RADIO GRAMOFON .KADA SE UKLJUCI CUJE SE SAMO KRCANJE TAKO DA SE PRODJE KAO NEISPITAN I NEISPRAVAN IDEALAN ZA EXPONAT GRAMOFONSKA IGLA NEISPRAVNA

Na prodaju odlican reporterski radio vokmen VELA - AM/ FM / FM STEREO RADIO - CASSETTE RECORDER - 5 - pojasni ekvilajzer! - XTREME BASS! - DVOSISTEMSKI STEREO ZVUCNICI INTEGRISANI! - TELESKOPSKA RADIO ANTENA - INTEGRISAN MIKROFON (ZA SNIMANJE IZ OKOLINE) - MOGUCNOST SNIMANJA DIREKTNO SA RADIJA! - ONE TOUCH RECORDING - AUTO STOP SYSTEM - PREMOTAVANJE KASETE UNAZAD / UNAPRED - KONEKCIJA ZA EKSTERNI MIKROFON - KONEKCIJA ZA SLUSALICE - KONEKCIJA ZA STRUJNI ADAPTER - RADI NA BATERIJE 3 X AA I NA STRUJU DC 4,5 V Licno preuzimanje (na mojoj adresi) ili dostava Post-expresom ili postom kao CC paket, o Vasem trosku, nakon uplate post-net-om ili na t. r. i provere iste da je legla.

Tip radija: Satovi Reprodukcija MP3: Ne Blaupunkt CR12BK je praktičan i lep višefunkcijski uređaj sa velikim ekranom koji prikazuje sat i unutrašnju i spoljašnju temperaturu (pomoću bežičnog senzora), a poseduje i FM radio sa 10 memorisanih stanica, kao i dvostruki alarm za buđenje zvonom ili omiljenom radio stanicom. Radiji Tip radija Satovi Tip tjunera Digitalno Podržani opsezi FM,PLL PLL sintisajzer Broj prethodno podešenih stanica 10 Zvučnici Ugrađeni zvučnici Displej Ugrađeni ekrani Tip ekrana LCD Pozadinsko osvetljenje Boja pozadinskog osvetljenja Plavo Karakteristike Reprodukcija MP3 Termometar Projekcija Boja proizvoda Crno, Srebrno Obojenost Monotone Kontrola jačine zvuka Dugmad Menadžment potrošnje Izvor napajanja AC, Baterija, DC Ulazni jednosmerni napon 5 V Satovi Alarm Zvučni signal Težina i dimenzije Širina 253 mm Dubina 45 mm Visina 71 mm Težina 200 g Ostale karakteristike Uključena priključna stanica Ugrađena kamera Deklaracija Model Blaupunkt CR12BK Radio sat sa meteo stanicom Naziv i vrsta robe Radio satovi Uvoznik AVTERA SR DOO, BEOGRAD (NOVI BEOGRAD) Zemlja porekla Kina Prava potrošača Zagarantovana sva prava kupaca po osnovu zakona o zaštiti potrošača Uputstvo Uputstvo.pdf Poslednje pregledani proizvodi (5) Blaupunkt CR12BK Radio sat sa meteo stanicom 7.777 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 6.999 RSD (0) Apple Watch S9 GPS (MR9E3SE/A) 45mm M/L Silver with Storm Blue Sport Band pametni sat 75.434 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 67.890 RSD (0) QCY T13 PRO crne bežične slušalice 4.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 3.699 RSD (0) Xwave MX350 roze bluetooth slušalice 2.499 RSD MP cena (0) Remax RB-750HB plave bluetooth slušalice 2.999 RSD MP cena (0) Samsung (EF-GS921-CLE)zaštitna maska za telefon Samsung S24 svetlo plava 6.499 RSD MP cena (1) Asus ZenScreen MB166C IPS portable monitor 15.6" 20.555 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 18.499 RSD (0) Dahua HAC-HDW1231TLMQ-A-0280B Starlight HDCVI IR eyeball nadzorna kamera 2Mpx 5.621 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 5.059 RSD (0) Teracell Evolutions TC-07 (97794) brzi kućni punjač 20W 5V 3A Type-C+kabl USB Type-C (muški) na Lightning USB (muški) beli 1.699 RSD MP cena (0) 3G Silikon Pro Camera crna zaštitna maska za mobilni Samsung A536B Galaxy A53 5G 949 RSD MP cena (3) Terraillon Macaron Meringue kuhinjska vaga 2.299 RSD MP cena (5) Rampage gaming slušalice SN-RW66 ALPHA-X plave 7.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 6.399 RSD (0) Bahco 808050P odvijač zglob 4.149 RSD MP cena (0) Samsung 512GB Pro Ultimate (MB-SY512SB/WW) memorijska kartica SDXC class 10+adapter 17.777 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 15.999 RSD (0) Lumax led sijalica E14 hladno bela 6W (35-50W) 159 RSD MP cena (0) Teracell Giulietta mat ljubičasta zaštitna maska za telefon Samsung S906B Galaxy S22 Plus 5G 699 RSD MP cena (1) Gorenje S450XE seckalica 450W 6.666 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 5.999 RSD (0) Asus WT425 crveni bežični optički miš 1600dpi 1.799 RSD MP cena (4) Gorenje WNEI 72 B veš mašina 7kg 1200 obrtaja 42.999 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 38.699 RSD (0) 3G Silikonska Print Cherry zaštitna maska za Honor X7 699 RSD MP cena (0) 3G Hanman Canvas roze preklopna futrola za Realme C30 1.499 RSD MP cena (0) Spirit Passport 20" (MD 408141) plavi putni kofer 10.666 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 9.599 RSD (6) Patriot Burst Elite 480GB 2.5" SATA III (PBE480GS25SSDR) SSD disk 4.999 RSD MP cena (0) 3G silikonska Ultra Thin transparent zaštitna maska za Xiaomi 12S Ultra 599 RSD MP cena (1) Gorenje M460CBK mikser 450W 3.999 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 3.599 RSD (3) Dell P2723DE USB-C IPS monitor 27" 54.888 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 49.399 RSD (13) Logitech Z533 (980-001054) 2.1 Zvucnici Crni 20.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 18.099 RSD (0) Sencor SVX 043HF hepa filter za usisivač SVC 1035/38 899 RSD MP cena (0) 3G Transparent Ice Cube transparent zaštitna maska za telefon Samsung A536B Galaxy A53 5 499 RSD MP cena (0) Teracell Giulietta mat crna zaštitna maska za Samsung A235F Galaxy A23 4G/5G 599 RSD MP cena (0) Teracell Flip Cover preklopna futrola za telefon Xiaomi Redmi 9T/Note 9 4G/9 Power crna 1.499 RSD MP cena (0) Epson (T619000) Maintenance Tank crni 3.699 RSD MP cena (0) HP 117A (W2071A) cyan toner 7.777 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 6.999 RSD (0) Xwave E-500M crne slušalice 999 RSD MP cena (0) Genius NX-8000S crni bežični optički miš 1200dpi 1.399 RSD MP cena (1) Samsung RB34C7B5DS9/EF kombinovani frižider 112.705 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 95.799 RSD (0) Konfulon C31+S05 (61554) kućni punjač 2xUSB 5V 2.1A+lightning kabl beli 949 RSD MP cena (0) Home FK 51 keramička grejalica 1500W 4.499 RSD MP cena (1) Asus TUF Gaming VG27AQ3A IPS gejmerski monitor 27" 45.555 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 40.999 RSD (0) Hama (210521) kućni punjač za mobilne+kabl USB C 1m crni 3.444 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 3.099 RSD (5) CHIEFTEC GPE-600S 600W Eco Napajanje 9.999 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 8.999 RSD (2) Samsung Galaxy S24 Ultra 12/1TB crni mobilni 6.8" Octa Core Snapdragon 8 Gen 3 12GB 1TB 200Mpx+50Mpx+10Mpx+12Mpx Dual Sim 238.888 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 214.999 RSD (1) Gembird MIC-D mikrofon 1.299 RSD MP cena (0) Fieldmann FVC 3002-ED potopna baštenska pumpa za vodu 250W 7.666 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 6.899 RSD (1) Logitech H150 slušalice bele 4.130 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 3.717 RSD (20) Panasonic RB-HX220BDEK bežične slušalice crne 4.599 RSD MP cena (0) Seagate BarraCuda 240GB 2.5" SATA III (ZA240CV1A002) SSD disk 3.499 RSD MP cena (0) Gembird (PC-186-ML12-3M) naponski kabl detelina 3m crni 1.199 RSD MP cena (2) Samsung LU32J590UQPXEN VA monitor 32" 49.888 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 44.899 RSD (0) Gembird PP12-0.5M Cat5e mrežni kabl 0.5m sivi 199 RSD MP cena (0) Garmin Instinct Solar maskirni pametni sat 63.333 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 56.999 RSD (9) Krups Calvi XP3440 aparat za espresso 1460W 26.666 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 23.999 RSD (1) 3G Karl Lagerfeld Hc Liquid Glitter Karl&Choupette srebrna zaštitna maska za telefon iPhone 14 6.1 6.222 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 5.599 RSD (1) Nokia 150 (2023) plavi mobilni 2.4" 4MB 0.3Mpx Dual Sim 5.888 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 5.299 RSD (0) Hama (223038) crno-crveni produžni kabl sa 6 utičnica 1.5m 1.699 RSD MP cena (20) Samsung Galaxy Watch Active2 SS (sm-r820-nsk) pametni sat 44mm crni 55.555 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 49.999 RSD (0) 3G Silikonska Print Sunset zaštitna maska za Samsung A135F Galaxy A13 4G 699 RSD MP cena (0) Adata 2TB M.2 PCIe Gen4 x4 ALEG-960M-2TCS LEGEND 960 MAX SSD disk 23.333 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 20.999 RSD (5) Aoc Q32V4 IPS monitor 31.5" 30.777 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 27.699 RSD (0) Hama MW-400 V2 (173027) bezični opticki miš 1600dpi teksas plavi 1.499 RSD MP cena (1) Grundig figaro za kosu HS 7080 8.333 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 7.499 RSD Nema na stanju! (6) Hama Univerzalni mini drzac 1.199 RSD MP cena (1) 3G Guess Hc Liquid Glitter Peony zlatna zaštitna maska za 13 Pro 6.1 6.222 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 5.599 RSD (0) Samsung QE75Q60CAUXXH Smart TV 75" 4K Ultra HD DVB-T2 QLED 172.333 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 155.099 RSD (0) TP-LINK M7450 WiFi ruter 21.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 18.999 RSD (0) Gembird UAPS12 adapter USB A (muški) na 2x PS/2 499 RSD MP cena (0) MS Energy MSH-200 zaštitna kaciga crna M 3.666 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 3.299 RSD (0) Blackview AirBuds 8 crne bežične slušalice 2.799 RSD MP cena (1) TP-Link TL-WA860RE pojačivač WiFi signala 4.599 RSD MP cena (2) TP-Link Archer AX72 WiFi ruter 20.666 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 18.599 RSD (0) Patriot DDR4 8GB 3200MHz Signature (PSD48G320081) memorija za desktop 2.999 RSD MP cena (0) Halnziye HY-910 termalna pasta 5g 299 RSD MP cena (0) Insta360 vodootporno kućiste 30m za ONE R 360 Edition kameru 13.339 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 11.999 RSD (0) Epson (T47A5) kertridž za Epson štampače Sure Color P900 svetlo plavi 7.222 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 6.499 RSD (0) Xiaomi kesa za Mop 2 Ultra robot usisivač 2.299 RSD MP cena (0) TP-Link TL-SG3428X switch 24-portni 59.999 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 53.999 RSD (1) Vivax TS-7501 BLS preklopni toster 750W 2.490 RSD MP cena (0) Remington S9300 presa za kosu 10.444 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 9.399 RSD (0) 3G (64255) spliter HDMI (ženski) na 2xHDMI (ženski) Full HD crni 1.999 RSD MP cena (0) Celly FEELING1026BK crna zaštitna maska za telefon iPhone 14 Plus 1.999 RSD MP cena (0) HP DES SFF 400 G9 (5J2J6ES) kompjuter Intel 12-cores i7 12700 16GB 512GB SSD Intel UHD Graphics Win11 Pro 134.444 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 120.999 RSD (4) Makita GA5030 ugaona brusilica 12.100 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 10.890 RSD (0) Just In Case MIXPL313PK 2u1 Extra case MIX PLUS paket maski PINK za Xiaomi 12 2.299 RSD MP cena (0) Rowenta presa za kosu SF5010 12.944 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 11.649 RSD (0) Xwave kabl za punjač USB A 2.0 (muški) na lightning (muški) 1.2m beli pvc 499 RSD MP cena (0) FG mikser FS-413 4.444 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 3.999 RSD (0) Edifier MP120 blutetooth zvučnik sivi 9.999 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 8.999 RSD (0) Genius NX-7007 1200dpi bežični optički miš plavi 1.199 RSD MP cena (0) Marvo (003-0327) maska za miš Z FIT i Z FIT PRO siva 899 RSD MP cena

Philips Streamium - Mrežni muzički plejer, model NP1100/12 Besplatan internet radio Veliki LCD ekran Oslobodite svoju muziku Uživajte u muzici sa računara i Interneta - bežično Povezivanjem sa računarom i audio sistemom, Philips Streamium mrežna muzika plejer NP1100 vam omogućava bežični pristup muzičkoj biblioteci računara i Internet radiju. Neograničeno zadovoljstvo slušanja - bežično • Hiljade besplatnih Internet radio stanica • Povežite se na sopstveni stereo ili kućni bioskop • Bežična reprodukcija muzike sa računara Jednostavna navigacija i kontrola • Veliki ekran, velike ikone i uvećan tekst • Daljinski upravljač za zgodnu navigaciju Povežite se i uživajte • Digitalni konektori • Analogni konektor

Stanje: Novo Bоја: Crna

100W POWER BATERIJA DRZI DO 4-6 SATI USB SD CARD AUX IN, 1 x BEZICNI MIKROFON, BLUETOOTH, FM RADIO, LED OSVJETLJENJE, ECHO VOKAL TEZINA 5kg DIMENZIJE:   Visina 49,50cm, Sirina 29,80cm Dubina 25,00cm

100W POWER BATERIJA DRZI DO 4-6 SATI USB SD CARD AUX IN, 1 x BEZICNI MIKROFON, BLUETOOTH, FM RADIO, LED OSVJETLJENJE, ECHO VOKAL TEZINA 5kg DIMENZIJE:   Visina 49,50cm, Sirina 29,80cm Dubina 25,00cm

100W POWER BATERIJA DRZI DO 4-6 SATI USB SD CARD AUX IN, 1 x BEZICNI MIKROFON, BLUETOOTH, FM RADIO, LED OSVJETLJENJE, ECHO VOKAL TEZINA 5kg DIMENZIJE:   Visina 49,50cm, Sirina 29,80cm Dubina 25,00cm

Odlično očuvano! Retko u ponudi! Prvo izdanje iz 1979. Autor - osoba Despotov, Vojislav Naslov Perač sapuna / Vojislav Despotov Vrsta građe poezija Jezik srpski Godina 1979 Izdavanje i proizvodnja Novi Sad : Matica srpska, 1979 (Novi Sad : Budućnost) Fizički opis 61 str. ; 22 cm Napomene Tiraž 1000 Beleška o piscu: str. 59. Vojislav Despotov rođen je 1950. u Zrenjaninu, umro je 2000. godine u Beogradu. Živeo je u Novom Sadu. Bio je vlasnik i urednik prvog jugoslovenskog privatnog časopisa za književnost HEY JOE. Prevodio je sa engleskog, nemačkog i slovenačkog jezika. Radio je kao urednik dramskog programa u Radio Novom Sadu. Objavio je knjige pesama: Prvo, tj. pesmina slika reči (1972), Dnjižepta bibil zizra uhunt (1976), Trening poezije (1978), Perač sapuna (1979), Pada dubok sneg (1986), Prljavi snovi (1988), Veseli pakao evropoezije (1990), Deset deka duše (1994) i Veseli pakao poezije (izabrane pesme, 1996), esejistički spev Neočekivan čovek (1992), romane: Mrtvo mišljenje (1989), Petrovgradska prašina (1990), Jesen svakog drveta (1997), Andraci, jepuri i ostala najvažnija čudovišta Petrovgrada i Srednjeg Banata (1998), Evropa broj 2 (1998) i Drvodelja iz Nabisala (1990), kao i knjigu eseja Vruć pas (1985). Pisao je i radio i TV drame. Prevodio je sa engleskog, nemačkog i slovenačkog jezika. Jedna književna nagrada nosi njegovo ime. postmoderna književnost, neoavangarda, vojvođanska avangarda, čekić tautologije... avangarda neoavangarda vujica resin tucic signalizam miroljub todorovic kopicl konkretna vizuelna poezija serbian yugoslavian avant-garde concrete visual poetry judita salgo katalin ladik slavko matkovic KC (L)

Bluetooth karaoke zvučnik 16W ZQS 4247 Bluetooth povezivanje FM radio Daljinsko upravljanje Ulaz za USB Ulaz za SD karticu Bezicni Mikrofon x 2 komada Ulaz za mikrofon AUX ulaz LED osvetljenje Snaga: 16W (2x8W) Baterija: Li-on 3600mAh Vreme rada: 3-4h Vreme punjenja: oko 6h Dimenzije: 39x18x23cm

Muzički stub iz dva dela sa dva zvučnika i mogućnošću da se zakače i dva surround zvučnika, donešen iz USA pre mnogo godina. Nije u upotrebi od kada je otkazao displej. CD neće da reprodukuje ali je `živ`, moguće je da je zaprljan. Kasetofon radi kao i radio. Zbog displeja nije moguće pratiti bogat izbor opcija. U mom mestu nema majstora da to popravi pa ide na prodaju za male pare.

Extra stvar izuzetno kvalitetan uređaj, internet strimer, veoma kvalitetan i jak zvu(k)čnik. Ima varijantu preko wifi da se poveže i preko kabla. Kontroliše se preko aplikacije ima i android i za apple. Displej ne radi ali to ne utiče na rad jel sve radite preko aplikacije. Extra stvar je što se može nakačiti preko lokalne mreže i strimuje muziku preko NAS-a ili vašeg računara DLNA i ima na hiljade radio stanica koje puštate preko njega. Servis je u međuvremenu počeo da se naplaćuje pa je potrebno 5 eura godišnje za slušanje radio stanica.Takođe možete i preko USB-a i na aux da povežete na pojačalo. Ima Dock za Apple. Uz njega ide adapter kabl osmica. U mojim oglasima imate jedan NAS- ako uzmete i njega može cena dogovor. Denon DSD500 Cocoon bežična mrežna stanica za zvučnike za iPod / iPhone / iPad Bežično emitujte muziku i uživajte u oštrom, čistom zvuku pomoću Cocoon Home iPod priključne stanice. Cocoon se automatski povezuje sa Vi-Fi mrežom vašeg doma, omogućavajući vam da bežično strimujete muziku sa bilo kog Apple, Android ili Vindovs mobilnog uređaja ili vaše iTunes biblioteke. Karakteristike uključuju ležište za priključivanje na uvlačenje, ergonomski daljinski upravljač, kontrole osetljive na dodir i elegantan trodimenzionalni dizajn. Digitalni ekvilajzer i dvosmerni zvučnici za vrhunski zvuk Dvosmerni zvučnici Cocoon-a su akustički optimizovani da obezbede vrhunski zvuk visoke vernosti. Dvoslojni vuferi, dva bas porta i četiri pojačala od 25 vati stvaraju bogat bas bez izobličenja, dok devetopojasni digitalni ekvilajzer precizno balansira niske, srednje i visoke frekvencije za moćne performanse na bilo kojoj jačini zvuka. Strimujte muziku bežično sa bilo kog mobilnog uređaja Koristeći AirPlai i DLNA tehnologije, Cocoon vam omogućava bežično strimovanje muzike iz vaše iTunes biblioteke ili mobilnog uređaja - Apple, Android ili Vindovs - koristeći kućnu Vi-Fi mrežu. Takođe možete da slušate internet radio stanice i sačuvate svoje omiljene sa tri ugrađena podešavanja. Uvlačiva priključna stanica za iPod, iPhone ili iPad Cocoon automatski puni vaš iPod, iPhone ili iPad dok je na baznoj stanici, a ležište za priključivanje se uvlači kada se ne koristi radi pojednostavljenog izgleda. OLED ekran muzičke stanice jasno pokazuje izvor, informacije o muzici, nivo jačine zvuka ili vreme. Ovaj ekran uključuje podesivu osvetljenost. Trodimenzionalni dizajn sa odgovarajućim daljinskim upravljačem Cocoon ima elegantan, zaobljen oblik i kućište sa ogledalom koje upotpunjuje svaku prostoriju. Njegove kontrole osetljive na dodir imaju pozadinsko osvetljenje, tako da efikasno nestaju kada je zvučnik isključen. Uključen odgovarajući daljinski upravljač je ergonomski dizajniran za udobno rukovanje. Aplikacija Cocoon pruža odličnu funkcionalnost i fleksibilnost Preuzmite aplikaciju Cocoon za neverovatnu funkcionalnost i kontrolu. Besplatna aplikacija uključuje NetLink, Denon inovaciju koja vam omogućava da bežično povežete Cocoon sa svojom Vi-Fi mrežom za nekoliko sekundi. Ostale karakteristike uključuju pristup više od 70.000 besplatnih internet radio stanica preko TuneIn-a, plus media plejer koji indeksira digitalne audio deljenje sa povezanih računara i NAS uređaja. Možete čak i da strimujete i reprodukujete 24/96 FLAC datoteke sa svojim Cocoon-om. Pomoćni ulaz i USB port za povezivanje više uređaja Čvrsta aluminijumska baza Cocoon-a sadrži USB port i pomoćni ulaz od 3,5 mm tako da možete da povežete i reprodukujete muziku sa drugih audio izvora kao što su prenosivi CD plejer, MP3 plejer ili USB fleš disk. VPS dugme, još jedna opcija za brzo podešavanje Vi-Fi-ja i Ethernet port su takođe ugrađeni u bazu. Denon Cocoon bežična mrežna stanica za zvučnike Na prvi pogled: Dvosmerni zvučnici i digitalni ekvilajzer (EK) za zvuk visoke vernosti Strimujte muziku bežično sa Apple, Android ili Vindovs uređaja Trodimenzionalni dizajn uključuje polirani zadnji deo i čvrstu metalnu osnovu Uvlačivo ležište za priključivanje za iPod, iPhone i iPad Ergonomski daljinski upravljač odgovara obliku zvučnika Podržano 1-godišnjom garancijom, podložno svim odredbama i uslovima garancije Kompatibilan sa širokim spektrom uređaja i brojnim onlajn i oflajn servisima za strimovanje muzike. pogledajte veće Kompatibilnost i veličina Cocoon Home iPod Dock je kompatibilan sa Apple, Android i Vindovs uređajima i podržava AirPlai i DLNA 1.5. Njegove dimenzije su 23,5 k 45 k 17 cm (9,25 k 17,7 k 6,7 inča) (V k Š k D).

Opis proizvoda Asimetrični izvor svetlostiAsimetrični izvor svetlosti usmerava svetlo u željenom pravcu, tako da lampa ne osvetljava ekran, već radnu površinu, čime umanjuje odraz i ne škodi vašim očima dok radite ili igrate igrice tokom noći. Usmereno osvetljenje, fokusirano na osvetljavanje radne površineUsmereno LED svetlo osvetljava široku površinu bez mrtvih uglova. Podesivi ugao nagiba omogućava usmeravanje svetlosnog snopa na tastaturu i dokumente ispred ekrana. Bez opasnosti od plavog svetla, bez treperenja80 ugrađenih visokokvalitetnih dioda za smanjenje opasnosti od plavog svetla. Bez vidljivog treperenja, lampa čuva vaš vid i olakšava rad, naročito kada radite noću. Jednostavna instalacija, bez stalka - za uštedu prostoraštipaljka sa oprugom omogućava jednostavno postavljanje lampe na ram monitora. gravitaciona baza garantuje stabilnost prilikom okretanja radi podešavanja ugla osvetljenja. *Za ekrane od 6mm do 28mm debljineEfikasniji prekovremeni rad, efikasnije noćno učenjeKvalitetno osvetljenje radnog prostora omogućava ugodan prekovremeni rad u kancelariji i ne ometa san vašim cimerima kada učite noću. Nema više igranja “naslepo”Lampa efikasno osvetljava vašu tastaturu - više nećete morati da igrate “naslepo” tokom noćnih igračkih sesija. Regulacija jačine svetlosti, podesite osvetljenost po željiJednim pritiskom podesite jačinu i boju svetla koja najviše odgovara vašim potrebama. Sačuvajte svoj vid. Napajanje preko USB porta, svetli kada se povežete sa računaromPreko type-C porta lampa može da se poveže sa računarom, punjačem ili power bank uređajem. Tri režima osvetljenjaTri režima osvetljenja - belo, žuto i mešano svetlo - omogućavaju izbor optimalne temperature osvetljenja za vaše oči i čine vaš rad prijatnijim i efikasnijim. SPECIFIKACIJA:ModelDGIWK-B02MaterijalAluminijumska legura + PC + ABSNapon5VSnaga5W (maks. )Izvor svetlostiLEDTemperatura boje2800K / 4000K / 5500KCRI80Težina480g

Odlično stanje 1983. 1. Mansarda 2. Psalam 44 3. Rani jadi 4. Bašta, pepeo 5. Peščanik 6. Noć i magla 7. Grobnica za Borisa Davidoviča 8. Čas anatomije 9. Homo poeticus 10. Enciklopedija mrtvih Danilo Kiš (mađ. Kiss Dániel; Subotica, 22. februar 1935 — Pariz, 15. oktobar 1989) bio je srpski i jugoslovenski književnik i akademik. Kiš je bio romanopisac, esejista, kritičar, prevodilac i dopisni član Srpske akademije nauka i umetnosti.[1] Smatra se jednim od najznačajnijih srpskih književnika 20. veka a njegova dela prevedena su na sve vodeće svetske jezike.[2] Biografija[uredi | uredi izvor] Danilo Kiš je rođen od oca Eduarda Kiša, mađarskog Jevrejina i majke Milice Dragićević, pravoslavne Srpkinje sa Cetinja.[3] [4] Prezime njegovog oca je u momentu kada se rodio bilo je Kon ali je otac mađarizovao svoje prezime promenivši ga u Kiš. Do 1942. godine je živeo sa roditeljima u Novom Sadu, gde je pohađao prvi razred osnovne škole, a zatim je prešao u Mađarsku, u očev rodni kraj, gde je završio osnovnu školu i dva razreda gimnazije. Nakon odvođenja njegovog oca u Aušvic 1944. godine, sa ostatkom porodice je repatriran na Cetinje posredstvom Crvenog krsta. Tamo je Kiš živeo do kraja svog školovanja. Na Filozofski fakultet u Beogradu Kiš se upisao 1954. godine, a u septembru 1958. godine je kao prvi student diplomirao na katedri za opštu književnost. Kiš je bio venčan za Mirjanu Miočinović od 1962. do 1981; nakon razvoda braka živeo je sa Paskal Delpeš sve do svoje smrti. Preminuo je 15. oktobra 1989. u Parizu, gde se jedno vreme i lečio. Sahranjen je po sopstvenoj želji po pravoslavnom obredu[5] u Beogradu u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju. Šest meseci pre smrti snimio je seriju `Goli Život` u Izraelu u saradnji sa Aleksandrom Mandićem. Serija je emitovana šest meseci posle njegove smrti. Mark Tompson je napisao knjigu „Izvod iz knjige rođenih: Priča o Danilu Kišu” i za nju dobio nagradu „Lora Šenon za savremene evropske studije” 2016. godine.[6] Milivoje Pavlović je 2016. godine objavio monografsku studiju „Venac od trnja za Danila Kiša” COBISS.SR 223017228[7] Knjiga je prevedena na više jezika (mađarski, francuski, italijanski).[8] Dela[uredi | uredi izvor] Poštanska marka s likom Danila Kiša, Pošta Crne Gore Svoje prve radove je objavio 1953. godine i to su: Oproštaj s majkom. – Omladinski pokret. XII: 3 (1. april 1953) 4. Sjutra. – Pjesma o Jevrejki: motiv iz 1941. – Susreti. I: (3. april 1953) 147. Odjek iz djetinjstva . – Omladinski pokret. XII: 10 (15. jul 1953) 7. Susret s majkom u jesen. – `Kraju mog djetinjstva...`. – Zapisi na listu. – Polet. I: 4 (1953) 222-223. Crveni bik. – Susreti. I: 7-8 (1953) 465-466. Kao student, objavljivao je pesme, eseje, pripovetke i prevode sa mađarskog, ruskog i francuskog jezika, najviše u Vidicima u čijem je uredništvu bio od oktobra 1957. godine do aprila 1960. godine. Njegov prvi roman, „Psalm 44“, nastao je 1955. godine, a potom i „Mansarda“, 1960. godine. Njegova prva objavljena knjiga sadrži u jednom tomu romane Psalm 44 i Mansarda. Roman „Bašta, pepeo“ je prvo značajnije prozno delo Danila Kiša, objavljeno 1965. godine u Beogradu. Nastalo je za vreme njegovog boravka u Strazburu, gde je radio kao lektor za srpskohrvatski jezik od 1962. godine do 1964. godine. U to vreme nastali su i njegovi prevodi Lotreamona, Verlena, Kenoove Stilske vežbe i pesme Endre Adija. Knjiga priča Rani jadi, objavljena je 1970. godine u Beogradu i predstavlja začetnu knjigu Porodičnog ciklusa. Roman „Peščanik“ objavljen je 1972. godine i dobio je NIN-ovu nagradu koju je nekoliko godina kasnije Kiš vratio. Iste godine je objavio zbirku eseja „Po-etika“. Kao lektor za srpskohrvatski jezik, Kiš je radio na Univerzitetu u Bordou 1974. godine kada je izašla druga knjiga zbirke „Po-etika“ (intervjui). „Grobnicu za Borisa Davidoviča“ čine sedam poglavlja jedne zajedničke povesti, a objavljena je 1976. godine u Beogradu i Zagrebu. Krajem te godine počeli su napadi na knjigu, navodno zbog plagijata. Napadi traju mesecima. Posle kraćih polemičkih odgovora 1977. godine Kiš je napisao „Čas anatomije“. Iste godine, za Grobnicu Borisa Davidoviča dobio je nagradu Ivan Goran Kovačić. Esejističko-polemički spis „Čas anatomije“ objavljen je 1978. godine. Godinu dana kasnije, za tu knjigu je dobio nagradu Željezare Sisak. Od jeseni 1979. godine živeo je u Parizu i četiri godine je radio kao lektor na Univerzitetu u Lilu. Za svoj celokupni književni rad, Kiš je 1980. godine dobio francusku književnu nagradu Grand aigle d`or de la ville de Nice. Sabrana dela (Djela Danila Kiša) objavljena su 1983. godine u deset tomova u Beogradu i Zagrebu. Za zbirku pripovedaka „Enciklopedija mrtvih“ Kiš je dobio Andrićevu nagradu 1984. godine, a 1986. godine je dobio nagradu Skender Kulenović. Izabrana dela, proza u sedam knjiga izašla je 1987. godine u Beogradu i Sarajevu. Te godine je dobio Sedmojulsku nagradu. Godinu kasnije, 1988. godine, izabran je za dopisnog člana SANU i dobio je dve značajne međunarodne književne nagrade: u Italiji Premio letterario Tevere i u Nemačkoj Preis des Literaturmagazins. Iste godine je dobio i Avnojevu nagradu. Američki PEN dodelio mu je 1989. godine nagradu Bruno Schulz Prize. Danilo Kiš je umro u Parizu 15. oktobra 1989. godine. Sahranjen je u Beogradu po pravoslavnom obredu. Njegova posthumna izdanja iz 1990. godine su: Život, literatura (eseji, razgovori, deo rukopisne zaostavštine), delo je izdato u Sarajevu. Gorki talog iskustva (intervjui), delo je izdato u Sarajevu. Godinu dana kasnije, u Beogradu je objavljena knjiga Pesme i prepevi. U knjizi Porodični cirkus 1993. godine objavljene su, hronološkim redom, tri knjige Kišovog autobiografskog ciklusa: Rani jadi, Bašta, pepeo i Peščanik. Njegova nedovršena knjiga priča Lauta i ožiljci izdata je 1994. godine u Beogradu, a tekstovi iz zaostavštine Skladište izlaze 1995. godine na šezdesetogodišnjicu Kišovog rođenja. Sabrana dela Danila Kiša objavljena su 1995. godine u četrnaest tomova i prevedena su na sve značajnije svetske jezike. Bista Danila Kiša u Subotici, rad Eržebet Vajl Pismo Danila Kiša upućeno Milošu Jankoviću za njegov rođendan 1981. godine. Na osnovu pisma kasnije je nastalo delo `Saveti mladom piscu` (1984). Nalazi se u Udruženju za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju Adligat u Beogradu. Mansarda: satirična poema 1962. (roman) Psalam 44 1962. (roman) Bašta, pepeo 1965. (roman) Rani jadi: za decu i osetljive 1970. (novele) Peščanik 1972. (roman) Po-etika 1972. (eseji) Po-etika, knjiga druga 1974. (intervjui) Grobnica za Borisa Davidoviča: sedam poglavlja jedne zajedničke povesti 1976. (pripovetke) Čas anatomije 1978. (polemike) Noć i magla 1983. (drame) Homo poeticus 1983. (eseji i intervjui) Enciklopedija mrtvih 1983. (pripovetke)[9] Gorki talog iskustva 1990. (intervjui) Život, literatura 1990. (eseji) Pesme i prepevi 1992. (poezija) Lauta i ožiljci 1994. (pripovetke) Skladište 1995. (eseji i pripovetke) Varia 1995. (eseji i pripovetke) Pesme, Elektra 1995. (poezija i adaptacija drame „Elektra“) Njegova prepiska je objavljena u knjizi „Iz prepiske” krajem 2021. godine.[10] Nagrade i priznanja[uredi | uredi izvor] Kišov grob u Aleji zaslužnih građana na beogradskom Novom groblju Kiš je jedan od najprevođenijih pisaca, njegova dela prevođena su između ostalog na ruski jezik.[11] Dobitnik je niza uglednih domaćih i prestižnih međunarodnih književnih nagrada. Ninova nagrada, 1972. godine za roman Peščanik nagrada Ivan Goran Kovačić (1977. godine za knjigu pripovedaka Grobnica za Borisa Davidoviča) nagrada Željezare Sisak (1978. godine za esejističko-polemički spis Čas anatomije) francuska književna nagrada Grand aigle d`or de la ville de Nice (1980. godine, za celokupni književni rad) Andrićeva nagrada (1984. godine za zbirku pripovedaka Enciklopedija mrtvih) nagrada Skender Kulenović (1984. godine za zbirku pripovedaka Enciklopedija mrtvih) Sedmojulska nagrada italijanska književna nagrada Premio letterario Tevere, 1988. godine nemačka književna nagrada Preis des Literaturmagazins, 1988. godine [12] Avnojeva nagrada 1988. godine američka književna nagrada Bruno Schulz Prize, 1989. godine počasni građanin Subotice, 2019. posthumno[13] Nagrada „Danilo Kiš”[uredi | uredi izvor] Nagrada „Danilo Kiš” se dodeljuje na Filološkom fakultetu u Beogradu, pri Katedri za opštu književnost i teoriju književnosti, za najbolji seminarski i najbolji master rad.[14][15]

Kao novo. Bez posvete. Dok slušamo muziku, sadašnjost je večna - Isidora Žebeljan Godina izdanja: 2021 Broj strana: 370 Povez: Tvrd Dok slušamo muziku, sadašnjost je večna. Intervjui i autorski tekstovi Isidore ŽebeljanPokušamo li da mapiramo sva polja stvaranja i delovanja Isidore Žebeljan, uočićemo zalaganje da se sačuvaju i primene postupci umetničke forme i intelektualne prakse. Bogat i sadržajan život ove vanserijske umetnice ostaje zabeležen u dugom nizu njenih intervjua, autopoetičkih zapisa i autorskih tekstova, između kojih se naročito izdvaja esej o mogućnostima komponovanja opere u današnjem vremenu. Pristajući da svoje misli i stavove podeli kako sa tiražnim glasilima, tako i sa onim strukovnim i akademskim, Isidora Žebeljan je predano i posvećeno radila na tome da umetničku muziku i procese njenog stvaranja približi srpskoj javnosti i publici drugih zemalja. Mnogostrukost i raznolikost umetničkih poduhvata, posvećenost kreativnom angažmanu i performativnoj praksi, posvećenost ideji da se, metaforično rečeno, združe frule i flamingosi, posvećenost misiji usaglašavanja tradicije i inovacije – sve to preporučuje zapise Isidore Žebeljan našem pamćenju. Vladislava Gordić Petković

Opis proizvoda Nillkin FreePods FP01 TWS bežične bluetooth slušalice crne boje Uparivanje slušalica Kada se slušalice izvade iz priključne stanice, automatski prelaze u režim pretraživanja Bluetooth uređaja. Slušalice se, zavisno o tome koriste li se u paru ili odvojeno, prvo međusobno automatski povezuju, a zatim i na ciljni uređaj. Bluetooth 5. 0 standard Verzija Bluetooth-a osigurava nesmetani i bežični rad sa najnovijim uređajima opremljenim Bluetooth modulom. Vredno je dodati da su Bluetooth standardi unazad kompatibilni, tako da nije važno koju verziju Bluetootha imate na uređaju. Slušalice će takođe raditi sa njim. Slušalice se pune u futroli Futrola za slušalice takođe funkcioniše kao kompaktna baterija za napajanje u kojoj se mogu puniti. Kapaciteta je oko 400 mAh, što je dovoljno za potpuno punjenje slušalica nekoliko puta. Kompaktne dimenzije, udobnost korisnika Male dimenzije slušalica i futrole omogućavaju praktičnu upotrebu i prenos. Kompatibilnost sa Android, iOS, Windows Slušalice se mogu povezati na bilo koji uređaj opremljen Bluetooth standardom. Bez obzira da li će to biti telefon, tablet ili računar sa Androidom, iOS-om, Windowsom, lako ih možete povezati.

Beograd 1997. Tvrd povez, ilustrovano, 1245 dinara. Knjiga je odlično očuvana. V6 Ovo kritičko izdanje sabranih dela Ežena Joneskoa obuhvata već objavljene finalne verzije komada i mnoge njihove varijante, neprevedene komade, veliki broj piščevih i rediteljskih zabeleški i napomena, dokumenata vezanih za nastanak i izvođenje komada, podele glumaca, kao i kompletnu hronologiju i bibliografiju. U Jugoslaviji, nepravedno zapostavljen krajem 60-tih i 70-tih godina zbog antitotalitaristički usmerenog političkog angažovanja, kada je odapinjao otrovne strele i prema Istoku i prema Zapadu, u ime čovekove slobode - Jonesko - građanin sveta, bio je sišao sa naših pozorišnih scena. Došlo je vreme da ovu nepravdu ispravimo i predstavimo ga na najbolji način u starom i novom svetlu. Sadržaj: U TRAGANJU ZA JONESKOM (Prevod: Tatjana šotra) HRONOLOGIJA (Prevod: Svetomir Jakovljević) BIBLIOGRAFIJA (Prevod: Tatjana šotra) POZORIŠTE SABRANA DELA PREDGOVOR (Prevod: Tatjana šotra) ĆELAVA PEVAČICA (Prevod: Ivanka Pavlović) - antikomad Beleška Napomene . ČAS (Prevod: Ivan Dimić) - Komična drama Beleška Napomene POZDRAVI (Prevod: Dragoslav Andrić) Beleška (Prevod: Slavka Čavarkapa) Napomene i varijante (Prevod: Dragoslav Andrić) ŽAK ILI POKORNOST (Prevod: Milovan Danojlić) - Naturalistička komedija Beleška (Prevod: Slavka Čavarkapa) Napomene (Prevod: Slavka Čavarkapa) BUDUĆNOST JE U JAJIMA ili SVAŠTA NA OVOM SVETU (Prevod: Dragoslav Andrić) Beleška (Prevod: Slavka Čavarkapa) Napomene (Prevod: Dragoslav Andrić) STOLICE (Prevod: Ivanka Pavlović) - tragična farsa Beleška Napomene . VELIKAN (Prevod: Dragoslav Andrić) Beleška (Prevod: Slavka Čavarkapa) Napomene (Prevod: Dragoslav Andrić) SALON AUTOMOBILA (Prevod: Dragoslav Andrić) - Radio-skeč Beleška (Prevod.Slavka Čavarkapa) Napomene (Prevod: Dragoslav Andrić) ŽRTVE DUŽNOSTI (Prevod: Ivanka Pavlovič) - Pseudodrama Beleška Napomene MLADA UDAVAČA (Prevod: Dragoslav Andrić) Beleška (Prevod: Slavka Čavarkapa) Napomene (Prevod: Dragoslav AndriĆ) AMEDEJ ILI KAKO GA SE OTARASITI (Prevod: Ivan Dimić) - Komedija u tri čina Beleška Napomene NOVI STANAR (Prevod: Tatjana Šotra ) Beleška Napomene SCENA UČETVORO (Prevod: Dragoslav Andrić) Beleška (Prevod: Slavica Slavulj) SLIKA (Prevod: Dragoslav Andrić) - Ginjolada Beleška (Prevod: Slavica Slavulj) Napomene (Prevod: Dragoslav Andrić) PASTIROV KAMELEON ILI PARISKA IMPROVIZACIJA (Prevod: Svetomir Jakovljević) Beleška Napomene NEPLAĆENI UBICA (Prevod: Ivanka Pavlović) Beleška Napomene i varijacije NOSOROG (Prevod: Ivanka Pavlović) Beleška LUDILO UDVOJE (Prevod: Dana Milošević) -... Do sto jedan i natrag Beleška Napomene VAZDUŠNI PEŠAK (Prevod: Ivanka Pavlović) Beleška Napomene KRALJ UMIRE (Prevod: Ivan Dimić) Beleška Napomene ŽEĐ I GLAD (Prevod: Vera Ilijin) - Četiri epizode Beleška Napomene RUPA (Prevod: Dragoslav Andrić) Beleška (Prevod: Slavica Slavulj) Napomene (Prevod: Dragoslav Andrić) VEŽBE IZ FRANCUSKE KONVERZACIJE I DIKCIJE ZA AMERIČKE STUDENTE (Prevod: Dragoslav Andrić) Beleška (Prevod: Slavica Slavulj) MASAKRARIJE (Prevod: Ivana Dimić) Beleška Napomene MAKBET (Prevod: Slavka Čavarkapa) Beleška Napomene KAKAV KUPLERAJ! (Prevod: Tatjana šotra) Beleška Napomene ČOVEK S KOFERIMA (Prevod: Tatjana šotra) Beleška Napomene PUTOVANJA U SVET MRTVIH (Prevod: Ljiljana Glumac-Tomović) - Teme i varijacije Beleška (Prevod: Ivanka Pavlović) Napomene (Prevod: Ljiljana Glumac-Tomović) NEOBJAVLJENI KOMADI (Prevod: Dragoslav Andrić) SUPRUGA - BRATANICA; VIKONT Beleška (Prevod: Slavica Slavtllj) * DOKUMENTI (Prevod: Tatjana šotra) Napomene OD REŽIJE KA GRAFIČKOJ OBRADI (Prevod: Tatjana šotra) Ćelava pevačica Ludilo udvoje POGOVOR (Tatjana šotra) . SUSRET BEOGRADA SA JONESKOM (Jovan Ćirilov) INTERVJU: SUSRET SA EŽENOM JONESKOM (Tatjana Šotra)

NAŠ NARODNI ŽIVOT 1-4 KOMPLET Tihomir Đorđević KOLEKCIONARSKI PRIMERCI, KAO NOVO !!! Prosveta Beograd, 1984. godine, veći udžbenički format, tvrd povez, obeleživač za stranice. Ćirilica. Knjige su izvanredno dobro očuvane, NISU ČITANE, izgledaju KAO NOVE i spolja i u unutrašnjosti. Tihomir R. Đorđević (1868–1944), srpski etnolog, folklorista, istoričar i jedan od istaknutijih intelektualaca svog vremena, akademik Srpske kraljevske akademije i profesor na Beogradskom univerzitetu. Rođen u Knjaževcu 19. februara 1868. godine u skromnoj i patrijarhalnoj svešteničkoj porodici, što je jedan od razloga koji je Tihomira R. Đorđevića doveo od malih nogu u kontakt sa narodom i seoskom sredinom. Iz tog kontakta potiče njegova ljubav prema takvom načinu života, tako da će kasnije ceo svoj životni vek posvetiti istraživanjima i proučavanjima narodne kulture, običaja i tradicije. On nije jedini u svojoj porodici koji je bio zainteresovan za ovu tematiku. Naime, njegov brat Vladimir, kompozitor i muzikolog, bavio se narodnom kulturom, a njegova sestričina Danica tokom života je sakupljala, beležila i proučavala tradicionalne narodne igre sa teritorije nekadašnje Jugoslavije. Još tokom gimnazijskih dana zanimale su ga i narodne pesme, jer se i kroz njih može sagledati o kakvoj sredini je reč i koji su običaji karakteristični za određenu sredinu. Čitao je dela Vuka Karadžića, Milana Đ. Milićevića, Stojana Novakovića i brojnih drugih autora. Po završetku gimnazije, upisao je Istorijsko-filološki odsek Velike škole u Beogradu, a zatim studirao u Beču i u Minhenu, gde je i odbranio doktorsku tezu pod nazivom Die Zigeuner in Serbien. Do 1905. godine bio je profesor i direktor Učiteljske škole u Aleksincu. U tom periodu uređuje časopis `Karadžić`, koji je pokrenuo i o svom trošku izdavao. To je „list za srpski narodni život, običaje i predanje”. Izlazio je u periodu od 1899. do 1904. godine jednom mesečno i predstavljao neku vrstu etnološkog zbornika. Po povratku u Beograd najpre je radio kao profesor u Prvoj muškoj gimnaziji. Kasnije je postao profesor etnologije na Beogradskom univerzitetu, gde je ostao do penzionisanja 1938. godine. Bio je član mnogih naučnih i stručnih udruženja. Od dopisnog člana Srpske kraljevske akademije vrlo brzo postao je redovni član. Bio je dopisni član Jugoslavenske akademije znanosti i umjetnosti, član Društva za proučavanje Roma u Londonu, Srpskog lekarskog društva u Beogradu, počasni član Etnološkog društva u Skoplju. Pored toga što je uređivao list `Karadžić`, jedno vreme bio je urednik Srpskog književnog glasnika i član uredništva časopisa Prilozi za književnost, istoriju, jezik i folklor. Sarađivao je i učestvovao u radu i na drugim publikacijama i časopisima, od kojih su najpoznatiji Bosanska vila, Brankovo kolo, Politika, Nova iskra, Letopis Matice srpske… Objavio je veliki broj radova, preko sedamsto, i to su uglavnom etnografska istraživanja Srba, ali i drugih – proučavao je Rome, Cincare, Vlahe i Grke. Otuda i njegova doktorska disertacija Die Zigeuner in Serbien (Cigani u Srbiji). Njegovo poznato delo jeste Ciganske narodne pripovetke, u kome predstavlja određene segmente iz života Roma. Kao svestran etnolog, bavio se i narodnim igrama, te ih je sakupio i sistematizovao, a potom i objavio knjigu Srpske narodne igre. Druga njegova najvažnija dela su `Iz Srbije kneza Miloša` i `Naš narodni život`. Učestvovao je u balkanskim ratovima i u Prvom svetskom ratu kao komandir bolničke čete. Drugi svetski rat je dočekao kao predsednik Srpske književne zadruge, a onda su ga smestili u logor na Banjici 1941. godine. Uspeo je da izbegne smrt u banjičkom logoru, ali je izašao sa zdravstvenim posledicama i ostatak života, tih par godina, živeo teško, u materijalnoj i finansijskoj bedi, bez adekvatnog lečenja i nege. Umro je neposredno pred oslobođenje, maja 1944. godine, sahranjen je na Novom groblju u Beogradu. # ??

Odlično Mark Twain AUTOBIOGRAPHY Volume 1 FIRST EDITION, FIRST PRINTING (complete number line to 1) U of California Press, 2010. Samjuel Langhorn Klemens (engl. Samuel Langhorne Clemens; Florida, 30. novembar 1835 — Reding, 21. april 1910),[1] poznatiji pod književnim pseudonimom Mark Tven (Mark Twain), bio je američki književnik. U opsežnom životnom delu ostvario je široku lestvicu osećaja i misli, od pune životne radosti do potpunog beznađa.[2] Mark Tven Mark Twain by AF Bradley.jpg Mark Tven Datum rođenja 30. novembar 1835. Mesto rođenja Florida, Misuri, SAD Datum smrti 21. april 1910. (74 god.) Mesto smrti Reding, Konektikat, SAD Najvažnija dela Doživljaji Toma Sojera Doživljaji Haklberi Fina Potpis 1:48 Mark Tven (1909) Nakon detinjstva provedenog na obalama Misisipija učio je za tipografa, radio kao pilot na rečnom brodu, išao u potragu za zlatom u Kaliforniju, putovao po Srednjem istoku i Evropi.[3] Njegov život pun pustolovina, uspeha i slave pomućuje smrt njegovih žena i ćerki, što izaziva pesimizam i teški očaj njegovih poslednjih radova. Bio je dobar prijatelj Nikole Tesle. Njegovi najpoznatiji junaci su dečaci Tom Sojer i Haklberi Fin.[4] Biografija Uredi Rodna kuća Marka Tvena u mestu Florida Samjuel Langhorn Klemens rođen je 30. novembra 1835. godine u mestu Florida u Misuriju. Kada mu je bilo četiri godine s roditeljima se preselio u mesto Hanibal, gde je pohađao osnovnu školu. Nakon smrti oca 1847. godine krenuo je na štamparski zanat. Kasnije je radio kao štampar u Keokuku (Ajova), Njujorku, Filadelfiji, Pensilvaniji i drugde po SAD. Potom je bio kormilar na parobrodu na reci Misisipi sve do početka Američkog građanskog rata 1861, kada je na kratko kao dobrovoljac pristupio konjici Konfederacije. Zbog svog rada na brodu je dobio nadimak Mark Tven što u bukvalnom prevodu sa engleskoga znači pazi dva! ili pazi dvojica! Mark Tven je uzrečica kada brod ulazi u neku opasnost.[5] Kasnije te godine pridružio se bratu u novoosnovanom teritoriju Nevada gde je radio u rudniku srebra. Godine 1862. postaje izvestilac novia Teritorijal enterprajz u mestu Virdžinija Siti u Nevadi, a 1863. je počeo pisati članke za iste novine pod pseudonimom Mark Tven. Na reci Misisipi ta fraza znači „dva hvata duboko“. Nakon preseljenja u Kaliforniju, tačnije u San Francisko 1864. godine upoznao je američke pisce Artemusa Vorda i Breta Harta koji su mu pružili podršku u njegovom radu. Godine 1865, obradio je bajku koju je čuo na kalifornijskim zlatnim poljima i objavio je pod naslovom The Celebrated Jumping Frog of Calaveras County. Za nekoliko meseci delo je postalo veoma popularno. Godine 1867, je održao predavanje u Njujorku, a iste godine je posetio Evropu i Palestinu. Ta putovanja opisao je u knjizi The Innocents Abroad (1869) koja preuveličava aspekte evropske kulture, a koja je impresionirala američke turiste. Uskoro se (1870) oženio Olivijom Langdon. Nakon kratkog boravka u gradiću Bufalo (država Njujork) mladi bračni par seli se u mesto Hartford u Konektikatu.[6] Većina Tvenovih najboljih dela napisana je tokom 1870-ih i 1880-ih u Hartfordu i za vreme leta na farmi Kveri kod mesta Elmira (država Njujork). Delo Roughing It (1872) opisuje njegove rane pustolovine u doba kada je bio rudar i novinar. Doživljaji Toma Sojera (1876) slave detinjstvo u gradu na obali Misisipija, dok delo А Tramp Abroad (1880) opisuje putovanje kroz nemački Švarcvald. Roman Kraljević i prosjak (1882) knjiga je za decu fokusirana na zamenu identiteta u tjudorskoj Engleskoj. Život na Misisipiju iz 1883. kombinuje autobiografski prikaz vlastitih iskustava kao rečnog pilota. Roman „Jenki na dvoru kralja Artura“ iz 1889. godine satirično je delo na temu tlačenja ljudi u feudalnoj Engleskoj. Radnja romana u osnovi se bavi putovanjem kroz vreme. Na kraju romana se otkriva da je glavni junak sve to samo sanjao.[7] Doživljaji Haklberija Fina (1884) nastavak su Doživljaja Toma Sojera i uglavnom se smatra Tvenovim najboljim delom. U romanu je reč o dečaku koji beži od svoga oca na splavi rekom Misisipi s odbeglim robom Džimom. Ovo delo, između ostalog, daje čitaocu sliku života na reci Misisipi pre građanskog rata. Iste godine kada se pojavio Haklberi Fin, Tven je osniva firmu Charles L. Webster and Company kako bi objavljivao svoja dela i dela drugih pisaca. Najpoznatije delo koje je ta firma objavila bili su Lični memoari (dva sveska, 1885—1886) koje je napisao američki general i predsednik Julisiz S. Grant. Loša investicija u automatsku pisaću mašinu dovela je firmu do bankrota (1894). Uspešna predavanja širom sveta i knjiga koja je nastala na osnovu tih putovanja Following the Equator (1897) otplatili su Tvenove dugove. Njegov rad u vreme 1890-ih i 1900-ih označen je rastućim pesimizmom i gorčinom, koje su prouzrokovali njegov poslovni neuspeh, a kasnije i smrt njegove supruge i dve njihove kćerke. Značajna dela iz tog razdoblja su Pudd`nhead Wilson (1894) - roman čija radnja je smeštena na Jug SAD pre građanskog rata i u kojoj se kritikuje rasizam. Personal Recollections of Joan of Arc (1896) je sentimentalna biografija Jovanke Orleanke. Kasnija dela uključuju dve kratke priče The Man That Corrupted Hadleyburg (1899) i The War Prayer (1905). Reč je o filozofskim, socijalnim i političkim esejima. Rukopis dela Tajanstveni stranac je ostao nekompletan, a delo je objavljeno posthumno 1916. godine. Tvenov rad inspirisan je nekonvencionalnim Zapadom, a popularnost njegovih dela označila je kraj dominacije, u američkoj literaturi, pisaca iz Nove Engleske. Kasniji slavni američki pisci Ernest Hemingvej i Vilijam Fokner pozivali su se na Tvena kao na svoju inspiraciju. U poslednjim godinama svog života Tven je pisao manje, ali je često javno govorio o mnogim temama. Ostao je zapamćen i po odelima s belim crtama koja je uvek nosio u javnim nastupima. Primio je počasni doktorat Oksfordskog univerziteta 1907. godine. Kada je preminuo ostavio je za sobom nedovršenu autobiografiju koju je 1924. godine objavila njegova sekretarica Alberta Bigelou Pejn. U prvoj polovini 1990. pronađen je izvorni rukopis Haklberija Fina u Holivudu. Nakon dužeg povlačenja po sudu oko borbe za pravo vlasništva taj rukopis, kao i drugi do tada neobjavljeni materijali, dodeljeni su javnoj knjižari Bafala i okruga Iri 1992. godine. Četiri godine kasnije (1996) objavljeno je revidirano izdanje Doživljaji Haklberija Fina, koje je obuhvatalo i neobjavljene materijale. Pri kraju možda je zanimljivo spomenuti kako je Tven bio i jedan od retkih prijatelja Nikole Tesle. Mark Tven preminuo je 21. aprila 1910. godine u mestu Reding u Konektikatu. Dela Uredi Odabrana dela Uredi „Doživljaji Toma Sojera“ 1876. „Kraljević i prosjak“ 1882. „Život na Misisipiju“ 1883. „Doživljaji Haklberija Fina“ 1884. „Jenki na dvoru kralja Artura“ 1889. Pregled Uredi Mark Tven u njegovom plaštu (skarlet sa sivim rukavima i porubima) pri uručenju njegovog literarnog doktorata, koji mu je dodelio Oksfordski univerzitet. Tven je počeo svoju karijeru pišući lake, humorističke stihove, ali je evoluirao u hroničara sujete, licemerja i ubilačkih dela čovečanstva. Sredinom svoje karijere, u delu Haklberi Fin, on je kombinovao bogat humor, čvrstu naraciju i društveni kriticizam. Tven je bio majstor u prikazivanju kolokvijalnog govora i pomogao je u kreiranju i popularizovanju prepoznatljive američke literature izgrađene na američkim temama i jeziku. Mnogi Tvenovi radovi su bili svojevremeno potisnuti iz različitih razloga. Delo Adventures of Huckleberry Finn je bilo više puta isključivano iz lektire američkih škola, ne samo zbog često upotrebe reči niger, koja je bila u širokoj upotrebi tokom perioda pre Građanskog rata u kome se roman odvija. Kompletnu bibliografiju njegovih radova je skoro nemoguće napraviti, zbog velikog broj komada koje je Tven napisao (često u opskurnim novinama) i njegove česte upotrebe nekoliko različitih pseudonima. Dodatno, velika porcija njegovih govora i predavanja je izgubljena ili nije zapisana; stoga je kolekcija Tvenovih radova rad u progresu. Istraživači su otkrili deo Tvenovog objavljenog materijala 1995. i 2015. godine.[8][9] Rani žurnalizam i putopisi Uredi Koliba u kojoj je Tven napisao „Jumping Frog of Calaveras County“, „Jackass Hill“, „Okrug Tuolumi“. Kliknite na memorijalnu ploču i unutrašnji pogled. Dok je pisao za novine Territorial Enterprise u gradu Virdžinija Siti tokom 1863. godine, Klemens se upoznao sa advokatom Tomom Fičom, editorom konkurentskih novina Virginia Daily Union, koji je bio poznat kao „srebrno-jezični orator Pacifika“.[10]‍:51 On je smatrao Fiča osobom koja mu je dala „prvu realno profitabilnu lekciju“ o pisanju. Godine 1866, Klemens je dao predavanje o Sendvičkim ostrvima publici u gradu Vošo Siti u Nevadi.[11] Klemens je izjavio da, „Kad sam prvobitno počeo da predajem, i u mom ranom pisanju, moja jedina namera je bila da stvorim komični kapital iz svega što sam video i čuo“. Fič mu je rekao, „Klemens, tvoje predavanje je bilo divno. Ono je bilo elokventno, pokretačko, iskreno. Nikad u mom celokupnom životu nisam čuo takav veličanstven komad opisne naracije. Ali si ti počinio jedan neoprostiv greh — zaista neoprostiv greh. To je greh koji ne smeš više nikad počiniti. Ti s završio izuzetno elokventan opis, kojim is podstakao intenzivni interes svoje publike, sa groznim antiklimaksom, kojim si poništio sav zaista fini efekat koji si proizveo.“[12] U to vreme je Tven postao pisac Sejdžbaš škole, i bio je najzapaženiji predstavnik tog literarnog žanra.[13] Tvenov prvi značajni rad, „The Celebrated Jumping Frog of Calaveras County`, je prvi put objavljen u novinama New York Saturday Press 18. novembra 1865. Jedini razlog što je tu objavljen je da je njegova priča stigla suviše kasno da bi bila uključena u knjigu koju je Artemus Vord pripremao i koja se bavila opisima Američkog zapada. Nakon tog praska popularnosti, novine Sacramento Union su zaposlile Tvena da piše pisma o svojim putopisnim doživljajima. Prvo putovanje koje je poduzeo radi ovog posla je bila plovidba parnim brodom Ajax na svom prvom putovanju do Havaja, koji su se u to vreme nazivali Sendvič ostrvima. Ta duhovita pisma su mu popločala put do novina Alta Kalifornija u San Francisku, koje su ga designirale kao putujućeg dopisnika za putovanje od San Franciska do Njujorka preko Panamskog kanala. Tokom tog perioda, Tven je pisao pisma namenjena objavljivanju, dokumentujući svoje doživljaje sa znatnom dozom burlesknog humora. Tven je 8. juna 1867. isplovio na putničkoj krstarici Quaker City na plovidbu koja je trajala pet meseci. Ovo putovanje je rezultiralo u delu The Innocents Abroad ili The New Pilgrims` Progress. Godine 1872, Tven je objavio drugi deo putopisne literature, Roughing It, kao polu-nastavak delu Innocents. Roughing It je semi-autobiografski opis Tvenovog putovanja od Misurija do Nevade, njegovog naknadnog života na Američkom Zapadu, i njegove posete Havajima. Knjiga satirično ismejava Američko i Zapadno društvo na isti način na koji je delo Innocents kritikovalo razne zemlje Evrope i Srednjeg Istoka. Tvenov sledeći rad je zadržao fokus na Američkom društvu, ali se u većoj bavi svakodnevnim događajima. Nazvano The Gilded Age: A Tale of Today, ono je putopis, kao i njegove prethodne dve knjige, ali je i njegov prvi pokušaj pisanja romana. Ta knjiga je takođe značajna po tome što je ona jedina Tvenova kolaboracija; napisana je sa njegovim susedom, Čarlsom Varnerom. Tvenova sledeća dva rada su bazirana na njegovom iskustvima na reci Misisipi. Old Times on the Mississippi, serija skica objavljenih u magazinu Atlantic Monthly 1875. godine, odslikava Tvenovo razočaranje u romantizam.[14] Old Times konačno postaje početna tačka za Life on the Mississippi. Tom Sojer i Haklberi Fin Uredi Tvenova sledeća veća publikacija je bio roman Doživljaji Toma Sojera, koji je baziran na njegovom detinjstvu u Hanibalu. Tom Sojer je opisan po uzoru na Tvena kao dete, sa tragovima dva školska druga, Džona Brigsa i Vila Bovena. Knjiga je takođe uvela, u sporednoj ulozi, Haklberi Fina, po uzoru na Tvenovog dečačkog prijatelja Toma Blankenšipa. Knjiga The Prince and the Pauper, uprkos toga što je zaplet sveprisutan u današnjem filmu i literaturi, nije inicijalno bila dobro prihvaćena. Pričajući priču od dva dečaka rođena istog dana koja su fizički identična, knjiga služi kao društveni komentar u kome princ i siromah zamenjuju mesta. Pauper je bio Tvenov prvi pokušaj pisanja istorijske fikcije, i krivica za njene nedostatke se obično pripisuje Tvenu zbog njegovog nedovoljnog poznavanja engleskog društva, kao i činjenici da je nastala nakon masivnog uspeha. Tokom pisanja romana Pauper, Tven je započeo Adventures of Huckleberry Finn (dela kod koga je konzistentno imao problema sa završavanjem[15]), a započeo je i završio još jednu putopisnu knjigu, A Tramp Abroad, koja sledi Tvena tokom njegovog putovanja kroz centralnu i južnu Evropu. Tvenov sledeći značajni objavljeni rad, Adventures of Huckleberry Finn, ga je učvrstio kao značajnog američkog pisca. Neki ga nazivaju prvom velikim američkim romanom, i knjiga je postala obavezna lektira u mnogim školama širom Sjedinjenih Država. Haklberi Fin je proistekao iz romana Tom Sojer i ima ozbiljniji ton od svog prethodnika. U osnovi romana Haklberi Fin je verovanje dečaka u ono što je pravično da uradi, mada je većina drugih verovala da je to pogrešno. Rukopis Haklberi Fin na četiri stotine strana je napisan sredinom 1876, neposredno nakon objavljivanja romana Tom Sojer. Smatra se da je Tvenu trebalo sedam godina nakon prvog naleta kreativnosti da konačno završi knjigu 1883. godine. Po drugim izvorima Tven je radio na romanu Haklberi Fin uporedo sa radom The Prince and the Pauper i drugim radovima tokom 1880. i drugih godina. Zadnja petina romana Haklberi Fin je predmet znatne kontroverze. Neki tvrde da je Tven doživeo, kao što kritičar Leo Marks izjavljuje, „nervni slom“. Ernest Hemingvej je jednom rekao o romanu Haklberi Fin: Ako ga čitate, morate se zaustaviti na mestu gde je Niger Džim ukraden od dečaka. To je realni kraj. Ostatak je samo varanje. Hemingvej je isto tako napisao u istom eseju: Sva moderna američka literatura proističe iz jedne knjige Marka Tvena zvane Haklberi Fin.[16] U blizini završetka romana Haklberi Fin, Tven je napisao knjigu Life on the Mississippi, za koju se kaže da je znatno uticala na prethodnu knjigu.[8] Taj rad prepričava Tvenove memorije i nova iskustva nakon dvadeset dvogodišnjeg odsustva sa Misisipija. Kasniji radovi Uredi Tven je proizveo Memoare predsednika Julisiza Simpsona Granta u svojoj novoosnovanoj izdavačkoj kući, Charles L. Webster & Company, koja je bila u zajedničkom vlasništvu sa Čarlsom L. Vebsterom, njegovim nećakom.[17] Tokom tog perioda je takođe napisao „The Private History of a Campaign That Failed“ za The Century Magazine. Taj rad sadrži detaljni prikaz njegovog dvonedeljnog boravka u Konfederativnoj vojsci tokom Građanskog rata. Nakon toga se usredsredio na delo A Connecticut Yankee in King Arthur`s Court, napisano u istom stilu istorijske fantastike kao i The Prince and the Pauper. To delo je ukazalo na apsurde političkih i društvenih normi putem njihovog predstavljanja na sudu kralja Artura. U popularnoj kulturi Uredi U epizodi crtanog filma Džoni Bravo Kraljević i tupan Mark Tven se pojavljuje na njenom samom kraju, optužujući kraljevića Džona Bravo i njegovog dvojnika tupana da su izokrenuli priču njegovog romana Kraljević i prosjak. Na kraju biva bačen u tamnicu. U knjizi srpskoga pisca Vladimira Pištala Značenje džokera postoji jedan esej o Marku Tvenu.[5]

Žoze Saramago PUTOVANJE KROZ PORTUGALIJU JEVANĐELJE PO ISUSU HRISTU SEDAM SUNACA I SEDAM LUNA PORTUGALSKI DOBITNIK NOBELOVE NAGRADE ZA KNJIŽEVNOST Žoze Saramago (1922 - 2010), portugalski književnik, dobitnik Nobelove nagrade za književnost za 1998. godinu. Njegova dela, od kojih se neka mogu videti kao alegorija, obično predstavljaju subverzivne perspektive istorijskih događaja, naglašavajući teopoetski ljudski faktor. Rođen je u siromašnoj porodici, pa ga je teška materijalna situacija prinudila da promeni niz zanimanja. Radio je kao auto-mehaničar, zatim kao referent u zavodu za socijalno osiguranje, kasnije kao novinar, prevodilac, književni kritičar, kolumnista i urednik u više portugalskih dnevnih listova. Kao zamenik direktora jutarnjeg dnevnika Diário de Notícias smenjen je posle vojnog puča 1975. i otad se, zapravo u svojoj 54. godini, potpuno posvetio isključivo književnosti. Sebe je smatrao pesimistom i ateistom. Njegov anarhokomunizam i oštra kritika monarhizma i katolicizma, kao i njegov politički angažman, kritikovanje Evropske unije i Međunarodnog monetarnog fonda, podstakli su neke kritičare da ga uporede sa Orvelom: ‘Orvelova odbojnost prema Britanskoj imperiji istovetna je sa Saramagovim krstaškim ratom protiv imperije u vidu globalizma.’ Posle napada na njegov roman JEVANĐELJE PO ISUSU HRISTU i cenzure portugalskih konzervativnih vlasti 1991. godine, koje su sprečile piščevu kandidaturu za Evropsku književnu nagradu, preselio se na španska Kanarska ostrva, gde je i umro od posledica upale pluća. Dobio je Kamoišovu nagradu, najprestižniju nagradu za pisce portugalskog književnog izraza, 1995. godine, a tri godine kasnije i Nobelovu nagradu za književnost. U književnim krugovima danas se smatra najvećim portugalskim i jednim od najuticajnijih svetskih pisaca. Njegova dela prevedena su na preko trideset jezika. PUTOVANJE KROZ PORTUGALIJU Nezaboravno putovanje kroz predele, istoriju i kulturu Portugalije. `Putovanje nikada nema kraj. Samo putnici imaju kraj. A čak i oni mogu produžiti putovanje u sećanju, u pamćenju, u pripovedanju. Kada je putnik seo na pesak plaže i rekao: „Nema više šta da se vidi“, znao je da nije tako. Kraj jednog putovanja tek je početak drugog. Treba videti ono što niste prvi put videli, videti ponovo ono što ste već videli, videti u proleće ono što ste videli leti, videti noću ono što ste videli danju, biti na suncu onde gde je ranije pala kiša, videti useve kako bujaju, zreo plod, pomeren kamen, senku koja ne beše tamo prethodni put. Potrebno je vratiti se starim stopama da bismo ih ponovili, i da bismo ucrtali nove puteve pored njih. Potrebno je ponovo započeti putovanje. Uvek.` JEVANĐELJE PO ISUSU HRISTU `Njеgоvо је tеlо lеžаlо, nаpеtо, čvrstо, ukrućеnо, а nаd njimе stајаšе оnа, Mаriја Mаgdаlеnа, gоvоrеći, Оpusti sе, bеz brigе, miruј, pusti dа sе ја brinеm о tеbi, i tаdа оsеti dа је јеdаn dео njеgоvоg tеlа prоdrо u njеnо tеlо, kаkо sе оkо njеgа stеžе prstеn оd vаtrе, u nаlеtimа, kаkо mu tеlо trеsе drhtаvicа, kао ribа kоја sе trzа, bоri sе i bеži uz krik, ali nеmоgućе, ribе nе urliču, tо је biо njеgоv krik, dоk је Mаriја, stеnjući, pаlа prеkо njеga žеlеći dа sа njеgоvih usаnа pоpiје krik, pоhlеpnim pоljupcеm kојim је izаzvаlа јоš јеdаn bеskrајni tаlаs drhtаvicе u Isusоvоm tеlu.` U ovom jevanđelju po Saramagu Spasitelj nosi auru čovečnosti daleko veću nego što tvrdi Biblija. Za jedne, bliske revnosnim hrišćanima, roman je bogohulno antijevanđelje, za druge impresivna priča o ljubavi i ljudskoj žrtvi, o dvadeset vekova ljudskih patnji koji su usledili. Roman koji je svojevremeno izazvao pravu buru u portugalskim i španskim konzervativnim krugovima, što je dovelo do cenzure kojom je pisac sprečen da primi Evropsku nagradu za književnost, predstavlja još jednu potvrdu Saramagovog impresivnog stila i sklonosti da o ljudskoj sudbini progovori alegorično i provokativno, a istovremeno na svima razumljiv način. SEDAM SUNACA I SEDAM LUNA Roman koji je proslavio Žozea Saramaga širom sveta. Poigravajući se istorijskim činjenicama i fikcijom, u stilu majstora magijskog realizma, prepoznatljivim stilom i osobenim pravopisom, portugalski nobelovac je stvorio gotovo nadrealno delo o životu u osamnaestovekovnoj portugalskoj kraljevini. Kroz priču o čudesnom pokušaju izgradnje jednog divovskog manastirskog kompleksa u zabitom selu Mafri, i ambicioznoj zamisli jednog sveštenika o prvom vazduhoplovu, Saramago će isplesti očaravajuću pripovest o običnim stvarima i neobičnim pojavama, o ljubavi, pregnuću i čovekovoj potrebi da se približi božanskom. Knjige su nove. Laguna, 2012. i 2013. godine. # 108

Tip muzičkog plejera: Fleš memorija Ekrani na dodir: Ne FM radio: Da Snimanje glasa: Ne Mogućnost ponovnog punjenja: Da Vreme neprekidnoe reprodukcije audia: 10 č Performanse Tip MP3 plejeri Dizajni Boja proizvoda Crno Kontrola jačine zvuka Digitalno Medij za čuvanje podataka Tip muzičkog plejera Fleš memorija Ukupni prostor za podatke 8 GB Integrisani čitač kartica Kompatibilne memorijske kartice MicroSD (TransFlash) Maksimalna veličina memorijske kartice 64 GB Displej Ekrani na dodir Displej LCD Dijagonala ekrana 2,03 cm (0.8") Rezolucije ekrana 128 x 64 piksela Formati datoteka Podržani zvučni formati FLAC,MP3,WAV,WMA Podržani video-formati Nisu podržani Podržani formati slika Nisu podržani Slušalice Mogućnost povezivanja slušalica 3,5 mm Audio Ugrađeni zvučnici Radiji FM radio Podržani opsezi FM FM opseg 87 - 108 MHz Broj prethodno podešenih stanica 20 Modovi snimanja Snimanje glasa Portovi i interfejsi Interfejs USB 2.0 Mreža Bluetooth Bluetooth verzija 2.1+EDR Opseg bluetootha 10 m Kamera Ugrađena kamera Menadžment potrošnje Mogućnost ponovnog punjenja Vreme neprekidnoe reprodukcije audia 10 č Tehnologija baterije Litijum-jon (Li-Ion) Trajanje baterije 140 mAh Vreme punjenja baterije 1,5 č Napon baterije 3,7 V Težina i dimenzije Težina 18 g Dubina 66 mm Visina 18 mm Širina 28 mm Sadržaj pakovanja Uključene slušalice Vodič za brzi početak Deklaracija Model Energy System Clip bluetooth zeleni 8GB mp3 player Naziv i vrsta robe MP3/MP4 playeri Uvoznik EWE COMP DOO BEOGRAD ZEMUN Zemlja porekla Tačan podatak o zemlji porekla će biti naveden na deklaraciji koju dobijate uz proizvod. Poslednje pregledani proizvodi (0) Energy System Clip bluetooth zeleni 8GB mp3 player 7.777 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 6.999 RSD (0) Acer OMW110 RGB gejmerski miš ljubičasti 3.199 RSD MP cena (0) Canon PFI-102 MBK ketridž mat crni 13.333 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 11.999 RSD (0) LC Power Gaming 988B Red Typhoon kućište crno 6.555 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 5.899 RSD (0) Canyon MW-21 1600DPI bežični optički miš crveni 899 RSD MP cena (2) S-BOX Kabl (669) kabl USB A (muški) na RS 232 2m 1.199 RSD MP cena (0) Deep Silver (PS4) 4 Dead Island 2 - Day One Edition igrica 9.999 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 8.999 RSD (0) 3G Weave case zelena zaštitna maska za mobilni iPhone 14 6.1 799 RSD MP cena (0) Numskull (PS4) Plate Up! Igrica 4.999 RSD MP cena (0) 3G Mercury preklopna futrola tamno plava za Realme C31 999 RSD MP cena (0) MSI GeForce RTX4070Ti GAMING X SLIM 12G grafička kartica 12GB GDDR6X 192bit 142.222 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 127.999 RSD (0) Sapphire AMD Radeon PulseR7 240 4GB GDDR3 (11216-35-20G) grafička karta 9.555 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 8.599 RSD (0) S-BOX Adapter (911) HDMI (muški) na VGA (ženski) I 3.5mm audio 2.099 RSD MP cena (0) CT7600X V2 gaming ready kompjuter AMD Ryzen 5 7600X 16GB 1TB SSD Radeon Graphics 700W 72.222 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 64.999 RSD (0) Fast Asia (OST00638) kabl USB A (Muški) na USB Mini-B (Muški) 1.8m crni 349 RSD MP cena (0) 3G Carbon Crystal (1121050) zaštitna maska za telefon iPhone 14 Pro 6.1" pink 499 RSD MP cena (0) Samsung EP-T2510-NBE kućni punjač 25W 3.999 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 3.599 RSD 20% (2) Tefal ULTIMATE FV9848 pegla 3200W 20% 23.333 RSD 18.666 RSD Akcijska cena Cena za online i gotovinu 16.799 RSD (0) Transcend 512GB ESD300S (TS512GESD300S) USB 10Gbps TypeC eksterni hard disk 7.777 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 6.999 RSD (0) Sonos SUB MINI bežični zvučnik crni 80.999 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 72.899 RSD (3) Gorenje SIH2800BF pegla 2800W 7.222 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 6.499 RSD (1) Kingston DataTraveler Kyson (DTKN/32GB) USB flash memorija 32GB 999 RSD MP cena (2) Xtrike Me GM510 USB RGB gejmerski miš crni 1.599 RSD MP cena (2) Dahua HAC-T1A21-0280B eyeball kamera HDCVI IR 2Mpx 3.899 RSD MP cena (0) Sencor SVX 043HF hepa filter za usisivač SVC 1035/38 899 RSD MP cena (0) Apple iPhone 15 Pro Max 256GB (MU7A3SX/A) plavi mobilni 6.7" Hexa Core Apple A17 Pro 8GB 256GB 48Mpx+12Mpx+12Mpx Dual Sim 222.989 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 200.690 RSD (0) Teracell Leather preklopna futrola za telefon Xiaomi Mi 10T Lite crna 1.499 RSD MP cena (0) Divoom Ditoo Pro (90100058208) bluetooth zvučnik zeleni 14.444 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 12.999 RSD (0) Apple AirPods Max (MGYJ3ZM/A) srebrne bluetooth slušalice 104.219 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 93.790 RSD (0) Xwave kabl za punjač USB A 2.0 (muški) na lightning (muški) 1.2m beli pvc 499 RSD MP cena (1) Moye Melody bluetooth zvučnik crni 4.222 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 3.799 RSD (0) CT 13700KF (34489) gejmerski kompjuter Intel 16-cores i7 13700KF 64GB 2TB SSD GeForce RTX4070Ti 850W 351.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 315.999 RSD (0) 3G (81920) kabl USB A 3.0 (muški) na USB B 3.0 (muški) 5m plavi 699 RSD MP cena (0) Electronic Arts (PS4) EA SPORTS: F1 24 igrica 11.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 9.999 RSD U pretprodaji od 06.03. do 31.05. (2) Stadler Form Peter Little ventilator beli 11.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 9.999 RSD 20% (0) Samsung Galaxy S23 FE 128GB krem mobilni 6.4" Octa Core Exynos 2200 8GB 128GB 50Mpx+8Mpx+12Mpx Dual Sim 20% 104.167 RSD 83.333 RSD Akcijska cena Cena za online i gotovinu 74.999 RSD (0) Gembird (CC-USB2R-AMmBM-2M-R) kabl USB A (muški) na micro USB (muški) 2m crveni 699 RSD MP cena (2) Transcend 4TB (TS4TSJ35T3) eksterni hard disk crni 18.488 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 16.639 RSD (0) Yealink UH34 Mono Teams crne 7.777 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 6.999 RSD (1) Remax RM-501 slušalice crne 999 RSD MP cena (0) HP 205A (CF530A) Black Toner za Stampac Color LaserJet Pro M180n, M181fw 7.888 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 7.099 RSD (0) Samsung 256GB BAR Plus (MUF-256BE4) USB flash memorija 8.666 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 7.799 RSD (0) Hoco EV35 TWS bele bluetooth slušalice 2.599 RSD MP cena (0) Gembird CC-SATAM-DATA-0.3M SATA kabl 0.3m 299 RSD MP cena (0) Hikvision DS-2CE76D3T-ITMF nadzorna kamera Dome 2Mpx 2.8mm 9.999 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 8.999 RSD (0) Microlab M100 zvučnici 2.1 crni 4.699 RSD MP cena (0) 3G Nano Silikon mint zaštitna maska za Honor X7 699 RSD MP cena (1) LC Power LC-M24-FHD-165-C-V2 VA zakrivljeni gejmerski monitor 23.6" 17.133 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 15.419 RSD (0) Teracell Flip Cover preklopna futrola za telefon Samsung A725F/A726B Galaxy A72 4G/5G (EU) roze 1.499 RSD MP cena (1) Midea AG-18NXD0.WIK inverter klima 18000 btu 109.400 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 92.990 RSD (0) Team Group 16GB C161 (TC16116GL01) USB flash memorija plava 899 RSD MP cena (0) Halnziye HY880 (303-0012) termalna pasta 2g 259 RSD MP cena (0) Asus Radeon RX 7700 XT OC (90YV0JZ0-M0NA00) grafička kartica 12GB GDDR6 192bit 78.888 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 70.999 RSD (0) Hama (200628) kabl USB-A (muški) na USB-A (zenski) 3.0 1.5m crni 1.199 RSD MP cena (0) Kodak Xtralife LR20/D 2 baterije D 899 RSD MP cena (2) Babyliss C459E stajler figaro 7.222 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 6.499 RSD (0) Canon C-EXV49 cyan toner 13.333 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 11.999 RSD (0) Xwave BT63 FM Transmiter Narandzasti 1.199 RSD MP cena (1) Xwave BT80 FM transmiter 3.555 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 3.199 RSD (0) Energy sistem Lol Roll Super Sonic dečije Bluetooth slušalice za telefon plave 4.999 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 4.499 RSD Nema na stanju! (0) Marvo Bluetooth SG 301 radio sat 2.499 RSD MP cena (1) Hisense 65U7KQ Smart ULED TV 65" 4K Ultra HD DVB-T2 141.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 126.999 RSD (0) Electronic Arts (XBOXONE) FIFA 23 igrica 9.999 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 8.999 RSD (6) LG 32LQ63006LA Smart TV 32" Full HD DVB-T2 31.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 27.999 RSD (0) Gembird (EG-PSU3-01) produžni kabl sa 3 utičnice ulaz (C14) 0.6m crni 999 RSD MP cena (0) Teracell Flip Cover crna preklopna futrola za Xiaomi 12/12x 799 RSD MP cena (0) TP-Link Deco M4 AC1200 Set Wireless Acces Point 867Mbps Dual Band 31.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 27.999 RSD (3) S-BOX PLB114B nosač za TV fiksni 40"-65" do 50kg 2.799 RSD MP cena (0) 3G Skin providna zaštitna maska za mobilni iPhone 14 6.1 499 RSD MP cena (0) Celly futrola cromo za iphone 12 i 12 pro u crnoj boji 1.499 RSD MP cena (0) Nintendo (Switch) Minecraft Legends - Deluxe Edition igrica 7.777 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 6.999 RSD (6) Allocacoc PowerCube (1407/DEEUPC) sivi produžni kabl 4 utičnice+2xUSB 3m 3.299 RSD MP cena (9) Tristar KW-2435 kuhinjska vaga 1.499 RSD MP cena (6) Microsoft Surface Headphone 2+ bežične slušalice crne 56.666 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 50.999 RSD (0) Teracell Giulietta mat pink zaštitna maska za telefon Galaxy S23 Plus 699 RSD MP cena (0) Kingston 4TB M.2 NVMe KC3000 series (SKC3000D/4096G) SSD disk PCIe Gen 4x4 54.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 48.699 RSD (1) Gorenje GECS6C70XC staklokeramički šporet 58.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 52.299 RSD (0) Fieldmann FDU 9004 pamučni filter za usisivač 999 RSD MP cena (0) Iiyama ProLite X3291HS-B1 IPS monitor 31.5" 38.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 34.299 RSD (0) Celly TCUSBC45W kućni punjač za mobilne telefone sa USB+USB tip C ulazom beli 6.666 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 5.999 RSD (0) Zeus MPI10-i323 mini PC Intel Core i3 1115G4 8GB 512GB Intel Uhd Graphics 46.666 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 41.999 RSD (0) Samsung EF-PS928-TEE zaštitna maska za telefon Samsung S24 Ultra ljubičasta 3.999 RSD MP cena (1) Samsung EP-T1510-NEW beli kućni punjač (adapter) za mobilne telefone USB C port 2.299 RSD MP cena (0) Extralink EX.1308 optički kabl duplex LC/APC-LC/APC FTTH G.657.A1 1m 719 RSD MP cena (5) Gemalto IDBridge CT30 Smart Card Reader 2.499 RSD MP cena (0) 3G Mercury ljubičasta preklopna futrola za Xiaomi 12/12x 599 RSD MP cena (0) Apple iPhone 14 256GB beli mobilni 6.1" Hexa Core A15 Bionic 6GB 256GB 12Mpx+12Mpx Dual Sim 150.434 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 135.390 RSD (0) 3G Carbon Crystal (1121044) zaštitna maska za telefon iPhone 14 6.1" pink 499 RSD MP cena (0) E-Green (OST03616) adapter Tip C (Muški) na HDMI (Ženski) + VGA (Žesnki) beli 4.499 RSD MP cena (0) Xiaomi plava zamenska silikonska narukvica za Mi Redmi Watch 3 1.699 RSD MP cena (0) Hama (205001) kabl HDMI (muški) na HDMI (muški) high speed 3m crni 799 RSD MP cena (0) HP Aruba AP-220-MNT-W1W (JW047A) nosač za Access Point 1.999 RSD MP cena (0) Candy CBL3519FW ugradni kombinovani frižider 60.555 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 54.499 RSD (0) Nintendo (Switch) Donkey Kong Country Freeze igrica za Switch 8.888 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 7.999 RSD (0) Commel c234-412 crni produžni kabl 3 utičnice+2xUSB sa sklopkom 16A 250V 3m 3.149 RSD MP cena (6) Hama 108714 Nosac za TV Fiksni 10-46" do 40Kg 1.199 RSD MP cena 20% (0) Philips S7885/50 aparat za brijanje 20% 29.167 RSD 23.333 RSD Akcijska cena Cena za online i gotovinu 20.999 RSD (0) MS (CE505A) zamenski toner za HP LaserJet štampače M401d,M425dw,M425dn,M401dn crni 1.999 RSD MP cena (4) Aoc 24P1 IPS monitor 23.8" 30.777 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 27.699 RSD (0) LC Power Cosmo Cool (LC-CC-360-LiCo) hladnjak za procesor 9.444 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 8.499 RSD (0) XLED LED traka (029834) 6W 4000K 20 lumena 5m kotur bela 2.499 RSD MP cena (0) Enchen Boost Set Black trimer za kosu 3.888 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 3.499 RSD (0) 3G Hanman Canvas roze preklopna futrola za Xiaomi Poco X4 Pro 5G 699 RSD MP cena (0) Kyocera TK-5270M magenta toner 22.222 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 19.999 RSD (0) 3G Frame Glitter crna zaštitna maska za Honor X7 699 RSD MP cena (0) Gembird (CCB-HDMIL-7.5M) kabl HDMI (muški) na HDMI (muški) 4K 7.5m crni 1.999 RSD MP cena (0) 3G Hanman Canvas roze preklopna futrola za Realme C30 1.499 RSD MP cena (0) Fast Asia (OST05358) kabl HDMI (Muški) + USB 2.0 (Muski) na Display Port (Muski) 1.8m crni 8.333 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 7.499 RSD (0) Hoco M57 Sky Sound slušalice crne 599 RSD MP cena (0) Xwave (24041) mrežni kabl 6E (10/100/1000) 0.5m tamno plavi 199 RSD MP cena (0) 3G Carbon Crystal (1121042) zaštitna maska za telefon iPhone 14 6.1" bela 499 RSD MP cena (0) 4Print (CF279A) zamenski toner za toner za HP štampače M12A/M12W/MFP crni 1.199 RSD MP cena (5) Xwave BT63 FM Transmiter Plavi 1.099 RSD MP cena (1) White Shark GE 537 BLACKBIRD gejmerske bubice sa mikrofonom crne 3.499 RSD MP cena (1) Trust gejmerske slušalice sa mikrofonom GXT 323 CARUS crne 3.999 RSD MP cena (0) Focus Home Interactive (PS5) Snowrunner igrica 4.999 RSD MP cena (0) HP 507A (CE402A) žuti toner za M551 36.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 32.499 RSD (0) Kingston DDR4 32GB 3600MHz Fury Beat RGB (KF436C18BB2A/32) memorija za desktop 12.166 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 10.949 RSD (0) Kingston DDR4 8GB 3600MHz Fury Beast RGB Limited Edition (KF436C17BWA/8) memorija za desktop 4.199 RSD MP cena (5) Marvo Z FIT PRO G1W WH RGB bežični gejmerski miš beli 9.444 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 8.499 RSD (0) Stars Solutions (31631) mrežni kabl (LAN) Cat5e 3m beli 249 RSD MP cena (0) Mikrotik (cAPGi-5HaxD2HaxD) cAP ax RouterOS L4 plafonski/zidni access point 23.555 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 21.199 RSD (2) Commel (c49112-2) trostruki kombinovani razdelnik 2xEuro crni 499 RSD MP cena (1) S-link SL-EC40T kućni punjač za telefon 12W 5V 2.4A+kabl USB C 1.649 RSD MP cena (0) Socomec NeTYS PL 800VA/480W 230V 50/60Hz STEPWAVE USB UPS uređaj 16.666 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 14.999 RSD (0) LDNIO SY03 kabl za punjač USB A (muški) na micro USB (muški) 1m beli 599 RSD MP cena (1) Logitech Pebble2 Wireless Combo US bežični komplet tastatura+miš bela 11.777 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 10.599 RSD (0) Power Color RX7600XT Hellhoound (RX7600XT 16G-L/OC) grafička kartica 16GB GDDR6 128bit 61.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 54.999 RSD (0) SanDisk 256GB Cruzer Ultra (SDCZ48-256G-U46) USB flash memorija crni 3.888 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 3.499 RSD (5) Jojo s Bizarre Adventure: Eyes Of Heaven Igra za PS4 2.499 RSD MP cena (0) Philips TAT3508BK/00 TWS crne bežične slušalice 11.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 9.999 RSD (0) Home FK 37/GY grejalica sa ventilatorom 2000 W 3.399 RSD MP cena

Nove knjige tvrd povez Bogdan Čiplić: IZABRANA DELA, 1. kolo u 6 tomova * * * STRAVIČNA ZVONA ĐURA JAKŠIĆ NA VELIKO I NA MALO PESME IZABRANE DRAME TRAGOM „MEZIMČETA SRBSKOG” * * * Izdavači: BANATSKI KULTURNI CENTAR Novo Miloševo i KULTURNI CENTAR VOJVODINE „MILOŠ CRNJANSKI“ Novi Sad Za izdavače: Radovan Vlahović, Nenad Šaponja Uredništvo: Bojana Popović, Milivoj Nenin, Radovan Vlahović Saradnici: Viktor Škorić: Milana Poučki: Nenad Stanojević, Gordana Svilengaćin U suizdavaštvu Banatskog kulturnog centra i Kulturnog centra Vojvodine „Miloš Crnjanski” objavljena su Izabrana dela Bogdana Čiplića u 6 tomova. Uređivački odbor činili su prof. dr Milivoj Nenin, Radovan Vlahović i dr Bojana Popović, sa saradnicima: msr Nenad Stanojević, msr Viktor Škorić, msr Gordana Svilengaćin, msr Milana Poučki. Izdanje Izabranih dela sastoji se od dva romana, knjige izabranih priča, knjige izabranih pesama, knjige izabranih drama i knjige pozorišnih memoara: Stravična zvona (priredio Viktor Škorić, a prvi put objavljena u izdanju subotičke Minerve 1958. godine) zbirka je pripovedaka heterogene tematike. Čiplić je pripovetke koncipirao počevši od onih koje se vezuju za okupaciju Jugoslavije, preko onih koje se bave partizanskim otporom, da bi u drugom delu svoje zbirke dao prostora onima koje vremenski nisu obeležene, ali se s pravom može reći da govore o mirnodopskim vremenima na prostoru Vojvodine pre i posle rata. Budući da obuhvata dva potpuno suprotna koncepta vremena i života, Čiplić je svoje pripovetke organizovao kao postupno udaljavanje od ratnog vihora i okretanje ka miru, životu, zemlji i napredku. (Iz predgovora, Viktor Škorić). Đura Jakšić, romansirana biografija (priredio Nenad Stanojević). Kao književnik i upravnik Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu, Bogdan Čiplić nije mogao da zaobiđe stvaralaštvo Đure Jakšića, međutim, odluku da napiše roman o njemu, verovatno, donosi, kad je delo uspelo, onaj deo autorovog bića koji, tragajući za odgovorima i sam biva izazvan tematikom i ličnošću koja, na osnovu određenih sličnosti i podudarnosti sa autorom, pojačava sposobnost razumevanja, dubokog razumevanja psihologije i sopstvene ličnosti – razumevanja koje je amalgam saučestvovanja na podlozi znanja i prepoznavanja, i kritike trenutka u kojem autor živi i radi… (Iz predgovora). Na veliko i malo (priredila Milana Poučki), je roman sačinjen od petnaest glava unutar kojih se priča razvrstava i deli u nekoliko poglavlja, no iako ne previše obimno, ovo delo obiluje mnoštvom likova, događaja i zapleta, ali ono što prednjači kao dominantna atmosfera i nota jesu boje i mirisi jeseni – dani su kišoviti, putevi blatnjavi, sunce je zaklonilo mesec, te deluje da noć traje i kada svane, a bez obzira da li se junaci ovog romana nalaze na odmoru i letovanju, ili se kreću unutar poznate i monotone svakodnevnice, njihovo psihološko stanje i svest aludiraju na tmurni novembar… (Iz predgovora). Pesme (priredila Gordana Svilengaćin). Pod klobukom uobičajenog i svakodnevnog, Čiplić u svojim delima daje sliku vojvođanske ravnice uronjene u tradicionalno, starinsko i večno. Njegov svet je svet plodnih njiva i blatnjavih seoskih drumova, paorski i gavanski, uvek isti, a nikada do kraja istražen i otkriven. Prema sopstvenim rečima ‘sav ogrezao detinjstvom i mladištvom u ravničarsko podneblje i mentalitet’, zaglibljen u mutne vode Tisine, Čiplić je čitavo svoje delo izvezao nitima od nostalgije i melanholije, s tek po kojim zrncetom ironije, pa ih pažljivo utkao na đerđefom zategnute ravničarske predele – šire od onih koje oko može da sagleda, ljudske sudbine – nedokučive u svojoj jednostavnosti i život – stariji od njega samog… (Iz predgovora). Izabrane drame (priredila Bojana Popović). Bogdan Čiplić dočarava nam u dramama nekadašnju Vojvodinu, donosi jednu specifičnu atmosferu, najčešće palanačku i seosku, dah ravnice i nekog drukčijeg vremena. Uspešno slika mentalitet ljudi u Vojvodini, njihov suživot u multinacionalnim sredinama, često mirniji i stišaniji temperament. U skoro svakoj drami prisutan je humor i mnoštvo likova iz građanskog i nižeg staleža. Čiplić nije pisao drame za čitanje, već je on, dok je stvarao tekst, imao na umu glumca koji će igrati njegov lik. Jasno je da su njegove literarne pretenzije bile mnogo manje od pozorišnih, jer je gotovo bio opčinjen teatrom još od najranijeg detinjstva… (Iz predgovora). Tragom ‘Mezimčeta srbskog’ (priredila Bojana Popović) žanrovski se može odrediti kao memoar. Na više mesta u knjizi Čiplić ističe da je samo na mestima gde je to bilo neophodno koristio istorijske podatke, da on nije pisac monografije i da knjiga nije prava istorija Srpskog narodnog pozorišta, već njegova lična knjiga o pozorištu. U knjizi piše o tradiciji pozorišta, ali i o pozorišnoj tradiciji svoje porodice, kao i o svojim vezama sa pozorištem. Verovao je da ga poznaje dobro jer je o njemu pisao prvo kao pozorišni kritičar, zatim je postao pisac čije se delo u njemu igralo, pa onda i sekretar, dramaturg i upravnik. (Iz predgovora) Svaka knjiga ima predgovor novog čitanja i tumačenja dela mladih priređivača. Knjige su formata 125 x 195, u tvrdom povezu i u kutiji kompleta koji je štampan u tiražu od 300 primeraka. Bogdan Čiplić (Novi Bečej, 2. novembar 1910 – Beograd, 23. jun 1989) bio je srpski književnik, prevodilac i upravnik Srpskog narodnog pozorišta. Objavio je preko dvadeset knjiga pesama i devet romana. Njegova dela prikazivana su na radiju, televiziji i u pozorištima. Diplomirao je etnologiju na Filozofskom fakultetu u Beogradu (1928–1932). Radio je kao asistent na etnološkoj katedri Filozofskog fakulteta u Beogradu. U periodu od 1935. do 1945. bio je gimnazijski profesor u Temišvaru, Velikoj Kikindi i u Novom Sadu. Od 1. avgusta 1947. do 1. decembra 1949. bio je upravnik Srpskog narodnog pozorišta. 1949. napustio je službu i Novi Sad i postao profesionalni književnik u Beogradu. Bio je dopisnik dnevnih listova „Jugoslovenski dnevnik”, „Politika”, „Dan”, „Slobodna Vojvodina”. Uređivao je časopis „Naša scena” i od 1956. do 1964. bio je zaposlen kao lektor i urednik beogradskih „Večernjih novosti“. Pisao je drame i pozorišne kritike skoro četrdeset godina. U svojim dramama dočarao je nekadašnju Vojvodinu, najčešće palanačku i seosku, duh ravnice, mentalitet ljudi u Vojvodini i njihov suživot u multinacionalnim sredinama. Njegove drame igrane su u Srpskom narodnom pozorištu od 1948. do 1971. Na repertoaru Srpskog narodnog pozorišta bila je Čiplićeva dramatizacija Sremčevog dela Pop Ćira i pop Spira (17. mart 1949), kao i pozorišni komadi Nad popom popa (28. maj 1954), Varalica u Bečeju (24. novembar 1961), Traktat o sluškinjama (8. novembar 1966) i Kaplar i car (25. maj 1971). Poslednje godine života proveo je kao slobodan umetnik, bavio se više slikanjem nego pisanjem. Svu svoju skromnu imovinu ostavio je Osnovnoj školi „Miloje Čiplić“ u Novom Bečeju. Knjige i rukopise (imao je tri knjige u rukopisu) ostavio je Matici srpskoj. Umro je u Beogradu 1989. godine, u 79. godini života i sahranjen je u Beogradu. Krajem jula 1989. godine izvršena je ekshumacija i sahranjen je, po ličnoj želji, u porodičnoj grobnici. Vojvođanski pisci Avangarda MG100

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Kod par knjiga knjizski blokovi imaju malo neke pegice, ali nista strasno! Sve ostalo uredno! 1. DECA 203 str. 2. EXPONTO, NEMIRI, LIRIKA 263 str. 3. GOSPOĐICA 214 str. 4. ISTORIJA I LEGENDA 214 str. 5. JELENA, ŽENA KOJE NEMA 287 str. 6. KUĆA NA OSAMI 225 str. 7. NA DRINI ĆUPRIJA 395 str. 8. NEMIRNA GODINA 359 str. 9. OMERPAŠA LATAS 313 str. 10. PROKLETA AVLIJA 121 str. 11. STAZE, LICA, PREDELI 255 str. 12. .ŽEĐ 265 str 13. UMETNIK I NJEGOVO DELO 300 str. 14. ZNAKOVI 313 str. 15, TRAVNIČKA HRONIKA 525 str. 16. Znakovi pored puta Ivo Andrić (Dolac, kod Travnika, 9. oktobar 1892 — Beograd, 13. mart 1975) bio je srpski i jugoslovenski književnik i diplomata Kraljevine Jugoslavije.[a] Godine 1961. dobio je Nobelovu nagradu za književnost „za epsku snagu kojom je oblikovao teme i prikazao sudbine ljudi tokom istorije svoje zemlje“.[5] Kao gimnazijalac, Andrić je bio pripadnik naprednog revolucionarnog pokreta protiv Austrougarske vlasti Mlada Bosna i strastveni borac za oslobođenje južnoslovenskih naroda od Austrougarske monarhije. U austrijskom Gracu je diplomirao i doktorirao, a vreme između dva svetska rata proveo je u službi u konzulatima i poslanstvima Kraljevine Jugoslavije u Rimu, Bukureštu, Gracu, Parizu, Madridu, Briselu, Ženevi i Berlinu.[6] Bio je član Srpske akademije nauka i umetnosti u koju je primljen 1926. godine. Njegova najpoznatija dela su pored romana Na Drini ćuprija i Travnička hronika, Prokleta avlija, Gospođica i Jelena, žena koje nema. U svojim delima se uglavnom bavio opisivanjem života u Bosni za vreme osmanske vlasti. U Beogradu je osnovana Zadužbina Ive Andrića, prva i najvažnija odredba piščeve oporuke bila je da se njegova zaostavština sačuva kao celina i da se, kao legat odnosno, zadužbina, nameni za opšte kulturne i humanitarne potrebe. Na osnovu piščeve testamentarne volje, svake godine dodeljuje se Andrićeva nagrada za priču ili zbirku priča napisanu na srpskom jeziku Ivo Andrić je rođen 9. oktobra ili 10. oktobra 1892. godine[7][8][9] u Docu pored Travnika u tadašnjoj Austrougarskoj od oca Antuna Andrića (1863—1896)[10], školskog poslužitelja, i majke Katarine Andrić (rođena Pejić). Budući veliki pisac se rodio u Docu sticajem okolnosti, dok mu je majka boravila u gostima kod rodbine. Andrić je kao dvogodišnji dečak ostao bez oca koji je umro od posledica tuberkuloze. Ostavši bez muža i suočavajući se sa besparicom, Ivina majka je zajedno sa sinom prešla da živi kod svojih roditelja u Višegrad gde je mladi Andrić proveo detinjstvo i završio osnovnu školu.[11][12][13][14] Andrić je 1903. godine upisao sarajevsku Veliku gimnaziju, najstariju bosansko-hercegovačku srednju školu. Za gimnazijskih dana, Andrić počinje da piše poeziju i 1911. godine u „Bosanskoj vili“ objavljuje svoju prvu pesmu „U sumrak“.[15] Kao gimnazijalac, Andrić je bio vatreni pobornik integralnog jugoslovenstva, pripadnik naprednog nacionalističkog pokreta Mlada Bosna i strastveni borac za oslobođenje južnoslovenskih naroda od Austrougarske monarhije.[16] Dobivši stipendiju hrvatskog kulturno-prosvetnog društva „Napredak“, Andrić oktobra meseca 1912. godine započinje studije slovenske književnosti i istorije na Mudroslovnom fakultetu Kraljevskog sveučilišta u Zagrebu. Naredne godine prelazi na Bečki univerzitet ali mu bečka klima ne prija i on, nasledno opterećen osetljivim plućima, često boluje od upala. Obraća se za pomoć svom gimnazijskom profesoru, Tugomiru Alaupoviću, i već sledeće godine prelazi na Filozofski fakultet Jagelonskog univerziteta u Krakovu. U Krakovu je stanovao kod porodice čija je ćerka Jelena Ižikovska mogla da bude prototip za „Jelenu, ženu koje nema”.[17] Prvi svetski rat Godine 1914, na vest o sarajevskom atentatu i pogibiji Nadvojvode Franca Ferdinanda, Andrić pakuje svoje studentske kofere, napušta Krakov i dolazi u Split. Odmah po dolasku u Split, sredinom jula, austrijska policija ga hapsi i odvodi prvo u šibensku, a potom u mariborsku tamnicu u kojoj će, kao politički zatvorenik i pripadnik Mlade Bosne, ostati do marta 1915. godine. Za vreme boravka u mariborskom zatvoru, Andrić je intenzivno pisao pesme u prozi.[18] Po izlasku iz zatvora, Andriću je bio određen kućni pritvor u Ovčarevu i Zenici u kojem je ostao sve do leta 1917. godine, kada je objavljena opšta amnestija, posle čega se vratio u Višegrad. Između dva rata Nakon izlaska iz kućnog pritvora zbog ponovljene bolesti pluća, odlazi na lečenje u Zagreb, u Bolnicu Milosrdnih sestara gde dovršava knjigu stihova u prozi koja će pod nazivom „Ex Ponto“ biti objavljena u Zagrebu 1918. godine. Nezadovoljan posleratnom atmosferom u Zagrebu, Andrić ponovo moli pomoć Tugomira Alaupovića, i već početkom oktobra 1919. godine počinje da radi kao činovnik u Ministarstvu vera u Beogradu. Beograd ga je srdačno prihvatio i on intenzivno učestvuje u književnom životu prestonice, družeći se sa Milošem Crnjanskim, Stanislavom Vinaverom, Simom Pandurovićem, Sibetom Miličićem i drugim piscima koji se okupljaju oko kafane „Moskva“. Ivo Andrić u svom domu u Beogradu koji je pretvoren u Spomen-muzej Ive Andrića. Andrić je imao veoma uspešnu diplomatsku karijeru: godine 1920. bio je postavljen za činovnika u poslanstvu u Vatikanu, a potom je radio kao diplomata u konzulatima u Bukureštu, Trstu i Gracu.[19] U to vreme objavio je zbirku pesama u prozi „Nemiri“, pripovetke „Ćorkan i Švabica“, „Mustafa Madžar“, „Ljubav u kasabi“, „U musafirhani“ i ciklus pesama „Šta sanjam i šta mi se događa“. U junu 1924. godine je na Univerzitetu u Gracu odbranio doktorsku tezu „Razvoj duhovnog života u Bosni pod uticajem turske vladavine“ (Die Entwicklung des geistigen Lebens in Bosnien unter der Einwirkung der türkischen Herrschaft). Na predlog Bogdana Popovića i Slobodana Jovanovića, 1926. godine, Ivo Andrić biva primljen za člana Srpske kraljevske akademije, a iste godine u Srpskom književnom glasniku objavljuje pripovetku „Mara milosnica“. Tokom 1927. godine radio je u konzulatima u Marselju i Parizu, a naredne godine u poslanstvu u Madridu. Iste godine objavljena je njegova pripovetka „Most na Žepi“. Od 1930. do 1933. godine bio je sekretar stalne delegacije Kraljevine Jugoslavije pri Društvu naroda u Ženevi. 1934. godine postaje urednik Srpskog književnog glasnika i u njemu objavljuje pripovetke „Olujaci“, „Žeđ“ i prvi deo triptiha „Jelena, žena koje nema“. Po dolasku Milana Stojadinovića na mesto predsednika vlade i ministra inostranih poslova, jula 1935. je postavljen za vršioca dužnosti načelnika Političkog odeljenja Ministarstva unutrašnjih poslova.[20] U vladi Milana Stojadinovića više od dve godine, od 1937. do 1939, obavljao je dužnost zamenika ministra inostranih poslova.[21] Ivo je 16. februara 1939. na godišnjoj skupštini Srpske kraljevske akademije, na predlog profesora Bogdana Popovića, slikara Uroša Predića i vajara Đorđa Jovanovića, izabran jednoglasno u zvanje redovnog člana Akademije.[22] Diplomatska karijera Ive Andrića tokom 1939. godine doživljava vrhunac: prvog aprila izdato je saopštenje da je Ivo Andrić postavljen za opunomoćenog ministra i izvanrednog poslanika Kraljevine Jugoslavije u Berlinu.[23] Andrić stiže u Berlin 12. aprila, a 19. aprila predaje akreditive kancelaru Rajha – Adolfu Hitleru.[24] Drugi svetski rat U jesen, pošto su Nemci okupirali Poljsku i mnoge naučnike i umetnike odveli u logore, Andrić interveniše kod nemačkih vlasti da se zarobljeništva spasu mnogi od njih. Zbog neslaganja sa politikom vlade u rano proleće 1941. godine Andrić nadležnima u Beogradu podnosi ostavku na mesto ambasadora, ali njegov predlog nije prihvaćen i 25. marta u Beču, kao zvanični predstavnik Jugoslavije prisustvuje potpisivanju Trojnog pakta. Dan posle bombardovanja Beograda, 7. aprila, Andrić sa osobljem napušta Berlin. Naredna dva meseca su proveli na Bodenskom jezeru. Odbio je da se skloni u Švajcarsku,[25] i sa osobljem i članovima njihovih porodica, 1. juna 1941. je specijalnim vozom doputovao u Beograd, čime se završila njegova diplomatska karijera. Novembra 1941. je penzionisan na sopstveni zahtev, mada je odbio da prima penziju.[26] Rat provodi u Beogradu u izolaciji. Odbija da potpiše Apel srpskom narodu kojim se osuđuje otpor okupatoru.[27] Iz moralnih razloga je odbio poziv kulturnih radnika, da se njegove pripovetke uključe u „Antologiju savremene srpske pripovetke“ za vreme dok „narod pati i strada“: „Kao srpski pripovedač, kao dugogodišnji saradnik Srpske književne zadruge i član njenog bivšeg Književnog odbora, ja bih se u normalnim prilikama, razumljivo, odazvao ovom pozivu. Danas mi to nije moguće, jer u sadašnjim izuzetnim prilikama, ne želim i ne mogu da učestvujem u ni u kakvim publikacijama, ni sa novim, ni sa ranije već objavljenim svojim radovima.” U tišini svoje iznajmljene sobe u Prizrenskoj ulici, piše prvo roman Travnička hronika, a krajem 1944. godine okončava i roman Na Drini ćuprija. Oba romana objaviće u Beogradu nekoliko meseci po završetku rata. Krajem 1945. godine u Sarajevu izlazi i roman Gospođica.[28] Nakon rata Andrićev grob u Aleji zaslužnih građana na beogradskom Novom groblju. Godine 1946. postaje predsednik Saveza književnika Jugoslavije.[26] Tokom 1946. godine objavljuje „Pismo iz 1920. godine“. Između 1947. i 1953. godine objavljuje pripovetke „Priča o vezirovom slonu“, nekoliko tekstova o Vuku Karadžiću i Njegošu, „Priča o kmetu Simanu“, „Bife Titanik“, „Znakovi“, „Na sunčanoj strani“, „Na obali“, „Pod Grabićem“, „Zeko“, „Aska i vuk“, „Nemirna godina“ i „Lica“. Godine 1954, postao je član Komunističke partije Jugoslavije. Potpisao je Novosadski dogovor o srpskohrvatskom književnom jeziku. Roman „Prokleta avlija“ je štampao u Matici srpskoj 1954. godine. Oženio se 1958. godine kostimografom Narodnog pozorišta iz Beograda, Milicom Babić, udovicom Andrićevog prijatelja, Nenada Jovanovića.[29] Nobelov komitet 1961. godine dodeljuje Andriću Nobelovu nagradu za književnost „za epsku snagu kojom je oblikovao teme i prikazao sudbine ljudi tokom istorije svoje zemlje“. Besedom „O priči i pričanju“ se 10. decembra 1961. godine zahvalio na priznanju. Andrić je novčanu nagradu od milion dolara dobijenu osvajanjem Nobelove nagrade u potpunosti poklonio za razvoj bibliotekarstva u Bosni i Hercegovini.[30] Dana 16. marta 1968. Andrićeva supruga Milica umire u porodičnoj kući u Herceg Novom. Sledećih nekoliko godina Andrić nastoji da svoje društvene aktivnosti svede na najmanju moguću meru, mnogo čita i malo piše. Zdravlje ga polako izdaje i on često boravi u bolnicama i banjama na lečenju. Bio je član Upravnog odbora Srpske književne zadruge od 1936. do 1939. i od 1945. do smrti 1975. godine.[31] Andrić umire 13. marta 1975. godine na Vojnomedicinskoj akademiji u Beogradu. Sahranjen je na Novom groblju u Aleji zaslužnih građana. Književni rad Andrić je u književnost ušao pesmama u prozi „U sumrak“ i „Blaga i dobra mesečina“ objavljenim u „Bosanskoj vili“ 1911. godine.[32] Pred Prvi svetski rat, u junu 1914. godine, u zborniku Hrvatska mlada lirika objavljeno je šest Andrićevih pesama u prozi („Lanjska pjesma“, „Strofe u noći“, „Tama“, „Potonulo“, „Jadni nemir“ i „Noć crvenih zvijezda“).[32] Prvu knjigu stihova u prozi - „Ex Ponto“ - Andrić je objavio 1918. godine u Zagrebu, a zbirku „Nemiri“ štampao je u Beogradu 1920. godine.[33] Spomenik Ivi Andriću u Beogradu Andrićevo delo možemo podeliti u nekoliko tematsko-žanrovskih celina. U prvoj fazi, koju obeležavaju lirika i pesme u prozi (Ex Ponto, Nemiri), Andrićev iskaz o svetu obojen je ličnim egzistencijalno-spiritualnim traganjem koje je delimično bilo podstaknuto i lektirom koju je u to vreme čitao (Kirkegor na primer). Mišljenja kritike o umetničkim dosezima tih ranih radova podeljena su: dok srpski kritičar Nikola Mirković u njima gleda vrhunsko Andrićevo stvaralaštvo, hrvatski književni istoričar Tomislav Ladan smatra da se radi o nevažnim adolescentskim nemirima koji odražavaju piščevu nezrelost i nemaju dublje ni univerzalnije vrednosti. Druga faza, koja traje do Drugog svetskog rata, obeležena je Andrićevim okretanjem pripovedačkoj prozi i, na jezičkom planu, definitivnim prelaskom na srpsku ekavicu. Po opštem priznanju, u većini pripovedaka Andrić je našao sebe, pa ta zrela faza spada u umetnički najproduktivnije, s većinom Andrićevih najcenjenijih priča. Pisac nije bio sklon književnim eksperimentima koji su dominirali u to doba, nego je u klasičnoj tradiciji realizma 19. veka, plastičnim opisima oblikovao svoju vizuru Bosne kao razmeđa istoka i zapada, natopljenu iracionalizmom, konfesionalnim animozitetom i emocionalnim erupcijama. Ličnosti su pripadnici sve četiri etničko-konfesionalne zajednice (Muslimani, Jevreji, Hrvati, Srbi – uglavnom prozvani po konfesionalnim, često pejorativnim imenima (Vlasi, Turci)), uz pojave stranaca ili manjina (Jevreji, strani činovnici), a vremensko razdoblje pokriva uglavnom 19. vek, ali i prethodne vekove, kao i 20. Treća faza obeležena je obimnijim delima, romanima Na Drini ćuprija, Travnička hronika, Gospođica i nedovršenim delom Omerpaša Latas, kao i pripovetkom Prokleta avlija. Radnja većine ovih dela je uglavnom smeštena u Bosni, u njenu prošlost ili u narativni spoj prošlosti i sadašnjosti gde je pisac, na zasadama franjevačkih letopisa i spore, sentencama protkane naracije, uspeo da kreira upečatljiv svet „Orijenta u Evropi“. Piščevo se pripovedanje u navedenim delima odlikuje uverljivo dočaranom atmosferom, upečatljivim opisima okoline i ponašanja i psihološkim poniranjem. Osim tih dela, autor je u ovom periodu objavio i niz pripovedaka, putopisne i esejističke proze i poznato i često citirano delo, zbirku aforističkih zapisa Znakovi pored puta (posthumno izdato), nesumnjivo jedno od Andrićevih najvrednijih dela. Andrić o umetnosti Ivo Andrić 1922. godine Svoje shvatanje smisla i suštine umetnosti Andrić je izlagao, bilo u posebnim napisima bilo implicitno, u pojedinim pasažima svog umetničkog dela. U tom pogledu posebno se ističe njegov esej Razgovor sa Gojom, pripovetka Aska i vuk, beseda povodom dobijanja Nobelove nagrade, „O priči i pričanju“ i zbirka aforističkih zapisa „Znakovi pored puta“. Umetničko stvaranje je po Andriću složen i naporan čin koji se vrši po diktatu čovekove nagonske potrebe za stvaranjem. U osnovi nagonska, čovekova potreba za lepotom odbrana je od umiranja i zaborava; ona je dijalektička suprotnost zakonima prolaznosti. U igri jagnjeta iz alegorijske pripovetke Aska i vuk simbolizovan je umetnički nagon čovekov kao „instinktivan otpor protiv smrti i nestajanja“ koji „u svojim najvišim oblicima i dometima poprima oblik samog života“. Umetnost i volja za otporom, kazuje Andrić na kraju ove pripovetke, pobeđuje sve, pa i samu smrt, a svako pravo umetničko delo čovekova je pobeda nad prolaznošću i trošnošću života. Život je Andrićevom delu divno čudo koje se neprestano troši i osipa, dok umetnička dela imaju trajnu vrednost i ne znaju za smrt i umiranje. Stvaralački akt, po Andrićevom shvatanju, nije prost reproduktivan čin kojim se gola fotografije unosi u umetničko dela. Umetnost, istina, mora da ima dubokih veza sa životom, ali umetnik od materijala koji mu pruža život stvara nova dela koja imaju trajnu lepotu i neprolazan značaj. Fenomen stvaralaštva ogleda se u tome što umetnici izdvajaju iz života samo one pojave koje imaju opštije i dublje značenje. Dajući takvim pojavama umetnički oblik, umetnici ih pojačavaju „jedva primetno za jednu liniju ili jednu nijansu u boji“, stvarajući umetničku lepotu koja otada sama nastavlja svoju slobodnu sudbinu. Sve što u životu postoji kao lepota – delo je čovekovih ruku i njegova duha. Sastavni je deo „života i autentičan oblik ljudskog ispoljavanja“, stvoren za jedan lepši i trajniji život. Mostovi i arhitektonske građevine najbolje ilustruju Andrićevo shvatanje trajnosti lepote koju čovek stvara. Anonimni neimar iz Mosta na Žepi spasava se od zaborava time što svoju stvaralačku viziju prenosi u kamenu lepotu luka razapetog nad obalama pod kojima kao prolaznost protiču hučne vode Žepe. Funkcija umetnosti je i u naporu umetnika da svoje delo uključi u trajne tokove života, da čoveka izvede iz „uskog kruga ... samoće i uvede ga u prostran i veličanstven svet ljudske zajednice“. Postojanje zla u čoveku i životu ne sme da zaplaši umetnika niti da ga odvede u beznađe. I zlo i dobro, kao dijalektičke autonomne sile, samo su latentnost života i ljudske prirode. Dužnost je umetnika da otkriva i jedno i drugo, ali, istovremeno, i da svojim delom utire put spoznaji da je moguće pobediti zlo i stvoriti život zasnovan na dobroti i pravdi. Umetnost je dužna da čoveku otkriva lepotu napora podvižnika koji koračaju ispred savremenika i predosećaju buduće tokove života. Tako umetnost stalno otvara perspektive životu pojedinaca, naroda i čovečanstva, u podvizima i porazima onih koji su prethodili umetnost nalazi nataložena iskustva čovečanstva. Prohujala stoleća sublimišu čovekovo iskustvo oko nekolikih legendi, koje potom inspirišu umetnika. Smisao savremenosti je u stvaralačkom prenošenju iskustva prošlosti u one vrednosti savremenog stvaranja koje će, nadživljavajući nas, korisno poslužiti potomcima. „Samo neuki, nerazumni ljudi – kaže Andrić – mogu da smatraju i da je prošlost mrtva i neprolaznim zidom zauvek odvojena od sadašnjice. Istina je, naprotiv, da je sve ono što je čovek mislio i osećao i radio neraskidivo utkao u ono što mi danas mislimo, osećamo i radimo. Unositi svetlost naučne istine u događaje prošlosti, znači služiti sadašnjosti“. Svrha umetnosti je u povezivanju prošlosti, sadašnjosti i budućnosti, u povezivanju „suprotnih obala života, u prostoru, u vremenu, u duhu“. Po Andrićevom shvatanju umetnik je i vesnik istine, a njegovo delo poruka kojom se iskazuje složena stvarnost ljudske istorije. On je „jedan od bezbrojnih neimara koji rade na složenom zadatku življenja, otkrivanja i izgrađivanja života“. Opisujući svoje stvaralačke trenutke, Andrić kazuje: „Ni traga da se vratim sebi. Samo da mogu, kao surovo drvo i studen metal, u službi ljudske slabosti i veličine, u zvuk da se pretvorim i da ljudima i njihovoj zemlji potpuno razumno prenesem bezimene melodije života ...“ Govoreći o opasnostima koje vrebaju umetnika, Andrić posebno upozorava na formalizam reči i dela: „Beskrajno nagomilavanje velikih reči sve nam manje kazuje što se više ponavlja i pod njim izdišu istina i lepota kao robinje“. Najdublji poraz doživljuje onaj umetnik koji smatra da „prasak reči i vitlanje slika mogu biti umetnička lepota. Istina, svakom pravom umetničkom delu potreban je i estetski sjaj, ali on se ostvaruje samo u jednostavnosti. „Savršenstvo izražavanja forme – kaže Andrić – služba je sadržini“. Pružajući „zadovoljstvo bez patnje i dobro bez zla“, umetničko delo će pružiti čoveku najviši vid života – česta je poruka Andrićevog dela. Andrićeva vizija harmoničnog života budućeg čovečanstva zasnovana je upravo na uverenju da će umetnička lepota uništiti zlo i izmiriti protivrečnosti čovekovog bitisanja. Napomena: Tekst ovog članka je delom, ili u potpunosti, prvobitno bio preuzet sa prezentacije Znanje.org uz odobrenje. Umetnički postupak Poštanska marka s likom Ive Andrića, deo serije maraka pod imenom „Velikani srpske književnosti“ koju je izdala Srbijamarka, PTT Srbija, 2010. godine U načinu izgrađivanja likova i umetničkom postupku pri oblikovanju svojih misli o životu i ljudima, Andrić se ne odvaja od najlepših tradicija škole realističke književnosti, iako takav njegov postupak ne znači i ponavljanje tradicionalnih realističkih manira.[34] Njegove slike života nisu samo realistički izraz određene životne i istorijske stvarnosti, jer on u njih utkiva i znatno šira uopštavanja i opštija, gotovo trajna životna značenja. Legendarni bosanski junak Alija Đerzelez nije samo tip osmanlijskog pustolova i avanturiste, već i večiti čovek pred večitim problemom žene. Tamnica iz pripovetke Prokleta avlija ima znatno šire značenje: ona je izvan vremena i mesta kojima ih je pisac lokalizovao. Iako se u Andrićevom književnom delu najčešće javlja Bosna, gotovo svi njeni likovi se izdižu izvan životnog kruga u kome ih pisac nalazi. Andrić, prirodno, nikada ne izneverava tipičnost sredine i vremena, ali on pri tom tako kompleksne ličnosti ume da dogradi i u njima podvuče ono što je opštije i životno šire od osobenosti određenih konkretnom sredinom i vremenom. Ono po čemu se Andrić naročito ističe u srpskoj savremenoj književnosti, to su vanredne analize i psihološka sagledavanja onih čovekovih stanja koja su u srpskoj književnosti, do njega, bila izvan značajnih literarnih interesovanja. Njega najviše zanima onaj tamni i neizrecivi nagon u čoveku, koji je izvan domašaja njegove svesti i volje. Polazeći od nekih savremenih postavki psihološke nauke, Andrić je prikazao kako ti tajanstveni unutrašnji impulsi fatalno truju i opterećuju čoveka. Osim toga, on je sa posebnom sugestivnošću slikao dejstvo seksualnih nagona i čulnih percepcija na duševni život čoveka. Zbog svega toga Andrić se prvenstveno pokazuje kao moderni psihoanalitičar u našoj savremenoj književnosti. U sudbini svake ličnosti ovog našeg pripovedača je i neka opštija ideja, izvesna misao o životu, čoveku i njegovoj sreći. Zato se za njegovu prozu s pravom kaže da nosi u sebi obeležja filozofskog realizma. Andrić je i majstor i reči i stila. Njegova proza je sačuvala apsolutnu, kristalnu jasnost izraza. On ne traži stilski efekat u neobičnoj metafori ili u naglašenom izrazu. Skladna i jednostavna rečenica, uverljivost i sugestivna estetska i misaona funkcionalnost pripovedačkih slika čine da Andrićevo delo predstavlja najsuptilniju umetničku vrednost koju srpska književnost poseduje. Andrićevo delo je postalo ponos srpske kulture, a sa visokim međunarodnim priznanjem, oličenim u Nobelovoj nagradi, ono danas živi i kao trajna svojina svetske literature. Zadužbina Ive Andrića Ivo Andrić iz profila Glavni članak: Zadužbina Ive Andrića Zadužbina Ive Andrića je počela sa radom 12. marta 1976. godine na temelju testamentarne volje Ive Andrića.[35] Prva i najvažnija odredba piščeve oporuke bila je da se njegova zaostavština „sačuva kao celina i da se, kao legat odnosno, zadužbina, nameni za opšte kulturne i humanitarne potrebe“. Organizujući naučne skupove o Andrićevom delu i o različitim aspektima savremene srpske književnosti, Zadužbina služi najdubljim intersima srpske književnosti, umetnosti i kulture. Veliki je broj diplomaca i postdiplomaca koji su dobili stipendiju Andrićeve zadužbine za radove iz oblasti književnosti, a takođe su kao gosti i stipendisti, u piščevoj Zadužbini boravili i radili mnogobrojni slavisti iz celoga sveta. Andrićeva nagrada Glavni članak: Andrićeva nagrada Na osnovu piščeve testamentarne volje, počev od 1975. godine, svake godine se dodeljuje Andrićeva nagrada za priču ili zbirku priča napisanu na srpskom jeziku. Prvi dobitnik nagrade je bio Dragoslav Mihailović za delo Petrijin venac.[36] Spomen-muzej Ive Andrića Glavni članak: Spomen-muzej Ive Andrića U okviru Zadužbine Ive Andrića spada i Spomen-muzej Ive Andrića se nalazi u sastavu Muzeja grada Beograda i otvoren je 1976. godine u stanu na Andrićevom vencu 8, u kome je pisac živeo sa suprugom Milicom Babić od 1958. godine. Sačuvani su autentični raspored i izgled ulaznog hola, salona i Andrićeve radne sobe, a nekadašnje dve spavaće sobe preuređene su u izložbeni prostor gde je otvorena stalna postavka koja raznovrsnim eksponatima predstavlja Andrićev životni put i markantne tačke njegove stvaralačke biografije. Pored reprezentativnih dokumenata (indeksi, pasoši, plakete, diplome, Nobelova plaketa i medalja, Vukova nagrada, počasni doktorati) i fotografija, u izložbenoj postavci mogu se videti i originalni rukopisi Andrićevih dela, pisma, izdanja njegovih knjiga na raznim jezicima, kao i neki piščevi lični predmeti. Sveske Zadužbine Ive Andrića Glavni članak: Sveske Zadužbine Ive Andrića Od 1982. godine Zadužbina izdaje časopis Sveske Zadužbine Ive Andrića koje izlaze jednom godišnje. Ova publikacija objavljuje nepoznate i nepublikovane Andrićeve rukopise, prepisku, naučne i kritičke studije o Andrićevom slojevitom delu i njegovom životu, njegovom duhovnom prostoru kao i o vremenu i svetu u kojem je živeo.[37] Andrićgrad Glavni članak: Andrićgrad Andrićgrad ili Kamengrad je grad, kulturni centar i vrsta etno-sela, koji se nalazi na lokaciji Ušće na samom ušću reka Drina i Rzav u Višegradu čiji je idejni tvorac režiser Emir Kusturica. Za posetioce je otvoren 5. jula 2012.[38] Grad je izgrađen od kamena i u njemu se nalazi pedesetak objekata.[39] U gradu će postojati gradsko pozorište, moderni bioskop, gradska uprava, akademija lijepih umjetnosti, zgrada Andrićeve gimnazije, riječna marina i pristanište, hoteli, trgovi, crkva, stari han, dućani i spomen kuća Ive Andrića.[39] U okviru akademije lepih umetnosti koja će postojati u Kamengradu, radiće Fakultet za režiju.[39] Očekuje se i da Srbija, a možda i neke druge zemlje, otvore svoje konzulate i počasne konzulate u Andrićevom gradu.[39] Dana 28. juna 2013. godine otvoren je Andrićev institut.[40] Ivo, Srbin i srpski pisac Ivo se izravno i nedvosmisleno izjašnjavao kao Srbin i srpski pisac, kako je on to volio da kaže, u `njegovim zrelim godinama i ne od juče`. U svom pismu komesaru Srpske književne zadruge (1942) ističe da je srpski pisac.[41] dok u svojim ličnim dokumentima, ličnoj karti (1951), vojnoj knjižici (1951), partijskoj knjižici (1954), izvodima iz matične knjige rođenih i venčanih, u rubrici `narodnost`, Ivo unosi `srpska`. S druge strane, dva puta se eksplicitno distancira od hrvatstva: 1933. odbijanjem da njegove pesme uđu u Antologiju hrvatske lirike [42], a zatim 1954. odbija da se u njegovoj biografiji u Jugoslovenskoj enciklopediji pomene da je hrvatskog porekla[43] Kao neku vrstu potvrde Ivine narodnosti spomenimo kanadsko-američkog istoričara MekNila (William H. McNeil) koji piše da su roditelji Ivine majke bili Srbi[44] te Vojnovićevo pismo svom bratu Luji u kome kaže: „Šaljem to djelo Ex ponto koje je probudilo veliku senzaciju. Pisac mladi katolički Srbin iz Bosne, idealan mladić, 26 god.`.[45] Jednako treba dodati dva druga stranca, Ivine prijatelje i savremenike L. F. Edvardsa (Lovett F. Edwards), koji u svom predgovoru prevodu knjige (1944) kaže da je Ivo istovremeno i Srbin i Bosanac[46], te stalnog sekretara Švedske kraljevske akademije Osterlinga (Anders Österling), koji u svom govoru prilikom dodeljivanja Nobelove nagrade Ivi, ističe da se je Ivo, kao mlad srpski student, priključio nacionalnom revolucionarnom pokretu, bio progonjen pa zatvoren 1914 na početku Prvog svetskog rata. Srpska književna kritika vidi Andrića kao srpskog književnika srpske avangarde i međuratnog modernizma 20. veka[47] i književnika koji je izrastao iz srpske književne tradicije [48] Bibliografija Ivo Andrić sa suprugom Milicom na vest o Nobelovoj nagradi (1961) Autor je brojnih eseja, zapisa i kritičkih osvrta o srpskim piscima, kao što su Simo Matavulj, Bora Stanković, Branko Radičević, Petar Kočić, koji se odlikuju dokumentarnošću, bogatstvom podataka i racionalnom analizom istorijskih i aktuelnih problema.[49] Ex Ponto, stihovi u prozi, 1918. Nemiri, stihovi u prozi, 1920. Put Alije Đerzeleza, 1920. Most na Žepi, 1925. Anikina vremena, 1931. Portugal, zelena zemlja, putopisi, 1931. Španska stvarnost i prvi koraci u njoj, putopisi, 1934. Razgovor sa Gojom, esej, 1936. Na Drini ćuprija, roman, 1945. Deca, zbirka pripovedaka Gospođica, roman, 1945. Travnička hronika, roman, 1945. Na Nevskom prospektu, 1946. Na kamenu, u Počitelju Priča o vezirovom slonu, 1948. Prokleta avlija, roman, 1954. Igra, 1956. O priči i pričanju, beseda povodom dodele Nobelove nagrade, 1961. Jelena, žena koje nema, pripovetka, 1963. Šta sanjam i šta mi se događa, lirske pesme, objavljene posthumno 1977. Omerpaša Latas, nedovršen roman, objavljen posthumno 1977. Na sunčanoj strani, nedovršen roman, objavljen posthumno Znakovi pored puta, knjiga, objavljena posthumno Sveske, knjiga, objavljena posthumno Dela Ive Andrića su prevođena na više od 50 jezika

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! 1. Rat i mir I 2. Rat i mir II 3. Rat i mir III 4. Rat i mir IV 5. Detinjstvo / Dečaštvo / Mladost 6. Priče iz nove azbuke 7. Drame 8. Sevastopoljske i druge pripovetke 9. Hadži Murat i druge pripovetke 10. Ana Karenjina I 11. Ana Karenjina II 12. Smrt Ivana Iljiča i druge pripovetke 13. Tri smrti i druge pripovetke 14. Vaskrsenje Lav Nikolajevič Tolstoj (rus. Лев Николаевич Толстой; Jasna Poljana, 9. septembar 1828 — Astapovo, 20. novembar 1910) bio je grof, ruski pisac svrstan u najveće ruske realiste toga doba. Poznat po svoja dva najveća dela, Ana Karenjina i Rat i mir, koja olikavaju duboku, psihološku i društvenu pozadinu Rusije i njenog društva u 19. veku. Bio je esejista, dramaturg, kritičar i moralni filozof, a pored svega pacifista i levičar. Svojim naprednim idejama o nenasilnom otporu je uticao na ličnosti, koje su se pojavile kasnije, među kojima su najpoznatije Martin Luter King[1] i Gandi.[2] Proglašen je za najboljeg pisca u poslednjih 200 godina i to od strane 125 američkih i britanskih književnika koji su učestvovali u anketi koja je trajala više godina. Tolstoj je rođen u Jasnoj Poljani, porodičnom imanju 12 km (7.5 mi) južno od Tule, i 200 km (120 mi) južno od Moskve. Tolstoji su dobro poznata familija starog ruskog plemstva, čiji su preci poznati još od plemića po imenu Indris iz Litvanskog carstva u 1353;[3][4] preciznije, on je zapamćen po uzviku „iz zemlje Cezara, od Germana“ kad je za Ruse takva generalna formula označavala sve tipove stranaca.[5] On je bio četvrto od petoro dece grofa Nikolaja Iliča Tolstoja, veterana Domovinskog rata iz 1812, i grofice Marije Tolstoj (rođena kneginja Volkonskaja). Tolstojevi roditelji su umrli kad je on bio veoma mlad, tako da su njega i njegovu braću i sestre odgajili rođaci. Godine 1844, on je počeo da studira pravo i orijentalne jezike na Kazanskom univerzitetu. Njegovi učitelji su ga opisali sa „nesposoban i nevoljan da uči“.[6] Tolstoj je napustio univerzitet u sred svojih studija, vratio se u Jasnu Poljanu i zatim proveo najveći deo svog vremena u Moskvi i Sankt Peterburgu. Godine 1851, nakon što je nakupio teške kockarske dugove, on je otišao sa svojim starijim bratom na Kavkaz i pristupio armiji. U to vreme je počeo da piše. Njegov preobražaj iz autora raskalašnog i privilegovanog društva u nenasilnog i duhovnog anarhistu njegovog kasnijeg doba je uzrokovan njegovim iskustvima u vojsci. Tome su takođe doprinela i dva putovanja po Evropi 1857. i 1860-61. Drugi koji su sledeli istim putem su Aleksandar Hercen, Mihail Bakunjin i Petar Kropotkin. Tokom svoje posete iz 1857. godine, Tolstoj je prisustvovao javnom pogubljenju u Parizu, što je bilo traumatično iskustvo koje je obeležilo ostatak njegovog života. On napisao u pismu svom prijatelju Vasiliju Botkinu: „Istina je da je država zavera namenjena ne samo eksploataciji, nego pre svega da korumpira svoje građane ... Od sada, nikada neću služiti bilo kojoj vladi bilo gde.“[7] Tolstojev koncept nenasilja ili Ahimsa je bio ojačan nakon što je pročitao nemačku verziju Tirukurala. On je kasnije doprineo usađivanju tog koncepta kod Mahatme Gandi putem svog Pisma indusu kad je mladi Gandi korespondirao s njim tražeći savet.[8] Njegovo evropsko putovanje tokom 1860–61 oblikovalo je njegov politički i književni razvoj. Imao je priliku da se sretne sa Viktorom Igom, čije literarne talente je Tolstoj veličao nakon čitanja Igove tek završene Les Misérables. Slične evokacije scena bitki u Igovoj noveli i Tolstojevom Ratu i miru indicaraju taj uticaj. Na Tolstojevu političku filozofiju je isto tako uticala njegova poseta francuskom anarhisti Pjeru Žozefu Prudonu iz marta 1861, koji je u to vreme živeo u egzilu u pod lažnim imenom u Briselu. Osim pregleda Prodonove predstojeće publikacije, La Guerre et la Paix (Rat i mir na francuskom), čiji naslov je Tolstoj pozajmio za svoje remek-delo, njih dvoje su diskutovali obrazovanje, kao što je Tolstoj napisao u svojem obrazovnim zapisima: „Ako spominjem ovaj razgovor s Prudonom, to je da bi pokazao da je u mom ličnom iskustvu, on bio jedini čovek koji je razumeo značaj obrazovanja i štampe u naše vreme. Ispunjen entuzijazmom, Tolstoj se vratio u Jasnu Poljanu i osnovao 13 škoja za decu ruskih seljaka, koji su upravo bili emancipovani od kmetstva 1861. Tolstoj je opisao školske principe u svom eseju iz 1862. godine „Škola u Jasnoj Poljani“.[9] Tolstojevi obrazovni ekseprimenti su bili kratkog veka, delom zbog uznemiravanja od strane carske tajne policije. Međutim, kao diretna pretača A. S. Nilovog Samerhila, škola u Janoj Poljani[10] se može opravdano smatrati prvim primerom koherentne teorije demokratskog obrazovanja. Lični život Dana 23. septembra 1862, Tolstoj je oženio Sofiju Andreevnu Bers, poreklom Nemicu, koja je bila 16 godina mlađa od njega i ćerka uglednog dvorskog lekara Andreja Bersa, a praunuka grofa Petra Zavadovskog, prvog ministra obrazovanja u carskoj Rusiji. Familija i prijatelji su je zvali Sonja, što je ruski deminutiv imena Sofija.[11] Oni su imali 13 dece, osam od kojih je preživelo detinjstvo.[12] Tolstojeva žena Sofija i njihova ćerka Aleksandra Grof Sergej Lavovič Tolstoj (10. jul 1863 – 23. decembar 1947), kompozitor i etnomuzikolog Grofica Tatjana Lavovna Tolstoj (4. oktobar 1864 – 21. septembar 1950), supruga Mihajla Sergeviča Suhotina Grof Ilija Lavovič Tolstoj (22. maj 1866 – 11. decembar 1933), pisac Grof Lav Lavovič Tolstoj (1. jun 1869 – 18. oktobar 1945), pisac i vajar Grofica Marija Lavovna Tolstoj (1871–1906), supruga Nikolaja Leonidoviča Obolenskog Grof Peter Lavovič Tolstoj (1872–1873), umro u detinjstvu Grof Nikolaj Lavovič Tolstoj (1874–1875), umro u detinjstvu Grofica Varvara Lavovna Tolstoj (1875–1875), umrla u detinjstvu Grof Andrej Lavovič Tolstoj (1877–1916), služio u Rusko-japanskom ratu Grof Mihael Lavovič Tolstoj (1879–1944) Grof Aleksej Lavovič Tolstoj (1881–1886), umro u detinjstvu Grofica Aleksandra Lavovna Tolstoj (18. jul 1884 – 26. septembar 1979) Grof Ivan Lavovič Tolstoj (1888–1895), umro u detinjstvu Brak od samog početka bio obeležen seksualnom strašću i emocionalnom neosetljivošću imajući u vidu da je Tolstoj, neposredno uoči njihovog braka, dao Sofiji svoje dnevnike s detaljima njegove ekstenzivne seksualne prošlosti i činjenicom da mu je jedna kmetkinja na njegovom imanju rodila sina.[11] Uprkos toga, njihov rani bračni život je bio srećan i pružio je Tolstoju mnogo slobode i sistem podrške da napiše Rat i mir i Anu Karenjinu pri čemu je Sonja radila kao sekretarica, editor i finansijski menadžer. Sonja je ručno prepisivala njegove epičke radove s vremena na vreme. Tolstoj je nastavljao da uređuje Rat i Mir, i bile su mu potrebne čiste finalne verzije da se isporuče izdavaču.[11][13] Međutim, njihov kasniji zajednički život je A. N. Vilson opisao kao jedan od najnesrećnijih u književnoj istoriji. Tolstojev odnos sa njegovom suprugom je pogoršan, jer su njegova verovanja postajala sve radikalnija. On je želeo da se odrekne svog nasleđenog i zarađenog bogatstva, uključujući odricanje od autorskih prava nad njegovim ranijim radovima. Tolstojeva porodica je napustila Rusiju nakon Ruske revolucije iz 1905. i naknadnog uspostavljanja Sovjetskog Saveza, i stoga njegovi potomci i rodbina danas žive u Švedskoj, Nemačkoj, Ujedinjenom Kraljevstvu, Francuskoj i Sjedinjenim Državama. Među njima je švedski pevač Viktorija Tolstoj i Švedski zemljoposednik Kristofer Paus, Heresta. Novele i fikcija Lav Tolstoj 1897. Tolstoj je jedan od velikana ruske književnosti; njigovi radovi obuhvataju romane Rat i mir i Ana Karenjina i novele kao što su Hadži Murat i Smrt Ivana Iliča. Njegovi savremenici su mu odali visoka priznanja. Fjodor Dostojevski ga je smatrao najvećim od svih živih romanopisaca. Gistav Flober, nakon čitanja i prevođenja Rata i mira, je izjavio, „Kakav umetnik i kakav psiholog!“ Anton Čehov, koji je često posećivao Tolstoja na njegovom seokom imanju, je napisao, „Kada literatura poseduje Tolstoja, lako je i prijatno biti pisac; čak i kada znate da niste ništa postigli i još uvek ne ostvarujete ništa, to nije tako strašno kako bi inače bilo, jer Tolstoj postiže za sve. Ono što on radi služi da opravda sve nade i težnje uložene u književnost.“ Britanski pesnik i kritičar iz 19. veka Matju Arnold je smatrao da „Tolstojev roman nije umetničko delo, već deo života“.[14] Kasniji kritičari i romanopisci nastavljaju da veličaju Tolstojevu umetnost. Virdžinija Vulf ga je proglasila „najvećim romanopiscom od svih.“[14] Džejms Džojs je zapazio, „On nikad nije dosadan, nikad glup, nikad umoran, nikad pedantan, nikad teatralan!“. Tomas Man je pisao o Tolstojevoj naizgled bezgrešnoj umetnost: „Retko je umetnost radila tako mnogo poput prirode“. Takve stavove su delile i javne figure poput Prusta, Foknera i Nabokova. Nabukov je imao visoko mišljenje o Smrti Ivana Iliča i Ani Karenjinoj; on je međutim preispitivao je reputaciju Rata i mira, i oštro je kritikovao Vaskrsenje i Krojcerovu sonatu. Tolstojevi najraniji radovi, autobiografske novele Detinjstvo, Dečaštvo, i Mladost (1852–1856), govore o sinu bogatog zemljoposednika i njegovoj sporoj realizaciji o postojanju jaza između sebe i njegovih seljaka. Iako ih je kasnije odbacio kao sentimentalne, oni otkrivaju znatan deo Tolstojevog života. Oni zadržavaju svoj značaj kao primeri univerzalne priče o odrastanju. Tolstoj je služio kao potporučnik u artiljerijskom puku tokom Krimskog rata, što je opisano u njegovim Sevastopoljskim pričama. Njegova iskustva u bici pomogla su u formiranju njegovog kasnijeg pacifizma i dala su mu materijal za realističan opis strahota rata u njegovom kasnijem radu.[15] Njegova fikcija konzistentno pokušava da realistično prikaže rusko društvo u kojem je živeo.[16] Roman Kozaci (1863) opisuje kozački život i ljude kroz priču o ruskom aristokrati koji je zaljubljen u kozačku devojku. Ana Karenjina (1877) sadrži paralelne priče o preljubnoj ženi zarobljenoj konvencijama i lažnošću društva i filozofkog zemljoposednika (sličnog Tolstoju), koji radi uz seljake u poljima i pokušava da reformiše njihove živote. Tolstoj ne samo da je koristio sopstvena životna iskustava već i stvorio likove po sopstvenom imidžu, kao što su Pjer Bezukov i princ Andrej u „Ratu i miru“, Levin u „Ani Karenjinoj“ i u izvesnoj meri princ Nehludov Vaskrsenju. Moć tame 2015. u Bečkom Akademskom pozorištu Rat i mir se generalno smatra jednim od najvećih romana ikad napisanih, izuzetan po svojoj dramatičnoj širini i jedinstvu. Njegova ogromna slika sadrži 580 likova, mnogi su istorijski uz niz drugim fiktivnih. Priča se kreće od porodičnog života do glavnog štaba Napoleona, od dvora Aleksandara I Pavloviča do bojnih polja Austerlica i Borodina. Tolstojeva originalna ideja za roman je bila da istraži uzroke ustanka dekabrista, čime se bavi samo u zadnjih nekoliko poglavlja, iz čega se može zaključiti da će sin Andreja Bolkonskog postati jedan od dekabrista. Roman istražuje Tolstojevu teoriju istorije, a posebno beznačajnost osoba kao što su Napoleon i Aleksandar. Donekle je iznenađujuće da Tolstoj nije smatrao da je Rat i mir roman (niti je smatrao mnoga druga velika dela ruske proze tog vrenema romanima). Takvo gledište postaje manje iznenađujuće ako ima u vidu da je Tolstoj bio romanopisac realističke škole koji je smatrao da je roman okvir za ispitivanje društvenih i političkih pitanja u životu devetnaestog veka.[17] Rat i mir (koji je za Tolstoja zapravo ep i prozi) stoga se nije kvalifikovao. Tolstoj je smatrao da je Ana Karenjina bila njegov prvi roman.[18] Nakon Ane Karenjine, Tolstoj se koncentrisao na hrišćanske teme, i njegovi kasniji romani kao što su Smrt Ivana Iliča (1886) i Šta treba uraditi? razvijaju radikalnu anarho-pacifističku hrišćansku filozofiju, što je dovelo do njegovog izopštenja iz Ruske pravoslavne crkve 1901. godine.[19] Uprkos svih pohvala koje je dobio za Anu Karenjinu i Rat i mir, Tolstoj je odbacio ta dva rada tokom svog kasnijeg života kao nešto što nije istinska realnost.[20] U svom romanu Vaskrsenje, Tolstoj pokušava da izloži nepravdu ljudskih zakona i licemerje institucionalizovane crkve. Tolstoj isto tako istražuje i objašnjava ekonomsku filozofiju Džordžizma, čiji je postao predani zagovarač pri kraju svog života. Kritike i prihvaćenost Engleska književnica Virdžinija Vulf tvrdi da je Tolstoj najveći romanopisac svih vremena. I sam Džejms Džojs je zapisao: “On nije nikad dosadan, niti glup, nikad umoran, pedantan ili teatralan.“ Tomas Man je pisao o Tolstojevoj bezazlenosti: “Rijetko je radio kao umetnik, više kao prirodnjak.“ Veliku reputaciju su mu doneli dela „Rat i mir“, „Ana Karenjina“. Njegov književni rad sastojao se iz pokušaja napada na rusko društvo, koje je verno slikao, a i sam mu je pripadao. U delu „Kozak“(1863) opisuje kozački život i ljubav jednog aristokrate, zaljubljenog u seosku devojku. Delo „Ana Karenjina“ (1877) ima za temu život uzorne majke i supruge u atmosferi licemerja visokog plemstva, koja razbija okove i protiv pravila započinje život sa čovekom koga voli. Na sasvim drugoj strani je lik Ljevina, seoskog vlastelina, koji je u potrazi za verom u Svevišnjeg i filozofskim motivima za život. On živi i radi sa seljacima, pokušavajući da sprovede reformu njihovog postojećeg stanja. Tolstoj kao pedagog Lav Nikolajević Tolstoj poznat je i kao pedagoški entuzijasta, najviše poznat po svom neobičnom radu u Jasnoj Poljani, kojim pozitivno utiče na nove pedagoške koncepcije. Celokupan književni i pedagoški rad posvetio je razobličavanju teškog društvenog stanja u Rusiji i ukazivao da se problemi mogu rešiti samo mirnim putem kroz prosvetiteljski i vaspitni rad.[21] Bogata pedagoška aktivnost Tolstoja može se podeliti u tri perioda. Prvi period (1859—1862) obeležava otvaranje ćkole u Jasnoj Poljani i pokretanje časopisa „ Jasna Poljana“, drugi period (1870—1876) odnosi se na njegovu izdavačku pedagočku aktivnost, kada objavljuje „ Azbuku“, „Novu azbuku“ i „ Rusku knjigu za čitanje“, bavi se i praktičnim problemima vaspitanja. Treći period odnosi se na njegov sadržajan rad do kraja života, kada prelazi na pozicije religioznog misticizma, pa i pitnja vaspitanja tretira u duhu religioznog mističkog shvatanja sveta.[21] Praktičan rad Tolstoja počinje 1859. godine, kada je u Janoj Ponjani otvorio svoju prvu školu, a Rusija dobija prvu školu za decu seljaka (kmetova) u Tolstojevoj kući. Želja za proučavanjem obrazovanja odvodi Tolstoja na put po Evropi (Nemačka, Engleska, Francuska), gde se upoznaje sa organizacijom školstva, sa istorijom pedagogije i najpoznatijim pedagozima praktičarima. Obilazeći škole od kojih je određen broj bio otvoren za svu decu, više je upoznao mane nego prednosti školskog obrazovanja. U učionicama je vladao strah, autoritet učitelja se zasnivao na zaplašivanju, fizička kažnjavanja su bila redovna, a gradivo je bilo potpuno odvojeno od života i stvarnih potreba onih koji uče.[22] Na osnovu stečenih zapažanja izradio je kritiku tih škola, čija je suština da škola ne brine o prirodi deteta, da ga želi pasivizirati, zaplađiti i tako njime bezbrižnije vladati. O tome je Tolstoj pisao u svom pedagoškom časopisu „ Jasna Poljana“, koji je počeo da izdaje 1861. godine. Tolstoj dolazi do zaključka da obrazovanje mora da bude usklađeno sa životnim iskustvom ljudi i da se razvija u okvirima života, pa takav princip primenjuje u radu se decom iz Jasne Poljane. U ovoj školi, u kojoj je vladala sloboda i želja za znanjem koja nije nametnuta, učitelji su bili studenti iz Moskve ali i sam veliki Tolstoj. Razume se, da je Tolstojeva aktivnos izazvala nepoverenje vlasti, pa je posle policijske racije 1862. godine, škola u Jasnoj Poljani prestala s radom, da bi rad nastavila tek 70-tih godina.[21] Pedagoški pogledi Tolstoja javljaju se kao protest i optužba protiv tadašnjeg birokratskog obrazovnog i vaspitnog sistema i protiv „prinudne škole“, kako naziva škole na Zapadu. Njegovo zalaganje usmereno je ka školi koja će motivisati decu za većim znanjem, koja će razvijati ljubav prema životu, odnosno pristalica je teorije slobodnog vaspitanja.[21] Izuzetno negativan stav prema vaspitanju, kome u početku nije pridavao nikakav životni smisao, Tolstoj obrazlaže činjenicom kako državna škola inapred odrećuje u čemu će poučavati svoje učenike i kako će postupati sa decom. U njegovoj školi deca su u učionicama mogla da sede kako god žele, a časove su često imali u prirodi okruženi divnim pejzažima. Nije postojao strogo određen plan rada i raspored pa su deca mogla da odu kući kada god požele, ali su ipak često ostajala dugo tražeći još znanja zbog načina na koji su im ih učitelji prenosili. Ličnost učenika je bila poštovana i učiteljima je uvek bilo najvažnije šta deca žele da nauče i šta im je potrebno, a domaćih zadataka nije bilo jer su decu kmetova kod kuće čekali teški poslovi. Roditelji su u početku bili protivnici škole u kojoj učitelji ne tuku decu jer su smatrali da tako ništa neće naučiti, ali su mogli decu da ispišu iz škole ako žele. Međutim pobedilo je zadovoljstvo koje su deca osećala u školi u kojoj je uvek vladala sloboda ali nikada anarhija. Časovi su se sastojali od velikog broja eksperimenata i izučavanja prirode na licu mesta. Deca seljaka su prvi put učila matematiku, geografiju, crtanje, pevanje i istoriju koju je im Tosltoj pričao kao bajku. Osim toga, u ovoj školi su uspešno spajana znanja iz prirodnih nauka i religije, sticala su se znanja o narodnim umotvorinama i ruskoj tradiciji, a naglasak je naravno bio na književnosti. U ovoj školi učenje nikada nije bilo obaveza jer je učitelj Tolstoj smatrao da ako je znanje dobro, želja za njim će nastati prirodno kao glad. Tako je i bilo. Njegovi učenici su uvek bili gladni novih saznanja i priča.[23] Bojeći se bilo kakvog šablona Tolstoj odlazi u drugu krajnost u jasnopoljanskoj školi. Školu je organizovao bez nastavnog plana i rasporeda časova, bez obaveze da učenici redovno posećuju nastavu i bez obaveze da nauče lekcije. Ali je zato od učitelja zahtevao da dobrim pripovedanjem kod dece pobućuju interesovanje za nastavu. Njegova škola bila je suprotstavljena formalističkoj staroj školi.[21] Njegova teorija slobodnog vaspitanja, koju je preuzeo od Rusoa, dovela ga je do odvajanja vaspitanja i obrazovanja, sa obijašnjenjem da je vaspitanje prinudno uticanje na drugog čoveka i da ono kvari, a ne popravlja čoveka. Neposreeno pred kraj svog života napustio je ovakav stav i priznao neodrživost teorije slobodnog vaspitanja.Njene pozitivne strane su bile svakako individualno postupanje sa decom, ljubav i poštovanje, upoznavanje i razvijanje ličnosti deteta. Danas, posle 150 godina, Tolstojev način rada i spisi o pedagogiji prizanti su kao značajan doprinos razvoju obrazovanja i rada se decom.[21] Smrt Veruje se da je Tolstoj umro od zapaljenja pluća u Astapovu, na železničkoj stanici 1910. godine, nakon što je usred zimske noći napustio dom. Imao je 82 godine. Dugo je bolovao, pa su brigu o njemu preuzele supruga i kćerke. Na mesto smrti odmah su došli lekari, dajući mu injekcije morfija. Policija je pokušala da ograniči pristup posmrtnoj ceremoniji, ali hiljade seljaka je bilo u koloni na njegovoj sahrani. Neki su, doduše, znali samo da je „neki aristokrata preminuo“. Tako se ispostavilo da nisu dovoljno znali o životu i delu ovog ruskog realiste...

Članci, Polemike 1–5 Miroslav Krleža Izdavač: Oslobođenje, Sarajevo 1983; Detaljnije: tvrd povez, zlatotisak, 20 cm Sadržaj: 1. Ratne teme 2. Sa uredničkog stola 3. Moj obračun s njima 4. Iz naše književne krčme 5. Dijalektički antibarbarus U decembarskoj svesci časopisa Pečat, u dvobroju 8–9 za godinu 1939, Miroslav Krleža objavio Tu polemiku – kojoj rame uz rame u jugoslovenskoj književnosti može stati samo još Kišov „Čas anatomije“ – nazvao je autor „razumnim pokušajem da stvari na lijevom krilu naše knjige sredi i podredi imperativima dostojanstva visokog književnog poziva, koji se klanja principima nezavisnosti, dosljednosti i slobodnog uvjerenja, da je istina jedini ideal svih disciplina pak tako i dijalektike.“ Buknula je politička polemika književnim sredstvima među ideološkim saborcima, komunistima, kad je Drugi svetski rat već počeo, iskreno najavljivan godinama kao lavež klerofašizma i nacionalsocijalista. Krleža je to uporno i pravovremeno godinama isticao: „Ovaj lavež oko nas bolesna (je) pojava“, a kad se upustio u polemiku, stoga je upozorio: „Od tog ljudožderskog proždiranja svojih vlastitih suborilaca profitira samo onaj treći književni faktor, koji se sprema da nas pojede sve zajedno na svoju najveću radost i ljudoždersko zadovoljstvo.“ Zašto je, međutim, detonirao polemiku? Zato što se borba protiv nacističkog zatiranja dostojanstva stvaralaštva i slobode ne može temeljiti na zabrani stvaralaštva i slobode koju vodi antidijalektički materijalizam staljinizirane književnosti i ideologije. Godinama je Krleža ćutao na uvredljive, neistinite etikete koje su mu po književnim listovima lepili na ime partijski drugovi: da izvrdava dijalektici, da je esteta u saradnji s buržoaskom umetnošću i da je trockista. Inicijator „Dijalektičkog antibarbarusa“, tekst je Ognjena Price „Recepti, propisi i dogme – povodom pisanja ‘Pečata`“, u časopisu Izraz, kojim se Prica obrušio na tekst Marka Ristića „San i Istina Don Kihota“, koji je objavljen u prvom broju Pečata, na početku godine 1939. Prica optužuje Ristića, a preko Ristića, u stvari, Krležu, da se „Pečat“, u najgorem vremenu zla odao larpurlartizmu i doživljaju književnog poziva kao poju ševe u polju i drozda na grani, sasvim nadrealistički. Optužba, dakle, glasi: izdaja socijalne tendencije u književnosti! Na višoj, transcendentnoj instanci suda, ona se tumači kao izdaja dijalektike. Antibarbarusom Krleža ispoveda svoj književni kredo, koji je jasno navestio pet godina ranije, pišući o Hegedušiću: „Nikada dakle, ni jednom svojom jedinom riječi, ni u jednom svom natpisu, a najmanje pak u ‘Predgovoru podravskim Motivima’ Krste Hegedušića – nisam isključio mogućnosti tendenciozne primjene umjetnički prerađenih podataka, pošto sam čitav taj predgovor i bio napisao u u svrhu da populariziram jednog umjetnika koji svoje slikarske sposobnosti vrlo uspješno primjenjuje u okviru našeg mladog, socijalnotendencioznog slikarstva, a najposlije i zato što i sam pišem u sličnome smislu.“ Optužen za izdaju socijalnih tendencija u umetnosti, Krleža samog sebe otvoreno naziva socijalnotendencioznim književnikom. Bit razlike između ova dva razumevanja socijalne tendencije u estetici, jeste u tome da li je u toj tendenciji stvoreno umetničko delo ili ne: „Poeti pišući s tendencijom, stvaraju veliku socijalnotendencioznu književnost koje nitko i ne poriče, a antipoeti pišući isto tako s tendencijom stvaraju antipoeziju. Tendencija je možda ista u oba slučaja, ali umjetnički, to jest pjesnički rezultat nikako, jer ne može biti svrhom tendenciozno umjetničkog stvaranja da se ta tendencija, koje nitko ne poriče, izražava nezgrapno, nevješto i falš provincijalno, diletantski, barbarski, diluvijalno, dakle glupo i smiješno, nego to da se ta tendencija ostvaruje po mogućnosti više-manje ipak umjetnički što uvjerljivije, dakle što iskrenije, budući da se prava i uvjerljiva i iskrena književnost ne treba loše šmirantski glumiti.“ Ono najčudovišnije u Pricinom pristupu Ristićevom tekstu jeste da on, upravo s pozicija Ristićevih stavova, kritikuje ono što u Ristićevom tekstu nije izrečeno. Prica Ristića optužuje za izdaju socijalnoangažovane umetnosti, a Ristić upravo, i to nad odrom ubijenog Federika Garsije Lorke, ispisuje odu socijalnoangažovanom pesništvu: „Čelik se samo čelikom može skrhati, ne mišlju, jer život mora da zadaje smrt da bi se spasao od smrti i san pesnika da bi se ispunio mora da postane svest, koja postaje čin, mora da se pretvori u javu ratnika.“ Prica otvoreno govori notornu neistinu, ubeđen, dakle, da je istinitije na svetu lagati nego govoriti pravo. Kakvo ga uverenje na to obavezuje? Ništa drugo do osećanje transcendentne Istine koja negira puku istinu među pukim ljudima: Krleža, Ristić, Davičo i ostali oko Krležinog Pečata jesu trockisti koje, kao neprijatelje Partije, treba odstraniti. Svako sredstvo njihove likvidacije – sredstvo je istine. To je suština staljinističke dijalektike, za koju Krleža kaže da se pretvara u ono što sama dijalektika negira – u dogmu. Za njenog predstavnika Pricu, Krleža piše: „Ne progovara iz njega živi duh, nego nekakav stroj što zvekeće i zvrnda, kao mehanizam lutke koja se kreće po zakonu mrtvih kotačića: navinulo ga je, te sada zvrnda kao gramofon!“ To je karakteristika inženjera u „zavodu za mumificiranje života“. Iz Krležine kritike tog zavoda, nastaće Kišova priča „Mehanički lavovi“, četiri decenije potom, a za njom, u polemici, i drugi deo Antibarbarusa – „Čas anatomije“. Krleža, Miroslav, hrvatski književnik (Zagreb, 7. VII 1893 – Zagreb, 29. XII 1981). Autor najznačajnijih tekstova hrvatske književnosti XX. st. i pokretač mnogih kulturnih inicijativa zasnovanih na kritičkom osvješćivanju hrvatskog društva, što je njegov opus učinilo jednom od središnjih odrednica u izgradnji moderne Hrvatske. Djelujući u uvjetima izrazite društvene podijeljenosti s obzirom na temeljne probleme zajednice, uspio je, ne izbjegavajući prijepore, uobličiti svoju polaznu, estetsku poziciju kao nedvojbenu za pristaše i protivnike, pa je integralnost njegova djela i misli u bitnoj pretpostavci nacionalnoga kulturnoga standarda. Krleža je podrijetlom iz građanske obitelji s nekoliko sjevernohrvatskih nasljednih odvjetaka, što mu je pomoglo da unatoč skromnu statusu roditelja stekne solidnu obrazovnu i socijalnu osnovu. Nižu je gimnaziju završio u Zagrebu, 1908. otišao je u kadetsku školu u Pečuh, a 1911. u vojnu akademiju Ludoviceum u Budimpešti, ali ju je napustio već 1913. pokušavajući, zaokupljen balkanskom krizom, preko Pariza i Soluna stići do Beograda. Bez uporišta u Srbiji, vratio se u Zagreb, počeo raditi u novinskim redakcijama, objavljivati prve književne priloge te postao profesionalnim književnikom. Potkraj 1915. bio je unovačen i u ljeto 1916. poslan na bojište u Galiciji; zbog bolesti je bio oslobođen od vojne službe na ratištu pa se potkraj 1917. vratio u Zagreb. Pisao je komentare o stanju na bojištima I svjetskog rata, počeo objavljivati prve knjige te s krugom vršnjaka na valu općega nezadovoljstva i skromnih zasada socijaldemokratske tradicije sudjelovati u formiranju začetaka hrvatskoga komunističkoga pokreta. Nastojeći otpočetka zadržati gestu umjetnika kojemu je programatski i stvarno namjera fiksirati a ne uređivati svijet, 1919. s A. Cesarcem pokrenuo je i uređivao avangardistički časopis Plamen, poričući mitove hrvatske kulture, ali i tzv. vidovdanski kompleks, kroz koji su se očitovale prave težnje srpske politike. Časopis je bio zabranjen, a Krležu je policijski nadzor pratio sve do uspostave komunističkog poretka 1945. Kazališta i nakladnici počeli su 1920-ih prihvaćati Krležinu suradnju, pa su on i njegova supruga Bela, pošto je potkraj 1920-ih ona dobila stalni glumački angažman, postali istaknut umjetnički par, a njihov je dom sve do njihove smrti bio važnom točkom društvenog života. Premda je Krležino djelo izrazito određeno Zagrebom, više je puta dulje vrijeme izbivao: 1920–21. boravio je u ludbreškome kraju, početkom 1925. nekoliko je mjeseci boravio u Rusiji; od siječnja do rujna 1932. bio je u Češkoj, pa u Varšavi i Parizu; od jeseni 1933. pokušavao je djelovati u Beogradu, gdje je 1934. s M. Bogdanovićem pokrenuo časopis Danas. God. 1949–50. u Parizu je pripremao izložbu jugoslavenske srednjovjekovne umjetnosti. Za ustaškoga režima 1941–45. bio je prvo uhićen, a potom u prešutnoj kućnoj internaciji uz potporu kruga prijatelja u kojem se isticao Đ. Vranešić. Osim kao umjetničkom koncepcijom, Krleža je književnošću trajno bio zaokupljen i kao kulturnim modelom. Njegovi su časopisi Plamen, Književna republika (1923–27), Danas i Pečat (1939–40) orijentacijska polja hrvatskog modernizma; sudjelovao je pri pokretanju i određivanju smjera dvaju najznačajnijih književnih časopisa druge polovice XX st., Republike i Foruma; neprestano je u novinama i javnim forumima kritički raspravljao, sudjelovao u pripremi izvedbi svojih drama te osobito u redigiranju i objavljivanju svojih djela. Za svojega stvaralačkoga vijeka objavio je gotovo 200 autorskih knjiga. Prvu kolekciju pokrenuo je već 1923. kod koprivničkoga nakladnika Vošickoga, slijedili su reprezentativni nizovi zagrebačkih nakladnika Minerve i Biblioteke nezavisnih pisaca 1930-ih, pokušaj sa Suvremenom nakladom Jos. Čaklovića u ljeto 1945., potom izdanja Nakladnoga zavoda Hrvatske od 1946, sabrana djela Zore od 1952. te naposljetku sabrana djela u 45 knjiga s dodatnom petosveščanom Panoramom pogleda, pojava i pojmova sarajevskoga nakladnika Oslobođenje (1975–88). Premda je bio utjecajna figura društvene nomenklature i najprevođeniji hrvatski pisac svojega doba, utemeljitelj Leksikografskoga zavoda (koji danas nosi njegovo ime) te pokretač i glavni urednik niza enciklopedija, Krleži za života nisu bila objavljena cjelovita djela. S time je u vezi i njegova oporuka, kojom je na dvadesetak godina bilo odgođeno raspolaganje njegovom rukopisnom ostavštinom, što se većim poznatim dijelom danas čuva i obrađuje u Nacionalnoj i sveučilišnoj knjižnici u Zagrebu. Za kompleksnost tipološke raščlambe Krležina djela znakoviti su njegova velika žanrovska obuhvatnost i difuznost, vremenski planovi epoha i pripadnih stilskih formacija – one iz koje je proizišao i s kojom je bio u retrospektivnu i na svoj način nostalgičnu dijalogu te one koju je u razmjerno dugu ciklusu nastojao podvrgnuti ne samo misaonomu nego i stilskomu jedinstvu – razvijajući kompleksnu rečenicu u sintaktički ritam hrvatskog standarda bez presedana u uzorima i bez postupka za nasljedovanje. Krleža je u književnost ušao na uobičajen način: posve u duhu svojega doba i kulturnih prilika u svojoj sredini želio je privući pozornost lirikom i pokušati dospjeti na dramsku scenu. Čak i kada je u figurativnome rekvizitariju ili dramaturškim sredstvima ta početnička gesta bila provokativna ili prezahtjevna za prag očekivanja, ona se čvrsto držala kriterija ukorijenjenosti i razumljivosti, potencirajući svoj rast u odgovarajućem rastu konkretne kulture koju je modulirala. Krležino se djelo zato prije segmentira u problemskim ciklusima nego u žanrovskima, a problemi lirske impostacije i dramaturške konzistencije nerijetko su objašnjivi tek na razini obuhvatne ambicije. Razvijajući odnos prema svojemu predmetu od avangardističke negacije do enciklopedičke sinteze, Krleža je strukturirao cijeli kompleks divergentnih punktova, s prividno jasno postavljenom ideološkom podlogom, ali međusobno i kao cjelina dijaloški postavljenih prema tradiciji i velikim pitanjima povijesti kao općega vremena pred kojima se hrvatska kultura do njega uglavnom skanjivala. Već je u prvim objavljenim tekstovima, dramoletima Legendi i Maskerati (1914), narativnim lirskim fragmentima (Zaratustra i mladić, 1914) i Podnevnoj simfoniji (1916), pokušavao rastvoriti i pretopiti žanrovske okvire. Ukupno je objavio osamnaest dijaloških tekstova: Legendu, Maskeratu, Hrvatsku rapsodiju (1917), Kraljevo, Kristofora Kolumba (1918), Michelangela Buonarrotija, U predvečerje (1919), Galiciju, Adama i Evu, Golgotu (1922), Vučjaka (1923), U agoniji, Gospodu Glembajeve (1928), Ledu (1932), U logoru (1934), Areteja (1959), Salomu (1963), Put u raj (1970). Posredno se može pretpostaviti, a i izravnim uvidom u ostavštinu potvrditi da je Krleža radio i na drugim dramaturškim predlošcima, od kojih su neki zagubljeni, u nekim je primjerima sam provjeravao dramaturški, odn. narativni profil svojih tekstova, a neki su mu pripovjedni pa i esejistički tekstovi priređeni za scenu (npr. Banket u Blitvi, Zastave, Moj obračun s njima), ali to ne mijenja težišne, koncepcijske ni razvojne topose njegove dramaturgije. Krležino se kazalište uobličavalo u mnogobrojnim inačicama prvotnih tekstova, potaknutima zahtjevima izvedbe i promjenom receptivnoga okruženja. Svoje je prve artističke i simboličke vizije (legende), pa i socijalne kompozicije s verističkom i ekspresionističkom poetičkom podlogom, zasnovao znatno prije nego što su one bile scenski formirane; stabilnim, uvjerljivim i formativnim na razini cijeloga opusa pokazao se glembajevski ciklus (U agoniji, Gospoda Glembajevi, Leda), nastao u maniri analitičke drame „nordijske škole“, s nizom karakternih slomova kojima se (de)mistificira i kompenzira povijesna i socijalna freska zagrebačke građanske sredine. Kao pjesnik počeo je na zasadama hrvatske moderne, s estetiziranom dikcijom koja se brzo razvijala prema svjetonazornomu vitalizmu, što je upravo u pjesmama otišao aktivistički najdalje, pod općom figurom „ratne lirike“, ali i plakatiranja lenjinističke dinamike. U jedanaest zbirki – Pan, Tri simfonije (1917), Pjesme I, Pjesme II (1918), Pjesme III, Lirika (1919), Knjiga pjesama (1931), Knjiga lirike (1932), Simfonije (1933), Balade Petrice Kerempuha (1936), Pjesme u tmini (1937) – tematski i stilski krug te stihovni i ritmički osjećaj prostiru cijeli registar traženja, koje se smatra dorečenim u artificijelnim Baladama Petrice Kerempuha, pomaku od standarda u jezičnom i kulturnom pogledu, kako bi se otkrila pritajena postojanost subjekta na kojem Krležino djelo inzistira. Problemskomu polju Krležine dramaturgije i lirike uglavnom pripadaju i novelistički ciklusi; u prvome, „domobranskome ciklusu“, strukturiranom u zbirci Hrvatski bog Mars (1922, konačna redakcija 1946), obrađen je kompleks vojničkoga stradanja hrvatskog čovjeka, koje je u I. svjetskom ratu dosegnulo fatalističke, apsurdne razmjere, u drugome, „jakobinskome ciklusu“, zaokupljen je pojedincima koji ne uspijevaju prevladati ograničenja malograđanske sredine (zabranjena zbirka Hiljadu i jedna smrt, 1933), a u trećem, glembajevskom ciklusu, riječ je o jedanaest proznih fragmenata sa situacijskom i generičkom razradbom dramaturške cjeline. Krležin se pripovjedni tekst u 1920-ima, dosljedno tendenciji u europskoj prozi, od kraćih vrsta (Tri kavaljera frajle Melanije, 1922, Vražji otok, 1923) razvijao prema kanonizaciji romana, što u njegovu središnjem pripovjednom djelu, modernom romanu Povratak Filipa Latinovicza (1932) – priči o umjetniku koja zadire u organsku nemoć društva i kulturnog modela – hrvatsku prozu dovodi u simultanu poziciju (M. Proust, R. Musil, R. M. Rilke). Sljedećim će romanima, Na rubu pameti (1938), Banket u Blitvi (I–III, prva knjiga 1938) i Zastave (I–V, prva knjiga 1962), sigurnim narativnim i superiornim intelektualnim strategijama sročiti stotine stranica kronike o srednjoeuropskoj kulturnoj i političkoj panorami, ali će određujućim i uporišnim za razumijevanje i formativnost njegova djela ostati upravo rane 1930-e, s glembajevskom cjelinom, romanom Povratak Filipa Latinovicza i Baladama Petrice Kerempuha. Krležin je utjecaj u hrvatskom društvu upravo tada dosegnuo vrhunac, što se posebno odražavalo u većem, problemskom, nefikcionalnom, u širem smislu esejističkome dijelu njegova opusa. Premda se u Krležinim tekstovima teško mogu razdvajati strukturne razine, što je posebno izraženo u zbirci Izlet u Rusiju (1926), s putopisnom poveznicom, ali tematski, narativno i asocijativno suptilnu mozaiku o strogo osobnome doživljaju sovjetske Rusije, upravo su njegove studije društvenih i kulturnih kontroverzija (Moj obračun s njima, 1932; Deset krvavih godina, 1937; Dijalektički antibarbarus, 1939) dovele do odlučujućih rasprava o izgledima i održanju hrvatskog društva. Osim o književnosti i umjetnosti pisao je o povijesti, politici, filozofiji, medicini, posvetivši se u doba rada na enciklopediji, nakon 1950., gotovo univerzalnom opserviranju, djelomice objavljenom (pet knjiga) u opsežnim izvodima (fragmentima i zapisima) iz dnevnika, odn. opsežnoj građi enciklopedijskih bilježaka (marginalia lexicographica). Njegove osobne relacije zrcale se u vrlo opsežnoj i dugogodišnjoj korespondenciji. Za razliku od književnog djelovanja, u prosudbi kojega trajno prevladavaju izrazito pozitivne ocjene, Krležino je javno, odn. političko djelovanje izazivalo žestoke otpore i prijepore. Još od rane mladosti zastupao je protuimperijalističku koncepciju komunističkog pokreta, pri čemu je rješenje hrvatskoga nacionalnoga pitanja vidio u federalizmu kakav je proklamirala Treća internacionala. Raslojavanje hrvatskoga komunističkoga pokreta u jugoslavenskom okruženju dovelo ga je u svojevrsnu ekvidistanciju od političke prakse i ljevice i desnice pa se o njegovu neposrednom društvenom djelovanju može govoriti tek nakon uspostave komunističke vlasti u 1940-ima i pridobivanja Titova punoga povjerenja nakon 1948, odn. napuštanja staljinističke prakse. Krleža je i u razdoblju 1918–41. pokušavao organizirano djelovati u hrvatskim kulturnim institucijama i komunističkom pokretu, ali u njima nije dobivao ni približno onoliko utjecaja kao u javnosti. U društvenim uvjetima tzv. narodne demokracije sudjelovao je u postavljanju i stabiliziranju mnogih tradicionalnih i novih institucija i programa: Društva književnika, Akademije, Matice hrvatske, Leksikografskoga zavoda, zaštite kulturne baštine u Zadru, zaštite prava na dostojanstvo umjetnosti (Govor na Kongresu književnika u Ljubljani, 1952), zauzimanja za slobodan razvoj hrvatskog jezika (potpora Deklaraciji o nazivu i položaju hrvatskoga književnog jezika). Posebnu važnost za razumijevanje Krležina djela ima njegovo poznavanje drugih kultura iz okruženja i suradnja u njima, napose srpske, madžarske i bosanske. U hrvatskoj književnoj i kulturnoj povijesti uopće Krležino se djelo u cjelini smatra izvanrednim, neusporedivim pojedinačnim prinosom, a u vanjskoj stručnoj i općoj opservaciji hrvatskog nasljeđa najvažnijom modernom referencijom. Polemično i kooperativno, to je djelo promicalo nove poetičke usmjerenosti, ali i zasjenilo druge; ono u svoje doba i u svojoj sredini nije imalo ravnopravna oponenta, što pri prosudbi ne treba zanemariti i s čime je i samo to djelo u svojem unutrašnjem dijalogu računalo. God. 1993–98. objavljena je enciklopedija posvećena Krležinu životu i radu (Krležijana, I–III), a 2000. započeto je izdavanje njegovih sabranih djela. MG143 (N)