Beograd, 1959. Udžbenički format, 98 strana. Požutela, razdvojila se kao na slici, sem toga očuvana. Nazivi su na latinskom, srpskom, engleskom i nemačkom. THE LIST OF WEEDS OF YUGOSLAVIA NAMENVERZEICHNIS DER UNKRAUTER VON JUGOSLAWIEN Korov, bilje, Jugoslavija...

Knjiga nova G4 „Ekspedicija do dalekih prostora iza galaksija i velikih teorija moderne nauke na koju vas vode tri najbolja astrofizičara s izuzetnim darom da svoje znanje prenesu čitaocima.“ Nature Dobro došli u svemir je svojevrstan obilazak univerzuma na koji vas vode tri vrhunska astrofizičara: Nil de Gras Tajson, Majkl A. Straus i Džon Ričard Got. Inspirisana izuzetno popularnim predavanjima koja su oni držali na Prinstonu u okviru uvoda u astronomiju, ova knjiga pokriva sve što je današnja nauka uspela da objasni u ovoj oblasti – od planeta, zvezda i galaksija do crnih rupa, crvotočina i putovanja kroz vreme. Opisujući najnovija otkrića u astrofizici, izuzetno informativan i često zabavan tekst nas vodi iz našeg Sunčevog sistema do krajnjih granica svemira. Otkrićemo kako zvezde žive i umiru. Zašto je Pluton izgubio status planete? Kakve su mogućnosti za postojanje inteligentnog života na drugim mestima u univerzumu? Kako je univerzum nastao? Zašto se širi i zašto se njegovo širenje ubrzava? Da li je naš univerzum jedan jedini ili je deo neograničenog multiverzuma? Odgovarajući na ova i mnoga druga pitanja, autori će vam prikazati čuda kosmosa. Uz širok obim tema i izuzetne ilustracije Dobro došli u svemir je za sve one koji žele da steknu uvid u najnovije prodore naših saznanja o univerzumu koji se menja i neprestano je u pokretu. Ilistrovano

Elementi diferencijalnog i integralnog računa Elementi diferencijalnog i integralnog računa Autor: Dobrilo Tošić, Miloljub Albijanić, Danijela Milenković Izdavač: Službeni glasnik Prva tri dela knjige su pripremnog karaktera i pokrivaju one oblasti sa kojima studenti prve godine često nisu upoznati: skupovi, matematička indukcija, binomni koeficijenti u necelom slučaju i kompleksni brojevi. U četvrtom delu uvodi se fundamentalni pojam konvergentnog niza i dokazuju osnovne teoreme. U petom delu se razmatraju inverzne trigonometrijske i hiperboličke funkcije, dok je šesti deo posvećen graničnim vrednostima funkcija i neprekidnosti. Srž udžbenika su delovi sedam i osam koji su posvećeni diferenciranju i integraciji, respektivno. Pisani su detaljno, sa mnogobrojnim primerima i primenama i pokrivaju sve osnovne tehnike diferencijalnog i integralnog računa. Prvo izdanje, 2012, 16,5 x 23,5 cm, 464 str., tvrdi povez, latinica. Knjiga je NOVA..... ------------------------------ L1

Retko u ponudi Kao na slikama Strane lepo očuvane ali bi trebalo odneti knjigu kod knjigovesca da se tabaci ponovo povežu ili da se prekoriči. Mada kome ne smeta može i ovako čitati. Prvo izdanje Oton Kučera (Petrinja, 1. januar 1857 — Zagreb, 29. decembar 1931) bio je profesor, prirodnjak, astronom, najveći hrvatski popularizator tehnike i prirodnih nauka, književnik, predsednik Matice hrvatske, te autor nekoliko udžbenika iz fizike za srednje škole te niza naučno-popularnih dela iz fizike, astronomije i elektrotehnike. Rođen je 1. januara 1857. godine u Petrinji, kao prvo od trinaestoro dece u braku Ide i Franje Kučere, učitelja. Prema navodima porodice, Oton se rodio 31. decembra 1856. godine, ali su roditelji zbog praktičnih razloga (vojna obaveza i drugo), prijavili da se rodio 1. januara 1857.[a] Oca, učitelja, služba je ubrzo odvela iz Petrinje u Otočac, gde je Oton proveo detinjstvo i završio pet razreda osnovne škole, a zatim je nastavio gimnaziju u Senju. Iz Senja je u Otočac i natrag putovao preko Velebita, te ja na tim prelascima zavoleo Velebit, planine i zvezdani svod, što ga je pratilo tokom celoga života. Školovanje je nastavio u Vinkovcima gde je maturirao 1873. godine. Kao odličnom i talentovanom učeniku dodeljena mu je krajiška stipendija, te je otišao u Beč na studije fizike, matematike i astronomije. Studira kod čuvenih Jožefa Stefana, Ludviga Bolcmana i Johana Lošmita, a usavršava se u astronomiji na Bečkoj opservatoriji, čiji je direktor tada bio Karl fon Litrou. Bilo mu je ponuđeno mesto asistenta, ali su ga rodoljubni i porodični razlozi doveli natrag u Vinkovce, gde je u dobi od samo 19 godina počeo predavati u vinkovačkoj gimnaziji, a dve godine kasnije položio je u Beču profesorski ispit, kako su zahtevali propisi tadašnjeg doba. Tri godine kasnije objavljuje prve naučno-stručne radove. Uz glavne utemeljitelje, Spiridona Brusinu i Đuru Pilara, uključio se u osnivanje Hrvatskoga naravoslovnog (prirodoslovnog) društva, utemeljenog u Zagrebu, krajem 1885. godine. U godini osnivanja društva još je bio profesor gimnazije u Vinkovcima. Nalazimo ga pod brojem 101 u abecednom popisu redovnih članova društva, a u Glasniku, I godišta, iz 1886. godine, glasilu novoosnovanoga društva, Kučera je već prisutan člankom Čovek i prirodna nauka, u kojem daje pregled razvoja prirodnih nauka.[2] Premještajem u Požegu započinje naučno-popularizatorski rad, kojem je ostao veran sve do smrti. U Požegi je osnovao i prvu školsku opservatoriju, a 1892. godine štampana je njegova prva naučno-popularna knjiga, Crte o magnetizmu i elektricitetu. Naučna prosvećenost nekoga naroda ne stiče se samo školskim obrazovanjem, nego veliku ulogu u tom procesu ima popularizacija odnosno promocija nauke u narodu, što se postiže na više načina: popularnim predavanjima za široki krug različitih struka i obrazovanja, izdavanjem naučno-popularnih časopisa, koji na jednostavan način objašnjavaju čitalaštvu dosege određene nauke te objavljivanjem popularnih dela iz određene nauke, u kojima je na zanimljiv i jednostavan način prikazano ono najvažije iz nje, što bi trebalo predstavljati temelj za njeno upoznavanje. U 19. veku naročito je ojačala popularizacija nauke, naročito zato što se i u nauci počelo sistematično koristiti maternjim jezikom. Kučera slovi za najpoznatijeg hrvatskog popularizatora nauke i tehnike, a u astronomiji ga nazivaju i „hrvatskim Flamarionom“, po čuvenom francuskom popularizatoru astronomije. Kučera je smatrao da je odnos čoveka prema nauci o zvezdanom nebu sasvim drugačiji nego prema bilo kojoj drugoj nauci i da se može uporediti s odnosom čoveka prema rodnoj grudi i domovini, tako da astronomija usmerava čoveka na razmišljanja o poslednjim i najvećim problemima prirode i čoveka u njoj, a takva razmišljanja jako utiču na to da se umire i natrag potisnu strasti, koje ne krase obrazovane ljude te u tome vidi snagu astronomije i njenu veliku odgojnu vrednost za sve naraštaje. Najplodnije razdoblje stvaralaštva Prelaskom u Zagreb, 1892. godine, počinje Kučerino najplodnije razdoblje stvaralaštva. Delovao je na Realnoj gimnaziji, gde je uredio prvi savremeni kabinet za fiziku, 1893. godine, a iste godine iz štampe je izašla njegova knjiga Vrieme - crtice iz meteorologije. Godine 1895. izlazi i naučno-popularno astronomsko delo Naše nebo, štampano u izdanju Matice hrvatske, sa tiražom od 12.000 primeraka. Delo je dočekano oduševljenjem i rasprodato u kratkom vremenu, da bi doživelo još dva izdanja za Kučerinog života, godine 1921. u izdanju Hrvatskog prirodoslovnog društva i godine 1930. u izdanju Matice hrvatske. Za ovu knjigu Kučera je nagrađen iz zadužbine grofa Ivana Nepomuka Draškovića. Stotinu godina nakon prvoga izdanja u Zagrebu je 1995. godine štampano i četvrto izdanje Našeg neba. Godine 1899. Oton Kučera je napisao udžbenik Fizika za niže razrede, s dodatkom iz astronomije i hemije i promovisan za doktora na Univerzitetu u Zagrebu, tezom o Marinu Getaldiću te postao predavač više matematike i teorijske fizike s mehanikom na Šumarskoj akademiji u Zagrebu, gde je predavao sve do penzionisanja, 1915. godine. Na Šumarskoj akademiji uveo je dvogodišnji geodetski tečaj, a prve godine je bio na njegovom čelu. Iz ovog geodetskog tečaja izrastao je današnji Geodetski fakultet u Zagrebu. Godine 1902. štampana je njegova Eksperimentalna fizika za više i srednje i njima slične škole, a iste godine je, na njegov podsticaj, u okviru Hrvatskoga prirodoslovnog društva, osnovana Astronomijska sekcija. Kučera je potom, uz svoja predavanja na fakultetu, prihvatio i zahtevan posao direktora Opservatorije, čije je utemeljenje inicirao i aktivnim delovanjem uspeo ostvariti i koja je otvorena 1903. godine. Iz Kučerinih spisa doznajemo da u vreme osnivanja Astronomijske sekcije niti u najvišim vrstama hrvatske inteligencije još nije bilo dovoljno svesti o važnosti i potrebi astronomije kao kulturnom elementu u obrazovanju svakoga inteligenta bez obzira na njegovo zvanje i zanimanje. Držao je, međutim, da niti kod velikih naroda nije bilo drugačije te navodi da je iste godine kad je osnovano Hrvatsko naravoslovno društvo, francuski astronom Kamil Flamarion osnovao Francusko astronomsko društvo u Parizu (1886), te da je to društvo, u jednom od najcivilizovanijih naroda sveta, od 40 miliona ljudi, u prvoj godini delovanja okupilo jedva 90 članova. Tim se više mogao ponositi činjenicom da je broj članova Hrvatskoga prirodoslovnog društva do osnivanja Astronomijske sekcije padao i iznosio 95 članova, a nakon osnivanja porastao na oko 230, što svedoči koliko zanimanje je pobudilo osnivanje te sekcije kao i ideje o utemeljenju hrvatske društvene opservatorije. Godine 1924. i sâm je izabran za člana Francuskog astronomskog društva u Parizu. U godini otvaranja Opservatorije, 1903, iz štampe izlazi njegova knjiga Talasi i zrake, a 1907. prevodi udžbenike: J. Scheiner, Uredba svemira i I. Walentin, Fizika za više razrede srednjih škola. Celo to vreme bio je aktivan i na mnogim drugim poljima: predsednik je prvoga radio kluba, član književnoga odbora Matice hrvatske, a osam godina, od 1909. do 1917. i njen predsednik. Od 1908. do 1911. predsednik je društva srednjoškolskih profesora. Redovni je predavač na Zagrebačkom narodnom univerzitetu, na kojem su njegova predavanja bila vrlo rado slušana. Uza sve ovo i u uredništvu je Glasnika hrvatskoga planinarskog društva, od prvoga broja, da bi u vremenu od 1892. do 1913. godine bio odbornik, sekretar i predsednik Hrvatskoga planinarskog društva. Bio je i član Bratstva hrvatskog zmaja, pod nazivom zmaj Petrinjski te član radnik Hrvatskoga književnog društva svetog Jeronima. Drugi put upravnik Opservatorije Godine 1915. Kučera je penzionisan, a 1920. godine, nakon sloma Austrougarske monarhije, reaktivirao se i postao srednjoškolskim direktorom pri Zemaljskoj kraljevskoj vladi, a zatim i ponovno upraviteljem Opservatorije od 1920. do 1925. godine, kada po drugi puta odlazi u penziju. U vremenu od 1924. do 1926. uređivao je Astronomski kalendar „Bošković“. Između brojnih knjiga koje je objavio u svojem kasnijem razdoblju ističu se one iz biblioteke „Novovjeki izumi“, Gibanja i sile (Crtice iz mehanike neba i zemlje) iz 1915. i Telegraf i telefon bez žica, iz 1925. godine. Iz prvoga braka imao je kći Elsu, kasnije poznatu hrvatsku psihološkinju. Nakon smrti prve supruge oženio se i imao još troje dece: Maru, Nevenku i sina Vlahu. U poslednjim godinama života morao je zbog porodičnih razloga prodati porodičnu kuću u Jurjevskoj ulici 14. u Zagrebu te je do kraja života živeo u iznajmljenom stanu u Mallinovoj ulici. Umro je 29. decembra 1931., uoči svoga rođendana, a na sam pravi dan rođenja, 31. decembra, pokopan je na zagrebačkom groblju Mirogoj. Zbog njegovog golemog doprinosa naučnom i tehnološkom preporodu Hrvatske, odgajanja mnogih ljubitelja astronomije, pa i otkrivača lično, prvi numerisani asteroid Opservatorije Višnjan, otkriven 22. maja 1996. godine, imenovan je njemu u čast, (7364) Otonkucera. Dela Crte o magneztimu i elektricitetu, 1892. Vrieme, crtice iz meteorologije, 1893. Naše nebo, 1895. Valovi i zrake, 1903. Gibanja i sile (Crtice iz mehanike neba i zemlje), 1915. Telegraf i telefon bez žica, 1925. Nikola Kopernik astronomija old rare ex yu croatian serbian yugoslavian books astronomy

Odlično kao na slikama Retko u ponudi Prvo izdanje!!! Luka Marić – Minerali, stene i rudna ležišta u našoj zemlji od prehistorije do danas Luka Marić (Papići, 24. veljače 1899. - Tisno, 17. lipnja 1979.) bio je hrvatski mineralog i petrolog Osnovnu školu završio je u Meminskoj, nižu gimnaziju u Petrinji, a višu u Karlovcu 1918. Pohađao Filozofski fakultet u Zagrebu, grupu prirodopis i kemija, te diplomirao i položio profesorski ispit 1922. godine. Zatim predaje u gimnazijama u Srbobranu i Ogulinu do 1924. godine. Zahvaljujući svojim sposobnostima dobiva dvogodišnju stipendiju za specijalizaciju u Francuskoj, u Parizu i Nancyu. Za vrijeme svog boravka u Francuskoj uči od svjetski poznatih mineraloga i geokemičara Lacroixa i Vernadskog. Od 1925. do 1931. godine radi kao kustos Mineraloško-petrografskog muzeja u Zagrebu[2]. Doktorirao je 1928. godine na Sveučilištu u Beogradu. Od 1931. godine pa sve do umirovljenja 1969. godine radi kao docent, izvanredni te na kraju i redovni profesor mineralogije, petrologije i nauka o rudnim ležištima na Rudarsko-geološko-naftnom fakultetu u Zagrebu. Osim ovih predavao je i niz predmeta iz područja geoznanosti na odjelima nekadašnjeg Tehnološkog fakulteta, arhitektonskom, građevinskom, geodetskom i kemijskom, koji su kasnije postali samostalni fakulteti. Usporedno svemu navedenome bio je i predstojnik Zavoda za mineralogiju, petrologiju te ekonomsku geologiju 41 godinu. U vrijeme Drugog svjetskog rata bježi od ustaškog režima u Ljubljanu gdje radi kao honorarni nastavnik od 1941. do 1945. godine. Tijekom svoje duge i bogate znanstvene i stručne karijere putuje diljem Europe, te jednim dijelom Azije i Afrike [3]. Znansveni rad i doprinos Svoje prvo djelo pod nazivom objavio je 1928. godine. Ovim radom započeo je razvoj petrologije na području bivše Jugoslavije. Prvi je na ovim prostorima upotrijebio kemijski sastav stijene kako bi izradio varijacijske dijagrame pomoću kojih bi opisao genezu stijena. Veliki dio njegove karijere se odnosio na magmatske stijene [3] . Među bitnijima se svakako ističu petrografska istraživanja magmatskih stijena u Staroj Raški te ofiolitna zona iz doline rijeke Lim gdje je prvi iskoristio kvantitativnu kemijsku analizu i detaljno mikroskopsko istraživanje bazičnih i ultrabazičnih stijena. Treba spomenuti Marićev rad i istraživanje provedeno na efuzivnim magmatskim stijenama između Kratova i Zletova u istočnoj Makedoniji. Uz otkriće rudnih ležišta, Marić je odredio i da se vulkanska aktivnost na području odvijala u tri faze. Ustvrdio je genezu stijena te izradio prvu petrografsku kartu područja. Krajem 40-ih godina prošlog stoljeća istražuje efuzivne magmatske stijene na području grada Bor, poznatog po rudncima bakra. Rezultate svog istraživanja objavljuje u knjizi pod nazivom Magmatiti u užem području rudnika Bor u istočnoj Srbiji. Ovo djelo postalo je temelj za sva daljnja petrografska istraživanja na tom području. Bavio se istraživanjem bazičnih stijena pronađenih u Dinaridima i Tauridima, granitima iz Priplepa i Zagreba, porfirita iz Vratnika. Sintezu svog rada Marić je objavio u časopisu Neues Jahrbuch für Mineralogie pod nazivom Magmatismus und Alkalimetasomatose im jugoslawischen Raum. Brojčano manji, no neupitno jednako bitni su Marićevi radovi vezani za metamorfne stijene. Jedan od njih je dokumentarni rad o metamorfnim stijenama Selečke Planine, temelj za daljnje istraživanje kristalinskih škriljavaca na području. Proučavao je i metamorfite Medvednice. Bavio se i proučavanjem sedimentnih stijena. Profesor Luka Marić je zaslužan za mnoga otkrića iz područja geologije na teritoriju bivše Jugoslavije. Svojim radom pružio je temelj za brojna daljnja istraživanja vezana za mineralogiju, petrologiju, petrografiju, geokemiju i sl. Dobitnik je niza nagrada, spomenica, zahvalnica i diploma. Svakako jedna od najbitnijih nagrada dodijeljenih prof. Mariću je Ruđer Bošković za znanstveni rad 1965. godine. Dobitnik je i nagrade AVNOJ-a 1971. godine. Odlikovan je ordenom rada sa zlatnom zvijezdom 1949. godine, a 1965. godine ordenom rada s crvenom zastavom i ordenom Republike sa srebmim vijencem. Mineral marićit nazvan je po prof. Mariću kako bi se odala počast njemu i njegovim doprinosima geologiji. 1974. godine. Djela Knjige i udžbenici Masiv gabra kod Jablanice (1928.) Koliko je stara naša Zemlja (1931.) Izvori u srednjem dijelu Medvednice: prilog hidrogeologiji Zagrebačke gore (1935.) Sistematska petrografija : za studente prirodnih i tehničkih nauka inženjere i praktične geologe : s 81 slikom u tekstu i kartom rudišta i kamenoloma Jugoslavije u prilogu (1945.) Sistematska petrografija: s 80 slika u tekstu (1951.) Magmatiti u užem području rudnika Bor u istočnoj Srbiji (1957.) Minerali, stijene i rudna ležišta u našoj zemlji od prethistorije do danas (1974.) Važniji znanstveni članci Magmatismus und Alkali-metasomatose im jugoslawischen Raum u časopisu Neues Jahrbuch für Mineralogie. Gabro kod Jablanice n/N u svjetlosti novih istraživanja u časopisu Geološki vjesnik O strukturi kristala u časopisu Mladost Naše građevno i uresno kamenje u časopisu Tehnički list Geološka istraživanja i rudne pojave u Petrovoj gori i široj regiji objavljeno na Simpoziju o Petrovoj gori Toplina naše Zemlje i radioaktivni elementi u časopisu Mladost Kroz kamenolom na otoku Braču u časopisu Novosti Funkcije i članstva Dekan Tehnološkog fakulteta Predsjednik Hrvatskog geološkog društva Predsjednik Nacionalnog i Internacionalnog društva za istraživanje boksita Član Glavnog odbora za dodjelu znanstvenih nagrada Sabora Republike Hrvatske Savjetnik Instituta za građevinstvo Redoviti član Jugoslavenske akademije znanosti i umjetnosti Član Srpske akademije znanosti i umjetnosti Član Njemačkog mineraloškog društva Član Američkog geokemijskog društva Član redakcije časopisa Geološki vjesnik Član Nacionalnog i predsjednik Internacionalnog društva za istraživanje boksita (ICSOBE) u okviru JAZU Predsjednik i doživotni počasni predsjednik Srpskog kulturnog društva u Zagrebu Član Europskog društva za kulturu u Veneciji Član Glavnog odbora za dodjelu znanstvenih nagrada Sabora Hrvatske Jedan od trojice osnivača rudarskog odjela na Tehničkom fakultetu u Zagrebu 1939. godine Prvi predsjednik Savjeta RGN fakulteta Mineral je prirodni homogeni kristal, nastao kao rezultat geoloških procesa, sa definisanim hemijskim sastavom, koji ne mora biti stalan. Minerali su osnovna komponenta od koje su izgrađene stijene čvrste Zemljine kore. Pojam mineral se ne odnosi samo na hemijski sastav, već i na strukturu minerala. Dva minerala mogu imati isti hemijski sastav, a različitu kristalnu strukturu. Pravilna unutrašnja građa uvjetuje i pravilnu vanjsku građu minerala. Prema hemijskom sastavu, minerali mogu biti čisti elementi (nazivaju se samorodni elementi), jednostavne soli, složeni silikati, itd. Nauka koja se bavi proučavanjem minerala se naziva mineralogija. Da bi bila svrstana u minerale, supstanca mora biti čvrsta i mora imati kristalnu strukturu. Takođe, mora se javljati u prirodi, kao homogena supstanca i imati određeni hemijski sastav. Tradicionalne definicije ne uključuju organske materije. Ipak, Internacionalna Mineraloška Asocijacija 1995. godine usvojila je novu definiciju: Mineral je element ili hemijski spoj koji je obično kristalan i koji je nastao kao rezultat geoloških procesa.[1] Nove klasifikacije uključuju i organsku klasu (nova Dana i Strunc klasifikaciona shema).[2][3] Hemijski sastav može varirati između konačnih članova mineralnog sistema. Na primer feldspati se sastoje od serije minerala koja se kreće od natrijumom bogatog albita (NaAlSi3O8) do kalcijumom bogatog anortita (CaAl2Si2O8) i četiri prepoznatljiva hemijska sastava između. Mineralne supstance koje ne odgovaraju u potpunosti definiciji minerala ponekad se nazivaju mineraloidima. Mineraloidi su prirodne supstance, čija je struktura parcijalno kristalična. Mogu sadržavati nepravilnu strukturu zajedno sa pravilnom. Neki primjeri mineraloida su opal i ćilibar.[4] Kristalna struktura uveliko utiče na fizičke osobine minerala, a najpoznatiji primjeri su dijamant i grafit, koji imaju isti hemijski sastav (ugljik), a različite osobine. Dijamant je najtvrđi mineral, dok je grafit izuzetno mehak. Ove osobine su posljedica različite unutrašnje građe. Grafit je slojevit, a dijamant ima trodimenzionalnu strukturu. Anatas i rutil su također primjeri minerala sa istim hemijskim sastavom (titanijum dioksid) a različitom strukturom. Klasifikacija[uredi | uredi kod] Klasifikacija po Hugo Strunzu:[4] Klasa I: Samorodni elementi Klasa II: Sulfidi i sulfosoli Klasa III: Halidi Klasa IV: Oksidi i hidroksidi Klasa V: Nitrati karbonati i borati Klasa VI: Sulfati, hromati, molibdati i volframati Klasa VII: Fosfati, arsenati i vanadati Klasa VIII: Silikatni minerali Klasa IX: Organske komponente i mineraloidi Samorodni bakar Klasifikacija po James Dwight Danau: Klasa I: Samorodni elementi Klasa II: Sulfidi i sulfosoli Klasa III: Oksidi i hidroksidi Klasa IV: Halidi Klasa V: Nitrati karbonati i borati Klasa VI: Sulfati, arsenati i hromati Klasa VII: Fosfati, molibdati, vanadati i volframati Klasa VIII: Silikatni minerali Klasa IX: Organski minerali Teoretska hemijska formula minerala je jedinstvena i određuje samo jednu mineralnu vrstu. Praktično, stvarni hemijski sastav je varijabilan, jer su moguće izomorfne zamjene ili prisustvo tragova nečistoća. Relativna atomska masa ili molekularna masa se izračunavaju iz teoretske formule. Geologija

Autor je jedan od tvoraca teorije distribucija-konceptq koji je u ekspanziji primene u mnogim prirodnim naukama i koje se koriste i za resavanje tzv slabih resenja parcijalnih diferencijalnih jednacina Ovo delo je namenjeno konkretno primenama u fizicu Preporuka Fundamentalno retko

Beograd 1994. Tvrd povez, bogato ilustrovano, 492 strane. Knjiga je odlično očuvana (kao nova). S1 Korovi predstavljaju specifičnu ekološku grupu biljaka, komponentu agrofitocenoza odnosno agramih ekosistema u celini. Kao posebna kategorija u biljnom svetu, oni su izuzetno značajni za nauku: se nalaze u središtu zbivanja relevantnih za uspostavljanje odgovarajućih, u osnovi vrlo složenih cenotičkih odnosa u biljnim zajednicama koje se razvijaju pod neposrednim i snažnim antropogenim uticajem. Međutim, pored te čisto naučne dimenzije, korovske biljke izazivaju izuzetno interesovanje, traže ne samo bliže proučavanje i upoznavanje, već i aktivno angažovanje kako stručnjaka tako i širokog kruga privrednika odnosno proizvođača. Naime, korovi, praktično posmatrano, predstavljaju nepoželjne pratioce gajenih biljaka, nanose im ogromne štete: smanjuju prinos i pogoršavaju njegov kvalitet. Kad se sve ovo ima u vidu, postaje jasno zašto su korovske biljke i korovske biljne zajednice bile predmet proučavanja velikog broja istraživača, tako da danas postoje dragoceni podaci i saznanja o njihovim biološkim, ekološkim, horološkim i svim drugim bitnim karakteristikama. S druge strane, zbog štetnog delovanja korova u agrarnom biotopu, sprovode se brojne mere koje imaju za cilj što efikasnije njihovo eliminisanje, pri čemu osnovni, prvorazredni značaj ima primena herbicida. Borba protiv korova, posebno primena herbicida, predstavlja složen poduhvat, skopčan s velikim teškoćama, iz više razloga. Pre svega, sastav korovske flore i karakteristike pojedinih korovskih biljaka nisu isti u različitim agrarnim biotopima, a na izbor, vreme i način primene herbicida značajno utiču i osobine gajenih biljaka. S druge strane, herbicidi, odnosno raznovrsni njihovi preparati i razne kombinacije, specifičnih su svojstava i načina delovanja. Kako suzbijanje korova herbicidima predstavlja složeni zahvat koji, da bi bio uspešan i bez štetnih posledica na prinos i kvalitet gajenih biljaka zahteva poznavanje niza elemenata koji se odnose na korovske biljke i herbicidna sredstva, smatramo da izdavanje knjige OSNOVI HERBOLOGIJE ima izuzetan i stručni i praktični značaj. OSNOVI HERBOLOGIJE, koju predstavljamo stručnoj javnosti i praksi, jeste pokušaj valorizacije svih dosadašnjih naučnih i stmčnih sazna nja o korovskim biljkama i korovskim biljnim zajednicama, s jedne strane, kao i o herbicidima, njihovim svojstvima, delovanju, načinuprimene i dmgim relevantnim parametrima, s druge, a sve to radi racionalnog i efikasnog suzbijanja korova. Ova knjiga, između ostalog, omogućava: determinaciju korovskih biljaka, kako u odraslom stanju tako i u stadijumu klijanaca (sa ilustracijama u boji), osnovne osobine najvažnijih korovskih vrsta, pregled zastupljenosti korova upojedinim njivskim usevima, osobine najvažnijih herbicida i način primene, spektar delovanja pojedinih herbicidnih sredstava, stepen osetljivosti odnosno tolerancije pojedinih korovskih biljaka prema herbicidima, i dr. Knjiga OSNOVI HERBOLOGIJE omogućuje potpuno stmčno snalaženje u akciji kontrole korova. Iz predgovora

Komplet od sedam knjiga. SANU, 1997. - Elektron u čvrstim telima i primena elektrona - Interakcije niskoenergijskih elektrona - Elektron u jonizovanim gasovima - Zbornik saopštenja - Elektron kakvog ga znamo - Elektron i svet oko nas - Mlazevi slobodnih elektrona Prodaje se samo kao komplet. Stanje kao na slikama.

U kompletu su udžbenici sa teorijom i zbirke zadataka, sve što je potrebno za predmete sa prve godine Elektrotehničkog fakulteta u Beogradu, Matematika1 i Matematika2: - 2 udžbenika (Analiza teorija i zbirka, i algebra teorija) - 2 zbirke zadataka (Algebra). NAPOMENA: Prodaje se u kompletu.

Stanje: Novo - Nekorišćeno Naslov: Dobro Došli u Svemir Autor: Nil de Gras Tajson, Majkl A. Straus, Džon Ričard Got Izdavač: Laguna mek povez, latinica, 20 cm, 560 str. ilustrovano, 680 g. _____ „Ekspedicija do dalekih prostora iza galaksija i velikih teorija moderne nauke na koju vas vode tri najbolja astrofizičara s izuzetnim darom da svoje znanje prenesu čitaocima.“ Nature Dobro došli u svemir je svojevrstan obilazak univerzuma na koji vas vode tri vrhunska astrofizičara: Nil de Gras Tajson, Majkl A. Straus i Džon Ričard Got. Inspirisana izuzetno popularnim predavanjima koja su oni držali na Prinstonu u okviru uvoda u astronomiju, ova knjiga pokriva sve što je današnja nauka uspela da objasni u ovoj oblasti – od planeta, zvezda i galaksija do crnih rupa, crvotočina i putovanja kroz vreme. Opisujući najnovija otkrića u astrofizici, izuzetno informativan i često zabavan tekst nas vodi iz našeg Sunčevog sistema do krajnjih granica svemira. Otkrićemo kako zvezde žive i umiru. Zašto je Pluton izgubio status planete? Kakve su mogućnosti za postojanje inteligentnog života na drugim mestima u univerzumu? Kako je univerzum nastao? Zašto se širi i zašto se njegovo širenje ubrzava? Da li je naš univerzum jedan jedini ili je deo neograničenog multiverzuma? Odgovarajući na ova i mnoga druga pitanja, autori će vam prikazati čuda kosmosa. Uz širok obim tema i izuzetne ilustracije Dobro došli u svemir je za sve one koji žele da steknu uvid u najnovije prodore naših saznanja o univerzumu koji se menja i neprestano je u pokretu.

Izdavac : SK Godina : 2007 Povez : tvrd Stranica: 280 Stanje : očuvana, prvih desetak listova je podvlaceno brdo grafitnom, citljivo i skida se gumicom Moje ostale knjige mozete pogledati preko sledeceg linka: https://www.limundo.com/Clan/diktionaer/SpisakAukcija ili https://www.kupindo.com/Clan/diktionaer/SpisakPredmeta Kat. Br. DBB

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Oxygen: The Molecule that Made the World Nick Lane U Kiseoniku, Nik Lejn vodi čitaoca na očaravajuće putovanje dok otkriva neočekivane načine na koje je kiseonik podstakao evoluciju života i smrti. On pokazuje kako kiseonik podržava nastanak biološke složenosti, rođenje fotosinteze, iznenadnu evoluciju životinja, potrebu za dva pola, ubrzano starenje kloniranih životinja poput ovce Doli, i iznenađujuće dug život slepih miševa i ptica. Oslanjajući se na ovo veliko evoluciono platno, kiseonik nudi nove perspektive o našim životima i smrtima, objašnjavajući savremene bolesti ubice, zašto starimo i šta možemo da uradimo o tome. Unapredujući nove ideje, prateći niz dokaza, knjiga se kreće kroz mnoge discipline, od nauka o životnoj sredini do molekularne medicine. Rezultat je zadivljujuća vizija savremene nauke i humana sinteza našeg mesta u prirodi. Ova izuzetna knjiga će redefinisati način na koji razmišljamo o svetu...

Milan Ćirković: Astrobiološki pejzaž - filozofski temelji proučavanja života u kosmosu Astrobiologija je prominentna, interdisciplinarna oblast nauke koja proučava poreklo, evoluciju i budućnost života u svemiru. Baveći se mnogim fundamentalnim razmatranjima ove teme, od rasprava o kosmološkoj evoluciji do detaljnih analiza uobičajenih koncepata kao što je hipoteza „Retke Zemlje“, ova knjiga je prvo sistematsko istraživanje filozofskih aspekata i zagonetki u proučavanju kosmičkog života. Autor dr Milan Ćirković istražuje veliki broj srodnih problema koji ističu vezu između astrobiologije i kosmologije i predstavlja neke od izazova multidisciplinarnih studija, kao i tipičnih grešaka u tumačenju osnovnih ontoloških i epistemoloških pretpostavki o vezi između biološke složenosti i njene kosmološke pozadine. Savremene fizičke teorije koje se bave multiverzumom daju novu dimenziju ovoj debati. Izborom atraktivnih ilustracija i snažnim naglaskom na izgradnji objedinjene metodologije u svim disciplinama, ova knjiga je posebno namenjena studentima postdiplomskih studija i specijalistima koji žele da upotpune fragmentiranu prirodu tekućeg astrobiološkog poduhvata, kao i znatiželjnim astrofizičarima, biolozima i SETI istraživačima. 24 cm, 300 str.

Knjiga je dobro očuvana. ,,Ova knjiga je neprocenjiv izvor inspiracije za svakoga ko želi da otkrije najspektakularnija čuda prirode na svetu. Poznata mesta, uključujući Veliki kanjon, Mont Everest i Veliki koralni greben, zajedno su sa nešto manje poznatim biserima kao što su Širakami- Sanči šuma i privlačno ostrvo Vrangel. Ilustrovana zapanjujućim fotografijama i sa realističnim savetima za posetu ovim ponekad udaljenim delovima planete, 501 čudo prirode koje morate posetiti služi kao inspiracija i praktičan vodič.Ovde možete pronaći opis pećine u kojoj se odmara 20 miliona slepih miševa, udaljeno ostrvo u Indijskom okeanu koje je dom stotinama hiljada džinovskih kornjača, kao i najaktivniji vulkan na svetu, najduži pećinski sistem i jezero koje je toliko duboko da bi svim rekama sveta trebalo više od godinu dana da ga napune. Planinski venci, pustinje, klisure, reke, glečeri, močvare, litice, vodopadi, koralni grebeni, tropske oluje – ovde se nalazi bogatstvo čuda koje će iscrpeti najhrabrije putnike iz fotelje.``

Stanje:dosta dobro,unutrašnjost kao nova Izdanje:Crescent Books 1975 Korica: tvrda Ovo se ne kupuje svaki dan. Stanje proverite na slikama. U svakom slucaju, pitajte preko poruka, tražite dodatne slike na mail, proverite dali vam odgovara stanje, i dajte ponudu.. Ko je hrabar, neka ga samo posmatra. :) Uštedite na poštarini i kupite što više knjiga! SRETNO! ----- 55 -----

Stanje:lepo očuvana knjiga Izdavač:Naprijed,Zagreb God.izd.:1990 Korica:tvrda Pismo :latinica Stanje proverite na slikama. Ovo se ne kupuje svaki dan. U svakom slučaju, pitajte preko poruka, tražite dodatne slike na mail, proverite dali vam odgovara stanje, i dajte ponudu.. Ko je hrabar, neka ga samo posmatra. :) Uštedite na poštarini i kupite što više knjiga! SRETNO! -----49-----

★★★ TEHNICKE KNJIGE ★★★ ★ 9 Knjiga u Kompletu ★ Na Ruskom Jeziku. Ruski Autori! ★ Knjige su Starije i Polovne. Neke imaju manjih tragova koriscenja ili malih ostecenja, a neke su odlicno ocuvane! ★ Knjige se prodaju u Jednom Kompletu za 3000 dinara. ★ Moguce je slanje i Licno Preuzimanje u Boru.

Ricard Dokins - Sebicni gen Jubilarno izdanje povodom 30. rodjendana knjige, sa novim poglavljima i uvodom Heliks, Beograd, 2010 Mek povez, trag presavijanja na prednjoj korici, dole desno, XXV+370 strana. RETKO! Sebični gen pripada malom broju literarnih dela koja imaju nesvakidašnju moć da promene svoje čitaoce. Nakon iščitavanja ove uzbudljive knjige bićete zadivljeni elegancijom pogleda na svet iz perspektive gena. Kada je Ričard Dokins 1976. godine objavio svoje prvo delo i naslovio ga Sebični gen, talasanju i polemikama u naučnoj i široj javnosti nije bilo kraja. Da li je moguće da geni koji umeju samo da prave sopstvene kopije, drugim rečima – `sebični` su, budu osnova za moralno, nesebično ili altruističko ponašanje koje je odlika ne samo ljudske vrste? Ukoliko se naša priroda može opisati genetikom, onda se to uklapa u širu sliku teorije evolucije, pa ni poreklo morala više ne moramo tražiti u natprirodnom Tvorcu koji je čoveka stvorio prema svom liku. Zapanjujuće je to da Dokins u godinama koje su sledile nije bio izložen samo napadima teologa. Mnogi naučnici takođe nisu mogli da prihvate ideje kojima je on bio privržen, razrađujući u svojoj knjizi teorijske postavke Edvarda Osborna Vilsona, tvorca sociobiologije. Dokins je postao i nepomirljivi protivnik ekstremnih levičara, jer po Marksu društvo ima ključnu ulogu u formiranju svesti pojedinca. Ričard Dokins je istrajno branio stanovište da koncept sebičnog gena nikako nije opravdanje za sebično i nemoralno ponašanje, već da civilizovani čovek ima tu privilegiju da se upozna i izbori sa `diktatom` vlastitih gena. Gradeći veličanstvenu intelektualnu građevinu sa izvanrednom snagom objašnjavanja, Dokins je uspeo da načela izložena u Sebičnom genu približi velikom broju ljudi. Život kakvim ga opisuje Ričard Dokins u svojoj prvoj knjizi, čudesan je i uzbudljiv, zasnovan na jednostavnim postulatima hemije i biologije koje sebični geni pretvaraju u naša htenja, težnje, instinkte, porive, strahove. To što najdublja i najsuptilnija osećanja imaju svoju biološku osnovu, ne čini ih manje vrednim. Ako su dobrota, požrtvovanje, vrlina, želja da pomognemo, utemeljeni u našim genima, ako se te osobine ili njihovi antipodi mogu objasniti na racionalan način, nauka je odnela još jednu pobedu, a radost saznanja je poklon koji nam Dokins nesebično daruje. Sebični gen se posle 30 godina ponovo pojavljuje na srpskom jeziku, u izdanju `Heliksa` (prevod Jelena Stakić). Sa dva potpuno nova poglavlja, novim predgovorom i napomenama, Sebični gen je pred novim generacijama čitalaca. Ova knjiga je nezaobilazna literatura za sve radoznale umove koji žele da proniknu u tanane niti najvećih filozofskih pitanja. Istina je ponekad tako očigledna i lepa. Klinton Ričard Dokins (engl. Clinton Richard Dawkins; Najrobi, 26. mart 1941) je britanski etolog, evolutivni biolog i naučno-popularni pisac. Profesor je na Oksfordskom univerzitetu i šef katedre za razumevanje nauke u javnosti. Dokins je poznati ateista, pokrovitelj britanskog Humanističkog Udruženja, pristalica pokreta Brajts i poznat je po svojoj kritici kreacionizma i inteligentnog dizajna. U svojoj knjizi 1986. godine, Slepi časovničar, tvrdi protiv časovničara u analogiji, argument za postojanje natprirodnog stvaraoca na osnovu složenosti živih organizama. Umesto toga, on opisuje evolucione procese kao analogne slepom časovničaru. Dokins je prvi put došao do izražaja sa svojim knjigom Sebičan gen (The Selfish Gene), kojom je popularizovao mišljenje gena u centru evolucije i uveo termin mem. Od tada je napisao nekoliko knjiga popularne nauke, i čini redovne televizijske i radio nastupa, uglavnom raspravlja o ovim temama. U svojoj knjizi 2006. Zabluda o Bogu (The God Delusion), Dokins tvrdi da je natprirodni tvorac gotovo sigurno ne postoji i da je religije- `fiksno pogrešno verovanje`. Od januara 2010. godine, verzija na engleskom jeziku je prodata u više od dva miliona primeraka i prevedena je na na 31 jezika, uključujući i srpski. Dokins je osnovao Ričard Dokins fondacija za nauku i razum, da bi promovisao učenje evolucije i da se suprotstave onima koji se zalažu za programe u učionici protiv evolucije. [1][2] Biografija Bil Mar i Dokins nakon Marovog govora Ričard Dokins rođen je u Najrobiju 1941. godine. Studirao je u Oksfordu, a nakon diplomiranja radio je na projektima Nika Tinbergena, koji je za svoj rad na području etiologije zajedno s Konradom Lorencom 1973. godine dobio Nobelovu nagradu. Krajem šezdesetih godina asistent je na Univerzitetu Kalifornije u Berkliju. Godine 1970, vratio se u Oksford, a 1995. postao je redovni profesor na katedri za javno razumevanje nauke. Godine 1987, dobio je nagradu za literaturu Kraljevskog društva i nagradu Los Anđeles tajmsa za knjigu Slepi časovničar. Iste godine dobio je i nagradu za najbolji televizijski naučni program i scenario. Godine 1989, primio je srebrnu medalju Londonskog zoološkoga društva, 1990. nagradu Kraljevskoga društva Majkl Faradej, 1994. nagradu Nakajama za društvene nauke, a 1995. počasne doktorate univerziteta Sent Endruz i Kanbera. Godine 1997, postao je član kraljevskog društva za literaturu i dobio međunarodnu nagradu Kosmos. 2021. izjavio je da bi Katalin Kariko po njegovom mišljenju trebalo da dobije Nobelovu nagradu za svoj rad.[3] Bibliografija Dokins na predavanju u Teksasu Sebični gen (1969) Prošireni fenotip (1982) Slepi časovničar (1986) Reka iz raja (1995) Uspon uz planinu neverovatnosti (1996) Rasplitanje duge (1998) Đavolov kapelan (2003) Priče naših predaka (2004) Zabluda o Bogu (2006) Najveća predstava na Zemlji (2009) Čarolija stvarnosti (2011) Apetit za čudesnim (2013) Dokumentarni filmovi Dobri momci završavaju prvi (1986) Slepi časovničar (1987) Odrastati u Univerzumu (1991) Preći naučnu barijeru (1996) Veliko pitanje (2005) Koren svog zla? (2006) Neprijatelji razuma (2007) Genije Čarls Darvin (2008) Svrha svrhe (2009) Lepi umovi (april 2012) Seks, smrt i smisao života (2012) Nevernici (2013)

CARL SAGAN SVIJET PROGONJEN DEMONIMA - znanost kao svijeća u tami Prevod - Rajka Rusan Izdavač - Jesenski i Turk, Zagreb Godina - 2000 432 strana 21 cm Edicija - Biblioteka 42 ISBN - 953-6483-66-1 Povez - Broširan Stanje - Kao na slici, tekst bez podvlačenja SADRŽAJ: Predgovor: Moji učitelji 1. Najdragocjenija stvar 2. Znanost i nada 3. Čovjek na Mjesecu i lice na Marsu 4. Izvanzemaljci 5. Prijevara i tajnovitost 6. Halucinacije 7. Svijet progonjen demonima 8. O razlici između pravih i lažnih vizija 9. Terapija 10. Zmaj u mojoj garaži 11. Grad boli 12. O umjetnosti otkrivanja gluposti 13. Opsjednuti stvarnošću 14. Antiznanost 15. Newtonov san 16. Kad znanstvenici upoznaju grijeh 17. Brak skepticizma i čuđenja 18. Vjetar stvara prašinu 19. Nema glupih pitanja 20. Kuća gori 21. Put k slobodi 22. Ovisnici o smislu 23. Maxwell i štreberi 24. Znanost i čarobnjaštvo 25. Pravi domoljubi postavljaju pitanja Zahvale Literatura Kazalo pojmova i imena `Nalazimo li se na rubu novog mračnog doba iracionalnosti i praznovjerja? Međunarodno priznati znanstvenik Carl Sagan u praznovjerja? Medunarodno svoj britkoj, briljantno izloženoj knjizi pokazuje kako je znanstveno mišljenje nužno za očuvanje demokratskih ustanova i naše. tehničke civilizacije. Bojim se, piše Carl Sagan, da će, približavanjem kraja milenija, pseudoznanost i praznovjerje biti sve privlačniji, a sirenska pjesma nerazumlja sve zvonkija i zavodljivija. Uistinu, u našem, u sve većoj mjeri tehnološkom, društvu, većina ljudi znanstveno je nepismena. Prije ili kasnije, piše Sagan, ta će nam zapaljiva smjesa neznanja i moći prasnuti u lice. Protumjera koju on predlaže delikatan je spoj skepticizma i otvorenosti, ključan za znanosti, ali i za demokraciju. Knjiga Svijet progonjen demonima osobnija je i bogatija u poticanju i otkrivanju životnih priča nego ijedno drugo Saganovo djelo. Preko svojih vlastitih iskustava iz djetinjstva pa do priča o znanstvenim otkrićima, Sagan pokazuje kako metoda znanstvene misli može prodrijeti kroz predrasude i histeriju i razvidjeti istinu. Upozoravajući na obmane, on uvjerljivo pokapa priče o `vanzemaljskim otmicama`, `medijima`, nadriliječnicima i još mnogo čemu. Usput opovrgava tvrdnje prema kojima znanost razara duhovnost, pita se zašto se znanstvena istraživanja često stigmatiziraju te nudi alat za prepoznavanje praznih fraza pri promišljanju političkih, društvenih i drugih problema. I konačno, ova kontroverzna, provokativna i uzbudljiva knjiga jedna je od onih knjiga o kojima se priča.` Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku. Karl Sagan Segan Svet Progonjen Demonima Nauka Kao Sveća U Tami The Demon Haunted World Thomas Ady Tomas Adi Hose Luis Alvarez Hoze Luis Alvares Aristotel Astrologija Astronomija Buckley Bakli Charles Darwin Čarls Darvin Frederick Douglass Frederik Daglas Ann Druyan En Drujan Drajan Duhovi Albert Einstein Albert Ajnštajn Michael Faraday Majkl Faradej Enrico Fermi Enriko Richard Feynman Ričard Fajnman Fejnman Edward Gibbon Edvard Gibon Betty Barney Hill Beti Barni Hil Horoskop Fred Hoyle Hojl Incubi Isceljivanje Verom Predmeti Vanzemaljci Johannes Kepler Johan Kung San Kvazari Kenneth Lanning Kenet Laning Lening Leteći Tanjiri Lice Marsu Robert Lindner John Mack Džon Mek Charles Mackay Čarls Mekej Makej James Madison Džejms Medison Mars James Clerk Maxwell Džejms Klark Meksvel Maksvel Medicina Franz Mesmer Franc Mezmer Meteorologija Hermann Muller Herman Muler Miler Nepismenost New Age Nju Ejdž Isaac Newton Isak Njutn Nlo William Nolen Viljem Vilijam Paradigma Thomas Paine Tomas Pejn Linus Pauling Poling Platon Pismenost Priroda Proroci Vidovnjaci James Randi Džejms Rendi Ronald Reagan Regan Clinton Rossiter Klinton Andrej Saharov Seti Projekat Skeptičko Mišljenje Specijalna Teorija Relativnosti Succubi Sveti Avgustin Leo Szilard Televizija Edward Teller Edvard Teler Terapeti Harry Truman Heri Hari Harold Urey Herold Urej Vile Vilenjaci Nauka Znanost Naučni Naučnog

Podnaslov: hidro-meteorologija, hidrometrija i vodni režim Izdavači: Rudarsko-geološki fakultet, Institut za vodoprivredu Jaroslav Černi, Republički hidrometeorološki zavod Srbije, Beograd Godina izdanja: 2003. Povez: Tvrd Format: 24 cm Broj strana: 428 Stanje: Veoma dobro - Odlično Sam naziv knjige “Hidrologja I , Hidro-meteorologija, hidrometrija i vodni režim” ukazuje da se u njoj razmatraju veoma važni aspekti hidrologije kao nauke o vodama i svim vidovima njenog pojavljivanja na zemljinoj kugli. Pod pojmom hidrometeorologija obuhvaćeni su najvažniji aspekti opšte hidrologije, hidrometrije, hidrogeologije i klime. Hidrometrija tretira metode merenja, osmatranja i primarne obrade kao i prikaz pribora za merenje hidrometeoroloških pojava u rečnim slivovima. U okviru vodnog režima priakzane su emtode i psotupci za proračun osnovnih karakteristika režima prosečnih proticaja, malih i velikih voda, kao i bilansa voda. Knjiga je namenjena prvenstveno studentima redovne i poslediplomske nastave tehničkih fakutleta, inženjerima početnicima i inženjerima praktičarima koji se direktno ili indirektno bave hidrologijom. Iz sadržaja: Uvod Osnovna fizička i hemijska svojstva vode Reke i rečni slivovi Hidrometrija Klimatske karakteristike koje utiču na rečni oticaj Faktori koji utiču na međusobnu zavisnost površinskih i podzemnih voda Vodni režim Raspoloživi vodni resursi državne zajednice Srbije i Crne Gore

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Java Man : How Two Geologists` Dramatic Discoveries Changed Our Understanding of the Evolutionary Path to Modern Humans Carl C. Swisher III Garniss H. Curtis Roger Lewin Svojim revolucionarnim otkrićem o ljudskom poreklu, par neobičnih geologa je sam uzdrmao temelje nauke i filozofije. Evo, po prvi put, unutrašnja priča. Tokom većeg dela dvadesetog veka, antropolozi su verovali u jednostavnu, linearnu sliku evolucije: ljudska porodica je rođena u Africi i ostala tamo sve dok „Homo erektus“, relativno napredni oblik čoveka, nije migrirao u istočnu Aziju pre oko milion godina. . Svi kasniji ljudi, mislili su ovi antropolozi, razvili su se kroz stabilan proces modernizacije od „Homo erektusa“. Ali kada su Garnis Kertis i Karl Svišer iz Geohronološkog centra Berkli primenili napredne tehnike datiranja kalijuma i argona na prethodno proučavane - i pogrešno datirane - fosile u Indoneziji, njihovi nalazi su šokirali antropološku zajednicu i drastično promenili naš trenutni pogled na evoluciju čoveka. Sa lucidnom prozom i zaraznim entuzijazmom za ovu temu, autori nas vode na putovanje do indonežanskog ostrva Java, gde su Kertis i Svišer došli do dva važna otkrića: prvo, da su ljudski preci napustili Kolevku čovečanstva – afrički kontinent – i migrirao na istok pre skoro dva miliona godina, mnogo ranije nego što su antropolozi verovali, i drugo, da je `Homo erektus` mogao preživeti čak pre 27.000 godina, što sugeriše da je `Homo erektus` zapravo koegzistirao sa `Homo sapiensom` i da je verovatno nije evolucioni prethodnik. Njihovi nalazi ne samo da uništavaju pravu liniju ljudske evolucije, već i dovode u pitanje neizbežnost evolucije „Homo sapiensa“. Na kraju, politika i nedostatak finansiranja pronalaze svoj put u priču, dajući realan, ako nesrećni, pogled na muke koje prate naučna otkrića. Svišerovi i Kertisovi nalazi se često susreću sa skepticizmom, a njihove naučne metode dovode se u pitanje. Ali ubeđenje i odlučnost ih dovode do zaključaka koji ne samo da redefinišu njihovo polje, već postavljaju filozofska pitanja o tome šta znači biti čovek.

Isplačni Sistemi-priručnik za održavanje i rukovanje *6300*11-2022 Isplačne pumpe: puštanje u rad, kvarovi-popravke,vrste pumpi ,isplačne glave , odvajači peska i mulja ( Deasanderi i Desilteri), centrifuga u istraživanju nafte i gasa-i podzemnih voda Pera Gajinov - Vladimir Milovanović autor-i izdavač: DIT NIS Novi Sad 1997.g tiraž-250. Tvrd povez,latinica,165 strana. ilustrovano, veliki format (30 cm), težina 730.grama stanje : nekorišteno - novo✔️ iz sadržaja: Isplačni Sistemi Isplačne pumpe: puštanje pumpe u rad, smetnje kod usisa, izmena delova , podmazivanje Isplačnih pumpi, hidraulični udari, smetnje i oštećenja kod cilindara košuljica i klipova, klipnjača i klip , Ventili i središta ventila, Potisni prigušivač pulsacija pritiska ( Kompenzaciona Boca ), Otkrivanje kvara na ispšlačnoj pumpi, izračpunavanje teorijskog kapaciteta ispšlačnih pumpi, izračpunavanje potrebne snage za pogon ispšlačnih pumpi, Provera zapreminskog koeficijenta ispšlačnih pumpi, Raspored ispšlačnih pumpi po bušaćim postrojenjima ,sklopovi vrste ispšlačnih pumpi , isplačne glave , odvajači peska i mulja ( Deasanderi i Desilteri), centrifuga Mere zaštite pri radu sa Isplačnim Sistemima * * * U naftnom rudarstvu, fluid za bušenje, koji se naziva i isplaka ili isplačni fluid, koristi se za pomoć pri bušenju bušotina u zemlji. Karakteristike radova. Učešće u tehnološkom procesu bušenja bušotina za naftu, gas, termalne, jod-bromne vode i druge minerale sa instalacijama za dubinsko bušenje. Puštanje u rad bušaće opreme pod nadzorom bušača za operativno i istražno bušenje bušotina za naftu i gas

62296) PTICE JUGOSLAVIJE , R. Obradović , Sombor 1998 , Pregled gnezdarica , `U Jugoslaviji je veoma malo literature objavljeno o pticama. One budu obično obrađene u raznim enciklopedijama (najčešće prevodi sa stranih jezika) kao deo životinjskog sveta. Retke su knjige kojima je osnovna i glavna tema ptice i ptičji svet. Obradovićeva knjiga je jedna od retkih sa ovom temom u našoj zemlji. Ona nam je potrebna da dođemo do ovih osnovnih i drugih saznanja. Knjiga `Ptice Jugoslavije` je trebala da vidi svetlo dana mnogo ranije. Ona je namenjena širim krugovima prirodnjaka, a poslužiće se njom i stručni ljudi te oblasti. Pored gnezdarica u Jugoslaviji se javljaju i ptice selice i lutalice u broju od oko 150 vrsta. U celini znači da kod nas ima blizu 400 vrsta ptica što stalno prisutno što retko ili povremeno. Poznato je da u Evropi ima oko 630 vrsta ptica. Ove brojke nas dovode do saznanja da s pravom možemo biti ponosni na našu bogatu ptičju faunu. Ova činjenica nas nadalje i obavezuje da još većom pažnjom zaštitimo i sačuvamo postojeći ptičji svet, kako bi u njima mogli uživati i buduće generacije zaljubljenika prirode.`. Bela Kanjo-dugogodišnji saradnik zavoda za ornitologiju i prirodnjačkog muzeja u Beogradu. Objavljuje svoja opažanja u ornitološkim časopisima. mek povez, format 13,5 x 19,5 cm , ilustrovano, posveta autora na unutrašnjoj strani naslovne korice , 120 strana

Stanje:dosta dobro Korica: meka Pismo:latinica Dr Mileva Prvanović - Osnovi geometrije,Građevinska knjiga Beograd 1980 Dr Juraj Majcen - Geometrija za više razrede srednjih učilišta, Zagreb 1923 Ovo se ne kupuje svaki dan. Stanje proverite na slikama. U svakom slucaju, pitajte preko poruka, tražite dodatne slike na mail, proverite dali vam odgovara stanje, i dajte ponudu.. Ko je hrabar, neka ga samo posmatra. :) Uštedite na poštarini i kupite što više knjiga! SRETNO! Pogledajte i ostale moje knjige vezane za matematiku: https://www.kupindo.com/pretraga.php?Pretraga=&CeleReci=0&Prodavac=palesztin&Grupa=1981&fv=94165 ----- 016 -----

Profil, 2009. Odlično očuvana! Fransis Kolins, jedan od vodećih svetskih genetičara, rukovodilac revolucionarnog Projekta ljudskog genoma, i u mladosti čvrsti agnostik, u svojoj prvoj knjizi iznosi dugogodišnje životno iskustvo koje ga je od odbijanja Boga dovelo do prihvatanja nužnosti njegovog postojanja. Kolins je do svog duhovnog preobražaja došao koristeći se upravo analitičkim umom i logikom svojstvenom vrhunskom naučniku, kroz godine rada na zapaženim medicinskim projektima, čime dokazuje da vera i nauka ne moraju da stoje na suprotnim stranama ljudske spoznaje. Naprotiv, one predstavljaju dva podjednako važna pola ljudskog bića – potrebu da se čovek i svet oko njega racionalno razumeju primenom naučnog metoda, ali i nužnost da se moralni zakon, sastavni deo gotovo svih kultura na planeti Zemlji, objasni nečim iznad statističke slučajnosti dvostruke spirale DNK. Ko ili šta je Bog i koja je njegova uloga u nastanku života na Zemlji? Da li negde u hladnoj naučnoj računici ima mesta za Božji jezik? «Božji jezik» kontroverzna je knjiga Francisa S. Collinsa, jednog od najvažnijih istraživača na području ljudske genetike, voditelja Američkog nacionalnog instituta za istraživanje ljudskoga genoma, koji je 2000.g. u nazočnosti tadašnjeg američkog predsjednika Billa Clintona imao čast objaviti javnosti da je otkrivena tajna ljudskoga genetskog koda; otkriće koje ga je, kako sam tvrdi, ispunilo strahopoštovanjem jer je otkrio „najčudesniji od svih jezika`, jezik koji je dotad znao samo Bog - božji jezik! * Ova knjiga na zanimljiv način objedinjuje Collinsovo osobno intimno životno iskustvo (put od ateista do vjernika), njegova znanstvena otkrića i istraživanja na području genetike. U njoj Collins ne samo da pokušava odgovoriti na neka konkretna pitanja koja muče današnjeg čovjeka, kao što su: Kako Bog može dopustiti toliko patnje na svijetu?, Kako racionalna osoba može vjerovati u čuda?, već daje i svoje viđenje nastanka svemira, darvinizma i ljudske evolucije, a daje i svoj prilog raspravi oko nekih važnih bioetičkih pitanja. Zaista, tko je Bog? I o čemu govorimo kada govorimo o Bogu? *** Francis S. Collins (1950.) jedan je od najznačajnijih svjetskih istraživača s području genetike, značajan po svojim zaslugama u otkrivanju gena odgovornih za neke od najtežih ljudskih bolesti (leukemija, cistična fibroza, huntingtonova bolest itd.), te kao voditelj `Human genom projecta` (HGP). Godine 2000. u prisustvu tadašnjeg američkog predsjednika Billa Clintona objavio je javnosti vijest o otkriću strukture ljudskog genoma. Trenutno radi kao voditelj Američkog nacionalnog instituta za istraživanje ljudskoga genoma (National Human Genome Research Institute - NHGRI).