U nekom mestu na moru, u Engleskoj, tamnoputa bolničarka Nadin nalazi dvadesetogodišnjeg mladića na plaži, u stanju šoka, i odvodi ga u psihijatrijsku ustanovu u kojoj radi, gde preuzimaju brigu o njemu. Tajanstveni mladić ne govori, ne piše, nema identitet, ali u jednom trenutku crta klavir, i kada mu stavljaju na raspolaganje instrument u “zimskoj bašti” ustanove, on počinje da svira božanski, kao da nikad u životu ništa drugo nije radio. Svi pacijenti, lekari, bolničari koji prisustvuju njegovom nastupu duboko su dirnuti, počev od psihijatra koji vodi centar i koji o svemu piše starijem kolegi i ubrzo pretvara taj neobičan klinički slučaj u medijski fenomen. Muzika koju mladić svira ima neverovatan terapeutski uticaj, u stanju je da “oslobodi” pacijente te ustanove, da ih suoči sa dobrim i lošim iskustvima koje su doživeli; a među njima, naročito je pogođen gospodin Rozental, bivši logoraš, koji pripoveda o tom periodu u kojem muzika ima važnu ulogu, ma koliko dvosmislenu i uznemirujuću. Dok se čitav svet zanima za misteriju čoveka koji se pojavio ni iz čega, Nadin na svaki način pokušava da mu vrati smisao postojanja. Ali tajna koju nemi pijanista čuva u sebi, neuhvatljiva je kao muzika u kojoj on iskazuje nedokučivu stvarnost svog nesvesnog.