Slobodan Novaković : LUDOSTI , Prosveta 1972, str. 108. Satirične priče. Očuvanost 4-. Slobodan Novaković (Beograd, 14. april 1939 — Beograd, 3. maj 2007) bio je srpski dramaturg. Završio je Akademiju za pozorište, film, radio i televiziju u klasi Josipa Kulundžića. Svestran, energičan, duhovit, harizmatičan, intelektualno beskrajno radoznao, prve važne profesionalne korake načinio je još 1967. godine u TV Beograd u kojoj je istrajao pune tri decenije. Bio je i reditelj, scenarista, dramaturg i voditelj, urednik i direktor. Novinarstvom se bavi od 1958, u `Mladosti`. Jugoslovensko dramsko pozorište mu je 1965. izvelo komediju `Alisa u zemlji progresivnih čuda`, koja je privukla pažnju i u inostranstvu. Bio je dramaturg popularnih humorističkih serija: `Muzikanti`, `Građani sela Luga`, `Kamiondžije`, `Diplomci`, `Ljubav na seoski način`, `Mladići i devojke`, kasnije i serije `Sivi dom`. Počeo je potom i da režira, uglavnom po sopstvenim scenarijima. Debitovao je 1971. godine režijom dokumentarnog TV filma `Derbi u Velikom selu`, a godinu dana kasnije režirao je i svoj prvi igrani TV film `Vreme konja`. Oba filma osvojila su nagrade na međunarodnim festivalima – za `Derbi u Velikom selu` Novaković je 1971. godine bio nagrađen za režiju na Prvom festivalu sportskog filma Bled, a za `Vreme konja` 1972. osvojio je Gran pri televizijskog festivala u Minhenu. Usledila je zatim i režija popularne igrane TV serije `Filip na konju` (1974), nagrada `Zlatna harfa` na festivalu u Dablinu za muzički TV film `Rodoslov` i još mnogo priznanja i odličja. U vreme pojave `srpskog novog filma` Novaković počinje da piše i dragocene knjige: Vreme otvaranja, Film kao metafora, Ludosti, Kraljevi i podanici`, Kako braća Marks čitaju braću Grim, Alisa u Vavilonu, Među javom i parodijom. Objavio je i pet video-kaseta `Slike i zvuci Slobodana Novakovića`, izbor iz svojih TV režija, u izdanju PGP-a (1997). Novakovićevo ime i stvaralaštvo vezuje se i za beogradski Fest i Festival autorskog filma, za dugogodišnju saradnju sa `Ježom` u kojem je objavljivao satire, za suđenje na fudbalskim utakmicama, a on je posebnu ljubav gajio i prema Fudbalskom klubu `Partizan`, u čijoj je upravi bio niz godina.