Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Pripovetke Deset vekova srpske knjizevnosti, Knjiga 74 Antonije Isaković (Beograd, 6. novembar 1923 — Beograd, 13. januar 2002) bio je srpski i jugoslovenski književnik i potpredsednik Srpske akademije nauka i umetnosti od 1980. do 1992. godine.[1][2] Biografija Tabla na zgradi gde je stanovao Dobitnik je mnogih književnih nagrada, poznat je i kao pisac čija dela su u Jugoslaviji najviše ekranizovana („Gospodar i sluga”, „Tren 1” i „Tren 2”, „Govori i razgovori”). Poznata pripovetka „Kašika” je obavezni deo gradiva iz predmeta Srpski jezik i književnost u osnovnoj školi. Njegova ćerka je glumica Milica Milša, a supruga srpska spisateljica Leposava Milanin.[3] Preminuo je 13. januara 2002. godine u Beogradu. Sahranjen je po sopstvenoj želji u selu Babe kod Sopota.[4] Nagrade Zmajeva nagrada, za knjigu Velika deca, 1955. Andrićeva nagrada, za knjigu Tren 1, 1976. NIN-ova nagrada, za knjigu Tren 2, 1982. Nagrada „Zlatni krst kneza Lazara”, 1994. Nagrada „Zlatni prsten Bagdale”, 1995. Nagrada „Meša Selimović”, 1995. Nagrada „Svetozar Ćorović”, za knjigu Nestajanje, 2001. Dela Knjige Velika deca, pripovetke, Beograd 1953. Paprat i vatra, pripovetke, Beograd 1962. Pripovetke, 1964. Prazni bregovi, pripovetke, Beograd 1969. Sabrana dela u pet tomova, Beograd, 1976. Tren 1, roman, Beograd, 1976. Tren 2, roman, Beograd, 1982. Berlin kaputt, Beograd, 1982. Obraz, pripovetke, 1988. Govori i razgovori, 1990. U znaku aprila: i druge priče, Beograd 1991. Miran zločin, roman, Beograd 1992 Drugi deo mog veka: da se ne zaboravi, 1993. Gospodar i sluge, roman, Beograd, 1995. Riba, 1998. Nestajanje, 2000. Scenariji Aleksa Dundić, 1958 (Režija: Leonid Lukov) Jedini izlaz, 1958 (Režija: Aleksandar Petrović/Vicko Raspor) Dve noći u jednom danu, 1963 (Režija: Radenko Ostojić) Tri, 1965 (Režija: Aleksandar Petrović) Tren, 1978 (Režija: Stole Janković) Berlin kaput, 1981 (Režija: Milivoje Milošević)