Specifični karakteri, komične nezgode koje rašaju nove zaplete, smešni dijalozi i slatka satira koja je uperena prema glavnim likovima, ali i državi i crkvi, čine da se ovaj roman neprekidno čita uz neprekidan smeh. Naselje o kom Ante piše jeste Smiljevo, koje se nalazi u Dalmatinskoj zagori, sedam kilometara od Poskokove Drage, sa oko svega dve hiljade stanovnika, crkvom, osnovnom školom, poštom, dve prodavnice, i naravno gostionicom pod imenom Bevanda. Knjiga opisuje proleće u Smiljevu i ljude kako skupljaju seno, oru njive i sade krompir. Međutim, jednog od tih dana selo poseti mlada bogata udovica Tatjana, čiji je suprug poginuo u Nemačkoj. Ona odlazi u crkvu gde izjavljuje ljubav seoskom svešteniku Stipanu, bivšem alkoholičaru. U istovreme iz Nemačke se vraća bogataš Marinko, u čiju se ćerku Juliju, zaljubljuje veoma simpatičan ultradesničar Stanislav, pisac haiku poezije. Stvar se počne komplikovati, kada udovica Tatjana posumnja da se Julija tajno sastaje sa sveštenikom Stipanom, njenim ljubavnikom.