U CELOFANU Rio Bravo je američki vestern film snimljen u režiji Howarda Hawksa i premijerno prikazan 1959. godine, koje se smatra jednim od najboljih ostvarenja u Hawksovoj filmografiji, odnosno jednim od najvećih klasika žanra u cjelokupnoj historiji filma. Radnja se događa 1860-ih u teksaškom gradiću Rio Bravo i prikazuje kako lokalni šerif John T. Chancea (čiji lik tumači John Wayne) zbog ubistva hapsi nasilnika (čiji lik tumači Claude Akins), a nakon čega njegov brat, bogati lokalni rančer (čiji lik tumači John Russell), angažira malu vojsku profesionalnih revolveraša kako bi ga izbavili iz zatvora. Uz Chancea su protagonisti filma grupa neobičnih i živopisnih likova koji odlučuju pomoći šerifu da se odupre opsadi njegovog ureda - Stumpy, njegov stari, obogaljeni zamjenik (koga glumi Walter Brennan); Dude, bivši pomoćnik koji se odao piću (čiji lik tumači Dean Martin); mladi kauboj po imenu Colorado (koga glumi Ricky Nelson); kao i lokalna zabavljačica Feathers (čiji lik tumači Angie Dickinson). Rio Bravo je postigao komercijalni uspjeh, a što se tumači time što je Hawks na raspolaganju imao prilično raznorodnu i živopisnu glumačku ekipu, od koje je uspio izvući maksimum. To se, između ostalog, odnosi i na pjevačke sposobnosti Martina i Nelsona koji su tada bili na vrhuncu popularnosti , čiji likovi, u iščekivanju završnog obračuna, u filmu izvode znamenite pjesme My Rifle, My Pony and Me i Cindy. Muzika, koju je komponirao Dimitri Tiomkin je, s druge strane, imala važnu ulogu i u radnji filma, a za što je najbolji primjer tradicionalna meksička melodija El Degüello, koju negativci u filmu koriste kao sredstvo zastrašivanja protagonista, te koja će nekoliko godina kasnije inspirirati italijanskog kompozitora Ennija Morriconea za završne scene u Leoneovoj trilogiji spaghetti-westerna. Jedan od razloga za snimanje filma je, pak, bio i političke, odnosno ideološke prirode. Wayne, poznat po svojim desničarskim stavovima, je godinama nastojao sudjelovati u filmu koji je trebao biti svojevrsni odgovor i antiteza na klasični vestern High Noon (Točno u podne), koga je smatrao `komunističkom i antiameričkom propagandom`. Scenarij filma, u kome šerifu živopisna grupa pomoćnika pomaže obraniti grad i američke vrijednosti od negativaca, se ponekad tumači kao `izvrtanje` zapleta ranijeg filma. Uspjeh Rio Brava je Hawksa potakao da tokom godina snimi još dva filma, koja, s obzirom na sličnost likova i radnje, kao i to da glavnu ulogu također tumači Wayne, kritičari i historičari smatraju remakeovima, odnosno drugim i trećim dijelom trilogije - El Dorado iz 1966. i Rio Lobo iz 1970. godine. Rio Bravo je stekao veliki ugled ne samo kod kritičara, nego i kod brojnih sineasta, od kojih su mnogi u svojim djelima Hawksovom filmu implicitno ili eksplicitno davali homage. Jedan od najpoznatijih primjera je John Carpenter čiji je znameniti film Assault at Precint 13 iz 1976. godine bio inspiriran Rio Bravom, slično kao i francuski film Nid de guêpes (Osinjak) iz 2002. godine.