Božidar Prodanović (1923 – 2006) Predeo sa planinskim masivom, 1985 akvarel 32 x 42 plus ram signatura dole desno fotosertifikat - vidi sliku u prilogu Prvo - osećati; imati kreativan odnos prema životu, ljudima stvarima i prirodi. Drugo - imati neodoljivu želju da se to osećanje izrazi, i najzad, treće - imati sluha. Bez toga muzičar ne može ostvariti one čarobne i tačne odnose zvukova; književnik, poeta odnose među rečima, ono što se događa među njima i oko njih, a slikar - tačne odnose boja, njihov zvuk uz ritam i harmoniju linija i površina. Slika je tajna, nastala uz vetar, niz zelenu dolinu, vetar koji je praćen pesmom ptica i mirisom poljskog cveća. To je, kao kad se pitam, šta mi vodi prste na fruli da nižu melodiju. Ali, vetru su prepreke grane, po koje drvo ili ograda od žbunja, a nastajanju slike otpor je u samim bojama, četkama i platnu. U savlađivanju tog otpora izrasta i izranja umetničko delo. Božidar Prodanović, `Tačka života` Zapisi o umetnosti i čoveku Dečije novine, Gornji Milanovac 1996. str. 13 Boža Prodanović već više decenija četkom, perom i pisaljkom beleži svoja zapžanja, svoje misli i svoja sećanja. U ateljeu, u čistoj prirodi, na ulicama gradova, na putovanjima, naslikao je stotine slika, nacrtao hiljade crteža, izrezao mnoge grafike, mozaikom prekrio desetine kvadratnih metara zidova, napisao mnoge nadahnute stranice.Njegove slike se nalaze u galerijama i muzejima, društvenim zbirkama i domovima ljubitelja umetnosti i prijatelja. Njegovi mozaici obogaćuju arhitekturu mnogih javnih građevina, njegove misli i poetska nadahnuća čuvaju korice objavljenih knjiga. Izlagao je mnogo puta, samostalno ili sa ostalim jugoslovenskim ali i stranim umetnicima. Boža Prodanović nam ponovo nudi radost sa slikama koje poznajemo ali i sa onim koje prvi put napuštaju umetnikov atelje. Vera Ristić