Kultura, Zagreb, 1957. Ninova nagrada!!! Prvo izdanje!!! Godine 1957. objavljeno je 38 romana a u užem izboru našlo se pet: Vladan Desnica: `Proljeća Ivana Galeba`, Mihajlo Lalić: `Lelejska gora`, Dušan Matić: `Kocka je bačena`, Mića Popović: `Izlet`, Aleksandar Vučo: `Mrtve javke`. Žiri u sastavu Milan Bogdanović (predsednik), Velibor Gligorić, Eli Finci, Zoran Mišić i Borislav Mihajlović-Mihiz svoju odluku doneo je većinom glasova. Recenzija: Mrtve javke (Kultura, Zagreb) Jedan od najuspelijih romana u našoj savremenoj književnosti sa temom iz teškog i veličanstvenog vremena naše revolucije. Pisac prati tok unutarnjeg sazrevanja svoga junaka u okolnostima kada sve vrednosti, i čovek, podležu velikom ispitu smisla, angažovanosti i veličine. Vučovi romani nisu ni alegorija ni mit. Oni su pre svega romani o drami savesti jednog progresivnog intelektualca u uslovima borbe, zatim široko platno društvenih i istorijskih zbivanja u njegovoj zemlji… Svog glavnog junaka, razvejanog u fini pepeo sećanja, Vučo je prepustio amorfnoj i brzoj struji lirske matice, poklanjajući mu jedan neobičan dar govora… Petar Džadžić NIN/Dobitnici NIN / Dobitnici O autoru Aleksandar Vučo (1897 – 1985) romansijer, pesnik i nadrealista. Rođen je u trgovačkoj porodici u Beogradu. Kao gimnazijalac sa sedamnaest godina pridružio se srpskoj vojsci kao dobrovoljac i sa njom se povukao preko Albanije. Godine 1923. počinje da sarađuje sa časopisom Putevi a zatim i za Svedočanstva. Prvu poemu objavio je 1926. godine pod nazivom Krov nad prozorom a 1928. roman Koren vida. Sledeće godine izlazi knjiga Ako se još jednom setim ili načela. Posle rata Vučo se posvećuje filmskoj umetnosti, postaje i upravnik filmskih preduzeća Jugoslavije (1947.) i predsednik Komiteta za kinematografiju u jugoslovenskoj vladi. Osim toga bio je i direktor “Zvezda-filma” i “Avala-filma”. Pisao je dosta filmskih kritika i scenarija, bio je urednik “Borbe”, “Dela” i “Zmaja”. Za svoj rad biva nagrađen Sedmojulskom nagradom za životno delo.