Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Bhagavad-gita je poznata u čitavom svetu kao dragulj indijske duhovne mudrosti. Njenih sedam stotina strofa, koje predstavljaju razgovor između Svevišnje Božanske Ličnosti Sri Krishne i Njegovog bliskog prijatelja Arjune, pružaju jasan uvid u nauku o samospoznaji. Njihov razgovor jedan je od najvećih filozofskih i religijskih dijaloga poznatih čoveku. Zaista, nijedno delo ne može se uporediti sa Bhagavad-gitom po otkrovenjima suštinske prirode coveka, sveta koji ga okružuje i njegovog odnosa sa Bogom. Srila Bhaktivedanta Swami Prabhupada donosi nam autentičan prevod i tumačenja ovog drevnog vedskog teksta. Kupite knjigu i u njoj pronađite odgovore na pitanja, kao što su, koja je svrha ljudskog života, koja je priroda materijalnog i duhovnog sveta, šta je karma, koji je odnos živog bića i Boga i koji je način da ostvarite mir i sreću. „ Ovo predivno otkrovenje, ova životna mudrost, ova filozofija koja je procvetala u religiju je ono za čime tragamo i ono što nam je potrebno. “ Herman Hese „ Kada me progone sumnje, kada se suočim sa razočaranjima i ne vidim ni tračak nade na horizontu, okrecem se Bhagavad-giti; u trenucima kada sam ophrvan tugom odmah počinjem da se smešim, nalazeci utehu u njenim stihovima. “ Mohandas K. Gandi „ To je knjiga koja me u čitavom mom životu najviše prosvetlila. “ Johan Fridrih Gete „ Dok čitam Bhagavad-gitu, jedino pitanje koje mi se nameće je kako je Bog stvorio svet. Sve ostalo je suvišno. “ Albert Ajnštajn Bhaktivedanta Svami Prabhupada (rođen Abhaj Haran De; 1. september 1896.[3] – 14. november 1977) bio je indijski spiritualni učitelj i osnivač-učitelj Međunarodno društva za svesnost o Krišni[4][5] (ISKCON), poznato kao „Hare Krišnin pokret”. Članovi ovog pokreta smatraju Bhaktivedanta Svamija za predstavnika ili glasnika Krsne Čajtanja.[6][7][8][9] Životopis Počeci Prvi put je sreo svog duhovnog učitelja, Srila Bhaktisidhanta Sarasvati Gosvamija, u Kalkuti 1922. godine. Bhaktisidhanta Sarasvati, istaknuti religijski učenjak i osnivač šezdeset četiri Gaudija Mata (vedskih instituta), zavoleo je ovog obrazovanog mladića i uverio ga da posveti svoj život širenju vedskog znanja. Srila Prabhupada je postao njegov učenik, a jedanaest godina kasnije, 1933. godine, u Alahabadu i njegov službeno inicirani učenik. Prilikom njihovog prvog susreta, 1922. godine, Srila Bhaktisidhanta Sarasvati Takura je zamolio Srila Prabhupadu, da raširi vedsko znanje na engleskom jeziku. Širenje vedskog znanja U godinama koje su sledile, Srila Prabhupada je napisao tumačenje Bhagavad-gite, pomagao Gaudija Matu (institutu), a 1944. godine je bez ičije pomoći pokrenuo časopis na engleskom jeziku koji je izlazio svake druge nedelje, uređujući ga, unoseći rukopise i vršeći korekture. Čak je i delio pojedinačne primerke i borio se da časopis redovno izlazi. Jednom pokrenut, časopis nikad nije prestao sa objavljivanjem. U današnje vreme ga izdaju njegovi učenici na Zapadu na preko dvadeset jezika. Visoko ceneći Srila Prabhupadinu filozofsku zaleđinu i posvećenost, Gaudija Vajsnava društvo mu je 1947. godine dodelio počasnu titulu „Bhaktivedanta”. Srila Prabhupada se 1950. godine, u svojoj 54. godini života, povukao iz bračnog života prihvaćajući vanaprastu (povučeni red života) s namerom da posveti više vremena svom proučavanju i pisanju. Otputovao je u sveto mesto Vrndavanu,[10][11] gde je živio vrlo skromno u istorijskom srednevekovnom hramu Rada-Damodara.[12] Tamo je proveo nekoliko godina u intenzivnom proučavanju i pisanju. Godine 1959. je prihvatio odvojeni red života (sanjasu). U Rada-Damodara hramu Srila Prabhupada je otpočeo rad na svom životnom delu: prevodu i tumačenju osamnaest hiljada stihova Srimad-Bhagavatama (Bhagavata Purane). Tu je takođe napisao i „Lako putovanje na druge planete”. Boravak u SAD Nakon izdavanja tri toma Bhagavatama, Srila Prabhupada je 1965. godine otišao u Sjedinjene Američke Države da bi ispunio misiju svog duhovnog učitelja. Posle toga je napisao više od šezdeset tomova ovlaštenih prevoda, komentara, sažetih studija indijskih filozofskih i religioznih dela. Kada je 1965. godine došao brodom u Njujork, Srila Prabhupada je imao samo nekoliko rupija u džepu. Nakon godinu dana je uz velike teškoće osnovao Međunarodno društvo za svesnost Krsne u julu 1966. Pod njegovim brižnim vodstvom, Društvo je tokom dvanaest godina izraslo u svetsku organizaciju koja se sastojala od preko stotinu asrama, škola, hramova, instituta i farmi. Godine 1972. Srila Prabhupada je uveo vedski sistem osnovnog i srednjeg obrazovanja na Zapadu osnovavši Gurukula školu u Dalasu, Teksas. Od 1972. godine do početka 1975. godine broj učenika se povećao sa 3 na 150. Nasleđe Srila Prabhupada je takođe pružio podsticaj za izgradnju velikog međunarodnog centra u Sridhama Majapuru u Zapadnom Bengalu, Indija. Sličan projekt je veličanstveni hram Krsna-Balarame i International Guest House u Vrndavani, Indija. Ovo su centri u kojima ljudi sa Zapada mogu živeti da bi neposredno doživeli vedsku kulturu. Srila Prabhupadin najveći doprinos su, međutim, njegove knjige. Visoko uvažene u akademskim krugovima zbog svoje stručnosti, dubine i jasnoće, koriste se kao udžbenici na brojnim visokoškolskim ustanovama. Njegove knjige su prevedene na više od pedeset jezika. Bhaktivedanta Book Trust, koji je osnovan 1972. godine da bi izdavao dela „Njegove božanske milosti”, tako je postao najveći izdavač knjiga s područja indijske religije i filozofije u svetu. Za samo dvanaest godina, uprkos svom poodmaklom dobu, Srila Prabhupada je proputovao svet četrnaest puta, održavajući predavanja na šest kontinenata. Uprkos tako intenzivnom programu, Srila Prabhupada je nastavio s plodonosnim spisateljskim radom. Njegova dela sačinjavaju pravu biblioteku vedske filozofije, religije, književnosti i kulture.