Mislimo da živimo prema silama koje su pod našom kontrolom, ali zapravo nama vlada moć iz skrivenih izvora, moć nad kojom nemamo kontrolu. Životno i remek-djelo! Iznimno! – Sheldon Deal, predsjednik Međunarodnog koledža primijenjene kineziologije …ovo je djelo stiglo u pravi trenutak… izniman je doprinos razumijevanju i suočavanju s problemima današnjice. – Lee Iacocca Dr. Hawkins nudi plodove desetljeća istraživanja i uvida u snažna, revolucionarna otkrića fizike čestica i nelinearne dinamike, otkrića koja prosvjetljuju. Prvi put u intelektualnoj povijesti Zapada dr. Hawkins pokazuje da hladno svjetlo znanosti potvrđuje ono što mistici oduvijek govore o svijesti (ili svjesnosti?) i istinskoj prirodi stvarnosti. Dr. Hawkins, koji je tijekom dugogodišnje i glasovite karijere radio kao iscjeliteljski psihijatar, služi se teorijskim konceptima iz fizike, nelinearne dinamike i teorije kaosa kako bi dokazao svoje istraživanje ljudskog ponašanja. Ovo je fascinantno djelo koje će privući pozornost čitatelja sa svih životnih puteva! Ova knjiga puno obećava, možda je jedno od najvećih obećanja koja ste ikad dobili. David R. Hawkins objašnjava kako razriješiti temeljnu ljudsku dvojbu, kako trenutačno odrediti istinitost ili laž bilo koje izjave ili pretpostavljene činjenice.

„Optimizam je opijum za narod! Zdrav duh zaudara na glupost. Živeo Trocki!". Sam Ludvik kaže da nema pojma o Trockizmu, sve je to napisao tek onako bez nekih ubeđenja. Samo što je zbog toga imao dosta problema, izbačen je iz partije, sa fakulteta, služio je vojni rok pet godina tako što je radio u rudniku za novac (čime su se izdvajali od regularne vojske). To bi bila prva „Šala” koja mu je zapečatila život. Druga „Šala” je njegov ljubavni život. Pokušaji da zadivi devojku nekim svojim načinom mišljenja, što je na kraju palo u vodu i drugo još gluplje je njegova platonska veza sa Lucijom. Dok bi zbog nje bežao iz vojske i zbog toga izdržavao kazne, ona je tu vezu održavala na lažnim nadanjima. Treća „Šala” je odnos Ludvika, Helene i Pavela, koji je sam po sebi velika ironična tragedija za glavnog junaka koji je uzalud pokušavao oteti Helenu Pavelu,iako ona nije imala ništa s njim. Bolje rečeno, Ludvikov celi život je jedna velika ironična šala – robijao je uzalud, voleo je uzalud.

Iz istorije i knjizevnosti 1 i 2 Slobodan Jovanovic Izvanredno ocuvane jedna ima malu fleku a druga podvucena desetak strana van toga izvanredne Slobodan Jovanović 1869 1958 bio je srpski pravnik, istoričar, književnik i političar, potpredsednik Ministarskog saveta Kraljevine Jugoslavije 27. mart 1941 — 11. januar 1942, predsednik Ministarskog saveta Kraljevine Jugoslavije 11. januar 1942 — 26. jun 1943 u Londonu, profesor Beogradskog univerziteta (1897—1940), predsednik Srpske kraljevske akademije, rektor Beogradskog univerziteta, profesor javnog prava i dekan Pravnog fakulteta u Beogradu. Tokom oba balkanska rata 1912. i 1913. godine bio je šef Presbiroa pri Vrhovnoj komandi Srpske vojske. U ratnom presbirou je radio i od početka Prvog svetskog rata do 1917. kada mu je dodeljen rad u Ministarstvu inostranih dela. Ekspert na Konferenciji mira u Parizu1919, teoretičar koji je između 1932. i 1936. objavio sabrana dela u sedamnaest tomova, predsednik Srpskog kulturnog kluba (1937—1941). Posle Drugog svetskog rata, Jovanovićeve knjige nisu štampane u Jugoslaviji do 1990. godine. Preminuo je u Londonu. Jovanović je zvanično rehabilitovan 2007. godine. Lib12

Memoari koji opisuju svakodnevni život autorke u posleratnom Beogradu u periodu od 1958. do 1970. godine kada je autorka studirala i radila kao socijalna radnica.

Ovo je ključna knjiga sistemske porodične terapije koja je nedostajala svim stručnjacima koji rade u oblasti savetovanja, psihologije, socijalnog rada. Autori su obuhvatili razvoj svih ključnih tehnika i intervencija i različitih škola sistemskog pristupa. Knjiga je objavljena na predlog Asocijacije sistemskih terapeuta Srbije. Predgovor srpskom izdanju, kao i tekst o razvoju sistemske porodične terapije u Srbiji napisala je doc. dr Nevena Čalovska Hercog, a stručni redaktor prevoda je Dušanka Nagulić, porodični psihoterapeut. Prikaz 60 godina razvoja sistemske porodične terapije. Kako razumeti porodični sistem i kako raditi sa njim? Kako teče životni ciklus porodice? Kako gubitak i trauma utiču na porodični sistem? Kako raditi sa porodicama psihotičnih klijenata?

Reč izdavača: Znamo mnogo vežbi koje nam pomažu da postignemo dobro fizičko zdravlje, ali kako da radimo na postizanju ličnog zadovoljstva, ispunjenosti, zahvalnosti, dovoljnosti? Kako da budemo srećne? ’’Kutija sreće’’ nam predočava načine za postizanje i negovanje mentalnog zdravlja. Nju su kreirale dve žene: jedna naučnica, druga praktičarka, ali obe svakoga dana rade na tome da svoje i tuđe živote učine boljim. ’’Kutija sreće’’ namenjena je odraslim ženama. Svim onima koje su poželele da rade na sebi, ali jednostavno nisu znale kako ili odakle da počnu. Ženama koje su shvatile da se posle jedne pročitane knjige koja ih motiviše na lični razvoj, nije mnogo toga promenilo. Jer to ne ide tako. ’’Kutija sreće’’ poručuje da smo same sebi najvažniji projekat na kojem treba da radimo. Da prihvatimo da nismo savršene, ali da smo dovoljne i dobre sebi. Da potom osvestimo šta je to što nam se ne dopada i krenemo da radimo na tome, na onom što nas muči, umara, čini nesigurnim, izaziva ,,crne misli”, budi osećaj krivice, jača ego. Jer, sreća je u nama. Ona nije u stvarima ili ljudima oko nas. Ova publikacija sadrži 31 pažljivo odabran, naučno zasnovan i psihološki utemeljen korak ka postizanju sreće. U tom smislu, dovoljno je napraviti jedan korak svakoga dana u mesecu. Kratak, jasan, dostižan. A kada poboljšamo sebe i svet oko nas nam postane bolji (i lepši). Svaki korak predstavljen je putem ilustrovane kartice koja nas usmerava da svoje vreme i volju investiramo u odnos prema sebi i drugima i time trajno steknemo veštine postizanja srećnog života. Svaki korak, boja ili oblik imaju svoju naučnu osnovu i odabrani su pažljivo, sa ciljem da rasplamsaju osećaj sreće. Zato, hajde da radimo na svojoj sreći, da je ne čekamo. Jer svaka od nas zaslužuje da bude srećna!

Do dana današnjeg je proučavanje glasina bilo praćeno njihovim negativnim vrednovanjem: glasina je nužno netačna, izmišljena ili iracionalna. Stoga se uvek jadikovalo zbog postojanja glasina, na njih se gledalo kao na privremeno udaljavanje od istine, nalet ludila. Neki su čak u povećanju broja sredstava javnog informisanja videli priliku da se obračuna sa glasinama: televizija, radio i štampa bi mogli da ukinu razlog postojanja glasina. Mi smou ovoj knjizi pokazali da je to negativno vrednovanje neodrživo. S jedne strane, ono je razumevanje glasina dovelo u ćorsokak: većina karakteristika ovog fenomena je ostala neobjašnjena i opisana kao patološka. S druge strane, čini se da je takvo poimanje pre svega podstaknuto moralisanjem i dogmatizmom. U suštini, postoji samo jedan način da se spreče glasine: zabraniti ljudima da pričaju. Očito nastojanje da u opticaju budu isključivo pouzdane glasine, vodi pravo ka kontroli informacija, a onda i kontroli slobode govora: mediji bi tako postali jedini dozvoljeni izvor informisanja. Tada bi postojale samo zvanične informacije.To nas dovodi do same suštine postojanja glasina. Glasina nije nužno »lažna«, ali je zato nužno nezvanična. Skrajnuta i ponekad u opoziciji, ona osporava zvaničnu nudeći drugačiju stvarnost. Zato je masovni mediji nisu istisnuli.

Iščekujući varvare (2004) Dečaštvo (2004) Elizabet Kostelo (2004) Fo (2004) Zemlje sumraka (2005) Spor čovek (2005) U srcu zemlje (2008) Dnevnik loše godine (2009) Isusovo detinjstvo (2014) Dž. M. Kuci (John Maxwell Coetzee), dobitnik Nobelove nagrade za književnost 2003, jedan je od najznačajnijih savremenih romansijera. Rođen je u Kejptaunu 1940, gde je završio studije matematike i anglistike. Radio je kao programer u londonskom IBM-u, da bi se posle nekoliko godina konačno opredelio za literaturu. Magistrirao je s tezom o delu Forda Medoksa Forda, doktorirao na prozi Samjuela Beketa. Predavao je komparativnu književnost na Njujorškom univerzitetu i Univerzitetu u Kejptaunu, a kao gostujući profesor i na Harvardu, Stanfordu i Čikaškom univerzitetu. Objavio je pet tomova kritičkih eseja, kao i prevode proze i poezije sa holandskog na engleski. Iako poreklom i većim delom opusa pripada južnoafričkoj književnosti, od 2002. živi u australijskom gradu Adelaidi. Počev od 1974, objavio je niz kritički visokovrednovanih romana, koji su mu doneli brojna južnoafrička i međunarodna priznanja. Dodelom Bukerove nagrade romanu Sramota (1999) postao je prvi dvostruki laureat u istoriji ovog priznanja (Život i vremena Majkla K, Bukerova nagrada, 1983).

Odlomak : ’’Žene, djeca i starci čekaju u šumarku stotinjak metara od plinskih komora nacističkog logora smrti Auschwitz-Birkenau. Uskoro će se svući i biti odvedeni u plinske komore. Njihova će mrtva tijela potom biti spaljena u pećima u toj zgradi ili u obližnjim jamama. Na fotografiji su Židovi deportirani u Auschwitz-Birkenau iz Mađarske krajem svibnja ili početkom lipnja 1944. godine. Fotografija je iz foto-albuma jednog Nijemca koji je u to vrijeme radio u logoru. Mnoge fotografije iz tog albuma pokazuju što se dogodilo Židovima odmah po dolasku u logor. Uz fotografiju snimljenu u šumarku nalazi se opis: "Beskorisne žene i djeca." Šumarak stoji i danas. Sve što je ostalo od žena i djece jest ova fotografija. Ova knjiga opisuje što su ljudska bića u stanju napraviti drugim ljudskim bićima kad demokratske vrijednosti zamijeni ideologija netolerancije, mržnje i nasilja. Iznose se mnoge činjenice o Holokaustu i nastoji objasniti kako je nezamislivo postalo stvarnost. U knjizi je i poglavlje o Holokaustu u Nezavisnoj Državi Hrvatskoj, odnosno o povijesti židovske zajednice u hrvatskim zemljama te o zločinima koje su nad njezinim pripadnicima učinili ustaše između 1941. i 1945. godine.’’

Biografsko delo koje nas uvodi u život sekretarice Josepha Goebbelsa, jednog od najčudovišnijih zločinaca ikada. Pratimo iskrenu i istinitu ispovest žene, običnog službenika, koja je samo radila svoj posao zatvarajući oči pred strahotnim i strašnim zločinima...

Reč izdavača: "Dođite brzo stop dovoljno mjesta za sve u bačvi ruma stop nema posla stop odlična plaća stop piješ cijeli dan stop ševiš cijelu noć stop požurite možda neće dugo trajati" – sadržaj je to telegrama koji je Hunter S. Thompson namjeravao poslati svojim prijateljima iz Portorika, gdje je radio (manje) i živio (više) krajem 50-ih prošlog stoljeća, a po povratku u SAD (1961) sve uobličio u roman ’’Dani ruma’’. Iako ga je napisao kao 24-godišnjak već se naziru glavne stilske odrednice kasnijih slavnih romana ’’Hell’s Angels’’ i ’’Strah i prezir u Las Vegasu’’ (oba također u izdanju Šarenog dućana): brza, subjektivna naracija pripovjedača koji je potpuno uronjen u događaj o kojem piše, pri čemu se fakti miješaju s fikcijom, a zbića su preuveličana i ispričana u prvom licu kojem se podjednako može i ne mora vjerovati budući da briše granice stvarnog i izmišljenog. Osim novinarskog posla, osnovni pokretači radnje ovog romana su: vlaga, vrućina, alkohol, nervoza, požuda, ljubav, zabava, (ne )snalaženje u stranoj zemlji i među ljudima koje je tek upoznao, strah od starenja... Univerzalne teme, reklo bi se, opisane u bezbroj djela prije i poslije, ali valjda ni u jednom na ovako jedinstven i samosvojan način, tako svojstven Hunteru S Thompsonu!

Iako liči na nekoliko životinja (sa svojim leopardovim tufnama i psećim ušima), zasigurno možemo tvrditi da ništa slično Marsupilamiju niste bili u prilici da sretnete. Rep ovog jedinstvenog stvorenja neverovatno je dugačak, i ta zverka vesele naravi, domišljatog uma i spretnog tela koristi ga u najrazličitije svrhe, a najčešće kao pomagalo pri skakanju i oružje za samoodbranu. Što i nije čudno, pošto Marsupilami i njegova porodica vrlo često imaju potrebu za hitrim i spretnim kretanjem kroz divljinu, kao i za samoodbranom – jer iz epizode u epizodu upadaju u raznorazne nevolje i avanture pune urnebesnih gegova, ali i stvarnih opasnosti, koje u palombijsku džunglu uglavnom donosi čovek… Prvobitno zamišljen kao egzotični ljubimac Spirua i Fantazija, Marsupilami je jedna od najoriginalnijih kreacija slavnog Andrea Frankena i tokom svoje istorije doživeo je inkarnacije u raznim medijima, od stripa do malog ekrana. Godinama nakon što je prestao da radi na avanturama Spirua i Fantazija, Franken pokreće zaseban stripski serijal o marsupilamijima, u kom učestvuju razni autori i u kom je dobroćudnim i radoznalim spadalima iz džungle prepuštena glavna reč. Čarobna knjiga vam u tri toma donosi priče od zvaničnog nultog pa do devetog albuma Marsupilamija, što su priče na kojima je Franken direktno radio ili su stvarane pod njegovim nadzorom.

MOSKVA BERLIN STALJINGRAD 1-6 komplet Theodor Plievier Biblioteka ratni romani Plivijeva dela su dramatičan i potresan umetnički izveštaj ne samo o umiranju i propasti jedne armije nego i o svanuću u glavama i srcima jednog znatnog dela nemačkog naroda, koji je do tada bio slepo oruđe u rukama strašnog manijaka. Plivijevo izlaganje je autentično i lično doživljeno, zato je ono puno slika o užasnoj istini, o pokolebanosti vojničkog morala kod napadača, o ritama i skitama jedne propale, poživotinjene vojske... Teodor Plivije (do 1933. Plivier), njemački pripovjedač (Berlin, 12. II. 1892 - Avegno, Švicarska, 12. III. 1955). Potomak radničke obitelji; u mladosti proputovao je Australiju i Južnu Ameriku, radio kao mornar, rudar, gonič stoke. God. 1918. sudjelovao je u ustanku mornara u Wilhelmshavenu. U to je doba došao u dodir s anarhističkim skupinama i pisao propagandne spise u duhu P. A. Kropotkina i M. Stirnera. Nakon spaljivanja njegovih ranih djela za Trećega Reicha, emigrirao je preko Praga, Pariza i Švedske u Sovjetski Savez, gdje je djelovao u nizu prognaničkih časopisa. U svojim mnogo čitanim djelima Plievier na dokumentaristički način iz društvenokritičke perspektive opisuje događaje iz njemačke povijesti, posebice iz I. i II. svjetskog rata. Izdavač Globus, Zagreb 1978 god, ukupno 1392 str, ilustrovano, tvrd povez, Stanje vrlo dobro, oštećenje poveza.

FILOSOFIJA PALANKE Radomir KONSTANTINOVIC Nolit Sazvezdja 1981 398 strana 19cm. Stanje vrlo dobro bez nedostataka Filosofija palanke je filozofsko-esejistička knjiga srpskog filozofa i književnika Radomira Konstantinovića. Filosofija palanke se smatra Konstantinovićevim najznačajnijim delom. Prvo izdanje objavljeno je 1969. u drugoj svesci časopisa Treći program. Pre pojavljivanja teksta u štampanom formatu, pojedini njegovi delovi su već bili poznati javnosti budući da ih je sam autor čitao na talasima Trećeg programa Radio Beograda tokom sedam večeri između 4. i 15. avgusta iste godine. Po rečima Milana Vlajčića, Konstantinovićeva studija je „prodorno i ubedljivo analizirala palanku kao duh zatvorenosti, strah od sveta s one strane brda, duh plemenske sabornosti i zazornosti prema svakom razlikovanju. Strah od otvorenosti prema nepoznatom, drugačijem, vodi ka tradicionalizmu u kome se krije spas od opasnosti traganja i dovođenja u pitanje sopstvene egzistencije. Konstantinović najviše načelo palanke vidi u okamenjenoj, nacionalnoj kulturi, sa istorijom i njenim državotvornim mitovima.“ Od svog pojavljivanja, pa sve do danas, knjiga ne prestaje da izaziva polemike i sukobe u srpskim akademskim krugovima. Osporavana i hvaljena, uglavnom je tumačena sa aspekta ličnih afiniteta i ideološke pripadnosti, a često je služila i kao oslonac za različite prizemne uvrede polemičara. U novije vreme primetan je pokušaj objektivnijeg

Elle Castillo je nekad radila u socijalnoj službi i specijalizovala se za slučajeve dece koja su žrtve nasilja u porodici. Sada vodi popularni kriminalistički podkast koji se bavi slučajevima nestale dece. Nakon dve uspešne sezone, Elie rešava da se uhvati u koštac sa Ubojicom Koji Odbrojava...

Knjiga-vodič kroz integraciju karmičkih života će vas naučiti kako da kroz spoj astrologije, životinjskih duhovnih vodiča i vežbi izračunate svog Vodiča Senke, radite na integraciji svojih suprotnih delova i prošlih života, i od sabotera napravite prijatelja koji će vam dati ogromnu energiju za ostvarenje vaših punih potencijala.

Benny i Desirée se sreću jednog dana i između njih se rađa ljubav na prvi pogled. Nakon nekoliko sedmica ispunjenih strašću, realnost im je pokucala na vrata. Benny je tražio snažnu ženu koja će zajedno sa njim raditi na imanju, dok su Desirée zanimali samo pozorište i književnost...

Ukupna elaboracija razotkriva fenomen, da su razvojni zastoji i stradanja na ovim prostorima više rezultat spolja podsticanih međunacionalnih konflikata nego što su, kako ih zapadne elite predstavljaju, rezultat balkanskog mentaliteta i fenomen, da se ne radi toliko o sukobima kao efektu narcizma malih razlika, kad slične psihičke crte nesvesno dovode do sukoba među bliskim narodima, koliko se radi o malignom delovanju velikih razlika među nacionalnim psihologijama koje su kao kolektivne potrebe, percepcije i vrednosne orijentacije iskovane kroz raniju istoriju i veoma ojačane u ratovima i nakon ratova 1990-ih godina. Ratko Dunđerović je rođen 1941. u Veanjskoj, Bileća. Osnovnu školu završio u Vranjskoj, osmogodišnju/malu maturu u Herceg Novom, učiteljsku u Mostaru a studije psihologije, smer psihologija rada, u Beogradu na Odseku za psihologiju Filozofskog fakulteta u Beogradu (1966.). Magistrirao 1975. i doktorirao 1979. na Odjelu za psihologiju Filozofskog fakulteta u Zagrebu. Radio: od 1966. do 1968. u Zavodu za zapošljavanje Jajce na poslovima profesionalne orijentacije; od 1969. do 1974. u UNIS-u Sarajevo na poslovima kadrovske i organizacione psihologije; od 1975. do 1992. na Filozofskom fakultetu u Sarajevu – izvodio nastavu na predmetima Socijalna psihologija, Psihometrija i Metodologija istraživanja u psihologiji (1988. izabran u zvanje redovnog profesora na predmetu Socijalna psihologija); od 1992. do 2000. radio na Fakultetu fizičke kulture u Novom Sadu (1994. izabran u zvanje redovnog profesora na predmetu Psihologija sporta), a kao spoljni saradnik predavao Socijalnu psihologiju na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu; poslednjih devet godina (do 2009., do penzije) radio na Filozofskom fakultetu u Istočnom Sarajevu, dok kao spoljni saradnik izvodio nastavu iz odgovarajućih područja psihologije: na Fakultetu za menadžment u Novom Sadu, na ECPD Fakulteu za sport u Beogradu, na Odsjeku za psihologiju Filozofskog fakulteta u Nikšiću; za sve licence fudbala u UEFA školi za Srbiju predavao Psihologiju sporta. U okviru više poslediplomskih studija (za psihologe, menadžere, medicinare rada, učitelje, za sportiste) izvodio nastavu iz Socijalne psihologije, Psihologije rada, Psihologije menadžmenta i Psihologije sporta. U svom profesionalnom razvoju obavljao niz odgovornih poslova: šef Odjeljenja za proučavanje ljudskih resursa u UNIS-u Sarajevo; pre rata, na Filozofskom fakultetu Sarajevo šef Odsjeka za psihologiju, rukovodilac Psihološke laboratorije i predsednik Nastavno naučnog vijeća – predsednik biblioteke „Kreativnost“, IP „Svjetlost“ Sarajevo – glavni i odgovorni urednik časopisa „Opredjeljenja“; posle rata, na Fakultetu fizičke kulture Novi Sad šef Katedre za društvene i biomedicinske nauke, voditelj poslediplomskih studija i prodekan za nauku – član Saveta Univerziteta Novi Sad – dekan ECPD Fakulteta za sport Beograd – na Filozofskom fakultetu u Istočnom Sarajevu šef Odsjeka za psihologiju, voditelj poslediplomskih studija iz psihologije i član Saveta Univerziteta Istočno Sarajevo. Boravio kao gostujući profesor u USA – Murray State University (1991/1992); istupao na brojnim domaćim i međunarodnim simpozijima i kongresima; napisao brojne recenzije istraživačkih projekata, monografija i udžbenika; održao mnogo predavanja na seminarima za edukaciju prosvetnih radnika i menadžera raznih profila; mentorisao velikom broju diplomanata, magistranata i doktoranata iz područja socijalne psihologije, psihologije menadžmenta i psihologije sporta; postigao značajne i priznate domete na naučno-istraživačkom polju – proučavao psihološke aspekte društvenih pojava, kao što su: vrednosti i ponašanje mlade generacije, odrednice motivacije i zadovoljstva na poslu, problemi profesionalnog razvoja i edukacije kadrova, etnička distanca i socijalno-psihološki izvori diskriminacije u sferi organizacionog i društvenog delovanja, psihološki aspekti sportskih dešavanja. Napisao preko 180 stručnih i naučnih radova, od toge 9 objavio u inostranim časopisima. Autor 9 knjiga i prvi koautor u 10 knjiga. Najvažnije knjige: • Psihološki aspekti samoupravljanja, 1982, „SVJETLOST“, Sarajevo, • Komunisti i klasno socijalne razlike, 1988, NIŠRO „Oslobođenje“, Sarajevo, • Psihologija sporta, 1996, Fakultet fizičke kulture, Novi Sad i 1999, Banjaluka Company, • Osnove psihologije menadžmenta, 2004, Fakultet za menadžment, Novi Sad i 2007, „CEKOM“, Novi Sad. • Upravljanje u razredu – psihološki aspekti upravljačke funkcije nastavnika (koautori: S. Levi, I. Radovanović), 2009, Učiteljski fakultet, Beograd. • Motivacija postignuća u organizacijama (koautor: J. Mašnić), 2012, Filozofski fakultet i Institut za sociologiju, Nikšić, • Psihologija balkanskih stradanja, 2023, Akademska knjiga, Novi Sad. Imao ulogu rukovodioca i metodologa u brojnim empirijskim istraživanjima, od kojih su najkompleksnija: • Odnos između organa upravljanja i poslovodnih organa, 1986, Institut za organizaciju i ekonomiku, Sarajevo. • Komunisti i klasno-socijalne razlike, 1987, projekat gradskih marksističkih centara Sarajeva i Beograda, • Tretman zatvorenika u KPD Zenica, 1989, Ministarstvo pravosuđa BiH, Sarajevo, • Psihološki aspekti ponašanja invalida rada u rudnicima uglja u BiH, 1990, Institut za ustanovljavanje radnih sposobnosti, Sarajevo, • Stavovi studenata BiH o međunacionalnim odnosima, 1991, Institut za proučavanje međunacionalnih odnosa, Sarajevo, • Edukacija kadrova u lokalni organima uprave, 2002, CPCD, Сарајево, • Ddiskriminacija u školi, 2008, Save the Children Norway, Сарајево, • Stavovi studenata i nastavnika o vrijednosti nastave na univerzitetima u Republici Srpskoj, 2009, Filozofski fakultet Istočno Sarajevo. • Motivacija postignuća u crnogorskim organizacijama, 2012, Filozofski fakultet Nikšić.

Veliki deo mlade populacije ne zna koji su to poželjni modeli ponašanja u rešavanju sukoba. Autorka se bavi istraživanjem veza između stavova tinejdžera prema šablonima rešavanja sukoba i nivoima poremećaja u ponašanju. Ona se zalaže za izradu programa koji će raditi na usvajanju modela u ponašanju koji su društveno prihvatljivi.

U Bolanjovoj literaturi svet nije čvrst već je tečan. Za tim je tragao naš hispanizovani i meksikanizovani Čileanac. To tečno stanje je veoma lepo, pomaže da se život prihvati kao komedija, komedija s mnogo plača, s jednakom merom aro­gantnosti i očajanja. Upravo je to ova knjiga, upravo su to ove sabrane pesme: intimna komedija Roberta Bolanja. Roberto Bolanjo (Roberto Bolaño; Santijago de Čile, 28. april 1953 – Barselona, 15. jul 2003) bio je čileanski pesnik, pripovedač, esejista i romanopisac. Rođen je kao sin boksera i kamiondžije Leona Bolanja i učiteljice Viktorije Avalose. Sama porodica je pripadala nižoj srednjoj klasi, te se često selila po različitim mestima u Čileu, tragajući za boljim životom, da bi se, kada je Bolanju bilo petnaest, preselila u Meksiko. U Meksiku, kao i u Čileu, živeo je u više gradova. U meksičkoj prestonici je napustio srednju školu i zaposlio se kao novinar, zastupajući i braneći ideologiju levice. Da bi pružio podršku revoluciji i socijalističkim reforma­ma Salvadora Aljendea, Bolanjo se 1973. vraća u rodni Čile. Međutim, nakon što je Pinoče vojnim udarom srušio Aljen­dovu vladu, počela su masovna likvidiranja i hapšenja levi­čara, kada je, između ostalih, uhapšen i Bolanjo. Proveo je osam dana u pritvoru, odakle je uspeo da se izvuče uz pomoć jednog čuvara koga je znao iz školskih dana. Vrativši se u Meksiko, mladost je proveo živeći kao boem i književni enfant terrible, to jest kao profesionalni provokator koji je neretko upadao i prekidao književne skupove. U ovom periodu je strastveno pisao poeziju. Zajedno sa prijateljem Mariom Santijagom Papaskijarom pokrenuo je pesnički po­kret infrarealizam ili utrobni realizam. Godine 1977. preselio se u Španiju, gde je živeo u malom stanu u Blanesu, katalonskom gradiću na obali u blizini Bar­selone. Radio je kao perač sudova, čuvar u kampu, portir i čistač ulica. Godinama je danju radio, a noću pisao. U Španiji se oženio i dobio sina i ćerku. U svojim četrdesetim je počeo aktivno da piše prozu. U jednom intervjuu je izjavio da je prozu počeo da piše jer se osetio odgovornim za finansijsku budućnost svoje porodice, pošto je znao da poezijom ne može obezbediti dovoljno novca. Ovo je potvrdio i njegov urednik Horhe Heralde, koji je objasnio da je Bolanjo napustio „svoju bitničku egzistenciju u oskudici” zato što se nakon rođenja sina 1990. osetio odgovornim za budućnost porodice. Uprkos tome, nastavio je da se do kraja života prvenstveno identifiku je kao pesnik. Za deset godina, od 1993. do 2003, obja vio je preko deset proznih ostvarenja. Za roman Divlji detektivi dobija prestižnu špansku književnu nagradu Romulo Galjegos. Nakon konstant­nog pogoršavanja zdravstvenog stanja, umire 2003. usled otka­zivanja jetre. Iako je još za života privukao pažnju kritičara i čitalaca, pogotovo onih u španskom govornom području, tek je nakon smrti stekao slavu širom sveta. Ovakvom statusu je posebno doprineo posthumno objavljen roman 2666. Ovu knjigu, koja u španskom izdanju broji više od hiljadu stranica, kritika je oduševljeno po zdravila. Roman je nagrađen nagrada ma „Alta­zor”, „Salambo” i „Hose Manuel Lara”.

Ručno rađeni rokovnik inspiriran japanskim midori. napravljen od vegetabilne kože od bizona (asian water buffalo) debljine 3.5-4mm. koža ima sjajnu zastitnu glazuru i za to je otpornija na ogrebotine, vodu i slično. sve marke i ožiljci koje su nastale tijekom života bizona su vidljivi i zato je svaki komad jedinstven i unikatan. Koža će sa vremenom malo omeksati i bolje se prilagoditi koricama unutar bilježnice, ali će uvijek ostati jaka i zaštitna. Unutra se nalaze 4 elastike(gume) u koje stavljate bilježnice i te možete po potrebi zamjenivati. kapacitet korica je 3-5 bilježnica, ovisno o debljini svake bilježnice. svaki rokovnik dođe sa 1 bilježnicom koja je uključena u cijeni. U ponudi imamo više veličina, sve rokovnike radim po standardnim međunarodnim dimenzijama. passport, pocket, pocket plus, a6, personal, b6 slim, b6, narrow(standard), wide, a5 Ručno rađeno u bih. Ako hoćete rokovnik drukcijich dimenzija rado radim po vašoj narudžbi. Sve informacije u poruke.

Plemeniti gospodin u Moskvi Amora Towlesa je roman koji je brzo postao globalna književna senzacija, zauzimajući čelna mjesta na književnim listama i zavređujući pohvale od kritičara i poznatih ličnosti poput Baracka Obame i Billa Gatesa. Priča je smeštena u Rusiju, započinje 21. juna 1922. godine, i prati život grofa Aleksandra Rostova. Nakon što je osuđen na doživotni kućni pritvor od strane boljševičkog suda i smješten u tavansku sobu hotela Metropol, umesto u svom luksuznom apartmanu, grof Rostov se suočava sa izazovima i promenama koje donosi nova era u Rusiji. Roman istražuje kako se Rostov, koji nikada nije radio, prilagođava svom novom životu koristeći svoju erudiciju, neuništiv duh i duhovitost. Kroz njegove doživljaje, čitaoci dobijaju uvid u bogatu rusku istoriju i društvene promene koje se odvijaju tokom decenija njegovog pritvora. Unatoč fizičkim ograničenjima njegovog zatvora, Rostov doživljava emocionalnu i duhovnu transformaciju, od dokonog bogataša do čovjeka s važnom životnom misijom. Roman je opisan kao čaroban, inteligentan i poučan od strane Sunday Timesa, dok Irish Independent hvali lik grofa Rostova kao jednog od najšarmantnijih u književnosti. Sunday Telegraph ističe živost romana, njegovu sposobnost da dočara duh Rusije sa humorom i humanosti, a Red ga opisuje kao šarmantnu i elegantnu priču, nalik samom grofu. Ova knjiga predstavlja istovremeno zabavno i emocionalno putovanje kroz burnu istoriju Rusije, istražujući teme vremena, promene i ljudskog duha.

U knjizi Projekat Ikona, Lesli Skler se usredsređuje na načine na koje se kapitalistička globalizacija proizvodi i predstavlja širom sveta, naročito u globalizujućim gradovima. Skler prati kako ikonične zgrade našeg vremena– tržni centri, spektakularni muzeji i ogromni urbani projekti – konstituišu trijumfalni „projekat Ikona“ današnjeg globalnog kapitalizma, promovišući sve veću nejednakost i hiperkonzumerizam. Dva najznačajnija tipa ikonične arhitekture – jedinstvene ikone koje su prepoznate kao umetnička dela, a projektovali su ih ljudi poput Gerija, Fostera, Kolhasa i Hadidove, kao i uspešne, imitativne ikone koje kopiraju elemente rada arhitekata zvezda– govore o centralnom značaju hiperkonzumerizma u savremenom kapitalizmu. Pored objašnjenja načina na koji arhitektonska industrija organizuje društvenu proizvodnju i marketing ikoničnih građevina, Skler takođe pokazuje kako korporacije sve više dominiraju izgrađenom sredinom i promovišu razvoj u pravcu globalizujućih, konzumerističkih gradova. „Projekat Ikona“ je, tvrdi on, oružje u borbi za učvršćivanje kapitalističke hegemonije kao i za jačanje transnacionalne kapitalističke kontrole nad time gde živimo, šta konzumiramo i kako razmišljamo. Lesli Skler (Leslie Sklair), profesor emeritus sociologije na London School of Economics and Political Science (LSE). Pre studija sociologije i filozofije radio je dve godine u fabrici pamuka izvan Glazgova. Oba iskustva doprinela su njegovom celoživotnom opredeljenju za istraživanje načina funkcionisanja kapitalizma, alternativa kapitalizmu i transnacionalne kapitalističke klase. Najpoznatija njegova dela su: The Sociology of Progress, Sociology of the Global System, Transnational capitalist class, Globalization: Capitalism and Its Alternatives.

O prošlosti znamo manje nego što bismo želeli a daleko manje nego što mnogi od nas misle. Važni se događaji zaborave ili ne zabeleže, a često i iskrive potpuno suprotnim prikazima i nepouzdanim svedočanstvima. Istoriju ponekad sakriju krivci koji žele da zauvek izbrišu svoja dela i nedela, a ima i slučajeva da se istina prikriva iz najboljih namera: da bi bila na sigurnom sve dok svet ne bude spreman za nju. Nekad skrivano, sada obelodanjeno: šta je pisalo u Čerčilovom „bezobraznom dokumentu“ iz 1944 da li je Leonardo da Vinči u Mona Lizine oči zaista ucrtao svoje inicijale kako je tačno tekla operacija hvatanja Osame bin Ladena, planirana 10 godina ko je bio egipatski faraon čija su dela smatrana toliko bogohulnim da su mu potomci izbrisali ime iz svih dokumenata i sa svih spomenika kako su i zašto montirane neke od najpoznatijih fotografija na svetu kakve je poruke nosila Mocartova opera Čarobna frula ko je bio graditelj čikaškog hotela opremljenog tamnicama i sobama za mučenje u koji su gosti ulazili ali ne i iz njega izlazili kako je radio tajni naučni institut oformljen radi balsamovanja tela Vladimira Iliča Lenjina šta je na kraju Vikilinks: novinarski poduhvat veka ili čin sajber terorizma. Neverovatne priče iz Najvećih tajni istorije promeniće ono što znate – ili ste mislili da znate –o istoriji i ljudima koji su je stvarali.

Pjesme uz koje ne plešem su priče objavljivane u časopisu Rock! između 1985. i 1988. godine i u njima Todorović na intiman i upečatljiv način govori o pjesmama i glazbi koja nas je mijenjala i činila jačima i boljima. Ove priče o pjesmama, profilirane kao mješavina eseja i memoara, govore o odrastanju i životu uz rock glazbu i poeziju koja je nešto više od puke podloge za noćne izlaske ili kako je Springsteen pjevao: “više sam naučio slušajući trominutne rock pjesme nego što sam ikada naučio u školi”. Premda je teško vjerovati kako pjesme mogu nekoga ili nešto promijeniti uzbudljiv je trenutak kada shvatite da neke pjesme mogu u vama trajati i dugo nakon što se otpjevaju ili kako sam pisac kaže: “Priče su kao i pjesme: ulaze kroz prozore koje si pažljivo zatvorio i samo sjednu u neki kutak i gledaju te. Pa ti izdrži.” Dragan Todorović je radio kao urednik u časopisima Rock! i NON i objavljivao u svim vodećim časopisima i listovima bivše Jugoslavije. Do sada je objavio knjige Tajfun zvani Bruce, Džokej pun burbona i Pogled kroz prozor metroa. Od 1995. godine živi u Kanadi gdje je objavio knjige Stići tamo gde jesi (Banff Press, 2000) i Knjigu osvete – bluz za Jugoslaviju (Random House, 2006) za koju je dobio nagradu Udruženja pisaca Kanade i bio nominiran za nagradu Britanske Kolumbije. Od 2005. s porodicom živi u Engleskoj.