Autor - osoba Crvenčanin-Kulenović, Vera, 1920-2013 = Crvenčanin-Kulenović, Vera, 1920-2013 Naslov Skenderova trajanja / Vera Crvenčanin Vrsta građe dokumentar.lit. URL medijskog objekta odrasli, opšte (lepa književnost) Jezik srpski Godina 1998 Izdavanje i proizvodnja Beograd : Književne novine - Enciklopedija, 1998 (Bor : Bakar) Fizički opis 607 str. : autorova slika ; 21 cm Zbirka ǂBiblioteka ǂPosebna izdanja / Književne novine - Enciklopedija (karton) Napomene Tiraž 1.000 Bibliografija: str. 601-603 Registar. Predmetne odrednice Kulenović, Skender, 1910-1978 -- U uspomenama Posveta na predlistu, inače veoma dobro očuvano. Uz stogodišnjicu, rođenja Skendera Kulenovića Vera Crvenčanin je rediteljica koja je izgradila ime i karijeru prije nego je postala Kulenović, tačnije kad je svoj životni put spojila sa Skenderovim i njim koračala naredne 33 godine, koliko su koračali zajedno. 25 januara 1978. Godine, Skender je otišao u vječnost i legendu, ona nastavila svoj put sama. Na tom putu je izatkala i knjigu „Skenderova trajanja”, u povodu stotinu godina Skenderova rođenja, knjigu je objavila Bosanska riječ iz Tuzle. SKENDER KULENOVIĆ (Bosanski Petrovac, 2. 9. 1910 – Beograd, 25. 1. 1978) Kulenović je rođen 1910. u Bosanskom Petrovcu. U rodnom mjestu završio je osnovu školu, gimnaziju u Travniku, a prava je studirao na zagrebačkom Sveučilištu. Rano se opredijelio za napredni komunistički pokret: godine 1933. primljen je u SKOJ, a dvije godine kasnije u Komunističku partiju Jugoslavije. Učesnik je narodnooslobodilačke borbe od 1941. godine. Biran je i za člana AVNOJ-a. U toku narodnooslobodilačke borbe uređivao je partizanske listove, a po oslobođenju zemlje bavio se političkim radom i uređivanjem listova i časopisa („Pregled“, „Književne novine“, „Nova misao“). Bio je dopisni član Jugoslovenske akademije znanosti i umjetnosti u Zagrebu i redovni član Srpske akademije nauka i umjetnosti. Umro je u Beogradu 1978. Svoj prvi književni rad, sonetni vijenac „Ocvale primule“ Kulenović je objavio 1927. godine u srednjoškolskom almanahu „Hrvatska vila“, u Travniku. Kasnije objavljuje lirsku prozu u časopisu „Novi behar“ u Sarajevu, prvu pripovijetku „Noć u vezirskom gradu“ u zagrebačkom časopisu „Putokaz“, koji uređuje Hasan Kikić, te pripovijetku „Rakije“ u zagrebačkom časopisu „Izraz“, pod uredništvom Otokara Keršovanija. U tim drugim časopisima i listovima Kulenović, pored književnih radova, objavljuje i političke članke. Kao partizan, Kulenović se 1942. javlja prvom ratnom pjesmom „Pismo Jove Stanivuka partizana crvenoarmejcu Nikolaju Ivanoviču Krilovu“, objavljenom u listu „Krajiški partizan“, u selu Agiću kraj Banjaluke. Iste godine objavljeno je i najpoznatije djelo Skendera Kulenovića poema Stojanka majka Knežopoljka. Prvi put je štampana kao posebna knjiga 1945. godine, i odmah postala svojina čitavog naroda. Umjetničkim osobenostima – motivom, likom, jezikom i ritmikom – „Stojanka majka Knežopoljka“ predstavlja jedinstvenu fresku o borbi i osveti u našoj literaturi sa temom narodnooslobodilačke borbe i revolucije. S pravom je književna kritika lik majke Stojanke Knežopoljke poredila sa legendarnim likom Majke Jugovića iz narodne poezije. Kulenović je, pored ostalih, objavio i djela: Komedije, Ševa (poema), Svjetlo na drugom spratu (drama), Poeme, Soneti i roman Ponornica (1977). U svojim zrelim godinama Kulenović je sve više iskazivao svoj intimni svijet. Posebno su zapaženi njegovi soneti, zgusnute misli i savršenog izraza. U njima je nastavljena ona nit sa kojom je ovaj pisac i ušao u literaturu. O Skenderu Kulenoviću pisali su: Milan Bogdanović, Eli Finci, Slavko Leovac, Božo Milačić, Stevan Raičković, Božo Bulatović i Novica Petković. Ključne reči: biografija, porodica Kulenović, Milovan Đilas, otpuštanje supruge Skendera Kulenovića iz Narodnog pozorišta, ponašanje Milan Bogdanović i Milan Đoković, nakon njegove smene sa mesta glavnog urednika Nova misao, Bora Drenovac, komunistička hipokrizija, kako je uspeo da se zaposli zahvaljujući Dobrica Ćosić MG75 (L)