Sav život je oblikovan prema percepciji svesti. Video sam jasno da se jedna ista božanska svest pretvara u sve što postoji, u sam kosmos i život. Pretvara se u mineralne oblike sa kojima iskušava svoje postojanje u svakom mogućem inertnom obliku, obliku elemenata. Pretvara se u biljni svet koji pored fizičkog oblika ima i percepciju, ali ne i kretanje. Pretvara se u životinjski oblik koji pored oblika i percepcije ima i fizičko kretanje sa kojim iskušava sve moguć­nosti percepcije, daleko više od biljaka. Životinje kroz lanac ishrane usavršavaju kretanje i percepciju (lovac razvija čula i kretanje da ulovi, a plen da se spase). Na kraju se božanska svest ispoljava i u ljudskom obliku, koji pored percepcije i kretanja ima i psihološku dramu života, životni sadržaj sa kojim iskušava smisao svih mogućih zbivanja, ima karmu i mogućnost da stvara sva moguća nova iskustva i sadržaje, oblike, a ne samo da opaža postojeće. Kroz čovekovu samosvest percepcija postojanja se potpuno ostvaruje u spoznaji smisla postojanja. Tada je probuđen čovek spoznao božansku svest u svemu. To znači da se božanska svest tada vratila sebi samoj, obogaćena ne samo ispoljavanjem sebe same, već i percepcijom sebe same kroz čoveka koji je njen svesni subjekat. Obogaćena svim mogućnostima delovanja kroz probuđenog čoveka. To drvo mi je pokazalo da u svemu tome nema nikakvog nedostatka, sve je savršeno. Božanska svest se nigde ne gubi niti ograničava. Samo ona postoji, nema mnoštva različitih svesti, već ima samo jedne iste božanske svesti u osnovi cele prirode koja se izražava na sve moguće načine, kroz sve individualne oblike. U mineralima je ona potpuno otvorena sebi samoj. Elementi su na svom kvantnom nivou potpuno povezani u jedno, sve subatomske čestice su međusobno povezane i stalno komuniciraju, odnosno sve su zajedno svesne jedne druge, nezavisno od prostora i vremena. Mogu biti hiljadama kilometara razdvojene i opet će trenutno reagovati i komunicirati kao da su zajedno.