Izbor Miloša N. Đurića iz "uporednih životopisa" jednog od najvećih istoričara starog sveta Plutarha. Odabarani su oni najvažniji; Solon, Alkibijad, Katon, Marko Tulije Ciceron, Temistokle, Perikle, Aleksandar Makedonski, Gaj Julije Cezar. Otprilike 46-120, iz Heroneje u Beotiji, biograf i akademski filozof, poslednji značajni grčki pisac. Posle studija u Atini i velikih putovanja (bio je u Rimu, gde je naišao na naklonost careva Trajana i Hadrijana), živeo je u svom zavičaju, u krugu porodice i prijatelja, i radio u komunalnoj sluđbi. Od njegovog obimnog literarnog dela sačuvana je otprilike jedna trećina; 1- Biografije vojskovođa i državnika, poređanih u parove, po jedan grk i po jedan rimljanin, sa paralelnim i uporenim razmatranjem na kraju, uz to još 24 pojedinačne biografije; biografije su sastavljene prema peripatetičnoj shemi i upravljene prema moralnom principu, a korišćeni su isključivo samo grčki izvori. Njegova velika slava kod potomaka zasniva se uglavnom na ovom spisu. 2- Mešovi ti spisi, (pod nazivom Moralia), u kojima raspravlja, delimično u obliku dijaloga, o različitim temama iz oblasti etike, religije, fizike, politike, književnosti, pedagogije; u tim spisima je sačuvano mnoštvo dragocenih materijala, naročito za istoriju filozofije. Plutarh jedva da iznosi osnovne sopstvene misli. Njegov stil je dopadljiv i pokazuje sklonost za glomazan rečenički sklop. Jezik je umereno uzdržljiv u poređenju sa arhaizujućim aticizmom, s jedne strane i helenističkih zahjedničkim jezikom sa druge strane.