Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! U El astilleru, dva izvanredna Onettijeva izuma dostižu svoju zrelost, najkompaktniji sjaj poraza: prolazni antijunak Larsen i neprolazni, ali nikad novi, grad Santa Maria; taj lučki grad koji bi jednako mogao biti i duh Montevidea ili Buenos Airesa, koji je blizu argentinskog grada Rosarija, ali ne pripada nijednoj državi. Još jednom, pred ovim makroom mističnih crta -Larsenom-, nitkovom koji je i potopljen i spašen; Suočeni s ovim gradom koji ne postoji u stvarnosti, ali je istinit, izmišljen, ali ne i igračka, možemo biti u iskušenju da čestitamo Onettiju na predstavljanju čistog dijela Latinske Amerike, bez egzotike ili čuda, bez korištenja nemoći i erozije za izvoz kao veseli i prodajni folklor. Ali svaki stanovnik istočne Europe, od 1930-ih ili nakon Drugog svjetskog rata, mogao je u ovom katastrofalnom gradu pronaći isto toliko zajedničkih čimbenika kao i Latinoamerikanac ili Amerikanac iz pustog grada na jugu. Larsenova ambicija da pridobije slaboumnu - ili ludu - ženu podsjeća na serijski roman Isaaca B. Singera Shosha, smješten u Poljsku kasnih 1930-ih, au skupljaču leševa Larsen ima više od jedne dodirne točke s poljskim makroom Maxom koji glumi u romanu Singer Scoria. Nisu kontinenti ili razdoblja, ili političke ideje, ono što spaja knjige ili oblikuje književne naraštaje, nego nematerijalni efluvij sastavljen od deformiranih odraza ljudske duše, koji uznemiruje čitatelje u bilo kojem vremenu i mjestu. Huan Karlos Oneti Borhes (1. jul 1909 — 30. maj 1994) je bio urugvajski romanopisac i autor kratkih priča. Oneti je rođen u Montevideu, Urugvaj. Bio je sin Carlosa Onetija, carinika, i Honorije Borhesa, koja je pripadala brazilskoj aristokratskoj porodici iz države Rio Grande do Sul.[1] Imao je dvoje braće i sestara: starijeg brata Raula i mlađu sestru Rejčel. Prvobitno prezime njegove porodice bilo je O`Neti (irskog ili škotskog porekla). Sam pisac je prokomentarisao: „Prvi koji je ovde došao, moj pra-pradeda, bio je Englez, rođen na Gibraltaru. Moj deda je bio taj koji je italijanizovao ime”