„Novi talas“ je pre svega kulturni, a ne isključivo muzički fenomen, što ukazuje na zaključak da su već osamdesetih godina pank i novi talas percipirani kao fenomeni, a ne samo kao novi muzički žanr. Autorka istražuje štampane medije i traga za narativima o novotalasnoj muzičkoj sceni na prostoru bivše Jugoslavije u vreme njenog trajanja od 1979. do 1985. godine. Razlog za takav odabir leži, ponajviše, u činjenici da su aktuelni narativi o novom talasu previše opterećeni četrdesetogodišnjom distancom i „značenjskom težinom“ sećanja svedoka tog vremena uz pomoć kojih novi talas i dalje živi, ali isto tako neprekidno zadobija nove i slojevite oblike. Taj period je značajan i zbog promene društvene i političke klime koja je nastala uoči i nakon smrti Josipa Broza Tita 1980. godine i umnogome uticala na dalji tok i razvoj svakodnevice u SFRJ, koja se posredno odrazila i na procvat pank i novotalasne scene.