ccc Drvarski dnevnik / Ervin Šinko ; prevela Gabriela Arc ; priredio, pogovor i beleške napisao Ištvan Bošnjak Vrsta građe dokumentar.lit. Jezik srpski Godina 1987 Beograd : Beogradski izdavačko-grafički zavod, 1987 (Beograd : Beogradski izdavačko-grafički zavod) Fizički opis 447 str. : fotogr. ; 24 cm Drugi autori - osoba Arc, Gabriela, 1951- = Arc, Gabriela, 1951- Bosnyák, István, 1940-2009 = Bošnjak, Ištvan, 1940-2009 Zbirka Istorijsko-memoarska dela. Posebno izdanje Prevod dela: Honfoglalás előtt / Sinkó Ervin Tiraž 4.000 Čovek bez domovine i njegovo tegobno osvajanje domovine: str. 385-440 Nekoliko reči o ovom izdanju: str. 441-443 Napomena prevodioca: str. 445 Beleška o piscu: str. 447 Napomene i bibliografske reference uz tekst. Predmetne odrednice Šinko, Ervin, 1898-1967 -- Memoari Sinkó, Ervin, 1898-1967 Ervin Šinko (rođen: Franz Spitzer) (Apatin, 5. oktobar 1898 − Zagreb, 26. mart 1967) bio je jugoslovenski pisac mađarskog porekla, član Saveza komunista Jugoslavije (SKJ), učesnik Narodnooslobodilačke borbe (NOB) i redovni član Akademije znanosti i umjetnosti u Zagrebu. Rođen je u Apatinu, 5. oktobra 1898. godine, u imućnoj jevrejskoj porodici, koja se bavila trgovinom kudelje. Prestižnu Osnovnu školu jevrejske crkvene opštine, kao i četiri razreda Građanske škole, završio je u rodnom gradu, dok je srednjoškolsko obrazovanje nastavio u subotičkoj Gimnaziji. Tokom Prvog svetskog rata, 1917. godine, mobilisan je i poslat na front. Pod snažnim uticajem, tada izrazito aktuelne, socijalističke ideologije (bila je prisutna i u njegovoj porodici, jer je jedan od rođaka bio urednik levo orijentisanog političkog časopisa), pristupio je, zajedno sa sestrom Barbarom, revoluciji u Mađarskoj, gde je učestvovao, pod vođstvom Bele Kuna, u stvaranju kratkotrajne sovjetske republike. Nakon sloma Mađarske sovjetske republike živeo u kraćim periodima širom Evrope (Beč, Pariz, Cirih, Moskva), sa kratkotrajnim boravcima na području tadašnje Kraljevine Jugoslavije. U periodu 1935-1937. godina boravi u Moskvi. Godine 1939. postaje državljanin Kraljevine Jugoslavije. Po izbijanju Drugog svetskog rata iz Francuske vraća se u Jugoslaviju i preko Drvara, 1941. godine, prelazi u italijansku okupacionu zonu, da bi jedan deo rata proveo u internaciji, u koncentracionom logoru na Rabu. Nakon puštanja na slobodu, priključuje se, 1943. godine, partizanskim jedinicama. U svet književnosti ušao je 1916. godine, objavivši prve poetske radove (zbirka pesama „Noći i zore“), pod pseudonimom Ervin Šinko, a koji će, od tada, koristiti celog života. Za vreme boravka u Beču (1922) pokreće književni časopis „Testver“, da bi svoje književne priloge, do 1939. godine, publikovao u poznatim evropskim časopisima, u Budimpešti, Beču, Bratislavi, Kluž-Napoki, Parizu, Moskvi, itd. Nakon oslobođenja, objavljuje i u brojnoj jugoslovenskoj književnoj periodici („Literatura“, „Republika“, „Forum“, itd). Bogati književni opus Ervina Šinka, između ostalog, čine: zbirke pesama („Bolni Bog“-Beč 1922), romani („Četrnaest dana“-1947. i „Optimisti“-1954), novele („Aronova ljubav“-1951. i „Egidis kreće na put“), književne studije i eseji („Falanga Antihrista“-1957), „Bauk kruži Evropom“-1951) i dnevnici („Roman jednog romana“-1955. i “Drvarski dnevnik”-1987).