Autor: Ivan Očak Izdavač: `Spektar`, Zagreb Broj strana: 279 Pismo: Latinica Povez: Tvrd Format: 26 cm Miroslav Krleža u radničkom i komunističkom pokretu 1917-1941 Očak i Krleža prvi su se put sreli 1974, kada je Očak izložio ideju o knjizi u kojoj bi se rasvijetlio intrigantan odnos Krleže i Komunističke partije, koji je zaokupljao i druge istraživače Krležina opusa i biografije. Potvrdan odgovor stigao je u pismu od 20. II. 1976. u kojem K., među ostalim, piše da nikada nije imao »ni najsitnije političke ambicijice, da se prikažem u ulozi bilo kakvog zaslužnog i važnog člana KPJ. Bio sam i ostao (ako sam bio) literat, i to bi bilo jedino važno. Što se Vaše knjige `Krleža i KPJ` tiče, izvolite, prionite na posao i postavite mi u vezi s Vašim materijalima neka potrebna pitanja i komentare!« Nakon toga »presudnog poticaja« i slamanja Krležina nećkanja, kontakt je potrajao sve do Krležine smrti. Za razgovore (od kojih su neki zabilježeni i magnetofonom, prvi 4. V. 1976), Očak se temeljito pripremao, slijedeći unaprijed dogovorene teme i pitanja. K. je odgovarao najčešće dugim monolozima, koje je znao neuvjerljivo ironizirati kao »preslušavanje«, »istraživanje« ili »cijeđenje«. Očak je bio uvjeren da je nedvojbeno dokazao kako je K. »Partiji pripadao i pripada«. Uporište je našao u Krležinu imenu i godini 1919. u kartoteci članova KPJ u Zagrebu, njegovu radu u partijskim ćelijama na Ciglani i kod Rožankovskoga 1927/28, priznanju da je i u tridesetim godinama bio član KPJ, da je imao ozbiljne planove objaviti knjigu »protiv vojno-fašističke diktature« i uređivati (prije Danasa) međunarodni lijevi časopis uz novčanu potporu Kominterne (što je u svojim izvještajima Kominterni 1932-33. zagovarao M. Gorkić). K. je, naprotiv, uporno inzistirao na specifičnosti svoga slučaja: »Vi konstantno hoćete, da od mene stvorite discipliniranog partijca, boljševika. To ste naučili u Rusiji... To, taj model za mene nikako ne vrijedi. Nisam ja radio kao organizirani partijski član; niti boljševik, niti lenjinist«. (Krleža-Partija, str. 18). No, bez obzira na temeljnu, gotovo nepomirljivu, razliku u pristupu, spoj Očakova povjesničarskog refleksa, respekta prema dokumentu i činjenici, s jedne strane, te Krležine izvanredne memorije, s druge, omogućili su rasvjetljavanje mnogih dotad nedostatno poznatih ili nepoznatih detalja iz Krležine biografije, ali i drugih povijesnih osoba. Tako je, primjerice, Očak prvi objavio bizaran podatak da su K. i A. Cesarec odmah nakon 1. XII. 1918. namjeravali uputiti apel (koji je supotpisao još samo Lj. Wiesner, a već V. Nazor nazvao ludošću), u kojem A. Karađorđeviću predlažu da se uime »patriotizma« i »integracije« odrekne prijestolja. Također je pisao o Krležinim izvještajima s procesa o Diamantsteinu; da je sudjelovao u pripremanju ustanka 1919/20, jer drugog puta »nije bilo«; analizirao je kako se moglo dogoditi da Plamen ne objavi ni riječi o osnivanju KPJ; pomno je istražio i dopunio podatke o Krležinim kontaktima s najvišim partijskim funkcionarima (s M. Gorkićem, primjerice, ili A. Barabašem, s kojim se sretao i za boravka u Rusiji 1925), a o susretima Krleže i J. Broza između dvaju svjetskih ratova objavio je 1981. posebnu knjižicu, glavninu sadržaja koje je uključio u svoj najopsežniji rad o Krleži, knjigu Krleža-Partija (Miroslav Krleža u radničkom i komunističkom pokretu 1917-1941). Prikupio je nove podatke o Krležinim teškoćama s policijom i uhićenjima; mnogobrojne iskaze o prijateljima A. Cesarcu, Đ. Cvijiću, K. Horvatinu i drugima, o njegovoj ulozi u organiziranju bijega V. Ćopića iz zatvora 1925, prebacivanju P. Bjelousove, prve supruge J. Broza, u SSSR 1928. nakon »bombaškog procesa«, o teškoćama u vezi s izdavanjem Književne republike, na temelju Krležine korespondencije 1923-26. s V Vošickim, itd. Međutim, zbog stanovite jednostranosti, katkad pretjerana inzistiranja na Krležinoj »partijnosti«, pa i faktografskih propusta, Očakov su prinos poneki autori nepravedno zanemarivali, pa i ignorirali. Tvrd povez. Knjiga je odlično očuvana. Na slici priložen deo sadržaja.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Jerotej Racanin Jovan Rajic Mihailo Maksimovic Deset vekova Srpske knjizevnosti! Deset vekova srpske književnosti predstavlja antologijsku ediciju pokrenutu u Izdavačkom centru Matice srpske 2010. godine.[1] Antologija će imati preko 200 knjiga i obuhvata književnost od 12. stoleća do pisaca savremenog perioda.[2][3] Glavni urednik edicije je srpski književnik akademik Miro Vuksanović. Uređivački odbor čine profesori Univerziteta u Beogradu i Novom Sadu kao i drugi stručnjaci.[4] Prva štampana knjiga u ediciji je Sabrana dela Svetog Save.[2] Knjige su štampane na posebnom ekološkom papiru koji je po standardu EU, zbog čega su knjige lakše za držanje tokom čitanja.[4] Ediciju je podržala pokrajinska vlada Vojvodine,[5] Ministarstvo kulture i informisanja Republike Srbije,[2] grad Novi Sad a medijski pokrovitelj je Radio televizija Srbije.[4] Antologija uključuje dela pisaca koji do sada nisu bili adekvatno valorizovani ili čije delo je bilo skrajnuto.[6] U ediciji su kao integralni deo srpske književnosti uključena dela srpskih književnika iz Dubrovačke republike, na osnovu stanovišta da su bili govornici srpskog jezika, da je dubrovačka baština deo zajedničkog nasleđa dva naroda, kao i da je neuključivanje dubrovačke književnosti u ranije edicije bilo ideološki motivisano.[7][8] To je naišlo na proteste pojedinih institucija iz Hrvatske. Jerotej Račanin (druga pol. XVII vek — manastir Velika Remeta, posle 1727), srpski pisac i prepisivač crkvenih knjiga. Njegovo Putešestvije ka gradu Jerusalimu (1727) značajno je kao prvi putopis na pragu barokne književnosti pisan narodnim jezikom. Jovan Rajić (Sremski Karlovci, 21. septembar 1726 — Kovilj, 22. decembar 1801) bio je srpski kaluđer, istoričar, pisac i pedagog.[1] Biografija Jovan Rajić je bio sin Radoslava Jankovića (rođenog 1699), koji potiče iz varoši Vidina. Jovan je rođen 11. novembra 1726. godine, u Karlovcima, kao prvi sin u `domu Raje Vidinca`. Po očevom nadimku `Raja`, izveo je Jovan kasnije svoje prezime - `Rajić`.[2] U rodnom mestu je pohađao „slovensku školu“ (slovensko-latinsku) kod učitelja - sve Rusa - Emanuela Kozačinskog, Ivana Minackog i još trojice nepoznatih. Gimnaziju je on učio u Komoranu[1] kod jezuita, pa kad su ga hteli prevesti u katolicizam, istu je napustio. Prešao je u Šopron[1], u tolerantniju protestantsku gimnaziju. Nakon mature krenuo je pešice u Rusiju; željan nauke je otišao u Kijev, gde je završio rusku duhovnu akademiju.[1] Posle tri godine studiranja u Kijevu, četvrtu godinu je pohađao u Moskvi.[3] Kada se vratio u rodne Karlovce nije mogao da nađe mesto, pa se povratio u Rusiju. Odande se on spremi, te preko Carigrada dođe na Svetu Goru, radi skupljanja po manastirima istorijske građe za svoju istorijsku knjigu. Po povratku 1758. godine je dobio mesto nastavnika, prvo u bogoslovsko-učiteljskoj školi u Karlovcima[1], pa pređe u Temišvar da sprema `klirike` (buduće sveštenike).[1] Na poziv bačkog episkopa Mojseja Putnika, došao je na rad u novosadskoj bogosloviji. Docnije se zakaluđerio 1772. godine u manastiru Kovilju, i tu kao arhimandrit (1772-1801) je ostao do smrti.[1] Sahranjen je u manastirskoj crkvi Sv. arhanđela, sa leve strane, `niže prestola Majke Božije`, i tu je tek 1891. godine na prigodnoj svečanosti postavljena kamena nadgrobna ploča. Obeležje je poručeno u Novom Sadu, a za tu priliku je epitaf sastavio prof. Aleksandar Sandić iz Novog Sada.[4] Na ploči je bilo uklesano: `ovde leže kosti...učitelja bogoslovlja - braniča pravoslavlja, velikoga književnika srpskog.`[5] Lazar Tomanović je nakon posete manastiru Kovilj (1883. godine) u putopisu Na povratku s Brankove svečanosti, zapisao da je srpski narod dužan da ocu svoje istorije podigne pristojan spomenik i to što pre. Kao razlog je naveo skoru posetu stranaca manastiru, koji bi loše o nama sudili zbog naše ravnodušnosti prema svome velikanu. Mihailo Maksimović također Mihajlo Maksimović (srp. Mihailo Maksimović; oko 1745. - poslije 1792.) bio je srpski satiričar, profesor, prevoditelj i književnik. Bio je vrlo upoznat sa životom i radom Dositeja Obradovića

Broj tastera: 3 Tehnologija detekcije pokreta: Optički Dobijte mobilnost i fleksibilnost za rad bilo gde na skoro svakoj površini pomoću miša koji je male veličine, ali veliki u svestranosti i udobnosti. Bez obzira koji OS koristite , sada možete da se povežete brzo, lako i sa novim nivoom jednostavnosti kroz plug-and-play. Za veću fleksibilnost uređaja, promenljivo bežično povezivanje u dva režima pruža više opcija kao što su USB-A adapter na 2,4 GHz ili Bluetooth® 5.0+ standard. Sada imate slobodu da radite bukvalno bilo gde na i na bilo kojoj površini. To je zato što tehnologija senzora sa više površina omogućava praćenje miša na više površina, dok optički senzor od 1600 DPI pruža glatku, preciznu kontrolu. Osim toga, jedna AA baterija može trajati do 16 meseci. Sada se možete osloniti na tanak, džepni miš sa tišim klikovima da biste obavili posao gde god je potrebno, bez ugrožavanja udobnosti ili funkcionalnosti. Osim toga, možete se osećati dobro koristeći miš koji sadrži 50% plastike reciklirane nakon upotrebe i dolazi u ambalaži od koja se može 100% reciklirati. Spreman na sve Tehnologija plave LED diode omogućava vašem mišu da radi na širokom spektru različitih površina, tako da možete da radite na gotovo bilo kom mestu. Izuzetno precizan 1600 optičkih senzora daje vam izuzetnu preciznost i neverovatnu brzinu. Poveži se i igraj Samo umetnite bateriju, priključite USB prijemnik i spremni ste. Nema potrebe da instalirate bilo šta. Izuzetno prenosiv USB prijemnik zgodno se uklapa unutar miša radi lakšeg prenošenja. Miševi Bluetooth Broj tastera 3 Broj točkića za pomeranje 1 Povezivanje uređaja Bežično Prilagodljiva rezolucija pokreta Rezolucija miša 1600DPI Tehnologija detekcije pokreta Optički Dizajni Boja proizvoda Crno sivi Menadžment potrošnje Vek trajanja baterije Up to 16 months Vrsta baterije 1 x AA Deklaracija Model HP Z3700 Dual (758A9AA) WiFi/Bluetooth 1600DPI bežični optički miš sivi Naziv i vrsta robe Miševi Uvoznik Comtrade Distribution d.o.o. Beograd Zemlja porekla Tačan podatak o zemlji porekla će biti naveden na deklaraciji koju dobijate uz proizvod. Poslednje pregledani proizvodi (0) HP Z3700 Dual (758A9AA) WiFi/Bluetooth 1600DPI bežični optički miš sivi 2.999 RSD MP cena (0) JBL Live Pro 2 (JBLLIVEPRO2TWSROS) TWS roze bluetooth slušalice 23.888 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 21.499 RSD Proverite dostupnost 011 318 22 66 (5) Hama Freedom Light TWS (184067) crne bluetooth slušalice 4.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 3.699 RSD 20% (3) Tesla 27MC635GF IPS monitor 27" 20% 21.944 RSD 17.555 RSD Akcijska cena Cena za online i gotovinu 15.799 RSD (0) Just In Case MAG113BL 2u1 Extra case MAG MIX paket maski PLAVI za iPhone 15 Pro 2.499 RSD MP cena (0) Just In Case MIXPL311BL 2u1 Extra case MIX PLUS paket maski PLAVI za Redmi Note 11 pro 2.299 RSD MP cena (0) Lorgar Noah 101 (LRG-GHS101B) crne gejmerske slušalice 3.333 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 2.999 RSD (0) Kingston 128GB DataTraveler (DT80M/128GB) USB flash memorija crno-plava 1.999 RSD MP cena (0) Spawn podni nosač za jedan monitor 32-55" 22.222 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 19.999 RSD (2) LC Power LC-M719BW bežični optički miš 1600dpi 1.099 RSD MP cena (0) Hoco N28 Founder beli kućni punjač 20W 1.799 RSD MP cena (0) Xtrike Me GM223WH 3200DPI optički gejmerski miš beli 899 RSD MP cena (0) Lenovo Essential komplet tastatura YU+optički miš crni 4.699 RSD MP cena (0) Samsung SHLDAir crna zaštitna maska za mobilni Samsung Galaxy S24 Ultra 6.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 5.499 RSD (0) Samsung 2TB Portable T5 EVO (MU-PH2T0S) crni eksterni SSD 28.888 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 25.999 RSD (0) HP 200 (2HU84AA) bežični optički miš 1000dpi pike srebrni 2.199 RSD MP cena (1) DeLonghi aparatza kafu EC201CD 13.777 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 12.399 RSD (3) Hama Kabl (122130) HDMI (muški) na DVI/D (muški) 1.5m 1.699 RSD MP cena (1) Sencor fen za kosu SHD 8200GD 2400W 8.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 7.299 RSD (1) Kingston DataTraveler Exodia (dtx/256gb) USB flash memorija 256GB crna 2.999 RSD MP cena (5) S-BOX FS400 Nosac za TV Pokretni 37-70" do 40Kg 31.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 27.999 RSD

Broj tastera: 7 Tehnologija detekcije pokreta: Optički Predstavljamo vam Canyon MW-21 - bežični optički miš visoke preciznosti u atraktivnoj crvenoj boji, koji pruža pouzdanu bežičnu kontrolu i udobnost tokom upotrebe. Canyon MW-21 miš kombinuje elegantan dizajn sa visokom funkcionalnošću. Sa responzivnom optičkom tehnologijom i preciznim senzorom od 1600 DPI, ovaj miš omogućava brzo i precizno kretanje, što ga čini idealnim izborom za rad, igre i svakodnevne zadatke. Crvena boja dodaje energiju i dinamiku vašem radnom okruženju ili stolu, ističući vašu jedinstvenu stilsku izjavu. Bežična povezivost omogućava slobodu kretanja bez nepotrebnih kablova, dok ergonomski dizajn pruža udobnost tokom dugotrajne upotrebe. Sa dugotrajnom baterijom, možete raditi ili igrati se bez prekida, a kada je potrebno, jednostavno možete napuniti miš putem USB kabla. Canyon MW-21 miš je kompatibilan sa širokim spektrom uređaja i operativnih sistema, što ga čini svestranim rešenjem za svakog korisnika. Miševi Broj tastera 7 Broj točkića za pomeranje 1 Povezivanje uređaja Bežična konekcija Preporučena upotreba Univerzalna Prilagodljiva rezolucija pokreta Rezolucija miša 1600DPI Tehnologija detekcije pokreta Optički Dizajni Boja proizvoda Crvena Ergonomski dizajn Menadžment potrošnje Vrsta baterije AAA Deklaracija Model Canyon MW-21 1600DPI bežični optički miš crveni Naziv i vrsta robe Miševi Uvoznik Tačan podatak o uvozniku će biti naveden na deklaraciji koju dobijate uz proizvod. Zemlja porekla Tačan podatak o zemlji porekla će biti naveden na deklaraciji koju dobijate uz proizvod. Poslednje pregledani proizvodi (0) Canyon MW-21 1600DPI bežični optički miš crveni 899 RSD MP cena (3) S-BOX PLB-4269T nosač za televizore 60"-100" do 75kg 11.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 9.999 RSD (0) 3G (202956) adapter sa britanske na evropsku utičnicu sa uzemljenjem beli 399 RSD MP cena 20% (30) Xiaomi Redmi Buds 4 Lite crne bluetooth slušalice 20% 4.167 RSD 3.333 RSD Akcijska cena Cena za online i gotovinu 2.999 RSD (0) 3G Colorful Acrylic pink zaštitna maska za mobilni iPhone 14 Pro Max 6.7 899 RSD MP cena

Charles Handy - Myself and Other More Important Matters Arrow, 2007 213 str. meki povez stanje: vrlo dobro Charles Handy is perhaps best known outside the business world as a wise and warm presenter of Radio 4`s `Thought for the Day`. Long recognised as one of the world`s leading business thinkers (over a million copies of his books have been sold around the world), in Myself and Other More Important Matters he leaves the management territory he has so effectively and influentially mapped in the past to explore the wider issues and dilemmas - both moral and creative - raised by the turning points of his long and successful life.Here he investigates the big issues of how life can best be lived as they have emerged from the unfolding of his life and his unique and influential understanding of what really matters. From supplying oil by boat to an area larger than England as a bullish young Shell executive in Borneo to realising that there was a big difference between describing the development of a `portfolio` life (made up of a variety of activities for a range of purposes and pay) in theory and actually himself leaving behind full-time employment, from helping to start up the London and Open business schools to listening and talking to people all over the world about how they want to manage their lives, Handy`s telling of his experiences proves both revealing and significant. ------------------------------- One of the world`s most influential living management thinkers, Charles Handy has year-after-year been listed alongside business gurus including Peter Drucker and Tom Peters in the prestigious Thinkers 50 list. His views on management -- and life -- have inspired and enlightened others for decades. Now, in Myself and Other More Important Matters, the bestselling author of books including The Age of Unreason shares his special brand of wisdom, giving readers uncommon insight into business and careers...as well as the choices we all have to make in our lives. Handy draws on the lessons of his own experience to help readers move beyond the facts they learned in business school and reflect on their own individual management style. With the `philosophical elegance and eloquence` Warren Bennis has described as his trademark, Handy discusses how one should develop one’s career goals in line with personal values and sense of ethics. Handy entertainingly recounts what he’s discovered along his own international journey: from lessons his father taught him growing up in Ireland…to what he learned in Borneo in his days working for Royal Dutch Shell… to Italy, where he bought and fixed up an old house in Tuscany…all the way to America, where recent corporate scandals have shaken our understanding of what is ethical and acceptable. Throughout the book, Handy asks us to look at the role of work in our life, and what we truly find fulfilling. It is hard to imagine a better or wiser guide to work -- and life’s -- big questions. -------------------------------- [Goes] deeper into the heart of business than almost any book that tackles the subject head on ... A compelling, touching and finally inspiring journey ... To paraphrase TS Eliot, his remarkable achievement is to bring us back to our starting point - but allow us to recognise the place for the first time Observer Highly readable ... A wise work from which we will all learn Sunday Times Handy at his best; humane, thoughtful and serious Financial Times His writing is both spiritual ... and practical: he makes you want to do something about your life, and at the same time convinces that you can, and furnishes you with some good examples of how to go about it ... So much of it will strike home ... Real inspiration ... excellent advice Times Educational Supplement Charles Handy is a true statesman in the field . . . a wizened dean of faculty for the world of independent thinkers Jim Collins, author of Good to Great -------------------------------- Contents: Are you sure? Irish beginnings Greek wisdom Borneo lessons The golden seeds Schools for business The antigone challenge My father`s death Home is a castle St Michael and St George a portfolio life The property business Kitchens and studies Kennels for kids Family matters Guru times Travels with a microphone A seventieth birthday Nonfiction, Biography, Management, Memoir, 009948188X

Sava Kličković: ESEJI, Gradina Niš 1977, str. 106. Književni eseji. Očuvanost 4 i ima posvetu. Navršilo se sto godina od rođenja dr Save Kličkovića. Bio je doktor prava, esejista, pesnik i basnopisac, poliglota, autor jedinstvene teorije basne kod nas. Malo o tome znaju njegovi Laćarci, pogotovo oni mlađi, a nema više ni onih koji bi se prisetili čuvenog, neponovljivog đaka Mitrovačke gimnazije, kasnije službenika MIP-a, jugoslovenskog trgovačkog predstavnika u Nemačkoj, SAD, Pakistanu i Meksiku. Bio je najbolji učenik Boška Novakovića, svog omiljenog profesora i kasnije veoma naklonjenog kritičara, koji je izuzetno cenio njegove „Pustinje“, taj čarobni poetsko-filozofski esej „s odlikama snažne osobenosti“. Sava Kličković je u tom radu zapisao: „Ko prođe kroz pustinju, obogatio je svet za jedan put.“ A retki srećnici, koji su imali prilike da budu počašćeni tekstovima Save Kličkovića, jer on je objavljivao malo i uglavnom u niskotiražnim časopisima, redom su smatrali da je svojom stvaralačkom pojavom umnogome obogatio našu vrhunsku književnost. „Možda je još i danas otkrovenje ime Save Kličkovića: ono je, međutim, izuzetno svojom dubokom i uzbudljivom misaonošću i prostranom erudicijom“, napisao je, daleke 1985. godine, dr Boško Novaković o svom nekadašnjem đaku. Doktor prava po naučnom opredeljenju, Kličković je zaista bio nesvakidašnja pojava u našoj književnosti: pored poezije i eseja, pisao je basne i drugu holističku literaturu. Šta više, kao jedan od retkih nastavljača dela Ezopa, Lafontena i Dositeja, izgradio je i jedinstvenu teoriju basne. A dobar poznavalac Kličkovićevog dela, naročito basni, dr Miodrag Maticki je primetio: Knjige Save Klickovica„Tekstovima o basnama i zbirkom svojih basni Kličković je u potpunosti otkrio prirodu ovog arhaičnog žanra, bliskog mitu, a u isti mah sa dejstvom savremene aktuelnosti. Pokazao je da će basne, nastale kao odgovor ljudi na izuzetne situacije u kojima se ljudska vrsta našla prvi put od svog postojanja, trajati dok bude bilo čoveka. Prvobitne basne, a i basne Save Kličkovića, bez naravoučenija su, jer, ako je fabula dobro sačinjena, pouka se nalazi već u slici koju basna pruža, a u vidu opšte važeće situacije…“ Rodio se 7. decembra 1916. u Laćarku; otac Slavko, trgovac, majka Jelena, rođ. Sisojević. U rodnom selu je završio osnovnu školu, a potom u Sremskoj Mitrovici stekao gimnazijsko obrazovanje (1927 – 1935). Bio je angažovan u gimnazijskoj književnoj družini „Budućnost“ (dva puta biran za predsednika), kojom je uspešno rukovodio već pominjani prof. Novaković. Upravo u to vreme objavljena je, u beogradskom „Vencu“ (1933), prva Kličkovićeva pesma „Jutarnje vizije“. Sava Kličković je studirao pravo i državne nauke u Beogradu, Beču i Berlinu, gde je 1940. odbranio doktorat pod naslovom „Pojam eksproprijacije“. Bio je student, a potom i asistent čuvenog nemačkog i evropskog filozofa Karla Šmita, koji će ga i venčati sa g-đom Milkom Kličković, rođ Petrović (1917). Za vreme Drugog svetskog rata živeo je u Beču, da bi po oslobođenju radio kao službenik MIP-a i dugogodišnji spoljnotrgovinski predstavnik u Nemačkoj, SAD, Pakistanu i Meksiku. Putovao je u više od 30 zemalja Evrope, Azije, Afrike i Amerike, govorio engleski, francuski i nemački. Poeziju u stihu i prozi, eseje, putopise, basne, intervjue, stručne oglede iz prava i spoljne trgovine, Kličković je objavljivao u mnogim listovima, časopisima i drugim publikacijama u zemlji i inostranstvu. Poput istočnjačkih mudraca, najradije se izražavao kratkim stihom, jezikom basne i zen-priče. Na izuzetan odjek u književnoj kritici naišle su njegove „Pustinje“, svojevrsna filozofsko-poetska vizija života i sveta oko nas. Dobitnik je prve nagrade časopisa „Gradina“ za esej „Benito Sereno“, a kao vrstan poznavalac pisca Hermana Melvila, posle održanog predavanja u Vašingtonu, 1956, proglašen je počasnim članom Melvilovog društva u SAD. Pored niza književnih i stručnih radova razasutih po periodičnim publikacijama (pomenimo raspravu „Basna kao hologram“, 1988), ovaj veliki humanista, mislilac i pisac je objavio samo dve knjige: Eseji (1977) i Basne (1989). Iza njega su ostali stihovi rasuti po novinama, časopisima i zbornicima, brojni neobjavljeni rukopisi, poneka kritika o njegovom nedovoljno istraženom i izučenom spisateljskom opusu. Kličkovićevo delo, bez sumnje, zaslužuje da se u celini sakupi i kritički obradi, a potom udobno smesti među korice i stavi na uvid široj kulturnoj javnosti. Dr Sava Kličković je preminuo 1. februara 1990. godine u Beogradu

Tip montaže: Stoni - Postolje za monitor uspravlja glavu i smanjuje napetost u vratu - Podesivo je u 3 visine 11, 13 i 15cm - Moderan dizajn za lako uklapanje sa modernim monitorom - Poseduje fioku za odlaganje sitnica - Maksimalna težina monitora koju postolje nosi je 18kg - Boja: crna Montaže Maksimalna težina (kapacitet) 18,14 kg Tip montaže Stoni Dizajni Boja proizvoda Crno Težina i dimenzije Širina 406 mm Dubina 238 mm Visina 111 mm Težina 1,06 kg Logistički podaci Kôd harmonizovanog sistema (HS) 85299097 Ostale karakteristike Kompatibilinost sa veličinom ekrana 21" Deklaracija Model Fellowes (8038101) Designer suites postolje za monitor Naziv i vrsta robe Nosači za monitore Uvoznik Tačan podatak o uvozniku će biti naveden na deklaraciji koju dobijate uz proizvod. Zemlja porekla Tačan podatak o zemlji porekla će biti naveden na deklaraciji koju dobijate uz proizvod. Poslednje pregledani proizvodi (0) Fellowes (8038101) Designer suites postolje za monitor 4.599 RSD MP cena (0) Stark ST889T nosač za televizore 37"-70" do 50Kg 1.849 RSD MP cena (0) Commel (c0839) beli produžni kabl sa prekidačem 6 utičnica 16A 250V 5m 1.799 RSD MP cena 20% (8) Philips MG3710/15 trimer 20% 4.999 RSD 3.999 RSD Akcijska cena Cena za online i gotovinu 3.599 RSD (0) Mikrotik Routerboard RB5009UG+S+IN 2.5 Gigabit Ethernet ruter 44.444 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 39.999 RSD (0) Braun 73S SILV mrežica za brijač 7.222 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 6.499 RSD 20% (7) Samsung QE55Q80CATXXH Smart TV 55" 4K Ultra HD DVB-T2 QLED 20% 158.333 RSD 126.666 RSD Akcijska cena Cena za online i gotovinu 113.999 RSD (1) Genius SP-U125 zvučnici crni 1.599 RSD MP cena (0) 3G (74373) kabl USB A 2.0 (muški) na USB B 2.0 (muški) 3m plavi 399 RSD MP cena (5) Philips DST3011/20 pegla 2100W 6.999 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 6.299 RSD (1) TP-Link UB500 USB adapter 1.799 RSD MP cena (4) Logitech G502 X (910-006146) beli gejmerski optički miš 25600dpi 13.333 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 11.999 RSD (0) Konica Minolta (TNP-626 M) toner za Bizhub štampače C450i,C550i,C650i cyan 23.888 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 21.499 RSD (1) Teracell silikonska maska za telefon Nokia 2 providna 449 RSD MP cena 20% (4) Tefal TT330D toster 700W 20% 7.360 RSD 5.888 RSD Akcijska cena Cena za online i gotovinu 5.299 RSD (0) DeepCool Gamma Archer kuler za procesor 999 RSD MP cena (1) Bosch PKE645BB2E ugradna ploča 36.555 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 32.899 RSD (0) 3G Print Skin Unicorn zaštitna maska za iPhone 14 799 RSD MP cena (0) DJI Air 3 Flight Intelligent baterija 4241 mAh 22.222 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 19.999 RSD (0) Candy CI 3C9F0A ugradna mašina za pranje sudova 13 kompleta 49.444 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 44.499 RSD (0) 3G Hanman Canvas ORG crna preklopna futrola za iPhone 14 Pro 6.1 1.599 RSD MP cena (13) Tefal Easygliss Plus FV 5718 pegla 2500W 7.333 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 6.599 RSD (0) D-Link DGS-1210-10/E switch 8-portni 25.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 22.599 RSD (0) Gembird (A-CM-HDMIF-03) adapter TIP C (muški) na HDMI (muški) crni 1.999 RSD MP cena (3) Hama Kabl (30448) 3.5mm (muški) na 3.5mm (ženski) 2.5m 499 RSD MP cena (1) Honor Magic6 Pro 5G 12/512GB crni mobilni 6.8" Octa Core Snapdragon 8 Gen 3 12GB 512GB 50Mpx+180Mpx+50Mpx Dual Sim 166.666 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 149.999 RSD (0) Xwave DANCER mini bluetooth zvučnik 2.699 RSD MP cena (0) Transcend 2TB M.2 NVMe (TS2TMTE250H) PCIe SSD disk 24.888 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 22.399 RSD (0) IG-Max IG4560B RGB kućište sa napajanjem 560W crno 6.666 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 5.999 RSD (6) Rowenta VU 4410 ventilator belo plavi 17.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 15.399 RSD (0) Denver DAB-48GREY radio 11.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 9.999 RSD

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Bertold Konrad Herman Albert Šper (nem. Berthold Konrad Hermann Albert Speer), poznat kao Albert Šper (nem. Albert Speer, O ovoj zvučnoj datoteci slušaj (pomoć·info); Manhajm, 19. marta 1905 — London, 1. septembar 1981) bio je nemački arhitekta i jedan od petorice najviših zvaničnika nacističke vlade (Himler, Gebels, Gering, Borman i Šper). Ponekad je nazivan prvim arhitektom Trećeg rajha. Šper je po mnogo čemu odudarao od slike čoveka u vrhu nacističke stranke i bliskog Hitlerovog saradnika. Bio je to visoko obrazovan čovek, uglađenih manira i gospodskog ponašanja. Hitler i on imali su jednu zajedničku strast, gotovo opsesiju - arhitekturu. Biografija Rođen je kao sin takođe arhitekte u Manhajmu. Arhitekturu je studirao u Minhenu i Berlinu, a diplomu dobio 1927. Karijera Zeppelintribune Kao mladi berlinski arhitekta 1931. godine, 27 godina je stupio u NSDAP. Ambiciozan i sposoban kakav je bio, ubrzo je pobudio Hitlerovu pažnju i zadobio njegovo poverenje. Vremenom, „Firer“ je sve više bio impresioniran Šperovim zamislima i planovima. Hitler je i sam želeo da postane arhitekta, ali mu to nije pošlo za rukom. Samo godinu dana nakon što je Šper pristupio stranci dobio je zadatak da organizuje veliki nacistički slet na aerodromu Tempelhof. Pokazao je veliku veštinu u pobuđivanju emocija pompoznim priredbama sa zastavama i reflektorima koje su kasnije postale sastavni deo Hitlerovog mita. Žetvene svečanosti u Bakebergu, proslave u Tanenbergu i veliki nacistički sletovi u Nirnbergu bili su njegovo delo. Povrh svega, Šper je postavio inscenaciju i režirao Hitlerove govore uz pomoć svog dobrog poznavanja psihologije masa. Zajedno sa Šperom Hitler je planirao da preuredi Berlin i druge veće nemačke gradove gradeći velike zgrade u stilu starorimskih i drugih klasičnih građevina koje su obojica jako voleli. Veličina i pompoznost bila im je glavna misao vodilja u planovima izgradnje nove Nemačke. Sledi deo opisa zgrada koje je trebalo da budu izgrađene u budućoj prestonici sveta: Kupola nad dvoranom trebalo bi da bude viša od 30 m kako bi u nju stalo 100.000 ljudi. Među stranačkim zgradama koje su projektovane da budu večno obeležje grada Nirnberga bila bi dvorana za 60.000 ljudi, stadion kakav svet još nije vidio, kao i polje za parade kojima bi moglo da prisustvuje milion ljudi. Neke od ovih ideja su i sprovedene u delo. Rat Šperova zasluga da bude u samom vrhu NSDAP-a do poslednjih dana jeste prvenstveno u tome što je, početkom Drugog svetskog rata, dobio mesto ministra naoružanja Trećeg rajha. Umetnik i arhitekta tada je svoj talent preorijentisao na organizovanje ratne proizvodnje. Uspeh je bio fenomenalan. Nasuprot savezničkim bombardovanjima proizvodnja borbenih aviona, tenkova i granata porasla je za više od tri puta. Bio je odličan organizator proizvodnje, ali je, da bi postigao takve rezultate, nemilosrdno iskorištavao ljude. Špera nije bilo briga odakle strani radnici dolaze i u kakvim uslovima žive sve dok dobro rade za Nemačku. Nije se obazirao na međunarodnu etiku i konvencije kada je ratne zarobljenike prisiljavao na robovski rad. U Himlerovim logorima radnici su radili i do sto sati nedeljno. Šper se nesumnjivo ponašao robovlasnički što ga je na kraju i dovelo pred sud. Ipak na suđenju nije dokazano da je ikad izdao neku nečovečnu zapovest. Kao ministar naoružanja bio je vrlo moćan i uticajan, mogao je, da je to hteo, da počini mnoge zločine. Međutim, postavio se drugačije od mnogih svojih kolega ministara. Mogao je sebi dopustiti da kritikuje Kajtela ili Franka, čak se i odupirao gestapovskom hapšenju radnika i obično iznosio pobede u takvim sukobima. Bio je nedodirljiv i važio je za čoveka od izuzetnog Hitlerovog poverenja zbog čega je imao dosta neprijatelja u vrhu stranke. Suđenje u Nirnbergu Njegova savest ga je naglo probudila pred kraj rata. Bio je na rubu otkazivanja poslušnosti svom vođi kada je bilo neosporno da je rat izgubljen. Ipak, nikad ga se nije odrekao iako je kasnije tvrdio da je ozbiljno razmišljao o organizovanju atentata na Hitlera. Tokom suđenja u Nirnbergu ponašao se lukavo, dodvoravao se sudijama, pokazivao iskreno kajanje i postao gotovo antifašista. Naravno, ne zna se da li je to radio da spasi vlastitu glavu ili je stvarno tako mislio. Ima znakova koji idu u prilog i jednom i drugom. Evo šta je izjavio o svojim bivšim kolegama tokom suđenja: Ni jedan od njih ne sme ući u istoriju kao čovek vredan i najmanjeg poštovanja. Neka ceo prokleti nacistički sistem i svi koji su u njemu učestvovali, uključujući i mene, nestane sa svom sramotom i prezirom koji zaslužuju. Treba ljude pustiti da zaborave i da počnu graditi nov život na razboritim i demokratskim temeljima Gering se silno naljutio na njega, nazvao ga je izdajnikom i besneo kako bi ga najradije sam odmah likvidirao. Šper je znao šta radi, ostavio je dobar utisak na sudije. Dokazi protiv njega su postojali ali su bili slabi. Priznao je da je kriv za iskorištavanje radnika i ratnih zarobljenika, ali je stalno isticao svoje duboko kajanje i nameru da ubije Hitlera 1945. Nije proglašen krivim po prve dve tačke optužbe, one za agresorski rat i zaveru, što mu je spasilo glavu. Osuđen je na 20 godina zatvora iako se nadao da će biti oslobođen svih optužbi. U zatvoru i nakon njega izdao je nekoliko knjiga poput: „Spandau: Tajni dnevnici“ i „Unutar trećeg rajha“. Albert Šper umro je 1. septembra 1981.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! The Tell-Tale Heart: The Life and Works of Edgar Allan Poe Julian Symons Julian Gustave Symons (izvorno Gustave Julian Symons) (izgovara se SIMM-ons; [1] 30. svibnja 1912. – 19. studenog 1994.) bio je britanski pisac krimića i pjesnik. Pisao je i društvenu i vojnu povijest, biografiju i studije književnosti. Rođen je u Claphamu u Londonu, a umro u Walmeru u Kentu. Život i djelo Julian Symons rođen je u Londonu od aukcionara Morrisa Alberta Symonsa (umro 1929.), rusko-poljskog židovskog imigrantskog podrijetla, i Minnie Louise (umrla 1964.), rođene Bull.[2] Bio je mlađi brat, a kasnije i biograf pisca A. J. A. Symonsa. Kao i njegov brat, zbog oskudnih financijskih prilika obitelji napustio je školu s 14 godina, pohađajući `školu za zaostalu djecu` zbog teškog mucanja. Kasnije se uglavnom samoobrazovao, dok je radio kao daktilograf i službenik za inženjersku tvrtku.[3][1] Osnovao je 1937. časopis za poeziju Stih dvadesetog stoljeća, uređujući ga dvije godine. Prije rata se bezbrižno okrenuo kriminalističkom pisanju i ubrzo nakon toga etablirao se kao njegov vodeći eksponent, iako njegova upotreba ironije da pokaže nasilje iza respektabilnih maski društva postavlja mnoge njegove knjige na razinu ortodoksnog romana.` [4] Kao rani trockist, podnio je zahtjev za priznanje antikapitalističkog prigovarača savjesti u Drugom svjetskom ratu, ali ga je sud odbio. Odlučio je ne žaliti se i završio je u Kraljevskom oklopnom korpusu od 1942. do 1944., kada je dobio invaliditet zbog ozljede ruke koja nije bila povezana s borbom. Nakon razdoblja kao pisac reklamnih tekstova, postao je pisac s punim radnim vremenom 1947. Tijekom svoje karijere osvojio je dvije nagrade Edgar od Misterijalnih pisaca Amerike, a 1982. dobio je MWA-ovu nagradu Grand Master. Symons je bio predsjednik Detection Cluba od 1976. do 1985. godine. Symonsova knjiga iz 1972. Krvavo ubojstvo: od detektivske priče do kriminalističkog romana (objavljena kao Mortal Consequences u SAD-u) jedno je od najpoznatijih kritičkih djela na području kriminalističke fikcije. Revidirana izdanja objavljena su 1985., 1992. i konačno 1994. Symons je istaknuo razliku između klasične zagonetačke misterije, povezane s piscima kao što su Agatha Christie i John Dickson Carr, i modernijeg `krimića`, koji stavlja naglasak na psihologiju i motivacija. Symons je objavio više od trideset kriminalističkih romana i zbirki priča između 1945. i 1994. Njegova su djela kombinirala elemente i detektivske priče i kriminalističkog romana, ali su jasno naginjala prema potonjem, s naglaskom na karakter i psihologiju, što je anticipiralo kasnije pisce krimića poput Ruth Rendell i P.D. James. Njegovi se romani usredotočuju na obične ljude uvučene u ubojiti lanac događaja; zamršeni zapleti često su začinjeni crnim humorom. Romani tipični za njegov stil uključuju The Color of Murder (1957.), Edgarom nagrađeni The Progress of a Crime (1960.), The Man Whose Dreams Came True (1968.), The Man Who Lost His Wife (1970.) i The Plot Against Roger Ryder (1973). Symons je napisao dva moderna pastiša Sherlocka Holmesa, kao i pastiš smješten u 1920-e. U A Three-Pipe Problem (1975.), detektiv je bio `... televizijski glumac, Sheridan Hayes, koji nosi masku Sherlocka Holmesa i preuzima njegov lik. Knjiga je lijepo preokrenula uobičajenu temu kriminalca iza maske imati prilično običnog čovjeka koji nosi masku velikog detektiva.` Nastavak The Kentish Manor Murders napisan je 1988. Za svoju knjigu The Great Detectives iz 1981. napisao je pastiš Sherlocka Holmesa umjesto biografske skice. Pod naslovom `Kako je pustinjak bio uznemiren dok je bio u mirovini`, događaji u priči odvijaju se 1920-ih kada Sherlocka Holmesa izvlače iz mirovine kako bi riješio neobičan slučaj nestale osobe. Priča je uvrštena u zbirku Daljnje pustolovine Sherlocka Holmesa, u kojoj je dobila doyleovski naslov `Avantura Hillerman Halla`. Također je povremeno ulazio u povijesne misterije, kao što je The Blackheath Poisonings (1978.), koji je snimljen za televiziju 1992., i sa Sweet Adelaide (1980.). Godine 1941. Symons je oženio Kathleen Clark; dobili su sina Marka.[5] Symons je umro u svom domu u Walmeru, u Kentu, a iza njega su ostali udovica i sin. The Tell-Tale Heart uklanja mitove koji su se razvili oko života Edgara Allena Poea i daje potpuno svježu procjenu i čovjeka i njegovog djela. Symons otkriva Poea onako kako su ga njegovi suvremenici vidjeli kao čovjeka koji se bori za život od hakerskog novinarstva i nastoji pronaći pokrovitelja za svoj novi časopis, i čovjeka čiji je život bio opterećen tolikim tragedijama da je često bio tjeran na prekomjerno opijanje i niz nezdravih odnosa. Prikladno napisan od strane još jednog majstora u umjetnosti pisanja krimića, ovaj svezak briljantno prikazuje izvornog tvorca detektivske priče i otkriva ga kao genijalca i besramnog plagijatora kakav je i bio.`

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Zlatan zivot u jarku Široko smatran najboljim britanskim slikarom od Tarnera, vrlo malo se zna o životu Frensisa Bejkona. U ovoj, prvoj knjizi koja je napisana o njemu, Danijel Farson, prijatelj i poverenik Bejkona više od četrdeset godina, daje vrlo lični, iz prve ruke prikaz čoveka kakvog ga je poznavao. Od njegovih seksualnih avantura do njegovog uspona od opskurnosti do međunarodne slave, Farson nam daje jedinstven uvid u Bekonovu genijalnost. Fransis Bejkon (engl. Francis Bacon; Dablin, 28. oktobar 1909 — Madrid, 28. april 1992) je bio engleski figurativni slikar.[1] Po snazi kojom je svom osećanju teskobe davao vizuelnu formu, nijedan od umetnika 20. veka nije se mogao meriti s njim, izuzev Ruoa. Bejkon je često od drugih slikara preuzimao svoj likovni jezik, slobodno kombinujući različite izvore inspiracije, i transformišući ih da bi u njih utisnuo novo značenje. Glava okružena goveđim polutkama odražava Bejkonovu opsesiju Velaskezovim delom Papom Inokentijem H koja ga je intenzivno zaokupljala nekoliko godina. Ovde, naravno, ne vidimo više Papu Inokentija nego duh koji vrišti (za šta ga je nadahnuo prizor iz filma Sergeja Ejzenštajna „Aleksandar Nevski“) izranjajući iz tame u pratnji dveju svetlećih goveđih polutki preuzetih od Rembranta. Znamo da nam poreklo slike ne pomaže da je razumemo. Ne pomaže nam ni poređenje sa ranijim delima, kao što je Grinevaldovo Pribijanje uz krst, Fisijev Košmar, Ensorov Hristov ulazak u Brisel 1889. godine ili Munkov Krik, koja su ovoj slici prethodila. Bejkon je bio kockar, čovek koji je rizikovao i u životu i u načinu rada. Tražio je slike koje, prema njegovim rečima, otvaraju dublje mogućnosti čula. Ovde se takmiči sa Velaskezom, ali po svojim pravilima, a to je uspostavljanje gotovo nepodnošljive napetosti između šokantne žestine lične vizije i svetleće lepote sopstvene slikarske četke. Ne spada direktno u apstraktni ekspresionizam, iako je nesumnjivo povezan i sa njim, već neposredno sa ekspresionističkom tradicijom. Bejkon je uništio mnoga svoja dela, ali se neka od njih još uvek mogu pronaći u američkim i evropskim muzejima.[1] Biografija Mladost Mesto gde je rođen Fransis Bejkon, Dablin. Frensis Bejkon je rođen 28. oktobra 1909. u ulici Lover Begot 63, Dablin, Irska.[2] U to vreme je cela Irska još uvek bila deo Ujedinjenog Kraljevstva. Njegov otac, kapetan Entoni Edvard Mortimer Bejkon, poznat kao Edi, rođen je u Adelaidi, u Južnoj Australiji, od oca Engleza i majke Australijanke.[3] Edi je bio veteran Burskog rata, trener trkačkih konja i unuk general-majora Entonija Bejkona, koji je tvrdio da potiče od ser Nikolasa Bejkona, starijeg polubrata Prvog vikonta Sent Albansa (u istoriji poznatijeg kao ser Frensis Bejkon), elizabetanski državnik, filozof i esejista.[4] Bejkonova majka, Kristina Vinifred Firt, poznata kao Vini, bila je naslednica preduzeća čelika u Šefildu i rudnika uglja. Bejkon je imao starijeg brata Harlija,[5] dve mlađe sestre Ajent i Vinifred i mlađeg brata Edvarda. Bejkona je podigla porodična dadilja Džesi Lajtfut iz Kornvola, poznata kao `Dadilja Lajtfut`, majčinska figura koja mu je ostala bliska do svoje smrti. Tokom ranih 1940-ih, iznajmio je prizemlje 7 Kromvel Plejs, Južni Kensington, starog studija Džona Evereta Milea, a dadilja Lajtfut mu je pomogla da tamo instalira nedozvoljeni točak ruleta, koji su organizovali Bejkon i njegovi prijatelji, za njihovu finansijsku korist. Porodica se često selila, po Engleskoj i Irskoj nekoliko puta, što je dovelo do osećaja raseljenja koji je ostao sa Bejkonom tokom njegovog života. Porodica je živela u Kenikort Hausu u okrugu Kilder od 1911,[5] kasnije se preselila na Vestburn terasu u Londonu, blizu mesta gde je Bejkonov otac radio u Kancelariji za evidenciju teritorijalnih snaga. Vratili su se u Irsku posle Prvog svetskog rata. Bejkon je živeo sa svojom bakom i očuhom po majci, Vinifred i Keri Sapl. Bejkon je bio stidljiv kao dete i uživao je da se oblači. Ovo, i njegova ženstvena pojava, razljutili su njegovog oca. Pojavila se priča 1992. godine[6] o tome da je njegov otac dao da ga konjušari bičuju. Godine 1924, ubrzo nakon uspostavljanja Irske slobodne države, njegovi roditelji su se preselili u Glosteršir. Na žurci u porodičnoj kući Firt, u Safolku, Bejkon se obukao kao flaper sa Itonskim kropom, haljinom od perli, karminom, visokim potpeticama i dugačkim držačem za cigarete. Godine 1926. porodica se vratila u Strafan Lodž. Njegova sestra, Jante, dvanaest godina mlađa od njega, sećala se da je Bejkon crtao dame sa kloš šeširima i dugim držačima za cigarete.[7] Kasnije te godine, Bejkon je izbačen iz Strafan Lodža nakon incidenta u kojem ga je otac pronašao kako se divi sebi ispred velikog ogledala u donjem vešu svoje majke....

Tip uređaja za skladištenje: HDD, SSD Interfejs uređaja za skladištenje: Serial ATA III Podržane veličine uređaja za skladištenje: 2.5,3.5" Hard disk Tip uređaja za skladištenje HDD, SSD Interfejs uređaja za skladištenje Serial ATA III Podržane veličine uređaja za skladištenje 2.5,3.5" Broj podržanih uređaja za skladištenje 2 Portovi i interfejsi Interfejs domaćina USB 3.2 Gen 2 (3.1 Gen 2) Type-C Broj USB priključaka USB 3.2 Gen 2 (3.1 Gen 2) 1 Karakteristike Maksimalna brzina prenosa podataka 10 Gbit/s Boja proizvoda Crno Materijal Plastika LED indikatori Napredak, Statusi Prekidač za uključivanje/isključivanje Dugme za pravljenje rezervne kopije Sertifikacija CE Težina i dimenzije Širina 63 mm Dubina 153 mm Visina 111 mm Težina 389 g Softver Podržani su Windows operativni sistemi Windows 10 Mac kompatibilnost Podržani su Mac operativni sistemi Sadržaj pakovanja AC adapter se isporučuje uz proizvod Kablovi uključeni USB tipa C Uputstvo Podaci o pakovanju Širina paketa 74 mm Dubina paketa 206 mm Visina paketa 160 mm Težina paketa 762 g Deklaracija Model LC Power LC-DOCK-C priključna stanica za HDD USB 3.1 Naziv i vrsta robe HDD rack Uvoznik EPI COMPUTERS DOO BEOGRAD-GROCKA Zemlja porekla Kina Prava potrošača Zagarantovana sva prava kupaca po osnovu zakona o zaštiti potrošača Poslednje pregledani proizvodi (0) LC Power LC-DOCK-C priključna stanica za HDD USB 3.1 6.310 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 5.679 RSD (1) S-BOX Kabl (533) HDMI (muški) na HDMI (muški) 3m 1.099 RSD MP cena (4) KitchenAid Classic KA5KEK1222EWH kuvalo za vodu 2200W belo 22.989 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 20.690 RSD (0) Genius SP-Q160 zvučnici za računar narandžasti 1.599 RSD MP cena (4) HP No.302 Color (F6U65AE) 2.999 RSD MP cena (0) Intel Core i7 14700F procesor 20-cores do 5.4GHz Box 58.777 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 52.899 RSD (0) Cudy FS1026PS1 PoE+ switch 26-portni 23.777 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 21.399 RSD (0) HP No.711 Magenta (CZ131A) 4.399 RSD MP cena (0) Genius HS-04S slušalice srebrne 1.737 RSD MP cena (0) Oral-B Refill EB50 RB 2ct CrossAction zamenska glava četkice za zube 1.499 RSD MP cena (0) 3G Mercury preklopna futrola crna za Huawei Nova 9 SE 999 RSD MP cena (0) Nillkin Nature zaštitna maska za telefon Samsung N985F Galaxy Note 20 Ultra providna 1.299 RSD MP cena (7) Sencor presa za kosu SHI 110BK 1.699 RSD MP cena (0) Dahua PFB203W zidni breket 1.399 RSD MP cena (0) Canon PFI-707 BK (9821B001AA) kertridž za Canon štampače TR7550,TS6351,TS9550,TS705,TS6350,TR8550,TS6251,TS6250,TS8250,TS6151 crni 47.777 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 42.999 RSD (0) XFX SPEEDSTER QICK309 RADEON RX7600XT grafička kartica 16GB GDDR6 128bit 63.333 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 56.999 RSD (0) Corsair 7000D AIRFLOW (CC-9011218-WW) kućište crno 41.999 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 37.799 RSD (0) Just In Case MIXPL442GN 2u1 Extra case MIX PLUS paket maski ZELENI za Realme 8 2.299 RSD MP cena (0) Fractal Design Pop Silent Solid (FD-C-POS1A-01) crno gejmersko kućište 11.777 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 10.599 RSD (0) Fireshine Games (PS4) F1 Manager 2023 igrica 7.777 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 6.999 RSD (1) Energy Sistem Urban 2 Radio Graphite bluetooth slušalice crne 4.999 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 4.499 RSD (1) 3G Guess Marble Strap (GUHCP13MKMABPI) roze zaštitna maska za iPhone 13 6.1 4.999 RSD MP cena (0) 3G Cirkon Camera roze zaštitna maska za mobilni iPhone 14 6.1 1.299 RSD MP cena (0) Hama MW-400 V2 (173028) bezični opticki miš 1600dpi crveni 1.499 RSD MP cena (5) Epson T7902 Cyan XL 4.999 RSD MP cena (2) Acme BH412 TWS bluetooth slušalice crne 4.777 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 4.299 RSD (3) Port Designs 900716 bežični optički miš 3200dpi crni 6.888 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 6.199 RSD (1) E-Green (OST03405) kabl USB A (muški) na USB B (muški) 1.8m crni 399 RSD MP cena Nema na stanju! (0) Polaroid i-Type David Bowie Edition (6242) foto papir 8 komada 2.999 RSD MP cena (1) MSI MAG CORELIQUID 240R V2 (1255457) vodeno hlađenje 16.666 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 14.999 RSD (2) FG fen za kosu FS-621 2.099 RSD MP cena (0) Vivax BS-160 bluetooth zvučnik crni 6.443 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 5.799 RSD (0) Gembird CC-VGAX2-20CM adapter VGA splitter 999 RSD MP cena

ISBN:978-86-521-4045-9 Godina izdanja: 2020 Jezik: Srpski Autor: Strani 341 strana 20 cm NOVA!!!!!!! Od autorke bestselera Tetovažer iz Aušvica Zasnovano na potresnoj istinitoj priči o ljubavi i opstanku Lepota ju je spasla – i osudila. Cilka je imala svega šesnaest godina kad je 1942. odvedena u koncentracioni logor Aušvic-Birkenau, gde je komandant odmah primetio njenu lepotu. Zbog toga će biti prisilno odvojena od ostalih zatvorenica, i ubrzo shvatiti da moć, čak i nerado prihvaćena, znači opstanak. Završetak rata i oslobađanje logora Cilki neće doneti slobodu već optužbu za kolaboraciju jer je spavala s neprijateljem i osudu na zatočeništvo u sibirskom logoru. Ali da li je zaista imala izbora? I gde su granice morala za Cilku, koja je odvedena u Aušvic kad je još bila dete? U Sibiru se Cilka suočava i sa novim i sa starim, jezivim izazovima uključujući i neželjenu pažnju stražara. Ali kad upozna ljubaznu lekarku, Cilka dospeva pod njeno okrilje i počinje da neguje bolesne logoraše trudeći se da im pomogne u surovim uslovima. Svakodnevno se suočavajući sa smrću i užasom, Cilka u sebi otkriva snagu kakvu nije ni znala da poseduje. A kad počne da s oklevanjem gradi veze i odnose u toj surovoj novoj stvarnosti, Cilka shvata da, uprkos svemu što joj se dogodilo, u njenom srcu ima mesta za ljubav. Od deteta do žene, od žene do isceliteljke, Cilkin put rasvetljava izdržljivost ljudskog duha i našu volju da preživimo. „Nikad nisam sreo hrabriju osobu od Cilke.“ Lali Sokolov, tetovažer iz Aušvica „Cilkina neizmerna hrabrost i odlučnost da preživi čak i kad je svaka nada već izgubljena bude veliko poštovanje. Potresna priča koju ćete dugo pamtiti.“ Sunday Express „Izuzetna priča o snazi da se prevaziđu nezamislive teškoće.“ Woman’s Weekly Heder Moris rođena je na Novom Zelandu, a sada živi u Australiji. Nekoliko godina, dok je radila u velikoj državnoj bolnici u Melburnu, studirala je i pisala scenarija, od kojih je jedan otkupio scenarista, dobitnik Oskara, iz Sjedinjenih Država. Heder je 2003. upoznala starijeg gospodina „čiju priču vredi čuti“. Dan kad je upoznala Lalija Sokolova promenio je i njen i njegov život. Njihovo prijateljstvo se produbljivalo i Lali se otisnuo na put samoispitivanja, poveravajući joj najintimnije pojedinosti svog života. Heder je prvobitno Lalijevu priču napisala kao scenario – koji se visoko kotirao na međunarodnim takmičenjima – a zatim ju je preoblikovala u svoj prvi roman Tetovažer iz Aušvica.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Ser Lorens Ker Olivije, Baron Olivije (engl. Ser Laurence Kerr Olivier, Baron Olivier; Dorking, 22. maj 1907 — Stening, 11. jul 1989) bio je engleski pozorišni, filmski i televizijski glumac, režiser i producent. U karijeri dugoj preko šezdeset godina tumačio je najrazličitije uloge — od likova iz grčkih i Šekspirovih tragedija, preko ekscentričnih i grotesknih negativaca, do junaka romantičnih komedija. Smatra se najboljim tumačem likova iz Šekspirovih drama.[1][2] Najpoznatiji je po ulogama u filmovima Orkanski visovi, Rebeka, Bani Lejk je nestala, Princ i igračica, Otelo i Maratonac. Dobio je dva počasna Oskara za životno delo i veliki doprinos filmskoj umetnosti, kao i Oskara za najboljeg glavnog glumca za ulogu u Hamletu. Olivije je bio nominovan za trinaest Oskara (osvojio tri); za devet Emija (osvojio pet); jedanaest nagrada BAFTA (osvojio tri) i šest Zlatnih globusa (osvojio tri). Dobitnik je Srebrnog medveda na Berlinskom filmskom festivalu i Zlatnog lava na Festivalu u Veneciji, a dobio je i zvezdu na Holivudskoj stazi slavnih. Prvi je glumac u istoriji filma koji je dobio plemićku titulu. Američki filmski institut ga je uvrstio među dvadeset najvećih glumaca svih vremena. Smatra se najboljim britanskim glumcem 20. veka.[3] Detinjstvo Lorens Ker Olivije je rođen 1907. u Dorkingu (Engleska). Njegov otac, Džerard Olivije, bio je sveštenik, pa je Lorens odrastao u smernoj i religioznoj porodici. Bežeći od strogosti i religioznosti svog oca, Lorens se veoma zbližio sa majkom, Agnes Luiz. Međutim, Agnes je umrla rano, u svojoj četrdesetoj godini i njena iznenadna smrt je jako pogodila dvanaestogodišnjeg Lorensa. Ostao je sa bratom Ričardom i sestrom Sibil u Old Rektoriju (delu škole Sveti Kristofer), a njegov otac se 1918, zbog premeštenja, preselio u Hartfordšir. Sa svega devet godina, dobio je ulogu Bruta u školskoj predstavi Julije Cezar. Išao je i na časove horskog pevanja u školi Svi sveti u Londonu.[4] Završio je školu Sveti Edvard u Oksfordu. Nastupao je u školskim predstavama, a 1924. radio je kao zamenik i pomoćnik reditelja u lokalnom pozorištu. Sledeće godine dobio je ulogu Lenoksa u Šekspirovom Magbetu i mesto asistenta direktora pozorišta.[5] Nakon što je Ričard Olivije otišao u Indiju, otac je shvatio da Lorens (koga su u porodici zvali Kim) zaista treba da bude glumac.[5] Karijera Tokom šezdesetogodišnje karijere, Lorens Olivije je igrao u oko 130 predstava, 63 filma i u 26 TV serijala.[6] Prve glumačke korake Olivije je načinio 1930. godine, u Engleskoj. Desetak godina kasnije, zahvaljujući ulogama u holivudskim hitovima Orkanski visovi i Rebeka, njegovo ime je postalo poznato i u svetu filma. Značajnije uloge na televiziji imao je tek osamdesetih godina 20. veka. Pozorišna karijera Pozorišni počeci Nakon pohvala koje je dobio za Ukroćenu goropad, sedamnaestogodišnji Olivije je upisao dramsku školu Central School of Speech and Drama, da bi se nakon završetka 1927. pridružio glumačkoj družini Birmingham Repertory.[5] Sledeće godine prihvatio je ulogu kapetana Stenhoupa u predstavi Kraj putovanja koju mu je ponudio Apolo teatar. Pohvale kritike dobio je 1930. za ulogu u Privatnim životima Noela Kauarda i 1935. za Romea i Juliju.[7] U Romeu i Juliji menjao je uloge Romea i Merkucija sa Džonom Gilgudom. Olivijeu se nije dopadao način Gilguldove glume Šekspirovih dela i smetalo mu je što je Gilgud dobijao bolje kritike od njega.[7] Njegova netrpeljivost ka Gilgudu kulminirala je 1940, kada je Olivije predložio londonskom producentu Binkiju Bomontu (engl. Binkie Beaumont) da finansira četiri Šekspirove tragedije — Hamleta, Kralja Lira, Otela i Magbeta — u kojima bi on bio u glavnim ulogama, na šta mu je Bomont odgovorio da bi pristao jedino pod uslovom da Olivije povremeno menja uloge sa Gilgudom, kao i da Gilgud režira barem jednu od njegovih produkcija, što je Olivije glatko i bez razmišljanja odbio.[8] Nakon uloge u Romeu i Juliji pozvala ga je Lilijan Bejlis iz Old vik teatra da tumači glavnu ulogu u njihovom Hamletu 1937. godine. Olivije je rado prihvatio ponudu, ali je njegova izvedba naišla na loš prijem kod gledalaca i kritike. Ni Magbet nije prolazio bolje, sve do Koriolana, Henrija Petog i Dvanaest noći sa kojima je trijumfovao kod kritičara i postao jedan od najpopularnijih glumaca iz Old vikove svite. Iako je u međuvremenu debitovao na filmu i čak snimio deset filmova, Olivije je nastavio da izbegava ponude te vrste i govorio da mu je mesto na daskama.[9] 1940—1959: Vivijen Li i rat Lorens Olivije je upoznao Vivijen Li 1937. Iste godine su počeli da se zabavljaju. Uspeo je da je dovede u Old vik gde je igrala Ofeliju. Dve godine kasnije njih dvoje sele se u Njujork — on da bi snimao Orkanske visove, a ona jer se nadala ulozi Skarlet O’Hare u obećavajućem Prohujalo sa vihorom. Tamo su zajedno nastupali u predstavi Romeo i Julija u koju su uložili gotovo svu svoju ušteđevinu. Iako raskošna, predstava je bila poslovni promašaj.[8] Kada je izbio Drugi svetski rat, Olivije je želeo da se pridruži kraljevskom vazduhoplovstvu. Uzeo je dvesta časova letenja i dobio čin poručnika, ali nikada nije učestvovao u pravom ratu.[5] On i Ralf Ričardson su 1944. bili otpušteni iz vojske kako bi formirali novu postavu Old vik teatra.[10] Noćni repertoar su činile predstave Čovek i oružje od Džordža Bernarda Šoa, Per Gint Henrika Ibzena i Šekspirov Henri Treći. Probe koje su trajale deset meseci uz zvuke nemačkog bombardovanja, isplatile su se u obliku pet uspešnih sezona.[5] Godine 1948. Ričardson, Olivije i Vivijen Li krenuli su na turneju po Australiji i Novom Zelandu.[11] Njih dvojica su igrali u pomenutim predstavama, a Lorens i Vivijen u Ričardu Trećem, Školi skandala kao i u The Skin of Our Teeth. Turneja je trajala šest meseci i bila je veoma uspešna, međutim brak poznatog para jedva je izdržao višegodišnju krizu. Olivije je kasnije rekao da je Vivijen izgubio u Australiji.[12] Druga sezona novog Old vik teatra počela je po njihovom povratku iz Australije i ona se danas smatra jednim od najblistavijih perioda britanskog pozorišta.[13] Olivije i Ričardson nizali su uspehe sa svojim proverenim predstavama.[13] Lorens je jedne večeri odigrao Sofokleovog Edipa i Šeridanovog Kritičara. Ta tranzicija iz grčke tragedije u klasičnu komediju postala je legendarna.[14] Ovu sezonu završio je ulogom Astrova u Ujka Vanji Antona Čehova. Za vreme rata, Lorens Olivije i Ralf Ričardson bili su pozvani u Pariz, da svoje popularne predstave odigraju u čuvenom pozorištu Komedi franses (franc. Comédie-Française). Bili su ushićeni i počastvovani pozivom. To im je bio prvi nastup u Francuskoj, i bio je uspešan.[10] Početkom pedesetih Olivije i njegova supruga su igrali u Njujorku. Na njihovom repertoaru bili su Antonije i Kleopatra od Šekspira, Cezar i Kleopatra od Bernarda Šoa, i na zahtev Lijeve, - Antigona. Godine 1953. psihičko zdravlje Vivijen Li naglo se pogoršalo, međutim vrlo brzo se oporavila za predstave koje je Lorens spremao za Stratford na Ejvonu (Engleska). Osim Dvanaest noći i Magbeta, Lorens je pripremao i Tita Andronika. Za predstave je vladalo veliko interesovanje i bile su veoma dobro posećene. Bračni par je tada sa Titom Andronikom krenuo na evropsku turneju. Komad je naišao na izuzetne pohvale kritičara, i bio je komercijalni trijumf, ali njihov brak je još jednom prolazio kroz krizu koju ovaj put nije izdržao. Iako je njihova veza okončana po povratku u London, razveli su se u decembru 1960. godine. Poslednje predstave Olivije je bio jedan od osnivača Britanskog nacionalnog teatra. Postao je njegov direktor još dok je bio u Old viku.[15] Tokom posleratnih godina, a i kasnije, svoju glumačku karijeru posvetio je uglavnom filmskoj industriji. U pozorištu je uglavnom radio kao reditelj, a ređe je prihvatao uloge.[15] Ipak, od malobrojnih predstava u kojima je igrao u to vreme, izdvajaju se Ujka Vanja, Mletački trgovac, Mačka na usijanom limenom krovu, The Recruting Officer i izuzetno uspešna Dugo putovanje u noć, koja je kasnije ekranizovana i emitovana u SAD i Ujedinjenom Kraljevstvu. Filmska karijera Glumac koji ne voli film Olivije je debitovao na platnu 1930. sa filmom Privremena udovica. Iste godine imao je manju ulogu u Previše varalica, a već sledeće prvu glavnu u drami Žuta karta. Uprkos ponudama koje su stizale, u potpunosti se posvetio pozorištu i Šekspirovim dramama koje su mu donosile popularnost. Godine 1936. dobio je priliku da igra u filmskoj adaptaciji Šekspirove drame Kako vam drago. Iako je to bila prva uloga za koju je bio istinski zainteresovan, konačan proizvod mu se nije dopao i smatrao je da Šekspir jednostavno nije dobar na filmu.[16] Te godine je prvi put video već tada popularnu Vivijen Li, a sledeće godine snimali su ljubavnu dramu Požar nad Engleskom. Tada su počeli da se pojavljuju zajedno u javnosti, iako su oboje bili u braku.[12] Dve godine kasnije otputovali su u SAD, gde je Olivije snimao Orkanske visove. Bio je prvi put nominovan za Oskara za ulogu Hitklifa u Orkanskim visovima. Vivijen je pak osvojila Oskara za najbolju glavnu glumicu za ulogu u epskom Prohujalo sa vihorom, pa su dvoje mladih glumaca krajem četrdesetih bili najpoznatiji holivudski bračni par .[17][18] 1940—1959: Filmska zvezda Uspon u Lorensovoj karijeri nastavio se Hičkokovim hit-filmom Rebeka iz 1940. godine, u kom je Olivije tumačio lik zgodnog i bogatog udovca koji se ženi mladom devojkom ne rekavši joj da je indirektno odgovoran za smrt svoje supruge. Za ovu ulogu opet je bio nominovan za Oskara. Sledeće godine igrao je sa svojom suprugom u romantičnoj drami Ledi Hamilton koja je bila veliki bioskopski hit. Pošto se pokazao kao podjednako dobar i na filmu i u pozorištu, dvojica producenata su mu predložili da režira neke od Šekspirovih drama u kojima je uspešno igrao. Olivije je u početku mislio da nije dorastao zadatku, pa je nagovarao Vilijama Vajlera i Terensa Janga da preuzmu ulogu reditelja. Pošto su obojica odbili predlog[19] jer filmovi snimljeni po Šekspirovim dramama nisu bili popularni, Lorens je na kraju ipak odlučio da pokuša. Prvi film koji je počeo da snima bio je Henri Peti iz 1944. Tokom snimanja jedne scene u Irskoj, konj je udario u kameru koju je držao Olivije, te je ovaj zaradio veliku posekotinu na usni i povredu oka, ostavivši mu ožiljak koji će kasnije postati njegov zaštitni znak.[19] Kritičari su pohvalili film, koji je ujedno bio i komercijalni uspeh. Još je bio nominovan i za Oskara za najbolji film, a Olivije za najboljeg glumca. Međutim, Akademija mu je dodelila počasnog Oskara, za izuzetan rad na filmu Henri Peti. Olivije je odbio nagradu nazivajući je prevarom, i smatrajući da Akademija jednostavno nije bila spremna da Oskare uruči jednom strancu.[20] Sledećih nekoliko godina radio je kao zabavljač na frontu, zajedno sa Ralfom Ričardsonom. Godine 1948. snimio je Hamleta i glumio glavnu ulogu. Film je morao biti kraći od 153 minuta pa je Olivije bio prinuđen da iseče dobar deo teksta. Sa Hamletom je ponovo bio nominovan za Oskara u istim kategorijama kao i za Henrija, s tim što je ovaj put i dobio nagrade, i to u obe kategorije. Tako je Olivijeov Hamlet postao prvi britanski film koji je osvojio Oskara, a Olivije prva osoba koja je iste godine režirala film za koji je dobila Oskara za najboljeg glavnog glumca. Ostao je jedino bez Oskara za najboljeg režisera, što glumicu Etel Barimur, koja mu je uručila Oskara, nije iznenadilo jer je smatrala da filmska adaptacija Hamleta nije ni približno verna drami.[21] Poslednji šekspirovski film koji je bio dogovoren još četrdesetih, Olivije je snimio tek 1955. godine. U međuvremenu, njegova pozorišna karijera bila je na vrhuncu, te je do 1955. išao na turneje širom sveta. Film koji je tada snimio bio je Ričard Treći. Na snimanju filma, jedan od strelaca ga je pogodio u nogu, zbog čega je Olivije hramao nekoliko dana.[22] Pošto je u filmu Olivije trebalo da bude hrom, ova nezgoda nije se odrazila negativno na snimanje filma. Međutim, ovaj raskošni epski spektakl bio je komercijalni neuspeh, pa je Olivije bio prinuđen da odustane od planiranog snimanja Magbeta, koji je trebalo da bude poslednji u nizu dogovorenih filmova. Poslednji film u kome je Olivije igrao pedesetih, bila je romantična komedija Princ i igračica, gde se prvi put sreo sa Merilin Monro, tada najpopularnijom glumicom na svetu. Nakon završetka snimanja Olivije je strogo kritikovao Merilinino ponašanje i glumu,[23] što je tada privuklo veliku pažnju medija. Međutim, posle njene tragične smrti rekao je: „Ne mogu da verujem da tako glamurozan film nije postao hit. Ja sam bio dobar, ali Merilin... Merilin je bila zadivljujuća!”[24] 1960—1989: Doktor Zel Godine 1960. Olivije je snimio Spartaka i Zabavljača, dva filma koja su postigla veliki komercijalni uspeh. Zabavljač je takođe dobio i pohvale kritike i doneo mu još jednu nominaciju za Oskara. Usledili su Otelo sa Megi Smit u ulozi Dezdemone, koji je bio njegov poslednji film snimljen po nekom Šekspirovom komadu, zatim triler Bani Lejk je nestala i tri ratna filma: O, kakav divan rat, Bitka za Britaniju i Nedostižni most. Poslednja dva filma za koje je bio nominovan za Oskara bili su Momci iz Brazila i Maratonac. Uloga u Maratoncu mu je dobila odlične kritike i donela mu prvi Zlatni globus. Američki filmski institut je ovaj film proglasio za jedan od sto najuzbudljivijih filmova svih vremena,[25] a Olivijeovog sadističkog doktora Zela svrstao među pedeset najvećih filmskih negativaca.[26] Kada je 1967. godine saznao da boluje od raka, želeći da obezbedi svoju porodicu nakon smrti, Lorens je prestao da bude izbirljiv u izboru uloga i počeo je da prihvata skoro sve što mu se nudilo, pa je tako počeo da prihvata i uloge u televizijskim serijalima.[9] Čak je izjavio: „Pitaju me zašto glumim u nekom filmu. Odgovor je jednostavan — novac, dragi moj... Osećam da kraj dolazi. Nemam ništa da ostavim porodici osim novca koji zarađujem od filmova. Ništa mi nije ispod časti ako je dobro plaćeno. Zaradio sam pravo da zgrabim sve što mi se ukaže za ovo malo vremena koje mi je preostalo.”[27] Do kraja života pojavio se u brojnim filmovima, a za uloge u Inčonu i Džez pevaču nagrađen je Zlatnom malinom za najgoreg glumca. Umro je 1989, dok je snimao Ratni rekvijem. Olivije je i petnaest godina posle smrti glumio negativca u filmu Nebeski kapetan i svet sutrašnjice. Naime, materijal sa njim iz mlađih dana je uz pomoć kompjuterske grafike uklopljen u film, te je Olivije bio zločesti dr Totenkof.[28] Televizijska karijera Lorens Olivije je počeo karijeru televizijskog glumca kada je već iza sebe imao ostvarenu karijeru u pozorištu, i kada je bio jedan od najtraženijih filmskih glumaca. Međutim, od početka osamdesetih pa do smrti, uglavnom je igrao u TV–serijama ili mini-filmovima. Olivije se prvi put pojavio na televiziji ulogom u seriji John Gabriel Borkman 1958. Glumio je i u Dejvidu Koperfildu sa Idit Evans, kao i u mini-filmovima Mačka na usijanom limenom krovu i Vrati se, mala Šibo. Neke od poslednjih televizijskih uloga bile su mu u Poslednjim danima Pompeje, Izgubljenim kraljevstvima (sa Kolinom Fertom) i Vagneru. Najpoznatije TV serije u kojima je igrao i za koje je dobio nagradu Emi za najboljeg glumca jesu Kralj Lir, Dugo putovanje u noć i Ljubav kad joj vreme nije gde je glumio zajedno sa Ketrin Hepbern. Olivije je bio nominovan za devet, a osvojio je pet nagrada Emi.[29] Privatni život Propali brakovi Olivije se 25. jula 1930. oženio glumicom Džil Ezmond koja mu je šest godina kasnije rodila sina Tarkvina. Međutim, brak je na samom početku bio osuđen na propast. Naime, kako Lorens piše u svojoj autobiografiji, prva bračna noć bila je neuspešna, a ni kasnije nije bilo ništa bolje, tako da je na kraju Olivije postao impotentan.[30] Olivije je mislio da su za to bila kriva neka njegova religiozna shvatanja, pa je odbacio religiju i deklarisao se kao ateista.[30] Ali njegov odnos sa Džil sasvim je zahladneo, tako da su se razveli 1940. godine, kada se on oženio sa Vivijen Li. Njih dvoje su bili u vezi još od 1937. kad su snimali Požar nad Engleskom, ali je Džil odbijala da mu da razvod. Ipak, ostali su dobri prijatelji i Lorens je bio sa njom na Tarkvinovom venčanju 1965. godine.[9] Lijeva je ubrzo potom dobila ulogu Ofelije, u Olivijeovom Hamletu, u Old viku. Tu se Olivije prvi put susreo sa njenim naglim promenama ponašanja. Pred izlazak na scenu iznenada je počela da vrišti i viče na njega, a onda je odjednom ućutala, besciljno zureći u daljinu.[24] Ulogu je odigrala savršeno, i nikad nije pomenula incident. Nakon venčanja, mladi par se odselio u Njujork, gde su prvi put nastupili s predstavom Romeo i Julija. Zbog izuzetno lošeg prijema kod publike, umalo nisu bankrotirali jer su svu ušteđevinu uložili u produkciju ove predstave.[31] Godine 1944. Vivijen je obolela od tuberkuloze, pa je nekoliko dana morala da provede u bolnici. Na snimanju Cezara i Kleopatre otkrila je da je u drugom stanju, ali je veoma brzo pobacila. Pala je u duboku depresiju, koja je doživela vrhunac njenim fizičkim napadom na Olivijea.[11] To je bio njen prvi poznati nervni slom povezan sa maničnom depresijom. Olivije je posle toga shvatio da njeni napadi dolaze posle dana sa velikom aktivnošću, kao i nakon depresije. Problemi su se nastavili na turneji po Australiji, a vrhunac ovog stanja bila je medijski propraćena svađa u Krajstčerču, koja je nastala kada je Lijeva odbila da izađe na scenu. Lorens je ošamario, a ona mu uzvratila i opsovala ga, pa izašla na pozornicu kao da se ništa nije dogodilo.[32] Pedesetih su produkciju preselili u Njujork, gde je Lorensova filmska karijera bila u ekspanziji. Godine 1953. Vivijen je opet pobacila, nakon čega je pala u višemesečnu depresiju. Tada je priznala suprugu da je zaljubljena u Pitera Finča.[32] Kada se oporavila, krenula je sa Lorensom na evropsku turneju, igrajući u Titu Androniku. Jedan od najblistavijih trenutaka njegove karijere, bio je pomračen njenim čestim izlivima besa na ostale glumce.[32] Po povratku sa turneje, započela je vezu sa glumcem Džekom Merivejlom, čime je njen i Lorensov brak bio praktično okončan. Razveli su se u decembru 1960. godine. Godinu dana kasnije upoznao je glumicu Džoun Plourajt, s kojom se odmah oženio. Ovaj brak, u kom su se rodila tri sina, bio je mirniji i skladniji od prva dva.[33] Međutim, Olivijeovi prijatelji kažu da iako se oženio sa Džoun, Lorens se do kraja života kajao što nije znao da zadrži Vivijen Li.[34] Seksualno opredeljenje Posle Lorensove smrti, pojavile su se glasine da je on u stvari bio biseksualac, koje su potkrepili brojni Olivijeovi biografi. Jedan od njih, Donald Spoto, napisao je u svojoj knjizi da je Olivijeov ljubavnik bio glumac Deni Kej.[35] Lorens Olivije 1940. godine Olivijeovi dugogodišnji prijatelji Noel Kauard i Majkl Tornton su na pitanje o Lorensovoj seksualnosti samo rekli: „Voleo je da stiče nova iskustva.”[36] Još jedan njegov biograf, Teri Kolman, dovodio je u vezu Olivijea i starijeg glumca Henrija Ejnlija.[24] Olivijeov sin, Tarkvin, pokušao je da spreči izlazak te biografije.[37] Veliku pažnju javnosti privukla je izjava Dejvida Nivena, koji je sa Lijevom snimao Tramvaj zvani želja. Naime, glumac je rekao da je jednom, za vreme snimanja tog filma, video kako se Lorens i Marlon Brando ljube u bazenu Olivijeovih.[38] „Okrenuo sam im leđa i pošao kod Vivijen. Ona je znala šta se događa ali je ćutala. Kao i ja.”[39] Posle Lorensove smrti, njegova poslednja supruga, Džoun Plourajt, potvrdila je glasine o njegovoj biseksualnosti.[40] Krajem 2006, u jednoj radio–emisiji, na pitanje o Lorensovom seksualnom opredeljenju, ona je rekla: „Ako je čovek genije, onda nije obična osoba i ne vodi običan život, već ima ekstreme u ponašanju...”[40] Bolest i smrt Godine 1967, Lorens je saznao da boluje od raka prostate, a takođe je morao da provede izvesno vreme u bolnici zbog upale pluća.[41] Ubrzo je dobio bronhitis i upalu porebrice, kao i prve simptome amnezije. Sedam godina kasnije oboleo je od distrofije mišića koja ga je zamalo koštala života.[42] Umro je 1989. godine u Steningu (Engleska), od bubrežne insuficijencije.[43] Nakon smrti bio je kremiran, a njegov pepeo položen u Vestminstersku opatiju, pored kralja Henrija Petog, koji je obeležio njegovu karijeru.[44] Sahrani je prisustvovalo više od dve hiljade ljudi....

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Maga Magazinovic, jedna od najznacajnijih zena svoga doba, napredna, obrazovana i slobodoumna prokrcila je put zenama u mnogim oblastima. Isla je ispred svog vremena, uvek prva... Prva je stekla diplomu Filosofskog fakulteta u Beogradu, bila prva zena novinar u tek osnovanom dnevnom listu Politika, osnivac je zenskog studentskog drustva, prevodila je Maksima Gorkog, bila uporan borac za zenska prava... U penziju odlazi kao profesor Prve zenske gimnazije u kojoj je cetrdeset godina predavala filozofiju, nemacki i srpski jezik. Marija Maga Magazinović (1882—1968) bila je srpska filozofkinja, koreografkinja, aktivistkinja i novinarka. Govoreći o dalekosežnom značaju rada Mage Magazinović, prve moderne srpske plesačice i teoretičarke plesa, Jelena Šantić, priređivačica njene autobiografije, konstatuje da je ona izgradila sebe kao osobu sa snažnim integritetom i velikim intelektualnim, pedagoškim i kreativnim potencijalom, da je pripadala intelektualnim i umetničkim krugovima Beograda koji su doneli nov evropski duh i da je prva donela modernistički pristup umetnosti čime je doprinela i modernizaciji srpskog patrijahalnog društva uopšte.[2] U monografiji o dva veka srpskog novinarstva (1791—1991), među sto najznačajnijih novinara uvrštene su samo tri žene - Maga Magazinović, Desa Glišić i Milica Jakovljević - Mir Jam.[3] Biografija Maga Magazinović je rođena u Užicu, a od 1896. godine je sa porodicom živela u Beogradu gde joj je otac radio u krojačnici Narodnog pozorišta. Imala je izuzetno uzbudljiv i profesionalni i privatni životni put, a kako nije poticala iz materijalno obezbeđene porodice često se susretala sa ekonomskim poteškoćama, koje je najčešće rešavala sopstvenim trudom i zalaganjem. Izuzetno uporna u procesima obrazovanja, kao i na profesionalnom planu uopšte, pionirski je krčila put na različitim poljima: od osvajanja prava na redovno univerzitetsko obrazovanje devojaka, preko dobijanja poslova u kojima je bila prva žena na tim radnim mestima, do inovativnih modernih plesnih tehnika koje je „uvezla“ iz Evrope, doprinoseći modernizaciji srpskog društva i kojima je podučavala generacije plesačica.[2] Privatni život joj je bio izuzetno turbulentan, a posebno tokom Balkanskih ratova i Prvog svetskog rata. U tom periodu Maga Magazinović se udaje za Gerharda Gezemana, umire joj majka, ginu joj braća, seli se u Kragujevac, angažovana je kao bolničarka. Takođe, u istom periodu Gazeman se povlači sa srpskom vojskom preko Albanije, Maga Magazinović dobija posao redovne profesorke u Prvoj ženskoj realnoj gimnaziji, a 1915. godine rađa sina Haralad-Rajka (koji 1916. umire), pa potom putuje u Švajcarsku gde u Lucernu 1917. godine rađa ćerku Rajnu i gde se nezvanično rastaje od Gezemana. Sa ćerkom se 1918. godine vratila u Beograd gde živi i radi do smrti 1968. godine. Njen suprug Gerhard Gezeman bio je čuveni slavista, univerzitetski profesor i izdavač Erlangenskog rukopisa, jedne od najznačajnijih zbirki narodnog stvaralaštva Srba i Hrvata, nastale na području nekadašnje Vojne granice. Upoznala ga je 1909. godine u Berlinu, a 1914. su se venčali, da bi se 1917. godine razdvojili zbog Gezemanovog neverstva, a 1923. i zvanično razveli. Nakon ovog razvoda nije se ponovo udavala. Posle veoma teškog ratnog perioda Maga Magazinović će mnogo više biti posvećena profesionalnom planu svog života, nego privatnom.[4] Od ćerke Rajne (1917-2006) imala je tri unuka: hirurg prof. dr Miloš Popović (1941-2012), Zoran Popović (1943) i saradnik Narodne opservatorije Branislav Gezeman (1951-2014).[5][6] Matine škole za ritmiku Mage Magazinović, održao se u Zadužbini Ilije M. Kolarca, 1933. godine. Školovala se u Užicu i Beogradu, gde je nakon Više devojačke škole studirala filozofiju kao vanredna od 1898. do 1902, a od 1902. do diplomiranja 1904. godine kao redovna studentkinja. Tokom studija se zalagala za pravo devojaka na redovno studiranje. Početak 20. veka za Magu Magazinović predstavlja period obeležen socijalističkom borbom i zalaganjima za prava žena. Bila je aktivna u nastojanjima da se izbore što veća prava žena, među kojima se najviše govorilo o izjednačavanju muškaraca i žena u pogledu prava na školovanje, prava na zaposlenje izvan kuće i na jednake plate. Osnovala je 1903. godine Klub studentkinja čije su članice aktivno prevodile tekstove socijalistkinja i filozofkinja Elen Kej, Lili Braun, Klare Cetkin i drugih. Tada se u Beogradu formira veoma zanimljiva kulturna i intelektualna klima: dolazi nemačka feministkinja Kete Širmaher, danska književnica pobornica ženskih prava Karin Muhaelis, kao i engleske sufražetkinje. U nastojanjima da se izbori za pravo žena na univerzitetsko obrazovanje Maga Magazinović je pored Filozofskog, upisala i Pravni fakultet, kao prva studentkinja ovog fakulteta. Nakon diplomiranja na Filozofskom fakultetu kod profesora Brane Petronijevića, napustila je studije prava smatrajući da je otvorila vrata Pravnog fakulteta ženama i time ispunila svoju misiju. Pored aktivizma obeleženog feminističkim i socijalističkim tendencijama, Maga Magazinović se tokom studija i neposredno nakon njih aktivno bavila prevodilačkim radom. Prevodila je Maksima Gorkog, Henrika Sjenkjeviča i druge pisce uglavnom za potrebe Narodnog pozorišta.[7] Suočena sa nedostatkom novca nastojala je uvek da ima zaposlenje, što uopšte nije bilo jednostavan poduhvat za ženu početkom 20. veka. Radila je kao praktikantkinja u Narodnoj biblioteci, kao nastavnica na Višoj devojačkoj školi, pisala je za Politiku (1905—1906), gde je posebno bila angažovana u rubrici Ženski svet i kao urednica Feljtona. Maga Magazinović je bila prva zaposlena žena, kako u Narodnoj biblioteci, tako i u redakciji Politike. Njen prvi napis u listu bio je polemičan, a objavljen kao uvodnik, potpisan punim imenom i prezimenom, i burom je potresao patrijarhalni Beograd. Tadašnjem društvenom idealu žene-zaselnice, kojoj se životna snaga iscrpljuje u brizi oko toalete, dok im strane guvernante vaspitavaju decu, suprotstavila je ideal obrazovane matere ”neophodan za pravilno vaspitavanje podmlatka u jednoj naciji” (Politika, 20. 8. 1905).[8] Rubriku Ženski svet je, po sopstvenom svedočenju, snabdevala aktuelnostima iz ženskog pokreta pokazujući čitaocima i čitateljkama Politike novosti na tom polju, koje su dolazile prevashodno iz Engleske i Nemačke.[9] Pišući autobiografiju Moj život osvrnula se i na bogate trpeze dobrostojećih varošana u Užicu krajem 19. veka.[10] Maga Magazinović je jedna je od svega tri žene (pored Milice Jakovljević - Mir-Jam i Dese Glišić) koje su se našle među sto najznačajnijih srpskih novinara u monografiji Dva veka srpskog novinarstva (1791-1991).[11][12] Međutim, prelomna godina za profesionalni razvoj Mage Magazinović bila je 1909. kada je otputovala u Minhen sa namerom da doktorira. Ipak, već ranije izuzetno zainteresovana za ples, posebno nakon gostovanja čuvene kanadske plesačice Alan Mod u Beogradu, svoja interesovanja usmerava ka teatru i plesu. U Minhenu, a kasnije i u Berlinu, pohađa različite kurseve glume i plesa, poput škole Maksa Rajnharta, velikog reformatora pozorišta 20. veka, i baletske škole Isidore Dankan. Pohađajući i glumačko-pozorišne i plesne škole, shvata da njen izraz nije klasično pozorište, već moderan, slobodan ples, koji se bazira na tehnikama koje podrazumevaju igru kao proces samoiskazivanja i kao prikazivanje nesvesnog dela ličnosti. Po povratku u Srbiju, 1913. godine, u Balkanskom ratu, Maga postaje dobrovoljna bolničarka. Zapisivala je pakao ratne bolnice, kroz koji je prolazila. Kasnije, svoje zapise objavila je u autobiografiji „Moj život“.[13] Kasnije, vrativši se u Beograd, sa Zorom Pricom osnova školu za ritmičku gimnastiku, koja će postojati narednih 35 godina i izvesti na put veliki broj plesačica.[14] Nakon prvog boravka u Minhenu uslediće tokom druge i treće decenije 20. veka niz putovanja na kojima je Maga Magazinović upoznavala najznačajnije ljude svog vremena koji su se bavili plesom i sticala najsavremenija znanja iz ove oblasti. Sva znanja je, u najboljem pedagoškom maniru, prenosila u Beograd: tekstovima koje je objavljivala u tadašnjoj periodici, javnim predavanjima koje je držala i školama koje je osnovala i vodila. Postepeno je sticala sve veću podršku u domaćoj i inostranoj javnosti. Paralelno sa sticanjem teorijskih znanja, postavlja niz koreografija i koncerata. Između ostalog, postavila je i balete inspirisane heroinama narodne poezije i prva stilizovala srpsko folklorno nasleđe obogativši ga elementima savremenog talasa: Jelisavka, majka Obilića, Molitva Kosovke devojke i Smrt majke Jugovića. U periodu do penzionisanja 1941. godine Maga Magazinović se intenzivno bavila plesom, koreografskim poslom, gostovanjima po evropskim festivalima i pozorištima. Nakon Drugog svetskog rata radila je u društvu „Abrašević“, vodeći folklornu sekciju i predavala je u baletskoj školi folklor, ritmiku i istoriju igre.[15] Ipak, kontoverzan period njenog života predstavlja vreme Drugog svetskog rata kada objavljuje nekoliko tekstova u periodici, kojima zastupa ksenofobične stavove i promoviše koncept arijevske rase ostavljajući mogućnost da se njena aktivnost tih godina tumači u kontekstu kolaboracionističke propagande. Posebno je neobično ovakvo pisanje, s obzirom na izuzetno antimilitarističke i socijalističke stavove koje je zastupala kako u mladosti, tako i u svojoj autobiografskoj knjizi, pisanoj nekoliko decenija nakon Drugog svetskog rata. Ovaj nedovoljno osvetljen i uopšte retko pominjan period života Mage Magazinović predstavlja polje koje nužno podleže daljim istraživanjima i konstataciji motiva datog trenutnog i neobičnog ideološkog zaokreta.[16] U bioskopu Balkan otvorena je 7. marta 2023. izložba „Slobodan let: Maga Magazinović, kroz vremensku i prostornu disperziju”....

Dunja Hebrang : Osjetljivi barbar : eseji / Beograd: Gardoš, 1989 Materijalni opis 173 str. ; 20 cm Str. 167-168: Bilješka o piscu. Hrvatska književnost. Eseji Očuvanost 4- ; ima autorkinu posvetu. Dunja Hebrang (Otočac, 11. studenoga 1943. – Zagreb, 13. travnja 2021.) Rođena je u ratnome vihoru, u Otočcu, ličkome gradiću, u kojem su u vrijeme njezina rođenja partizani držali vlast, a na njihovu čelu bio je vrlo krupna, zapravo stožerna figura hrvatskoga partizanskoga pokreta, njezin otac Andrija. Diplomirala je psihologiju na zagrebačkom Filozofskom fakultetu, a poslijediplomski studij završila na Ekonomskom fakultetu (1973.) te radila stanovito vrijeme u propagandi ondašnje RTV Zagreb, a potom je izabrala rizični status samostalne spisateljice. Pisala je pretežito pjesme i oglede i počela ih objavljivati početkom sedamdesetih u brojnim časopisima. Objavila je poetske zbirke: Utočišta; Dnevni glasovi; Kazaljka vremena; Izvan kalendara; Mrak i ruža; Kugla cijele zemlje... Kao pjesnikinja progovara glasom “pesimističnoga lirskog subjekta” koji svijet prikazuje, opisuje i tumači iz “kaveza načinjenoga od samoće”. U njezinu izrazu ima i minijaturizma (zbirka Mrak i ruža, 1989.), također i naturalističke izravnosti i žestine (zbrika Kugla cijele zemlje, 1993.). u njezinim se poetskim sastavcima može prepoznati i “ironijski otklon od stvarnosti te svojevrstan intimni ludizam same autorice” (Helena Sablić-Tomić). Objavila je dvije zbirke ogleda (Gospoda mužjaci, Osjetljivi barbar), u kojima dotiče muško-ženske odnose te pritom iskazuje i zadršku spram dominantnih, radikalnih feminističkih tendencija. Objavila je i autobiografski roman Šum crnih limuzina (1993.), fikcijsko-fakcijski amalgam kojemu “obrađuje” tragičnu sudbinu svoga oca Andrije kojoj je nedvojbeno pečat dao i Josip Broz te “rekonstuira” društvene i političke nevolje “rastrojene obitelji”. Godine 1990. objavila je (u Beogradu) publicističku knjigu Kronika zla i mučnine u kojoj čitamo rečenice: “Kad je 1952. godine objavljena knjiga Slučaj Andrije Hebranga imala sam osam godina, znala sam čitati što je bilo dovoljno da me ljubazni ljudi dovedu do vrata čitaonice na periferiji Zagreba i u izlogu pokažu knjigu: Gledaj, radi se o tvojem ocu. U to vrijeme čitajući školske knjige, nisam shvaćala što je to politički falsifikat (…) Desetak godina kasnije kad sam se domogla privremeno zaboravljene knjige Slučaj Andrije Hebranga, na čijim koricama piše ime policijskog istražitelja: Mile Milatović, s užasom sam otkrila da ima knjiga napisanih zato da lažu. Cijeli sustav škole i znanja rušio se pred mojim očima. (…) Svijet znanja i razuma, povijest i stvarnost neki ljudi htjeli su survati u provaliju tame i pisanim lažima uspostaviti patološku fikciju. U te svrhe mnogi dokumenti o Andriji Hebrangu, iz svih faza njegova života, ništeni su, srećom, ne svi. Stvarnost uvijek nadilazi falsifikate, bogatija je, jača, moćnija.” O knjigama Dunje Hebrang pisali su Milivoj Slaviček, Stijepo Mijović Kočan, Nedjeljko Mihanović, Vladimir Reinhofer, Igor Mandić, Joja Ricov, Giacomo Scotti, Branko Maleš, Krešimir Nemec…

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Jovan Skerlić (Beograd, 20. avgust 1877 — Beograd, 15. maj 1914) bio je srpski književnik i književni kritičar. Rođen je u Beogradu 20. avgusta (8. po julijanskom kalendaru) 1877. godine u građanskoj porodici od oca Miloša i majke Perside[1] rođ. Marković (iz Pešte), u porodičnoj kući na uglu Gospodar Jevremove i Dobračine ulice, kod Čukur-česme na Dorćolu. Njegov otac je bio vlasnik firme i prodavnice šešira, (majstor šeširdžijskog zanata) koji je imao radnju i prodavnicu u Vasinoj ulici kod Knez Mihailove ulice. Jovan Skerlić je imao dve sestre, Jovanku i Jelenu, udatu za Vladimira Ćorovića.[2] Imao je suprugu Klaru i kći Ljiljanu.[3], one su kasnije živele u Francuskoj.[4] Njegov životni moto glasio je: „Živeti — znači raditi!“. Život mu je bio neprekidan, naporan rad. On nije znao za odmor, niti je mario za umor, „sve dokle njegov premoreni i u radu sagoreli organizam nije klonuo pred čeljustima smrti“.[5] Preminuo je Jovan iznenada u 37. godini, 15. maja (2. maja po julijanskom kalendaru) 1914. Obrazovanje i prosvetni rad Jovan Skerlić sa roditeljima i sestrama Osnovnu školu, gimnaziju i studije filozofije je završio u Beogradu. Na Velikoj školi je diplomirao iz francuskog jezika sa književnošću i teorije književnosti, kao đak Bogdana Popovića. Potom je otišao u Lozanu, gde je položio doktorat iz francuske književnosti (L’Opinion publique en France d’après la poésie politique et sociale de 1830 à 1848).[6] Samo je kratko vreme bio gimnazijski nastavnik u Beogradu. Odmah po položenom doktorskom ispitu, postavljen je za nastavnika Univerziteta u Beogradu, prvo za francuski jezik i književnost, a zatim za srpsku književnost, koju je predavao sve do smrti. U dva maha je otpuštan iz državne službe zbog svojih političkih nazora.[traži se izvor] Izabran je za dopisnog člana Srpske kraljevske akademije 3. februara 1910. godine. Književni i nacionalno-politički rad Jovan Skerlić I pored svoje velike književne delatnosti, kojom se proslavio kao najpopularniji i najobilniji srpski kritičar, Skerlić je uporedo radio, isto tako neumorno i obilato, i na političkom i nacionalnom polju. Još kao đak je prišao socijalističkom pokretu i pisao socijalno-političke članke i studije u socijalističkoj štampi. Kasnije je pristupio Samostalnoj radikalnoj stranci, stvorenoj od levog krila radikalne stranke, i ubrzo postao njen glavni ideolog. Poslednje dve godine života je bio poslanik u Narodnoj skupštini, u kojoj se naročito istakao svojim borbenim govorom protiv „banko-kratije“, tj. protiv banaka koje svojim zelenaškim kamatama bezdušno iscrpljuju narod. Mnogo je važniji njegov rad na nacionalnom polju. Idejno, on je nesumnjivo bio najsmeliji i najistaknutiji propovednik i protagonista jugoslovenskog narodnog i državnog jedinstva. Od njegovih mnogobrojnih predavanja u krajevima bivše Austrougarske najznačajnije je ono u Pragu, na deset dana pred smrt. Od članaka i ogleda iz nacionalne ideologije, najbolji je ogled o Anti Starčeviću, propovedniku velikohrvatske ideje. Od ostalih nacionalno-kulturnih akcija, najznačajnija je ona za uvođenje latinice u Srba (anketa u Srpskom književnom glasniku). Lazar Tomanović je o tome zapisao: ...a Skerlić je bio gotov da i ćirilicu batali.[7] Iako je umro mlad, Skerlićev književni rad je veoma obiman. Njegovo najpoznatije i ujedno najbolje delo je Pisci i knjige (u devet svezaka). Sinteza celokupnog njegovog književnog rada je Istorija nove srpske književnosti, objavljena prvo u skraćenom obliku, kao srednjoškolski udžbenik, a potom u celini. Posebne su njegove studije o književnim epohama: Omladina i njena književnost i Srpska književnost u 18. veku, velika studija o Jakovu Ignjatoviću; zatim ogledi: Pogled na današnju francusku književnost, Uništenje estetike i demokratizacija umetnosti, književno-politički ogled Svetozar Marković. Od 1905. godine do smrti uređivao je Srpski književni glasnik, u početku u društvu sa Pavlom Popovićem, a kasnije sam. Imao je dara jednog romanopisca. Objavio je dva nastavka dela Beogradske romanse, potpisujući se sa pseudonimom „Beograđanin“.[8] Kritički osvrt Tabla na zgradi gde je živeo Jovan Skerlić, ulica Gospodar Jovanova. Kao učenik Bogdana Popovića i francuske škole, Skerlić je i sam bio pristalica pozitivnog i naučnog metoda u istoriji književnosti i književnoj kritici — metoda koji izučava piščev temperament, nasledne osobine, uticaj sredine i vremena na uobličavanje posebne vrste njegovog talenta, ali ujedno ne zaboravlja ni vrednost samoga dela za sebe, čisto umetničku vrednost stila, kompozicije i jačine i kvaliteta osećanja. U osnovnim shvatanjima, njegova kritika proističe iz škole Bogdana Popovića. Međutim, dok je Bogdan Popović više polagao na artističku, upravo formalnu vrednost dela i ukrštenim metodama i sredstvima tražio osveštana estetička načela (dogme), dok je on, dalje, poglavito tražio „umetnost radi umetnosti“ i bio manje-više aristokratski ravnodušan prema socijalnim, etičkim i nacionalno-političkim smerovima, Skerlić je, naprotiv, manje polagao na oblik i izražajne vrednosti, a više na sadržaj i, kao borben duh, socijalan čovek i nacionalno-politički ideolog i duhovni vođ jednog pokolenja, bio je više pristalica utilitarističke književnosti. On je u književnosti poglavito tražio ideje, socijalno-etičke, pa čak i političke smerove, „napredne“ ideje i „napredne“ smerove. To „napredno“ on je shvatao na sasvim evropski način: u duhu racionalistički nastrojene misli. „Slobodni mislilac“ i pristalica istorijskog materijalizma, pobornik žilave i srčane borbe za ubeđenja, on nije mario za pesimizam, mistiku, romantička i sentimentalna raspoloženja, dekadansu i estetičku igru fantazije i reči. Bista Jovana Skerlića, na Kalemegdanu. Zato su u njegovoj istoriji književnosti rđavo prošli neki pisci koji su mu bili daleko svojim temperamentom i svojim socijalnim i moralnim shvatanjima, a suviše dobro neki pisci koji su njemu bili dragi zbog svoje prosvetiteljske i socijalne nastrojenosti. Tako shvatajući književnost, on se sav posvetio domaćoj literaturi i u njoj ispitivao uticaje mesta, vremena i rase, uzajamnost sa evropskim idejama i društvenim i kulturnim prilikama. On je imao naročito razvijeno istorijsko osećanje da zapazi osnovne crte koje karakterišu jednu epohu ili generaciju i da te crte razradi, sredi i predstavi. Isto tako, za ocenu knjiga i pisaca on je imao najviše smisla za osnovne karakteristike u opštim potezima i u tome se retko prevario. Zahvaljujući tim osobinama, on je mogao ne samo da kao književni kritičar neprekidno i sistematski prati razvitak savremene predratne književnosti, već i da izvrši jedan ogroman posao: da napiše istoriju celokupne nove srpske književnosti od početka 18. veka do Prvog svetskog rata. Tako je on vaskrsao čitava razdoblja naše prošlosti — 18. vek, omladinski romantičarski pokret, doba Svetozara Markovića, zatim mnoge već zaboravljene pisce, kao Dositeja Obradovića, Aleksandra Sandića,Jovana Steriju Popovića, Jakova Ignjatovića i druge. Dosledan svome metodu i radeći brzo i mnogo, Skerlić je katkada prenebregao da istakne mnoge umetničke tančine i da neke njegove opšte karakteristike o starijim piscima ostanu nedovoljno dokumentovane. Skerlić je naročito osvajao svojim stilom, koji se odlikovao jasnošću, logičnošću i plastikom, ali i vatrenim zanosom i krepkošću. Njegove studije o knjigama su bile dopadljivije i popularnije od samih knjiga. On je i o rđavim knjigama pisao sjajno. Njegove ocene katkada liče na obrasce velikih francuskih kritičara, prelivene u srpski jezik i primenjene na srpske pisce i prilike. U svoje doba, to je bilo čarobno kao novina; jedan deo velikog Skerlićevog uspeha leži u tome. Prvu naučnu monografiju o njemu napisala je 1937. godine Vukosava Milojević.

ROBINJA – Mende Nazer & Damien Lewis Hrvatsko izdanje ODLIČNO očuvana Robinja je istinita priča o Mende Nazer, sudanskoj ženi čije je djetinjstvo završilo s 12 godina kad je zarobljena i zatim 7 godina proživljava pakao. Prodana je bogatoj arapskoj obitelji u Khartoumu kao robinja. Nakon 7 godina šalju je u Londonu gdje joj se pruža prilika za bijeg… U ovoj knjizi Mende pripovijeda svoju priču kroz vlastitim očima uz pomoć autora Damiena Lewisa. Zbog tradicije usmene predaje se detaljno sjeća svega, za razliku od nas koji se gotovo ničega ne sjećamo iz djetinjstva. Tako je i u prvom djelu ove knjige opisan njen život prije ropstva. Opisani su tradicije plemena u kojem je odrasla, tradicije koje su me gotovo ostavili bez riječi. Mende Nazer živjela je sretno djetinjstvo u planinama Nuba u Sudanu, u jedno od brojnih izvornih muslimanskih sela, u plemenu Karko. Bila je najmlađa u svojoj obitelji te je njezin otac mislio da je „najljepša kći svih vremena“. Živjeli su u kolibi od blata, spavali na madracima napravljeni od kore baobaba. Imala je dvije sestre koje su bile udane i živjeli su u jednu od obiteljskih koliba jer mladenci prvih godinu dana su s mladenkinim obitelji, i dva brata koji su bili u posebnu kolibu koju su nazivali holu, kuća muškaraca, jer je tradicija bila takva da su neoženjeni muškarci zajedno jeli i živjeli. Jedno od najsretnijih sjećanja je onaj dan kad joj je otac donio malu macu kojoj je dala ime Uran, što je na njihovom jeziku značilo „mala crna“. Kasnije kad je zarobljena jako joj nedostaje, te je uzalud pokušava zamijeniti sa plišanom igračkom. Ljudi iz sela su govorili da izgleda poput njene majke. Bila je vitka i jako lijepa. Neka od najranijih sjećanja su joj bila i to da je njena majka neko vrijeme hodala gola, nitko u selu nije nosio odjeću. A nakon toga je imala omotano tkaninu samo oko kukova, a po zimi deku preko ramena. Nije znala koliko godina ima, ali znala je da je sigurno mlađa bar 10 godina od njenog oca, jer u plemenu muškarci su se ženili ženama koji su bili puno mlađe od njih. Tradicija koju su imali, koja me je začudila u bila mi je potpuno neshvatljiva, je bila i ta da su zaručivali žensku djecu dosta brzo nakon rođenja. Nije mi bilo jasno koja je bila svrha toga. Ali to nije bila najčudnija tradicija. Tradicija koja me je ostavila gotovo bez riječi, tradicija zbog koje su djeca umirala brzo nakon rođenja, a neke žene nisu ni mogli roditi zbog uskog vaginalnog otvora, zbog koje su djevojčice imale probleme i umirale od infekcija, je bilo žensko obrezivanje. Mende je obrezana s otprilike 11 godina, Nuba plemena ne bilježe datum rođenja. To je bio dan kad je saznala odakle krv na sestrinoj plahti nakon njenog vjenčanja. Dan koji po njima znači prelazak iz djetinjstva u odraslu dobi. Radili su to bez ikakve anestezije, trpjeli su bolove, prolazili su kroz agoniju. Ali to je bio njihov način dokazivanje nevinosti.

OŠTEČENJA .NA IVICAMA KORICA SITNE FLEKICE .NA STRANICAMA PREDLISTA UNUTRAŠNJI TEKSTUALNI DEO VRLO DOBAR izdavač:Buybook Zagreb meki povez Ja sam Zlatan Ibrahimović: Moja priča David Lagercrantz (autor) OPIS KNJIGE: Knjiga ’’Ja sam Zlatan’’, sluzbena je biografija Zlatana Ibrahimovica, najuspjesnijeg svedskog fudbalera ikada i jednog od najvecih igraca danasnjice. Zlatanova prica, prava prica o uspjehu, zapocinje opisom njegovog odrastanja u opasnim imigranatskim predgradjima Rosengarda, izvan grada Malmea, nastavlja s otkricem Zlatanovog jedinstvenog talenta i prati njegov boravak u nekim od najvecih evropskih fudbalskih klubova: Ajax, Juventus, Inter, Barcelona i Milan. Biografiju je napisao David Lagercrantz, autor poznat u Svedskoj po nevjerojatnim biografijama i po vrlo hvaljenim knjizevnim djelima. Nakon sto je proveo mnogo sati intervjuirajuci, Lagercrantz je uspio uhvatiti Zlatanovu osobnu i nikada prije ispricanu pricu. U knjizi biljezi jedinstveni glas imigrantskog klinca, odraslog na ulici, koji je sada jedan od deset najbolje placenih fudbalera na svijetu. Zlatan Ibrahimovic je po socijalnoj karti (onoj porodicnoj, ali i izoliranosti u svedskom drustvu) imao sve preduslove da postane dobar vodja bande u jednom predgradju i da tu pocne i zavrsi svoju karijeru. On tu pricu mijenja, umjesto da roditelji odgajaju i vaspitaju njega on pocinje da odgaja njih. Umjesto da svedsko drustvo, to u glavama i svjesti Bosanaca idealizovano, obecano drustvo, njega integrise, on pokusava integrisati cijelu Svedsku, dajuci rijec onima koji je nikad ne bi dobili, segregiranima, iskoristavanima, diskriminiranima. Zlatan nam u knjizi nudi i novu sliku i o strancima I o samim Svedjanima. Cinjenica da je knjiga prodana u milion primjeraka (dodajmo tome i broj audio slusanja ili visestrukih citanja) samo za sebe govori o vrijednosti te knjige.(Sevko Kadric - knjizevnik i prevodilac knjige na bosanski jezik) Ova jedinstvena prica nije samo obican sportski zivotopis - to je prica s knjizevnim kvalitetama o cudesnom uspjehu i o sustini fudbala. Njegova autobiografija Moja istorija: Ja sam Zlatan Ibrahimovic do sada je u Svedskoj prodata u vise od milion primjeraka. Objavljena je i u Norveskoj, Finskoj, Italiji, Poljskoj, Madjarskoj i na Islandu. Englesko izdanje se pojavilo sredinom februara kao aplikacija za iPad, sto je prva interaktivna biografijska aplikacija na svijetu. Nedavno je Zlatan Ibrahimovic proglasen najboljim fudbalerom Italije u 2011. godini. Osim Zlatanovih fanova, u knjizi ce uzivati svi ljubitelji fudbala, ali i milioni emigranata sirom svijeta. Zlatan Ibrahimovic rodjen je 3. oktobra 1981. u Malmeu. Odrastao je u Rosengardu, predgradju Malmea, punom Somalijaca, Turaka, Jugoslavena, Poljaka i Svedjana. Zivio je u skromnom stanu na cetvrtom spratu u brojnoj porodici: njegova jedina prava sestra, dvije godine starija od njega, dvije polusestre, mali sin od brata. Mati Jurka je puno radila da bi imali sta da jedu. Cistila je 14 sati dnevno i bila je pravi borac. Ponekad su i oni isli da joj pomognu. Bila je gruba zena, cesto ih je tukla drvenim kuhacama. Nije znala da ih pomiluje, niti kaze lijepu rijec. Zlatan nije imao ni dvije godine kad su mu se roditelji razveli, i nicega se ne sjeca iz tog perioda...

U dobrom stanju! Zastitni omotac malo iskrzan, nista satsrno, ostalo u dobrom i urednom stanju! 188 strana bogato ilistrovano Tvrd Povez, 650 grama , 25 x 18 cm Osvajanja Asteka od strane Cortesa ... - SAN KOJI TREBA OSTVARITI - PRIJATELJSTVO SA VELASKEZOM - JEDRIMA PREMA JUKATANU - ODMOR U COZUMELU - PRVE BORBE - PRIJATAN POKLON:DONNA MARINA - OSTVARENJE MRAČNOG PROROČANSTVA - POSETE I POKLONI U IME MONTEZUME - VILLA RICA DE LA VERA CRUZ - DIPLOMATIJA I PRAGMATIZAM - UNIŠTENJE FLOTE - ŽESTOKE BITKE U TLAXCALI - POKOLJ U CHOLULI - MONTEZUMA U SUSRET CORTESU - POBEDA PROTIV PANFILA DE NARVAEZA - MONTEZUMINA SMRT - NOCHE TRISTE - TENOCHTITLAN JE OPKOLJEN - KRAJ KRALJEVSTVA - RADIOGRAFIJA BITKE - CORTESOVI NEPRIJATELJI I SAVEZNICI - KAKO SU GA DOŽIVELI:CORTESOV PORTRET - ČUDESA ASTEŠKOG CARSTVA - HRONOLOGIJA - BIBLIOGRAFIJA Ernan Kortes (šp. Hernán Cortés; Medeljin 1485 — 2. decembra 1547), takođe je poznat kao Ernando ili Fernando Kortes. Bio je pustolov i konkistador koji je osvojio državu Asteka, na teritoriji današnjeg Meksika. Ubrzo, ova teritorija našla se pod vlašću kraljevine Španije. Rodio se u mestu Medeljinu, koje se nalazi na jugo-zapadu Španije. Vodi poreklo od plemićke porodice iz Ekstremadure. Već sa četrnaest godina upisao je studije prava na Univerzitetu u Salamanki, ali je veoma brzo odustao od školovanja i otišao je u Santo Domingo, današnji Haiti. Nakon Kolumbovih osvajanja u Južnoj Americi, Ernan Kortes se pridružio njegovim trupama, gde je obavljao posao zapisničara. Učestvovao je u ekspediciji na Kubi, 1511. godine, kao sekretar guvernera Kube Dijega Velaskeza.[1] Kortes je rasprodao svoje imanje da bi kupio brod i opremio ekspediciju čiji je glavni cilj bio uspostavljanje trgovinskih veza. Na put je Kortes krenuo 18. februara 1519. godine. Pratilo ga je 506 vojnika, stotinak mornara. Imao je šesnaest konja i nekoliko topova .[2]. Kortes se prvo iskrcao na obalu Jukatana i tamo osnovao grad Verakruz. Lokalno stanovništvo ga je dočekalo sa darovima, hranom i zlatom. Indijanci su mu rekli da se njihov vladar nalazi u gradu Tenočtitlan, danas Meksiko. Nakon višemesečne opsade, ceo grad Tenočtitlan osvojen je 13. avgusta 1520. Guatimozin, poglavica Asteka, lično se predao Kortesu, što je označavalo zvaničan kraj Astečkog carstva.[3] Smatra se da je u toku celog pohoda ubijeno između 120.000 i 240.000 Asteka Detinjstvo i mladost Rođen je u kastiljanskoj provinciji, u malom gradu Medeljin. Potiče iz vojne porodice, a bio je prepoznatljiv kao bolešljivo dete.[5] Sa samo 14 godina roditelji su ga poslali na Univerzitet u Salamanki kako bi studirao prava, ali se tu zadržao samo dve godine. Tamo je naučio latinski i postao dobar u pisanju. Stekao je i iskustva kao notar. Po završenom univerzitetu, vraća se u svoj rodni kraj, ali ni tamo nije bio zadovoljan. Roditelji su takođe bili nezadovoljni, s obzirom da su za njega želeli jednu perspektivniju, pravnu karijeru.[5] U tom periodu je otkriven i Novi Svet i Ernan je želeo da bude deo njega. Nakon nekog vremena odlučio je da se oproba u vojsci i da ode na ekspediciju u Novi Svet, ali nije uspeo da se ukrca na brod.[6] Godine 1504, uspeva da ode. Odlazak u Novi svet Ernan Kortes kao mladić Ernan Kortes je u Ameriku stigao brodom kojim je komandovao Alonso Kintero, koji je pokušao da prevari svoje nadređene i da u Novi svet dođe pre njih, kako bi sebi obezbedio brojna bogatstva. Buntovno ponašanje Kintera poslužilo je kao uzor mladom Kortesu u kasnijoj karijeri. Već kao mladić od samo osamnaest godina shvatio je da je život konkistadora obeležen rivalstvima, izdajom i trkom za pozicije i bogatstva.[7] U Santo Domingo dolazi 1504. godine i prijavljuje se kao građanin. U narednim godinama pomagao je da se uspostavi španska vlast u koloniji. Učestvovao je u mnogim osvajanjima i kao nagradu od vođa ekspedicija dobio velike zemljišne posede i mnoštvo robova. Godine 1511, učestvovao je u ekspediciji osvajanja Kube koju je vodio Dijego Velaskes de Kordoba, koji je postao guverner Kube. Kortesu je dodeljena uloga blagajnika i on je morao da se pobrine da španska kruna dobije petinu zarade od ekspedicije. Guverner je bio veoma imresioniran Kortesom i zbog toga mu je obezbedio visoku političku poziciju u koloniji, tako je Kortes postao sekretar guvernera Velaskeza. Na Kubi je Kortes postao bogat i moćan čovek, imao je velike posede, rudnike i mnogo Indijanaca koji su bili njegovi robovi. Nakon nekog vremena odnosi između guvernera i Kortesa su se pogoršali, glavni razlog za to je ljubomora kao i razne spletke i zavere u koje su bili umešani kako bi sebi obezbedili što veću moć i bogatstvo. Takođe nije pomoglo to što je Kortes bio u vezi sa guvernerovom jetrvom Katalinom Huares, bez namere da je oženi, međutim pod pritiskom guvernera nevoljno se oženio sa njom u nadi da će time da se popravi njegov odnos sa guvernerom.[8] Kada su se dvojica pustolova vratila iz ekspedicije u Jukatanu, u jugoistočnom Meksiku, sa pričama o basnoslovnom bogatstvu Indijanaca u jednoj udaljenijoj zemlji, bogatstvu naročito u zlatu, Kortes je rasprodao svoje imanje da bi kupio brod i opremio ekspediciju čiji je formalni cilj bio uspostavljanje trgovinskih veza. Guverner Kube Dijego Velaskes de Kordoba odobrio je Kortesov poduhvat i on odlazi u današnji Meksiko.... Carlo Della Corte (Venecija, 22. oktobar 1930. - Venecija, 25. decembar 2000.) bio je italijanski pisac, novinar, televizijski novinar, pesnik, ljubitelj filma, stručnjak za stripove i italijanski autor naučne fantastike. Osvojio je nagradu Stresa 1980. godine. Stručnjak za stripove i naučnu fantastiku, debitirao je kao pisac 1961. godine sa esejom o stripovima. Nakon dugog boravka u Milanu, gdje je radio u izdavačkoj oblasti, vratio se živjeti u Veneciju; grada koji je osnova za mnoge njegove narativne radove. Godine 1995. primio je nagradu Cartoomics u Lucci za svoje eseje o stripovima [1]. Umro je u svom domu u Lido di Veneciji 25. decembra 2000. [2] Njegov arhiv je njegov sin poklonio Interuniverzitetskom centru mletačkih studija (CISVe).

Performanse Boja proizvoda Raznobojno Vrsta boje površine Slike Podloga za miša za igre Oslonac za zglob Materijal Tkanine, Guma Prianjajuća donja strana Težina i dimenzije Širina 180 mm Dubina 220 mm Debljina materijala 2 mm Podaci o pakovanju Količina po pakovanju 1 kom. Deklaracija Model Natec NPF-1432 APPLES photo podloga za miš Naziv i vrsta robe Podloge za miš Uvoznik ALSO Serbia d.o.o. Novi Sad Zemlja porekla Tačan podatak o zemlji porekla će biti naveden na deklaraciji koju dobijate uz proizvod. Poslednje pregledani proizvodi (0) Natec NPF-1432 APPLES photo podloga za miš 399 RSD MP cena (0) Gigabyte GeForce RTX 2060 (GV-N2060WF2OC-12GD) grafička kartica 12GB GDDR6 192bit 78.277 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 70.449 RSD (0) MikroTik QM-X QuickMOUNT adapter za montažu 599 RSD MP cena (0) Nillkin Qin Pro zelena kožna preklopna futrola za mobilni iPhone 14 pro 3.499 RSD MP cena (0) 3G (85475) kabl UTP CAT7 (muški) na CAT7 (muški) 10m crni 2.499 RSD MP cena 17% (19) Aoc C32G2ZE/BK VA zakrivljeni gejmerski monitor 31.5" 17% 41.667 RSD 34.444 RSD Akcijska cena Cena za online i gotovinu 30.999 RSD (0) Just In Case MIX304PK 2u1 Extra case MIX paket maski PINK za Redmi Note 10s 1.499 RSD MP cena (5) HP No.940 Black (C4902AE)p 3.999 RSD MP cena 20% (23) Aoc CU34G2X/BK VA zakrivljeni gejmerski monitor 34" 20% 65.278 RSD 52.222 RSD Akcijska cena Cena za online i gotovinu 46.999 RSD (1) LG 43UN700P-B IPS 4K monitor 43" 97.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 87.399 RSD (0) D-Link DGS-1100-10MPV2/E switch 8-portni 39.999 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 35.999 RSD (0) Vox KK3400E kombinovani frižider 41.176 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 34.999 RSD (0) Just In Case MAG109PR 2u1 Extra case MAG MIX paket maski LjUBIČASTI za iPhone 14 Plus 2.499 RSD MP cena (0) Hama (178303) auto punjač za mobilne telefone sa lightning priključkom beli 1.999 RSD MP cena (0) 3G silikonska Ultra Thin transparent zaštitna maska za Xiaomi 12S Pro 599 RSD MP cena (17) Transcend StoreJet 1TB (TS1TSJ25M3S) eksterni hard disk sivi 10.166 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 9.149 RSD (0) Namco Bandai (PS4) Armored Core VI: Fires of Rubicon - Launch Edition igrica 9.999 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 8.999 RSD (0) 3G Weave case plava zaštitna maska za mobilni iPhone 14 Pro Max 6.7 799 RSD MP cena (0) Teltonika RUT956 profesionalni ruter za vozila 59.999 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 53.999 RSD (0) Fractal Design Meshify 2 TG Light Tint (FD-C-MES2A-03) crno gejmersko kućište 24.444 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 21.999 RSD (0) Kingston DDR5 16GB 6000MHz FURY Beast White RGB (KF560C40BWA-16) memorija za desktop 9.434 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 8.490 RSD (0) Focus Home Interactive (PS5) Snowrunner igrica 4.999 RSD MP cena (0) 3G Crashproof bela zaštitna maska za iPhone 14 699 RSD MP cena (0) LC Power 7039B-ON kućište 3.999 RSD MP cena (12) Kingston Canvas Select Plus (sdcs2/32gb) memorijska kartica micro SDHC 32GB class 10+adapter 999 RSD MP cena (0) Teracell Giulietta mat crna zaštitna maska za Samsung A032F Galaxy A03 999 RSD MP cena (0) Asus ZenWiFi XD4 PLUS (W-1-PK) WiFi 6 mesh ruter beli 15.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 13.599 RSD (0) Teracell Flip Cover crna preklopna futrola za za telefon Samsung S901B Galaxy S22 5G 1.099 RSD MP cena (0) Teracell Skin mat crna zaštitna maska za Samsung A135F Galaxy A13 499 RSD MP cena (0) 3G Print Palm Tree silikonska zaštitna maska za Honor X8 699 RSD MP cena (0) Silicon Power DDR4 8GB 3200MHz SP008GBLFU320X02 memorija za desktop 2.099 RSD MP cena (0) E-Green (OST03393) adapter Mini Display Port (Muški) na VGA (Ženski) 1.499 RSD MP cena (1) Bosch KGN86AIDR kombinovani frižider 175.444 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 157.899 RSD (12) Blaupunkt HR5BR radio aparat sa satom 7.222 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 6.499 RSD (0) Canon C-EXV35 toner crni 12.665 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 11.399 RSD (4) Dell S3221QSA VA 4K zakrivljeni monitor 31.5" 70.999 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 63.899 RSD (0) Eldes EKB2 LCD šifrator crni 12.555 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 11.299 RSD (3) Epson T6644 Yellow 1.099 RSD MP cena (6) WD 4TB Elements Portable (WDBWLG0040HBK-EESN) Eksterni Hard disk Crni 18.888 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 16.999 RSD (0) Bahco K7801M-30 ključ nasadni 1.499 RSD MP cena (0) Samsung Galaxy Buds Pro2 lavanda luetooth slušalice 33.333 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 29.999 RSD (4) Beko STM4116B pegla za vertikalno peglanje 6.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 5.499 RSD (0) 3G Silikon Line tamno zelena zaštitna maska za Samsung A135F Galaxy A13 4G 699 RSD MP cena (0) Armaggeddon Apex 13 AIR crno gejmersko kućište 24.444 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 21.999 RSD (0) 3G TG109 bluetooth zvučnik maskirni 2.799 RSD MP cena (1) Samsung Odyssey G3A LS27AG304NRXEN VA gejmerski monitor 27" 31.444 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 28.299 RSD (0) Electronic Arts (PS5) Immortals of Aveum igrica 2.999 RSD MP cena (0) LogiLink (28001) kabl 2xčinč (muški) na 2xčinč (muški) 5m crni 1.499 RSD MP cena (0) Teracell Giulietta mat crvena zaštitna maska za mobilni Samsung A336B Galaxy A33 5G 699 RSD MP cena

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! SKZ Knjiga br 343 Marin Držić (Dubrovnik, 1508 — Venecija, 2. maj 1567)[1] bio je dramaturg, pisac i pesnik iz Dubrovačke republike.[2] U srbistici se tretira kao srpski pisac i pripadnik srpske te potencijalno dvojno pripadajući, srpskoj i hrvatskoj književnoj baštini. Biografija Korice trećeg izdanja knjige Tirena Potiče iz dubrovačke plemićke porodice Držić,[2] koja je do tada već dala književnika Džora Držića. Ta porodica se u 12. veku preselila iz Kotora. Džorov sinovac Marin Držić je isto pripadao srpskoj književnosti i izučavao se u 6. razredu u okviru lektire za gimnazije u Kraljevini Srbiji.[3] Rođen je u Dubrovniku od roditelja Marina Nikolina i Anule (rodom iz Kutrilja). Marin je imao još četiri brata i dve sestre, a ime je dobio po dedi po majci. Nekad bitna i bogata porodica je u njegovo vreme bila siromašna, da su je smatrali `pučkom`.[4] Školovao se prvo u Dubrovniku, a jedan od učitelja bio mu je pesnik Ilija Crijević. Kao stasao mladić postao je 1526. godine `rektor` polovine katoličke crkve Sv. Marije. Stanovao je pod kiriju u zgradi ženskog Benediktanskog samostana. Živeo je u velikoj oskudici (1536), za razliku od braće, dvojice trgovaca i Vlaha slikara. Znao je više jezika i svirao više instrumenata pa je bio prinuđen da se prihvati bilo kakvog posla. Godine 1538. Veće umoljenih dubrovačke republike ga je izabralo za orguljaša stolne crkve Sv. Marije. Kao dramski pisac formirao se za vreme petogodišnjih studija u Toskani, u gradu Sijeni, kamo je otišao u tridesetoj godini života, posle materijalnog sloma svoje porodice. Učio se u Italiji, gde je otišao iste godine uz finansijsku pomoć republike, sa stipendijom od 30 dukata. Tokom studija književnosti ga 1541. godine opštinsko veće Sijene bira za vicerektora Univerziteta. Bio je uporedo i rektor `Kuće mudrosti`; radio sve - i posao rektora, jer ovaj nije tada biran. Policija ga je isleđivala već 1542. godine, zbog igranja u jednoj kućnoj pozorišnoj predstavi. Nastupao je kao protagonist u ulozi ljubavnika, tokom izvođenja u jednoj vili, ali nije bio kažnjen, zbog svog visokog društvenog položaja u tom gradu. Sa vremenom su njegovi nesporazumu sa ljudima rasli jer je bio svadljiv po naravi. Iako je napustio Sijenu 1543. godine, vratio se u Dubrovnik tek 1545. godine. U rodni grad vratio se bez diplome, bez zvanja, ali obogaćen životnim i književnim iskustvima kakva je u to vreme mogla pružiti samo kosmopolitska sredina renesansne Italije. U Dubrovniku je stupio u službu izvesnog problematičnog austrijskog grofa Kristofa Rogendorfa, i kao njegov pratilac boravio u Beču i na putu za Carigrad imao prilike da upozna Srbiju i Bugarsku.[2] Od 1550. godine on je katolički sveštenik u rodnom gradu.[5] Uporedo obavlja više dužnosti, jer nije imao mira, težeći ka promenama i putovanjima. Avanturističkog duha često od 1562. godine boravi u Italiji, naročito u Veneciji i Firenci. Umro je 1567. godine i sahranjen u Veneciji[2], u bazilici Sv. Ivana i Pavla. Pozornica Izvedena je 1548. godine predstava komedija `Pomet` na trgu pred dvorom. A sledeće 1549. godine na istom mesu se izvodi pastirska igra `Tirena`. Savremenici i građani Dubrovnika ga napadaju tvrdeći da je reč o plagijatu.[6] Pesnik je imao nadimak `Vidra`, kao drugi nadimak je bio `nadgrobnica` a odnosi se na njegov pokoj.[7] U mladosti je pisao ljubavne pesme koje se ni po čemu ne izdvajaju iznad tadašnjeg proseka pisanja petrarkističke lirike u Dubrovniku. Njegovo dramsko delo sastoji se od ukupno jedanaest poznatih komada, od kojih su neki izgubljeni a neki sačuvani nepotpuni. Svi su nastali za desetak godina, između četrdesete i pedesete godine autorova života. U pastirskim igrama idilično i romantično prepliću se s realističkim i komičnim, u svet kostimiranih pastira i vila upadaju seljaci iz duborovačke okoline (Tirena) ili smešne ličnosti iz grada (Plakir i vila). Držićev osnovni domen je komedija. Ova dinamična vrsta, najoriginalnija u čitavoj dubrovačkoj književnosti i najbliža stvarnom životu, našla je u njemu svog velikog majstora, koji po svojim stvarnim dometima može da stane u prvi red evropskih komediografa svog doba. Proizišao je iz eruditske ili plautovske komedije. Predstava „Mande` koja se održala u Zadužbini Ilije M. Kolarca, 1951. godine. U komediji Skup dao je dubrovačku verziju Plautove komedije o tvrdici, koju su obrađivali i drugi pisci, između ostalih i Molijer i naš Sterija. Komedija Mande donosi obradu novele o nevernoj ženi iz Bokačova Dekamerona, prenesenu u ambijent grada suparnika Kotora. Kratka farsa Novela od Stanca, pisana u stihu za razliku od drugih komedija koje su sve u prozi, dovodi u Dubrovnik, za vreme jedne karnevalske noći, jednog tipičnog prostaka, „Vlaha“ iz unutrašnjosti, seljaka „s rijeke Pive“, i čini ga predmetom obesne šale dubrovačkih mladića i tobožnjih vila. U noveli Držić kritikuje moral građana Dubrovnika i njihove običaje.[8] U velikoj komediji Dundo Maroje, njegovom najboljem delu, [2]prikazani su, kako pisac kaže, „našijenci u Rimu“. „Našijeci“ su najpre Dubrovčani, stari trgovac Dundo Maroje koji juri rasipnog sina Mara, Marova ostavljena verenica Pera, zatim naši ljudi iz drugih krajeva, Tripče Kotoranin, Pavo Novobrđanin i njegov sin Grubiša, Gulisav Hrvat i dr. Predstava `Dundo Maroje` izvedena je 1550. godine. Tipičan proizvod renesansnog duha i razigranog mediteranskog smeha, Dundo Maroje prevladao je karakteristična ograničenja poetike svog žanra i u mnoštvu šarolikih epizoda i likova, među kojima su najživlji likovi sluga, nenadmašni dovitljivac i spadalo Pomet, spiritus movens komičnog zapleta, njemu potpuno ravnopravna u svim đavolijama sluškinja Petrunjela, nezasiti Bokčilo i dr, postigao raskošnu punoću u slikanju života i visoke domete u umetnosti komediografije, po kojima se može meriti s najvećim delima renesansne književnosti u Evropi.

MEMOARI-Tomislav Karađorđević, posveta Autora Autor: Tomislav Karađorđević Izdavač: Zdužbina kralja Petra I, Topola-Oplenac Godina izdanja: 1999. Broj strana: 799 Pismo: ćirilica Povez: tvrd sa zaštitnim omotom Format: 25x16 Bogato ilustrovano. Stanje kao na slici, Odlično očuvana. Prvo izdanje izuzetnih memoara princa Tomislava koji spadaju u prvorazredne istorijske izvore i mogu se nazvati životopisom Karađorđevića. Bogato ilustrovano crno-belim fotografijama, odlično izdanje za ljubitelje istorije srbije i kolekcionare. Iz sadržaja: 1. PONOVO NA OPLENCU 2. DETINJSTVO 3. ŠKOLOVANJE U ENGLESKOJ 4. GODINE RATA 5. ZBRINJAVANJE PORDCE 6. GODINE PUTOVANJA 7. CRKVENI RASKOL 8. JUGOSLOVENSKI POLITIČARI 9. ODBRANA ISTINE O SRBIMA 1O. KA JEDINSTVU I SLOBODI 11. NA OGNJIŠTU PREDAKA 12. OBIČAJI - ZNAK NARODNOSTI 13. PRAVOSLAVLJE I SRPSKA PRAVOSLAVNA CRKVA 14. OBNOVA HILANDARA 15. MANASTIRI 16. S PUTA PO OTADŽBINI 17. STVARALAŠTVO I SPORT 18. PO RATIŠTIMA U ZEMLJI 19. DOM KARAĐORĐEVIĆA 2O. NAŠE LJUBAVI 21. IMOVINA KARAĐORĐEVIĆA 22. ZAVRŠAVAJUĆI MEMOARE BIOGRAFIJA: Tomislav Karađorđević (Beograd, 19. januar 1928 — Topola, 12. jul 2000) je bio jugoslovenski princ, drugi sin kralja Aleksandra I Karađorđevića i kraljice Marije, brat poslednjeg jugoslovenskog kralja Petra II Karađorđevića. Rođen je 19. januara, 1928. godine u Beogradu, na Bogojavljenje po julijanskom kalendaru, u 1 sat, kao drugi sin kralja tadašnje Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca (kasnije Kraljevine Jugoslavije), Aleksandra I Karađorđevića Ujedinitelja (1888—1934) i kraljice Marije (1900—1961), druge ćerke rumunskog kralja Ferdinanda Hoencolerna (1865—1927) i rumunske kraljice Marije (1875—1938). Po želji svog oca, princ Tomislav je trebalo da se rodi u Zagrebu, međutim kako je te godine u Hrvatskoj bila jaka zima od tog puta se odustalo. Kršten je 25. januara u posebnom salonu Novog dvora. Njegovom krštenju pristvovao je Stjepan Radić koji je predložio dva hrvatska imena Zvonimir i Tomislav jer je prvi kraljev sin Petar dobio srpsko ime. Kralj Aleksandar I se odlučio za ime Tomislav na šta je Radić poželeo da Karađorđevići žive sto godina. Krštenog kuma, britanskog kralja Đorđa VI zastupao je britanski ministar na Dvoru, Kenard, osveštanom vodom iz Vardara, Jadranskog mora i Dunava. Osnovno obrazovanje stekao je na dvoru u Beogradu. U periodu od 1937. do 1941, školovao se u Sandroyd School (Cobham, Engleska)[1], zatim u Oundle School od 1941-1946, i u Clare College Univerziteta u Kembridžu od 1946. do 1947, kada je napustio studije zbog sukoba sa jednim marksističkim profesorom. Tokom Drugog svetskog rata, postojale su inicijative od strane tadašnjeg SSSR prema jugoslovenskoj Vladi u izbeglištvu da kraljević Tomislav zauzme jugoslovenski presto umesto svog starijeg brata, kralja Petra II, što se, međutim, nije desilo. Pri kraju rata, početkom 1945. godine, kralj Petar II, pod pritiskom britanskog premijera Čerčila, preneo je svoja kraljevska ovlašćenja na Namesništvo pod kontrolom kasnijeg jugoslovenskog komunističkog predsednika, Josipa Broza Tita, pod čijom je vlašću Ustavotvorna skupština od 29. novembra 1945. ukinula monarhiju (dok je 8. marta 1947. godine svim članovima kraljevske porodice oduzeto državljanstvo i konfiskovana imovina). U vreme kada je Petar II Karađorđević preneo svoja kraljevska ovlašćenja na renegat koji je kontrolisao Josip Broz Tito, princ Tomislav je bio zakoniti naslednik Krune i prema tadašnjem Ustavu Jugoslavije, jedina osoba kojoj je kraljevska vlast mogla biti preneta. Posle Kembridža, kraljević Tomislav rešio je da se posveti voćarstvu. Dok je pohađao poljoprivrednu školu, radio je kao običan nadničar u jednom voćnjaku u pokrajini Kent. Godine 1950. kupuje imanje u pokrajini West Sussex. Najviše se bavio uzgojem jabuka, na imanju od 80 hektara, koje je u jednom trenutku imalo 17.000 stabala. Oženio se 7. juna 1957. u Zalemu (Baden, Zapadna Nemačka), princezom Margaritom od Badena, sa kojom je dobio sina Nikolu (1958) i ćerku Katarinu (1959). Posle razvoda 1982. godine, oženio se iste godine devojkom iz susedstva, Lindom Meri Boni, s kojom ima dva sina, Đorđa (1984) i Mihaila (1985). Kraljević Tomislav je bio veoma angažovan u životu srpske emigracije, organizujući brojne proslave i piknike na svom imanju i učestvujući u brojnim humanitarnim organizacijama i inicijativama. Bio je, između ostalog, predsednik Jugoslovenskog komiteta za ukazivanje pomoći starim ratnicima, zaštitnik crkve Lazarice u Birminghamu, i predsednik odbora za obnovu manastira Hilandar. Takođe je bio visoki zvaničnik britanskog ogranka humanitarnog Reda Vitezova Sv. Jovana. Tokom raskola u Srpskoj pravoslavnoj crkvi, tokom ` 60. godina pa sve do njegovog kraja, 1992, čvrsto je stajao uz Patrijaršiju u Beogradu, i davao joj javnu podršku širom srpske emigracije. Godine 1990. odbio je ponudu Demokratske stranke iz Beograda, da bude njen predsednički kandidat na prvim posleratnim izborima u decembru te godine. Prvi je član kraljevske porodice koji se trajno vratio u Srbiju, početkom 1992. godine, kada se nastanio u Zadužbini kralja Petra I Karađorđevića na Oplencu, koji je ubrzo postao Meka za sve one koji su hteli da lično sretnu poslednjeg živog sina kralja Aleksandra I. Ubrzo je postao veoma popularan u narodu, pogotovu zbog svojih čestih obilazaka srpskih boraca u Republici Srpskoj i Republici Srpskoj Krajini, i pomoći koju je, zajedno sa suprugom, princezom Lindom, donosio. Postojale su i inicijative da se imenuje za Kneza srpskog dela Bosne i Hercegovine, što tamošnje političko rukovodstvo nije prihvatilo. Posle javne prozivke predsednika Srbije Slobodana Miloševića, da je „izdao“ Republiku Srpsku Krajinu nakon njenog pada, početkom avgusta 1995. godine, njegovo medijsko prisustvo se drastično smanjuje. Poslednjih 5 godina života borio se sa teškom bolešću, ali je odbio ponude da se leči i podvrgne hirurškom tretmanu u inostranstvu u trenutku kada su NATO snage započele bombardovanje Jugoslavije 24. marta, 1999. godine. Umesto toga, obilazio je bombardovana mesta i, iako teško bolestan, podelio sudbinu naroda. Preminuo je 12. jula 2000. godine, na dan Sabora Svetih Apostola Petra i Pavla po julijanskom kalendaru, slavu porodične kripte na Opencu, gde je i sahranjen, uz prisustvo više hiljada poštovalaca i članova porodice. Rehabilitovan je odlukom Višeg suda u Beogradu 16. decembra 2013. godine.

Saramonic CamMic + je lagani usmereni kondenzatorski mikrofon koji dodaje visokokvalitetni zvuk vašim DSLR fotoaparatima i kamkorderima. CamMic + ima 80Hz "low-cut" filter. Integrisani nosač izoluje vaš mikrofon od udaraca i vibracija koje bi inače mogle ometati vaš zvuk. Deklaracija Model Saramonic CamMic+ mikrofon Naziv i vrsta robe Mikrofoni Uvoznik Tačan podatak o uvozniku će biti naveden na deklaraciji koju dobijate uz proizvod. Zemlja porekla Tačan podatak o zemlji porekla će biti naveden na deklaraciji koju dobijate uz proizvod. Poslednje pregledani proizvodi (0) Saramonic CamMic+ mikrofon 15.554 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 13.999 RSD (0) Beko GN163130ZGBN side by side frižider 151.999 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 129.199 RSD (0) Samsung NZ64M3NM1BB/OL ugradna ploča 54.444 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 48.999 RSD (0) Samsung EF-PS921-TYE zaštitna maska za telefon Samsung S24 žuta 3.999 RSD MP cena (0) Candy CHSBSO 6174XWD side by side frižider 111.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 99.999 RSD (5) HP No.655 Yellow (CZ112AE) 1.649 RSD MP cena (0) Gearbox Publishing (PS5) Tribes of Midgard: Deluxe Edition igrica za PS5 2.499 RSD MP cena (0) 3G Print Skin Eye Heart Pattern zaštitna maska za iPhone 14 Pro 799 RSD MP cena (0) LDNIO (96538) kabl USB A (muški) na TIP C (muški) 2.4A 2m crni 599 RSD MP cena (4) S-BOX WC-019 bežični punjač za telefone 2.999 RSD MP cena (0) 3G zaštitno staklo za telefon OnePlus Nord N100 599 RSD MP cena (0) Xwave adapter 3.5mm (muški) na 2x3.5mm (ženski) 499 RSD MP cena (1) TP-Link Archer C64 AC1200 MU-MIMO 400/867Mbps WiFi ruter 6.888 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 6.199 RSD 20% (1) Tefal BL4358 blender 800W 20% 12.638 RSD 10.110 RSD Akcijska cena Cena za online i gotovinu 9.099 RSD (1) Celly TCUSBC18W kućni punjač za mobilne telefone sa USB+USB tip C ulazom beli 3.999 RSD MP cena (0) Western Digital 8TB 3.5" SATA III Red Pro (WD8003FFBX) hard disk 35.312 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 31.780 RSD (0) 3G (16072) kućni punjač za Nokia 7210 1A crni 499 RSD MP cena (0) ThermalTake Toughpower GF1 RGB (PS-TPD-0850FNFAGE-1) 80 Plus Gold modularno napajanje 850W 19.444 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 17.499 RSD (0) Roadstar HRA1245 radio 5.777 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 5.199 RSD (0) Samsung LF24T450FQRXEN IPS monitor 24" 22.888 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 20.599 RSD (0) Trust GXT 620 ASTO soundbar crni 3.199 RSD MP cena (0) TCL OneTouch 4021 crni mobilni 1.77" 4MB 0.08Mpx Dual sim 2.499 RSD MP cena (0) Zeus L05 crno kućište 3.333 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 2.999 RSD (0) Moffii Retro komplet bežična tastatura+bežični miš pink 4.999 RSD MP cena (4) Hama Kabl (122108) HDMI (muški) na HDMI (muški) pozlaćeni konektori High Speed 10m 4.444 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 3.999 RSD (0) Port Designs slušalice za kompjuter 901603 crne 1.708 RSD MP cena (0) Fireshine Games (XBOXONE/XSX) Lies of P igirca 8.333 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 7.499 RSD (41) Apple Watch SE GPS (MREF3SE/A) 44mm Silver with Winter Blue Sport Loop pametni sat 48.656 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 43.790 RSD (0) Western Digital 2TB 2.5" Elements SE (WDBAYN0020BBK-WESN) eksterni SSD disk crni 42.777 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 38.499 RSD (0) QCY G1 bežične slušalice sive 4.999 RSD MP cena 20% (1) Philips XC3031/01 štapni usisivač 20% 45.833 RSD 36.666 RSD Akcijska cena Cena za online i gotovinu 32.999 RSD (0) 3G Silikon Line tamno zelena zaštitna maska za telefon Samsung A536B Galaxy A53 5G 699 RSD MP cena 20% (0) Xiaomi Redmi A2 3/64GB (MZB0EZREU) crni mobilni 6.52" Octa Core Mediatek Helio G36 3GB 64GB 8Mpx+0.08Mpx Dual Sim 20% 12.499 RSD 9.999 RSD Akcijska cena Cena za online i gotovinu 8.999 RSD (0) Nedis WIFISI10CWT Wi-Fi pametna sirena 85 dB bela 4.539 RSD MP cena (0) Kingston DDR5 32GB (2x16GB) 3400MHz FURY Renegade RGB White (KF568C36RWAK2-32) memorija za desktop 29.666 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 26.699 RSD (0) 3G 2.5D full glue zaštitno staklo za mobilni Samsung A135F/A136 Galaxy A13 4G/5G 599 RSD MP cena (11) Dell P2722HE USB-C IPS monitor 27" 39.333 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 35.399 RSD (0) LDNIO C503Q Quick Charge dual auto punjač sa iPhone kablom crni 2.299 RSD MP cena (0) HPE 1.2TB SAS 12G 10K SFF 2.5in SC 3yr Wty Digitally Signed Firmware HDD 55.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 49.599 RSD (0) Feardemic (Switch) DARQ - Ultimate Edition igrica 3.999 RSD MP cena (0) Ravenscourt (Switch) Lets Sing 2023 igrica 2.999 RSD MP cena (8) Bauer HF-400 Bise ventilator 2.999 RSD MP cena (0) 3G Silikon Line roze zaštitna maska za mobilni iPhone 14 6.1 699 RSD MP cena (0) 3G Magesafe crna zaštitna maska za mobilni iPhone 14 Plus 6.7 1.999 RSD MP cena (0) Apple iPhone 13 (MLQA3SE/A) 256GB plavi mobilni 6.1" Hexa Core Apple A15 Bionic 4GB 256GB 12Mpx+12Mpx Dual Sim 131.878 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 118.690 RSD (0) Gembird (CCA-421S-5M) kabl 3.5mm (muški) na 3.5mm (ženski) 5m crni 249 RSD MP cena (3) Asus ROG Strix SCAR 16 G634JYR-NM009X gejmerski laptop Intel 24-cores i9 14900HX 16" QHD+ 32GB 2TB SSD GeForce RTX4090 Win11 Pro crni 599.999 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 539.999 RSD (0) SanDisk 128GB Max Endurance (SDSQQVR-128G-GN6IA) memorijska kartica micro SDXC class 10+adapter 6.666 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 5.999 RSD

Preporučena upotreba: Kancelarijske Pozadinsko osvetljenje: Ne Miš uključen u pakovanje: Da MK295 SILENT BEŽIČNI SET TASTATURA I MIŠ Manje zvukova – više produktivnosti! Diskretni i pouzdani set MK295 opremljen je Logitech SilentTouch tehnologijom koja eliminiše čak 90% uobičajenih zvukova tastature i miša, pri čemu zadržava kvalitet i udobnost kucanja i klikanja. Tastatura je opremljena numeričkim i dodatnim tasterima, a kompaktni miš je ergonomičan i precizan. Besprekorni bežični rad omogućava izuzetna energetska efikasnost pri kojoj tastatura radi do 36 meseci, a miš do 18 meseci na jedno punjenje. TEHNIČKE SPECIFIKACIJE Bežični domet: 10 metara TASTATURA SilentTouch tehnologija Prilagodljiva visina Dizajn otporan na vodu 2.4 GHz bežična veza Nano USB prijemnik Indikator uključenosti Caps Lock tastera Prekidač za uključivanje/isključivanje 2 AAA baterije (alkalne) raspored: srpski MIŠ SilentTouch tehnologija Ergonomski kompaktni oblik Glatko i brzo upravljanje pokazivačem Prekidač za uključivanje/isključivanje 1 AA baterija (alkalna) DIMENZIJE Dimenzije tastature (visina, širina, dužina): 18 x 441 x 149 mm Masa tastature: 498 g Dimenzije miša (visina, širina, dužina): 39 x 60 x 99 mm Masa miša (s baterijom): 75,2 g Dimenzije prijemnika: 14,4 x 18,7 x 6,1 mm Masa prijemnika: 1,8 g SISTEMSKI ZAHTEVI Windows 10® 10, 8, 7 ili noviji Chrome OS™ Jedan USB-A (USB Type-A) priključak SADRŽAJ PAKOVANJA Tastatura sa dve AAA baterije Miš sa jednom AA baterijom USB prijemnik Korisnička dokumentacija Tastatura Preporučena upotreba Kancelarijske Povezivanje uređaja Bežična RF Raspored tastature QWERTY Jezik tastature SAD Međunarodna Uređaj za unos Veličina tastature Standardne Numerička tastatura Radni vek tastera tastature 7 milion karaktera Dužina hoda tastera 3,2 mm Pokretna sila 57 g Frekvencijski pojas 2.4 GHz Actuation point 2,4 mm Tihi tasteri Prekidač za uključivanje/isključivanje Dizajni Pozadinsko osvetljenje Stil tastature Ravni Oslonac za zglob Boja proizvoda Belo Podesiva visina tastature Vrsta boje površine Monotone Materijal Akrilonitril butadien stireni (ABS), Guma Funkcije fizičke zaštite Otporno na polivanje LED indikatori Karakteristike Domet bežičnog rutera 10 m Menadžment potrošnje Izvor napajanja Baterija Tip baterije tastature AAA Broj baterija (tastatura) 2 Tehnologija baterije Alkalne Vek trajanja baterije 18 mesec(i) Miševi Miš uključen u pakovanje Standard veličine Za levoruke i desnoruke Tehnologija detekcije pokreta Optički Rezolucija miša 1000 DPI Broj tastera 3 Tip tastera Pritisnuta dugmad Pomeranje Tip pomeranja Točkići Pravci pomeranja Vertikalni Tip baterije miša AA Broj baterija (miš) 1 Ubrzanje (maks) 30 G Brzina pomeranja kursora miša 160 ips Izdržljivost nožica 250 km Sistemski zahtevi Podržani su Windows operativni sistemi Windows 10,Windows 7,Windows 8 Podržani su drugi operativni sistemi Hrom Radni uslovi Raspon radne temperature (T-T) 0 - 40 °C Dozvoljeni raspon temperatura za skladištenje -20 - 50 °C Radni opseg vlažnosti 10 - 90% Dozvoljena relativna vlažnost vazduha (min-maks.) 0 - 95% Težina i dimenzije Dimenzije tastature (ŠxDxV) 441 x 149 x 18 mm Težina tastature 498 g Veličina miša 60 x 99 x 37 mm Težina miša 75,2 g Podaci o pakovanju Broj uključenih proizvoda 2 kom. Uključen prijemnik Interfejs bežičnog prijemnika USB Receiver size Nano prijemnik Dimenzije prijemnika (ŠxDxV) 18,7 x 6,1 x 14,4 mm Težina prijemnika 1,8 g Baterije su uključene Širina paketa 510 mm Dubina paketa 158 mm Visina paketa 46 mm Težina paketa 753 g Vrsta pakovanja U kutiji Deklaracija Model Logitech MK295 Silent beli bežični komplet tastatura+optički miš Naziv i vrsta robe Tastature Uvoznik PC CENTAR DOO BEOGRAD Zemlja porekla Kina Prava potrošača Zagarantovana sva prava kupaca po osnovu zakona o zaštiti potrošača Poslednje pregledani proizvodi (15) Logitech MK295 Silent beli bežični komplet tastatura+optički miš 7.222 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 6.499 RSD (0) Gembird (A-CM-HDMIF-03) adapter TIP C (muški) na HDMI (muški) crni 1.999 RSD MP cena (0) Asus ROG Strix G16 G614JVR-N4147 gejmerski laptop Intel 24-cores i9 14900HX 16" QHD+ 16GB 1TB SSD GeForce RTX4060 sivi 265.555 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 238.999 RSD (0) Philips (A60) LED sijalica E27 4W 2200K 449 RSD MP cena (0) Etech E-5050 USB YU (ćirilica) tastatura crna 799 RSD MP cena (0) Nintendo (Switch) Bayonetta 3 igrica 8.888 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 7.999 RSD (5) Electrolux ESM3300 mikser sa posudom 450W 8.777 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 7.899 RSD (0) Biostar GeForce GTX 1650 (VN1656XF41) grafička kartica 4GB GDDR6 128bit 25.555 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 22.999 RSD (1) Benq MOBIUZ 27" EX2710U IPS gejmerski monitor 27" 113.333 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 101.999 RSD (0) Xwave (031068) kabl UTP (muški) na UTP (muški) Cat6 0.5m sivi 119 RSD MP cena (1) Beko B5RCNA365HXB kombinovani frižider 92.940 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 78.999 RSD (1) Hisense Energy SE HiNano 24K - KA70KT0E klima uređaj inverter 107.777 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 96.999 RSD (0) Just In Case MAGPL110BL 2u1 Extra case MAG MIX PLUS paket maski PLAVI za iPhone 14 Pro 3.399 RSD MP cena (0) White Shark GBT-888 DHAK bežični zvučnik plavi 2.859 RSD MP cena (0) Just In Case MIXPL422PK 2u1 Extra case MIX PLUS paket maski PINK za Honor 50 2.299 RSD MP cena (0) HP Aruba AP-304 Dual Radio Antenna access point 41.110 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 36.999 RSD (0) Samsung (EF-PS711-TWE) zaštitna maska za S23FE bela 4.999 RSD MP cena (0) Celly HYPERBEATBK crne bežične slušalice 4.722 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 4.249 RSD (0) 3G Silikonska Print Pink Smiles zaštitna maska za Honor X7 699 RSD MP cena (0) HP Aruba IAP-303 (JZ320A) wireless access point 39.999 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 35.999 RSD (0) Intellinet (342476) mrežni kabl (LAN) Cat6 1m zeleni 199 RSD MP cena (1) Asus VA24DCP IPS monitor 23.8" 23.333 RSD MP cena Cena za online i gotovinu 20.999 RSD (0) HP No.711 Cyan (CZ130A) 4.499 RSD MP cena

Mujo Hodžić – Crni , 1898-1956 Još jedna priča o poznatim Rogatičanima koji su svojim djelom, i onim što su ostvarili, ostavili dubok trag u istoriji rogatičkog kraja. Jedan od njih je i Mujo Hodžić - Crni, nosilac partizanske spomenice 1941. godine. Čovjek koji je osvjetlao obraz Muslimana, Bošnjaka, kada je bilo najteže i kada su samo tako jake ličnosti sa jakim karakterom, u izuzetno nepovoljnim prilikama, mogli tako nešto uraditi. O Muji Hodžiću- Crnom nema puno pisane dokumentacije koja je pristupačna široj javnost, ali se može reći da je ono što ima zaista vrijedno i spada u vrijedne istorijske dokumente. Prije rata je imao nadimak KONCUL, sto je iskrivljena rijec konzul,a za njega je znacila da je zastupnik seljaka. U ratu je dobio nadimak CRNI a neki su ga zvali STARI. Rodjen je 10. maja 1898 godine kao prvo dijete u porodici siromasnog seljaka Huse Hodzica u selu Satorovicima. Djetinjstvo provodi u roditeljskom domu pored veoma blagog i dobrocudnog oca i vrlo stroge i energicne majke Naile, rodjene Usanovic iz sela Desava kod Gorazda. Svi su zivljeli od zemljoradnje i stocarstva. Zemlje su imali malo a bila je slabog kvaliteta. Osnovnu skolu je zavrsio u selu Osovu 1911 godine kao trinaestogodisnji djecak. Do 1914 godine cuvao stoku i pomagao roditeljima u zemljoradnji. Od novembra 1914 godine do pocetka 1916 nalazi se u izbjeglistvu u Kozarcu kod Prijedora sa roditeljima, sestrama, brarom, gdje su prisilno evakuisani iz Satorovica poslije prodora srpske vojske 1914 godine. U izbjeglistvu mu umire majka Naila i sestra Muniba, obje od kolere. Okrnjena porodica se vraca 1916 godine, potpuno osiromasena, na zaparlozenu zemlju bez stoke i opljackanu i demoliranu kucu u Satorovicima. Odmah su pristupili osposobljavanju kuce za osnovne zivotne potrebe, sjetvi zemlje i obnovi stoke. Pocetkom decembra 1916 godine,u svojoj devetnaestoj godini zivota,Mujo se zeni sa sesnaestogodisnjom Camilom Dzindo, kcerkom srednje imucnog seljaka Ibrahima Dzinde iz obliznjeg sela Okruglo. Nepuna dva mjeseca poslije zenidbe,u januaru 1917 godine, regrutovan je u austrougarsku vojsku i upucen u Budimpestu na odsluzenje kadra. Poslije godinu dana provedenih u Budimpesti upucen je na front u Galiciji. Bjezi iz voza, biva uhvacen, kaznjen i ponovno upucen na isti front. Po drugi put bjezi i odlazi u Slavoniju gdje se pridruzuje ostalim vojnim bjeguncima. Poslije vise mjeseci provedenih u slavonskim sumama, ilegalno se prebacuje u Bosnu, gdje u okolini svog sela , uz pomoc oca i njegovih prijatelja, prikriva svoj boravak i tako docekuje kraj 1918 godine i kapitilaciju Austrougarske Monarhije, kada se konacno legalizuje i vraca kuci u Satorovice. Poslije samo dvije godine, nova drzava Kraljevina SHS ga ponovo mobilise u vojsku 1921 godine, gdje ostaje do juna 1922.Po povratku iz vojske posvecuje se zemljoradnji, ziveci sa ocem, bratom i sestrama do 1925 godine, kada uzurpira veci kompleks drzavne zemlje u Lijescu i na njemu pocinje graditi kucu.Tada se odvaja od oca i brata i pocinje kuciti samostalno gospodarstvo, baveci se zemljoradnjom, stocarstvom i pomalo trgovinom mjesovite robe i duhana. Jos za vrijeme sluzenja vojske u Budimpesti dosao je u vezu sa revolucionarima Bele Kuna i odusevio se njihovim idejama, pa ga je to u povratku kuci stalno pratilo i uzbudjivalo.Vjerovatno se pod tim utiscima poceo aktivnije baviti politikom. To se dogodilo vec 1928.godine kada je stupio u clanstvo Zemljoradnicke stranke. Preko Arse Koprivice,a potom ucitelja Hasana Kikica i Huse Avdicevica,koji su sluzbovali u rogatickom kraju, dolazi do napredne literature, koju pocinje intezivnije proucavati i siriti ta svoja saznanja na prve rodjake i komsije. Poceo je sa casopisima o poljoprivredi,pa presao na casopise iz kulture i politike, da bi nastavio sa beletristikom i marksistickom literaturom. Pored knjiga „Bukve“ od Hasana Kikica, „Mati“ od Gorkog i drugih presao je na „Bijedu filozofije“ , „Antidiring“ ,“Korak naprijed dva koraka nazad“, prvi dio Kapitala, Cetvru glavu IstorijeSKP i druge. Knjige je cuvao tako sto ih je u kanti od petroleja zakopavao u zemlju.Za to vrijeme, uz mali posjed od oko 20 dunuma zemlje koji je dobio od oca, uzurpirao je dosta drzavnog zemljista, tako da je pred drugi svjetski rat imao oko 50 dunuma obradive zemlje i oko 100 dunuma pasnjaka,pa je tako stvorio minimalne uslove za zivot porodice. Njegov politicki rad je bio zapazen od strane drzavnih vlasti i prvi put ga hapse 1933.godine, kada izdrzava kaznu od 4 mjeseca.Drugi put je hapsen vec 1935.godine i kaznjen sa 45 dana zatvora zbog citanja zabranjene „Politicke ekonomije“ od Segala. Takav njegov rad i drzanje je zapazeno od strane komunista, pa je vec 1936. bio redovno pripreman od komunista Glasinacke celije KPJ za prijem u Partiju. U KPJ je primljen jula 1939 godine u seoskoj celiji Glasinac Satorovici, a primio ga je sekretar Danilo Djokic. U aprilu 1941.godine razdvojene su celije Glasinac i Satorovici.Za sekretara celije KP u Satorovicima odredjen je Mujo Hodzic,a u celiji su jos bili Camil i Rasim Dzindo i Slavko Gluhovic.Upravo u tom vremenskom razdoblju Mujo je formirao i Zemljoradnicku zadrugu u Satorovicima i postao njen predsjednik,1939 godine. Mujo Hodzic je tako za nepunih dvadesetak godina od 1922 do 1941 godine prosao put od siromasnog, polupismenog seljaka do srednje stojeceg naprednog seljaka sa oko 150 dunuma zemlje i vrlo lijepom kucom sazidanom od kamena,sa 4 sobe sa kuhinjom. Za to vrijeme sa Camilom rodjenom Dzindo imao je vec osmero djece, tri sina i pet kceri. Svu je djecu skolovao,i to jedini u Satorovicima. Do rata 1941 godine su mu dva najstarija sina zavrsila Srednju tehnicku skolu u Sarajevu,dok su ostala djeca, zavisno od uzrasta, pohadjala srednju i osnovnu skolu, osim najmladje sceri koja je rodjena 1937 godine. Mujo Hodzic je u periodu izmedju prvog i drugog svjetskog rata bio najnapredniji i politicki najaktivniji seljak u nasoj opstini Borika, pa i mnogo sire. Bio je predvodnik seljaka u svim akcijama. Posebna karakteristika njegovog rada i shvatanja je sirenje bratstva izmedju muslimana i pravoslavaca, i to u vrlo zaostaloj i politicki neprosvjecenoj sredini. Uopste je bio dalekovid i napredan, a po shvatanju i radu je isao za citavo stoljece ispred svoje generacije i sredine u kojoj je tada zivio i radio.