranska (blaga); prosječna temperatura u siječnju je 9,8 °C, a u srpnju 26,9 °C. Prosječne godišnje padaline su 1100 mm, a otok je prekriven mediteranskom florom, ponegdje i šumom borova. Izgrađen je na dolomitima, tj. vapnencu. Jedno od najrazvijenijih polja je Blatsko polje koje je ujedno najveće. Trajekt `Jadrolinije` primiče se Korčuli Otok je trajektima povezan s Orebićem na poluotoku Pelješcu, Splitom, te Ublima na otoku Lastovu. Otok je bio naseljen još u pretpovijesti. Najstariji nalazi su starijeg kamenog doba, u Veloj spili. Prema legendi, otok je bio naseljen od strane trojanskog junaka Antenora u 12. stoljeću prije Krista, koji je također poznat kao osnivač grada Padove.[3] Drugi val ljudskih naseljenika su bili Iliri.[4] Korčula je bila grčka kolonija zvana Korkyra Melaina, zatim ilirska i rimska zvana Corcyra Nigra, pa zatim bizantsko i naposlijetku slavensko naselje. U 10. stoljeću u sastavu je Neretvanske kneževine, zatim priznaje vlast Zahumlja, Mlečana i hrvatsko-ugarskog kralja. 8. rujna 1298. godine odvijala se blizu otoka bitka kod Korčule između flote Mletaka i Genove. Postoje mnoga sporenja, no izuzev nekih drugih gradova (Venecija, Istanbul), smatra se da se na Korčuli rodio Marko Polo 1254. Naime, ulica i dio grada (po postojećim zapisima koji postoje i danas) u kojem se danas nalazi tzv. kuća Marka Pola, odgovaraju prostoru koji od najranijih dana pripada upravo obitelji Polo. Tvrtko I. Kotromanić krajem 14. stoljeća godine postaje kraljem Raške, Bosne, Dalmacije, Hrvatske i Primorja kada su mu se 1390. godine pokorili gradovi Split, Trogir, Šibenik, te otoci Brač, Hvar i Korčula. Početkom 15. stoljeća Korčula je bila pod vlašću Dubrovačke Republike, a od 1420. do 1797. pod Venecijom. Od 1797. do 1805. je pod Austrijom, da bi je 1806. osvojio Napoleon i Francuzi, sve do 1815. kada je opet bila pod Austrijom. Pod talijanskom je okupacijom od 1918. do 1921. te od 1941. do 1943., a pod njemačkom od 1943. do 1944. godine. Od 1945. godine bila je sastavni dio SR Hrvatske u Jugoslaviji, da bi raspadom te države 1991. postala dio Hrvatske. Tijekom Domovinskog rata, Korčula je uglavnom bila pošteđena ratnih grozota, no ratna ih zbivanja nisu izbjegla. Procjene hrvatskih stratega da će se velikosrpska JNA upustiti u osvajanje udaljenih hrvatskih krajeva gdje uopće nema Srba, uključujući i hrvatske otoke, su se pokazale točnima. Kasniji događaji su potvrdili da se ne radi ni o kakvim pretjeranim i neutemeljenim procjenama. 2. srpnja 1991. se je očekivao desant na zračnu luku Rijeka na Krku, no preventivnom akcijom to je spriječeno. 6. kolovoza 1991. je JRM izvršila desant na otok Šoltu[5] s 15 helikoptera i 2 ratna broda iz Lore, opkolivši policijsku postaju u Grohotama[6], a uz to je brodovljem blokirala Splitska vrata. Zatim je bio desant na Sv. Kaju sredinom rujna 1991. kad je JRM nastojala povratiti nazad skladište goriva u Svetom Kaji u Kaštelanskom zaljevu[5]. Naposljetku je tako i Korčula došla na red. 29. rujna 1991. je velikosrpska JNA u jeku ofenzive na Hrvatsku izvršila desant na Privalu na otoku Korčuli pri čemu je ponovo u svoje ruke uzela tamošnju vojarnu i pokupila sve podvodne mine iz skladišta podvodnog oružja iz tamošnje vojarne [5], premda su dan prije 28. rujna postrojbe JNA napustile otok Korčulu

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Slobodan Puzovic Značajna područja za ptice u Srbiji, autora Slobodana Puzovića je knjiga nastala u okviru, i za potrebe međunarodnog projekta izučavanja ptica IBA (engl. Important Bird Areas). Projekat vodi BirdLife International, svetska krovna organizacija ornitologa. Područja od nacionalnog i međunarodnog značaja za ptice određena su na osnovu IBA kriterijuma, prilagođenih lokalnim biogeografskim i ekološkim uslovima. Uspostavljanje mreže IBA područja Srbije pruža velike mogućnosti i daje novi zamah u proučavanju i zaštiti ptica. Inventarisanjem ekološki značajnih područja za ptice popunjava se nedostajuća karika u procesu zaštite prirode kod nas. Knjiga u monografskom smislu sažima taj rad. Strategija očuvanja sve više nestajućeg ptičjeg fonda[1] zahteva pre svega identifikaciju i zaštitu najvažnijih staništa ptica. Svaka zemlja u okviru svog zakonodavstva, a na osnovu mišljenja struke donosi odluke o zaštiti takvih životnih područja, koja su neophodna za opstanak ptica, pre svega retkih i najugroženijih. Knjige i radovi koji definišu zaštitu ptica od velike su važnosti kao ispomoć tog procesa, kako bi donosioci odluka i svi važni subjekti bolje sagledali problem, i dali što konkretniji doprinos zaštiti ptica. Međunarodni Pan-Evropski program `Značajna područja za ptice` (IBA) startovao je zvanično 1987. godine u okviru Međunarodnog saveta za zaštitu ptica ICPB (engl. International Council for Birds Preservation), koji je osnovan 1922. Kasnije je ta organizacija prerasla u BirdLife International (BLI). Razrada IBA kriterijuma i prvi popis značajnih područja za ptice na nivou Evrope priređen je još 1981. Tada je nastao spisak od ukupno 694 IBA područja, ali je rad sproveden samo u okviru 10 zapadnoevropskih zemalja. Podstaknuto rezultatima, i Evropska komisija je prigrlila projekat, te je formirala radnu grupu, što je rezultiralo prvom IBA monografijom 1989. godine. Koncept projekta je identifikacija i specijalno vrednovanje predela prema značaju za ptice, njihovo upisivanje u međunarodne registre i najzad, preduzimanje adekvatnih mera zaštite i unapređenja stanja istih. Nakon što neka zemlja ustanovi broj IBA područja, potrebno je da vodi brigu o njihovoj zaštiti, i o monitoringu njihovog stanja. Do danas je na celom svetu identifikovano preko 10.000 IBA područja u okviru 200 zemalja, a cilj je da se uspostavi svojevrsna mreža tih staništa, koja bi omogućila dugoročno uspešnu međunarodnu zaštitu, nesmetano kretanje, te prirodno mešanje populacija i regularnih migracija ptica. Ovaj projekat je od sveobuhvatnog naučnog značaja, pošto su ptice veoma dobar indikator dešavanja u prirodi i životnoj sredini. Ono što pogodi njih, uskoro pogađa i čoveka. Iako su ptice po tom pogledu veoma dobro proučene, ta znanja nisu adekvatno preneta u praksu, pošto – i zbog naglog propadanja biodiverziteta – gotovo 40% vrsta ptica u Evropi ima nezadovoljavajući status zaštite. Mnoge od tih Evropskih ptica danas su čak već i globalno ugrožene sa opasnošću od izumiranja. Knjiga je studija trećeg, najobimnijeg pokušaja da se definišu IBA područja kod nas. Prva faza odvijala se u Srbiji krajem 1980-ih godina (koordinator je bio mr Boris Garovnikov, ornitolog iz Novog Sada), kada je identifikovano 57 IBA područja u granicama SFRJ, od toga svega 16 u Srbiji. Druga faza projekta odigravala se krajem 1990-ih, kada su ranije identifikovana IBA područja evaluirana po novim kriterijumima, a sastavljen je i novi inventar. Na nivou Srbije to je rezultiralo sa brojem 36 izabranih područja, koja su preliminarno ispunjavala stroge IBA kriterijume, a 1999. stigao je odgovor iz centrale BLI kako su zadovoljni sa kvalitetom obrade teritorije Srbije, i zvanično je potvrđeno čak 35 IBA (nije prihvaćena samo nominacija Rtnja). Zbog izrazitog trenda opadanja brojnosti mnogih vrsta ptica u Evropi tokom poslednjih decenija,[4] doneti su novi, još stroži kriterijumi, te je Srbija ponovo stajala pred zadatkom revidiranja postojeće IBA liste. Radu se pristupilo 2000. godine, na osnovu primene standardizovanih IBA kriterijuma (kao što su: da li područje podržava globalno ugrožene vrste, da li se na tom području ptice koncentrišu u veće skupine, da li područje podržava osetljive vrste vezane za ograničene biome, itd.). Ornitološke procene su date za period 2000-2009, da bi se konačno došlo do 42 zvanična područja i 5 kandidata, koji potencijalno ispunjavaju uslove ali su za njih potrebna dodatna ornitološka istraživanja. Konačno, rad je štampan i u monografiji, atraktivnoj knjizi na 280 strana u izdanju Ministarstva životne sredine i prostornog planiranja, Zavoda za zaštitu prirode Srbije i Pokrajinskog sekretarijata za zaštitu životne sredine i održivi razvoj. Knjiga je štampana u Beogradu, 2009. godine. Taj rad je bio izazov, kojim su domaći ornitolozi dokazali da raspolažu znanjima i veštinama potrebnim za egzaktno utvrđivanje vrednosti naših područja pomoću proverljivih naučnih metoda. Spisak IBA područja Srbije Uredi IBA područja Srbije su ujedno i najlepši i najbolje očuvani predeli Balkana i Srednje Evrope, a to su: Gornje Podunavlje Subotička jezera i pustare Bečejski ribnjak Jegrička Karađorđevo Titelski breg Koviljski rit Pašnjaci velike droplje Slano Kopovo Okanj i Rusanda Carska bara Gornje Potamišje Srednje Potamišje Vršačke planine Deliblatska peščara Labudovo okno Ušće Save u Dunav Dunavski lesni odsek Fruška gora Obedska bara Bosutske šume Zasavica Donje Podrinje Cer Valjevske planine Tara Uvac i Mileševka Pešter Golija Gornje Pomoravlje Ovčarsko-kablarska klisura Kopaonik Sitnica Prokletije Šar-planina Pčinja Vlasina Suva planina Sićevačka klisura Stara planina Đerdap Mala Vrbica Ostala potencijalna područja (budući kandidati): Akumulacija Gruža Resavska klisura Zlotska klisura Rtanj Jerma Ornitologija Slobodan puzović

Retko u ponudi, veoma dobro očuvano. Autor - osoba Knežević, Olga Naslov Astrološki bukvar : nebeska azbuka / Olga Knežević Vrsta građe knjiga Jezik srpski Godina 2009 Izdavanje i proizvodnja Petrovaradin : Bistrica, 2009 (Petrovaradin : Bistrica) Fizički opis 592 str. ; 30 cm Predmetne odrednice Astrologija Horoskop Astrološki bukvar Kao što zvezde i planete iznad svih nas sjaje i na čovečanstvo utiču bez ikakvih podela, tako je ova knjiga pokušaj autora da bude dosledna tim zvezdama i planetama. Astrologija je kap znanja željnima i žednima, tragačima za apsolutnom istinom i ljubavlju. Da li se okuke iskušenja mogu zaobići ili prevazići, a teški trenuci naučiti kao lekcija? Da li nam može biti bolje, ako sami bolji postanemo? Proverite! PREDGOVOR Reč priređivača ove knjige Poštovani čitaoci, Pred vama je još jedna od već priličnog broja knjiga, koje su izašle kod nas, čija tema je astrologija. Ipak, ne mislim da je ova knjige suvišna, jer radoznalost astrologa i želja da nauče nešto novo nikada nije potpuno zadovoljena. Pokušala sam zato da vam ovom knjigom pružim nešto potpunije tumačenje položaja i međusobnih odnosa planeta i važnih tačaka u natalnoj karti. Verujem da će vam ona omogućiti lakše povezivanje pojedinih elemenata i sklapanje celovite slike ličnosti čiju kartu tumačite. Ovu knjigu nisam namenila samo profesionalnim astrolozima, mislim da je veoma dobra i za astrologe početnike, jer će na jednom mestu dobiti iscrpne i potpune opise svega što ih interesuje i što će im olakšati učenje i dalji rad. Uz profesionalne astrologe i one koji se astrologijom bave iz zadovoljstva, ima ljudi koji žele sebe da upoznaju i sa astrološkog aspekta, kao i onih koji sami hoće da provere ono što im je protumačio profesionalni astrolog. Smatram da će sadržaj ove knjige zadovoljiti i njih, jer će, uz urađenu natalnu kartu, u tome i uspeti. Svima želim srećan rad ili zabavu. Kao što zvezde i planete iznad svih nas sjaje i utiču na čovečanstvo, bez ikakvih pódela, takav je i moj pokušaj da tim zvezdama i planetarna budem dosledna i plod je moga proučavanja astrologije. Tačnost zvezdanog i planetarnog zapisa na nebu u trenutku rođenja, čini od nas ljude kakvi jesmo i sudbinu kakva nam je predodređena. Da bismo bolje plivali kroz vreme sadašnjice, možda nam može upravo pomoći dublji pogled u tajne neba i plodove ASTROLOGIJE. U poplavi manipulacije čovekom, njegovom nesrećom i strahom od nepoznatog, izazvanih sadašnjim vremenom koje kao da teče pored nas, možemo se takođe okrenuti proučavanju, traženju i pronalaženju istine u oblasti ASTROLOGIJE. To je samo kap znanja željnima i žednima, tragačima za apsolutnom istinom i ljubavlju. Da li se okuke iskušenja mogu zaobići ili prevazići, a teški trenuci naučiti kao lekcija? Da li nam može biti bolje, ako sami bolji postanemo? Proverite! Možda sve to možete pronaći u ASTROLOGIJI. U svojim teškim momentima, a, bogami, i u srećnim, čovek prebira po pitanjima ove vrste i, u nedoumici, pokušava da na njih pronađe univerzalni odgovor. I tako, već hiljadama godina, odnosno - otkad je sveta i veka. Razvijaju se nauke pomoću kojih pokušavamo da odškrinemo vrata i zavirimo u budućnost. Tu je opet ASTROLOGIJA Na žalost, ona, kao pogled na Univerzum, ne predviđa budućnost, ali, na sreću, može opomenuti i dati signale о eventualnim greškama i propustima. Ako obratimo malo dublju pažnju na njih i naučimo da tumačimo astrološki bukvar i njegove simbole, možemo sve te greške zaobići. A zna se da je, ako zaobiđemo sve te krivine, rezultat unutrašnje zadovoljstvo i mir. Šireći oko sebe pozitivnu energiju i ljubav, postajaćemo sve kvalitetniji ljudi. Proučavanjem ASTROLOGIJE možemo pronaći tu unutrašnju harmoniju i spremnost da se suočimo sa svim problemima i radostima koje prolaze kroz naš život. SPOZNAVANJE PROBLEMA JE POLOVINA PUTA DO NJEGOVOG REŠENJAI ISTINE, JER ZRNCA PESKA ČINE PLANINE, TRENUCI ČINE GODINE, ASITNICE CEO ŽIVOT. Olga Knežević Astro promoter Olga Knežević iz Novog Sada, organizator je brojnih ASTRO manifestacija i drugih grupa širom zemlje, još od 1973. godine. Uređivala je obnovljen list „Astro svet`, izdala ili pripomogla izdavanju mnogih publikacija, predvodila je Društvo astrologa Jugoslavije iz čijeg ogranka je nastala YAA Zbog toga je preporučena i evidentirana u Britanskom Godišnjaku, na strani http://www.uraniatrust. Org/Europe_astrological_associations.htm. Skoro svakog meseca, u Novom Sadu organizuje astrološka druženja. Telefon: 021/521-529 SOCIETY OF ASTROLOGERS OF YUGOSLAVIA: President: Mrs Olga Knežević, Yu-21000 Novi Sad, Filipa Visnjica 1 /a Tel: +38121 521 529 E-mail: soc_astrol__yu(®yahoo.com Olga Knežević je moje ime. Rođena sam 29. 7. 1945. godine, u Novom Sadu. Razne škole završila sam, takođe, u Novom Sadu. One i nisu bitne. Najviša škola koju sam pohađala i, nadam se, barem apsolvirala, zove se Život – iskustvo na planeti. Sa Astrologijom se družim od rane 1973. godine, pa ću, verovatno, i do kraja života. Priredila sam knjige, „Astrološko zračenje planeta`, „Upoznajte astrologiju i sebe`, „Kiron – ranjeni iscelitelj` i, kao krunu svoga učenja, ovu, koju sam nazvala, ASTROLOŠKI BUKVAR`. Radim na „Letopisu Astro sveta` i u Društvu Astrologa Jugoslavije, koje sam osnovala 1995. godine. Mislim da je moj doprinos astrologiji na ovim prostorima sasvim dovoljan. Na mlađima svet ostaje... MG138 (N)

Beograd 2005. Tvrd povez, bogato ilustrovano, tekst uporedo na srpskom, engleskom i nemačkom jeziku, veliki format (24×34 cm), 206 strana. Knjiga je odlično očuvana. U Zemun dolaze oni koji vole malo staro, malo sporo, malo široko, malo malo, malo uzbrdo — nizbrdo, pa niz reku (pa uz nju), oni koji vole ušuškano i malo tesno, intimno, ali — pardon! — kulturno i, posebno, oni koji vole od svega toga (i još koje čega) pomalo, i malo više. Zemunci, pak, sve to (i još mnogo toga, što baš ne može da stane u reči) vole mnogo. I zato, verovatno, nikad ne odlaze iz Zemuna. Čak ni kada odu. A šta je zapravo Zemun, teško da iko može da opiše. Ipak, svako ko ga voli, složiće se da je više od grada — Zemun je atmosfera! To je mutni, vlažni, duboki miris Dunava i njegovih obala u rano proleće, za prvih iole toplijih dana i večeri (posebno večeri, kada se nebom pretapa prolećna i zimska svetlost); miris koji je toliko širok da se čini da ga pluća šetača po Keju, uz svu radost prvih nežnih lisnih izdanaka na drveću kraj reke, prosto neće moći da prime; miris koji u sećanje dovlači slike brodova i šajki koji su vekovima ranije pristajali u luku i donosili brodare, mornare i trgovce sa raznih strana i blago mnogo, u „srebrobogati” Zemun; prolećni miris plodne i obećavajuće vlage koja ne taži, već podstiče žeđ za životom. Zemun je pogled, mahom sa Gardoša i ka Gardošu u jesen odmaklu, ali ne i poznu, u neki zlatni dan, koji je prethodno oprala kiša. Dodirujući opeke Kule ili oštrinu ostatka bedema oko nje, damar potresa trk keltskih i rimskih vojnika, galop turske i austrijske konjice, otekuju zveket kopalja i sablji, puščani i topovski plotuni, struje vekovi, a pogled osvaja pitominu krovova kuća pod bregom i oštrinu crkvenih tornjeva, širinu Dunava i uzanost uličica, rumenilo gradskog parka i Ratnog ostrva i urbano sivilo XX veka. I pucaju vidici. I mnogo smo jaki. Ali možda u isto vreme, samo sa druge strane, neki zamišljeni alas ponovo gleda svoj Zemun. Dunav ga njija... I cela slika pred njim je tako mala. Ceo grad izgleda kao jedno ostrvce, čupavo od krovova i krošnji, čvrsto zauzdano najvišim bregom i Kulom na vrhu. I riba koju izvadi iz vode veća je od nje, kad je podigne naspram. I pita se opet — kud stade sve to tu, i vreme, i vekovi, i narodi, i vere, ijezici, i običaji, i stihovi, i tuge, i radosti...I čisto mu dođe da nekako zagrli to malo pred sobom. A lepo, najlepše... I poželi — i sam mali — da se što pre vrati tamo, zauzimajući svoje mesto.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Kuran Casni Kuran (arapski: أَلْقُرآن al-qur`ān - u prenesenom prijevodu `kazivanje`; takođe zvan Al Qur`a-n Al Kari-m; ili izvedeni nazivi Quran, Koran, Kuran Časni, te rijetko Alcoran) je sveta knjiga Islama. Muslimani vjeruju da je Kuran objava Božjih riječi i kulminacija Božje objave čovječanstvu, preko Božjeg poslanika Muhameda u periodu od 23 godine preko meleka (anđela) Džabraila (Jibril - Gabriel). Kuran je napisan u 7. veku Format Kuran se sastoji od 114 sura sa ukupno 6236 ajeta isključujući 112 bismilla koje se obično podrazumijevaju kao bezbrojne, ili 6348 uključujući i njih; tačan broj ajeta je različit, ne zbog sadržaja, nego zbog različitih metoda njihovog brojanja. Muslimani obično povezuju sure, ne sa njihovim brojevima, nego sa arapskim imenima koja su izvedena na neki način iz date sure. (Pogledajte listu imena sura.) Sure nisu poredane po hronološkom redu (po redu po kojem islamski učenjaci vjeruju da su i objavljivani) nego po drugačijem redu, prvenstveno prema veličini sura, što muslimani vjeruju da je takođe inspirisano od Boga. Nakon kratkog uvoda, Kuran nastavlja sa najdužom surom, a završava sa nekim najkraćima. Često se zaboravlja da Islam priznaje ranije Knjige (Stari i Novi zavet) kao svoje svete knjige, s tom razlikom što ih nadograđuje novom svetom knjigom - Kur`an-om koja dolazi od istog Boga ,a objavio ju je prorok Muhamed. Lista imena sura: Sura 1. - Fatiha (Al-Fatiha) Sura 2. - Krava (Al-Baqarah) Sura 3. - Imranova obitelj (Ali-Imran) Sura 4. - Žene (An-Nisa`) Sura 5. - Trpeza (Al-Maidah) Sura 6. - Stada (Al-Anam) Sura 7. - Al-Araf Sura 8. - Plijen (Al-Anfal) Sura 9. - Pokajanje (At-Tawbah) Sura 10. - Jona (Yunus) Sura 11. - Hud Sura 12. - Josip (Yusuf) Sura 13. - Grmljavina (Ar-Raad) Sura 14. - Abraham (Ibrahim) Sura 15. - Hidžra (Al-Hijr) Sura 16. - Pčele (An-Nahl) Sura 17. - Noćno putovanje (Al-Isra) Sura 18. - Pećina (Al-Kahf) Sura 19. - Marija (Maryam) Sura 20. - Ta-Ha Sura 21. - Navjesnici (Al-Anbiya) Sura 22. - Hodočašće (Al-Hajj) Sura 23. - Oni koji vjeruju (Al-Muminune) Sura 24. - Svjetlost(An-Nur) Sura 25. - Al Furqan Sura 26. - Pjesnici (As-Shuaraa) Sura 27. - Mravi (An-Naml) Sura 28. - Pripovijest (Al-Qasas) Sura 29. - Pauk (Al-Ankabut) Sura 30. - Rimljani (Ar-Rum) Sura 31. - Luqman Sura 32. - Klanjanje (As-Sajda) Sura 33. - Saveznici (Al-Ahzab) Sura 34. - Saba Sura 35. - Stvoritelj (Fatir) Sura 36. - Ya-Sin Sura 37. - Redovi (As-Saffat) Sura 38. - Sad Sura 39. - Skupine (Az-Zumar) Sura 40. - Onaj koji oprašta (Gafir) Sura 41. - Izloženi Redci (Fussilat) Sura 42. - Savjet (Achoura) Sura 43. - Ures (Azzukhruf) Sura 44. - Dim (Ad-Dukhan) Sura 45. - Ona koja kleči (Al-Jathya) Sura 46. - Al-Ahqaf Sura 47. - Muhamed (Muhammad) Sura 48. - Blistava pobjeda (Al-Fath) Sura 49. - Nastambe (Al-Hujurat) Sura 50. - Qaf Sura 51. - Rasipnik (Ad-Dariyat) Sura 52. - Gora (At-Tur) Sura 53. - Zvijezda (An-Najm) Sura 54. - Mjesec (Al-Qamar) Sura 55. - Premilostivi (Ar-Rahman) Sura 56. - Događaj (Al-Waqi`a) Sura 57. - Željezo (Al-Hadid) Sura 58. - Razprava (Al-Mujadalah) Sura 59. - Izlazak (Al-Hasr) Sura 60. - Iskušenica (Al-Mumtahanah) Sura 61. - Red (As-Saff) Sura 62. - Petak (Al-Jumua) Sura 63. - Licemjeri (Al-Munafiqun) Sura 64. - Veliki gubitak (At-Tagabun) Sura 65. - Razvod (At-Talaq) Sura 66. - Zabrana (At-Tahrim) Sura 67. - Kraljevsko dostojanstvo (Al-Mulk) Sura 68. - Pero (Al-Qalam) Sura 69. - Vjerodostojnica (Al- Haqqah) Sura 70. - Putevi uzašašća (Al- Maarij) Sura 71. - Noe (Nuh) Sura 72. - Djinni (Al-Jinn) Sura 73. - Ovijeni (Al-Muzzamil) Sura 74. - Ogrnuti ogrtačem (Al-Muddattir) Sura 75. - Uskrsnuće (Al-Qiyamah) Sura 76. - Čovjek (Al-Insan) Sura 77. - Poslanici (Al-Mursalate) Sura 78. - Novost (An-Naba) Sura 79. - Angjeli koji čupaju duše (An-Naziate) Sura 80. - On se namrgodio (Abasa) Sura 81. - Zatamnjenje (At-Takwir) Sura 82. - Prekid (Al-Infitar) Sura 83. - Prevaranti (Al-Mutaffifune) Sura 84. - Raskid (Al-Insiqaq) Sura 85. - Sazviježđa (Al-Buruj) Sura 86. - Noćna zvijezda (At-Tariq) Sura 87. - Svevišnji (Al-Ala) Sura 88. - Obvijajuća (Al-Gasiyah) Sura 89. - Zora (Al-Fajr) Sura 90. - Šetalište (Al-Balad) Sura 91. - Sunce (Ach-Chams) Sura 92. - Noć (Al-Layl) Sura 93. - Svitanje (Ad-Duha) Sura 94. - Otvaranje (As-Sarh) Sura 95. - Datulja (At-Tin) Sura 96. - Pristupanje (Al-Alaq) Sura 97. - Sudbina (Al-Qadr) Sura 98. - Dokaz (Al-Bayyinah) Sura 99. - Stres (Az-Zalzalah) Sura 100. - Jurišnici (Al-Adiyate) Sura 101. - Treska (Al-Qariah) Sura 102. - Nadmetanje (At-Takatur) Sura 103. - Vrijeme (Al-Asr) Sura 104. - Klevetnik (Al-Humazah) Sura 105. - Slon (Al-Fil) Sura 106. - Kurajši (Koraïsh) Sura 107. - Oruđa (Al-Maun) Sura 108. - Obilje (Al-Kawtar) Sura 109. - Nevjernici (Al-Kafirune) Sura 110. - Spasenja (An-Nasr) Sura 111. - Vlakna (Al-Masad) Sura 112. - Čisto bogoštovlje (Al-Ihlas) Sura 113. - Praskozorje (Al-Falaq) Sura 114. - Ljudi (An-Nas) Jezik Kuran je jedna od prvih pisanih knjiga u Arabiji. On je napisan u ranoj formi klasičnog književnog arapskog jezika, poznatog u engleskom jeziku kao `Kuranski` arapski. Postoji nekoliko ostalih primjera arapskog iz tog vremena.(Mu`allaqat, ili suspendirana oda, za koju se vjereuje da je jedan primjer arapskog jezika prije islama; ostali kažu da je kreirana poslije Muhameda Preživjelo je samo pet natpisa iz pred islamskog arapskog jezika.) Ubrzo nakon smrti Muhameda 632. godine, Islam se proširio izvan Arabije, te osvojio znatan tadašnjeg Rimskog carstva, usled tek završenih ratova između Vizantije i Persije pod vođstvom cara Iraklija koji su ostavili za sobom veliki nenastanjen prostor i razrušene gradove. Arapi su se morali suočiti s milionima stranih osoba, s kojima su morali na neki način komunicirati. Jezik se brzo mjenjao da bi mogao odgovoriti novonastaloj situaciji, gubeći na svojoj složenosti i nejasnom rječniku. Nekoliko generacija nakon Prorokove smrti, mnoge riječi korištene u Kuranu postale su nejasne za obične ljude koji su govorili svakodnevni arapski, budući da je arapski jezik evoluirao velikom brzinom, a Kur`an i jest zapisan književnim jezikom, a ne pučkim govorom. Beduini su govorili izmjenjenim jezikom, prihvatljivo malom brzinom izgovaranja, tako da su rani arapski leksikografi njih tražili kako bi im objasnili nerazumljive riječi ili razjašnjavanju neke točke gramatike. Dijelom zbog potrebe religije da objasni Kuran slabijim govornicima, arapska gramatika i leksika su postale značajne nauke, pa je model za literarni jezik zadržao do danas taj govor iz Kuranskih dana, prije nego neki od trenutno važećih dijalektata Muslimani smatraju Kur`an velikim i značajnim zbog njegove poezije i dotjeranosti, kao i da je ta njegova literarna perfekcija dokaz njegovog božanskog porijekla. Budući da je ta perfekcija vidljiva samo za govornike arapskog jezika, stoji kao još jedan razlog zašto se samo originalni arapski tekst smatra kao pravi Kuran. Prijevodi su smatrani manje sjajnič, radije kao tumačenjima Božjih poruka, nego li same izravne Božje objave. Tradicionalno ravnanje bprijevodima i publikacijama Kur`ana traži da objavljena knjiga ne nosi jednostavni naslov `Kur`an`. Naslov uvijek mora sadržavati odredbeni pridjev (sprječavajući konfuziju sa ostalim `recitacijama`, u arapskom smislu), pa zbog toga najviše izdanja Kur`ana nosi naslove poput Sveti Kur`an, Plemeniti Kur`an, Kur`an Časni i sl. Svaki priznati znanstvenik islamske škole trebao bi moći čitati i razumijevati Kur`an u njegovoj izvornoj formi. Mnogi muslimani, djeca i odrasli, uključujući i one koji uopće ne razumiju arapski jezik niti ono što memoriraju, uče Kuran na pamet, djelomično ili u cjelini, u izvornom obliku, radi obavljanja molitve - namaza, što kod hrišćana korespondira liturgijskom obredu ili misi...

DOBAR STRELAC ZNA DA AKO ŽELI DA POGODI METU, TREBA ODMAH DA GAĐA U NJEN CENTAR! Povedite svoje ljude prema uspehu i istovremeno stvorite organizaciju vrhunske efikasnosti koja će svima da ulepša život. Ova knjiga vas vodi, inspiriše i postaje vaše osnovno merilo. U Rukovođenju na visokoj razini Ken Blanchard i saradnici zapisuju 30 godina iskustva u savetovanju dobrih vođa i organizacija kako da postanu - i ostanu dobri. Ovaj naslov će vam pružiti smernice za dodatno povećanje individualne i organizacijske efikasnosti. Otkrijte sve o „trostrukom bilansu“ i kako da je iskoristite za stvaranje dobrih ciljeva i vizija. Otkrijte kako svoje kupce da pretvorite u „pomahnitale obožavaoce“ i razvijte pravu „maniju kupovine“. Primenite Blanchard-ove renomirane tehnike situacijskog vodstva kako biste mogli da vodite timove ili cele organizacije. Poboljšajte svoju igru, izdignite svoju efikasnost i na vreme se pobrinite da počnete da vodite na visokom nivou. Kratak sadržaj 1. Usmjerite se na pravi cilj i viziju: Je li vaša organizacija visoko učinkovita? Moć vizije 2. Dobro se odnosite prema svojim klijentima: Služenje klijentima na višoj razini 3. Dobro se odnosite prema svojim zaposlenicima: Osnaživanje zaposlenih ključ je svega Situacijsko rukovođenje:ili integrativna koncepcija Samorukovođenje: ono što daje snagu kulturi osnaživanja zaposlenih Partnerstvo za učinkovitost Partnerstvo za učinkovitost: jednominutni menadžer Situacijsko rukovođenje timom Rukovođenje organizacijom Strategije za upravljanje promjenama 4. Primjenjujte pravi tip rukovođenja: Rukovođenje kao služenje Odredite vlastiti pogled na rukovođenje „Mi u Southwest Airlinesu uvek smo težili rukovođenju na višem nivou. Istinski verujemo da je profi aplauz koji dobijete za brigu o svojim unutrašnjim i spoljnim klijentima. Uvek smo insistirali na stvaranju veselog, bezbrižnog, skladnog i, da – čak i zabavnog – radnog okruženja, jer mislimo da tako stvaramo motivisane radnike koji dobro postupaju prema svojim unutrašnjim i spoljnjim klijentima. Čitanje ove knjige pozitivno će uticati na vašu organizaciju.” - Colleen C. Barrey , predsednik, Southwest Airlines „Ako želite da imate sjajnu kompaniju, jedini izbor koji imate jeste da rukovodite na višem nivou. Kad rukovodite na višem nivou, stimulišete svoje zaposlene, vaši zaposleni dobro brinu o klijentima, a u kasu ne prestaje da pristiže novac.” - Horst Schulze, predsednik i glavni izvršni direktor, The West Paces Hotel Group, LLC, osnivač, bivši predsednik i izvršni direktor, The Ritz-Carlton Hotel Company, LLC. „Rukovođenje na višoj razini imperativ je za sve rukovodioce koji žele da vrate poverenje i verodostojnost, poput nas u Tycou. Ova knjiga će Vas naučiti kako da to postignete.” - Eric Pillmore, viši potpredsednik za korporativno upravljanje, Tyco International „Autori Rukovođenja na višoj razini uspeli su da sažmu decenije istraživanja i 25 godina međunarodnog iskustva u jednostavne, praktične i snažne strategije, omogućujući rukovodiocima na svim nivoima da izgrade organizacije koje postižu profitabilne rezultate. Kod nas u Nissanu, ova načela predstavljaju samu srž upravljačke filozofije koja je omogućila našim menadžerima da iz zaposlenih izvuku dodatnu energiju i talenat.” - Jim Irvin, potpredsednik za ljudske resurse, Nissan North America KEN BLANCHARD je glavni duhovni direktor The Ken Blanchard Companies-a, međunarodne kompanije za menadžerski konsalting i obuku. On je i gost predavač na Univerzitetu Cornell, gde je i počasni član Upravnog odbora. Zajedno sa svojom suprugom predaje predmet iz područja rukovođenja u sklopu Magistarskog studija operativno rukovođenje na Univerzitetu San Diego. Dr. Blanchard primio je brojne nagrade i priznanja za svoj doprinos u područjima upravljanja, rukovođenja i govorništva. Nacionalno udruženje za govorništvo dodelilo mu je svoje najviše priznanje, a dobio je i nagradu Zlatni čekić neprofitne organizacije Toastmasters International. Časopis Training i Lakewood Conferences uvrstili su ga u Kuću slavnih u području razvoja ljudskih resursa. Udruženje za podsticanje učenja ISA dodelilo mu je nagradu za vodeću misao u području rukovođenja, i to za njegovu stalnu podršku profesionalnom usavršavanju i većoj radnoj efikasnosti. Poslovna škola Univerziteta Grand Canyon u Phoenixu, Arizona, nosi njegovo ime.

Autor - osoba Krauthajmer, Ričard Ćurčić, Slobodan Naslov Ranohrišćanska i vizantijska arhitektura / Ričard Krauthajmer, Slobodan Ćurčić ; [prevod Srđan Krtolica] Jedinstveni naslov Early Christian and Byzantine Architecture. scc Vrsta građe knjiga Ciljna grupa odrasli, ozbiljna (nije lepa knjiž.) Jezik srpski Godina 2008 Izdavanje i proizvodnja Beograd : Građevinska knjiga, 2008 (Novi Sad : AMB grafika) Fizički opis 548 str. : ilustr. ; 22 cm Drugi autori - osoba Krtolica, Srđan Zbirka ǂBiblioteka ǂKolonada ISBN 978-86-395-0529-5 (karton) Napomene Prevod dela: Early Christian and Byzantine Architecture / by Richard Krautheimer with Slobodan Ćurčić Tekst štampan dvostubačno Tiraž 1.000 Beleška o autorima: str. 5 Napomene uz tekst Napomene: str. 451-511 Rečnik termina: str. 513-517 Bibliografija: str. 519-521 Spisak ilustracija: str. 523-532 Registar. Predmetne odrednice Ranohrišćanska arhitektura Vizantijska arhitektura Knjiga sveobuhvatno predstavlja tematiku vezanu za arhitekturu od početaka hrišćanstva pa sve do kraja Vizantijskog carstva. Istraživanja dvojice autora trajala su godinama, s obzirom na raštrkanost spomenika i na njihov stepen očuvanosti. Autori se bave hrišćanskom arhitekturom na Istoku od njenog početka do pada Carigrada, dok na Zapadu predstavljaju razvoj do kraja IV veka, ali ne i posle toga. Razlozi za takvo viđenje stvari nalaze se u činjenici što hrišćanska arhitektura na istoku nastavlja principe kasnoantičkog graditeljstva u prirodnom razvoju, dok na Zapadu tip antičke građevine, relativno ranog datuma, izumire, samo da bi bio ponovo oživljen kao deo pokreta obnove. Knjiga Ranohrišćanska i vizantijska arhitektura, danas već klasik u oblasti kojom se bavi, predstavlja koherentni pregled istorije i prati promene koje su se odigravale u i ranohrišćanskoj i vizantijskoj arhitekturi, od Rima (uključujući i ranu crkvu Sv. Petra) i Milana, do severne Afrike, zatim od Carigrada do Grčke i Balkana, preko Egipta i Jerusalima, pa sve do sela i manastira u Siriji, Maloj Aziji, Jermeniji i Mesopotamiji. Za ovo četvrto izdanje, profesor Ričard Krauthajmer u saradnji sa kolegom profesorom Slobodanom Ćurčićem sa Prinston univerziteta, izvršio je temeljitu reviziju, a knjiga je osavremenjena uz pomoć oko 700 napomena, konceptovanih u vidu informacija većeg obima, kao i pomoću 400 ilustracija, čime je postignuta ravnoteža između ondašnjih istraživanja i podataka koje knjiga sadrži. Vizantijska arhitektura Vizantijska arhitektura je nastala na području koje se nalazi na teritoriji Istočnog rimskog carstva (Vizantija) i vezana je za Carigrad i ako nema tačne demarkacione linije njenog odeljivanja od hrišćanske umetnosti može se smatrati da je nastala u početku 5. veka.[1][2] Ovaj naziv koriste moderni istoričari prilikom označavanja srednjovekovnog rimskog carstva, koje se razvilo kao prepoznatljivi kulturni i umjetnički entitet sa središtem u Konstantinopolju novom središtu carstva nakon Rima. Kao i kod Vizantijske umetnosti, rana vizantijska arhitektura je bila samo nastavak tradicije rimske arhitekture, te zbog toga istoričari umetnosti nisu bili u stanju da uspostave oštru liniju njihovog arhitektonskog stilskog razdvajanja. Tokom više od 11 vekova postojanja, Vizantijsko carstvo (koje je objedinjavalo bogatu grčko-rimsku tradiciju) je imalo ogroman uticaj na evropsku i bliskoistočnu arhitekturu, te je na taj način bilo glavna osnova za kasniji razvoj renesansne i osmanlijske arhitektonske tradicije. Ovo doba arhitekture može se grubo podeliti u tri faze: rana, srednja i kasna (komnenska i paleološka) epoha. Ranovizantijska arhitektura Ranohrišćanska i vizantijska arhitektura Vizantijske crkve u osnovi imaju oblik krsta kod koga su svi kraci jednake dužine. Prostor u sredini krsta kao i sva četiri bočna prostora presvojavaju se kupolama. Grupisanje polukupola oko centralne kupole je karakteristično za ovu arhitekturu. Primenom pandantifa ostvareno je prelaženje sa kvadratne osnove u prizemlju na kružnu osnovu kupole. Sa konstruktivne tačke gledišta pandantifima je omogućeno da se izbegnu masivni bočni zidovi pošto se opterećenje od kupole prenosi na oporce u uglovima kvadratne osnove. Na taj način kvadratna osnova se može sa svih strana otvoriti lukovima čime se redukuju bočne zidne površine i omogućava prirodno osvetljenje. Kod građenja kupola vizantijski građevinari su uvek primenjivali lake građevinske materijale kao što je šuplja opeka, ili liveni zidovi sa agregatom od plovućca. Grandiozno dostignuće, kako u spoljnom oblikovanju tako i formiranju unutrašnjeg prostora vizantijskim zasvođavanjem, ostvareno je crkvom Sv. Sofije u Carigradu. MG139 (N) Posle ranovizantijskog perioda, arhitektura Vizantije teži da razvije jedinstven plan centralnog tipa sa kupolom koja simbolizuje vaseljenu. Građevine centralnog plana su najčešće u obliku krsta, slobodno razvijenog ili upisanog krsta. Iz arhitekture hrišćanskog istoka – Vizantije usavršen je oblik upisanog krsta, koji se javlja u više varijanti: Razvijeni upisani krst(sa jednom ili pet kupola), Sažeti upisani krst sa jednom kupolom, Razvijeni upisani krst sa obimnim brodom(jedna ili pet kupola), Upisani krst sa suženim kracima, Kombinovani sa elementima upisanog krsta. Pored toga grade se i manje crkve sa planom slobodnog krsta. Najuticajnije su bile Carigradska i Grčka škola. Najznačajniji spomenici rane vizantijske arhitekture i umetnosti se nalaze u Carigradu – Konstantinopolju, širom Vizantijskog carstva, italijanskoj Ravenni koja je 402. g. bila prestonicom Rimskog carstva, a za vreme cara Justinijana tu je sedište vizantijske vlasti u Italiji (535. g.). Crkva San Vitale u Ravenni (526–547. g.) ima osnovu osmougaonika iznad čijeg središnjeg dela je kupola. Središnji brod komplikovano je povezan s bočnim brodom i to nizom polukružnih niša. Crkva ovakve osnove sa kupolom preovladava u pravoslavlju sve od Justinijana, kao što na Zapadu preovladava bazilikalni tip crkve. Crkva Aja Sofija (532–537) u Carigradu je najpoznatija građevina Vizantijske umetnosti. Osnova je kombinacija uzdužne bazilike i centralnog tipa sa kupolom u sredini. Tada najveću kupolu na svetu podupiru dve polu-kupole i sferni (kružni) trouglovi zvani pandatifi. Kupola je prošarana prozorima i svjetlucavim mozaicima pa se čini kao da je bez težine. Spolja je volumen zatvoren ravnim geometrijskim površinama, dok je iznutra zid potpuno dematerijalizovan mermernim oplatama i mozaicima koji mu daju slikarski karakter. U kasnijim razdobljima vizantijske arhitekture javlja se nekoliko tipova crkava, smanjuju se veliki jedinstveni prostori (koji su dominirali u zlatnom dobu), a spoljašnja obrada volumena dobija na važnosti gde se javljaju i ornamentalni ukrasi od opeke (npr. Crkva sv. Luke u Fokidi, Grčka, manastiri Svete gore, Manastir Svetog Đorđa u Starom Nagoričanu koji je zadužbina kralja Milutina ili sv. Pantelejmon kod Skoplja, Makedonija). Jedini očuvani ranovizantijski spomenik u Hrvatskoj je trobrodna Eufrazijana|Eufrazijeva bazilika u Poreču iz 5. veka, sa mozaicima iz 6. veka. Poznovizantijska arhitektura Početkom 10. veka potpuno će se oformiti tipična građevina Vizantije, to je crkva u osnovi upisanog krsta (istokrakog) u osnovu kvadrata. Kupole će povećati svoj tambur (donji okvir kupole) i na tom visokom tamburu otvoriti će se mnogi prozori i tako obasjati tu građevinu građenu potpuno bez prozora na zidu. Takav tip crkve je i crkva Sv. Marko u Veneciji (1063), iako nije bila pod vlašću Vizantije, bila je pod direktnim umetničkim uticajem. Ona ima osnovu grčkog upisanog krsta u osnovu kvadrata i kupole iznad središnjeg kvadrata i svakog kraka krsta - odlike vizantske gradnje. Venecijanske kupole nemaju tambur nego su obložene drvenim krovovima. Unutrašnjost je vrlo prostrana i ukrašena mozaicima. U 13. veku Carigrad pada u ruke krstaša i formira se latinsko carstvo, što dovodi do intenzivnijeg razvoja umetničke delatnosti na periferiji Vizantije kao što je Makedonija, Srbija i Rusija. U Srbiji nastaju crkve „Raške škole“ u kojoj se osjete uticaji romanike. Dok Crkva Manastira Gračanice na Kosovu (1315. god.) zbog svoje visine podsjeća na gotičku građevinu. Ona ima predulaz spojen s centralnim prostorom kvadratne osnove (upisan grčki krst) koji je spolja naglašen stupnjevanjem četiri manje kupole iz kojih se u sredini izdvaja peta – najviša i najveća. Sjajan ritam nižih i viših tela koja skoro ne izlaze iz kvadratne osnove. MG139 (N)

Spoljašnjost kao na fotografijama, na nekih 10 tak mesta ima podvucenih recenica zutim vodenim markerom, sve ostalo uredno! Retko!!! Godine istrebljenja - Nacistička Nemačka i Jevreji 1939-1945. Sol Fridlender Knjiga Godine istrebljenja, sa podnaslovom: Nacistička Nemačka i Jevreji 1939. - 1945., je jedna od najnovijih, ali, svakako najznačajnijih studija o istoriji Holokausta. Ovo novo istraživanje masovnih ubistava koje je nacistička Nemačka počinila nad evropskim Jevrejima, zbog svoje jedinstvene slikovitosti i snage, čita se kao pravi roman. Frindlenderovo snažno podsećanje na svirepost nacističkog ludila, učinilo je da ovu promišljenu, odmerenu i autoritativnu studiju, pojedini kritičari, već po njenom objavljivanju, označe pravim remek-delom trajne vrednosti. Frindlender daje sveobuhvatan pregled rata protiv Jevreja, pažljivo istražujući aktivnosti nacističke Nemačke i stavljajući Holokaust u širi kontekst evropskih politika i rasnih gledišta. U knjizi se izrazito koriste i dnevnici Jevreja, da bi se tako najrečitije dočarali milioni pojedinačnih tragedija. U ovom delu posebno mesto ima i ustaški genocid koji je sprovođen protiv 2,2 miliona Srba i 45 000 Jevreja na teritoriji tadašnje Nezavisne države Hrvatske. Frindlender navodi da su „Hrvati samo tokom 1941. i početkom 1942. godine, ubili između 300 000 i 400 000 Srba i najveći deo od 45 000 Jevreja( bilo direktno ili tako što su ih prosledili Nemcima). Tokom celog tog perioda, od pape se nije čula nijedna reč o ustaškim ubistvima. Saul Fridlender (takođe Saul P. Fridlander ili Fridlender, hebrejski şʼwl prydlndr; rođen 11. oktobra 1932. u Pragu; zapravo Pavel Fridlender) je izraelski istoričar i pisac. Saul Fridlender je rođen kao Pavel Fridlender u Pragu 11. oktobra 1932. godine u jevrejskoj porodici nemačkog govornog područja. Njegov otac Jan Fridlender (1897-1942) došao je iz Praga, gde je studirao pravo na Karlovom univerzitetu, a kasnije je radio za osiguravajuću kompaniju. Njegova majka Eli (1905-1942) je poreklom iz Ober-Rohlica (Horni Rokitnice) u Džinovskim planinama. Njen otac, Gustav Glejzer iz Polica (1863–1921, sahranjen u Gabloncu), tamo je napredovao tako što je imao sopstvenu tkaonicu platna i pamuka. Fridlenderova porodica je bila jevrejska, ali ne i religiozna. Fridlender je prve godine svog života proveo u Pragu i tamo je pohađao englesku privatnu školu od septembra 1938. Njegovi roditelji su pokušali da pobegnu sa njim preko mađarske granice u martu 1939. godine, ali nisu uspeli i morali su da se vrate u Prag. Ubrzo nakon okupacije Čehoslovačke, ponovo su pokušali da pobegnu i emigrirali su u Francusku. Drugi članovi porodice su takođe napustili zemlju. Fridlender je u početku živeo sa roditeljima u Parizu. Prvi put im je bilo jako teško jer su imali malo finansijskih sredstava. Uprkos tome, uspeli su da ga smeste u internate. Proveo je šest meseci u domu za jevrejsku decu u Montmoransiju, blizu Pariza, pre nego što je prešao u drugi internat. Posle okupacije Francuske, porodica je napustila Pariz 1940. godine i naredne dve godine provela u Neris-le-Benu, blizu Monlusona, koji je bio u neokupiranoj zoni i samim tim pod Višijevim režimom. Kada je počelo hapšenje stranih Jevreja širom Francuske nakon okupacije ostatka Francuske 1942. godine, Fridlenderovi roditelji su odlučili da sakriju svog sina i izabrali su jevrejski dečji dom u blizini La Suterena. Ali ostao je vrlo kratko jer je opasnost tamo bila prevelika za njega. Nakon toga, njegovi roditelji su odlučili da odvedu Saula u katolički internat pod nazivom Saint-Beranger, internat za sodalizam, u Montlusonu. Tamo je dobio ime Pol-Anri Ferland. Jednom je pokušao da pobegne iz Sen Beranžea da bi se pridružio roditeljima, što mu je i uspelo, ali je onda morao da se vrati. Kršten je kao katolik u crkvi Notr Dam u Monlusonu početkom oktobra 1942. godine i prvobitno je smešten u kuću u Montneufu. Tamo se razboleo od teške difterije larinksa, od koje je umalo umro. Septembra 1943. vratio se u Montluson i Sen Beranže. Kao učenik Sen Beranžea, istraživao je katoličku veru i na kraju odlučio da postane sveštenik. Fridlanderovi roditelji su takođe pokušali da nađu skrovište, ali je to postajalo sve teže. Njegov otac je zbog bolesti morao da bude nekoliko dana u bolnici. Konačno, u jesen 1942. pokušali su da pobegnu preko švajcarske granice iznad grada Novel, ali su odbijeni i predati francuskoj policiji. Prvo su došli u logor u Rivesaltesu pre nego što su deportovani. Verovatno su ubijeni 1942. godine u koncentracionom logoru Aušvic. U Neris-le-Benu, nakon što su roditelji uhvaćeni, francuska policija je takođe tragala za Fridlenderom, ali bezuspešno. Po završetku rata, za Fridlenderovog staratelja je postavljen jevrejski trgovac. Za sada je ostao u školi u Sen Beranžeu i trebalo je da bude stavljen na staranje svom staratelju na kraju školske godine. Otputovao je u Sent Etjen i neko vreme nakon što se vratio zauvek je napustio Sen Beranže i otišao da živi kod staratelja. Samo 25 godina kasnije ponovo je posetio Neris-le-Ben. Po završetku rata sve više se bavio svojim jevrejskim korenima i bavio se ne samo cionističkim idejama već i komunističkim. U avgustu 1946, na primer, bio je u cionističkom omladinskom logoru u odeljenju Jura u Lac de Chalain, gde je bio raspoređen u grupu Habonim.[7] Nakon što je napustio Sen Beranže, postao je srednja škola i internat u višim razredima osnovne škole na Liceju Henri-IV u Parizu. U to vreme povremeno je prisustvovao sastancima komunističkih omladinskih organizacija u Petom arondismanu i sastancima Habonima. Poistovetio se sa cionističkim i komunističkim pristupom, ali se ubrzo udaljio od komunizma i od jeseni 1947. cionizam je bio njegova glavna briga. Tako je sa petnaest godina bio odlučan da se bori za Izrael. Ali Habonim je to odbio i odbio mu put tamo. Zatim je falsifikovao datum rođenja, pratio omladinsku organizaciju Betar i krenuo ka Izraelu 4. juna 1948. godine, uključujući i na brodu Altalena. Na kraju, po dolasku u Izrael, promenio je ime iz „Paul“ u „Šaul“ i kao kompromis između fran. Češki pravopis „Saul“ i prethodni „Pavle“ postalo je „Saul“. Kada je Fridlander stigao u Izrael, u početku je ostao u Niri nekoliko meseci pre nego što je postao interni učenik u poljoprivrednoj školi. Tamo je naučio hebrejski i intenzivno se bavio jevrejskom kulturom, koja mu je u to vreme još uvek bila relativno strana. Takođe je pohađao školu u dečjem i omladinskom selu Ben Šemen nekoliko meseci pre nego što je došao u Netaniju da tamo pohađa srednju školu. proučavanje i nastava Zatim je od 1951. do 1953. godine odslužio trogodišnji vojni rok u Izraelskim odbrambenim snagama i raspoređen je u neborbenu jedinicu nakon regrutne obuke zbog male srčane mane. Radio je u kancelariji u Jafi i imao je čin štabnog narednika. Studirao je sa prekidima, diplomirao je na Institutu d`etudes politikues u Parizu 1955. pre nego što je sa stipendijom pohađao Institut za međunarodne studije u Ženevi, gde je doktorirao istoriju 1963. godine, nakon što je 1961. odlučio da nastavi univerzitetsku karijeru.[11] ] Između studija posetio je svog strica u Švedskoj južno od Stokholma 1956. i tamo ostao godinu dana. Njegov stric je vodio dom za mentalno hendikepiranu decu, u čemu je pomagao. Počeo je da predaje u Jerusalimu u jesen 1967. i bio je profesor i predsednik Katedre za međunarodne odnose na Hebrejskom univerzitetu u Jerusalimu od 1969. do 1975. Takođe je profesor istorije na Univerzitetu Kalifornije u Los Anđelesu od 1988. gde je predsedavajući Kluba za studije holokausta, a takođe je predavao na Univerzitetu u Tel Avivu, gde je od 1975. bio na Katedri za evropsku istoriju Maksvel Kamings. Takođe je držao gostujuća predavanja na raznim drugim univerzitetima, na primer 2006/2007. bio je prvi gostujući profesor u Jenskom centru za istoriju 20. veka na Univerzitetu Fridrih Šiler u Jeni. Takođe je bio vanredni profesor i profesor savremene istorije na postdiplomskom institutu za međunarodne studije u Ženevi od 1964. do 1988. godine. Takođe je osnivač i glavni urednik istorijskog časopisa Histori & Memori. Fridlender je oženjen i ima troje dece, Eli, Davida i Michala, i četvoro unučadi. Živi prvenstveno u Los Anđelesu nakon što se povukao sa nastave u Tel Avivu.[14] Fridlander je jedan od najpoznatijih i najuglednijih istoričara u Izraelu, a takođe je bio na mnogim funkcijama tamo i bio je aktivan u interesu Države Izrael, preuzimajući razne zadatke za nju. Između ostalog, bio je sekretar predsednika Svetske cionističke organizacije od 1958. do 1960. i bio je član Odbora naučnog odeljenja pri Ministarstvu odbrane Izraela od 1960. do 1961. Takođe je učestvovao u daljim diskusijama o Izraelsko-palestinski sukob.[15] biljka Fridlender je istoričar i bavi se prvenstveno jevrejskom istorijom i holokaustom. On je jedan od najznačajnijih istoričara u ovoj oblasti i objavio je nekoliko radova na ovu temu. Za njega je posebno važno da se fokusira na žrtve Holokausta i njihove glasove, a ne samo da osvetli politička dešavanja, za razliku od Raula Hilberga, na primer. On je uveren da Hitler nije želeo da ubija Jevreje od početka, ali da je izolacija u početku bila cilj i da je konačna odluka o istrebljenju svih Jevreja doneta tek krajem 1941. godine. Uloga Jevreja mu je centralna, pa materijalne razloge vidi kao sporednu, za razliku od Gec Alija. Fridlender se takođe ograđuje od Danijela Goldagena i njegovog stava da je nemački antisemitizam 19. veka doveo do Trećeg rajha i pravi jasnu razliku između ovog i kasnijeg nacionalsocijalističkog antisemitizma. S druge strane, on vidi „ideološki fanatizam kao odlučujuću pokretačku snagu“. U svom stvaralaštvu i prikazu istorije važno mu je da ne postane previše apstraktan i time izgubi emocionalnost, već da radi sa njom i da je iskaže. Zato što bi ovakvi akti bili banalizovani apstrakcijom i izgubio bi se pogled na ljude koji stoje iza njih. Za Fridlendera, novi metod suprotstavljanja ovome bio je da se više koriste glasovi žrtava. Istoričar Martin Broszat je to kritikovao, optužujući Fridlendera da nije u stanju da objektivno radi na takvoj temi kao Jevrejin. Ali Fridlender je na ovu optužbu odgovorio da su mnogi nemački istoričari ove generacije takođe bili uključeni i da su bili, na primer, u Hitlerjugendu. Ova rasprava o Darste ment Holokausta sa Brozatom je poznat iz njihove prepiske iz 1987. o „istoriizaciji nacionalsocijalizma“. Posledica ovoga je njegova obrazovna posvećenost obrazovanju o holokaustu i obrazovnim fondacijama kao što je Anti-Defamation League, za koju je napisao izvornu knjigu 1972. Esej Ka metodologiji podučavanja o holokaustu usledio je 1979. godine. Iako istoričar, u smislu dubokog pamćenja, želeo bi emocionalizaciju i raznovrsno istraživanje motiva počinilaca, takođe metodima iz psihologije i sociologije. On se takođe zalaže za univerzalizaciju pristupa globalnom obrazovanju o ljudskim pravima, što bi napustilo jevrejske okvire. Slično, pitanje „književnosti“ Fridlenderovog dela (uglavnom vezano za Treći rajh i Jevreje) razmatrano je, na primer, na interdisciplinarnoj konferenciji u leto 2011, koju je organizovao Jenski centar za istoriju 20. veka u Fridrihu. Univerzitet Šiler u Jeni je usklađen. Za Hejdena Vajta, profesora emeritusa na Univerzitetu Stanford, Fridlanderov uspeh kod istorijski zainteresovane javnosti zasniva se na ovoj književnoj prirodi. Fridlender koristi takozvano „zapošljavanje“. Vajt je Fridlenderovom delu pripisao formu koju je nazvao „estetiziranje pisanja“, stil pisanja koji spaja književnost i istoriju. Međutim, Fridlender je objasnio svoj stil u svom odgovoru Vajtu sa neverovatnom količinom podataka i izvora. Takođe je upozorio na pokušaje stvaranja kategorije između književnosti i istorije i naglasio ključnu razliku: književnost može i može biti fikcija, istorija ne može. Štaviše, Fridlender je napisao delo o Piju KSII 1964. objavio i analizirao njegovu ulogu tokom Drugog svetskog rata. Po njegovom mišljenju, ovaj papa je „ćutao” kada su rimski Jevreji deportovani 1943. godine. Noviji izvori to nisu potvrdili. Napisao je i autobiografiju Kad dođe sećanje, u kojoj se bavi detinjstvom i mladosti. Godine 1998. učestvovao je u diskusiji o govoru Martina Valsera o nagradi za mir. Fridlender je govorio ispred Bundestaga Savezne Republike Nemačke 2019. povodom godišnjeg Dana sećanja na Holokaust

Kazivanje o Srbima kroz vekove / priredio Bogdan M.Zlatar Beograd 2015. Tvrd povez, ćirilica, 1636 strana. Na predlistu posveta priređivača, Bogdana Zlatara Knjiga je odlično očuvana (kao nova). Sadržaj: Predgovor dr Aleksandar D. Sredojević: Stefan Nemanja - otac svetorodnih Nemanjića Prof. dr Radomir V. Popović: Sveti Simeon Mirotočivi (veliki župan Stefan Nemanja) i Sveti Sava srpski mr Nebojša Jovanović: O svetosavskoj misli i državotvornoj ideji kod Srba Milovan Vitezović: Car Ivan IV, njegov monumentalni Letopis sveta i kult Svetog Save Srpskog u Rusiji dr Aleksandar Sredojević: Patrijaršija i carstvo Rajko M. Krivokapić-Klačinski: Nemanjića soj mr Marija Maja D. Nedeljković: Despot Stefan, Jelena Balšić i Sinaiti u ogledalu i tajni srpske istorije mr Slobodan Jarčević: Srbi uskoci i Krajinska liga dr Nikola Žutić: Nacionalno-oslobodilačka misija krajiških sokola u Austrougarskoj monarhiji Akademik Dinko Davidov: Sentandreja, negdašnja srpska varoš u Mađarskoj dr Radomir J. Popović: Srpska revolucija 1804-1815. godine Prvi srpski ustanak dr Momčilo Subotić: Opšte srpski karakter srpske revolucije 1804- 1815 Petar Ristanović, Radomir Ranković: Rodoslov Karađorđevića Milorad Bošnjak: Serbsko blagorodstvo Obrenovića dr Sofija Božić: Austrija i Srbi kroz vekove, kratak pregled Prof. dr Aleksandar Rastović: Britansko-srpski odnosi u 19. i 20. veku mr Nebojša Jovanović: Balkanski ratovi (1912-1913) dr Sofija Božić: Makedonsko pitanje između politike i nauke: Srpska kraljevska akademija, Bugarska akademija nauka i podela oslobođenih teritorija 1913. godine Prof. dr Đoko Tripković: Od Cera do Kajmakčalana, Srpska vojska u velikom ratu (1914-1916) Prof. dr Jelena Lopičić Jančić: Ratni zločini Austrougarske, Nemačke, Bugarske i Turske u Prvom svetskom ratu 1914-1918. godine izvršeni nad srpskim civilnim stanovništvom Nikola B. Popović: Odnosi Srbije i Rusije u Prvom svetskom ratu Prof. dr Sava Živanov: Rusko-srpski odnosi u 19-20. veku dr Sofija Božić: Političko delovanje Svetozara Pribićevića u jugoslovenskoj Državi, pogledi savremenika iz Srbije mr Milisav Sekulić: Ponešto o građanskom ratu u okupiranoj Jugoslaviji 1941-1945 Dr Nikola Žutić: Nacionalni fenomen hrvatstva i Hrvatske Milorad Bajić: Jadovno Milena Šećerović (Priređivač): Jastrebarsko - jedini dečiji logor u svetu Akademik Dinko Davidov: Svedoci ustaškog genocida nad srpskim narodom u NDH 1941-1945 Prof. dr Srboljub Živanović: Rimokatolički hrvatski i muslimanski genocid protiv pravoslavnog srpskog naroda u XX veku Nenad Antonijević: Nemački koncentracioni logor Banjica (Anhalterlager Dedinje), Beograd dr Milan Koljanin: Logor(i) na beogradskom Sajmištu 1941-1944 mr Velimir Ivetić:;Slučaj partizanskih zločina u logoru na Malom Lošinju 1943. godine dr Srđan Cvetković: Srbija između srpa i čekića revolucionarni teror U Srbiji 1944-1953 Branislav Gulan: Sudbina oduzete imovine Akademik Dragoslav Mihailović: Predlog za osnivanje odbora za Goli otok Akademik Dragoslav Mihailović: Šta Rusima znači Goli otok mr Milisav Sekulić: Josip Broz treći put u Srbiji dr Gojko Malović: RAZARANJE srpskog naroda u XX veku Milovan Vitezović: Balkan - iskon Evrope mr Mile Dakić: Srbi - istok na zapadu mr Mile Dakić: Srbi u ustavima i zakonima Hrvatske dr Veselin Đuretić: Srpski nacionalni ćorsokak i ruska alternativa izlaska Prof. dr Svetozar Livada: Biološki slom srpskog korpusa u Republici Hrvatskoj mr Slobodan Jarčević: Republika Srpska Krajina od stvaranja do propasti Prim. dr Bogdan Zlatar: Položaj Srba u Hrvatskoj od 1989. do danas Prof. dr Slavko Komazec: Nacionalna prava Hrvata u Srbiji i Srba u Hrvatskoj Aleksa Buha: Stvaranje Republike Srpske, Ustav Republike Srpske u kontekstu komadanja Jugoslavije iznutra, međunarodnih pravnih akata i predloga tzv. međunarodne zajednice Ratko P. Škrbić: Srebrenica Milivoje Ivanišević: Osrvt na ljudske gubitke srpskog naroda U BIH Milovan Vitezović: Kosovo Ljiljana Bulatović Medić: Lament nad srcem Srbije - ponovo 2014 Prof. dr Petar Milosavljević: Novosadski dogovor, predrasude i logoreja Prof. dr Mila Alečković Nikolić: Psihologija srpskog pucnja u nepravdu Akademik Kosta Čavoški: Odbrana otadžbine kao zločin Akademik Kosta Čavoški: Haški sud i međunarodno pravo Prof. dr Đorđe N. Lopičić: Konzularni odnosi Srbije 1804-2015. godine Jovo R. Drobnjak: Srpska dijaspora - deo sveukupnog srpskog bića Prof. dr Mladen Stjepanović: Rudarstvo u Srbiji Prof. dr Svetlana Stevović: Upotreba obnovljivih izvora energije u Srbiji kroz istoriju do danas Prof. dr Slobodan Komazec: Ekonomska i razvojna kriza u Srbiji Branislav Gulan, Akademik Dragan Škorić: Sumorna slika sela Srbije Prof. dr Dragomir Sando: Značaj vaspitanja kroz porodicu, danas Biljana Spasić: Uzroci bele kuge u Srbiji Dušan Zupan: Gerontološko društvo srbije Prof. dr Radomir V. Popović: Monaštvo kod srba Milovan Vitezović: Vekovečni srpski Hilandar dr Rade S. N. Rajić: Duh Vidovdana i njegov princip dr Rade S. N. Rajić: Etička, zavetna i moralna vrednost Lazareve kletve Prof.dr Ljubivoje Stojanović: Dositej Obradović - kreativni kritičar religijskog pasivizma i sujeverja Prof. dr Dimitrije M. Kalezić: Srpska pravoslavna crkva danas dr Nikola Žutić: Vatikan i Srbi od 15. do 20 vijeka, kratak istorijski pregled dr Veljko Đurić Mišina: Srpska pravoslavna crkva u prvoj deceniji komunističke vlasti 1945-1955. godine u Narodnoj republici Hrvatskoj Prof. Predrag Vukić: Cetinjska mitropolija na raspeću stradanja u sopstvenom istorijskom trajanju dr Aleksandar Sredojević: Raskol u Srpskoj pravoslavnoj crkvi, Makedonsko crkveno pitanje, osvrt na knjigu prof. dr Puzovića Prof. dr Dimitrije M. Kalezić: Svijest i savjest Aleksandar Nećak: Srbi i Jevreji Prof. dr Darko Tanasković: Islam kao izazov i kao sudbina mr Nemanja Antović: Istorija jednog naroda, školstvo i prosveta u Srbiji Prof. dr Andrija Veselinović: Obrazovanje u srednjovekovnoj Srbiji Dragoljub Zbiljić: Dok se lingvisti „češljaju“, srpski jezik i ćirilica „gore“ i u Srbiji ili: O (zlo)upotrebi lingvista i lingvistike Prof. dr Miloš Kovačević: U pamet se Srbi - ne napuštajmo ćirilicu Katarina Martinović: Sava Mrkalj - nepriznati reformator srpske azbuke Prof. dr Boško Suvajdžić: Vuk Karadžić u godini velikih jubileja Prof. dr Zona Mrkalj: Predanje kao školsko štivo dr Momčilo Subotić: Vuk Karadžić i Hrvati Prof. dr Momčilo Isić: Pismenost u Srbiji u 19. veku mr Nebojša Jovanović: Prvih dvanaest rektora Liceja (1838-1863) (do osnivanja Velike škole) Akademik Ljubodrag Dimić: Prosveta u Kraljevini Jugoslaviji mr Nebojša Jovanović: Obrazovanje u Srbiji posle 1945. godine (opšti pogled) Prof. dr Nataša Vujisić Živković, prof. dr Vučina Zorić: Pedagogija u Srba Prof. dr Miloje R. Vasić: Arheologija u Srbiji Akademik Petar Vlahović: Prilog istoriji etnologije u Srbiji (enciklopedijski osvrt) Rajko Krivokapić: Zanatstvo kod Srba Prof. dr Miodrag V. Vuković: Antropološka datost srpskoga naroda (rasnost i genocidi tokom istorije) dr Dragiša Simić: Srpski običaji Prof. dr Ivan Kolarić: Svetosavlje i filozofija Prof. dr Ivan Jerković: Istorija psihologije u Srbiji Prof. dr Milimir Mučibabić: Osvit novog milenijuma i neki problemi legitimacije sociologije danas Doc. dr Nina Kršljanin: Srpsko pravo Akademik Danilo N. Basta: Srpski pravni filozofi, kratak istorijski pregled Akademik Radoje Čolović: Osam stotina godina medicine u Srba Prim. dr Bogdan Zlatar: Zdravstveno vaspitanje Prof. dr Nađa Vasiljević: Ishrana i zdravlje mr Tanja Bakrač: Genetski modifikovana hrana dr Zoran D. Jevtić: kratak pregled veterinarske medicine u periodu od XII do XX veka Slobodan Ninković: Srbi i astronomija dr Rade S. N. Rajić: Srbin Nikola Tesla najveći genije drugog milenijuma dr Momčilo Diklić: Posmrtno „ubijanje“ Nikole Tesle Milena Šećerović: Srpski velikani Prof. dr Dušan Ivanić: Srpska književnost dr Milivoje Spasić: razvoj srpske književnosti od njenih početaka do najnovijeg doba Branka Ivanić: Jevanđelje kneza Miroslava dr Savo B. Jović: Značaj jevanđeljskih motiva u srpskom epu Prof. dr Darinka Vučinić: Savremeni Njegoš (1831-1851) Prof. dr Dušan Ivanić: Veliki rat u prozi Srba iz Hrvatske Prof. dr Milan D. Aleksić: Zasnivanje moderne srpske književne kritike dr Zoran Jevtović: Nastanak novina kod Srba Pero Višnjić: Srpski manastiri dr Svetlana Pejić: Srpsko srednjovekovno umetničko stvaralaštvo kao deo civilizacijskih kulturnih tokova Nikola Kusovac: Srpsko slikarstvo posle 1690. godine; Između ikone i slike Prof. dr Predrag Ristić: Osnova za pisanje povesti srpske arhitekture, odakle da se počne Prof. dr Sonja Marinković: Srpska muzika Nataša Marjanović: Srpska horska muzika od 19. do 21. veka, kratak pregled rada najznačajnijih ansambala Prof. dr Mirjana Zakić, prof. dr Selena Rakočević: Muzičko i plesno folklorno Stvaralaštvo u Srbiji Prof. dr Raško Jovanović: Pozorište u srba Miroslav Jokić: hronološka podela razvoja kinematografskih delatnosti u Jugoslaviji od 1918. do 1941. godine Miroslav Jokić: Istorija televizije Miroslav Jokić: Jedna nova epoha beogradskog kulturnog i umetničkog života Mila Viktorović: Kolo srpskih sestara Prof. dr Gabriela Kragujević: Sokolsko društvo Beograd Matica Akademik Dragan Nedeljković: Mali Koča Branko Dragaš: Kako dalje? Pogovor Primarijus dr Bogdan Zlatar - biografija Prof. dr Đorđe N. Lopičić: RECENZIJA