Mladi tehničar 5: Priručnik za građevine / Kojo Savić, Mihailo Mioković Beograd 1963. Mek povez, ilustrovano, 88 strana + 6 crteža za makete u prilogu. OCUVANO HRBAT PODERAN Sadržaj: PREDGOVOR PLAN I PROGRAM NASTAVNIH PREDMETA OKVIRNO UPUTSTVO O IZVOĐENJU NASTAVNIH JEDINICA SLOBODNO CRTANJE Hartija Olovke Gume za brisanje Oštrač Crtanje predmeta iz bliske okoline Crtanje drveta, cveta (grančice) Crtanje žive ograde i kontura u parku Složeni oblik crtanja Crtanje vozila i kontura ljudi Crtanje glave čoveka ili neke životinje Povezivanje slobodnog crtanja sa tehničkim crtanjem TEHNIČKO CRTANJE Trouglovi Glavati lenjir Crtaća daska Garnitura šestara Razmernik Krivuljar Olovke Pera Papir za crtanje Tuš Planovi Razmera Opisno polje Osnovni pojmovi iz nacrtne geometrije Pisanje tehničkih slova i brojeva Crtanje planova Čitanje planova OPIS OSNOVNOG ALATA OPIS GRAĐEVINSKOG MATERIJALA Opeka Kreč Pesak Šljunak Kamen Drvo Gvožđe i lim Crep i ćeramida Staklo O malterima i betonu Karton Šperploča Furnir Lesonit Celuloid Gips Glaspapir Prirodni sunđer Lepak Boje KUĆNE INSTALACIJE Instalacija vodovoda i kanalizacije Instalacija jake struje Instalacija slabe struje Istalacija gromobrana Instalacija centralnog (ili etažnog) grejanja GRAĐEVINSKA MEHANIZACIJA Kamioni-kiperi (istovarivači) Transporteri Dizalica ( kran ) Jež Buldožer Pneumatski čekić Drobilica Valjak Betonska mešalica UPUTSTVA ZA IZRADU MAKETA Maketa - dečiji vrtić Maketa - servisna stanica Maketa - prizemne kuće Maketa - rodna kuća Maršala Tita Maketa - škola novog tipa Maketa - Kameni most preko Vardara u Skoplju SPISAK ALATA ZA IZRADU MAKETA LITERATURA POGLEDAJTE I OSTALE MNOGOBROJNE KNJIGE KOJE PRODAJEM KLIKNITE DA LINK http://www.kupindo.com/pretraga.php?Prodavac=mikce024&Grupa=1 TAR

Kao jedanaesta knjiga edicije Velike knjige arhitekture pojavilo se i drugo izdanje sjajno štivo bečkog arhitekte i urbaniste Kamila Zitea, staro 115 godina (izašlo u maju 1889. i rasprodato za samo nekoliko nedelja, pa zato ponovo štampano već u junu iste godine). Knjiga se može smatrati malim remek-delom urbanističke teorije, duboko zasnovanom na praksi i još temeljitije upućenom ka njoj. “A mi tapkamo pozadi sa lenjirom i šestarom i mislimo da se pitanje osećaja (za grad) može rešiti nezgrapnom geometrijom.” Kamilo Zite

Dr Milan Vučinić Dušan Miljanić Đuro Zagorac Milan Pujić Savo Čerečina Mr Vojislav Vukićević Dr Milivoje Levkov OPŠTENARODNA ODBRANA I DRUŠTVENA SAMOZAŠTITA SFRJ II Udžbenik za studente viših škola i fakulteta drugo popravljeno izdanje Uavod za udžbenike i nastavna sredstva Beograd Zapravo, jedini nedostatak bi bila ta korica koja je u tom uglu oštećena. U unutrašnjosti ima podvlačenja na nekim mestima, ali je to uredno i suptilno rađeno, sve je podvlačeno lenjirom. Tako da je knjiga čitka i potpuno funkcionalna.

Reč autora : „Moj roman je mešavina Olivera Tvista, Male Dorit, Kafke, Bičkombera, i dobrog starog Tomasa, Remboa iz Kamdonkin drajva. . .“ Odlomak : „Napred, uzmite Alisu Filips, vodite je u žbunje. To je direktorova ćerka. Uzmite starog Beneta i jurite ga niz hodnike, natrpajte mu u usta datume, umočite njegov uštirkani okovratnik u mastilo kojim ispisuje ocene, a lenjirom kojim udara po zglobovima nabijajte mu zube natrag u njegovu krutu, ćelavu, dosadnu glavu. Zavrtite gospodina Nikolsona na njegovom telurionu, dok mu se peševi ne izgube iz vida. Kažite gospodinu Parsonu da su videli njegovu ženu kako iz Kompasa izlazi na leđima pijanog mornara, i gura novac u svoje podvezice. To je isto toliko istinito koliko i istorija.“

57336) TEORIJA JEDNAČINA , Mirko Stojaković , Naučna knjiga Beograd 1973 , sadržaj : Uvod Deo 1 Elementi teorije konačnih grupa Glava I - Aksiomatika teorije grupa Glava II - Homomorfizam i izomorfizam grupa. Glava III - Podgrupe. Dekompozicija grupe po podgrupi. Normalne podgrupe. Osnovni stav o homomorfizmu Glava IV - Kompozicioni nizovi faktor grupa. Jordan-Hölderov stav Glava V Grupe permutacija. Rešivost simetričnih grupa. Deo II : Teorija jednačina. Glava I - Polinomi Glava II - Teorija polja Glava III - Primene teorije polja s dopunama Glava IV - Rešivost jednačina korenovanjem Glava V - Geometrijske konstrukcije pomoću šestara i lenjira Glava VI - Neki važniji stavovi egzistencije Glava VII - Neki stavovi praktične algebre Deo III Problemi Teoreme prebrajanja u teoriji grupa Literatura mek povez, format 17 x 24 cm , latinica, 170 strana

Poljska privreda u narodnim poslovicama Autor - Milan Vlajinac Kapitalno originalno antikvarno izdanje iz 1925. godine Izdavac - Stamparija SV. Sava , Beograd , 1925. Mek povez , format 20x14 , cirilica , 413 strana Stanje kao na slici , za ovu starost veoma dobro , Malo iskrzan cosak korice i rikne , ostalo veoma dobro Napomena - stranice nisu secene (obrezane) na gornjoj strani , potrebno iseci lenjirom ili nozem , prema tome moze se reci i da je knjiga necitana Милан З. Влајинац , Пољска привреда у народним пословицама Zbirka poslovica koju je 1925. priredio Milan Z. Vlajinac ponovo se nudi čitalačkoj publici kao jedno od nepravedno zaboravljenih dela srpske kulture 20. veka. Za razliku od drugih, ova zbirka je sastavljena tematski. U nju su unete i brojne opaske, izreke, kletve, zakletve, zdravice, pitalice i zagonetke. šif112

Osnova našeg vaspitanja za arhitekturu- u predkompjuterskoj eri bio je crtež rukom radjen i dva lenjira pod uglovima 45° i 30º/60° kao proporcijske vrednosti i ravnalo utvrdjivali su potrebne, željene oblike prostora. Stoga i nije neosnovano da sam moj pedagoški put izgradjivao od crtanja klasičnih oblika arhitekture do osnovnih znanja o projektovanju. Centralno mesto i proizvod ovoga rada bio je crtež u maniru čvrste geometrije ili slobodoručnog prikaza- olovkom ili bojom. Kako je ovaj put u studentskom a i u profesionalnom dobu zahvatao sve oblike prostora- već izgradjenog, značajnog u istorijskom ili ambijentalnom smislu do novoprojektovanog- od rekonstrukcije do konstrukcije- u svakoj od ovih radnih faza crtež je specifično tretiran- od slobodne predstave do inženjerskih nacrta. U situaciji takve vrste opštenja sa prostorom ne treba da nas zbunjuje bogatstvo dokumenata- skica i slika- u prilično dugom životu, čiji se jedan deo pokazuje ovom knjižicom. Strana 48.

DAVID HILBERT OSNOVE GEOMETRIJE Prevod - Živojin Garašanin Izdavač - Srpska akademija nauka, Beograd Godina - 1957 VIII + 232 strana 24 cm Edicija - Klasični naučni spisi Srpske akademije nauka. Matematički institut Povez - Broširan Stanje - Kao na slici, povez je popustio, nijedna stranica ne ispada, sve stranice su na broju, STRANICE SU NERASEČENE, tekst bez podvlačenja SADRŽAJ: Uvod PET GRUPA AKSIOMA § 1. Elementi geometrije i pet grupa aksioma § 2. Grupa aksioma 1: Aksiome veze § 3. Grupa aksioma II: Aksiome rasporeda § 4. Posledice iz aksioma veze i rasporeda § 5. Grupa aksioma III: Aksiome podudarnosti § 6. Posledice aksioma podudarnosti § 7. Grupa aksioma IV: Aksioma paralelnih § 8. Grupa aksioma V: Aksiome neprekidnosti NEPROTIVREČNOST I UZAJAMNA NEZAVISNOST AKSIOMA § 9. Neprotivrečnost aksioma § 10. Nezavisnost aksiome paralelnih (ne-euklidska geometrija) § 11. Nezavisnost aksioma podudarnosti § 12. Nezavisnost aksioma neprekidnosti. V (ne-arhimedska geometrija) UČENJE O PROPORCIJAMA § 13. Kompleksni brojni sistemi § 14. Dokaz Paskalovog stava § 15. Segmentni račun na osnovu Paskalovog stava § 16. Proporcije i stavovi o sličnosti § 17. Jednačine pravih i ravni UČENJE O POVRŠINAMA U RAVNI § 18. Razloživa jednakost i dopunska jednakost poligona § 19. Paralelogrami i trougli sa jednakim osnovicama i visinama § 20. Mera površine trouglova i poligona § 21. Dopunska jednakost i mera površine DEZARGOV STAV § 22. Dezargov stav i njegov dokaz u ravni pomoću aksioma podudarnosti § 23. Nemogućnost dokaza Dezargovog stava u ravni bez aksioma podudarnosti § 24. Uvođenje segmentnog računa bez upotrebe aksioma podudarnosti na osnovi Dezargovog stava § 25. Komutativni i asocijativni zakon sabiranja u novom segmentnom računu § 26. Asocijativni zakon množenja i dva distributivna zakona u novom segmentnom računu § 27. Jednačina prave na osnovu novog segmentnog računa § 28. Ukupnost duži shvaćena kao kompleksni brojni sistem § 29. Izgrađivanje prostorne geometrije pomoću Dezargovog brojnog sistema § 30. Značaj Dezargovog stava PASKALOV STAV § 31. Dva stava o mogućnosti dokaza Paskalovog stava § 32. Komutativni zakon množenja u Arhimedovom brojnom sistemu § 33. Komutativni zakon množenja u ne-arhimedovom brojnom sistemu § 34. Dokaz oba stava o Paskalovom stavu (ne-paskalska geometrija) § 35. Dokaz proizvoljnog stava o tačkama preseka pomoću Paskalovog stava GEOMETRISKE KONSTRUKCIJE NA OSNOVU AKSIOMA I-IV § 36. Geometriske konstrukcije pomoću lenjira i prenosioca duži § 37. Kriterijum za izvodljivost geometriskih konstrukcija pomoću lenjira i prenosioca duži Zaključak Dodatak 1. O pravoj kao najkraćem putu između dveju tačaka Dodatak II. Stav o jednakosti uglova na osnovici ravnokrakog trougla Dodatak III. Novo zasnivanje geometrije Boljai-Lobačevskog Dodatak IV. O osnovama geometrije Dodatak V. O površinama konstantne Gausove krivine Dopune Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku. Dejvid

DK1 60995) SMRDA neverovatni klinac koji se smanjuje , Megan Makdonald , Mono i Manjana Beograd 2010 , Smanjiti, skupiti, sabiti! Svakog jutra Smrda tera Cacu da ga meri. I svakog jutra isto – metar i šesnaest centimetara. Smrda ima osećaj da i razredni ljubimac daždevnjak raste brže od njega. A onda jednog dana, na lenjiru je očitao – ma, da li je moguće!? – metar, petnaest centimertara i devedeset četiri milimetra! Da li se to Smrda smanjuje? Pokušava da uradi sve što mu padne na pamet, ali uzdužne pruge na majici i jež frizura, nikoga ne mogu da ubede da Srmda raste. Kada bi samo mogao da se posavetuje sa svojim herojem – Džejmsom Medisonom, najnižim čovekom koji je bio predsednik Sjedinjenih Država. Ovo je prva knjiga u serijalu samo Smrdinih avantura i definitivno će vas ubaciti u Smrdin fazon. Naravno, i u ovom serijalu se pojavljuje Caca Faca. I još nešto, upamtite! – jednom za svagda – mali ste samo onoliko koliko se osećate malim. mek povez, format 13,5 x 18,5 cm , ilustrovano, latinica, 102 strane

DOSTUPNO JE U SVIM BOJAMA IZ PALETE BOJA U PONUDI PREKO 400 RAZLIČITIH MOTIVA A SVAKI MOTIV U 18 BOJA MOŽETE IH POGLEDATI PREKO OVOG LINKA http://www.kupindo.com/Clan/Vladislavijus/SpisakPredmeta Dimenzija ove nalepnice je 100x20cm. *************************************************************** Ukoliko želite neku drugu dimenziju pošaljite poruku pa će mo je postaviti za vas na Kupindu. Boju izaberite iz palete boja. OVO NIJE KINESKA NALEPNICA!!! Ne cepa se,ne odlepljuju se same, a nakon uklanjanja ne ostavljaju fleke. Ova nalepnica je napravljena kod nas od vrhunske mat pvc folije nemačke firme ORACAL. - Lako se lepi. - Lepi se na sve ravne površine ZID,DRVO,STAKLO,METAL,PLASTIKU. - Uz pomoć transfer folije (koja se nalazi preko nalepnice) na podlogu se lepe iscela ili iz nekoliko delova.(nakon lepljenja transfer folija se skida,postupak lepljenja pogledajte na slici iznad ili pogledajte na Youtub. - Rok trajanja je neograničen. - Zbog vrhunskog materijala od koga je napravljena dozvoljava da se preko nje kreči,nakon krečenja dok je boja još relativno vlažna nelepnicu je potrebno prebrisati. ŠALJU SE ZAPAKOVANE DOBRO ZAŠTIĆENE OD OŠTEĆENJA I PRLJANJA. Otporne su na vodu i deterdžente tako da ih možete prati i brisati,na UV zračenja,tako da vremenom ne blede,otporne su na temperature od +80 do -40. Nalepnica se nalazi na transfer folij koja olakšava proces lepljenjai,nanosi se tako što nekim ravnim predmetom(lenjirom,katicom...) preko transfer folije ravnomernim utrljavanjem utisnete nalepnicu na podlogu,transfer foliju odlepite a nalepnica ostane zalepljena na podlozi Površine na kojima će se primeniti moraju biti očišćene od prašine i masnoće. SVEŽE BOJENE ILI LAKIRANE POVRŠINE SE MORAJU SUŠITI BAREM DVE NEDELJE. ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- OCENE SA LIMUNDA I KUPINDA MOŽETE VIDETI PREKO OVOG LINKA http://www.kupindo.com/Clan/Vladislavijus

Kao novo. Bez posvete. Avanture pod pločnikom - Dilan Tomas Godina izdanja: 2019 Broj strana: 105 Povez: Mek Dilan Tomas 1914-1953 jedan je od najvećih pesnika svog vremena na engleskom govornom području. Rođen je 27. oktobra 1914. u mestu Svonsi, u Zapadnom Velsu, na obali Atlantika. Ime Dilan znači „sin mora“, i more je najsnažniji simbol u njegovoj poeziji. Ovaj „Rembo iz Velsa“, već do svoje dvadesete godine napisao je ono najbolje u svom pesničkom opusu. Čuven po svojim pijanim skandalima, u mnogome podseća na Jesenjina.Nakon knjige „Portret umetnika kao mladog psa“ (1940) piše Avanture pod pločnikom (Adventures in the Skin Trade), knjigu o pobuni jednog adolescenta protiv učmale sredine u kojoj živi, njegovom bekstvu od kuće (kada prethodno spaljuje sve mostove za sobom) i prepuštanje talasima sudbine, koji ga vode u potpuno nepoznatom pravcu... U jednom pismu kaže: „Moj roman je mešavina Olivera Tvista, Male Dorit, Kafke, Bičkombera, i dobrog starog Tomasa, Remboa iz Kamdonkin drajva. . .“„Napred, uzmite Alisu Filips, vodite je u žbunje. To je direktorova ćerka. Uzmite starog Beneta i jurite ga niz hodnike, natrpajte mu u usta datume, umočite njegov uštirkani okovratnik u mastilo kojim ispisuje ocene, a lenjirom kojim udara po zglobovima nabijajte mu zube natrag u njegovu krutu, ćelavu, dosadnu glavu. Zavrtite gospodina Nikolsona na njegovom telurionu, dok mu se peševi ne izgube iz vida. Kažite gospodinu Parsonu da su videli njegovu ženu kako iz Kompasa izlazi na leđima pijanog mornara, i gura novac u svoje podvezice. To je isto toliko istinito koliko i istorija.“Na četvrtoj turneji po Americi (prva je bila 1950), gde je više puta nastupao pred publikom od preko hiljadu ljudi, odmah posle svog 39. rođendana, pesnik iznenada umire. Postoji priča pod naslovom „Ovo je ubilo Dilana Tomasa“ Čarlsa Bukovskog iz antologije „Tako mrtvi vole“.Neko je rekao da je pesnik umro od toga što je bio Dilan Tomas.

Dilan Tomas 1914-1953 jedan je od najvećih pesnika svog vremena na engleskom govornom području. Rođen je 27. oktobra 1914. u mestu Svonsi, u Zapadnom Velsu, na obali Atlantika. Ime Dilan znači „sin mora“, i more je najsnažniji simbol u njegovoj poeziji. Ovaj „Rembo iz Velsa“, već do svoje dvadesete godine napisao je ono najbolje u svom pesničkom opusu. Čuven po svojim pijanim skandalima, u mnogome podseća na Jesenjina. Nakon knjige „Portret umetnika kao mladog psa“ (1940) piše Avanture pod pločnikom (Adventures in the Skin Trade), knjigu o pobuni jednog adolescenta protiv učmale sredine u kojoj živi, njegovom bekstvu od kuće (kada prethodno spaljuje sve mostove za sobom) i prepuštanje talasima sudbine, koji ga vode u potpuno nepoznatom pravcu. . . U jednom pismu kaže: „Moj roman je mešavina Olivera Tvista, Male Dorit, Kafke, Bičkombera, i dobrog starog Tomasa, Remboa iz Kamdonkin drajva. . .“ „Napred, uzmite Alisu Filips, vodite je u žbunje. To je direktorova ćerka. Uzmite starog Beneta i jurite ga niz hodnike, natrpajte mu u usta datume, umočite njegov uštirkani okovratnik u mastilo kojim ispisuje ocene, a lenjirom kojim udara po zglobovima nabijajte mu zube natrag u njegovu krutu, ćelavu, dosadnu glavu. Zavrtite gospodina Nikolsona na njegovom telurionu, dok mu se peševi ne izgube iz vida. Kažite gospodinu Parsonu da su videli njegovu ženu kako iz Kompasa izlazi na leđima pijanog mornara, i gura novac u svoje podvezice. To je isto toliko istinito koliko i istorija.“ Avanture pod pločnikom Na četvrtoj turneji po Americi (prva je bila 1950), gde je više puta nastupao pred publikom od preko hiljadu ljudi, odmah posle svog 39. rođendana, pesnik iznenada umire. Postoji priča pod naslovom „Ovo je ubilo Dilana Tomasa“ (Čarls Bukovski: Tako mrtvi vole, LOM, 2018). Neko je rekao da je pesnik umro od toga što je bio Dilan Tomas.

Nečitano, praktično novo. Nema posvete. Avanture pod pločnikom - Dilan Tomas Izdavač: LOM Godina izdanja: 2019 Broj strana: 105 Format: 19 cm Povez: Broširani Dilan Tomas 1914-1953 jedan je od najvećih pesnika svog vremena na engleskom govornom području. Rođen je 27. oktobra 1914. u mestu Svonsi, u Zapadnom Velsu, na obali Atlantika. Ime Dilan znači „sin mora“, i more je najsnažniji simbol u njegovoj poeziji. Ovaj „Rembo iz Velsa“, već do svoje dvadesete godine napisao je ono najbolje u svom pesničkom opusu. Čuven po svojim pijanim skandalima, u mnogome podseća na Jesenjina. Nakon knjige „Portret umetnika kao mladog psa“ (1940) piše Avanture pod pločnikom (Adventures in the Skin Trade), knjigu o pobuni jednog adolescenta protiv učmale sredine u kojoj živi, njegovom bekstvu od kuće (kada prethodno spaljuje sve mostove za sobom) i prepuštanje talasima sudbine, koji ga vode u potpuno nepoznatom pravcu. . . U jednom pismu kaže: „Moj roman je mešavina Olivera Tvista, Male Dorit, Kafke, Bičkombera, i dobrog starog Tomasa, Remboa iz Kamdonkin drajva. . .“ „Napred, uzmite Alisu Filips, vodite je u žbunje. To je direktorova ćerka. Uzmite starog Beneta i jurite ga niz hodnike, natrpajte mu u usta datume, umočite njegov uštirkani okovratnik u mastilo kojim ispisuje ocene, a lenjirom kojim udara po zglobovima nabijajte mu zube natrag u njegovu krutu, ćelavu, dosadnu glavu. Zavrtite gospodina Nikolsona na njegovom telurionu, dok mu se peševi ne izgube iz vida. Kažite gospodinu Parsonu da su videli njegovu ženu kako iz Kompasa izlazi na leđima pijanog mornara, i gura novac u svoje podvezice. To je isto toliko istinito koliko i istorija.“ Avanture pod pločnikom Na četvrtoj turneji po Americi (prva je bila 1950), gde je više puta nastupao pred publikom od preko hiljadu ljudi, odmah posle svog 39. rođendana, pesnik iznenada umire. Postoji priča pod naslovom „Ovo je ubilo Dilana Tomasa“ (Čarls Bukovski: Tako mrtvi vole, LOM, 2018). Neko je rekao da je pesnik umro od toga što je bio Dilan Tomas.

Tehničko crtanje sa nacrtnom geometrijom - za 1. razred srednje škole svih profila. Predgovor autora : ’’Za uspeh u bilo kojoj delatnosti potrebna je motivacija. To se odnosi i na proces sticanja znanja i veština u predmetu TEHNIČKO CRTANJE SA NACRTNOM GEOMETRIJOM u celini, pa i na svaku temu ponaosob. Zato smo nastojali da svako tumačenje (gde god je to bilo moguće) ilustrujemo primerima iz prakse. To treba da podstakne nastavnike da ove ilustracije upotpune, jer u Udžbeniku, zbog ograničenog obima, nije mogao biti dat širi izbor. Posle pojedinih celina postavljena su odgovarajuća pitanja. Odgovarajući na njih, učenik treba da pokaže u kojoj meri je razumeo nove pojmove i pravila. Osim toga, dati su i pogodni zadaci za vežbu, pri čemu se vodilo računa i o učenicima sa interesovanjem za viši domet u ovoj oblasti. Posle pojedinih zadataka pod nazivom „za radoznale” date mogućnosti za samostalno istraživanje i rad. Tokom rešavanja zadataka učenici će primenjivati novo znanje i steći veštinu, te će moći da sa uspehom prate nastavu i iz drugih predmeta gde je potrebno poznavanje tehničkog crtanja. Kao jedan od načina sticanja uvida u stepen usvojenosti znanja su testovi, koji su dati mestimično, pod naslovom proveri svoje znanje. Da bi se učeniku pružila prilika da u pogodnom trenutku nacrta crtež koji ima obeležja tehničkog crteža, zadati su i grafički radovi – počev od jednostavnijeg, pa do složenijih crteža kakvi se mogu sresti u praksi – u proizvodnji ili u konstrukcijskim aktivnostima. To će doprineti uspešnosti i učenika i nastavnika u zajedničkom radu. Pre svake nastavne celine istaknuti su ključni pojmovi i ciljevi koje učenik kroz nastavu treba da postigne. S obzirom na potrebu bržeg crtanja, praktičnijeg arhiviranja i lakšeg korišćenja crteža i prenosa dokumentacije i na veće udaljenosti, primena računara u tehničkom crtanju ima veliki značaj. Danas se sa velikim učinkom koristi više programa, kao što su AutoCAD, Solid Edge, Catia, Pro Engineer i dr. U poslednjem poglavlju biće pokazane neke od mnogih mogućnosti korišćenja programa AutoCAD-a. Ne treba, međutim, smetnuti s uma da bez poznavanja pojmova i postupaka, izloženih u „klasičnom” delu Udžbenika, od računara neće biti velike koristi. U crtačkom smislu računar zamenjuje tablu za crtanje, šestare, šablone, lenjire i drugi pribor i omogućuje lako rukovanje arhivom. U širem smislu, izrada tehničke dokumentacije pomoću računara ima niz značajnih prednosti o kojima će kasnije biti više reči. Autori’’

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Ljubomir Stojanović (ponekad pominjan kao Ljuba Stojanović; Užice, 6/18. avgust 1860. – Prag, 16. jun 1930) bio je srpski državnik, političar i filolog, redovni član Srpske kraljevske akademije. Filolog i istoričar po obrazovanju, Ljubomir Stojanović je završio Filozofski fakultet Velike škole u Beogradu, a usavršavao se u Beču, Petrogradu i Lajpcigu. Najpre gimnazijski profesor, Stojanović je bio profesor na Velikoj školi u Beogradu od 1891. do 1899. godine. U politiku, Stojanović ušao 1897, kao član Narodne radikalne stranke. Kao osnivač i predsednik Samostalne radikalne stranke, proizašle iz izdvajanja mlađih radikala iz Narodne radikalne stranke, posle 1901. godine (stranka zvanično od 1905) bio je više puta ministar prosvete i crkvenih dela (1903, 1904, 1906, 1909) u Srbiji, pod demokratskom i ustavnom vladavinom kralja Petra I Karađorđevića. U dva navrata bio je i predsednik samostalske vlade (1905–1906). Izbori koje je sprovela samostalska vlada Ljubomira Stojanovića (23. jula 1905), ostali su zapamćeni kao najslobodniji u nizu parlamentarnih izbora sprovedenih po Ustavu od 1903. godine. državni savetnik, Stojanović je bio od 1910. do 1912. Tokom Prvog svetskog rata Posle Prvog svetskog rata Stojanović je bio jedan je od osnivača Republikanske stranke i prvi predsednik njenog Glavnog odbora. Od 1913 do 1923. godine bio je sekretar Srpska kraljevske akademija nauka, buduće Srpske akademije nauka i umetnosti; vrlo aktivan na naučnom polju. Stojanović je objavio izdanja velikog broja starih spomenika, rukopisa, dokumenata, zapisa, natpisa, rodoslova i pisama: Miroslavljevo jevanđelje, Stari srpski natpisi i zapisi (6 knj.), Stari srpski rodoslovi i letopisi, kataloge rukopisa Srpske kraljevske akademije i Narodne biblioteke u Beogradu i drugo. Stojanović je objavljivao kritički priređena dela Vukova dela, ukupno 17 tomova, od kojih je najznačajnija Vukova prepiska. Pisao je i priređivao udžbenike gramatike za srednje škole, studije o starim srpskim štamparijama, srpskim crkvama od 15. do 16. veka, o arhiepiskopu Danilu, a najznačajnije mu je delo biografija Život i rad Vuka Stefanovića Karadžića. Opisivan je kao moralista u politici: „Drugi jedan cenzor javnih naravi, Ljuba Stojanović, više se bunio na njih što su onakve kakve su, nego što je ispitivao zašto su takve. S njegovim u neku ruku totalitarnim shvatanjem demokratije, na lenjir izvedene, savršene u poretku i ljudima, on je u potcenjivanju svega današnjeg polazio od onoga što u dalekoj budućnosti jednog dana treba da bude. Zato je svoj sud o svemu sekao kao na panju. Prilaziti „neobrađenim masama“ sa težnjom da ih razume i strpljivo ih preobražava, on nije umeo. S tim krutim stavom Ljubi Stojanoviću nelagodno je bilo praviti blagovoljenje birača, i zato je prilikom postavljanja njegove kandidacione liste u okrugu, objašnjavanja sa narodom, mesto njega morao vršiti neko drugi. Nesavitljiv u svom moralnom asketizmu, nezavisan od svega i svakog i gotov na svako lično samopregorenje, Ljuba Stojanović nije mogao da pojmi da i svaki drugi nije u stanju da čini kao i on – u kakvim god prilikama bio, ličnim, porodičnim, s kakvom god glavom i opterećenjem u glavi...“ Objavio je monumentalno delo o srednjovekovnim srpskim izvorima „Stari srpski zapisi i natpisi“ u 6. tomova: 1. knjiga 1902. na 480 strana; 2. 1903. godine na 482 strane; 3. 1905. godine na 487 strana; 4. 1923. godine na 227 strana; 5. 1925. godine na 334 strane; 6. 1926. godine na 347 strana. U Užicu je postojala njegova rodna kuća srušena aprila 2016. godine. Dela Srpski rodoslovi i letopisi, uredio ih Lj. Stojanović, U Beogradu : Kraljevsko-srpska državna štamparija, 1883. Miroslavljevo jevanđelje (Évangéliaire ancien serbe du prince Miroslav), Preface (in Serbian and French) and notes (pp. 203–229) by Ljubomir Stojanović. – `Édition de sa majesté Alexandre I roi de Serbie` p. [iv], Fotografska reprodukcija i štampa c. i k. dvorskog umetničkog zavoda Angerera i Gešla, u Beču, 1897. Vuk Stefanović Karadžić : njegov rad na srpskom jeziku i pravopisu : govor prof. Ljub. Stojanovića u svečanoj sednici akademijskog saveta Velike škole na dan prenosa Vukovih kostiju iz Beča u Beograd 20. septembra 1897. godine, Ljub. Stojanović, Beograd : Državna štamparija Kraljevine Srbije 1899. Stare srpske štamparije, od Ljub. Stojanovića, Beograd : Nova električna štamparija Petra Jockovića, 1902. Katalog Narodne biblioteke u Beogradu. Knj. 4, Rukopisi i stare štampane knjigećć, sastavio Ljub. Stojanović, Beograd : Kralj.-srpska državna štamparija, 1903. Srpska gramatika za III razred gimnazijećć, sastavio Ljub. Stojanović, Beograd : Velimir Valožić, 1913. Život i rad Vuka Stefanovića Karadžića : (26. okt. 1787 + 26. jan. 1864), napisao Ljub. [Ljubomir] Stojanović, Beograd, Geca Kon, 1924, XXIV-783 str. Stare srpske povelje i pisma. Knj. 1, Dubrovnik i susedi njegovi. Deo 1, sredio Ljub. Stojanović, Beograd : Srpska Kraljevska Akademija, 1929.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Ljubomir Stojanović (ponekad pominjan kao Ljuba Stojanović; Užice, 6/18. avgust 1860. – Prag, 16. jun 1930) bio je srpski državnik, političar i filolog, redovni član Srpske kraljevske akademije. Filolog i istoričar po obrazovanju, Ljubomir Stojanović je završio Filozofski fakultet Velike škole u Beogradu, a usavršavao se u Beču, Petrogradu i Lajpcigu. Najpre gimnazijski profesor, Stojanović je bio profesor na Velikoj školi u Beogradu od 1891. do 1899. godine. U politiku, Stojanović ušao 1897, kao član Narodne radikalne stranke. Kao osnivač i predsednik Samostalne radikalne stranke, proizašle iz izdvajanja mlađih radikala iz Narodne radikalne stranke, posle 1901. godine (stranka zvanično od 1905) bio je više puta ministar prosvete i crkvenih dela (1903, 1904, 1906, 1909) u Srbiji, pod demokratskom i ustavnom vladavinom kralja Petra I Karađorđevića. U dva navrata bio je i predsednik samostalske vlade (1905–1906). Izbori koje je sprovela samostalska vlada Ljubomira Stojanovića (23. jula 1905), ostali su zapamćeni kao najslobodniji u nizu parlamentarnih izbora sprovedenih po Ustavu od 1903. godine. državni savetnik, Stojanović je bio od 1910. do 1912. Tokom Prvog svetskog rata Posle Prvog svetskog rata Stojanović je bio jedan je od osnivača Republikanske stranke i prvi predsednik njenog Glavnog odbora. Od 1913 do 1923. godine bio je sekretar Srpska kraljevske akademija nauka, buduće Srpske akademije nauka i umetnosti; vrlo aktivan na naučnom polju. Stojanović je objavio izdanja velikog broja starih spomenika, rukopisa, dokumenata, zapisa, natpisa, rodoslova i pisama: Miroslavljevo jevanđelje, Stari srpski natpisi i zapisi (6 knj.), Stari srpski rodoslovi i letopisi, kataloge rukopisa Srpske kraljevske akademije i Narodne biblioteke u Beogradu i drugo. Stojanović je objavljivao kritički priređena dela Vukova dela, ukupno 17 tomova, od kojih je najznačajnija Vukova prepiska. Pisao je i priređivao udžbenike gramatike za srednje škole, studije o starim srpskim štamparijama, srpskim crkvama od 15. do 16. veka, o arhiepiskopu Danilu, a najznačajnije mu je delo biografija Život i rad Vuka Stefanovića Karadžića. Opisivan je kao moralista u politici: „Drugi jedan cenzor javnih naravi, Ljuba Stojanović, više se bunio na njih što su onakve kakve su, nego što je ispitivao zašto su takve. S njegovim u neku ruku totalitarnim shvatanjem demokratije, na lenjir izvedene, savršene u poretku i ljudima, on je u potcenjivanju svega današnjeg polazio od onoga što u dalekoj budućnosti jednog dana treba da bude. Zato je svoj sud o svemu sekao kao na panju. Prilaziti „neobrađenim masama“ sa težnjom da ih razume i strpljivo ih preobražava, on nije umeo. S tim krutim stavom Ljubi Stojanoviću nelagodno je bilo praviti blagovoljenje birača, i zato je prilikom postavljanja njegove kandidacione liste u okrugu, objašnjavanja sa narodom, mesto njega morao vršiti neko drugi. Nesavitljiv u svom moralnom asketizmu, nezavisan od svega i svakog i gotov na svako lično samopregorenje, Ljuba Stojanović nije mogao da pojmi da i svaki drugi nije u stanju da čini kao i on – u kakvim god prilikama bio, ličnim, porodičnim, s kakvom god glavom i opterećenjem u glavi...“ Objavio je monumentalno delo o srednjovekovnim srpskim izvorima „Stari srpski zapisi i natpisi“ u 6. tomova: 1. knjiga 1902. na 480 strana; 2. 1903. godine na 482 strane; 3. 1905. godine na 487 strana; 4. 1923. godine na 227 strana; 5. 1925. godine na 334 strane; 6. 1926. godine na 347 strana. U Užicu je postojala njegova rodna kuća srušena aprila 2016. godine. Dela Srpski rodoslovi i letopisi, uredio ih Lj. Stojanović, U Beogradu : Kraljevsko-srpska državna štamparija, 1883. Miroslavljevo jevanđelje (Évangéliaire ancien serbe du prince Miroslav), Preface (in Serbian and French) and notes (pp. 203–229) by Ljubomir Stojanović. – `Édition de sa majesté Alexandre I roi de Serbie` p. [iv], Fotografska reprodukcija i štampa c. i k. dvorskog umetničkog zavoda Angerera i Gešla, u Beču, 1897. Vuk Stefanović Karadžić : njegov rad na srpskom jeziku i pravopisu : govor prof. Ljub. Stojanovića u svečanoj sednici akademijskog saveta Velike škole na dan prenosa Vukovih kostiju iz Beča u Beograd 20. septembra 1897. godine, Ljub. Stojanović, Beograd : Državna štamparija Kraljevine Srbije 1899. Stare srpske štamparije, od Ljub. Stojanovića, Beograd : Nova električna štamparija Petra Jockovića, 1902. Katalog Narodne biblioteke u Beogradu. Knj. 4, Rukopisi i stare štampane knjigećć, sastavio Ljub. Stojanović, Beograd : Kralj.-srpska državna štamparija, 1903. Srpska gramatika za III razred gimnazijećć, sastavio Ljub. Stojanović, Beograd : Velimir Valožić, 1913. Život i rad Vuka Stefanovića Karadžića : (26. okt. 1787 + 26. jan. 1864), napisao Ljub. [Ljubomir] Stojanović, Beograd, Geca Kon, 1924, XXIV-783 str. Stare srpske povelje i pisma. Knj. 1, Dubrovnik i susedi njegovi. Deo 1, sredio Ljub. Stojanović, Beograd : Srpska Kraljevska Akademija, 1929.

Knjiga je osmišljena kao priručnik početnicima da upoznaju program CorelDRAW X3. U jedanaest poglavlja, u zadacima koji se rešavaju korak po korak, su predstavljeni najosnovniji koncepti i karakteristike ove aplikacije za kreiranje sjajnih umetničkih dela. Naučićete kako da: * startujete CorelDRAW * otvorite novi ili postojeći dokument * nacrtate osnovne oblike i linije * upotrebite pomoćne alate za crtanje i merenje * upotrebite osnovne komande kao što su: selektovanje, transformisanje, kopiranje... * preoblikujete objekte * primenite efekte * radite sa tekstom * štampate Sadržaj Uvod Čemu služi CorelDRAW Kome je namenjena knjiga? Startovanje CorelDRAW-a Radno okruženje Izgled prozora CorelDRAW-a Korišćenje linije menija Korišćenje palete alata (Toolbox) Rad sa linijama alata Rad sa dokerima Korišćenje palete boja Rad sa dokumentima Otvaranje novog dokumenta Otvaranje dokumenata drugih programa i uvoz dokumenata Snimanje i zatvaranje dokumenata Podešavanje stranice dokumenta Upravljanje veličinom i orijentacijom stranice Podešavanje pozadine stranice Definisani formati Dodeljivanje naziva stranicama Umetanje stranica Brisanje stranica Pomoćni alati za merenje i crtanje Upotreba lenjira Podešavanje jedinica mere Upotreba komande Snap To Upotreba vodećih linija za crtanje Crtanje linija Alati za crtanje linija Crtanje linija alatom Freehand Crtanje linija alatom Bézier Crtanje umetničkih sadržaja Crtanje linija alatom Pen Crtanje linija alatom Polyline Tool Alat za dimenzionisanje Kreiranje osnovnih oblika Crtanje pravougaonih oblika Crtanje elipsastih oblika Crtanje poligona Crtanje zvezdastih oblika Crtanje spirale Crtanje mreže grafičkog papira Crtanje preddefinisanih oblika Crtanje alatom Smart Drawing Osnovne komande za rad sa objektima Selektovanje objekata Pomeranje objekata Transformisanje objekata Interaktivne transformacije objekata Korišćenje alata za slobodno transformisanje Podešavanje redosleda objekata Grupisanje objekata Zaključavanje objekata Kopiranje i isecanje objekata Dupliranje objekata Poravnavanje i raspoređivanje objekata Komande za poništavanje izmena (Undo i Redo) Oblikovanje objekata Komande za oblikovanje Komanda Unija (Weld) Komanda Opsecanje (Trim) Komanda Presek (Intersect) Komanda Pojednostavljivanje (Simplify) Komanda "Prednji bez zadnjeg" (Front Minus Beck) Komanda "Zadnji bez prednjeg" (Beck Minus Front) Komanda Kreiranje novog objekta (Creates a new object...) Alati za oblikovanje Korišćenje alata za preoblikovanje (Shape) Korišćenje alata Nož (Knife) Korišćenje alata Gumica za brisanje (Eraser) Korišćenje alata Smudge Korišćenje alata Crop Kontura i popunjavanje objekata Režimi boja Osobine kontura i načini primene Promena osobina konture upotrebom linije osobina Promena osobina konture upotrebom alata Outline Promena osobina konture upotrebom dijaloga Outline Pen Popunjavanje objekata Popunjavanje objekata jednom bojom Popunjavanje objekata prelivima boja Popunjavanje objekata šablonima Popunjavanje objekata teksturama Popunjavanje objekata PostScript teksturama Efekti Efekat pretapanja Efekat konturnih linija Efekat distorzije Efekat stvaranja dubine pomoću senki Efekat omotača Efekat izvlačenja Efekat providnosti Efekat perspektive Efekat PowerClip Rad sa tekstom Kreiranje teksta u CorelDRAW-u Umetnički tekst Paragraf tekst Formatiranje teksta Formatiranje teksta pomoću linije osobina Formatiranje teksta pomoću dokera Character i Paragraph Formatting Formatiranje teksta sa više kolona Ugrađivanje objekata u tekst Zaobilaženje objekata tekstom Povezivanje okvira teksta Postavljanje teksta na putanju Postavljanje teksta u zatvoren oblik Štampanje Štampanje dokumenata Prečice sa tastature

STARI SRPSKI ZAPISI I NATPISI, skupio ih i sredio Ljubomir Stojanović, KNJIGE 1, 2, 3, 4, 5, 6, Beograd – Novi Sad, 1982, 1984, 1985, 1986, 1987. i 1988. Originalni tvrdi kartonski povezi sa zlatotiskom na prednjim koricama i na riknama. Odlična očuvanost, bez oštećenja. Jezik srpski, ćirilica, (XIV+480+61) + (VIII+487+40) + (227+31) +(334+221) + (X+347+16) str. (knjige 1, 3, 4, 5, 6). Izdavači: „Srpska akademija nauka i umetnosti“ Beograd, „Narodna biblioteka Srbije“ Beograd i „Matica srpska“ Novi Sad. Štampa: `Narodna biblioteka Srbije` Beograd. Deo edicije: `Fototipska izdanja / SANU / NBS / MS`, knjige br. 4, 5, 7, 10, 11 i 13. Priređivači: Sima Ćirkovič (I), Lucija Cernić (II–VI). Predgovori: Sima Ćirković (I), Lucija Cernić (II–VI). NAPOMENA: U pitanju je fototipsko izdanje originala objavljenih 1902, 1903, 1905, 1923, 1925. i 1926. godine u Beogradu (u Državnoj štampariji Kraljevine Srbije, knjige I-III) i Sremskim Karlovcima (u Srpskoj kraljevskoj akademiji, knjige IV-VI). Ljubomir Stojanović (ponekad pominjan kao Ljuba Stojanović; Užice, 6/18. avgust 1860. – Prag, 16. jun 1930) bio je srpski državnik, političar i filolog, redovni član Srpske kraljevske akademije. Filolog i istoričar po obrazovanju, Ljubomir Stojanović je završio Filozofski fakultet Velike škole u Beogradu, a usavršavao se u Beču, Petrogradu i Lajpcigu. Najpre gimnazijski profesor, Stojanović je bio profesor na Velikoj školi u Beogradu od 1891. do 1899. godine. U politiku, Stojanović ušao 1897, kao član Narodne radikalne stranke. Kao osnivač i predsednik Samostalne radikalne stranke, proizašle iz izdvajanja mlađih radikala iz Narodne radikalne stranke, posle 1901. godine (stranka zvanično od 1905) bio je više puta ministar prosvete i crkvenih dela (1903, 1904, 1906, 1909) u Srbiji, pod demokratskom i ustavnom vladavinom kralja Petra I Karađorđevića. U dva navrata bio je i predsednik samostalske vlade (1905–1906). Izbori koje je sprovela samostalska vlada Ljubomira Stojanovića (23. jula 1905), ostali su zapamćeni kao najslobodniji u nizu parlamentarnih izbora sprovedenih po Ustavu od 1903. godine. državni savetnik, Stojanović je bio od 1910. do 1912. Tokom Prvog svetskog rata Posle Prvog svetskog rata Stojanović je bio jedan je od osnivača Republikanske stranke i prvi predsednik njenog Glavnog odbora. Od 1913 do 1923. godine bio je sekretar Srpska kraljevske akademija nauka, buduće Srpske akademije nauka i umetnosti; vrlo aktivan na naučnom polju. Stojanović je objavio izdanja velikog broja starih spomenika, rukopisa, dokumenata, zapisa, natpisa, rodoslova i pisama: Miroslavljevo jevanđelje, Stari srpski natpisi i zapisi (6 knj.), Stari srpski rodoslovi i letopisi, kataloge rukopisa Srpske kraljevske akademije i Narodne biblioteke u Beogradu i drugo. Stojanović je objavljivao kritički priređena dela Vukova dela, ukupno 17 tomova, od kojih je najznačajnija Vukova prepiska. Pisao je i priređivao udžbenike gramatike za srednje škole, studije o starim srpskim štamparijama, srpskim crkvama od 15. do 16. veka, o arhiepiskopu Danilu, a najznačajnije mu je delo biografija Život i rad Vuka Stefanovića Karadžića. Opisivan je kao moralista u politici: „Drugi jedan cenzor javnih naravi, Ljuba Stojanović, više se bunio na njih što su onakve kakve su, nego što je ispitivao zašto su takve. S njegovim u neku ruku totalitarnim shvatanjem demokratije, na lenjir izvedene, savršene u poretku i ljudima, on je u potcenjivanju svega današnjeg polazio od onoga što u dalekoj budućnosti jednog dana treba da bude. Zato je svoj sud o svemu sekao kao na panju. Prilaziti „neobrađenim masama“ sa težnjom da ih razume i strpljivo ih preobražava, on nije umeo. S tim krutim stavom Ljubi Stojanoviću nelagodno je bilo praviti blagovoljenje birača, i zato je prilikom postavljanja njegove kandidacione liste u okrugu, objašnjavanja sa narodom, mesto njega morao vršiti neko drugi. Nesavitljiv u svom moralnom asketizmu, nezavisan od svega i svakog i gotov na svako lično samopregorenje, Ljuba Stojanović nije mogao da pojmi da i svaki drugi nije u stanju da čini kao i on – u kakvim god prilikama bio, ličnim, porodičnim, s kakvom god glavom i opterećenjem u glavi...“ Objavio je monumentalno delo o srednjovekovnim srpskim izvorima „Stari srpski zapisi i natpisi“ u 6. tomova: 1. knjiga 1902. na 480 strana; 2. 1903. godine na 482 strane; 3. 1905. godine na 487 strana; 4. 1923. godine na 227 strana; 5. 1925. godine na 334 strane; 6. 1926. godine na 347 strana. U Užicu je postojala njegova rodna kuća srušena aprila 2016. godine. Dela Srpski rodoslovi i letopisi, uredio ih Lj. Stojanović, U Beogradu : Kraljevsko-srpska državna štamparija, 1883. Miroslavljevo jevanđelje (Évangéliaire ancien serbe du prince Miroslav), Preface (in Serbian and French) and notes (pp. 203–229) by Ljubomir Stojanović. – `Édition de sa majesté Alexandre I roi de Serbie` p. [iv], Fotografska reprodukcija i štampa c. i k. dvorskog umetničkog zavoda Angerera i Gešla, u Beču, 1897. Vuk Stefanović Karadžić : njegov rad na srpskom jeziku i pravopisu : govor prof. Ljub. Stojanovića u svečanoj sednici akademijskog saveta Velike škole na dan prenosa Vukovih kostiju iz Beča u Beograd 20. septembra 1897. godine, Ljub. Stojanović, Beograd : Državna štamparija Kraljevine Srbije 1899. Stare srpske štamparije, od Ljub. Stojanovića, Beograd : Nova električna štamparija Petra Jockovića, 1902. Katalog Narodne biblioteke u Beogradu. Knj. 4, Rukopisi i stare štampane knjigećć, sastavio Ljub. Stojanović, Beograd : Kralj.-srpska državna štamparija, 1903. Srpska gramatika za III razred gimnazijećć, sastavio Ljub. Stojanović, Beograd : Velimir Valožić, 1913. Život i rad Vuka Stefanovića Karadžića : (26. okt. 1787 + 26. jan. 1864), napisao Ljub. [Ljubomir] Stojanović, Beograd, Geca Kon, 1924, XXIV-783 str. Stare srpske povelje i pisma. Knj. 1, Dubrovnik i susedi njegovi. Deo 1, sredio Ljub. Stojanović, Beograd : Srpska Kraljevska Akademija, 1929. MG102

„Moje učešće u obmanjivanju Arabljana ne mogu pripisati slabosti karaktera niti urođenoj hipokriziji; mada, naravno, mora da sam imao neku sklonost i sposobnost za obmanjivanjem, jer inače ne bih obmanjivao ljude tako vešto, niti bih istrajao čitave dve godine u staranju da dovedem do uspešnog kraja prevaru koju su drugi zasnovali i otpočeli.“ Brojne su slične misli T. E. Lorensa, poznatijeg kao Lorens od Arabije, nakon proslavljenog filma iz 1962, u kojima preispituje svoju ulogu u podizanju, jačanju i delom predvođenju arapskog ustanka protiv Turaka u toku poslednje dve godine Prvog svetskog rata. Znao je da će obećanja kojima su Arapi motivisani da uđu u krvavi rat „biti samo parče hartije“. „Da sam bio častan savetnik, poslao bih svoje ljude kući i ne bih pustio da reskiraju svoje živote za takvu jednu stvar. Ali arabljanski pokret bio je naše glavno sredstvo za sticanje pobede u Istočnom ratu. Stoga sam ih uverio da će Engleska održati svoju reč u slovu i duhu. Verujući u to Arabljani, su vršili divne podvige, ali, naravno, mesto da sam se ponosio onim što smo zajedno postizali, ja sam se stalno i gorko stideo.“ T. E. Lorens je znao za postojanje Sajks-Pikovog plana iz 1916, prema kojem će Britanija i Francuska bezobzirno podeliti region Bliskog istoka veštačkim granicama (ponekad i lenjirom), što i dalje destabilizuje region, i iskreno priznaje da je „poštenje prodao radi održanja Engleske“. Radi „održanja Engleske“ učestvovao je u „oslobađanju strasne mržnje prema Turcima“ (za koje najčešće govori da su „glupi“), davao prve lekcije Arapima iz miniranja, „bacanja šina i mostova u vazduh“, i podučavao ih brojnim drugim diverzantskim akcijama (koje se danas, kada se izvode na tlu Zapadne Evrope, zovu terorističkim). Takođe je nebrojeno puta reskirao i vlastiti život i kao vojnik postao „isto tako svirep, iznenadan i bezobziran kao moja garda“. Zbog njegove iskrenosti, nesebičnog zalaganja u arapskom ustanku, avanturističkog duha, zbog griže savesti, jer je, kao „nesavesna varalica“, svesno „uvlačio Arabljane u igru na život i smrt“, prilično je lako bilo T. E. Lorensa stilizovati u filmskom spektaklu kao „belog spasioca“ (white savior) koji razume obespravljene i štiti ih od beskrupulozne moći, pa makar to bila ona oholih i arogantnih sunarodnika. Ali za filmske klišee, selektivnost i svesna narativna odstupanja, tekst „Sedam stubova mudrosti. Ustanak u pustinji“ nije odgovoran; on je mnogo kompleksniji i ne dopušta jednostavne heroizacije. Štaviše, danas je on, rekli bismo, zanimljiviji kao tekst za izučavanje rasnih i kulturnih predstava i predrasuda, orijentalizma i za postkolonijalne studije, nego kao istorijski tekst opisa ratne epopeje. T. E. Lorens ne zna za današnju političku korektnost i njegova iskrenost je brutalna. On neskriveno govori o tome da su „za nas Arapi vašljivi dronjci i prljave kože“. To su „niži oblici života“ i pri njihovom posmatranju u njemu se pojavljivalo, kako kaže: „neprijatno osećanje koje je vređalo moj ponos. … Slično crncima, svako veče dovodili su sebe bubnjanjem, hukom i bukom u divlji zanos. Njihova lica, budući različita od naših, mogla su se još i trpeti, ali me je bolelo što su po svim udovima svojih tela bili potpuno slični nama.“ Prosto, oni su „divljačka rasa“, jedna u nizu, a uočavanje sličnosti s njom ga je duboko uznemiravalo. Otuda ga nije lako „odengleziti“, i pored činjenice što svoje sunarodnike mestimično kritikuje jer sebe smatraju „izabranim nedostižnim bićima“ i što je za njega „ponižavajuće videti da smo mi, uprkos svega našeg čitanja o svima zemljama i vremenima, još uvek puni predrasuda kao pralje, ali bez njihove govorljivosti, pomoću koje uspevaju da se sprijatelje sa strancima.“ „Sedam stubova mudrosti“ je monumentalno delo koje i danas pleni zbog obilja informacija (poglavlja posvećena narodima i religijama Sirije su i danas izuzetno dragocena), inteligentnih uvida (što mu je omogućavalo i poznavanje arapskog jezika), žovijalnog stila i narativne dinamike koja ne ostavlja prostora dosadi. Tomas Edvard Lorens (Thomas Edward Lawrence, 1888–1935), britanski arheolog, pisac, prevodilac, diplomata, oficir, špijun i nacionalni heroj. Najpoznatiji po autobiografskom delu „Sedam stubova mudrosti. Ustanak u pustinji“, u kom opisuje arapski ustanak protiv Osmanskog carstvu u Prvom svetskom ratu. Preveo je Homera na engleski i vodio bogatu prepisku, delom publikovanu, sa Dž. B. Šoom, V. Čerčilom, E. M. Forsterom, Dž. Konradom, R. Grejvsom, E. Elgarom, i dr. Poginuo je u saobraćajnoj nesreći 1935. godine.

Detalji predmeta Stanje Polovno Odlično očuvana knjiga. Autor: Andy Anderson Broj strana: 591 ISBN broj: 978-86-7310-411-9 Izdavač: Kompjuter biblioteka Osnovno o knjizi: Uključuje ACE ciljeve smart filteri digitalno retuširanje četkice count alatka providnost neprovidnost sa slojevima slojevi podešavanja uveličanje maske izvori kloniranja web animacije brza selekcija plug-inovi pametne vođice ugnežđeni slojevi brza maska refine edge kanali device central vanishing point putanje opsecanja spajanje slojeva prilagođene četkice bridge zamena boje histogram paleta magic eraser galerija filtera liquify slojevi oblika radne putanje stil sjaja Za one koji bi radije voleli da im bude pokazano kako nego rečeno kako Numerisani koraci vode Vas kroz svaki zadatak Da li ste znali? Vas upozorava na savete i tehnike Takođe vidite Vam ukazuje na srodne informacije u knjizi Zadaci su prestavljeni na jednoj ili dve stranice Ilustracije sa poklapajućim koracima Vidite kako da: Pretražujete, organizujete i procesirate fajlove pomoću Adobe Bridge-a i Version Cue-a Upotrebite automatsko poravnanje i mešanje slojeva za rad sa objektima Upotrebite žive filtere da biste prikazali i modifikovali rezultate otvorenih fajlova Upotrebite precizniju korekciju boja da biste poboljšali fotografiju Lako konvertujete slike u crno-bele Upotrebite trikove za sliku da biste promenili ili poboljšali sliku Kreirate atraktivna zaobljenja i specijalne efekte Transformišete običan tekst u sliku koja oduzima dah Kreirate sekvence web animacija na lak način Upotrebite predefinisane alatke za konstruisanje odgovarajuće alatke za odgovarajući posao Testirate sadržaj na različitim ciljnim uređajima pomoću Adobe Device Central. Perspection je napisao i proizveo knjige o različitim računarskim programima – uključujući Adobe Flash CS3 Professional, Adobe Photoshop CS3 i CS2, Adobe Dreamweaver CS3, Microsoft Office 2007 i 2003, Microsoft Windows Vista i XP, Microsoft Exression Web i Apple Mac OS X Panther. 1991. godine osnovan je Perspection i namenjen je za obezbeđivanje informacija i vežbi koje će ljudima pomoći da efikasnije koriste programe. Perspection je napisao više od 80 računarskih knjiga i prodao je više od 5 miliona kopija. Uključuje ACE Courseware ciljeve! Ovaj kurs se susreće sa ciljevima za Adobe Certified Expert (ACE) Program. Po završetku ovog kursa bićete spremni da polažete ispit za ACE kvalifikaciju. Da biste naučili više o tome kako da postanete Adobe Certified Expert posetite Sadržaj: Uvod xix 1. Počinjanje sa Photoshopom CS3 1 Instaliranje Photoshopa CS3 2 Pokretanje Photoshopa CS3 4 Prikazivanje Photoshop prozora 6 Prikazivanje i sakrivanje paleta 7 Rad sa paletama 8 Novo! Rad sa Photoshop alatkama 10 Kreiranje novog dokumenta 12 Selektovanje režima boje i rezolucije 13 Kreiranje novog dokumenta pomoću preseta 14 Novo! Rad sa nekvadratnim pikselima 15 Otvaranje slika 16 Ubacivanje slika u dokument 17 Importovanje Raw podataka sa digitalnog fotoaparata 18 Novo! Rad sa Smart objektima 20 Novo! Menjanje veličine i rezolucije slike 22 Provera ažuriranja i zakrpa 24 Dobijanje pomoći dok radite 26 Kreiranje personalizovanih saveta 27 Snimanje dokumenta 28 Upotreba statusne linije 30 Zatvaranje dokumenta 31 Napuštanje Photoshopa 32 2. Razumevanje navigacije i mernih sistema 33 Menjanje veličine prikaza pomoću Navigator palete 34 Menjanje područja prikaza pomoću Navigator palete 35 Menjanje boje okvira prikaza Navigator palete 36 Menjanje režima prikaza ekrana 37 Novo! Menjanje prikaza pomoću Zoom alatke 38 Povećanje ili smanjivanje uveličanja 40 Pomeranje slika u prozoru dokumenta 41 Pomeranje slojeva između dva otvorena dokumenta 42 Rad sa Info paletom 43 Menjanje načina na koji Info paleta meri boju 44 Rad sa jednom slikom u više prozora 45 Rad sa lenjirima 46 Kreiranje beleški 48 Kreiranje audio poruke 49 Kreiranje preseta alatke 50 3. Prilagođavanje vašeg način rada 51 Optimizacija Photoshopa 52 Podešavanje osnovnih parametara 54 Modifikovanje parametara za rukovanje fajlovima 56 Novo! Rad sa parametrima interfejsa 58 Novo! Rad sa parametrima kursora 59 Kontrolisanje providnosti i parametara game 60 Rad sa jedinicama i lenjirima 62 Rad sa vođicama, mrežom i isečcima i brojevima 64 Novo! Selektovanje plug-inova 66 Selektovanje rezanja diskova 67 Alociranje memorije i cache-a slike 68 Novo! Rad sa slovima 70 Novo! Upravljanje bibliotekama pomoću Preset Manager-a 71 Podešavanje radnog prostora 72 Novo! Definisanje tastera za prečice 73 Kreiranje prilagođenog korisničkog interfejsa 74 Upotreba table za crtanje 76 4. Savladajte umetnost selekcije 77 Upotreba Rectangular Marquee alatke 78 Upotreba Elliptical Marquee alatke 79 Upotreba Single Row i Single Column Marquee alatke 80 Upotreba Lasso Marquee alatke 81 Upotreba Magnetic Lasso alatke 82 Upotreba Polygonal Lasso alatke 84 Upotreba Quick Selection alatke 85 Novo! Upotreba Magic Wand alatke 86 Selektovanje po rasponu boje 87 Fino podešavanje ivice selekcije 88 Novo! Modifikovanje postojeće selekcije 89 Dodavanje, oduzimanje i opsecanje selekcije 90 Upotreba kanala za kreiranje i čuvanje selekcija 92 Upotreba slobodne transformacije i transformacije 94 Upotreba pametnih vođica 96 5. Rad sa slojevima 97 Razumevanje palete Layers 98 Definisanje oznake i karakteristika sloja 99 Kreiranje novog sloja 100 Selektovanje slojeva 102 Kreiranje grupe sloja 103 Kreiranje selekcije iz sloja 104 Kreiranje sloja iz selekcije 105 Konvertovanje pozadine u sloj 106 Kontrolisanje informacija o slici pomoću Layers palete 108 Pomeranje slojeva između dokumenata 109 Upotreba Merge Layer opcija 110 Povezivanje i razvezivanje slojeva 111 Rad sa režimima mešanja slojeva 112 Dupliranje sloja 113 Brisanje slojeva 114 Menjanje parametara sloja 115 Rad sa Layer Comps paletom 116 Eksportovanje slojeva kao fajlova 117 Podešavanje opcija Layers palete 118 6. Rad sa History paletom 119 Podešavanje opcija History palete 120 Novo! Rad sa linearnom i nelinearnom istorijom 122 Kontrolisanje kreativnog procesa sa snimcima 124 Dupliranje stanja istorije u drugom dokumentu 125 Snimanje stanja istorije dokumenta 126 Pregled tekstualnog fajla stanja istorije 127 Kontrolisanje stanja istorije 128 Kombinovanje History Brush sa stanjem istorije 130 Upotreba Art History Brush 132 Menjanje Eraser alatke u History Brush 133 7. Rad sa slojevima podešavanja, filterima i alatkama 135 Kreiranje sloja podešavanja 136 Modifikovanje sloja podešavanja 137 Spajanje slojeva podešavanja 138 Kreiranje privremene kompozitne slike 139 Grupisanje slojeva podešavanja 140 Brisanje sloja podešavanja 141 Upotreba režima mešanja i neprovidnosti sa slojevima 142 Upotreba maski sa slojevima podešavanja 144 Kreiranje maski sa selekcijom 145 Upotreba Add Noise filtera 146 Upotreba Reduce Noise filtera 147 Održavanje ispravne perspektive pomoću Vanishing Point-a 148 Novo! Rad sa Lens Correction filterom 150 Upotreba Box, Surface i Shape Blur filtera 152 Upotreba Gaussian Blur i Despeckle filtera 154 Upotreba Unsharp Mask filtera 155 Upotreba Smart Sharpen filtera 156 Upotreba Clone Stamp alatke 158 Novo! Upotreba Dodge i Burn alatki 159 Upotreba Healing Brush i Patch alatki 160 Novo! Rad sa Spot Healing Brush alatkom 162 Rad sa Red Eye alatkom 163 Kontrolisanje tonalnog raspona 164 Rad sa Histogram paletom 166 8. Razumevanje boja i kanala 167 Rad sa 8, 16 i 32 bitnim slikama 168 Rad sa Channels paletom 170 Rad sa režimima boja 171 Razumevanje RGB režima boje 172 Razumevanje CMYK režima boje 173 Razumevanje Grayscale režima boje 174 Razumevanje Bitmap režima boje 175 Razumevanje Indexed režima boje 176 Razumevanje Lab režima boje 178 Razumevanje Duotone režima boje 179 Upotreba Multi-Channel režima boje 180 Upotreba Replace Color podešavanja 181 Rad sa paletom sa bojama 182 Rad sa Swatches paletom 184 Upotreba Stroke i Fill komandi 186 Kreiranje Spot Color kanala 188 Upotreba varijacija podešavanja 189 Upotreba podešavanja nivoa i komandi 190 Upotreba Auto Contrast-a i Color komandi 191 Upotreba Curves i Color podešavanja 192 Novo! Upotreba Hue/Saturation i Desaturate komandi 194 Upotreba Match Color podešavanja 195 Upotreba Selective Color podešavanja 196 Upotreba Channel Mixer podešavanja 197 Novo! Upotreba Gradient Map podešavanja 198 Upotreba Photo Filter podešavanja 199 Upotreba Shadow/Highlight podešavanja 200 Upotreba Exposure podešavanja 201 Upotreba Invert i Equalize podešavanja 202 Upotreba Threshold i Posterize podešavanja 203 Upotreba Black & White podešavanja 204 Novo! 9. Upotreba Paint, Shape Drawing i Eraser alatki 205 Razumevanje Foreground i Background boja 206 Novo! Upotreba Painting Engine 208 Modifikovanje Brushes palete 209 Selektovanje setova vrhova četkica 210 Kreiranje prilagođenih vrhova četkica 211 Snimanje prilagođenih vrhova četkica 212 Rad sa Painting Engine 213 Rad sa Brush i Airbrush alatkama 214 Rad sa Pencil alatkom 215 Rad sa Auto Erase 216 Rad sa Line alatkom 217 Upotreba Standard Shape alatke 218 Rad sa Custom Shape alatkom 220 Kreiranje sopstvenog oblika 221 Snimanje setova sopstvenih oblika 222 Upotreba Paint Bucket alatke 223 Rad sa Eraser alatkama 224 Rad sa Magic Eraser alatkom 226 Kreiranje i primenjivanje gradijenata 227 Kreiranje i snimanje prilagođenih gradijenata 228 Upotreba Color Replacement alatke 230 10. Kreiranje maski sloja i maski kanala 231 Razumevanje uloge maski sloja 232 Kreiranje maske sloja 233 Rad sa Paint alatkama 234 Upotreba selekcija za generisanje složenih maski sloja 235 Upotreba maski sloja za generisanje blage providnosti 236 Mešanje slika sa maskama sloja 237 Upotreba maske sloja za kreiranje vignete 238 Kreiranje jedinsvene okvirne linije maske sloja 239 Razumevanje maski kanala 240 Kreiranje maski kanala od nule 241 Modifikovanje opcija maske kanala 242 Kreiranje maski kanala iz selekcija 243 Kreiranje maski kanala iz izvornih kanala boje 244 Učitavanje maski kanala 246 Pomeranje maski kanala između dokumenata 248 Kombinovanje maski kanala 249 Up

Novo, nečitano, nema posvete. Sedam stubova mudrosti. Ustanak u pustinji - T. E. Lorens Izdavač: Karpos Godina izdanja: 2020 Broj strana: 662 Format: 25 cm Povez: Tvrdi „Moje učešće u obmanjivanju Arabljana ne mogu pripisati slabosti karaktera niti urođenoj hipokriziji; mada, naravno, mora da sam imao neku sklonost i sposobnost za obmanjivanjem, jer inače ne bih obmanjivao ljude tako vešto, niti bih istrajao čitave dve godine u staranju da dovedem do uspešnog kraja prevaru koju su drugi zasnovali i otpočeli.“ Brojne su slične misli T. E. Lorensa, poznatijeg kao Lorens od Arabije, nakon proslavljenog filma iz 1962, u kojima preispituje svoju ulogu u podizanju, jačanju i delom predvođenju arapskog ustanka protiv Turaka u toku poslednje dve godine Prvog svetskog rata. Znao je da će obećanja kojima su Arapi motivisani da uđu u krvavi rat „biti samo parče hartije“. „Da sam bio častan savetnik, poslao bih svoje ljude kući i ne bih pustio da reskiraju svoje živote za takvu jednu stvar. Ali arabljanski pokret bio je naše glavno sredstvo za sticanje pobede u Istočnom ratu. Stoga sam ih uverio da će Engleska održati svoju reč u slovu i duhu. Verujući u to Arabljani, su vršili divne podvige, ali, naravno, mesto da sam se ponosio onim što smo zajedno postizali, ja sam se stalno i gorko stideo.“ T. E. Lorens je znao za postojanje Sajks-Pikovog plana iz 1916, prema kojem će Britanija i Francuska bezobzirno podeliti region Bliskog istoka veštačkim granicama (ponekad i lenjirom), što i dalje destabilizuje region, i iskreno priznaje da je „poštenje prodao radi održanja Engleske“. Radi „održanja Engleske“ učestvovao je u „oslobađanju strasne mržnje prema Turcima“ (za koje najčešće govori da su „glupi“), davao prve lekcije Arapima iz miniranja, „bacanja šina i mostova u vazduh“, i podučavao ih brojnim drugim diverzantskim akcijama (koje se danas, kada se izvode na tlu Zapadne Evrope, zovu terorističkim). Takođe je nebrojeno puta reskirao i vlastiti život i kao vojnik postao „isto tako svirep, iznenadan i bezobziran kao moja garda“. Zbog njegove iskrenosti, nesebičnog zalaganja u arapskom ustanku, avanturističkog duha, zbog griže savesti, jer je, kao „nesavesna varalica“, svesno „uvlačio Arabljane u igru na život i smrt“, prilično je lako bilo T. E. Lorensa stilizovati u filmskom spektaklu kao „belog spasioca“ (white savior) koji razume obespravljene i štiti ih od beskrupulozne moći, pa makar to bila ona oholih i arogantnih sunarodnika. Ali za filmske klišee, selektivnost i svesna narativna odstupanja, tekst „Sedam stubova mudrosti. Ustanak u pustinji“ nije odgovoran; on je mnogo kompleksniji i ne dopušta jednostavne heroizacije. Štaviše, danas je on, rekli bismo, zanimljiviji kao tekst za izučavanje rasnih i kulturnih predstava i predrasuda, orijentalizma i za postkolonijalne studije, nego kao istorijski tekst opisa ratne epopeje. T. E. Lorens ne zna za današnju političku korektnost i njegova iskrenost je brutalna. On neskriveno govori o tome da su „za nas Arapi vašljivi dronjci i prljave kože“. To su „niži oblici života“ i pri njihovom posmatranju u njemu se pojavljivalo, kako kaže: „neprijatno osećanje koje je vređalo moj ponos. … Slično crncima, svako veče dovodili su sebe bubnjanjem, hukom i bukom u divlji zanos. Njihova lica, budući različita od naših, mogla su se još i trpeti, ali me je bolelo što su po svim udovima svojih tela bili potpuno slični nama.“ Prosto, oni su „divljačka rasa“, jedna u nizu, a uočavanje sličnosti s njom ga je duboko uznemiravalo. Otuda ga nije lako „odengleziti“, i pored činjenice što svoje sunarodnike mestimično kritikuje jer sebe smatraju „izabranim nedostižnim bićima“ i što je za njega „ponižavajuće videti da smo mi, uprkos svega našeg čitanja o svima zemljama i vremenima, još uvek puni predrasuda kao pralje, ali bez njihove govorljivosti, pomoću koje uspevaju da se sprijatelje sa strancima.“ „Sedam stubova mudrosti“ je monumentalno delo koje i danas pleni zbog obilja informacija (poglavlja posvećena narodima i religijama Sirije su i danas izuzetno dragocena), inteligentnih uvida (što mu je omogućavalo i poznavanje arapskog jezika), žovijalnog stila i narativne dinamike koja ne ostavlja prostora dosadi. Tomas Edvard Lorens (Thomas Edward Lawrence, 1888–1935), britanski arheolog, pisac, prevodilac, diplomata, oficir, špijun i nacionalni heroj. Najpoznatiji po autobiografskom delu „Sedam stubova mudrosti. Ustanak u pustinji“, u kom opisuje arapski ustanak protiv Osmanskog carstvu u Prvom svetskom ratu. Preveo je Homera na engleski i vodio bogatu prepisku, delom publikovanu, sa Dž. B. Šoom, V. Čerčilom, E. M. Forsterom, Dž. Konradom, R. Grejvsom, E. Elgarom, i dr. Poginuo je u saobraćajnoj nesreći 1935. godine.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Desetak recenica podvuceno obicnom olovkom, nista strasno! Sve ostalo uredno! Kao jedanaesta knjiga edicije Velike knjige arhitekture pojavilo se i četvrto izdanje sjajno štivo bečkog arhitekte i urbaniste Kamila Zitea, staro 115 godina (izašlo u maju 1889. i rasprodato za samo nekoliko nedelja, pa zato ponovo štampano već u junu iste godine). Knjiga se može smatrati malim remek-delom urbanističke teorije, duboko zasnovanom na praksi i još temeljitije upućenom ka njoj. “A mi tapkamo pozadi sa lenjirom i šestarom i mislimo da se pitanje osećaja (za grad) može rešiti nezgrapnom geometrijom.” Kamilo Zite (Iz Predgovora - Ranko Radović) Camillo Sitte (17. travnja 1843. - 16. studenog 1903.) bio je austrijski arhitekt, slikar i urbanistički teoretičar čiji je rad utjecao na urbano planiranje i regulaciju korištenja zemljišta. Danas je Sitte najviše zapamćen po svojoj knjizi iz 1889., Planiranje grada prema umjetničkim načelima, u kojoj je ispitivao i dokumentirao tradicionalni, inkrementalni pristup urbanizmu u Europi, s velikim fokusom na javne prostore u Italiji i germanskim zemljama. Život Camillo Sitte rođen je u Beču 1843. Kao sin arhitekta Franza Sittea, tijekom mladosti je mogao raditi na očevim gradilištima.[1] Bio je arhitekt i teoretičar kulture čija su djela, prema Elielu Saarinenu, bila poznata arhitektima njemačkog govornog područja kasnog 19. stoljeća. Bio je obrazovan i pod utjecajem Rudolfa von Eitelbergera i Heinricha von Ferstela, te je na preporuku Eitelbergera Sittea postao voditelj nove Državne trgovačke škole u Salzburgu 1875., ali se Sitte vratio u Beč 1883. kako bi ondje osnovao sličnu školu.[2] ] Sitte je mnogo putovao zapadnom Europom, nastojeći identificirati čimbenike zbog kojih su se neki gradovi osjećali toplo i gostoljubivo. Sitte je vidio da je arhitektura proces i proizvod kulture. Dobio je pohvale za svoju knjigu iz 1889., Der Städtebau nach seinen künstlerischen Grundsätzen (`Planiranje grada prema umjetničkim principima`, često prevodeno kao `Umijeće izgradnje gradova.`). Sitte je osnovao Camillo Sitte Lehranstalt i Camillo Sitte Gasse u Beču, a također i časopis Städtebau 1904. Camillo Sitte bio je sin arhitekta Franza Sittea (1808–79) i otac arhitekta Siegfrieda Sittea (1876–1945) . Planiranje grada prema umjetničkim načelima (1889.) Fontana Hygieia u Olomoucu (na češkom: kašna Hygie), Camillo Sitte (nacrt) i Karel Lenhart (kip) Godine 1889. Sitte je objavio Planiranje grada prema umjetničkim načelima (često se prevodi kao Umijeće izgradnje gradova). Bogato ilustriran skicama i mapama susjedstva, Sitte je povukao paralele između elemenata javnih prostora i onih namještenih soba, te je snažno argumentirao da bi estetski doživljaj urbanih prostora trebao biti vodeći čimbenik urbanog planiranja. U isto vrijeme, bio je vrlo kritičan prema obrascima industrijskog urbanizma u Europi u to vrijeme, uključujući razvoj mnogih planova lokacije duž Ringstraße u njegovom rodnom Beču. Sitte je bio jedan od prvih urbanih pisaca koji je svjesno naglasio vrijednost nepravilnosti u urbanoj formi. Suprotstavio se, među ostalim, rastućoj tendenciji prema krutoj simetriji u suvremenom urbanom dizajnu, uključujući izolirano postavljanje crkava i spomenika na velikim, otvorenim parcelama. Također je identificirao i zagovara niz tradicionalnih pristupa stvaranju javnih prostora koji su izrasli iz urbanističkih tradicija Europe. On te pristupe ilustrira primjerima kroz skice i dijagrame brojnih četvrti (uglavnom u Italiji i Njemačkoj). Sitte je vjerovao u inkrementalni pristup urbanizmu, formiran agregacijom mnogih sofisticiranih planova lokacije unutar općenitije sheme određene obrascima ulica i drugim javnim čimbenicima. Nadovezujući se na neka od svojih načela, on slijedi svoju kritiku suvremenog razvoja na bečkoj Ringstraße prijedlozima za poboljšanje prostorne i estetske dinamike nekih od njegovih glavnih mjesta. Sitteova knjiga utjecala je na europske razgovore o urbanom planiranju i arhitekturi. Eliel Saarinen primjećuje da je Umijeće izgradnje gradova bilo poznato arhitektima njemačkog govornog područja u kasnom 19. stoljeću. Najmanje pet izdanja objavljeno je između 1889. i 1922., uključujući francuski prijevod iz 1902. godine. Međutim, engleski prijevod nije objavljen sve do 1945. -- čimbenik koji može objasniti njegovu relativnu nepoznatost u Britanskom Carstvu i Sjedinjenim Državama u godinama prije Drugog svjetskog rata. Ipak, Sitteove ideje su se probile u englesko govorno područje kroz spise britanskog urbanista Raymonda Unwina, koji je bio pod dubokim utjecajem Umijeća gradnje gradova. Sitteove teorije utjecale su na druge urbaniste koji su uslijedili, uključujući Karla Henricija i Theodora Fischera. Naprotiv, modernisti su odbacili njegove ideje, a posebno je Le Corbusier poznat po svom odbacivanju Sitteova djela. Za Sittea, inherentna, kreativna kvaliteta urbanog prostora njegov je najvažniji čimbenik, pri čemu je cijeli učinak više od zbroja njegovih dijelova. Sitte je tvrdio da su mnogi urbanisti zanemarili razmatranje prostornih dimenzija urbanog planiranja, fokusirajući se previše na papirnate planove; i tvrdio da je ovaj pristup priječio učinkovitost planiranja na estetski svjestan način. Iako većina njegovih primjera dolazi iz urbanizma srednjovjekovne i renesansne Europe, on također navodi klasične urbane oblike poput atenske agore i rimskog foruma kao primjere dobro dizajniranog urbanog prostora. Kolofon knjige je slika krilatog puža. Ovo aludira na drevnu poslovicu festina lente te bečka poslastica Helix pomatia koja bi se prodavala na tržnici puževa i kuhala s maslacem i češnjakom kao `ostrige za sirotinju` i kao alternativa mesu u korizmi.

Prvo izdanje, retko sa omotom, kratka posveta u vrhu predlista, inače veoma dobro očuvano. Autor - osoba Sitte, Camillo = Zite, Kamilo, 1843-1903 Naslov Umetničko oblikovanje gradova / Kamilo Zite ; preveo s nemačkog Đorđe Tabaković Vrsta građe knjiga Jezik srpski Godina 1967 Izdavanje i proizvodnja Beograd : Građevinska knjiga, 1967 (Beograd : Vojno štamparsko preduzeće) Fizički opis [4], 174 str. : ilustr. ; 21 cm Drugi autori - osoba Tabaković, Đorđe, 1897-1971 = Tabaković, Đorđe, 1897-1971 Zbirka Agora Napomene Prevod dela: Der Städtebau / Camillo Sitte. Predmetne odrednice Urbanizam Knjiga se može smatrati malim remek-delom urbanističke teorije, duboko zasnovanom na praksi i još temeljitije upućenom ka njoj. „A mi tapkamo pozadi sa lenjirom i šestarom i mislimo da se pitanje osećaja (za grad) može rešiti nezgrapnom geometrijom.” Kamilo Zite Camillo Sitte (17. travnja 1843. – 16. studenog 1903.) bio je austrijski arhitekt, slikar i urbanistički teoretičar čiji je rad utjecao na urbano planiranje i regulaciju korištenja zemljišta. Danas je Sitte najviše zapamćen po svojoj knjizi iz 1889., Planiranje grada prema umjetničkim načelima, u kojoj je ispitivao i dokumentirao tradicionalni, inkrementalni pristup urbanizmu u Europi, s velikim fokusom na javne prostore u Italiji i germanskim zemljama. Camillo Sitte rođen je u Beču 1843. Kao sin arhitekta Franza Sittea, tijekom mladosti je mogao raditi na očevim gradilištima.[1] Bio je arhitekt i teoretičar kulture čija su djela, prema Elielu Saarinenu, bila poznata arhitektima njemačkog govornog područja kasnog 19. stoljeća. Bio je obrazovan i pod utjecajem Rudolfa von Eitelbergera i Heinricha von Ferstela, te je na preporuku Eitelbergera Sittea postao voditelj nove Državne trgovačke škole u Salzburgu 1875, ali se Sitte vratio u Beč 1883. kako bi ondje osnovao sličnu školu. Sitte je mnogo putovao zapadnom Europom, nastojeći identificirati čimbenike zbog kojih su se neki gradovi osjećali toplo i gostoljubivo. Sitte je vidio da je arhitektura proces i proizvod kulture. Dobio je pohvale za svoju knjigu iz 1889, Der Städtebau nach seinen künstlerischen Grundsätzen („Planiranje grada prema umjetničkim principima“, često prevodeno kao „Umijeće izgradnje gradova.“). Sitte je osnovao Camillo Sitte Lehranstalt i Camillo Sitte Gasse u Beču, a također i časopis Städtebau 1904. Camillo Sitte bio je sin arhitekta Franza Sittea (1808–79) i otac arhitekta Siegfrieda Sittea (1876–1945). Planiranje grada prema umjetničkim načelima (1889) Godine 1889. Sitte je objavio Planiranje grada prema umjetničkim načelima (često se prevodi kao Umijeće izgradnje gradova). Bogato ilustriran skicama i mapama susjedstva, Sitte je povukao paralele između elemenata javnih prostora i onih namještenih soba, te je snažno argumentirao da bi estetski doživljaj urbanih prostora trebao biti vodeći čimbenik urbanog planiranja. U isto vrijeme, bio je vrlo kritičan prema obrascima industrijskog urbanizma u Europi u to vrijeme, uključujući razvoj mnogih planova lokacije duž Ringstraße u njegovom rodnom Beču. Sitte je bio jedan od prvih urbanih pisaca koji je svjesno naglasio vrijednost nepravilnosti u urbanoj formi. Suprotstavio se, među ostalim, rastućoj tendenciji prema krutoj simetriji u suvremenom urbanom dizajnu, uključujući izolirano postavljanje crkava i spomenika na velikim, otvorenim parcelama. Također je identificirao i zagovara niz tradicionalnih pristupa stvaranju javnih prostora koji su izrasli iz urbanističkih tradicija Europe. On te pristupe ilustrira primjerima kroz skice i dijagrame brojnih četvrti (uglavnom u Italiji i Njemačkoj). Sitte je vjerovao u inkrementalni pristup urbanizmu, formiran agregacijom mnogih sofisticiranih planova lokacije unutar općenitije sheme određene obrascima ulica i drugim javnim čimbenicima. Nadovezujući se na neka od svojih načela, on slijedi svoju kritiku suvremenog razvoja na bečkoj Ringstraße prijedlozima za poboljšanje prostorne i estetske dinamike nekih od njegovih glavnih mjesta. Sitteova knjiga utjecala je na europske razgovore o urbanom planiranju i arhitekturi. Eliel Saarinen primjećuje da je Umijeće izgradnje gradova bilo poznato arhitektima njemačkog govornog područja u kasnom 19. stoljeću. Najmanje pet izdanja objavljeno je između 1889. i 1922, uključujući francuski prijevod iz 1902. godine. Međutim, engleski prijevod nije objavljen sve do 1945. – čimbenik koji može objasniti njegovu relativnu nepoznatost u Britanskom Carstvu i Sjedinjenim Državama u godinama prije Drugog svjetskog rata. Ipak, Sitteove ideje su se probile u englesko govorno područje kroz spise britanskog urbanista Raymonda Unwina, koji je bio pod dubokim utjecajem Umijeća gradnje gradova. Sitteove teorije utjecale su na druge urbaniste koji su uslijedili, uključujući Karla Henricija i Theodora Fischera. Naprotiv, modernisti su odbacili njegove ideje, a posebno je Le Corbusier poznat po svom odbacivanju Sitteova djela. Za Sittea, inherentna, kreativna kvaliteta urbanog prostora njegov je najvažniji čimbenik, pri čemu je cijeli učinak više od zbroja njegovih dijelova. Sitte je tvrdio da su mnogi urbanisti zanemarili razmatranje prostornih dimenzija urbanog planiranja, fokusirajući se previše na papirnate planove; i tvrdio da je ovaj pristup priječio učinkovitost planiranja na estetski svjestan način. Iako većina njegovih primjera dolazi iz urbanizma srednjovjekovne i renesansne Europe, on također navodi klasične urbane oblike poput atenske agore i rimskog foruma kao primjere dobro dizajniranog urbanog prostora. Kolofon knjige je slika krilatog puža. Ovo aludira na drevnu poslovicu festina lente te bečka poslastica Helix pomatia koja bi se prodavala na tržnici puževa i kuhala s maslacem i češnjakom kao „ostrige za sirotinju“ i kao alternativa mesu u korizmi. MG10 (N)

Autor - osoba Sitte, Camillo, 1843-1903 Naslov Umetničko oblikovanje gradova / Kamilo Zite ; preveo s nemačkog Đorđe Tabaković Jedinstveni naslov ǂDer ǂStädtebau nach seinen künstlerischen Grundsätzen. srpski jezik Vrsta građe knjiga Jezik srpski Godina 2011 Izdanje 4. izd. Izdavanje i proizvodnja Beograd : Građevinska knjiga, 2011 (Novi Sad : AMB Grafika) Fizički opis 224 str. : ilustr. ; 25 cm Drugi autori - osoba Tabaković, Đorđe Radović, Ranko, 1935-2005 = Radović, Ranko, 1935-2005 Maksimović, Branko Zbirka ǂEdicija ǂVelike knjige arhitekture ; 11 (karton) Napomene Prevod dela: Der Städtebau nach seinen künstlerischen Grundsätzen / Camillo Sitte Str. 7-10, 11-15: Kamilo Zite ponovo mešu nama ; Od usamljenih kuća do grada osame / Ranko Radović Str. 17-19: Predgovor jugoslovenskom izdanju / Branko Maksimović Tiraž 500. Predmetne odrednice Slika grada Trgovi – Uređenje Kao jedanaesta knjiga edicije Velike knjige arhitekture pojavilo se i četvrto izdanje sjajno štivo bečkog arhitekte i urbaniste Kamila Zitea, staro 115 godina (izašlo u maju 1889. i rasprodato za samo nekoliko nedelja, pa zato ponovo štampano već u junu iste godine). Knjiga se može smatrati malim remek-delom urbanističke teorije, duboko zasnovanom na praksi i još temeljitije upućenom ka njoj. „A mi tapkamo pozadi sa lenjirom i šestarom i mislimo da se pitanje osećaja (za grad) može rešiti nezgrapnom geometrijom.” Kamilo Zite (Iz Predgovora – Ranko Radović) Camillo Sitte (17. travnja 1843. – 16. studenog 1903.) bio je austrijski arhitekt, slikar i urbanistički teoretičar čiji je rad utjecao na urbano planiranje i regulaciju korištenja zemljišta. Danas je Sitte najviše zapamćen po svojoj knjizi iz 1889., Planiranje grada prema umjetničkim načelima, u kojoj je ispitivao i dokumentirao tradicionalni, inkrementalni pristup urbanizmu u Europi, s velikim fokusom na javne prostore u Italiji i germanskim zemljama. Camillo Sitte rođen je u Beču 1843. Kao sin arhitekta Franza Sittea, tijekom mladosti je mogao raditi na očevim gradilištima.[1] Bio je arhitekt i teoretičar kulture čija su djela, prema Elielu Saarinenu, bila poznata arhitektima njemačkog govornog područja kasnog 19. stoljeća. Bio je obrazovan i pod utjecajem Rudolfa von Eitelbergera i Heinricha von Ferstela, te je na preporuku Eitelbergera Sittea postao voditelj nove Državne trgovačke škole u Salzburgu 1875, ali se Sitte vratio u Beč 1883. kako bi ondje osnovao sličnu školu. Sitte je mnogo putovao zapadnom Europom, nastojeći identificirati čimbenike zbog kojih su se neki gradovi osjećali toplo i gostoljubivo. Sitte je vidio da je arhitektura proces i proizvod kulture. Dobio je pohvale za svoju knjigu iz 1889, Der Städtebau nach seinen künstlerischen Grundsätzen („Planiranje grada prema umjetničkim principima“, često prevodeno kao „Umijeće izgradnje gradova.“). Sitte je osnovao Camillo Sitte Lehranstalt i Camillo Sitte Gasse u Beču, a također i časopis Städtebau 1904. Camillo Sitte bio je sin arhitekta Franza Sittea (1808–79) i otac arhitekta Siegfrieda Sittea (1876–1945). Planiranje grada prema umjetničkim načelima (1889) Godine 1889. Sitte je objavio Planiranje grada prema umjetničkim načelima (često se prevodi kao Umijeće izgradnje gradova). Bogato ilustriran skicama i mapama susjedstva, Sitte je povukao paralele između elemenata javnih prostora i onih namještenih soba, te je snažno argumentirao da bi estetski doživljaj urbanih prostora trebao biti vodeći čimbenik urbanog planiranja. U isto vrijeme, bio je vrlo kritičan prema obrascima industrijskog urbanizma u Europi u to vrijeme, uključujući razvoj mnogih planova lokacije duž Ringstraße u njegovom rodnom Beču. Sitte je bio jedan od prvih urbanih pisaca koji je svjesno naglasio vrijednost nepravilnosti u urbanoj formi. Suprotstavio se, među ostalim, rastućoj tendenciji prema krutoj simetriji u suvremenom urbanom dizajnu, uključujući izolirano postavljanje crkava i spomenika na velikim, otvorenim parcelama. Također je identificirao i zagovara niz tradicionalnih pristupa stvaranju javnih prostora koji su izrasli iz urbanističkih tradicija Europe. On te pristupe ilustrira primjerima kroz skice i dijagrame brojnih četvrti (uglavnom u Italiji i Njemačkoj). Sitte je vjerovao u inkrementalni pristup urbanizmu, formiran agregacijom mnogih sofisticiranih planova lokacije unutar općenitije sheme određene obrascima ulica i drugim javnim čimbenicima. Nadovezujući se na neka od svojih načela, on slijedi svoju kritiku suvremenog razvoja na bečkoj Ringstraße prijedlozima za poboljšanje prostorne i estetske dinamike nekih od njegovih glavnih mjesta. Sitteova knjiga utjecala je na europske razgovore o urbanom planiranju i arhitekturi. Eliel Saarinen primjećuje da je Umijeće izgradnje gradova bilo poznato arhitektima njemačkog govornog područja u kasnom 19. stoljeću. Najmanje pet izdanja objavljeno je između 1889. i 1922, uključujući francuski prijevod iz 1902. godine. Međutim, engleski prijevod nije objavljen sve do 1945. – čimbenik koji može objasniti njegovu relativnu nepoznatost u Britanskom Carstvu i Sjedinjenim Državama u godinama prije Drugog svjetskog rata. Ipak, Sitteove ideje su se probile u englesko govorno područje kroz spise britanskog urbanista Raymonda Unwina, koji je bio pod dubokim utjecajem Umijeća gradnje gradova. Sitteove teorije utjecale su na druge urbaniste koji su uslijedili, uključujući Karla Henricija i Theodora Fischera. Naprotiv, modernisti su odbacili njegove ideje, a posebno je Le Corbusier poznat po svom odbacivanju Sitteova djela. Za Sittea, inherentna, kreativna kvaliteta urbanog prostora njegov je najvažniji čimbenik, pri čemu je cijeli učinak više od zbroja njegovih dijelova. Sitte je tvrdio da su mnogi urbanisti zanemarili razmatranje prostornih dimenzija urbanog planiranja, fokusirajući se previše na papirnate planove; i tvrdio da je ovaj pristup priječio učinkovitost planiranja na estetski svjestan način. Iako većina njegovih primjera dolazi iz urbanizma srednjovjekovne i renesansne Europe, on također navodi klasične urbane oblike poput atenske agore i rimskog foruma kao primjere dobro dizajniranog urbanog prostora. Kolofon knjige je slika krilatog puža. Ovo aludira na drevnu poslovicu festina lente te bečka poslastica Helix pomatia koja bi se prodavala na tržnici puževa i kuhala s maslacem i češnjakom kao „ostrige za sirotinju“ i kao alternativa mesu u korizmi. MG73 (N)

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Posveta! Ernst Hajnrih Herman Grotefend (rođen 18. januara 1845. u Hanoveru, † 26. maj 1931. u Šverinu) je bio nemački arhivista i istoričar, koji je posebno poznat po svojim standardnim radovima o kalendaru nemačkog srednjeg veka i modernog doba. Herman Grotefend je bio unuk orijentaliste i lingviste Georga Fridriha Grotefenda i sin istoričara i arhiviste Karla Ludviga Grotefenda (1807-1874). Njegova majka bila je Matilda Grotefend (1811-1851), ćerka zakupca domena Jakoba Luterota i Johane Jakobine Sofi Borneman. Od letnjeg semestra 1864. studirao je medicinu na Univerzitetu u Getingenu, a zatim od letnjeg semestra 1867. istoriju. Na početku studija postao je član bratstva Brunsviga 1864. godine.[1] 1869/1870. studirao je kao deo privremenog kursa u Berlinu. Njegovi najvažniji akademski nastavnici bili su Philipp Jaffe i Georg Vaitz. 15. marta 1870. doktorirao je studijom o srednjovekovnom istoričaru Otu fon Frajsingu. Po završetku studija, radio je od aprila 1870. kao ambiciozni arhivista u Kraljevskom državnom arhivu u Breslauu, gde ga je Kolmar Grinhagen uveo u praktični arhivski rad. 1. januara 1872. Grotefend je postavljen za arhivskog sekretara. Oktobra 1874. prelazi u Državni arhiv Auricha kao privremeni direktor, a dve godine kasnije u februaru 1876. u Gradski arhiv u Frankfurtu na Majni. Tamo je organizovao spajanje raznovrsnog i razbacanog fonda arhivske građe o istoriji grada u novu zgradu arhiva koja je već u izgradnji. Od 1. oktobra 1887. postavljen je za šefa Tajnog i Glavnog arhiva u Šverinu na preporuku Johana Albrehta fon Meklenburga, gde je radio do penzionisanja 1. jula 1921. u svojoj 76. godini. 9. aprila 1899. dobio je zvanje tajnog savetnika za arhiv, a godinu dana pre penzionisanja postavljen je za direktora Arhiva. Grotefend je dao poseban doprinos organizaciji, jednostavnosti korišćenja i organizaciji potrebnih prostorija. Od 1887. do 1921. bio je prvi sekretar Udruženja za istoriju i arheologiju Meklenburga. Herman Grotefend je bio oženjen dva puta, od 1872. do njene smrti 1904. godine za Alis Ulrih, a od 1910. za Hedvig Brandis, rođenu Unger, koja je umrla 1919. godine. Iz prvog braka imao je tri sina i dve ćerke. Sin Oto (1873-1945) je takođe postao arhivista i istoričar, drugi sin po imenu Georg (1877-1914) je poginuo u Prvom svetskom ratu. Ćerka se udala za predsednika Oberpostdirektion Schverin, Karla Hajnriha Melera, u čijoj je kući Grotefend živeo poslednjih godina svog života. Računanje vremena nemačkog srednjeg veka i modernog doba Godine 1872. Grotefend je objavio „Priručnik za istorijsku hronologiju nemačkog srednjeg i modernog doba“, koji je imao za cilj da pomogne istoričarima da se bave srednjovekovnim i savremenim proračunima vremena. U godinama koje su usledile, on je proširio materijale sadržane u njemu kako bi uključio nova istraživanja i svoja dalja istraživanja. Od 1891. do 1898. u Hanovoj knjižari u Hanoveru objavljeno je u dva toma obimno delo „Proračun nemačkog srednjeg veka i modernog doba”. Prvi tom (1891) sadrži rečnik na više od dve stotine stranica o terminima istorijske hronologije kao i razne tabele za izračunavanje i konverziju datuma iz različitih sistema računanja vremena. Drugi tom, koji se pojavio u dva odeljka (1892. i 1898.), navodi izuzetno različite kalendare svetaca koji su bili u upotrebi u eparhijama i verskim redovima na nemačkom govornom području, a sadrži i spisak svetitelja kojima se klanja, navodeći bogomolje i dotični sveti praznici. Pošto je ovaj novi rad na kraju bio previše obiman „da bi [...] služio istraživačima u njihovoj svakodnevnoj upotrebi i da bi učenicima pružio pouzdan uvod u hronološke stvari“,[2] Grotefend je objavio „Priručnik za računanje vremena nemačkog srednjeg veka i moderna vremena“ 1898. U njemu je izostavio dubinske rasprave o pojedinačnim pitanjima i fokusirao se na potrebe istoričarevog praktičnog rada. Posle sistematskog uvoda, „meki povez” sadrži azbučni indeks praznika i hronološke oznake, razne liste lenjira i tabele za računanje datuma. I dvotomno izdanje i skraćena verzija postali su standardna dela u pomoćnim naukama. Posebno je „Priručnik za računanje vremena“ i danas nezamenljiv alat za pretvaranje istorijskih datuma u ​​moderne (npr. iz kalendara francuske revolucije, iz srednjovekovnih kalendara praznika ili iz rimskog kalendara). Nova izdanja su obično išla ruku pod ruku sa dopunama ili revizijama o kojima se pobrinuo njegov sin Oto Grotefend nakon smrti Hermana Grotefenda 1931. godine. Nakon njegove smrti, 1948. godine objavljeno je neizmenjeno reprint poslednjeg izdanja kako bi se u posleratnom periodu brzo obezbedio naučni radni materijal. Državni arhiv Donje Saksonije je 1950. godine postao zvanična kontakt adresa za sugestije za poboljšanja i dopune rada, što je rezultiralo objavljivanjem revidiranih 10. i 11. izdanja od strane savetnika Državne arhive Teodora Ulriha 1960. i 1971. godine, a u 12. izdanje koje je ažurirao Jurgen Asch 1982. Godine 2007. izašlo je 14. i do sada poslednje izdanje „Priručnika za računanje vremena“. Horst Rut je 2004. godine učinio prethodnicu u dva toma, „Proračuni nemačkog srednjeg veka i moderne ere“, dostupnim na mreži u HTML verziji sa funkcijama pretraživanja i algoritmima za proračun.[3] Ostale publikacije Pored hronoloških publikacija, Herman Grotefend je 1869. i 1875. objavio pomoćne naučne spise, svaki sa kratkim uvodima u teoriju pečata (sfragistika). Kao genealog ispitivao je, između ostalog, šleske dinastije (1875), plemićku porodicu Oejnhauzen (1889) i sopstvenu porodicu Grotefend (1890-1909 i 1901). U funkciji gradskog arhivista u Frankfurtu na Majni, počeo je da objavljuje tamošnje inventare arhiva, čiji je prvi tom završio 1888. po odlasku u Šverin. Istraživanja istorije i istoriografije Svetog rimskog carstva, kojima se Grotefend bavio u svojoj doktorskoj tezi iz 1870. godine, bila su od malog značaja u njegovom daljem istraživanju. Umesto toga, novi fokus njegovog rada bila je regionalna i državna istorija, koja se ogleda u raznim publikacijama, posebno o istoriji grada Frankfurta na Majni i države Meklenburg. Pored sopstvenih spisa, to su bila redakcija značajnih časopisa, u Frankfurtu „Saopštenja Udruženja za istoriju i arheologiju u Frankfurtu na Majni” (1879-1885) i „Arhiva za frankfurtsku istoriju i umetnost” (1881-1884). ), u Šverinu „Godišnjaci Udruženja za istoriju i arheologiju Meklenburga“ (1888-1919). Pored toga, učestvovao je u reviziji „Istorije Frankfurta na Majni” Antona Horna za drugo izdanje (1882) i objavio seriju „Izvori za frankfurtsku istoriju” (1884-1888) (iako samo dva toma) kao i značajne delovi „Meklenburške knjige dokumenata” (1890-1907)....