Rauš, Matić SINEKOLOŠKO-UZGOJNO ISTRAŽIVANJE U ŠUMAMA OTOKA RABA Zagreb, 1984. Udžbenički format, 16 strana. Lepo očuvana, korice kao na slici. Ostravo, otok Rab, šume... s

06334) RAB otok sunca, mora i tišine monografija , Grafički zavod Hrvatske 1979 , za izdavača Vladimir Štokalo , tvrd povez, format 24 x 30 cm , ilustrovano, latinica, 96 strana XIII-KU

MENTONT AJÁNLANÁM-RAB GUSZTÁV,KEMÉNY KÖTÉS ,FEDŐ LAPJA SÉRÜLT,KIADÁS 1938,OLDAL 332

Fra Vl.[adislav] Brusić - Otok rab (Franjevački samostan sv. Eufemije, Rab, s. a. [1924], tvrd povez, 196 str. + 2 karte van teksta, ilustrovano) Nedostaje naslovna strana. STS-15

VLADIMIR RABE ODJECI RATA - pesme Predgovor - M. Pavlović Izdavač - ???, Beograd Godina - 1934 76 strana 21 cm Povez - Broširan Stanje - Kao na slici, SA POSVETOM AUTORA, stranice su nerasečene, tekst bez podvlačenja Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku.

meki povez. str. 76, dim. 21 x 15 cm poezija knjizevnost

K007

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Jevrejska ceremonijalna umetnost, poznata i kao Judaika (/dʒuːˈdeɪ.ɪkə/), odnosi se na niz predmeta koje Jevreji koriste u ritualne svrhe. Pošto se poboljšanje micve izvođenjem sa posebno lepim predmetom smatra hvale vrednim načinom poštovanja Božijih zapovesti, judaizam ima dugu tradiciju naručivanja ritualnih predmeta od zanatlija i umetnika.[1] Tekstualno poreklo Višestruki rani rabinski komentari na hebrejsku Bibliju odnose se na rituale posvećenja sa vizuelno prijatnim objektima u Midrašu. Midrash Mehilta od rabina Ishmaela ima ovo učenje o biblijskom stihu: „Ovo je Bog moj i ja ću ga proslaviti“ (Izlazak 15:2) Da li je moguće da čovek uznese slavu svom Stvoritelju? Ovo zaista znači: slaviću Boga na način na koji izvršavam zapovesti. Pripremiću prelep lulav, prelepu suku, prelepe rese (cicit) i prelep tefilin. Druga učenja Midraša (npr. Šir HaŠirim Raba 1.15) nude istu ideju. Ova ideja je proširena u vavilonskom Talmudu (npr. Baba Kamma 9b). Naredne generacije su ovo učenje shvatale kao dužnost, kada je to moguće, da prave lepe predmete koji se koriste u jevrejskom životu i bogosluženju, kako fizički tako i tekstualni.

017IV Dr Ratibor Đurđević - PISMO PROFESORIMA UNIVERZITETA, STUDENTIMA I DRUGIM VISOKOUČENIM SRBIMA I SRPKINJAMAA Ihtus, hrišćanska knjiga, Beograd, 1999. godina, meki povez, ćirilica, 177 strana. Očuvano veoma dobro. Sadržaj: - PISMO - profesorima univerziteta, studentima i drugim visokoučenim Srbima i Srpkinjama od grešnog raba Božjeg Ratibora -Rajka M.Đurđevića, kliničkog psihologa DEO I IZ MOG UGLA INTERMECO - Pismo profesorima univerziteta, nastavak u drugom nepredviđenom obliku - Frojdov panseksualizam i hrišćanstvo - Britanska kraljica i Bitlsi (balegari) - Hrišćanstvo izdano i poraženo DEO II UVODI I PREDGOVORI - dr Stenli M.Jaki: Naučnik i katolik Pjer Diem - Emil Kaje: Put u svetlost - Vilijem Kerk Kilpatrik: Psihologija kao ateistička podvala - Martin i Deirdra Bobgan: Psihojeres: Psihologija kao satanska sablazan - Fariseji su istisli Hrista iz zapadne kulture - Živojin Savić: Sveto pismo - Jevrejsko ogledalo - A.H.M.Remzi: Bezimeni rat - Kristofer Laš: Šuplji evro-američki čovek - A.N.Fild: Evolucija - obelodanjena naučna prevara - E.H.Endrus: Da li je učenje o evoluciji nauka? - A.E.Vilder Smit: Prirodne nauke ne znaju ništa o evoluciji - Čarls Vajsman: Zli i prokleti: Dušmani savremenog čovečanstva - Uvod: Frojdizam kao podvala - Reč srpskim čitaocima: Frojdizam kao podvala DEO III KRATKE PROPOVEDI - Jesu li i srbi `Galileja neznabožačka` - Zašto su ovi pilići tako nezdravi? - priča o savremenom čovečansvu - Bitke koje hrišćani neće moći izbeći

Izdavač: Centar za stvaralaštvo mladih, Beograd Edicija Moguće Uvod i odabir tekstova: Eliezer Papo Prevod: Gordin Zupković, Eliezer Papo Povez: tvrd Broj strana: 235 Pečatirana, veoma dobro očuvana. „Precizna sistematizacija pravne građe, ma koliko važna sama po sebi, po prirodi svog cilja, ne ostavlja mnogo prostora za umjetničku slobodu. Iako Tora, odnosno cjelokupna Biblija, prvenstveno, neosporno jeste kodeks zakona, čiji osnovni cilj je uspostava pravednog i uravnoteženog društva u kome će pojedinac moći neometano razvijati svoje potencijale - to ne znači da se sve dimenzije Tore iscrpljuju u pravu. - Uz njeno bivanje zakonom, Biblija je istovremeno i moralni vodič, mudrosni priručnik, roman u nastavcima sa Bogom u glavnoj ulozi, istorijski dokument, raspjevana proza, filosofska drama, antropološki osvrt, zbirka psiholoških prototipa, nadvremena satira - te izneneđujuće nesubjektivan prikaz dosljedne višegeneracijske nedosljednosti uzor-naroda - odnosno naroda uzorka.“ (iz Predgovora) S A D R Ž A J: I) UVOD - Eliezer Papo: Tora i ljudska prava II) IZBOR TEKSTOVA SAVREMENIH AUTORA - Rabi Eliya Ben-Amozeg: Tri eseja iz zbirke „Izrael i čovječanstvo“ - Zeev Flak: Građanska prava u drevnom Izraelu - Hayyim H. Kohen: O slobodi mišljenja i govora u jevrejskoj tradiciji - Rabi Emanuel Jakobovits: Institucija hebrejskog roba i propisi vezani za istu - iz perspektive jevrejskog prava - Prof. Rav `Imanuel Rikman: Pravo na privatnost i religijska prisila u jevrejstvu - Ašer Ma`oz: Hebrejsko pravo kao izvor ljudskih prava u državi Izrael - Ya`aqov Meron: Rat i ljudski život u očima islamskog i jevrejskog prava III) KLASIČNI TEKSTOVI - Rabi Moše ben Maymon: Čovjek kao svrha svijeta, te svrha samog čovjeka - Uvod u „Mišne Tora“ (K-95)

Radnja se dešava na ostrvu Rab, na kojem pratimo živote nekoliko lokalnih devojaka, od tinejdžerskih dana do onih umornih i rezigniranih trenutaka kada počinjemo da sumiramo svoj život. Luka, Boris, Gavran, Škembo, Lena i Alka su glavni likovi, ali u njihove živote upleću se i brojne strankinje: Constanze, Gaby, Urlike, Dagmar, Marie i dr. U knjizi se nalaze sve tipične teme kojima se Ferić bavi, ljubav, seks, mnoštvo smešnih i prepoznatljivih grotesknih situacija, ali i tuga, melanholika i večna borba sa životom.

Roman sastavljen iz devet priča čiji glavni junaci su, na prvi pogled, legendarni dalmatinski „galebovi“, ti surovi lovci na ženska srca (i tela), svojevrsni zaštitni znak jugoslovenskih letovališta tokom sedamdesetih i osamdesetih godina prošlog veka. Smešten na ostrvu Rabu roman prati sudbine nekolicine (anti)junaka i njihove brojne „podvige“ na specifičan ferićevski gorko duhoviti način. Ali, reklo bi se da su od njih još važniji sjajno razrađeni ženski likovi, meštanke i turistkinje, jer one su te koje diktiraju i oko kojih se sve vrti. Odrastanje i sazrevanje, promašene ljubavi i ljubavni promašaji, fina melanholija koja provejava epizodama u kojima pratimo životne priče ključnih likova ovog dela uvlače čitaoca u vremenski ne tako dalek, ali sada već mitski svet tzv „bolje prošlosti“ kojoj autor odaje počast kao slatkom vremenu mladosti, a ne kao ušećerenoj nostalgiji. „Na osami blizu mora“ delo je Ferića u naponu snage, pisca kome poređenje sa Mišelom Uelbekom odavno nije potrebno kao referenca jer je francuskog superstara poslednjim delima dobrano nadmašio.

Roman sastavljen iz devet priča čiji glavni junaci su, na prvi pogled, legendarni dalmatinski „galebovi“, ti surovi lovci na ženska srca (i tela), svojevrsni zaštitni znak jugoslovenskih letovališta tokom sedamdesetih i osamdesetih godina prošlog veka. Smešten na ostrvu Rabu roman prati sudbine nekolicine (anti)junaka i njihove brojne „podvige“ na specifičan ferićevski gorko duhoviti način. Ali, reklo bi se da su od njih još važniji sjajno razrađeni ženski likovi, meštanke i turistkinje, jer one su te koje diktiraju i oko kojih se sve vrti. Odrastanje i sazrevanje, promašene ljubavi i ljubavni promašaji, fina melanholija koja provejava epizodama u kojima pratimo životne priče ključnih likova ovog dela uvlače čitaoca u vremenski ne tako dalek, ali sada već mitski svet tzv „bolje prošlosti“ kojoj autor odaje počast kao slatkom vremenu mladosti, a ne kao ušećerenoj nostalgiji. „Na osami blizu mora“ delo je Ferića u naponu snage, pisca kome poređenje sa Mišelom Uelbekom odavno nije potrebno kao referenca jer je francuskog superstara poslednjim delima dobrano nadmašio.

ZORAN MIŠIĆ ANTOLOGIJA SRPSKE POEZIJE - I izdanje Izdavač - Matica srpska, Novi Sad Godina - 1956 350 strana 20 cm Povez - Tvrd Stanje - Kao na slici, ima posvetu na predlistu, tekst bez podvlačenja SADRŽAJ: Predgovor PETAR PETROVIĆ NJEGOŠ (1813-1851) Gorski vijenac Luča mikrokozma JOVAN STERIJA POPOVIĆ (1806-1856) Na smrt jednog zlikovca Čestoljupcu BRANKO RADIČEVIĆ (1824-1853) Tuga i opomena Nikad nije vito tvoje telo Radost i žalost Kad orla imaš ti u tvojoj ruci Bolesnikov uzdisaj Kad mlidijah umreti JOVAN JOVANOVIĆ ZMAJ (1883-1904) Ljubim li te... il` me sanak vara Oh, kako je sivo, tamno... Sunce s` rodi, pa zaviri... Probudio s` orkan ljuti... Što je java tako kivna ĐURA JAKŠIĆ (1832-1878) Ja sam stena Ponoć Veče Kroz ponoć Otadžbina LAZA KOSTIĆ (1841-1910) Među javom i med snom Ej, pusto more... Dva se tića pobratila Prometej Parizu 1867-1880 Spomen na Ruvarca Pevačka himna Jovanu Damaskinu Santa Maria della Salute VOJISLAV ILIĆ (1862-1894) U poznu jesen Sivo, sumorno nebo Tibulo Starčeva tuga Poslednji dan Sa pogledom ugašenim ALEKSA ŠANTIĆ (1868-1924) Veče na školju JOVAN DUČIĆ (1871-1943) Jablanovi Sat Suncokreti Neprijatelj Čekanje MILAN RAKIĆ (1876-1937) Kondir U kvrgama Osvit Jasika STEVAN LUKOVIĆ (1877-1902) Jesenja kišna pesma DUŠAN SREZOJEVIĆ (1886-1914) Poslednji samrtnik VELJKO PETROVIĆ (1881-1967) Repatica Vidoviti Odmetni se SIMA PANDUROVIĆ (1883-1960) Svetkovina VLADISLAV PETKOVIĆ DIS (1880-1917) Tamnica Nirvana Sa zaklopljenim očima Možda spava Nedovršene reči Među svojima Nedovršene pesme MILUTIN BOJIĆ (1892-1917) Plava grobnica MILOŠ CRNJANSKI (1893-1977) Vojnička pesma Oda vešalima Mizera Sumatra Priča Stražilovo Priviđenja STANISLAV VINAVER (1891-1955) Čuvari sveta Radmilo Zagorčić RASTKO PETROVIĆ (1898-1949) Putnik Jedini san Tajna rođenja Zverstva Vuk Veliki drug Reči ptice sa gnezda Sa svetlim poljupcem na usnama RADE DRAINAC (1899-1943) Ma Bohême Glad mi je beskrajna MOMČILO NASTASIJEVIĆ (1894-1938) Reči u kamenu Gospi Pogled Poruka ŽARKO VASILJEVIĆ (1892-1946) Stihotvorenije za usopšeg raba Jovana Steriju Popovića, gradžanina vršačkog RISTO RATKOVIĆ (1904-1954) Ponoć mene MILAN DEDINAC (1902-1966) Pesme ranog ustajanja Javna ptica Trava u snu i na javi ALEKSANDAR VUČO (1897) Nemenikuće Humor Zaspalo DUŠAN MATIĆ (1893-1980) More Da imenuješ senke zvezda DESANKA MAKSIMOVIĆ (1898) Na buri Spomen na ustanak Ne boj se SKENDER KULENOVIĆ (1910-1978) Stojanka majka Knežopoljka Ševa OSKAR DAVIČO (1909) Detinjstvo Hana Srbija (1939) Pojava četiri puškomitraljesca U ime bilja BRANKO V. RADIČEVIĆ (1925) Ljubomora STEVAN RAIČKOVIĆ (1928) Pesma trave Drugo pismo Kamena uspavanka VASKO POPA (1922) Belutak Igre Vrati mi moje krpice Cele Kula MIODRAG PAVLOVIĆ (1928) Opelo Nakturna Odbrana našeg grada Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku.

Mark Rabo nam, u Zrncima 7, otkriva sličnosti i razlike oblika živog i neživog sveta, i približava nam još uvek malo poznat ali fascinantan istraživački domen: geneza formi. Zašto jezik, matematike, muzika, umetnost...da li su se oni razvile samo kod ljudske vrste? Koje su karakteristike našeg mozga koji omogućuje taj razvoj? Cilj kognitivne nauke, između ostalog, je i odgovor na ova pitanja, a Gislen Dean-Lamber će pokušati da nam pokaže kako se ona njima bavi. Šu-Vei Juan nam objašnjava po čemu još je voda, jedan od najprisutnijih materijala na Zemlji, takođe i najneobičnija. Mars je, uz Zemlju, jedina planeta na kojoj je izgleda postojala voda. Fransoa Kostar nam pokazuje da rešenje enigme pojave života na Zemlji zahteva traženje znakova postojanja vode na Marsu, pre svega izučavanjem njenog uticaja na geološku evoluciju crvene planete. Inspirisati se kretanjem kita u vodi da bi se uspešnije konstruisala brza podmornica, ublažavanje patnji hendikepiranih ljudi ugrađivanjem veštačkih organa, su samo nekoliko najkarakterističnijih primera primene bionike. Anjes Gijo nam predstavlja ovu novu nauku koja uglavnom ima cilj da poboljša čovekovu svakodnevnicu. Zašto su veliki novo konstruisani mostovi vezani užadima a ne kao ranije viseći. Iv Maljer nam opisuje principe knstrukcije mostova, kako sa naučnog tako i sa inženjerskog aspekta, jer samo vezom nauke i tehnologije može biti osigurana stabilnost ovih monumentalnih dela.

Mark Rabo nam, u Zrncima 7, otkriva sličnosti i razlike oblika živog i neživog sveta, i približava nam još uvek malo poznat ali fascinantan istraživački domen: geneza formi. Zašto jezik, matematike, muzika, umetnost...da li su se oni razvile samo kod ljudske vrste? Koje su karakteristike našeg mozga koji omogućuje taj razvoj? Cilj kognitivne nauke, između ostalog, je i odgovor na ova pitanja, a Gislen Dean-Lamber će pokušati da nam pokaže kako se ona njima bavi. Šu-Vei Juan nam objašnjava po čemu još je voda, jedan od najprisutnijih materijala na Zemlji, takođe i najneobičnija. Mars je, uz Zemlju, jedina planeta na kojoj je izgleda postojala voda. Fransoa Kostar nam pokazuje da rešenje enigme pojave života na Zemlji zahteva traženje znakova postojanja vode na Marsu, pre svega izučavanjem njenog uticaja na geološku evoluciju crvene planete. Inspirisati se kretanjem kita u vodi da bi se uspešnije konstruisala brza podmornica, ublažavanje patnji hendikepiranih ljudi ugrađivanjem veštačkih organa, su samo nekoliko najkarakterističnijih primera primene bionike. Anjes Gijo nam predstavlja ovu novu nauku koja uglavnom ima cilj da poboljša čovekovu svakodnevnicu. Zašto su veliki novo konstruisani mostovi vezani užadima a ne kao ranije viseći. Iv Maljer nam opisuje principe knstrukcije mostova, kako sa naučnog tako i sa inženjerskog aspekta, jer samo vezom nauke i tehnologije može biti osigurana stabilnost ovih monumentalnih dela. Dodatne informacije ISBN 978-86-17-17217-4 Povez Broširan Godina izdanja 2011 Broj izdanja 1 Status izdanja Novo Stranica 152 Pismo Ćirilica Napišite Recenziju Please login or register to review

Izveštaj sa mesta čitanja: Zemlja i vreme: Socijalistička Jugoslavija 60-ih i 70-ih. Toposi bratstva i detinjstva: Rab, Kvarner, Dalmacija, Beograd via Frankfurt i San Pedro, Kalifornija. Radnja: Očevi u nestajanju, deca u odrastanju. Pubertet, radne akcije, rokenrol, kolektiv, a ipak – lepeza individua. Naivnost i vera. Lepota tela i tinejdžersko osvajanje sveta. Sazrevanje i otkrivanje seksa. Skrivena analiza sveta odraslih: u ljubavi, promeni identiteta, politici i šahu, i u već odavno otkrivenom seksu… Instrumenti: Asamblaž (vajarska tehnika spajanja različitih predmeta u trodimenzionalnu prostornu kompoziciju) i kolaž (tehnika spajanja povezana sa vertikalnom površinom – slikom). Proces: Boris Miljković od slika u glavi pred čitaocem, u toku trajanja same radnje, u umetničkoj radionici, rasklapa i relativizuje sećanja, pa ih potom komentariše, kao da su scenski opisi i didaskalije, raspravlja o njima naglas sam sa sobom, pa ih sklapa iz asamblaža u kolaž, iz fotografije u film. Montaža literarnih slika (kao da su celuloidne) pretvara dorađena sećanja, preko scenarija, u – roman. Stil: Rečenice, često kratke, kao rezbarene perorezom, bez previše ukrasa. One kao da ponekad plove i morem i vazduhom pune šarma prvih doživljaja koji decu prevoze u stvarnost odraslih. Ponekad setne, a najčešće tople, kao stvorene za suze u bioskopskom mraku filmske projekcije. Sufler: Junak koji “priča priče a sanja snove”, a zapravo se svaki čas okreće u polusnu i tako menja čitaočev ugao posmatranja. Spavačeve interpretacije su kao “kratka stanka” između TV emisija toga doba. Rezime: Šesnaestomilimetarska traka koja se otrgla u format knjige. Dobra stara traka, dobra nova knjiga. – Vladislav Bajac

Mark Rabo nam, u Zrncima 7, otkriva sličnosti i razlike oblika živog i neživog sveta, i približava nam još uvek malo poznat ali fascinantan istraživački domen: geneza formi. Zašto jezik, matematike, muzika, umetnost...da li su se oni razvile samo kod ljudske vrste? Koje su karakteristike našeg mozga koji omogućuje taj razvoj? Cilj kognitivne nauke, između ostalog, je i odgovor na ova pitanja, a Gislen Dean-Lamber će pokušati da nam pokaže kako se ona njima bavi. Šu-Vei Juan nam objašnjava po čemu još je voda, jedan od najprisutnijih materijala na Zemlji, takođe i najneobičnija. Mars je, uz Zemlju, jedina planeta na kojoj je izgleda postojala voda. Fransoa Kostar nam pokazuje da rešenje enigme pojave života na Zemlji zahteva traženje znakova postojanja vode na Marsu, pre svega izučavanjem njenog uticaja na geološku evoluciju crvene planete. Inspirisati se kretanjem kita u vodi da bi se uspešnije konstruisala brza podmornica, ublažavanje patnji hendikepiranih ljudi ugrađivanjem veštačkih organa, su samo nekoliko najkarakterističnijih primera primene bionike. Anjes Gijo nam predstavlja ovu novu nauku koja uglavnom ima cilj da poboljša čovekovu svakodnevnicu. Zašto su veliki novo konstruisani mostovi vezani užadima a ne kao ranije viseći. Iv Maljer nam opisuje principe knstrukcije mostova, kako sa naučnog tako i sa inženjerskog aspekta, jer samo vezom nauke i tehnologije može biti osigurana stabilnost ovih monumentalnih dela. Dodatne informacije ISBN 978-86-17-17217-4 Povez Broširan Godina izdanja 2011 Broj izdanja 1 Status izdanja Novo Stranica 152 Pismo Ćirilica Napišite Recenziju Please login or register to review

Stevan Jakovljević Srpska trilogijaTvrdi povezSrpska trilogija, koju čine knjige Devetstočetrnaesta, Pod krstom i Kapija slobode, ovde objedinjene u jednom tomu, zapravo su jedno potresno svedočanstvo o neprevaziđenom junaštvu i tragediji srpskog naroda, koje nadilazi granice pojmljivog.Srpska trilogija je odiseja vojnika — seljaka u, kako su ga tada nazivali, Velikom ratu. Priča o njegovom herojstvu, stradanjima i mučeništvu. Ovo delo obuhvata sve važne momente ratnih zbivanja viđene očima samog autora i njegovih saboraca: počevši od mobilizacije, prvih bitki i velikih pobeda nad daleko brojnijom i bolje opremljenom neprijateljskom vojskom, zatim poraza i povlačenja preko Albanije, oporavka srpske vojske na Krfu, njeno vaskrsenje i konstituisanje, proboj Solunskog fronta.Sadržaj:DEVET STO ČETRNAESTAUz brujanje zvonaSirote majkeOtsada pripadamo otadžbiniS desna, u topovsku kolonuNa dugom maršuTamo se gineNa padinama CeraNa domaku pogleda i sluha neprijateljaOko jedne pređicePreko SaveŠto ni u krvavom ratu nije tako obična stvarPod okriljem krstaRat je buktaoOsmatračnica na crkvenom tornjuNa karteč!Krvav tekući posaoNa uzoranim i pustim njivama MačveAlal ti vera, tobdžija!Po zakonu otporaSela su gorelaStrašna vestU iščekivanju smrtiPa dokle ćemo?Bilo je to dvadesetoga novembraReleі`Nazdar. . . Nazdar`Naša zemlja je slobodnaPOD KRSTOMPozadina slavi naše uspeheSmrt, život. . . idu naizmeničnoU zatišjuOtmicaZemlja je uzavrelaNe, boga radi!Rovovi su ostali prazniNovo Kosovo PoljeZarobljeni`Danas je teško pronaći redove`Jankova KlisuraLihvari sahranjuju državuMoja, peta baterijaNa progu otadžbineKod graničnog kamenaKo je vera, a ko neveraGolgotaU planinamaUsta miču, trbuh ne osećaBespućeAeroplani tukuNa domaku moraUsobši, rab božjiŽive lešine ostajuSmejali smo se gladniNa ivici životaKraj mukaSan ili javaOstrvo smrtiU front!Tamo dalekoKAPIJA SLOBODESolun HiliSad smo opet vojskaPokretMoglenske planineOsvetaNa dnu paklaGorničevoMalarijaKajmakčalanKapija slobode otvorenaSiva stenaCrna RekaMalarija nas sakupila, malerija nas razjurila`Hristos vaskrse`OprošćavajteNa leđima JežaPodnarednik TanasijePtičice nebesneFront i pozadinaArletaPreko talasa krviEPILOGGodina hiljadu devet sto trideset3/11

57872) MK2 ODJECI SA PUČINE , Andrija Dabović , Narodna armija Beograd 1961 , U knjizi Odjeci sa pučine, autor je na zanimljiv, istorijsko-popularan, rekao bih, više feljtonistički način dao hronološkim redom pojedine epizode iz borbi naših malih drvenih brodića u narodnooslobodilačkom ratu, čiji su se goloruki mornari-borci hrabro i junački tukli protiv mnogo jačih i moderno opremljenih neprijateljskih flotnih jedinica i tako ispisali najslavnije stranice u borbi za slobodu našeg mora, divnog Jadrana. Samo od kraja 1943. godine do pobjedonosnog završetka rata, ti naši drveni brodići su, uz najveća moguća naprezanja i opasnosti u uslovima, teška mora, nevremena i neprijateljskih napada, uspješno prevezli morem oko 51.000 ranjenika, žena, djece, iznemoglih staraca, zatim, oko 90.000 boraca s naoružanjem i opremom. Sem toga, oni su učestvovali u mnogim krupnijim operacijama desantima mornarice NOVJ protiv utvrdđenog neprijatelja na obali i otocima (Šolta, Korčula, Mljet, Brač, Hvar, Rab, Pag, Cres, Lošinj, Istra) i vodili borbe do konačnog oslobođenja naše obale i mora. To su bili ogromni zadaci koje su uspješno i nadasve hrabro izvršavali i izvršili naši naoružani drveni brodići ponosno vijući zastavu slobode. Iako autor knjižice Odjeci sa pučine nije dao cjelovit prikaz svih tih događaja, ipak njegov rad, uzevši u cjelini, zaslužuje priznanje, jer je tu uložen vanredan napor da na osnovu arhivske građe, raspoloživih autentičnih dokumenata, izjava preživjelih učesnika pojedinih događaja, prikažu na lak i dostupan način pojedine epizode iz borbi drvenih brodića mornarice NOVJ, i one ogromne teškoće i nedaće sa kojima su se rvali naši mornari-borci na moru, a koje su oni visokom sviješću, moralnom snagom, odanošću narodnoj borbi i s vjerom u pobjedu pravedne stvari, junački izdržali do potpune pobjede nad neprijateljem. Kontra-admiral Andrija Božanić mek povez, format 14 x 20 cm , par sitnih zacepljenja na vrhu naslovne korice, ilustrovano, pečat na unutrašnoj strani naslovne korice , latinica, 136 strana

Prvo izdanje! Autor - osoba Nušić, Branislav, 1864-1938 = Nušić, Branislav, 1864-1938 Naslov Autobiografija : predgovor, pogovor, dvadeset i tri ispisane i jedna neispisana glava / Nušić Vrsta građe roman URL medijskog objekta odrasli, opšte (lepa književnost) Jezik srpski Godina 1924 Izdanje Jubilarna knjiga Izdavanje i proizvodnja [Beograd] : Odbor za Nušićevu proslavu, 1924 ([Beograd] : Zanatlijska štamparija) Fizički opis 364 str. : karikature autora (crteži) ; 18 cm Drugi autori - osoba Vukanović, Beta, 1872-1972 = Vukanović, Beta, 1872-1972 Murat, Marko, 1864-1944 = Murat, Marko, 1864-1944 Stojanović, Dragan = Stojanović, Dragan Filakovac, Vladimir Milosavljević, Stevan Vojnović-Pelikan, Bogosav, 1894-1942 = Vojnović-Pelikan, Bogosav, 1894-1942 Žedrinski, Vladimir, 1899-1974 Miličić, Sibe Cvetković, Brana Petrović, Roman Marković, Moma Konjevod, B. Modis, Miroslav ISBN (Karton) Napomene Crteže Branislava Nušića uradili: Beta Vukanović, Marko Murat, Dragan Stojanović, Vladimir Filakovac, Stevan Milosavljević, Vojnović-Pelikan, Vladimir Žerdinski, Sibe Miličić, Brana Cvetković, Roman Petrović, M. Marković, B. Konjevod, Miroslav Modis Sa posvetom: `Svome dragom g. Miloševiću Br. Nušić, 6. XI 1924 Beograd`.: M PB23 14: UBSM Predmetne odrednice Nušić, Branislav, 1864-1938 – Autobiografija Komediograf, pripovedač, romanopisac, novinar i diplomata Branislav Nušić rođen je u Beogradu 20. oktobra 1864. godine u cincarskoj porodici kao Alkibijad Nuša. Detinjstvo je proveo u Smederevu gde je završio osnovnu školu i prve dve godine gimnazije. Maturirao je u Beogradu, započeo studije prva u Gracu i diplomirao na beogradskoj Velikoj školi. Postavši punoletan zvanično je promenio ime u Branislav Nušić. U devetnaestoj godini napisao je svoju prvu komediju Narodni poslanik koja će zbog političke nepodobnosti biti postavljena na scenu trinaest godina kasnije. Sličnu sudbinu imala je i njegova druga komedija Sumnjivo lice koja će na izviđenje čekati više od tri decenije. Kao dobrovoljac učestvovao je u srpsko-bugarskom ratu 1885. što je opisao u zbirci Pripovetke jednog kaplara. Zbog satirične pesme „Dva raba“ u kojoj je uvredio kralja Milana osuđen je 1888. na dve godine zatvora u Požarevcu ali je posle godinu dana pomilovan. Na robiji je pisao priče kasnije okupljene u knjigu Listići i komediju Protekcija. Sledećih deset godina provodi u diplomatskoj službi u konzulatima u Osmanskom carstvu, u Bitolju, Skoplju, Solunu, Serezu i Prištini. Tokom službovanja u konzulatu u Prištini bio je svedok stradanja srpskog stanovništva na Kosovu i Metohiji što je opiso u svojim konzulskim pismima. Godine 1900. postavljen je za sekretara Ministarstva prosvete. Ubrzo nakon toga postao je dramaturg Narodnog pozorišta u Beogradu a 1904. godine imenovan je za upravnika Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu. Nakon godinu dana preselio se u Beograd gde se bavio novinarstvom. Osim pod svojim imenom pisao je i šaljive feljtone u Politici pod pseudonimom „Ben Akiba“. Od 1912. boravio je u Bitolj kao državni službenik a 1913. godine osnovao je pozorište u Skoplju. Povlači se sa vojskom kroz Albaniju tokom Prvog svetskog rata i potom boravi u Italiji, Švajcarskoj i Francuskoj. Nakon rata Nušić je postavljen za prvog upravnika Umetničkog odseka Ministarstva prosvete. Na ovoj poziciji je ostao do 1923. godine kada je postao upravnik Narodnog pozorišta u Sarajevu da bi se 1927. godine vratio u Beograd. Za redovnog člana Srpske kraljevske akademije izabran je 1933. Autor je prvog udžbenika retorike kod nas (1934) a dao je i važan doprinos razvoju srpske fotografije. Preminuo je 19. januara 1938. Tog dana fasada zgrade beogradskog Narodnog pozorišta bila je uvijena u crno platno. Svojim obimnim komediografskim opusom Nušić se nadovezuje na stvaralaštvo Jovana Sterije Popovića i Koste Trifkovića. U njegovom književnom radu mogu se izdvojiti tri perioda: prvi od osamdestih godina do kraja devetnaestog veka kada piše društvene komedije; drugi period od 1889. do 1929. godine kada je posvećen ozbiljnoj drami, različitim proznim žanrovima i vodviljskoj komediji; u trećem periodu koji otpočinje Gospođom ministrakom (1929), ponovo se vraća društvenoj komediji. Nušić je za sebe rekao da je prvenstveno humorista a ne satiričar ali dodao je i ovo: „Samo ne pristajem da nisam izvrgao podsmehu i ruglu sve pojave našeg domaćeg i javnog života.“ Najznačajnija dela: Komedije: Narodni poslanik (napisana 1883, izvedena 1896.), Sumnjivo lice (napisana 1888, izvedena 1923.), Protekcija (1889), Običan čovek (1899), Svet (1906), Put oko sveta (1910), Gospođa ministarka (1929), Mister Dolar (1932), Ujež (1933), Beograd nekad i sad (1933), Ožalošćena porodica (1934), Dr (1936), Pokojnik (1937), Vlast (nedovršena). Drame: Tako je moralo biti (1900), Pučina (1901), Greh za greh (1903), Jesenja kiša (1907), Iza božjih leđa (1909). Tragedije: Nahod (1923). Jednočinke: Knez Ivo od Semberije (1900), Danak u krvi (1907), Hadži-Loja (1908). Pripovetke: Pripovetke jednog kaplara (1886), Listići (1890), Ramazanske večeri (1898). Romani: Opštinsko dete (1902), Devetsto petnaesta (1921), Hajduci (1933). Autobiografska proza: Autobiografija (1924). Putopisi: Kraj obala Ohridskog jezera (1894), Kosovo: opis zemlje i naroda (1902). MG17 (N)

U dobrom stanju, sa posvetom autora Kako bi trebali govoriti hrvatski magarci? : o sociolingvistici animiranih filmova / Ivo Žanić Jezik hrvatski Godina 2009 Izdanje 1. izd. Zagreb : Algoritam, 2009 (Zagreb : Grafički zavod hrvatske) Fizički opis 199 str. ; 23 cm Napomene i bibliografske reference uz tekst Bibliografija: str. 189-199. Predmetne odrednice Animirani film -- Hrvatska Sociolinvistika Ova knjiga prva u Hrvatskoj obrađuje temu koja u svijetu poodavna zaokuplja javnost, sociolingvistiku i politiku: sinkronizaciju animiranih filmova na dijalekte i slengove umjesto isključivo na standardni jezik. Kina je takve sinkronizacije zabranila, Iran ih potiče, Québec se uzbunio kada je jedan sivac progovorio pariškim slengom, Talijanima je dodijao napuljski i vraćaju se standardu, Španjolska jezičnu raznolikost izvornika svodi na minimum, a Irska dodaje dijalekte i gdje ih izvorno nema… Neki se razlika boje, drugi im se raduju, treći u njima vide izvor manipulacije. Na globalnoj se razini pojavio moćan akter jezične politike koji sili govornike da se suoče sa sociokulturnim i političkim okvirom svake komunikacije i s tuđom predodžbom svojega govora. Otkad su i hrvatski distributeri uveli takvu praksu, novine i posebno internetski forumi puni su tvrdnji da se neki govori zapostavljaju, drugi nameću, treći planski dodjeljuju negativcima, a četvrti pozitivcima… Pišući duhovito i provokativno, Ivo Žanić objašnjava kako to da američka vjeverica škotskog porijekla govori dubrovački, a dobroćudni zeleni div rabi i kaj i lipo, što gledatelj ima na umu kad ga živcira ubijanje vokativa, aeeeekanje i gutanje samoglasnika, kako Zagreb i Split vide sebe, jedan drugog i ostale, a kako ostali njih, zašto u sinkronizacijama nema Rijeke i Osijeka, slavonskih i istarskih govora, što su stvarne značajke nečijega govora, a što njegova percepcija, te jesu li djeca zaista zbunjena kad s ekrana čuju izraze iz drugih krajeva. I pitanje svih pitanja: Zašto jedan veseli magarac govori kao osel umjesto kao tovar i je li na djelu urota ili slučajnost? Filmske sinkronizacije nisu autonoman jezični svijet, nego odraz odnosa u društvu, regionalnih stereotipova, raspodjele ekonomske, političke i simbolične moći, hijerarhije prestižnih i žigosanih varijeteta… One i u Hrvatskoj pokazuju koliko gledatelji poznaju druge, sebe i jezičnu stvarnost svoje zemlje. Ivo Žanić (Split, 1954) redoviti je profesor kolegija iz sociolingvistike i medijskog jezika na Fakultetu političkih znanosti Sveučilišta u Zagrebu, autor niza knjiga, rasprava i eseja iz tih i srodnih antropološko-kulturoloških disciplina. Kako je prethodno desetak godina radio u novinstvu, pa dvije u izdavaštvu, te desetak kao slobodni pisac, istraživač i urednik, to nema posla vezana uz govorenu, pisanu, tiskanu, odsad i uglazbljenu riječ koji u nekoj funkciji i u nekom žanru nije obavljao.

ccc Drvarski dnevnik / Ervin Šinko ; prevela Gabriela Arc ; priredio, pogovor i beleške napisao Ištvan Bošnjak Vrsta građe dokumentar.lit. Jezik srpski Godina 1987 Beograd : Beogradski izdavačko-grafički zavod, 1987 (Beograd : Beogradski izdavačko-grafički zavod) Fizički opis 447 str. : fotogr. ; 24 cm Drugi autori - osoba Arc, Gabriela, 1951- = Arc, Gabriela, 1951- Bosnyák, István, 1940-2009 = Bošnjak, Ištvan, 1940-2009 Zbirka Istorijsko-memoarska dela. Posebno izdanje Prevod dela: Honfoglalás előtt / Sinkó Ervin Tiraž 4.000 Čovek bez domovine i njegovo tegobno osvajanje domovine: str. 385-440 Nekoliko reči o ovom izdanju: str. 441-443 Napomena prevodioca: str. 445 Beleška o piscu: str. 447 Napomene i bibliografske reference uz tekst. Predmetne odrednice Šinko, Ervin, 1898-1967 -- Memoari Sinkó, Ervin, 1898-1967 Ervin Šinko (rođen: Franz Spitzer) (Apatin, 5. oktobar 1898 − Zagreb, 26. mart 1967) bio je jugoslovenski pisac mađarskog porekla, član Saveza komunista Jugoslavije (SKJ), učesnik Narodnooslobodilačke borbe (NOB) i redovni član Akademije znanosti i umjetnosti u Zagrebu. Rođen je u Apatinu, 5. oktobra 1898. godine, u imućnoj jevrejskoj porodici, koja se bavila trgovinom kudelje. Prestižnu Osnovnu školu jevrejske crkvene opštine, kao i četiri razreda Građanske škole, završio je u rodnom gradu, dok je srednjoškolsko obrazovanje nastavio u subotičkoj Gimnaziji. Tokom Prvog svetskog rata, 1917. godine, mobilisan je i poslat na front. Pod snažnim uticajem, tada izrazito aktuelne, socijalističke ideologije (bila je prisutna i u njegovoj porodici, jer je jedan od rođaka bio urednik levo orijentisanog političkog časopisa), pristupio je, zajedno sa sestrom Barbarom, revoluciji u Mađarskoj, gde je učestvovao, pod vođstvom Bele Kuna, u stvaranju kratkotrajne sovjetske republike. Nakon sloma Mađarske sovjetske republike živeo u kraćim periodima širom Evrope (Beč, Pariz, Cirih, Moskva), sa kratkotrajnim boravcima na području tadašnje Kraljevine Jugoslavije. U periodu 1935-1937. godina boravi u Moskvi. Godine 1939. postaje državljanin Kraljevine Jugoslavije. Po izbijanju Drugog svetskog rata iz Francuske vraća se u Jugoslaviju i preko Drvara, 1941. godine, prelazi u italijansku okupacionu zonu, da bi jedan deo rata proveo u internaciji, u koncentracionom logoru na Rabu. Nakon puštanja na slobodu, priključuje se, 1943. godine, partizanskim jedinicama. U svet književnosti ušao je 1916. godine, objavivši prve poetske radove (zbirka pesama „Noći i zore“), pod pseudonimom Ervin Šinko, a koji će, od tada, koristiti celog života. Za vreme boravka u Beču (1922) pokreće književni časopis „Testver“, da bi svoje književne priloge, do 1939. godine, publikovao u poznatim evropskim časopisima, u Budimpešti, Beču, Bratislavi, Kluž-Napoki, Parizu, Moskvi, itd. Nakon oslobođenja, objavljuje i u brojnoj jugoslovenskoj književnoj periodici („Literatura“, „Republika“, „Forum“, itd). Bogati književni opus Ervina Šinka, između ostalog, čine: zbirke pesama („Bolni Bog“-Beč 1922), romani („Četrnaest dana“-1947. i „Optimisti“-1954), novele („Aronova ljubav“-1951. i „Egidis kreće na put“), književne studije i eseji („Falanga Antihrista“-1957), „Bauk kruži Evropom“-1951) i dnevnici („Roman jednog romana“-1955. i “Drvarski dnevnik”-1987).

U dobrom stanju Drvarski dnevnik / Ervin Šinko ; prevela Gabriela Arc ; priredio, pogovor i beleške napisao Ištvan Bošnjak Vrsta građe dokumentar.lit. Jezik srpski Godina 1987 Beograd : Beogradski izdavačko-grafički zavod, 1987 (Beograd : Beogradski izdavačko-grafički zavod) Fizički opis 447 str. : fotogr. ; 24 cm Drugi autori - osoba Arc, Gabriela, 1951- = Arc, Gabriela, 1951- Bosnyák, István, 1940-2009 = Bošnjak, Ištvan, 1940-2009 Zbirka Istorijsko-memoarska dela. Posebno izdanje Prevod dela: Honfoglalás előtt / Sinkó Ervin Tiraž 4.000 Čovek bez domovine i njegovo tegobno osvajanje domovine: str. 385-440 Nekoliko reči o ovom izdanju: str. 441-443 Napomena prevodioca: str. 445 Beleška o piscu: str. 447 Napomene i bibliografske reference uz tekst. Predmetne odrednice Šinko, Ervin, 1898-1967 -- Memoari Sinkó, Ervin, 1898-1967 Ervin Šinko (rođen: Franz Spitzer) (Apatin, 5. oktobar 1898 − Zagreb, 26. mart 1967) bio je jugoslovenski pisac mađarskog porekla, član Saveza komunista Jugoslavije (SKJ), učesnik Narodnooslobodilačke borbe (NOB) i redovni član Akademije znanosti i umjetnosti u Zagrebu. Rođen je u Apatinu, 5. oktobra 1898. godine, u imućnoj jevrejskoj porodici, koja se bavila trgovinom kudelje. Prestižnu Osnovnu školu jevrejske crkvene opštine, kao i četiri razreda Građanske škole, završio je u rodnom gradu, dok je srednjoškolsko obrazovanje nastavio u subotičkoj Gimnaziji. Tokom Prvog svetskog rata, 1917. godine, mobilisan je i poslat na front. Pod snažnim uticajem, tada izrazito aktuelne, socijalističke ideologije (bila je prisutna i u njegovoj porodici, jer je jedan od rođaka bio urednik levo orijentisanog političkog časopisa), pristupio je, zajedno sa sestrom Barbarom, revoluciji u Mađarskoj, gde je učestvovao, pod vođstvom Bele Kuna, u stvaranju kratkotrajne sovjetske republike. Nakon sloma Mađarske sovjetske republike živeo u kraćim periodima širom Evrope (Beč, Pariz, Cirih, Moskva), sa kratkotrajnim boravcima na području tadašnje Kraljevine Jugoslavije. U periodu 1935-1937. godina boravi u Moskvi. Godine 1939. postaje državljanin Kraljevine Jugoslavije. Po izbijanju Drugog svetskog rata iz Francuske vraća se u Jugoslaviju i preko Drvara, 1941. godine, prelazi u italijansku okupacionu zonu, da bi jedan deo rata proveo u internaciji, u koncentracionom logoru na Rabu. Nakon puštanja na slobodu, priključuje se, 1943. godine, partizanskim jedinicama. U svet književnosti ušao je 1916. godine, objavivši prve poetske radove (zbirka pesama „Noći i zore“), pod pseudonimom Ervin Šinko, a koji će, od tada, koristiti celog života. Za vreme boravka u Beču (1922) pokreće književni časopis „Testver“, da bi svoje književne priloge, do 1939. godine, publikovao u poznatim evropskim časopisima, u Budimpešti, Beču, Bratislavi, Kluž-Napoki, Parizu, Moskvi, itd. Nakon oslobođenja, objavljuje i u brojnoj jugoslovenskoj književnoj periodici („Literatura“, „Republika“, „Forum“, itd). Bogati književni opus Ervina Šinka, između ostalog, čine: zbirke pesama („Bolni Bog“-Beč 1922), romani („Četrnaest dana“-1947. i „Optimisti“-1954), novele („Aronova ljubav“-1951. i „Egidis kreće na put“), književne studije i eseji („Falanga Antihrista“-1957), „Bauk kruži Evropom“-1951) i dnevnici („Roman jednog romana“-1955. i “Drvarski dnevnik”-1987).

Autor - osoba Genette, Gérard, 1930-2018 = Ženet, Žerar, 1930-2018 Naslov Mimologije : put u Kratiliju / Gérard Genette ; prijevod Nada Vajs Jedinstveni naslov Mimologiques : voyage en Cratylie. hrvatski jezik Vrsta građe knjiga Jezik hrvatski Godina 1985 Izdavanje i proizvodnja Zagreb : Grafički zavod Hrvatske, 1985 Fizički opis 405 str. ; 24 cm Drugi autori - osoba Vajs, Nada, romanista = Vajs, Nada, romanista Zbirka ǂBiblioteka ǂTeka (Karton) Napomene i bibliografske reference uz tekst. Predmetne odrednice Etimologija -- Semantika Semantika -- Etimologija Sadržaj Eponimija imena 11 De ratione verborum 36 Soni rerum indices 45 Hermogen logotet 53 Mimografizmi 64 Slikanje i izvođenje 76 Generalizirani hijeroglif 109 Onomatopoetika 137 Il’ ovako il’ onako versus il’ onako il’ ovako 168 Unutrašnja fleksija 211 Pustinjski jezici 224 О nedostatku jezika 239 Dob imena 296 I pismo se uvodi u igru 311 Za jedno slovo desno ili lijevo 331 Unaprijed zauzeti stav о riječima 356 Kojeg je roda sanjarenje 362 Sužena mimofonija 373 Žerar Ženet (1930), nesumnjivo je danas jedan od vodećih predstavnika fracuske poststrukturalističke i novoretoričke kritike. Svetsku slavu stekao je delima međunarodne reputacije: Figures I, Figures II, Figures III, Introduction à Garchitexte, Palimpsestes, objavljenih od polovine šezdesetih na do najnovijeg sintetičkog dela (1995) L’Oeuvre de l’art. Studija „Umetničko delo“, prvi je tom iz nameravane dvotomne sinteze dosadašnjih Ženetovih istraživanja iz oblasti poetike, književne retorike i estetike. Ova knjiga vraća u život ideju punine umetničkog dela, već dugo potiskivanu jednostranom vladavinom teksta. Žerar Ženet u ovoj knjizi, koja je usredsređena na niz vidova savremene umetnosti (od književnosti, drame, muzike, slikarstva, skulpture, arhitekture do mnogih graničnih momenata do kojih doseže avangarda i informatičko doba tehnologija) zastupa osnovno stanovište da dela umetnosti poprimaju dva načina postojanja: imanentnost i transcendentnost. Imanentnost se definiše tipom predmeta u kome se delo „sadrži“ i raspodeljuje se prema tome u dva režima, nazvanih prema Nelsonu Gudmenu autografijski i alografijski... U prvom, predmet imanentnosti je (slika, skulptura, performans) materijalan i ispoljava se sam sobom. U drugom, taj predmet je (književni tekst, muzička kompozicija, plan zgrade) idealan i zamišljen redukcijom na osnovu fizičkih ispoljavanja: knjiga, partitura, izgradnje. Transcendentnost se definiše raznim načinima na koje delo prevazilazi svoju imanentnost: kada se sastoji od više neidentičnih predmeta (dela u više „verzija`), kada se ispoljava sa prazninama (u fragmentima), ili posredno (kopijama, reprodukcijama i opisima), ili kada deluje različito, zavisno od mesta, vremena, pojedinaca i prilika: nikada ne gledamo dvaput istu sliku niti čitamo dvaput istu knjigu. Delo se ne svodi dakle na svoj predmet imanentnosti zato što je njegovo biće nerazdvojivo od njegovog delovanja. Delo umetnosti je uvek već i umetničko delo. Genette, Gérard, francuski esejist i kritičar (Pariz, 7. VI. 1930 – Pariz, 11. V. 2018). Predstavnik strukturalističke kritike. Bio je jedan od urednika časopisa Poétique te voditelj proučavanja književne semiotike na École des hautes études en science sociale u Parizu. U djelu Figure (Figures, I–III, 1966–72) utvrđuje načela naratologije na temelju čitanja klasika i modernih autora, napose Prousta. U Mimologijama (Mimologiques, 1976) nastoji ocrtati povijest rasprave o jeziku. Uvod u arhitekst (L’Introduction à l’architexte, 1979) ispituje tradicionalnu teoriju i proučava problem književnih rodova. U Palimpsestima (Palimpsestes, 1982) umjesto arhiteksta rabi riječ transtekstualnost (transtextualité), određenu kao „sve što neki tekst stavlja u odnos s drugim tekstovima“. U Pragovima (Seuils, 1987) predmetom analize postaju rubovi teksta (izdavačko predstavljanje, ime autora, naslovi, posvete, epigrafi, predgovori). U Fikciji i dikciji (Fiction et Diction, 1991) definira „ustrojstvo, kriterije i oblike književnosti“. Genetteova kritika, unatoč discipliniranu strukturalističkom mišljenju, odlikuje se smjesom erudicije i humora, znanosti i skepticizma te ozbiljnog i ironičnoga. platon kratil žak derida o gramatologiji rolan bart književnost mitologija filozofija književnosti strukturalizam poststrukturalizam teorija književnosti poreklo jezika roman jakobson MG146 (N)