Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Život 300km na sat - H.M. Fanđo, M. Đambratone Delo, Ljubljana, 1971. 20 cm, ilustrovano, 155 str. Huan Manuel Fanhio (šp. Juan Manuel Fangio; 24. juna 1911. — 17. jula 1995), često pravopisno nepravilno Fanđo, je argentinski vozač Formule jedan. Fanđo je dominirao prvom decenijom vožnje formule 1.[2] Osvojio je pet titula najboljeg vozača sezone: 1951. sa timom Alfa Romeo, 1954. sa Maseratijem, 1955. sa Mercedes-Bencom, 1956. sa Ferarijem, i 1957. (ponovo) sa Maseratijem. Taj rekord od pet titula je tek nakon pola veka oborio Mihael Šumaher.[3] Fanhio je jedini argentinski vozač koji je osvojio Veliku nagradu Argentine, koju je on osvojio četiri puta u karijeri, više nego bilo koji drugi vozač.[4][5] Mladost Fanhio je rođen na praznik Sv. Jovana Krstitelja godine 1911. u Balkarsu, malom gradu u pokrajini Buenos Ajres. Zanimljivo je da je njegov rodni list greškom nosio kao datum rođenja 23. jun.[6] Bio je četvrti od šestoro dece u porodici.[7] Fanhiov deda Đuzepe Fanhio emigrirao je u Argentinu 1887. godine. Nakon tri godine, zaradivši novac proizvodnjom ugla, uspeo je da kupi farmu u blizini Balkarkenakon. Fanhiov otac Loreto, emigrirao je u Argentinu iz malog grada u središnjoj Italiji, Kastiljone Meser Marino. Njegova majka Herminia Dérano bila je iz mesta Tornarečo. Oba roditelja bili su iz provincije Kjeti u regiji Abruco. Venčali su se 24. oktobra 1903. Živeli su na različitim farmama gde je majka bila domaćica, a otac je radio u građevinarstvu postavši kamenorezački pripravnik.[8] Kada mu je bilo 13 godina Fanhio je prekinuo školovanje i počeo da radi kao pomoćnik mehaničara,[9] a sa 16 godina već je nastupao kao mehaničar za mušterije svog poslodavca. U to je doba jedva preživeo upalu pluća.[10] Razboleo se nakon fudbalske utakmice u kojoj je preterao s trčanjem što je prouzročilo oštar bol u prsima. Sledeća dva meseca, dok je ležao u postelji, njegovala ga je majka.